Πώς επιτυγχάνεται η τελείωση του ανθρώπου από τον Θεό; Μέσα από τη δίκαιη διάθεσή Του. Η διάθεση του Θεού αποτελείται κυρίως από τη δικαιοσύνη, την οργή, τη μεγαλοπρέπεια, την κρίση και την κατάρα, και η τελείωση του ανθρώπου από Εκείνον γίνεται πρωτίστως μέσω της κρίσης. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν και ερωτούν γιατί ο Θεός μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση μόνο μέσω της κρίσης και της κατάρας. Λένε: «αν ο Θεός καταριόταν τον άνθρωπο, δεν θα πέθαινε ο άνθρωπος; Αν ο Θεός έκρινε τον άνθρωπο, αυτός δεν θα καταδικαζόταν; Τότε, πώς μπορεί ακόμα να οδηγηθεί στην τελείωση;» Αυτά είναι λόγια ανθρώπων που δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού. Αυτό που καταριέται ο Θεός είναι η ανυπακοή του ανθρώπου, κι αυτό που κρίνει είναι οι αμαρτίες του ανθρώπου. Παρόλο που μιλά σκληρά και χωρίς την παραμικρή ευαισθησία, αποκαλύπτει όλα όσα έχει μέσα του ο άνθρωπος, και μέσα από τις αυστηρές αυτές λέξεις, αποκαλύπτει αυτό που είναι στοιχειώδες μέσα στον άνθρωπο, ενώ μέσα από μια τέτοια κρίση, δίνει στον άνθρωπο μια βαθιά γνώση της ουσίας της σάρκας και, έτσι, ο άνθρωπος παραδίνεται στην υπακοή ενώπιον του Θεού. Η σάρκα του ανθρώπου είναι αμαρτωλή, είναι του Σατανά, είναι ανυπάκουη και το αντικείμενο του παιδέματος του Θεού —και έτσι, για να μπορέσει ο άνθρωπος να γνωρίσει τον εαυτό του, τα λόγια της κρίσης του Θεού πρέπει να τον πλήξουν και πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάθε είδους ραφινάρισμα. Μόνο τότε μπορεί το έργο του Θεού να έχει αποτέλεσμα.

Από τα λόγια που εξέφερε ο Θεός είναι φανερό ότι Εκείνος έχει ήδη καταδικάσει την ανθρώπινη σάρκα. Είναι, λοιπόν, αυτά τα λόγια, λόγια κατάρας; Ο λόγος που εξέφερε ο Θεός αποκαλύπτει τον αληθινό χαρακτήρα του ανθρώπου, και μέσα από αυτήν την αποκάλυψη κρίνεται, και όταν βλέπει ότι δεν είναι ικανός να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού, νιώθει μέσα του θλίψη και μετάνοια, νιώθει τόσο υπόχρεος στον Θεό, ότι είναι ανεπαρκής για το θέλημα του Θεού. Μερικές φορές, το Άγιο Πνεύμα σε πειθαρχεί από μέσα σου, και η πειθαρχία αυτή προέρχεται από την κρίση του Θεού. Μερικές φορές, ο Θεός σε αποδοκιμάζει και κρύβει το πρόσωπο Του από σένα, δεν σου δίνει προσοχή και δεν εργάζεται μέσα σου, σε παιδεύει σιωπηλά για να σε ραφινάρει. Το έργο του Θεού στον άνθρωπο είναι κυρίως για να καταστήσει σαφή τη δίκαιη διάθεσή Του. Τελικά, σε τι ακριβώς γίνεται μάρτυρας ο άνθρωπος στον Θεό; Μαρτυρεί ότι ο Θεός είναι ο δίκαιος Θεός, ότι η διάθεσή Του είναι δικαιοσύνη, οργή, παίδεμα και κρίση. Ο άνθρωπος μαρτυρεί τη δίκαιη διάθεση του Θεού. Ο Θεός χρησιμοποιεί την κρίση Του για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, αγαπά τον άνθρωπο και σώζει τον άνθρωπο —πόσα, όμως, εμπεριέχονται στην αγάπη Του; Η κρίση, η μεγαλοπρέπεια, η οργή και η κατάρα. Παρόλο που ο Θεός καταράστηκε τον άνθρωπο στο παρελθόν, δεν έριξε ολοκληρωτικά τον άνθρωπο στο πηγάδι της αβύσσου, αλλά χρησιμοποίησε αυτό το μέσον για να ραφινάρει την πίστη του ανθρώπου. Δεν σκότωσε τον άνθρωπο, αλλά ενήργησε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Η ουσία της σάρκας είναι αυτή που ανήκει στον Σατανά —ο Θεός το είπε πολύ σωστά— αλλά τα γεγονότα που επιτέλεσε ο Θεός δεν ολοκληρώνονται σύμφωνα με τα λόγια Του. Σε καταριέται, για να μπορέσεις να Τον αγαπήσεις και για να μπορέσεις να γνωρίσεις την ουσία της σάρκας. Σε παιδεύει, για να μπορέσεις να ξυπνήσεις, για να σου επιτρέψει να γνωρίσεις τις ελλείψεις μέσα σου και για να γνωρίσεις την απόλυτη αναξιότητα του ανθρώπου. Έτσι, οι κατάρες του Θεού, η κρίση Του, η μεγαλοπρέπειά Του και η οργή Του —είναι όλα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση. Όλα όσα κάνει ο Θεός σήμερα, και η δίκαιη διάθεση που κάνει σαφή μέσα σας —είναι όλα για να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση, και αυτή είναι η αγάπη του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες