Κάθεστε όλοι σε κομψά καθίσματα, διδάσκοντας όσους από τις νεότερες γενιές είναι σαν κι εσάς, βάζοντάς τους να καθίσουν μαζί σου. Πού να ξέρατε πώς οι «απόγονοί» σας είχαν πνεύσει τα λοίσθια και είχαν απωλέσει το έργο Μου εδώ και πολύ καιρό. Η δόξα Μου λάμπει από τη γη της Ανατολής έως τη γη της Δύσης, μα όταν εξαπλωθεί στα πέρατα της γης και ξεκινήσει να αναδύεται και να ακτινοβολεί, θα πάρω τη δόξα Μου από την Ανατολή και θα τη φέρω στη Δύση, έτσι ώστε οι άνθρωποι του σκότους, οι οποίοι Με έχουν εγκαταλείψει στην Ανατολή, να στερηθούν εφεξής τη φώτιση. Όταν συμβεί αυτό, θα ζείτε στην κοιλάδα της σκιάς. Παρόλο που οι άνθρωποι σήμερα είναι εκατό φορές καλύτεροι από ό,τι στο παρελθόν, και πάλι δεν πληρούν τις απαιτήσεις Μου, και πάλι δεν μαρτυρούν τη δόξα Μου. Το ότι μπορείτε να είστε εκατό φορές καλύτεροι από ό,τι στο παρελθόν είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα του έργου Μου· είναι ο καρπός που απέφερε το έργο Μου στη γη. Ωστόσο, νιώθω ακόμη αποστροφή προς τα λόγια και τις πράξεις σας, καθώς και προς τον χαρακτήρα σας, και νιώθω απίστευτη πικρία για τον τρόπο που φέρεστε ενώπιόν Μου, διότι δεν Με κατανοείτε καθόλου. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσετε τελικά να βιώσετε τη δόξα Μου, και πώς θα μπορέσετε να αφοσιωθείτε απόλυτα στο μελλοντικό έργο Μου; Η πίστη σας είναι πανέμορφη· λέτε πως είστε πρόθυμοι να δαπανήσετε ολόκληρη τη ζωή σας για λογαριασμό του έργου Μου και ότι είστε πρόθυμοι να θυσιάσετε τη ζωή σας γι’ αυτό, μα οι διαθέσεις σας δεν έχουν αλλάξει πολύ. Απλώς μιλάτε αλαζονικά, παρά το γεγονός ότι η πραγματική σας συμπεριφορά είναι πανάθλια. Λες και η γλώσσα και τα χείλη των ανθρώπων είναι στους ουρανούς, αλλά τα πόδια τους βρίσκονται κάτω στη γη, κι ως εκ τούτου, τα λόγια και οι πράξεις, καθώς και η φήμη τους βρίσκονται ακόμη σε τραγική κατάσταση. Η φήμη σας έχει καταστραφεί, η συμπεριφορά σας είναι έκφυλη, ο τρόπος ομιλίας σας είναι ποταπός, και η ζωή σας είναι άθλια· μάλιστα, ολόκληρη η ανθρώπινη φύση σας έχει βουλιάξει στην αθλιότητα. Είστε στενόμυαλοι προς τους άλλους και κάνετε παζάρια για το παραμικρό. Τσακώνεστε για τη φήμη και το κύρος σας σε σημείο, μάλιστα, που είστε διατεθειμένοι να κατέλθετε στην κόλαση και στη λίμνη του πυρός. Τα τρέχοντα λόγια και οι πράξεις σας Μου αρκούν για να αποφασίσω πως είστε αμαρτωλοί. Η στάση σας προς το έργο Μου, Μου αρκεί για να αποφασίσω πως είστε άδικοι, και ολόκληρη η διάθεσή σας Μου αρκεί για να επισημάνω πως είστε βρόμικες ψυχές γεμάτες βδελύγματα. Οι εκδηλώσεις σας και όσα αποκαλύπτετε αρκούν για να πω πως είστε άνθρωποι που έχετε χορτάσει με το αίμα των ακάθαρτων πνευμάτων. Όταν αναφέρεται η είσοδος στη βασιλεία, δεν αποκαλύπτετε τα αισθήματά σας. Πιστεύετε ότι το πώς είστε τώρα αρκεί για να διαβείτε την πύλη της βασιλείας Μου των ουρανών; Πιστεύετε πως μπορείτε να εισέλθετε στην ιερή γη του έργου και λόγου Μου, χωρίς τα δικά σας λόγια και πράξεις να υποβληθούν πρώτα στις δοκιμασίες Μου; Ποιος μπορεί να Με ξεγελάσει; Πώς θα μπορούσαν οι άθλιες, ποταπές συμπεριφορές και συζητήσεις σας να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Έχω αποφασίσει ότι η ζωή σας είναι μια ζωή που πίνει το αίμα και τρώει τη σάρκα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων, επειδή τα μιμείστε ενώπιόν Μου καθημερινά. Η συμπεριφορά σας είναι ιδιαίτερα άσχημη ενώπιόν Μου, άρα πώς θα μπορούσα να μη σας θεωρώ αηδιαστικούς; Τα λόγια σας περιέχουν τις ακαθαρσίες των ακάθαρτων πνευμάτων: Καλοπιάνετε, αποκρύπτετε και κολακεύετε ακριβώς όπως αυτοί που επιδίδονται στη μαγεία και όπως αυτοί που είναι ύπουλοι και πίνουν το αίμα των αδίκων. Όλες οι ανθρώπινες εκφράσεις είναι άκρως άδικες, άρα πώς γίνεται όλοι οι άνθρωποι να τοποθετηθούν στην ιερή γη, όπου βρίσκονται οι δίκαιοι; Νομίζεις πως αυτή σου η άθλια συμπεριφορά μπορεί να σε κάνει να ξεχωρίσεις ως άγιος σε σύγκριση με τους αδίκους; Η γλώσσα σου που μοιάζει με δηλητηριώδους φιδιού θα καταστρέψει τελικά τη σάρκα σου που σπέρνει τον όλεθρο και δημιουργεί βδελύγματα, και αυτά σου τα χέρια που είναι καλυμμένα με το αίμα ακάθαρτων πνευμάτων, επίσης θα παρασύρουν τελικά την ψυχή σου στην κόλαση. Γιατί, άραγε, δεν αρπάζεις αυτήν την ευκαιρία να καθάρεις τα χέρια σου που είναι καλυμμένα με βρόμα; Και γιατί δεν εκμεταλλεύεσαι αυτήν την ευκαιρία να κόψεις αυτή σου τη γλώσσα που λέει άδικα λόγια; Μήπως γιατί είσαι διατεθειμένος να υποφέρεις στις φλόγες της κόλασης για χάρη των δύο σου χεριών, της γλώσσας και των χειλιών σου; Επαγρυπνώ παρακολουθώντας τις καρδιές όλων με τα δυο Μου μάτια, επειδή πολύ καιρό πριν δημιουργήσω τους ανθρώπους, είχα κρατήσει γερά τις καρδιές τους μες στα δυο Μου χέρια. Πολύ καιρό πριν είχα κοιτάξει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, άρα πώς θα μπορούσαν οι σκέψεις τους να ξεφύγουν από το βλέμμα Μου; Και πώς θα μπορούσαν να προλάβουν να ξεφύγουν και να μην καούν από το Πνεύμα Μου;

Τα χείλη σου είναι πιο καλοσυνάτα κι από περιστέρια, αλλά η καρδιά σου είναι πιο δόλια κι από τον όφι τον αρχαίο. Τα χείλη σου μάλιστα είναι τόσο όμορφα όσο μιας Λιβανέζας, μα η καρδιά σου δεν είναι πιο καλοσυνάτη από τη δική της, και σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ομορφιά των Χαναναίων. Η καρδιά σου είναι τόσο ύπουλη! Αυτό που απεχθάνομαι είναι μόνο τα χείλη των αδίκων και οι καρδιές τους, και οι απαιτήσεις Μου από τους ανθρώπους δεν είναι καθόλου υψηλότερες από τις προσδοκίες Μου από τους αγίους· απλώς νιώθω απέχθεια για τις κακές πράξεις των αδίκων, κι ελπίζω να είναι σε θέση να απαλλαχθούν από την ακαθαρσία τους και να ξεφύγουν από την τρέχουσα δύσκολη θέση τους, ώστε να μπορέσουν να ξεχωρίσουν από εκείνους τους αδίκους και να ζήσουν με τους δίκαιους και να είναι άγιοι μαζί τους. Βρίσκεστε στις ίδιες συνθήκες μ’ Εμένα, κι όμως είστε καλυμμένοι με βρόμα· δεν έχετε μέσα σας ούτε την παραμικρή αρχική ομοιότητα των ανθρώπων που δημιουργήθηκαν στις απαρχές. Επιπλέον, επειδή καθημερινά μιμείστε την ομοιότητα εκείνων των ακάθαρτων πνευμάτων και κάνετε ό,τι κάνουν και λέτε ό,τι λένε εκείνα, κάθε μέλος σας —ακόμη και η γλώσσα και τα χείλη σας— μουσκεύουν στο ακάθαρτο νερό τους, σε σημείο που καλύπτεστε ολόκληροι με αυτούς τους λεκέδες και δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος σας που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το έργο Μου. Είναι τόσο θλιβερό! Ζείτε σε έναν τέτοιο κόσμο αλόγων και βοοειδών, κι όμως δεν νιώθετε ανησυχία· είστε γεμάτοι χαρά και ζείτε ελεύθερα και άνετα. Κολυμπάτε μέσα σ’ αυτό το μολυσμένο νερό, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν συνειδητοποιείτε πως έχετε περιέλθει σε τόσο δύσκολη θέση. Καθημερινά, έρχεσαι σε επαφή με ακάθαρτα πνεύματα κι αλληλεπιδράς με «περιττώματα». Η ζωή σου είναι πολύ χυδαία, κι όμως δεν γνωρίζεις στην ουσία πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχεις στον ανθρώπινο κόσμο και πως δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Δεν γνωρίζεις πως η ζωή σου ποδοπατήθηκε εδώ και καιρό από εκείνα τα ακάθαρτα πνεύματα, ή πως ο χαρακτήρας σου κηλιδώθηκε εδώ και καιρό από το μολυσμένο νερό; Νομίζεις πως ζεις σε έναν επίγειο παράδεισο, και πως βρίσκεσαι εν μέσω ευτυχίας; Δεν γνωρίζεις πως έχεις ζήσει μια ζωή δίπλα σε ακάθαρτα πνεύματα, και πως έχεις συνυπάρξει με όλα όσα αυτά ετοίμασαν για σένα; Πώς θα μπορούσε ο τρόπος που ζεις να έχει κάποιο νόημα; Πώς θα μπορούσε η ζωή σου να έχει κάποια αξία; Τρέχεις από δω κι από κει για τους γονείς σου, τους γονείς ακάθαρτων πνευμάτων, κι όμως, στην πραγματικότητα, δεν έχεις ιδέα πως αυτοί που σε παγιδεύουν είναι εκείνοι οι γονείς με το ακάθαρτο πνεύμα που σε γέννησαν και σε ανέθρεψαν. Επιπλέον, δεν γνωρίζεις πως αυτοί, ουσιαστικά, σου έδωσαν όλη σου τη βρόμα· το μόνο που γνωρίζεις είναι πως μπορούν να σου προσφέρουν «απολαύσεις», δεν σε παιδεύουν ούτε σε κρίνουν, και κυρίως δεν σε καταριούνται. Δεν έχουν ξεσπάσει ποτέ σ’ εσένα με οργή, μα σου συμπεριφέρονται με στοργή και καλοσύνη. Τα λόγια τους τρέφουν την καρδιά σου και σε σαγηνεύουν, έτσι ώστε να αποπροσανατολιστείς και, χωρίς να το καταλάβεις, σε απορροφούν και είσαι πρόθυμος να τους υπηρετήσεις, να γίνεις η διέξοδος και ο υπηρέτης τους. Δεν έχεις κανένα απολύτως παράπονο, μα είσαι πρόθυμος να δουλεύεις για αυτούς σαν σκύλος, σαν άλογο· εξαπατάσαι από αυτούς. Για τον λόγο αυτόν, δεν έχεις καμία απολύτως αντίδραση στο έργο που κάνω. Δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες συνεχώς να ξεγλιστράς κρυφά από τα χέρια Μου και δεν προκαλεί έκπληξη το ότι θες διαρκώς να χρησιμοποιείς γλυκά λόγια για να αποσπάσεις την εύνοιά Μου με δόλιο τρόπο. Αποδεικνύεται πως τελικά είχες ήδη άλλα σχέδια, άλλα πλάνα. Μπορείς να δεις ένα μικρό μέρος των πράξεων Μου ως Παντοδύναμος, μα δεν γνωρίζεις το παραμικρό για την κρίση και την παίδευσή Μου. Δεν έχεις ιδέα πότε ξεκίνησε η παίδευσή Μου· γνωρίζεις μόνο πώς να Με εξαπατάς —κι όμως δεν γνωρίζεις πως δεν θα ανεχτώ καμία παράβαση από τον άνθρωπο. Εφόσον έχεις ήδη αποφασίσει να Με υπηρετήσεις, δεν θα σε αφήσω να φύγεις. Είμαι ένας Θεός που μισεί το κακό, και είμαι ένας Θεός που ζηλεύει τον άνθρωπο. Εφόσον εναπόθεσες ήδη τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου, δεν θα ανεχθώ να το σκάσεις μπροστά στα ίδια Μου τα μάτια, ούτε θα ανεχτώ να υπηρετείς δύο αφέντες. Νόμιζες πως θα μπορούσες να έχεις κι άλλη αγάπη αφού εναπόθεσες τα λόγια σου πάνω στον βωμό Μου και μπροστά στα μάτια Μου; Πώς θα μπορούσα να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με γελοιοποιήσουν έτσι; Νόμιζες πως θα μπορούσε η γλώσσα σου να δίνει υποσχέσεις και να παίρνει όρκους σ’ Εμένα ανέμελα; Πώς θα μπορούσες να ορκιστείς στον δικό Μου θρόνο, τον θρόνο του Υψίστου; Νόμιζες πως οι όρκοι σου είχαν ήδη λήξει; Θα σας πω το εξής: Ακόμη κι αν η σάρκα σας πεθάνει, οι όρκοι σας δεν μπορούν να λήξουν. Στο τέλος, θα σας καταδικάσω βάσει των όρκων σας. Εντούτοις, πιστεύετε πως μπορείτε να Με χειρίζεστε, βάζοντας τα λόγια σας ενώπιόν Μου, και πως οι καρδιές σας μπορούν να υπηρετούν ακάθαρτα και μοχθηρά πνεύματα. Πώς θα μπορούσε η οργή Μου να ανεχθεί αυτούς τους ανθρώπους που είναι σαν σκυλιά και σαν γουρούνια και Με εξαπατούν; Πρέπει να εκτελέσω τα διοικητικά διατάγματά Μου και να αρπάξω από τα χέρια των ακάθαρτων πνευμάτων όλους αυτούς τους κολλημένους «ευσεβείς» που πιστεύουν σ’ Εμένα, έτσι ώστε να μπορούν να Με «εξυπηρετούν» με πειθαρχημένο τρόπο, να είναι τα βόδια Μου, τα άλογά Μου και να υπόκεινται στην ενορχήστρωση της σφαγής Μου. Θα σε κάνω να ενισχύσεις την παλιά σου αποφασιστικότητα και να Με υπηρετήσεις και πάλι. Δεν θα ανεχτώ κανένα δημιούργημα που Με εξαπατά. Νόμιζες πως θα μπορούσες απλώς να προβάλεις απαιτήσεις και να ψεύδεσαι αναίσχυντα ενώπιόν Μου; Νόμιζες πως δεν είχα ακούσει ούτε είχα δει τα λόγια και τις πράξεις σου; Πώς θα μπορούσαν τα λόγια και οι πράξεις σου να μην είναι στο οπτικό Μου πεδίο; Πώς θα μπορούσα ποτέ να επιτρέψω στους ανθρώπους να Με εξαπατήσουν με αυτόν τον τρόπο;

Έχω βρεθεί ανάμεσά σας, συσχετίστηκα μαζί σας για πολλές ανοίξεις και φθινόπωρα· έχω ζήσει ανάμεσά σας για πολύ καιρό, και έχω ζήσει μαζί σας. Πόση από την άθλια συμπεριφορά σας έχει περάσει απαρατήρητη μπροστά ακριβώς από τα μάτια Μου; Αυτά τα εγκάρδια λόγια σας αντηχούν διαρκώς στα αυτιά Μου· πόσα εκατομμύρια φιλοδοξίες σας έχουν εναποτεθεί στον βωμό Μου —τόσες που δεν μπορούν καν να μετρηθούν. Εντούτοις, όσον αφορά την αφοσίωσή σας και όσα δαπανάτε, δεν δίνετε ούτε το ελάχιστο. Δεν εναποθέτετε ούτε μία σταγονίτσα ειλικρίνειας πάνω στον βωμό Μου. Πού είναι οι καρποί της πίστης σας σ’ Εμένα; Έχετε λάβει απεριόριστη χάρη από Μένα κι έχετε δει απεριόριστα μυστήρια από τον ουρανό· σας έχω μάλιστα δείξει τις φλόγες του ουρανού, μα δεν αντέχω να σας κάψω. Παρ’ όλ’ αυτά, πόσα Μου έχετε δώσει ως αντάλλαγμα; Πόσα είστε πρόθυμοι να Μου δώσετε; Κρατώντας το φαγητό που σου έδωσα, γυρνάς και το προσφέρεις σ’ Εμένα, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να πεις πως ήταν κάτι που έλαβες ως αντάλλαγμα για τον ιδρώτα της δικής σου σκληρής δουλειάς και πως Μου προσφέρεις όλα τα υπάρχοντά σου. Πώς γίνεται να μη γνωρίζεις πως όλες οι «συνεισφορές» σου σ’ Εμένα είναι απλώς πράγματα που έχουν κλαπεί από τον βωμό Μου; Άραγε, τώρα που τα προσφέρεις σ’ Εμένα, δεν Με εξαπατάς; Πώς γίνεται να μη γνωρίζεις πως αυτό που απολαμβάνω σήμερα είναι όλες οι προσφορές στον βωμό Μου, και όχι αυτό που έχεις κερδίσει για τη σκληρή δουλειά σου και στη συνέχεια το πρόσφερες σ’ Εμένα; Τολμάτε πράγματι να Με εξαπατάτε με αυτόν τον τρόπο, άρα πώς μπορώ να σας συγχωρήσω; Πώς μπορείτε να προσδοκάτε από Μένα να το ανεχτώ αυτό κι άλλο; Σας έχω δώσει τα πάντα. Σας έχω φανερώσει τα πάντα, έχω φροντίσει για τις ανάγκες σας, και έχω ανοίξει τα μάτια σας, κι όμως Με εξαπατάτε με αυτόν τον τρόπο, αγνοώντας τη συνείδησή σας. Σας έχω παραχωρήσει τα πάντα ανιδιοτελώς, έτσι ώστε παρόλο που υποφέρετε, εξακολουθείτε να έχετε κερδίσει από Μένα όλα όσα έχω φέρει από τον ουρανό. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν έχετε καμία απολύτως αφοσίωση, κι ακόμη κι αν κάνετε μια μικρή συνεισφορά, κατόπιν προσπαθείτε να «τακτοποιήσετε τις οφειλές» σας προς Εμένα. Δεν ισοδυναμεί η συνεισφορά σου με το μηδέν; Αυτό που Μου έχεις δώσει δεν είναι παρά ένας μόνο κόκκος άμμου, ενώ αυτό που Μου έχεις ζητήσει είναι ένας τόνος χρυσού. Δεν είσαι άραγε παράλογος; Εργάζομαι ανάμεσά σας. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως ίχνος του δέκα τοις εκατό που θα έπρεπε να μου προσφερθεί, πόσο μάλλον κάποιες επιπλέον θυσίες. Επίσης, αυτό το δέκα τοις εκατό που συνεισφέρουν όσοι είναι ευσεβείς, το αρπάζουν οι μοχθηροί. Δεν διασκορπίζεστε όλοι μακριά Μου; Δεν είστε όλοι ανταγωνιστικοί προς Εμένα; Δεν διαλύετε όλοι τον βωμό Μου; Πώς θα μπορούσαν τα μάτια Μου να βλέπουν αυτούς τους ανθρώπους ως θησαυρό; Δεν είναι τα γουρούνια και τα σκυλιά που αποστρέφομαι; Πώς θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τις αμαρτίες σας θησαυρό; Για ποιον γίνεται στην ουσία το έργο Μου; Θα μπορούσε να αποσκοπεί απλώς και μόνο στο να σας πατάξω όλους για να αποκαλύψω την εξουσία Μου; Δεν κρέμονται οι ζωές όλων σας από μία και μόνο λέξη Μου; Γιατί άραγε χρησιμοποιώ μόνο λόγια για να σας διδάξω και δεν έχω μετατρέψει τα λόγια σε πράξεις ώστε να σας πατάξω όσο το δυνατόν συντομότερα; Αποσκοπούν τα λόγια και το έργο Μου απλώς στο να πατάξω την ανθρωπότητα; Είμαι ένας Θεός που αδιακρίτως σκοτώνει τους αθώους; Αυτήν τη στιγμή, πόσοι από σας έρχεστε ενώπιόν Μου με όλο σας το είναι για να αναζητήσετε το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής; Μόνο τα σώματά σας βρίσκονται ενώπιόν Μου· οι καρδιές σας έχουν ξεφύγει και είναι πολύ, πάρα πολύ μακριά από Μένα. Επειδή δεν γνωρίζετε ποιο είναι πραγματικά το έργο Μου, υπάρχουν αρκετοί από σας που επιθυμούν να αποχωρήσουν από Μένα και να απομακρυνθούν από Μένα, έχοντας αντ’ αυτού την ελπίδα να ζήσουν σ’ έναν παράδεισο, στον οποίο δεν υπάρχει ούτε παίδευση ούτε κρίση. Αυτό δεν εύχονται οι άνθρωποι ενδόμυχα; Σίγουρα δεν προσπαθώ να σε εξαναγκάσω. Όποιο μονοπάτι κι αν πάρεις είναι δική σου επιλογή. Το σημερινό μονοπάτι συνοδεύεται από κρίση και κατάρες, μα θα πρέπει όλοι να γνωρίζετε πως αυτά που σας έχω παραχωρήσει —είτε πρόκειται για κρίση είτε για παίδευση— είναι τα καλύτερα δώρα που μπορώ να σας παρέχω, και είναι όλα τους πράγματα που χρειάζεστε επειγόντως.