Τα πιστεύω των ανθρώπων δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την αλήθεια

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που μπορούν να υπομείνουν κακουχίες· μπορούν να πληρώσουν το τίμημα· η εξωτερική συμπεριφορά τους είναι πολύ καλή· είναι αξιοσέβαστοι· και έχουν το θαυμασμό των άλλων. Μήπως εσείς σκέπτεστε τα εξής; Μπορεί η εξωτερική αυτή συμπεριφορά να θεωρηθεί εφαρμογή της αλήθειας στην πράξη; Μπορείτε να πείτε ότι το συγκεκριμένο άτομο ικανοποιεί τις προθέσεις του Θεού; Γιατί οι άνθρωποι βλέπουν ξανά και ξανά το συγκεκριμένο είδος ατόμου και πιστεύουν ότι ικανοποιεί τον Θεό, πιστεύουν ότι περπατά στο μονοπάτι της εφαρμογής της αλήθειας στην πράξη, ότι βαδίζει στη οδό του Θεού; Γιατί κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται έτσι; Μόνο μία εξήγηση υπάρχει γι’ αυτό. Και ποια είναι αυτή; Είναι ότι για πάρα πολλούς ανθρώπους, ερωτήσεις όπως, τι σημαίνει «κάνω την αλήθεια πράξη», «ικανοποιώ τον Θεό» και «κατέχω στ’ αλήθεια την πραγματικότητα της αλήθειας» —οι ερωτήσεις αυτές δεν είναι πολύ ξεκάθαρες. Έτσι, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που συχνά πέφτουν θύματα εξαπάτησης από εκείνους που, εξωτερικά, φαίνονται πνευματικοί, ευγενείς, μοιάζουν να έχουν ανώτερες εικόνες. Όσο για τους ανθρώπους που μπορούν να μιλούν για κανόνες και δόγματα, και ο λόγος και οι ενέργειές τους φαντάζουν αξιοθαύμαστα, οι θαυμαστές τους δεν εξέτασαν ποτέ την ουσία των πράξεών τους, τις αρχές πίσω από τα έργα τους, τους στόχους τους. Και ούτε εξέτασαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι υπακούν πραγματικά στον Θεό, και αν είναι ή όχι κάποιοι που σέβονται στ’ αλήθεια τον Θεό και αποφεύγουν το κακό. Ποτέ δεν διέκριναν την ουσία της ανθρώπινης φύσης των συγκεκριμένων ανθρώπων. Αντίθετα, από το πρώτο κιόλας βήμα της γνωριμίας, λίγο-λίγο, φτάνουν να θαυμάζουν τους ανθρώπους αυτούς, να τους σέβονται και, τελικά, να τους κάνουν είδωλά τους. Επιπλέον, στο μυαλό κάποιων ανθρώπων, τα είδωλα που λατρεύουν, που πιστεύουν πως μπορούν να εγκαταλείψουν οικογένεια και δουλειά και πληρώνουν επιφανειακά το τίμημα —τα είδωλα αυτά είναι εκείνοι που ικανοποιούν πραγματικά τον Θεό, που μπορούν πραγματικά να λάβουν καλό αποτέλεσμα και καλό προορισμό. Στο μυαλό τους, τα είδωλα αυτά είναι οι άνθρωποι που επαινεί ο Θεός. Τι ωθεί τους ανθρώπους να έχουν τη συγκεκριμένη πεποίθηση; Ποια είναι η ουσία αυτού του ζητήματος; Σε ποιες συνέπειες μπορεί να οδηγήσει; Ας συζητήσουμε πρώτα το θέμα της ουσίας του.

Τα θέματα αυτά που σχετίζονται με τις απόψεις των ανθρώπων, τις πράξεις τους, τις αρχές που οι άνθρωποι επιλέγουν να πράξουν και αυτό στο οποίοι όλοι δίνουν φυσιολογικά έμφαση —όλα τούτα, ουσιαστικά δεν έχουν καμία σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα. Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι επικεντρώνονται σε ρηχά ή βαθιά ζητήματα, σε κανόνες και δόγματα ή στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι δεν προσκολλώνται σε αυτό που θα έπρεπε να προσκολληθούν περισσότερο, και δεν γνωρίζουν αυτό που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα. Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι δεν συμπαθούν καθόλου την αλήθεια. Επομένως, οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν χρόνο και προσπάθεια στην εξεύρεση και εφαρμογή αρχών μέσα από τον λόγο του Θεού. Αντ’ αυτού, προτιμούν να «κόβουν δρόμο», και συνοψίζουν βιαστικά ότι όσα κατανοούν και γνωρίζουν, αποτελούν σωστή πράξη και καλή συμπεριφορά. Η σύνοψη αυτή καθίσταται, τότε, ο δικός τους στόχος που πρέπει να ακολουθήσουν, η αλήθεια που πρέπει να γίνει πράξη. Η άμεση συνέπεια είναι ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ανθρώπινη καλή συμπεριφορά ως υποκατάστατο της εφαρμογής της αλήθειας στην πράξη, πράγμα που ικανοποιεί επίσης την επιθυμία των ανθρώπων να κερδίσουν την εύνοια του Θεού. Αυτό δίνει στους ανθρώπους το κεφάλαιο με το οποίο παλεύουν κατά της αλήθειας, και κρίνουν και αμφισβητούν τον Θεό. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι βάζουν, επίσης, αδίστακτα τον Θεό στην άκρη, τοποθετώντας το είδωλο της καρδιάς τους στη θέση Του. Υπάρχει μία και μόνο βασική αιτία που ωθεί τους ανθρώπους να προβαίνουν στις αδαείς αυτές ενέργειες και να διαθέτουν τις συγκεκριμένες αδαείς ή μονόπλευρες απόψεις και πράξεις, και σήμερα θα σας μιλήσω γι’ αυτήν. Ο λόγος είναι ότι, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να ακολουθούν τον Θεό, να προσεύχονται σε Αυτόν κάθε μέρα και να διαβάζουν καθημερινά τον λόγο Του, δεν καταλαβαίνουν πραγματικά το θέλημα του Θεού. Τούτη είναι και η ρίζα του προβλήματος. Αν κάποιος κατανοεί την καρδιά του Θεού, κατανοεί τι Του αρέσει, τι αποστρέφεται, τι θέλει και τι απορρίπτει, τι είδους ανθρώπους αγαπά ο Θεός, τι είδους ανθρώπους αντιπαθεί, τι πρότυπα εφαρμόζει στις απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο, ποια προσέγγιση λαμβάνει για την τελείωση του ανθρώπου, μπορεί το άτομο αυτό να έχει ακόμα τις δικές του προσωπικές ιδέες; Είναι δυνατόν να λατρεύουν άλλο άτομο; Θα μπορούσε ένας συνηθισμένος άνθρωπος να καταστεί είδωλό τους; Αν κάποιος κατανοεί το θέλημα του Θεού, η άποψή του είναι λίγο πιο ορθολογική. Δεν πρόκειται να ειδωλοποιήσει αυθαίρετα κάποιο διεφθαρμένο πρόσωπο, ούτε, βαδίζοντας στο μονοπάτι της εφαρμογής της αλήθειας στην πράξη, πρόκειται να πιστέψει ότι η αυθαίρετη τήρηση λίγων απλών κανόνων ή αρχών ισοδυναμεί με την εφαρμογή της αλήθειας στην πράξη.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του