Ο Θεός δεν ενσαρκώνεται με την πρόθεση να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει τη σάρκα Του ή να επιτρέψει στον άνθρωπο να διακρίνει τις διαφορές μεταξύ της σάρκας του ενσαρκωμένου Θεού και της σάρκας του ανθρώπου· ούτε και ενσαρκώνεται για να εκπαιδεύσει τις δυνάμεις διάκρισης του ανθρώπου και, πολύ λιγότερο δε, το κάνει με πρόθεση να επιτρέψει στον άνθρωπο να λατρεύει την ενσάρκωση του Θεού, αποκτώντας, έτσι, μεγάλη εξύμνηση. Τίποτε από αυτά δεν αποτελεί την αρχική πρόθεση της ενσάρκωσης του Θεού. Επιπλέον, ο Θεός δεν ενσαρκώνεται για να καταδικάσει τον άνθρωπο, να αποκαλύψει σκόπιμα τον άνθρωπο ή να δυσκολέψει τα πράγματα για τον άνθρωπο. Τίποτε από αυτά δεν αποτελεί την αρχική πρόθεση του Θεού. Κάθε φορά που ενσαρκώνεται ο Θεός, πρόκειται για μια αναπόφευκτη μορφή έργου. Ενεργεί όπως ενεργεί προς χάριν του μεγαλύτερου έργου Του και προς χάριν της μεγαλύτερης διαχείρισής Του, και όχι για τους λόγους που φαντάζεται ο άνθρωπος. Ο Θεός έρχεται στη γη μόνο όταν το απαιτεί το έργο Του και μόνο όταν κρίνεται απαραίτητο. Δεν έρχεται στη γη με την πρόθεση να ρίξει απλώς μια ματιά τριγύρω, αλλά με την πρόθεση να επιτελέσει το έργο που οφείλει να επιτελέσει. Για ποιον άλλο λόγο θα αναλάμβανε ένα τόσο βαρύ φορτίο και θα έπαιρνε τόσο μεγάλα ρίσκα για να επιτελέσει αυτό το έργο; Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο όταν χρειάζεται, και το γεγονός αυτό έχει πάντα μοναδική σημασία. Αν είχε στόχο μόνο να επιτρέψει στους ανθρώπους να Τον δουν και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, τότε, με απόλυτη βεβαιότητα, δεν θα ερχόταν ποτέ μεταξύ των ανθρώπων τόσο επιπόλαια. Έρχεται στη γη για χάρη της διαχείρισής Του και του μεγαλύτερου έργου Του, και για να μπορέσει να αποκτήσει περισσότερους ανθρώπους. Έρχεται για να αντιπροσωπεύσει την εποχή και να κατατροπώσει τον Σατανά, και ενδύεται τη σάρκα για να κατατροπώσει τον Σατανά. Επιπλέον, έρχεται για να καθοδηγήσει όλους τους ανθρώπους στο πώς να ζουν τη ζωή τους. Όλα αυτά αφορούν τη διαχείρισή Του και αφορούν το έργο ολόκληρου του σύμπαντος. Αν ο Θεός ενσαρκωνόταν απλώς και μόνο για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει τη σάρκα Του και να ανοίξει τα μάτια των ανθρώπων, τότε γιατί να μην ταξίδευε σε κάθε έθνος; Δεν θα ήταν αυτό υπερβολικά εύκολο; Εντούτοις, δεν το έπραξε, κι αντιθέτως επέλεξε έναν κατάλληλο τόπο για να εγκατασταθεί και να ξεκινήσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. Αυτή η σάρκα από μόνη της έχει μεγάλη σημασία. Αυτός αντιπροσωπεύει μια ολόκληρη εποχή και επιτελεί, επίσης, το έργο μιας ολόκληρης εποχής. Φέρνει την προηγούμενη εποχή στο τέλος της και, συνάμα, αναγγέλλει τη νέα εποχή. Όλα αυτά αποτελούν ένα σημαντικό ζήτημα που απασχολεί τη διαχείριση του Θεού και όλα αυτά είναι η σημασία του ενός σταδίου του έργου, για την επιτέλεση του οποίου έρχεται ο Θεός στη γη.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (3)