Στην τελευταία μας συνάθροιση, συναναστραφήκαμε σχετικά με το τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια. Ας ξεκινήσουμε με μια ανασκόπηση: Tι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Έχετε απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα; Το αναλογιστήκατε μετά την προηγούμενη συναναστροφή μας; Αφού ολοκληρώνουμε τη συναναστροφή μας πάνω σε ορισμένα θέματα, θα πρέπει να τα αναλογίζεσαι και στη συνέχεια να τα βιώνεις και να τα καταλαβαίνεις πρακτικά στην πραγματική σου ζωή. Μόνο τότε θα είσαι σε θέση να αποκτήσεις αληθινή γνώση· μόνο τότε θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις και να εκτιμήσεις αληθινά αυτά τα θέματα τα οποία αναλογίζεσαι· μόνο τότε θα είσαι σε θέση να προσφέρεις αληθινή εμπειρία και γνώση. Έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Λοιπόν, αναλογιστήκατε το ερώτημα; Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Ποια στοιχεία περιλαμβάνονται στην επιδίωξη της αλήθειας; Ποια είναι τα κύρια πράγματα που αυτή συνεπάγεται; Έχετε συνοψίσει αυτά τα πράγματα; (Την προηγούμενη φορά, Θεέ, ξεκίνησες με συναναστροφή σχετικά με τις διάφορες λανθασμένες ιδέες, απόψεις και στάσεις που έχει ο άνθρωπος όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας, και στη συνέχεια συναναστράφηκες λεπτομερώς σχετικά με τα πέντε στάδια της επιδίωξης της αλήθειας.) Υπήρχαν ουσιαστικά δύο σημαντικά μέρη στην τελευταία μας συναναστροφή: ορισμένες αρνητικές καταστάσεις ή λανθασμένες απόψεις που έχουν πολλοί άνθρωποι σε σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας, οι παρανοήσεις του ανθρώπου σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας, καθώς και οι δικαιολογίες και οι αιτιολογήσεις που προβάλλουν οι άνθρωποι για τη μη επιδίωξη της αλήθειας —αυτό ήταν το πρώτο σημαντικό μέρος. Το δεύτερο ήταν η συναναστροφή σχετικά με τον τρόπο επιδίωξης της αλήθειας, η οποία περιελάμβανε πέντε βήματα. Παρόλο που υπήρχαν μόνο δύο μέρη, θίξαμε πολλές λεπτομέρειες και ιδιαιτερότητες πάνω στο καθένα από αυτά. Αποκάλυψα κάποιες από τις λανθασμένες γνώσεις και αντιλήψεις του ανθρώπου σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας, και αποκάλυψα επίσης αρκετές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος κατά την επιδίωξη της αλήθειας, καθώς και κάποιες δικαιολογίες, αιτιολογήσεις και προφάσεις που προβάλλουν όσοι έχουν κουραστεί από την αλήθεια για να μην την επιδιώκουν. Οι αρνητικές, παθητικές στάσεις και αντιλήψεις που επιδεικνύουν οι άνθρωποι σε ό,τι αφορά την επιδίωξη της αλήθειας αντιστοιχούν στον τρόπο ζωής και στις επιδιώξεις που ακολουθούν στην πραγματική τους ζωή, καθώς και στις στάσεις που διατηρούν απέναντι στην αλήθεια —όλα αυτά σχετίζονται με συγκεκριμένες συμπεριφορές και συγκεκριμένες εκφάνσεις των ανθρώπων. Στη συνέχεια, με βάση τις διάφορες συμπεριφορές του ανθρώπου, παρουσίασα ορισμένες συγκεκριμένες μεθόδους και βήματα άσκησης σχετικά με την πορεία της επιδίωξης της αλήθειας. Σας είναι όλα αυτά ξεκάθαρα; (Ναι.) Είναι, όντως; Τότε γιατί δεν λέτε κάτι; Φαίνεται ότι δεν σας είναι ακόμα τόσο ξεκάθαρα· υπάρχουν κι άλλα πάνω στα οποία πρέπει να συναναστραφούμε.

Το μεγαλύτερο ζήτημα στην πίστη στον Θεό είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια; Σε ό,τι αφορά το θέμα της επιδίωξης της αλήθειας, όλες οι εκδηλώσεις των ανθρώπων αποκαλύπτουν πολλά από τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους, και οι άνθρωποι έχουν ένα σωρό αιτιολογήσεις και δικαιολογίες για το ότι δεν επιδιώκουν την αλήθεια —τα εμπόδια είναι πάρα πολύ μεγάλα. Εξαιτίας των διαφόρων δυσκολιών των ανθρώπων, αυτοί φαίνονται εξαιρετικά πιεσμένοι και ανήσυχοι όταν πρόκειται να επιδιώξουν την αλήθεια, και νομίζουν ότι είναι πολύ δύσκολο. Στην πραγματικότητα, το ίδιο το ερώτημα —«Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια;»— είναι εύκολο να απαντηθεί, οπότε γιατί δεν μπορούν οι άνθρωποι να επιδιώξουν την αλήθεια; Ποιος είναι ο λόγος; Όλοι καυχιούνται ότι έχουν συνείδηση και σύνεση, ότι πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, ότι μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον τους, ότι είναι πρόθυμοι να υποφέρουν και έτοιμοι να πληρώσουν τίμημα. Πώς είναι δυνατόν, με αυτές τις καλές συμπεριφορές ως θεμέλιο, να αδυνατούν να ξεκινήσουν να ακολουθούν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; Έχουν τόσο καλή ανθρώπινη φύση, ακεραιότητα και σπουδαία φήμη· έχουν τη θέλησή τους, τις φιλοδοξίες τους και τις επιθυμίες τους σχετικά με την επιδίωξή τους· έχουν τις υποκειμενικές τους προσπάθειες, τη θέλησή τους να υπομείνουν τις κακουχίες και τη στάση να πληρώσουν τίμημα· έχουν την ενεργή, θετική, ανοδική στάση της λαχτάρας για αποδοχή της αλήθειας. Με αυτά τα πράγματα ως θεμέλιο, πώς γίνεται να μη θεωρείται ότι επιδιώκουν την αλήθεια; Γιατί δεν μπορούν να επιτύχουν την επιδίωξη της αλήθειας; Ποια είναι η αιτία του προβλήματος; (Ο άνθρωπος δεν αγαπάει την αλήθεια και έχει κουραστεί απ’ αυτήν εκ φύσεως.) Αυτή είναι ακριβής απάντηση. Ο βασικότερος λόγος είναι ότι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου είναι του Σατανά, και οτιδήποτε είναι του Σατανά είναι ανταγωνιστικό προς τον Θεό και την αλήθεια. Επομένως, το να ζητάμε από τους ανθρώπους να επιδιώξουν την αλήθεια ισοδυναμεί με το να τους ζητάμε να εγκαταλείψουν την έμφυτη ζωή και τις έμφυτες ιδιότητές τους, καθώς και τον έμφυτο τρόπο επιδίωξης και την οπτική τους για τη ζωή. Το να αφήσουν αυτά τα λανθασμένα πράγματα, να εγκαταλείψουν τις σαρκικές τους προτιμήσεις και, αντ’ αυτών, να επιδιώξουν και να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, πράγματα τα οποία δεν αρέσουν στη σάρκα τους, τα οποία δεν κατέχουν και τα οποία περιφρονούν, απεχθάνονται και απορρίπτουν —αυτό είναι που βρίσκουν δύσκολο. Το να σου ζητηθεί να επιδιώξεις την αλήθεια ισοδυναμεί με το να σου ζητηθεί να αφήσεις την έμφυτη ζωή σου. Αυτό δεν είναι το ίδιο με το να σου ζητηθεί να παραδώσεις τη ζωή σου; (Είναι.) Είναι το να παραδίδεις την ίδια σου τη ζωή. Δίνουν οι άνθρωποι οικειοθελώς τη ζωή τους για κάτι; (Όχι.) Μέσα στα βάθη της καρδιάς τους, λένε: «Δεν θα το κάνω»· εκατό φορές, χίλιες φορές, δέκα χιλιάδες φορές: «Δεν θα το κάνω». Ό,τι και να γίνει, είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να αφήσουν τα έμφυτα, σατανικά πράγματα που διαθέτουν. Αυτό είναι γεγονός, το οποίο έχετε βιώσει βαθιά και αληθινά. Από τα βάθη της καρδιάς τους, οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να απαρνηθούν τη σάρκα ούτε να απαρνηθούν τη ζωή τους, η φύση-ουσία της οποίας είναι του Σατανά, ούτε και να απαρνηθούν τα εγγενή, σατανικά χαρακτηριστικά τους ή τη σατανική φύση τους, προκειμένου να επιδιώξουν την αλήθεια. Έτσι, για όσους έχουν σατανική φύση και ζουν με βάση σατανικές διαθέσεις, το να αγαπούν και να επιδιώκουν την αλήθεια είναι πράγματα αντίθετα με τη θέλησή τους και δεν επιθυμούν να τα κάνουν. Ποια είναι η αιτία γι’ αυτό; Είναι ότι οι ιδιότητες εντός του ανθρώπου είναι του Σατανά και είναι εγγενώς ανταγωνιστικές προς τον Θεό. Έτσι, αφότου οι άνθρωποι ακούσουν και κατανοήσουν την αλήθεια, μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, που είναι πρόθυμοι να παλέψουν γι’ αυτήν και να πληρώσουν τίμημα, που έχουν αυτήν τη θέληση, τη φιλοδοξία και την επιθυμία είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια μόλις την κατανοήσουν. Μόνο αυτοί είναι ικανοί να ζήσουν σύμφωνα με την αλήθεια και να βιώσουν την πραγματικότητά της. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που επιθυμούν να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά τους εμποδίζει η σατανική τους φύση και διάθεση· δεν είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια, αν και μπορεί να το επιθυμούν. Η αλήθεια είναι ότι στην πραγματική ζωή, η άσκηση της αλήθειας είναι κάτι πολύ δύσκολο. Είναι άλλο πράγμα να σου ζητείται να αποχωριστείς τα αγαπημένα σου ρούχα και κοσμήματα, ή τα πράγματα που σου αρέσουν, ή τη δουλειά και την καριέρα που σου αρέσει, ή τα προτερήματα και τα χόμπι σου, ή οτιδήποτε τέτοιο. Θα μπορούσες να απαρνηθείς οποιοδήποτε από αυτά· είναι εύκολο να τα αποχωριστείς. Αλλά το να σου ζητηθεί να εγκαταλείψεις τη σάρκα σου και τη σατανική σου διάθεση, να φτάσεις στο σημείο να κάνεις πράξη την αλήθεια και να υποταχθείς στον Θεό —αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο. Για να το περιγράψω χρησιμοποιώντας μια ανακριβή φράση, θα ήταν σαν να οδηγείς μια πάπια πάνω σε μια κούρνια ή σαν να βάζεις έναν ταύρο να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο —αυτά τα πράγματα είναι πάρα πολύ κουραστικά γι’ αυτά. Θα ήταν εύκολο να βάλουμε ένα αιλουροειδές να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο· είναι κάτι φυσικό γι’ αυτά. Αλλά θα ήταν εντελώς αδύνατο να το πείσει κανείς να φάει σανό αντί για κρέας. Αν ζητούσατε από ένα άτομο να υποφέρει λίγο, να πληρώσει ένα μικρό τίμημα και να ζήσει ταπεινά για το υπόλοιπο της ζωής του, αυτό είναι κάτι που μπορεί να το πετύχει όποιος έχει τη θέληση να το κάνει. Στην πραγματικότητα, καμία σωματική δυσκολία δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για κάποιον που πιστεύει πραγματικά στον Θεό και λαχταρά την αλήθεια. Το να μην ενδίδει, για παράδειγμα, σε σαρκικές ανέσεις· ή να μειώσει τον χρόνο που κοιμάται κάθε μέρα· ή να ζήσει με δυσχέρειες για δέκα συνεχόμενα χρόνια· ή να συμβιβαστεί με πολύ φτωχικά τρόφιμα, ρούχα, κατοικία και μεταφορικά μέσα —ο καθένας μπορεί να αναλάβει τέτοιες δυσκολίες και τιμήματα, αρκεί να έχει τη θέληση να το κάνει, να είναι πρόθυμος να επιδιώξει την αλήθεια και να έχει λίγη αυτοσυγκράτηση. Αλλά αν ζητήσεις από κάποιον να εγκαταλείψει τη σάρκα και τον Σατανά, να ενεργεί εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και με βάση τα λόγια Του, να ασκείται σύμφωνα με την αλήθεια και να επιτύχει έτσι την υποταγή στον Θεό, οποιοσδήποτε άνθρωπος θα το έβρισκε δύσκολο. Εκεί ακριβώς βρίσκονται οι δυσκολίες του ανθρώπου. Έτσι, κατά την επιδίωξη της αλήθειας, δεν είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν απλώς να πάρουν μια απόφαση και να το επιχειρήσουν, ή να κάνουν πράξη την αυτοσυγκράτηση και να ακολουθήσουν τους κανόνες, και στη συνέχεια να είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και να αποκτήσουν την αλήθεια. Η επιδίωξη της αλήθειας είναι το δυσκολότερο και το πιο επίπονο πράγμα που έχει να κάνει η διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Από πού πηγάζει αυτό το πρόβλημα; (Πηγάζει από τη διάθεση του Σατανά.) Σωστά. Η διάθεση του Σατανά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος. Κάποιος μπορεί να έχει χαμηλό επίπεδο, ή κακή ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα, μπορεί να μην έχει ιδιαίτερα προτερήματα, ταλέντα ή χαρίσματα —κανένα από αυτά τα πράγματα δεν θα αποτελέσει μεγάλη πρόκληση γι’ αυτόν. Τελικά, το πρόβλημα πηγάζει από τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Μια διεφθαρμένη διάθεση κρατά δεμένα τα χέρια και τα πόδια των ανθρώπων, το μυαλό και τις ιδέες τους, τις σκέψεις τους, τον τρόπο σκέψης τους και τα βάθη της ψυχής τους στη θανατηφόρα μέγγενη του ελέγχου της, έτσι ώστε να τους είναι δύσκολο να διανύσουν την κάθε σπιθαμή στον δρόμο της επιδίωξης της αλήθειας. Κάποιος μπορεί να πιστεύει στον Θεό για τρία ή πέντε χρόνια χωρίς να κερδίσει τίποτα· υπάρχουν ακόμη και κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν για δέκα, είκοσι ή τριάντα χρόνια και έχουν κερδίσει από αυτό μόνο ελάχιστα. Και μερικοί από αυτούς δεν έχουν κερδίσει τίποτα απολύτως —πόσο φτωχοί και αξιοθρήνητοι είναι αυτοί οι άνθρωποι με άδεια χέρια! Πιστεύουν στον Θεό εδώ και τριάντα χρόνια, αλλά παραμένουν εξαθλιωμένοι και τυφλοί, χωρίς να έχουν αποκομίσει τίποτα. Όταν περιπίπτουν στην αρνητικότητα, δεν ξέρουν πώς να βγουν απ’ αυτήν. Όταν υποπίπτουν σε παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό, δεν ξέρουν πώς να τις εξαλείψουν. Όταν συναντούν κάποια αναποδιά, δεν ξέρουν πώς να την αντιμετωπίσουν, ούτε πώς να επιλύσουν αυτού του είδους τη δυσκολία. Μπορούν τα προβλήματα να επιλυθούν αν χρησιμοποιήσει κανείς απλή υποκειμενική δύναμη θέλησης για να συγκρατηθεί ή αν βασιστεί στην υπομονή του για να συνεχίσει να επιμένει ακατάπαυστα; Οι άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις αργά και σταθερά, και βήμα προς βήμα μέχρι αυτές να περάσουν, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους εξακολουθούν να υφίστανται. Δεν έχουν διορθωθεί. Όσες φορές κι αν έχουν βιώσει αρνητικότητα ή παρανοήσεις για τον Θεό, ή είχαν αντιλήψεις για τον Θεό ή απέτυχαν ή έπεσαν και ήταν αδύναμοι, εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να μην είναι σε θέση να προσφέρουν την παραμικρή βιωματική μαρτυρία και δεν έχουν να πουν το παραμικρό για τη γνώση, την εμπειρία ή την έκθεσή τους στα λόγια του Θεού. Η καρδιά τους είναι άδεια· τα βάθη της ψυχής τους είναι άδεια. Δεν έχουν καμία βιωματική κατανόηση της αλήθειας, δεν έχουν καμία αληθινή γνώση των λόγων του Θεού και απέχουν ακόμη περισσότερο από το να έχουν γνώση του έργου Του και της διάθεσής Του. Δεν είναι φτωχοί, τυφλοί και αξιολύπητοι; (Είναι.) Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε όσα χρόνια κι αν πιστεύει στον Θεό, δεν έχει νόημα. Γιατί, λοιπόν, να αφήσει κάποιος τον εαυτό του να φτάσει σε αυτό το σημείο; Πού έγκειται η αιτία; Και εδώ, το πρόβλημα προέρχεται από τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Αυτή είναι η αντικειμενική αιτία.

Έχουμε ήδη καταστήσει σαφές ποια είναι η αντικειμενική αιτία που οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Τώρα θα μιλήσουμε λίγο για την υποκειμενική αιτία. Η υποκειμενική αιτία είναι ότι, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να έχουν μάθει ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση από το έργο του Θεού και από όλα τα λόγια Του ή από την πραγματική τους ζωή, ποτέ δεν συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, ποτέ δεν αποκτούν γνώση των διεφθαρμένων διαθέσεών τους ούτε τις εγκαταλείπουν, και ποτέ δεν ασκούνται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Είναι ότι, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να καταβάλλουν και να δαπανούν πολλά στον δρόμο της πίστης στον Θεό, παρόλο που μπορεί να εργάζονται πολύ σκληρά, να υποφέρουν πολύ και να πληρώνουν πολλά τιμήματα ενώ τον διαβαίνουν, όλα αυτά είναι απλώς εξωτερικές συμπεριφορές. Δεν αποδεικνύουν ότι κάποιος έχει αρχίσει να βαδίζει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει περισσότερο είναι εκείνοι που άρχισαν να ακολουθούν τον Θεό από τις πρώτες ημέρες, που ανέλαβαν τα καθήκοντά τους όταν ήταν περίπου είκοσι ετών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τώρα περίπου πενήντα ετών και εξακολουθούν να είναι ανύπαντροι. Θα μπορούσατε να πείτε ότι έχουν αφιερώσει τα νιάτα τους στην πίστη τους στον Θεό και έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και τον γάμο. Είναι αυτό μεγάλο τίμημα; (Ναι.) Εγκατέλειψαν τα νιάτα τους και προσέφεραν ολόκληρη τη ζωή τους, και τι βγαίνει από αυτό; Το τίμημα που πλήρωσαν ήταν μεγάλο, αλλά αυτό που κερδίζουν στο τέλος δεν είναι ίσο ή ανάλογο με τις δαπάνες τους. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Με βάση τη στάση και την αποφασιστικότητα με την οποία πληρώνουν ένα τίμημα, καθώς και τη διάρκεια, την ποσότητα και τον βαθμό της δαπάνης τους, θα έλεγε κανείς ότι πρέπει να κατανοούν την αλήθεια και να είναι σε θέση να την κάνουν πράξη. Θα πίστευε κανείς ότι πρέπει να διαθέτουν μαρτυρία και θεοφοβούμενη καρδιά· ότι πρέπει να έχουν γνώση για τον Θεό· ότι πρέπει να έχουν ήδη αρχίσει να βαδίζουν στο μονοπάτι του σεβασμού για τον Θεό και της αποφυγής του κακού· ότι πρέπει να έχουν ήδη εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό είναι απλώς ένα συμπέρασμα —αυτά τα δύο πράγματα έχουν μόνο λογική σχέση, αυτό δεν συμβαδίζει με τα γεγονότα ή με αυτό που βιώνουν αυτοί οι άνθρωποι. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν θα πρέπει να το υποβάλουμε σε έρευνα και συζήτηση; Δεν είναι αυτό ένα πρόβλημα που χρήζει βαθιάς σκέψης; (Είναι.) Μεταξύ εκείνων που έχουν αποδεχτεί αυτό το στάδιο του έργου του Θεού εδώ και δύο ή τρία χρόνια, δεν υπάρχει έλλειψη ανθρώπων με εμπειρία και μαρτυρία. Καταθέτουν μαρτυρία για το πώς τους άλλαξαν τα λόγια του Θεού και τους έκαναν να γίνουν ειλικρινείς άνθρωποι· καταθέτουν μαρτυρία για το πώς τα λόγια του Θεού τούς επέτρεψαν να κατανοήσουν την αλήθεια στον δρόμο της επιδίωξής της· καταθέτουν μαρτυρία για το πώς τα λόγια του Θεού διόρθωσαν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, την αλαζονεία και τη δολιότητά τους, την επαναστατικότητά τους, τη λαχτάρα τους για θέση, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, και ούτω καθεξής. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί να έχουν εμπειρία και μαρτυρία μετά από μόλις δύο ή τρία χρόνια πίστης στον Θεό. Έχουν βαθιά βιωματική κατανόηση των λόγων του Θεού και μπορούν να αισθανθούν την αλήθεια των λόγων Του. Γιατί, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για είκοσι ή τριάντα χρόνια και έχουν πληρώσει τόσα τιμήματα, έχουν υποφέρει τόσο πολύ και έχουν τρέξει τόσο πολύ, αλλά τα βάθη της καρδιάς τους και ο πνευματικός τους κόσμος παραμένουν κενά και κούφια; Πολλοί άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτού του είδους την κατάσταση νιώθουν συχνά χαμένοι. Λένε πάντα: «Νιώθω τόσο χαμένος». Εγώ λέω: «Πιστεύεις στον Θεό εδώ και είκοσι ή τριάντα χρόνια. Πώς είσαι ακόμα χαμένος; Είναι ολοφάνερο ότι δεν έχεις κερδίσει τίποτα». Μέχρι και σήμερα, κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι αρνητικοί και αδύναμοι. Λένε: «Πιστεύω στον Θεό τόσα χρόνια, και τι κέρδισα;» Συχνά, όταν είναι αρνητικοί και αδύναμοι, ή όταν στερούνται το κύρος και τα οφέλη τους, ή όταν η ματαιοδοξία τους μένει ανικανοποίητη, κατηγορούν τον Θεό και μετανιώνουν που πίστευαν σ’ Αυτόν τόσα χρόνια. Μετανιώνουν που πίστεψαν εξ αρχής τα λόγια Του, μετανιώνουν που άφησαν με αποφασιστικότητα τη δουλειά τους, τον γάμο και την οικογένειά τους, καθώς και την ευκαιρία να σπουδάσουν, προκειμένου να ακολουθήσουν τον Θεό. Μερικοί απ’ αυτούς σκέφτονται ακόμη και να εγκαταλείψουν την εκκλησία. Είναι τόσο γεμάτοι τύψεις για την πίστη τους τώρα —γιατί ασχολήθηκαν και πίστεψαν εξ αρχής; Πιστεύουν στον Θεό εδώ και είκοσι ή τριάντα χρόνια, έχουν ακούσει τόσες αλήθειες και έχουν βιώσει τόσο πολύ από το έργο του Θεού, αλλά τα βάθη της καρδιάς τους είναι ακόμα άδεια και συχνά βυθίζονται σε συνθήκες χάους, σύγχυσης, τύψεων, απροθυμίας, ακόμη και αβεβαιότητας για το μέλλον τους —τι το προκαλεί αυτό; Αξίζουν οι άνθρωποι αυτοί τον οίκτο; (Όχι.) Κάθε φορά που βλέπω αυτούς τους ανθρώπους, κάθε φορά που ακούω γι’ αυτούς και μαθαίνω για τα πρόσφατα πεπραγμένα τους, έχω ένα προαίσθημα γι’ αυτούς. Μου έρχεται μια σκέψη γι’ αυτούς. Πώς γίνεται η κατάστασή τους και ο εσωτερικός τους κόσμος να Μου φαίνονται τόσο οικεία; Παραμένουν ακόμη και τώρα στον οίκο του Θεού, εκτελώντας τα καθήκοντά τους —τι είναι αυτό στο οποίο βασίζονται; Είναι η νοοτροπία της σωτηρίας δια της χάρης; Είναι η νοοτροπία ότι αν κάποιος ακολουθήσει τον Θεό μέχρι τέλους, αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα στη σωτηρία; Ή είναι μια νοοτροπία που βασίζεται στην τύχη και στις πιθανότητες; Δεν είναι τίποτα απ’ αυτά. Τότε, τι είναι; Είναι ακριβώς όπως είπε ο Παύλος: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος» (Προς Τιμόθεον Β΄ 4:7-8). Για να αναλύσουμε αυτό το απόσπασμα και να το θέσουμε απλά, αυτά τα λόγια έχουν χαρακτήρα συναλλαγής, ενέχεται μέσα τους μια στάση, μια ιδέα και ένα σχέδιο σύναψης συμφωνίας, και προέρχονται από επιθυμία και φιλοδοξία. Ποιο γεγονός βλέπετε σ’ αυτά τα λόγια; Τι επιδιώκουν οι άνθρωποι στην πίστη τους στον Θεό; (Ένα στεφάνι και ευλογίες.) Ναι. Επιδιώκουν ευλογίες και έναν καλό προορισμό. Και τι θα αντάλλασσαν για αυτόν τον καλό προορισμό και τις ευλογίες; Τι θα αντάλλαζαν με αυτά; (Τον κόπο και τον μόχθο τους, τις θυσίες και τις δαπάνες τους, τα βάσανά τους και τα τιμήματα που κατέβαλαν.) Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του Παύλου, έχουν δώσει τους αγώνες τους, έχουν διανύσει τις πορείες τους. Πιστεύουν ότι έκαναν όλα όσα έπρεπε να κάνουν και ότι επομένως θα έπρεπε να κερδίσουν τον καλό προορισμό και τις ευλογίες που έχει ετοιμάσει ο Θεός για την ανθρωπότητα. Νομίζουν ότι είναι αυτονόητο ότι αυτό θα έπρεπε να κάνει ο Θεός —αυτό πρέπει να κάνει— και αν δεν το έκανε, δεν θα ήταν Θεός. Προφανώς, αυτό δεν δείχνει υπακοή προς τον Θεό, δεν δείχνει στάση επιδίωξης της αλήθειας, δεν δείχνει στάση ή σχέδιο για την εκπλήρωση του καθήκοντος ενός δημιουργημένου όντος. Είναι απλώς μια επιθυμία να ανταλλάξουν μερικά πράγματα που είναι σε θέση να κάνουν με τις ευλογίες που ο Θεός έχει υποσχεθεί στην ανθρωπότητα. Έτσι, οι άνθρωποι για τους οποίους μόλις μιλήσαμε αισθάνονται συχνά ότι υπάρχει ένα κενό στον εσωτερικό τους κόσμο και ότι δεν έχουν τίποτα στο οποίο να στηρίζονται στα βάθη της καρδιάς τους. Ωστόσο, συνεχίζουν όπως πάντα, πληρώνοντας τέτοια τιμήματα και υποφέροντας τόσο, συνεχίζοντας να δίνουν τους αγώνες τους και να ακολουθούν την πορεία τους. Σε τι βασίζονται; Σ’ αυτά τα αποφθέγματα του Παύλου, στα οποία προσκολλώνται και πιστεύουν τυφλά, τα οποία στηρίζουν την «πίστη» τους. Στηρίζονται στις φιλοδοξίες τους και στην επιθυμία τους να ανταμειφθούν και να λάβουν στέφανο. Στηρίζονται στα όνειρά τους να χρησιμοποιήσουν μια συναλλαγή για να λάβουν μεγάλες ευλογίες. Δεν στηρίζονται στην κατανόηση του έργου του Θεού ή στην εμπειρία και τη γνώση που αποκτάται επιδιώκοντας την αλήθεια ενώ δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Δεν στηρίζονται σ’ αυτό.

Εξετάζοντας εκείνα πάνω στα οποία μόλις συναναστραφήκαμε, μπορεί κανείς να δει ότι παρόλο που υπάρχουν πολλές πρακτικές προκλήσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, καθώς και τα δεσμά και οι περιορισμοί των διεφθαρμένων διαθέσεων, και πάρα πολλές δυσκολίες και εμπόδια, θα πρέπει να πιστεύει κανείς ότι εφόσον έχει αληθινή πίστη, βασιζόμενος στην καθοδήγηση των λόγων του Θεού και στο έργο του Αγίου Πνεύματος, θα είναι οπωσδήποτε σε θέση να ξεκινήσει να διαβαίνει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Ο Πέτρος αποτελεί παράδειγμα αυτού. Πολλοί άνθρωποι, στην πίστη τους στον Θεό, επικεντρώνονται αποκλειστικά στο να εργάζονται για τον Θεό, αρκούνται απλώς στο να υποφέρουν και να πληρώνουν ένα τίμημα, μα δεν επιδιώκουν καθόλου την αλήθεια. Ως αποτέλεσμα, δεν γνωρίζουν αληθινά το έργο του Θεού ενώ πιστεύουν σ’ Αυτόν για δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια, και δεν μπορούν να μιλήσουν για καμία εμπειρία ή γνώση της αλήθειας ή των λόγων του Θεού. Κατά τις συναθροίσεις, όταν προσπαθούν να μιλήσουν λίγο για τη βιωματική τους μαρτυρία, δεν έχουν τίποτα να πουν. Το εάν θα σωθούν ή όχι τους είναι εντελώς άγνωστο. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Όσα χρόνια κι αν είναι πιστοί, είναι ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια, πόσο μάλλον να την κάνουν πράξη. Πώς θα μπορούσε κάποιος που δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν μπορούν να διακρίνουν αυτό το πρόβλημα. Πιστεύουν ότι, εάν οι άνθρωποι που παπαγαλίζουν τα λόγια και τις φράσεις των δογμάτων κάνουν πράξη την αλήθεια, μπορούν και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι σωστό αυτό; Οι άνθρωποι που παπαγαλίζουν τα λόγια και τις φράσεις των δογμάτων είναι εγγενώς ανίκανοι να κατανοήσουν την αλήθεια —πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, να την κάνουν πράξη; Αυτά που κάνουν πράξη φαίνεται να μην παραβιάζουν την αλήθεια και μοιάζουν να είναι καλές πράξεις, καλές συμπεριφορές, αλλά πώς γίνεται εκείνες οι καλές πράξεις και οι καλές συμπεριφορές να αποκαλούνται αλήθεια-πραγματικότητα; Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν γνωρίζουν τι είναι η αλήθεια-πραγματικότητα. Θεωρούν ότι οι καλές πράξεις και οι καλές συμπεριφορές των ανθρώπων αποτελούν άσκηση της αλήθειας. Είναι παράλογο αυτό, έτσι δεν είναι; Σε τι διαφέρει αυτό από τις σκέψεις και τις απόψεις των θρησκευόμενων ανθρώπων; Και πώς μπορούν να διορθωθούν αυτά τα προβλήματα εσφαλμένης κατανόησης; Οι άνθρωποι πρέπει καταρχάς να κατανοήσουν το θέλημα του Θεού από τα λόγια Του, θα πρέπει να γνωρίσουν τι είναι η κατανόηση και η άσκηση της αλήθειας, ώστε να μπορούν να εξετάζουν τους άλλους και να καταλαβαίνουν πώς είναι εκείνοι πραγματικά, και να μπορούν να διακρίνουν εάν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα ή όχι. Το έργο του Θεού και η σωτηρία του ανθρώπου έχει σκοπό να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια· μόνο τότε θα μπορέσουν οι άνθρωποι να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές, καθώς και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εάν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και ικανοποιείσαι απλώς με το να δαπανάς, να υποφέρεις και να πληρώνεις ένα τίμημα για τον Θεό σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τότε όλα όσα πράττεις θα φανερώνουν άσκηση της αλήθειας και υποταγή στον Θεό από μέρους σου; Θα αποδεικνύουν ότι έχεις αλλάξει τη διάθεση της ζωής σου; Θα φανερώνουν ότι κατέχεις την αληθινή γνώση του Θεού; Όχι. Και τι φανερώνουν, λοιπόν, όλα όσα πράττεις; Μπορούν μόνο να φανερώσουν τις προσωπικές σου προτιμήσεις, τη δική σου κατανόηση και τους ευσεβείς σου πόθους. Θα είναι απλώς τα πράγματα που σου αρέσει να κάνεις, αυτά που είσαι πρόθυμος να κάνεις· όλα όσα κάνεις ικανοποιούν απλώς τις δικές σου επιθυμίες, τα θέλω και τα ιδανικά σου. Προφανώς, αυτό δεν είναι επιδίωξη της αλήθειας. Καμία από τις πράξεις ή τις συμπεριφορές σου δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια ή με τις απαιτήσεις του Θεού· όλες οι πράξεις και οι συμπεριφορές σου είναι για τον εαυτό σου· εργάζεσαι, αγωνίζεσαι και κοπιάζεις μόνο για χάρη των δικών σου ιδανικών, της φήμης και της θέσης σου —αυτό δεν σε διαφοροποιεί από τον Παύλο, ο οποίος μόχθησε και εργάστηκε όλη του τη ζωή αποκλειστικά και μόνο για να λάβει ανταμοιβή, να στεφανωθεί και να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών —αυτό δείχνει ότι βαδίζεις ξεκάθαρα στο μονοπάτι του Παύλου. Κάποιοι λένε: «Μοχθώ και εργάζομαι πρόθυμα. Δεν έχω προσπαθήσει να κάνω συμφωνία με τον Θεό». Δεν έχει καμία σημασία αν έχεις προσπαθήσει ή όχι να κάνεις συμφωνία με τον Θεό, αν έχεις ή όχι στο μυαλό σου ή στη στάση σου τη ρητή πρόθεση να κάνεις συμφωνία με τον Θεό —αν έχεις ένα τέτοιο σχέδιο και στόχο ή όχι— προσπαθείς να ανταλλάξεις τον μόχθο και το έργο σου, τις δυσχέρειές σου και τα τιμήματα που έχεις πληρώσει με τις ανταμοιβές και το στεφάνι της βασιλείας των ουρανών. Η ουσία αυτού του προβλήματος είναι ότι προσπαθείς να συνάψεις συμφωνία με τον Θεό —απλώς δεν έχεις επίγνωση ότι το κάνεις. Ανεξάρτητα από αυτό, εφόσον κάποιος υφίσταται κακουχίες και πληρώνει τιμήματα προκειμένου να αποκτήσει ευλογίες, η ουσία της επιδίωξής του είναι η ίδια με εκείνη του Παύλου. Από ποια άποψη είναι ίδια; Είναι και οι δύο προσπάθειες ανταλλαγής των καλών συμπεριφορών κάποιου —των κόπων του, των δυσκολιών που περνάει, των τιμημάτων που πληρώνει κ.ο.κ.— με τις ευλογίες του Θεού, με τις ευλογίες που Εκείνος υπόσχεται στην ανθρωπότητα. Δεν είναι αυτά τα πράγματα στην ουσία τα ίδια; (Είναι.) Είναι στην ουσία τα ίδια· δεν υπάρχει πραγματική διαφορά. Εάν δεν επιθυμείς να βαδίζεις στο μονοπάτι του Παύλου, αλλά στο μονοπάτι του Πέτρου, και επιθυμείς να κερδίσεις την έγκριση του Θεού, πώς θα πρέπει να ασκείσαι; Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: Πρέπει να μάθεις να επιδιώκεις την αλήθεια. Πρέπει να είσαι σε θέση να αποδέχεσαι την αλήθεια, όπως και την κρίση και την παίδευση του Θεού, καθώς και το κλάδεμα και την αντιμετώπιση· πρέπει να εστιάζεις στο να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να επιφέρεις αλλαγή στη διάθεσή σου, και να προσπαθείς να κάνεις πράξη την αγάπη προς τον Θεό. Αυτό σημαίνει να βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και να ξεκινάς να βαδίζεις στο μονοπάτι του Πέτρου. Για να βαδίσεις στο μονοπάτι του Πέτρου, πρέπει πρώτα να καταλάβεις τι απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο και ποιο είναι το μονοπάτι που έχει υποδείξει ο Θεός στον άνθρωπο. Πρέπει να είσαι σε θέση να ξεχωρίζεις το μονοπάτι της πίστης στον Θεό που οδηγεί στη σωτηρία από το μονοπάτι που οδηγεί στην απώλεια και την καταστροφή. Πρέπει να αναλογιστείς πραγματικά γιατί μπόρεσες να βαδίσεις στο μονοπάτι του Παύλου, και να εξακριβώσεις ποια ακριβώς είναι η διάθεση που σε προστάζει να βαδίσεις σ’ αυτό το μονοπάτι. Θα πρέπει να διακρίνεις τα πιο εξέχοντα και προφανή πράγματα που υπάρχουν στις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, όπως είναι η αλαζονεία ή η δολιότητα ή η κακία. Ξεκινώντας από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, κάνε αυτοκριτική, ανάλυσε τον εαυτό σου και απόκτησε αυτογνωσία. Αν καταφέρεις να επιτύχεις αληθινή αυτογνωσία και να μισήσεις αληθινά τον εαυτό σου, θα σου είναι εύκολο να αποβάλεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και θα σου είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πώς πρέπει λοιπόν αυτό να γίνεται πράξη, συγκεκριμένα; Ας συναναστραφούμε απλά σχετικά μ’ αυτό, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα μιας αλαζονικής διάθεσης. Στην καθημερινή σου ζωή, όταν μιλάς, όταν συμπεριφέρεσαι και χειρίζεσαι θέματα, όταν εκτελείς το καθήκον σου, όταν συναναστρέφεσαι με τους άλλους και ούτω καθεξής, όποιο κι αν είναι το θέμα που σε απασχολεί ή όπου κι αν βρίσκεσαι ή όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις, πρέπει να εστιάζεις ανά πάσα στιγμή στην εξέταση του είδους της αλαζονικής διάθεσης που έχεις εκδηλώσει. Πρέπει να ανασύρεις όλες τις εκφάνσεις, τις σκέψεις και τις ιδέες που προέρχονται από την αλαζονική σου διάθεση, τις οποίες γνωρίζεις και μπορείς να αντιληφθείς, καθώς και τις προθέσεις και τους στόχους σου —ειδικότερα, το να θέλεις πάντα να κάνεις κήρυγμα στους άλλους αφ’ υψηλού· το να μην υπακούς κανέναν· το να θεωρείς τον εαυτό σου καλύτερο από τους άλλους· το να μην αποδέχεσαι αυτά που λένε οι άλλοι, όσο δίκιο κι αν έχουν· το να κάνεις τους άλλους να αποδέχονται αυτά που λες εσύ και να υποτάσσονται σ’ αυτά, ακόμα κι όταν κάνεις λάθος· το να έχεις μια συνεχή τάση να καθοδηγείς τους άλλους· το να είσαι ανυπότακτος και να προβάλλεις δικαιολογίες όταν σε κλαδεύουν και σε αντιμετωπίζουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, καταδικάζοντάς τους ως ψευδείς· το να καταδικάζεις πάντα τους άλλους και να εξυψώνεις τον εαυτό σου· το να νομίζεις πάντα ότι είσαι καλύτερος από όλους τους άλλους· το να επιθυμείς πάντα να είσαι ένα διάσημο, επιφανές πρόσωπο· το να λατρεύεις πάντα να επιδεικνύεσαι, ώστε οι άλλοι να σε εκτιμούν ιδιαίτερα και να σε λατρεύουν… Μέσω της άσκησης του προβληματισμού και της ανάλυσης αυτών των εκφάνσεων διαφθοράς, μπορείς να γνωρίσεις πόσο άσχημη είναι η αλαζονική σου διάθεση, μπορείς να φτάσεις στο σημείο να αποστρέφεσαι και να σιχαίνεσαι τον εαυτό σου, καθώς και να μισήσεις ακόμα περισσότερο την αλαζονική σου διάθεση. Έτσι, θα είσαι πρόθυμος να προβληματιστείς σχετικά με το αν έχεις εκδηλώσει ή όχι αλαζονική διάθεση σε όλα τα ζητήματα. Ένα μέρος αυτού είναι ο προβληματισμός σχετικά με το ποιες αλαζονικές και αυτάρεσκες διαθέσεις ξεχύνονται στον λόγο σου· τι υπεροπτικά, αλαζονικά, παράλογα πράγματα λες. Το άλλο μέρος είναι ο προβληματισμός σχετικά με το τι παράλογα, ανόητα πράγματα κάνεις ενώ ενεργείς σύμφωνα με τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου. Μόνο αυτού του είδους η αυτοκριτική μπορεί να αποφέρει αυτογνωσία. Μόλις αποκτήσεις αληθινή γνώση του εαυτού σου, θα πρέπει να αναζητήσεις στα λόγια του Θεού τα μονοπάτια και τις αρχές της άσκησης του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, και στη συνέχεια να ασκείσαι, να εκτελείς το καθήκον σου και να προσεγγίζεις τους άλλους και να αλληλεπιδράς μαζί τους σύμφωνα με τα μονοπάτια και τις αρχές που υποδεικνύονται στα λόγια του Θεού. Όταν θα έχεις ασκηθεί μ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο καιρό, ίσως για έναν ή δύο μήνες, θα νιώσεις μια λαμπρότητα στην καρδιά σου γι’ αυτό, θα έχεις κερδίσει κάτι από αυτό και θα έχεις πάρει μια γεύση της επιτυχίας. Θα νιώσεις ότι έχεις ένα μονοπάτι για να γίνεις ειλικρινής, λογικός άνθρωπος, και θα αισθανθείς πολύ πιο προσγειωμένος. Αν και δεν θα μπορείς ακόμη να μιλάς για ιδιαίτερα βαθιά γνώση της αλήθειας, θα έχεις αποκτήσει κάποια αντιληπτική γνώση της, καθώς και ένα μονοπάτι άσκησης. Αν και δεν θα είσαι σε θέση να το εκφράσεις ξεκάθαρα με λόγια, θα έχεις κάποια αντίληψη της ζημιάς που κάνει στους ανθρώπους η αλαζονική διάθεση και για το γεγονός ότι διαστρεβλώνει την ανθρώπινη φύση τους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που είναι αλαζόνες και επηρμένοι λένε συχνά υπεροπτικά, τρελά πράγματα και ψεύδονται για να ξεγελάσουν τους άλλους· λένε μεγάλα λόγια, αναφωνούν συνθήματα και εκστομίζουν υψηλούς λόγους. Δεν είναι αυτές διάφορες εκδηλώσεις αλαζονικής διάθεσης; Δεν είναι τελείως παράλογο να εκδηλώνει κανείς αυτές τις αλαζονικές διαθέσεις; Αν είσαι σε θέση να καταλάβεις πραγματικά ότι πρέπει να έχεις χάσει την κανονική ανθρώπινη λογική σου για να εκδηλώνεις τέτοιες αλαζονικές διαθέσεις, και ότι το να ζεις μέσα σε μια αλαζονική διάθεση σημαίνει ότι βιώνεις τη διαβολική φύση και όχι την ανθρώπινη φύση, τότε θα έχεις αναγνωρίσει πραγματικά ότι μια διεφθαρμένη διάθεση είναι μια σατανική διάθεση, και θα είσαι σε θέση να μισήσεις τον Σατανά και τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα από την καρδιά σου. Με έξι μήνες ή έναν χρόνο τέτοιας εμπειρίας, θα είσαι ικανός να αποκτήσεις αληθινή αυτογνωσία, και αν εκδηλώσεις ξανά μια αλαζονική διάθεση, θα έχεις αμέσως επίγνωση αυτής, και θα είσαι σε θέση να την απαρνηθείς και να την αποκηρύξεις. Θα έχεις αρχίσει να αλλάζεις, και θα είσαι σε θέση να αποβάλεις σιγά-σιγά την αλαζονική σου διάθεση και να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους. Θα είσαι σε θέση να μιλάς ειλικρινά και από καρδιάς· δεν θα λες πλέον ψέματα ούτε θα λες αλαζονικά πράγματα. Δεν θα διαθέτεις τότε λίγη λογική και κάποια ομοιότητα ενός ειλικρινούς ανθρώπου; Δεν θα έχεις κερδίσει αυτήν την είσοδο; Τότε είναι που θα αρχίσεις να κερδίζεις κάτι. Όταν ασκηθείς στο να είσαι ειλικρινής με αυτόν τον τρόπο, θα είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις αυτοκριτική, ανεξάρτητα από το είδος της αλαζονικής διάθεσης που εκδηλώνεις, και αφού βιώσεις για κάποιο χρονικό διάστημα το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος μ’ αυτόν τον τρόπο, θα κατανοήσεις ασυναίσθητα και σταδιακά τις αλήθειες και τα σχετικά λόγια του Θεού που αφορούν το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Και όταν χρησιμοποιήσεις αυτές τις αλήθειες για να αναλύσεις την αλαζονική σου διάθεση, στα βάθη της καρδιάς σου θα υπάρξει η διαφώτιση και η φώτιση των λόγων του Θεού, και η καρδιά σου θα αρχίσει να φωτίζεται. Θα δεις καθαρά τη διαφθορά που φέρνει στους ανθρώπους μια αλαζονική διάθεση και την ασχήμια που τους κάνει να βιώνουν, και θα είσαι σε θέση να διακρίνεις κάθε μία από τις διεφθαρμένες καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται οι άνθρωποι όταν εκδηλώνουν μια αλαζονική διάθεση. Με περισσότερη ανάλυση, θα δεις την ασχήμια του Σατανά ακόμα πιο καθαρά, και θα μισήσεις τον Σατανά ακόμα περισσότερο. Έτσι, θα σου είναι εύκολο να αποβάλεις την αλαζονική σου διάθεση. Όταν οι γνώσεις σου φτάσουν σ’ αυτόν τον βαθμό, τότε θα αντιληφθείς ξεκάθαρα την αλήθεια στα λόγια του Θεού, και θα ξέρεις ότι το μόνο που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο είναι αυτό που οφείλουν να κατέχουν και να βιώνουν οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση. Κατόπιν, δεν θα σου φαίνεται πλέον δύσκολη η άσκηση της αλήθειας. Αντίθετα, θα πιστεύεις ότι η άσκηση της αλήθειας είναι κάτι απολύτως φυσικό και δικαιολογημένο, ότι έτσι πρέπει να ζει ο άνθρωπος. Σε εκείνο το σημείο, θα ασκείς τα λόγια του Θεού και την αλήθεια εντελώς αυθόρμητα, θετικά και ενεργητικά, και ταυτόχρονα θα αγαπάς την αλήθεια ακόμη περισσότερο. Μες στην καρδιά σου, θα αυξηθεί ο αριθμός των θετικών πραγμάτων και θα εμφανιστεί σταδιακά αληθινή γνώση για τον Θεό. Αυτό σημαίνει να κατανοεί κανείς πραγματικά την αλήθεια. Θα έχεις σωστή άποψη και οπτική για όλα τα θέματα, και αυτή η αληθινή γνώση και αυτές οι σωστές απόψεις θα ριζώσουν σταδιακά στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει να έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα—είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει ή να σου κλέψει. Αφού έχεις συσσωρεύσει σιγά-σιγά αυτά τα θετικά πράγματα, θα νιώσεις βαθιά μέσα σου πολύ εμπλουτισμένος. Δεν θα νιώθεις πλέον ότι δεν έχει νόημα να πιστεύεις στον Θεό, και θα εξαφανιστεί το κενό συναίσθημα στην καρδιά σου. Όταν θα έχεις νιώσει πόσο υπέροχο είναι να κατανοείς την αλήθεια και θα έχεις δει το φως της ανθρώπινης ζωής, θα αναδυθεί μέσα σου η αληθινή πίστη. Και όταν έχεις την πίστη να βιώσεις το έργο του Θεού και δεις πόσο πραγματικό και πρακτικό είναι να επιδιώκεις την αλήθεια και να επιτυγχάνεις τη σωτηρία, θα κάνεις πράξη και θα βιώσεις τα λόγια του Θεού με τρόπο θετικό και ενεργητικό. Θα συναναστραφείς σχετικά με την αληθινή σου εμπειρία και γνώση, καταθέτοντας έτσι μαρτυρία για τον Θεό και βοηθώντας περισσότερους ανθρώπους να γνωρίσουν τη δύναμη των λόγων του Θεού και τα οφέλη που φέρνει η αλήθεια στον άνθρωπο. Τότε θα έχεις περισσότερη πίστη για να κάνεις πράξη την αλήθεια και να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου —και με αυτό, θα έχεις υποταχθεί αληθινά στον Θεό. Όταν μιλάς για την αληθινή βιωματική σου μαρτυρία, η καρδιά σου θα φωτίζεται ολοένα και περισσότερο. Θα νιώσεις ότι έχεις περισσότερο μονοπάτι για να κάνεις πράξη την αλήθεια, και ταυτόχρονα θα δεις ότι έχεις τόσες ελλείψεις, ότι υπάρχουν τόσες αλήθειες που θα πρέπει να κάνεις πράξη. Μια τέτοια βιωματική μαρτυρία δεν είναι ωφέλιμη και εποικοδομητική μόνο για τους άλλους —κι εσύ θα αισθανθείς ότι έχεις κερδίσει κάτι κατά την επιδίωξή σου για την αλήθεια και ότι έχεις λάβει πραγματικά τις ευλογίες του Θεού. Όταν κάποιος βιώνει το έργο του Θεού με αυτόν τον τρόπο μέχρι να είναι σε θέση να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν, όχι μόνο μπορεί να οδηγήσει περισσότερους ανθρώπους να γνωρίσουν τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις, να αποβάλουν τα δεσμά, τους περιορισμούς και τις θλίψεις αυτών των διαθέσεων και να τους επιτρέψει να ξεφύγουν από την εξουσία του Σατανά —μπορεί επίσης να δίνει σ’ αυτό το άτομο όλο και περισσότερη πίστη για να βαδίσει στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της τελείωσης. Δεν γίνεται αληθινή μαρτυρία μια τέτοια εμπειρία; Αυτό είναι η αληθινή μαρτυρία. Θα μπορούσε ένα άτομο που είναι ικανό να καταθέσει μια τέτοια μαρτυρία για τον Θεό να θεωρεί ότι η πίστη σ’ Αυτόν είναι βαρετή ή άσκοπη ή κενή; Με τίποτα. Όταν ένα άτομο μπορεί να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό και όταν έχει αληθινή γνώση γι’ Αυτόν, τα βάθη της καρδιάς του γεμίζουν γαλήνη και χαρά, και το άτομο αισθάνεται εμπλουτισμένο και απίστευτα προσγειωμένο. Όταν κάποιος ζει σε μια τέτοια κατάσταση και σε μια τέτοια σφαίρα, είναι φυσικό πως δεν θα ανάγκαζε τον εαυτό του να υποφέρει, να πληρώνει τίμημα και να περιορίζεται. Δεν θα ανάγκαζε έτσι απλά τον εαυτό του να πειθαρχήσει το σώμα του και να εγκαταλείψει τη σάρκα. Αυτό που θα έκανε σε μεγαλύτερο βαθμό θα ήταν να αποκτήσει με θετικό τρόπο γνώση των διεφθαρμένων διαθέσεών του. Θα επιδίωκε επίσης τη γνώση της διάθεσης του Θεού, αυτού που έχει και είναι ο Θεός, και θα καταλάβαινε τι θα πρέπει να κάνει κανείς για να υποταχθεί στον Θεό και να Τον ικανοποιήσει. Θα κατανοούσε έτσι το θέλημα του Θεού μέσα στα λόγια Του και θα έβρισκε τις αρχές της άσκησης της αλήθειας, αντί να εμμένει στα εφήμερα συναισθήματα που έχει μέσα του. Για παράδειγμα, το να μην μπορεί κανείς να συγκρατηθεί όταν συμβαίνουν πράγματα, το να είναι κακόκεφος, το να μην έχει όρεξη, το να έχει θυμώσει πάλι εκείνη την ημέρα, το να έχει κάνει κάτι πλημμελώς ή όχι επαρκώς πάλι εκείνη την ημέρα ή οποιοδήποτε τέτοιο ασήμαντο θέμα. Εφόσον αυτά τα πράγματα δεν εμποδίζουν την άσκηση της αλήθειας από μέρους σου, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς γι’ αυτά. Θα πρέπει να παραμείνεις συγκεντρωμένος στο να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και να αναζητήσεις πώς να ασκείσαι με τρόπο που να ικανοποιεί τον Θεό και να συμφωνεί με το θέλημά Του. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα σημειώσεις γρήγορη πρόοδο στη ζωή σου και θα έχεις ξεκινήσει να διαβαίνεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της τελείωσης. Η καρδιά σου δεν θα είναι πλέον κενή· θα έχεις αληθινή πίστη στον Θεό, και θα ενδιαφέρεσαι όλο και περισσότερο για τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, και θα τα αγαπάς όλο και περισσότερο. Θα καταλαβαίνεις όλο και περισσότερο το θέλημα του Θεού και τις απαιτήσεις Του. Όταν κάποιος φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο, έχει εισέλθει πλήρως στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια-πραγματικότητα.

Αυτό που κάνουν πράξη και στο οποίο εισέρχονται τώρα πολλοί άνθρωποι δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα· εισέρχονται σε ένα είδος κατάστασης στην οποία επιδεικνύουν εξωτερικά καλές συμπεριφορές, και είναι πρόθυμοι να πληρώσουν τίμημα, έτοιμοι να υποφέρουν και έτοιμοι να δαπανήσουν τα πάντα. Τα βάθη της καρδιάς τους, ωστόσο, παραμένουν κενά, και δεν έχουν τίποτα να τους υποστηρίξει στον εσωτερικό τους κόσμο. Γιατί δεν έχουν καμία υποστήριξη; Επειδή δεν έχουν ένα μονοπάτι για όταν τους συμβαίνει κάτι· στηρίζονται σε ευσεβείς πόθους και δεν διαθέτουν τις αρχές για την άσκηση της αλήθειας. Όταν εκδηλώνουν διεφθαρμένη διάθεση, μπορούν μόνο να κάνουν πράξη την αυτοσυγκράτηση, δεν είναι ικανοί να αναζητήσουν την αλήθεια για να τη διορθώσουν. Ευτυχώς για τους ανθρώπους, η σάρκα τους έχει μια ενστικτώδη ικανότητα: Μπορεί να υποφέρει. Υπάρχει ένα ρητό μεταξύ των απίστων που λέει: «Δεν υπάρχει πόνος που δεν μπορεί να υποστεί κανείς, μόνο ευλογίες που δεν μπορεί να απολαύσει». Η σάρκα του ανθρώπου έχει μια έμφυτη, ενστικτώδη ικανότητα: Δεν μπορεί να απολαύσει πάρα πολλές ευλογίες, αλλά είναι ικανή να υποστεί οτιδήποτε, να τα υπομείνει και να συγκρατηθεί. Είναι αυτό καλό; Είναι προτέρημα ή ελάττωμα και ανεπάρκεια; Είναι αλήθεια αυτό που λένε; (Όχι.) Δεν είναι, και αν κάτι δεν είναι η αλήθεια, είναι ανοησία. Αυτό το ρητό είναι απλώς κενά λόγια, δεν μπορεί να επιλύσει κανένα από τα προβλήματά σου ούτε μπορεί να επιλύσει τις πρακτικές δυσκολίες σου. Για να το θέσω με ακρίβεια, δεν μπορεί να διορθώσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Επομένως, δεν υπάρχει λόγος να το λέει κανείς. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάποια γνώση γι’ αυτό, να το ξέρεις και να το έχεις βιώσει σε βάθος, εντούτοις δεν έχει καμία χρησιμότητα. Οι άπιστοι έχουν και άλλα ρητά, όπως: «Δεν φοβάμαι να πεθάνω, οπότε γιατί να φοβάμαι να ζήσω;» και «Όταν έχει ήδη έρθει ο χειμώνας, πόσο μακριά μπορεί να είναι η άνοιξη;» Πρόκειται για αρκετά μεγαλεπήβολες δηλώσεις, έτσι δεν είναι; Είναι αρκετά εμπνευσμένες και φιλοσοφικές, έτσι δεν είναι; Οι άπιστοι αποκαλούν αυτά τα ρητά «κοτόσουπα για την ψυχή». Σου αρέσουν αυτού του είδους τα ρητά; (Όχι.) Γιατί όχι; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Απλώς δεν μας αρέσουν. Είναι λόγια των απίστων· εμάς μας αρέσουν τα λόγια του Θεού». Ποιο μέρος των λόγων του Θεού σού αρέσει, λοιπόν; Ποια φράση θεωρείς ότι είναι η αλήθεια; Ποια είναι η φράση την οποία έχεις βιώσει, έχεις κάνει πράξη, στην οποία έχεις εισέλθει και έχεις κερδίσει; Είναι ανώφελο απλώς το να μη σου αρέσουν αυτά τα λόγια των άπιστων· μπορεί να μη σου αρέσουν, αλλά δεν μπορείς να διακρίνεις καθαρά την ουσία τους. Είναι σωστά αυτά τα ρητά; (Όχι.) Είτε είναι σωστά είτε όχι, τα λόγια των απίστων δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Ακόμη κι αν οι άνθρωποι τα θεωρούν καλά και σωστά, δεν είναι σύμφωνα με την αλήθεια και δεν μπορούν να ανέλθουν στο επίπεδο της αλήθειας. Όλα τους παραβιάζουν την αλήθεια και είναι εχθρικά απέναντί της. Οι άπιστοι δεν αποδέχονται την αλήθεια, οπότε δεν υπάρχει λόγος να διαφωνεί κανείς μαζί τους για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντιμετωπίζουμε τα λόγια τους ως μπερδεμένες ανοησίες και να τελειώνουμε μ’ αυτά. Τι σημαίνει «ανοησίες»; Σημαίνει λόγια που δεν είναι καθόλου εποικοδομητικά ή πολύτιμα για τους ανθρώπους, για τη ζωή τους, για τα μονοπάτια στα οποία βαδίζουν ή για τη σωτηρία τους. Όλες αυτές οι κουβέντες είναι ανοησίες· μπορούν επίσης να ονομαστούν κενά λόγια. Δεν έχουν καμία σχέση με τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων ή με τα μονοπάτια στα οποία βαδίζουν, και είναι ανοησίες που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν καμία απολύτως θετική λειτουργία. Οι άνθρωποι ακούνε μια τέτοια φράση και ζουν τη ζωή τους όπως θα τη ζούσαν, όπως έκαναν πάντα. Μια τέτοια φράση δεν πρόκειται να αλλάξει κανένα γεγονός, επειδή δεν είναι η αλήθεια. Μόνο η αλήθεια είναι εποικοδομητική για τον άνθρωπο· αυτή έχει ανυπολόγιστη αξία. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή η αλήθεια μπορεί να αλλάξει τη μοίρα των ανθρώπων, τις σκέψεις και τις απόψεις τους, καθώς και τον εσωτερικό τους κόσμο. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αλήθεια μπορεί να εξαλείψει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου· μπορεί να αλλάξει τις ιδιότητες ενός ανθρώπου, μετατρέποντας τις σατανικές του ιδιότητες σε ιδιότητες της αλήθειας —μπορεί να πάρει έναν άνθρωπο που ζει σύμφωνα με τις διεφθαρμένες του διαθέσεις και να τον μετατρέψει σε κάποιον που ζει σύμφωνα με την αλήθεια και τα λόγια του Θεού. Όταν ένα άτομο βιώνει την αλήθεια-πραγματικότητα, έχοντας ως βάση του τα λόγια του Θεού, δεν αλλάζει έτσι η ζωή του; Όταν αλλάζει η ζωή κάποιου σημαίνει ότι έχουν αλλάξει οι σκέψεις και οι απόψεις του· σημαίνει ότι έχουν αλλάξει οι οπτικές, οι στάσεις και οι απόψεις του για τους ανθρώπους και τα πράγματα· σημαίνει ότι η στάση και οι απόψεις του σχετικά με τα γεγονότα και τα πράγματα είναι διαφορετικές από πριν. Αυτά τα ρητά των απίστων είναι όλα κενά λόγια και ανοησίες. Δεν μπορούν να επιλύσουν κανένα πρόβλημα. Αυτό που είπα μόλις τώρα —«Δεν υπάρχει πόνος που δεν μπορεί να υποστεί κανείς, μόνο ευλογίες που δεν μπορεί να απολαύσει»— δεν είναι ανοησία και κενά λόγια; (Είναι.) Μπορείς να υποφέρεις —και λοιπόν; Δεν υποφέρεις για να κερδίσεις την αλήθεια· υποφέρεις για να απολαύσεις κύρος και θέση. Ο πόνος σου δεν έχει καμία αξία ή σημασία. Δες τα γεγονότα: Έχεις υποφέρει τόσο πολύ και έχεις πληρώσει τόσο μεγάλο τίμημα, αλλά ακόμα δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου και δεν μπορείς καν να καταλάβεις τις σκέψεις και τις ιδέες που προκύπτουν από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, ούτε μπορείς να τις διορθώσεις. Πιστεύεις ότι μπορείς τότε να έχεις ζωή-είσοδο; Έχει αξία ο πόνος σου; Δεν έχει καμία αξία. Ο πόνος κάποιων ανθρώπων έχει αξία. Ο πόνος που υφίστανται οι άνθρωποι προκειμένου να κερδίσουν την αλήθεια, για παράδειγμα, έχει αξία: Όταν κάποιος έχει κερδίσει την αλήθεια, μπορεί να διαπαιδαγωγήσει και να εφοδιάσει τους άλλους. Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν και πληρώνουν τίμημα προκειμένου να διαδώσουν το ευαγγέλιο, βοηθώντας στην επέκταση του έργου της εκκλησίας και του οίκου του Θεού, και στη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας των ουρανών. Από αυτό βλέπουμε ότι όποιος υποφέρει και πληρώνει τίμημα προκειμένου να κερδίσει την αλήθεια και να ικανοποιήσει τον Θεό θα κερδίσει κάτι από αυτό. Αυτοί οι άνθρωποι θα τύχουν της έγκρισης του Θεού. Υπάρχουν όμως κάποιοι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια και, παρόλο που μπορεί να δαπανούν εαυτόν, να υποφέρουν για τον Θεό και να εισπράττουν την καλοσύνη Του, αυτή η καλοσύνη δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον οίκτο και την ανοχή του Θεού, και μια αντανάκλαση της εύνοιας που δείχνει Αυτός στον άνθρωπο, καθώς και της χάρης που παραχωρεί στον άνθρωπο. Τι είδους χάρη; Μερικές υλικές ευλογίες —τίποτα περισσότερο απ’ αυτό. Αυτό θέλεις; Αυτός είναι ο απώτερος στόχος σου στην πίστη στον Θεό; Δεν νομίζω. Μήπως από την ημέρα που πίστεψες στον Θεό, ήθελες μόνο την καλοσύνη Του, την προστασία Του και μερικές από τις υλικές ευλογίες που Αυτός παραχωρεί; Αυτά είναι τα πράγματα που θέλεις; Αυτά επιδιώκεις με την πίστη σου; (Όχι.) Μπορούν αυτά τα πράγματα να επιλύσουν το ζήτημα της σωτηρίας σου; (Όχι.) Φαίνεται ότι σκέφτεστε αρκετά καθαρά. Κατανοείτε τι είναι κρίσιμο και τι είναι σημαντικό. Δεν είστε σε σύγχυση. Ξέρετε τι έχει βαρύτητα και τι όχι. Ωστόσο, μένει να φανεί αν μπορείτε να ξεκινήσετε να βαδίζετε στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας.