Κάποιοι ρωτούν: «Τα λόγια του Θεού απαιτούν από τον άνθρωπο να αναλάβει τη θέση του δημιουργήματος και να εκπληρώσει το καθήκον που έχει ως δημιούργημα. Δεν υπάρχει η απαίτηση από εμάς να είμαστε υπεράνθρωποι ή σπουδαίοι άνθρωποι, αλλά εγώ πάντα νιώθω να έχω τέτοιες φιλοδοξίες και επιθυμίες. Δεν μου αρκεί να είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Τι να κάνω, λοιπόν;» Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ απλό. Γιατί δεν είσαι πρόθυμος να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος; Αν ψάξεις πρώτα βαθιά για να βρεις την αιτία αυτού του ερωτήματος, το πρόβλημά σου θα λυθεί εύκολα. Ο Θεός απαιτεί ειλικρίνεια απ’ τον άνθρωπο. Αυτό είναι το πιο ουσιαστικό. Αν καταλάβεις την αλήθεια του τι σημαίνει να είσαι ειλικρινής, θα καταλάβεις ότι το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι κάποιος που διαθέτει κανονική ανθρώπινη φύση, ένας αληθινός άνθρωπος. Ποια είναι τα εξωτερικά σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος είναι ειλικρινής; Το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι κανονικός άνθρωπος. Ποια είναι τα φυσικά ένστικτα, οι σκέψεις και η λογική των κανονικών ανθρώπων; Πώς μοιάζουν τα λόγια και οι πράξεις τους; Ένας κανονικός άνθρωπος μπορεί να μιλήσει μέσα απ’ την καρδιά του. Θα πει ό,τι έχει μέσα στην καρδιά του, χωρίς ψέματα και δόλο. Αν μπορεί να καταλάβει ένα ζήτημα που του τυχαίνει, θα ενεργήσει σύμφωνα με τη συνείδηση και τη λογική του. Αν δεν μπορεί να το διακρίνει καθαρά, θα κάνει λάθη και θα αποτύχει, θα έχει παρανοήσεις, αντιλήψεις και τις προσωπικές του φαντασιοκοπίες και θα τυφλωθεί από τις ψευδαισθήσεις μπροστά στα μάτια του. Αυτά είναι τα εξωτερικά σημάδια της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Ικανοποιούν αυτά τα εξωτερικά σημάδια της κανονικής ανθρώπινης φύσης τις απαιτήσεις του Θεού; Όχι. Αν δεν κατέχουν οι άνθρωποι την αλήθεια, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτά τα εξωτερικά σημάδια της κανονικής ανθρώπινης φύσης τα έχει ένας συνηθισμένος, διεφθαρμένος άνθρωπος. Με αυτά γεννιέται ο άνθρωπος, είναι έμφυτα χαρακτηριστικά του. Πρέπει να επιτρέψεις στον εαυτό σου να δείξει αυτά τα εξωτερικά σημάδια και αυτές τις αποκαλύψεις και, καθώς τα δείχνεις, πρέπει να καταλάβεις ότι αυτά είναι τα φυσικά ένστικτα, το επίπεδο και η έμφυτη φύση του ανθρώπου. Και τι πρέπει να κάνεις μόλις το καταλάβεις αυτό; Πρέπει να το λάβεις σωστά υπόψη σου. Αλλά πώς μπορείς να κάνεις πράξη αυτήν τη σωστή κατανόηση; Να διαβάσεις περισσότερα απ’ τα λόγια του Θεού, να εφοδιαστείς περισσότερο με την αλήθεια, να φέρνεις πιο συχνά ενώπιον του Θεού όσα δεν καταλαβαίνεις, πράγματα για τα οποία διατηρείς αντιλήψεις και τα οποία μπορεί να κρίνεις με λανθασμένο τρόπο, ώστε να τα αναλογιστείς και να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις όλα σου τα προβλήματα. Αν βιώσεις μ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, τότε ας αποτύχεις και ας σκοντάψεις μερικές φορές. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα μπορείς να διακρίνεις ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα στα λόγια του Θεού και να ξέρεις πώς να τα κάνεις πράξη σύμφωνα με τις αρχές και τις προθέσεις Του. Αυτό δείχνει ότι έχεις πάρει ένα μάθημα. Αφού έχεις αποτύχει και έχεις φάει τρικλοποδιές για κάποια χρόνια, αν καταλάβεις καθαρά την ουσία του διεφθαρμένου ανθρώπου, αν βρεις την αιτία του σκότους και του κακού στον κόσμο, και αν διακρίνεις τα διάφορα είδη ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων, τότε θα μπορείς να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αφού δεν είσαι ούτε υπεράνθρωπος ούτε κάποιος σπουδαίος, δεν μπορείς να εντρυφήσεις σε όλα τα πράγματα και να καταλάβεις τα πάντα. Είναι αδύνατο να διακρίνεις τον κόσμο, την ανθρωπότητα και όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου με μια ματιά. Είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Πρέπει να υποστείς πολλές αποτυχίες, πολλές περιόδους σύγχυσης, πολλά λάθη κρίσης και πολλές παρεκκλίσεις. Αυτό μπορεί να αποκαλύψει πλήρως τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις σου, την άγνοια και την ανοησία σου, δίνοντάς σου την ευκαιρία να επανεξετάσεις και να γνωρίσεις τον εαυτό σου, και να γνωρίσεις την παντοδυναμία του Θεού, την απόλυτη σοφίας Του και τη διάθεσή Του. Θα αποκτήσεις θετικά πράγματα απ’ Αυτόν, θα καταλάβεις την αλήθεια και θα εισέλθεις στην πραγματικότητα. Θα βιώσεις πολλά πράγματα που δεν θα πηγαίνουν όπως επιθυμείς, και θα νιώσεις ανήμπορος απέναντι σ’ αυτά. Όταν γίνονται τέτοια, πρέπει να αναζητάς και να περιμένεις· πρέπει να βρεις την απάντηση για κάθε ζήτημα από τον Θεό, και να καταλάβεις μέσα από τα λόγια Του την ουσία που κρύβει το κάθε ζήτημα και την ουσία κάθε είδους ανθρώπου. Έτσι συμπεριφέρεται ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος. Πρέπει να μάθεις να λες: «Δεν μπορώ», «Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου», «Δεν μπορώ να το καταλάβω», «Δεν το έχω βιώσει», «Δεν ξέρω τίποτα απολύτως», «Γιατί είμαι τόσο αδύναμος; Γιατί είμαι άχρηστος;» «Έχω πολύ χαμηλό επίπεδο», «Είμαι πολύ αναίσθητος και ανόητος», «Είμαι τόσο ανίδεος που θα μου πάρει αρκετές μέρες να καταλάβω αυτό το πράγμα και να το φροντίσω» και «Πρέπει να το συζητήσω με κάποιον». Πρέπει να μάθεις να ασκείσαι έτσι. Έτσι δείχνεις εξωτερικά πως παραδέχεσαι ότι είσαι κανονικός άνθρωπος και πως θέλεις να είσαι κανονικός άνθρωπος. Εκείνοι που περνιούνται για μεγάλοι και τρανοί, που νομίζουν ότι δεν είναι συνηθισμένοι, αλλά ανώτεροι και υπεράνθρωποι, δεν λένε ποτέ «Δεν μπορώ», «Είναι πάνω από τις δυνάμεις μου», «Δεν μπορώ να το καταλάβω», «Δεν ξέρω, πρέπει να μάθω, πρέπει να το ψάξω, πρέπει να βρω ανθρώπους για να συναναστραφώ, πρέπει να αναζητήσω από τον Άνωθεν». Ποτέ δεν λένε τέτοια λόγια. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ειδικά όταν έχει κάποια θέση, δεν θέλει να τον θεωρούν οι άλλοι συνηθισμένο και να λένε ότι υπάρχουν πράγματα που, όπως όλοι οι άλλοι, δεν είναι ικανός να κάνει, πράγματα που δεν μπορεί να διακρίνει ή να καταλάβει. Αντίθετα, θέλει πάντα να τον περνάνε για υπεράνθρωπο, οπότε, όταν του συμβαίνει κάτι, δεν χρειάζεται να φέρνει τέτοια ζητήματα πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να Του προσφέρει ειλικρινή καρδιά. Δεν χρειάζεται να αναζητήσει. Καταλαβαίνει, μαθαίνει και διακρίνει σε βάθος όλα όσα του συμβαίνουν μέσα σε λίγα λεπτά. Δεν έχει καθόλου διαφθορά και καμία αδυναμία. Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να διακρίνει, δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει βιώσει. Ακόμη και αν υπήρχε κάτι που δεν είχε ακόμα βιώσει, θα το διέκρινε με μια ματιά. Είναι, με λίγα λόγια, ένας τέλειος υπεράνθρωπος. Είναι εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης αυτή; (Όχι.) Άρα, λοιπόν, είναι κανονικός άνθρωπος αυτός; Σε καμία περίπτωση. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν παραδέχεται ότι είναι συνηθισμένος, ότι έχει αδυναμίες, ελαττώματα και διεφθαρμένη διάθεση. Μπορεί, λοιπόν, να προσέρχεται πιο συχνά ενώπιον του Θεού με ειλικρινή καρδιά για να αναζητήσει και να προσευχηθεί; Με τίποτα. Αυτό δείχνει ότι δεν έχει ακόμα τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης ούτε βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση.

Πείτε μου, πώς μπορείτε να γίνετε άνθρωποι συνηθισμένοι και κανονικοί; Πώς μπορείς, όπως λέει ο Θεός, να κάθεσαι στη σωστή θέση ενός δημιουργήματος —πώς μπορείς να μην προσπαθείς να είσαι υπεράνθρωπος ή κάποια σπουδαία μορφή; Πώς θα πρέπει να ασκείσαι για να είσαι συνηθισμένος και κανονικός άνθρωπος; Πώς μπορείς να το κάνεις; Ποιος θα απαντήσει; (Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε συνηθισμένοι και πολύ κοινοί άνθρωποι. Είναι πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε, δεν αντιλαμβανόμαστε και δεν μπορούμε να διακρίνουμε. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε διεφθαρμένοι και ότι έχουμε ελαττώματα. Έπειτα, πρέπει να έχουμε ειλικρινή καρδιά και να προσερχόμαστε συχνά ενώπιον του Θεού για να αναζητήσουμε.) Πρώτον, μη δίνεις στον εαυτό σου τίτλο που σε δεσμεύει, λέγοντας: «Είμαι ο επικεφαλής, είμαι ο αρχηγός της ομάδας, είμαι ο προϊστάμενος, ξέρω τη δουλειά καλύτερα απ’ όλους, καταλαβαίνω τις δεξιότητες περισσότερο απ’ όλους». Μην παρασύρεσαι από τον τίτλο που έδωσες εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου. Μόλις γίνει αυτό, θα σε δέσει χειροπόδαρα και θα επηρεάζει τα λόγια σου και τις πράξεις σου. Θα επηρεάσει, επίσης, και την κανονική σου σκέψη και κρίση. Πρέπει να απαλλαγείς απ’ τους περιορισμούς αυτής της κατάστασης. Κατέβα, πρώτα πρώτα, απ’ αυτόν τον επίσημο τίτλο και τη θέση, και κάτσε εκεί που πρέπει να κάτσει ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Εάν το κάνεις, τότε θα αποκτήσεις κάπως κανονική νοοτροπία. Πρέπει, επίσης, να παραδεχτείς και να πεις: «Δεν ξέρω πώς να το κάνω αυτό ούτε το καταλαβαίνω. Θα πρέπει να κάνω κάποια έρευνα και να το μελετήσω» ή «Εφόσον δεν το έχω βιώσει ποτέ αυτό, δεν ξέρω τι να κάνω». Όταν μπορέσεις να πεις αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι και να μιλήσεις με ειλικρίνεια, αυτό δείχνει ότι έχεις κανονική λογική. Θα δείξεις στους άλλους τον πραγματικό σου εαυτό, κι έτσι θα αποκτήσουν κανονική άποψη για σένα και δεν θα χρειάζεται να υποκρίνεσαι ούτε θα πιέζεσαι, με αποτέλεσμα να μπορείς να επικοινωνείς κανονικά με τους άλλους. Είναι εύκολη και άνετη μια τέτοια ζωή· όποιος κουράζεται απ’ τη ζωή το έχει προκαλέσει μόνος του. Μην προσποιείσαι, μη βάζεις προσωπείο. Μίλα πρώτα ανοιχτά για το τι σκέφτεσαι μέσα σου, για τις αληθινές σου σκέψεις, ώστε να τις μάθουν και να τις καταλάβουν όλοι. Αν το κάνεις, το αποτέλεσμα θα είναι να εξαλειφθούν όλες σου οι ανησυχίες, αλλά και τα εμπόδια και οι υποψίες που υπάρχουν ανάμεσα σ’ εσένα και τους άλλους. Είναι και κάτι ακόμη που περιορίζει. Πάντα θεωρείς πως είσαι αρχηγός της ομάδας, επικεφαλής, εργάτης ή άτομο με τίτλο, κύρος και ανάστημα. Με βάση αυτά, εάν πεις ότι δεν καταλαβαίνεις κάτι ή δεν μπορείς να κάνεις κάτι, τότε δεν υποτιμάς τον εαυτό σου; Όταν παραμερίσεις αυτά τα δεσμά που έχεις μέσα σου, όταν σταματήσεις να θεωρείς τον εαυτό σου ως επικεφαλής ή εργάτη και να τον θεωρείς καλύτερο απ’ τους άλλους, και όταν καταλάβεις ότι είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος σαν όλους τους άλλους, και ότι σε μερικούς τομείς είσαι κατώτερος απ’ τους άλλους —όταν έχεις αυτήν τη στάση στη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και με ζητήματα του έργου, τότε το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό, όπως είναι και η ατμόσφαιρα. Εάν, μέσα σου, έχεις διαρκώς ενδοιασμούς, εάν νιώθεις συνεχώς αγχωμένος και περιορισμένος, και θέλεις να απαλλαγείς από όλα αυτά, αλλά δεν μπορείς, τότε να προσεύχεσαι σοβαρά στον Θεό, να κάνεις την αυτοκριτική σου, να βλέπεις τα ελαττώματά σου και να αγωνίζεσαι για την αλήθεια. Αν μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε θα έχεις αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση, μην μιλάς και μην ενεργείς από μια συγκεκριμένη θέση ούτε χρησιμοποιώντας έναν συγκεκριμένο τίτλο. Πρώτα, άφησε όλα αυτά στην άκρη και τοποθετήσου στη θέση ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Όταν κάποιος λέει: «Εσύ δεν είσαι ο επικεφαλής; Εσύ δεν είσαι υπεύθυνος για την ομάδα; Θα έπρεπε να το καταλαβαίνεις αυτό». Εσύ απαντάς: «Σε ποιο σημείο λέει ο λόγος του Θεού ότι αν είσαι επικεφαλής ή επικεφαλής ομάδας, τότε καταλαβαίνεις τα πάντα; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Μη με κρίνεις με τα μάτια σου. Έχεις υπερβολικές απαιτήσεις. Είναι αλήθεια ότι είμαι επικεφαλής, αλλά ακόμα κατανοώ αρκετά επιφανειακά την αλήθεια και δεν ξέρω τι απόφαση να πάρω, επειδή αυτό το πράγμα δεν το έχω βιώσει και δεν μπορώ ακόμα να το διακρίνω σε βάθος. Πρέπει να προσευχηθώ και να αναζητήσω. Ο Θεός έχει πει, μην αγωνιάς για λύσεις σε πράγματα που δεν κατανοείς. Εσύ θέλεις συνέχεια να καταλαβαίνω και να αποφασίζω αμέσως. Κι αν πάρω τη λάθος απόφαση; Ποιος θα είναι υπεύθυνος; Μπορείς να αναλάβεις εσύ την ευθύνη; Θέλεις να κάνω λάθος; Αν το κάνεις αυτό, είσαι υπεύθυνος για μένα; Πρέπει να εργαστούμε μαζί, να προσευχηθούμε και να αναζητήσουμε μαζί και να χειριστούμε καλά το ζήτημα». Μπορείς να το κάνεις αυτό; Είναι εύκολο; Αν μπορείς να μιλήσεις με ειλικρίνεια στους άλλους, τότε μπορείς να πεις: «Στην πραγματικότητα, και το δικό μου ανάστημα είναι πολύ μικρό. Αν δεν αναζητήσω και δεν προσευχηθώ, μπορεί να ανά πάσα στιγμή να κάνω λάθος. Κάποιες φορές δεν γίνεται να μην κάνω λάθη. Πόσο μεγάλο ανάστημα νόμιζες ότι έχω; Σε πολύ μεγάλη εκτίμηση με έχεις». Όταν ο άλλος ακούσει αυτά που θα πεις, θα καταλάβει ότι είσαι πολύ ειλικρινής και ότι μπορείς να μιλήσεις μέσα απ’ την καρδιά σου. Τότε, δεν θα έχει υπερβολικές απαιτήσεις από σένα, αλλά αντίθετα θα συνεργαστεί μαζί σου. Αν ασκηθείς μ’ αυτόν τον τρόπο, θα αρχίσεις να ενεργείς πιο ορθολογικά, δεν θα σε περιορίζει και δεν θα σε δεσμεύει η φήμη, το κέρδος και η θέση, ενώ και η καρδιά σου θα ελευθερωθεί. Θα μπορείς να μιλάς και να ενεργείς με ανοιχτή καρδιά και θα μπορείς να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους και να συμπεριφέρεσαι σωστά στους αδελφούς και στις αδελφές. Τότε, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική και οι πράξεις σου θα γίνονται όλο και πιο λογικές. Αυτό θα το βλέπουν όλοι και θα μπορούν να πουν: «Αυτός ο επικεφαλής έχει αλλάξει πραγματικά. Διαθέτει πράγματι συνείδηση και λογική και έχει βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση. Με έναν τέτοιον επικεφαλής, κερδίζουμε κι εμείς πολλά οφέλη!» Από τότε και στο εξής, όταν ασχοληθείς ξανά με κάποιο έργο, είτε αναζητάς και προσεύχεσαι είτε πας σε άλλους για συναναστροφή, θα κάνεις πάντα το σωστό και το πρέπον και δεν θα έχεις αμφιβολίες. Σε ό,τι κάνεις, προχωράς σταθερά και ακλόνητα. Δεν αγωνιάς για λύσεις, αφήνεις τα πράγματα να εξελιχθούν. Ό,τι κι αν συναντάς, μπορείς να το φέρεις ενώπιον του Θεού και να προσφέρεις την ειλικρινή σου καρδιά. Αυτή είναι μια αρχή που μπορείς να κάνεις πράξη στα πάντα. Όλοι, είτε είναι επικεφαλής και εργάτες είτε αδελφοί και αδελφές, είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Όλοι πρέπει να κάνουν πράξη αυτήν την αρχή. Ο καθένας έχει μερίδιο και ευθύνη να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού. Μπορεί να είσαι επικεφαλής, εργάτης, επικεφαλής ομάδας, υπεύθυνος για κάτι ή κάποιος που χαίρει μεγάλης εκτίμησης από την ομάδα. Όποιος κι αν είσαι, πρέπει να μάθεις να ασκείσαι μ’ αυτόν τον τρόπο. Βγάλε το φωτοστέφανο και τον τίτλο που φοράς στο κεφάλι σου, βγάλε τα στεφάνια που σου έχουν απονείμει οι άλλοι. Τότε θα είναι πιο εύκολο να γίνεις κανονικός άνθρωπος και θα ενεργείς εύκολα με βάση τη συνείδηση και τη λογική. Φυσικά, μετά απ’ αυτό, δεν αρκεί απλώς να παραδεχτείς ότι δεν καταλαβαίνεις και δεν γνωρίζεις. Δεν είναι αυτή η τελική λύση στο πρόβλημα. Και ποια είναι η τελική λύση; Να φέρνεις τα ζητήματα και τις δυσκολίες ενώπιον του Θεού για προσευχή και αναζήτηση. Δεν αρκεί να προσεύχεται ένας άνθρωπος μόνος του. Αντίθετα, να προσεύχεστε όλοι μαζί σχετικά με το εκάστοτε ζήτημα και να επωμίζεστε όλοι αυτήν την ευθύνη και την υποχρέωση. Αυτός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος δράσης! Έτσι, δεν θα ακολουθήσεις ένα μονοπάτι κατά το οποίο θα προσπαθείς να γίνεις σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπος. Αν μπορέσεις να το κάνεις αυτό, θα σταθείς ασυνείδητα στη σωστή θέση του δημιουργήματος και θα απελευθερωθείς απ’ τους περιορισμούς της φιλοδοξίας και της επιθυμίας να γίνεις υπεράνθρωπος και μεγάλη προσωπικότητα.

Να στέκεσαι στην κατάλληλη θέση του δημιουργήματος και να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος: Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Που είναι το δύσκολο; Εδώ: Οι άνθρωποι νομίζουν πάντα ότι στο κεφάλι τους έχουν πολλά φωτοστέφανα και τίτλους. Επίσης, οικειοποιούνται την ταυτότητα και τη θέση μεγάλων προσωπικοτήτων και υπερανθρώπων και έχουν όλες αυτές τις προσποιητές και ψευδείς πρακτικές και εξωτερικές εκδηλώσεις. Αν δεν εγκαταλείψεις αυτά τα πράγματα, αν σε περιορίζουν και ελέγχουν μονίμως τα λόγια και τις πράξεις σου, τότε πολύ δύσκολα θα εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Θα δυσκολευτείς να πάψεις να αγωνιάς για λύσεις για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις και να αρχίσεις να φέρνεις τέτοια ζητήματα πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να Του προσφέρεις την ειλικρινή σου καρδιά. Δεν θα μπορείς να το κάνεις αυτό. Ακριβώς επειδή η θέση σου, οι τίτλοι σου, η ταυτότητά σου και όλα αυτά τα πράγματα είναι ψευδή και αναληθή, πάνε κόντρα στα λόγια του Θεού και είναι αντίθετα μ’ αυτά, για τους λόγους αυτούς σε δεσμεύουν κι έτσι δεν μπορείς να προσέλθεις ενώπιον του Θεού. Τι σου προκαλούν αυτά τα πράγματα; Σε κάνουν καλό στο να μεταμφιέζεσαι, να κάνεις ότι καταλαβαίνεις, να προσποιείσαι ότι είσαι έξυπνος και μεγάλη προσωπικότητα, να προσποιείσαι ότι είσαι διάσημος και ικανός, να προσποιείσαι ότι είσαι σοφός και ότι ξέρεις τα πάντα, ότι είσαι ικανός για τα πάντα και ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Έτσι οι άλλοι θα σε λατρεύουν και θα σε θαυμάζουν. Θα παρουσιάζουν σ’ εσένα όλα τους τα προβλήματα, θα βασίζονται σ’ εσένα και θα σε θαυμάζουν. Έτσι, είναι σαν να βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά να ψηθεί. Πες Μου, είναι ωραίο να ψήνεσαι στη φωτιά; (Όχι.) Δεν καταλαβαίνεις, αλλά δεν τολμάς να το πεις. Δεν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος, αλλά δεν τολμάς να το πεις. Είναι ξεκάθαρο ότι έχεις κάνει κάποιο λάθος, αλλά δεν τολμάς να το παραδεχτείς. Η καρδιά σου αγωνιά, αλλά δεν τολμάς να πεις: «Αυτήν τη φορά φταίω εγώ, έχω χρέος στον Θεό και στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Προκάλεσα πολύ μεγάλη ζημιά στον οίκο του Θεού, αλλά δεν έχω το θάρρος να σταθώ μπροστά σε όλους και να το παραδεχτώ». Γιατί δεν τολμάς να μιλήσεις; Πιστεύεις το εξής: «Πρέπει να ανταποκριθώ στη φήμη και στο φωτοστέφανο που μου έχουν αποδώσει οι αδελφοί και οι αδελφές μου· δεν γίνεται να προδώσω τη μεγάλη εκτίμηση και την εμπιστοσύνη που μου έχουν, πόσο μάλλον τις τεράστιες προσδοκίες που είχαν από μένα τόσα χρόνια. Άρα, πρέπει να συνεχίσω να προσποιούμαι». Πώς είναι μια τέτοια μεταμφίεση; Έχεις μετατραπεί με επιτυχία σε σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπο. Οι αδελφοί και οι αδελφές θέλουν να έρχονται σ’ εσένα για να ρωτήσουν, να ζητήσουν συμβουλές, ακόμη και να παρακαλέσουν για τη συμβουλή σου σχετικά με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν. Φαίνεται να μην μπορούν καν να ζήσουν χωρίς εσένα. Η καρδιά σου, όμως, δεν αγωνιά; Κάποιοι, βέβαια, δεν αγωνιούν καθόλου. Ένας αντίχριστος δεν αγωνιά, αλλά αντίθετα χαίρεται, γιατί νομίζει ότι η θέση του είναι πάνω απ’ όλους τους άλλους. Ένας μέσος, κανονικός άνθρωπος, ωστόσο, όταν ψήνεται στη φωτιά, αγωνιά. Θεωρεί πως είναι ένα τίποτα, άλλος ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν θεωρεί τον εαυτό του πιο δυνατό απ’ τους άλλους. Πιστεύει όχι μόνο ότι δεν μπορεί να κάνει καθόλου πρακτικό έργο, αλλά και ότι θα καθυστερήσει το έργο της εκκλησίας και τον εκλεκτό λαό του Θεού· έτσι, θα αναλάβει την ευθύνη και θα παραιτηθεί. Έτσι είναι όποιος έχει λογική. Λύνεται εύκολα αυτό το πρόβλημα; Όσοι έχουν λογική είναι εύκολο να το λύσουν, αλλά για όσους δεν έχουν λογική είναι δύσκολο. Αν με το που αποκτήσεις θέση αρχίσεις ξεδιάντροπα να απολαμβάνεις τα οφέλη της κι έτσι σε αποκαλύψουν και σε αποκλείσουν επειδή δεν κάνεις αληθινό έργο, εσύ το έχεις προκαλέσει αυτό στον εαυτό σου και σου αξίζει αυτό που θα πάθεις! Δεν αξίζεις τον παραμικρό οίκτο και την παραμικρή συμπόνια. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί επιμένεις να στέκεσαι σε υψηλή θέση. Βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά για να ψηθεί. Μόνος σου τραυματίζεις τον εαυτό σου. Αν δεν θέλεις να κάθεσαι στη φωτιά και να ψήνεσαι, τότε να εγκαταλείψεις όλους αυτούς τους τίτλους και τα φωτοστέφανα και να πεις στους αδελφούς και τις αδελφές σου τις πραγματικές καταστάσεις και τις σκέψεις που έχεις στην καρδιά σου. Αν το κάνεις αυτό, οι αδελφοί και οι αδελφές θα μπορούν να σε μεταχειριστούν σωστά και δεν θα χρειάζεται να μεταμφιέζεσαι. Τώρα που εκφράστηκες ανοιχτά και φανέρωσες την αληθινή σου κατάσταση, δεν νιώθεις πιο άνετα και ήρεμα; Γιατί να βαδίζεις με ένα τόσο βαρύ φορτίο στην πλάτη σου; Αν αποκαλύψεις την αληθινή σου κατάσταση, θα σε περιφρονήσουν πράγματι οι αδελφοί και οι αδελφές; Θα σε εγκαταλείψουν όντως; Όχι βέβαια. Αντιθέτως, θα σε επιδοκιμάσουν και θα σε θαυμάσουν που τόλμησες να μιλήσεις από καρδιάς. Θα πουν ότι είσαι ειλικρινής. Αυτό δεν πρόκειται να εμποδίσει το έργο σου στην εκκλησία ούτε να έχει την παραμικρή αρνητική επίδραση σ’ αυτό. Αν δουν πραγματικά οι αδελφοί και οι αδελφές ότι δυσκολεύεσαι, θα σε βοηθήσουν και θα συνεργαστούν μαζί σου με τη θέλησή τους. Τι λέτε; Έτσι δεν θα γινόταν; (Ναι.) Είναι ό,τι πιο ανόητο να μεταμφιέζεσαι συνέχεια για να σε θαυμάζουν οι άλλοι. Η καλύτερη προσέγγιση είναι να είσαι συνηθισμένος και να έχεις κανονική καρδιά, να μπορείς να εκφράζεσαι ανοιχτά στον εκλεκτό λαό του Θεού με αγνό και απλό τρόπο και να συμμετέχεις συχνά σε συζητήσεις από καρδιάς. Όταν οι άνθρωποι σε σέβονται, σε θαυμάζουν, σε επαινούν υπερβολικά ή λένε κολακευτικά λόγια, να μην το δέχεσαι ποτέ. Πρέπει να τα απορρίπτεις όλα αυτά. Για παράδειγμα, κάποιοι μπορεί να πουν: «Εσύ δεν είσαι καθηγητής πανεπιστημίου; Αφού έχεις τόσες γνώσεις, πρέπει να καταλαβαίνεις πολύ καλά την αλήθεια». Πες τους: «Τι κι αν είμαι καθηγητής πανεπιστημίου; Όσες γνώσεις κι αν έχω, δεν μπορούν να πάρουν τη θέση της αλήθειας. Αυτές οι γνώσεις μού έχουν προκαλέσει μεγάλο πόνο, είναι εντελώς άχρηστες. Μη με θεωρείτε σπουδαίο, δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος». Είναι φυσικό κάποιοι να δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν τη θέση τους. Θέλουν στ’ αλήθεια να είναι συνηθισμένοι, καθημερινοί άνθρωποι και να πάρουν τη σωστή θέση του δημιουργήματος. Δεν θέλουν να υποφέρουν τόσο, αλλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Θεωρούν πάντοτε πως είναι ανώτεροι και δεν θέλουν να ξεκαβαλήσουν το καλάμι. Αυτό είναι πρόβλημα. Τους αρέσει να γυρίζουν όλοι γύρω τους και να τους κοιτούν με θαυμασμό. Τους αρέσει που τους εμπιστεύονται όλα τους τα προβλήματα, που βασίζονται σ’ αυτούς, που τους ακούνε και τους θαυμάζουν. Τους αρέσει να τους θεωρούν ανώτερους και ειδικούς στα πάντα, να τους περνάνε για παντογνώστες που τα καταλαβαίνουν όλα, ενώ σκέφτονται ότι θα ήταν υπέροχο αν οι άλλοι τούς έβλεπαν σαν νικητές. Αυτό δεν θεραπεύεται με τίποτα. Κάποιοι άνθρωποι δέχονται τις φιλοφρονήσεις και τα στεφάνια που τους χαρίζουν οι άλλοι και παίζουν για ένα διάστημα τον ρόλο του υπερανθρώπου και της σπουδαίας προσωπικότητας. Ωστόσο, αισθάνονται άβολα και αγωνιούν. Τι πρέπει να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Όποιος θέλει να σε κολακεύσει, στην πραγματικότητα σε ρίχνει στη φωτιά για να ψηθείς και πρέπει να μείνεις μακριά του. Αλλιώς, βρες μια ευκαιρία να του αποκαλύψεις την αλήθεια της διαφθοράς σου, μίλησέ του για την πραγματική σου κατάσταση και φανέρωσε τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σου. Αν το κάνεις αυτό, θα πάψει να σε λατρεύει και να σε θαυμάζει. Είναι εύκολο να το κάνεις; Στην πραγματικότητα, εύκολο είναι. Αν πράγματι δεν μπορείς να το κάνεις, αυτό αποδεικνύει την υπερβολική αλαζονεία και έπαρσή σου. Περνιέσαι στ’ αλήθεια για υπεράνθρωπος, για σπουδαία προσωπικότητα, και αυτήν τη διάθεση που έχεις μέσα σου δεν τη μισείς και δεν την αποστρέφεσαι καθόλου. Εφόσον είναι έτσι τα πράγματα, δεν μπορείς παρά να περιμένεις το στραβοπάτημα που θα σε ντροπιάσει στα μάτια των άλλων. Αν έχεις πραγματικά λογική, η διεφθαρμένη διάθεση που θέλει πάντα να παριστάνει τον υπεράνθρωπο και τη σπουδαία προσωπικότητα θα σε κάνει να νιώθεις απέχθεια και αηδία. Πρέπει να έχεις τουλάχιστον αυτό το συναίσθημα. Μόνο τότε μπορείς να μισήσεις τον εαυτό σου και να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα. Πώς πρέπει να ασκείσαι για να είσαι ένας καθημερινός, συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος; Πρώτον, πρέπει να αρνηθείς και να εγκαταλείψεις αυτά στα οποία είσαι προσκολλημένος και θεωρείς τόσο καλά και πολύτιμα, καθώς κι εκείνα τα επιφανειακά, όμορφα λόγια με τα οποία σε θαυμάζουν και σε επαινούν οι άλλοι. Αν έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου τι άνθρωπος είσαι, ποια είναι η ουσία σου, ποιες είναι οι αδυναμίες σου και τι διαφθορά αποκαλύπτεις, τότε πρέπει να συναναστραφείς φανερά γι’ αυτό με τους άλλους, για να δουν την αληθινή σου κατάσταση, τις σκέψεις και τις απόψεις σου, για να μάθουν τι γνώση έχεις για όλα αυτά. Όπως και να ’χει, μην προσποιείσαι και μην υποκρίνεσαι, μην κρύβεις απ’ τους άλλους τη διαφθορά σου και τις αδυναμίες σου, ώστε να μην τις γνωρίζει κανείς. Μια τέτοια ψεύτικη συμπεριφορά αποτελεί εμπόδιο στην καρδιά σου, και είναι και διεφθαρμένη διάθεση· μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να αλλάξουν. Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό, και να αναλογιστείς και να αναλύσεις καθετί ψευδές, όπως είναι ο έπαινος που σου προσφέρουν οι άλλοι, η δόξα με την οποία σε περιλούζουν και οι δάφνες που σου απονέμουν. Πρέπει να καταλάβεις τι ζημιά σου κάνουν όλα αυτά, κι έτσι θα καταλάβεις πού βρίσκεσαι, θα αποκτήσεις αυτογνωσία και δεν θα θεωρείς πλέον πως είσαι υπεράνθρωπος ή κάποια σπουδαία μορφή. Μόλις αποκτήσεις τέτοια αυτογνωσία, θα σου είναι εύκολο να αποδεχτείς την αλήθεια, να δεχτείς μέσα σου τα λόγια του Θεού και όσα ζητάει Εκείνος απ’ τον άνθρωπο, να δεχτείς τη σωτηρία σου απ’ τον Δημιουργό, αλλά και να είσαι σταθερά ένας άνθρωπος συνηθισμένος, ειλικρινής και αξιόπιστος, και να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση ανάμεσα στον εαυτό σου —που είσαι ένα δημιούργημα— και τον Θεό —τον Δημιουργό. Αυτό ακριβώς ζητά ο Θεός απ’ τους ανθρώπους, και είναι κάτι που σίγουρα μπορούν να κάνουν. Ο Θεός επιτρέπει μόνο σε συνηθισμένους, κανονικούς ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιόν Του. Δεν δέχεται να Τον λατρεύουν οι τάχα διασημότητες, σπουδαίες προσωπικότητες και υπεράνθρωποι. Όταν εγκαταλείψεις αυτά τα ψεύτικα φωτοστέφανα, όταν παραδεχτείς ότι είσαι ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος και προσέλθεις στον Θεό για να αναζητήσεις την αλήθεια και να προσευχηθείς σ’ Αυτόν, τότε θα έχεις μια πολύ πιο αληθινή καρδιά γι’ Αυτόν και θα νιώθεις πολύ πιο άνετα. Σε μια τέτοια στιγμή, θα καταλάβεις ότι χρειάζεσαι τη στήριξη και τη βοήθεια του Θεού και θα μπορείς να προσέρχεσαι πιο συχνά ενώπιόν Του για να αναζητάς και να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν. Πείτε Μου, πιστεύετε ότι είναι ευκολότερο να είσαι σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπος ή συνηθισμένος άνθρωπος; (Συνηθισμένος άνθρωπος.) Θεωρητικά, είναι εύκολο να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος και δύσκολο να είσαι σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπος, γιατί αυτό είναι κάτι που πάντα προκαλεί αγωνία. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι κάνουν τις επιλογές τους και ασκούνται σύμφωνα μ’ αυτές, χωρίς να μπορούν να το ελέγξουν θέλουν να είναι υπεράνθρωποι ή σπουδαίες προσωπικότητες. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και γι’ αυτό φταίει η φύση-ουσία τους. Άρα, ο άνθρωπος χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Από δω και στο εξής, όταν κάποιος σας ρωτήσει: «Πώς μπορεί κανείς να πάψει να προσπαθεί να είναι υπεράνθρωπος και σπουδαία προσωπικότητα;», θα μπορέσετε να απαντήσετε; Αρκεί να κάνετε πράξη τη μέθοδο που σας εξήγησα. Να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος, να μη μεταμφιέζεσαι, να προσεύχεσαι στον Θεό και να μάθεις να εκφράζεσαι ανοιχτά κι απλά και να μιλάς με τους άλλους από καρδιάς. Είναι φυσικό αυτός ο τρόπος άσκησης να αποδώσει καρπούς. Σιγά σιγά, θα μάθεις να είσαι κανονικός άνθρωπος, θα πάψει να σε κουράζει η ζωή, δεν θα αγωνιάς και δεν θα πονάς. Όλοι οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι. Δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους, εκτός από το ότι καθένας έχει διαφορετικά χαρίσματα ή και κάπως διαφορετικό επίπεδο. Αν δεν υπήρχε η σωτηρία και η προστασία του Θεού, όλοι θα έπρατταν το κακό και θα τιμωρούνταν. Αν μπορέσεις να παραδεχτείς ότι είσαι συνηθισμένος άνθρωπος, αν μπορείς να ξεφύγεις από τις φαντασιοκοπίες και τις κενές ψευδαισθήσεις του ανθρώπου και επιζητήσεις να είσαι ειλικρινής και να κάνεις ειλικρινείς πράξεις, αν μπορείς να υποταχθείς ευσυνείδητα στον Θεό, τότε δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα και θα βιώσεις πλήρως την ανθρώπινη ομοιότητα. Εφόσον είναι τόσο απλό, γιατί δεν υπάρχει μονοπάτι; Αυτό που είπα τώρα είναι πολύ απλό. Στην πραγματικότητα, έτσι ακριβώς είναι. Όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να το αποδεχτούν πλήρως· επίσης, αυτοί θα πουν: «Η αλήθεια είναι πως ο Θεός δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις απ’ τον άνθρωπο. Όλες οι απαιτήσεις Του γίνεται να ικανοποιηθούν με την ανθρώπινη συνείδηση και λογική. Δεν είναι δύσκολο να εκτελέσει καλά το καθήκον του ένας άνθρωπος. Όποιος ενεργεί με την καρδιά του, και έχει τη θέληση και την επιθυμία να το κάνει πράξη, θα το πετύχει εύκολα». Κάποιοι, όμως, δεν μπορούν να το πετύχουν. Για όσους έχουν συνέχεια φιλοδοξίες και επιθυμίες, για κείνους που θέλουν διαρκώς να είναι υπεράνθρωποι και σπουδαίες προσωπικότητες, όσο κι αν θέλουν να είναι απλοί άνθρωποι, δεν είναι εύκολο. Θεωρούν συνέχεια τον εαυτό τους ανώτερο και καλύτερο από τους άλλους, οπότε η καρδιά και το μυαλό τους καταλαμβάνονται απ’ την επιθυμία να γίνουν υπεράνθρωποι ή σπουδαίες προσωπικότητες. Όχι μόνο δεν θέλουν να είναι συνηθισμένοι άνθρωποι και να παραμείνουν στη θέση τους ως δημιουργήματα, αλλά ορκίζονται ότι δεν θα πάψουν ποτέ να επιδιώκουν να γίνουν υπεράνθρωποι και σπουδαίες προσωπικότητες. Αυτό δεν θεραπεύεται με τίποτα.

Κάποιοι άνθρωποι, ό,τι κι αν τους τύχει, δεν αναζητούν την αλήθεια και δεν προσεύχονται στον Θεό. Βασίζουν τις πράξεις τους μόνο στις δικές τους επιθυμίες, στα δικά τους χαρίσματα και στο δικό τους επίπεδο. Ακόμα και την προσευχή στον Θεό μηχανικά την κάνουν και μέσα τους σκέφτονται: «Είναι υπόθεση του Θεού το αν θα με διαφωτίσει ή δεν θα με διαφωτίσει. Εγώ απλώς θα κάνω αυτό που θεωρώ καλύτερο». Πιστεύουν ότι μπορούν άνετα να χειριστούν οι ίδιοι αυτά τα ζητήματα και ότι είναι απόλυτα ικανοί για το έργο που επιτελούν. Θεωρούν την προσευχή προς τον Θεό ως μόνο ένα θέμα διεκπεραίωσης. Πώς είναι αυτοί οι άνθρωποι; Μπορούν να παραδεχτούν ότι είναι συνηθισμένοι, κανονικοί άνθρωποι; Μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού; (Καθόλου.) Αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα; (Ναι.) Νομίζουν ότι, ακόμη κι αν δεν ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, μπορούν να χειριστούν τα πάντα και ότι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς κανένα πρόβλημα και καμία δυσκολία, χωρίς να αναζητήσουν τα λόγια του Θεού. Σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν οι άνθρωποι σαν αυτούς; Ένα μονοπάτι κατά το οποίο επιδιώκουν να γίνουν υπεράνθρωποι και σπουδαίες προσωπικότητες; (Ναι.) Όσο μεγάλο χάος κι αν προκαλέσουν και όσες παραβάσεις κι αν διαπράξουν, δεν πιστεύουν ότι σημαίνει κάτι αυτό. Εφόσον έχουν κάνει πολλά πράγματα, έχουν συγκεντρώσει κάποια επιτεύγματα και έχουν ένα ορισμένο αίσθημα ανωτερότητας, νομίζουν ότι έχουν πόρους και ικανότητες. Θεωρούν πως είναι άνθρωποι που έχουν εργαστεί σκληρά και έχουν πετύχει πολλά πράγματα για τον οίκο του Θεού. Δεν χρειάζονται τα λόγια του Θεού. Δεν χρειάζονται το έργο Του. Μπορούν να κάνουν τα πάντα μόνοι τους. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν πρόκειται ποτέ να προσέλθουν ενώπιον του Θεού. Καυχιούνται πως μπορούν να κάνουν τα πάντα. Όταν τους συμβαίνει κάτι, ούτε προσεύχονται ποτέ στον Θεό ούτε αναζητούν τις αλήθεια-αρχές ούτε, βέβαια, συναναστρέφονται με τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Ούτε από τον Άνωθεν αναζητούν ποτέ, για να μη μιλήσουμε για το αν αναζητούν την αλήθεια στα λόγια του Θεού. Νομίζουν ότι στα λόγια Του είναι πολλά πράγματα που δεν θίγονται και δεν εξηγούνται με συγκεκριμένο τρόπο, οπότε θεωρούν καλό να λύνουν μόνοι τους τέτοια πράγματα. Χωρίς να το καταλαβαίνουν, έχουν βάλει τον Θεό στο περιθώριο. Χωρίς να το καταλαβαίνουν, περιφρονούν τους άλλους και ποδοπατούν τους πάντες. Ο δρόμος που ακολουθούν οδηγεί στο να γίνουν διασημότητες, σπουδαίες προσωπικότητες και υπεράνθρωποι. Και αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος δεν μπορούν να παραμείνουν ακλόνητοι. Αν τους ζητούσες να μάθουν να παραδέχονται πως είναι συνηθισμένοι, πως μπορεί να κάνουν και λάθη, να διαπράξουν παραβάσεις και να αποτύχουν, καθώς και ότι έχουν πολλά ελαττώματα και ατέλειες, θα μπορούσαν να το κάνουν; (Δεν θα μπορούσαν.) Αν τους έλεγες να βγάλουν αυτά τα φωτοστέφανα και τα στεφάνια, να εγκαταλείψουν τη μεγάλη εκτίμηση των αδελφών τους, μαζί με το κύρος και τη θέση τους στην εκκλησία, θα συμφωνούσαν να το κάνουν; (Όχι.) Θα έλεγαν: «Πώς είναι δυνατόν να εγκαταλείψω με τη θέλησή μου τη φήμη και τα στεφάνια που με τόσο κόπο κέρδισα; Δεν είμαι τόσο ανόητος!» Θέλουν σαν τρελοί να τους βλέπουν όλο και περισσότεροι ως υπερανθρώπους και ως σπουδαίες προσωπικότητες. Δεν τους αρέσει να βλέπουν οι άλλοι τα ελαττώματα και τις ατέλειές τους και να τους αντιμετωπίζουν σαν κανονικούς ανθρώπους και, ακόμα χειρότερα, να εκθέτουν τα λάθη, τις αποτυχίες και τη διαγωγή τους. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να προσέρχονται συχνά ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν και να αναζητήσουν την αλήθεια; (Δεν μπορούν.) Ακόμα κι αν προσέλθουν ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, θα το κάνουν με ειλικρινή καρδιά; Όχι. Όλα όσα λένε και κάνουν είναι για να αποκτήσουν στεφάνι στο κεφάλι τους και για να ενισχύσουν το κύρος τους. Ό,τι κάνουν το κάνουν για να το βλέπουν όλοι, αλλά δεν δέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού και δεν μπορούν να Του προσφέρουν μια ειλικρινή καρδιά, δεν έχουν τέτοια. Δεν καταλαβαίνουν με τίποτα τις προθέσεις του Θεού στον λόγο Του και ούτε μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, ακόμα κι αν θέλουν να αναζητήσουν την αλήθεια και να απαλλαγούν απ’ την επιθυμία να γίνουν διάσημοι ή σπουδαίες προσωπικότητες, δεν είναι ειλικρινείς. Δεν μπορούν να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα ούτε να κάνουν πράξη την αλήθεια. Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι δύσπιστοι. Αντίχριστοι. Μόλις οι αντίχριστοι αποκτήσουν θέση, επιρροή και λίγο κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους, θα βάλουν τα δυνατά τους για να ιδρύσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο και θ’ αρχίσουν να βαδίζουν σ’ ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή. Όσες φορές κι αν συναναστραφείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια ή τους κλαδέψεις, τίποτα δεν πρόκειται να βγει. Στον οίκο του Θεού, η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, η συζήτηση για βιωματικές μαρτυρίες, η επιδίωξη να αγαπάς τον Θεό και να καταθέτεις μαρτυρία γι’ Αυτόν και η συναναστροφή πάνω στην αγνή κατανόηση και τις αλήθεια-αρχές —όλα αυτά τα θετικά πράγματα είναι αποτελεσματικά μόνο για όσους αγαπούν την αλήθεια και έχουν τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Για όσους δεν αγαπούν την αλήθεια, εκείνους που επιδιώκουν μόνο ευλογίες και εκείνους που τους αρέσει να παίζουν τον ρόλο του υπερανθρώπου και της σπουδαίας προσωπικότητας, δεν είναι καθόλου χρήσιμα. Οποιαδήποτε αλήθεια, οποιαδήποτε σωστά λόγια και θετικά πράγματα είναι για εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και τον λόγο του Θεού και έχουν τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Όσοι δεν πληρούν αυτές τις προδιαγραφές, μόλις ακούσουν την αλήθεια, θα πουν κι αυτοί ότι η αλήθεια είναι καλή και σωστή, αλλά μετά θα το συλλογιστούν και θα σκεφτούν: «Για ποιον λόγο ζω; Ζω για το κύρος, για τη θέση, για τα στεφάνια, για τα φωτοστέφανα και για τις ανταμοιβές του Θεού. Αν δεν έχω αυτά, έχω αξιοπρέπεια; Τι νόημα έχει η ζωή μου; Η πίστη στον Θεό δεν είναι μόνο ένα μέσο για να κυνηγήσω τις ανταμοιβές και τα στεφάνια; Τώρα που έχω πληρώσει τόσο μεγάλο τίμημα με την καρδιά και το αίμα μου, και μετά από τόσο καιρό που περίμενα, ήρθε επιτέλους η ώρα να ανταμείψει ο Θεός τους καλούς και να τιμωρήσει τους κακούς. Τώρα είναι η ώρα να στεφανωθώ και να λάβω την ανταμοιβή μου. Πώς είναι δυνατόν να το παραχωρήσω αυτό σε κάποιον άλλον; Αν είμαι κανονικός άνθρωπος, συνηθισμένος άνθρωπος, σαν όλους τους άλλους απλούς ανθρώπους, τότε ποιος ο λόγος να ζω έτσι; Δεν είμαι τόσο ανόητος!» Υπάρχει περίπτωση να θεραπευτεί ένας τέτοιος άνθρωπος; (Όχι.) Τέτοιους ανθρώπους μην προσπαθείς να τους πείσεις. Η αλήθεια δεν είναι γι’ αυτούς, δεν τη θέλουν. Τέτοιοι άνθρωποι αναζητούν μόνο ευλογίες και στεφάνια. Έχουν επιθυμίες και φιλοδοξίες μεγαλύτερες απ’ ό,τι είναι αναγκαίο για τους κανονικούς ανθρώπους. Κάποιοι δεν μπορούν να φανταστούν γιατί οι άνθρωποι τέτοιου είδους προσκολλώνται στη θέση και στην εξουσία και δεν τις εγκαταλείπουν. Τέτοια είναι η ουσία και η έμφυτη φύση τους. Εσύ δεν το καταλαβαίνεις γιατί έχεις διαφορετική ουσία απ’ τη δική τους, ενώ ούτε εκείνοι μπορούν να καταλάβουν εσένα. Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί είσαι τόσο ανόητος. Δεν θέλεις έτοιμα στεφάνια, φωτοστέφανα και κύρος, αλλά προτιμάς να είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, πράγμα που θεωρούν αδιανόητο. Αυτό πιστεύουν τέτοιοι άνθρωποι: «Επιδιώκεις την αλήθεια ευσυνείδητα, κάνεις πράξη ό,τι σου λέει ο Θεός, κάνεις ό,τι σου λέει Εκείνος να κάνεις και υποτάσσεσαι σε ό,τι σου λέει. Πώς είναι δυνατόν να τόσο ανόητος;» Νομίζουν ότι είναι ανοησία να είσαι ειλικρινής και να κάνεις πράξη την αλήθεια, ότι δηλώνει άγνοια και χαζομάρα. Θεωρούν τον εαυτό τους έξυπνο που επιδιώκουν τη γνώση και περνιούνται για ανώτεροι. Αφού νομίζουν ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, συμπεραίνουν ότι «δεν έχει νόημα η ζωή κάποιου που δεν έχει θέση και κύρος, δεν φοράει στεφάνια στο κεφάλι του και δεν έχει καμία αξία ανάμεσα στους ανθρώπους και καμία αξιόλογη εξουσία. Είτε για τη φήμη είτε για το κέρδος πρέπει να ζει κανείς. Αν δεν ζει για το ένα, πρέπει να ζει για το άλλο». Αυτή δεν είναι η λογική του Σατανά; Αν ζουν με τη λογική του Σατανά, τότε δεν μπορούν να θεραπευτούν. Δεν θα μπορούσαν ποτέ να δεχτούν κανένα από τα λόγια του Θεού, τα θετικά πράγματα και τις σωστές συμβουλές. Και αν δεν μπορούν να τα δεχτούν αυτά, τι άλλο μπορεί να γίνει; Αυτά τα λόγια που λέμε δεν είναι γι’ αυτούς. Απευθύνονται μόνο σε ανθρώπους που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, μόνο σε ανθρώπους που έχουν τρομερή προσδοκία για τον Θεό. Μόνο σ’ αυτούς απευθύνονται. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να ακούσουν και να αναλογιστούν σοβαρά τα λόγια του Θεού, να κατανοήσουν την αλήθεια, να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους όπως απαιτεί ο Θεός, να κάνουν πράξη και να βιώσουν τα λόγια Του στα περιβάλλοντα που έχει διαμορφώσει Εκείνος και να εισέλθουν σταδιακά στην αλήθεια-πραγματικότητα. Όσο για κείνους που τρέφουν στην καρδιά τους περιφρόνηση και εχθρότητα απέναντι στα θετικά πράγματα και τον λόγο του Θεού, αυτοί δεν μπορούν να συμβιβαστούν με μια αδιάφορη και συνηθισμένη ζωή, δεν μπορούν να είναι κοινοί άνθρωποι, να προσέρχονται ευσυνείδητα ενώπιον του Θεού και να αναζητούν και να περιμένουν με όλη τους την καρδιά όσον αφορά ζητήματα που δεν καταλαβαίνουν. Δεν τους φτάνει να είναι τέτοιοι άνθρωποι. Ένας τέτοιος άνθρωπος, λοιπόν, είναι αδύνατο να σωθεί. Η βασιλεία των ουρανών δεν έχει ετοιμαστεί για αυτούς τους ανθρώπους. Το καταλαβαίνετε; (Το καταλαβαίνουμε.) Όποιος μπορεί να είναι το συνηθισμένο, κανονικό δημιούργημα για το οποίο μιλάει ο Θεός και να στέκεται στην κατάλληλη θέση του δημιουργήματος, όποιος είναι πρόθυμος να είναι ο ανόητος που δέχεται την περιφρόνηση των άλλων και μπορεί να δέχεται τα λόγια του Θεού και να υποτάσσεται σε αυτά, όποια κι αν είναι, με το να προσέρχεται συχνά ενώπιον του Θεού, να αναζητά συχνά και να διαθέτει ειλικρινή καρδιά, μπορεί να γίνει ένας απ’ τους νικητές που έχει αναφέρει ο Θεός. Και όποιος γίνει ένας απ’ τους νικητές που έχει αναφέρει ο Θεός, θα λάβει τελικά αυτό που Εκείνος έχει υποσχεθεί στην ανθρωπότητα. Αυτό είναι βέβαιο.

Όταν ο Θεός αξιολογεί αν κάποιος είναι καλός ή κακός, αν επιδιώκει την αλήθεια και αν μπορεί να φτάσει στη σωτηρία του Θεού, εξετάζει το κατά πόσο εκείνος ο άνθρωπος κατανοεί τα λόγια Του και ποια στάση κρατά απέναντι σ’ Αυτά. Εξετάζει αν ο άνθρωπος μπορεί να κάνει πράξη τις αλήθειες που καταλαβαίνει. Εξετάζει αν, όταν κλαδεύεται και δοκιμάζεται, μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Εξετάζει αν επιθυμεί και αν αποδέχεται τον Θεό με ειλικρινή καρδιά. Ο Θεός δεν κρίνει τη μόρφωση του ανθρώπου, το επίπεδό του, τα χαρίσματά του, πόσο μακριά έχει ταξιδέψει ή πόσο έργο έχει κάνει. Δεν τα εξετάζει αυτά τα πράγματα ούτε τα επιθυμεί. Ας πούμε ότι θέλεις πάντα να παρουσιάζεις στον Θεό τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες σου και να τις ανταλλάσσεις με ανταμοιβές και στεφάνια, αλλά πάντα απορρίπτεις και αγνοείς τα λόγια του Θεού. Έχει πει χιλιάδες και χιλιάδες λόγια, όμως στην καρδιά σου δεν παραμένει ούτε ένα απ’ αυτά. Ούτε μια λέξη απ’ τις προτροπές, τις προειδοποιήσεις ή τις υπενθυμίσεις Του, τις κρίσεις, τις παιδεύσεις ή τις διδαχές Του· ούτε ένα από αυτά τα λόγια δεν το έχεις στην καρδιά σου. Δεν έχεις ούτε έναν λόγο που έχει πει ο Θεός ως σύνθημα στην καρδιά σου. Η καρδιά σου δεν θυμάται ούτε έναν λόγο του Θεού και, ταυτόχρονα, δεν πληρώνεις κανένα τίμημα για να κάνεις πράξη τα λόγια Του και να εισέλθεις σ’ αυτά. Αν όλα αυτά είναι αλήθεια, τότε, όπως το βλέπει ο Θεός, η έκβαση και ο προορισμός σου έχουν ήδη καθοριστεί. Αν, υπό την παρουσία του Θεού, του Δημιουργού, δεν έχεις συμφιλιωθεί με την ιδέα να είσαι ένας συνηθισμένος, κοινός άνθρωπος, αν τολμάς υπό την παρουσία του Δημιουργού να φέρεσαι με αυθάδεια, αν θέλεις συνέχεια να παριστάνεις τη σπουδαία προσωπικότητα, τον υπεράνθρωπο, το εξαιρετικό άτομο και δεν παραμένεις στη θέση που σου έχει δώσει ο Θεός, τότε τι περιμένεις να αποκτήσεις απ’ τον Θεό; Θα σου το δώσει; Εάν οι άνθρωποι θέλουν να αποκτήσουν αυτά που έχει υποσχεθεί στον άνθρωπο ο Θεός, πρέπει πρώτα να ακολουθήσουν την οδό του Θεού. Αυτός είναι ο γενικός προσανατολισμός. Όσον αφορά τον ειδικό προσανατολισμό, πρέπει να ακούνε και να κάνουν πράξη τα λόγια Του. Αυτό το μονοπάτι δεν πρόκειται να τους οδηγήσει ποτέ σε λάθος κατεύθυνση. Να ακούς και να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, να τα μετατρέψεις στην πραγματικότητα της ζωής σου, στη βάση, στις αρχές, στην κατεύθυνση και στον στόχο που έχουν τα λεγόμενά σου, η συμπεριφορά σου, η οπτική σου για τα πράγματα και ο τρόπος με τον οποίο ενεργείς. Αυτό σημαίνει πως τα λεγόμενα και οι κρίσεις σου πρέπει να έχουν ως βάση τα λόγια του Θεού. Κάθε φορά που επιλέγεις να έχεις σχέσεις με ένα είδος ατόμου και να αποφύγεις ή να απορρίψεις ένα άλλο είδος, πρέπει να έχεις ως βάση τα λόγια του Θεού. Ακόμα κι αν θυμώνεις και καταριέσαι τους άλλους, οι πράξεις σου πρέπει να έχουν τις κατάλληλες αρχές και το κατάλληλο πλαίσιο και κατά βάση να συμφωνούν με την αλήθεια. Αν το κάνεις αυτό, θα βιώσεις την πραγματικότητα του λόγου του Θεού και θα λάβεις την έγκρισή Του. Το να επιδιώκεις να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι μια διαδικασία κατά την οποία επιδιώκεις την αλήθεια και βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση, ώστε να γίνεις κατάλληλο δημιούργημα. Είναι, επίσης, μια διαδικασία απελευθέρωσης απ’ την προσπάθεια να γίνεις υπεράνθρωπος, εξαιρετικός άνθρωπος και διασημότητα ή σπουδαία προσωπικότητα. Για να ξεφύγεις απ’ το μονοπάτι στο οποίο προσπαθείς να γίνεις υπεράνθρωπος, διασημότητα και σπουδαία προσωπικότητα ή από μια τέτοια μέθοδο επιδίωξης, πρέπει πρώτα να σκύψεις το κεφάλι, να ταπεινωθείς, να παραδεχτείς ότι είσαι άνθρωπος, ένας ασήμαντος άνθρωπος που δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την καθοδήγηση του Θεού· ένας απλός, συνηθισμένος άνθρωπος. Πρέπει να παραδεχτείς ότι μακριά από τον Θεό και απ’ τα λόγια Του είσαι ένα τίποτα. Είσαι ένας άνθρωπος πρόθυμος να αποδεχτεί την κυριαρχία και την ενορχήστρωση του Δημιουργού. Χωρίς την αναπνοή που σου έδωσε Εκείνος, χωρίς όλα αυτά που σου έχει δώσει, είσαι ένα πτώμα, ένας άχρηστος. Φυσικά, ενώ αναγνωρίζεις αυτά τα πράγματα, πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να αποδεχτείς όλα τα λόγια ζωής που έχει πει Εκείνος. Το πιο σημαντικό είναι να εισέλθεις στην πραγματικότητα αυτών των λόγων που έχει πει ο Θεός, να βάλεις τα λόγια Του στη ζωή σου, να τα κάνεις θεμέλιο και βάση της ζωής και της ύπαρξής σου, αλλά και πηγή και στήριγμα της επιβίωσής σου για όλη σου τη ζωή. Αυτή είναι η πρόθεση του Θεού και η ύψιστη απαίτησή Του από τον άνθρωπο.

Το βασικό θέμα της σημερινής μας συναναστροφής ήταν πώς να αντιμετωπίζει κανείς τα λόγια του Θεού, πώς να τρώει και να πίνει τα λόγια Του, πώς να τα εκτιμούν πάρα πολύ οι άνθρωποι και πώς να τα κάνουν πράξη ώστε να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα και να φτάσουν στη σωτηρία. Κυρίως, συναναστραφήκαμε πάνω στο πόσο σημαντικός είναι ο λόγος του Θεού. Ακριβώς εκείνα τα πράγματα είναι που σας λείπουν και που πρέπει να διαθέτει ο άνθρωπος. Αν δεν έκανα αυτήν τη συναναστροφή, δεν θα μπορούσατε να διακρίνετε ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα. Φαίνεται ότι υποσυνείδητα γνωρίζετε κάποια πράγματα, αλλά δεν μπορείτε να τα εξηγήσετε ξεκάθαρα. Είναι σαν να γράφεις ένα άρθρο· έχεις κάνει το σχεδιάγραμμα, αλλά ακόμα δεν μπορείς να δώσεις μορφή στο περιεχόμενο. Αυτή είναι η πραγματική σας κατάσταση. Η σημερινή συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα πράγματα αποτελεί για εσάς υπενθύμιση και προειδοποίηση. Τα λόγια του Θεού είναι ό,τι σημαντικότερο για όλους τους ανθρώπους και δεν υπάρχει υποκατάστατο για την αλήθεια. Μόλις το καταλάβετε αυτό, θα έχετε μονοπάτι άσκησης. Πρέπει να κάνετε περισσότερα πράγματα για να τρώτε, να πίνετε και να κάνετε πράξη τα λόγια του Θεού, ώστε να εισέλθετε στην πραγματικότητα των λόγων Του. Τι πρέπει να κάνεις αν νομίζεις ότι έχεις πολύ μικρό ανάστημα και ελλιπή ικανότητα κατανόησης κι ότι δεν μπορείς να εντρυφήσεις στα βαθιά λόγια του Θεού ή να τα πλησιάσεις, ούτε και μπορείς να τα εφαρμόσεις στον εαυτό σου; Ξεκίνα τρώγοντας και πίνοντας τα πιο επιφανειακά. Απομνημόνευσε μέσα σου τα απλά, ευκολονόητα λόγια που μπορείς να κάνεις πράξη, μετάτρεψέ τα στις αρχές που ακολουθείς καθώς ασκείσαι και πράξε σύμφωνα με αυτά. Αν ο Θεός λέει να πας ανατολικά, τότε πήγαινε ανατολικά. Αν λέει να πας δυτικά, τότε πήγαινε δυτικά. Αν λέει να προσεύχεσαι περισσότερο, τότε να προσεύχεσαι περισσότερο. Κάνε ό,τι λέει ο Θεός. Είναι προτιμότερο να σε θεωρούν οι άλλοι ανόητο, παρά να είσαι κάποιος που ο Σατανάς θα θεωρούσε ευφυή και έξυπνο. Οι πραγματικά έξυπνοι και σοφοί είναι μόνο εκείνοι που επιλέγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια με μοναδικό στόχο να κερδίσουν την έγκριση του Θεού.

25 Σεπτεμβρίου 2021