Για την ορθή εκπλήρωση του καθήκοντος, είναι κρίσιμης σημασίας η κατανόηση της αλήθειας (Μέρος δεύτερο)
Ας συναναστραφούμε τώρα πάνω στο επίπεδο των ανθρώπων. Όταν αξιολογείτε αν κάποιος έχει ή δεν έχει επίπεδο, ελέγξτε αν, όταν του συμβαίνουν πράγματα στην καθημερινότητά του, μπορεί να αντιληφθεί τις προθέσεις και τις στάσεις του Θεού, καθώς και τη θέση που θα πρέπει να πάρει, τις αρχές που θα πρέπει να ακολουθεί και τη στάση που θα πρέπει να έχει. Εάν τα καταλαβαίνεις όλα αυτά, τότε έχεις επίπεδο. Εάν αυτά που καταλαβαίνεις δεν έχουν καμία σχέση με όλα όσα ενορχηστρώνει ο Θεός για σένα στην πραγματική σου ζωή, τότε είτε δεν έχεις καθόλου επίπεδο, είτε έχεις χαμηλό. Πώς προέκυψε το αληθινό ανάστημα του Πέτρου και του Ιώβ και πώς κέρδισαν τελικά ό,τι κέρδισαν και έδρεψαν ό,τι έδρεψαν από την πίστη τους στον Θεό; Σε καμία περίπτωση δεν απολάμβαναν αυτά που απολαμβάνετε εσείς σήμερα. Εσείς έχετε πάντα κάποιον να συναναστρέφεται πάνω σας σχετικά με την αλήθεια, να σας προσφέρει, να σας υποστηρίζει και να σας βοηθά. Υπάρχει πάντα κάποιος να σας βοηθήσει να ελέγξετε τα πράγματα. Εκείνοι δεν είχαν τίποτα απ’ αυτά. Τις περισσότερες απ’ τις αλήθειες που κατανοούσαν εκείνοι τις κέρδισαν από όσα είχαν συνειδητοποιήσει, από όσα είχαν βιώσει, από όσα είχαν καταλάβει και υποστεί σιγά-σιγά στην καθημερινή τους ζωή. Αυτό σημαίνει να έχεις υψηλό επίπεδο. Όταν οι άνθρωποι δεν διαθέτουν τέτοιο επίπεδο και δεν έχουν αυτήν τη στάση απέναντι στην αλήθεια και στη σωτηρία, δεν την αναζητούν την αλήθεια ούτε προσέχουν να την κάνουν πράξη σε όλα. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν ακούνε τις ιστορίες του Ιώβ και του Πέτρου, ζηλεύουν αυτούς τους δύο. Τους ζηλεύουν για αρκετό καιρό, αλλά δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά το ζήτημα. Νομίζουν ότι όταν τους συμβαίνουν διάφορα, μπορούν κι αυτοί να πουν τα κλασικά λόγια του Ιώβ και του Πέτρου. Πιστεύουν πως αυτά τα πράγματα είναι απλά. Όπως τα βλέπουμε τώρα, αυτά τα πράγματα δεν είναι απλά.
Στην Καινή Διαθήκη, εκτός από τα τέσσερα Ευαγγέλια, τον μεγαλύτερο χώρο τον καταλαμβάνουν οι επιστολές του Παύλου. Την ίδια περίοδο, ο Παύλος κι ο Πέτρος έκαναν μάλλον το ίδιο έργο, αλλά η φήμη του Παύλου ήταν πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του Πέτρου. Τι καταλαβαίνουμε από αυτές τις δύο καταστάσεις; Καταλαβαίνουμε το μονοπάτι που ακολουθούσαν αυτοί οι δύο άντρες. Πολλά λόγια από τις επιστολές του Παύλου υιοθετήθηκαν ως συνθήματα από επόμενες γενιές κι όλοι χρησιμοποίησαν τα διάσημα ρητά του Παύλου για να βρουν κίνητρο. Κατά συνέπεια, κατέληξαν όλοι σε λανθασμένο μονοπάτι και μάλιστα πολλοί ακολούθησαν και το μονοπάτι των αντίχριστων. Αντίθετα, ο Πέτρος σπάνια έκανε δημόσιες εμφανίσεις. Στην ουσία, δεν έγραψε βιβλία, δεν πρότεινε βαθυστόχαστα και αινιγματικά δόγματα και δεν έβγαλε μεγαλόπνοα συνθήματα ή θεωρίες για να διδάξει και να βοηθήσει τους αδελφούς και τις αδελφές της εποχής. Δεν έβγαλε μεγαλόπνοες θεωρίες για να επηρεάσει τις επόμενες γενιές. Επιζητούσε απλώς να αγαπάει και να ικανοποιεί τον Θεό πρακτικά και προσγειωμένα. Αυτή είναι η διάφορα ανάμεσα στα μονοπάτια που ακολούθησαν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Στο τέλος, ο Παύλος ακολούθησε το μονοπάτι των αντίχριστων και χάθηκε, ενώ ο Πέτρος ακολούθησε το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της αγάπης του Θεού, και οδηγήθηκε στην τελείωση. Αν εξετάσεις τα μονοπάτια που ακολούθησαν, καταλαβαίνεις τι είδους ανθρώπους θέλει ο Θεός, τι είδους ανθρώπους δεν συμπαθεί, τις αποκαλύψεις και τις εκδηλώσεις εκείνων που δεν συμπαθεί ο Θεός, το μονοπάτι που ακολουθούν αυτοί οι άνθρωποι, τη σχέση που έχουν με τον Θεό και αυτά στα οποία συγκεντρώνονται. Θα λέγατε ότι ο Παύλος είχε επίπεδο; Σε ποια κατηγορία ανήκε το επίπεδο του Παύλου; (Ήταν εξαιρετικό.) Έχετε ακούσει πάρα πολλά κηρύγματα, αλλά και πάλι δεν καταλαβαίνετε. Θα μπορούσε το επίπεδο του Παύλου να θεωρηθεί πολύ καλό; (Όχι, ήταν χαμηλό.) Γιατί ήταν χαμηλό; (Γιατί δεν είχε αυτογνωσία και δεν μπορούσε να κατανοήσει τα λόγια του Θεού.) Επειδή δεν κατανοούσε την αλήθεια. Είχε ακούσει κι αυτός τα κηρύγματα του Κυρίου Ιησού και, για όσο διάστημα εργαζόταν, υπήρχε, φυσικά, το έργο του Αγίου Πνεύματος. Πώς λοιπόν, ενώ είχε επιτελέσει όλο αυτό το έργο, είχε γράψει όλες αυτές τις επιστολές κι είχε ταξιδέψει σε όλες αυτές τις εκκλησίες, ακόμα δεν καταλάβαινε τίποτα σχετικά με την αλήθεια και δεν κήρυττε τίποτα παρά μόνο δόγματα; Τι επίπεδο ήταν αυτό; Χαμηλό ανάστημα. Επιπλέον, καταδίωκε τον Κύριο Ιησού και συνέλαβε τους μαθητές του, και τότε ο Κύριος Ιησούς τον χτύπησε με ένα μεγάλο φως από τους ουρανούς. Πώς προσέγγισε και πώς ερμήνευσε ο Παύλος αυτό το σπουδαίο γεγονός που του συνέβη; Το κατάλαβε τελείως διαφορετικά απ’ ό,τι ο Πέτρος. Σκέφτηκε: «Ο κύριος Ιησούς με έριξε κάτω, έχω αμαρτήσει, οπότε πρέπει να εργαστώ σκληρότερα για να το αντισταθμίσω αυτό. Μόλις τα πλεονεκτήματά μου εξισορροπήσουν τα μειονεκτήματά μου, θα ανταμειφθώ». Είχε αυτογνωσία; Όχι. Δεν είπε: «Τα έβαλα με τον Κύριο Ιησού λόγω της κακόβουλης φύσης μου, τη φύση αντίχριστου που έχω· αφού τα έβαλα με τον Κύριο Ιησού, δεν έχω τίποτα καλό πάνω μου!» Είχε τέτοια αυτογνωσία; (Όχι.) Και πώς κατέγραψε το εν λόγω συμβάν στις επιστολές του; Ποια ήταν η άποψή του για αυτό; (Νόμισε ότι ο Θεός τον καλούσε να κάνει έργο.) Νόμισε ότι ο Θεός τον είχε καλέσει με ένα μεγάλο φως και ότι θα άρχιζε να τον χρησιμοποιεί πολύ. Αφού δεν είχε την παραμικρή αυτογνωσία, πίστευε ότι αυτή ήταν η πλέον ισχυρή απόδειξη ότι θα ανταμειβόταν και θα στεφόταν, καθώς και το μεγαλύτερο κεφάλαιο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να κερδίσει ανταμοιβές και στεφάνι. Επίσης, βαθιά μέσα του, ένιωθε να τον τρυπάει ένα αγκάθι. Τι ήταν αυτό το αγκάθι; Ήταν μια ασθένεια που του έδωσε ο Θεός για να τον τιμωρήσει για την τρελή αντίστασή του απέναντι στον Κύριο Ιησού. Πώς το αντιμετώπισε αυτό; Ένιωθε ένα ανακάτεμα βαθιά μέσα του και σκεφτόταν: «Αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Δεν ξέρω αν θα μου το συγχωρέσει ο θεός. Ευτυχώς, ο κύριος Ιησούς μού έσωσε τη ζωή και μ’ εμπιστεύτηκε να διαδώσω το ευαγγέλιο. Αυτή είναι μια καλή ευκαιρία για να εξιλεωθώ. Πρέπει να διαδώσω το ευαγγέλιο με όλη μου τη δύναμη, και τότε, ίσως όχι μόνο συγχωρεθούν μόνο οι αμαρτίες μου, αλλά να λάβω και στεφάνι και ανταμοιβές. Αυτό θα ήταν υπέροχο!» Ωστόσο, δεν μπόρεσε ποτέ να απαλλαγεί απ’ αυτό το αγκάθι που προκαλούσε τέτοια ανησυχία στην καρδιά του. Πάντα αισθανόταν άβολα γι’ αυτό. «Πώς μπορώ να ξεπληρώσω αυτό το ανήκουστο λάθος; Πώς μπορώ να το ακυρώσω για να μην επηρεάσει τις προοπτικές μου ή το στεφάνι που ελπίζω να λάβω; Θα πρέπει να κάνω περισσότερο έργο για τον κύριο, να καταβάλλω μεγαλύτερο τίμημα, να γράψω περισσότερες επιστολές και να αφιερώσω περισσότερο χρόνο τρέχοντας εδώ κι εκεί, καταπολεμώντας τον Σατανά και καταθέτοντας όμορφη μαρτυρία». Έτσι το προσέγγισε. Είχε καθόλου τύψεις; (Όχι.) Δεν είχε καθόλου τύψεις, πόσο μάλλον αυτογνωσία. Τίποτα απ’ αυτά δεν είχε. Αυτό δείχνει ότι υπήρχε πρόβλημα με το ανάστημά του, δεν είχε την ικανότητα κατανόησης της αλήθειας. Εν μέρει λόγω της ανθρώπινης φύσης του και αυτών που επιδίωκε και εν μέρει λόγω του αναστήματός του, δεν μπορούσε να συλλάβει αυτά τα πράγματα ούτε συνειδητοποιούσε το εξής: «Ο άνθρωπος έχει υποστεί πολύ βαθιά διαφθορά από τον Σατανά. Η φύση του είναι υπερβολικά σάπια, υπερβολικά μοχθηρή. Η φύση του ανθρώπου είναι η φύση του Σατανά και των αντίχριστων. Αυτό βρίσκεται στη ρίζα της λύτρωσης της ανθρωπότητας από τον Θεό. Ο άνθρωπος χρειάζεται να τον λυτρώσει ο Θεός, άρα πώς θα πρέπει να προσέλθει ενώπιόν Του για να αποδεχθεί τη λύτρωσή Του;» Δεν είπε ποτέ αυτά τα πράγματα. Δεν τα κατανοούσε καθόλου γιατί είχε αντισταθεί στον Ιησού και Τον είχε καταδικάσει. Παρότι παραδεχόταν πως ήταν ο βασικός ένοχος, δεν στοχαζόταν καθόλου το ζήτημα. Σκεφτόταν μόνο πώς να αντισταθμίσει τόσο σοβαρές αμαρτίες, πώς να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του, πώς να τις ξεπληρώσει με αξιέπαινες πράξεις και τελικά να εξασφαλίσει το στεφάνι και τις επιβραβεύσεις που περίμενε. Ό,τι κι αν του συνέβαινε, δεν μπορούσε να κατανοήσει την αλήθεια ή τις προθέσεις του Θεού με βάση αυτά που του συνέβαιναν. Δεν κατανοούσε καθόλου τις προθέσεις του Θεού. Όσον αφορά την κατανόηση της αλήθειας, ο Παύλος ήταν ο χειρότερος. Οπότε, μπορούμε να πούμε πως και το ανάστημά του ήταν το χειρότερο.
Μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια όσοι έχουν τόσο χαμηλό ανάστημα; (Όχι.) Μπορούν να σωθούν αυτοί που δεν κατανοούν την αλήθεια; (Όχι.) Οι άνθρωποι που θέλουν να σωθούν πρέπει να έχουν ικανοποιητικό επίπεδο. Θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον μέτριο επίπεδο και όχι πολύ χαμηλό. Θα πρέπει να αποκτήσουν κάποια κατανόηση της αλήθειας. Σε όποιον βαθμό κι αν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, θα πρέπει τουλάχιστον να έχουν αυτογνωσία σύμφωνα με την κατανόηση της αλήθειας και να ξέρουν πώς να την κάνουν πράξη. Έτσι, θα μπορέσουν να σωθούν. Γιατί λέω ότι έτσι θα μπορέσουν να σωθούν; Όταν μπορείς να συνδέσεις αυτά που σου συμβαίνουν στην καθημερινότητά σου με την αλήθεια και μπορείς να βλέπεις και να αντιμετωπίζεις αυτά τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε θα μπορείς να εφαρμόσεις τα λόγια Του στην πραγματική σου ζωή. Και με αυτήν τη βάση, θα μπορείς να αποδεχθείς τις κρίσεις των λόγων Του, να κλαδευτείς, αλλά και να δοκιμαστείς και να εξευγενιστείς απ’ αυτά. Διαφορετικά, αν δεν καταλάβεις την αλήθεια, δεν θα μπορέσεις ούτε να αποδεχθείς τις κρίσεις, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό των λόγων Του. Προτού αποδεχθείς την κρίση και την παίδευση του Θεού, θα πρέπει τουλάχιστον να κατανοήσεις κάποιες αλήθειες, να έχεις μια στάση υποταγής σ’ Αυτόν και να έχεις αλλάξει με κάποιους τρόπους. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζεις με ποια στάση, ποια νοοτροπία και ποια οπτική να αντιμετωπίζεις τις πράξεις του Θεού. Όλα αυτά τα πράγματα αφορούν την αλήθεια. Το ότι χρησιμοποιούν οι άνθρωποι απλά θρησκευτικά συνθήματα, θρησκευτικές τελετές και κανονισμούς για να αντιμετωπίζουν πρόχειρα αυτά τα πράγματα δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια ούτε ασκούν την αλήθεια απλώς και μόνο κάνοντας μερικές καλές πράξεις. Δεν είναι τόσο απλό. Πρέπει να ξέρεις βαθιά μέσα σου τις αρχές που χρειάζεται να τηρείς σε σχέση με όσα ξέρεις, όσα βιώνεις και όσα συμβαίνουν γύρω σου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο συνδέεσαι με την αλήθεια. Επίσης, η αλήθεια θα πρέπει να εμπεριέχεται στον τρόπο που αντιμετωπίζεις αυτά που σε βάζει ο Θεός να κάνεις, στο πώς μεταχειρίζεσαι τον τρόπο και τη στάση με την οποία σε αντιμετωπίζει ο Θεός, καθώς και στη στάση και την οπτική που υιοθετείς. Μόνο έτσι θα έχεις ζωή-είσοδο. Διαφορετικά, ο Θεός δεν θα μπορεί να επιτελέσει έργο σ’ εσένα. Καταλαβαίνετε; (Καταλαβαίνουμε.) Κοιτάξτε αυτούς τους ανθρώπους από τις θρησκείες που τηρούν τους κανονισμούς, μιλούν για δόγματα και καμώνονται τους καλούς. Οι πράξεις τους φαίνονται καλές φαινομενικά. Όμως, γιατί δεν επιτελεί ποτέ έργο σ’ αυτούς ο Θεός; Επειδή τα όσα κάνουν και όλες τους οι καλές πράξεις δεν συνδέονται με την αλήθεια. Έχουν αλλάξει μόνο συμπεριφορά, αλλά αυτό δεν περιλαμβάνει αλλαγή στη διάθεσή τους. Ο λόγος είναι ότι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και στα πρότυπα του Θεού. Είναι σαν ένα παιδί που μόλις τέλειωσε το δημοτικό να θέλει να πάει απευθείας στο πανεπιστήμιο. Είναι δυνατόν; Είναι τελείως αδύνατον, αφού δεν έχει τα προσόντα. Επομένως, είτε μιλάμε για το μονοπάτι που ακολουθούν είτε για την ανθρώπινη φύση και το επίπεδό τους, οι άνθρωποι θα πρέπει τουλάχιστον να πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σωτηρία τους. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να κατανοήσουν την αλήθεια, να απαλλαγούν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να μπορέσουν να υποταχθούν αληθινά στον Θεό.
Πώς μετράμε το επίπεδο των ανθρώπων; Ο σωστός τρόπος για να το κάνουμε είναι παρατηρώντας τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια και το αν την κατανοούν ή όχι. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να μάθουν κάποια εξειδίκευση πολύ γρήγορα, αλλά όταν ακούνε την αλήθεια, πέφτουν σε σύγχυση και τους παίρνει ο ύπνος. Μπερδεύεται το μυαλό τους, τίποτε από όσα ακούνε δεν τους μένει, ούτε και καταλαβαίνουν τι ακούνε —αυτό σημαίνει χαμηλό επίπεδο. Κάποιοι άνθρωποι, όταν τους λες ότι είναι χαμηλού επιπέδου, διαφωνούν. Πιστεύουν πως το ότι έχουν μόρφωση και γνώσεις σημαίνει ότι είναι υψηλού επιπέδου. Η μόρφωση δείχνει και υψηλό επίπεδο; Όχι. Πώς πρέπει να μετριέται το επίπεδο των ανθρώπων; Πρέπει να μετριέται με βάση το πόσο κατανοούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Αυτός είναι ο ακριβέστερος τρόπος. Κάποιοι άνθρωποι είναι εύγλωττοι, εύστροφοι και πολύ ικανοί στο να χειρίζονται τους άλλους ανθρώπους. Αλλά όταν ακούνε τα κηρύγματα, δεν καταλαβαίνουν ποτέ τίποτα και όταν ακούνε τα λόγια του Θεού, δεν τα κατανοούν. Όταν συζητούν για τη βιωματική τους μαρτυρία, μιλούν μονίμως με λόγια και δόγματα, κι έτσι δείχνουν από μόνοι τους ότι είναι απλοί ερασιτέχνες και δίνουν στους άλλους την αίσθηση ότι δεν έχουν καμία πνευματική κατανόηση. Είναι άνθρωποι χαμηλού επιπέδου. Είναι, λοιπόν, ικανοί τέτοιοι άνθρωποι να επιτελέσουν έργο για τον οίκο του Θεού; (Όχι.) Γιατί; (Δεν έχουν τις αλήθεια-αρχές.) Σωστά, αυτό είναι κάτι που πρέπει πια να το έχετε καταλάβει. Ένας άλλος τρόπος να πει κανείς ότι επιτελεί έργο για τον οίκο του Θεού είναι να εκτελεί το καθήκον του. Όταν μιλάμε για την εκτέλεση του καθήκοντος, αυτό συνδέεται με την αλήθεια, το έργο του Θεού, τις αρχές της διαγωγής και τρόπους και μεθόδους μεταχείρισης κάθε είδους ανθρώπων. Όλα αυτά τα ζητήματα παίζουν ρόλο για το αν οι άνθρωποι μπορούν να εκτελέσουν αποτελεσματικά κι ικανοποιητικά τα καθήκοντά τους. Τα θέματα αυτά που σχετίζονται με την εκτέλεση του καθήκοντος συνδέονται με την αλήθεια; Αν συνδέονται με την αλήθεια, αλλά εσύ δεν την κατανοείς και βασίζεσαι σε εξυπνακισμούς, θα μπορείς να λύνεις προβλήματα και να εκτελείς σωστά το καθήκον σου; (Όχι.) Όχι. Ακόμα κι αν σε κάποια ζητήματα δεν πάει τίποτα στραβά, μπορεί αυτά τα ζητήματα να μην έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και να είναι εντελώς εξωτερικά πράγματα. Παρ’ όλα αυτά, εσύ ακόμα οφείλεις να κάνεις τα εξωτερικά πράγματα αρχές και να τα διαχειρίζεσαι με έναν τρόπο που όλοι θεωρούν κατάλληλο. Ας πούμε ότι σου ζητούν να διαχειριστείς ολομόναχος κάτι σύμφωνα με τις αρχές. Ενώ το κάνεις αυτό, προκύπτει μία απρόσμενη κατάσταση και δεν ξέρεις πώς να την αντιμετωπίσεις. Σκέφτεσαι ότι θα έπρεπε να προχωρήσεις σύμφωνα με την εμπειρία σου, αλλά αν συμπεριφερθείς ακριβώς όπως σ’ έχει διδάξει η εμπειρία σου, τότε αυτό που κάνεις διαταράσσεται και αναστατώνεται, έρχονται τα πάνω κάτω. Δεν είναι λάθος αυτό; Τι το προκάλεσε; Ότι δεν έχεις αγνή κατανόηση, δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν έχεις αντίληψη των αρχών. Κάθε φορά που αντιμετωπίζεις ζητήματα που συνδέονται με την αλήθεια και τις αρχές, δεν μπορείς να τ’ αντιμετωπίσεις και επικρατεί το θέλημά σου, με αποτέλεσμα να βλάπτεις το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να γελοιοποιείσαι. Είναι αποτελεσματικό ν’ αντιμετωπίζει κανείς τα προβλήματα με βάση την ανθρώπινη εμπειρία και τις μεθόδους; (Όχι.) Γιατί δεν είναι αποτελεσματικό; Επειδή η ανθρώπινη εμπειρία και οι ανθρώπινες μέθοδοι δεν είναι η αλήθεια, κι ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν πρόκειται να τις αποδεχτεί. Αν μονίμως διαχειρίζεσαι τα προβλήματα χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη εμπειρία και τις μεθόδους, δεν σημαίνει αυτό ότι περνιέσαι για πιο έξυπνος απ’ ότι είσαι στ’ αλήθεια; Δεν είναι αλαζονεία και αυταρέσκεια αυτό; Κάποιοι άνθρωποι διαφωνούν: «Δεν είναι ότι δεν κατανοώ την αλήθεια σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα, την κατανοώ βαθιά μέσα μου. Απλώς δεν το σκέφτηκα αρκετά το ζήτημα. Αν προσπαθήσω περισσότερο και το σκεφτώ πιο προσεκτικά, μπορώ να το διαχειριστώ καλά. Στο παρελθόν, όταν είχα επαφές και διαχειριζόμουν διάφορα πράγματα με άπιστους, αναγκαζόμουν να χρησιμοποιώ συγκεκριμένες μεθόδους και μέσα. Παρ’ όλα αυτά, ο οίκος του Θεού δεν επιτρέπει αυτές τις προσεγγίσεις, οπότε δεν ήξερα τι να κάνω. Απλώς αντιμετώπιζα τα ζητήματα με τον δικό μου τρόπο, οπότε δεν με εκπλήσσει που έκανα ένα μικρό λαθάκι». Έχουν αυτογνωσία αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Γιατί δεν έχουν αυτογνωσία; Δεν σχετίζεται αυτό με την αλήθεια; Δεν αναζητούν την αλήθεια γύρω απ’ αυτό το ζήτημα, αλλά αντίθετα επινοούν τρόπους για να καλύψουν το λάθος τους. Νομίζουν ότι απλώς έκαναν ένα λάθος και ήταν αμελείς ως προς τη συμπεριφορά τους. Δεν νομίζουν ότι το λάθος τους αφορά την αλήθεια ούτε ότι από το έκαναν επειδή δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια και επειδή πράττουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αυτό σημαίνει να έχεις χαμηλό επίπεδο. Όταν συμβαίνουν πράγματα, αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν μονίμως λόγους και δικαιολογίες. Νομίζουν ότι έκαναν απλώς ένα λάθος. Αυτή είναι η πρώτη τους αντίδραση· δεν ξέρουν ότι πρέπει ν’ αναζητήσουν την αλήθεια. Ως δεύτερη αντίδραση, εξακολουθούν να μη γνωρίζουν ότι πρέπει ν’ αναζητήσουν την αλήθεια. Και ως τρίτη αντίδραση, εξακολουθούν να μη γνωρίζουν ότι πρέπει ν’ αναζητήσουν την αλήθεια και να φτάσουν στην αυτογνωσία. Αυτό σημαίνει να έχεις πολύ χαμηλό επίπεδο. Όπως κι αν τους καθοδηγήσεις, τους φανερώσεις και συναναστραφείς μαζί τους, και πάλι δεν πρόκειται να καταλάβουν ποιες αλήθεια-αρχές παραβίασαν και ποιες αλήθειες θα έπρεπε να κάνουν πράξη. Όπως κι αν τους καθοδηγήσεις, δεν πρόκειται να τα καταλάβουν ποτέ αυτά τα πράγματα. Τους λείπει ακόμα κι η παραμικρή ικανότητα να κατανοούν την αλήθεια. Αυτό σημαίνει να έχεις χαμηλό επίπεδο. Όσο ξεκάθαρα κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, δεν υπάρχει περίπτωση να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για την αλήθεια. Θα χρησιμοποιήσουν τη δική τους λογική και τις δικαιολογίες τους ή θα πουν ότι ήταν απλώς ένα λάθος, προκειμένου να συγκαλύψουν τα γεγονότα. Δεν πρόκειται να παραδεχτούν ούτε λίγο ότι έχουν παραβιάσει την αλήθεια ή έχουν αποκαλύψει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Όποια λάθη κι αν έκαναν, όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις κι αν αποκάλυψαν, όποιες διεφθαρμένες καταστάσεις κι αν δημιούργησαν, στην πραγματικότητα ποτέ δεν θα καταλάβουν ποιες είναι πραγματικά οι διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκάλυψαν, πόσο μάλλον ποια είναι η διεφθαρμένη τους ουσία. Ούτε ξέρουν πώς ν’ αναζητήσουν την αλήθεια ή να φτάσουν στην αυτογνωσία σχετικά με αυτό το ζήτημα. Τίποτα από όλα αυτά δεν γνωρίζουν. Είναι πνευματικά αναίσθητοι και δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση αυτών των πραγμάτων. Αυτό είναι εκδήλωση χαμηλού επιπέδου.
Ας συναναστραφούμε καλύτερα με μερικά παραδείγματα πάνω στο πώς μετριέται το επίπεδο ενός ανθρώπου. Για παράδειγμα, είπα ότι κάποιοι άνθρωποι χρονοτριβούν και ενεργούν επιπόλαια. Όσοι έχουν καλό επίπεδο, μόλις το ακούσουν αυτό, θα καταλάβουν αμέσως ότι αυτή η κατάσταση είναι κάτι που μπορεί να βιώσουν κι οι ίδιοι, κι ότι βιώνουν συχνά μια τέτοια κατάσταση και στάση όταν δεν νιώθουν καλά σωματικά, όταν αισθάνονται αρνητικότητα ή τεμπελιά. Επιπλέον, θα έρθουν στο μυαλό τους κάποιες εικόνες από όταν οι ίδιοι χρονοτρίβησαν ή αντιμετώπισαν κάποιες εργασίες επιπόλαια. Θα συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα λόγια του Θεού και θα παραδεχτούν πως αυτό που εκθέτει ο Θεός είναι η πραγματικότητα της διαφθοράς του ανθρώπου κι ότι σχετίζεται με τις ανθρώπινες διεφθαρμένες διαθέσεις. Αντίστοιχα, θα παραδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και θα τα κατανοήσουν ξεκάθαρα, χωρίς παρερμηνείες και χωρίς τις δικές τους αντιλήψεις. Αυτό σημαίνει να έχεις καλό επίπεδο. Όταν ακούσουν αυτά τα λόγια, η πρώτη τους αντίδραση θα είναι να συγκρίνουν τον εαυτό τους μ’ αυτά. Θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτή είναι μια κατάσταση που βιώνουν κι οι ίδιοι και θα συνδέσουν αυτά τα λόγια του Θεού με τη δική του κατάσταση και καθημερινότητα. Στη συνέχεια, θα κάνουν αυτοκριτική, θα διακρίνουν καθαρά την κατάστασή τους και θ’ αποδεχτούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Έτσι αντιδρούν οι άνθρωποι που έχουν καλό επίπεδο όταν ακούσουν τα λόγια του Θεού. Για έναν άνθρωπο με μέτριο επίπεδο, δεν αρκεί απλώς να πεις ότι «χρονοτριβεί» ή ότι είναι «επιπόλαιος». Πρέπει ν’ αναδείξεις ευθέως τα προβλήματά του, ξεσκεπάζοντας τις εκδηλώσεις του και συνδυάζοντάς αυτό με τα όσα κάνει, λέγοντας: «Πολλές φορές μπερδεύεσαι και δεν παίρνεις τα πράγματα στα σοβαρά. Φέρεσαι επιπόλαια έτσι που κάνεις το καθήκον σου. Πώς μπορείς να μην το καταλαβαίνεις; Πόσες φορές σου το έχω πει; Αυτό είναι επιπόλαιη συμπεριφορά και κωλυσιεργία». Έτσι πρέπει ν’ αναδεικνύεις τα προβλήματά τους. Μόλις το ακούσουν αυτό, θα αναλογιστούν πώς χρονοτρίβησαν και φέρθηκαν επιπόλαια. Αφού αυτό το αναλογιστούν πραγματικά και το καταλάβουν, θα παραδεχτούν τα λάθη τους και θα μπορέσουν να τα διορθώσουν. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που αναγνωρίζουν είναι κάτι σταθερό, μια σταθερή κατάσταση. Μπορούν να δεχτούν αυτό που λες μόνο αν συμβαδίζει με τις φαντασιοκοπίες τους. Αυτό είναι που ονομάζουμε μέτριο επίπεδο. Το να δουλεύει κανείς πάνω σε ανθρώπους που έχουν μέτριο επίπεδο απαιτεί προσπάθεια και ο μόνος τρόπος να τους πείσει πλήρως είναι να τους μιλά με γεγονότα. Ποια είναι η κατάσταση των ανθρώπων που διαθέτουν χαμηλό επίπεδο; Πώς πρέπει να τους προσεγγίζει κανείς; Όσοι έχουν χαμηλό επίπεδο σκέφτονται απλοϊκά και δεν έχουν λογική. Δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά καμία κατάσταση που τους συμβαίνει και δεν αναζητούν την αλήθεια. Αν δεν τους εξηγήσεις τα πράγματα απλά και καθαρά, δεν μπορούν να τα καταλάβουν μόνοι τους. Όταν, λοιπόν, μιλάς σ’ ανθρώπους που έχουν χαμηλό επίπεδο, πρέπει να μιλάς καθαρά και ευθέως, και να δίνεις παραδείγματα. Πρέπει να μιλάς με γεγονότα και να επαναλαμβάνεσαι ξανά και ξανά. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να έχουν αποτέλεσμα τα λόγια σου. Πρέπει να μιλάς έτσι: «Χρονοτριβείς και φέρεσαι επιπόλαια έτσι που εκτελείς το καθήκον σου!» Ποια θα είναι η πρώτη τους αντίδραση; «Όντως; Χρονοτρίβησα; Με το που ξυπνήσω το πρωί, σκέφτομαι όσα έχουν σχέση με το καθήκον μου κι αυτά τα πράγματα κάνω πρώτα. Όταν βγαίνω έξω, σκέφτομαι πάλι πώς να κάνω αυτά τα πράγματα σωστά. Δεν χρονοτριβώ ούτε φέρομαι επιπόλαια. Καταβάλλω πολλή προσπάθεια γι’ αυτά τα πράγματα!» Η πρώτη τους αντίδραση θα είναι ν’ αρνηθούν αυτά που είπες. Δεν καταλαβαίνουν και βασικά δεν συνειδητοποιούν ότι εκτελούν το καθήκον τους επιπόλαια και ότι χρονοτριβούν. Για να αποδεχτούν τα λόγια σου, θα πρέπει πρώτα να τους εξηγήσεις ποιες είναι οι εκδηλώσεις της κωλυσιεργίας και της επιπολαιότητάς τους, και να τα πεις με τέτοιο τρόπο που θα τους πείσει πραγματικά. Δεν παραδεχτούν εύκολα ότι δεν έκαναν τα πράγματα καλά ή ότι έκαναν λάθη σ’ εξωτερικά ζητήματα. Αν κάτι συνδέεται με την αλήθεια, τις αρχές της άσκησης ή τη διάθεση του Θεού, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο αυτούς που έχουν χαμηλό επίπεδο. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα απ’ όσα λες και, όσο πιο πολύ μιλάς, τόσο πιο πολύ μπερδεύονται και νομίζουν ότι είναι στο σκοτάδι, κι έτσι παύουν ν’ ακούνε. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Αυτό είναι εκδήλωση της ανικανότητάς τους να φτάσουν στην αλήθεια. Όσο κι αν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια, είναι μάταιο για αυτούς που χαμηλό επίπεδο. Όσο κι αν προσπαθείς να τους μιλήσεις, δεν καταλαβαίνουν. Το πολύ-πολύ να καταλάβουν κάποια δόγματα και κανονισμούς. Επομένως, σ’ αυτούς που έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, δεν είναι απαραίτητο να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια με πολλή λεπτομέρεια. Απλώς πες τους τι να κάνουν μ’ απλό τρόπο και αν μπορούν να το καταφέρουν, καλώς. Όσοι έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο δεν έχουν καμία ικανότητα κατανόησης, σε βαθμό που δεν πρόκειται να καταλάβουν ποτέ την αλήθεια και σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι θα φτάσουν στο επίπεδο να ασκούνται σύμφωνα με τις αρχές. Αν κάτι συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους και τους το κάνεις πολύ κατανοητό, ακόμα και τότε δεν θα μπορούν να το συνδέσουν με τον εαυτό τους. Αυτό είναι αυτό που λέμε χαμηλό επίπεδο. Για παράδειγμα, όσον αφορά το ψέμα, δες πώς αντιδρούν όσοι έχουν καλό επίπεδο. Όταν ακούσουν τους άλλους να μιλούν για το πώς αντιμετώπισαν και διόρθωσαν τις καταστάσεις του ψέματος και της εξαπάτησης, μιλώντας για τις καταστάσεις του ψέματος και δίνοντας παραδείγματα, θα κάνουν αυτοκριτική και θα συγκρίνουν αυτό που άκουσαν με τη δική τους κατάσταση. Μετά απ’ αυτό, θα μπορούν ν’ αναγνωρίσουν πότε είπαν ψέματα και τι προθέσεις είχαν όσο φέρονταν έτσι. Βασισμένοι σε φανερώσεις της καθημερινότητάς τους, εξετάζοντας τις προθέσεις, τα κίνητρα και τις σκέψεις τους, οι άνθρωποι με υψηλό επίπεδο, θα μπορέσουν ν’ ανακαλύψουν ποια από τα λόγια τους ήταν ψέματα και ποια περιείχαν δόλο. Όταν ακούνε τις βιωματικές μαρτυρίες άλλων ανθρώπων, μπορούν να ωφεληθούν και να κερδίσουν κάτι. Ακόμα κι αν μιλήσεις απλώς για λίγες αρχές, θα καταλάβουν και θα μάθουν να τις εφαρμόζουν. Τότε, θα εκλάβουν αυτά τα λόγια ως τις αλήθεια-αρχές, θα τα κάνουν δική τους πραγματικότητα και σιγά-σιγά θα αλλάξουν. Κάποιος που έχει μέτριο επίπεδο, μόλις ακούσει τις βιωματικές μαρτυρίες άλλων ανθρώπων, θα καταλάβει πώς συνδέονται οι προφανείς περιπτώσεις με τον ίδιο. Ωστόσο, δεν θα μπορεί να συνδέσει με τον ίδιο τα λιγότερο προφανή πράγματα ή όσα βρίσκονται βαθιά μέσα στην καρδιά αυτών των ανθρώπων και τα οποία δεν έχουν εκφράσει με λόγια. Επιπλέον, η κατανόησή του για την αλήθεια-αρχές είναι πιο επιφανειακή, σαν τα δόγματα. Κατανοεί πολύ λιγότερα απ’ όσους έχουν καλό επίπεδο. Όσο για εκείνους που έχουν χαμηλό επίπεδο, όταν ακούνε τις μαρτυρίες των άλλων, όσο προσεκτικά κι αν αυτοί αναλύουν ποια είναι ψέματα και κενά λόγια και ποιες είναι δόλιες καταστάσεις, δεν θα μπορέσουν να τα συνδέσουν με τον εαυτό τους ούτε θα μπορέσουν να κάνουν αυτοκριτική ή να φτάσουν στην αυτογνωσία. Αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν τα ίδια τους τα ψέματα και τις δόλιες καταστάσεις τους, αλλά θεωρούν τον εαυτό τους πολύ ειλικρινή, ως άνθρωπο που δεν λέει ψέματα. Ακόμα κι αν οι άλλοι τους πουν ψέματα και τους εξαπατήσουν, δεν μπορούν να το ξεχωρίσουν και εξαπατώνται εύκολα. Ακόμα λιγότερο μπορούν να κατανοήσουν τις αλήθεια-αρχές πάνω στις οποίες συναναστρέφονται οι άλλοι. Δεν έχουν την παραμικρή ικανότητα κατανόησης. Αυτό είναι εκδήλωση χαμηλού επιπέδου.
Από τους ανθρώπους με τα τρία είδη επιπέδων που αναφέραμε, ποιο είδος μπορεί να πετύχει αλλαγή στη διάθεση; Ποιο είδος ανθρώπου μπορεί να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Οι άνθρωποι που έχουν καλό επίπεδο.) Όσοι έχουν καλό επίπεδο μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα λίγο πιο γρήγορα και βαθύτερα. Όσοι έχουν μέτριο επίπεδο μπορούν να εισέλθουν πιο αργά και επιφανειακά. Εκείνοι που έχουν χαμηλό επίπεδο δεν μπορούν να εισέλθουν καθόλου. Αυτή είναι η διαφορά. Βλέπεις πως οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους; (Ναι.) Ποιες είναι οι διαφορές τους; Διαφέρουν στο επίπεδο και στη στάση απέναντι στην αλήθεια. Οι άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια έχουν καλό επίπεδο, εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα πολύ γρήγορα και μπορούν να κερδίσουν τη ζωή. Αυτοί που έχουν μέτριο επίπεδο είναι πεισματάρηδες και αναίσθητοι. Εισέρχονται στην αλήθεια αργά και η ζωή τους προοδεύει επίσης αργά. Αυτοί που έχουν χαμηλό επίπεδο δεν είναι μόνο ανόητοι και αλαζόνες, αλλά και ηλίθιοι, με κενά και θαμπά πρόσωπα. Έχουν αναίσθητο πνεύμα και αργές αντιδράσεις, ενώ αργούν να κατανοήσουν την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι είναι κενοί από ζωή, γιατί δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν κάνουν τίποτα άλλο πέρα απ’ το να μιλούν για δόγματα, να φωνάζουν συνθήματα και ν’ ακολουθούν κανονισμούς. Από τη στιγμή που δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Υπάρχει ζωή σ’ αυτούς που δεν μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Είναι κενοί από ζωή. Όταν συμβαίνουν πράγματα σ’ ανθρώπους που είναι κενοί από ζωή, εκείνοι κάνουν ό,τι θέλουν και δρουν στα τυφλά· κάνουν παρακάμψεις, αλλάζουν κατευθύνσεις, δεν έχουν ένα συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης, και νιώθουν συνέχεια διστακτικοί κι αβοήθητοι. Είναι αξιολύπητο θέαμα. Ανά τα χρόνια, ακούω συνεχώς κάποιους ανθρώπους να λένε ότι δεν ξέρουν τι να κάνουν όταν τους συμβαίνουν πράγματα. Πώς γίνεται αυτό όταν έχουν ακούσει τόσα κηρύγματα; Οι εκφράσεις τους δείχνουν ότι είναι πραγματικά χαμένοι. Τα πρόσωπά τους είναι κενά και θαμπά. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Πώς γίνεται να με λένε αναίσθητο; Έχω μεγάλη ευαισθησία στα δημοφιλή θέματα του κόσμου. Ξέρω να χρησιμοποιώ υπολογιστές, κινητά και κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών. Εσείς είστε ανόητοι και δεν ξέρετε πώς να τα χρησιμοποιείτε. Πώς γίνεται να έχετε τόσο χαμηλό επίπεδο;» Αλλά η ελάχιστη εξυπνάδα που διαθέτουν είναι απλώς μια ικανότητα, λίγο μυαλό. Δεν μετράει ως επίπεδο. Αν τους ζητήσεις ν’ ακούσουν ένα κήρυγμα ή να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια, τότε αποκαλύπτονται: έχουν πολύ αναίσθητο πνεύμα. Πόσο αναίσθητοι είναι; Πιστεύουν στον Θεό εδώ και χρόνια, αλλά ακόμα δεν είναι βέβαιοι αν θα σωθούν και δεν μπορούν να το εκτιμήσουν, ούτε έχουν ξεκαθαρίσει τι είδους άνθρωποι είναι. Αν τους ρωτήσεις τι γνώμη έχουν για το επίπεδό τους, θα πουν: «Το επίπεδό μου είναι λίγο χειρότερο απ’ το καλό επίπεδο, αλλά πολύ καλύτερο απ’ το μέτριο». Αυτό δείχνει πόσο χαμηλό είναι το επίπεδό τους. Δεν είναι χαζό αυτό; Οι άνθρωποι που έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο φανερώνουν τέτοια ανοησία. Ό,τι κι αν είναι αυτό, αν συνδέεται με την αλήθεια ή τις αρχές, δεν θα καταλάβουν τίποτα και δεν θα μπορέσουν να φτάσουν το επίπεδό του. Αυτό σημαίνει να έχεις χαμηλό επίπεδο.
Τώρα που συναναστραφήκαμε πάνω σ’ αυτά τα πράγματα, θα μπορέσετε να αξιολογήσετε ποιο επίπεδο είναι καλό και ποιο χαμηλό; Αν καταλάβετε τι είναι καλό επίπεδο και τι χαμηλό και διακρίνετε ξεκάθαρα το δικό σας επίπεδο και τη φύση-ουσία σας, αυτό θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε τον εαυτό σας. Μόλις αποκτήσετε ξεκάθαρη ιδέα της θέσης σας, θα αποκτήσετε λίγη λογική και θα γνωρίσετε πώς μετριέστε. Δεν θα έχετε την τάση να γίνεστε αλαζόνες και θα είστε πιο σταθεροί κι ήρεμοι όταν εκτελείτε το καθήκον σας. Δεν θα βάζετε υπερβολικούς στόχους και θα μπορείτε να κάνετε σωστά το έργο σας. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν αυτογνωσία, αυτό προκαλεί πολλά προβλήματα. Τι είδους προβλήματα; Ακόμα κι αν το επίπεδο κάποιων είναι ξεκάθαρα μέτριο, μονίμως νομίζουν ότι έχουν καλό επίπεδο, καλύτερο από των άλλων. Βαθιά μέσα τους έχουν μονίμως παρορμήσεις, και θέλουν να γίνονται επικεφαλής και να οδηγούν τους άλλους. Έχουν πάντα τέτοια πράγματα βαθιά μέσα τους. Θα επηρεάσει, λοιπόν, αυτό την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Αυτά τα πράγματα τους αναστατώνουν μονίμως, η καρδιά τους δεν είναι ήρεμη, δεν μπορούν να ηρεμήσουν. Όχι μόνο δεν μπορούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους καλά, αλλά κάνουν και ανόητα, ντροπιαστικά πράγματα, και κάποια πράγματα χωρίς λογική τα οποία σιχαίνεται ο Θεός. Έχουν τόσο σοβαρά προβλήματα· είναι σωστό να τ’ αφήνουν άλυτα; Σίγουρα όχι. Πρέπει ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να τα λύσουν. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να προσεύχονται στον Θεό και να στοχάζονται γύρω από το γιατί έχουν τέτοιες σκέψεις, γιατί είναι τόσο φιλόδοξοι κι από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα. Αν σκεφτούν περισσότερο και με πιο απλό τρόπο, θα μπορέσουν τότε να φτάσουν στην ουσία των προβλημάτων; Όχι βέβαια. Πρέπει να προσεύχονται στον Θεό και να διαβάζουν τα λόγια Του για να βρουν τη ρίζα των προβλημάτων, και μόνο τότε θα τους είναι εύκολο να τα λύσουν. Οι φιλοδοξίες κι οι επιθυμίες τους μπορούν να εξαλειφθούν μόνο όταν εκείνοι θα έχουν διορθώσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Έτσι, θα μπορούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους με έναν προσγειωμένο τρόπο και να είναι πολύ πιο ευσυνείδητοι. Πλέον δεν θα κομπάζουν τόσο, δεν θα πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους ούτε θα φέρονται λες κι είναι ανώτεροι, ούτε θα νιώθουν διαφορετικοί από τους άλλους. Αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν θα τους ενοχλούν πια, θα γίνουν πολύ πιο ώριμοι. Τουλάχιστον θα διαθέτουν την αξιοπρέπεια και την ευπρέπεια ενός αγίου. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να είναι σίγουροι ότι ζουν ενώπιον του Θεού. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό κι εισέρχονται στον οίκο Του, πρέπει το λιγότερο να διαθέτουν συνείδηση και λογική, προκειμένου ν’ αποδεχτούν την αλήθεια. Αν είναι σαν τους άπιστους, σαν αδάμαστα άγρια ζώα, δεν θα μπορέσουν να προσέλθουν ενώπιον του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Ποια είναι η δυσκολία στο να προσέρχεται κανείς ενώπιον του Θεού; Εγώ προσέρχομαι συχνά ενώπιόν Του». Δεν είναι τόσο απλό να προσέλθει κανείς ενώπιον του Θεού. Πρέπει να έχεις τη σωστή στάση και μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, προκειμένου να σ’ αποδεχτεί ο Θεός. Αν έρθουν ενώπιον του Θεού άνθρωποι που είναι σαν ζώα, είναι σίγουρο ότι ο Θεός θα τους μισήσει και θα τους αποστραφεί. Επομένως, το να προσέλθει κανείς ενώπιον του Θεού δεν είναι κάτι που μπορεί να το καταφέρει με ευσεβείς πόθους. Ο Θεός δεν πρόκειται ν’ αναγνωρίσει ότι προσήλθες ενώπιόν του μόνο και μόνο επειδή το εύχεσαι. Το δικαίωμα της απόφασης πάνω σ’ αυτό το ζήτημα είναι στα χέρια του Θεού. Θα έχεις έρθει ενώπιον του Θεού μόνο όταν Εκείνος σ’ αναγνωρίσει. Όταν έχεις τις σωστές προθέσεις, αναζητάς την αλήθεια και προσεύχεσαι συχνά στον Θεό, μόνο τότε μπορείς να λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Μόνο τότε έχεις προσέλθει πραγματικά ενώπιον του Θεού. Αν ο Θεός λέει ότι είσαι ένας αδαής κοινός άνθρωπος, ένα αδάμαστο άγριο ζώο, τότε θα σου δώσει σημασία; (Όχι.) Δεν θα σου δώσει καμία σημασία, θα σου δώσει μόνο επιφανειακά πράγματα, όπως λίγη χάρη και μερικές ευλογίες. Στην πραγματικότητα, δεν θα μπορείς να προσέλθεις πραγματικά κοντά στον Θεό ή ενώπιόν Του. Άρα, για να σ’ αναγνωρίσει ο Θεός ως ακόλουθό Του, πρέπει να κάνεις κάποιες αλλαγές για να φτάσεις στον σημείο όπου θα σ’ αναγνωρίζει ως μέλος του οίκου Του. Μόνο τότε θ’ αρχίσει να δοκιμάζει το καθήκον σου, αλλά και κάθε σου λέξη και πράξη, κάθε σου σκέψη και ιδέα. Μόνο τότε θα ξεκινήσει να δουλεύει πάνω σου. Πριν περάσουν την πόρτα του οίκου του Θεού, οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις κάποιων ανθρώπων, οι αποκαλύψεις της ανθρώπινης φύσης τους, οι πράξεις τους, οι σκέψεις τους, οι ιδέες τους και οι στάσεις τους απέναντι στον Θεό είναι μισητές και αποκρουστικές για Εκείνον. Θα πάρει ο Θεός απ’ το χέρι ανθρώπους που τους θεωρεί μισητούς κι αποκρουστικούς για να τους οδηγήσει στην πόρτα του οίκου Του; (Δεν θα το κάνει.) Τότε γιατί κάποιοι τέτοιοι άνθρωποι νιώθουν τέτοια ικανοποίηση και χαρά; Από πού προέρχεται αυτό το συναίσθημα; Από προσποίηση. Δεν λείπει σ’ αυτήν την περίπτωση η λογική; (Ναι.) Ο Θεός —ο Δημιουργός— φυσικά κι έχει πρότυπα για να διαλέγει τους ακολούθους Του. Δεν αρκεί να πιστεύουν οι άνθρωποι. Ο Θεός συμπαθεί τους ειλικρινείς και ευλογεί τους ανθρώπους που στ’ αλήθεια δαπανούν τον εαυτό τους γι’ Αυτόν. Χρησιμοποιεί αυτούς που μπορούν να Τον εξυμνήσουν και να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Τα πρότυπα του Θεού για τον άνθρωπο διαφέρουν από τα πρότυπα του ανθρώπου. Όταν διαλέγεις έναν φίλο για να κάνεις παρέα, πρέπει να λάβεις υπ’ όψιν τον χαρακτήρα του, αν ταιριάζει με τις προτιμήσεις σου, τι προσωπικότητα έχει, αν έχετε κοινά ενδιαφέροντα, αλλά και την εμφάνισή του. Ακόμα κι εσύ έχεις πρότυπα όταν διαλέγεις ανθρώπους, πόσο μάλλον ο Θεός. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τι πρότυπα έχει ο Θεός για να διαλέγει ανθρώπους; Είναι τόσο δύσκολο να πλησιάσει κανείς τον Θεό; Είναι τόσο δύσκολο να προσέλθουν οι άνθρωποι ενώπιον του Θεού και να εισέλθουν στην πόρτα του οίκου Του;» Στην πραγματικότητα, δεν είναι δύσκολο. Ο πήχης δεν είναι ψηλά, αλλά υπάρχουν πρότυπα. Πρώτον, πρέπει να έχουν τουλάχιστον ευσεβή στάση και να γνωρίζουν τη θέση τους. Επιπλέον, πρέπει να πλησιάζουν τον Θεό με ειλικρινή και καθαρή καρδιά. Ακόμα, πρέπει να φέρονται με την ευπρέπεια των αγίων σε όλα όσα κάνουν και λένε, και να διαθέτουν τουλάχιστον κάποια καλά λόγια και πράξεις, τρόπους και ανατροφή. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, αν δεν πληροίς αυτούς τους βασικούς όρους, ο Θεός δεν θα σου δώσει καμία σημασία. Ξέρεις τι συμβαίνει εδώ; Κοίτα τι κάνουν, τι εκδηλώνουν και τι φανερώνουν κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό. Γιατί είναι τόσο αηδιαστικοί και μισητοί στον Θεό; Επειδή δεν έχουν ανθρώπινη φύση, δεν έχουν συνείδηση και λογική, και δεν έχουν ούτε την πιο βασική και θεμελιώδη ευπρέπεια των αγίων. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να τους πάρει ο Θεός απ’ το χέρι και να τους πάει στην πόρτα του οίκου Του, αλλά αυτό είναι αδύνατο. Μόνο οι ανόητοι θα διέδιδαν το ευαγγέλιο σ’ ανθρώπους που δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Κάποιοι άνθρωποι βάφονται έντονα και φορούν αποκαλυπτικά ρούχα στην καθημερινότητά τους. Ντύνονται με πιο θελκτικά ρούχα κι από τις χορεύτριες που βρίσκονται ανάμεσα στους άπιστους. Στην προσωπική τους ζωή και στη συμπεριφορά τους, δεν μπορείς να δεις διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς και τους άπιστους. Όταν είναι ανάμεσα στους αδελφούς και στις αδελφές τους, μοιάζουν ξεκάθαρα με άπιστους και δύσπιστους. Τέτοιοι άνθρωποι μπορεί εξωτερικά να φαίνονται σαν πραγματικοί πιστοί· μπορεί να έχουν εγκαταλείψει πράγματα, να μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους, και κάποιοι απ’ αυτούς μπορεί να μην κάνουν πίσω όταν διώκονται και αντιμετωπίζουν δεινά. Μπορούν, όμως, τέτοιοι άνθρωποι ν’ αποδεχτούν την αλήθεια; Μπορούν ν’ αποδεχτούν την κρίση και την παίδευση του Θεού; Σύμφωνα με τα πράγματα που βιώνουν, είναι αξιοπρεπείς και σωστοί άνθρωποι; Είναι ειλικρινείς; Είναι άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια; Είναι άνθρωποι που στ’ αλήθεια δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό; Θέλει ο Θεός τέτοιους ανθρώπους; Όχι βέβαια. Είναι άπιστοι που μπήκαν στα κρυφά στον οίκο του Θεού. Είναι έξω από την πόρτα του οίκου του Θεού κι ακόμα δεν έχουν περάσει. Αυτά που κάνουν για τον οίκο του Θεού είναι να βοηθούν και να μοχθούν. Είναι φίλοι της εκκλησίας, αλλά όχι μέρος του οίκου του Θεού. Ο Θεός δεν θέλει άπιστους ούτε άγρια ζώα. Είναι κάποιοι άνθρωποι που, επειδή πιστεύουν πολλά χρόνια στον Θεό, κι έχουν λίγο κεφάλαιο και έχουν εκτελέσει σημαντικά καθήκοντα στο παρελθόν, το παίζουν αφεντικά στον οίκο Του, περιμένοντας να ελέγχουν την εκκλησία και να έχουν απόλυτη εξουσία. Οι στάσεις αυτών των ανθρώπων απέναντι στον Θεό και την αλήθεια Του είναι μισητές. Σύμφωνα με την ουσία τους και με αυτά που υπάρχουν βαθιά μέσα τους, ο Θεός δεν αναγνωρίζει τέτοιους ανθρώπους ως μέλη του οίκου Του. Αφού ο Θεός δεν αναγνωρίζει τέτοιους ανθρώπους ως μέλη του οίκου Του, τότε γιατί τους επιτρέπει να δουλεύουν εκεί; Τους επιτρέπει να βοηθούν ή να κάνουν προσωρινή δουλειά. Όσο βοηθούν και κάνουν προσωρινή δουλειά, αν έχουν πραγματική συνείδηση και λογική, αν μπορούν ν’ ακούσουν, να υποταχθούν και ν’ αποδεχτούν την αλήθεια, αν έχουν την ευπρέπεια των αγίων και θεοφοβούμενη καρδιά, και αν ενεργούν με ειλικρινή καρδιά, αν περάσουν αυτές τις δοκιμασίες, τότε ο Θεός θα τους οδηγήσει στον οίκο Του και θα γίνουν μέλη του οίκου του Θεού. Εκείνη τη στιγμή, το έργο που επιτελούν κι αυτά που τους εμπιστεύεται ο Θεός θα γίνουν τα καθήκοντά τους. Αυτό που κάνουν οι άνθρωποι έξω από την πόρτα του οίκου του Θεού δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος· αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν και βοηθούν τον οίκο του Θεού, είναι απλοί δουλευτές.
Λοιπόν, μπορείτε να υπολογίσετε αν είστε μέλη του οίκου του Θεού; Αν κρίνετε από το διάστημα που πιστεύετε στον Θεό, τότε λογικά θα είστε μέλη. Είναι, όμως, αυτός ακριβής τρόπος να το υπολογίσετε; (Όχι.) Με ποια βάση πρέπει να το υπολογίσετε αυτό; Με βάση το αν έχεις κάποια εσωτερική αντίδραση όταν ακούς την αλήθεια, αν νιώθεις ενοχή, επίπληξη, και πειθαρχία βαθιά μέσα σου όταν παραβιάζεις την αλήθεια ή αντιστέκεσαι στον Θεό κι επαναστατείς εναντίον Του. Κάποιοι άνθρωποι πειθαρχούνται εμφανίζοντας πληγές στο στόμα όταν λένε επικριτικά λόγια. Άλλοι φέρονται επιπόλαια και δεν παίρνουν τα πράγματα στα σοβαρά, οπότε ο Θεός τούς κάνει να αρρωστήσουν. Όταν αναφέρονται αυτά τα πράγματα, αν αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν τύψεις βαθιά μέσα τους και μπορέσουν να μετανοήσουν —αν παρουσιάζουν αυτές τις εκδηλώσεις —τότε είναι μέλη του οίκου του Θεού. Ο Θεός φέρεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους σαν μέλη του οίκου Του και της οικογένειάς Του. Τους συμμορφώνει, τους πειθαρχεί, τους επιπλήττει, τους κλαδεύει· αυτό σημαίνει να είσαι μέλος του οίκου του Θεού. Όταν αλλάξει η στάση σου απέναντι στον Θεό και μπορείς να μετανοήσεις, θ’ αλλάξει κι ο Θεός τη στάση Του απέναντί σου. Όταν έχεις εισέλθει στη ζωή κι έχουν υποστεί κάποιες αλλαγές οι οπτικές σου πάνω στα πράγματα και η κατεύθυνση της ζωής σου, και έχουν σταδιακά μεγαλώσει και αλλάξει η πίστη κι ο φόβος Θεού που έχεις βαθιά μέσα σου, τότε θα έχεις γίνει μέρος του οίκου του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν ωφελήσει ιδιαίτερα τον οίκο του Θεού. Για την ακρίβεια, έχουν κάνει αρκετά κακά πράγματα. Έχουν πει ψέματα κι έχουν εξαπατήσει, έχουν ενεργήσει επιπόλαια, έχουν φερθεί αυθαίρετα και μονομερώς, έχουν κλέψει προσφορές, έχουν σπείρει τη διχόνοια, έχουν προκαλέσει διατάραξη και αναστάτωση και έχουν καταστρέψει το έργο της εκκλησίας. Έχουν κάνει πολλές παρατυπίες, αλλά δεν έχουν νιώσει ποτέ ντροπή. Βαθιά μέσα τους δεν νιώθουν τύψεις και δεν έχουν τις παραμικρές ενοχές. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που στέκονται έξω από την πόρτα του οίκου του Θεού. Άνθρωποι σαν κι αυτούς ζουν μονίμως έξω απ’ την πόρτα του οίκου του Θεού. Δεν ακολουθούν καμία αρχή σ’ αυτά που κάνουν και δεν ενδιαφέρονται για τα λόγια του Θεού ούτε για την αλήθεια. Εστιάζουν μόνο στο να εκτελούν εργασίες, να τρέχουν εδώ κι εκεί, να κοπιάζουν, να κάνουν επίδειξη και να συγκεντρώνουν προσωπικό κεφάλαιο. Φέρονται επιπόλαια όσον αφορά το έργο της εκκλησίας και τα καθήκοντά τους. Λένε ψέματα στον Θεό και Τον εξαπατούν, και μάλιστα παραπλανούν και ελέγχουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Δεν νιώθουν την παραμικρή επίπληξη ή μετάνοια ούτε την πειθαρχία του Θεού. Δεν είναι μέλη του οίκου του Θεού. Στην επιφάνεια, τέτοιοι άνθρωποι δείχνουν πολύ ενθουσιασμό να τρέχουν εδώ κι εκεί και να δαπανούν τον εαυτό τους· έχουν πολλή πίστη κι είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους. Φαίνεται ότι αγαπούν πραγματικά την αλήθεια και τον Θεό, κι ότι είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά, με το που ακούσουν κηρύγματα, τους παίρνει ο ύπνος, δεν μπορούν να κάτσουν στη θέση τους κι απωθούνται. Βαθιά μέσα τους σκέφτονται: «Η συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα πράγματα δεν είναι απλώς ανάδειξη της κατάστασης των ανθρώπων, δεν τους λέει απλώς να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τους κάνει να καταλαβαίνουν λίγη αλήθεια, κι επιτέλους να καταφέρουν να υποταχθούν; Εφόσον τα καταλαβαίνω όλα αυτά, γιατί πρέπει να συμμετέχω ξανά σ’ αυτήν τη συναναστροφή;» Αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν καθόλου την αλήθεια και, ακόμα κι έτσι, δεν νιώθουν καμία ντροπή ούτε δέχονται καθόλου πειθαρχία, λες και δεν έχουν καρδιά. Είναι έξω από τον οίκο του Θεού. Είναι άπιστοι. Από τη στιγμή που αποδέχτηκαν το έργο του Θεού μέχρι και σήμερα, δεν έχουν αναγνωρίσει πραγματικά ότι είναι δημιουργήματα του Θεού και ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός τους. Δεν αποδέχονται την αλήθεια καθόλου και δεν εκτελούν πρόθυμα τα καθήκοντά τους. Παρ’ όλα αυτά, επειδή είναι πανούργοι κι έχουν ενθουσιασμό, μαζί με φιλοδοξία, εστιάζουν στο να τρέχουν εδώ κι εκεί και να επιτελούν έργο για να κερδίσουν τον θαυμασμό των ανθρώπων, ούτως ώστε να πάρουν μια θέση στον οίκο του Θεού. Σκέφτονται: «Κάνοντας αυτές τις εργασίες και τρέχοντας έτσι εδώ κι εκεί, έχω κερδίσει κύρος κι αξιοπιστία σε διάφορα μέρη. Έχω εξασφαλίσει τη θέση μου στην εκκλησία και, όπου κι αν πάω, οι αδελφοί και οι αδελφές μου με θαυμάζουν. Το να έχω τέτοια φήμη ανάμεσα στους αδελφούς και στις αδελφές μου είναι αρκετό. Αυτό σημαίνει ότι έχω ζωή. Όσον αφορά το πώς το ορίζει ο Θεός, δεν υπάρχει λόγος να το σκέφτομαι πολύ». Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Μιλώντας αυστηρά, είναι όλοι δύσπιστοι. Πού βασίζεται αυτό; Στη στάση τους απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό. Δεν μετανόησαν ποτέ, δεν γνώρισαν ποτέ τον εαυτό τους και δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει υποταγή στον Θεό. Αντ’ αυτού, κάνουν ό,τι θέλουν, εμπλέκονται σε προσωπική διαχείριση στο όνομα της εκτέλεσης των καθηκόντων τους και ικανοποιούν τις δικές τους επιθυμίες και προτιμήσεις. Πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια κι έχουν ακούσει τόσα κηρύγματα, αλλά δεν έχουν ιδέα τι είναι η αλήθεια ούτε ξέρουν ότι η πίστη στον Θεό απαιτεί άσκηση της αλήθειας. Ενώ έχουν ακούσει τόσα κηρύγματα, εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται. Βαθιά μέσα τους, δεν καταλαβαίνουν ότι ο άνθρωπος είναι τρομερά διεφθαρμένος και χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Ακόμα, βαθιά μέσα τους δεν έχουν ειλικρινή επιθυμία και λαχτάρα για την αλήθεια και για τον Θεό. Δεν είναι προβληματικό αυτό; (Ναι.) Είναι πολύ προβληματικό. Γι’ αυτούς, ο Θεός, η αλήθεια κι η σωτηρία είναι μια απλή ρητορική, απλώς ένα επιχείρημα ή σύνθημα. Αυτό είναι πολύ προβληματικό.
Ποια σας φαίνεται ότι είναι η πιο εμφανής διαφορά ανάμεσα στον Παύλο και τον Πέτρο; Ο Παύλος δούλεψε για πολλά χρόνια, ταξίδεψε, δαπάνησε τον εαυτό του, συνεισέφερε πολλά κι άντεξε πολλά βάσανα, αλλά το μονοπάτι που ακολουθούσε δεν συνδεόταν με την αλήθεια, την υποταγή στον Θεό, την αλλαγή της διάθεσης, ενώ σίγουρα δεν συνδεόταν με τη σωτηρία. Επομένως, όσο σπουδαία κι αν ήταν η φήμη του Παύλου, όσο κι αν επηρέασαν τις μελλοντικές γενιές τα γραπτά του, δεν είναι κάποιος που αγαπούσε πραγματικά τον Κύριο Ιησού. Δεν Τον είχε κατανοήσει ειλικρινά, δεν Τον αναγνώριζε ως τον έναν αληθινό Θεό, αλλά μόνο ως τον Υιό του Θεού, ως έναν συνηθισμένο άνθρωπο, κι έτσι δεν είχε αληθινή υποταγή στον Κύριο Ιησού. Απλώς έκανε ό,τι μπορούσε για να διαδώσει το ευαγγέλιο και να κερδίσει ανθρώπους, να ιδρύσει εκκλησίες και να τους καθοδηγήσει προσωπικά στο να κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Αλλά ο Θεός εξέτασε διεξοδικά την καρδιά του Παύλου και δεν τον ενέκρινε. Ο Πέτρος, αντιθέτως, έκανε τα πράγματα ήσυχα και η καρδιά του ήταν γεμάτη απ’ τα λόγια που του είχε πει ο Κύριος Ιησούς. Επιδίωκε ν’ αγαπήσει και να κατανοήσει τον Θεό σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Κύριου Ιησού. Εκείνη την περίοδο, είχε αποδεχτεί τη μομφή και το κλάδεμα, ακόμα και τη δριμεία επίπληξη από τον Θεό. Ποια είναι τα λόγια που χρησιμοποίησε ο Θεός για να επιπλήξει τον Πέτρο; [«Ύπαγε οπίσω Μου, Σατανά» (Κατά Ματθαίον 16:23).] Σωστά, «Ύπαγε οπίσω μου, Σατανά». Ο Θεός μίλησε μ’ αυτά τα λόγια, αλλά τα λόγια του δεν όρισαν την έκβαση του Πέτρου, ήταν απλώς μία επίπληξη. Επίπληξε ο Θεός τον Παύλο όσο επιτελούσε το έργο του; (Όχι.) Κατά μία έννοια, αν κοιτάξεις τους υποκειμενικούς παράγοντες, ο Θεός δεν τον επίπληξε. Υπό μία άλλη έννοια, από την οπτική των αντικειμενικών παραγόντων, ο Παύλος δεν αποδεχόταν την αλήθεια, δεν την αναζητούσε και ούτε αναζητούσε καμία οδό για να λάβει τη σωτηρία, οπότε δεν μπορούσε να λάβει ή να βιώσει αυτά τα πράγματα. Το έργο που επιτέλεσε ο Θεός πάνω του ήταν να χρησιμοποιήσει την υπηρεσία του. Αν μπορούσε να δουλέψει απλώς μέχρι το τέλος χωρίς να διαπράξει μεγάλα κακά, μπορούσε να παραμείνει ως απλός δουλευτής. Ωστόσο, αν διέπραττε κάποιο μεγάλο κακό, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Αυτή είναι η διαφορά. Ο Πέτρος, από την άλλη, έλαβε πολλή πειθαρχία, συμμόρφωση κι επίπληξη από τον Θεό. Φαινομενικά, φαίνεται ότι ο Πέτρος δεν συμβάδιζε με τις προθέσεις του Θεού και Τον δυσαρεστούσε. Αλλά από την οπτική των προθέσεων του Θεού, ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε και που Τον ευχαριστούσε. Γι’ αυτό, τον συμμόρφωνε και τον κλάδευε συνέχεια, ώστε σιγά-σιγά να αναπτυχθεί, να εισέλθει στην αλήθεια και να κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού, πετυχαίνοντας εν τέλει την πραγματική υποταγή και την αληθινή αλλαγή. Αυτή ήταν η αγάπη και η σωτηρία του Θεού.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.