Αν ως πιστός θέλεις να υποταχθείς στον Θεό, είναι εξαιρετικά σημαντικό να έχεις αυτογνωσία. Αν δεν έχεις αυτογνωσία, δεν θα μπορέσεις να απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Η ζωή-είσοδος ξεκινά με την αυτογνωσία. Σε περίπτωση που αποκαλύψεις κάποια διαφθορά ή κάνεις κάτι που απεχθάνεται ο Θεός, κάτι που Τον πληγώνει ή κάποια ανοησία, πρέπει μετά απ’ αυτό να κάνεις αυτοκριτική. Πώς μπορεί να σε βοηθήσει η αυτοκριτική να απαλλαγείς από τη διαφθορά; Όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια σκέφτονται το εξής: «Όλα όσα συνέβησαν οδήγησαν πραγματικά στην αποκάλυψή μου. Έχω διεφθαρμένη διάθεση και πρέπει να αποδεχτώ την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού για να απαλλαγώ απ’ αυτήν. Είναι υπέροχο που ο Θεός αποκάλυψε τη διεφθαρμένη διάθεσή μου μέσα απ’ αυτήν την κατάσταση. Ό,τι κι αν σκέφτονται για μένα οι άλλοι και όπως κι αν μου φέρονται, εγώ πρέπει να αναζητήσω την αλήθεια, να κατανοήσω τις προθέσεις του Θεού και να ξέρω τι να κάνω προκειμένου να κάνω πράξη την αλήθεια». Αυτή είναι η σωστή στάση, μια στάση άσκησης της αλήθειας και υποταγής στον Θεό. Η πίστη στον Θεό απαιτεί την αποδοχή της αλήθειας· αυτή είναι η σωστή στάση. Κάθε φορά που προκύπτει ένα ζήτημα, όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες και αιτίες, μεταθέτοντας σε κάποιον άλλο την ευθύνη. Διαρκώς παραπονιούνται ότι οι άλλοι δεν τους φέρονται καλά, δεν τους σκέφτονται και δεν νοιάζονται γι’ αυτούς. Βρίσκουν ένα σωρό αιτιολογίες. Ποιο το νόημα να βρίσκουν όλους αυτούς τους λόγους; Αντικαθιστά κάτι τέτοιο την άσκηση της αλήθειας από σένα; Αντικαθιστά την υποταγή σου στον Θεό; Όχι. Με άλλα λόγια, όποια κι αν είναι η συλλογιστική σου, ακόμα κι αν τα παράπονά σου είναι μεγαλύτερα κι από τον ίδιο τον ουρανό, αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, πάει, τέλειωσες. Αυτό που θέλει να δει ο Θεός είναι η στάση σου, ειδικά σε ό,τι αφορά την άσκηση της αλήθειας. Χρησιμεύουν σε τίποτα τα παράπονά σου; Μπορούν τα παράπονά σου να λύσουν το ζήτημα της διεφθαρμένης διάθεσης; Έστω πως παραπονιέσαι και νιώθεις δικαίωση, τι λέει αυτό για σένα; Έχεις κερδίσει την αλήθεια; Σε εγκρίνει μήπως ο Θεός; Αν ο Θεός πει: «Εφόσον δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, χάσου από μπροστά Μου. Σε απεχθάνομαι», τότε δεν έχουν τελειώσει όλα για σένα; Όταν ο Θεός λέει «σε απεχθάνομαι», σε αποκαλύπτει και καθορίζει το ποιος είσαι. Γιατί να σε καθορίσει ο Θεός; Επειδή δεν αποδέχεσαι την αλήθεια· δεν αποδέχεσαι τις ενορχηστρώσεις και την κυριαρχία του Θεού. Ψάχνεις συνεχώς να βρεις εξωτερικές αιτίες, ρίχνεις μονίμως το φταίξιμο στους άλλους. Ο Θεός θεωρεί ότι δεν έχεις σύνεση και δεν αγαπάς την αλήθεια· ότι είσαι παράλογος, ισχυρογνώμων και ατίθασος. Πρέπει να παραγκωνιστείς και να αγνοηθείς, προκειμένου να κάνεις λίγη αυτοκριτική. Χρειάζεται να ακούς κηρύγματα και να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια προκειμένου να κατανοήσεις την αλήθεια, να λύσεις τα προβλήματά σου και να απαλλαγείς από τη διαφθορά σου. Θεωρείς ότι η αλήθεια υπάρχει απλώς και μόνο για να έχεις κάτι να φλυαρείς; Ή μήπως είναι κάτι που μπορείς να λες μόνο στα λόγια και μετά τέλος; Άραγε η κατανόηση της αλήθειας πρέπει να λειτουργεί ως πνευματικό στήριγμα που θα καλύψει το κενό της ψυχής σου; Όχι, δεν είναι ο σκοπός της να τη χρησιμοποιήσεις έτσι. Η αλήθεια υπάρχει για να μπορέσεις να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου· να αποκτήσεις ένα μονοπάτι και, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάποιο ζήτημα, να μπορείς να ζεις με βάση αυτές τις αλήθειες και να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι στη ζωή. Μόλις κατανοήσεις την αλήθεια, οι πράξεις σου δεν θα βασίζονται πλέον στη φυσικότητά σου, στη διαφθορά σου ή στα στοιχεία που πηγάζουν από τη σατανική σου εκπαίδευση. Δεν θα ζεις πλέον βάσει της σατανικής λογικής ή των φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Αντ’ αυτών, θα ζεις και θα ενεργείς με βάση την αλήθεια. Μόνο έτσι μπορούν να ικανοποιηθούν προθέσεις του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Δεν έχω πολύ καιρό που πιστεύω και δεν έχω μεγάλη εμπειρία. Δεν κατανοώ την αλήθεια και έχω μικρό ανάστημα. Δεν μπορώ, λοιπόν, να κάνω πράξη την αλήθεια». Στην πραγματικότητα, όλα αυτά δεν είναι παρά δικαιολογίες που βασίζονται σε κάποια γεγονότα. Ακόμα κι αν το ανάστημά σου είναι μικρό, υπάρχουν αλήθειες που είσαι σε θέση να αντιληφθείς. Θα πρέπει να κάνεις πράξη όσα κατανοείς· θα πρέπει να υλοποιείς όσα είσαι σε θέση να υλοποιήσεις. Αν δεν κάνεις πράξη ούτε καν τις αλήθειες που κατανοείς, τότε υπάρχει πρόβλημα. Είτε είσαι πιστός για πολύ καιρό είτε για λίγο, εφόσον ακούς κηρύγματα εδώ και μερικά χρόνια, θα κατανοείς ένα μέρος της αλήθειας. Αν γνωρίζεις πολλές αλήθειες, αλλά δεν κάνεις καμία από αυτές πράξη, αυτό θα σε καταδικάσει. Αν γνωρίζεις τι είναι η στάση υποταγής στην αλήθεια, τι είναι η υποταγή στην αλήθεια, πώς να υποταχθείς στην αλήθεια, πώς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις του Θεού και ποια στάση θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι, οφείλεις να κάνεις πράξη αυτά τα πράγματα. Ό,τι κι αν συμβεί, πρέπει να μάθεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις αρχές. Αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, αυτό σημαίνει πως η αλήθεια δεν έχει νόημα για σένα· δεν είναι παρά ένα δόγμα, ένα σύνθημα στα χείλη σου. Αν δεν καταφέρεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν θα έχεις την πραγματικότητα· μόνο τότε μπορεί η αλήθεια να γίνει η ζωή σου. Όταν συμβαίνουν πράγματα και ανάλογα με τις προτιμήσεις σου σκέφτεσαι ότι ο τάδε σφάλλει, ο δείνα κάνει λάθος και θεωρείς μονίμως πως εσύ έχεις δίκιο και διαφωνείς με ό,τι κι αν λένε οι άλλοι, είναι τότε δυνατόν να είσαι άμεμπτος και αδιάφθορος; Αυτό λέγεται αλαζονεία και αυταρέσκεια και πρόκειται για ακόμη πιο σοβαρή διεφθαρμένη διάθεση.

Πώς μπορεί να διορθωθεί μια διεφθαρμένη διάθεση; Το πρώτο βήμα είναι να δεις αν μπορείς να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού· αν μπορείς να υποταχθείς στις διάφορες καταστάσεις που κανονίζει για σένα ο Θεός. Όσο επικρατεί ηρεμία, δεν έχεις καμία αντίληψη για τον Θεό και δεν αποκαλύπτεις καμία προφανή διεφθαρμένη διάθεση. Νιώθεις, λοιπόν, ότι δεν είσαι και τόσο κακός και ότι είσαι σε θέση να υποταχθείς στον Θεό. Με το που συμβεί, όμως, κάτι, νιώθεις ταραχή μέσα σου και έχεις τις δικές σου σκέψεις και ιδέες. Ειδικά όταν είσαι σε θέση να υποφέρεις και να πληρώσεις ένα τίμημα για το καθήκον σου, νιώθεις ότι είσαι άνθρωπος που αγαπάει τον Θεό· αν, λοιπόν, εκεί που δεν το περιμένεις, κάποιος σε κλαδέψει και σου πει ότι είσαι ισχυρογνώμων και δεν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αρχές, θα είσαι σε θέση να το αποδεχτείς αυτό; (Δεν είναι εύκολο να το αποδεχτώ.) Και τι κάνεις αν δυσκολεύεσαι να το αποδεχτείς; Πώς μπορείς να καταφέρεις να το αποδεχτείς και να υποταχθείς; Υπάρχουν ορισμένες αρχές άσκησης γι’ αυτό. Αρχικά, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να εγκαταλείψεις τις σκέψεις και τη συλλογιστική σου προκειμένου να αναζητήσεις την αλήθεια. Θα πρέπει να κατανοήσεις ότι δεν είναι απαραίτητο να συμβαδίζουν με την αλήθεια οι σκέψεις και η συλλογιστική σου. Αν διαθέτεις λογική, θα πρέπει πρώτα να ακούσεις τι έχουν να πουν οι άλλοι και μετά να το σκεφτείς προσεκτικά. Αν όσα πουν συνάδουν με την αλήθεια, θα πρέπει να τα αποδεχτείς· έτσι πρέπει να κάνει ένας λογικός άνθρωπος. Αν πιστεύεις πάντα ότι το δικό σου σκεπτικό είναι το σωστό και προσκολλάσαι στη δική σου οπτική, ενώ, όσο δίκιο κι αν έχουν οι άλλοι και όσο κι αν συνάδουν με την αλήθεια αυτά που λένε, εσύ δεν τα αποδέχεσαι, φέρεσαι τότε επαναστατικά και παράλογα. Η λογική ενός δημιουργημένου όντος είναι να υποτάσσεται στην αλήθεια, να υποτάσσεται στα λόγια του Θεού, να υποτάσσεται στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, να υποτάσσεται σε όλα όσα προέρχονται από τον Θεό και να υποτάσσεται στις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, πρέπει να αναζητάς τις απαιτήσεις του Θεού και τις διευθετήσεις του οίκου Του. Άπαξ και τα μάθεις όλα αυτά, είσαι σε θέση να ενεργήσεις σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτές είναι οι αρχές άσκησης. Πρώτον, πρέπει να υποταχθείς. Αυτό οφείλει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Πολλές φορές, ο λόγος για τον οποίο αδυνατούν να υποταχθούν οι άνθρωποι είναι επειδή έχουν τη δική τους συλλογιστική, τις δικές τους δικαιολογίες και προφάσεις. Δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να υποταχθούν όταν ακολουθούν μια τέτοια συλλογιστική. Τι μπορεί να γίνει σε αυτήν την περίπτωση; Πρώτον, πρέπει να εγκαταλείψεις τη δική σου συλλογιστική και τις δικές σου δικαιολογίες και να ενεργείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Μόλις το κάνεις πράξη αυτό για ένα διάστημα, θα διαπιστώσεις ότι, όταν κάνεις το καθήκον σου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, έχεις όλο και περισσότερα αποτελέσματα στο καθήκον σου. Στα βάθη της ψυχής σου, βεβαιώνεσαι ότι αυτό είναι υποταγή στον Θεό και η υποταγή σου γίνεται όλο και πιο αγνή. Αν, όμως, εμμένεις πάντα στις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, αν δεν είσαι σε θέση να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, αν εναντιώνεσαι πάντα στον Θεό και Του πηγαίνεις κόντρα, τότε αυτό είναι επανάσταση. Πρόκειται για μια διεφθαρμένη διάθεση. Και ακόμη και αν δεν διαπράξεις κανένα προφανές κακό, και πάλι δεν θα έχεις υποταχθεί στο ελάχιστο και δεν θα έχεις ούτε ίχνος από την αλήθεια-πραγματικότητα.

Τα μαθήματα της υποταγής είναι τα πιο δύσκολα, αλλά, παράλληλα, και τα πιο εύκολα. Πού έγκειται η δυσκολία τους; (Οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους ιδέες.) Δεν είναι το πρόβλημα το ότι οι άνθρωποι έχουν ιδέες· υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ιδέες; Όλοι οι άνθρωποι έχουν καρδιά και μυαλό, όλοι έχουν τις δικές τους ιδέες. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα εδώ. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Αν δεν είχες διεφθαρμένη διάθεση, όσες ιδέες κι αν είχες, θα ήσουν σε θέση να υποταχθείς· δεν θα αποτελούσαν πρόβλημα οι ιδέες σου. Κάποιος που έχει αυτήν τη λογική και λέει: «Πρέπει σε όλα να υποταχθώ στον Θεό. Δεν θα προβάλω δικαιολογίες ούτε θα επιμείνω στις δικές μου ιδέες, δεν θα βγάλω τη δική μου ετυμηγορία για το συγκεκριμένο θέμα», δεν μπορεί εύκολα να υποταχθεί; Το να μη βγάζει κάποιος δική του ετυμηγορία δείχνει ότι δεν είναι αυτάρεσκος· το να μην επιμένει στις δικές του ιδέες δείχνει ότι έχει λογική. Αν μπορεί κιόλας να υποταχθεί, τότε έχει καταφέρει να κάνει πράξη την αλήθεια. Για να καταφέρει κάποιος να υποταχθεί, προϋπόθεση είναι να μη βγάζει δικές του ετυμηγορίες και να μην επιμένει στις δικές του ιδέες. Με αυτές τις δύο ιδιότητες, θα μπορείς εύκολα να υποταχθείς και να καταφέρεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Προκειμένου, λοιπόν, να υποταχθείς, πρέπει πρώτα να εφοδιαστείς με αυτές τις ιδιότητες και να καταλάβεις πώς θα πρέπει να ενεργείς και τι θα πρέπει να κάνεις για να έχεις μια στάση άσκησης της αλήθειας. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο· δεν είναι, όμως, και τόσο εύκολο. Ποια είναι η δυσκολία; Η δυσκολία είναι ότι ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένη διάθεση. Ό,τι είδους νοοτροπία κι αν έχεις και όποια κι αν είναι η κατάστασή σου όταν κάνεις πράξη την υποταγή, αν αυτή η νοοτροπία ή η κατάσταση δεν σε αφήνει να κάνεις πράξη την αλήθεια, πηγάζει τότε από μια διεφθαρμένη διάθεση. Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Εάν διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις της αυταρέσκειας, της αλαζονείας, της επαναστατικότητας, του παραλογισμού, της ισχυρογνωμοσύνης και της προκατάληψης, καθώς και της αδιαλλαξίας, θα μπορέσεις εύκολα να υποταχθείς. Πώς μπορούν, λοιπόν, να διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Όταν δεν είσαι πρόθυμος να υποταχθείς, πρέπει να προσεύχεσαι, να κάνεις αυτοκριτική και να αναρωτιέσαι: «Γιατί δεν είμαι σε θέση να υποταχθώ στον Θεό; Γιατί επιμένω διαρκώς να τα κάνω όλα με τον δικό μου τρόπο; Γιατί δεν μπορώ να αναζητήσω την αλήθεια και να την κάνω πράξη; Ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος; Θα πρέπει να κάνω πράξη την υπακοή στον Θεό και την αλήθεια, όχι να εφαρμόζω τη δική μου θέληση και τις δικές μου επιθυμίες. Θα πρέπει να είμαι σε θέση να υποταχθώ στα λόγια, τις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Μόνο αυτό συνάδει με τις προθέσεις του Θεού». Για να πετύχεις ένα τέτοιο αποτέλεσμα, πρέπει απαραίτητα να προσευχηθείς στον Θεό και να αναζητήσεις την αλήθεια. Αφού κατανοήσεις την αλήθεια, θα μπορείς πιο εύκολα να την κάνεις πράξη· τότε, θα είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να εγκαταλείψεις όσα την απασχολούν. Αν κατανοείς την αλήθεια μέσα απ’ την καρδιά σου, αλλά αδυνατείς να εγκαταλείψεις τα οφέλη της σάρκας, της θέσης, της ματαιοδοξίας και του κύρους, τότε θα δυσκολευτείς πολύ να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή, μέσα στην καρδιά σου, βάζεις πάνω απ’ όλα τα οφέλη της σάρκας, της ματαιοδοξίας και του κύρους. Αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάς την αλήθεια· αντ’ αυτού, αγαπάς τη θέση και την υπόληψη. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το ζήτημα; Πρέπει να προσεύχεσαι, να αναζητάς την αλήθεια και να βλέπεις ξεκάθαρα την ουσία πραγμάτων όπως η θέση και η υπόληψη. Δεν πρέπει να σε απασχολούν τόσο πολύ αυτά τα πράγματα, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να αντιληφθείς πόσο σημαντική είναι η άσκηση της αλήθειας και να την εκτιμήσεις πάνω απ’ όλα. Όταν τα κάνεις όλα αυτά, θα έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Πρέπει να κλαδευτούν και να λάβουν την κρίση και την παίδευση του Θεού, έτσι ώστε η ουσία του προβλήματος να τους είναι εντελώς ξεκάθαρη και να τους είναι ευκολότερο να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην άσκηση της αλήθειας είναι όταν η θέληση κάποιου είναι τόσο ισχυρή που μπαίνει πάνω απ’ όλα· όταν, δηλαδή, το δικό του συμφέρον μπαίνει πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο, όταν η δική του υπόληψη και θέση μπαίνουν πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, όταν προκύπτει κάτι, αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι πάντα ισχυρογνώμονες και κάνουν ό,τι είναι ωφέλιμο για τους ίδιους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις αλήθεια-αρχές. Εμμένουν πάντα στις δικές τους ιδέες. Τι σημαίνει να εμμένει κανείς στις δικές του ιδέες; Σημαίνει να είναι αποφασισμένος: «Αν εσύ θέλεις αυτό, εγώ θέλω το άλλο. Αν εσύ θες τα δικά σου, εγώ θα επιμείνω στα δικά μου». Δείχνουν έτσι υποταγή; (Όχι.) Δεν αναζητούν σε καμία περίπτωση την αλήθεια, αλλά επιμένουν στις δικές τους απόψεις. Πρόκειται για μια αλαζονική διάθεση και μια εκδήλωση παραλογισμού. Αν, μια μέρα, μπορέσεις να αντιληφθείς ότι οι προτιμήσεις και οι αποφάσεις σου αντιβαίνουν στην αλήθεια, είσαι σε θέση να απαρνηθείς και να διακρίνεις τον εαυτό σου και πάψεις πλέον να πιστεύεις στον εαυτό σου, καταλήγοντας σταδιακά να μην ενεργείς με τον δικό σου τρόπο και να μη δίνεις ορισμούς στα τυφλά, αλλά είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι σ’ Εκείνον, θα ασκείσαι τότε με σωστό τρόπο. Προκειμένου να επιβεβαιώσεις ποιο είδος άσκησης συνάδει με την αλήθεια, πρέπει πρώτα να αναζητήσεις. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι το σωστό, αυτό πρέπει να γίνει. Αν περιμένεις να κλαδευτείς για να αναζητήσεις, αυτό είναι λίγο παθητικό και πιθανότατα θα οδηγήσει σε καθυστερήσεις. Είναι άκρως σημαντικό να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια. Ποια είναι τα οφέλη της αναζήτησης της αλήθειας; Πρώτον, μπορεί κανείς να αποφύγει να ακολουθεί τη δική του θέληση και να ενεργεί απερίσκεπτα· δεύτερον, μπορεί να αποφύγει τις αποκαλύψεις της διαφθοράς και τις κακές συνέπειες· τρίτον, μπορεί να μάθει να περιμένει και να κάνει υπομονή και να αντιληφθεί τα πράγματα με σαφήνεια και ακρίβεια, αποτρέποντας έτσι το ενδεχόμενο λάθους. Όλα αυτά μπορεί να καταφέρει κανείς μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας. Όταν μάθεις να αναζητάς την αλήθεια στο καθετί, θα ανακαλύψεις ότι τίποτα δεν είναι απλό, ότι αν είσαι απρόσεκτος και δεν καταβάλλεις προσπάθεια, δεν θα μπορείς να κάνεις τίποτα καλά. Αφού εκπαιδευτείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, θα είσαι πιο ώριμος και πιο έμπειρος όταν σου συμβαίνει κάτι. Η στάση σου θα είναι πιο ήπια και μετριοπαθής και, αντί να είσαι παρορμητικός, να παίρνεις ρίσκα και να είσαι ανταγωνιστικός, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, να την κάνεις πράξη και να υποτάσσεσαι στον Θεό. Θα λυθεί τότε το πρόβλημα των αποκαλύψεων των διεφθαρμένων διαθέσεών σου. Έτσι, θα μπορείς εύκολα να υποταχθείς· στην πραγματικότητα, δεν είναι τόσο δύσκολο. Ενδεχομένως στην αρχή να είναι λίγο δύσκολο, αλλά μπορείς να κάνεις υπομονή, να περιμένεις και να συνεχίσεις να αναζητάς την αλήθεια μέχρι να λυθεί το πρόβλημα. Αν θες πάντα να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις σε ό,τι σου συμβαίνει, αν πάντα προβάλλεις δικαιολογίες και επιμένεις στις δικές σου ιδέες, αυτό θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά και όλα είναι στοιχεία μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα αυτά τα πράγματα είναι αποκαλύψεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης και, υπό αυτές τις συνθήκες, παρότι μπορεί να θες να αναζητήσεις την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να την κάνεις πράξη· παρότι μπορεί να θες να προσευχηθείς στον Θεό, θα ενεργείς καθαρά μηχανικά. Αν κάποιος συναναστρεφόταν μαζί σου σχετικά με την αλήθεια και εξέθετε τον νοθευμένο σκοπό σου, πώς θα έκανες την επιλογή σου; Θα σου ήταν εύκολο να υποταχθείς στην αλήθεια; Σε μια τέτοια στιγμή, θα δυσκολευόσουν πολύ να υποταχθείς και δεν θα ήσουν ικανός να το κάνεις. Θα επαναστατούσες και θα προσπαθούσες να προβάλεις δικαιολογίες. Θα έλεγες: «Τις αποφάσεις που παίρνω τις παίρνω για χάρη του οίκου του Θεού. Δεν είναι λανθασμένες. Γιατί εξακολουθείτε να μου ζητάτε να υποταχθώ;» Βλέπεις πως θα ήσουν ανίκανος να υποταχθείς; Και πέρα από αυτό, θα αντιστεκόσουν κιόλας· αυτό αποτελεί εσκεμμένη παράβαση! Δεν προκαλεί πολλά προβλήματα αυτό; Όταν κάποιος συναναστρέφεται μαζί σου σχετικά με την αλήθεια, αν δεν είσαι σε θέση να την αποδεχτείς, ενώ θα ήσουν ακόμη και πρόθυμος να διαπράξεις εν γνώσει σου παραβάσεις, να επαναστατήσεις ενάντια στον Θεό και να Του αντισταθείς, τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα. Διατρέχεις τον κίνδυνο να σε αποκαλύψει και να σε αποκλείσει ο Θεός.

Το μάθημα της υποταγής στον Θεό είναι στ’ αλήθεια πολύ βαθύ. Όταν αρχίζεις να εισέρχεσαι σ’ αυτό, φαντάζει πολύ δύσκολο· αφού, όμως, το βιώσεις για ένα διάστημα, δεν σου φαίνεται και τόσο δύσκολο. Η άσκηση της υποταγής απαιτεί προσήλωση στις αρχές. Αν αποτύχεις αρκετές φορές και δεν έχεις βρει τις αρχές, αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις πάρει το μάθημα· τότε η υποταγή παραμένει για σένα ένα ιδιαίτερα δύσκολο μάθημα. Γιατί είναι δύσκολο; Επειδή στους διεφθαρμένους ανθρώπους ενυπάρχουν πολλές δυσκολίες. Οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, καθώς και κάθε λογής διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν, πέρα απ’ όλα αυτά, έχουν επιπλέον και κάποιες γνώσεις ή κάποιο κεφάλαιο, ή αν έχουν πτυχίο πανεπιστημίου και πολλά προσόντα, ή αν έχουν χρήματα και κάποια θέση στην κοινωνία και δείχνουν να υπερέχουν σε κάθε πτυχή, αυτό αποτελεί πρόβλημα. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια αυτού του είδους οι άνθρωποι. Οι υπερβολικές γνώσεις που διαθέτουν θα αποτελέσουν πρόβλημα, καθώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη γνώση ως την ίδια την αλήθεια, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται υπερβολικά να κατανοήσουν και να αποδεχθούν την αλήθεια. Αν δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν έχεις ανθρώπινη φύση ή λογική, τότε μοιάζεις με σκαντζόχοιρο. Οι σκαντζόχοιροι είναι τρομακτικά ζώα και κανείς δεν μπορεί να τους ενοχλήσει ή να τους πειράξει. Έτσι είναι και οι διεφθαρμένοι άνθρωποι: Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποδεχτούν την αλήθεια και δεν υποτάσσονται καθόλου στον Θεό. Μόνο κακό υπάρχει στην καρδιά τους και ζουν αποκλειστικά σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, με αποτέλεσμα σε κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζουν να συναντούν ένα σωρό προκλήσεις και να πλημμυρίζουν με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, να είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Όταν κλαδεύονται ή συναντούν εμπόδια σε κάτι που κάνουν, βρίσκουν δικαιολογίες, παρερμηνεύουν τα πράγματα, γίνονται αρνητικοί και παραπονιούνται. Επηρεάζονται και παραπλανώνται από παράλογες ιστορίες και επιχειρήματα. Αυτά είναι δυσκολίες. Αν οι άνθρωποι καταφέρουν να ξεπεράσουν αυτές τις δυσκολίες, θα μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη και θα τους είναι εύκολο να υποταχθούν στον Θεό. Γι’ αυτό, για να καταφέρει κανείς να υποταχθεί στον Θεό, πρέπει πρώτα να αποδεχτεί την αλήθεια και να την κάνει πράξη, ενώ πρέπει και να υποταχθεί στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού. Αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο. Τι περιλαμβάνουν, λοιπόν, οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού; Περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Κάποιες φορές, αυτοί οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα θα σε κλαδέψουν, άλλες θα σε βάλουν σε πειρασμό, θα σε δοκιμάσουν, θα σε αναστατώσουν ή θα σε κάνουν αρνητικό. Εφόσον, όμως, είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματα, θα μάθεις κάτι απ’ αυτά, θα αποκτήσεις ανάστημα και θα έχεις τη δύναμη να αντισταθείς. Η υποταγή στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού είναι το πιο θεμελιώδες μάθημα για την υποταγή στον Θεό. Οι ενορχηστρώσεις και οι διευθετήσεις του Θεού περιλαμβάνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα, τα πράγματα και τις διάφορες καταστάσεις που δημιουργεί ο Θεός γύρω σου. Πώς πρέπει, λοιπόν, να αντιδράς όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτές τις καταστάσεις; Το πιο θεμελιώδες είναι να αποδέχεσαι από τον Θεό. Τι σημαίνει να «αποδέχεσαι από τον Θεό»; Αν παραπονιέσαι και αντιστέκεσαι, αποδέχεσαι από τον Θεό; Αν ψάχνεις να βρεις αιτίες και προβάλλεις δικαιολογίες, αποδέχεσαι από τον Θεό; Όχι. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις πράξη την αποδοχή από τον Θεό; Σε καθετί που σου συμβαίνει, αρχικά ηρέμησε, αναζήτησε την αλήθεια και κάνε πράξη την υποταγή. Μην προβάλλεις δικαιολογίες και μη δίνεις εξηγήσεις. Μην προσπαθείς να αναλύσεις ή να κάνεις εικασίες για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο και μην αναλύεις ποιανού το λάθος είναι πιο σοβαρό και ποιανού λιγότερο. Αν διαρκώς αναλύεις αυτά τα πράγματα, έχεις στάση αποδοχής από τον Θεό; Έχεις στάση υποταγής στον Θεό; Αυτή δεν είναι στάση υποταγής στον Θεό, ούτε στάση αποδοχής από τον Θεό, ούτε στάση αποδοχής της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού. Η αποδοχή από τον Θεό είναι μία από τις αρχές για την άσκηση της υποταγής στον Θεό. Εάν είσαι βέβαιος ότι όλα όσα σου συμβαίνουν εμπίπτουν στην κυριαρχία του Θεού και συμβαίνουν λόγω των διευθετήσεων και της καλής θέλησης του Θεού, τότε μπορείς να τα αποδεχθείς από τον Θεό. Πρώτα απ’ όλα, σταμάτα να αναλύεις το σωστό και το λάθος, να δικαιολογείς τον εαυτό σου, να κατηγορείς τους άλλους, να διυλίζεις τον κώνωπα, να αναλύεις τις αντικειμενικές αιτίες κάθε συμβάντος και να χρησιμοποιείς την ανθρώπινη σκέψη σου για να αναλύεις και να εξετάζεις το καθετί. Αυτά είναι λεπτομερώς όλα όσα πρέπει να κάνεις για να αποδεχτείς από τον Θεό. Και για να το κάνεις αυτό πράξη, πρέπει να ξεκινήσεις με την υποταγή. Ακόμη κι αν έχεις αντιλήψεις ή δεν σου είναι όλα ξεκάθαρα, υποτάξου. Μην ξεκινάς με δικαιολογίες ή επαναστατικότητα. Και αφού υποταχθείς, αναζήτησε την αλήθεια, προσευχήσου στον Θεό και αναζήτησε από Αυτόν. Πώς θα πρέπει να προσεύχεσαι; Πες: «Αχ Θεέ μου, έχεις ενορχηστρώσει αυτήν την κατάσταση για μένα με την καλή Σου θέληση». Τι σημαίνει το γεγονός ότι λες κάτι τέτοιο; Σημαίνει ότι έχεις ήδη στάση αποδοχής στην καρδιά σου και έχεις αναγνωρίσει ότι ο Θεός ενορχήστρωσε αυτήν την κατάσταση για σένα. Πες: «Αχ Θεέ μου, δεν ξέρω πώς να ασκηθώ στην κατάσταση που αντιμετώπισα σήμερα. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις και να με καθοδηγήσεις και να με κάνεις να κατανοήσω την πρόθεσή Σου, ώστε να μπορέσω να ενεργήσω σύμφωνα με αυτήν, να μην επαναστατώ ούτε να αντιστέκομαι και να μη βασίζομαι στη δική μου θέληση. Είμαι πρόθυμος να κάνω πράξη την αλήθεια και να ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές». Μετά την προσευχή, η καρδιά σου θα γαληνεύσει και θα εγκαταλείψεις τις δικαιολογίες σου με φυσικό τρόπο. Δεν έχει αλλάξει, λοιπόν, η νοοτροπία σου; Σου ανοίγεται έτσι ο δρόμος για να αναζητήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια και το μόνο πρόβλημά σου πλέον είναι το πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια αφού την έχεις κατανοήσει. Αν αποκαλύψεις και πάλι επαναστατικότητα όταν έρθει η ώρα να κάνεις πράξη την αλήθεια, πρέπει να προσευχηθείς ξανά στον Θεό. Όταν διορθωθεί η επαναστατικότητά σου, είναι φυσικό να μπορείς εύκολα να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει, όταν προκύπτουν προβλήματα, να μάθεις να γαληνεύεις ενώπιον του Θεού και να αναζητάς την αλήθεια. Σε τι οφείλεται το γεγονός ότι διαταράσσεσαι συνεχώς από εξωτερικά πράγματα και η κατάστασή σου είναι μονίμως ασταθής; Στο ότι δεν κατανοείς την αλήθεια και κουμάντο μέσα σου κάνει η διεφθαρμένη διάθεσή σου· δεν μπορείς να το ελέγξεις αυτό. Σε κάτι τέτοιες στιγμές, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να εντοπίσεις το πρόβλημα μέσα σου. Πρέπει να αναζητήσεις τα σχετικά λόγια του Θεού για να δεις τι είναι αυτό που εκθέτουν. Στη συνέχεια, άκου κηρύγματα και συναναστροφές ή ύμνους με τα λόγια του Θεού. Εξέτασε τη δική σου κατάσταση υπό το πρίσμα αυτών των λόγων και έτσι θα δεις τι προβλήματα υπάρχουν μέσα σου· αφού τα δεις ξεκάθαρα, θα σου είναι πιο εύκολο να τα χειριστείς. Μη δίνεις σημασία σε ό,τι θέματα μπορεί να έχουν οι άλλοι άνθρωποι και σε προβληματίζουν. Εστίασε στη δική σου αυτοκριτική. Μην κάνεις την τρίχα τριχιά, ισχυριζόμενος ότι σε δοκιμάζει ο Θεός. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό. Τα διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα δεν έχουν το παραμικρό ίχνος αυτογνωσίας, ενώ μπορούν με μεγάλη επιδεξιότητα να ωραιοποιούν τον εαυτό τους. Μη δείχνεις υπερβολική ευαισθησία. Αν διαπιστώσεις ότι πρόκειται για δοκιμασία από τον Θεό, τότε θα πρέπει να κάνεις ακόμη περισσότερη αυτοκριτική για τα δικά σου ζητήματα· αν δεν αποβάλλεις εντελώς τη διεφθαρμένη σου διάθεση, πολύ απλά θα συνεχίσει να σε πιάνει κορόιδο. Ποια είναι, λοιπόν, η λύση; Πρέπει να προσευχηθείς: «Θεέ μου, είμαι πολύ ισχυρογνώμων και αλαζόνας! Πάντα σκέφτομαι πώς να ικανοποιώ τη σάρκα. Είμαι πολύ επαναστατικός! Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με». Μετά την προσευχή, θα νιώθεις κάπως ανήσυχος. «Κι αν ο Θεός όντως με πειθαρχήσει; Όχι, πρέπει να προσευχηθώ και να δείξω αποφασιστικότητα· όπως και να με πειθαρχήσει ο Θεός, ακόμη κι αν με οδηγήσει στην αρρώστια ή τον θάνατο, και πάλι θα υποταχθώ σ’ Αυτόν». Μόλις τελειώσεις την προσευχή σου, θα νιώσεις πιο δυνατός μέσα σου και η κατάστασή σου θα αλλάξει. Πώς θα νιώθεις; Θα κάνεις τις εξής σκέψεις: «Τόσα χρόνια είμαι πιστός, αλλά πρώτη φορά βιώνω μια δοκιμασία από τον Θεό. Το χέρι Του είναι τώρα επάνω μου και Τον νιώθω πολύ κοντά μου. Ο Θεός με οδηγεί προσωπικά, κανονίζει προσωπικά αυτού του είδους τη δοκιμασία για να με εκπαιδεύσει και να με εξαγνίσει, ώστε να πάρω ένα μάθημα και μέσα απ’ αυτό να αποκτήσω την αλήθεια. Ο Θεός με αγαπάει πάρα πολύ!» Αυτή δεν είναι η διαφώτιση και η φώτιση του Θεού; Στο σημείο αυτό, δεν έχεις αποκτήσει κάποιο ανάστημα; (Ναι.) Αυτή είναι μια πραγματικά προσγειωμένη κατανόηση. Μπορεί να αναρωτιέσαι μέσα σου: «Αφού ο Θεός με δοκιμάζει, τι είδους στάση θα πρέπει να έχω; Τι θα πρέπει να κάνω για να Τον ικανοποιήσω;» Όταν σκέφτεσαι έτσι και αναζητάς με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρεις πολύ σύντομα να υποταχθείς. Θα πάψεις να επιχειρηματολογείς υπέρ σου και θα σκέφτεσαι μέσα σου: «Αν δεν υποταχθώ, αλλά συνέχεια επιχειρηματολογώ, αν προσπαθώ πάντα να ρίξω το φταίξιμο στους άλλους ανθρώπους ή στις αντικειμενικές συνθήκες και πάντα ψάχνω να βρω δικαιολογίες και αναλύω το σωστό και το λάθος, τότε δεν είμαι καν άνθρωπος. Είμαι ένα κτήνος, χειρότερος κι από γουρούνι!» Θα νιώθεις τότε ενοχές και ανησυχία και θα σκέφτεσαι: «Πρέπει να υποταχθώ στον Θεό αμέσως. Ο Θεός είναι δίπλα μου κι έτσι με καθοδηγεί. Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι έτσι είναι η καλή θέληση του Θεού· σήμερα πήρα μια γεύση. Η πρόθεση του Θεού είναι να πάρω ένα μάθημα, να αλλάξω, όχι να εγκλωβιστώ μεταξύ σωστού και λάθους. Αυτή είναι η αγάπη του Θεού για μένα, η κρίση και η παίδευσή Του, η θρέψη και η καθοδήγησή Του. Ο Θεός με αγαπάει πάρα πολύ και η αγάπη Του είναι αληθινή!» Θα συγκινηθείς μέσα στην καρδιά σου. Γιατί θα συγκινηθείς; Επειδή τώρα κατανοείς την πρόθεση του Θεού· έχεις βιώσει προσωπικά την αγάπη του Θεού· τη βίωσες καθώς όλες αυτές τις μέρες αναζητούσες διαρκώς την αλήθεια. Μπορούν οι άνθρωποι να συνεχίσουν να επαναστατούν εναντίον του Θεού ενώ το βιώνουν αυτό; Ναι, μπορεί και τότε να υπάρξει επανάσταση. Εφόσον οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και εφόσον όλη την ώρα αναδύονται κάθε λογής διεφθαρμένες και παράλογες σκέψεις, σκέφτονται διαρκώς: «Εφόσον ο Θεός με δοκιμάζει, αυτό σημαίνει ότι θα πεθάνω; Αν ο Θεός με πειθαρχεί στ’ αλήθεια, θα με κάνει να αρρωστήσω σοβαρά; Φοβάμαι!» Από πού πηγάζει ο φόβος τους; Από το ότι δεν πιστεύουν στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού ούτε θέλουν να επιτρέψουν να πραγματοποιηθούν οι ενορχηστρώσεις Του και ανησυχούν: «Τι θα γίνει αν πεθάνω; Δεν έχω ιδέα τι μου συμβαίνει!» Οι άνθρωποι έχουν πολύ λίγη πίστη στον Θεό. Πόση πίστη έχουν οι άνθρωποι σε τέτοιες στιγμές; Μηδενική! Αν κάποιος έχει έστω και την ελάχιστη επιθυμία να ξεφύγει από τα χέρια του Θεού, προδίδει απόλυτα τον Θεό. Όταν η κατάσταση φτάνει σε τέτοιο σημείο, οι άνθρωποι θέλουν να ξεφύγουν· δεν έχουν συμβιβαστεί με αυτό που συμβαίνει. Τι μπορεί να γίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Δεν μπορείς να πεις απλώς: «Μπορώ να υποταχθώ· είμαι κάπως συγκινημένος. Νιώθω τη χάρη του Θεού, ο Θεός με έχει φροντίσει. Αυτό μου αρκεί και είμαι ικανοποιημένος». Μα αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να συνεχίσεις να προχωράς προς τα εμπρός, πρέπει να συνεχίσεις να αναζητάς. Σκέψου: «Πώς απέκτησε ο Ιώβ την πίστη του; Σε τι βαθμό μπόρεσε να υποταχθεί; Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ; Από πού πηγάζει ο φόβος μου; Φοβάμαι επειδή έχω πολύ λίγη πίστη στον Θεό. Δεν πιστεύω ότι είμαι πιο ευτυχισμένος και ασφαλής στα χέρια του Θεού· ότι ο Θεός είναι το καταφύγιό μου. Δεν τα πιστεύω αυτά τα πράγματα. Είμαι πολύ δόλιος και μοχθηρός άνθρωπος! Αναγνωρίζω ότι έτσι με δοκιμάζει ο Θεός και ότι μια δοκιμασία δεν σημαίνει ότι θα μου αφαιρέσει τη ζωή. Ούτε παίζει μαζί μου ούτε με αποκαλύπτει σκόπιμα. Είναι απλώς μια δοκιμασία, η οποία έχει σκοπό να καθάρει τη διεφθαρμένη διάθεσή μου. Δεν είμαι ακόμα σε θέση να έχω αληθινή πίστη στον Θεό, να Τον εμπιστευτώ απόλυτα και να αφεθώ στα χέρια Του. Είμαι πολύ μοχθηρός και ένοχος για τα πιο φρικτά πράγματα! Δεν αξίζω αυτό το ενδιαφέρον που μου δείχνει ο Θεός. Δεν αξίζω τη φροντίδα του Θεού». Τι μπορείς να κάνεις μετά από αυτό; Πρέπει να προσευχηθείς και να αναζητήσεις την αλήθεια από τον Θεό· να κλαδέψεις την επαναστατικότητα και τα κίνητρά σου. Ναι μεν κατανοείς την αλήθεια σε έναν βαθμό, αλλά δεν έχεις ακόμα εμπιστοσύνη στον Θεό ούτε τολμάς να αφεθείς στα χέρια Του. Τι είναι αυτό; Είναι προδοσία. Εξαιτίας της δολιότητάς σου, της αλαζονείας σου, της καχυποψίας σου και της μοχθηρίας σου, δεν έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό. Από εδώ πηγάζει ο φόβος. Τι σημαίνει αυτός ο φόβος; Σημαίνει ότι δεν έχεις πίστη στον Θεό. Σημαίνει ότι διαρκώς ανησυχείς: «Αν υποταχθώ στην καθοδήγηση του Θεού, θα με παραδώσει στον Σατανά και θα με αφήσει να πεθάνω;» Τι είδους σκέψη είναι αυτή; Δεν είναι ανοησία; Γιατί να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο για τον Θεό; Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια, αδυνατούν να δουν καθαρά το οτιδήποτε· αντιθέτως, παρεξηγούν διαρκώς τον Θεό και κάνουν εικασίες γι’ Αυτόν. Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, πρέπει οπωσδήποτε να κατανοήσει κανείς την αλήθεια. Μόνο αφού κατανοήσουν την αλήθεια μπορούν οι άνθρωποι να μιλάνε λογικά, να μιλάνε όπως πρέπει να μιλά ένας άνθρωπος. Έχεις νιώσει τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, έχεις απολαύσει το αίσθημα της γαλήνης και της χαράς που σου δίνει ο Θεός και αισθάνεσαι πολύ ασφαλής, ωστόσο εξακολουθείς να διστάζεις να αφεθείς στα χέρια του Θεού. Εξακολουθείς να φοβάσαι. Αυτό δεν είναι επανάσταση; Από τι έχει νοθευτεί αυτή η επανάσταση; Από τι ελέγχεται; Από τη δολιότητα και την αλαζονεία. Δεν πρόκειται για μια πραγματικά δαιμονική φύση; Αν κάποιος έχει δαιμονική φύση, έχει σατανική διάθεση. Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Για να λυθεί, πρέπει οπωσδήποτε οι άνθρωποι να αναζητήσουν την αλήθεια. Αν οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια, αν δεν αναζητούν την αλήθεια όση διαφθορά κι αν αποκαλύπτουν, δεν θα διορθωθεί ποτέ η διεφθαρμένη διάθεσή τους. Δεν είναι εύκολο να σωθεί αυτό το είδος ανθρώπου.