Πώς μπορείτε να εκτελέσετε καλά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να καταλάβετε τις διάφορες αλήθειες που σχετίζονται με το καθήκον αυτό, όπως, για παράδειγμα, να καταλάβετε τον ορισμό και την τοποθέτηση του συγκεκριμένου καθήκοντος, καθώς και την κατάλληλη στάση που πρέπει να υιοθετήσετε, το κατάλληλο μαρτύριο που πρέπει να υπομείνετε, το κατάλληλο τίμημα που πρέπει να πληρώσετε και τις κατάλληλες αλήθειες που πρέπει να κάνετε πράξη και στις οποίες πρέπει να εισέλθετε όταν το εκτελείτε· αν γίνουν κατανοητές αυτές οι αλήθειες, θα μπορείτε εύκολα να εκτελέσετε καλά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Επιπλέον, από την αρνητική πλευρά, πρέπει να αναλογιστείτε τα εξής ερωτήματα: ποιοι λανθασμένοι τρόποι άσκησης πρέπει να αποφεύγονται, ποιοι από αυτούς κατατάσσονται στις καλές προθέσεις του ανθρώπου και κατά πόσον οι ιδέες και οι τρόποι άσκησης των ανθρώπων συμφωνούν τελικά με τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε συμπεριφορά, κάθε άσκηση, κάθε αρχή και κάθε συμπέρασμα στο πλαίσιο της διάδοσης του ευαγγελίου θα πρέπει να εξετάζεται με σαφήνεια για να διαπιστωθεί αν, τελικά, συμμορφώνεται με τις αλήθεια-αρχές. Επιμείνετε μόνο σε εκείνα τα πράγματα που συμφωνούν με τις αλήθεια-αρχές και εγκαταλείψτε όσα δεν συμφωνούν μ’ αυτές. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να βελτιώνονται προοδευτικά τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την εκπλήρωση του καθήκοντος της διάδοσης του ευαγγελίου. Επιπλέον, πρέπει να κάνετε πράξη την αρμονική συνεργασία, πράγμα που είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για το έργο του ευαγγελίου. Χωρίς αρμονική συνεργασία, είναι δύσκολο να εκτελέσετε έργο. Πρέπει οι αδελφοί και οι αδελφές να δείχνουν μεταξύ τους ανεκτικότητα και υπομονή και να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Για την καλή εκτέλεση των καθηκόντων, απαιτείται αρμονικός συντονισμός. Όποιον λέει το σωστό πρέπει να τον υπακούτε. Μη συμπεραίνετε συνέχεια ότι εσείς έχετε δίκιο και οι άλλοι άδικο. Οι αποφάσεις σας πρέπει να βασίζονται στα λόγια του Θεού. Να συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τις αρχές που έχει θέσει ο οίκος του Θεού για να καταλήξετε σε συμφωνία. Επίσης, όταν συνεργάζεστε για να εκτελέσετε το καθήκον σας, πρέπει να μαθαίνετε ο ένας από τον άλλον και να αφήνετε τα προτερήματα του ενός να αντισταθμίζουν τις αδυναμίες του άλλου, καθώς και να μην είστε υπερβολικά αυστηροί με τους άλλους. Επιπλέον, να είστε προσεκτικοί και συνετοί, και να βασίζεστε μεταχειρίζεστε με αγάπη εκείνους που ερευνούν την αληθινή οδό, γιατί όσοι ερευνούν την αληθινή οδό είναι άπιστοι —ακόμη και οι θρησκευόμενοι που ανήκουν σ’ αυτούς είναι λίγο-πολύ άπιστοι— και είναι όλοι τους ευάλωτοι: Αν κάτι δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις τους, πιθανό να το διαψεύσουν, και αν κάποια φράση δεν λέει αυτό που θέλουν, μπορεί να την αμφισβητήσουν. Επομένως, για να τους διαδώσουμε το ευαγγέλιο, χρειαζόμαστε ανοχή και υπομονή. Απαιτείται τεράστια αγάπη από μέρους μας, αλλά και συγκεκριμένες μέθοδοι και προσεγγίσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι να τους διαβάζουμε τα λόγια του Θεού, να τους μεταφέρουμε όλες τις αλήθειες που εκφράζει Εκείνος για να σώσει τον άνθρωπο, και να τους αφήσουμε να ακούσουν τη φωνή του Θεού και τα λόγια του Δημιουργού. Έτσι θα επωφεληθούν. Η πιο σημαντική αρχή της διάδοσης του ευαγγελίου είναι να επιτρέψουμε σ’ εκείνους που διψούν για την εμφάνιση του Θεού και αγαπούν την αλήθεια να διαβάσουν τα λόγια Του και να ακούσουν τη φωνή Του. Λέγε τους, λοιπόν, λιγότερα από τα λόγια του ανθρώπου και διάβαζέ τους περισσότερα από τα λόγια του Θεού. Αφού τελειώσεις το διάβασμα, να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια για να ακούσουν τη φωνή του Θεού και να καταλάβουν κάποιο μέρος της αλήθειας, και τότε είναι πιθανό να επιστρέψουν στον Θεό. Είναι ευθύνη και υποχρέωση όλων μας να διαδώσουμε το ευαγγέλιο. Σε όποιον κι αν αναλογεί αυτή η υποχρέωση, δεν πρέπει να την αποφύγει ούτε να την αρνηθεί με οποιεσδήποτε δικαιολογίες και λόγους. Κάποιοι λένε: «Δεν είμαι καλός στα λόγια, δεν καταλαβαίνω τη Βίβλο, ενώ είμαι και πολύ νέος. Τι θα έκανα αν αντιμετώπιζα κάποιον πειρασμό ή κίνδυνο;» Είναι λάθος αυτά τα λόγια. Η διάδοση του ευαγγελίου δεν σημαίνει ότι σου ανατίθεται κάτι επικίνδυνο. Ο οίκος του Θεού δεν πρόκειται να σε αφήσει να πας όπου υπάρχει κίνδυνος. Η εκκλησία αναθέτει τη διάδοση του ευαγγελίου σύμφωνα με αρχές. Δεν βάζει τους ανθρώπους να ρισκάρουν, αλλά κάνει λογικές διευθετήσεις με βάση τις συνθήκες, το επίπεδο και τα προτερήματα του καθενός. Οι αδελφοί και οι αδελφές συνεργάζονται μεταξύ τους και το έργο θα ανατεθεί σ’ εκείνους που είναι κατάλληλοι να το εκτελέσουν. Δεν λέει κανείς ότι δεν υπάρχει καθόλου ρίσκο. Κάθε ζωντανός άνθρωπος θα αντιμετωπίσει κινδύνους κάποιες φορές στη ζωή του. Αν σε αποστείλει άμεσα ο Θεός, τότε είναι θέμα τιμής για σένα να δεχτείς, ακόμη και αν είναι να βρεθείς αντιμέτωπος με πειρασμό, βάσανα ή κινδύνους. Γιατί είναι θέμα τιμής για σένα να δεχτείς; (Είναι ευθύνη των ανθρώπων.) Σωστά, μόνο έτσι θα δείξεις ότι η διάδοση του ευαγγελίου είναι ευθύνη και καθήκον σου. Αυτή είναι η σωστή στάση που πρέπει να έχει κανείς. Αυτή είναι η αλήθεια και, αφού είναι η αλήθεια, οι άνθρωποι θα πρέπει να την αποδεχτούν, και μάλιστα χωρίς επιφυλάξεις. Αν μια μέρα δεν χρειάζεται να εκτελέσεις άλλα καθήκοντα ή αν υπάρχει ανάγκη για ανθρώπους που θα διαδώσουν το ευαγγέλιο και σου ανατεθεί αυτό, τότε τι θα κάνεις; Πρέπει να το αποδεχτείς ως κάτι που είναι θέμα τιμής για σένα να το κάνεις, χωρίς εσωτερικές συγκρούσεις, αναλύσεις ή σχολαστική εξέταση. Είναι η ανάθεση από τον Θεό. Είναι η ευθύνη και το καθήκον σου. Δεν είναι στο χέρι σου να αποφασίσεις και να επιλέξεις. Εφόσον ακολουθείς τον Θεό, δεν είναι στο χέρι σου να κάνεις τις δικές σου επιλογές. Και γιατί δεν πρέπει να κάνεις επιλογές; Επειδή η διάδοση του ευαγγελίου είναι ανάθεση από τον Θεό και όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει μερίδιο σ’ αυτό το έργο. Κάποιοι λένε: «Τώρα που πάτησα τα 80, δεν μπορώ ούτε απ’ το σπίτι μου να βγω. Μπορεί και τώρα ο Θεός να μου αναθέσει αυτήν την αποστολή;» Άλλοι λένε: «Είμαι μόλις 18 ή 19 χρονών, δεν έχω μεγάλες εμπειρίες από τον κόσμο και δεν ξέρω πώς να συναναστρέφομαι με τους ανθρώπους. Είμαι πολύ ντροπαλός και φοβάμαι να μιλήσω δημοσίως. Μπορεί παρ’ όλα αυτά ο Θεός να μου αναθέσει αυτό το καθήκον;» Ο Θεός σού αναθέτει αυτήν την αποστολή άσχετα με όλα αυτά. Όσων χρονών κι αν είσαι, πρέπει να κάνεις ό,τι περνάει απ’ το χέρι σου για να εκτελέσεις το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Να το διαδίδεις όσο μπορείς και σε όσους περισσότερους μπορείς. Όποιο καθήκον κι αν εκτελείς αυτήν τη στιγμή, πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να διαδώσεις το ευαγγέλιο. Αν μια μέρα έχεις την ευκαιρία να το διαδώσεις σε κάποιον, πρέπει να το διαδώσεις; (Ναι.) Σωστά. Πολλοί άνθρωποι έχουν τα δικά τους καθήκοντα, αλλά στον ελεύθερο χρόνο τους μπορούν να διαδώσουν το ευαγγέλιο και, μάλιστα, να πετύχουν και κάποια αποτελέσματα. Ο Θεός το εγκρίνει αυτό. Όλοι, λοιπόν, έχουν την ευθύνη της διάδοσης του ευαγγελίου. Μην αποφασίζεις μόνος σου και μην αποφεύγεις αυτήν την ευθύνη· να συνεργάζεσαι ενεργά και οικειοθελώς. Μην υιοθετείς παθητική ή αρνητική στάση, μην αρνείσαι και μη βρίσκεις λόγους ή δικαιολογίες για να μην εκτελέσεις αυτό το καθήκον. Κάποιοι λένε: «Βρίσκομαι σε πολύ επικίνδυνο περιβάλλον. Μπορώ να εξαιρεθώ από τη διάδοση του ευαγγελίου;» Εάν τώρα έχεις μικρό ανάστημα και υπάρχει κάποιος άλλος να αναλάβει τη θέση σου και μπορείς να εκτελέσεις άλλα καθήκοντα, τότε ας ανταλλάξεις αυτό το καθήκον με κάποιο άλλο. Τι οφείλεις να κάνεις, όμως, αν εσύ είσαι αυτός που πρέπει να εκτελέσει αυτό το καθήκον; (Είναι θέμα τιμής για μένα να δεχτώ.) Σωστά. Είναι θέμα τιμής για σένα να το αποδεχτείς και να το δεχτείς από τον Θεό. Είναι ευθύνη και υποχρέωση κάθε δημιουργήματος. Κάποιοι λένε: «Δεν έχω γερό σκαρί κι έτσι δεν αντέχω την ταλαιπωρία να βγω έξω για να διαδώσω το ευαγγέλιο». Αν δεν αντέχεις αυτήν τη μεγάλη ταλαιπωρία, τότε μπορείς τουλάχιστον να αντέξεις κάποιες μικρότερες; Αν δεν αντέχεις καμία απολύτως ταλαιπωρία, τότε δεν πρέπει να υποστείς την τεράστια ταλαιπωρία της τιμωρίας; Όσο ζεις και αναπνέεις, θα πρέπει να εκτελείς το καθήκον σου, θα πρέπει να διαδίδεις το ευαγγέλιο. Αυτό είναι απολύτως φυσικό και δικαιολογημένο. Αν απορρίπτεις το καθήκον σου, δεν κηρύττεις το ευαγγέλιο και επιλέγεις να αποφύγεις τις ευθύνες σου και να ξεφύγεις απ’ αυτές, αυτή δεν είναι σωστή στάση για έναν άνθρωπο. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να υιοθετούν στάση αντίστασης και άμυνας, αλλά πρέπει να είναι έτοιμοι να αναλάβουν τη διάδοση του ευαγγελίου ως υποχρέωση και καθήκον τους ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τόπο. Κάποιοι λένε: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια, αλλά η εκκλησία δεν μου έχει αναθέσει ποτέ να διαδώσω το ευαγγέλιο». Είναι καλό ή κακό αυτό; Δεν είναι ζήτημα καλού ή κακού. Ίσως ο Θεός να μη σε χρειάζεται ακόμα για να διαδώσεις το ευαγγέλιο, αλλά να σε χρειάζεται να κάνεις άλλα καθήκοντα. Αφού όλα τα καθήκοντα είναι σημαντικά, πώς θα πρέπει να επιλέξεις ανάμεσά τους; Θα πρέπει να υποτάσσεσαι στις διευθετήσεις της εκκλησίας και να μην έχεις καθόλου προσωπικές επιθυμίες. Ο Θεός, όταν σε χρειάζεται για να διαδώσεις το ευαγγέλιο, λέει: «Δεν είναι ούτε κατάλληλο ούτε σημαντικό να εκτελέσεις το καθήκον που έχεις τώρα. Πιο σημαντικό είναι το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου». Τι πρέπει να κάνεις τότε; Θα πρέπει να το αποδεχτείς ως θέμα τιμής για σένα, χωρίς να το αναλύσεις, να το κρίνεις ή να το εξετάσεις σχολαστικά, πόσο μάλλον να αντισταθείς σ’ αυτό ή να το απορρίψεις. Αυτή είναι η σωστή στάση ενός δημιουργήματος απέναντι στον Δημιουργό. Μπορούμε να πούμε ότι, όταν οι άνθρωποι υιοθετούν τέτοια στάση, κατά μία έννοια η σχέση τους με τον Θεό είναι κανονική και κατάλληλη; Σε τι εκδηλώνεται η σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού; Εκδηλώνεται στο πώς αντιμετωπίζεις αυτά που θα ήθελε ο Θεός να κάνεις. Αν ο Θεός σού αναθέσει να κάνεις κάτι και εσύ αρχίσεις να συλλογίζεσαι και να αναλογίζεσαι το θέμα και να ρωτάς: «Γιατί θέλεις να το κάνω αυτό; Θα με ωφελήσει;» —αν μπορείς να σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο, τότε δεν έχεις κανονική σχέση με τον Θεό και δεν υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν. Αν πεις: «Πρόκειται για κάτι σημαντικό που ο Θεός μού είπε να το κάνω. Δεν γίνεται να είμαι απρόσεκτος σε ό,τι μου ζητάει ο Θεός να κάνω. Πρέπει να το αντιμετωπίσω προσεκτικά. Ό,τι μου ζητάει ο Θεός να κάνω, ό,τι μου εμπιστεύεται Αυτός, είναι το καθήκον μου. Θα Τον ακούσω και θα κάνω ό,τι διευθετήσει Εκείνος. Δεν μπορώ να αρνηθώ. Αν δεν μπορέσω να παραμείνω σταθερός στο καθήκον μου, αν αρνηθώ, αν δεν το πάρω στα σοβαρά, αν δεν το ολοκληρώσω καλά, τότε θα έχω προδώσει τον Θεό», τότε έχεις τη λογική που αρμόζει σε ένα δημιούργημα και έχεις υιοθετήσει τη σωστή στάση που πρέπει να έχει ένα δημιούργημα απέναντι στο καθήκον του. Αν, παρόλο που ξέρεις πολύ καλά ότι πρόκειται για την ανάθεση από τον Θεό, συνεχίζεις να αρνείσαι να την αποδεχτείς και να δικαιολογείς ότι αποφεύγεις το καθήκον σου, τότε η φύση του προβλήματος είναι σοβαρή. Αυτό δεν είναι απλώς επανάσταση ενάντια στον Θεό, αλλά προδοσία απέναντί Του. Αν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να πάρεις τη στάση και τη θέση του δημιουργήματος, να αποδεχτείς τις αναθέσεις από τον Δημιουργό και να υποταχθείς σ’ αυτές. Αυτή είναι η σωστή στάση. Αν δεν έχεις τη σωστή στάση απέναντι στο καθήκον σου, η φύση αυτού του προβλήματος είναι πολύ σοβαρή. Εάν, όταν έχεις μόλις αρχίσει να πιστεύεις, δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια, δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί σου. Αν πιστεύεις εδώ και μερικά χρόνια στον Θεό και καταλαβαίνεις κάποιες αλήθειες, αλλά ακόμα μπορείς και απορρίπτεις την ανάθεση από τον Θεό, δεν διαδίδεις το ευαγγέλιο και συνεχίζεις να εκτελείς το καθήκον σου επιπόλαια, ποια είναι η φύση του συγκεκριμένου προβλήματος; Αυτό δεν δείχνει μόνο έλλειψη συνείδησης και λογικής, αλλά, κυρίως, είναι επαναστατικότητα και αντίσταση κατά του Θεού, προδοσία απέναντι στον Θεό. Είναι μια τεράστια προδοσία, πράγματι. Δεν θα ήταν υπερβολή να το πούμε αυτό. Ένα τέτοιο άτομο δεν αξίζει να αποκαλείται άνθρωπος και αναπόφευκτα θα τιμωρηθεί. Αφού παραδέχεσαι ότι είσαι δημιούργημα, ποια λογική αρμόζει σε ένα δημιούργημα; Να κάνεις ό,τι σου λέει ο Δημιουργός και να υποτάσσεσαι σε όλες τις διευθετήσεις Του. Αυτήν τη συνείδηση και λογική πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Όσοι καταλαβαίνουν την αλήθεια πρέπει να υποτάσσονται απόλυτα και ολοκληρωτικά στην ενορχήστρωση και τις διευθετήσεις του Θεού. Δεν πρέπει ποτέ να επαναστατήσουν ούτε στο παραμικρό.

Η αλήθεια για τη διάδοση του ευαγγελίου αφορά πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους· βέβαια, θα έπρεπε να αφορά τους πάντες. Αρχικά, όταν άκουγαν κάποιοι άνθρωποι κάποια συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας, νόμιζαν ότι δεν τους αφορούσε. Τώρα πια, όμως, όλοι θα πρέπει να έχουν μια στάση αποδοχής σχετικά με το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου, καθώς και να συνειδητοποιούν αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Επίσης, πρέπει να έχουν έναν ακριβή ορισμό αυτού του καθήκοντος. Σε ποια θέση έχουν τοποθετήσει, λοιπόν, τον εαυτό τους οι άνθρωποι; (Στη θέση του δημιουργήματος.) Εφόσον είσαι ένα δημιούργημα, ποια είναι η πρώτη προτεραιότητα ενός δημιουργήματος; (Να υποτάσσεται στον Δημιουργό.) Ποια είναι η πρώτη απτή εκδήλωση της υποταγής στον Δημιουργό; (Να εκτελούμε το καθήκον μας ως δημιουργημάτων.) Άρα, λοιπόν, ποιο είναι το πρώτο καθήκον που πρέπει να εκτελεί ένα δημιούργημα; (Να διαδίδει το ευαγγέλιο και να μαρτυρεί για τον Θεό.) Σωστά. Αυτήν την απάντηση ψάχνω. Δυσκολευτήκατε να καταλήξετε στη σωστή απάντηση. Πρώτη προτεραιότητα κάθε δημιουργήματος είναι να διαδίδει το ευαγγέλιο, να μαρτυρεί για το έργο του Θεού και να το διαδίδει σε όλο τον κόσμο και ως τα πέρατα της γης. Αυτήν την ευθύνη και την υποχρέωση έχουν όλοι όσοι αποδέχονται το ευαγγέλιο του Θεού. Είναι θέμα τιμής γι’ αυτούς. Μπορεί τώρα να μην εκτελείς αυτό το καθήκον, να είναι κάτι πολύ μακρινό για σένα ή να μην έχεις σκεφτεί ποτέ ότι πρέπει να το εκτελέσεις. Ωστόσο, πρέπει να καταλάβεις μέσα σου ξεκάθαρα: Αυτό το καθήκον συνδέεται μ’ εσένα. Δεν είναι μόνο ευθύνη των άλλων, είναι και δική σου ευθύνη, δικό σου καθήκον. Το ότι δεν σου έχει ανατεθεί προς το παρόν να το εκτελέσεις δεν σημαίνει ότι αυτό το καθήκον δεν είναι δική σου υπόθεση, ότι δεν είναι δική σου αρμοδιότητα να το εκτελέσεις ή ότι δεν σου το έχει αναθέσει ο Θεός. Εάν φτάνεις σ’ αυτό το επίπεδο κατανόησης, αυτό δεν σημαίνει ότι η οπτική που έχεις μέσα σου για το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου είναι σύμφωνη με την αλήθεια και με την πρόθεση του Θεού; Όταν φτάσει η κατανόησή σας σ’ αυτό το επίπεδο, τότε μια μέρα που όλοι θα έχετε τελειώσει όλο σας το έργο, ο Θεός θα δώσει εντολή να σας διασκορπίσει και να σας διανείμει σε όλα τα μέρη, ακόμη και σε κάποια που τα θεωρείτε τα πιο παράξενα, τα πιο δυσάρεστα και τα πιο δύσκολα. Τι θα κάνετε τότε; (Θα είναι θέμα τιμής για μας να δεχτούμε.) Αυτό λέτε τώρα, αλλά όταν έρθει εκείνη η μέρα, μπορεί κάλλιστα να αρχίσετε να κλαίτε. Πρέπει τώρα να προετοιμαστείτε, συνειδητοποιώντας το εξής: «Αυτή είναι η εποχή στην οποία γεννήθηκα. Είμαι τυχερός που δέχτηκα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και που έχω μερίδιο στο έργο του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Επομένως, η αξία και η σημασία της ζωής μου θα πρέπει να είναι να αφιερώσω όλη την ενέργεια της ζωής μου στη διάδοση του ευαγγελικού έργου του Θεού. Δεν θα σκέφτομαι τίποτα άλλο». Έχετε αυτήν τη φιλοδοξία; (Ναι.) Θα πρέπει να έχετε αυτήν τη φιλοδοξία, αλλά και να έχετε κάνει τέτοια προετοιμασία και τέτοιο σχέδιο. Μόνο έτσι θα γίνεις αληθινό δημιούργημα, ένα δημιούργημα που ο Θεός αγαπάει και που θεωρεί επαρκές. Κάποιοι λένε: «Δεν είμαι έτοιμος και, αν μου ζητούσαν τώρα να διαδώσω το ευαγγέλιο, θα φοβόμουν». Μη φοβάσαι, ο Θεός δεν πρόκειται σε αναγκάσει να το κάνεις αν δεν είσαι έτοιμος. Ακόμα κι αν πεις εσύ ότι είσαι έτοιμος, ο Θεός μπορεί να μη σε χρησιμοποιήσει ακόμα. Και πότε θα σε χρησιμοποιήσει; Αυτό εξαρτάται απ’ τον Θεό, άρα εσένα μη σε απασχολεί. Όταν θελήσει ο Θεός να σε χρησιμοποιήσει, θα προετοιμάσει τα πάντα. Όταν έχεις το απαραίτητο ανάστημα και την απαραίτητη εμπειρία και πληροίς όλες τις άλλες απαραίτητες προϋποθέσεις, μπορεί να κανονίσει να πας να διαδώσεις το ευαγγέλιο σε διάφορα μέρη. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα μπορείς να αποκαλείσαι αγγελιαφόρος του ευαγγελίου; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται όσοι εκτελούν αυτό το καθήκον να αποκαλούνται αγγελιοφόροι του ευαγγελίου. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Και πώς θα πρέπει να αποκαλούνται; (Άνθρωποι που διαδίδουν το ευαγγέλιο.) Μια τέτοια ονομασία είναι πιο ακριβής. Όπως κι αν τους ονομάσεις, αυτό είναι το καθήκον που εκτελούν. Αυτή είναι η αλήθεια και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Αν αλλάξει το όνομα και η ταυτότητα αυτών των ανθρώπων, τότε θα αλλάξει και η ουσία του έργου και, μόλις αλλάξει η ουσία, θα παρεκκλίνει από την τροχιά της αλήθειας. Μόλις παρεκκλίνει το έργο από την τροχιά της αλήθειας, θα γίνει θρησκευτική συμπεριφορά και τότε οι άνθρωποι θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το μονοπάτι της σωτηρίας· θα πηγαίνουν νότια, ενώ ήθελαν να πάνε βόρεια. Άρα, μην ακολουθείς ποτέ το λάθος μονοπάτι. Κάθε ώρα και στιγμή, εκείνοι που διαδίδουν το ευαγγέλιο, όταν αποστέλλονται και στέλνονται σε διάφορα μέρη, δεν κάνουν τίποτα άλλο απ’ το να εκτελούν το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Δεν είναι μάρτυρες, δεν είναι ιεροκήρυκες, πόσο μάλλον αγγελιαφόροι του ευαγγελίου. Αυτή είναι μια αιώνια και αμετάβλητη αλήθεια.

Με όσα έχω πει μέχρι τώρα, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν σίγουρα νιώσει ένα φως να ακτινοβολεί στην καρδιά τους και πολλοί θα τρίβουν τα χέρια τους με ανυπομονησία και θα σκέφτονται: «Αυτό είναι υπέροχο, το μέλλον μοιάζει πολύ ελπιδοφόρο! Το μονοπάτι που έχει ετοιμάσει ο Θεός για μας ακτινοβολεί με λαμπρό φως!» Αυτό, όμως, δεν ισχύει απαραίτητα. Ο Θεός έχει σχέδιο για κάθε ακόλουθό Του. Ο καθένας τους έχει ένα περιβάλλον, που παρέχει ο Θεός στον άνθρωπο, μέσα στο οποίο μπορεί να επιτελέσει το καθήκον του· ο καθένας έχει να απολαύσει τη χάρη και την εύνοια του Θεού. Επίσης, έχει ειδικές συνθήκες, τις οποίες ο Θεός ορίζει για τον άνθρωπο, και χρειάζεται να υποστεί πολλά βάσανα· αντίθετα με την ομαλή πλεύση που φαντάζεται ο άνθρωπος. Πέρα απ’ αυτό, εάν αναγνωρίζεις ότι είσαι δημιούργημα, πρέπει να προετοιμαστείς ότι θα υποφέρεις και θα πληρώσεις τίμημα για να εκπληρώσεις την ευθύνη που αφορά τη διάδοση του ευαγγελίου, καθώς και για να εκτελέσεις σωστά το καθήκον σου. Το τίμημα μπορεί να είναι κάποια σωματική ασθένεια ή κακουχία, ή να υπομείνεις τις διώξεις του μεγάλου κόκκινου δράκοντα ή τις παρανοήσεις των κοσμικών, καθώς και τα δεινά που παθαίνει κανείς όταν διαδίδει το ευαγγέλιο, δηλαδή να τον ξεπουλάνε, να τον ξυλοκοπούν και να τον επιπλήττουν, να τον καταδικάζουν —ακόμη και να του επιτίθενται και να διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. Είναι πιθανό, την ώρα που διαδίδεις το ευαγγέλιο, να πεθάνεις προτού ολοκληρωθεί το έργο του Θεού και να μη ζήσεις ώστε να δεις την ημέρα της δόξας Του. Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι και για αυτό. Δεν το λέω για να σας τρομάξω, είναι γεγονός. Τώρα που το έκανα σαφές και το καταλάβατε, εάν έχετε ακόμα αυτήν τη φιλοδοξία και είστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, και μείνετε αφοσιωμένοι μέχρι θανάτου, αυτό αποδεικνύει ότι έχετε κάποιο ανάστημα. Μην υποθέτετε ότι η διάδοση του ευαγγελίου σε αυτά τα υπερπόντια έθνη όπου υπάρχουν θρησκευτικές ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα δεν θα έχει κινδύνους και ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά, όλα θα έχουν τις ευλογίες του Θεού και θα συνοδεύονται από τη μεγάλη δύναμη και εξουσία Του. Αυτά είναι ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Οι Φαρισαίοι πίστευαν κι εκείνοι στον Θεό, όμως έπιασαν τον ενσαρκωμένο Θεό και τον σταύρωσαν. Άρα, πόσο κακό είναι ικανός να κάνει στον ενσαρκωμένο Θεό ο σημερινός θρησκευτικός κόσμος; Έχουν κάνει τόσα κακά πράγματα —κρίνουν τον Θεό, Τον καταδικάζουν, Τον βλασφημούν— είναι ικανοί για όλα τα κακά. Μην ξεχνάτε ότι εκείνοι που έπιασαν και σταύρωσαν τον Κύριο Ιησού ήταν πιστοί. Μόνο αυτοί είχαν την ευκαιρία να κάνουν τέτοια πράγματα. Οι άπιστοι δεν νοιάζονταν για αυτά τα πράγματα. Αυτοί οι πιστοί ήταν που συνωμότησαν με την κυβέρνηση για να πιάσουν τον Κύριο Ιησού και να Τον σταυρώσουν. Επιπλέον, πώς πέθαναν οι μαθητές του Κυρίου Ιησού; Κάποιοι απ’ τους μαθητές Του λιθοβολήθηκαν, άλλοι σύρθηκαν πίσω από άλογα, άλλοι σταυρώθηκαν ανάποδα, άλλοι διαμελίστηκαν από πέντε άλογα· τους βρήκαν ένα σωρό διαφορετικοί θάνατοι. Για ποιον λόγο θανατώθηκαν; Εκτελέστηκαν για τα εγκλήματά τους βάσει νόμου; Όχι. Τους καταδίκασαν, τους χτύπησαν, τους επέπληξαν και τους θανάτωσαν επειδή διέδιδαν το ευαγγέλιο του Κυρίου και οι άνθρωποι του κόσμου τούς απέρριψαν —με αυτόν τον τρόπο μαρτύρησαν. Ας μην μιλήσουμε για την τελική έκβαση εκείνων των μαρτύρων ή για τον ορισμό του Θεού για τη συμπεριφορά τους, αλλά ας ρωτήσουμε το εξής: Όταν έφτασαν στο τέλος, οι τρόποι με τους οποίους ήρθε το τέλος της ζωής τους ήταν σύμφωνοι με τις ανθρώπινες αντιλήψεις; (Όχι, δεν ήταν.) Από την οπτική των ανθρώπινων αντιλήψεων, πλήρωσαν τόσο μεγάλο τίμημα για να διαδώσουν το έργο του Θεού, αλλά τελικά τους σκότωσε ο Σατανάς. Αυτό δεν συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, αλλά ακριβώς αυτό τους συνέβη. Είναι αυτό που επέτρεψε ο Θεός να συμβεί. Ποια αλήθεια μπορεί να αναζητήσει κανείς σ’ αυτό; Το ότι ο Θεός τούς επέτρεψε να πεθάνουν έτσι ήταν η κατάρα και η καταδίκη Του ή ήταν το σχέδιό Του και η ευλογία Του; Τίποτα απ’ τα δύο δεν ήταν. Και τι ήταν; Οι άνθρωποι τώρα αναλογίζονται με πολλή θλίψη το πώς πέθαναν, αλλά έτσι ήταν τα πράγματα. Εκείνοι που πίστεψαν στον Θεό πέθαναν με αυτόν τον τρόπο· πώς εξηγείται αυτό; Όταν αναφέρουμε αυτό το θέμα, βάζετε τον εαυτό σας στη θέση τους· θλίβεται τότε η καρδιά σας και νιώθετε έναν κρυφό πόνο; Σκέφτεστε: «Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν το καθήκον τους για να διαδώσουν το ευαγγέλιο του Θεού και θα έπρεπε να θεωρούνται καλοί άνθρωποι· πώς λοιπόν έγινε και έφτασαν σε ένα τέτοιο τέλος, ένα τέτοιο αποτέλεσμα;» Στην πραγματικότητα, έτσι πέθαναν και χάθηκαν τα σώματά τους· αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο έφυγαν απ’ τον ανθρώπινο κόσμο, όμως αυτό δεν σήμαινε ότι είχαν το ίδιο αποτέλεσμα. Άσχετα με τα μέσα ή τον τρόπο του θανάτου και της αναχώρησής τους, ο Θεός δεν είχε ορίσει έτσι το τελικό αποτέλεσμα αυτών των ζωών, αυτών των δημιουργημάτων. Πρέπει να το καταλάβεις ξεκάθαρα αυτό. Αντιθέτως, με αυτά ακριβώς τα μέσα καταδίκασαν αυτόν τον κόσμο και κατέθεσαν μαρτυρία για τις πράξεις του Θεού. Αυτά τα δημιουργήματα χρησιμοποίησαν την πολυτιμότατη ζωή τους, χρησιμοποίησαν την τελευταία στιγμή της ζωής τους για να μαρτυρήσουν για τα έργα του Θεού, να μαρτυρήσουν για τη μεγάλη δύναμη του Θεού και να δηλώσουν στον Σατανά και στον κόσμο ότι τα έργα του Θεού είναι σωστά, ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Θεός, ότι είναι ο Κύριος και η ενσάρκωση του Θεού. Ακόμη και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους, δεν αρνήθηκαν ποτέ το όνομα του Κυρίου Ιησού. Αυτό δεν ήταν μια μορφή κρίσης πάνω σ’ αυτόν τον κόσμο; Χρησιμοποίησαν τη ζωή τους για να διακηρύξουν στον κόσμο, για να επιβεβαιώσουν στους ανθρώπους ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Κύριος, ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός, ότι είναι η ενσάρκωση του Θεού, ότι το έργο της λύτρωσης που έκανε για όλη την ανθρωπότητα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να ζήσει. Αυτό το γεγονός είναι για πάντα αναλλοίωτο. Σε ποιον βαθμό εκτέλεσαν το καθήκον τους όλοι όσοι μαρτύρησαν για τη διάδοση του ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού; Το εκτέλεσαν στον απόλυτο βαθμό; Πώς εκδηλώθηκε στον απόλυτο βαθμό του; (Πρόσφεραν τη ζωή τους.) Σωστά, πλήρωσαν το τίμημα με τη ζωή τους. Η οικογένεια, τα πλούτη και τα υλικά πράγματα αυτής της ζωής, όλα αυτά είναι εξωτερικά πράγματα· το μοναδικό πράγμα που έχει να κάνει με τον εαυτό του καθενός είναι η ζωή του. Για κάθε ζωντανό άνθρωπο, η ζωή είναι αυτό που αξίζει να λατρεύει περισσότερο απ’ όλα, το πολυτιμότερο πράγμα και, όπως φαίνεται, αυτοί οι άνθρωποι μπόρεσαν να προσφέρουν το πολυτιμότερο πράγμα που είχαν, τη ζωή τους, ως επιβεβαίωση και μαρτυρία για το πόσο αγαπάει ο Θεός για την ανθρωπότητα. Μέχρι και τη μέρα που πέθαναν δεν απαρνήθηκαν το όνομα του Θεού ούτε το έργο Του, και χρησιμοποίησαν τις τελευταίες τους στιγμές στη ζωή για να γίνουν μάρτυρες αυτού του γεγονότος· δεν είναι αυτή η ύψιστη μορφή μαρτυρίας; Είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνει κανείς το καθήκον του· αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς την ευθύνη του. Όταν ο Σατανάς τούς απείλησε και τους τρομοκράτησε, και τελικά όταν τους έκανε μέχρι και να πληρώσουν το τίμημα με τη ζωή τους, εκείνοι δεν εγκατέλειψαν την ευθύνη τους. Αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς το καθήκον του στον μέγιστο βαθμό. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ, μήπως, πως θα κάνω κι εσάς να καταθέσετε με την ίδια μέθοδο μαρτυρία για τον Θεό και να διαδώσετε το ευαγγέλιό Του; Δεν χρειάζεται απαραίτητα να το κάνεις αυτό, μα πρέπει να καταλάβεις πως είναι δική σου ευθύνη, πως αν ο Θεός χρειαστεί κάτι τέτοιο από εσένα, θα πρέπει να το αποδεχθείς ως κάτι που η τιμή σου σε δεσμεύει να κάνεις. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν φόβο και ανησυχία μέσα τους· ποιον σκοπό εξυπηρετούν όμως αυτά τα συναισθήματα; Εάν ο Θεός δεν έχει ανάγκη να το κάνεις αυτό, ποιος ο λόγος ν’ ανησυχείς; Εάν ο Θεός έχει ανάγκη να το κάνεις, δεν θα πρέπει ν’ αποφύγεις ούτε να απορρίψεις αυτήν την ευθύνη. Θα πρέπει να συνεργαστείς ενεργά και να την αποδεχτείς χωρίς να ανησυχείς. Όπως και να πεθάνει κανείς, δεν πρέπει να πεθάνει ενώπιον του Σατανά ούτε στα χέρια του Σατανά. Αν είναι να πεθάνει κάποιος, αυτό θα πρέπει να γίνει στα χέρια του Θεού. Οι άνθρωποι προέρχονται από τον Θεό, και στον Θεό επιστρέφουν —αυτήν τη λογική και τη στάση πρέπει να έχει ένα δημιούργημα. Αυτή είναι η τελική αλήθεια που πρέπει να καταλάβει κανείς όταν διαδίδει το ευαγγέλιο και εκτελεί το καθήκον του —πρέπει να πληρώσει με τίμημα τη ζωή του ώστε να διαδώσει το ευαγγέλιο του ενσαρκωμένου Θεού για την εκτέλεση του έργου Του και τη σωτηρία της ανθρωπότητας, καθώς και να καταθέσει μαρτυρία για αυτό. Εάν έχεις αυτήν τη φιλοδοξία, εάν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία με αυτόν τον τρόπο, είναι υπέροχο. Εάν ακόμα δεν έχεις τέτοια φιλοδοξία, πρέπει τουλάχιστον να εκπληρώνεις σωστά την ευθύνη και το καθήκον που σου αναλογούν, και τα υπόλοιπα εμπιστέψου τα στον Θεό. Ίσως τότε, καθώς περνούν οι μήνες και τα χρόνια, κι αυξάνεται η εμπειρία και η ηλικία σου, και καταλαβαίνεις την αλήθεια πιο βαθιά, να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις υποχρέωση κι ευθύνη να προσφέρεις τη ζωή σου στο έργο του ευαγγελίου του Θεού, ακόμη και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής σου.

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να αρχίσουμε να μιλάμε γι’ αυτά τα θέματα, επειδή έχει ήδη αρχίσει η διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας. Παλιότερα, στην Εποχή του Νόμου και στην Εποχή της Χάριτος, κάποιοι αρχαίοι προφήτες και άγιοι έδωσαν τη ζωή τους για να διαδώσουν το ευαγγέλιο. Έτσι, όσοι γεννιούνται τις έσχατες ημέρες μπορούν κι αυτοί να δώσουν τη ζωή τους για τον ίδιο σκοπό. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο ούτε κάτι ξαφνικό, και φυσικά δεν είναι υπερβολική απαίτηση· είναι αυτό που οφείλουν να κάνουν τα δημιουργήματα και το καθήκον που οφείλουν να εκτελούν. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η ύψιστη αλήθεια. Είναι ανώφελο μόνο να φωνάζεις συνθήματα για το τι θέλεις να κάνεις για τον Θεό, πώς θέλεις να εκπληρώσεις το καθήκον σου και πόσα θέλεις να δαπανήσεις και να καταβάλεις για τον Θεό. Όταν έρθεις αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, όταν σου ζητηθεί να θυσιάσεις τη ζωή σου, το αν θα διαμαρτυρηθείς την τελευταία στιγμή, το αν θα είσαι πρόθυμος και το αν θα υποταχθείς πραγματικά, αυτή είναι η δοκιμασία του αναστήματός σου. Αν την ώρα που πρόκειται να χάσεις τη ζωή σου είσαι ήρεμος, πρόθυμος, αν υποταχθείς αδιαμαρτύρητα, αν νιώθεις ότι έχεις ανταποκριθεί στις ευθύνες, τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου μέχρι τέλους, αν η καρδιά σου είναι χαρούμενη και γαλήνια —αν φύγεις έτσι, τότε για τον Θεό δεν θα έχεις φύγει καθόλου, αλλά θα ζεις σε ένα άλλο βασίλειο, με μια άλλη μορφή. Το μόνο που έκανες ήταν να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου. Σε καμία περίπτωση δεν είσαι πραγματικά νεκρός. Ο άνθρωπος το βλέπει ως εξής: «Αυτός ο άνθρωπος πέθανε τόσο νέος, τι κρίμα!» Αλλά στα μάτια του Θεού, δεν έχεις πεθάνει ούτε έχεις πάει κάπου για να υποφέρεις. Αντίθετα, έχεις πάει να απολαύσεις τις ευλογίες και να έρθεις πιο κοντά στον Θεό, επειδή, ως δημιούργημα, για Εκείνον έχεις ήδη εκπληρώσει το καθήκον σου σύμφωνα με τα πρότυπα, έχεις πλέον ολοκληρώσει το καθήκον σου, επομένως Εκείνος δεν χρειάζεται πλέον να εκτελείς αυτό το καθήκον μέσα στις τάξεις των δημιουργημάτων. Ο Θεός δεν θεωρεί ότι «φεύγεις», αλλά ότι σε «περισυλλέγουν», σε «παίρνουν μακριά» ή σε «οδηγούν μακριά», και αυτό είναι καλό. Εύχεστε να σας οδηγήσει μακριά ο Θεός; (Ναι, το ευχόμαστε.) Μην το εύχεστε. Σε αυτήν τη ζωή, υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος. Μη βιάζεστε να φτάσετε σ’ αυτό το στάδιο. Πριν έρθει εκείνη η μέρα, πρέπει να πασχίσεις να καταλάβεις μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας και να μάθεις περισσότερα για τον Δημιουργό. Μην αφήνεις πίσω σου πράγματα για τα οποία μετανιώνεις. Γιατί λέω να μην αφήσεις πίσω σου πράγματα για τα οποία μετανιώνεις; Σ’ αυτήν τη ζωή, οι άνθρωποι έχουν πάρα πολύ λίγο χρόνο για να περάσουν από το να καταλαβαίνουν πράγματα στο να έχουν αυτήν την ευκαιρία, να διαθέτουν αυτό το επίπεδο και να πληρούν τις προϋποθέσεις για να συνομιλήσουν με τον Δημιουργό, ώστε να φτάσουν πραγματικά να κατανοήσουν και να γνωρίσουν τον Δημιουργό, να αποκτήσουν τον φόβο Του και να βαδίσουν στην οδό του φόβου του Θεού και της αποφυγής του κακού. Αν τώρα θέλεις ο Θεός να σε οδηγήσει γρήγορα μακριά, τότε δεν αντιμετωπίζεις με υπευθυνότητα τη ζωή σου. Για να είσαι υπεύθυνος, θα πρέπει να εργαστείς σκληρότερα για να εφοδιαστείς με την αλήθεια, να κάνεις περισσότερη αυτοκριτική όταν σου συμβαίνει κάτι και να αντισταθμίζεις γρήγορα τις αδυναμίες σου. Θα πρέπει να φθάσεις στο να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, να γνωρίσεις περισσότερο τον Θεό, να μπορέσεις να γνωρίσεις και να καταλάβεις τις προθέσεις του Θεού και να μη ζεις τη ζωή σου μάταια. Πρέπει να φτάσεις στο σημείο να γνωρίζεις πού βρίσκεται ο Δημιουργός, ποιες είναι οι προθέσεις Του και πώς εκφράζει τη χαρά, τον θυμό, τη θλίψη και την ευτυχία· ακόμα κι αν δεν τα γνωρίσεις αυτά σε μεγάλο βάθος ή στον απόλυτο βαθμό, πρέπει τουλάχιστον να έχεις μια βασική κατανόηση του Θεού, να μην Τον προδώσεις ποτέ, να είσαι ουσιωδώς συμβατός μαζί Του, να Τον λαμβάνεις υπόψη, να Του προσφέρεις στοιχειώδη παρηγοριά και να κάνεις ό,τι είναι σωστό και επί της ουσίας εφικτό να κάνει ένα δημιούργημα. Αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα. Οι άνθρωποι, την ώρα που εκτελούν τα καθήκοντά τους, μπορούν σιγά σιγά να γνωρίσουν τον εαυτό τους και, με τον τρόπο αυτόν, να γνωρίσουν και τον Θεό. Αυτή η διαδικασία είναι στην πραγματικότητα μια αλληλεπίδραση μεταξύ του Δημιουργού και των δημιουργημάτων και θα πρέπει να είναι μια διαδικασία που αξίζει να αναπολεί κανείς σε όλη τη ζωή του. Είναι κάτι που θα πρέπει να μπορούν να απολαύσουν οι άνθρωποι και όχι μια επώδυνη και δύσκολη διαδικασία. Επομένως, οι άνθρωποι πρέπει να εκτιμούν τις ημέρες και τις νύχτες, τα χρόνια και τους μήνες που περνούν εκτελώντας τα καθήκοντά τους. Πρέπει να εκτιμούν αυτήν τη φάση της ζωής και να μην τη θεωρούν βάρος ή φορτίο. Πρέπει να απολαμβάνουν αυτό το στάδιο της ζωής τους και να αποκτούν βιωματική γνώση του. Τότε, θα αποκτήσουν κατανόηση της αλήθειας και θα βιώσουν την ομοιότητα του ανθρώπου, θα έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και θα κάνουν όλο και λιγότερο κακό. Καταλαβαίνεις μεγάλο μέρος της αλήθειας, δεν κάνεις πράγματα που θλίβουν τον Θεό ή που Εκείνος τα αποστρέφεται. Όταν προσέρχεσαι ενώπιόν Του, νιώθεις ότι δεν σε απεχθάνεται πια. Πόσο υπέροχο είναι αυτό! Όταν κάποιος έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο, δεν θα ήταν γαλήνιος ακόμα κι αν πέθαινε; Τι γίνεται, λοιπόν, με όσους παρακαλάνε να πεθάνουν τώρα; Θέλουν απλώς να ξεφύγουν και δεν θέλουν να υποφέρουν. Θέλουν απλώς ένα γρήγορο τέλος σ’ αυτήν τη ζωή, για να πάνε να παρουσιαστούν στον Θεό. Εσύ θέλεις να παρουσιαστείς στον Θεό, αλλά ο Θεός δεν σε θέλει ακόμα. Γιατί να παρουσιαστείς σ’ Εκείνον πριν καν σε καλέσει; Μην πας να παρουσιαστείς σ’ Εκείνον πριν την ώρα σου, δεν είναι καλό αυτό. Αν ζήσεις μια ουσιαστική και πολύτιμη ζωή και σε περισυλλέξει ο Θεός, αυτό είναι υπέροχο!

Καταλάβατε όλοι αυτά που συζητήσαμε σήμερα; Ελπίζω να μη σας επιβάρυναν επιπλέον αυτά τα λόγια και ελπίζω να μη σας τρόμαξαν αυτά που είπαμε στη σημερινή μας συναναστροφή. Ελπίζω, αντίθετα, να σας έδωσαν να καταλάβετε κάποιες αλήθειες που θα έπρεπε να καταλάβετε, για να αποκτήσετε καλύτερη κατανόηση του ζητήματος της πίστης στον Θεό και να νιώσετε ότι έχετε καλύτερες βάσεις και σαφέστερη εικόνα γι’ αυτό. Πέτυχαν τα λόγια Μου αυτό το αποτέλεσμα; (Το πέτυχαν.) Περιγράψτε το Μου. (Προηγουμένως, δεν πίστευα ότι είναι καθήκον μου η διάδοση του ευαγγελίου. Μέσα μου είχα πολλές παράλογες απόψεις. Πίστευα ότι μόνο αν δεν εκτελούσα καλά τα άλλα μου καθήκοντα θα μου ανέθεταν να διαδώσω το ευαγγέλιο. Θεωρούσα τη διάδοση του ευαγγελίου ως το χειρότερο καθήκον και όχι ως αποστολή που ο Θεός αναθέτει στον άνθρωπο. Σήμερα, η συναναστροφή Σου μάς είπε ότι η διάδοση του ευαγγελίου και η κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό είναι ευθύνη του ανθρώπου και ότι πρέπει να είναι θέμα τιμής για τους ανθρώπους να πάνε και να ανταποκριθούν σε αυτήν την ευθύνη. Μόνο τότε κατάλαβα ότι είχα υπερβολικά παράλογες απόψεις και ότι, λόγω αυτών, ουσιαστικά δεν ήθελα να εκτελέσω σωστά το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου. Όταν άκουσα σήμερα τη συναναστροφή του Θεού, αντιστράφηκαν οι απόψεις μου.) Εξαιρετικά. Θέλει κανείς άλλος να μιλήσει; (Πίστευα ότι ήμουν απλώς ένα μικρό δημιούργημα και δεν θεωρούσα την εκτέλεση αυτού του καθήκοντος ως κάτι σπουδαίο. Πίστευα ότι το καθήκον μου ήταν ασήμαντο και ανάξιο προσοχής. Σήμερα, όμως, Σε άκουσα να λες ότι τα καθήκοντα που εκτελεί όποιος έχει προκαθοριστεί απ’ τον Θεό τα έχει ορίσει Εκείνος και ότι Εκείνος τα έχει σχεδιάσει και διευθετήσει όλα προσεκτικά. Εάν οι άνθρωποι δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους με αφοσίωση, τότε αποφεύγουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους. Συγκεκριμένα, όταν άκουσα στη συναναστροφή Σου ότι η διάδοση του ευαγγελίου και η μαρτυρία για τον Θεό είναι μια αποστολή που Αυτός αναθέτει σε όλους και είναι ευθύνη των δημιουργημάτων, αυτό μου έδωσε μεγάλη πίστη και μεγάλη προσδοκία να βαδίσω στο μονοπάτι που έχει ορίσει Εκείνος. Θέλω να αναλάβω την ευθύνη της ζωής μου, να κάνω καλά το καθήκον μου και να ολοκληρώσω την αποστολή μου. Τότε, θα μπορέσω να προσφέρω λίγη παρηγοριά στον Θεό. Μόλις άκουσα τη συναναστροφή Σου, η καρδιά μου συγκινήθηκε πάρα πολύ. Κατάλαβα ότι δεν μπορούσα πια να υποτιμώ την ανάθεσή μου από τον Θεό.) Πολύ σωστά. Όλοι αισθάνεστε το ίδιο, σωστά; (Ναι.) Όπως βλέπεις, όταν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, σαστίζουν και μπορούν να αγνοήσουν ακόμη και κάτι τόσο σημαντικό όσο η διάδοση του ευαγγελίου. Ωστόσο, όταν γίνεται ξεκάθαρη συναναστροφή μαζί τους πάνω στην αλήθεια, καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι αυτό το ζήτημα, μαθαίνουν τη θέση τους και αναγνωρίζουν την αξία της ζωής τους. Αυτό σημαίνει ότι έχουν κατεύθυνση; (Ναι.) Η αλήθεια μπορεί να αλλάξει την καρδιά των ανθρώπων. Εκτός από την αλήθεια, υπάρχει κάποια άλλη θεωρία που να μπορεί να συγκινήσει την καρδιά σου και να αλλάξει τις απόψεις σου; Καμία· μόνο η οδός της αλήθειας μπορεί να αλλάξει τις απόψεις σου. Και γιατί μπορεί να αλλάξει τις απόψεις σου αυτή η οδός; Γιατί αυτές οι αλήθειες είναι τόσο πρακτικές που κανείς δεν μπορεί να τις αντικρούσει. Σχετίζονται με τη ζωή του ανθρώπου και την αποστολή αυτής της ζωής. Είναι στενά συνδεδεμένες με τους ανθρώπους, δεν είναι άσχετες μ’ αυτούς. Δεν είναι ασήμαντα πράγματα, συνδέονται με την αποστολή της ζωής του ανθρώπου και με την αξία και το νόημα του να ζει κανείς. Όταν, λοιπόν, λέγονται ξεκάθαρα αυτά τα λόγια, μπορούν να αλλάξουν την καρδιά των ανθρώπων κι έτσι αυτοί να φτάσουν στο σημείο να τα αποδεχτούν και να αλλάξουν τις απόψεις τους. Η σημερινή συναναστροφή πρέπει να έχει παίξει έναν ορισμένο ρόλο για να αλλάξουν οι άνθρωποι στάση απέναντι στα καθήκοντά τους. Θα ήταν υπέροχο να μπορούσαν αυτές οι αλήθειες να αλλάξουν τη ζωή των ανθρώπων, το πώς ζουν και την κατεύθυνση που ακολουθούν στην επιδίωξή τους. Θα σήμαινε ότι δεν είπα μάταια σήμερα αυτά τα λόγια. Τώρα που έχω ολοκληρώσει τη συναναστροφή Μου πάνω σ’ αυτές τις αλήθειες, εσείς πρέπει σιγά σιγά να αρχίσετε να τις εφαρμόζετε, να τις βιώνετε και να τις αφομοιώνετε στην καθημερινότητά σας. Και όταν αυτές οι αλήθειες γίνουν η πραγματικότητα και η ζωή σου, τότε ο Θεός δεν θα σβήσει τον τίτλο που έχεις ως δημιούργημα και θα έχεις κερδίσει κάτι στ’ αλήθεια. Σε μια τέτοια στιγμή, όταν σου ζητήσει ο Θεός πραγματικά να προσφέρεις τη ζωή σου και να τη χρησιμοποιήσεις για να μαρτυρήσεις τα έργα Του και να καταθέσεις μαρτυρία για το ευαγγέλιό Του, δεν θα ανησυχείς και δεν θα φοβάσαι και σίγουρα δεν πρόκειται να αρνηθείς. Θα δεχτείς με χαρά. Εφόσον είναι μια αποστολή που σου έχει ανατεθεί από τον Δημιουργό, θα την αποδεχτείς από τον Θεό. Οι άνθρωποι, λοιπόν, προκειμένου να περιμένουν και να υποδεχθούν εκείνη την ημέρα, πρέπει, εκτός από το να μπορούν να καταλάβουν αυτές τις αλήθειες, να εργαστούν τώρα σκληρά για να εφοδιαστούν με τα λόγια του Θεού και να αποκτήσουν μεγαλύτερη και βαθύτερη γνώση του έργου Του και της διάθεσής Του. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

25 Δεκεμβρίου 2018