Το έργο του Θεού συνεχίζει να εξελίσσεται και, παρόλο που ο σκοπός του έργου Του παραμένει αμετάβλητος, τα μέσα με τα οποία εργάζεται αλλάζουν συνεχώς, άρα και όσοι Τον ακολουθούν. Όσο περισσότερο έργο παράγει ο Θεός, τόσο πιο ενδελεχώς Τον γνωρίζει ο άνθρωπος, και η διάθεση του ανθρώπου αλλάζει αντιστοίχως μαζί με το έργο Του. Ωστόσο, επειδή το έργο του Θεού μεταβάλλεται διαρκώς, εκείνοι που δεν γνωρίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και εκείνοι οι ανόητοι που δεν γνωρίζουν την αλήθεια, μετατρέπονται σε αντιπάλους του Θεού. Ποτέ δεν συνάδει το έργο του Θεού με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, επειδή το έργο Του είναι πάντοτε νέο και ποτέ παλιό. Ποτέ δεν επαναλαμβάνει το παλιό έργο, αντιθέτως, προχωράει πάντοτε προς τα εμπρός με έργο που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν. Από τη στιγμή που ο Θεός δεν επαναλαμβάνει ποτέ το έργο Του, και ο άνθρωπος κατ’ εξακολούθηση κρίνει το έργο του Θεού σήμερα με βάση το έργο Του στο παρελθόν, γίνεται υπερβολικά δύσκολο για τον Θεό να φέρει εις πέρας κάθε στάδιο του έργου της νέας εποχής. Ο άνθρωπος θέτει υπερβολικά πολλά εμπόδια! Ο άνθρωπος είναι εξαιρετικά στενόμυαλος στον τρόπο που σκέφτεται! Κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει το έργο του Θεού, ωστόσο όλοι προσδιορίζουν το έργο Του. Μακριά από τον Θεό, ο άνθρωπος χάνει τη ζωή, την αλήθεια και τις ευλογίες του Θεού. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν αποδέχεται ούτε τη ζωή ούτε την αλήθεια, πόσο μάλλον τις μεγαλύτερες ευλογίες που ο Θεός δίνει στην ανθρωπότητα. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να κερδίσουν τον Θεό, όμως είναι ανίκανοι να ανεχθούν τυχόν αλλαγές στο έργο του Θεού. Εκείνοι που δεν αποδέχονται το νέο έργο του Θεού πιστεύουν ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο και ότι το έργο του Θεού παραμένει για πάντα στάσιμο. Πιστεύουν πως το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσουν την αιώνια σωτηρία από τον Θεό είναι να τηρούν τον νόμο και, εφόσον μετανοούν κι εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, η καρδιά του Θεού θα είναι για πάντα ικανοποιημένη. Είναι της άποψης ότι ο Θεός μπορεί να είναι μόνο ο Θεός της τήρησης του νόμου και ο Θεός που σταυρώθηκε για τον άνθρωπο. Είναι επίσης άποψή τους ότι ο Θεός δεν πρέπει και δεν μπορεί να υπερβεί τη Βίβλο. Είναι ακριβώς αυτές οι απόψεις που τους έχουν αλυσοδέσει σφιχτά στον παλιό νόμο και τους κρατούν δέσμιους άκαμπτων κανονισμών. Ακόμα περισσότερο πιστεύουν ότι, όποιο κι αν είναι το νέο έργο του Θεού, θα πρέπει να επαληθεύεται μέσα από προφητείες, καθώς και ότι σε κάθε στάδιο ενός τέτοιου έργου πρέπει να προβάλλονται αποκαλύψεις, σε όσους Τον ακολουθούν με ειλικρινή καρδιά, διαφορετικά το εν λόγω έργο δεν μπορεί να είναι του Θεού. Ήδη δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να καταφέρει να γνωρίσει τον Θεό. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την παράλογη καρδιά του ανθρώπου και την επαναστατική φύση του, τη γεμάτη έπαρση και υπεροψία, τότε γίνεται ακόμα πιο δύσκολο για τον άνθρωπο να αποδεχτεί το νέο έργο του Θεού. Ο άνθρωπος ούτε μελετά προσεκτικά το νέο έργο του Θεού ούτε το αποδέχεται με ταπεινότητα. Αντιθέτως, ο άνθρωπος υιοθετεί μια περιφρονητική στάση, αναμένοντας τις αποκαλύψεις και την καθοδήγηση του Θεού. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά ανθρώπου που επαναστατεί και αντιτίθεται στον Θεό; Πώς είναι δυνατόν τέτοιου είδους άνθρωποι να λάβουν την έγκριση του Θεού;

Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς είχε πει ότι το έργο του Ιεχωβά έχει μείνει πίσω στην Εποχή της Χάριτος, όπως λέω κι Εγώ σήμερα ότι το έργο του Ιησού έχει μείνει πίσω. Αν είχε υπάρξει μόνο η Εποχή του Νόμου και όχι η Εποχή της Χάριτος, ο Ιησούς δεν θα είχε σταυρωθεί και δεν θα είχε λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα. Αν είχε υπάρξει μόνο η Εποχή του Νόμου, πώς θα μπορούσε η ανθρωπότητα να έχει εξελιχθεί μέχρι σήμερα; Η ιστορία εξελίσσεται συνεχώς. Δεν είναι ιστορία ο φυσικός νόμος του έργου του Θεού; Δεν αποτελεί αυτό απεικόνιση της διαχείρισης του ανθρώπου από τον Θεό μέσα σε όλο το σύμπαν; Η ιστορία εξελίσσεται συνεχώς, το ίδιο και το έργο του Θεού, και το θέλημα του Θεού αλλάζει διαρκώς. Δεν θα ήταν πρακτικό για τον Θεό να διατηρεί ένα έργο ενός και μόνο σταδίου επί έξι χιλιάδες χρόνια, επειδή όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι πάντοτε καινούργιος και ποτέ παλιός. Δεν θα ήταν δυνατόν να συνεχίζει να παρατείνει ένα έργο παρόμοιο με τη σταύρωση και μία, δύο, τρεις φορές… να Τον καρφώνουν στον σταυρό. Αυτή είναι η αντίληψη ενός παράλογου ανθρώπου. Ο Θεός δεν συντηρεί το ίδιο έργο, και το έργο Του μεταβάλλεται διαρκώς και είναι πάντοτε καινούργιο, με τον ίδιο τρόπο που κάθε ημέρα σας μιλάω με νέα λόγια και κάνω νέο έργο. Αυτό είναι το έργο που κάνω, το βασικότερο νόημα του οποίου βρίσκεται στις λέξεις «νέο» και «υπέροχο». «Ο Θεός είναι αμετάβλητος και ο Θεός θα είναι πάντοτε Θεός», αυτή η ρήση είναι όντως αληθινή. Η ουσία του Θεού δεν αλλάζει, ο Θεός παραμένει πάντοτε Θεός και δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει Σατανάς, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι το έργο Του είναι το ίδιο σταθερό και αμετάβλητο όπως η ουσία Του. Δηλώνεις ότι ο Θεός είναι έτσι, αλλά τότε πώς μπορείς να εξηγήσεις ότι ο Θεός είναι πάντοτε νέος και ποτέ παλιός; Το έργο του Θεού διαδίδεται συνεχώς και μεταβάλλεται διαρκώς, και το θέλημα του Θεού εκδηλώνεται συνεχώς και γίνεται γνωστό στον άνθρωπο. Καθώς ο άνθρωπος βιώνει το έργο του Θεού, αλλάζει συνεχώς η διάθεσή του και αλλάζουν συνεχώς οι γνώσεις του. Από πού, τότε, προέρχεται αυτή η αλλαγή; Δεν προέρχεται από το συνεχώς μεταβαλλόμενο έργο του Θεού; Αν μπορεί να αλλάξει η διάθεση του ανθρώπου, γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος να επιτρέψει στο έργο και στα λόγια Μου επίσης να αλλάζουν συνεχώς; Πρέπει να υπόκειμαι στους περιορισμούς που θέτει ο άνθρωπος; Τώρα δεν καταφεύγεις απλώς σε σοφιστείες;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει οριοθετήσει τον Θεό σύμφωνα με τις αντιλήψεις του να λάβει τις αποκαλύψεις του Θεού;