Όταν αναζητά κανείς την αλήθεια για να διορθώσει μια διεφθαρμένη διάθεση, τι είδους αποτελέσματα πρέπει να πετύχει για να θεωρηθεί ότι έχει βρεθεί λύση στο πρόβλημα; Μερικοί άνθρωποι, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι μια συγκεκριμένη κατάσταση αποτελεί δοκιμασία από τον Θεό, δεν είναι πρόθυμοι να αφεθούν στα χέρια Του. Νιώθουν ανίκανοι να βασιστούν στον Θεό ή να Τον εμπιστευτούν. Όχι μόνο δεν τολμούν να στηριχθούν στον Θεό, αλλά αυτές οι καταστάσεις τούς προκαλούν και φόβο. Με ποιες αλήθειες θα πρέπει να εφοδιαστούν αν φτάσουν τα πράγματα σ’ αυτό το σημείο; Πώς θα πρέπει να επιδιώκουν τότε; Και πόσο χρειάζεται να επιδιώξουν προκειμένου να καθαρθούν, να υποταχθούν ολοκληρωτικά και να εισέλθουν στο μονοπάτι του φόβου Θεού και της αποφυγής του κακού; Όλα αυτά έχουν να κάνουν με την αλήθεια της υποταγής. Αυτήν τη στιγμή, πραγματικά δεν γνωρίζεις τίποτα απολύτως για τον Θεό και είναι αδύνατο να διαθέτεις αληθινή πίστη. Εφόσον δεν έχεις αληθινή πίστη, με ποιες αλήθειες οραμάτων πρέπει να εφοδιαστείς ώστε να μπορέσεις να απαλλαγείς εξ ολοκλήρου από την αμφιβολία, την καχυποψία, τις παρανοήσεις και την αντίσταση απέναντι στον Θεό και να καταφέρεις να υποταχθείς απόλυτα; Με ποιες αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς για να λύσεις αυτά τα ζητήματα και να απαλλαγείς εντελώς από κάθε νοθεία, προσωπική απαίτηση και επιλογή; Αυτό ακόμα δεν σας είναι ξεκάθαρο. Σκεφτείτε το λίγο· μέσα από ποιο είδος επιδίωξης μπορεί να πετύχει κανείς απόλυτη υποταγή στον Θεό; Πρέπει να κατέχεις κάποιες αλήθειες. Μόλις αποκτήσεις την αλήθεια ως τη ζωή σου, αυτό θα είναι το ανάστημά σου. Πάνω σ’ αυτήν τη βάση και σ’ αυτό το θεμέλιο θα πατήσεις για να είσαι σε θέση να υποταχθείς. Με αυτές τις αλήθειες, μπορείς να πετύχεις απόλυτη υποταγή. Με ποιες, επομένως, αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς; (Πρέπει να επιδιώξουμε να γνωρίσουμε τον Θεό.) Αυτή είναι η μία πτυχή. Πέρα απ’ αυτό, οι ίδιοι οι άνθρωποι πρέπει να συνεργάζονται σε κάποιο βαθμό και να ασκούνται. Θυμάστε τι είπε ο Πέτρος; («Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;») Αυτό αφορά την υποταγή. Αν βιώσεις τα πράγματα με αυτόν τον τρόπο, θα μάθεις σταδιακά την αλήθεια και θα έχεις αποτελέσματα με φυσικό τρόπο. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεσαι είναι μια στάση υποταγής απέναντι στον Θεό και την αλήθεια. Μην ανησυχείς για το πώς σε κοιτάζει ο Θεός, ποια είναι η στάση και ο τόνος της φωνής Του απέναντί σου, αν σε αποστρέφεται ή όχι και αν έχει σκοπό να σε αποκαλύψει ή όχι. Αρχικά, κοίτα να βρεις λύση στις δικές σου δυσκολίες και στα δικά σου προβλήματα. Είναι εύκολο να πετύχουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι αυτό που είπε ο Πέτρος; (Δεν είναι εύκολο, όχι.) Τι εμπειρίες και τι πραγματικότητες διέθετε για να μπορέσει να πει κάτι τέτοιο; (Πίστευε ακράδαντα ότι, όπως κι αν φέρεται ο Θεός στον άνθρωπο, το κάνει για να τον σώσει και το κάνει μόνο με αγάπη. Γι’ αυτό και υποτάχθηκε με χαρά.) Ο Πέτρος είπε «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια» κι εσύ είπες «όπως κι αν φέρεται ο Θεός στον άνθρωπο». Θεωρείς τον εαυτό σου δημιουργημένο ον, ακόλουθο του Θεού και μέλος του οίκου Του. Διαφέρουν σε κάτι αυτά τα δύο; Ναι, διαφέρουν. Υπάρχει μία διαφορά! Σε τι διαφέρει ένα παιχνίδι από ένα ανθρώπινο ον; Το παιχνίδι δεν είναι τίποτα· είναι άχρηστο, ένα κακόμοιρο πράγμα. Είτε το πεις παιχνίδι είτε θηρίο δεν υπάρχει διαφορά· περί αυτού πρόκειται. Τι ισχύει, όμως, για έναν άνθρωπο; Ο άνθρωπος έχει σκέψεις και μυαλό· είναι σε θέση να μιλά και να ενεργεί, ενώ μπορεί να ασχοληθεί με κανονικές ανθρώπινες δραστηριότητες. Αν συγκρίνουμε έναν άνθρωπο με ένα παιχνίδι, υπάρχει διαφορά στη μεταξύ τους αξία και θέση; Αν θεωρείς τον εαυτό σου άνθρωπο και όχι παιχνίδι, δεν έχεις απαιτήσεις για τον τρόπο με τον οποίο σου φέρεται ο Θεός; Τι απαιτήσεις έχεις από τον Θεό; (Να μου φέρεται σαν άνθρωπο.) Πώς γίνεται να σου φέρεται ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν ο Θεός μοιραζόταν μαζί σου τις απαιτήσεις που έχει από την ανθρωπότητα και απαιτούσε να ανταποκριθείς σε αυτές, θα ήσουν σε θέση να το κάνεις; Αν ο Θεός εξέφραζε την αλήθεια και απαιτούσε να την τηρήσεις, θα ήσουν σε θέση να το κάνεις; Αν ο Θεός απαιτούσε να υποταχθείς σε Αυτόν και να Τον αγαπήσεις, θα μπορούσες να το κάνεις; Αν, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να κάνεις τίποτα απ’ όλα αυτά, πώς είναι δυνατόν να σου φερθεί ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν δεν έχεις καμία συνείδηση ή λογική και δεν μπορείς να κάνεις όσα οφείλει να κάνει ένας άνθρωπος, πώς είναι δυνατόν να σου φερθεί ο Θεός σαν άνθρωπο; Αν το μόνο που κάνουν οι άνθρωποι είναι να ενεργούν απερίσκεπτα, αν αρνούνται να αποδεχτούν την αλήθεια, αλλά και κρίνουν και καταδικάζουν τον Θεό και γίνονται εχθροί Του, έχουν ανθρώπινη φύση; Είναι δυνατόν να φερθεί ο Θεός σε αυτά τα άτομα σαν ανθρώπους; Είναι δυνατόν να φερθεί ο Θεός στους σατανάδες και τους διαβόλους σαν ανθρώπους; Ανάλογα με το κατά πόσον θεωρείσαι άνθρωπος ή παιχνίδι, εισπράττεις και διαφορετική στάση και μεταχείριση. Τι είδους μεταχείριση θα απαιτούσες αν αντιμετωπιζόσουν ως άνθρωπος; Να σε σέβονται οι άλλοι, να σε συμβουλεύονται, να λαμβάνουν υπόψη τα αισθήματά σου, να σου δίνουν αρκετό χώρο και ελευθερία και να λαμβάνουν υπόψη την αξιοπρέπεια και την υπόληψή σου. Τέτοια μεταχείριση έχουν τα ανθρώπινα όντα. Τι ισχύει, όμως, για τα παιχνίδια; (Είναι ένα μεγάλο τίποτα. Μπορούμε να τα κλωτσάμε από δω κι από κει.) (Όποτε θες τα χρησιμοποιείς και, αν δεν τα θες, τα πετάς στην άκρη.) Σωστά το θέσατε. Εφόσον αυτή η μεταχείριση λέτε ότι αξίζει στα παιχνίδια, πώς θα περιγράφατε τη μεταχείριση ενός ανθρώπου σαν να ήταν παιχνίδι; (Τον χρησιμοποιείς όταν τον χρειάζεσαι και τον αγνοείς όταν δεν τον χρειάζεσαι.) Δεν του δείχνεις κανέναν σεβασμό ούτε είναι ανάγκη να προστατεύεις τα δικαιώματά του. Δεν του δίνεις κανένα δικαίωμα, καμία αυτονομία, καμία ελευθερία επιλογής. Δεν χρειάζεται να τον συμβουλεύεσαι για τίποτα ούτε να λαμβάνεις υπόψη την τιμή του και άλλες τέτοιες πτυχές. Αν έχεις όρεξη, μπορείς να είσαι καλός μαζί του· αν, όμως, δεν νιώθεις καλά, μπορείς να του φέρεσαι άσχημα. Τέτοια στάση έχει κανείς απέναντι στα παιχνίδια. Πώς θα ένιωθαν οι άνθρωποι αν ο Θεός τούς φερόταν σαν παιχνίδια; Θα θεωρούσαν ακόμη αξιαγάπητο τον Θεό; (Όχι.) Ο Πέτρος, όμως, ήταν σε θέση να εξυμνεί τον Θεό. Ποιες αλήθεια-πραγματικότητες διέθετε για να μπορέσει να υποταχθεί μέχρι θανάτου; Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν φερόταν στον άνθρωπο σαν παιχνίδι. Όταν, όμως, η κατανόηση του Πέτρου έφτασε σε αυτό το επίπεδο, σκέφτηκε: «Ακόμη κι αν ο Θεός μού φερόταν με αυτόν τον τρόπο, και πάλι θα έπρεπε να υποταχθώ σε αυτό. Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;». Ο Πέτρος κατάφερε να είναι έτσι πρόθυμος και διατεθειμένος. Για ποιο πράγμα πρέπει να είναι κανείς «πρόθυμος και διατεθειμένος»; (Για να αφεθεί στο έλεος των ενορχηστρώσεων του Θεού και να υποταχθεί απόλυτα σε αυτές.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Η παράδοσή σου στον Σατανά δεν θα ήταν η μεταχείριση που αρμόζει σε ένα παιχνίδι; Αν ήσουν ανεπιθύμητος, θα πετιόσουν, θα παραδιδόσουν στον Σατανά, ώστε να σε βάλει σε πειρασμό και να σε πιάσει κορόιδο. Ποια ήταν η στάση του Πέτρου; Είχε κανένα παράπονο; Παραπονέθηκε στον Θεό; Αναθεμάτισε τον Θεό; Στράφηκε στον Σατανά; (Όχι.) Αυτό πάει να πει υποταγή. Δεν είχε κανένα παράπονο, δεν επέδειξε καμία αρνητικότητα ή αντίσταση. Δεν είχε διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή του; Αυτό εναρμονιζόταν απόλυτα με τον Θεό. Το θέμα δεν ήταν αν θα πρόδιδε τον Θεό ή όχι, αλλά ήταν το εξής: «Όπου κι αν με βάλει ο Θεός, εγώ θα Τον έχω στην καρδιά μου· όπου κι αν με βάλει ο Θεός, θα είμαι κάποιος που Του ανήκει. Και στάχτη να με κάνει, θα συνεχίσω να ανήκω στον Θεό. Δεν θα στραφώ ποτέ στον Σατανά». Σε τέτοιο βαθμό κατάφερε να υποταχθεί. Είναι εύκολο να το λες αυτό, μα δύσκολο να το κάνεις. Προκειμένου να έχεις πλήρη και ξεκάθαρη εικόνα για όλα αυτά, πρέπει να εφοδιαστείς με την αλήθεια για ένα ορισμένο διάστημα· τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Δεν απαιτείται να γνωρίζεις απόλυτα τον Θεό ούτε είναι απαραίτητο να σου αποκαλύψει Εκείνος κάτι συγκεκριμένο· αρκεί να έχεις την κατάλληλη στάση και αυτό το είδος υποταγής. Δεν πρέπει να έχεις απαιτήσεις ως προς τη μεταχείρισή σου από τον Θεό ούτε να απαιτείς να σου δώσει ακριβή κριτήρια. Ακόμα κι αν κάτι είναι σύμφωνο με την αλήθεια και θα έπρεπε να το έχει ο Δημιουργός, δεν θα πρέπει να το απαιτείς. Θα πρέπει να λες: «Θεέ μου, δεν υπάρχει πρόβλημα όπως κι αν μου φέρεσαι. Μπορείς να κανονίσεις να πεθάνω· μπορείς να κανονίσεις να πάω στην κόλαση. Όπως κι αν μου φέρεσαι, δεν με πειράζει. Ακόμα κι αν με παραδώσεις στον Σατανά, ο Θεός θα εξακολουθεί να είναι ο Θεός μου κι εγώ το δημιουργημένο ον του Θεού. Δεν θα Σε απαρνηθώ ποτέ». Αν έχεις μια τέτοια στάση, διαθέτεις την πραγματικότητα της υποταγής. «Ακόμη κι αν ο Θεός έπαιζε με τους ανθρώπους σαν να ήταν παιχνίδια, τι παράπονο θα είχαν οι άνθρωποι;» Αυτό που μπόρεσε να δηλώσει ο Πέτρος είναι άκρως σημαντικό για όλους εσάς! Αυτή ήταν η υποταγή του Πέτρου. Αν αυτήν τη δήλωση τη σκέφτεσαι συνεχώς, την κατανοήσεις και τη βιώσεις πραγματικά, τότε θα σου είναι πολύ πιο εύκολο να υποταχθείς στον Θεό. Οι πτυχές στις οποίες επαναστατούν οι άνθρωποι εναντίον του Θεού είναι οι πτυχές στις οποίες είναι πιο παράλογοι. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει καλά το καθήκον τους, όταν δεν έχουν εκτελέσει καμία αληθινή δουλειά, έχουν πιο καλή συμπεριφορά και νιώθουν ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επιχειρηματολογήσουν απέναντι στον Θεό ή να Του αντισταθούν. Μόλις, όμως, έχουν κάνει λίγο έργο ή έχουν δουλέψει λιγάκι, έχουν την αίσθηση ότι διαθέτουν κάποιο κεφάλαιο. Θέλουν να επιχειρηματολογήσουν απέναντι στον Θεό και να λάβουν τις ευλογίες Του. Αυτό δημιουργεί προβλήματα. Δεν έχουν κανονική λογική· δεν είναι ελεεινό αυτό; Τόσο αξιολύπητοι είναι οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορεί να είναι κανείς καλά αν δεν έχει εφοδιαστεί με την αλήθεια; Κανείς δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις διεφθαρμένες διαθέσεις αν δεν αποδεχτεί την αλήθεια· αν κάποιος δεν έχει εφοδιαστεί με την αλήθεια, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει κανονική συνείδηση και λογική. Μπορεί να κατανοεί λίγα δόγματα και να λέει πράγματα του τύπου: «Είμαι ένα δημιουργημένο ον και πρέπει να υποταχθώ στον Θεό. Αυτήν τη λογική πρέπει να διαθέτω». Μπορεί στα λόγια να το κατανοεί αυτό και να φωνάζει συνθήματα, αλλά όταν όντως συμβεί κάτι, παρότι γνωρίζει πολύ καλά ότι το έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, δεν μπορεί να το αποδεχτεί ούτε να υποταχθεί σε αυτό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή οι άνθρωποι είναι επαναστατικοί, δεν έχει διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή τους και είναι απολύτως ικανοί να προδώσουν τον Θεό. Έτσι ακριβώς έχει η κατάσταση. Αν οι άνθρωποι δεν εφοδιαστούν με αρκετή αλήθεια, θα ζήσουν μια άκρως θλιβερή ζωή. Όσοι επαναστατούν ενάντια στον Θεό, όσοι δεν είναι σε θέση να υποταχθούν σ’ Αυτόν ή να αποδεχτούν τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, πιστοί στον Θεό δεν είναι κι αυτοί; Γιατί δεν μπορούν να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού; Επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε πιστεύουν σ’ αυτήν. Δεν είναι γεγονός αυτό; (Ναι.) Ορισμένοι λένε για ένα συγκεκριμένο άτομο: «Είναι αλαζόνας και αυτάρεσκος. Πάντα αντιστέκεται σε ό,τι κι αν προκύπτει. Βρίσκει μονίμως δικαιολογίες και διυλίζει τον κώνωπα. Δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού ούτε στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υποταχθεί σ’ Αυτόν». Πιστεύει, ωστόσο, ότι αυτές είναι οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού· ότι πρόκειται για μια κατάσταση που κανόνισε για εκείνον ο Θεός· ότι μέσα απ’ αυτό ο Θεός θέλει να τον καθάρει και να τον κάνει να αποκτήσει την αλήθεια. Μπορεί να υποταχθεί σ’ αυτήν την περίπτωση; Μπορεί να μην είναι πια επαναστατικός και να μην προδίδει άλλο τον Θεό; Είναι δυνατόν να το αποδεχτεί αυτό από τον Θεό; Όχι. Γιατί όχι; Επειδή ο άνθρωπος δεν κατέχει αυτές τις αλήθεια-πραγματικότητες. Το σημερινό σας ανάστημα είναι πολύ μικρό. Προς το παρόν, λοιπόν, ο Θεός δεν σας δοκιμάζει. Αυτός είναι ο βασικός λόγος. Διότι, με το που θα δοκιμαζόσασταν, θα δείχνατε όλοι τον πραγματικό σας εαυτό και θα αποκλειόσασταν· ο Σατανάς τότε θα έβαζε τα γέλια. Αυτή δεν είναι η πραγματικότητα; Αυτήν τη στιγμή, το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό. Ναι μεν είστε ικανοί να μιλάτε για δόγματα και να απαγγέλλετε συνθήματα, ναι μεν μπορείτε να δείτε καθαρά τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων, αλλά δεν γνωρίζετε τη δική σας κατάσταση· δεν σας είναι ξεκάθαρη. Όσο είναι έτσι η κατάσταση και το ανάστημά σας, μπορεί να σας δοκιμάσει ο Θεός; Δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός να επιτελεστεί σ’ εσάς το έργο της τελείωσης· δεν είστε εφοδιασμένοι γι’ αυτό.

Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο βασικό, καθώς και το πιο βαθύ μάθημα με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι όλοι ανεξαιρέτως οι ακόλουθοι του Θεού. Όσο περισσότερο μπορείς να υποταχθείς στον Θεό τόσο μεγαλύτερο είναι και το ανάστημα και η πίστη σου· αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Με ποιες αλήθειες πρέπει να εφοδιαστείς για να καταφέρεις να υποταχθείς απόλυτα; Πρώτον, δεν γίνεται να έχεις απαιτήσεις από τον Θεό· αυτή είναι μία αλήθεια. Πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτήν την αλήθεια; Όταν απαιτείς κάτι από τον Θεό, χρησιμοποίησε αυτήν την αλήθεια για να αναλογιστείς και να κάνεις αυτοκριτική. «Τι απαιτήσεις έχω από τον Θεό; Συνάδουν με την αλήθεια; Είναι λογικές; Από πού πηγάζουν; Πηγάζουν από τις φαντασιοκοπίες μου ή πρόκειται για σκέψεις που μου φύτεψε ο Σατανάς;» Στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Αυτές οι ιδέες παράγονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Πρέπει να αναλύσεις τα κίνητρα και τις επιθυμίες που κρύβονται πίσω από αυτές τις παράλογες απαιτήσεις και να δεις αν συνάδουν με τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης ή όχι. Τι πρέπει να επιδιώξεις; Αν είσαι άνθρωπος που αγαπά την αλήθεια, επιδίωξε να γίνεις ακόλουθος, όπως ακριβώς και ο Πέτρος. Ο Πέτρος είπε: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;» Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι είπε ο Πέτρος. Ρωτούν: «Πότε φέρθηκε ο Θεός στους ανθρώπους σαν παιχνίδια και μας παρέδωσε στον Σατανά; Εγώ δεν έχω δει τέτοιο πράγμα. Ο Θεός μού έχει φερθεί υπέροχα, με πολλή χάρη. Δεν είναι τέτοιος Θεός ο Θεός. Αγαπάει τους ανθρώπους στο έπακρο, οπότε γιατί να τους φέρεται σαν παιχνίδια; Αυτό δεν συνάδει με την αλήθεια. Είναι παρερμηνεία του Θεού, δεν είναι αληθινή γνώση γι’ Αυτόν». Αλλά από πού πηγάζουν τα λόγια του Πέτρου; (Πηγάζουν από τη γνώση που απέκτησε για τον Θεό αφού υποβλήθηκε σε κάθε λογής δοκιμασίες.) Ο Πέτρος υποβλήθηκε σε ένα σωρό δοκιμασίες και εξευγενισμούς. Παραμέρισε όλες τις προσωπικές του απαιτήσεις, τα σχέδια και τις επιθυμίες του και δεν απαίτησε από τον Θεό να κάνει τίποτα. Εφόσον, λοιπόν, δεν είχε τις δικές του σκέψεις, παραδόθηκε ολοκληρωτικά. Σκέφτηκε: «Ο Θεός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Μπορεί να με βάλει σε δοκιμασίες, να με συμμορφώσει, να με κρίνει και να με παιδεύσει. Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις για να με κλαδέψει, μπορεί να με σκληραγωγήσει, μπορεί να με ρίξει στον λάκκο με τα λιοντάρια ή στη φωλιά των λύκων. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός είναι σωστό και θα υποταχθώ ό,τι κι αν είναι αυτό. Ό,τι κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια. Δεν θα κάνω καθόλου παράπονα ή επιλογές». Δεν δείχνει αυτό απόλυτη υποταγή; Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια· γιατί, λοιπόν, δεν έχω ανακαλύψει καμία αλήθεια σε αυτήν Του την πράξη; Απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμη και ο Θεός κάνει μερικές φορές πράγματα που δεν συνάδουν με την αλήθεια, ενώ κάποιες φορές σφάλλει κιόλας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο Θεός είναι Θεός, επομένως θα υποταχθώ!» Είναι απόλυτη μια τέτοιου είδους υποταγή; (Όχι.) Πρόκειται για επιλεκτική υποταγή· δεν είναι αληθινή υποταγή. Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με την οπτική του Πέτρου για το συγκεκριμένο θέμα. Όταν κάποιος σου φέρεται σαν παιχνίδι, δεν χρειάζεται να σου εξηγήσει τον λόγο ή να σου φανεί δίκαιος και λογικός. Μπορεί να σου φερθεί με οποιονδήποτε τρόπο· δεν χρειάζεται να συζητά μαζί σου το οτιδήποτε ή να σου εξηγεί τα γεγονότα και τους λόγους. Αν κάτι δεν γινόταν να προχωρήσει χωρίς την έγκρισή σου, θα αντιμετωπιζόσουν σ’ αυτήν την περίπτωση σαν παιχνίδι; Όχι· σ’ αυτήν την περίπτωση θα απολάμβανες πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, καθώς και απόλυτο σεβασμό. Θα αντιμετωπιζόσουν ως ανθρώπινο ον, όχι ως παιχνίδι. Τι είναι ένα παιχνίδι; (Κάτι που δεν έχει ούτε αυτονομία ούτε δικαιώματα.) Είναι, όμως, απλώς και μόνο κάτι που δεν έχει δικαιώματα; Πώς μπορούν να εφαρμοστούν τα λόγια του Πέτρου; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι αναζητάς εδώ και κάμποσο καιρό σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα, αλλά δεν έχεις ακόμα κατανοήσει την πρόθεση του Θεού. Ή ας πούμε ότι πιστεύεις στον Θεό εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια, αλλά ακόμα δεν ξέρεις περί τίνος πρόκειται. Δεν θα πρέπει να υποταχθείς σε αυτήν την κατάσταση; Πρέπει να υποταχθείς. Και σε τι βασίζεται αυτή η υποταγή; Βασίζεται σε αυτό που είπε ο Πέτρος: «Αν ο Θεός μού φερόταν σαν παιχνίδι, πώς θα μπορούσα να μην είμαι πρόθυμος και διατεθειμένος;» Αν προσεγγίζεις πάντα τον Θεό σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τις οποίες χρησιμοποιείς για να μετρήσεις όλα όσα κάνει ο Θεός, καθώς και τα λόγια και το έργο Του, δεν κολλάς έτσι μια ταμπέλα στον Θεό, δεν Του αντιστέκεσαι; Είναι δυνατόν όλα όσα κάνει ο Θεός να συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Και σε περίπτωση που δεν συνάδουν, δεν τα αποδέχεσαι και δεν τα υπακούς; Πώς πρέπει να αναζητάς την αλήθεια σε τέτοιες στιγμές; Πώς πρέπει να ακολουθείς τον Θεό; Αυτό αφορά την αλήθεια· πρέπει να αναζητήσεις την απάντηση στα λόγια του Θεού. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, πρέπει να παραμείνουν στη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Ανά πάσα στιγμή, είτε ο Θεός είναι κρυμμένος από σένα είτε σου έχει εμφανιστεί, είτε μπορείς να νιώσεις την αγάπη του Θεού είτε όχι, πρέπει να ξέρεις ποιες είναι οι ευθύνες, οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου· αυτές τις αλήθειες σχετικά με την άσκηση πρέπει να τις κατανοήσεις. Αν παραμένεις προσκολλημένος στις αντιλήψεις σου και λες: «Αν δω ξεκάθαρα ότι το συγκεκριμένο θέμα συνάδει με την αλήθεια και τις σκέψεις μου, τότε θα υποταχθώ· αν δεν είμαι σίγουρος ότι αυτές είναι οι ενέργειες του Θεού και δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω, τότε θα περιμένω πρώτα λίγο και θα υποταχθώ μόλις βεβαιωθώ ότι το έκανε ο Θεός», είσαι άνθρωπος που υποτάσσεται στον Θεό τότε; Όχι. Υποτάσσεσαι υπό όρους, όχι απόλυτα και ολοκληρωτικά. Το έργο του Θεού δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες· η ενσάρκωση δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, ενώ αυτά που κυρίως δεν συνάδουν είναι η κρίση και η παίδευση. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να το αποδεχτούν και να υποταχθούν σε αυτό. Αν δεν μπορείτε να υποταχθείτε στο έργο του Θεού, μπορείτε τότε να εκπληρώσετε το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; Πολύ απλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ποιο είναι το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος; (Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να αποδέχεται την ανάθεση από τον Θεό και να υποτάσσεται στις διευθετήσεις του Θεού.) Ακριβώς· αυτή είναι η ρίζα του ζητήματος. Δεν είναι εύκολο, λοιπόν, να αντιμετωπιστεί το θέμα; Να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό, τον Θεό σου —αυτό πρέπει να τηρεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο κάθε δημιουργημένο ον. Υπάρχουν πολλές αλήθειες που δεν κατανοείς ή δεν γνωρίζεις. Δεν μπορείς να αντιληφθείς τις προθέσεις του Θεού και γι’ αυτό δεν αποδέχεσαι τις αλήθειες ούτε υποτάσσεσαι σ’ αυτές. Έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα, επειδή δεν κατανοείς κάποιες προφητείες, δεν αναγνωρίζεις ότι είναι λόγια του Θεού; Δεν μπορείς να το αρνηθείς. Αυτά τα λόγια θα είναι πάντα λόγια του Θεού και περιέχουν την αλήθεια. Ακόμα κι αν δεν τα κατανοείς, παραμένουν λόγια του Θεού. Αν κάποια λόγια του Θεού δεν έχουν εκπληρωθεί, σημαίνει αυτό ότι δεν είναι λόγια του Θεού, ότι δεν είναι η αλήθεια; Αν πεις: «Αν δεν έχουν εκπληρωθεί, μάλλον δεν είναι λόγια του Θεού. Πιθανόν να έχουν νοθευτεί», τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι μια επαναστατική στάση. Πρέπει να έχεις λογική. Τι είναι η λογική; Ποια είναι η βάση της λογικής; Το να στέκεσαι στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεσαι στον Δημιουργό, τον Θεό σου. Αυτή είναι η αλήθεια· μια αιώνια, αμετάβλητη αλήθεια. Πρέπει η υποταγή στον Θεό να βασίζεται στο κατά πόσον γνωρίζεις και κατανοείς τις προθέσεις του Θεού ή στο αν ο Θεός σού έχει φανερώσει τις προθέσεις Του ή όχι; Πρέπει να βασίζεται σε όλα αυτά; (Όχι.) Τότε σε τι βασίζεται; Βασίζεται στην αλήθεια της υποταγής. Ποια είναι η αλήθεια της υποταγής; (Να στέκεται κανείς στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να υποτάσσεται στον Δημιουργό.) Αυτή είναι η αλήθεια της υποταγής. Χρειάζεται, άρα, να αναλύεις το σωστό και το λάθος; Προκειμένου να πετύχεις απόλυτη υποταγή, χρειάζεται να εξετάζεις αν ο Θεός έπραξε σωστά ή όχι; Προκειμένου να υποταχθείς, χρειάζεται ο Θεός να εξηγήσει με σαφήνεια και λεπτομέρειες αυτήν την πτυχή της αλήθειας; (Όχι.) Αρκεί, ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ να κάνεις πράξη την αλήθεια της υποταγής. Μερικοί άνθρωποι είναι απίστευτα εριστικοί και προκαλούν συνεχώς αναστάτωση. Σκέφτονται συνέχεια: «Δεν είναι ο Θεός η αλήθεια; Δεν είναι ο Θεός ο Δημιουργός; Γιατί κάποια πράγματα που κάνει ο Θεός δεν μου βγάζουν νόημα; Γιατί δεν μου εξηγεί ξεκάθαρα ο Θεός τα πράγματα; Πώς θα μπορέσω να τα κάνω πράξη αν δεν τα εξηγήσει; Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορώ να υποταχθώ σ’ αυτό δεν είναι επειδή δεν μπορώ να το κατανοήσω; Εφόσον δεν μπορώ να το κατανοήσω, δεν έχω το κίνητρο να υποταχθώ σ’ αυτό!» Αυτό δεν είναι επανάσταση; Χρειάζεσαι αυτό το κίνητρο για να υποταχθείς; Όχι, δεν το χρειάζεσαι. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι το εξής απλό είδος ορθολογισμού: «Θα υποταχθώ σε οτιδήποτε προέρχεται από τον Θεό. Όταν εκπληρώνονται τα λόγια του Θεού, θα υποτάσσομαι στον Θεό και θα Τον εξυμνώ· όταν δεν εκπληρώνονται τα λόγια του Θεού, εξακολουθούν να είναι τα λόγια Του και δεν θεωρούνται λόγια ενός ανθρώπου μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν εκπληρωθεί. Το μόνο που πρέπει να κάνω είναι να υποτάσσομαι χωρίς να κρίνω. Ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός μου». Έτσι παίρνεις τη θέση ενός δημιουργημένου όντος. Όταν έχεις αυτού του είδους τη λογική και αυτές τις αλήθεια-πραγματικότητες, τις στιγμές που νιώθεις ότι στα μάτια του Θεού οι άνθρωποι είναι απλά παιχνίδια ή μυρμήγκια, θα εξακολουθείς να νιώθεις αναστατωμένος; Θα νιώθεις μειονεκτικά; (Όχι.) Δεν θα νιώθεις πλέον μειονεκτικά, αφού ο Θεός σού φέρεται σαν άνθρωπο και εξακολουθείς να έχεις μια θέση ενώπιόν Του. Ο Θεός σε έχει εξυψώσει. Γι’ αυτό δεν αισθάνεσαι μειονεκτικά. Αν ο Θεός δεν σε είχε εξυψώσει, αν μονίμως σε κλάδευε και σε πειθαρχούσε, αυτό θα σε στεναχωρούσε. Αν στεναχωριέσαι έτσι, αυτό αποτελεί πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πολλές φορές οι άνθρωποι αισθάνονται έτσι επειδή υπάρχουν μέσα τους πάρα πολλές δυσκολίες· έχουν διαρκώς απαιτήσεις από τον Θεό και σκέφτονται συνέχεια: «Πρέπει να μου φέρεσαι σαν ανθρώπινο ον. Πρέπει να με σέβεσαι και να με εκτιμάς, να με σκέφτεσαι και να δείχνεις κατανόηση για τις αδυναμίες μου. Πρέπει να είσαι ανεκτικός. Έχω μικρό ανάστημα και καθόλου διορατικότητα. Δεν έχω ξανακάνει αντίστοιχο έργο». Έχουν πάντα ένα κάρο δικαιολογίες και κανένα ίχνος υποταγής. Τώρα που έχουμε συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια της υποταγής, είναι σε καμία περίπτωση αυτές οι δικαιολογίες πραγματικοί λόγοι; Καμία δικαιολογία δεν είναι πραγματικός λόγος. Η ευθύνη σου, η υποχρέωσή σου και το καθήκον σου είναι να υποταχθείς.