Τι σημαίνει να είσαι αληθινός άνθρωπος

Η διαχείριση του ανθρώπου είναι το έργο Μου, και το να κατακτηθεί από Εμένα είναι ακόμη περισσότερο κάτι που ορίστηκε όταν δημιούργησα τον κόσμο. Οι άνθρωποι ίσως δεν γνωρίζουν ότι θα τους κατακτήσω πλήρως τις έσχατες ημέρες και ίσως δεν αντιλαμβάνονται ότι απόδειξη της νίκης Μου επί του Σατανά είναι ότι θα κατακτήσω τους επαναστάτες ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος. Όταν, όμως, ο εχθρός Μου άνοιξε μάχη μαζί Μου, είχα ήδη πει ότι θα ήμουν ο κατακτητής εκείνων τους οποίους πήρε αιχμαλώτους ο Σατανάς και τους έκανε τέκνα του και πιστούς σκλάβους να φρουρούν το ενδιαίτημά του. Το αρχικό νόημα του κατακτώ είναι νικώ, υποβάλλω σε ταπείνωση. Διατυπωμένο στη γλώσσα των Ισραηλιτών, σημαίνει υπερισχύω, συντρίβω και καθιστώ κάποιον ανίσχυρο για περαιτέρω αντίσταση εναντίον Μου. Σήμερα όμως, όπως χρησιμοποιείται ανάμεσα σ’ εσάς, άνθρωποι, το νόημά του είναι κατακτώ. Εσείς πρέπει να γνωρίζετε ότι πρόθεσή Μου είναι να εξαλείψω ολοσχερώς και να κατατροπώσω τον πονηρό στο ανθρώπινο γένος, έτσι ώστε να μην επαναστατεί πλέον εναντίον Μου, και ακόμη λιγότερο, να έχει τη δύναμη να εμποδίζει ή να διαταράσσει το έργο Μου. Έτσι, σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο, έχει φτάσει να σημαίνει κατάκτηση. Όποιες κι αν είναι οι συνδηλώσεις του όρου, το έργο Μου είναι να νικήσω το ανθρώπινο γένος. Διότι, ενώ είναι αλήθεια ότι το ανθρώπινο γένος υπόκειται στη διαχείρισή Μου, για να το πω ακριβέστερα, το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τον εχθρό Μου. Το ανθρώπινο γένος είναι ο πονηρός που εναντιώνεται και Με παρακούει. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τη γέννα του πονηρού που έχω καταραστεί. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τους απογόνους του αρχαγγέλου που Με πρόδωσε. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από την κληρονομιά του διαβόλου ο οποίος, όταν τον απέρριψα προ αμνημονεύτων χρόνων, έγινε από τότε ο αδιάλλακτος πολέμιός Μου. Πάνω από το ανθρώπινο γένος, ο ουρανός χαμηλώνει, σκοτεινιασμένος και ζοφερός, χωρίς την παραμικρή ακτίνα φωτός, και ο ανθρώπινος κόσμος βυθίζεται σε πισσώδες έρεβος, τόσο που όποιος ζει εκεί, δεν μπορεί να δει ούτε το τεντωμένο του χέρι μπροστά στο πρόσωπό του ούτε τον ήλιο όταν σηκώνει το κεφάλι του. Ο δρόμος κάτω από τα πόδια του, λασπωμένος και γεμάτος λακκούβες, ελίσσεται βασανιστικά· όλος ο τόπος είναι γεμάτος πτώματα. Οι σκοτεινές του άκρες είναι γεμάτες με υπολείμματα νεκρών και στις κρύες και σκιερές γωνίες κατοικούν πλήθη δαιμόνων. Και παντού μες στον κόσμο των ανθρώπων ορδές δαιμόνων πηγαίνουν κι έρχονται. Η γέννα κάθε είδους θηρίου, καλυμμένη με βρομιά, βρίσκεται πιασμένη σε ατέρμονη σύγκρουση της οποίας ο ήχος εμπνέει τρόμο στην καρδιά. Σε τέτοιους καιρούς, σ’ έναν τέτοιον κόσμο, έναν τέτοιο «επίγειο παράδεισο», πού να στραφεί κάποιος για να γυρέψει ευτυχία στη ζωή; Πού να στραφεί για να βρει τον προορισμό της ζωής του; Το ανθρώπινο γένος, συντετριμμένο κάτω από το πόδι του Σατανά προ αμνημονεύτων χρόνων, ενεργεί εξαρχής έχοντας υιοθετήσει την εικόνα του Σατανά, και ακόμη περισσότερο, την ενσάρκωση του Σατανά, λειτουργώντας σαν σημάδι που φέρει τη μαρτυρία του Σατανά, ηχηρή και απροκάλυπτη. Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, ένας τέτοιος σωρός εκφυλισμένου αποβράσματος και τέτοιος καρπός αυτής της διαφθαρμένης ανθρώπινης οικογένειας να γίνει μάρτυρας του Θεού; Από πού θα προέλθει η δόξα Μου; Πού μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να μιλάει για τη μαρτυρία Μου; Γιατί ο εχθρός που, έχοντας διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, ορθώνεται εναντίον Μου, έχει ήδη κερδίσει το ανθρώπινο γένος —το ανθρώπινο γένος που δημιούργησα προ αμνημονεύτων χρόνων και που πλημμύρισε από τη δόξα Μου και τη δική Μου ζωή— και τους κηλίδωσε. Έχει διαρπάξει τη δόξα Μου, και όλο αυτό με το οποίο διαπότισε τον άνθρωπο είναι δηλητήριο καρυκευμένο βαριά με την ασχήμια του Σατανά, και χυμός από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού. Στην αρχή, δημιούργησα το ανθρώπινο γένος, δηλαδή, δημιούργησα τον πρόγονο του ανθρώπου, τον Αδάμ. Προικίστηκε με μορφή και εικόνα, ξεχειλίζοντας από ευρωστία, ξεχειλίζοντας από ζωτικότητα, και ήταν, επιπλέον, συντροφιά με τη δόξα Μου. Ήταν η ένδοξη ημέρα που δημιούργησα τον άνθρωπο. Μετά από αυτό, δημιουργήθηκε η Εύα από το σώμα του Αδάμ, κι ήταν και αυτή ο πρόγονος του ανθρώπου, και με τον τρόπο αυτόν οι άνθρωποι που δημιούργησα πλημμύρισαν από την ανάσα Μου και πλημμύρισαν με τη δόξα Μου. Ο Αδάμ γεννήθηκε αρχικά από το χέρι Μου και ήταν η αναπαράσταση της εικόνας Μου. Έτσι, το αρχικό νόημα του «Αδάμ» ήταν ένα ον δημιουργημένο από Μένα, διαποτισμένο με τη ζωτική Μου ενέργεια, διαποτισμένο με τη δόξα Μου, έχοντας μορφή και εικόνα, έχοντας πνεύμα και πνοή. Ήταν το μόνο δημιουργημένο ον που κατείχε πνεύμα, που ήταν ικανό να Με αναπαριστά, να φέρει την εικόνα Μου και να δέχεται την πνοή Μου. Στην αρχή, η Εύα ήταν ο δεύτερος άνθρωπος προικισμένος με πνοή του οποίου τη δημιουργία είχα ορίσει, έτσι το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένα ον δημιουργημένο που θα διαιώνιζε τη δόξα Μου, πλημμυρισμένο από τη ζωτικότητά Μου και επιπλέον, προικισμένο με τη δόξα Μου. Η Εύα προήλθε από τον Αδάμ, έτσι και αυτή έφερε την εικόνα Μου, διότι ήταν ο δεύτερος άνθρωπος που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Μου. Το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένας ζων άνθρωπος, με πνεύμα, σάρκα και οστά, η δεύτερη μαρτυρία Μου και η δεύτερη εικόνα Μου ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος. Αυτοί ήταν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας, ο αγνός και πολύτιμος θησαυρός του ανθρώπου, και, από την πρώτη στιγμή, ζωντανά όντα προικισμένα με πνεύμα. Όμως, ο πονηρός κυρίευσε τη γέννα των προγόνων της ανθρωπότητας και τους ποδοπάτησε και τους αιχμαλώτισε, βυθίζοντας τον ανθρώπινο κόσμο σε απόλυτο σκοτάδι, και κάνοντας τη γέννα αυτή να μην πιστεύει πλέον στην ύπαρξή Μου. Ακόμη πιο απαίσιο είναι ότι ενόσω ο πονηρός κυριεύει τους ανθρώπους και τους ποδοπατάει στη γη, αντιμάχεται άγρια τη δόξα Μου, τη μαρτυρία Μου, τη ζωτικότητα με την οποία τους προίκισα, την πνοή της ζωής που τους εμφύσησα, όλη Μου τη δόξα στον κόσμο των ανθρώπων και όλο το αίμα της καρδιάς που ξόδεψα για το ανθρώπινο γένος. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι πλέον στο φως, κι έχει χάσει όλα όσα τους παραχώρησα, απορρίπτοντας τη δόξα την οποία Εγώ παραχώρησα. Πώς μπορούν αυτοί να αναγνωρίσουν ότι είμαι ο Κύριος όλων των δημιουργημένων πλασμάτων; Πώς μπορούν να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ύπαρξή Μου στους ουρανούς; Πώς μπορούν να ανακαλύψουν τις εκδηλώσεις της δόξας Μου στη γη; Πώς μπορούν αυτοί οι εγγονοί και οι εγγονές να δουν τον Θεό που οι πρόγονοί τους λάτρευαν ως τον Κύριο που τους δημιούργησε; Αυτοί οι αξιοθρήνητοι εγγονοί και εγγονές έχουν γενναιόδωρα «προσφέρει» στον πονηρό τη δόξα, την εικόνα, καθώς και τη μαρτυρία που παραχώρησα στον Αδάμ και στην Εύα, καθώς και τη ζωή που παραχώρησα στο ανθρώπινο γένος, από την οποία εξαρτάται για να υπάρχει και, χωρίς να ενοχληθούν στο ελάχιστο από την παρουσία του πονηρού, του έδωσαν όλη Μου τη δόξα. Δεν είναι αυτή η προέλευση της ονομασίας «απόβρασμα»; Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, τέτοιοι φαύλοι δαίμονες, τέτοια κινούμενα πτώματα, τέτοιες φιγούρες του Σατανά και τέτοιοι εχθροί Μου να κατέχονται από τη δόξα Μου; Θα πάρω πίσω τη δόξα Μου, θα πάρω πίσω τη μαρτυρία Μου που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους, και όλα όσα κάποτε Μου ανήκαν και τα οποία έδωσα στους ανθρώπους προ αμνημονεύτων χρόνων —θα υποτάξω πλήρως το ανθρώπινο γένος. Ωστόσο, εσύ πρέπει να γνωρίζεις, οι άνθρωποι που δημιούργησα ήταν άγιοι άνθρωποι οι οποίοι έφεραν την εικόνα Μου και τη δόξα Μου. Δεν ανήκαν στον Σατανά, ούτε συντρίβονταν από το πόδι του, αλλά ήταν καθαρά μια δική Μου εκδήλωση, απαλλαγμένοι και από το παραμικρό ίχνος του δηλητηρίου του Σατανά. Έτσι, γνωστοποίησα στην ανθρωπότητα ότι θέλω μόνο εκείνο το οποίο έχει δημιουργηθεί από το χέρι Μου, τους αγίους που αγαπώ και δεν ανήκουν σε καμία άλλη οντότητα. Ακόμη, θ’ αγαλλιάσω με αυτούς και θα τους θεωρήσω ως τη δόξα Μου. Ωστόσο, εκείνο που θέλω δεν είναι το ανθρώπινο γένος που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, που ανήκει στον Σατανά σήμερα και που δεν είναι πλέον η αρχική Μου δημιουργία. Επειδή σκοπεύω να πάρω πίσω τη δόξα Μου η οποία υπάρχει στον ανθρώπινο κόσμο, θα καταγάγω συντριπτική νίκη στα επιζώντα υπολείμματα του ανθρώπινου γένους, ως απόδειξη της δόξας Μου στην κατατρόπωση του Σατανά. Χρειάζομαι μόνο τη μαρτυρία Μου ως αποκρυστάλλωση του εαυτού Μου, ως αντικείμενο της απόλαυσής Μου. Αυτό είναι το θέλημά Μου.

Το ανθρώπινο γένος αναπτύχθηκε μέσ’ από δεκάδες χιλιάδες χρόνια ιστορίας για να φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα. Ωστόσο, το ανθρώπινο γένος της αρχικής Μου δημιουργίας έχει προ πολλού βυθιστεί στον εκφυλισμό. Έχουν ήδη πάψει να είναι αυτό που θέλω, κι έτσι η ανθρωπότητα, όπως εμφανίζεται στα μάτια Μου, δεν αξίζει πλέον το όνομα του ανθρώπινου γένους. Είναι, μάλλον, το απόβρασμα του ανθρώπινου γένους που έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς, τα σαπισμένα κινούμενα πτώματα, τα οποία ο Σατανάς έχει ενδυθεί και μέσα στα οποία ζει. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ούτε κατ’ ελάχιστον την ύπαρξή Μου, ούτε καλωσορίζουν τον ερχομό Μου. Το ανθρώπινο γένος ανταποκρίνεται με βαρυγκώμια στα αιτήματά Μου, ενδίδοντας περιστασιακά σε αυτά, και δεν συμμερίζεται ειλικρινά τις χαρές και τις λύπες της ζωής μαζί Μου. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι με θεωρούν ανεξιχνίαστο, με βαρυγκόμια προσποιούνται πως Μου χαμογελούν, υιοθετώντας τη συμπεριφορά του κόλακα προς κείνον που έχει την εξουσία. Και αυτό επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο Μου, και ακόμα λιγότερο το θέλημά Μου στο παρόν. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: όταν θα έλθει η ημέρα, ο πόνος οποιουδήποτε Με λατρεύει θα είναι πολύ πιο υποφερτός από τον δικό σας. Ο βαθμός της πίστης σας σ’ Εμένα δεν ξεπερνά, στην πραγματικότητα, εκείνον του Ιώβ —ακόμα και η πίστη των Ιουδαίων Φαρισαίων ξεπερνά τη δική σας— οπότε, όταν θα έρθει η ημέρα της φωτιάς, ο πόνος σας θα είναι πολύ πιο βαρύς από εκείνον των Φαρισαίων όταν δέχθηκαν την επίπληξη του Ιησού, από εκείνον των 250 φυλάρχων που εναντιώθηκαν στον Μωυσή, και από εκείνον των Σοδόμων κάτω από τις πύρινες φλόγες της καταστροφής τους. Όταν ο Μωυσής χτύπησε τον βράχο, και ανάβλυσε το νερό που παραχώρησε ο Ιεχωβά, ήταν λόγω της πίστης του. Όταν ο Δαυίδ έπαιξε τη λύρα για να υμνήσει Εμένα, τον Ιεχωβά —με την καρδιά του γεμάτη αγαλλίαση— ήταν λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιώβ έχασε τα ζώα του που γέμιζαν τα βουνά και ανείπωτες ποσότητες πλούτου, και το κορμί του γέμισε με οδυνηρές πληγές, ήταν λόγω της πίστης του. Όταν μπόρεσε να ακούσει τη δική Μου φωνή, του Ιεχωβά, και να δει τη δική Μου δόξα, του Ιεχωβά, ήταν λόγω της πίστης του. Το ότι ο Πέτρος μπόρεσε να ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό, ήταν λόγω της πίστης του. Το ότι μπόρεσε να καρφωθεί στον σταυρό για χάρη Μου και να δώσει ένδοξη μαρτυρία, ήταν επίσης λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιωάννης είδε την ένδοξη εικόνα του Υιού του ανθρώπου, ήταν λόγω της πίστης του. Όταν είδε το όραμα των εσχάτων ημερών, ήταν ακόμη περισσότερο λόγω της πίστης του. Ο λόγος για τον οποίον τα φερόμενα πλήθη των ειδωλολατρικών εθνών έχουν λάβει την αποκάλυψή Μου και μπόρεσαν να γνωρίσουν ότι έχω επιστρέψει εν σαρκί για να επιτελέσω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι επίσης λόγω της πίστης τους. Όλοι εκείνοι που έχουν ραπιστεί από τα σκληρά Μου λόγια κι έχουν, ωστόσο, παρηγορηθεί από αυτά, και οι οποίοι έχουν σωθεί —δεν το έχουν κάνει άραγε λόγω της πίστης τους; Εκείνοι που πιστεύουν σ’ Εμένα, αλλά οι οποίοι, παρόλα αυτά, πλήττονται από τη δυστυχία, δεν έχουν επίσης απορριφθεί από τον κόσμο; Εκείνοι που ζουν έξω από τον λόγο Μου, αποφεύγοντας την οδύνη της δοκιμασίας, δεν παρασύρονται όλοι μέσα στον κόσμο; Είναι όπως τα φθινοπωρινά φύλλα που στροβιλίζονται εδώ κι εκεί, μην έχοντας τόπο να αναπαυθούν και, ακόμη λιγότερο, χωρίς την παρηγοριά των δικών Μου λόγων. Παρόλο που το παίδεμα και το ραφινάρισμά Μου δεν τους ακολουθούν, δεν είναι αυτοί ζητιάνοι που περιφέρονται από μέρος σε μέρος, περιπλανώμενοι στους δρόμους έξω από τη βασιλεία των ουρανών; Είναι ο κόσμος πραγματικά τόπος της ανάπαυσής σου; Μπορείς πραγματικά, αποφεύγοντάς το παίδεμά Μου, να πετύχεις και το ελάχιστο χαμόγελο ικανοποίησης από τον κόσμο; Μπορείς αλήθεια να χρησιμοποιήσεις την φευγαλέα σου απόλαυση για να καλύψεις την ανεξάλειπτη κενότητα στην καρδιά σου; Μπορείς να τους ξεγελάσεις όλους στην οικογένειά σου, αλλά δεν μπορείς να ξεγελάσεις Εμένα. Επειδή η πίστη σου είναι τόσο πενιχρή, είσαι ακόμη αδύναμος μέχρι σήμερα να βρεις οποιαδήποτε από τις χαρές που έχει η ζωή να προσφέρει. Σε συμβουλεύω: καλύτερα να ξοδέψεις ειλικρινά τη μισή από τη ζωή σου για χάρη Μου, παρά ολόκληρη τη ζωή σου στη μετριότητα και στην υπηρεσία της σάρκας, υποφέροντας όλα τα βάσανα που ένας άνθρωπος δύσκολα μπορεί ν’ αντέξει. Ποιον σκοπό υπηρετεί το να θεωρείς τον εαυτό σου τόσο πολύτιμο και να ξεφεύγεις από την παίδεμά Μου; Ποιον σκοπό υπηρετεί το να κρύβεσαι από το στιγμιαίο Μου παίδεμα μόνο για να δρέψεις μια αιωνιότητα ταπείνωσης, μια αιωνιότητα παιδεμού; Στην πραγματικότητα, δεν μεταστρέφω κανέναν στο θέλημά Μου. Αν ένας άνθρωπος είναι αληθινά πρόθυμος να υποταχθεί σε όλα τα σχέδιά Μου, δεν θα του φερθώ άσχημα. Όμως, απαιτώ όλοι οι άνθρωποι να πιστεύουν σ’ Εμένα, όπως ο Ιώβ πίστευε σ’ Εμένα, τον Ιεχωβά. Αν η πίστη σας είναι ανώτερη από του Θωμά, τότε η πίστη σας θα κερδίσει την επιδοκιμασία Μου, στην αφοσίωσή σας θα βρείτε τη μακαριότητά Μου, και οπωσδήποτε θα βρείτε τη δόξα Μου στις ημέρες σας. Ωστόσο, οι άνθρωποι, εκείνοι που πιστεύουν στον κόσμο και πιστεύουν στον διάβολο, έχουν σκληρύνει τις καρδιές τους, όπως ακριβώς οι μάζες στην πόλη των Σοδόμων, με κόκκους άμμου που παρασέρνει ο άνεμος στα μάτια τους και προσφορές από τον διάβολο στο στόμα τους, των οποίων ο συσκοτισμένος νους διακατέχεται προ πολλού από τον πονηρό που έχει σφετεριστεί τον κόσμο. Οι σκέψεις τους έχουν εξ ολοκλήρου σχεδόν αιχμαλωτιστεί από τον διάβολο των αρχαίων ημερών. Και η πίστη του ανθρώπινου γένους έχει εξανεμιστεί και δεν είναι ούτε καν σε θέση ν’ αντιληφθούν το έργο Μου. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι μια άτονη προσπάθεια να ανταπεξέλθουν ή να αναλύσουν πολύ πρόχειρα, επειδή έχουν προ πολλού κυριευθεί από το δηλητήριο του σατανά.

Θα κατακτήσω το ανθρώπινο γένος, επειδή οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν κάποτε από Εμένα, κι έχουν, επιπλέον, απολαύσει όλα τα πλουσιοπάροχα αγαθά της δημιουργίας Μου. Αλλά οι άνθρωποι Με αρνήθηκαν επίσης, και οι καρδιές τους είναι χωρίς Εμένα, και Με βλέπουν σαν βάρος στην ύπαρξή τους, μέχρι του σημείου μάλιστα που, παρότι αληθινά Με έχουν αντικρύσει, οι άνθρωποι εξακολουθούν να Με αρνούνται, και βασανίζουν το μυαλό τους σκεπτόμενοι κάθε δυνατό τρόπο για να Με καταβάλουν. Οι άνθρωποι δεν Με αφήνουν να τους μεταχειριστώ σοβαρά και να τους θέσω αυστηρές απαιτήσεις, ούτε Μου επιτρέπουν να κρίνω ή να παιδέψω τη φαυλότητά τους. Καθόλου δεν το βρίσκουν αυτό ενδιαφέρον, αλλ’ απεναντίας ενοχλούνται. Έτσι, έργο Μου είναι να πάρω το ανθρώπινο γένος, που τρώει, πίνει και διασκεδάζει μέσα σ’ Εμένα κι ωστόσο Με αγνοεί, και να τους υποτάξω. Θα αφοπλίσω την ανθρωπότητα, και τότε, παίρνοντας τους αγγέλους Μου, παίρνοντας τη δόξα Μου, θα επιστρέψω στον τόπο της κατοικίας Μου. Διότι αυτό που έχουν κάνει οι άνθρωποι έχει ραγίσει ανεπανόρθωτα την καρδιά Μου και θρυμματίσει το έργο Μου προ αμνημονεύτων χρόνων. Σκοπεύω να ανακτήσω τη δόξα που ο πονηρός έχει αφαιρέσει πριν μακάρια αποχωρήσω, επιτρέποντας στο ανθρώπινο γένος να συνεχίσει να ζει τη ζωή του, να συνεχίσει «να ζει και να εργάζεται με ειρήνη και ικανοποίηση», να συνεχίσει «να καλλιεργεί τους αγρούς του» και δεν θα παρέμβω άλλο στις ζωές τους. Αλλά τώρα σκοπεύω να ανακτήσω πλήρως τη δόξα Μου από τα χέρια του πονηρού και να πάρω πίσω όλη τη δόξα που κληροδότησα στον άνθρωπο κατά τη δημιουργία του κόσμου, και ποτέ πάλι να μην την παραχωρήσω στο ανθρώπινο γένος πάνω στη γη. Διότι οι άνθρωποι, όχι μόνο απέτυχαν να διατηρήσουν τη δόξα Μου, αλλά και την αντάλλαξαν με την εικόνα του Σατανά. Οι άνθρωποι δεν θεωρούν πολύτιμο τον ερχομό Μου, ούτε εκτιμούν την ημέρα της δόξας Μου. Δεν δέχονται ελαφριά τη καρδία το παίδεμά Μου, και ακόμη λιγότερο είναι πρόθυμοι να Μου επιστρέψουν τη δόξα Μου. Ούτε είναι πρόθυμοι ν’ αποδιώξουν το δηλητήριο του πονηρού. Η ανθρωπότητα εξακολουθεί σταθερά να Με εξαπατά με τον ίδιο παλιό τρόπο, φορώντας λαμπερά χαμόγελα και πρόσχαρα πρόσωπα με τον ίδιο παλιό τρόπο. Αγνοούν τα βάθη του ζόφου που θα κυριεύσει το ανθρώπινο γένος όταν η δόξα Μου τους εγκαταλείψει, και ιδίως αγνοούν ότι όταν έρθει η ημέρα Μου σε όλο το ανθρώπινο γένος, θα αντιμετωπίσουν ακόμη σκληρότερους καιρούς απ’ ό,τι οι άνθρωποι στον καιρό του Νώε. Γιατί δεν ξέρουν πόσο σκοτεινό έγινε το Ισραήλ όταν η δόξα Μου αποσύρθηκε απ’ αυτό, γιατί ο άνθρωπος την αυγή ξεχνά πόσο δύσκολο ήταν να περάσει τη θεοσκότεινη νύχτα. Όταν ο ήλιος κρυφτεί και πάλι και το σκοτάδι κυριεύσει τον άνθρωπο, θα αρχίσει πάλι τον θρήνο και θα τρίζει τα δόντια του στη σκοτεινιά. Έχετε ξεχάσει, όταν η δόξα Μου αποσύρθηκε από το Ισραήλ, πόσο δύσκολο ήταν για τον λαό του να περάσει τις ημέρες της οδύνης; Τώρα είναι η στιγμή που βλέπετε τη δόξα Μου, κι είναι επίσης η στιγμή που μοιράζεστε την ημέρα της δόξας Μου. Ο άνθρωπος θα αρχίσει τον θρήνο μέσα στη σκοτεινιά όταν η δόξα Μου εγκαταλείψει τη ρυπαρή γη. Τώρα είναι η ημέρα της δόξας όπου επιτελώ το έργο Μου, και είναι επίσης η ημέρα που απαλλάσσω το ανθρώπινο γένος από την οδύνη, γιατί δεν θα μοιραστώ τους καιρούς των βασάνων και της δοκιμασίας μαζί τους. Θέλω μόνο να κατακτήσω απόλυτα το ανθρώπινο γένος και να συντρίψω απόλυτα το κακό μέσα στο ανθρώπινο γένος.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.