Για να εκτελέσει κανείς καλά το καθήκον του, πρέπει τουλάχιστον να έχει συνείδηση και λογική (Μέρος πρώτο)
Πολλοί άνθρωποι αποκλείονται αφού έχουν εκτελέσει τα καθήκοντά τους μόνο για ένα-δυο ή τρία έως πέντε χρόνια. Πού οφείλεται βασικά αυτό; Μπορούμε να πούμε ότι οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν διαθέτουν συνείδηση ή λογική ούτε έχουν ανθρώπινη φύση. Όχι μόνο δεν αποδέχονται την αλήθεια, αλλά προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Επιπλέον, είναι πάντα επιπόλαιοι όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους. Όπως κι αν συναναστρέφεται κανείς μαζί τους πάνω στην αλήθεια, αυτοί δεν ακούν ποτέ, ενώ δεν συμμορφώνονται και αντιστέκονται όταν κλαδεύονται. Τελικά, δεν μένει άλλη επιλογή παρά να αποπεμφθούν και να αποκλειστούν. Τι πρόβλημα δείχνει αυτό; Οι άνθρωποι θα πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον συνείδηση και λογική, για να μπορούν να εκτελούν καθήκοντα. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, είναι δύσκολο να μένουν σταθεροί. Όσοι δεν έχουν συνείδηση και λογική δεν έχουν ούτε ανθρώπινη φύση ούτε μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Επομένως, ο Θεός δεν μπορεί να τους σώσει. Ακόμη κι όταν δουλεύουν, δεν το κάνουν επαρκώς. Αυτό το ζήτημα πρέπει να το δείτε ξεκάθαρα. Όταν συναντάτε ανθρώπους χωρίς συνείδηση ή λογική στο μέλλον —δηλαδή, ανθρώπους που δεν έχουν ανθρώπινη φύση— θα πρέπει να τους αποπέμπετε όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Μερικοί άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη όταν εκτελούν το καθήκον τους, είναι πάντα επιπόλαιοι. Αν και μπορούν να δουν το πρόβλημα, είναι απρόθυμοι να αναζητήσουν λύση και φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους. Συνεπώς, απλώς διευθετούν βιαστικά τα πράγματα, με αποτέλεσμα να πρέπει να ξαναγίνει το έργο. Εφόσον εκτελείς το τάδε καθήκον, θα πρέπει να αναλαμβάνεις και την ευθύνη. Γιατί δεν το παίρνεις στα σοβαρά; Γιατί είσαι επιπόλαιος; Μήπως είσαι αμελής στις ευθύνες σου όταν εκτελείς το καθήκον σου κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ανεξάρτητα από το ποιος αναλαμβάνει την βασική ευθύνη, και οι υπόλοιποι έχουν ευθύνη να παρακολουθούν τα πράγματα. Παρόλο που όλοι πρέπει να έχουν αυτό το φορτίο και το αίσθημα ευθύνης, κανείς σας δεν δίνει σημασία, είστε πραγματικά επιπόλαιοι, δεν έχετε καμία αφοσίωση, είστε αμελείς στα καθήκοντά σας! Δεν φταίει ότι δεν μπορείτε να δείτε το πρόβλημα, αλλά ότι δεν είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε την ευθύνη. Παρόλο που βλέπετε το πρόβλημα, δεν θέλετε να δώσετε προσοχή στο θέμα και συμβιβάζεστε λέγοντας «πάλι καλά». Αν είστε έτσι επιπόλαιοι, δεν προσπαθείτε να εξαπατήσετε τον Θεό; Εάν, όταν εργαζόμουν και συναναστρεφόμουν σχετικά με την αλήθεια μαζί σας, θεωρούσα κι Εγώ ότι το «πάλι καλά» ήταν αποδεκτό, τότε τι θα μπορούσατε να κερδίσετε ανάλογα με το επίπεδο και τις επιδιώξεις σας; Αν είχα την ίδια στάση μ’ εσάς, δεν θα κερδίζατε τίποτα. Γιατί το λέω αυτό; Ένας λόγος είναι ότι δεν κάνετε τίποτα με σοβαρότητα κι ένας άλλος λόγος είναι ότι έχετε χαμηλό επίπεδο κι είστε πολύ απαθείς. Το λέω επειδή βλέπω ότι είστε όλοι απαθείς και δεν αγαπάτε την αλήθεια. Δεν επιδιώκετε την αλήθεια κι έχετε χαμηλό επίπεδο. Γι’ αυτό πρέπει να μιλάω αναλυτικά. Πρέπει να τα εξηγώ όλα, να αναλύω καθετί ξεχωριστά στην ομιλία μου και να τα ψειρίζω όλα από κάθε άποψη, με κάθε τρόπο. Μόνο τότε καταλαβαίνετε λίγο. Τι θα είχατε να κερδίσετε αν Εγώ ήμουν επιπόλαιος μαζί σας και μιλούσα λίγο για οποιοδήποτε θέμα, όποτε μου ερχόταν, χωρίς να αφιερώνω σκέψη ή κόπο, χωρίς να μιλάω από καρδιάς ούτε όποτε δεν έχω διάθεση; Με το δικό σας επίπεδο, δεν θα κατανοούσατε την αλήθεια. Δεν θα κερδίζατε τίποτα, πόσο μάλλον τη σωτηρία. Όμως, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Αντιθέτως, πρέπει να μιλάω αναλυτικά και να δίνω παραδείγματα όσον αφορά την κατάσταση κάθε είδους ανθρώπου, τη στάση που έχουν οι άνθρωποι απέναντι στην αλήθεια και κάθε είδους διεφθαρμένη διάθεση. Μόνο τότε θα κατανοήσετε τι λέω και θα καταλάβετε όσα ακούτε. Ανεξάρτητα από ποια άποψη συναναστρέφομαι πάνω στην αλήθεια, μιλώ με διάφορα μέσα προκειμένου οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην πραγματικότητα. Προσαρμόζω το ύφος της συναναστροφής σε ενήλικες ή παιδιά, χρησιμοποιώ συλλογισμούς και ιστορίες, μιλάω θεωρητικά και πρακτικά, και αναφέρομαι σε εμπειρίες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όσοι έχουν επίπεδο και καρδιά, θα έχουν την ευκαιρία να κατανοήσουν και να αποδεχτούν την αλήθεια και να σωθούν. Όμως, η στάση σας απέναντι στο καθήκον σας ήταν πάντα στάση επιπολαιότητας και κωλυσιεργίας. Δεν σας ενδιαφέρει πόσο μεγάλη καθυστέρηση προκαλείτε. Δεν αναλογίζεστε πώς να αναζητήσετε την αλήθεια για να λύσετε προβλήματα. Δεν σκέφτεστε καθόλου πώς να εκτελέσετε το καθήκον σας σωστά, για να μπορέσετε να καταθέσετε μαρτυρία για τον Θεό. Με τον τρόπο αυτόν, παραμελείτε το καθήκον σας. Έτσι, η ζωή σας αναπτύσσεται πολύ αργά, αλλά δεν στενοχωριέστε που έχετε σπαταλήσει πολύ χρόνο. Στην πραγματικότητα, εάν εκτελούσατε το καθήκον σας ευσυνείδητα και υπεύθυνα, δεν θα χρειάζονταν ούτε καν πέντε ή έξι χρόνια, για να μπορέσετε να μιλήσετε για τις εμπειρίες σας και να καταθέσετε μαρτυρία για τον Θεό. Εκτός αυτού, τα διάφορα έργα θα πραγματοποιούνταν με μεγάλη επιτυχία. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν είστε διατεθειμένοι να νοιαστείτε για το θέλημα του Θεού, ούτε πασχίζετε για την αλήθεια. Δεν γνωρίζετε πώς να κάνετε ορισμένα πράγματα, γι’ αυτό σας δίνω ακριβείς οδηγίες. Δεν χρειάζεται να σκέφτεστε, αλλά απλώς να ακούτε και να κάνετε τη δουλειά σας. Αυτή είναι η μόνη ευθύνη που πρέπει να αναλάβετε. Κι αυτό, όμως, είναι πέρα από τις δυνάμεις σας. Πού είναι η αφοσίωσή σας; Δεν φαίνεται πουθενά! Το μόνο που κάνετε είναι να λέτε ευχάριστα πράγματα. Ξέρετε μέσα σας τι πρέπει να κάνετε, αλλά δεν κάνετε πράξη την αλήθεια. Έτσι, επαναστατείτε ενάντια στον Θεό και, κατά βάθος, δεν αγαπάτε την αλήθεια. Γνωρίζετε πολύ καλά μέσα σας πώς να ενεργείτε σύμφωνα με την αλήθεια —απλώς δεν το κάνετε πράξη. Είναι σοβαρό το πρόβλημα· κοιτάς κατάματα την αλήθεια χωρίς να την κάνεις πράξη. Δεν υποτάσσεσαι καθόλου στον Θεό. Για να εκτελέσεις κάποιο καθήκον στον οίκο του Θεού, πρέπει τουλάχιστον να αναζητάς και να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές. Εάν δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια όταν εκτελείς το καθήκον σου, τότε πού μπορείς να την κάνεις πράξη; Και αν δεν κάνεις καθόλου πράξη την αλήθεια, τότε είσαι μη πιστός. Ποιος είναι ο σκοπός σου, αλήθεια, αν δεν αποδέχεσαι την αλήθεια —πόσο μάλλον αν δεν την κάνεις πράξη— κι απλώς τα κουτσοκαταφέρνεις στον οίκο του Θεού; Θέλεις να τον κάνεις γηροκομείο σου ή πτωχοκομείο; Εάν συμβαίνει αυτό, κάνεις λάθος. Ο οίκος του Θεού δεν φροντίζει τους τζαμπατζήδες, τους χαραμοφάηδες. Όποιος δεν έχει καλή ανθρώπινη φύση, δεν εκτελεί το καθήκον του με χαρά ή δεν είναι ικανός να το εκτελέσει, πρέπει να αποπέμπεται. Όλοι οι μη πιστοί που δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια πρέπει να αποκλειστούν. Μερικοί άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να την κάνουν πράξη όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους. Όταν διαπιστώνουν κάποιο πρόβλημα, δεν το επιλύουν. Παρόλο που γνωρίζουν ότι είναι δική τους ευθύνη, δεν τα δίνουν όλα. Εάν δεν επωμίζεσαι ούτε καν τις ευθύνες για τις οποίες είσαι ικανός, τότε τι αξία ή αποτέλεσμα θα μπορούσε πιθανώς να έχει η εκτέλεση του καθήκοντός σου; Έχει νόημα να πιστεύεις στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο; Κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, αλλά δεν μπορεί να την κάνει πράξη, που δεν μπορεί να αντέξει τις κακουχίες ως οφείλει, δεν είναι κατάλληλος να εκτελεί καθήκον. Μερικοί άνθρωποι εκτελούν ένα καθήκον απλά και μόνο για να φάνε. Είναι ζητιάνοι. Νομίζουν ότι εάν κάνουν μερικές εργασίες στον οίκο του Θεού, θα πάρουν ένα κρεβάτι κι ένα πιάτο φαγητό, ότι θα τους τα προσφέρουν χωρίς να χρειαστεί να βρουν δουλειά. Είναι δυνατόν να κάνουν τέτοιο παζάρι; Ο οίκος του Θεού δεν προνοεί για τους αργόσχολους. Εάν κάποιος που δεν κάνει στο ελάχιστο πράξη την αλήθεια και που είναι διαρκώς επιπόλαιος στο καθήκον του, πει ότι πιστεύει στον Θεό, Εκείνος θα τον αναγνωρίσει; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μη πιστοί και σύμφωνα με τον Θεό, κάνουν κακό.
Οι άνθρωποι που πιστεύουν αληθινά στον Θεό εκτελούν τα καθήκοντά τους πρόθυμα, χωρίς να υπολογίζουν τα κέρδη και τις ζημίες τους. Ανεξάρτητα από το αν επιδιώκεις την αλήθεια, πρέπει πάντα να βασίζεσαι στη συνείδηση και τη λογική σου και να προσπαθείς πραγματικά όταν εκτελείς το καθήκον σου. Τι σημαίνει να προσπαθείς πραγματικά; Εάν ικανοποιείσαι απλώς με το να καταβάλλεις κάποια συμβολική προσπάθεια και να υπομένεις λίγες σωματικές ταλαιπωρίες, δεν παίρνεις, όμως, καθόλου στα σοβαρά το καθήκον σου, ούτε αναζητάς την αλήθεια-αρχές, τότε δεν είσαι τίποτε άλλο παρά επιπόλαιος. Δεν προσπαθείς πραγματικά. Η βασική προϋπόθεση για να καταβάλλεις προσπάθεια, είναι να το κάνεις με την καρδιά σου, να έχεις φόβο Θεού μέσα σου, να λαμβάνεις υπόψη σου το θέλημά Του, να φοβάσαι μην επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό και Τον πληγώσεις και να υπομένεις οποιαδήποτε δυσκολία προκειμένου να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου και να ικανοποιήσεις τον Θεό. Εάν η καρδιά σου αγαπά τον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα εκτελείς το καθήκον σου σωστά. Εάν δεν υπάρχει φόβος Θεού στην καρδιά σου, δεν θα έχεις κανένα φορτίο όταν εκτελείς το καθήκον σου, δεν θα έχεις κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτό και, αναπόφευκτα, θα είσαι επιπόλαιος και θα το εκτελείς μηχανικά χωρίς κανένα πραγματικό αποτέλεσμα. Έτσι δεν εκτελείς το καθήκον σου. Εάν έχεις πραγματικά αίσθηση του φορτίου και αισθάνεσαι ότι η εκτέλεση του καθήκοντός σου είναι προσωπική σου ευθύνη, κι ότι εάν δεν το κάνεις, δεν αξίζει να ζεις και είσαι θηρίο, ότι μόνο εάν εκτελείς το καθήκον σου σωστά είσαι άξιος να αποκαλείσαι άνθρωπος και μπορείς να αντιμετωπίσεις τη συνείδησή σου —αν έχεις αυτήν την αίσθηση του φορτίου όταν εκτελείς το καθήκον σου— τότε θα μπορείς να κάνεις τα πάντα επιμελώς, να αναζητάς την αλήθεια και να πράττεις σύμφωνα με τις αρχές. Έτσι θα μπορείς να κάνεις σωστά το καθήκον σου και να ικανοποιείς τον Θεό. Εάν είσαι άξιος της αποστολής που σου έχει δώσει ο Θεός και όλων όσα έχει θυσιάσει για σένα και των προσδοκιών Του από σένα, τότε αυτό σημαίνει ότι προσπαθείς πραγματικά. Τώρα κατάλαβες; Αν απλώς εκτελείς το καθήκον σου τυπικά και δεν επιδιώκεις να πετύχεις κανένα αποτέλεσμα, είσαι υποκριτής, λύκος με ενδυμασία προβάτου. Μπορεί να κοροϊδεύεις τους ανθρώπους, μα δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον Θεό. Αν δεν υπάρχει πραγματικό τίμημα ούτε αφοσίωση όταν εκτελείς το καθήκον σου, τότε δεν το κάνεις καλά. Αν δεν προσπαθείς πραγματικά να πιστεύεις στον Θεό και να αποδίδεις στο καθήκον σου· αν διαρκώς θες να ενεργείς τυπικά και μηχανικά, σαν άπιστος που εργάζεται για το αφεντικό του· αν καταβάλλεις απλώς συμβολική προσπάθεια και δεν χρησιμοποιείς το μυαλό σου· αν ίσα-ίσα αντεπεξέρχεσαι στις ανάγκες της κάθε ημέρας και δεν αναφέρεις τα προβλήματα όταν τα βλέπεις· αν δεν μπαίνεις στον κόπο να σηκώσεις το παραμικρό σκουπιδάκι από το πάτωμα· αν απορρίπτεις αδιακρίτως όσα δεν είναι προς όφελός σου —τότε, δεν θα έχεις πρόβλημα; Πώς θα μπορούσε ένας τέτοιος άνθρωπος να είναι μέλος του οίκου του Θεού; Τέτοιοι άνθρωποι είναι άπιστοι, δεν ανήκουν στον οίκο Του. Κανέναν από αυτούς δεν αναγνωρίζει ο Θεός. Ο Θεός κρατά λογαριασμό για το αν είσαι ειλικρινής και αν προσπαθείς να εκτελέσεις το καθήκον σου. Το γνωρίζεις κι εσύ πολύ καλά. Έχετε, λοιπόν, ποτέ προσπαθήσει αληθινά να εκτελέσετε το καθήκον σας; Το έχετε λάβει σοβαρά υπόψη; Το έχετε αντιμετωπίσει ως ευθύνη σας, ως υποχρέωσή σας; Έχετε ποτέ αναλάβει την ευθύνη; Πρέπει να αναλογιστείτε σωστά και να γνωρίσετε αυτά τα θέματα, πράγμα που θα σας διευκολύνει να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα που υπάρχουν κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σας και θα σας ωφελήσει για τη ζωή-είσοδό σας. Αν είστε πάντα ανεύθυνοι όταν εκτελείτε το καθήκον σας και δεν αναφέρετε τα προβλήματα στους επικεφαλής και τους εργάτες όταν τα ανακαλύπτετε, ούτε αναζητάτε την αλήθεια για να τα επιλύσετε μόνοι σας, σκεπτόμενοι πάντα ότι «όσο λιγότερα προβλήματα, τόσο το καλύτερο», ζείτε πάντα σύμφωνα με φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Είστε διαρκώς επιπόλαιοι όταν εκτελείτε το καθήκον σας, δεν δείχνετε ποτέ καμία αφοσίωση ούτε αποδέχεστε καθόλου την αλήθεια όταν κλαδεύεστε. Αν εκτελείτε το καθήκον σας με αυτόν τον τρόπο, τότε βρίσκεστε σε κίνδυνο· είστε απ’ αυτούς που απλώς δουλεύουν. Αυτοί που απλώς δουλεύουν δεν είναι μέλη του οίκου του Θεού, αλλά υπάλληλοι, μισθωτοί εργάτες. Όταν τελειώσει το έργο, θα αποκλειστούν και φυσικά θα βυθιστούν στην καταστροφή. Ο λαός του οίκου του Θεού διαφέρει. Όταν εκτελούν το καθήκον τους, δεν το κάνουν για τα χρήματα, για να δείξουν ότι καταβάλλουν προσπάθεια ή για να λάβουν ευλογίες. Σκέφτονται ως εξής: «Είμαι μέλος του οίκου του Θεού. Τα θέματα που τον αφορούν, αφορούν κι εμένα. Οι υποθέσεις του οίκου του Θεού είναι και δικές μου υποθέσεις. Θα πρέπει να αφιερωθώ ολόψυχα στον οίκο Του». Κατά συνέπεια, δίνονται ολόψυχα σε κάθε θέμα που απασχολεί τον οίκο του Θεού και αναλαμβάνουν την ευθύνη για αυτό. Αναλαμβάνουν την ευθύνη για όλα όσα μπορούν να σκεφτούν και να δουν. Έχουν τον νου τους για θέματα που προκύπτουν στον οίκο του Θεού και παίρνουν τα πράγματα στα σοβαρά. Έτσι είναι ο λαός του οίκου του Θεού. Είστε κι εσείς έτσι; (Όχι.) Εάν απλώς ποθείτε τις ανέσεις της σάρκας, δεν δίνετε καμία σημασία όταν προκύπτουν θέματα στον οίκο του Θεού, δεν σηκώνετε ούτε ένα μπουκάλι από λάδι που έχει πέσει, και ξέρετε μέσα σας ότι υπάρχει πρόβλημα, αλλά δεν θέλετε να το επιλύσετε, τότε δεν αντιμετωπίζετε τον οίκο του Θεού σαν να είναι δικός σας. Έτσι συμπεριφέρεστε; Εάν ισχύει, τότε έχετε πέσει τόσο μακριά που δεν διαφέρετε καθόλου από τους άπιστους. Εάν δεν μετανοήσετε, τότε πρέπει να θεωρείστε εκτός του οίκου του Θεού. Πρέπει να σας παραμερίσουν και να σας αποκλείσουν. Είναι γεγονός ότι ο Θεός επιθυμεί μέσα Του να σας μεταχειρίζεται ως μέλη της οικογένειάς Του. Όμως εσείς δεν αποδέχεστε την αλήθεια και είστε πάντα επιπόλαιοι και ανεύθυνοι όταν εκτελείτε τα καθήκοντά σας. Δεν μετανοείτε, όπως κι αν δέχεστε συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια. Εσείς οι ίδιοι έχετε θέσει τον εαυτό σας εκτός του οίκου του Θεού. Ο Θεός επιθυμεί να σας σώσει και να σας μετατρέψει σε μέλη της οικογένειάς Του, αλλά εσείς δεν το δέχεστε. Είστε, λοιπόν, έξω από τον οίκο Του· είστε άπιστοι. Όποιος δεν δέχεται την παραμικρή αλήθεια θα τύχει της ίδιας μεταχείρισης με έναν άπιστο. Εσύ ο ίδιος έχεις ορίσει την έκβαση και τη θέση σου. Τα έχεις ορίσει έξω από τον οίκο του Θεού. Ποιος άλλος φταίει γι’ αυτό, εκτός από εσένα; Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί άνθρωποι είναι σαν άψυχα ζώα. Ξέρουν μόνο να τρώνε και να δουλεύουν μέρα-νύχτα, αλλά δεν τρώνε ούτε πίνουν ποτέ τον λόγο του Θεού και δεν συναναστρέφονται ποτέ πάνω στην αλήθεια. Δεν κατανοούν τίποτα σχετικά με τα πνευματικά ζητήματα της ζωής και ζουν συνεχώς ως άπιστοι· είναι κτήνη μεταμφιεσμένα σε ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι τελείως άχρηστοι και δεν μπορούν καν να χρησιμοποιηθούν απλώς για να δουλέψουν. Είναι ανεπρόκοποι και θα πρέπει να αποκλείονται και να εκδιώχνονται αμέσως. Κανένας τους δεν επιτρέπεται να παραμένει. Οι άνθρωποι που πιστεύουν αληθινά στον Θεό μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και, ανεξάρτητα από το πώς συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια ή πώς κλαδεύονται, είναι σε θέση να υποτάσσονται. Είναι άνθρωποι που διαθέτουν αυτήν τη λογική και μπορούν να ακούν και να υποτάσσονται όταν εκτελούν το καθήκον τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, μπορούν να αναλάβουν ευθύνη, να εκτελέσουν σωστά την εργασία και να πάρουν πάνω τους αυτό το έργο. Μόνο αυτά τα άτομα μπορούν να λέγονται άνθρωποι και μόνο αυτοί είναι μέλη του οίκου του Θεού. Όσοι δουλεύουν είναι απλώς παράσιτα. Ο Θεός τούς αποστρέφεται και τους απορρίπτει. Δεν είναι αδελφοί και αδελφές, αλλά μη πιστοί. Αν τους φέρεστε σαν να είναι αδελφοί και αδελφές, είστε τυφλοί κι ανόητοι. Τώρα είναι η ώρα να πάει ο καθένας με το είδος του. Είναι η ώρα που ο Θεός θα αποκαλύψει τους ανθρώπους και θα τους αποκλείσει. Αν είστε αληθινοί πιστοί του Θεού, θα πρέπει να επιδιώκετε την αλήθεια και να εκτελείτε το καθήκον σας σωστά. Αν μπορείς να μοιραστείς κάποια βιωματική μαρτυρία, αυτό αποδεικνύει πως αγαπάς την αλήθεια και διαθέτεις κάποιες αλήθεια-πραγματικότητες. Αλλά, αν δεν μπορείς να μοιραστείς καμία βιωματική μαρτυρία, τότε είσαι κάποιος που απλώς δουλεύει και κινδυνεύεις να αποκλειστείς. Αν εκτελείς σωστά το καθήκον σου και είσαι υπεύθυνος και αφοσιωμένος, τότε δουλεύεις με αφοσίωση και μπορείς να παραμείνεις. Όποιος δεν δουλεύει με αφοσίωση πρέπει να αποκλειστεί. Επομένως, μόνο αν εκτελείτε σωστά το καθήκον σας, θα παραμείνετε στον οίκο του Θεού και θα γλιτώσετε από τις συμφορές. Είναι πολύ σημαντικό να εκτελείτε σωστά το καθήκον σας. Ο λαός του οίκου του Θεού είναι τουλάχιστον έντιμοι άνθρωποι. Είναι αξιόπιστοι στο καθήκον τους, αποδέχονται την αποστολή από τον Θεό και εκτελούν το καθήκον τους με αφοσίωση. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν αληθινή πίστη, συνείδηση και λογική κι αν δεν έχουν φόβο Θεού ούτε υποτάσσονται στον Θεό, τότε δεν είναι κατάλληλοι να εκτελούν καθήκοντα. Ακόμη κι αν εκτελούν το καθήκον τους, το κάνουν πρόχειρα. Είναι κάποιοι που απλώς δουλεύουν, άνθρωποι που δεν έχουν μετανοήσει αληθινά. Αυτοί που απλώς δουλεύουν θα αποκλειστούν αργά ή γρήγορα. Μόνο όσοι δουλεύουν με αφοσίωση θα γλιτώσουν. Ακόμη κι αν δεν διαθέτουν τις αλήθεια-πραγματικότητες, έχουν ωστόσο συνείδηση και λογική, εκτελούν τα καθήκοντά τους με ειλικρίνεια και ο Θεός τούς επιτρέπει να γλιτώσουν. Όσοι διαθέτουν τις αλήθεια-πραγματικότητες και καταθέτουν ηχηρή μαρτυρία για τον Θεό είναι ο λαός Του. Κι αυτοί θα γλιτώσουν και θα μεταφερθούν στη βασιλεία Του.
Αυτήν τη στιγμή, κρίνοντας με βάση τη στάση που έχετε προς τα καθήκοντά σας, την αποτελεσματικότητά σας και την απόδοσή σας, εξακολουθείτε να μην εκτελείτε επαρκώς τα καθήκοντά σας. Αυτό συμβαίνει επειδή είστε υπερβολικά επιπόλαιοι και κάνετε πολλά πράγματα τυπικά. Είστε επιπόλαιοι σε πολλά ζητήματα και πολλές φορές δείχνετε ότι τηρείτε απλώς τους κανονισμούς. Πού οφείλεται αυτό; Σχετίζεται με το επίπεδο και τις επιδιώξεις σας; Έτσι εκτελούν τα καθήκοντά τους όσοι έχουν πολύ χαμηλό επίπεδο και είναι μπερδεμένοι. Με αυτόν τον τρόπο εκτελούν τα καθήκοντά τους όλοι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Λοιπόν, τι ακριβώς επιδιώκετε εσείς; Επιδιώκετε την αλήθεια; (Όχι.) Είναι ξεκάθαρο ότι δεν επιδιώκετε την αλήθεια. Όλοι εσείς, λαμβάνοντας υπόψη το ανάστημά σας τώρα, όσο βαθιά ή επιφανειακά κι αν κατανοείτε την αλήθεια, θα πρέπει να κάνετε πράξη όση κατανοείτε. Είναι εύκολο να το κάνετε αυτό; Κρίνοντας με βάση το εξωτερικό περιβάλλον σας και τους υποκειμενικούς παράγοντες, μάλλον όλοι σας δυσκολεύεστε κάπως να το κάνετε. Ωστόσο, δεν είστε κακοί άνθρωποι, δεν είστε αντίχριστοι, ενώ η ανθρώπινη φύση σας δεν είναι τόσο κακή. Επιπλέον, παρότι οι περισσότεροι έχετε μέτριο επίπεδο, μπορείτε και πάλι να αντιληφθείτε την αλήθεια. Επομένως, δεν έπρεπε να σας είναι τόσο δύσκολο να επιδιώξετε την αλήθεια. Κάποιες βαθύτερες αλήθειες μπορεί να μην τις κατανοείτε, αλλά αν μιλήσω γι’ αυτές με πιο συγκεκριμένους και λεπτομερείς όρους, θα μπορέσετε να τις καταλάβετε και να τις αντιληφθείτε. Εφόσον μπορείτε να κατανοήσετε την αλήθεια, όσο βαθιά ή επιφανειακά κι αν την κατανοείτε, κι εφόσον ακολουθείτε ένα μονοπάτι, θα ξέρετε πώς να την κάνετε πράξη. Αυτή είναι βασική προϋπόθεση για να επιδιώξετε και να ασκείτε την αλήθεια την οποία τηρείτε όλοι. Αντίστοιχα, θα πρέπει να μπορείτε όλοι να επιδιώκετε και να κάνετε πράξη την αλήθεια. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια; Σας εμποδίζει κάτι; Δεν θα πρέπει να υπάρχει κανένα εμπόδιο κι όλοι θα πρέπει να μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να ενεργείτε σύμφωνα με τις αρχές, στο πλαίσιο των καθηκόντων σας. Έχετε αυτήν τη σπουδαία ευκαιρία, κι όμως δεν μπορείτε να τα καταφέρετε. Τι δείχνει αυτό; Πρώτον, δείχνει ότι δεν σας αρέσει η αλήθεια και δεν ενδιαφέρεστε γι’ αυτή. Δεύτερον, δείχνει ότι δεν κατανοείτε πραγματικά τον τρόπο που πρέπει να επιδιώκετε και να κάνετε πράξη την αλήθεια. Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει να κάνετε πράξη την αλήθεια, τη σπουδαιότητα και την αξία που έχει και πόσο πολύτιμο είναι αυτό. Αν δεν κατανοείτε αυτά τα πράγματα, τότε απλώς ενεργείτε μηχανικά. Δεν σας ενδιαφέρει η αλήθεια ή να την κάνετε πράξη, κι εξακολουθείτε να σκέφτεστε το εξής: «Ποιο το όφελος να κάνω τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές και να κάνω πράξη την αλήθεια;» Αυτές οι σκέψεις αποδεικνύουν ότι δεν κατανοείτε την αξία της αλήθειας. Δεν έχετε ακόμη βιώσει προσωπικά τα οφέλη που έχει το να φέρεστε σύμφωνα με τις αρχές και να κάνετε πράξη την αλήθεια. Δεν έχετε αίσθηση της σημασίας τους, επομένως δεν σας ενδιαφέρει να κάνετε πράξη την αλήθεια. Αν και ενδιαφέρεστε κάπως να ακούτε τα κηρύγματα και διαθέτετε κάποια περιέργεια, ελάχιστο ενδιαφέρον δείχνετε όταν προκύπτει το θέμα της άσκησης της αλήθειας. Κάποιοι είναι πρόθυμοι να ακούν κηρύγματα, να διαβάζουν τον λόγο του Θεού και να κάνουν πράξη την αλήθεια ενώ κάνουν διάφορα άλλα πράγματα. Όμως, υστερούν όταν έρχεται η στιγμή να κάνουν πράξη την αλήθεια. Τότε εμφανίζονται οι προτιμήσεις κι οι φιλοσοφίες τους για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Παράλληλα, αποκαλύπτονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, όπως η τεμπελιά, η αγάπη για την άνεση, ο δόλος κι ο ανταγωνισμός για κύρος. Είναι απόλυτα ανεύθυνοι στα καθήκοντά τους και δεν χειρίζονται καθόλου τις καταστάσεις σύμφωνα με την αλήθεια-αρχές. Απλώς μοχθούν κι εργάζονται. Είναι ευχαριστημένοι, αρκεί να μην υποφέρουν και δεν είναι καθόλου ενσυνείδητοι. Ακόμη κι όταν γνωρίζουν ότι δεν έχουν εκτελέσει επαρκώς τα καθήκοντά τους, δεν κάνουν αυτοκριτική, αλλά συνεχίζουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους επιπόλαια. Μακροπρόθεσμα, αποβλακώνονται, γίνονται απαθείς και αναίσθητοι. Αυτή είναι η κατάσταση κάποιου που απλώς δουλεύει.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.