Ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες εργάζονται χωρίς να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Επειδή από μόνοι τους αδυνατούν να καταλάβουν απόλυτα το καθετί, λένε συχνά το εξής: «Θέλω να εκφράσετε όλοι τη γνώμη σας. Πείτε μου τι σκέφτεστε». Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται σωστό και αρκετά δημοκρατικό, αφού δίνεται σε όλους η δυνατότητα να εκφράσουν τις θέσεις τους και καταλήγουν τελικά να συμφωνήσουν σε κάτι. Σε περίπτωση που οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, αυτή η πρακτική είναι αποδεκτή ως η έσχατη λύση. Δεν είναι, όμως, σίγουρο ότι το συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξουν θα συνάδει με την αλήθεια. Εφόσον κανείς τους δεν κατανοεί την αλήθεια και κανενός η άποψη δεν είναι ολόσωστη, ακόμη και αν συναθροιστούν όλοι μαζί, δεν είναι αδύνατον να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα που να συνάδει με την αλήθεια; Θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα αν συμμετείχε κάποιος που καταλαβαίνει την αλήθεια· θα υπήρχε κάποια βελτίωση τότε. Ωστόσο, το σημαντικότερο όλων είναι να κρατάει το τιμόνι κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, προκειμένου να καθοδηγεί τους άλλους στην αναζήτησή της σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήγουν τότε θα συνάδουν με την αλήθεια. Αυτή είναι, λοιπόν, η καλύτερη προσέγγιση. Πρέπει απαραιτήτως να ηγείται, να κρατάει δηλαδή το τιμόνι, κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, ώστε να καθοδηγεί τους άλλους στη συναναστροφή πάνω σ’ αυτήν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα καταλήξουν τελικά σε ομοφωνία και θα συμφωνήσουν σε ό,τι αφορά την αλήθεια. Αυτό είναι το μόνο σωστό μονοπάτι άσκησης. Πώς πρέπει, λοιπόν, να βλέπει κανείς τη δημοκρατία; Σήμερα που η ανθρωπότητα είναι διεφθαρμένη, η δημοκρατία είναι ένα σχετικά προοδευτικό και προηγμένο κοινωνικό σύστημα· είναι, επίσης, πρωτοποριακό και μοντέρνο, και ταιριάζει στις προτιμήσεις των περισσότερων ανθρώπων. Παρότι το συγκεκριμένο σύστημα είναι σχετικά προηγμένο και προοδευτικό, μπορεί οποιοδήποτε σύστημα, όσο καλό κι αν είναι, να λύσει το πρόβλημα της ανθρώπινης αμαρτίας; Μπορεί να αλλάξει την κακή και σκοτεινή ουσία της κοινωνίας; Αυτό είναι αδύνατον, και ειδικά στην περίπτωση που μιλάμε για μια δικτατορία. Δεν βλέπουμε, άλλωστε, αξιωματούχους και στις δημοκρατικές χώρες να εμπλέκονται σε άφθονα περιστατικά διαφθοράς και ανάρμοστης συμπεριφοράς; Τίποτα από όσα συμβαίνουν σε αυτό το σύστημα δεν συνάδει με την αλήθεια, γιατί η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί εντελώς από τον Σατανά, κι έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή αλήθεια. Ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, επαναστατούν απέναντι στον Θεό και Του αντιστέκονται. Γι’ αυτό, είναι αδύνατον να κάνουν πράξη την αλήθεια. Όσο για τους εθνικούς ηγέτες που κατέχουν την εξουσία και τις διάσημες προσωπικότητες, παρόλο που όλοι τους έχουν τη γνώση, ζουν ακόμα κι εκείνοι σύμφωνα με τη διάθεση του Σατανά. Δεν κατέχουν ούτε κατά διάνοια την αλήθεια και είναι ικανοί να κάνουν πολλά πράγματα που οδηγούν σε επαναστατικότητα και αντίσταση στον Θεό. Μπορούν ακόμη και να διαπράξουν κακές, παράλογες πράξεις. Δεν έχει σημασία εάν έχουν πίστη ή όχι· κανένας τους δεν μπορεί να δεχτεί την αλήθεια ούτε ακολουθεί πραγματικά τον Θεό. Κανένας τους δεν υποτάσσεται στον Θεό ούτε Τον λατρεύει. Με τα λόγια τους, δεν δοξάζουν ποτέ ούτε δίνουν μαρτυρία για τον Θεό. Αντίθετα, όλα τους τα λόγια είναι αθεϊστικά, και υποδηλώνουν άρνηση και αντίσταση στον Θεό. Πρόκειται για αιρετικές πλάνες, για λόγια του διαβόλου που αψηφούν τον Ουρανό. Επομένως, όποιο σύστημα και αν επιλέγουν οι άνθρωποι για να κυβερνήσουν τα έθνη τους, δεν θα υποτάσσονται στον Θεό ούτε θα Τον λατρεύουν, δεν θα αποδέχονται καμία αλήθεια που εκφράζει Εκείνος ούτε θα κυβερνούν τα έθνη τους σύμφωνα με τα λόγια Του και την αλήθεια. Υποστηρίζουν ότι η διακυβέρνηση πρέπει να βασίζεται στο κράτος δικαίου και στην επιστήμη. Αυτό δείχνει ότι το μονοπάτι που ακολουθούν είναι αυτό της επαναστατικότητας και της αντίστασης απέναντι στον Θεό. Αυτά τα έθνη δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Τα έθνη που κυβερνώνται από δαιμονικούς βασιλιάδες είναι αυτά που προβάλλουν τη μεγαλύτερη αντίσταση στον Θεό, κι Εκείνος τα καταριέται και έχει αποφασίσει ότι πρέπει να καταστραφούν. Το αν, λοιπόν, ο Θεός θα αποστραφεί και θα απορρίψει μια χώρα και θα την καταστρέψει δεν έχει τόσο να κάνει με το αν είναι ή όχι η χώρα αυτή δημοκρατική. Το σημαντικότερο είναι τι είδους άνθρωποι απαρτίζουν την ομάδα που κατέχει την εξουσία στο εκάστοτε έθνος. Εάν όλοι όσοι την κατέχουν είναι διαβολικοί και σατανικοί, εάν όλοι τους είναι δαίμονες που αντιστέκονται στον Θεό, τότε ο Θεός μισεί και καταριέται αυτήν τη χώρα, και θα την καταστρέψει.

Ποιες θα είναι οι συνέπειες εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες της εκκλησίας δεν επιδιώκουν την αλήθεια και εργάζονται χωρίς αρχές; Το σίγουρο είναι ότι ο Θεός δεν θα τους εγκρίνει. Ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες σκέφτονται ως εξής: «Δεν έχει σημασία εάν κατέχω ή όχι την αλήθεια· εφόσον κάνω πράξη τη δημοκρατία σε όλα τα ζητήματα και δεν ενεργώ με τρόπο δικτατορικό, είναι σίγουρο ότι δεν κάνω το κακό. Συνεπώς, ο Θεός δεν θα με αποκλείσει. Εφόσον εργάζομαι σωστά, ο Θεός θα με εγκρίνει». Είναι σωστός ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται; Μπορείτε να διακρίνετε τι ακριβώς εννοούν; Το γεγονός ότι δεν ενεργούν με τρόπο δικτατορικό σημαίνει πράγματι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού; Το γεγονός ότι κάνουν πράξη τη δημοκρατία σημαίνει πράγματι ότι ενεργούν βάσει αρχών; Αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί να φαίνεται λογικός· στην πραγματικότητα, όμως, είναι λάθος. Εάν ένας επικεφαλής ή ένας εργάτης δεν επιδιώκει την αλήθεια, ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί —όποιος και αν είναι αυτός— θα είναι πάντα και λανθασμένος. Το μόνο σωστό μονοπάτι είναι αυτό της επιδίωξης της αλήθειας. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να συνεχίζουν με επιμονή να ακολουθούν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και, όποια κατάσταση και αν αντιμετωπίζουν, να καθοδηγούν τους άλλους στη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, καθώς και να βρίσκουν το μονοπάτι άσκησης της αλήθειας. Μόνο αυτή η προσέγγιση είναι σωστή. Είναι σωστό ή λάθος οι επικεφαλής και οι εργάτες να ζητούν πάντα από τους άλλους να εκφράζουν τη γνώμη τους και να λένε τι σκέφτονται; (Είναι λάθος.) Γιατί είναι λάθος; (Κανείς τους δεν κατέχει την αλήθεια.) Πράγματι, έτσι είναι. Δεν κατέχει κανείς τους την αλήθεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, με όποιον τρόπο και αν συναναστρέφονται, μπορούν τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήξουν να συνάδουν με την αλήθεια; Αποκλείεται. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει κάποιος προκειμένου τα συμπεράσματα αυτά να συνάδουν με την αλήθεια; (Να δει τι έχει πει ο Θεός. Πρέπει κανείς να ψάχνει να βρει ένα μονοπάτι μέσα στα λόγια Του.) Πώς σας φαίνεται αυτή η απάντηση; Είναι ολόσωστη. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού για όλα τα ζητήματα και να αναζητούν το μονοπάτι στα λόγια Του. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να καταλήξουν σε σωστά συμπεράσματα. Όσο, τώρα, για τον τρόπο με τον οποίο συναναστρέφονται οι άνθρωποι πάνω στις αλήθεια-αρχές και το κατά πόσο τις εντοπίζουν με ακρίβεια, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Εάν μπορείς να καθοδηγείς τους άλλους να διαβάζουν τα λόγια του Θεού προκειμένου να αναζητήσουν την αλήθεια και τις αρχές, αυτό σημαίνει ότι είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Εάν ζητάς απλώς από τους άλλους να συναναστρέφονται και να εκφράζουν τη γνώμη τους χωρίς να αναφέρεις ότι θα πρέπει να βρουν μια βάση στα λόγια του Θεού ή να αναζητήσουν τις αρχές σ’ αυτά, αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια· προσπαθείς να εξομαλύνεις καταστάσεις χωρίς να λαμβάνεις υπόψη τις αρχές. Εάν, στο τέλος, ζητήσεις να γίνει ψηφοφορία με ανάταση του χεριού και υπερισχύσει η πλειοψηφία, θα συνάδει αυτό με τις αρχές; Μερικές φορές, μπορεί, συμπτωματικά, να συνάδει με ορισμένες αρχές ή να μην υπερβαίνει το πεδίο των αρχών. Τις περισσότερες φορές, όμως, δεν θα συνάδει με τις αρχές, ακριβώς γιατί δεν αναζητάς τις αρχές. Απλώς ακούς τα αβάσιμα σχόλια των άλλων, και τον τελικό λόγο έχουν εκείνοι με την πιο δυνατή και διαπεραστική φωνή. Στο τέλος, τι καταλήγει να είναι αυτός ο επικεφαλής; Είναι ένας άνθρωπος που δεν παίρνει θέση και πάει όπου φυσάει ο άνεμος. Μια παρόμοια περίπτωση είναι αυτή όπου ορισμένοι επικεφαλής ζητούν να γίνει ψηφοφορία με ανάταση του χεριού για την αποβολή κακών ανθρώπων και αντίχριστων. Εάν διαφωνήσει έστω και ένα άτομο, δεν θα τους αποβάλουν ούτε θα τους απομακρύνουν. Ό,τι και αν πω Εγώ δεν θα μετρήσει. Έτσι δεν παραγκωνίζεται ο Θεός; Είναι τελείως ανόητο να παραγκωνίζουν τον Θεό και, ταυτόχρονα, να ισχυρίζονται ότι αναζητούν την αλήθεια! Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα όταν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια και αναζητούν τις αρχές; Το αποτέλεσμα αυτής της συναναστροφής συνάδει με τα λόγια του Θεού, την αλήθεια και τις αρχές· είναι σύμφωνο με τις προθέσεις Του. Σε περίπτωση που, μετά από μακρά συναναστροφή, συμφωνηθεί κάτι το οποίο στην πράξη βλάπτει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και δεν ωφελεί τον εκλεκτό λαό Του, τότε το αποτέλεσμα που συμφωνήθηκε δεν συνάδει με τις αλήθεια-αρχές. Είναι σίγουρα αντίθετο προς τα λόγια του Θεού. Σε αυτό δεν χωρά καμία αμφιβολία. Τι είναι, λοιπόν, επί της ουσίας, το αποτέλεσμα που συμφωνήθηκε; Είναι ένα κενό δόγμα που ηχεί ευχάριστα, συνάδει με τις συνήθειες των κοσμικών ανθρώπων, ταιριάζει στις προτιμήσεις όλων και ωφελεί τα συμφέροντά τους. Δεν συνάδει, όμως, με τις αλήθεια-αρχές του οίκου του Θεού. Ορισμένοι επικεφαλής είναι μπερδεμένοι: δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε την κατανοούν. Αφού συναναστραφούν όλοι, οι επικεφαλής αυτοί επιλέγουν τα αποτελέσματα που ταιριάζουν στις προτιμήσεις τους, παρότι αυτά αντίκεινται ουσιαστικά στις αλήθεια-αρχές. Πιστεύουν ότι ενεργούν με τρόπο δίκαιο, λογικό και που συνάδει απόλυτα με την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν κατανοούν ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, πόσο μάλλον ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές. Συναναστρέφονται όλοι και, ύστερα, οι επικεφαλής αυτοί βρίσκουν ένα αποτέλεσμα που τους αρέσει, και σκέφτονται το εξής: «Κοιτάξτε πόσο δημοκρατικά συμπεριφέρομαι. Δεν συμπεριφέρομαι δικτατορικά. Συζητώ για όλα με όλους και, στο τέλος, καταλήγουμε όλοι μαζί σε μια απόφαση. Ψηφίσαμε με ανάταση του χεριού· την απόφαση την πήρε όλη η ομάδα λήψης αποφάσεων, όχι μόνο εγώ». Νιώθουν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους. Στο τέλος, όμως, προδίδουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και την αλήθεια των λόγων Του, και καταπατούν τις απαιτήσεις Του. Όλοι είναι ικανοποιημένοι και έχουν ωφεληθεί. Θα είναι, όμως, ικανοποιημένος ο Θεός; Θα εγκρίνει τον τρόπο με τον οποίο ενήργησαν; Τι θα νιώθει ο Θεός στην καρδιά Του; Οι επικεφαλής αυτοί δεν νοιάζονται για τέτοια πράγματα· απλώς εργάζονται για την εκκλησία με τον τρόπο που ανέφερα. Όσο για το αν είναι ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστοι, ο καθένας οφείλει να είναι σε θέση να το διακρίνει αυτό. Υπάρχουν πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις στις εκκλησίες ανά τον κόσμο; Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι λίγες.

Προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του κόσμου και να διασφαλίσουν την επανεκλογή τους ως επικεφαλής, ορισμένοι επικεφαλής εκκλησιών κάνουν πάντα πράξη τις δημοκρατικές αρχές, προφασιζόμενοι ότι δεν συμπεριφέρονται με τρόπο δικτατορικό. Το κάνουν αυτό για να εξαγοράσουν την εύνοια του κόσμου· στην πραγματικότητα, όμως, το κάνουν για να εδραιώσουν τη θέση τους. Έτσι δεν συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι; (Ναι.) Μόνο ένας αντίχριστος θα ενεργούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ενεργείτε κι εσείς έτσι; (Μερικές φορές.) Και σκέφτεστε τι σκοπούς έχετε όταν το κάνετε αυτό; Αυτή η συμπεριφορά έχει μια λογική σε περίπτωση που κάποιος έχει μόλις αρχίσει την εκπαίδευσή του για το έργο του επικεφαλής και δεν κατανοεί τις αρχές. Όμως, εάν κάποιος είναι επικεφαλής ή εργάτης εδώ και μερικά χρόνια και συνεχίζει να ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει αρχές. Πρόκειται για ψευδοεπικεφαλής, και το άτομο αυτό δεν επιδιώκει την αλήθεια. Εάν ένας άνθρωπος έχει δικούς του σκοπούς και στόχους, και συνεχίζει να ενεργεί έτσι, τότε είναι αντίχριστος. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτό το θέμα; Πώς ασκείστε όταν έρχεστε αντιμέτωποι με αυτό; Εάν έχετε δικούς σας σκοπούς και στόχους, τι θα πρέπει να κάνετε για να το διορθώσετε αυτό; (Έχω προσέξει ότι έχω κάποιους κρυφούς σκοπούς μέσα μου. Μερικές φορές, φοβάμαι ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα πουν ότι δεν ενεργώ ανοιχτά και με διαφάνεια, ότι παίρνω δικές μου αποφάσεις χωρίς να τους ενημερώνω. Όταν κάνω τέτοιες σκέψεις, θα συζητήσω και θα επιλύσω τα ζητήματα με τους αδελφούς και τις αδελφές. Δεν θα πάρω αποφάσεις με δική μου πρωτοβουλία.) Είναι αποδεκτό να συμβουλεύεται κανείς άλλους ανθρώπους. Είναι σωστό να φροντίζει κανείς να είναι όλοι ενήμεροι. Αυτό σημαίνει ότι αποδέχεσαι να επιβλέπουν το έργο σου οι αδελφοί και οι αδελφές, και αυτή η επίβλεψη σε βοηθά να κάνεις το καθήκον σου. Όμως, κατά τη διάρκεια των συζητήσεών σας, πρέπει να ακολουθείτε πιστά τις αλήθεια-αρχές. Εάν παρεκκλίνετε από τις αλήθεια-αρχές, η συζήτηση μπορεί να βγει εκτός θέματος ή να είναι χάσιμο χρόνου, και δεν θα καταλήξετε στα σωστά συμπεράσματα. Συνεπώς, στην αρχή μιας συζήτησης, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία και να διαβάσουν σχετικά εδάφια από τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα μπορέσουν όλοι να συναναστραφούν σύμφωνα με τα λόγια Του. Αυτού του είδους η συναναστροφή θα οδηγήσει σ’ ένα μονοπάτι και θα φέρει καλά αποτελέσματα. Δεν γίνεται να στέκεσαι απλώς ως παρατηρητής και να αφήνεις τους άλλους να συναναστρέφονται όπως θέλουν. Εάν κανείς δεν έχει ισχυρές απόψεις και δεν αναζητείται η αλήθεια, αυτός ο τρόπος συναναστροφής, όσο κι αν διαρκέσει, είναι ανούσιος. Δεν θα επιτευχθεί ποτέ το σωστό αποτέλεσμα. Οπότε, ποιος θα μπορούσε να είναι ο αντίκτυπος εάν η εκκλησία δεν έχει έναν καλό επικεφαλής, εάν κρατάει το τιμόνι κάποιος που δεν κατανοεί την αλήθεια, εάν απλώς συναναστρέφεται στην τύχη μια ομάδα μπερδεμένων ανθρώπων χωρίς ισχυρές απόψεις, οι οποίοι, με τη συναναστροφή τους, καταλήγουν σε ανοησίες; Πώς λέγεται αυτή η υποτιθέμενη δημοκρατία; Πρόκειται για συζητήσεις στα τυφλά που δεν βασίζονται στις αρχές και δεν θα επιφέρουν το σωστό αποτέλεσμα. Μια δημοκρατική προσέγγιση αυτού του είδους δεν μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο. Παρά το λαμπερό τους προσωπείο και την ευφράδεια και την πειστικότητα του λόγου τους, στην πραγματικότητα όλοι τους στερούνται ισχυρών απόψεων, αληθινού ταλέντου και πραγματικών γνώσεων. Είναι ανίκανοι να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους στο σωστό μονοπάτι. Τα λόγια τους απλώς παραπλανούν τον κόσμο και δεν έχουν κανέναν θετικό αντίκτυπο. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα εάν γίνονται απλώς δημοκρατικές διαβουλεύσεις χωρίς να υπάρχει κάποιος που κατανοεί την αλήθεια, ώστε να δείχνει τον δρόμο κάθε φορά που προκύπτει μια κατάσταση. Η καλύτερη προσέγγιση συνεχίζει να είναι η εξής: οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να αναζητούν οι ίδιοι την αλήθεια, να επιλέγουν τα σχετικά λόγια του Θεού, να τα διαβάζουν επιμελώς και να τα στοχάζονται προσεκτικά. Έτσι, στη συνάθροιση, θα μπορέσουν να συναναστραφούν και να συζητήσουν όλοι μαζί βασιζόμενοι στα λόγια του Θεού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιτευχθούν αποτελέσματα. Όσο για τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους, ανεξαρτήτως της κατάστασης, δεν προβαίνουν ποτέ σε δημοκρατικές διαβουλεύσεις. Δεν φροντίζουν ποτέ ώστε οι άνθρωποι να συζητούν ή να συναναστρέφονται. Είναι προσκολλημένοι στους σκοπούς και στους στόχους τους, και φοβούνται ότι, εάν γίνουν δημοκρατικές διαβουλεύσεις, αυτοί οι σκοποί και οι στόχοι θα ξεσκεπαστούν ή θα ανατραπούν. Γι’ αυτό, ενεργούν με τρόπο δικτατορικό· θέλουν πάντα μόνο εκείνοι να κάνουν κουμάντο. Ακόμη και αν σε ορισμένα λιγότερο σημαντικά ζητήματα κάνουν πράξη τη δημοκρατική συναναστροφή, το κάνουν μόνο και μόνο για να κερδίσουν την εύνοια και τη συμπάθεια όλων, και έτσι να εδραιώσουν τη θέση τους. Εάν συναντήσετε ανθρώπους με τέτοιους σκοπούς, θα πρέπει να προφυλαχτείτε από αυτούς και να τους παρατηρήσετε, και, όταν χρειαστεί, να τους ξεσκεπάσετε και να τους περιορίσετε. Σωστός επικεφαλής ή εργάτης είναι αυτός που πρώτα αναζητά ο ίδιος την αλήθεια και που, στη συνέχεια, καθοδηγεί τους άλλους να συναναστραφούν πάνω στα λόγια του Θεού και να αναζητήσουν την αλήθεια. Κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, μπορεί κάποια πράγματα να μην είναι απολύτως ξεκάθαρα στις καρδιές των ανθρώπων, μπορεί να υπάρχει μια ασάφεια. Όμως, όσο συνεχίζουν να συναναστρέφονται, θα λάβουν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Ίσως κάποιος απ’ όλους να μπορέσει να βγει μπροστά και να υποδείξει ένα φως ή ένα μονοπάτι και, καθώς θα συνεχίζουν όλοι να συναναστρέφονται υπό το φως αυτής της φώτισης και σε αυτό το μονοπάτι, θα ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα στις καρδιές τους και θα μπορέσουν, έτσι, να προσδιορίσουν το σωστό μονοπάτι άσκησης. Καθώς θα συνεχίζουν όλοι μαζί να συναναστρέφονται, θα μιλούν με όλο και μεγαλύτερη σαφήνεια. Εάν έστω και ένας άνθρωπος έχει διαφωτιστεί και φωτιστεί από το έργο του Αγίου Πνεύματος, θα είναι σαν να έχουν όλοι τους διαφωτιστεί και φωτιστεί. Όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να μάθουν να αναζητούν έτσι την αλήθεια. Η άσκηση με αυτόν τον τρόπο δίνει την ευκαιρία στο Άγιο Πνεύμα να εργαστεί. Το να συμφωνείς πάντα με τη γνώμη των άλλων και να μην αναζητάς να μάθεις πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα συνιστά παρέκκλιση. Όταν κάποιος ακολουθεί πάντα τη γνώμη των άλλων και συμβιβάζεται με ό,τι οι άλλοι θεωρούν καλό, τι προσέγγιση είναι αυτή; Είναι μια προσέγγιση μέσω της οποίας κερδίζει την εύνοια των άλλων, δεν επωμίζεται κανένα βάρος και δεν λαμβάνει υπόψη το έργο του οίκου του Θεού. Εάν υιοθετήσεις αυτήν την προσέγγιση, φαινομενικά εκτέλεσες το έργο σου, επέτρεψες στους άλλους να συναναστραφούν και να εκφράσουν τη γνώμη τους, έκανες πράξη τη δημοκρατία και δεν κατέφυγες στον απολυταρχισμό ούτε ενήργησες μονομερώς. Στην πραγματικότητα όμως, σκοπός σου ήταν να κερδίσεις την εύνοια των άλλων, να τους κάνεις να σε έχουν σε εκτίμηση, να σε εγκρίνουν, και να λένε ότι δεν συμπεριφέρεσαι δικτατορικά, ότι είσαι λογικός άνθρωπος και ότι μπορείς να φέρνεις σε πέρας το έργο σου. Τότε, νιώθεις ικανοποίηση. Είναι, όμως, σωστό να ενεργεί κάποιος έτσι; Μπορούν τα αποτελέσματα να είναι σωστά χωρίς να είναι σωστός και ο σκοπός σου; Όχι, σε καμία περίπτωση. Κέρδισες την εύνοια των άλλων και τους ευχαρίστησες. Όλοι λένε ότι είσαι καλός επικεφαλής, και όχι ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστος, και ότι τα καταφέρνεις στο έργο σου· όλοι σε υποστηρίζουν. Στο τέλος, όμως, ποιος ωφελείται; Εσύ. Είναι καλό το αποτέλεσμα αυτό; Όχι, δεν είναι. Πρώτον, δεν έδωσες μαρτυρία για τον Θεό και, δεύτερον, δεν στήριξες το έργο του οίκου Του. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι προστάτεψες τα συμφέροντα τα δικά σου και των άλλων, καθώς και τη θέση σου. Κανείς, όμως, δεν προστάτεψε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και της εκκλησίας. Υπάρχει μεγάλη αρμονία μεταξύ όλων σας, αλλά έχει παραμεριστεί το κρίσιμο έργο του οίκου του Θεού. Κανείς δεν δίνει σημασία ούτε σκέφτεται πώς πρέπει το έργο του οίκου του Θεού να συνάδει με τις αρχές και τις απαιτήσεις Του. Δεν προδίδεις έτσι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Πρόδωσες την αλήθεια, τις απαιτήσεις του Θεού, το έργο και τα συμφέροντα του οίκου Του, για να κερδίσεις την εύνοια των άλλων. Στο τέλος, ωφελείστε εσύ και όλοι οι άλλοι. Όσοι ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι άνθρωποι ποταποί και ευτελείς· πρόκειται για συμμορία προδοτών. Το μονοπάτι που ακολουθούν είναι αυτό των αντίχριστων. Αφού πρόδωσες τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να ευχαριστήσεις τους άλλους και να διατηρήσεις τη θέση σου, κερδίζεις τελικά την αποδοχή και την υποστήριξή τους, ώστε να επιλέγουν πάντα εσένα για επικεφαλής τους. Εδραίωσες τη θέση σου —επιτελέστηκαν, όμως, οι προθέσεις του Θεού και η αλήθεια στην εκκλησία; (Όχι.) Παρεμπόδισες την επιτέλεσή τους. Το θέλημα του Θεού δεν επιτελέστηκε στην εκκλησία που έχεις υπό τον έλεγχό σου. Τα λόγια του Θεού δεν επιτελέστηκαν από τους αδελφούς και τις αδελφές, και δεν εισήλθαν στις καρδιές του εκλεκτού λαού Του για να γίνουν η ζωή τους. Ποιος ευθύνεται κυρίως γι’ αυτό; Εσύ. Παρεμποδίζεις και παρακωλύεις να επιτελεστεί το θέλημα του Θεού στην εκκλησία. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, ο Θεός να μη θυμώσει μαζί σου; Δεν θα έπρεπε να σε αντικαταστήσουν; Τι θα έχεις γίνει εάν, όταν έρθει η ώρα να σε αντικαταστήσουν, δεν συμφωνεί κανείς; Θα έχεις γίνει αντίχριστος. Οδήγησες όλους όσοι σε λατρεύουν και σε ακολουθούν σε λάθος μονοπάτι, εξαιτίας σου έχασαν την ευκαιρία να σωθούν και έχουν καταλήξει να είναι οι θυσιαστήριοι αμνοί σου. Η εκκλησία που βρίσκεται υπό τον έλεγχό σου έχει μετατραπεί σε βασιλεία του αντίχριστου. Αυτές είναι οι συνέπειες. Γιατί κανείς δεν συμφωνεί να σε αντικαταστήσουν; Τους έχεις εξαγοράσει όλους, και τώρα σε βλέπουν σαν Θεό. Έχεις πάρει τη θέση του Θεού στις καρδιές τους, τις οποίες έχεις καταλάβει ολοκληρωτικά. Στις καρδιές τους δεν έχουν πια ούτε τον Θεό ούτε την αλήθεια. Είναι δέσμιοί σου, υποχείριά σου. Έτσι ακριβώς ελέγχει και διαφθείρει τους ανθρώπους και ο Σατανάς. Ο Θεός εμπιστεύτηκε τους ανθρώπους αυτούς στα χέρια σου, όμως εσύ τους άρπαξες και τους κατάντησες λάφυρά σου. Δεν είναι αντίχριστος όποιος ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; Φυσικά και είναι. Ποιος είναι ο ρόλος ενός αντίχριστου στην εκκλησία; Η απάντηση είναι εύκολη και εξαιρετικά προφανής. Ο αντίχριστος είναι εκπρόσωπος του Σατανά: κάνει ό,τι θέλει ο Σατανάς και πετυχαίνει τον στόχο του Σατανά, ο οποίος είναι να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους. Έτσι, ο αντίχριστος γίνεται συνεργός του Σατανά, και πρέπει να δεχτεί την κατάρα και την τιμωρία του Θεού.

Σήμερα, όλοι όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής και εργάτες φοβούνται μήπως ακολουθήσουν το μονοπάτι ενός αντίχριστου. Τι μπορείς, λοιπόν, να κάνεις για να αποφύγεις αυτό το αποτέλεσμα; Καταρχάς, πρέπει να κατανοήσεις ότι τα καθήκοντα και το έργο που εκτελείς σου τα αναθέτει ο Θεός και πρέπει, επομένως, να τα εκτελείς σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Έτσι, θα έχεις έναν στόχο, μια κατεύθυνση, και θα μπορέσεις να αναζητήσεις την αλήθεια και να ψάξεις να βρεις ένα μονοπάτι μέσα στα λόγια του Θεού. Έπειτα, πρέπει να καθοδηγήσεις τους άλλους να συναναστραφούν πάνω σε σχετικά εδάφια από τα λόγια του Θεού, και να τους δώσεις τη δυνατότητα να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια Του, να πάρουν περισσότερο φως μέσα από τα λόγια του Θεού, να κατανοήσουν τις προθέσεις Του και την αλήθεια, και, μετά, να ασκηθούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Έτσι θα μπουν στο σωστό μονοπάτι. Στην ουσία, το έργο της εκκλησίας είναι να καθοδηγεί τον εκλεκτό λαό του Θεού, ώστε να κατανοήσει και να εισέλθει σε όλες τις αλήθειες που Εκείνος εκφράζει. Αυτό είναι το βασικότερο έργο της εκκλησίας. Συνεπώς, όποιο και αν είναι το πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί, σε κάθε συνάθροιση πρέπει κανείς να διαβάζει σχετικά εδάφια από τα λόγια του Θεού ή να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια. Τελικά, εάν μπορείτε να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια και τις αρχές άσκησης μέχρι να τις ξεκαθαρίσετε, τότε όλοι θα κατανοήσουν την αλήθεια και θα γνωρίζουν πώς να την κάνουν πράξη. Όποια πτυχή της αλήθειας και αν τρώτε και πίνετε σε μια συνάθροιση, πρέπει να συναναστρέφεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο και να αναζητάτε την αλήθεια βάσει των θεμάτων που αντιμετωπίζετε. Όσοι κατανοούν την αλήθεια πρέπει να καθοδηγήσουν τη συναναστροφή και, ύστερα, όσοι έχουν διαφωτιστεί μπορούν να τη συνεχίσουν. Έτσι, όσο περισσότερο θα συναναστρέφονται, τόσο περισσότερο το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται πάνω σ’ αυτούς, και όσο περισσότερο θα συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, τόσο περισσότερο θα τους είναι ξεκάθαρη. Όταν θα έχουν όλοι κατανοήσει την αλήθεια, θα βιώσουν την πλήρη απελευθέρωση και ελευθερία, και θα έχουν ένα μονοπάτι να ακολουθήσουν. Αυτό είναι το καλύτερο αποτέλεσμα που μπορεί να επιτευχθεί σε μια συνάθροιση. Όταν όλοι επικοινωνούν σχετικά με την αλήθεια-πραγματικότητα μέχρι αυτή να είναι ξεκάθαρη μέσω μιας τέτοιας συναναστροφής, δεν θα κατανοήσουν τότε την αλήθεια; (Ναι, θα την κατανοήσουν.) Αφού οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, θα μάθουν με φυσικό τρόπο πώς να τη βιώνουν και να την κάνουν πράξη. Όταν μπορούν με ακρίβεια να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν την έχουν αποκτήσει; (Ναι, την έχουν.) Όταν ένας άνθρωπος έχει αποκτήσει την αλήθεια, δεν έχει κερδίσει τον Θεό; Εάν κάποιος έχει κερδίσει τον Θεό, δεν έχει σωθεί από Αυτόν; (Ναι.) Εάν μπορέσεις να πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα όταν εργάζεσαι ως επικεφαλής ή εργάτης, θα έχεις εκτελέσει σωστά το έργο σου, θα έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου σύμφωνα με τις προδιαγραφές, και ο Θεός θα σε εγκρίνει. Όταν ολόκληρος ο εκλεκτός λαός του Θεού κατανοήσει την αλήθεια, θα συνεχίσει να σε λατρεύει, να σε θαυμάζει και να σε ακολουθεί; (Όχι.) Οι άνθρωποι απλώς θα σε συγχαίρουν, θα σε σέβονται, και θα θέλουν να έρχονται σε επαφή και να επικοινωνούν μαζί σου, καθώς και να ακούν τη συναναστροφή σου, προκειμένου να ωφεληθούν από αυτήν. Όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν πραγματικά να είναι το φως και το αλάτι. Αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς το καθήκον του ως δημιουργημένο ον και να είναι ένα επαρκές δημιουργημένο ον. Όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και αποκτήσουν μια στενότερη σχέση με τον Θεό, μπορούν να καταφέρουν να είναι σε σύμπνοια μ’ Αυτόν, παύουν να επαναστατούν εναντίον Του, να Τον παρεξηγούν ή να Του αντιστέκονται, και μπορούν να Τον δοξάζουν και να δίνουν μαρτυρία γι’ Αυτόν όποια θέματα και αν αντιμετωπίζουν. Εάν, ως επικεφαλής ή εργάτης, ασκείσαι σύμφωνα με τέτοιες αρχές, πριν καλά καλά το καταλάβεις, θα έχεις φέρει τους ανθρώπους μπροστά στον Θεό. Οι άνθρωποι που καθοδηγείς θα μπορούν και εκείνοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εισέλθουν στην πραγματικότητα, και να δοξάσουν και να δώσουν μαρτυρία για τον Θεό. Έτσι, θα μπορέσουν, επίσης, να πάρουν την έγκριση του Θεού και να κερδηθούν από τον Θεό. Όταν, λοιπόν, ένας επικεφαλής πορεύεται στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, πορεύεται σε απόλυτη συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού. Εφόσον οι πράξεις των ανθρώπων συνάδουν με τις αλήθεια-αρχές, τα αποτελέσματα των πράξεων αυτών θα βελτιώνονται διαρκώς, χωρίς να δημιουργείται καμία απολύτως παρενέργεια, και οι άνθρωποι θα έχουν την ευλογία και την προστασία του Θεού σε κάθε ζήτημα. Ακόμη και αν μερικές φορές υπάρξουν παρεκκλίσεις, ο Θεός θα τους διαφωτίσει και θα τους καθοδηγήσει, και στα λόγια Του θα βρουν τον τρόπο να διορθώσουν τις παρεκκλίσεις τους αυτές. Όταν οι άνθρωποι επιλέγουν το σωστό μονοπάτι, θα έχουν την ευλογία και την προστασία του Θεού.

Ποιος είναι ο σκοπός της άσκησης δημοκρατικών εκλογών και διαβουλεύσεων στον οίκο του Θεού; Για ποιον λόγο πρέπει να κάνουμε πράξη τη δημοκρατία; (Για να μην μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν ό,τι τους έρχεται στον νου.) Πράγματι, αυτός είναι ο λόγος. Ο τελικός, όμως, στόχος της άσκησης δημοκρατικών διαβουλεύσεων είναι να χρησιμοποιούμε την αλήθεια για να επιλύουμε προβλήματα, να αποφεύγουμε τις παρεκκλίσεις και να ενεργούμε σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού. Επιπλέον, να κατανοούμε την αλήθεια και να μπαίνουμε στον σωστό δρόμο, να βρίσκουμε το μονοπάτι που οδηγεί στο να ακολουθούμε το θέλημα του Θεού, να υποτασσόμαστε στο έργο Του και να καθοδηγούμε τον εκλεκτό λαό Του στην αλήθεια-πραγματικότητα, ώστε να επιτελεστεί το θέλημά Του. Επίσης, να προφυλασσόμαστε από την παραπλάνηση που χρησιμοποιούν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι, και από την αναστάτωση που δημιουργούν, να εμποδίζουμε να επικρατήσει το χάος στην εκκλησία και να προστατεύουμε τις ζωές του εκλεκτού λαού του Θεού, ώστε να μην υπάρχουν απώλειες. Αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν μέσω της άσκησης δημοκρατικών διαβουλεύσεων. Ελλείψει συναναστροφής πάνω στην αλήθεια ή δημοκρατικών διαβουλεύσεων στην εκκλησία, μπορεί πολύ εύκολα να δημιουργηθεί χάος, και οι διάβολοι και οι σατανάδες να εκμεταλλευτούν ένα «παραθυράκι», με αποτέλεσμα η εξουσία να έρθει στα χέρια ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστων. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι πιο επιρρεπείς στο να ενεργούν δικτατορικά, να θεωρούν ότι μόνο εκείνοι έχουν τον λόγο και να παίρνουν μόνοι τους όλες τις αποφάσεις. Στον οίκο του Θεού ασκούνται δημοκρατικές εκλογές μόνο και μόνο για να μην μπορούν οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν ό,τι τους έρχεται στον νου, καθώς και για να μην μπορούν οι ψευδοεπικεφαλείς και οι αντίχριστοι να έχουν την εξουσία στην εκκλησία, να είναι οι μόνοι που έχουν τον λόγο και να φέρουν την εκκλησία υπό τον έλεγχο των οικογενειών τους. Οι δημοκρατικές εκλογές έχουν, λοιπόν, αποκλειστικά ως στόχο τον περιορισμό κάθε απολυταρχικής και αντίχριστης προσέγγισης. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι, κάνοντας πράξη τη δημοκρατία, ο οίκος του Θεού δίνει στους αδελφούς και στις αδελφές τον τελευταίο λόγο, ούτε σημαίνει, φυσικά, ότι τα πάντα πρέπει να αποφασίζονται κατόπιν διαβούλευσης με τους αδελφούς και τις αδελφές. Στον οίκο του Θεού εφαρμόζεται τόσο η δημοκρατία όσο και ο συγκεντρωτισμός. Είναι απολύτως αναγκαίο να λειτουργεί έτσι. Είναι σίγουρο ότι συνάδουν με την αλήθεια τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν οι άνθρωποι κάνοντας απλώς πράξη τη δημοκρατία; Όχι, δεν είναι σίγουρο. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητος ο συγκεντρωτισμός. Τι σημαίνει συγκεντρωτισμός; Σημαίνει να ακουστούν οι απόψεις όλων, ώστε να βγει ένα σωστό συμπέρασμα που συνάδει απόλυτα με την αλήθεια και με τις προθέσεις του Θεού. Όταν δεν μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα με δημοκρατικές διαβουλεύσεις, αυτό που απαιτείται για να επιτευχθούν αυτά τα καλύτερα αποτελέσματα είναι συγκεντρωτισμός. Ο τρόπος άσκησης του συγκεντρωτισμού έχει ως εξής: εάν, μετά από συναναστροφή πάνω σε ένα θέμα, η ομάδα λήψης αποφάσεων δεν μπορεί να φτάσει σε ομοφωνία και δεν μπορεί να πάρει τη σωστή απόφαση, πρέπει το θέμα να αναφερθεί στον Άνωθεν, προκειμένου να τον κάνουν να πάρει μια απόφαση. Δεδομένου ότι ο Άνωθεν κατανοεί την αλήθεια και κατέχει τις αρχές, οι αποφάσεις που παίρνουν είναι σωστές και σε συμφωνία με τις προθέσεις του Θεού. Εάν οι επικεφαλής της εκκλησίας ή η ομάδα λήψης αποφάσεων αδυνατούν να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια ξεκάθαρα ή να βρουν τις αρχές και το μονοπάτι, και δεν ξέρουν πώς να πάρουν μια απόφαση, αλλά —παρ’ όλα αυτά— δεν αναφέρουν το θέμα στον Άνωθεν ούτε του ζητούν να αποφασίσει, επιλέγοντας αντ’ αυτού να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης, τότε αυτή η εκκλησία και η ομάδα λήψης αποφάσεων ελέγχονται από ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους. Εάν, μετά από συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, ο εκλεκτός λαός του Θεού φτάνει σε αποτελέσματα, και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει είναι σωστά, ο Άνωθεν θα δώσει την έγκρισή του. Σε περίπτωση, όμως, που υπάρχουν ακόμα παρεκκλίσεις στα συμπεράσματά τους και αυτά δεν συνάδουν απόλυτα με τις αλήθεια-αρχές, τότε ο Άνωθεν θα τα διορθώσει. Έτσι, μπορούν να αποφευχθούν αποτελεσματικά τα λάθη που γίνονται μερικές φορές στις δημοκρατικές διαβουλεύσεις. Αυτού του είδους ο συγκεντρωτισμός μπορεί να εγγυηθεί ότι οι δημοκρατικές διαβουλεύσεις διεξάγονται κανονικά και ανεμπόδιστα· ταυτόχρονα, όμως, μπορεί και να εγγυηθεί ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες εκτελούν τα καθήκοντά τους χωρίς παρεκκλίσεις. Ο οίκος του Θεού κάνει πράξη τη δημοκρατία, ακολουθώντας, όμως, κάποιες αρχές. Συγκεκριμένα, η δημοκρατία πρέπει να γίνεται πράξη σύμφωνα με την αλήθεια των λόγων του Θεού, και πρέπει κανείς να υποτάσσεται στον Θεό και όλα όσα λέει σε κάθε ζήτημα. Πρέπει να επιτυγχάνονται αυτά τα αποτελέσματα προκειμένου να υπάρχει συμφωνία με τις αρχές του οίκου του Θεού για τη δημοκρατία. Όταν η εκκλησία κάνει πράξη τη δημοκρατία, τα τελικά αποτελέσματα πρέπει να συνάδουν με την αλήθεια. Εάν αυτό δεν συμβεί, τότε τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να ακυρωθούν. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δημοκρατία στην πράξη σημαίνει ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει τον τελευταίο λόγο για το καθετί, και οτιδήποτε λένε οι αδελφοί και οι αδελφές πρέπει να γίνεται σεβαστό και να λαμβάνεται υπόψη. Είναι, όμως, αυτό σωστό; Κατέχουν την αλήθεια οι αδελφοί και οι αδελφές; (Όχι, δεν την κατέχουν.) Τι διαφορά έχει το να επιτραπεί στους αδελφούς και στις αδελφές να έχουν τον τελευταίο λόγο για το καθετί από το να επιτραπεί το ίδιο σε ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους; Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για ανθρώπους που δεν κατέχουν την αλήθεια και είναι διεφθαρμένοι. Εάν έχουν εκείνοι τον τελευταίο λόγο, η εξουσία δεν θα βρίσκεται, τότε, στα χέρια του Σατανά; Συνεπώς, δημοκρατία στην πράξη δεν σημαίνει ότι οτιδήποτε λένε οι αδελφοί και οι αδελφές είναι η αλήθεια, είναι σωστό και πρέπει να γίνεται σεβαστό. Δεν είναι έτσι. Η δημοκρατία ασκείται κυρίως ώστε ο καθένας να έχει την ευκαιρία να μιλήσει, να συζητήσει και να συναναστραφεί, καθώς και να μπορεί να εκτελεί τις αρμοδιότητες, τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά του. Όμως, η εξουσία για τη λήψη μιας απόφασης βρίσκεται στα χέρια της ομάδας λήψης αποφάσεων. Τις αποφάσεις παίρνουν εκείνοι που κατανοούν την αλήθεια, και καθετί σημαντικό αποφασίζεται από τον Άνωθεν. Έτσι, διασφαλίζεται ότι οι αποφάσεις που παίρνει η εκκλησία είναι γενικά σωστές, ή ότι οι περισσότερες είναι σωστές, και ότι οι παρεκκλίσεις θα μειώνονται διαρκώς. Αυτό είναι το νόημα της άσκησης δημοκρατικών εκλογών και διαβουλεύσεων· απώτερος σκοπός είναι να συμβαδίζει με καθετί με την αλήθεια, να ακολουθείται το θέλημα του Θεού, να μη γίνονται λάθη ή έστω ελάχιστα, και να διασφαλίζεται ότι το θέλημα του Θεού επιτελείται ανεμπόδιστα. Εάν δεν ασκούνται δημοκρατικές εκλογές και διαβουλεύσεις, είναι βέβαιο ότι πάμπολλοι κακοί άνθρωποι θα εκμεταλλεύονται «παραθυράκια», ενώ ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστοι θα ενεργούν δικτατορικά. Αυτό επηρεάζει όχι μόνο τη διάδοση του ευαγγελίου, αλλά και τη ζωή της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Από τότε που ο οίκος του Θεού άρχισε να κάνει πράξη τις δημοκρατικές εκλογές, έχουν αποκαλυφθεί και αποκλειστεί αρκετοί ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες, και δεν υπάρχουν «παραθυράκια» που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι κακοί άνθρωποι. Επίσης, έχουν επιλεγεί ως επικεφαλής και εργάτες αρκετοί άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και τους οποίους εγκρίνει ο εκλεκτός λαός του Θεού· οι άνθρωποι αυτοί είχαν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν και να οδηγηθούν στην τελείωση. Αυτά είναι τα προφανή αποτελέσματα της άσκησης δημοκρατικών εκλογών και μπορούν όλοι να τα δουν. Ολόκληρος ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να καταλάβει ότι το να κάνει η εκκλησία πράξη τη δημοκρατία ωφελεί και συμφέρει τον οίκο του Θεού, την εκκλησία και τους ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος στην εκκλησία είναι μέλος του οίκου του Θεού· κανείς δεν είναι παρείσακτος. Επομένως, ο καθένας έχει το δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να εκλέξει και να ψηφίσει όσον αφορά ζητήματα που σχετίζονται με το έργο της εκκλησίας και τα λοιπά. Όλοι έχουν αυτό το δικαίωμα. Όμως, το γεγονός ότι έχεις αυτό το δικαίωμα δεν σημαίνει ότι κατέχεις την αλήθεια, ούτε σημαίνει ότι επιτρέπεται να ενεργείς απερίσκεπτα. Εάν καταχράσαι το δικαίωμα αυτό, δεν θα πρέπει ο οίκος του Θεού να σε περιορίσει; (Ναι, θα πρέπει.) Το δικαίωμα αυτό σου δόθηκε για να κάνεις πράξη την αλήθεια, για να αντιμετωπίζεις τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και για να στηρίζεις τα συμφέροντα της εκκλησίας και του οίκου του Θεού. Δεν σου δόθηκε για να μπορείς να έχεις τον τελευταίο λόγο και να ενεργείς απερίσκεπτα. Η εκκλησία μπορεί να ανατρέξει στα σωστά πράγματα που έχεις πει και να τα υιοθετήσει. Εάν, όμως, πεις κάτι λάθος και αυτό απορριφθεί, δεν πρέπει να επιμείνεις. Αντίθετα, πρέπει να κάνεις πράξη την αποδοχή και την υποταγή. Αυτός ο τρόπος άσκησης ωφελεί το έργο του οίκου του Θεού.