Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού περιλαμβάνει δύο μέρη. Την πρώτη φορά που ενσαρκώθηκε οι άνθρωποι δεν πίστεψαν σε Αυτόν, ούτε Tον γνώρισαν και κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Ούτε τη δεύτερη φορά που ενσαρκώθηκε οι άνθρωποι πίστεψαν σ’ Αυτόν, ούτε Τον γνώρισαν και άλλη μια φορά κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Δεν είναι ο άνθρωπος ο εχθρός του Θεού; Αν ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει, πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι ο έμπιστος του Θεού; Και πώς θα μπορούσε να είναι κατάλληλος για να γίνει μάρτυρας του Θεού; Το να αγαπάς τον Θεό, το να υπηρετείς τον Θεό, το να δοξάζεις τον Θεό - δεν είναι αυτά παραπλανητικά ψέματα; Εάν αφιερώνεις τη ζωή σου σε αυτά τα μη ρεαλιστικά, τα άσκοπα πράγματα, δεν κοπιάζεις επί ματαίω; Πώς θα μπορούσες να είσαι έμπιστος του Θεού αν δεν γνωρίζεις καν ποιος είναι ο Θεός; Δεν είναι αόριστη και αφηρημένη μια τέτοια επιδίωξη; Δεν είναι απατηλή; Πώς μπορεί κάποιος να είναι έμπιστος του Θεού; Ποια είναι η πρακτική σημασία του να είσαι έμπιστος του Θεού; Μπορείς να είσαι κοινωνός του Πνεύματος του Θεού; Μπορείς να δεις πόσο απρόσιτο και υψηλό είναι το Πνεύμα; Το να είσαι ο έμπιστος ενός αόρατου, άυλου Θεού - δεν είναι αυτό ακαθόριστο και αφηρημένο; Ποια είναι η πρακτική σημασία μιας τέτοιας επιδίωξης; Δεν είναι όλα αυτά παραπλανητικά ψέματα; Αυτό που επιδιώκεις είναι να γίνεις έμπιστος του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα είσαι το σκυλάκι του Σατανά, επειδή δεν γνωρίζεις τον Θεό και ακολουθείς τον ανύπαρκτο «Θεό όλων των πραγμάτων», ο οποίος είναι αόρατος, άυλος και όπως εσύ τον αντιλαμβάνεσαι. Αόριστα μιλώντας, ένας τέτοιος «Θεός» είναι ο Σατανάς και, πρακτικά, είσαι εσύ ο ίδιος. Επιδιώκεις να είσαι έμπιστος του εαυτού σου, αλλά εξακολουθείς ταυτόχρονα να ισχυρίζεσαι ότι επιδιώκεις να είσαι έμπιστος του Θεού - δεν είναι αυτό βλασφημία; Ποια είναι η αξία μιας τέτοιας επιδίωξης; Αν το Πνεύμα του Θεού δεν ενσαρκωθεί, τότε η ουσία του Θεού είναι απλώς ένα αόρατο, άυλο Πνεύμα της ζωής, ακαθόριστο και άμορφο, μη-υλικού είδους, απρόσιτο και ακατανόητο στον άνθρωπο. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι έμπιστος ενός ασώματου, θαυμαστού, απροσμέτρητου Πνεύματος όπως αυτό; Δεν είναι αυτό αστείο; Μια τέτοια παράλογη αιτιολογία είναι άκυρη και μη πρακτική. Ο δημιουργημένος άνθρωπος είναι εγγενώς διαφορετικού είδους από το Πνεύμα του Θεού, άρα πώς θα μπορούσε να γίνει έμπιστος του Θεού; Εάν το Πνεύμα του Θεού δεν αποκτούσε σάρκα, αν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν και δεν ταπεινωνόταν με το να γίνει ένα πλάσμα, τότε ο δημιουργημένος άνθρωπος θα ήταν τόσο ακατάλληλος όσο και ανίκανος να είναι γίνει έμπιστός Του και, εκτός από εκείνους τους θεοσεβείς πιστούς που μπορεί να έχουν την πιθανότητα να γίνουν έμπιστοι του Θεού, αφού οι ψυχές τους έχουν εισέλθει στον παράδεισο, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα ήταν σε θέση να γίνουν κοινωνοί του Πνεύματος του Θεού. Κι αν ο άνθρωπος επιθυμεί να γίνει έμπιστος του Θεού στον παράδεισο, κάτω από την καθοδήγηση του ενσαρκωμένου Θεού δεν είναι ένα εκπληκτικά ανόητο μη ανθρώπινο ον; Ο άνθρωπος απλώς επιδιώκει την «πίστη» σε έναν αόρατο Θεό και δεν δίνει την παραμικρή προσοχή στον ορατό Θεό, επειδή είναι τόσο εύκολο να ακολουθήσει έναν αόρατο Θεό, ο άνθρωπος μπορεί να το πράξει όποτε θέλει. Αλλά η επιδίωξη του ορατού Θεού δεν είναι τόσο εύκολη. Ο άνθρωπος που αναζητά έναν αόριστο Θεό είναι απολύτως ανίκανος να κερδίσει τον Θεό, γιατί όσα είναι αόριστα και αφηρημένα είναι προϊόντα της ανθρώπινης φαντασίας και ο άνθρωπος είναι ανίκανος να τα κερδίσει. Εάν ο Θεός που ήρθε ανάμεσά σας ήταν ένας απρόσιτος και υψηλός Θεός που ήταν απρόσιτος για σας, τότε πώς θα μπορούσατε να αναζητήσετε το θέλημά Του; Και πώς θα μπορούσατε να Τον γνωρίσετε και να Τον καταλάβετε; Αν έκανε μόνο το έργο Του και δεν είχε κανονική επαφή με τον άνθρωπο ή δεν διέθετε καμία ανθρώπινη φύση και ήταν τελείως απρόσιτος για τους απλούς θνητούς, έστω κι αν εργάστηκε πολύ για σας, αλλά δεν είχατε καμία επαφή μαζί Του και δεν ήσασταν σε θέση να Τον δείτε, πώς θα τον γνωρίζατε; Αν δεν ήταν αυτή η σάρκα με την κανονική ανθρώπινη φύση, ο άνθρωπος δεν θα είχε τρόπο να γνωρίσει τον Θεό. Μόνο λόγω της ενσάρκωσης του Θεού ο άνθρωπος είναι άξιος για να είναι ο έμπιστος αυτού του ενσαρκωμένου Θεού. Ο άνθρωπος γίνεται έμπιστος του Θεού επειδή ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή μαζί Του, επειδή ο άνθρωπος ζει μαζί Του και είναι στην χορεία Του κι έτσι σταδιακά Τον γνωρίζει. Αν δεν ήταν έτσι, η επιδίωξη του ανθρώπου δεν θα ήταν μάταιη; Για να είμαστε όμως ακριβείς, δεν είναι μόνο λόγω του έργου του Θεού που καταφέρνει ο άνθρωπος να γίνει έμπιστος του Θεού, αλλά και λόγω της πραγματικότητας και της κανονικότητας του ενσαρκωμένου Θεού. Μόνο επειδή ενσαρκώνεται ο Θεός έχει ο άνθρωπος την ευκαιρία να εκτελέσει το καθήκον του και τη δυνατότητα να προσκυνήσει τον αληθινό Θεό. Δεν είναι αυτή η πιο πραγματική και πρακτική αλήθεια; Τώρα, εξακολουθείς να θέλεις να είσαι έμπιστος του Θεού στον ουρανό; Μόνο όταν ο Θεός ταπεινώσει τον εαυτό Του μέχρι ενός σημείου, δηλαδή μόνο όταν ο Θεός ενσαρκωθεί, ο άνθρωπος μπορεί να είναι έμπιστός Του. Ο Θεός είναι Πνεύμα: Πώς είναι ο άνθρωπος ικανός να είναι ο έμπιστος αυτού του Πνεύματος, το οποίο είναι τόσο απρόσιτο και απροσμέτρητο; Μόνο όταν το Πνεύμα του Θεού κατέρχεται στη σάρκα και γίνεται ένα πλάσμα με την ίδια εξωτερική εμφάνιση με τον άνθρωπο, μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει το θέλημά Του και να τον αποκτήσει πραγματικά. Μιλάει κι εργάζεται με τη σάρκα, μοιράζεται τις χαρές, τις λύπες και τις δοκιμασίες του ανθρώπου, ζει στον ίδιο κόσμο με τον άνθρωπο, προστατεύει τον άνθρωπο και τον καθοδηγεί, και μέσω της καθοδήγησής Του καθαρίζει τον άνθρωπο και επιτρέπει στον άνθρωπο να κερδίσει την σωτηρία και την ευλογία Του. Έχοντας κερδίσει αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος κατανοεί πραγματικά το θέλημα του Θεού και τότε μόνο μπορεί να είναι έμπιστος του Θεού. Μόνο αυτό είναι πρακτικό. Εάν ο Θεός ήταν αόρατος και άυλος για τον άνθρωπο, πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι ο έμπιστός Του; Δεν είναι αυτό τίποτα άλλο παρά κενό δόγμα;

Πιστεύοντας στον Θεό σήμερα, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να επιδιώκουν αυτό που είναι αόριστο και αφηρημένο. Δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας του έργου του Θεού σήμερα και εξακολουθούν να ζουν μεταξύ των επιστολών και των δογμάτων. Επιπλέον, οι περισσότεροι δεν έχουν ακόμη εισέλθει στην πραγματικότητα των νέων φράσεων, όπως «νέα γενιά εκείνων που αγαπούν τον Θεό», «έμπιστος του Θεού», »υπόδειγμα και μοντέλο της αγάπης προς τον Θεό» και »το στυλ του Πέτρου». Αντίθετα, η επιδίωξή τους είναι ασαφής ακόμα και αφηρημένη, εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από το δόγμα και δεν κατανοούν τίποτα σχετικά με την πραγματικότητα που εκφράζουν αυτές οι λέξεις. Όταν το Πνεύμα του Θεού γίνεται σάρκα, μπορείς να δεις και να αγγίξεις το ενσαρκωμένο έργο Του. Ωστόσο, εάν εξακολουθείς να μην είσαι σε θέση να γίνεις έμπιστός Του, εάν εξακολουθείς να μην είσαι σε θέση να είσαι ο έμπιστος φίλος Του, τότε πώς θα μπορέσεις να είσαι ο έμπιστος φίλος του Πνεύματος του Θεού; Αν δεν γνωρίζεις τον Θεό του σήμερα, πώς μπορείς να είσαι ένας από τη νέα γενιά εκείνων που αγαπούν τον Θεό; Δεν είναι αυτά κενά γράμματα και δόγματα; Είσαι σε θέση να δεις το Πνεύμα και να αισθανθείς τη θέλησή Του; Δεν είναι αυτά κενά λόγια; Δεν αρκεί απλά να προφέρεις τις φράσεις και τους όρους, ούτε μπορείς να επιτύχεις την ικανοποίηση του Θεού μόνο μέσω της αποφασιστικότητας. Είσαι ικανοποιημένος μόνο με το να προφέρεις αυτά τα λόγια και το κάνεις για να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες, να ικανοποιήσεις τα δικά σου μη ρεαλιστικά ιδανικά και να ικανοποιήσεις τις δικές σου αντιλήψεις και σκέψεις. Αν δεν γνωρίζεις τον Θεό του σήμερα τότε, ανεξάρτητα από το τι κάνεις, δεν θα μπορέσεις να ικανοποιήσεις την επιθυμία της καρδιάς του Θεού. Τι σημαίνει να είναι έμπιστος του Θεού; Δεν το κατάλαβες ακόμα αυτό; Δεδομένου ότι ο έμπιστος του Θεού είναι άνθρωπος, ο Θεός είναι επίσης άνθρωπος, δηλαδή ο Θεός έχει ενσαρκωθεί, έχει γίνει άνθρωπος. Μόνο όσοι είναι της ίδιας φύσης μπορούν να πουν ο ένας τον άλλο έμπιστο, μόνο τότε μπορούν να θεωρηθούν οικείοι του Θεού. Αν ο Θεός ήταν Πνεύμα, πώς θα μπορούσε ο δημιουργημένος άνθρωπος να γίνει έμπιστός Του;

Η πίστη σου στον Θεό, η επιδίωξη της αλήθειας και ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα: Ό, τι κάνεις, θα πρέπει να είναι πρακτικό και δεν πρέπει να ακολουθείς τέτοιου είδους απατηλά, φαντασιόπληκτα πράγματα. Δεν έχει αξία να συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο και, επιπλέον, δεν έχει σημασία μια τέτοια ζωή. Επειδή ο αγώνας και η ζωή σου ξοδεύονται σε τίποτα περισσότερο από ψεύδος και εξαπάτηση και δεν επιδιώκεις πράγματα που έχουν αξία και σημασία, το μόνο πράγμα που κερδίζεις είναι παράλογο συλλογισμό και δόγματα που δεν είναι της αλήθειας. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με τη σημασία και την αξία της ύπαρξής σου και μπορούν μόνο να οδηγήσουν σε ένα απατηλό βασίλειο. Με αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η ζωή σου θα είναι χωρίς αξία ή σπουδαιότητα - κι αν δεν επιδιώκεις μια ζωή με νόημα, τότε θα μπορούσες να ζήσεις εκατό χρόνια κι όλα θα είναι για το τίποτα. Πώς θα μπορούσε αυτό να ονομαστεί ανθρώπινη ζωή; Δεν είναι στην πραγματικότητα η ζωή ενός ζώου; Ομοίως, εάν προσπαθείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, αλλά δεν προσπαθείτε να ακολουθήσετε τον Θεό που μπορείτε να δείτε και αντ’ αυτού λατρεύετε έναν αόρατο και άυλο Θεό, τότε η επιδίωξη δεν γίνεται ακόμη πιο μάταιη; Στο τέλος, η προσπάθειά σου θα μετατραπεί σε ένα σωρό ερειπίων. Ποιο είναι το όφελός σου από μια τέτοια προσπάθεια; Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι αγαπά μόνο πράγματα που δεν μπορεί να δει ούτε να αγγίξει, πράγματα που είναι εξαιρετικά μυστηριώδη και θαυμαστά και που είναι αδιανόητα από τον άνθρωπο και απρόσιτα στους απλούς θνητούς. Όσο πιο ουτοπικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο αναλύονται από τον άνθρωπο, ο οποίος τα αναζητά περισσότερο από όλα τα άλλα και αυταπατάται ότι μπορεί να τα κερδίσει. Όσο πιο ουτοπικά είναι, τόσο πιο προσεκτικά ο άνθρωπος τα εξετάζει και τα αναλύει, φτάνοντας μέχρι του σημείου να σχηματίζει τις δικές του εξαντλητικές ιδέες γι’ αυτούς. Αντίθετα, όσο πιο ρεαλιστικά είναι τα πράγματα, τόσο πιο εύκολα ο άνθρωπος τα απορρίπτει. Σουφρώνει τη μύτη του και τα περιφρονεί. Δεν είναι αυτή ακριβώς η στάση σας προς το ρεαλιστικό έργο που κάνω σήμερα; Όσο πιο ρεαλιστικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο πιο προκατειλημμένοι είστε εναντίον τους. Δεν αφιερώνετε χρόνο για να τα εξετάσετε, αλλά απλώς τα αγνοείτε. Σουφρώνετε τη μύτη σας με αυτές τις ρεαλιστικές, απλές απαιτήσεις και φτάνετε στο σημείο να σχηματίζετε διάφορες αντιλήψεις γι’ αυτόν τον Θεό που είναι πιο πραγματικός και είστε ανίκανοι να δεχτείτε την πραγματικότητα και την κανονικότητά Του. Με αυτόν τον τρόπο, η πίστη σας δεν είναι μέσα στην ασάφεια; Έχετε μια ακλόνητη πίστη στον αόριστο Θεό του παρελθόντος και κανένα ενδιαφέρον για τον πραγματικό Θεό του σήμερα. Δεν συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός του χθες και ο Θεός του σήμερα είναι από δύο διαφορετικές εποχές; Δεν συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός του χθες είναι ο απόμακρος Θεός του παραδείσου, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι ένας μικροσκοπικός άνθρωπος στη γη; Δεν συμβαίνει αυτό επίσης, επειδή ο Θεός που λατρεύεται από τον άνθρωπο είναι αυτός που προκύπτει από τις αντιλήψεις του, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι μια πραγματική σάρκα που παράγεται στη γη; Και στο τέλος-τέλος, δεν συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός του σήμερα είναι πολύ πραγματικός, σε σημείο που ο άνθρωπος δεν Τον αναζητεί; Επειδή αυτά που ο Θεός του σήμερα ζητάει από τον άνθρωπο είναι ακριβώς αυτά που ο άνθρωπος είναι πιο απρόθυμος να κάνει, και που τον κάνουν να αισθάνεται ντροπιασμένος. Αυτό δεν δυσκολεύει τα πράγματα για τον άνθρωπο; Μήπως αυτά δεν αποκαλύπτουν τις πληγές του; Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί από εκείνους που δεν ακολουθούν την πραγματικότητα γίνονται οι εχθροί του ενσαρκωμένου Θεού, γίνονται αντίχριστοι. Δεν είναι αυτό προφανές γεγονός; Στο παρελθόν, όταν ο Θεός δεν είχε ακόμη ενσαρκωθεί, μπορεί να ήσουν είτε θρησκευτική προσωπικότητα, ή ένας αφοσιωμένος πιστός. Αφού ο Θεός ενσαρκώθηκε, πολλοί τέτοιοι αφοσιωμένοι πιστοί έγιναν άθελά τους αντίχριστοι. Ξέρεις τι συμβαίνει εδώ; Πιστεύοντας στον Θεό δεν εστιάζεις στην πραγματικότητα ούτε αναζητάς την αλήθεια, αλλά μάλλον ακολουθείς με εμμονή διάφορα ψεύδη - δεν είναι αυτή η πιο ξεκάθαρη πηγή της εχθρότητάς σου προς τον ενσαρκωμένο Θεό; Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός, έτσι δεν είναι όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό αντίχριστοι; Είναι, άρα, αυτός που πιστεύετε και αγαπάτε πραγματικά ο ενσαρκωμένος Θεός; Είναι στην πραγματικότητα αυτός ο ζωντανός Θεός που αναπνέει, ο οποίος είναι πιο ρεαλιστικός και απόλυτα φυσιολογικός; Ποιος είναι ακριβώς ο στόχος της αναζήτησής σου; Είναι στον παράδεισο ή στη γη; Είναι μια ιδέα ή είναι η αλήθεια; Είναι Θεός ή είναι κάποιο υπερφυσικό ον; Στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι ο πιο πραγματικός αφορισμός της ζωής, και ο υψηλότερος των αφορισμών όλης της ανθρωπότητας. Επειδή η απαίτηση είναι ο Θεός να δημιουργήσει τον άνθρωπο, και είναι το έργο που έκανε προσωπικά ο Θεός, γι' αυτό και ονομάζεται αφορισμός. Δεν είναι ένας αφορισμός που προέκυψε από κάτι, ούτε είναι ένα διάσημο απόσπασμα από κάποια γνωστή προσωπικότητα. Αντίθετα, είναι τα λόγια που απηύθυνε στον άνθρωπο ο Κύριος των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων, και όχι κάποιες λέξεις που ψιθύρισε ο άνθρωπος, αλλά η ενυπάρχουσα ζωή του Θεού. Κι έτσι ονομάζεται ο υψηλότερος από όλους τους αφορισμούς της ζωής. Η προσπάθεια του ανθρώπου να θέσει σε εφαρμογή την αλήθεια είναι η εκτέλεση του καθήκοντός του, δηλαδή η προσπάθεια ικανοποίησης της απαίτησης του Θεού. Η ουσία αυτής της απαίτησης είναι η πιο πραγματική από όλες τις αλήθειες, αντί για ένα κενό δόγμα που δεν μπορεί να ακολουθήσει κανείς. Εάν ο αγώνας σου δεν είναι τίποτα άλλο παρά το δόγμα, και δεν περιέχει πραγματικότητα, δεν επαναστατείς ενάντια στην αλήθεια; Δεν είσαι κάποιος που επιτίθεται στην αλήθεια; Πώς θα μπορούσε ένας τέτοιος άνθρωπος να ακολουθήσει την αγάπη του Θεού; Οι άνθρωποι που είναι εκτός πραγματικότητας είναι αυτοί που προδίδουν την αλήθεια και είναι όλοι εκ φύσεως επαναστατικοί!

Ανεξάρτητα από το πώς αναζητείς, πρέπει πρώτα απ’ όλα να καταλάβεις το έργο που κάνει ο Θεός σήμερα και πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία αυτού του έργου. Πρέπει να καταλαβαίνεις και να γνωρίζεις τι έργο φέρνει ο Θεός όταν έρχεται στις έσχατες μέρες, ποια διάθεση φέρνει και τι θα ολοκληρωθεί στον άνθρωπο. Αν δεν γνωρίζεις ή δεν καταλαβαίνεις το έργο που έχει έρθει να κάνει ως ενσαρκωμένος, τότε πώς μπορείς να αναζητήσεις το θέλημά Του και πώς μπορείς να γίνεις έμπιστός Του; Στην πραγματικότητα, το να είσαι έμπιστος του Θεού δεν είναι περίπλοκο, αλλά ούτε είναι απλό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί, τότε μπορεί να εφαρμόσει, και έτσι δεν είναι περίπλοκο. Εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί, τότε είναι πολύ πιο δύσκολο, και, επιπλέον, ο άνθρωπος γίνεται επιρρεπής στην αναζήτηση εν μέσω ασάφειας. Εάν, κατά την αναζήτηση του Θεού, ο άνθρωπος δεν έχει τη δική του θέση να υποστηρίξει και δεν ξέρει σε ποια αλήθεια πρέπει να κρατηθεί, τότε σημαίνει ότι δεν έχει καμία βάση και έτσι δεν είναι εύκολο γι’ αυτόν να παραμείνει σταθερός. Σήμερα, υπάρχουν τόσοι πολλοί που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, που δεν μπορούν να κάνουν διάκριση μεταξύ καλού και κακού ή να αναγνωρίσουν τι να αγαπούν ή τι να μισούν. Αυτοί οι άνθρωποι δύσκολα μπορούν να παραμείνουν σταθεροί. Το κλειδί για την πίστη στον Θεό είναι να μπορείς να εφαρμόζεις την αλήθεια, να ενδιαφέρεσαι για το θέλημα του Θεού, να γνωρίζεις το έργο του Θεού για τον άνθρωπο όταν ενσαρκώνεται, καθώς και τις αρχές βάσει των οποίων μιλάει. Δεν θα πρέπει να ακολουθείς τις μάζες και θα πρέπει να έχεις αρχές σε ό, τι επιχειρήσεις και πρέπει να τις τηρείς. Η επιμονή σε αυτά τα πράγματα μέσα σου που έχουν διαφωτιστεί από τον Θεό θα σε βοηθήσουν. Εάν δεν το κάνεις αυτό, σήμερα θα εξοκείλεις προς μια κατεύθυνση, αύριο θα εξοκείλεις προς μια άλλη, και δεν θα κερδίσεις ποτέ κάτι πραγματικό. Το να είσαι έτσι δεν αποφέρει κανένα όφελος στη δική σου ζωή. Εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια ακολουθούν πάντα τους άλλους: Εάν οι άνθρωποι λένε ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε κι εσύ λες ότι είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν οι άνθρωποι λένε ότι είναι το έργο ενός κακού πνεύματος, τότε κι εσύ αμφιβάλλεις ή κι εσύ λες ότι είναι το έργο ενός κακού πνεύματος. Πάντα παπαγαλίζεις τα λόγια των άλλων και δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις τίποτα μόνος σου, ούτε είσαι σε θέση να σκεφτείς μόνος σου. Έτσι είναι κάποιος χωρίς θέση, ο οποίος δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί - ένα τέτοιο άτομο είναι ένας άχρηστος άθλιος! Αυτοί οι άνθρωποι επαναλαμβάνουν πάντα τα λόγια άλλων: Σήμερα λέγεται ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά οι πιθανότητες είναι ότι μια μέρα κάποιος θα πει ότι δεν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και τίποτα άλλο παρά πράξεις του ανθρώπου - αλλά δεν μπορείς να το διαπιστώσεις ο ίδιος και όταν βλέπεις να λέγεται από άλλους, λες κι εσύ το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα είναι έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά λες ότι είναι έργο του ανθρώπου. Δεν γίνεσαι έτσι από αυτούς που βλασφημούν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Έτσι δεν αντιτάσσεσαι στον Θεό διότι δεν μπορείς να διαφοροποιηθείς; Ποιος ξέρει, ίσως κάποια μέρα θα εμφανιστεί κάποιος ανόητος που θα λέει ότι «αυτό είναι το έργο ενός κακού πνεύματος» και όταν ακούς αυτά τα λόγια, θα νιώθεις χαμένος και γι’ άλλη μια φορά θα είσαι περιορισμένος από τα λόγια άλλων. Κάθε φορά που κάποιος προκαλεί αναταραχή δεν είσαι ικανός να υποστηρίζεις τη θέση σου κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατέχεις την αλήθεια. Η πίστη στον Θεό κι η επιδίωξη της γνώσης του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν μπορείς να την επιτύχεις απλώς και μόνο συγκεντρώνοντας και ακούγοντας κηρύγματα και δεν μπορείς να την τελειοποιήσεις μόνο με το πάθος. Πρέπει να την βιώσεις και να την γνωρίσεις, να βασίζεσαι στις ενέργειές σου και να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν έχεις συσσωρεύσει εμπειρίες, θα είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις πολλά πράγματα - θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στη δικαιοσύνη και το άδικο, ανάμεσα σε αυτό που είναι σάρκα και αίμα και σε αυτό που είναι αλήθεια. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα σε όλα αυτά τα πράγματα, και αφού το επιτύχεις, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, δεν θα χαθείς ποτέ. Μόνο αυτό είναι το πραγματικό σας ανάστημα. Η γνώση του έργου του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση: Πρέπει να έχεις πρότυπα και έναν στόχο στην αναζήτησή σου, πρέπει να ξέρεις πώς να αναζητήσεις τον αληθινό δρόμο και πώς να μετρήσεις εάν είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος και εάν είναι ή όχι το έργο του Θεού. Ποια είναι η πιο βασική αρχή στην αναζήτηση του αληθινού δρόμου; Πρέπει να εξετάσεις εάν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, εάν ή όχι αυτά τα λόγια είναι η έκφραση της αλήθειας η οποία μαρτυρείται σε εσένα, και τι μπορεί να σου φέρει. Η διάκριση μεταξύ του πραγματικού δρόμου και του ψεύτικου δρόμου απαιτεί διάφορες πτυχές της βασικής γνώσης, η πιο θεμελιώδης από τις οποίες είναι να διαπιστώσεις αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι. Γιατί η ουσία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό είναι η πίστη στο Πνεύμα του Θεού και ακόμη και η πίστη του στον ενσαρκωμένο Θεό είναι επειδή αυτή η σάρκα είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι μια τέτοια πίστη εξακολουθεί να είναι η πίστη στο Πνεύμα. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Πνεύματος και της σάρκας, αλλά επειδή αυτή η σάρκα προέρχεται από το Πνεύμα και ο Λόγος γίνεται σάρκα, αυτό που πιστεύει ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι η εγγενής ουσία του Θεού. Κι έτσι, διακρίνοντας εάν είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος, πάνω απ’ όλα πρέπει να δεις αν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, μετά από το οποίο θα πρέπει να δεις αν υπάρχει ή όχι η αλήθεια σε αυτόν τον δρόμο. Αυτή η αλήθεια είναι η διάθεση ζωής της κανονικής ανθρώπινης φύσης, δηλαδή εκείνη που απαίτησε από τον άνθρωπο όταν ο Θεός την δημιούργησε στην αρχή, δηλαδή όλη η κανονική ανθρώπινη φύση (συμπεριλαμβανομένης της ανθρώπινης λογικής, της διορατικότητας, της σοφίας και της βασικής γνώσης του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος). Δηλαδή, πρέπει να εξετάσεις κατά πόσον ή όχι αυτός ο δρόμος οδηγεί τον άνθρωπο σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης, ανεξάρτητα από το αν η αλήθεια που λέγεται απαιτείται ή όχι σύμφωνα με την πραγματικότητα της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είτε αυτή η αλήθεια είναι πρακτική και πραγματική ή όχι, κι εάν είναι ή όχι πιο επίκαιρη. Εάν υπάρχει αλήθεια, τότε είναι σε θέση να μεταφέρει τον άνθρωπο σε φυσιολογικές και πραγματικές εμπειρίες. Ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο κανονικός, η ανθρώπινη αίσθηση του ανθρώπου γίνεται ολοένα και πιο ολοκληρωμένη, η ανθρώπινη ζωή στη σάρκα και στην πνευματική ζωή γίνονται όλο και πιο οργανωμένες και τα συναισθήματα του ανθρώπου γίνονται όλο και πιο κανονικά. Αυτή είναι η δεύτερη αρχή. Υπάρχει μια άλλη αρχή, η οποία είναι το εάν ο άνθρωπος έχει μια αυξανόμενη γνώση του Θεού, εάν το ότι βιώνει ή όχι τέτοια εργασία και αλήθεια, μπορεί να εμπνεύσει την αγάπη του Θεού μέσα του και να τον φέρει πάντα πιο κοντά στον Θεό. Σε αυτό μπορεί να μετρηθεί αν είναι ή όχι ο αληθινός δρόμος. Πιο σημαντικό είναι το αν αυτός ο δρόμος είναι ρεαλιστικός και όχι υπερφυσικός και αν είναι ή όχι ικανός να προσφέρει τη ζωή του ανθρώπου. Εάν συμμορφώνεται με αυτές τις αρχές, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι αυτός ο δρόμος είναι ο αληθινός δρόμος. Λέω αυτές τις λέξεις όχι για να σας κάνω να δεχτείτε άλλους δρόμους στις μελλοντικές σας εμπειρίες, ούτε ως πρόβλεψη ότι θα υπάρξει το έργο μιας άλλης νέας εποχής στο μέλλον. Τις λέω για να είστε σίγουροι ότι ο δρόμος του σήμερα είναι ο αληθινός δρόμος, έτσι ώστε να μην είστε μόνο εν μέρει σίγουροι στην πίστη σας προς το έργο του σήμερα και να αδυνατείτε να εμβαθύνετε σε αυτό. Υπάρχουν ακόμη και πολλοί που, παρότι είναι σίγουροι, εξακολουθούν να μπερδεύονται. Αυτή η βεβαιότητα δεν διέπεται από αρχές και αυτοί θα πρέπει να εξαλειφθούν αργά ή γρήγορα. Ακόμη κι εκείνοι που ακολουθούν με ιδιαίτερη θέρμη είναι λιγότερο σίγουροι και περισσότερο αβέβαιοι, γεγονός που δείχνει ότι δεν έχουν κανένα υπόβαθρο. Επειδή το επίπεδό σας είναι πάρα πολύ χαμηλό και το υπόβαθρό σας είναι πάρα πολύ ρηχό, δεν μπορείτε να κατανοήσετε τη διαφοροποίηση. Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το έργο Του, δεν κάνει έργο που δεν είναι ρεαλιστικό, δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις από τον άνθρωπο και δεν κάνει έργο που δεν συλλαμβάνουν οι αισθήσεις του ανθρώπου. Όλο το έργο που κάνει είναι εντός του πλαισίου της κοινής λογικής του ανθρώπου και δεν υπερβαίνει τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης και το έργο Του είναι σύμφωνα με τις κανονικές απαιτήσεις του ανθρώπου. Αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο κανονικός και η ανθρώπινη φύση του γίνεται όλο και πιο κανονική. Ο άνθρωπος έχει αυξανόμενη γνώση της διάθεσής του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, καθώς και της ουσίας του ανθρώπου, και έχει όλο και μεγαλύτερο πόθο για την αλήθεια. Δηλαδή, η ζωή του ανθρώπου μεγαλώνει και μεγαλώνει και η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου γίνεται ικανή για όλο και περισσότερες αλλαγές - όλες αυτές συνοψίζονται στο να γίνει ο Θεός η ζωή του ανθρώπου. Αν ένας δρόμος δεν είναι σε θέση να αποκαλύψει εκείνα τα πράγματα που συνιστούν την ουσία του ανθρώπου, είναι ανίκανος να αλλάξει τη διάθεση του ανθρώπου και επιπλέον δεν είναι ικανός να τον φέρει ενώπιον του Θεού ή να του δώσει μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και προκαλεί ακόμη την ανθρώπινη φύση του να γίνεται όλο και πιο ταπεινή και η λογική του να είναι πιο ανώμαλη, τότε αυτός ο δρόμος δεν πρέπει να είναι ο αληθινός δρόμος και μπορεί να είναι το έργο ενός κακού πνεύματος ή του παλιού τρόπου. Εν ολίγοις, δεν μπορεί να είναι το τωρινό έργο του Αγίου Πνεύματος. Έχετε πιστέψει στον Θεό για όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν έχετε καμία ιδέα για τις αρχές για να διακρίνετε τον αληθινό δρόμο από τον ψεύτικο δρόμο ή για να αναζητήσετε τον αληθινό δρόμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται καν γι’ αυτά τα θέματα. Απλώς πηγαίνουν εκεί όπου πηγαίνει η πλειοψηφία και επαναλαμβάνουν όσα λένε οι πλειοψηφίες. Έτσι είναι αυτός που αναζητά τον αληθινό δρόμο; Και πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να βρουν τον αληθινό δρόμο; Εάν κατανοήσεις αυτές τις βασικές αρχές, τότε ό, τι συμβαίνει δεν θα σε εξαπατήσει. Σήμερα, είναι ζωτικής σημασίας να μπορεί ο άνθρωπος να κάνει διακρίσεις. Αυτή την ιδιότητα πρέπει να κατέχει η κανονική ανθρώπινη φύση και αυτήν πρέπει να έχει ο άνθρωπος στην εμπειρία του. Εάν ακόμα και σήμερα ο άνθρωπος ακολουθεί χωρίς κριτική ικανότητα και η ανθρώπινη λογική του δεν έχει εξελιχθεί, τότε ο άνθρωπος είναι πολύ ανόητος και η επιδίωξή του είναι λανθασμένη και αποκλίνουσα. Δεν υπάρχει η παραμικρή διαφοροποίηση στην επιδίωξη σου σήμερα, και ενώ είναι αλήθεια, όπως λες, ότι βρήκες τον αληθινό δρόμο, τον έχεις κερδίσει; Ήσουν σε θέση να διακρίνεις τίποτα; Ποια είναι η ουσία του αληθινού δρόμου; Στον αληθινό δρόμο, δεν έχεις κερδίσει τον αληθινό δρόμο, δεν έχεις κερδίσει τίποτα από την αλήθεια, με άλλα λόγια δεν έχεις επιτύχει αυτό που ο Θεός απαιτεί από σένα και έτσι δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη διαφθορά σου. Αν συνεχίσεις να ακολουθείς αυτόν τον δρόμο, τελικά θα εξαλειφθείς. Έχοντας ακολουθήσει μέχρι σήμερα, πρέπει να είσαι βέβαιος ότι ο δρόμος που ακολουθείς είναι ο σωστός δρόμος και δεν θα πρέπει να έχεις άλλες αμφιβολίες. Πολλοί άνθρωποι είναι πάντα αβέβαιοι και σταματούν να ακολουθούν την αλήθεια εξαιτίας κάποιων μικρών θεμάτων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αυτοί που δεν έχουν γνώση του έργου του Θεού, είναι αυτοί που ακολουθούν τον Θεό σε σύγχυση. Οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού είναι ανίκανοι να είναι οι έμπιστοί Του ή να γίνονται μάρτυρές Του. Συμβουλεύω αυτούς που αναζητούν μόνο ευλογία και επιδιώκουν μόνο το ασαφές και αφηρημένο να επιδιώξουν την αλήθεια το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε η ζωή τους να έχει νόημα. Μην ξεγελάτε άλλο τον εαυτό σας πια!