Γιατί λέω ότι η έννοια της ενσαρκώσεως δεν ολοκληρώθηκε με το έργο του Ιησού; Διότι ο Λόγος δεν ενσαρκώθηκε εντελώς. Αυτό που έκανε ο Ιησούς ήταν μονάχα ένα μέρος του έργου του Θεού στη σάρκα. Εκείνος έκανε μόνο το έργο της λύτρωσης και δεν κέρδισε ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Για τον λόγο αυτόν, ο Θεός ενσαρκώθηκε για μια ακόμη φορά κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτό το στάδιο του έργου πραγματοποιείται επίσης μέσα σε μια συνηθισμένη σάρκα, γίνεται από ένα εντελώς κανονικό ανθρώπινο ον, του οποίου η ανθρώπινη φύση δεν είναι ούτε στο ελάχιστο υπερβατική. Με άλλα λόγια, ο Θεός έχει γίνει ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον και είναι ένα άτομο του οποίου η ταυτότητα είναι αυτή του Θεού, ένα ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον, μία ολοκληρωμένη σάρκα που εκτελεί το έργο. Στο ανθρώπινο μάτι, Εκείνος είναι απλώς μια σάρκα που δεν είναι καθόλου υπερβατική, ένα πολύ συνηθισμένο άτομο που μπορεί να μιλήσει την ουράνια γλώσσα, που δεν επιδεικνύει θαυμαστά σημεία, δεν πραγματοποιεί θαύματα, πόσο μάλλον να εκθέτει την εσωτερική αλήθεια για τη θρησκεία σε συνεδριακές αίθουσες. Το έργο της δεύτερης ενσάρκωσης φαίνεται στους ανθρώπους εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την πρώτη, τόσο που οι δύο μοιάζουν να μην έχουν τίποτα κοινό και τίποτα από το έργο της πρώτης δεν μπορεί να φανεί αυτή τη φορά. Αν και το έργο της δεύτερης ενσαρκώσεως διαφέρει από αυτό της πρώτης, αυτό δεν αποδεικνύει ότι η πηγή Τους δεν είναι η ίδια. Αν η πηγή Τους είναι η ίδια εξαρτάται από τη φύση του έργου που γίνεται από τις ενσαρκώσεις και όχι από τα εξωτερικά Τους κελύφη. Κατά τα τρία στάδια του έργου Του, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί δύο φορές, ενώ και τις δύο φορές το έργο του ενσαρκωμένου Θεού εγκαινιάζει μια νέα εποχή, αναγγέλλει ένα νέο έργο· οι ενσαρκώσεις αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι αδύνατο για το ανθρώπινο μάτι να αντιληφθεί ότι οι δύο ενσαρκώσεις προέρχονται στην πραγματικότητα από την ίδια πηγή. Περιττό να πω ότι είναι πέρα από την ικανότητα του ανθρώπινου οφθαλμού ή του ανθρώπινου νου. Αλλά στην ουσία Τους είναι οι ίδιες, διότι το έργο Τους προέρχεται από το ίδιο Πνεύμα. Το αν οι δύο ενσαρκώσεις προκύπτουν από την ίδια πηγή δεν μπορεί να κριθεί από την εποχή και τον χώρο που γεννήθηκαν ή από άλλους τέτοιους παράγοντες, αλλά από το θεϊκό έργο που εκφράζεται μέσω Αυτών. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν εκτελεί τίποτα από το έργο που έκανε ο Ιησούς, διότι το έργο του Θεού δεν προσκολλάται στην παράδοση, αλλά κάθε φορά ανοίγει ένα νέο μονοπάτι. Η δεύτερη ενσάρκωση δεν έχει ως στόχο να εμβαθύνει ή να σταθεροποιήσει την εντύπωση της πρώτης στον ανθρώπινο νου, αλλά να τη συμπληρώσει και να την τελειοποιήσει, να εμβαθύνει τη γνώση του ανθρώπου για τον Θεό, να σπάσει όλους τους κανόνες που υπάρχουν στις καρδιές των ανθρώπων και να διαγράψει τις απατηλές εικόνες του Θεού που έχουν στις καρδιές τους. Μπορεί να ειπωθεί ότι καμία επιμέρους φάση του έργου του Θεού δεν μπορεί να δώσει στον άνθρωπο μια πλήρη γνώση για Εκείνον· κάθε μία δίνει μόνο ένα μέρος, όχι το σύνολο. Αν και ο Θεός έχει εκφράσει τη διάθεσή Του στο σύνολό της, λόγω των περιορισμένων ικανοτήτων κατανόησης του ανθρώπου, η γνώση για τον Θεό εξακολουθεί να παραμένει ελλιπής. Είναι αδύνατο, χρησιμοποιώντας ανθρώπινη γλώσσα, να εκφραστεί το σύνολο της διάθεσης του Θεού· πόσο μάλλον να μπορεί ένα μόνο στάδιο του έργου Του να εκφράσει πλήρως τον Θεό. Εργάζεται στη σάρκα υπό την κάλυψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του και κάποιος μπορεί να Τον γνωρίσει μόνο μέσω της έκφρασης της θεϊκής φύσης Του, και όχι από το σωματικό κέλυφός Του. Ο Θεός εισέρχεται στη σάρκα για να επιτρέψει στον άνθρωπο να Τον γνωρίσει με τη βοήθεια των διαφόρων έργων Του και δεν υπάρχουν δύο στάδια του έργου Του που να είναι όμοια. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να έχει μια πλήρη γνώση του έργου του Θεού στη σάρκα, κι όχι περιοριζόμενος σε μία μόνο πτυχή. Αν και το έργο των δύο ενσαρκώσεων διαφέρει, η ουσία των σαρκών και η πηγή του έργου Τους είναι ίδιες· υπάρχουν για να εκτελέσουν δύο διαφορετικά στάδια του έργου και παρουσιάζονται σε δύο διαφορετικές εποχές. Ό,τι και να συμβεί, οι ενσαρκώσεις του Θεού μοιράζονται την ίδια ουσία και την ίδια προέλευση —αυτή είναι μία αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η ουσία της σάρκας που κατοικείται από τον Θεό