Η πίστη στον Θεό δεν έχει να κάνει με την απόκτηση της χάρης ή της ανοχής και του οίκτου του Θεού. Τότε, με τι έχει να κάνει; Έχει να κάνει με τη σωτηρία. Ποιο είναι λοιπόν το σημάδι της σωτηρίας; Ποια είναι τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός; Τι χρειάζεται για να σωθεί κανείς; Να διορθωθεί η διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτή είναι η ουσία του θέματος. Έτσι, σε τελική ανάλυση, στο κάτω κάτω της γραφής, όσο κι αν υπέφερες ή όσο μεγάλο τίμημα κι αν πλήρωσες ή όσο αληθινός πιστός κι αν διακηρύττεις ότι είσαι —αν, τελικά, δεν έχει διορθωθεί καθόλου η διεφθαρμένη διάθεσή σου, αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Ή μπορεί να ειπωθεί ότι επειδή δεν επιδιώκεις την αλήθεια, δεν έχει διορθωθεί η διεφθαρμένη σου διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις ξεκινήσει να διαβαίνεις καθόλου το μονοπάτι της σωτηρίας· σημαίνει ότι όλα όσα λέει ο Θεός και όλο το έργο που κάνει για να σώσει τον άνθρωπο δεν έχουν επιτύχει το παραμικρό σ’ εσένα, δεν έχουν οδηγήσει σε καμία μαρτυρία εκ μέρους σου και δεν έχουν αποδώσει καρπούς μέσα σου. Ο Θεός θα πει: «Επειδή υπέφερες και πλήρωσες ένα τίμημα, σου έδωσα τη χάρη, τις ευλογίες, τη φροντίδα και την προστασία που σου αξίζουν σε αυτήν τη ζωή και σε αυτόν τον κόσμο. Αλλά δεν έχεις καμία συμμετοχή σε αυτό που αξίζει ο άνθρωπος μετά τη σωτηρία του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή σου έχω ήδη χαρίσει αυτό που σου αξίζει σ’ αυτήν τη ζωή και σ’ αυτόν τον κόσμο· όσον αφορά αυτό που αξίζει ο άνθρωπος μετά τη σωτηρία, δεν μένει τίποτα για σένα, επειδή δεν ξεκίνησες την πορεία στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας». Δεν ανήκεις σ’ εκείνους που θα σωθούν, δεν έγινες αληθινό δημιούργημα, και ο Θεός δεν σε θέλει. Ο Θεός δεν θέλει εκείνους που απλώς εργάζονται, τρέχουν, υποφέρουν και πληρώνουν τίμημα γι’ Αυτόν, εκείνους που πιστεύουν κάπως αληθινά και έχουν λίγη πίστη και τίποτε περισσότερο. Τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν παντού μέσα στις ομάδες των πιστών Του. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πάρα πολλοί απ’ αυτούς —από εκείνους που εργάζονται και παρέχουν υπηρεσίες για τον Θεό· ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος. Αν πρόκειται για άτομα που ο Θεός έχει προορίσει και επιλέξει, που έχουν οδηγηθεί από τον Θεό πίσω στον οίκο του Θεού, τότε κανένας απ’ αυτούς δεν θα ήταν απρόθυμος να εργαστεί και να παρέχει υπηρεσίες γι’ Αυτόν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή είναι πολύ εύκολο να το κάνουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που παρέχουν υπηρεσίες και εργάζονται για τον Θεό. Υπάρχουν ακόμη και αντίχριστοι και μοχθηροί άνθρωποι που μπορούν να το κάνουν αυτό, όπως ο Παύλος. Δεν υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι σαν τον Παύλο; (Υπάρχουν.) Αν πήγαινες σε μια εκκλησία και κήρυττες τα εξής: —«Εφόσον είσαι πρόθυμος να τρέξεις, να υποφέρεις και να πληρώσεις ένα τίμημα για τον Θεό, τότε θα σε περιμένει ένα στεφάνι δικαιοσύνης», πιστεύεις ότι θα ανταποκρίνονταν πολλοί άνθρωποι στο κάλεσμά σου; Πάρα πολλοί θα ανταποκρίνονταν. Αλλά δυστυχώς, στο τέλος, αυτοί δεν είναι οι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός ή που μπορούν να σωθούν. Τέτοιοι άνθρωποι απλώς παραμένουν στο στάδιο της παροχής υπηρεσιών· είναι απλώς πρόθυμοι να προσφέρουν υπηρεσίες στον Θεό. Με άλλα λόγια, αυτοί οι άνθρωποι είναι απλώς πρόθυμοι να ανταλλάξουν την εργασία τους με την καλή τύχη του Θεού, με τη χάρη και τις ευλογίες Του. Δεν επιθυμούν να αλλάξουν τις μεθόδους επιβίωσής τους ή τον τρόπο ζωής τους ή το θεμέλιο στο οποίο βασίζονται για να επιβιώσουν· δεν θέλουν να δεχτούν την κρίση και την παίδευση του Θεού προκειμένου να αλλάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους ή να επιδιώξουν την αλήθεια για να επιτύχουν τη σωτηρία. Φυσικά, θα μπορούσε επίσης να ειπωθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι μόνο να υποφέρουν και να πληρώσουν ένα τίμημα, ότι είναι πρόθυμοι μόνο να εγκαταλείψουν και να προσφέρουν ό,τι έχουν, ότι δαπανούν όσα μπορούν, όποιο κι αν είναι το κόστος, και ότι είναι πρόθυμοι να κοπιάσουν με κάθε δυνατό τρόπο —όμως, αν τους ζητήσεις να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να αποδεχτούν την αλήθεια, να διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να εγκαταλείψουν τη σάρκα, να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εγκαταλείψουν το κακό τους και να στραφούν ξανά προς τον Θεό, όπως έκαναν οι Νινευίτες, και να ακούσουν τα λόγια Του και να ζήσουν σύμφωνα με τα λόγια Του, θα τους ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Δεν είναι αυτό αρκετά προβληματικό; Ο Θεός έχει κάνει τόσο έργο και έχει πει τόσα λόγια, οπότε γιατί οι άνθρωποι θεωρούν ότι η επιδίωξη της αλήθειας είναι τόσο δύσκολη; Γιατί είναι πάντα αδιάφοροι απέναντί της; Ακόμη και μετά από χρόνια ακρόασης κηρυγμάτων, εξακολουθούν να μην έχουν καμία πρόθεση να αλλάξουν. Ποτέ δεν έχουν μετανοήσει ειλικρινά ενώπιον του Θεού από τα βάθη της καρδιάς τους, ούτε έχουν ποτέ αναγνωρίσει ή αποδεχτεί πραγματικά το γεγονός ότι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Τόσο στις απόψεις τους για τα πράγματα όσο και στις πράξεις τους, δεν έχουν αφήσει ποτέ τις δικές τους οπτικές και δεν έχουν αναζητήσει την αλήθεια· δεν προσεγγίζουν το κάθε θέμα με μια στάση αλλαγής της οπτικής τους και μετάνοιας προς τον Θεό. Έτσι, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν βιώσει πολλά και έχουν κάνει πολύ έργο, που ασκούν τα καθήκοντά τους για αρκετό καιρό, αλλά εξακολουθούν να μην μπορούν να δώσουν καμία μαρτυρία. Εξακολουθούν να μην έχουν καμία γνώση ή εμπειρία από τα λόγια του Θεού, και όταν μιλούν για την εμπειρία και τη γνώση τους από τα λόγια του Θεού, είναι πολύ αμήχανοι και ανήμποροι, και φαίνονται εξαιρετικά αδέξιοι. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι δεν έχουν καμία γνώση της αλήθειας ή ότι δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτήν. Η εργασία, από την άλλη πλευρά, είναι τόσο απλή, τόσο εύκολη. Έτσι, όλοι είναι πρόθυμοι να παρέχουν υπηρεσίες για τον Θεό, αλλά δεν επιλέγουν να επιδιώξουν την αλήθεια.

Τώρα, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, τι σημαίνει, ακριβώς, να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Έχουμε πει πάρα πολλά· δεν θα πρέπει να ορίσουμε τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Μπορείτε να το ορίσετε; Θα πρέπει να είναι ένας πολύ απλός ορισμός, έτσι δεν είναι; Θα σας έρθει, αν απλά σκεφτείτε, αναστοχαστείτε και μελετήσετε τα λόγια; Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που θα έλεγαν: «Η επιδίωξη της αλήθειας είναι μεγάλο θέμα. Δεν μπορεί να εκφραστεί με σαφήνεια σε λίγες μόνο προτάσεις. Δεν ξέρω τι να πω γι’ αυτήν. Ποια λόγια μπορούν να την περιγράψουν; Η επιδίωξη της αλήθειας είναι μεγάλο θέμα, και μονάχα οι πιο μεγαλοπρεπείς λέξεις θα μπορούσαν να την περιγράψουν και να την ορίσουν κατάλληλα —αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εντυπωσιαστούν όλοι πραγματικά!» Πιστεύετε ότι έτσι πρέπει να είναι; (Όχι.) Ορίστε, τότε, την επιδίωξη της αλήθειας, σε καθημερινή γλώσσα. (Η επιδίωξη της αλήθειας σημαίνει να χρησιμοποιούμε την αλήθεια για να επιλύσουμε τη διεφθαρμένη μας διάθεση.) Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ορισμός; Βγάζετε κάποιο συμπέρασμα με αυτό; Είναι εύκολο να ορίσεις την επιδίωξη της αλήθειας; Ο ορισμός της δεν είναι εύκολη υπόθεση· πρέπει να καταβάλεις κάποια προσπάθεια για να τη συλλογιστείς. Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Ας προσπαθήσουμε να την ορίσουμε, εντάξει; Η καλύτερη από όλες τις ανθρώπινες γλώσσες είναι αυτή που είναι απλή, καθομιλουμένη και βγαλμένη από τη ζωή. Δεν θα μιλήσουμε σε κάποια ξένη γλώσσα ή με πομπώδη λόγια. Θα μιλήσουμε την καθημερινή γλώσσα των απλών ανθρώπων, με τρόπο που να είναι εύληπτος, κοινός και εύκολα κατανοητός, ώστε οι άνθρωποι να καταλαβαίνουν αμέσως τι έχουμε πει. Εκτός από τους ανήλικους ή όσους είναι πολύ κουτοί ή ψυχικά ασθενείς για να την καταλάβουν, κάθε ενήλικας που σκέφτεται κανονικά θα είναι σε θέση να καταλάβει τη γλώσσα που έχουμε χρησιμοποιήσει, αμέσως μόλις την ακούσει. Αυτό σημαίνει η γλώσσα να είναι καθομιλουμένη· αυτό είναι που ονομάζεται καθημερινή γλώσσα. Τι σημαίνει λοιπόν να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Να βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί εξολοκλήρου με βάση τα λόγια του Θεού, σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια —αυτό σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Αυτός είναι ένας ακριβής ορισμός της επιδίωξης της αλήθειας. Ερώτηση: Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Απάντηση: Να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί εξολοκλήρου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια. Αυτός είναι ο ορισμός της επιδίωξης της αλήθειας. Απλός, έτσι δεν είναι; Κάποιοι από εσάς μπορεί να πείτε: «Συναναστρέφεσαι όλον αυτόν τον καιρό για το τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, ενώ ο ορισμός της είναι αυτή η μία και μοναδική πρόταση. Είναι τόσο απλό;» Ναι, είναι τόσο απλό. Είναι ένας τόσο απλός ορισμός, όμως θίγει τόσα συναφή θέματα —και αυτά τα συναφή θέματα θίγουν όλα τους το θέμα της επιδίωξης της αλήθειας. Αυτά τα θέματα περιλαμβάνουν τις δυσκολίες του ανθρώπου, τις σκέψεις και τις οπτικές του ανθρώπου, καθώς και όλες τις μυριάδες αιτιολογήσεις, δικαιολογίες, μεθόδους και στάσεις που έχει ο άνθρωπος απέναντι στην επιδίωξη της αλήθειας. Υπάρχει επίσης το θέμα της αντίστασης του ανθρώπου στην επιδίωξη της αλήθειας και της άρνησής του να την επιδιώξει, πράγματα που προκαλούνται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Φυσικά, τα πράγματα για τα οποία σας μίλησα —τα διάφορα μονοπάτια και στάδια για την επιδίωξη της αλήθειας, ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκει κανείς την αλήθεια, τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται με την επιδίωξη της αλήθειας και η αλήθεια-πραγματικότητα που μπορεί να παρατηρηθεί στους ανθρώπους που τη βιώνουν— και αυτά θίγουν το θέμα της επιδίωξης της αλήθειας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η βιωματική μαρτυρία για τα λόγια του Θεού και το έργο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου που προκύπτει όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και κάνουν πράξη και βιώνουν τα λόγια Του. Αυτό είναι το σπουδαιότερο αποτέλεσμα. Ένα χαρακτηριστικό αυτής της μαρτυρίας είναι ότι μαρτυρά τα αποτελέσματα του έργου του Θεού· ένα άλλο είναι ότι καταθέτει μαρτυρία για τα θετικά αποτελέσματα που μπορούν να παρατηρηθούν στους ανθρώπους που έχουν επιδιώξει την αλήθεια, δηλαδή το ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους έχουν διορθωθεί, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Για παράδειγμα, κάποιος που ήταν πολύ αλαζόνας, που λειτουργούσε αυθαίρετα και απερίσκεπτα, και έπραττε όπως εκείνος ήθελε, μαθαίνει μέσω της ανάγνωσης των λόγων του Θεού ότι αυτή είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, και στη συνέχεια το αποδέχεται και το αναγνωρίζει. Σταδιακά, μαθαίνει τη ζημιά που προκαλεί αυτή η διεφθαρμένη διάθεση στους άλλους και στον εαυτό του: Από μια μικρότερη οπτική, είναι επιβλαβής για τους ανθρώπους, και από μια ευρύτερη οπτική, αναστατώνει, διαταράσσει και βλάπτει το έργο της εκκλησίας. Αυτό είναι ένα μέρος των αποτελεσμάτων· είναι κάτι που το άτομο μαθαίνει όταν κατανοεί τα λόγια του Θεού. Επιπλέον, με βάση την αποκάλυψη των λόγων του Θεού, αναγνωρίζει τη διεφθαρμένη διάθεσή του, και στη συνέχεια, μέσω καταστάσεων που έχει ρυθμίσει ο Θεός, φτάνει σταδιακά στη μετάνοια, και αφήνει πίσω του τον παλιό τρόπο ζωής και τις παλιές οπτικές της συμπεριφοράς και των πράξεών του. Βρίσκει αρχές και μονοπάτια άσκησης ανάμεσα στα λόγια του Θεού και χειρίζεται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές άσκησης που του έχει δώσει ο Θεός. Αυτή είναι η αληθινή μετάνοια και η αληθινή μεταστροφή. Είναι σε θέση να συμπεριφέρεται και να ενεργεί με βάση τα λόγια του Θεού, και τελικά, καταλήγει να αναζητά τις αλήθεια-αρχές κάθε φορά που ενεργεί, και βιώνει ένα μέρος της πραγματικότητας του να λαμβάνει ως βάση του τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι ένα παράδειγμα διόρθωσης μιας αλαζονικής διάθεσης. Το τελικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται με αυτό είναι ότι αυτό το άτομο δεν βιώνει πλέον την αλαζονεία· αντίθετα, έχει συνείδηση και λογική, είναι σε θέση να αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές και υποτάσσεται πραγματικά στην αλήθεια. Αυτό που κάνει πράξη και βιώνει δεν το κυβερνά πλέον η διεφθαρμένη του διάθεση· αντίθετα, παίρνει την αλήθεια ως κριτήριο και βιώνει την πραγματικότητα των λόγων του Θεού —αυτό είναι το αποτέλεσμα. Αυτό το αποτέλεσμα δεν επιτυγχάνεται με την επιδίωξη της αλήθειας; (Ναι.) Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιφέρει σε ένα άτομο η επιδίωξη της αλήθειας. Και για τον Θεό, το να ζει κανείς με αυτόν τον τρόπο αποτελεί αληθινή μαρτυρία γι’ Αυτόν και το έργο Του. Είναι ένα αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται όταν ένα δημιουργημένο ον υφίσταται την κρίση, την παίδευση και την έκθεση των λόγων του Θεού. Πρόκειται για αληθινή μαρτυρία, και αυτό είναι κάτι ένδοξο για τον Θεό. Για τον άνθρωπο, βέβαια, δεν είναι κάτι ένδοξο· θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μόνο ως κάτι έντιμο και υπερήφανο, και είναι η μαρτυρία που οφείλει να έχει και να βιώνει ένα δημιουργημένο ον αφού βιώσει το έργο του Θεού. Είναι ένα θετικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται σε ένα άτομο που επιδιώκει την αλήθεια. Ο Θεός θεωρεί επίσης ότι αυτού του είδους η εμπειρία και η γνώση, καθώς και όσα βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι, είναι αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν από το έργο Του. Τη θεωρεί ως μαρτυρία που αντεπιτίθεται στον Σατανά με μεγάλη δύναμη. Αυτό είναι που αγαπάει και που εκτιμάει ο Θεός.

Μόλις τώρα ορίσαμε τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Μέσω αυτού του ορισμού, έχει έρθει πιο κοντά στην πραγματικότητα η άποψή σας για το τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; (Ναι.) Τώρα που ορίσαμε την επιδίωξη της αλήθειας με έναν τρόπο που καταλαβαίνετε, πώς θα πρέπει να θεωρείτε τις προηγούμενες επιδιώξεις σας; Είναι πιθανό η συντριπτική πλειονότητα από εσάς να μην είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτό μπορεί να σας ενοχλεί λίγο όταν το ακούτε, έτσι δεν είναι; Διαβάστε τον ορισμό άλλη μια φορά. (Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Απάντηση: Να βλέπει κανείς τους ανθρώπους και τα πράγματα, και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί εξολοκλήρου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό του την αλήθεια.) Τώρα μπορείτε να το πείτε με ακρίβεια. Μετά από περαιτέρω εξέταση, είναι σωστό; (Είναι.) Αν αξιολογήσετε τις προηγούμενες επιδιώξεις και πρακτικές σας με βάση αυτόν τον ορισμό, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Θα είστε σε θέση να μάθετε αν κατέχετε σήμερα την αλήθεια-πραγματικότητα και θα είστε σε θέση να επαληθεύσετε αν η τρέχουσα συμπεριφορά σας είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Αυτός δεν είναι ένας αφηρημένος τρόπος για να το θέσει κανείς, έτσι δεν είναι; Είναι αρκετά καθομιλουμένη γλώσσα, έτσι δεν είναι; (Είναι.) Είναι συνηθισμένη γλώσσα που κάθε συνηθισμένο άτομο μπορεί να καταλάβει. Αν και μπορεί να φαίνεται αρκετά ευκολονόητο, οι άνθρωποι έχουν ένα πρόβλημα. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Ότι μόλις κατανοήσουν τον ορισμό, αισθάνονται αμηχανία και αναστάτωση. Γιατί αναστατώνονται; Επειδή θεωρούν ότι τα προηγούμενα βάσανά τους και τα τιμήματα που έχουν πληρώσει έχουν καταδικαστεί, ότι τα έχουν δώσει μάταια, και αυτό τους κάνει να αισθάνονται άκεφοι. Κάποιοι άνθρωποι, μόλις το ακούσουν αυτό, θα πουν: «Ώστε αυτός είναι ο ορισμός της επιδίωξης της αλήθειας. Αν ακολουθήσουμε αυτόν τον ορισμό, τότε δεν πήγαν στράφι όλα τα τιμήματα που πληρώσαμε και όλες οι προηγούμενες δαπάνες μας; Αν Εσύ δεν είχες ορίσει τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, θα συνεχίζαμε να πιστεύουμε ότι τα πηγαίναμε καλά στις επιδιώξεις μας· τώρα που της έδωσες αυτόν τον ορισμό, δεν πήγαν χαμένες οι επιδιώξεις μας και τα τιμήματα που πληρώσαμε; Δεν έχουν καταστραφεί όλα τα όνειρά μας για στεφάνι και ανταμοιβή; Όταν κατανοούμε την αλήθεια, θα πρέπει να ευλογούμαστε και τα όνειρά μας θα πρέπει να γίνονται πραγματικότητα, οπότε γιατί κρινόμαστε τώρα που κατανοούμε την αλήθεια; Γιατί ζούμε απελπιστικά στο σκοτάδι; Έχει καταδικαστεί το παρελθόν και το παρόν μας, και δεν μπορούμε να ξέρουμε πώς θα είναι το μέλλον. Φαίνεται πως δεν έχουμε καμία ελπίδα να λάβουμε ευλογίες». Έτσι έχουν τα πράγματα; Είναι σωστό να σκέφτονται οι άνθρωποι με αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Θα πρέπει λοιπόν οι άνθρωποι να το σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο; (Όχι.) Δεν θα έπρεπε. Αλλά υπάρχει και ένα καλό σχετικά μ’ αυτό: Μπορείς να διαβάζεις επανειλημμένα προσευχόμενος αυτόν τον ορισμό της επιδίωξης της αλήθειας, και στη συνέχεια να ανατρέχεις στο παρελθόν σου, να εξετάζεις το παρόν σου και να προσβλέπεις στο μέλλον σου. Μπορεί να νιώθεις αναστάτωση, αλλά αυτό το συναίσθημα σημαίνει ότι δεν είσαι αναίσθητος. Ξέρεις να εξετάζεις το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σου, και ξέρεις να κάνεις σχέδια για τις προοπτικές σου και να τις σκέφτεσαι, να ανησυχείς γι’ αυτές και να ταράζεσαι γι’ αυτές. Αυτό είναι καλό. Αποδεικνύει ότι είσαι ακόμα ζωντανός, ότι είσαι ένα ζωντανό άτομο και ότι η καρδιά σου δεν έχει πεθάνει. Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι όταν κάποιος παραμένει απαθής ανεξάρτητα από το τι του λένε ή πόσο ξεκάθαρα του γίνεται συναναστροφή για το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Σκέφτεται ως εξής: «Αυτός είμαι· ποιος νοιάζεται αν θα ευλογηθώ ή αν θα με βρει καταστροφή; Κρίνε με, καταδίκασέ με —κάνε ό,τι θέλεις!» Ό,τι κι αν του λένε, είναι αναίσθητος απέναντι σε αυτό. Αυτό δημιουργεί προβλήματα. Τι εννοώ με τον όρο προβλήματα; Εννοώ ότι, όπως κι αν συναναστραφείς μαζί του σχετικά με την αλήθεια, δεν θα την καταλάβει· είναι ένα νεκρό άτομο που δεν έχει πνεύμα. Δεν έχει ιδέα για πράγματα όπως η πίστη στον Θεό, η επιδίωξη της αλήθειας, η σωτηρία ή το έργο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, και δεν καταλαβαίνει τέτοια πράγματα. Είναι σαν να προσπαθείς να διδάξεις σε έναν παράφωνο να τραγουδάει ή να διδάξεις σε ένα άτομο με αχρωματοψία να αναμειγνύει τα χρώματα: Είναι απλώς ανέφικτο. Η συναναστροφή πάνω σε αυτά τα πράγματα δεν έχει καμία σημασία ή αξία γι’ αυτόν, διότι ό,τι κι αν πεις, είτε είναι βαθύ είτε ρηχό, είτε είναι εξειδικευμένο είτε γενικό, δεν θα κάνει καμία διαφορά —σε κάθε περίπτωση δεν θα αισθανθεί τίποτα. Είναι σαν έναν τυφλό που φοράει γυαλιά —είτε φοράει αυτά τα γυαλιά είτε όχι, αυτό δεν έχει καμία επίδραση στην όρασή του. Κάποιοι άνθρωποι λένε συχνά: «Όταν έχει ήδη έρθει ο χειμώνας, πόσο μακριά μπορεί να είναι η άνοιξη;» και «Δεν φοβάμαι να πεθάνω, οπότε γιατί να φοβάμαι να ζήσω;» και «Αν κουνήσω τα χέρια μου, δεν θα μετακινήσω ούτε ένα συννεφάκι». Όλα αυτά είναι λόγια άψυχων, νεκρών ανθρώπων που νομίζουν ότι είναι πολύ έξυπνοι. Για να το θέσουμε με πνευματικούς όρους, στερούνται πνευματικής κατανόησης. Αυτοί που στερούνται πνευματικής κατανόησης είναι νεκροί, ακόμη και όταν είναι ζωντανοί. Μπορούν οι νεκροί να κατανοήσουν τα λόγια των ζωντανών; Πιστεύουν το εξής: «Όλη αυτή η συζήτηση για την επιδίωξη της αλήθειας, για τις απόψεις κάποιου για τους ανθρώπους και τα πράγματα, για τη συμπεριφορά και τις πράξεις του —τι σχέση έχουν αυτά μ’ εμένα; Δεν φοβάμαι να πεθάνω, οπότε γιατί να φοβάμαι να ζήσω;» Όποιος σκέφτεται έτσι είναι τελειωμένος. Ανήκει στους νεκρούς. Έτσι συμβαίνει και με τον ορισμό της επιδίωξης της αλήθειας. Όποιες προθέσεις ή σχέδια κι αν έχεις για τη μελλοντική σου πορεία αφού διαβάσεις αυτόν τον ορισμό ή όπως κι αν θα αλλάξεις, όλα εξαρτώνται από την προσωπική σου επιδίωξη. Αυτά είναι τα λόγια που πρέπει να πω και το έργο που πρέπει να κάνω. Είπα όλα όσα χρειαζόταν να πω και είπα όλα όσα έχω να πω. Αν αγαπάτε πραγματικά την αλήθεια και έχετε τη θέληση να την επιδιώξετε, καλά θα κάνετε να υιοθετήσετε τον ορισμό της επιδίωξης της αλήθειας που έδωσα ως στόχο και κατεύθυνση για την επιδίωξή σας, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε συνήθως τους ανθρώπους και τα πράγματα, και συμπεριφέρεστε και ενεργείτε, ή να τον υιοθετήσετε ως σημείο αναφοράς, ώστε να μπορέσετε έτσι να εισέλθετε σταδιακά στην πραγματικότητα των λόγων του Θεού και στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν το κάνεις, τότε στο εγγύς μέλλον, σίγουρα θα κερδίσεις κάτι στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Ποτέ δεν είναι αργά για να επιδιώξει κανείς την αλήθεια». Αυτό είναι ανακριβές —αν επιδιώξεις την αλήθεια μόνο αφότου τελειώσει το έργο του Θεού, θα είναι πράγματι πολύ αργά. Πώς πρέπει να εξηγηθεί αυτή η ιδέα; Η επιδίωξη της αλήθειας πρέπει να λάβει χώρα πριν από το τέλος του έργου του Θεού. Με άλλα λόγια, αυτή η δήλωση ισχύει πριν ο Θεός χτυπήσει το καμπανάκι για να δείξει ότι το έργο Του έχει τελειώσει. Αλλά όταν το έργο του Θεού τελειώσει και Εκείνος πει: «Δεν θα κάνω περαιτέρω έργο για τη σωτηρία του ανθρώπου και δεν θα πω περαιτέρω λόγια για να βοηθήσω τους ανθρώπους να επιτύχουν τη σωτηρία ή λόγια που αφορούν τη σωτηρία του ανθρώπου. Δεν θα μιλήσω πια για τέτοια πράγματα», τότε το έργο Του θα έχει τελειώσει πραγματικά. Αν περιμένεις μέχρι τότε για να επιδιώξεις την αλήθεια, θα είναι πραγματικά πολύ αργά. Ό,τι κι αν συμβεί, αν αρχίσεις τώρα να επιδιώκεις την αλήθεια, θα έχεις ακόμα χρόνο —έχεις ακόμα την ευκαιρία να επιτύχεις τη σωτηρία. Από τώρα και στο εξής, κάνε ό,τι μπορείς για να βλέπεις σταδιακά τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, με κριτήριό σου την αλήθεια. Πάσχισε να διαβάσεις και να κατανοήσεις όλα τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, και ασκήσου στο να κάνεις αυτοκριτική και να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Κάτι τέτοιο έχει τεράστιο όφελος για την είσοδό σου στη ζωή. Πάρε, για παράδειγμα, από τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, εκείνα που θίγουν τη διάθεση των αντίχριστων. Δεν είναι αυτά τα πιο θεμελιώδη λόγια; (Είναι.) Και τι πρέπει να κάνεις με αυτά τα λόγια ως βάση σου; Να καταδικάσεις τον εαυτό σου; Να καταραστείς τον εαυτό σου; Να στερηθείς το μέλλον και τη μοίρα σου; Όχι —πρέπει να τα χρησιμοποιήσεις για να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Μην προσπαθήσεις να ξεφύγεις απ’ αυτό. Αυτή είναι μια συγκυρία από την οποία κάθε άνθρωπος πρέπει να περάσει. Τι σημαίνει ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να περάσει απ’ αυτήν; Είναι ακριβώς όπως κάθε άνθρωπος γεννιέται από μια μητέρα και έναν πατέρα, μετά μεγαλώνει, μετά γερνάει και μετά πεθαίνει. Αυτές είναι συγκυρίες από τις οποίες κάθε άνθρωπος πρέπει να περάσει μία προς μία. Πόσο σημαντική είναι η επιδίωξη της αλήθειας; Είναι τόσο σημαντική όσο το καθημερινό φαγητό και νερό. Αν σταματούσες να τρως και να πίνεις νερό κάθε μέρα, η σάρκα σου δεν θα μπορούσε να επιβιώσει· η ζωή σου δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί. «Σύμφωνα με τα λόγια του Θεού» σημαίνει ότι πρέπει να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς εξολοκλήρου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τα οποία με τη σειρά τους γεννούν τις οπτικές, τις μεθόδους και τις πρακτικές σου. Φυσικά, το «σύμφωνα με τα λόγια του Θεού» ισοδυναμεί με το «έχοντας ως κριτήριο την αλήθεια». Έτσι, στον ορισμό της επιδίωξης της αλήθειας, το «σύμφωνα με τα λόγια του Θεού» είναι επαρκές από μόνο του. Γιατί πρέπει να προστεθεί το «έχοντας ως κριτήριο την αλήθεια»; Επειδή υπάρχουν ορισμένα συγκεκριμένα προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται στα λόγια του Θεού. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές και να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς, μέσα στο πλαίσιο αυτών των αρχών. Με αυτόν τον τρόπο θα επιτύχεις οπωσδήποτε την απόλυτη ακρίβεια. Πριν από την επίτευξη της απόλυτης ακρίβειας, πρέπει κανείς να γνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του και να αναγνωρίσει τις διεφθαρμένες εκφάνσεις και τη διεφθαρμένη ουσία του. Μετά από αυτό, πρέπει να μετανοήσει ειλικρινά, και έτσι να αλλάξει πραγματικά τον εαυτό του. Κάθε μία από τις διαδικασίες σε αυτήν τη σειρά είναι απαραίτητη, όπως ακριβώς όταν κάποιος τρώει: Το φαγητό πρέπει να μπει στο στόμα του, και στη συνέχεια πρέπει να περάσει από τον οισοφάγο του στο στομάχι του, και μετά να χωνευτεί και να απορροφηθεί. Μόνο τότε μπορεί να εισέλθει σταδιακά στο αίμα του και να αποτελέσει τη θρέψη που χρειάζεται ο οργανισμός του. Οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και καταλήγουν να τη θεωρούν ως κριτήριό τους, στη συνέχεια μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, να τη βιώσουν και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Καθεμία από τις κανονικές διαδικασίες σε αυτήν την ακολουθία είναι απαραίτητη· είναι υποχρεωτικά βήματα που πρέπει να κάνει κάθε άτομο που επιδιώκει την αλήθεια κατά την επιδίωξη οποιουδήποτε στοιχείου της αλήθειας. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν χρειάζομαι αυτά τα βήματα και τις διαδικασίες για να επιδιώξω την αλήθεια. Απλώς θα αναζητήσω την αλήθεια άμεσα και στη συνέχεια θα την κάνω πράξη και θα την κάνω την πραγματικότητά μου». Αυτή είναι μια απλουστευμένη αντίληψη, αλλά αν μπορεί να αποφέρει αποτελέσματα, τότε φυσικά και είναι καλύτερος τρόπος. Δείχνει ότι έχεις ήδη συσσωρεύσει κάποια γνώση και επιτυχία, ενώ μαθαίνεις τακτικά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, οπότε μπορείς να παρακάμψεις τις διαδικασίες της εξέτασης, της γνώσης, της αποδοχής, της μετάνοιας και ούτω καθεξής, και να πας κατευθείαν στην αναζήτηση των αλήθειας-αρχών. Για να μπορέσει ένα άτομο να προχωρήσει κατευθείαν στην αναζήτηση των αλήθειας-αρχών, πρέπει να διαθέτει ένα συγκεκριμένο ανάστημα. Τι σημαίνει να έχει ένα τέτοιο ανάστημα; Σημαίνει ότι διαθέτει αληθινή γνώση της διεφθαρμένης διάθεσής του, και ότι όταν δεν κατανοεί τις αλήθειες για κάτι που του συμβαίνει, δεν χρειάζεται πλέον να γνωρίσει τον εαυτό του ή να μετανοήσει ή να αντιστρέψει την πορεία του. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να κατανοήσει άμεσα τις αλήθεια-αρχές, και στη συνέχεια να προχωρήσει στην άσκηση σύμφωνα μ’ αυτές. Αυτό αρκεί. Αυτό δεν είναι το ανάστημα ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Ένα άτομο με τέτοιο ανάστημα έχει βιώσει τουλάχιστον τη διαδικασία της αυστηρής κρίσης, της παίδευσης, της πειθαρχίας και της δοκιμασίας από τον Θεό. Έχει υποταχθεί σ’ Αυτόν και βρίσκεται ήδη στον δρόμο προς την τελείωση. Τέτοιοι άνθρωποι δεν χρειάζονται διαδικασίες όπως το να γνωρίσουν τη διαφθορά τους, στη συνέχεια να την αναγνωρίσουν, να μετανοήσουν και να μεταστραφούν. Οπότε, τι γίνεται μ’ εσάς; Μήπως οι περισσότεροι από εσάς χρειάζεται να ξεκινήσετε με το να γνωρίσετε τον εαυτό σας; Εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, δεν θα έχεις πεισθεί, και δεν θα σου είναι εύκολο να αποδεχτείς την αλήθεια ούτε θα είσαι ικανός για αληθινή μετάνοια. Αν δεν μετανοήσεις αληθινά, μπορείς να υποταχθείς στην αλήθεια; Μπορείς να υποταχθείς στον Θεό; Σίγουρα όχι, και σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν είσαι άτομο που θα σωθεί.

Μετά από αυτή τη συναναστροφή, έχετε τώρα ένα μικρό μονοπάτι για την επιδίωξη της αλήθειας; Έχετε την αυτοπεποίθηση να την επιδιώξετε; (Ναι.) Αυτό είναι καλό· θα ήταν ανησυχητικό αν δεν είχατε. Μπορεί κάποιοι από εσάς να αισθάνονται αρνητικοί μετά το κήρυγμα. «Ωχ, όχι —έχω χαμηλό επίπεδο. Άκουσα το κήρυγμα, αλλά δεν καταλαβαίνω τίποτα απ’ αυτό· καταλαβαίνω μόνο λίγο δόγμα. Φαίνεται ότι δεν έχω μεγάλη πνευματική κατανόηση. Αισθάνομαι νωθρός ως προς την επιδίωξη της αλήθειας. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός μου, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κοπιάζω λίγο. Έχω πάρα πολλές ελλείψεις και είμαι γεμάτος διεφθαρμένες διαθέσεις. Μάλλον αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Έτσι θα έχει η κατάσταση. Μου αρκεί να είμαι απλώς ένας πάροχος υπηρεσιών». Μπορεί κάποιος που έχει αρνητικές σκέψεις σαν αυτές να βαδίσει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; Φαίνεται λίγο επικίνδυνο, καθώς αυτές οι αρνητικές σκέψεις είναι που αποτελούν μεγάλο εμπόδιο στην επιδίωξη της αλήθειας. Αν κάποιος δεν τις διορθώσει, τότε δεν θα μπορέσει να ξεκινήσει σ’ αυτό το μονοπάτι, όσο καλό κι αν είναι. Μερικοί άνθρωποι έχουν αποτύχει και εκπέσει πολλές φορές στον δρόμο της επιδίωξης της αλήθειας, και καταλήγουν να αποθαρρύνονται: «Αυτό ήταν —δεν χρειάζεται να επιδιώκω άλλο την αλήθεια. Δεν είναι στη μοίρα μου να λάβω ευλογίες. Το είπε και ο ίδιος ο Θεός: “Έχεις το πρόσωπο κάποιου που θα μπορούσε να κερδίσει ευλογίες;” Μια ματιά στον καθρέφτη μού δείχνει ότι έχω μέτρια εμφάνιση, άψυχα μάτια και κακοσχηματισμένα χαρακτηριστικά, και ότι δεν έχω την παραμικρή φινέτσα. Όπως και να το δεις, απλώς δεν μοιάζω με κάποιον που είναι ευλογημένος. Αν ο Θεός δεν το προκαθόρισε να είναι έτσι, τότε όσο κι αν το επιδιώκουν οι άνθρωποι, δεν θα έχει κανένα νόημα!» Κοιτάξτε τη νοοτροπία αυτών των ανθρώπων: Με τόσα φρικτά πράγματα στην καρδιά τους να μην έχουν ακόμη επιλυθεί, πώς μπορούν να ξεκινήσουν την πορεία προς την επιδίωξη της αλήθειας; Η επιδίωξη της αλήθειας είναι το σπουδαιότερο ζήτημα στη ζωή, και το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να τη συνδέεις συνεχώς με την απόκτηση ευλογιών. Πρέπει πρώτα να απαλλαχθεί κανείς από την πρόθεσή του να κερδίσει ευλογίες. Μετά απ’ αυτό, η επιδίωξη της αλήθειας θα κυλήσει λίγο πιο ομαλά. Σε ό,τι αφορά την επιδίωξη της αλήθειας, το πιο κρίσιμο πράγμα είναι να μην εξετάζει κανείς αν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτό το μονοπάτι και να μην ακολουθεί αυτό που επιλέγει η πλειοψηφία, αλλά να επικεντρώνεται μόνο στην προσπάθειά του να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Θεού, μιμούμενος τον Πέτρο. Το πιο σημαντικό είναι να δεις καθαρά το παρόν και να ζήσεις μέσα σ’ αυτό, να γνωρίσεις ποια είναι η διεφθαρμένη διάθεση που ξεχύνεται σήμερα από μέσα σου, και να αναζητήσεις πάραυτα και άμεσα την αλήθεια για να τη διορθώσεις, αναλύοντας και γνωρίζοντάς την πρώτα σε βάθος, και στη συνέχεια μετανοώντας ενώπιον του Θεού. Όταν μετανοήσεις, είναι υψίστης σημασίας να κάνεις πράξη την αλήθεια —είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχεις πραγματικά αποτελέσματα. Αν απλώς πεις στον Θεό: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να μετανοήσω. Λυπάμαι. Έκανα λάθος. Σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με!» και νομίζεις ότι αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται να κάνεις για να κερδίσεις την έγκριση του Θεού, θα έχει αποτέλεσμα; (Όχι.) Αν είσαι πάντα πρόθυμος να λες στον Θεό: «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος», ελπίζοντας, καθώς το κάνεις, ότι ο Θεός θα σου πει: «Δεν πειράζει. Συνέχισε» —αν ζεις πάντα σε αυτού του είδους την κατάσταση, δεν θα είσαι σε θέση να εισέλθεις στην αλήθεια. Πώς πρέπει λοιπόν να προσεύχεσαι και να μετανοείς ενώπιον του Θεού; Υπάρχει κάποιο μονοπάτι; Όποιος έχει εμπειρία από αυτό ας μιλήσει λίγο γι’ αυτό. Κανείς; Φαίνεται ότι κανονικά, δεν κάνετε ποτέ προσευχές μετάνοιας, ούτε εξομολογείστε τις αμαρτίες σας και μετανοείτε ενώπιον του Θεού. Επομένως, πώς θα πρέπει να απαλλαγείτε από τις δικές σας επιθυμίες και προθέσεις; Πώς θα πρέπει να διορθώσετε τη διαφθορά σας; Έχετε κάποιο μονοπάτι άσκησης; Για να δώσω ένα παράδειγμα, αν δεν έχεις κανένα μονοπάτι για την επίλυση μιας αλαζονικής διάθεσης, θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό ως εξής: «Θεέ μου, έχω μια αλαζονική διάθεση. Νομίζω ότι υπερτερώ των άλλων, ότι είμαι καλύτερος απ’ τους άλλους, εξυπνότερος απ’ τους άλλους και θέλω να αναγκάζω τους άλλους να κάνουν ό,τι λέω εγώ. Αυτό στερείται κάθε λογικής. Γιατί δεν μπορώ να το εγκαταλείψω, παρόλο που ξέρω ότι είναι αλαζονεία; Σε ικετεύω να με πειθαρχήσεις και να με επιπλήξεις. Είμαι πρόθυμος να αφήσω την αλαζονεία μου και το δικό μου θέλημα για να αναζητήσω αντ’ αυτού το δικό Σου θέλημα. Είμαι πρόθυμος να ακούσω τα λόγια Σου και να τα αποδεχθώ ως τη ζωή μου και τις αρχές με τις οποίες ενεργώ. Είμαι πρόθυμος να βιώσω τα λόγια Σου. Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις, σε ικετεύω να με βοηθήσεις και να με οδηγήσεις». Υπάρχει στάση υποταγής σ’ αυτά τα λόγια; Υπάρχει επιθυμία υποταγής; (Ναι.) Κάποιοι μπορεί να πουν: «Το να προσευχηθώ μόνο μια φορά δεν έχει αποτέλεσμα. Όταν μου συμβαίνει κάτι, εξακολουθώ να ζω σύμφωνα με τη διεφθαρμένη μου διάθεση και εξακολουθώ να θέλω να έχω το πάνω χέρι». Σε αυτήν την περίπτωση, συνέχισε να προσεύχεσαι: «Θεέ μου, είμαι τόσο αλαζόνας, τόσο επαναστατικός! Σε ικετεύω να με πειθαρχήσεις, να ανακόψεις την κακία μου και να συγκρατήσεις την αλαζονική μου διάθεση. Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις και να με οδηγήσεις, ώστε να βιώσω τα λόγια Σου και να ενεργήσω και να ασκηθώ σύμφωνα με τα λόγια Σου και τις απαιτήσεις Σου». Να προσέρχεσαι περισσότερο ενώπιον του Θεού με προσευχή και δέηση, και να Τον αφήνεις να εργαστεί. Όσο πιο ειλικρινή είναι τα λόγια σου και όσο πιο ειλικρινής είναι η καρδιά σου, τόσο μεγαλύτερη θα γίνει η επιθυμία σου να εγκαταλείψεις τη σάρκα σου και τον εαυτό σου. Όταν αυτό υπερκεράσει την επιθυμία σου να ενεργείς σύμφωνα με το δικό σου θέλημα, η καρδιά σου σταδιακά θα μεταστραφεί —και όταν συμβεί αυτό, θα υπάρχει ελπίδα να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όταν προσεύχεσαι, ο Θεός δεν θα σου πει τίποτα, ούτε θα σου υποδείξει κάτι, ούτε θα σου υποσχεθεί κάτι, αλλά θα εξετάσει την καρδιά σου και την πρόθεση που κρύβεται πίσω από τα λόγια σου· θα παρατηρήσει αν αυτό που λες είναι ειλικρινές και αληθινό, και αν Τον ικετεύεις και προσεύχεσαι σε Αυτόν με ειλικρινή καρδιά. Όταν ο Θεός δει ότι η καρδιά σου είναι ειλικρινής, θα σε οδηγήσει και θα σε καθοδηγήσει, όπως Του ζήτησες και προσευχήθηκες να κάνει και, φυσικά, θα σε επιπλήξει και θα σε πειθαρχήσει. Όταν ο Θεός εκπληρώσει αυτό για το οποίο ικέτευσες, η καρδιά σου θα διαφωτιστεί και θα αλλάξει κάπως. Αντίθετα, αν οι προσευχές και οι ικεσίες σου προς τον Θεό είναι ανειλικρινείς και δεν έχεις αληθινή επιθυμία να μετανοήσεις, αλλά απλώς προσπαθείς να εξευμενίσεις επιπόλαια τον Θεό και να Τον ξεγελάσεις με τα λόγια σου, τότε όταν ο Θεός εξετάσει την καρδιά σου, δεν θα κάνει τίποτα για σένα, θα νιώσει απέχθεια για σένα και θα σε απορρίψει. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, επίσης, δεν θα νιώσεις τον Θεό να σου λέει κάτι ή να κάνει κάτι ή να προβαίνει σε οποιαδήποτε ενέργεια, αλλά ο Θεός δεν θα κάνει κανένα έργο μέσα σου, επειδή είσαι ανειλικρινής στην καρδιά σου. Και όταν ο Θεός δεν κάνει κανένα έργο, τι θα συμβεί; Ακριβώς όπως σκόπευες, η καρδιά σου δεν θα έχει την επιθυμία να μετανοήσει και δεν θα έχει αλλάξει καθόλου. Και έτσι, σ’ εκείνο το περιβάλλον και στο γεγονός που θα σου έχει συμβεί, ό,τι κάνεις θα συνεχίσει να υπαγορεύεται από την ανθρώπινη θέληση και τις ανθρώπινες διεφθαρμένες διαθέσεις, αντί να βασίζεται στις αλήθεια-αρχές. Θα εξακολουθείς να ενεργείς και να ασκείσαι σύμφωνα με αυτά που θέλεις και επιθυμείς. Το αποτέλεσμα των προσευχών σου προς τον Θεό θα είναι το ίδιο όπως και πριν προσευχηθείς· δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή. Θα εξακολουθείς να κάνεις ό,τι θέλεις, χωρίς να αλλάξεις καθόλου. Αυτό σημαίνει ότι, κατά τη διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας, οι υποκειμενικές προσπάθειες των ανθρώπων είναι σημαντικές, όπως και το κατά πόσον κατανοούν την αλήθεια. Ταυτόχρονα, όταν οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια και επιθυμούν να την κάνουν πράξη, αλλά δυσκολεύονται να το κάνουν, πρέπει να βασίζονται στον Θεό και να προσφέρουν την καρδιά τους και τις ειλικρινείς προσευχές τους. Και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό· όλα αυτά τα πράγματα είναι απαραίτητα. Αν το μόνο που κάνεις είναι να προσεύχεσαι στον Θεό με επιπόλαιο, επιφανειακό τρόπο, λέγοντας: «Θεέ μου, έκανα λάθος. Λυπάμαι», και αν είσαι τόσο επιπόλαιος με τον Θεό στην καρδιά σου όσο είσαι και στα λόγια της προσευχής σου, τότε ο Θεός δεν θα κάνει κανένα έργο, ούτε θα δώσει σημασία σ’ εσένα. Αν πεις: «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος», ο Θεός σίγουρα δεν θα πει: «Δεν πειράζει». Εξαιτίας των επιπόλαιων, επιφανειακών λόγων που Του είπες, ο Θεός θα σε ρωτήσει: «Τι είδους λάθος έκανες; Τι σκοπεύεις να κάνεις; Θα μετανοήσεις; Θα εγκαταλείψεις την κακία σου; Θα αλλάξεις; Θα εγκαταλείψεις τη δική σου θέληση, τις προθέσεις και τα συμφέροντά σου, και θα σπεύσεις να μεταστραφείς; Μπορείς να πάρεις την απόφαση να αλλάξεις;» Μπορεί να μην ακούσεις τον Θεό να σε ρωτάει τίποτα καθώς συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά αν πεις στον Θεό: «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος», από την οπτική του Θεού, η στάση Του θα είναι όπως μόλις είπα: Θα σου κάνει αυτές ερωτήσεις. Πώς θα σε ρωτήσει; Θα συνεχίσει να παρακολουθεί τι κάνεις και τις επιλογές που κάνεις αφού πεις: «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος». Θα κοιτάξει να δει αν έχεις μετανοήσει πραγματικά μέσα από την αληθινή αναγνώριση και το μίσος για την ίδια σου τη διαφθορά. Ο Θεός θα κοιτάξει να δει ποια είναι η στάση σου απέναντί Του, ποια είναι η στάση σου απέναντι στην αλήθεια, πώς βλέπεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και τι απόψεις έχεις γι’ αυτήν, και αν σκοπεύεις να εγκαταλείψεις τις λανθασμένες απόψεις και τους λανθασμένους τρόπους σου· θα κοιτάξει τις επιλογές σου, το αν θα επιλέξεις να βαδίσεις στον δρόμο της επιδίωξης της αλήθειας, το πώς θα πρέπει να ενεργείς και τις αρχές που θα πρέπει να υποστηρίζεις στο μέλλον, το αν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποταχθείς σ’ Αυτόν. Ο Θεός θα ερευνήσει κάθε σου κίνηση, κάθε σου πρόθεση και επιλογή, και καθώς το κάνει, θα κοιτάξει να δει αν όσα κάνεις μετά από αυτές τις επιλογές είναι πραγματικά πράξεις μετάνοιας και μεταστροφής. Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα.

Μόλις οι άνθρωποι επιλέξουν να μετανοήσουν, πώς θα προχωρήσουν στη μεταστροφή τους; Εγκαταλείποντας τις επιθυμίες σου, τις σκέψεις και τις απόψεις σου, και τους παλιούς τρόπους με τους οποίους ενεργούσες, για να κάνεις πράξη την αλήθεια και να αλλάξεις πραγματικά. Αυτό σημαίνει να αλλάξει κανείς πραγματικά. Αν απλώς ισχυριστείς ότι είσαι πρόθυμος να αλλάξεις, αλλά κατά βάθος είσαι ακόμα προσκολλημένος στις επιθυμίες σου, εγκαταλείποντας την αλήθεια και συνεχίζοντας με τους παλιούς σου τρόπους, τότε δεν αλλάζεις πραγματικά. Αν το μόνο που λες στον Θεό όταν προσεύχεσαι είναι «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος», αλλά σε όλη τη μετέπειτα συμπεριφορά σου, εξακολουθείς να κάνεις επιλογές, να ενεργείς, να ασκείσαι και να ζεις σύμφωνα με το δικό σου θέλημα, ερχόμενος σε αντίθεση με την αλήθεια σε όλα αυτά τα πράγματα, τότε από την οπτική του Θεού, πώς θα πρέπει να οριστείς; Δεν έχεις αλλάξει. Κατ’ ελάχιστον, ο Θεός θα πει ότι δεν έχεις την πρόθεση να αλλάξεις. Μπορεί να πεις στον Θεό: «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος», αλλά αυτά είναι απλώς επιφανειακά λόγια, δεν είναι μετάνοια και εξομολόγηση που προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς σου. Δεν αντικατοπτρίζουν μια στάση παραδοχής του σφάλματος και μετάνοιας· είναι απλώς κενά λόγια. Ο Θεός δεν ακούει τι λες —κοιτάζει τι σκέφτεσαι, τι σχεδιάζεις και τι συνωμοτείς. Και όταν ο Θεός δει ότι η βάση και οι αρχές των πράξεών σου εξακολουθούν να είναι αντίθετες με την αλήθεια, θα βγάλει μια αληθινή, πραγματική και ακριβή ετυμηγορία για σένα. Θα πει: «Δεν έχεις αλλάξει και δεν αλλάζεις». Και όταν ο Θεός το πει αυτό, όταν ο Θεός βγάλει αυτήν την ετυμηγορία για σένα, θα πάψει πλέον να ασχολείται μαζί σου. Και όταν ο Θεός δεν ασχολείται μαζί σου, η καρδιά σου τις επόμενες ημέρες θα σκοτεινιάσει, δεν θα έχεις διαφώτιση και φώτιση σε ό,τι κάνεις, και δεν θα έχεις καθόλου επίγνωση όταν εκδηλώνεις μια διεφθαρμένη διάθεση ούτε θα πειθαρχείσαι γι’ αυτό. Θα προχωράς, αναίσθητος και άτονος, θα αισθάνεσαι κενός και θα νιώθεις ότι δεν έχεις τίποτα στο οποίο να βασιστείς. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι θα εξακολουθείς να ενδίδεις στην αυθαίρετη, απερίσκεπτη συμπεριφορά σου και θα συνεχίσεις να αφήνεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση να διογκώνεται και να μεγαλώνει ανεξέλεγκτα. Αυτό θα συμβεί. Ποια θα είναι η τελική συνέπεια ενός ατόμου που ενεργεί με αυτόν τον τρόπο; Όταν ένα άτομο απαρνιέται την αλήθεια, η συνέπεια που επιφέρει στον εαυτό του είναι να μην ασχολείται ο Θεός μαζί του. Παρόλο που ο Θεός μπορεί να μη σου πει τίποτα ή να μη σου υποδείξει ξεκάθαρα τίποτα, θα μπορέσεις να το αισθανθείς. Με βάση τις σκέψεις και τις ιδέες σου, τις πραγματικές σου καταστάσεις και τη στάση σου απέναντι στην αλήθεια, θα είναι σαφές ότι η συνολική σου κατάσταση είναι μια κατάσταση αναισθησίας, ατονίας, αδιαλλαξίας και άλλων τέτοιων εκδηλώσεων. Αυτά τα πράγματα αντικατοπτρίζονται στους ανθρώπους. Έτσι, αφού συγκρίνετε τις πραγματικές ζωές σας και τα πράγματα που κάνετε πράξη με αυτό, ίσως θελήσετε να μελετήσετε ή να ερευνήσετε τα εξής: Όταν δεν έχεις επιστρέψει καθόλου προς τον Θεό, μπορεί να Του λες πολλά ωραία, γλυκά λόγια, αλλά σε τι είδους κατάσταση βρίσκεσαι όταν το κάνεις αυτό; Και όταν έχεις αλλάξει πραγματικά, αν και μπορεί να μην προσεύχεσαι στον Θεό με μελιστάλακτα ή ωραία λόγια και να μιλάς απλώς λίγο από την καρδιά σου, σε τι είδους κατάσταση βρίσκεσαι τότε; Οι δύο καταστάσεις είναι εντελώς διαφορετικές. Ο Θεός μπορεί να μη δείχνει ξεκάθαρα τίποτα στους ανθρώπους στην καθημερινή τους ζωή ή να μην τους μιλάει με προφανή λόγια, αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σε θέση να αισθάνονται το έργο του Αγίου Πνεύματος, και όλα όσα κάνει και κάθε θέλημα που θέλει να εκφράσει στην καθημερινή τους ζωή. Φυσικά, και οι παρατηρητές μπορούν να ανιχνεύσουν αυτά τα πράγματα. Ένα άτομο που ήταν μουδιασμένο και ανόητο μπορεί ξαφνικά να γίνει έξυπνο, ή ένα άτομο που είναι συνήθως έξυπνο μπορεί ξαφνικά να γίνει μουδιασμένο, ανόητο και άχρηστο. Αυτές οι δύο καταστάσεις μπορούν να εμφανιστούν ταυτόχρονα σε ένα άτομο ή σε διαφορετικά άτομα —αυτό είναι κάτι που συμβαίνει αρκετά συχνά. Από αυτό καταλαβαίνει κανείς ότι, σε πολλές περιπτώσεις, το να είναι ένα άτομο έξυπνο ή ανόητο δεν έχει να κάνει με το μυαλό του, τις σκέψεις του ή το επίπεδό του· καθορίζεται από τον Θεό. Είναι σαφές αυτό; (Ναι.) Ποτέ δεν θα καταλάβεις αυτά τα πράγματα μέχρι να τα βιώσεις. Μόλις τα βιώσεις, θα ξέρεις —όσο βαθύτερα τα βιώσεις, τόσο πιο βαθιά θα είναι η κατανόησή σου και τόσο πιο βαθιά θα τα εκτιμήσεις. Το θέλημα του Θεού βρίσκεται στις ενέργειές Του· δεν θα σου δώσει προφανή ένδειξη γι’ αυτό, δεν θα σου το πει ρητά ούτε θα σου μιλήσει γι’ αυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει καμία γνώμη για σένα. Δεν σημαίνει ότι ο Θεός δεν έχει καμία άποψη για οποιαδήποτε σκέψη, ιδέα, κατάσταση ή στάση που έχεις. Όταν κάποιος κρύβει τις δικές του προσωπικές προθέσεις και σχέδια όταν του συμβαίνει κάτι, όταν εκδηλώνει ξεκάθαρα μια διεφθαρμένη διάθεση —αυτές ακριβώς είναι οι στιγμές που πρέπει να κάνει αυτοκριτική και να αναζητήσει την αλήθεια, και αυτές είναι επίσης κρίσιμες στιγμές κατά τις οποίες ο Θεός εξετάζει αυτό το άτομο. Επομένως, το αν είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια, να αποδεχτείς την αλήθεια και να μετανοήσεις πραγματικά —αυτές τις στιγμές αποκαλύπτεται περισσότερο ένα άτομο. Σε τέτοιες στιγμές, θα πρέπει να παραδεχτείς ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση και να είσαι πρόθυμος να μετανοήσεις πραγματικά. Θα πρέπει να προβείς σε μια ειλικρινή δήλωση προς τον Θεό, αντί να είσαι επιπόλαιος απέναντί Του λέγοντας: «Θεέ μου, λυπάμαι. Έκανα λάθος». Αυτό που χρειάζεται ο Θεός από σένα δεν είναι η επιπόλαιη συμπεριφορά σου, αλλά μια στάση ειλικρινούς μετάνοιας. Αν έχεις δυσκολίες, ο Θεός θα σε βοηθήσει, θα σε καθοδηγήσει και θα σε οδηγήσει βήμα-βήμα προς τη μεταστροφή, προς το μονοπάτι της αποδοχής και της επιδίωξης της αλήθειας. Φυσικά, αν η μετάνοιά σου είναι μόνο στα λόγια ή αν σκοπεύεις να μετανοήσεις και επιθυμείς να εγκαταλείψεις τις προθέσεις και τις επιθυμίες σου, αλλά δεν είσαι ειλικρινής γι’ αυτό και δεν έχεις τη θέληση να το κάνεις, ο Θεός δεν θα σε αναγκάσει. Όσον αφορά τον Θεό, δεν υπάρχει κανένα «πρέπει» στη στάση Του απέναντι στον άνθρωπο· ο Θεός σού δίνει ελευθερία και μια επιλογή, και περιμένει. Τι περιμένει; Περιμένει να δει ποια επιλογή θα κάνεις τελικά και αν σκοπεύεις να μετανοήσεις. Αν σκοπεύεις να μετανοήσεις, πότε θα το κάνεις; Πώς θα εκδηλωθεί η μετάνοιά σου; Αν σκοπεύεις να μετανοήσεις και είσαι πρόθυμος να το κάνεις, αλλά εξακολουθείς να προσπαθείς να προστατεύσεις τα δικά σου συμφέροντα όταν ενεργείς και εξακολουθείς να μην επιθυμείς να χάσεις το κύρος σου, τότε είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχεις ειλικρινή μετάνοια, ότι δεν είσαι ειλικρινής ως προς αυτό. Απλώς επιθυμείς ελαφρώς να μετανοήσεις, αλλά δεν έχεις ειλικρινή μετάνοια. Θα εργαστεί ο Θεός σ’ εσένα αν απλώς σκοπεύεις να μετανοήσεις, αλλά δεν έχεις ειλικρινή μετάνοια; Δεν θα εργαστεί. Θα πει: «Λοιπόν, πότε σκοπεύεις να μετανοήσεις;» Εσύ δεν θα ξέρεις. Θα σε ρωτήσει ξανά ο Θεός; Όχι, θα πει: «Άρα, δεν έχεις ειλικρινή μετάνοια. Τότε θα περιμένω». Μπορεί να μην έχεις πρόθεση να μετανοήσεις, μπορεί να μην είσαι πρόθυμος να μετανοήσεις ή να αφήσεις το κύρος και τα συμφέροντά σου. Ωραία, τότε. Ο Θεός σου δίνει ελευθερία, και εσύ μπορείς να κάνεις όποια επιλογή θέλεις. Ο Θεός δεν θα σε εξαναγκάσει. Υπάρχει όμως ένα γεγονός που πρέπει να λάβεις υπόψη, όπως και οι Νινευίτες: αν δεν αλλάξεις και δεν μετανοήσεις, τι θα βγει από αυτό; Θα καταστραφείς. Εάν, επί του παρόντος, απλώς σκοπεύεις να μετανοήσεις, αλλά δεν έχεις προβεί σε καμία πραγματική ενέργεια προς τη μετάνοια, τότε ο Θεός δεν θα ασχοληθεί μαζί σου. Γιατί δεν θα ασχοληθεί μαζί σου; Ο Θεός λέει: «Δεν είσαι ειλικρινής, δεν δηλώνεις τη θέση σου και η καρδιά σου εξακολουθεί να αμφιταλαντεύεται». Μετά από στιγμιαία σκέψη, μπορεί να πεις ότι είσαι πρόθυμος να μετανοήσεις, αλλά αυτό είναι απλώς μια σκέψη σου, μια κενή δήλωση, χωρίς καμία πράξη ή κανένα συγκεκριμένο σχέδιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός λέει: «Απλώς θα παραμερίσω στην άκρη ανθρώπους σαν εσένα. Δεν με ενδιαφέρεις καθόλου. Κάνε ό,τι θέλεις!» Όταν μια μέρα συνειδητοποιήσεις το εξής: «Ωχ, όχι, πρέπει να μετανοήσω», πώς θα πρέπει να το κάνεις; Ο Θεός δεν θα ξεγελαστεί από αυτά τα λόγια σου και δεν θα πάει στα τυφλά να εργαστεί, λέγοντας: «Σκοπεύει να μετανοήσει, άρα τώρα πρέπει να τον ευλογήσω, έτσι δεν είναι;» Ο Θεός δεν θα το κάνει αυτό. Τι θα κάνει; Θα σε εξετάσει. Σκοπεύεις να μετανοήσεις, επιθυμείς να μετανοήσεις, και η απαίτησή σου γι’ αυτό είναι λίγο ισχυρότερη από ό,τι πριν, αλλά ποιος ξέρει πόσος καιρός θα περάσει μέχρι να το κάνεις πραγματικά. Εάν δεν έχεις κάνει συγκεκριμένα βήματα ή δεν έχεις συγκεκριμένο σχέδιο για να κάνεις πράξη τη μετάνοια, αυτό δεν αποτελεί αληθινή μετάνοια. Πρέπει να αναλάβεις πραγματική δράση. Μόλις αναλάβεις πραγματική δράση, το έργο του Θεού θα ακολουθήσει. Το έργο του Θεού και ο τρόπος που φέρεται στους ανθρώπους, δεν διέπονται από αρχές; Όταν ο Θεός πηγαίνει να εργαστεί, ένα άτομο αποκτά διαφώτιση, τα μάτια του λάμπουν, είναι σε θέση να κατανοήσει την αλήθεια και να εισέλθει στην πραγματικότητα, και τα κέρδη του πολλαπλασιάζονται επί εκατό, επί χίλια. Μόλις συμβεί αυτό, είσαι πραγματικά ευλογημένος. Πάνω σε ποια θεμέλια, λοιπόν, πρέπει να στηριχτούν οι άνθρωποι για να επιτύχουν αυτά τα πράγματα; (Στην ικανότητα να μετανοούν πραγματικά.) Σωστά. Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείψουν πραγματικά τα δικά τους συμφέροντα και επιθυμίες, όταν μετανοήσουν πραγματικά ενώπιον του Θεού —που σημαίνει να ανακόψουν τις κακές πράξεις τους, να αφήσουν την κακία τους, τις επιθυμίες και τις προθέσεις τους, να εξομολογηθούν στον Θεό και να αποδεχτούν τις απαιτήσεις του Θεού και τα λόγια Του— τότε θα αρχίσουν να εισέρχονται στην πραγματικότητα της μεταστροφής τους. Μόνο αυτό αποτελεί την αληθινή μετάνοια.

Μόλις τώρα συναναστραφήκαμε πάνω σε προβλήματα που συναντώνται συχνά κατά την πορεία της επιδίωξης της αλήθειας από τον άνθρωπο, και σε προβλήματα που μπορούν να αναγνωρίσουν και να γνωρίσουν όσοι επιδιώκουν την αλήθεια. Πρόκειται για αυτά ακριβώς τα προβλήματα που θα πρέπει να επιλυθούν. Μπορεί να μην έχουμε εξηγήσει ή αναλύσει πολύ αυτά τα προβλήματα στο παρελθόν, μπορεί ακόμη και να μην έχουμε καταλήξει σε σαφή συμπεράσματα γι’ αυτά, αλλά όσον αφορά κάθε ένα από τα βήματα που βιώνει ο άνθρωπος κατά τη διαδικασία της επιδίωξης της αλήθειας και τις διαφορετικές συμπεριφορές και καταστάσεις που έχει κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο Θεός έχει αντίστοιχα λόγια και έργο, και έχει σχετικούς τρόπους και μεθόδους προσέγγισης και επίλυσής τους. Οι άνθρωποι μπορούν να βιώσουν και να κατανοήσουν ένα μέρος όλων αυτών των πραγμάτων· δεν πρέπει να παρανοήσουν τον Θεό ή να διατηρήσουν οποιεσδήποτε αντιλήψεις ή φαντασιοκοπίες για τον Θεό που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Επιπλέον, ο Θεός δίνει στους ανθρώπους επαρκή ελευθερία και επαρκή αυτοβουλία για να κάνουν επιλογές σχετικά με κάθε βήμα, κάθε τρόπο δράσης και κάθε τρόπο άσκησης που συνεπάγεται η επιδίωξη της αλήθειας —δεν εξαναγκάζει τους ανθρώπους. Και παρόλο που αυτά τα λόγια και οι απαιτήσεις είναι τυπωμένα σε κείμενο και αναφέρονται με σαφή, ακριβή γλώσσα, εντούτοις, εναπόκειται σε κάθε άνθρωπο να κάνει τη δική του ελεύθερη επιλογή ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσει αυτές τις αλήθειες. Ο Θεός δεν εξαναγκάζει τους ανθρώπους. Αν είσαι πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια, τότε έχεις ελπίδα να σωθείς. Αν δεν είσαι πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια, αν δεν σε ενδιαφέρουν αυτές οι αλήθειες και τις απορρίπτεις, αν δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου αυτοί οι τρόποι άσκησης της επιδίωξης της αλήθειας —κι αυτό είναι αποδεκτό. Ο Θεός δεν θα σε εξαναγκάσει. Δεν υπάρχει πρόβλημα, επίσης, αν απλώς είσαι πρόθυμος να εργαστείς για τον Θεό. Εφόσον δεν παραβιάζεις τις αρχές, ο οίκος του Θεού θα σε αφήσει να κάνεις τη δική σου επιλογή. Παρόλο που η επιδίωξη της αλήθειας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επίτευξη της σωτηρίας και έχει στενή σχέση μ’ αυτήν, υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται να επιδιώξουν την αλήθεια, που δεν το σκέφτονται, δεν έχουν πρόθεση να το κάνουν, ούτε το σχεδιάζουν. Είναι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι καταδικασμένοι; Όχι ακριβώς. Εάν αυτοί οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του οίκου του Θεού κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, μπορούν να συνεχίσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους εκεί. Ο οίκος του Θεού δεν θα σου στερήσει το δικαίωμα να εκτελείς ένα καθήκον επειδή δεν επιδιώκεις την αλήθεια. Αλλά η εκτέλεση του καθήκοντος με αυτόν τον τρόπο έχει, μέχρι σήμερα, χαρακτηριστεί ως «εργασία». Ο όρος «εργασία» είναι ένας ωραίος τρόπος να το θέσουμε, είναι ο όρος που χρησιμοποιεί ο οίκος του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα, θα μπορούσε επίσης να ονομαστεί απλώς «εκτέλεση μιας δουλειάς». Κάποιοι από σας μπορεί να πείτε: «Όταν κάνεις μια δουλειά, πληρώνεσαι με μισθό». Ναι, μπορείς να πάρεις μισθό για να κάνεις μια δουλειά. Ποιος είναι λοιπόν ο μισθός σου; Όλες οι χάρες που σου έχει δώσει ο Θεός —αυτές είναι ο μισθός σου. Και όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας, ό,τι κι αν σκοπεύεις να κάνεις ή σχεδιάζεις να κάνεις ή επιθυμείς να κάνεις, μπορώ να σου πω ξεκάθαρα τώρα ότι είσαι ελεύθερος. Μπορείς να επιδιώξεις την αλήθεια, κανένα πρόβλημα· αν δεν το κάνεις, επίσης κανένα πρόβλημα. Αλλά το τελευταίο πράγμα που θα σας πω είναι ότι μπορεί κανείς να σωθεί μόνο επιδιώκοντας την αλήθεια. Αν δεν επιδιώξετε την αλήθεια, η ελπίδα σας να σωθείτε είναι μηδενική. Αυτό είναι το γεγονός που θα σας έλεγα. Πρέπει να σας ειπωθεί αυτό το γεγονός, έτσι ώστε να χαραχθεί ξεκάθαρα, ρητά, με ακρίβεια και με σαφήνεια στην καρδιά σας —έτσι ώστε να μάθετε ξεκάθαρα μέσα στην καρδιά σας πάνω σε ποιο θεμέλιο είναι χτισμένη η ελπίδα της σωτηρίας. Αν αρκείσαι απλώς να εργάζεσαι, σκεπτόμενος: «Όλα είναι μια χαρά αν μπορώ απλώς να εκτελώ το καθήκον μου και να μην αποβληθώ από τον οίκο του Θεού· δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με κάτι τόσο δύσκολο όσο η επιδίωξη της αλήθειας», θα ευσταθεί αυτή η άποψή σου; Παρόλο που εξακολουθείς να πιστεύεις στον Θεό τώρα ή να εκτελείς ένα καθήκον, είσαι σίγουρος ότι μπορείς να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι το τέλος; Ό,τι κι αν συμβεί, η επιδίωξη της αλήθειας είναι ένα σπουδαίο ζήτημα στη ζωή, είναι πιο σημαντικό από το να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά, από το να μεγαλώσεις τους γιους και τις κόρες σου, από το να ζήσεις τη ζωή σου και να φτιάξεις περιουσία. Είναι πιο σημαντικό ακόμη κι από την εκτέλεση καθήκοντος και την επιδίωξη ενός μέλλοντος στον οίκο του Θεού. Εν τέλει, η επιδίωξη της αλήθειας είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην πορεία της ζωής ενός ατόμου. Αν δεν έχετε αναπτύξει ακόμη ενδιαφέρον για την επιδίωξη της αλήθειας, κανείς δεν θα βγάλει ετυμηγορία για σας, ούτε και θα πει ότι δεν θα επιδιώξετε την αλήθεια στο μέλλον. Ούτε κι εγώ θα βγάλω ετυμηγορία για σας και θα πω ότι αν δεν επιδιώξετε την αλήθεια τώρα, δεν θα το κάνετε ποτέ στο μέλλον. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει τέτοια λογική σχέση· δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ό,τι και να γίνει, ελπίζω στο εγγύς μέλλον, ή ακόμη και αυτή τη στιγμή, να εισέλθετε στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, να γίνετε άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και να συγκαταλεχθείτε μεταξύ εκείνων που έχουν ελπίδα σωτηρίας.