Οι απαιτήσεις του Θεού δεν είναι ίδιες για όλους τους ανθρώπους. Απ’ τη μια μεριά, εξαρτώνται από το επίπεδο του κάθε ανθρώπου· απ’ την άλλη, εξαρτώνται από την ανθρώπινη φύση του και τις επιδιώξεις του. Κάποιοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μιλούν ειλικρινά· για άλλους, αυτό απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, αλλά, αφού βιώσουν για αρκετά χρόνια το κλάδεμα, μπορούν τελικά να πουν κάτι ειλικρινές που να βγαίνει απ’ την καρδιά τους. Αυτό το βλέπει ο Θεός ως μεταμόρφωση; Είναι αποτέλεσμα του έργου Του; Ναι, αυτή είναι η επιθυμητή έκβαση του έργου του Θεού. Όταν εντέλει βλέπει το επιθυμητό αποτέλεσμα μετά από τόσα χρόνια που έχει κάνει το έργο, γεμίζει με αγάπη. Άρα, ό,τι κι αν βίωσες στο παρελθόν, όσα λάθη κι αν έκανες ή όσες φορές κι αν απέτυχες, μην ανησυχείς. Πρέπει να πιστέψεις ότι ο Θεός είναι δίκαιος. Να πιστέψεις ότι είναι σωστό να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν. Ότι είναι σωστό να υποτάσσεσαι στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις Του. Αυτή είναι η ανώτατη αλήθεια. Ακολούθησε αυτό το μονοπάτι στην άσκηση και τις πράξεις σου, και δεν θα χάσεις! Μην το αμφισβητείς και μην το ερευνάς. Κάποιοι λένε: «Δεν κέρδισα και πολλά από τις θυσίες που έχω κάνει. Αν κάνω περισσότερες θυσίες τώρα, πάλι χαμένος θα βγω;» Ναι, αλλά έκανες πράξη την αλήθεια όταν έκανες αυτές τις θυσίες; Ενεργούσες σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Ακολουθούσες το σωστό μονοπάτι; Αν ακολουθούσες το σωστό μονοπάτι, τότε θα ήταν αδύνατο να μην κερδίσεις την αλήθεια ή να μην έχεις μαρτυρία. Αν όμως οι προηγούμενες θυσίες σου είχαν αποκλειστικό σκοπό τη θέση, τη φήμη και το κέρδος, τι περίμενες να κερδίσεις; Το μόνο που θα κέρδιζες θα ήταν να κλαδευτείς και, αν δεν μετανοούσες, θα σε περίμενε μόνο η τιμωρία και η καταστροφή. Έκανες θυσίες με σκοπό τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και περίμενες να κερδίσεις την αλήθεια· μα, δεν είναι ευσεβείς πόθοι αυτό; Τι θα μπορούσε να κερδίσει κάποιος που συνέχεια συνωμοτεί και προσπαθεί να ξεγελάσει τον Θεό; Μετά από τόσους υπολογισμούς και συνωμοσίες, μόνο τον εαυτό του καταφέρνει να ξεγελάσει. Δεν κερδίζει τίποτα, και μάλλον του αξίζει αυτό, έτσι δεν είναι; Τι περιλαμβάνει το ελάχιστο πρότυπο που πρέπει να τηρεί κανείς όταν πιστεύει στον Θεό; Το να μην κάνει κακό, να μην προσβάλλει τη διάθεσή του Θεού, να μην Τον θυμώνει, να μην Τον ανταγωνίζεται· να εγκαταλείπει τις κρίσιμες στιγμές τα προσωπικά του σχέδια, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του. Στην πραγματικότητα, όταν κάποιος συνωμοτεί με χίλιους δύο τρόπους, στο τέλος κοροϊδεύει τον εαυτό του. Αν όλοι το καταλαβαίνουν ξεκάθαρα αυτό, γιατί συνεχίζουν να συνωμοτούν; Επειδή είναι στη φύση τους. Ο άνθρωπος διαθέτει μυαλό, σκέψεις και ιδέες, καθώς και γνώσεις και πράγματα που μαθαίνουν. Αυτά ευθύνονται για το γεγονός ότι δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του· είναι απαράβατος νόμος. Αν σου αρέσει τόσο να συνωμοτείς, μπορείς να το κάνεις εναντίον των συνανθρώπων σου χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Αν όμως επιμένεις να το κάνεις εναντίον του Θεού, κάνοντάς Τον στόχο της μηχανορραφίας σου, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να πετύχεις την έκβασή σου και να χάσεις μέσα στις συνωμοσίες την ευκαιρία που σου έδωσε Εκείνος. Δεν αξίζει. Είναι ανεπίτρεπτο να αφήσεις τις συνωμοσίες σου να φτάσουν σε τέτοιο σημείο. Με όποιον τρόπο κι αν τις κάνεις, στο τέλος πρέπει να αλλάξεις τη διάθεσή σου και να πετύχεις αποτελέσματα, τα οποία πρέπει να είναι καλά και θετικά. Αν κάποιος ενεργεί με αυτόν τον τρόπο και, στο τέλος, αντί να αποκτήσει την αλήθεια, αλλά, καταλήξει να τιμωρηθεί, κάτι τέτοιο δεν είναι παρά η συνέπεια που αντιστοιχεί σε όσους αγαπούν τις συνωμοσίες και τις διαπράττουν συνεχώς. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι έξυπνοι· είναι μάλιστα οι τελευταίοι ανάμεσα στους ανόητους.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους νοθείες όταν αρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό. Μετά από πολλά χρόνια που διαβάζετε τον λόγο του Θεού και συναναστρέφεστε σχετικά με την αλήθεια, μπορεί να έχετε απαλλαγεί από ορισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις. Υπάρχουν ακόμα φορές που καταστρώνετε συνωμοσίες και σχέδια για χάρη των δικών σας συμφερόντων; (Ναι.) Βρίσκεστε συχνά σε τέτοιες καταστάσεις. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να τις διαχειριστείτε; Υπάρχουν αρχές άσκησης; Για κάτι τέτοιο χρειάζεται πολλή αναζήτηση. Όποτε νιώθεις ότι γίνεσαι ανειλικρινής και βουλιάζεις σε μια κατάσταση μοχθηρίας και δολιότητας, με την καρδιά σου να ξεχειλίζει από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να επαναστατείς ενάντια στη σάρκα σου. Μη μιλάς για τους λόγους σου, μην αναλύσεις και μη χειριστείς αυτό το ζήτημα σύμφωνα με τις αντιλήψεις σου. Θα έχεις πρόβλημα αν σε ελέγχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις και οι επιθυμίες σου. Μέσα σου ξέρεις πότε σε πλησιάζει το σκοτεινό χέρι της αμαρτίας. Όταν συμβαίνει αυτό, πρέπει να ελέγχεις τον εαυτό σου και να μην κάνεις τίποτα. Θα χρειαστεί να ησυχάσεις το μυαλό σου, να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να προσευχηθείς. Ουσιαστικά, δεν θα χρειαστεί καν να εξετάσεις τον εαυτό σου. Αφού έχεις φτάσει σε αυτό το στάδιο της πίστης σου στον Θεό κι έχεις ακούσει τόσα κηρύγματα, θα ξέρεις πια πολύ ξεκάθαρα τι έχεις στο μυαλό σου, θα ξεχωρίζεις εύκολα το σωστό απ’ το λάθος. Το βασικό είναι να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα σου και να μην την αφήσεις να σε οδηγεί αυτή. Τι θα πρέπει να κάνεις, λοιπόν; (Να υποταχθώ.) Και αν δεν μπορέσεις να υποταχθείς αμέσως; Αν συνεχίσεις να επιχειρηματολογείς, να εξετάζεις εξονυχιστικά και να αναλύεις; Τότε, θα πρέπει να αφήσεις τις φιλοδοξίες σου να καταλαγιάσουν, και ταυτόχρονα να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς ή να συναναστραφείς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Θα χρειαστεί επίσης να ανοίξεις την καρδιά σου και να απογυμνωθείς, αλλά και να εξετάσεις σε βάθος τις συνθήκες χρησιμοποιώντας την αλήθεια· μετά από μια-δυο μέρες, η κατάστασή σου θα έχει βελτιωθεί κατά πολύ. Αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Το να εγκαταλείπει κανείς τα προσωπικά του σχέδια σημαίνει, από τη μια πλευρά, να μπορεί να επαναστατεί ενάντια στις λανθασμένες σκέψεις και ιδέες, να τις αφήνει πίσω και να τις διορθώνει. Από την άλλη, αν κάποιος έχει εξαιρετικά ισχυρές φιλοδοξίες και επιθυμίες που τον σπρώχνουν να τις κάνει πράξη, κι έτσι δεν μπορεί να αλλάξει πορεία, παρότι ξέρει ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμφωνούσε με την αλήθεια και δεν θα ήταν το σωστό μονοπάτι, εκεί χρειάζεται προσευχή· πρέπει να προσευχηθεί με ζήλο ώστε να καταλαγιάσουν οι φιλοδοξίες του. Για παράδειγμα, ίσως υπάρχει κάτι που θέλεις να κάνεις και, όταν η επιθυμία σου γίνει πιο ισχυρή από ποτέ, να νιώσεις ότι πρέπει οπωσδήποτε να γίνει, σαν να εξαρτιόταν απ’ αυτό η ζωή σου. Αν περιμένεις, όμως, δυο-τρεις μέρες, θα δεις ότι αυτή η συμπεριφορά που είχες ήταν ξεδιάντροπη, παράλογη και ασυνείδητη. Αυτό σημαίνει ότι κατάφερες να την αναστρέψεις. Και πώς έγινε αυτό; Έγινε μέσα από την προσευχή, τη διαφώτιση και την αποδοκιμασία του Αγίου Πνεύματος, το οποίο σου έδωσε λίγο φως ή κάποια συναισθήματα που σε βοήθησαν να δεις το πρόβλημα από άλλη οπτική. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι αυτό που πριν σου φάνταζε σωστό και δεν άντεχες να μην το κάνεις, τώρα σου φαίνεται λάθος και, αν το είχες κάνει, θα σε κατηγορούσε η ίδια σου η συνείδηση. Κάτι τέτοιο υποδεικνύει μια μεταμόρφωση της κατάστασής σου, που σε έκανε να αλλάξεις γνώμη. Όταν κάποιος διορθώνει μια λανθασμένη κατάσταση στην οποία βρισκόταν, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα γι’ αυτόν. Σημαίνει ότι επιδιώκει την αλήθεια και ότι τον προστατεύει ο Θεός. Αν όμως δεν διορθώσει ποτέ τη λανθασμένη κατάσταση, επιμένοντας σ’ αυτήν παρότι γνωρίζει ότι κάνει λάθος και χωρίς ν’ ακούει τις συμβουλές κανενός, τότε δεν είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, κι έτσι δεν θα πειθαρχηθεί απ’ τον Θεό ούτε και θα αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν κανείς επιδιώκει την αλήθεια, ό,τι κι αν αντιμετωπίσει, ακόμα κι αν είναι κάτι που δεν κατανοεί, το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να προσευχηθεί για μια-δυο μέρες, να διαβάσει τον λόγο του Θεού, να ακούσει κηρύγματα ή να συμμετάσχει σε συναναστροφή· όποια απ’ αυτές τις μεθόδους κι αν διαλέξει, θα κατανοήσει σιγά-σιγά την κατάσταση και θα μπορέσει να βρει το σωστό μονοπάτι άσκησης. Έτσι φαίνεται ότι αυτός ο άνθρωπος έχει αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και ότι τον καθοδηγεί το Άγιο Πνεύμα. Τα αποτελέσματα είναι ευδιάκριτα, και οι αρχές βάσει των οποίων ενεργεί θα αλλάξουν κι αυτές. Αν δεν αλλάζεις ποτέ, τότε υπάρχει πρόβλημα και στην επιδίωξη και στη στάση σου. Αν αλλάξεις το πώς βλέπεις τα πράγματα, θα δεις ότι είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Ας δούμε ένα παράδειγμα: όταν βλέπεις νόστιμα φαγητά, αλλά δεν είναι αυτά που σου αρέσουν ή δεν θες να τα φας εκείνη τη στιγμή, δεν είναι εύκολο να αντισταθείς και να μην τα φας; (Ναι, είναι εύκολο.) Τι γίνεται, όμως, αν όντως θες να τα φας, αλλά δεν επιτρέπεται; Αυτό θα το δεχόσουν εύκολα; (Όχι.) Τότε, λοιπόν, θα πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια σ’ αυτά· να επαναστατήσεις ενάντια στην όρεξή σου και την επιθυμία σου. Αν όμως πεις «Τρελαίνομαι γι’ αυτό το φαγητό και θα κάνω τα πάντα για να το φάω. Ποιος θα με εμποδίσει;» και συνεχίσεις επίμονα να επιχειρηματολογείς και να ενεργείς με πείσμα, τότε δεν θα μπορείς να εγκαταλείψεις, ούτε και να επαναστατήσεις ενάντια στην όρεξή σου. Και τότε πώς θα μπορέσεις να επαναστατήσεις εναντίον της; Πρώτα, πρέπει να ηρεμήσεις και να κάνεις ήσυχα αυτοκριτική ενώπιον του Θεού. Μετά, να διαβάσεις κάποια λόγια του Θεού γι’ αυτό το θέμα και να σκεφτείς προσεκτικά: «Πώς μπόρεσα να γίνω τόσο λαίμαργος; Δεν είναι ντροπή μου που θα έκανα τα πάντα για να φάω εκείνο το φαγητό; Και, στο κάτω-κάτω, τι θα κέρδιζα αν το έτρωγα; Από πείσμα δεν το έκανα;» Τι είδους διάθεση είναι το να κάνεις τα πάντα για να φας κάτι; Έχει μέσα της πείσμα και αδιαλλαξία, καθώς και αυταρχικότητα και παραλογισμό. Είναι μια διεφθαρμένη διάθεση. Μια διάθεση που σε κάνει αυταρχικό, ανυποχώρητο και ανίκανο να υποταχθείς. Αν το αναλογιστείς, θα συνειδητοποιήσεις ότι η διεφθαρμένη διάθεσή σου είναι πολύ σοβαρή και μπορεί κάλλιστα να σε κάνει να επαναστατήσεις εναντίον του Θεού και να Του αντισταθείς. Αν κάνεις κακό, δεν μπορείς καν να φανταστείς τις συνέπειες. Αν, όμως, μπορείς να κάνεις τέτοια αυτοκριτική, η καρδιά σου θα φωτιστεί με φυσικό τρόπο και θα κατανοήσεις εύκολα την ουσία του προβλήματος. Σ’ εκείνο το σημείο, όταν προσευχηθείς ξανά στον Θεό, η νοοτροπία σου θα είναι κι αυτή κανονική, και το αποτέλεσμα διαφορετικό. Δεν είναι πολύ διαφορετική αυτή η κατάσταση από την αρχική επαναστατική σου κατάσταση; Ποιες θα είναι οι σκέψεις σου αυτήν τη φορά; Θα μπορέσεις να αναγνωρίσεις πόσο αδιάλλακτος και ισχυρογνώμων ήσουν. Θα καταλάβεις ότι ήσουν ξεδιάντροπος και ανάξιος. Αυτή η κατανόηση του εαυτού σου θα είναι σωστότερη, και θα ασκείσαι πιο ορθολογικά. Έχω ακούσει πολλές φορές κάποιους να λένε: «Πώς είναι δυνατό να ενεργούσα τόσο ανόητα στο παρελθόν; Πώς είναι δυνατό να έλεγα τέτοιες ανοησίες; Γιατί άραγε ήμουν τόσο επαναστατικός; Γιατί δεν είχα καλύτερη κρίση;» Τέτοια λόγια είναι η απόδειξη ότι αυτός που τα λέει έχει πράγματι αλλάξει και ωριμάσει. Επομένως, το ότι δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια για κάποιο διάστημα δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορείς και για ολόκληρη τη ζωή σου. Τι εννοώ μ’ αυτό; Μπορεί κανείς να είναι δόλιος, ισχυρογνώμων, αδιάλλακτος ή αλαζόνας, όμως το ότι μένει απαράλλακτος για λίγο δεν σημαίνει ότι δεν πρόκειται να αλλάξει καθόλου. Κάποιες φορές, η αλλαγή της διάθεσης απαιτεί χρόνο· άλλες φορές απαιτεί το σωστό περιβάλλον ή την κρίση και την παίδευση του Θεού. Ωστόσο, μπορεί να πεις: «Είναι απλό, έτσι είμαι. Παραιτούμαι. Δεν με νοιάζει πια». Και αυτό είναι κάτι επικίνδυνο· γιατί δεν σε αποκλείει ο Θεός, αποκλείεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Δεν επιλέγεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, αλλά αυτό της εγκατάλειψης του εαυτού σου. Με αυτόν τον τρόπο προδίδεις τον Θεό, κι έτσι θα χάσεις για πάντα την ευκαιρία σου για σωτηρία. Αν κανείς θέλει να κερδίσει την αλήθεια, αν θέλει να αλλάξει η ζωή-διάθεσή του, πρέπει να διαβάζει συχνά τον λόγο του Θεού. Μέσα εκεί πρέπει να εξετάζει τον εαυτό του και να κάνει αυτοκριτική, συνεχώς και από διάφορες οπτικές, ώστε να απαλλαγεί λίγο λίγο από τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τις προθέσεις και τις νοθείες του. Έτσι πρέπει να συνεργάζονται οι άνθρωποι, απαιτείται όμως και το έργο του Θεού. Εκείνος ρυθμίζει τα διάφορα περιβάλλοντα και, στον χρόνο Του, εργάζεται πάνω σου. Από τη μια πλευρά, αποκαλύπτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, κι έτσι μπορείς να τις κατανοήσεις και να τις στοχαστείς. Από την άλλη, το έργο του Αγίου Πνεύματος διορθώνει την κατάστασή σου. Υπάρχει πάντα μια διαδικασία διόρθωσης και μετάνοιας, είτε πρόκειται για μια διεφθαρμένη διάθεση είτε για καταθλιπτικά και αρνητικά συναισθήματα. Κατά τη διαδικασία αυτή, αν προσευχηθείς στον Θεό και αναζητήσεις την αλήθεια, θα διορθωθεί η αρνητική σου κατάσταση και θα μπορείς να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου. Αν δεν αλλάξεις ακόμα και μετά από αρκετές ευκαιρίες, και αντίθετα επιμένεις στις παλιές σου συνήθειες, διατηρώντας τη διάθεση ισχυρογνωμοσύνης και αδιαλλαξίας που έχεις, τότε δεν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια είναι ενοχλητικοί, και δεν μπορούν να κερδίσουν τη σωτηρία. Αξιολόγησε τον εαυτό σου: Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτά τα ζητήματα, πόσο μπορείς να αλλάξεις; Έχεις αλλάξει εντελώς τα πράγματα και έχεις μετανοήσει; Αν ναι, υπάρχει ελπίδα να κερδίσεις τη σωτηρία· αν όμως δεν κάνεις ποτέ καμία αλλαγή, δεν έχεις καμιά τέτοια ελπίδα.

Κάποιοι άνθρωποι δεν εκτελούν σωστά τα καθήκοντά τους, είναι πάντα επιπόλαιοι, προκαλώντας διαταράξεις ή αναστατώσεις, και τελικά αντικαθίστανται. Δεν αποβάλλονται, ωστόσο, από την εκκλησία, πράγμα που σημαίνει ότι τους δίνεται η ευκαιρία να μετανοήσουν. Όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, και για όλους υπάρχουν στιγμές που είναι σαστισμένοι ή μπερδεμένοι, στιγμές κατά τις οποίες έχουν μικρό ανάστημα. Η ευκαιρία σού δίνεται για να τα ανατρέψεις όλα αυτά. Και πώς μπορείς να τα ανατρέψεις; Πρέπει να αναλογιστείς και να μάθεις τα λάθη που έκανες στο παρελθόν· μη βρίσκεις δικαιολογίες και μη διαδίδεις αντιλήψεις. Αν παρερμηνεύεις τον Θεό και μεταδίδεις αυτές τις παρερμηνείες αβίαστα στους άλλους, ώστε και αυτοί να παρερμηνεύουν τον Θεό μαζί μ’ εσένα, και αν έχεις αντιλήψεις τις οποίες γυρνάς και διαδίδεις για να έχουν όλοι αντιλήψεις μαζί μ’ εσένα και να προσπαθούν να λογομαχήσουν με τον Θεό μαζί σου, δεν είναι δημαγωγία αυτό; Δεν είναι εναντίωση στον Θεό; Και μπορεί να προκύψει κάτι καλό από την εναντίωση στον Θεό; Έχεις ακόμα τη δυνατότητα να σωθείς; Ελπίζεις ότι ο Θεός θα σε σώσει, μα αρνείσαι να αποδεχτείς το έργο Του, αντιστέκεσαι και εναντιώνεσαι σ’ Αυτόν· θα σε σώσει, λοιπόν, ο Θεός μετά απ’ όλα αυτά; Ξέχνα αυτές τις ελπίδες. Όταν έκανες ένα λάθος, ο Θεός δεν σε κατέστησε υπόλογο ούτε σε απέκλεισε εξαιτίας αυτού του μοναδικού λάθους. Ο οίκος του Θεού σού έδωσε μια ευκαιρία και σου επέτρεψε να συνεχίσεις να εκτελείς ένα καθήκον, σου επέτρεψε να μετανοήσεις, και αυτό είναι η ευκαιρία που σου έδωσε ο Θεός· αν έχεις συνείδηση και λογική, θα πρέπει να το εκτιμήσεις αυτό. Κάποιοι άνθρωποι είναι συνέχεια επιπόλαιοι όταν εκτελούν τα καθήκοντά τους, και αντικαθίστανται· κάποιοι μετατίθενται. Αυτό σημαίνει ότι έχουν αποκλειστεί; Δεν είπε αυτό ο Θεός· έχεις ακόμα μια ευκαιρία. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Να κάνεις αυτοκριτική και να φτάσεις στην αυτογνωσία, καθώς και να επιτύχεις αληθινή μετάνοια· αυτό είναι το μονοπάτι. Αλλά κάποιοι άνθρωποι δεν κάνουν αυτό. Αντιστέκονται, και πάνε και λένε: «Δεν μου επιτράπηκε να εκτελέσω αυτό το καθήκον επειδή είπα το λάθος πράγμα και προσέβαλα κάποιον». Δεν αναζητούν το πρόβλημα στον εαυτό τους, δεν κάνουν αυτοκριτική, δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν υποτάσσονται στις ρυθμίσεις και τις ενορχηστρώσεις του Θεού, και αντιτίθενται στον Θεό διαδίδοντας αντιλήψεις. Δεν έχουν γίνει ο σατανάς; Όταν κάνεις αυτά που κάνει ο Σατανάς, δεν είσαι πλέον ακόλουθος του Θεού. Έχεις γίνει εχθρός του Θεού —θα μπορούσε ο Θεός να σώσει τον εχθρό Του; Όχι. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, τους πραγματικούς ανθρώπους —δεν σώζει τους διαβόλους ούτε τους εχθρούς Του. Όταν πηγαίνεις ενάντια στον Θεό, και παραπονιέσαι γι’ Αυτόν, και Τον παρερμηνεύεις, και Τον κρίνεις, διαδίδοντας αντιλήψεις για Αυτόν, τότε είσαι εξ ολοκλήρου ενάντια στον Θεό· υψώνεις κραυγή ενάντια στον Θεό. Ποιον ρόλο παίζεις όταν παρόλο που πιστεύεις στον Θεό, υψώνεις κραυγή εναντίον Του; Παίζεις τον ρόλο του Σατανά. Έχετε κάνει ποτέ κάτι τέτοιο; (Ναι.) Πώς νιώσατε αφού το κάνατε; (Η καρδιά μου σκοτείνιασε και η κατάστασή μου χειροτέρεψε.) Δεν είναι αυτή η σωστή οδός. Όλοι σας το γνωρίζετε αυτό, υπάρχουν όμως και κάποιοι που δεν έχουν επίγνωση. Γιατί συμβαίνει αυτό; (Γιατί δεν έχουν καρδιά και πνεύμα.) Αυτοί που δεν έχουν καρδιά και πνεύμα δεν είναι άραγε σαν τα θηρία; Όσοι δεν έχουν επίγνωση της συνείδησης δεν μπορούν να είναι αληθινοί πιστοί στον Θεό. Είναι κακοί άνθρωποι που διεισδύουν στον οίκο του Θεού για να επωφεληθούν από τις ευλογίες Του. Όποιος έχει καρδιά και πνεύμα έχει και επίγνωση· αν ένας τέτοιος άνθρωπος τύχει να αντικατασταθεί ή να μεταφερθεί, θα μπορέσει να κάνει αυτοκριτική και να γνωρίσει τον εαυτό του. Όταν καταλάβει πού έσφαλε, μπορεί να μετανοήσει και να αλλάξει. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν ακόμα ελπίδα να σωθούν.

Το να εκπληρώνει ένας άνθρωπος το καθήκον του είναι το σπουδαιότερο και πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή του. Πρέπει κανείς να ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και να μη συνωμοτεί για προσωπικό όφελος· γιατί, όσο περισσότερο συνωμοτεί, τόσο καθυστερεί την ανάπτυξη της ζωής του. Κάποιοι συνωμοτούν συνεχώς, λέγοντας: «Πότε θα έρθει η ώρα του Θεού; Δεν έχω βρει ακόμα σύντροφο· πότε θα παντρευτώ; Πότε θα ζήσω τη ζωή μου;» Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του πολλές ασήμαντες ανησυχίες. Όταν έχει την άνεση της σάρκας, αρχίζει να κάνει σχέδια για τη μελλοντική του ζωή, τις προοπτικές, τη μοίρα και τον προορισμό του. Αν μπορέσεις να δεις πέρα απ’ όλα αυτά και να τα εγκαταλείψεις, θα εκτελείς το καθήκον σου όλο και καλύτερα, χωρίς να περιορίζεσαι ή να εμποδίζεσαι. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι σου ζητούν να μαγειρέψεις ή να στείλεις γράμματα για τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Αν μπορείς να δεις αυτές τις απλές εργασίες ως καθήκον και να τις αντιμετωπίσεις σοβαρά, εκτελώντας τις σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, θα εκτελείς το καθήκον σου όλο και καλύτερα. Αυτό θα πει να εκτελείς το καθήκον σου σύμφωνα με τα πρότυπα. Το να μένεις ακλόνητος στη θέση σου και να εκπληρώνεις το καθήκον σου είναι μία πτυχή· από την άλλη, πρέπει επίσης να ξέρεις πώς να εκτελείς το καθήκον σου και ποιες αρχές πρέπει να ακολουθείς. Όταν τα καταλάβεις όλα αυτά, και αν τηρείς αυτές τις αρχές στις καθημερινές σου εργασίες, καθώς και όταν σου αναθέσουν ένα καθήκον ή την ώρα που το εκτελείς, θα μεταμορφωθείς μέσα σου χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις. Πώς παίρνεις ένα φάρμακο όταν είσαι άρρωστος; Το ίδιο είναι. Κάποιοι λένε: «Πώς και δεν βλέπω μεγάλη βελτίωση, παρότι ήδη παίρνω το φάρμακο εδώ και δύο μέρες;» Γιατί βιάζεσαι; Η ασθένεια δεν εξελίχθηκε μέσα σε λίγες μόνο μέρες, άρα ούτε και μπορεί να θεραπευτεί τόσο σύντομα. Χρειάζεται χρόνος. Κάποιοι λένε: «Κάνω πράξη την αλήθεια και ενεργώ σύμφωνα με τις αρχές εδώ και πολύ καιρό· γιατί δεν έχω κερδίσει ακόμα τις ευλογίες του Θεού; Γιατί δεν νιώθω να με γεμίζει το Άγιο Πνεύμα;» Σ’ αυτό το θέμα δεν μπορείς να βασιστείς στα συναισθήματα. Πώς, λοιπόν, μπορείς να ξέρεις αν έχουν συμβεί οι αλλαγές; Θα το καταλάβεις όταν σου συμβεί κάτι και νιώσεις να υποτάσσεσαι όλο και ευκολότερα. Πρώτα, χρειαζόταν προσπάθεια για να υποταχθείς· συνέχεια εκλογίκευες τα πράγματα, τα εξέταζες εξονυχιστικά, τα ανέλυες, ήθελες να αμφισβητείς και να αντιστέκεσαι, οπότε αναγκαζόσουν να δείξεις αυτοσυγκράτηση. Τώρα, όμως, δεν υπάρχει πια ανάγκη για κάτι τέτοιο. Όταν σου συμβαίνει κάτι, δεν το εξετάζεις εξονυχιστικά. Όταν έχεις αντιλήψεις ή ιδέες, προσεύχεσαι και διαβάζεις τον λόγο του Θεού για να απαλλαγείς απ’ αυτές και να τις εγκαταλείψεις. Λύνεις τα προβλήματά σου πιο γρήγορα και εύκολα. Αυτό αποδεικνύει ότι κατανοείς την αλήθεια και έχεις αλλάξει. Αρχικά, η αλλαγή αφορά τη συμπεριφορά σου, όμως λίγο-λίγο επεκτείνεται στη ζωή και τη διάθεσή σου. Γίνεται όλο και ευκολότερο να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Επιπλέον, οι προθέσεις, τα σχέδια και τα πλάνα σου λίγο-λίγο μειώνονται και λιγοστεύουν συνεχώς. Αν, ωστόσο, αυξηθούν αντί να μειωθούν, τότε υπάρχει πρόβλημα. Και αυτό αποδεικνύει ότι, αυτό το διάστημα, δεν επεδίωκες την αλήθεια, αλλά απλώς κόπιαζες. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια νομίζουν ότι, όσο περισσότερη προσπάθεια καταβάλουν, τόσο περισσότερη αξία θα κερδίσουν, και τόσο σπουδαιότερο θα είναι το στεφάνι δόξας που τους περιμένει στο μέλλον. Χωρίς να το ξέρουν, ακολουθούν τα βήματα του Παύλου. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια ασχολούνται συνεχώς με το πόσο μεγάλο στεφάνι δόξας ή φωτοστέφανο θα βάλουν στο κεφάλι τους. Επικεντρώνονται συνεχώς σ’ αυτό, κι έτσι αποκτούν την επιθυμία για γρήγορη επιτυχία και άμεσα οφέλη. Θέλουν να καταβάλουν όλο και περισσότερη προσπάθεια, γιατί νομίζουν ότι, όσο περισσότερο κοπιάσουν, τόσο περισσότερες ευλογίες θα αποκτήσουν, ότι η μεγάλη προσπάθεια θα φέρει σπουδαίες ευλογίες, και ότι, εκτελώντας ένα σπουδαίο καθήκον, θα αποκτήσουν μεγάλη αξία και ανταμοιβές. Αν επικεντρώνονται συνεχώς σε τέτοια ζητήματα, μπορούν να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους; Όχι· όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια δεν μπορούν να εκτελέσουν καλά το καθήκον τους.

Υπάρχουν ενδείξεις για το αν κάποιος αναπτύσσεται στη ζωή του επιδιώκοντας την αλήθεια. Το νιώθεις κι εσύ μέσα σου. Οι σκέψεις και οι απόψεις των ανθρώπων υφίστανται αλλαγές μετά από ένα διάστημα κλαδέματος. Για παράδειγμα, μπορεί να πεις: «Δεν με αφορά πλέον το προσωπικό κέρδος και η προσωπική ζημία. Αυτήν τη στιγμή δεν φαίνεται σημαντικό το αν ο Θεός θα δώσει ανταμοιβές, ούτε και έχει μεγάλη σημασία αν θα αποκτήσω ευλογίες στο τέλος· τέτοιες ανησυχίες δεν έχουν πλέον θέση στην καρδιά μου. Αν, τώρα, ο Θεός πει ότι δεν θέλει να με ευλογήσει, αλλά να με εξευγενίσει και να μου στερήσει κάτι, μάλλον μπορώ να υποταχθώ. Μέσα μου θα έχω κάποια λύπη, θα έχω όμως και κάποια υποταγή». Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι πλέον έχεις, σε έναν βαθμό, μια θεοφοβούμενη καρδιά, έχεις απαλλαγεί από ένα μέρος της διεφθαρμένης σου διάθεσης, και έχεις αλλάξει αληθινά. Για παράδειγμα, αν στο παρελθόν σε διάλεγαν για να εκτελέσεις ένα καθήκον που περιλάμβανε σωματική ταλαιπωρία, μπορεί και να έκλαιγες μερικά βράδια γι’ αυτό. Τώρα, όμως, μπορείς να υποτάσσεσαι χύνοντας ελάχιστα δάκρυα. Σου έχει γίνει ευκολότερο να υποτάσσεσαι, και πλέον δεν φοβάσαι τις δυσκολίες. Από πού προέκυψε αυτή η υποταγή; Την έφερε η κανονική σχέση που έχτισες με τον Θεό, και το γεγονός ότι λίγο-λίγο αποδέχθηκες το κλάδεμά σου από Εκείνον, καθώς και τις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις Του. Όταν πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα, οι επιθυμίες, τα σχέδια, οι προθέσεις και οι φιλοδοξίες που έχεις υποκειμενικά δεν είναι πια τόσο εμφανή, και σταματάς να σκέφτεσαι το προσωπικό κέρδος και την προσωπική ζημία. Στο παρελθόν, όλα αυτά ήταν δεύτερα, τρίτα ή τέταρτα στη λίστα των προτεραιοτήτων σου, όμως τώρα δεν είναι πια σημαντικά και δεν τα σκέφτεσαι καθόλου. Η επιθυμία σου να υποταχθείς στον Θεό έχει γίνει πιο ισχυρή και, σιγά-σιγά, μπορείς πλέον να λες και να εννοείς πραγματικά: «Ό,τι κι αν μου δώσει ο Θεός, ό,τι κι αν θελήσει να μου πάρει, συμφωνώ». Μπορείς πλέον να λες αυτό που είπε κι ο Ιώβ: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον». Έχεις όμως το ανάστημα ενός Ιώβ; (Όχι.) Θα τολμούσες να προσευχηθείς στον Θεό να σε δοκιμάσει όπως δοκίμασε τον Ιώβ; Δεν θα τολμούσες· δεν διαθέτεις ούτε την πίστη ούτε και το ανάστημα για κάτι τέτοιο. Όταν φαντάζεσαι τον Ιώβ να είναι γεμάτος πληγές, που τις ξύνει με ένα σπασμένο κομμάτι αγγείου, ήδη φοβάσαι και τρέμεις, και σκέφτεσαι: «Πόσο οδυνηρό πρέπει να ήταν. Ελπίζω εμένα να μη μου συμβεί ποτέ. Δεν θα μπορούσα να το αντέξω. Δεν έχω τόση πίστη». Έτσι δεν είναι; Γι’ αυτό, μην αναλαμβάνεις κάτι που δεν έχεις αρκετή πίστη για να το φέρεις σε πέρας. Μην ανυπομονείς να δεις αποτελέσματα και μη νομίζεις ότι έχεις ανάστημα. Άσε τα βήματά σου να σε οδηγήσουν σταθερά, μάθε να αφήνεις τα πράγματα να εξελιχθούν φυσικά, και εμβάθυνε λίγο-λίγο στις εμπειρίες που βιώνεις σου. Όταν κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια, θα μπορείς να αντιληφθείς ξεκάθαρα ό,τι διεφθαρμένο υπάρχει μέσα σου, και θα εγκαταλείψεις εύκολα τις προσωπικές σου σκέψεις και προθέσεις, και τα προσωπικά σου σχέδια και πλάνα. Η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο κανονική. Το πόσο κανονική είναι η σχέση σου μαζί Του εξαρτάται κυρίως από το αν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια για να πετύχεις την υποταγή σ’ Αυτόν. Και υποταγή σημαίνει την άμεση και πλήρη υπακοή, αποδοχή και άσκηση, χωρίς εξονυχιστική εξέταση και αντιρρήσεις. Η εξονυχιστική εξέταση δεν είναι υπακοή. Γιατί, μήπως είναι οι αντιρρήσεις; Ακόμα λιγότερο. Δεν υπάρχει άραγε πρόβλημα αν πεις: «Ο Θεός θέλει να το κάνω με αυτόν τον τρόπο, αλλά εγώ θα το κάνω όπως θέλω»; (Υπάρχει.) Και όχι μόνο υπάρχει πρόβλημα, αλλά δεν είναι καν υποταγή. Πρέπει να γνωρίζεις τις πρακτικές εκδηλώσεις της υποταγής και, αν δεν μπορείς να τις πετύχεις, τότε να μη λες ότι υποτάσσεσαι στον Θεό. Καλό θα ήταν να μιλάς σύμφωνα με το επίπεδο που έχεις κατακτήσει και να εκφράζεις αντικειμενικά γεγονότα. Μην υπερβάλλεις και, προπάντων, μη λες ψέματα. Αν δεν κατανοείς κάτι, πες απλώς ότι δεν το καταλαβαίνεις, κι έπειτα αναζήτησε την αλήθεια για να το συλλάβεις· θα έχεις όσο χρόνο θες στο μέλλον για να μιλήσεις σχετικά μ’ αυτό. Είναι σαφές ότι κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, και συνεχίζουν να λένε μεγάλα λόγια και να ισχυρίζονται ότι υποτάσσονται στον Θεό. Δεν είναι αλαζονικό και παράλογο αυτό; Αγαπούν πολύ αυτήν τη δήλωση όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν την κατανοούν. Όταν βλέπουν κάποιον να έχει απαρνηθεί την οικογένεια και την εργασία του για να εκτελέσει το καθήκον του, λένε: «Κοίταξε πόσο αγαπάει αυτός ο άνθρωπος τον Θεό». Μόνο βλάκας θα έλεγε κάτι τέτοιο, κι από αυτό φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνουν καθόλου την αλήθεια. Εσείς θα τολμούσατε τώρα να ανακοινώσετε δημόσια ότι υποτάσσεστε στον Θεό και Τον αγαπάτε; (Όχι.) Αυτό θα πει ότι έχετε κάποια λογική. Ενώ εκείνοι οι αλαζόνες, παράλογοι βλάκες λένε συνεχώς ότι αγαπούν τον Θεό και υποτάσσονται σ’ Αυτόν, και με το που θα κάνουν την παραμικρή θυσία ή θα υποστούν μια μικρή δυσκολία, σκέφτονται: «Άραγε με αντάμειψε ο Θεός; Ευλόγησε την οικογένειά μου; Θα περάσουν τα παιδιά μου στη σχολή που θέλουν; Υπάρχει καμιά ελπίδα να πάρει ο σύζυγός μου προαγωγή και αύξηση; Είχα κανένα όφελος από τα καθήκοντα που εκπλήρωσα τα τελευταία δύο χρόνια; Έχω πάρει ευλογία; Με περιμένει στεφάνι δόξας;» Όλο τέτοια σχέδια καταστρώνουν· είναι αυτό εκδήλωση που δείχνει ότι επιδιώκουν την αλήθεια; (Όχι.) Πώς αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, εσείς την επιδίωξη της αλήθειας; (Για να επιδιώξουμε την αλήθεια, πρέπει να αναγνωρίσουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, να επιδιώξουμε την αλλαγή των διαθέσεών μας και να ζούμε σαν αληθινοί άνθρωποι.) Στην πραγματικότητα, δεν είναι καν τόσο περίπλοκο· χρειάζεται να αξιολογήσεις μόνο ένα πράγμα: ενώ εκτελείς το καθήκον σου, παρατήρησε απλώς αν έδειξες υποταγή και πίστη, αν το έκανες με όλη σου την καρδιά και τη δύναμη, και αν οι ενέργειές σου ήταν σύμφωνες με τις αλήθεια-αρχές. Αυτά τα κριτήρια καθορίζουν ξεκάθαρα αν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Αν κάποιος καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να εκτελέσει το καθήκον του, αλλά αντιστέκεται στο να κάνει πράξη την αλήθεια και το απεχθάνεται, τότε δεν επιδιώκει την αλήθεια. Κάποιοι μιλάνε συνεχώς για όλα όσα κάνουν για την εκκλησία, για το πόσο σπουδαία είναι η συμβολή τους στον οίκο του Θεού. Τα λένε αυτά ακόμα και μετά από χρόνια πίστης στον Θεό· τέτοιοι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια; (Όχι.) Τέτοιοι άνθρωποι είναι αξιολύπητοι! Έχουν μικροσκοπικό ανάστημα και δεν εξελίσσονται ποτέ. Δεν έχουν καν ζωή. Και γιατί κάποιος που δεν έχει ζωή συνεχίζει να καταβάλλει τόση προσπάθεια; (Για να κερδίσει ευλογίες.) Σωστά. Ένας τέτοιος άνθρωπος καθοδηγείται από τις προσωπικές του φιλοδοξίες και επιθυμίες. Αν δεν επιδιώξει την αλήθεια, δεν θα μπορέσει ποτέ να τα εγκαταλείψει όλα αυτά. Τον βλέπεις επίσης να παρακολουθεί κηρύγματα και να ακούει τους άλλους να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια στις συναθροίσεις· γιατί, λοιπόν, δεν καταλαβαίνει; Κάθε μέρα, αδιάκοπα, αναρωτιέται: «Πώς μπορώ να ακούω περισσότερο, να διαβάζω περισσότερο, να θυμάμαι περισσότερο, κι έτσι να μιλάω περισσότερο όταν εργάζομαι; Αν το καταφέρω αυτό, θα έχω κάνει καλές πράξεις και θα με θυμάται ο Θεός, οπότε θα κερδίσω ευλογίες». Στο τέλος τέλος, όλα όσα κάνει είναι για να κερδίσει ευλογίες. Και μάλιστα πιστεύει ότι δικαίως θα πρέπει να τις κερδίσει. Μόλις κατανοήσει και κατακτήσει την αλήθεια κάποιος που την επιδιώκει, παύει να επιδιώκει τις ευλογίες, γιατί αυτό το θεωρεί παράλογο. Τι ευλογίες μπορείς να κερδίσεις αν δεν έχει μεταμορφωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου και δεν έχεις καν την παραμικρή υποταγή στον Θεό; Ποιος θα σου δώσει ευλογίες; Πώς άραγε κερδίζει κανείς ευλογίες; (Τις δίνει ο Θεός.) Και, αν δεν σου τις δώσει Εκείνος, μπορείς να Του τις αρπάξεις μόνος σου; (Όχι.) Κάποιοι θέλουν να τις αποκτήσουν ακόμα και με τη βία· δεν είναι εντελώς βλακώδες αυτό; Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι πολύ έξυπνοι, δεν είναι όμως πρόθυμοι να αναζητήσουν παραπάνω την αλήθεια ενώ εκτελούν τα καθήκοντά τους ούτε και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές. Πώς θα γίνει έτσι να κερδίσουν τις ευλογίες του Θεού; Μάλλον κακό τούς κάνει η τόση εξυπνάδα!

28 Αυγούστου 2018