Η αυτογνωσία έχει τεράστια σημασία προκειμένου να εισέλθει κάποιος στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτογνωσία σημαίνει να γνωρίζουμε ποιες από τις σκέψεις και τις απόψεις μας είναι εκ διαμέτρου ασύμβατες με την αλήθεια, ανήκουν σε μια διεφθαρμένη διάθεση και δείχνουν εχθρική στάση απέναντι στον Θεό. Μπορεί κανείς να καταλάβει εύκολα τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, όπως την αλαζονεία, την αυταρέσκεια, το ψέμα και τη δολιότητα. Αν συναναστραφείς μερικές φορές πάνω στην αλήθεια ή αν παρακολουθείς συχνά συναναστροφές, ή αν σου υποδείξουν την κατάστασή σου οι αδελφοί και οι αδελφές σου, θα τις γνωρίσεις λιγάκι. Η αλαζονεία και η δολιότητα, επίσης, είναι διαθέσεις κάθε ανθρώπου και το μόνο που αλλάζει είναι ο βαθμός στον οποίο εκδηλώνονται στον καθένα, οπότε δεν είναι δύσκολο να τις γνωρίσεις. Το δύσκολο είναι να διακρίνει κάποιος αν οι σκέψεις και οι απόψεις του συμφωνούν με την αλήθεια. Αυτό είναι πιο δύσκολο από το να γνωρίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Όταν κάποιος αλλάζει λίγο την συμπεριφορά ή τις εξωτερικές πρακτικές του, νομίζει ότι έχει αλλάξει. Στην πραγματικότητα, όμως, έχει απλώς αλλάξει συμπεριφορά, πράγμα που δεν σημαίνει ότι έχει όντως αλλάξει η οπτική του για τα πράγματα. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να έχουν βαθιά μέσα τους πολλές αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, διάφορες σκέψεις, απόψεις και δηλητήρια της παραδοσιακής κουλτούρας, και πολλά πράγματα που είναι εχθρικά απέναντι στον Θεό. Αυτά βρίσκονται κρυμμένα μέσα τους και δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη. Είναι η πηγή των αποκαλύψεων των διεφθαρμένων διαθέσεων και προέρχονται από το εσωτερικό της φύση-ουσίας του ανθρώπου. Γι’ αυτό αντιστέκεσαι και εναντιώνεσαι στον Θεό όταν κάνει κάτι που δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου. Δεν καταλαβαίνεις τον λόγο για τον οποίο έπραξε έτσι ο Θεός. Γνωρίζεις πως ό,τι κάνει ο Θεός περιέχει αλήθεια, και θες να υποταχθείς, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις. Γιατί δεν μπορείς να υποταχθείς; Για ποιον λόγο αντιτίθεσαι και αντιστέκεσαι; Ο λόγος είναι ότι μέσα στις σκέψεις και τις απόψεις του ανθρώπου υπάρχουν πολλά πράγματα εχθρικά απέναντι στον Θεό, απέναντι στις αρχές με τις οποίες ενεργεί ο Θεός και απέναντι στην ουσία Του. Δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να τα γνωρίσει αυτά τα πράγματα. Εφόσον έχω συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά τα λόγια, λογικά θα μάθετε και θα καταλάβετε κάποια πράγματα. Ας υποθέσουμε ότι όταν συμβαίνει κάτι, έχετε αντιλήψεις για τον Θεό και σκέφτεστε το εξής: «Δεν γίνεται αυτό να το έκανε ο Θεός· αν ήταν ο Θεός, τότε δεν θα το έκανε έτσι ούτε θα μιλούσε έτσι. Ό,τι κάνει ο Θεός είναι αγάπη, και είναι εύκολο να το αποδεχτούν οι άνθρωποι». Aς υποθέσουμε, όμως, ότι έπειτα σκέφτεστε ως εξής: «Δεν είναι σωστό να σκέφτομαι μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο Θεός έχει πει παλιότερα ότι όποτε δεν καταλαβαίνουν κάτι οι άνθρωποι, πρέπει να αναζητούν την αλήθεια που περιέχεται σ’ αυτό. Πρέπει να κάνω αυτοκριτική, γιατί δρουν μέσα μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες που με κάνουν να οριοθετώ το έργο του Θεού. Δεν πρέπει Τον παρανοώ». Έτσι πρέπει να κάνεις αυτοκριτική. Κάθε φορά που βλέπεις ότι το έργο ή τα λόγια του Θεού δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις σου, τότε είναι που πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να σπεύδεις να αναζητάς την αλήθεια στα λόγια Του, να συγκρίνεις τον εαυτό σου μ’ αυτά και στη συνέχεια να ενεργείς σύμφωνα μ’ αυτά. Δεν θα μπορέσεις έτσι να προχωρήσεις μπροστά;

Μόλις πριν λίγο συναναστραφήκαμε πάνω στο πώς να συμπεριφέρεται κανείς στους γονείς του. Πολλοί πιστεύετε ότι τους χρωστάτε πολλά, γιατί έχουν περάσει πολλά βάσανα για λογαριασμό σας όλη τους τη ζωή, και σας έχουν προσφέρει μεγάλη αγάπη και φροντίδα. Αν κάποτε αρρωστήσουν, αναστατώνεται η συνείδησή σου και νιώθεις ότι εσύ φταις. Νομίζεις ξαφνικά ότι πρέπει να μείνεις μαζί τους για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως παιδί τους, να τους παρηγορήσεις και να τους εξασφαλίσεις ευτυχισμένα γηρατειά. Νομίζεις ότι αυτή είναι η ευθύνη και η υποχρέωσή σου ως παιδί τους. Αν, την ώρα που εκπληρώνεις αυτήν την υποχρέωση, ο Θεός σού ζητήσει κάτι ή σε δοκιμάσει απροσδόκητα, τότε η πρόθεσή Του είναι να σταματήσεις να τους φροντίζεις. Αντ’ αυτού, ως αρχή θα πρέπει να πιστέψεις στον Θεό, να εκτελείς καλά το καθήκον σου και να επιδιώκεις την αλήθεια. Πώς θα ένιωθες αν ο Θεός σού ζητούσε ευθέως να μην κάνεις αυτό που θεωρείς καθήκον σου απέναντι στους γονείς σου ή να μην τους φέρεσαι με αυτόν τον τρόπο; Θα το έκρινες σύμφωνα με τις παραδοσιακές αντιλήψεις και θα παραπονιόσουν μέσα σου για τον Θεό. Θα νόμιζες ότι το έκανε χωρίς να λάβει υπόψη Του τα συναισθήματά σου και ότι δεν σε αφήνει να δείξεις την ευσέβειά σου στους γονείς σου. Πιστεύεις ότι ενεργείς σαν παιδί που σέβεται τους γονείς του, ότι έχεις ανθρώπινη φύση και συνείδηση, αλλά ο Θεός δεν σ’ αφήνει να ενεργείς σύμφωνα με τη συνείδησή σου ή την ευσέβειά σου προς τους γονείς σου. Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα αντισταθείς, θα επαναστατήσεις και θα εναντιωθείς στον Θεό, και δεν θα αποδεχτείς την αλήθεια. Όλα αυτά τα λέω για να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι η αιτία και η ουσία της επαναστατικής φύσης τους είναι κυρίως οι σκέψεις και οι απόψεις τους, τις οποίες διαμορφώνει η εκπαίδευση που λαμβάνουν από την οικογένεια και την κοινωνία, καθώς και την παραδοσιακή κουλτούρα. Μόλις ριζώσουν σιγά-σιγά βαθιά στην καρδιά τους αυτά τα πράγματα που έλαβαν από την οικογένεια ή την επιρροή της κοινωνίας και της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης, τότε αρχίζουν να ζουν σύμφωνα μ’ αυτά. Θα αρχίσουν χωρίς να το καταλάβουν να πιστεύουν ότι είναι σωστή η παραδοσιακή κουλτούρα, ότι είναι άμεμπτη και δεν έχει τίποτα αρνητικό. Θα πιστεύουν, επίσης, ότι μόνο αν ενεργούν με βάση τις απαιτήσεις της παραδοσιακής κουλτούρας, μπορούν να γίνουν αληθινοί άνθρωποι. Αλλιώς θα νομίζουν ότι δεν έχουν συνείδηση, ότι πάνε αντίθετα στην ανθρώπινη φύση και ότι μάλιστα δεν έχουν καν ανθρώπινη φύση, οπότε δεν θα μπορέσουν να το αποδεχτούν αυτό μέσα τους. Δεν απέχουν πολύ αυτές οι σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων από την αλήθεια; Όλα όσα υπάρχουν στις σκέψεις και τις απόψεις τους, αλλά και οι στόχοι που επιδιώκουν, απευθύνονται στον κόσμο, στον Σατανά. Ο Θεός απαιτεί από τον άνθρωπο να επιδιώκει την αλήθεια, κι αυτή η απαίτηση απευθύνεται στον Θεό, στο φως. Πρόκειται για δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, δύο διαφορετικούς στόχους. Αν ενεργείς με βάση τους στόχους και τις απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο, θα αποκτήσεις πιο κανονική ανθρώπινη φύση και περισσότερη ανθρώπινη ομοιότητα, ενώ θα έρθεις πιο κοντά στον Θεό. Αν ενεργείς με βάση τις σκέψεις και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, τότε θα χάνεις όλο και περισσότερο τη συνείδηση και τη λογική σου, θα γίνεσαι ακόμα πιο ψευδής και υποκριτικός, θα ακολουθείς ακόμα περισσότερο τις κοσμικές τάσεις και θα συνταχθείς με τις δυνάμεις του κακού. Τότε, θα ζεις εντελώς στο σκοτάδι, υπό τη δύναμη του Σατανά. Θα έχεις παραβεί πλήρως την αλήθεια και θα έχεις προδώσει τον Θεό.

Ο Σατανάς έχει διαφθείρει τελείως τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτήν την αληθινή κοινωνία. Είτε είναι μορφωμένοι είτε όχι, έχει ριζώσει στις σκέψεις και τις απόψεις τους ένα μεγάλο μέρος της παραδοσιακής κουλτούρας. Πιο συγκεκριμένα, οι γυναίκες πρέπει να φροντίζουν τους άντρες τους και να αναθρέφουν τα παιδιά τους, να είναι καλές σύζυγοι και στοργικές μητέρες, να αφιερώνουν όλη τους τη ζωή στους άντρες και στα παιδιά τους και να ζουν γι’ αυτά, να μαγειρεύουν τρία καλά γεύματα την ημέρα, να κάνουν καλά το πλύσιμο, την καθαριότητα και όλες τις άλλες δουλειές του σπιτιού. Αυτό είναι το αποδεκτό πρότυπο της καλής συζύγου και στοργικής μητέρας. Αυτά τα πιστεύει και κάθε γυναίκα και θεωρεί ότι αν δεν τα κάνει, τότε δεν είναι καλή γυναίκα και έχει παραβιάσει τη συνείδηση και τα πρότυπα της ηθικής. Κάποιες γυναίκες, αν παραβιάσουν αυτά τα ηθικά πρότυπα, θα έχουν βάρος στη συνείδησή τους· θα πιστεύουν ότι έχουν απογοητεύσει τους άντρες και τα παιδιά τους, και ότι δεν είναι καλές γυναίκες. Μόλις, όμως, πιστέψεις στον Θεό, διαβάσεις πολλά από τα λόγια Του, και καταλάβεις κάποιες αλήθειες και διακρίνεις κάποια ζητήματα, θα σκεφτείς το εξής: «Είμαι δημιουργημένο ον και ως τέτοιο θα πρέπει να εκτελώ το καθήκον μου και να δαπανώ εαυτόν για τον Θεό». Τώρα, μήπως συγκρούεται ο ρόλος σου ως καλή σύζυγος και στοργική μητέρα με το να κάνεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Αν θες να είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα, τότε δεν μπορείς να κάνεις πλήρως το καθήκον σου. Αν, απ’ την άλλη, θέλεις να κάνεις το καθήκον σου πλήρως, τότε δεν μπορείς να είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα. Τι κάνεις, λοιπόν; Αν επιλέξεις να κάνεις καλά το καθήκον σου και να δείξεις υπευθυνότητα απέναντι στο έργο της εκκλησίας και αφοσίωση στον Θεό, τότε πρέπει να πάψεις να είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα. Τι θα σκεφτόσουν, τότε; Τι διαμάχη θα προέκυπτε στο μυαλό σου; Θα πίστευες ότι απογοήτευσες τα παιδιά και τον άντρα σου; Τι προκαλεί αυτές τις ενοχές και αυτήν τη δυσφορία; Όταν δεν εκπληρώνεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον, πιστεύεις ότι έχεις απογοητεύσει τον Θεό; Δεν νιώθεις καθόλου τύψεις, αφού δεν έχεις το παραμικρό ίχνος αλήθειας στην καρδιά και το μυαλό σου. Τι καταλαβαίνεις, λοιπόν; Την παραδοσιακή κουλτούρα και το να είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα. Έτσι θα αναπτύξεις την εξής αντίληψη: «Αν δεν είμαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα, τότε δεν είμαι καλή ή σωστή γυναίκα». Στο εξής, αυτή η αντίληψη θα σε δεσμεύει και θα σε περιορίζει. Τέτοιου είδους αντιλήψεις θα συνεχίσουν να σε δεσμεύουν ακόμη και αφού πιστέψεις στον Θεό, αλλά και όσο κάνεις το καθήκον σου. Όταν υπάρχει σύγκρουση αν θα κάνεις το καθήκον σου ή αν θα είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα, μπορεί να επιλέξεις απρόθυμα να κάνεις το καθήκον σου, ίσως επειδή νιώθεις κάποια αφοσίωση στον Θεό. Αλλά μέσα σου, θα συνεχίσεις να ανησυχείς και να έχεις τύψεις. Επομένως, την ώρα που κάνεις το καθήκον σου, θα ψάχνεις να βρεις λίγο ελεύθερο χρόνο για να φροντίσεις τα παιδιά σου και τον άντρα σου, επειδή θα θέλεις ακόμα περισσότερο να επανορθώσεις. Και δεν θα το θεωρείς λάθος αυτό, ακόμα κι αν πρέπει να ταλαιπωρηθείς περισσότερο, αρκεί να έχεις ψυχική ηρεμία. Δεν φταίει γι’ αυτό η επιρροή από τις ιδέες και τις θεωρίες της παραδοσιακής κουλτούρας για το πώς πρέπει να είναι μια καλή σύζυγος και στοργική μητέρα; Αυτήν τη στιγμή ταλαντεύεσαι ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα. Θέλεις από τη μία να κάνεις καλά το καθήκον σου, αλλά από την άλλη θες να είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα. Αλλά ενώπιον του Θεού, έχουμε μόνο μία ευθύνη και υποχρέωση, μία αποστολή: να εκπληρώσουμε σωστά το καθήκον μας ως δημιουργημένα όντα. Έχεις εκπληρώσει καλά αυτό το καθήκον; Γιατί παραστράτησες πάλι; Δεν νιώθεις καθόλου τύψεις και ενοχές; Επειδή η αλήθεια δεν έχει ακόμη ριζώσει και δεν βασιλεύει ακόμη στην καρδιά σου, μπορεί καμιά φορά να παραστρατήσεις όταν κάνεις το καθήκον σου. Ναι μεν μπορείς τώρα να κάνεις το καθήκον σου, αλλά στην πραγματικότητα είσαι πολύ μακριά από τα πρότυπα της αλήθειας και τις απαιτήσεις του Θεού. Το βλέπεις καλά τώρα αυτό; Τι εννοεί ο Θεός όταν λέει ότι «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου»; Το λέει για να τους κάνει όλους να καταλάβουν το εξής: Οι ζωές μας και οι ψυχές μας προέρχονται από τον Θεό και δημιουργήθηκαν από Αυτόν —όχι από τους γονείς μας και σίγουρα όχι από τη φύση, μα μας δόθηκαν από τον Θεό. Μόνο η σάρκα μας γεννήθηκε από τους γονείς μας, όπως και τα παιδιά μας γεννιούνται από εμάς, αλλά η μοίρα τους βρίσκεται εξολοκλήρου στα χέρια του Θεού. Το ότι μπορούμε να πιστέψουμε στον Θεό είναι μια ευκαιρία που μας έχει δοθεί απ’ Αυτόν· έχει οριστεί από Εκείνον και είναι η χάρη Του. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να εκπληρώσεις υποχρεώσεις ή ευθύνες απέναντι σε κανέναν άλλον· μόνο το καθήκον σου απέναντι στον Θεό ως δημιουργημένο ον πρέπει να κάνεις. Αυτό πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι πάνω απ’ όλα, αυτό είναι το πρωταρχικό πράγμα που πρέπει να κάνουν στη ζωή τους. Αν δεν εκπληρώνεις καλά το καθήκον σου, τότε δεν είσαι κατάλληλο δημιουργημένο ον. Οι άλλοι μπορεί να σε θεωρούν καλή σύζυγο και στοργική μητέρα, άριστη νοικοκυρά, ευσεβές παιδί και αξιόλογο μέλος της κοινωνίας. Παρ’ όλ’ αυτά, ο Θεός θεωρεί ότι επαναστατείς εναντίον Του, ότι δεν εκπληρώνεις καθόλου τις υποχρεώσεις και το καθήκον σου, ότι αποδέχτηκες αλλά δεν ολοκλήρωσες την αποστολή από τον Θεό και ότι τα παράτησες στου δρόμου τα μισά. Είναι δυνατόν ο Θεός να εγκρίνει ένα τέτοιο άτομο; Τέτοιοι άνθρωποι είναι άχρηστοι. Όσο τέλεια σύζυγος και μητέρα κι αν είσαι, όσο υψηλά κι αν είναι τα κριτήρια της κοινωνικής ηθικής σου, όσο κι αν σε εγκρίνουν οι άλλοι, αυτό δεν σημαίνει ότι κάνεις πράξη την αλήθεια, πόσο μάλλον ότι υποτάσσεσαι στον Θεό. Αν αποστρέφεσαι την αλήθεια και αρνείσαι να την αποδεχτείς, αυτό αποδεικνύει μόνο ότι δεν έχεις συνείδηση και λογική, ότι δεν έχεις κανονική ανθρώπινη φύση και δεν έχεις καθόλου τον Θεό στην καρδιά σου. Δεν απέχει πολύ από τις απαιτήσεις του Θεού ένας τέτοιος άνθρωπος; Έτσι είναι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, ζουν πάντα σύμφωνα με τις ιδέες και τις θεωρίες της παραδοσιακής κουλτούρας, ακολουθούν πάντα τις τάσεις της κοινωνίας, αλλά δεν αποδέχονται την αλήθεια και δεν υποτάσσονται στον Θεό. Δεν είναι εξαθλιωμένοι και αξιολύπητοι αυτοί οι άνθρωποι; Δεν είναι ανόητοι και αδαείς; Αξίζει, άραγε, να καυχιέσαι και να περηφανεύεσαι επειδή είσαι καλή σύζυγος και στοργική μητέρα, καλή και αγαπητή γυναίκα;

Όλα όσα έχουν στην καρδιά τους οι άνθρωποι στην πραγματικότητα αντιτίθενται στην αλήθεια και είναι εχθρικά απέναντι στον Θεό. Σ’ αυτά περιλαμβάνονται και πράγματα που θεωρούμε θετικά, καλά και γενικά σωστά. Μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτά τα πράγματα είναι η αλήθεια, ότι είναι ανθρώπινες ανάγκες και πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι πρέπει να εισέλθουν σ’ αυτά. Ο Θεός, όμως, τα αποστρέφεται. Πόσο απέχουν οι απόψεις που ο άνθρωπος θεωρεί σωστές και όσα ο άνθρωπος θεωρεί θετικά από τις αλήθειες που λέει ο Θεός; Πάρα πολύ, η απόσταση είναι τεράστια. Πρέπει, λοιπόν, να αποκτήσουμε αυτογνωσία, και επίσης πρέπει να διερευνήσουμε και να αναλύσουμε σε βάθος τα πάντα: από την ακαδημαϊκή εκπαίδευσή μας μέχρι τις επιδιώξεις και τις προτιμήσεις μας, από τις σκέψεις και τις απόψεις μας μέχρι τα μονοπάτια που επιλέγουμε και βαδίζουμε. Κάποια από αυτά τα κληρονομεί κανείς από την οικογένειά του· άλλα τα έχει από το σχολείο· κάποια προέρχονται από τη διαμόρφωση του κοινωνικού περιβάλλοντος· άλλα τα μαθαίνει από τα βιβλία· και κάποια είναι αποτέλεσμα των φαντασιοκοπιών και των αντιλήψεών μας. Αυτά είναι τα πιο τρομακτικά, γιατί κυριαρχούν στο μυαλό μας και ορίζουν τα κίνητρα, τις προθέσεις και τους στόχους μας ό,τι και αν κάνουμε. Επίσης, περιορίζουν και ασκούν έλεγχο σε ό,τι λέμε και κάνουμε. Εάν δεν ανασύρουμε αυτά τα πράγματα στην επιφάνεια και δεν τα απορρίψουμε, ποτέ δεν θα δεχθούμε απόλυτα τα λόγια του Θεού και ποτέ δεν θα αποδεχθούμε ανεπιφύλακτα τις απαιτήσεις Του ούτε θα τις κάνουμε πράξη. Όσο τρέφεις τις δικές σου ιδέες και απόψεις, καθώς και τα πράγματα που πιστεύεις ότι είναι σωστά, ποτέ δεν θα αποδεχτείς τα λόγια του Θεού ανεπιφύλακτα ούτε θα τα κάνεις πράξη στην αρχική τους μορφή· είναι βέβαιο ότι θα επεξεργαστείς τα λόγια του Θεού μέσα σου και θα τα κάνεις πράξη μόνο αφού τα εναρμονίσεις με τις αντιλήψεις σου. Έτσι θα ενεργείς και έτσι θα «βοηθάς» τους άλλους, κάνοντάς τους να ενεργήσουν σύμφωνα με τις μεθόδους σου. Φαινομενικά, θα κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα θα κάνεις πράξη ανθρώπινες νοθεύσεις. Θα το κάνεις αυτό χωρίς να το ξέρεις· θα νομίζεις ότι κάνεις πράξη την αλήθεια, ότι έχεις ήδη εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, ότι έχεις ήδη κερδίσει την αλήθεια. Δεν δείχνει αυτό αλαζονεία και αυταρέσκεια; Δεν είναι τρομερή μια τέτοια κατάσταση; Αν οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια με μεγάλη προσοχή, σίγουρα θα αποκλίνουν σε κάποια σημεία. Αν κάποιος κάνει συνέχεια πράξη τα λόγια του Θεού με βάση τις φαντασιοκοπίες του, τότε όχι μόνο δεν κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά δεν μπορεί και υποταχθεί στον Θεό. Για να εισέλθει κανείς στην αλήθεια-πραγματικότητα, πρέπει να σκεφτεί ποιες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες έχει μέσα του, καθώς και ποιες από τις απόψεις του δεν συμφωνούν με την αλήθεια. Όταν αναλύει κανείς αυτά τα πράγματα, δεν μπορεί να τα εξηγήσει και να τα διευκρινίσει με μια-δυο κουβέντες. Φυσικά, στη ζωή υπάρχουν πολλά άλλα τέτοια ζητήματα. Για παράδειγμα, τα εκατό και πλέον δηλητήρια του Σατανά που συγκεντρώθηκαν στο παρελθόν. Μπορεί μεν να έχεις καταλάβει τα λόγια και τις φράσεις που σχετίζονται μ’ αυτά, αλλά έχεις εξετάσει αν τα έχεις εσύ μέσα σου; Τα έχεις αναλογιστεί; Μήπως δεν έχεις κι εσύ κάποια απ’ αυτά τα δηλητήρια; Δεν αντικατοπτρίζουν και τον δικό σου τρόπο σκέψης; Δεν ενεργείς κι εσύ με βάση αυτά τα δηλητήρια; Πρέπει να σκάψεις βαθιά στις προσωπικές σου εμπειρίες και να τις συγκρίνεις με τα λόγια αυτά. Αν το μόνο που κάνεις είναι να διαβάζεις με μια ματιά τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τα δηλητήρια του Σατανά, ή αν τα σκέφτεσαι απλώς, δηλαδή αν παραδέχεσαι ότι είναι μεν πράγματι δηλητήρια, ότι πράγματι διαφθείρουν και βλάπτουν τους ανθρώπους, αλλά μετά παραμερίζεις τα λόγια του Θεού, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Πολλοί άνθρωποι διαβάζουν τα λόγια του Θεού και δεν μπορούν να τα συνδέσουν με την πραγματικότητα. Απλώς διαβάζουν τα λόγια και ρίχνουν μια ματιά στο κείμενο. Πιστεύουν ότι εφόσον κατανοούν την κυριολεκτική του σημασία, έχουν κατανοήσει τα λόγια του Θεού ή μάλιστα έχουν κατανοήσει την αλήθεια. Ποτέ, όμως, δεν κάνουν αυτοκριτική για τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, ενώ όταν γνωρίζουν ότι φανερώνουν διαφθορά, δεν αναζητούν την αλήθεια για να τη διορθώσουν. Τους αρκεί μόνο να παραδεχτούν ότι όλες οι καταστάσεις που εκθέτουν τα λόγια του Θεού υπάρχουν στ’ αλήθεια και ότι είναι αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων, και τέλος. Μπορεί κάποιος να αποκτήσει πραγματική αυτογνωσία αν διαβάζει έτσι τα λόγια του Θεού; Μπορεί να αποβάλει τη διεφθαρμένη του διάθεση; Σε καμία περίπτωση. Οι περισσότεροι πιστοί στον Θεό πιστεύουν με τέτοιον τρόπο, με αποτέλεσμα ακόμα και μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια πίστης, να μη βλέπουν καμία αλλαγή στη διάθεσή τους. Ο λόγος είναι ότι δεν καταβάλλουν προσπάθεια να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού, και δεν μπορούν μέσα τους να αποδεχτούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτή. Νομίζουν ότι κάνουν πράξη την αλήθεια αν απλώς ασκούνται τηρώντας κανονισμούς και αποφεύγουν να διαπράττουν πολύ κακό. Δεν υπάρχει απόκλιση στον τρόπο με τον οποίο ασκούνται; Είναι τόσο απλή η άσκηση της αλήθειας; Οι άνθρωποι είναι ζωντανά όντα, όλοι έχουν σκέψεις· πιο συγκεκριμένα, όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις ριζωμένες βαθιά μέσα τους, ενώ έχουν και διάφορες σκέψεις και απόψεις που προκαλούνται επειδή κυριαρχεί η σατανική τους φύση. Όλες αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις είναι αποκαλύψεις μιας σατανικής διάθεσης. Πρέπει οι άνθρωποι να αναλύσουν και να μάθουν αυτά τα πράγματα με βάση την αλήθεια των λόγων του Θεού, αλλιώς δεν πρόκειται να γνωρίσουν τη διεφθαρμένη ουσία τους και δεν θα καθαρθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Γιατί είναι τόσο αλαζόνες, αυτάρεσκοι και ανυπότακτοι όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια; Επειδή καθένας έχει διαφορετικές σκέψεις και απόψεις για διάφορα πράγματα, και όλοι καθοδηγούνται από κάποιες ιδέες και θεωρίες. Ως αποτέλεσμα αυτού, καθένας πιστεύει ότι ο ίδιος έχει δίκιο, όλοι υποτιμούν τους άλλους και είναι αλαζόνες, αυτάρεσκοι και ανυπότακτοι. Όπως και να τους συναναστραφούν οι άλλοι σχετικά με την αλήθεια, δεν θέλουν να την αποδεχτούν και συνεχίζουν να ζουν σύμφωνα με τις σκέψεις και τις απόψεις που έχουν μέσα τους. Αυτές έχουν ήδη γίνει η ζωή τους. Ό,τι κι αν κάνεις, όπως κι αν το κάνεις και το πού κατευθύνεις τις πράξεις σου τα υπαγορεύει μια σκέψη ή άποψη που έχεις μέσα σου. Αυτό είναι γεγονός. Αν δεν το γνωρίζεις αυτό, να κάνεις συχνά αυτοκριτική για να καταλάβεις ποιες από τις σκέψεις και τις απόψεις σου ελέγχουν τις πράξεις και τις ενέργειές σου. Βέβαια, αν εξέταζες τώρα τις σκέψεις και τις απόψεις σου, δεν θα έβρισκες τίποτα μέσα τους που κατά τη γνώμη σου είναι εχθρικό προς τον Θεό. Θα θεωρούσες ότι είσαι ειλικρινής και πιστός, ότι εκτελείς πρόθυμα το καθήκον σου, ότι μπορείς να εγκαταλείψεις πράγματα και να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό. Θα πίστευες ότι τα πας μια χαρά από όλες αυτές τις απόψεις. Αλλά όταν ασχοληθεί σοβαρά μαζί σου ο Θεός, όταν σε βάλει να κάνεις κάτι που δεν συμφωνεί με τις αντιλήψεις σου, κάτι που δεν θες, τότε τι θα κάνεις; Τότε θα αποκαλυφθούν οι σκέψεις, οι απόψεις και οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου, ακριβώς σαν το νερό που ρέει από ένα ανοιχτό φράγμα. Όσο κι αν θες να το ελέγξεις, δεν μπορείς. Δεν θα σε αφήσει να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό. Θα πεις το εξής: «Γιατί δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου; Γιατί αντιστέκομαι στον Θεό, ενώ δεν θέλω; Δεν θέλω να κρίνω τον Θεό ούτε να έχω αντιλήψεις για τις πράξεις Του. Γιατί, λοιπόν, Τον κρίνω; Γιατί συνεχίζω να έχω αυτές τις αντιλήψεις;» Τη στιγμή εκείνη, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να αποκτήσεις αυτογνωσία, και να εξετάσεις τι έχεις μέσα σου που αντιστέκεται στον Θεό ή είναι εχθρικό και αντίθετο στο έργο που κάνει εκείνη τη στιγμή. Αν καταφέρεις να αντιληφθείς και να επιλύσεις αυτά τα πράγματα σύμφωνα με την αλήθεια των λόγων του Θεού, τότε θα σημειώσεις πρόοδο στη ζωή σου και θα κατανοήσεις την αλήθεια.

Στην Κίνα κυβερνάει ένα αθεϊστικό πολιτικό κόμμα και οι Κινέζοι εκπαιδεύονται στον αθεϊσμό και μαθαίνουν για την εξέλιξη με διάφορα δημοφιλή ρητά όπως «Τα πάντα προέρχονται από τη φύση» και «Οι άνθρωποι κατάγονται από τους πιθήκους». Όταν πιστέψεις στον Θεό και διαβάσεις τα λόγια Του, μαθαίνεις ότι ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και όλα τα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, και όλοι νιώθουν μέσα τους ότι ο λόγος του Θεού είναι αληθινός. Ο Θεός έπλασε όλη τη φύση, και τίποτα δεν θα είχε δημιουργηθεί ποτέ αν δεν το είχε δημιουργήσει Αυτός. Δεν στηρίζεται πουθενά το ότι οι άνθρωποι κατάγονται από πιθήκους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, κανείς δεν έχει δει ποτέ πίθηκο να γίνεται άνθρωπος. Δεν υπάρχουν αποδείξεις, άρα όλα αυτά είναι ψέματα και απάτη του Σατανά. Όσοι καταλαβαίνουν την αλήθεια απορρίπτουν τα διαβολικά λόγια, τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά· πιστεύουν τη Βίβλο και τα λόγια του Θεού χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. Όμως, όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια είναι αδύνατο να αποδεχτούν ολοκληρωτικά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται το εξής: «Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, αλλά πώς το έκανε; Γιατί δεν το έχω δει; Αν δεν το δω, δεν το πιστεύω». Πιστεύουν στον Θεό μόνο με βάση όσα μπορούν να δουν με τα ίδια τους τα μάτια. Αυτό δεν είναι πίστη. Ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο και τον οδήγησε βήμα-βήμα μέχρι σήμερα και πάντα ήταν κυρίαρχος της μοίρας του. Αυτό είναι γεγονός. Τις έσχατες ημέρες, ο Θεός έχει κάνει γνωστά όλα αυτά τα μυστήρια. Έχει πει ότι ο άνθρωπος έχει μετενσάρκωση και μετεμψύχωση, και ότι η ανθρώπινη ζωή και ψυχή δίνονται και προέρχονται από τον Θεό. Αυτή είναι η αλήθεια. Όμως, όποτε βλέπεις αυτήν την πτυχή της αλήθειας, δεν δέχεσαι αυτά τα λόγια του Θεού ως αλήθεια, γι’ αυτό τα αντιπαραβάλλεις με τις δικές σου σκέψεις και απόψεις: «Αν ο άνθρωπος δεν προήλθε από τους πιθήκους, αλλά από τον Θεό, πώς προήλθε από τον Θεό; Πώς έδωσε ζωή ο Θεός στον άνθρωπο;» Αν δεν καταλαβαίνεις τον Θεό, τότε θα θεωρείς αδύνατο να έχει τη δύναμη, τη σοφία ή την εξουσία να δημιουργήσει τον άνθρωπο με μία μόνο ανάσα ή λέξη. Δεν πιστεύεις ότι αυτό είναι γεγονός ή ότι είναι η αλήθεια. Όταν έχεις αμφιβολίες, αντιστέκεσαι στα λόγια του Θεού και λες ότι δεν τα πιστεύεις. Στην πραγματικότητα, όμως, η καρδιά σου αντιστέκεται και εναντιώνεται. Όταν λέει αυτά τα λόγια ο Θεός, δεν θες να τα ακούσεις, νιώθεις εχθρότητα στην καρδιά σου και δεν μπορείς να ακούσεις τα λόγια Του και να πεις «Αμήν». Στην πραγματικότητα, αν δούμε τα γεγονότα, δεν χρειάζεται να ερευνήσουμε πώς ή πότε δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, ποιος το είδε ή αν μπορεί κάποιος να καταθέσει μαρτυρία σχετικά μ’ αυτό. Δεν χρειάζεται να το μελετήσουν αυτό οι άνθρωποι. Όταν καταλάβουν πραγματικά την αλήθεια και γνωρίσουν τις πράξεις του Θεού, θα μπορούν οι ίδιοι να καταθέσουν μαρτυρία. Σε ποιο βασικό ζήτημα πρέπει να επικεντρωθούν τώρα; Να γνωρίσουν το έργο του Θεού. Ο Θεός, από την αρχή μέχρι το τέλος, εκτελεί ανάμεσα στους ανθρώπους το έργο της διαχείρισης και της σωτηρίας τους. Από την αρχή έως το τέλος, υπάρχει μόνο ένας Θεός που εργάζεται, μιλάει, διδάσκει και καθοδηγεί την ανθρωπότητα. Αυτός ο Θεός υπάρχει. Έχει εκφράσει τόσα λόγια σήμερα, Τον έχουμε ήδη δει αυτοπροσώπως, Τον έχουμε ακούσει να μιλάει, έχουμε βιώσει το έργο Του και έχουμε φάει και πιει τα λόγια Του, και έχουμε αποδεχτεί τα λόγια Του μέσα μας για να γίνουν η ζωή μας. Και αυτά τα λόγια μάς καθοδηγούν και μας αλλάζουν διαρκώς. Αυτός ο Θεός υπάρχει στ’ αλήθεια. Θα πρέπει, λοιπόν, όπως είπε ο Θεός, να πιστέψουμε το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα, και ότι στην αρχή δημιούργησε τον Αδάμ και την Εύα. Εφόσον πιστεύεις ότι αυτός ο Θεός υπάρχει και έχεις έρθει πλέον ενώπιόν Του, χρειάζεται τότε να επιβεβαιώσεις ότι το έργο του Ιεχωβά είναι έργο αυτού του Θεού; Εάν δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει κανείς και δεν υπάρχει μάρτυρας, δεν θα το πιστέψεις; Ή όσον αφορά το έργο από την Εποχή της Χάριτος, δεν πιστεύεις ότι ο Ιησούς ήταν ο ενσαρκωμένος Θεός επειδή δεν Τον είδες ποτέ; Εάν δεν έβλεπες ο ίδιος τον σημερινό Θεό να μιλάει, να εργάζεται ή να ενσαρκώνεται, τότε δεν θα το πίστευες; Αν δεν τα έβλεπες αυτά ή αν δεν υπήρχαν μάρτυρες να τα επιβεβαιώσουν, δεν θα τα πίστευες όλα αυτά; Αυτό είναι το αποτέλεσμα της παράλογης και λανθασμένης οπτικής που έχουν οι άνθρωποι. Πάρα πολλοί άνθρωποι κάνουν αυτό το λάθος. Θέλουν να τα δουν όλα με τα ίδια τους τα μάτια, αλλιώς δεν τα πιστεύουν. Αυτό είναι λάθος. Ο μόνος τρόπος να κατανοήσει κάποιος την αλήθεια και να έχει αληθινή πίστη είναι να γνωρίσει πραγματικά τον Θεό, να πιστέψει στον λόγο Του και να μπορεί να τον επιβεβαιώσει, ακόμη και χωρίς να δει τα γεγονότα. Τώρα που είδαμε αυτά τα λόγια του Θεού και ακούσαμε τη φωνή Του, αυτό αρκεί για να πιστέψουμε αληθινά και επομένως να Τον ακολουθήσουμε και να πιστέψουμε κάθε λόγο και κάθε έργο που προέρχεται απ’ Αυτόν. Δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε να αναλύουμε ή να ερευνούμε τα πράγματα. Τέτοια λογική δεν θα έπρεπε να έχουν οι άνθρωποι; Όταν ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα, δεν υπήρχαν μάρτυρες. Τώρα, όμως, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί για να εκφράσει αλήθειες και να σώσει την ανθρωπότητα, να εκτελέσει πρακτικά το έργο Του, να βαδίσει ανάμεσα στις εκκλησίες και να εργαστεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Δεν το έχουν δει πολλοί άνθρωποι αυτό; Δεν μπορούν να το δουν όλοι, αλλά εσύ το πιστεύεις. Γιατί το πιστεύεις; Δεν πιστεύεις μόνο και μόνο επειδή θεωρείς πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και πως αυτή είναι η αληθινή οδός και το έργο Του; Εξακολουθείς να λες: «Σε αυτό το στάδιο του έργου του Θεού, Τον άκουσα να μιλάει και είδα επίσης τα λόγια Του. Είναι αλήθεια ότι αυτά τα λόγια προήλθαν από τον Θεό. Όσον αφορά, όμως, το έργο της σταύρωσης του Κυρίου Ιησού, εφόσον δεν άγγιξα τα σημάδια από τα καρφιά Του, δεν πιστεύω ότι σταυρώθηκε. Δεν ήμουν μπροστά στο έργο που έκανε ο Ιεχωβά Θεός κατά την Εποχή του Νόμου, δεν Τον άκουσα να διακηρύττει τους νόμους. Μόνο ο Μωυσής τούς άκουσε και έγραψε την Πεντάτευχο, πού να ξέρω πώς την έγραψε;» Όσοι λένε αυτά τα πράγματα είναι καλά στα μυαλά τους; Είναι δύσπιστοι, δεν είναι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό. Είναι σαν τότε που οι Ισραηλίτες έλεγαν: «Μήπως προς τον Μωϋσήν μόνον ελάλησεν ο Ιεχωβά; Δεν ελάλησε και προς εμάς;» (Αριθμοί 12:2). Στην πραγματικότητα, εννοούσαν το εξής: «Δεν ακούμε τον Μωυσή, θέλουμε να ακούσουμε τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό να τα λέει». Το ίδιο έγινε και την Εποχή της Χάριτος που οι άνθρωποι έλεγαν ότι, επειδή δεν είδαν με τα ίδια τους τα μάτια τον Ιησού να σταυρώνεται ή να ανασταίνεται από τους νεκρούς, δεν το πίστευαν. Υπήρχε ένας μαθητής που τον έλεγαν Θωμά. Ζητούσε επίμονα να αγγίξει τα σημάδια του Ιησού από τα καρφιά. Και τι του είπε ο Κύριος Ιησούς; [«Επειδή με είδες, Θωμά, επίστευσας· μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν» (Κατά Ιωάννη 20:29).] «Μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν». Τι σημαίνει πραγματικά αυτό; Μήπως δεν είδαν όντως τίποτα; Στην πραγματικότητα, όλα όσα είχε πει ο Ιησούς και όλο το έργο που έκανε είχαν ήδη αποδείξει ότι ήταν ο Θεός. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να το είχαν πιστέψει χωρίς να χρειαστεί ο Ιησούς να κάνει περισσότερα σημεία και τέρατα ή να εκφράσει περισσότερα λόγια, και χωρίς να χρειαστεί να αγγίξουν τα σημάδια από τα καρφιά Του. Η αληθινή πίστη δεν στηρίζεται μόνο σε αυτά που βλέπεις με τα μάτια σου. Αντίθετα, με την πνευματική επιβεβαίωση, η πίστη διατηρείται μέχρι τέλους και δεν υπάρχει ποτέ καμία αμφιβολία. Ο Θωμάς ήταν ένας δύσπιστος που βασιζόταν μόνο σ’ αυτά που έβλεπε με τα μάτια του. Μην κάνετε σαν τον Θωμά.

Στην εκκλησία, υπάρχουν όντως κάποιοι άνθρωποι σαν τον Θωμά. Αμφισβητούν μονίμως ότι ενσαρκώθηκε ο Θεός, και για να πιστέψουν τελικά, περιμένουν να φύγει ο Θεός από τη γη, να επιστρέψει στον τρίτο ουρανό και να δουν την πραγματική υπόσταση του Θεού. Δεν πιστεύουν σ’ Αυτόν χάρη όσων έχει πει κατά την ενσάρκωσή Του. Μέχρι να πιστέψουν αυτά τα άτομα, θα είναι ήδη πολύ αργά, και τότε θα τους καταδικάσει ο Θεός. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Επειδή με είδες, Θωμά, επίστευσας· μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν». Αυτά τα λόγια σημαίνουν πως εκείνος είχε ήδη καταδικαστεί από τον Κύριο Ιησού και ότι είναι δύσπιστος. Αν πιστεύεις αληθινά στον Κύριο και σε όλα όσα έχει πει, θα ευλογηθείς. Αν δεν πιστεύεις ότι ο Κύριος έχει την ικανότητα να αναστηθεί ή ότι είναι ο παντοδύναμος Θεός, παρόλο που Τον ακολουθείς για πολύ καιρό, τότε δεν έχεις αληθινή πίστη και δεν θα λάβεις ευλογίες. Μόνο όποιος πιστεύει θα λάβει ευλογίες, και αν δεν πιστεύεις, δεν θα τις λάβεις. Είσαι ικανός να πιστεύεις στο οτιδήποτε, μόνο αν ο Θεός εμφανιστεί σ’ εσένα, σου επιτρέψει να Τον δεις και σε πείσει αυτοπροσώπως; Ως άνθρωπος, τι προσόντα διαθέτεις ώστε να ζητάς από τον Θεό να εμφανιστεί προσωπικά σ’ εσένα; Τι προσόντα διαθέτεις ώστε να κάνεις τον Θεό να μιλήσει προσωπικά σ’ έναν διεφθαρμένο άνθρωπο όπως εσύ; Επιπλέον, τι σε κάνει κατάλληλο να χρειάζεσαι να σου εξηγήσει Αυτός τα πάντα ξεκάθαρα για να πιστέψεις; Αν έχεις λογική, τότε θα πιστέψεις αμέσως μόλις διαβάσεις αυτά τα λόγια που διατύπωσε ο Θεός. Αν πιστεύεις στ’ αλήθεια, τότε δεν έχει σημασία τι κάνει ή τι λέει Αυτός. Αντιθέτως, μόλις δεις πως αυτά τα λόγια είναι η αλήθεια, θα είσαι εκατό τοις εκατό πεπεισμένος ότι ειπώθηκαν από τον Θεό και ότι ο Θεός έκανε αυτά τα πράγματα, και θα είσαι ήδη έτοιμος να Τον ακολουθήσεις ως το τέλος. Δεν χρειάζεται να αμφιβάλεις γι’ αυτό. Είναι πολύ δόλιοι όσοι είναι γεμάτοι αμφιβολίες. Πολύ απλά, δεν μπορούν να πιστέψουν στον Θεό. Προσπαθούν όλη την ώρα να κατανοήσουν αυτά τα μυστήρια. Θα πιστέψουν μόνο όταν τα κατανοήσουν σε βάθος. Για να πιστέψουν στον Θεό, θέτουν ως προϋπόθεση να πάρουν ξεκάθαρες απαντήσεις στα εξής ερωτήματα: Πώς ήρθε ο ενσαρκωμένος Θεός; Πότε ήρθε; Πόσο καιρό θα μείνει μέχρι να φύγει; Πού θα πάει αφού φύγει; Με ποια διαδικασία θα αναχωρήσει; Πώς εργάζεται ο ενσαρκωμένος Θεός και πώς φεύγει;... Θέλουν να κατανοήσουν κάποια μυστήρια· είναι εδώ για να διερευνήσουν αυτά, όχι για να αναζητήσουν την αλήθεια. Νομίζουν ότι μόνο αν κατανοήσουν αυτά τα μυστήρια, θα μπορέσουν να πιστέψουν στον Θεό· είναι λες και κάτι παρεμποδίζει την πίστη τους. Είναι προβληματική η συγκεκριμένη οπτική. Από τη στιγμή που θέλουν να ερευνήσουν τα μυστήρια, δεν ασχολούνται καθόλου με την αλήθεια ούτε δίνουν σημασία στα λόγια του Θεού. Γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να αποκτήσουν αυτογνωσία; Δεν είναι εύκολο γι’ αυτούς. Δεν τα λέω αυτά για να καταδικάσω ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου. Όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια και δεν πιστεύει στα λόγια του Θεού, τότε δεν έχει αληθινή πίστη. Απλώς διυλίζει τον κώνωπα όσον αφορά κάποια λόγια, μυστήρια, ασήμαντα πράγματα ή προβλήματα που δεν είχαν προσέξει οι άνθρωποι. Αλλά είναι εξίσου πιθανό μια μέρα να αλλάξει γνώμη, αν τον διαφωτίσει ο Θεός ή αν τον βοηθήσουν οι αδελφοί και οι αδελφές του με συχνή συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Την ημέρα που θα συμβεί αυτό, θα καταλάβει ότι προηγουμένως είχε πολύ παράλογες απόψεις, ότι ήταν πολύ αλαζόνας και είχε πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, και θα ντραπεί. Όσοι έχουν αληθινή πίστη εμπιστεύονται χωρίς αμφιβολίες ό,τι λέει ο Θεός και, όταν αποκτήσουν κάποια εμπειρία και δουν ότι όλα τα λόγια του Θεού εκπληρώνονται και πραγματοποιούνται, τότε η πίστη τους θα δυναμώσει κι άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πνευματική κατανόηση, πιστεύουν στην αλήθεια και μπορούν να την αποδεχτούν, και έχουν πραγματικά πίστη.

Άνοιξη 2008