Μόνο η διάλυση της διεφθαρμένης διάθεσης μπορεί να επιφέρει αληθινή μεταμόρφωση (Μέρος πρώτο)

Αυτήν τη στιγμή, κάνετε όλοι σας το καθήκον σας με πολύ ενεργητικό τρόπο, και μπορείτε να υπομείνετε και λίγα βάσανα· οπότε, όσον αφορά τη ζωή-είσοδο, έχετε μονοπάτι να βαδίσετε μπροστά; Αποκτάτε καινούργια διαφώτιση; Βλέπετε νέο φως; Η ζωή-είσοδος είναι ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας για όσους πιστεύουν στον Θεό, και το ίδιο είναι και η εκτέλεση του καθήκοντος· αλλά με ποιον τρόπο θα καταφέρεις να κάνεις καλά το καθήκον σου, να ανταποκρίνεσαι σε αποδεκτό επίπεδο, να κάνεις το καθήκον σου πιστά; Πώς θα τα πετύχεις όλα αυτά; (Επιδιώκοντας την αλήθεια.) Σωστά, πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια. Και πώς θα επιδιώξεις την αλήθεια; Πρέπει να διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού· αυτά μόνο είναι η αλήθεια. Για να αποκτήσεις την αλήθεια, πρέπει να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού και να τα βιώνεις πιο συχνά· μόνο τότε μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια. Για να καταλάβεις την αλήθεια, λοιπόν, δεν πρέπει άραγε να καταβάλεις προσπάθεια προς την κατεύθυνση των λόγων του Θεού; Κάποιοι λένε: «Στα όσα χρόνια πιστεύω στον Θεό, έχω μεν διαβάσει πάρα πολλά απ’ τα λόγια Του και έχω καταλάβει ένα μέρος της αλήθειας, αλλά όταν μου συμβαίνουν ασυνήθιστα πράγματα, τότε δεν βρίσκω το μονοπάτι και δεν ξέρω πώς να κάνω πράξη την αλήθεια· πώς είναι δυνατόν να μην αξιοποιώ εκείνα που καταλαβαίνω και για τα οποία μιλάω; Τώρα καταλαβαίνω ότι το μόνο που ξέρω είναι λόγια και δόγματα, και δεν ξέρω πώς να κάνω πράξη την αλήθεια όταν μου συμβαίνει κάτι. Είμαι τόσο φτωχός και αξιολύπητος». Κάποιοι άνθρωποι, όταν συναναστρέφονται, πολλές φορές εξαπολύουν έναν ακατάπαυστο χείμαρρο από λόγια, ενώ θυμούνται μάλιστα και κάποια από τα λόγια του Θεού απέξω· νομίζουν, λοιπόν, ότι καταλαβαίνουν την αλήθεια, ότι έχουν πνευματικότητα και ότι διαθέτουν κάποιο μέρος της αλήθεια-πραγματικότητας· όταν, όμως, κάποτε τους τύχει κάτι που δεν συμφωνεί με αυτά που θέλουν, τότε θα αρχίσουν να έχουν αντιλήψεις για τον Θεό. Καμιά φορά, μπορεί ακόμη και να παραπονεθούν γι’ Αυτόν. Θα αποκαλυφθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και όσο κι αν προσευχηθούν, δεν θα μπορέσουν να λύσουν τα προβλήματά τους. Όταν οι άλλοι συναναστρέφονται μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, αυτοί λένε: «Εγώ καταλαβαίνω αυτό το δόγμα καλύτερα από σένα. Την αλήθεια την καταλαβαίνω πιο πολύ από σένα· το δόγμα ξέρω να το κηρύξω καλύτερα από σένα· κηρύγματα έχω ακούσει περισσότερα από σένα· προσπάθεια καταβάλλω πιο πολλή από σένα· όσον αφορά την πίστη στον Θεό, πιστεύω περισσότερο καιρό από σένα. Μην προσπαθείς να με διδάξεις· καταλαβαίνω τα πάντα». Νομίζουν πως καταλαβαίνουν τα πάντα, αλλά όταν μπαίνουν στο παιχνίδι οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους, και όταν τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τότε δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τα πνευματικά δόγματα που ξεστομίζουν συνήθως δεν λύνουν τα προβλήματά τους. Έχουν τελικά μεγάλο ή μικρό ανάστημα; Αφού νομίζουν ότι καταλαβαίνουν την αλήθεια, γιατί δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν; Τι συμβαίνει εδώ; Δεν σας τυχαίνουν συχνά τέτοια προβλήματα; Πρόκειται για μια συνηθισμένη δυσκολία που συναντούν οι πιστοί κατά τη ζωή-είσοδο, και αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία του ανθρώπου. Προτού σου συμβεί κάτι, μπορεί να νομίζεις ότι πιστεύεις ήδη στον Θεό για κάποιο διάστημα, ότι έχεις κάποιο ανάστημα και κάποιο θεμέλιο, ενώ όταν συμβαίνουν πράγματα στους άλλους ανθρώπους, κάπως μπορείς να τα διακρίνεις. Μάλιστα, μπορείς να υποφέρεις αρκετά καθώς κάνεις το καθήκον σου, μπορείς να πληρώσεις ένα μεγάλο τίμημα και να ξεπεράσεις πολλές από τις δυσκολίες σου, όπως για παράδειγμα τις σωματικές ασθένειες, τα ελαττώματα και τις ελλείψεις σου· το πιο δύσκολο, όμως, για τους ανθρώπους είναι να απαλλαγούν από τις διεφθαρμένες που αποκαλύπτουν συχνά. Η «διεφθαρμένη διάθεση» είναι ένας όρος που τον ξέρουν οι άνθρωποι. Δεν γνωρίζουν, όμως, όλοι ξεκάθαρα τι ακριβώς είναι η διεφθαρμένη διάθεση, πώς φανερώνεται μια τέτοια διάθεση και σε ποιες σκέψεις και πράξεις οδηγεί. Αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ούτε αντιλαμβάνονται τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση ή ποιες πράξεις αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, τότε δεν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι αν δεν κάνει αμαρτίες, τότε κάνει πράξη την αλήθεια, ακόμη και αν ζει σύμφωνα με μια τέτοια διάθεση; Εσείς έχετε μια τέτοια κατάσταση; (Έχουμε.) Αν δεν καταλαβαίνεις ή δεν αντιλαμβάνεσαι καθόλου τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση, τότε μπορείς να φτάσεις στην αυτογνωσία; Μπορείς να καταλάβεις τη διεφθαρμένη σου φύση; Με τίποτα. Αν δεν γνωρίζεις τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση, τότε γίνεται να ξέρεις πώς να ενεργήσεις για να κάνεις πράξη την αλήθεια; Γίνεται να ξέρεις ποιες ενέργειες είναι σωστές και ποιες λάθος; Σε καμία περίπτωση. Όσοι, λοιπόν, δεν έχουν αυτογνωσία δεν θα έχουν ζωή-είσοδο.

Το μονοπάτι της ζωής-εισόδου έχει σχέση με πολλές καταστάσεις. Τη λέξη «κατάσταση» λογικά όλοι την ξέρετε, αλλά τι σημαίνει; Πώς την αντιλαμβάνεστε; (Κατάσταση είναι οι απόψεις και οι σκέψεις που έχει κάποιος όταν του συμβαίνει κάτι· μπορεί να επηρεάσει και να ασκήσει έλεγχο στην ομιλία, στη διαγωγή και στις επιλογές του. Όλα αυτά τα πράγματα αποτελούν μια κατάσταση.) Αρκετά ακριβής ερμηνεία. Θέλει κανένας άλλος να πει κάτι; (Κατάσταση σημαίνει πως κάποιος να ζει σε μια φάση αρνητική και όχι και πολύ κανονική, επειδή τον κυβερνάει κάποιου είδους διεφθαρμένη διάθεση, για ένα ορισμένο διάστημα ή ως προς ένα συγκεκριμένο θέμα· για παράδειγμα, όταν τον κλαδεύουν πολύ ή όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποιες δυσκολίες.) (Πρόσφατα, όταν είχα κάποια αποτελέσματα στο καθήκον μου, ήμουν σε μια κατάσταση αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού. Νόμιζα ότι είχα αλλάξει, ότι διέθετα την αλήθεια-πραγματικότητα και ότι θα κέρδιζα σίγουρα την αποδοχή του Θεού· η αλήθεια είναι ότι απείχα ακόμη πολύ από τις απαιτήσεις του Θεού. Μόνο τώρα καταλαβαίνω ότι αυτό ήταν κάποιου είδους κατάσταση αλαζονείας και έπαρσης.) Όλες οι καταστάσεις που αναφέρατε είναι αρνητικές. Σωστές, θετικές καταστάσεις υπάρχουν; (Ναι. Για παράδειγμα, όταν θέλω να ικανοποιήσω τον Θεό με όλες μου τις δυνάμεις, μπορώ να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα μου και να κάνω πράξη την αλήθεια. Μια τέτοια κατάσταση είναι θετική.) Το μόνο που έχετε κάνει μέχρι τώρα είναι να περιγράψετε κάποιες καταστάσεις χωρίς να έχετε ορίσει στ’ αλήθεια τι σημαίνει κατάσταση. Ας συνοψίσουμε τώρα, λοιπόν, με βάση όλα όσα έχετε πει, τι είναι στ’ αλήθεια η κατάσταση. Σε τι αναφέρεται στην πραγματικότητα ο όρος «κατάσταση»; Είναι ένα είδος άποψης που έχουν οι άνθρωποι ή μια συνθήκη στην οποία βρίσκονται όταν τους συμβαίνει κάτι, καθώς και οι σκέψεις, οι συναισθηματικές εναλλαγές και οι στάσεις στις οποίες οδηγεί αυτή η συνθήκη. Για παράδειγμα, όταν σε κλαδέψουν την ώρα που κάνεις το καθήκον σου, θα στενοχωρηθείς και θα βρεθείς σε μια αρνητική κατάσταση. Τη στιγμή εκείνη, κάποιες από τις σχετικές λεπτομέρειες της κατάστασής σου είναι οι οπτικές και οι στάσεις που αποκαλύπτεις, καθώς και οι απόψεις σου. Κάτι τέτοιο δεν βιώνετε συνήθως; (Ναι.) Έχει σχέση με τη ζωή του καθενός· όλοι μπορούν να ταυτιστούν μ’ αυτό —να το νιώσουν, να το βιώσουν και να έρθουν σε επαφή μαζί του— κάθε μέρα στην καθημερινότητά τους. Τι πιστεύετε, λοιπόν; Όταν κάποιος βρίσκεται σε αρνητική κατάσταση, ποια είναι αυτά που εκδηλώνει; (Παρανόηση, υπεκφυγές, ετυμηγορίες για τον εαυτό του, αλλά και πλήρης παραίτηση μετά από τυχόν αναποδιές· όταν πρόκειται για κάτι σοβαρό, μπορεί κανείς ακόμη και να αποφύγει τελείως τις ευθύνες του.) Όταν είναι σοβαρό και θέλει να αποφύγει τις ευθύνες του, κάτι τέτοιο είναι στάση ή θέση; Ή είναι κάτι άλλο; (Είναι ένα είδος συνθήκης και όρεξης.) Είναι περισσότερο συνθήκη και όρεξη. Αυτήν τη στιγμή, τι στάση έχει κανείς καθώς κάνει τα καθήκοντά του; (Είναι αρνητικός και χαλαρός, δεν έχει κανένα κίνητρο, ενεργεί μηχανικά.) Έτσι είναι η πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Η φράση «δεν έχει κανένα κίνητρο» δεν έχει κανένα νόημα· πρέπει να μιλήσεις για την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Τι σκέφτονται οι άνθρωποι όταν κάνουν το καθήκον τους χωρίς κίνητρο; Ποια είναι η διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτουν εκείνη τη στιγμή; (Απλώς είναι επιπόλαιοι στο καθήκον τους· κάνουν ό,τι κάνουν με μισή καρδιά.) Αυτό δεν είναι διάθεση, αλλά ένας ορισμός που ισχύει για σένα αφότου ενεργήσεις· είναι ένας τρόπος δράσης. Όμως δεν χρειάζεται άραγε να ψάξεις βαθύτερα για να βρεις τι σε ώθησε να είσαι επιπόλαιος; Αν ψάξεις αρκετά βαθιά, θα αποκαλύψεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Η επιπολαιότητα είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Ο τρόπος σκέψης σου μπορεί να σε κάνει επιπόλαιο στο καθήκον σου και λιγότερο ενεργητικό από πριν. Αυτή η σκέψη σου αποτελεί διεφθαρμένη διάθεση, και αυτό που οδήγησε σ’ αυτήν είναι η φύση σου. Κάποιοι κλαδεύονται την ώρα που κάνουν το καθήκον τους και λένε: «Τόσο λίγες ικανότητες που έχω, πόσα μπορώ στ’ αλήθεια να κάνω; Αφού δεν καταλαβαίνω και πολλά, αν θέλω να κάνω καλά αυτήν τη δουλειά, τότε θα πρέπει να μαθαίνω στην πορεία, έτσι δεν είναι; Θα μπορέσω να το κάνω εύκολα αυτό; Ο Θεός πολύ απλά δεν καταλαβαίνει τους ανθρώπους· δεν είναι σαν να οδηγείς μια πάπια σε μια κούρνια; Ας το κάνει κάποιος που καταλαβαίνει περισσότερα από μένα. Εγώ μόνο έτσι μπορώ να το κάνω —δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο». Οι άνθρωποι λένε και σκέφτονται τέτοια πράγματα πολύ συχνά, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όλοι μπορούν να το παραδεχτούν αυτό. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν είναι άγγελος· οι άνθρωποι δεν ζουν σε φούσκα. Όλοι έχουν αυτές τις σκέψεις και τις αποκαλύψεις της διαφθοράς. Όλοι είναι ικανοί να αποκαλύψουν αυτά τα πράγματα και να ζουν συχνά σε τέτοιες καταστάσεις· το κάνουν χωρίς να το θέλουν· δεν μπορούν παρά να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Οι άνθρωποι, πριν τους συμβεί κάτι, έχουν μια κατάσταση σχετικά κανονική, αλλά όταν τους τύχει κάτι, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Πολύ εύκολα αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο από μέσα τους μια αρνητική κατάσταση, χωρίς να την εμποδίζει ή να την περιορίζει τίποτα και χωρίς να προκληθεί ή να υποκινηθεί από τους άλλους· αν τους συμβεί κάτι που δεν το θέλουν, τότε αποκαλύπτονται ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος από μέσα τους αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Γιατί μπορούν να αποκαλυφθούν ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος; Αυτό είναι απόδειξη ότι οι άνθρωποι την έχουν μέσα τους μια τέτοια διεφθαρμένη διάθεση και διεφθαρμένη φύση. Τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους δεν τους τις επιβάλλουν ούτε τις ενσταλάζουν άλλοι, και φυσικά ούτε τις διδάσκουν ούτε τις υποκινούν άλλοι, ούτε τους ωθούν άλλοι· αντίθετα, οι ίδιοι οι άνθρωποι τις διαθέτουν. Αν οι άνθρωποι δεν απαλλαγούν απ’ αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τότε δεν μπορούν να ζήσουν σε σωστές, θετικές καταστάσεις. Γιατί αποκαλύπτονται συχνά αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Η αλήθεια είναι πως όλοι σας έχετε ήδη καταλάβει πως αυτές οι καταστάσεις είναι λανθασμένες και δεν είναι κανονικές, καθώς και ότι πρέπει να αλλάξουν. Ως τώρα, δεν έχετε αποβάλει ακόμη αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις ούτε έχετε εγκαταλείψει αυτές τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, και οι καταστάσεις σας δεν έχουν ακόμα αλλάξει σημαντικά. Έχουν περάσει δέκα ή είκοσι χρόνια, κι εσείς δεν έχετε αλλάξει ακόμα καθόλου· βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση με πριν που αποκαλύπτετε διαφθορά, η οποία δεν έχει μειωθεί σημαντικά. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα; Τι αποδεικνύει αυτό; Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, οι περισσότεροι από σας δεν αναπτύχθηκαν καθόλου· καταλαβαίνετε απλώς κάποια λόγια και δόγματα, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια ούτε να καταθέσετε βιωματική μαρτυρία, επειδή όλα αυτά τα χρόνια, δεν επιδιώξατε την αλήθεια, και η διεφθαρμένη σας διάθεση δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι η εμπειρία ζωής σας είναι πολύ επιφανειακή, δεν έχει καθόλου βάθος· μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το σημερινό σας ανάστημα είναι πολύ μικρό και δεν διαθέτετε καμία αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορείτε να δεχτείτε αυτά που σας είπα; Όσοι έχουν λίγη πρακτική εμπειρία λογικά μπορούν να καταλάβουν τα λόγια Μου, αλλά εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια και δεν γνωρίζουν ακόμη τι είναι η ζωή-είσοδος μπορεί να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνουν αυτά τα λόγια. Γιατί σας ρώτησα μόλις τώρα τι σημαίνει κατάσταση; Αν δεν καταλαβαίνετε τι είναι η κατάσταση, τότε δεν πρόκειται να καταλάβετε καθόλου τι λέω· απλώς θα ακούτε τα λόγια και θα τα αντιμετωπίζετε σαν να είναι σωστά. Αν έχετε μια τέτοια οπτική, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχετε καμία εμπειρία και ότι δεν καταλαβαίνετε τα λόγια του Θεού. Αν οι άνθρωποι θέλουν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, να έχουν αληθινή ζωή-είσοδο, πρέπει να καταλάβουν αρκετές καταστάσεις· πρέπει να καταλάβουν και να διαχειριστούν τα προβλήματά τους, και να μάθουν σε τι κατάσταση βρίσκονται στην πραγματική τους ζωή, αν αυτή η κατάσταση είναι σωστή ή λάθος, τι είδους διεφθαρμένη διάθεση αποκαλύπτουν όταν βρίσκονται σε λανθασμένη κατάσταση και ποια είναι η ουσία αυτής της διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα αυτά πρέπει να τα καταλάβουν. Αν δεν καταλαβαίνεις και δεν αντιλαμβάνεσαι αυτά τα πράγματα, τότε, απ’ τη μία, δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις για να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, έτσι ώστε να αλλάξεις· απ’ την άλλη, δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις για να φας και να πιεις τα λόγια του Θεού ή να εισέλθεις στην αλήθεια. Μήπως αντιμετωπίζετε συχνά μια κατάσταση σαν κι αυτή που θα πω; Μήπως, αφού Με ακούσετε να μιλάω για κάτι, γνωρίζετε μόνο γι’ αυτό το πράγμα, αλλά όχι σε ποια κατάσταση αναφέρεται, και μήπως δεν μπορείτε να το εφαρμόσετε στον εαυτό σας; (Ισχύει.) Αυτό δείχνει ότι η εμπειρία σας δεν έχει φτάσει ακόμη σ’ αυτό το σημείο. Αν μιλάω για κάτι που έχει σχέση μ’ εσάς και συνδέεται στενά με τη ζωή σας, όπως για παράδειγμα, αν μιλήσω για εκείνα που οι άνθρωποι συναντούν καθημερινά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, ή για τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν την ώρα που τα εκτελούν, ή εκείνα που έχουν σχέση με τις προθέσεις τους, τις αλαζονικές διαθέσεις, την επιπολαιότητα, ή τις στάσεις τους καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, τότε μόλις ακούσετε, πιθανόν και να μπορείτε να το εφαρμόσετε στον εαυτό σας. Αν μιλήσω πιο βαθιά γι’ αυτό το θέμα, κάποια πράγματα ίσως να μην μπορείτε να τα εφαρμόσετε στον εαυτό σας. Συμβαίνει αυτό μερικές φορές; (Συμβαίνει.) Όσο για εκείνα που δεν μπορείτε να εφαρμόσετε στον εαυτό σας, τα ακούτε άραγε όπως ακούτε το δόγμα, δηλαδή απλώς τα αφήνετε να περάσουν και να μη σας ακουμπήσουν; Τότε, πώς πρέπει να κατανοείτε όσα μπορείτε να εφαρμόσετε στον εαυτό σας; (Να κάνουμε αυτοκριτική και να φτάσουμε στην αυτογνωσία, και να αναζητούμε την αλήθεια για να απαλλαγούμε απ’ τη διαφθορά μας.) Αυτός είναι ο σωστός τρόπος εμπειρίας.

Είναι γενικόλογο να πει κανείς πως είναι σημαντικό να αναλογιστείς και να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Πώς πρέπει στ’ αλήθεια να κάνεις αυτοκριτική και να φτάσεις στην αυτογνωσία; Εδώ υπάρχει κάποιο μονοπάτι· όταν σου συμβαίνει κάτι, πρέπει να εξετάζεις την άποψη και τη στάση σου, τις σκέψεις σου, καθώς και την οπτική από την οποία βλέπεις, διαχειρίζεσαι και αντιμετωπίζεις αυτό το πρόβλημα. Μέσα απ’ αυτά τα βήματα, μπορείς να αναλογιστείς και να γνωρίσεις τελικά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Τι σκοπό έχει μια τέτοια αυτοκριτική και αυτογνωσία; Να καταλάβεις καλύτερα τη διεφθαρμένη κατάστασή σου και στη συνέχεια να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματά σου και να αλλάξεις τη διάθεσή σου. Και σε ποιο στάδιο βρίσκεστε όλοι εσείς αυτήν τη στιγμή; Σε ποιον βαθμό και πόσο βαθιά γνωρίζετε τον εαυτό σας; Πόσα καταλαβαίνετε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε σε διάφορες χρονικές στιγμές ή όταν σας συμβαίνουν διάφορα πράγματα; Έχετε καταβάλει καμιά προσπάθεια ή έχετε κάνει τη μελέτη σας απ’ αυτήν την άποψη; Έχετε βιώσει κάποια είσοδο; (Όταν μου συμβαίνουν πιο προφανή πράγματα ή σημαντικά γεγονότα, μπορεί να αντιληφθώ κάποια απ’ αυτά που αποκαλύπτω, ενώ τα μικρότερα ζητήματα μου διαφεύγουν εύκολα. Κάποιες φορές δεν καταλαβαίνω ότι ζω μέσα σε μια λανθασμένη κατάσταση.) Όταν δεν καταλαβαίνετε, σε τι κατάσταση βρίσκεστε τότε; Σε τι συνθήκες δεν θα καταλαβαίνατε; (Στην περίπτωση που κάνω το καθήκον μου λες και απλώς κάνω κάτι, χωρίς να καταβάλω προσπάθεια να κατανοήσω την αλήθεια που βρίσκεται στα λόγια του Θεού. Τότε, ακόμη και αν αποκάλυπτα μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα το καταλάβαινα.) Είναι πολύ συνηθισμένη κατάσταση το να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου λες και απλώς κάνεις κάτι, σαν ένα είδος δουλειάς, εργασίας ή ευθύνης, και να το κάνεις με απάθεια, χωρίς να το συνδέεις με τη ζωή-είσοδο· αντιμετωπίζεις το καθήκον σου απλώς ως κάτι που πρέπει να διεκπεραιωθεί, και όχι ως μονοπάτι ή μέθοδο για τη ζωή-είσοδο. Είναι ακριβώς σαν να πηγαίνεις για δουλειά: Κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους ως καριέρα, την έχουν κάνει κομμάτι της ζωής τους και τη συνδέουν με τα ενδιαφέροντά τους και τα χόμπι τους, καθώς και με τα ιδανικά και τους στόχους της ζωής τους. Άλλοι πάλι αντιμετωπίζουν τη δουλειά ως ένα είδος ευθύνης· δεν μπορούν να μην πάνε για δουλειά. Πηγαίνουν κάθε μέρα στην ώρα τους, ώστε να βγάλουν κάποια χρήματα για να συντηρήσουν την οικογένειά τους, αλλά δεν έχουν στόχους ούτε ιδανικά στη ζωή τους. Άραγε, αυτήν τη στιγμή, οι περισσότεροι από σας δεν βρίσκεστε σε τέτοια κατάσταση; Το καθήκον σας είναι αποκομμένο από τα λόγια του Θεού και από την αλήθεια. Ακόμη και αν αναγνωρίσετε τα λάθη σας, δεν πετυχαίνετε καμία πραγματική αλλαγή· μόνο όταν έχετε λίγες ενοχές μέσα σας θυμάστε να σκεφτείτε ζητήματα ζωής-εισόδου. Τον υπόλοιπο καιρό, συνήθως κάνετε ό,τι θέλετε. Όταν είσαι ευχαριστημένος ή όταν έχεις όρεξη, τα πας λίγο καλύτερα· αν, όμως, μια μέρα συμβεί κάτι που δεν θες ή αν δεις έναν εφιάλτη που σου χαλάσει την ψυχολογία, τότε αυτό μπορεί να επηρεάσει για μέρες την ψυχική σου κατάσταση, όπως και τα αποτελέσματα του καθήκοντός σου. Παρ’ όλα αυτά, εσύ μέσα σου δεν το καταλαβαίνεις καθόλου· είσαι μπερδεμένος, και γι’ αυτές τις δέκα μέρες, ή ακόμη και για δύο βδομάδες, καθυστερείς τα πράγματα, και απλώς τα βγάζεις πέρα με τρόπο επιπόλαιο. Όταν κάποιος ζει σε μια τέτοια κατάσταση, δεν σταματάει η ζωή-είσοδος; Αν σταματήσει η ζωή-είσοδος, τότε γίνεται οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τον Θεό με τις πράξεις τους και με το καθήκον που κάνουν; (Όχι.) Γιατί όχι; Οι πράξεις και το καθήκον τους σ’ αυτήν την περίπτωση δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και δεν ισοδυναμούν με μαρτυρία για τον Θεό· άρα, αν κάνουν έτσι το καθήκον τους δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό. Είναι πιθανό για κάποιο διάστημα να μην κάνεις κανένα λάθος στο καθήκον σου, οπότε νομίζεις ότι έτσι κάνεις το καθήκον σου πολύ σωστά· αν είσαι συνέχεια απασχολημένος με το καθήκον σου, και δεν εγκαταλείπεις το έργο σου ούτε σκέφτεσαι άλλα πράγματα, πιστεύεις ότι έτσι κάνεις το καθήκον σου μια χαρά. Μια τέτοια στάση δεν αποτελεί παράδειγμα επιπολαιότητας; Αν σου φτάνουν οι απλές πράξεις, και είσαι αποκομμένος από τις αλήθεια-αρχές, τότε μπορείς να πετύχεις αποτελέσματα στο καθήκον σου; Πώς θα δώσεις λογαριασμό στον Θεό όταν τελειώσει το έργο Του; Κάνεις το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο, αν δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη την ώρα που κάνεις το καθήκον σου, δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν χειρίζεσαι τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές; Θα πάρεις έτσι την έγκριση του Θεού; Αν ξαφνικά έρθεις αντιμέτωπος με μια δοκιμασία ή αν σε κλαδέψουν, κι έπειτα συνειδητοποιήσεις ότι η κρίση και η παίδευση προέκυψαν επειδή έχεις προσβάλει τη διάθεση του Θεού, και ξυπνήσεις απότομα απ’ το όνειρό σου και επιτέλους συνέλθεις για μερικές μέρες, αυτή η κατάσταση είναι κανονική για τη ζωή-είσοδο; (Όχι.) Η εμφανής αλλαγή πάνω σου μετά το κλάδεμά σου είναι σαν τον πόνο μετά από το μαστίγωμα. Έχεις λίγη αυτογνωσία. Φαινομενικά, μπορεί να δείχνεις ότι έχεις αναπτυχθεί λίγο και ότι έχεις καταλάβει κάπως ότι έχεις κλαδευτεί, κριθεί και παιδευτεί. Αλλά υποκειμενικά μιλώντας, αν οι άνθρωποι δεν καταλάβουν ή δεν αντιληφθούν καθόλου τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις και τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις τους, και αν δεν έχουν εξετάσει ποτέ προσεκτικά αυτά τα πράγματα και ούτε έχουν λύσει ποτέ αυτά τα προβλήματα, τότε μπορούν να επιτύχουν μια κανονική κατάσταση για τη ζωή-είσοδο; Μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να το καταφέρουν. Κάποιοι λένε: «Μπορώ να καταλάβω τις αρχές στα ζητήματα που αφορούν την εκτέλεση του καθήκοντός μου· αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας και είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα;» Είναι εύκολο να τηρεί κανείς τους κανονισμούς και να ενεργεί εξωτερικά με τον ίδιο τρόπο, αλλά αυτά δεν ισοδυναμούν με άσκηση της αλήθειας ούτε σημαίνουν ότι χειρίζεται κανείς τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι θα έπρεπε να σηκώνεσαι κάθε μέρα στις πέντε το πρωί και να πέφτεις για ύπνο στις δέκα το βράδυ· θα μπορούσες να ακολουθήσεις αυτήν την αρχή στην καθημερινότητά σου; (Όχι.) Ένα πρόγραμμα από τις πέντε το πρωί έως τις δέκα το βράδυ είναι μια χαρά· συμφωνεί με τους φυσικούς ρυθμούς των ανθρώπων και είναι καλό για το σώμα τους. Γιατί, λοιπόν, δυσκολεύονται να το αποδεχτούν; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ. Δεν σημαίνει πως δεν γνωρίζουν αυτήν τη λογική ή δεν ξέρουν αυτό το πράγμα, που αποτελεί κοινή γνώση· μια χαρά το ξέρουν. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν να το αποδεχτούν; Γιατί είναι απρόθυμοι να τηρήσουν αυτό το πρόγραμμα, γιατί δεν θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με αυτήν τη μέθοδο και αυτήν τη ρουτίνα; Έχει να κάνει με το σωματικό συμφέρον τους. Το να μη θες να ξυπνήσεις νωρίς δεν είναι το ίδιο με το να θες να κοιμηθείς περισσότερο, με το να θες να ακολουθείς τις σωματικές σου προτιμήσεις και τα σωματικά σου ένστικτα; Το πρωινό ξύπνημα πάει κόντρα στη σωματική άνεση των ανθρώπων, άρα είναι κάτι που δεν κάνουν πρόθυμα και τους δυσαρεστεί. Άρα, μπορούν οι άνθρωποι να αποδεχτούν ότι «το να σηκώνεσαι νωρίς είναι καλό για το σώμα σου»; Δεν μπορούν. Ούτε αυτήν την ελάχιστη πτυχή του συμφέροντός τους δεν μπορούν να εγκαταλείψουν· πρέπει, παρ’ όλα αυτά, να πειθαρχήσουν το σώμα τους, να προσευχηθούν και να εργαστούν πάνω στις σκέψεις τους. Πρέπει, επίσης, να δεχτούν την επιρροή του περιβάλλοντός τους· σηκώνονται μόνο όταν βλέπουν ότι έχουν σηκωθεί κι άλλοι και ντρέπονται που επιθυμούν να κοιμηθούν. Νιώθουν καθημερινά την υποχρέωση να σηκωθούν νωρίς, πράγμα που τους δυσαρεστεί πολύ. Τι προκαλεί τέτοιες σκέψεις και τέτοιες καταστάσεις; Οι άνθρωποι λαχταρούν τις φυσικές ανέσεις, θέλουν να ενεργούν όπως θέλουν, ενώ κάνουν και σκέψεις πώς να τεμπελιάσουν και να καλοπεράσουν. Καταρχάς, δεν σκέφτονται τους συνήθεις ρυθμούς του σώματός τους ούτε σκέφτονται το καθήκον που κάνουν· κάθε άλλο, το πρώτο τους μέλημα είναι να ικανοποιήσουν τα σωματικά τους συμφέροντα. Σε τελική ανάλυση, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου περιέχει ένα πράγμα: ο άνθρωπος θέλει συνέχεια να ικανοποιήσει τη σάρκα και να μην τον περιορίζει τίποτα. Αν τον κλαδέψουν, προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει και υπερασπίζεται συνέχεια τον εαυτό του· είναι λιγάκι παράλογο αυτό. Το πρωινό ξύπνημα είναι ένα μικρό θέμα που δεν έχει σχέση με τα κέρδη ή με τις απώλειες του καθενός —αν μπορείς να υπερνικήσεις την επιθυμία σου να κοιμηθείς λίγο παραπάνω, μπορείς να το καταφέρεις— αλλά οι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να εγκαταλείψουν το μικρό σωματικό όφελος της λίγο περισσότερης ξεκούρασης. Όταν η επιθυμία σου για περισσότερο ύπνο επηρεάζει το έργο σου, τότε καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν συνάδει με τις αλήθεια-αρχές· όχι μόνο δεν κάνεις αυτοκριτική, αλλά έχεις και παράπονα μέσα σου· είσαι δυσαρεστημένος και όλο σκέφτεσαι: «Γιατί να μην μπορώ ποτέ να καλοπεράσω λίγο ή να κάνω για λίγο ό,τι θέλω;» Κάποιοι άνθρωποι κάνουν συχνά τέτοιες σκέψεις. Και πώς πρέπει να διορθωθεί αυτή η κατάσταση; Πρέπει να προσεύχεσαι, να μπορείς να ξεπερνάς τις σωματικές σου δυσκολίες, να πασχίζεις να ωριμάσεις, να πάψεις να λαχταράς τις ανέσεις, να μπορείς να υποφέρεις, να είσαι πιστός στο καθήκον σου, να μην κάνεις ό,τι θέλεις και να μάθεις να αυτοσυγκρατείσαι. Είναι εύκολο να αυτοσυγκρατηθείς; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να αυτοσυγκρατηθούν, δεν τους αρέσει να τους διαχειρίζεται κάποιος άλλος και θέλουν να καλοπερνούν.) Όσοι δεν καταλαβαίνουν την αυτοσυγκράτηση, όσοι δεν μπορούν να αυτοσυγκρατηθούν, εκείνοι που έχουν ελλιπή αυτοσυγκράτηση, και που ενεργούν πάντα αλόγιστα και ενδίδουν σε φαντασιώσεις έχουν ανώριμη ανθρώπινη φύση, όσο χρονών κι αν είναι. Όταν αυτό το μικρό ζήτημα θίγει τα συμφέροντα των ανθρώπων, τότε αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη τους διάθεση. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια για να το λύσουν· πρέπει να φτάσουν στην αυτογνωσία και στην κατανόηση της αλήθειας, προκειμένου να λύσουν το πρόβλημα της διαφθοράς τους. Όταν καθαρθούν από τη διεφθαρμένη τους διάθεση, εισέρχονται χωρίς να το θέλουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, η ζωή τους αναπτύσσεται και ωριμάζει, και η ζωή-διάθεσή τους αλλάζει.

Μόλις τώρα έδωσα ένα απλό παράδειγμα του πώς ένα τόσο μικρό πράγμα όπως η καθημερινή ρουτίνα μπορεί να αποκαλύψει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και το τι περνάει πραγματικά απ’ το μυαλό τους· τώρα όλα αυτά έχουν αποκαλυφθεί. Με την αποκάλυψη αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων, κατάλαβες πόσο βαθιά σε έχει διαφθείρει ο Σατανάς. Πιστεύεις μεν στον Θεό για πολλά χρόνια και καταλαβαίνεις λίγα δόγματα, αλλά δεν έχεις απαλλαγεί ακόμα απ’ τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Όποιο καθήκον κι αν κάνεις, δεν μπορείς να το κάνεις σύμφωνα με ένα αποδεκτό πρότυπο· δεν μπορείς να χειριστείς κανένα ζήτημα σύμφωνα με τις αρχές· δεν υποτάσσεσαι ακόμα αληθινά στον Θεό. Στην κατάσταση, λοιπόν, στην οποία βρίσκονται τώρα οι άνθρωποι, έχουν σωθεί πραγματικά απ’ τον Θεό; Όχι ακόμα, γιατί δεν έχουν αποβάλει ακόμα ολοκληρωτικά τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, ακόμα κάνουν πράξη την αλήθεια σε πολύ περιορισμένο βαθμό και απέχουν πολύ από την πραγματική υποταγή σ’ Αυτόν· κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα, είναι ικανοί να ακολουθήσουν τον Σατανά ή τους ανθρώπους. Αυτά τα γεγονότα αρκούν για να αποδείξουν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν αναπτύξει αρκετό ανάστημα ώστε να σωθούν. Πρέπει ο καθένας να ταξινομήσει τον εαυτό του ανάλογα με την πραγματική του κατάσταση και να αξιολογήσει τι άνθρωπος είναι. Κάποιοι άνθρωποι, αν αναλογιστούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, μαθαίνουν τις διάφορες εσωτερικές τους καταστάσεις, καθώς και τις σκέψεις, τις απόψεις και τις συμπεριφορές που προκύπτουν όταν τους συμβαίνουν διάφορα πράγματα. Κάποιοι βλέπουν ότι είναι αλαζόνες και επηρμένοι, ότι τους αρέσει να επιδεικνύονται και να κοιτάζουν τους άλλους αφ’ υψηλού, αλλά και να λένε πως είναι ανώτεροι απ’ όλους. Κάποιοι βλέπουν ότι είναι φαύλοι και δόλιοι, ότι χρησιμοποιούν ένα σωρό ύπουλα μέσα και ότι είναι κακόβουλοι. Άλλοι βλέπουν ότι βάζουν πρώτο το κέρδος, ότι τους αρέσει να εκμεταλλεύονται τους άλλους και ότι είναι εγωιστές και ποταποί. Κάποιοι κάνουν λίγη αυτοκριτική και συνειδητοποιούν ότι είναι υποκριτές. Άλλοι μπορεί να πίστευαν παλιότερα ότι είχαν ταλέντο, ότι είχαν επίπεδο και ότι γνώριζαν καλά το επάγγελμά τους, αλλά μετά από λίγη αυτοκριτική, καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν ούτε ένα θετικό χαρακτηριστικό να αντισταθμίσει τα αρνητικά· είναι ατάλαντοι και, επιπλέον, είναι ανόητοι και δεν ενεργούν με αρχές. Κάποιοι συνειδητοποιούν μετά από λίγη αυτοκριτική ότι είναι μικροπρεπείς και ότι ψειρίζουν τα πάντα· δεν δέχονται να πει κανείς οτιδήποτε θίγει τα συμφέροντά τους και η ανεκτικότητα είναι γι’ αυτούς άγνωστη λέξη. Θα βοηθήσει στη ζωή-είσοδό σας να τα μάθετε όλα αυτά μέσω της αυτοκριτικής; (Θα βοηθήσει.) Πώς θα βοηθήσει; (Μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια καρδιά που αναζητά την αλήθεια. Αν δεν μάθουμε αυτά τα προβλήματα, τότε δεν πρόκειται να καταλάβουμε ότι αποκαλύπτουμε συχνά διεφθαρμένες διαθέσεις ούτε, βέβαια, να μπορέσουμε να τα λύσουμε αναζητώντας την αλήθεια.) (Αν δεν τα ξέρουμε όλα αυτά, τότε δεν θα ξέρουμε ότι βρισκόμαστε σε οικτρή κατάσταση. Μόλις τα μάθουμε, θα θελήσουμε να λύσουμε τα προβλήματά μας αναζητώντας την αλήθεια. Θα είμαστε πρόθυμοι να αποτινάξουμε τους περιορισμούς της διεφθαρμένης μας διάθεσης και θα θέλουμε να αναζητήσουμε την αλήθεια για να συμπεριφερθούμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού.) Σκεφτείτε έναν άνθρωπο που περνιέται για πολύ σπουδαίος, που νομίζει ότι έχει ισχυρό αίσθημα δικαίου, ότι είναι πολύ μεγαλόψυχος, ταλαντούχος, ανεκτικός, ευγενικός, ειλικρινής και πάρα πολύ αφοσιωμένος στους άλλους, αλλά και ότι η διεφθαρμένη διάθεσή του έχει τα ίδια μικρά ελαττώματα με τους συνηθισμένους ανθρώπους: την αλαζονεία, την αυταρέσκεια, το μίσος και τον φθόνο· νομίζει επίσης ότι, αν βάλουμε στην άκρη αυτά τα μικρά ελαττώματα, είναι τέλειος, είναι πιο έντιμος, πιο ευγενής και πιο στοργικός από τους άλλους. Πιστεύετε ότι κάποιος που βρίσκεται συνέχεια σε μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προσέλθει ενώπιον του Θεού και να μετανοήσει αληθινά; (Όχι.) Υπό ποιες συνθήκες μπορεί κάποιος να προσέλθει πραγματικά ενώπιον του Θεού για να φτάσει στην αυτογνωσία, να γονατίσει αληθινά μπροστά Του και να πει: «Θεέ μου, ο Σατανάς με έχει διαφθείρει πάρα πολύ. Δεν θέλω να εγκαταλείψω το παραμικρό που να σχετίζεται με τα συμφέροντά μου. Είμαι εγωιστής και ποταπός, δεν έχω ούτε ένα θετικό στοιχείο. Είμαι πρόθυμος να μετανοήσω πραγματικά και να βιώσω την ομοιότητα του πραγματικού ανθρώπου· θέλω να με σώσει ο Θεός»; Όταν κάποιος θέλει να μετανοήσει πραγματικά, αυτό είναι καλό· τότε μπορεί να μπει εύκολα στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και να σωθεί.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.