Όπως είπαμε και στην προηγούμενη συναναστροφή μας σχετικά με τα ρητά περί ηθικής διαγωγής και την ουσία τους, τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας αποκρύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τη διεφθαρμένη ουσία της ανθρωπότητας, καθώς, βέβαια, και το γεγονός ότι ο Σατανάς τη διαφθείρει. Οι ορισμοί της παραδοσιακής κουλτούρας για τον άντρα και τη γυναίκα πάνω στους οποίους συναναστραφήκαμε σήμερα καταδεικνύουν ξεκάθαρα μια ακόμη πτυχή της ουσίας των ρητών περί ηθικής διαγωγής. Για τι ουσία πρόκειται; Αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής όχι μόνο παραπλανούν, οδηγούν προς λάθος κατεύθυνση και περιορίζουν τη σκέψη των ανθρώπων, αλλά και ενσταλάζουν στους ανθρώπους λανθασμένες αντιλήψεις και απόψεις σχετικά με διάφορους ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα. Αυτό είναι γεγονός και πρόκειται για μια ακόμη ουσιαστική πτυχή των ρητών που υποστηρίζει ο Σατανάς σχετικά με την ηθική διαγωγή. Πώς μπορεί να αποδειχθεί η παραπάνω δήλωση; Δεν γίνεται αρκετά σαφές αυτό μέσα από τους ορισμούς των αντρών και των γυναικών που περιέχονται στα ρητά περί ηθικής διαγωγής πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε πριν λίγο; (Ναι.) Πράγματι, οι ορισμοί αυτοί αρκούν για να την αποδείξουν. Το μόνο για το οποίο μιλούν τα ρητά περί ηθικής διαγωγής είναι οι σωστές και λανθασμένες συμπεριφορές και οι καλές και κακές πρακτικές, ενώ μιλούν επιφανειακά μόνο για το καλό και το κακό, το σωστό και το λάθος. Όσον, όμως, αφορά τους ανθρώπους, τα ζητήματα και τα πράγματα, δεν βοηθάνε τους ανθρώπους να καταλάβουν τι είναι θετικό και αρνητικό, καλό και κακό, σωστό και λάθος. Τους αναγκάζουν να τηρούν πράγματα τα οποία δεν είναι σωστά κριτήρια ούτε αρχές διαγωγής και συμπεριφοράς που συνάδουν με την ανθρώπινη φύση και μπορούν να τους ωφελήσουν. Δεν έχει σημασία αν αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής παραβιάζουν τους φυσικούς νόμους της ανθρώπινης φύσης ούτε αν οι άνθρωποι τα τηρούν με προθυμία ή όχι. Όπως και να ’χει, αναγκάζουν τους ανθρώπους να τηρούν απαρέγκλιτα τα δόγματα, χωρίς να γίνεται διάκριση μεταξύ σωστού και λάθους, καλού και κακού. Αν δεν τα τηρήσεις, θα σε στηλιτεύσει και θα σε καταδικάσει η κοινωνία, αλλά κι εσύ ο ίδιος θα στηλιτεύσεις τον εαυτό σου. Κάπως έτσι περιορίζει την ανθρώπινη σκέψη η παραδοσιακή κουλτούρα; Ακριβώς έτσι. Από τη στιγμή που η παραδοσιακή κουλτούρα παράγει νέα ρητά, απαιτήσεις και κανόνες, διαμορφώνει την κοινή γνώμη ή καθιερώνει μια κοινωνική τάση ή σύμβαση, είναι αναπόφευκτο να παρασυρθείς από την τάση ή τη σύμβαση αυτή· δεν τολμάς να πεις «όχι» ή να αρνηθείς, πόσο μάλλον να εκφράσεις οποιεσδήποτε αμφιβολίες και διαφορετικές απόψεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συμμορφωθείς, αλλιώς όχι μόνο θα σε περιφρονήσει και θα σε στηλιτεύσει η κοινωνία, αλλά και θα σε διασύρει η κοινή γνώμη και θα σε καταδικάσει ολόκληρη η ανθρωπότητα. Ποιες είναι οι συνέπειες του διασυρμού και της καταδίκης; Δεν θα έχεις πλέον μούτρα να αντικρίσεις τους ανθρώπους γύρω σου, αφού δεν θα σου έχει απομείνει ίχνος αξιοπρέπειας, δεν μπορείς να συμμορφωθείς με τα κοινωνικά ήθη, δεν είσαι ηθικός και δεν διαθέτεις την ηθική διαγωγή που απαιτεί η παραδοσιακή κουλτούρα. Ως αποτέλεσμα, δεν θα έχεις καμία κοινωνική θέση —και τι συνέπειες θα έχει αυτό; Δεν θα είσαι άξιος να ζεις σ’ αυτήν την κοινωνία και θα χάσεις όλα σου τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε σημείο μάλιστα που θα κατασταλεί και θα περιοριστεί το δικαίωμά σου να ζεις, να μιλάς και να εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου. Έτσι επηρεάζει και απειλεί η παραδοσιακή κουλτούρα την ανθρωπότητα. Όλοι είναι θύματά της και, φυσικά, όλοι είναι και όργανα της επιβολής της. Πέφτεις θύμα της κοινής γνώμης, καθώς και των ανθρώπων κάθε είδους που απαρτίζουν την κοινωνία· ταυτόχρονα πέφτεις και θύμα της αποδοχής της παραδοσιακής κουλτούρας από μεριάς σου. Σε τελική ανάλυση, είσαι θύμα όλων αυτών των στοιχείων της παραδοσιακής κουλτούρας. Έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην ανθρωπότητα αυτά τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας; (Ναι.) Έστω, για παράδειγμα, ότι για μια γυναίκα κυκλοφορεί η φήμη ότι δεν είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική, ότι γενικά δεν είναι καλή γυναίκα. Στο εξής, κάθε φορά που η γυναίκα αυτή θα επιχειρεί να ξεκινήσει μια νέα δουλειά ή να ενταχθεί σε κάποια ομάδα, με το που μαθαίνουν οι άλλοι τις σχετικές ιστορίες, ακούνε τα κουτσομπολιά και την κρίνουν, κανένας δεν θα την θεωρεί καλή γυναίκα. Από τη στιγμή που θα διαμορφωθεί έτσι η κατάσταση, θα δυσκολευτεί να βρει τον δρόμο της και να επιβιώσει στην κοινωνία. Υπάρχουν, μάλιστα, άνθρωποι που η μόνη τους επιλογή είναι να κρύψουν την ταυτότητά τους και να μετακομίσουν σε άλλη πόλη ή ν’ αλλάξουν περιβάλλον. Έχει μεγάλη δύναμη η κοινή γνώμη; (Ναι.) Αυτή η αόρατη δύναμη μπορεί να καταστρέψει, να ρημάξει και να ισοπεδώσει τον οποιονδήποτε. Αν, για παράδειγμα, πιστεύεις στον Θεό, προφανώς και θα δυσκολευτείς να επιβιώσεις στο κοινωνικό περιβάλλον της Κίνας. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να επιβιώσεις εκεί; Όταν πιστεύεις στον Θεό, εκτελείς το καθήκον σου και δαπανάς τον εαυτό σου γι’ Αυτόν, είναι αναπόφευκτο κάποιες φορές να μην προλαβαίνεις να φροντίσεις την οικογένειά σου. Αυτοί οι άπιστοι διάβολοι, τότε, θα διαδώσουν φήμες ότι «δεν ζεις μια κανονική ζωή», ότι «εγκαταλείπεις την οικογένειά σου», ότι «το σκας με κάποιον άλλον» και ούτω καθεξής. Παρόλο που όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και είναι εικασίες και ανυπόστατες φήμες, άπαξ και μπεις στο στόχαστρο αυτών των κατηγοριών, θα βρεθείς σε πολύ δύσκολη θέση. Κάθε φορά που θα πηγαίνεις για ψώνια, θα σε κοιτάζουν περίεργα, θα μουρμουρίζουν και θα σε σχολιάζουν πίσω από την πλάτη σου. Θα λένε: «Είναι θρήσκα αυτή, δεν έχει την αρετή μιας γυναίκας, δεν ζει σεμνά κι όλη μέρα τρέχει από δω κι από κει. Αυτή η γυναίκα δεν αφιερώνει την ενέργειά της στο να ζει μια κανονική ζωή. Τι δουλειά έχει να τρέχει παντού; Οι γυναίκες πρέπει να ακολουθούν τον κώδικα του Κομφούκιου για τις τρεις υπακοές και τις τέσσερις αρετές, να φροντίζουν τους άντρες τους και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους». Πώς θα ένιωθες αν άκουγες κάτι τέτοιο; Θα θύμωνες πολύ; Τι τους νοιάζει αυτούς αν πιστεύεις στον Θεό κι εκτελείς το καθήκον σου; Παρότι δεν τους πέφτει κανένας λόγος, εντούτοις το κάνουν θέμα συζήτησης γύρω από το τραπέζι και το σχολιάζουν και κουτσομπολεύουν λες και είναι κάτι σημαντικό. Δεν είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο αυτό; Δεν είναι ένα φαινόμενο που το βλέπεις παντού; Έχεις, για παράδειγμα, έναν συνάδελφο με τον οποίο τα πηγαίνατε καλά κάποτε. Μόλις, όμως, έμαθε ότι πιστεύεις στον Θεό, διέδωσε πίσω από την πλάτη σου κάθε λογής κουτσομπολιά για σένα, με αποτέλεσμα πολλοί άνθρωποι τώρα να σε αποφεύγουν και να μην έχουν πια καλές σχέσεις μαζί σου. Παρόλο που δεν θα έχει αλλάξει η στάση σου απέναντι στη δουλειά σου, μόλις ακούσουν αυτά τα κουτσομπολιά οι περισσότεροι άνθρωποι, θα μπορείς εξίσου εύκολα να συνεχίσεις σ’ αυτήν τη δουλειά; (Όχι, δεν θα είναι εύκολο.) Δεν θ’ αλλάξει η στάση των ανθρώπων απέναντί σου σε σχέση με πριν; (Ναι.) Τι θα συζητάνε όλοι τους; «Αυτή η γυναίκα δεν αφιερώνει την ενέργειά της στο να ζήσει μια κανονική ζωή. Τι δουλειά έχει να πιστεύει στη θρησκεία;» και «Γιατί να πιστεύουν στη θρησκεία οι άντρες; Μόνο ένας αποτυχημένος πιστεύει σε θρησκείες! Οι γυναίκες ασχολούνται με τέτοια πράγματα. Οι ανδροπρεπείς, αρρενωποί άνδρες, από την άλλη, θα πρέπει να επικεντρώνονται στην καριέρα τους!» Λέγονται αυτά τα πράγματα; (Ναι.) Από πού πηγάζουν αυτά τα λόγια; Τι τους νοιάζει αυτούς αν πιστεύεις στον Θεό; Οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να πιστεύουν ό,τι θέλουν και κανείς δεν έχει το παραμικρό δικαίωμα να παρέμβει. Γιατί, λοιπόν, μπορούν και μιλάνε για σένα; Γιατί, μόλις αρχίσεις να πιστεύεις στον Θεό, σε κατακρίνουν τόσο ασυλλόγιστα; Σε έναν βαθμό, σημείο αναφοράς για τις παρατηρήσεις τους αποτελούν αναπόφευκτα οι ιδέες και οι απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, καθώς και η στάση που έχει απέναντι στην πίστη η κυβέρνηση της χώρας. Παρόλο που φαίνεται απλώς να μιλούν για σένα, είναι γεγονός ότι σε κατακρίνουν ασυλλόγιστα, λένε παραμύθια και σε καταδικάζουν χωρίς λόγο και αιτία. Σε κάθε περίπτωση, η βάση για τις παρατηρήσεις και τις κρίσεις των ανθρώπων, καθώς και για τις απόψεις και τη στάση τους απέναντι στην πίστη σου, επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από την παραδοσιακή κουλτούρα και την αθεϊστική ιδεολογία. Κι αυτό γιατί, πέρα από το να διδάσκουν στους ανθρώπους πώς να είναι γυναίκες και πώς άντρες, ποιες είναι οι ουσιαστικές ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας; Ότι δεν υπάρχει Ουρανός ούτε Θεός. Με άλλα λόγια, πρόκειται για αθεϊστικές ιδέες και απόψεις. Έτσι, οι άνθρωποι απορρίπτουν τους πιστούς και κυρίως αυτούς που πιστεύουν στον αληθινό Θεό. Αν ασχολείσαι με δεισιδαιμονίες, είσαι μέλος κάποιας αίρεσης ή συμμετέχεις σε οποιεσδήποτε θρησκευτικές δραστηριότητες, μπορεί απλώς να σε αγνοήσουν. Μπορεί να πιστεύεις σε δεισιδαιμονίες, αλλά να διατηρούν τις σχέσεις τους μαζί σου. Μόλις, όμως, αρχίσεις να πιστεύεις στον Θεό, να διαβάζεις τα λόγια Του κάθε μέρα, να διαδίδεις το ευαγγέλιο, να εκτελείς το καθήκον σου και να Τον ακολουθείς, δεν θα τα πηγαίνουν πια καλά μαζί σου. Και από πού πηγάζει αυτό; Για την ακρίβεια, αφενός είναι άπιστοι κι ακολουθούν όλοι τους τον Σατανά και ανήκουν σ’ αυτόν· αφετέρου, βλέπουν τα πράγματα σύμφωνα με τις ιδέες και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας και σύμφωνα με τις πολιτικές και τους νόμους του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Όλα αυτά είναι αντικειμενικά γεγονότα. Αν δουν ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που δεν συνάδουν με τις ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας ή αν δουν ότι οι πιστοί είναι στόχοι κρατικής καταστολής και συλλαμβάνονται, τους σιχαίνονται, τους κατακρίνουν ασυλλόγιστα, τους κρίνουν και τους καταδικάζουν, ενώ συνεργάζονται με την κυβέρνηση για να παρακολουθούν και να καταγγέλλουν τους πιστούς του Θεού. Πού βασίζονται για να το κάνουν αυτό; Βασίζονται κυρίως στην παραδοσιακή κουλτούρα, την αθεϊστική ιδεολογία και τις κακές πολιτικές του μεγάλου κόκκινου δράκοντα. Κρίνουν, λόγου χάρη, τους πιστούς στον Θεό, λέγοντας τα εξής: «Αυτή η γυναίκα δεν αφιερώνει την ενέργειά της στο να ζήσει μια κανονική ζωή. Τι δουλειά έχει να τρέχει παντού;» ή «Αυτός ο άντρας δεν επιδιώκει μια σωστή καριέρα. Τι δουλειά έχει να πιστεύει στη θρησκεία; Οι σωστοί άντρες έχουν μεγάλες φιλοδοξίες. Οι ανδροπρεπείς, αρρενωποί άνδρες οφείλουν να επικεντρώνονται στην καριέρα τους!» Για σκεφτείτε, δεν είναι προφανές πως όλες αυτές οι κοινότυπες δηλώσεις προέρχονται από την παραδοσιακή κουλτούρα; (Ναι.) Όλες τους προέρχονται από την παραδοσιακή κουλτούρα. Αυτοί οι κοινοί και πεζοί άνθρωποι δεν επιδιώκουν καμία πεποίθηση. Το μόνο που επιδιώκουν είναι να τρώνε, να πίνουν και να ικανοποιούν τη σάρκα τους. Οι σκέψεις τους, πέρα απ’ το ότι είναι γεμάτες πονηρές τάσεις, δεσμεύονται και περιορίζονται βαθύτατα από αυτά τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας. Χωρίς να το αντιλαμβάνονται, ζουν επηρεασμένοι από τα στοιχεία αυτά, οπότε είναι φυσικό να υιοθετούν αυτές τις απόψεις όταν αντιμετωπίζουν τον οποιονδήποτε και το οτιδήποτε. Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί σε κάθε γωνιά της σύγχρονης κοινωνίας και είναι απολύτως φυσιολογικό. Έτσι έχουν τα πράγματα σε έναν κόσμο που ελέγχεται από τον Σατανά και σε μια εποχή κατά την οποία κυριαρχούν το κακό και η παράνομη συνουσία.

Δεν είναι μόνο ότι τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή ενσταλάζουν στους ανθρώπους λανθασμένες αντιλήψεις και απόψεις. Σε συγκεκριμένες συνθήκες και περιστάσεις, τους ενθαρρύνουν και τους υποκινούν κιόλας να ακολουθούν κάποιες ακραίες σκέψεις ή να υιοθετούν κάποιες ακραίες συμπεριφορές. Ένα παράδειγμα είναι το ρητό «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο» που αναφέραμε προηγουμένως. Πρόκειται για μια απαίτηση που προβάλλει ο Σατανάς με το πρόσχημα ότι ρυθμίζει την ηθική διαγωγή των ανθρώπων σε ό,τι αφορά το πώς αντιμετωπίζουν τους φίλους τους. Στόχος, προφανώς, των ρητών σχετικά με αυτήν την πτυχή της ηθικής διαγωγής είναι να διατηρούν οι άνθρωποι παράλογες σκέψεις και απόψεις ως προς την αντιμετώπιση των φίλων τους, φτάνοντας στο σημείο να τους παροτρύνουν να θυσιάσουν απερίσκεπτα τη ζωή τους για εκείνους. Κάτι τέτοιο αποτελεί ακραία και υπερβολική απαίτηση που θέτει ο Σατανάς στον άνθρωπο όσον αφορά την ηθική διαγωγή. Είναι δεδομένο πως υπάρχουν κι άλλα ρητά περί ηθικής διαγωγής, παρόμοια με το ρητό «θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», τα οποία αντίστοιχα απαιτούν να υιοθετούν οι άνθρωποι ακραίες συμπεριφορές. Όλα αυτά τα ρητά είναι απάνθρωπα και παράλογα. Ο Σατανάς, την ίδια στιγμή που ενσταλάζει στους ανθρώπους τις ιδέες και τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας, έχει την απαίτηση από αυτούς και να τηρούν όλες αυτές τις παράλογες σκέψεις και τα απάνθρωπα ρητά, ενώ τους αναγκάζει παράλληλα να ακολουθούν πιστά τις συγκεκριμένες ιδέες και πρακτικές. Θα έλεγε κανείς πως παίζει έτσι με την ανθρωπότητα και την καταστρέφει! Ποια ρητά είναι αυτά; Υπάρχουν, για παράδειγμα, τα ρητά «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» και «Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους». Και τα δύο αυτά ρητά λένε στους ανθρώπους, ακόμη πιο ξεκάθαρα από το ρητό «Θα έτρωγα σφαίρα για έναν φίλο», πως δεν πρέπει να λατρεύουν τη ζωή, αλλά να τη χαραμίζουν με τον τρόπο που περιγράφουν. Εφόσον η απαίτηση είναι να θυσιάσουν τη ζωή τους, δεν θα πρέπει να την αγαπούν υπερβολικά, αλλά να τηρούν τα ρητά «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» και «Οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους». Λίγο πολύ καταλαβαίνετε όλοι σας την κυριολεκτική σημασία των δύο αυτών ρητών περί ηθικής διαγωγής. Τι ακριβώς, όμως, διακηρύσσουν και υποκινούν; Για ποιον θα πρέπει «να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις»; Για ποιον θα πρέπει «οι μεταξοσκώληκες της άνοιξης να υφαίνουν μέχρι να πεθάνουν και τα κεριά να καίνε μέχρι να στεγνώσουν τα δάκρυά τους»; Οι άνθρωποι θα πρέπει να αναρωτηθούν και να κάνουν αυτοκριτική με τον εξής τρόπο: Έχει νόημα να κάνει κανείς όσα προτείνουν αυτά τα ρητά; Αυτού του είδους τα ρητά πρώτα παραπλανούν και αποχαυνώνουν τη σκέψη σου, αναστατώνουν το όραμά σου και κατόπιν σου στερούν τα ανθρώπινα δικαιώματά σου, καθώς σε καθοδηγούν σε λάθος κατεύθυνση, σου δίνουν λάθος ορισμούς και απόψεις και στο τέλος σε αναγκάζουν να θυσιάσεις τα νιάτα σου και τη ζωή σου για τη χώρα, την κοινωνία και το έθνος σου ή για χάρη της καριέρας σου ή της αγάπης. Έτσι, μπερδεμένοι και παραζαλισμένοι, οι άνθρωποι ασυναίσθητα παραδίδουν τη ζωή τους στον Σατανά και το κάνουν μάλιστα πρόθυμα, αδιαμαρτύρητα και χωρίς τύψεις. Έρχεται, λοιπόν, η στιγμή που θυσιάζουν τη ζωή τους και μόνο τότε καταλαβαίνουν τα πάντα και νιώθουν εξαπατημένοι που το κάνουν τόσο μάταια. Είναι, όμως, πλέον πολύ αργά και δεν υπάρχει χρόνος για μεταμέλεια. Όλη τους, λοιπόν, τη ζωή ο Σατανάς τούς παραπλανά, τους κοροϊδεύει, τους καταστρέφει, τους φθείρει και τους ισοπεδώνει, ώσπου στο τέλος χάνουν και το πολυτιμότερο πράγμα που έχουν: τη ζωή τους. Αυτή είναι η συνέπεια της διαπαιδαγώγησης των ανθρώπων με τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας περί ηθικής διαγωγής κι έτσι αποδεικνύεται ξεκάθαρα πόσο άθλια είναι η μοίρα που περιμένει όσους ζουν υπό τη δύναμη του Σατανά και πέφτουν θύματα της παραπλάνησης και της κοροϊδίας του. Ποιες λέξεις μπορούν να περιγράψουν τις διάφορες τακτικές που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να μεταχειριστεί τους ανθρώπους; Έχουμε αρχικά τις λέξεις «αποχαυνώνει» ή «παραπλανά». Κάποια άλλη; Πείτε μου μερικές. (Κοροϊδεύει, καταστρέφει, ισοπεδώνει, ρημάζει.) Υπάρχουν, επίσης, και οι όροι «υποκινεί», «παρασύρει», «απαιτεί τη ζωή κάποιου» και, τέλος, «παίζει με τους ανθρώπους και τους καταβροχθίζει». Αυτό είναι το αποτέλεσμα της διαφθοράς των ανθρώπων από τον Σατανά. Οι άνθρωποι ζουν υπό τη δύναμη του Σατανά και σύμφωνα με τις διαθέσεις του. Αν ο Θεός δεν εξέφραζε την αλήθεια και δεν έκανε το έργο της κρίσης και της παίδευσης για να τους σώσει, δεν θα είχε τότε ο Σατανάς ρημάξει, καταβροχθίσει και καταστρέψει ολόκληρη την ανθρωπότητα;

Τι πράγματα διακηρύσσει η ανθρωπότητα στην παραδοσιακή κουλτούρα της; Ποια είναι η σημασία του ρητού «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις»; Αυτό που απαιτεί κυρίως το συγκεκριμένο ρητό από τους ανθρώπους είναι, σε κάθε τους ενέργεια, να είναι ειλικρινείς και επιμελείς, να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και να κάνουν τα αδύνατα δυνατά μέχρι να έρθει η στιγμή που θα πεθάνουν. Ποιον ακριβώς υπηρετούν οι άνθρωποι όταν το κάνουν αυτό; Προφανώς την κοινωνία, την πατρίδα τους και το έθνος. Ποιος ελέγχει, λοιπόν, αυτήν την κοινωνία, αυτήν την πατρίδα και αυτό το έθνος; Αναμφίβολα ο Σατανάς και οι διάβολοι βασιλιάδες. Ποιους, λοιπόν, στόχους θέλουν να πετύχουν ο Σατανάς και οι διάβολοι βασιλιάδες όταν χρησιμοποιούν την παραδοσιακή κουλτούρα για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Αφενός, θέλουν να γίνει ισχυρή η χώρα και να ευημερήσει το έθνος και, αφετέρου, να τιμούν οι άνθρωποι τους προγόνους τους και να τους θυμούνται οι επόμενες γενιές. Οι άνθρωποι, έτσι, θα νιώθουν ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο τιμητικό απ’ το να τα κάνουν όλα αυτά, θα ευγνωμονούν τους διαβόλους βασιλιάδες και θα θυσιάζουν πρόθυμα τη ζωή τους για το έθνος, την κοινωνία και τη πατρίδα. Το μόνο που κάνουν, στην πραγματικότητα, είναι να υπηρετούν τον Σατανά και τους διαβόλους βασιλιάδες και μαζί τη δεσπόζουσα θέση που καταλαμβάνουν, καθώς και να θυσιάζουν την πολύτιμη ζωή τους γι’ αυτούς. Αν τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας δεν λένε στους ανθρώπους να αφιερώνουν όλη τους την καρδιά, το μυαλό και τη δύναμη στην εκπλήρωση του καθήκοντος που έχουν ως δημιουργήματα και να βιώνουν την ομοιότητα ενός ανθρώπου, αλλά τους ζητάνε αντ’ αυτού να πεθάνουν για χάρη της χώρας τους, για τους διαβόλους βασιλιάδες ή για κάποιον άλλο σκοπό, θέλουν μ’ αυτόν τον τρόπο να τους παραπλανήσουν. Ενώ αυτό που φαίνεται να λένε στους ανθρώπους μέσα από μεγαλόστομα και πιστευτά λόγια είναι να κάνουν το χρέος τους για τη χώρα και το έθνος, στην πραγματικότητα τους αναγκάζουν να αφιερώσουν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής ή και να θυσιάσουν τη ζωή τους στην υπηρεσία της δεσπόζουσας θέσης του Σατανά και των διαβόλων βασιλιάδων. Δεν παραπλανούν έτσι τους ανθρώπους; Δεν παίζουν μαζί τους; Δεν τους βλάπτουν; Τα διάφορα ρητά που προβάλλει η παραδοσιακή κουλτούρα δεν έχουν απαιτήσεις από τους ανθρώπους σχετικά με το πώς να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση στην πραγματική ζωή ή το πώς να ανταποκρίνονται στις ευθύνες και τα καθήκοντά τους. Έχουν, όμως, απαιτήσεις ως προς το τι ηθική διαγωγή να επιδεικνύουν μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της κοινωνίας, υπό τη δύναμη, δηλαδή, του Σατανά. Αντίστοιχα, λοιπόν, και το ρητό περί ηθικής διαγωγής που λέει «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» είναι κι αυτό ένα αξίωμα που διατυπώνεται για να αναγκαστούν οι άνθρωποι να δείχνουν αφοσίωση στην κοινωνία, το έθνος και, κυρίως, την πατρίδα τους. Ένα τέτοιο αξίωμα απαιτεί από τους ανθρώπους να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να υπηρετούν το έθνος, την πατρίδα τους και την κοινωνία μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν. Ο μόνος τρόπος να θεωρηθεί κανείς ευγενής, ενάρετος και άξιος να τον σέβονται και να τιμούν τη μνήμη του οι μελλοντικές γενιές είναι να είναι φιλότιμος και να δίνει τον καλύτερό του εαυτό μέχρι τη μέρα που θα πεθάνει. Το πρώτο, λοιπόν, μέρος του ρητού «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου» σημαίνει να είσαι φιλότιμος και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Υπάρχει κάποιο πρόβλημα με αυτήν τη φράση; Αν την εξετάσουμε με βάση τα ανθρώπινα ένστικτα και το τι μπορεί να πετύχει η ανθρώπινη φύση, η συγκεκριμένη φράση δεν παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα. Απαιτεί από τους ανθρώπους, όταν κάνουν κάτι ή αναλαμβάνουν να πετύχουν έναν ορισμένο σκοπό, να είναι επιμελείς και να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Στην ουσία, η συγκεκριμένη στάση δεν έχει τίποτα το κακό και συμβαδίζει σε γενικές γραμμές με το πρότυπο της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Τέτοια στάση θα πρέπει να έχουν, λοιπόν, οι άνθρωποι σε ό,τι κάνουν, καθώς είναι κάτι σχετικά θετικό. Σε ό,τι κάνετε, δηλαδή, πρέπει απλώς να είστε φιλότιμοι, να δίνετε τον καλύτερό σας εαυτό, να ανταποκρίνεστε στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σας και να λαμβάνετε υπόψη τη συνείδησή σας. Αυτό είναι το πλέον φυσιολογικό για έναν άνθρωπο με κανονική ανθρώπινη φύση, συνείδηση και σύνεση· δεν πρόκειται για υπερβολική απαίτηση. Τι είναι, όμως, υπερβολικό; Το ότι παρακάτω απαιτεί από τους ανθρώπους να μη σταματήσουν «μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν». Η φράση «μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» παρουσιάζει ένα πρόβλημα: Δεν αρκεί να είσαι φιλότιμος και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, πρέπει κιόλας να θυσιάσεις τη ζωή σου· δεν μπορείς να σταματήσεις παρά μόνο αν πεθάνεις, διαφορετικά δεν έχεις αυτό το δικαίωμα. Με άλλα λόγια, πρέπει να θυσιάσεις τη ζωή σου και τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής. Δεν γίνεται τα κίνητρά σου να είναι εγωιστικά ούτε μπορείς να παραιτηθείς όσο ζεις. Αν δεν συνεχίσεις μέχρι να πεθάνεις και τα παρατήσεις στα μισά της διαδρομής, δεν θεωρείσαι άνθρωπος με καλή ηθική διαγωγή. Αυτό είναι ένα πρότυπο της παραδοσιακής κουλτούρας για την αξιολόγηση της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων. Έστω πως ένας άνθρωπος σε μια του ενέργεια έχει ήδη φανεί φιλότιμος κι έχει δώσει τον καλύτερό του εαυτό, κάνοντας όλα όσα μπορεί να πετύχει και συνεχίζοντας για όσο καιρό είναι πρόθυμος να το κάνει. Δεν συνεχίζει, όμως, μέχρι να πεθάνει και τα παρατά στα μισά της διαδρομής, επιλέγοντας να επιδιώξει κάποιον άλλο σκοπό ή να ξεκουραστεί και να φροντίσει τον εαυτό του τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Εφόσον έτσι δεν «καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον του μέχρι τη μέρα που θα πεθάνει», το συγκεκριμένο άτομο δεν έχει καλή ηθική διαγωγή. Τι πρότυπο είναι αυτό; Είναι σωστό ή λάθος; (Λάθος.) Είναι προφανές πως αυτό το πρότυπο δεν συνάδει με τα ένστικτα της κανονικής ανθρώπινης φύσης και τα δικαιώματα που πρέπει να έχουν οι κανονικοί άνθρωποι. Δεν απαιτεί από τους ανθρώπους μόνο να είναι φιλότιμοι και να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, αλλά και τους υποχρεώνει να συνεχίσουν και να μη σταματήσουν μέχρι να πεθάνουν. Αυτήν την απαίτηση έχει από τους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία πόσο φιλότιμος είσαι ή πόσο πασχίζεις να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό σε ό,τι κάνεις. Άπαξ και τα παρατήσεις στα μισά της διαδρομής επειδή δεν είσαι διατεθειμένος να συνεχίσεις, δεν είσαι άνθρωπος με καλή ηθική διαγωγή. Αν, από την άλλη, δείχνεις μια σχετική επιμέλεια χωρίς να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, αλλά συνεχίζεις έτσι μέχρι να πεθάνεις, τότε είσαι άνθρωπος με καλή ηθική διαγωγή. Είναι αυτό ένα από τα πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας για την αξιολόγηση της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων; (Ναι.) Είναι πράγματι ένα πρότυπο της παραδοσιακής κουλτούρας για την αξιολόγηση της ηθικής διαγωγής των ανθρώπων. Από αυτήν τη σκοπιά, λοιπόν, ανταποκρίνεται η απαίτηση «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» στις ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Είναι δίκαιη και φιλεύσπλαχνη για έναν άνθρωπο; (Όχι, είναι άδικη και απάνθρωπη.) Γιατί το λέτε αυτό; (Αυτή η απαίτηση δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι κάτι που επιλέγουν πρόθυμα οι άνθρωποι και έρχεται, επίσης, σε σύγκρουση με τη συνείδηση και τη σύνεση.) Το κύριο νόημα του προτύπου αυτού είναι ότι απαιτεί από τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις προσωπικές τους επιλογές και επιθυμίες και τα ιδανικά τους. Εφόσον μπορείς να αξιοποιήσεις το επίπεδο και τα ταλέντα σου για να υπηρετήσεις την κοινωνία, το ανθρώπινο γένος, το έθνος, την πατρίδα σου και τους κυβερνώντες, τότε θα πρέπει να υπακούς άνευ όρων· δεν έχεις άλλες επιλογές. Οφείλεις να αφιερώσεις τη ζωή σου στην κοινωνία, το έθνος, την πατρίδα σου, ακόμη και στους κυβερνώντες, μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις. Δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές ως προς τον σκοπό που πρέπει να εκπληρώσεις σ’ αυτήν τη ζωή. Δεν επιτρέπεται να έχεις άλλες επιλογές. Μπορείς να ζεις μόνο για το έθνος, το ανθρώπινο γένος, την κοινωνία, την πατρίδα σου, ακόμη και τους κυβερνώντες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τους υπηρετείς και δεν πρέπει να έχεις καμία προσωπική φιλοδοξία και, φυσικά, κανένα εγωιστικό κίνητρο. Δεν αρκεί να αφιερώσεις τα νιάτα σου και την ενέργειά σου, αλλά πρέπει να θυσιάσεις και την ίδια σου τη ζωή. Μόνο έτσι θα γίνεις άνθρωπος με καλή ηθική διαγωγή. Πώς αποκαλεί η ανθρωπότητα μια τέτοια καλή ηθική διαγωγή; Ανώτερη δικαιοσύνη. Πώς αλλιώς, λοιπόν, μπορούμε να πούμε «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις»; Τι λέτε για το χιλιοειπωμένο ρητό «Οι σπουδαίοι ανδρείοι ήρωες κάνουν το χρέος τους για τη χώρα και τον λαό»; Το ρητό αυτό μάς λέει ότι οι σπουδαίοι ανδρείοι ήρωες, όπως τους αποκαλούν, πρέπει να κάνουν το χρέος τους για την πατρίδα τους και τον λαό τους. Το κάνουν για την οικογένειά τους, τους γονείς τους, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, τους αδελφούς και τις αδελφές τους; Το κάνουν για να ανταποκριθούν στις ευθύνες και τα καθήκοντά τους ως ανθρώπων; Όχι. Πρέπει, αντίθετα, να είναι πιστοί και αφοσιωμένοι στη χώρα και το έθνος. Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος να πει κανείς «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις». Η απαίτηση «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» σου ζητά να είσαι φιλότιμος και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό κι αυτό είναι απλώς ένα ρητό που μπορούν να αποδεχτούν οι άνθρωποι και έχει ως στόχο να τους πείσει «να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν» με προθυμία. Σε τι πρέπει να αφοσιωθούν ολόκληρη τη ζωή τους; (Στη χώρα και το έθνος.) Και ποιος εκπροσωπεί τη χώρα και το έθνος; (Οι κυβερνώντες.) Ακριβώς, οι κυβερνώντες. Κανένα μεμονωμένο άτομο ή ανεξάρτητη ομάδα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα και το έθνος. Μόνο οι κυβερνώντες μπορούν να αποκαλούνται εκπρόσωποι της χώρας και του έθνους. Μπορεί το ρητό «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» να μη λέει ξεκάθαρα στους ανθρώπους ότι πρέπει να κάνουν φιλότιμα το χρέος τους για τη χώρα, το έθνος και τους κυβερνώντες και να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό μέχρι να πεθάνουν. Παρ’ όλα αυτά, είναι γεγονός ότι τους αναγκάζει να αφιερώσουν τη ζωή τους στους κυβερνώντες και στους διαβόλους βασιλιάδες μέχρι να πεθάνουν. Το ρητό αυτό δεν απευθύνεται στον κάθε ασήμαντο άνθρωπο στην κοινωνία ή στην ανθρωπότητα, αλλά σε όλους όσοι μπορούν να συνεισφέρουν τα μέγιστα στην κοινωνία, στο ανθρώπινο γένος, στην πατρίδα τους, στο έθνος και, κυρίως, στους κυβερνώντες. Σε κάθε δυναστεία, σε κάθε εποχή και σε κάθε έθνος υπάρχουν πάντα κάποιοι άνθρωποι με ιδιαίτερα χαρίσματα, ικανότητες και ταλέντα τους οποίους «ιδιοποιείται» η κοινωνία και τους εκμεταλλεύονται και τους σέβονται οι κυβερνώντες. Επειδή έχουν ιδιαίτερα ταλέντα και ικανότητες και μπορούν να αξιοποιήσουν τα ταλέντα και τις δυνάμεις τους μέσα στην κοινωνία, το έθνος, την πατρίδα τους και το κράτος των κυβερνώντων, οι κυβερνώντες από την πλευρά τους θεωρούν συνήθως πως πρόκειται για ανθρώπους που μπορούν να τους βοηθήσουν να κυβερνήσουν πιο αποτελεσματικά την ανθρωπότητα και να φτιάξουν μια πιο σταθερή κοινωνία ή να κατευνάσουν το κοινό αίσθημα. Τέτοια άτομα τα εκμεταλλεύονται συχνά οι κυβερνώντες, ελπίζοντας ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν έχουν «κατώτερο εαυτό» αλλά μόνο «ανώτερο εαυτό» και ότι μπορούν να αξιοποιήσουν το ιπποτικό τους πνεύμα και να γίνουν σπουδαίοι ανδρείοι ήρωες που στην καρδιά τους έχουν μόνο τη χώρα και τον λαό. Πιστεύουν, ακόμη, ότι μόνη τους έγνοια είναι πάντα η χώρα και ο λαός και ότι μπορούν ακόμα και να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον τους μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν. Αν όντως μπορούν να το κάνουν αυτό, αν μπορούν να υπηρετούν φιλότιμα τη χώρα και τον λαό με όλες τους τις δυνάμεις και είναι πρόθυμοι να το κάνουν ακόμη και μέχρι να πεθάνουν, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα γίνουν το δεξί χέρι κάποιου κυβερνώντα και πως, σε μια ορισμένη εποχή, θα αναγνωρίζονται μάλιστα ως το καμάρι του έθνους, της κοινωνίας ή ακόμη και ολόκληρου του ανθρώπινου γένους. Αν τώρα, σε μια ορισμένη εποχή, υπάρχει μια τέτοια ομάδα ανθρώπων στην κοινωνία ή κάποιοι δίκαιοι άνθρωποι, πιστοί στο καθεστώς, που τιμώνται ως σπουδαίοι ανδρείοι ήρωες και που μπορούν να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον τους να υπηρετούν την κοινωνία, την ανθρωπότητα, την πατρίδα τους, το έθνος και τον κυβερνώντα μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν, τότε η ανθρωπότητα θα θεωρεί την περίοδο αυτή ως μια ένδοξη εποχή της ιστορίας.

Πόσοι σπουδαίοι ανδρείοι ήρωες στην ιστορία της Κίνας κατάφεραν να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον τους να υπηρετήσουν την πατρίδα και τον λαό τους μέχρι τη μέρα που πέθαναν; Μπορείτε να αναφέρετε κάποιους; (Ο Τσου Γιουάν, ο Τσούγκε Λιανγκ, ο Γιουέ Φέι και ούτω καθεξής.) Στην ιστορία της Κίνας, υπάρχουν όντως μερικές γνωστές προσωπικότητες που ήταν σε θέση να ανησυχούν για τη χώρα και τον λαό και κατέβαλλαν κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον τους να υπηρετήσουν τη χώρα και το έθνος τους και να εξασφαλίσουν την επιβίωση του λαού μέχρι τη μέρα που πέθαναν. Σε κάθε ιστορική περίοδο, στην Κίνα αλλά και σε άλλες χώρες, τόσο στους πολιτικούς κύκλους όσο και στην ευρύτερη κοινωνία, ορισμένοι άνθρωποι, άλλοι πολιτικοί και άλλοι περιπλανώμενοι ιππότες, τηρούν ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας όπως το «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις». Αυτοί οι άνθρωποι είναι σε θέση να τηρούν ευλαβικά την απαίτηση «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» και ν’ ακολουθούν πιστά την ιδέα να υπηρετούν τη χώρα και τον λαό και να έχουν την έγνοια τους. Μπορούν να τηρούν αντίστοιχα ρητά περί ηθικής διαγωγής και επιβάλλουν αυστηρά στον εαυτό τους να κάνουν ό,τι αυτά τους υπαγορεύουν. Αφενός, βέβαια, το κάνουν αυτό για τη φήμη τους και προκειμένου να τους θυμούνται οι άνθρωποι στο μέλλον. Αφετέρου, πρέπει να αναφέρουμε ότι εκδηλώνουν τέτοιες συμπεριφορές επειδή έχουν κατηχηθεί και επηρεαστεί από τις ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας. Από την άποψη, λοιπόν, της ανθρώπινης φύσης, είναι σωστές οι απαιτήσεις που θέτει στους ανθρώπους η παραδοσιακή κουλτούρα; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστές; Όσες ικανότητες κι αν έχει ένας άνθρωπος, όσα χαρίσματα, ταλέντα και γνώσεις, εφόσον έχει ανθρώπινη ταυτότητα και ένστικτα, είναι αδύνατο να ξεφύγει απ’ αυτά τα όρια. Απλώς είναι λίγο πιο χαρισματικός και έχει κάπως καλύτερο επίπεδο σε σχέση με τους άλλους, ξεπερνά τον μέσο άνθρωπο όσον αφορά τις απόψεις του, ενεργεί με περισσότερους τρόπους και μεγαλύτερη ευελιξία, είναι πιο αποτελεσματικός και πετυχαίνει καλύτερα αποτελέσματα· αυτό είναι όλο. Άσχετα, όμως, με το πόσο αποτελεσματικός είναι και πόσο καλά είναι τα αποτελέσματά του, όσον αφορά την ταυτότητα και τη θέση του δεν παύει να είναι ένας κοινός άνθρωπος και τίποτα περισσότερο. Γιατί λέω ότι παραμένει ένας κοινός άνθρωπος; Επειδή ένας άνθρωπος που ζει ενσαρκωμένος, όσο κοφτερό μυαλό, όσα χαρίσματα κι όσο υψηλό επίπεδο κι αν έχει, δεν ακολουθεί ποτέ του τίποτα παραπάνω από τους νόμους της επιβίωσης των δημιουργημένων ανθρώπων. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα σκυλιά. Άσχετα με το πόσο ψηλά, κοντά, χοντρά ή αδύνατα είναι, άσχετα με τη ράτσα και την ηλικία τους, κάθε φορά που έρχονται σε επαφή με οποιοδήποτε άλλο σκυλί, συνήθως το μυρίζουν για να διακρίνουν το φύλο, την προσωπικότητα και τη στάση του απέναντί τους. Αυτή η μέθοδος επικοινωνίας είναι το ένστικτο επιβίωσης των σκυλιών, καθώς και ένας από τους νόμους και τους κανόνες για την επιβίωση τους τους οποίους έχει διατυπώσει ο Θεός. Κατά τον ίδιο τρόπο επιβιώνουν και οι άνθρωποι, τηρώντας, δηλαδή τους νόμους που διατύπωσε ο Θεός. Όσο ξύπνιος κι αν είσαι, όσες γνώσεις, όσο υψηλό επίπεδο κι όσο ταλέντο κι αν έχεις, όσο ικανός κι αν είσαι κι όσο σπουδαία κι αν είναι τα εγχειρήματά σου, πρέπει να κοιμάσαι καθημερινά έξι με οκτώ ώρες και να τρως τρία καλά γεύματα. Αν παραλείψεις ένα γεύμα, θα πεινάς, ενώ αν δεν πιεις αρκετό νερό, θα διψάς. Για να παραμείνεις υγιής, πρέπει επίσης να γυμνάζεσαι τακτικά. Καθώς μεγαλώνεις, δεν θα βλέπεις πια τόσο καλά, ενώ μπορεί να προσβληθείς και από διάφορες ασθένειες. Αυτός είναι ο φυσιολογικός, φυσικός νόμος της γέννησης, της γήρανσης, της αρρώστιας και του θανάτου τον οποίο έχει ορίσει ο Θεός. Κανείς δεν μπορεί να παραβεί αυτόν τον νόμο ούτε και να του ξεφύγει. Συνεπώς, όσο ικανός κι αν είσαι κι άσχετα από το επίπεδο και το ταλέντο σου, δεν παύεις να είσαι ένας κοινός άνθρωπος. Ακόμη κι αν μπορούσες να φορέσεις φτερά και να κάνεις δύο φορές τον γύρο του ουρανού, στο τέλος θα έπρεπε αναγκαστικά να επιστρέψεις στη γη και να περπατήσεις με τα δύο σου πόδια, να ξεκουράζεσαι όταν νιώθεις κουρασμένος, να τρως όταν πεινάς και να πίνεις όταν διψάς. Αυτά είναι τα ανθρώπινα ένστικτα και τα έχει ορίσει για σένα ο Θεός. Ούτε να τα αλλάξεις μπορείς ούτε να τους ξεφύγεις. Όσο ικανός κι αν είσαι, δεν μπορείς να παραβείς αυτόν τον νόμο ούτε να ξεπεράσεις αυτά τα όρια. Όσο ικανοί κι αν είναι, λοιπόν, οι άνθρωποι, δεν πρόκειται να αλλάξουν η ταυτότητα και η θέση που έχουν ούτε ως άνθρωποι ούτε ως δημιουργήματα. Μπορεί η συνεισφορά σου στην ανθρωπότητα να είναι ιδιαίτερη και εξαιρετική, αλλά και πάλι δεν παύεις να είσαι άνθρωπος. Κάθε φορά, λοιπόν, που νιώθεις να κινδυνεύεις, θα φοβάσαι και θα πανικοβάλλεσαι, θα σου κόβονται τα γόνατα και μπορεί μέχρι και να τα κάνεις πάνω σου. Γιατί μπορεί να σου συμβούν αυτά; Επειδή είσαι άνθρωπος. Εφόσον είσαι άνθρωπος, έχεις τις συμπεριφορές που αρμόζουν στα ανθρώπινα όντα. Έτσι είναι οι νόμοι της φύσης και κανείς δεν μπορεί να τους ξεφύγει. Δεν πρόκειται να γίνεις υπεράνθρωπος ή ξεχωριστός ούτε θα σταματήσεις να είσαι ένας κανονικός άνθρωπος μόνο και μόνο επειδή έχεις κάνει πολλές εξαιρετικές συνεισφορές. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Επομένως, ακόμη και αν υποθέσουμε ότι μπορείς να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου να υπηρετείς την πατρίδα και το έθνος μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις, αφού ζεις μέσα στα όρια της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είναι τεράστια η πίεση που καλείσαι να αντέξεις βαθιά μέσα σου! Απαιτείς από τον εαυτό σου να ανησυχεί όλη μέρα για τη χώρα και τον λαό και θες να χωρέσεις στην καρδιά σου ολόκληρο τον πληθυσμό και τη χώρα, επειδή πιστεύεις ότι όσο μεγάλη είναι η καρδιά σου τόσο μεγάλη θα είναι και η σκηνή. Ισχύει, όμως, κάτι τέτοιο; (Όχι.) Δεν πρόκειται κανείς ποτέ να διαφοροποιηθεί από τους συνηθισμένους ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή σκέφτεται αντισυμβατικά. Δεν πρόκειται ποτέ να είναι διαφορετικός ή ανώτερος από τους συνηθισμένους ανθρώπους ή να παραβαίνει ελεύθερα τους κανόνες της κανονικής ανθρώπινης φύσης και τους νόμους της επιβίωσης μόνο και μόνο επειδή έχει κάποια ιδιαίτερα χαρίσματα ή ταλέντα ή επειδή έχει κάνει κάποιες εξαιρετικές συνεισφορές στο ανθρώπινο γένος. Επομένως, είναι εξαιρετικά απάνθρωπο να επιβάλλεται στους ανθρώπους η απαίτηση «να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον τους μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν». Μπορεί κάποιος να έχει μεγαλύτερο ταλέντο και πιο πολλές ιδέες από τους συνηθισμένους ανθρώπους ή να έχει περισσότερη διορατικότητα και κρίση. Μπορεί να είναι καλύτερος στο να χειρίζεται διάφορα ζητήματα ή να βλέπει και να διαβάζει τους ανθρώπους. Σε οτιδήποτε κι αν υπερτερεί σε σχέση με τους συνηθισμένους ανθρώπους, εφόσον ζει ενσαρκωμένος, πρέπει να ακολουθεί τους νόμους και τους κανόνες επιβίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Εφόσον πρέπει να τηρεί τους νόμους και τους κανόνες επιβίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης, δεν είναι απάνθρωπο να του τίθενται απαιτήσεις που δεν είναι ρεαλιστικές και δεν συνάδουν με την ανθρώπινη φύση; Δεν καταπατάται κατά κάποιον τρόπο έτσι η ανθρώπινη φύση του; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Εφόσον ο Ουρανός μού έδωσε τέτοια χαρίσματα και ταλέντα, είμαι ξεχωριστός και καθόλου συνηθισμένος άνθρωπος. Όλα όσα βρίσκονται κάτω από τον ουρανό πρέπει να τα φυλάξω στην καρδιά μου: τον λαό, το έθνος, την πατρίδα μου και τον κόσμο». Επίτρεψέ Μου να σου πω ότι, αν φυλάς όλα αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου, θα έχεις ένα επιπλέον φορτίο το οποίο σου το έχουν φορτώσει η άρχουσα τάξη και ο Σατανάς. Κάνοντάς το, άρα, αυτό μπαίνεις μόνος σου στο μονοπάτι που οδηγεί στην καταστροφή. Αν θέλεις να φυλάξεις στην καρδιά σου τον κόσμο, τον λαό, το έθνος, την πατρίδα σου και τα ιδανικά και τις επιθυμίες των κυβερνώντων, θα πεθάνεις πριν την ώρα σου. Αν τα φυλάς όλα αυτά στην καρδιά σου, είναι σαν να κάθεσαι πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη ή έναν σάκο με εκρηκτικά. Είναι πολύ επικίνδυνο και παντελώς ανούσιο. Όταν τα κρατάς όλα στην καρδιά σου, έχεις απαιτήσεις από τον εαυτό σου και σκέφτεσαι: «Πρέπει να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον μου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω. Πρέπει να συνεισφέρω στον μεγάλο σκοπό του έθνους και της ανθρωπότητας και να δώσω τη ζωή μου για το ανθρώπινο γένος». Αν έχεις τόσο μεγάλες και υψηλές φιλοδοξίες, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να οδηγηθείς σε πρόωρο τέλος, να πεθάνεις με τρόπο αφύσικο ή να καταστραφείς ολοσχερώς. Σκέψου λίγο: Πόσες από αυτές τις γνωστές προσωπικότητες της ιστορίας που φύλαγαν τον κόσμο στην καρδιά τους πέθαναν ευτυχισμένες; Κάποιοι αυτοκτόνησαν πηδώντας σ’ ένα ποτάμι, άλλους τους εκτέλεσαν οι κυβερνώντες, κάποιοι έχασαν το κεφάλι τους στη γκιλοτίνα και άλλοι βρήκαν τον θάνατο στην κρεμάλα. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να φυλά τον κόσμο στην καρδιά του; Μπορεί κανείς να κουβαλάει στους ώμους του και να χωρέσει στην καρδιά του πράγματα όπως οι μεγάλοι σκοποί της πατρίδας του, η ευημερία του έθνους και η μοίρα της χώρας και της ανθρωπότητας; Αν μπορείς να χωρέσεις στην καρδιά σου τους γονείς και τα παιδιά σου, τους πιο κοντινούς και αγαπημένους σου ανθρώπους, τις ευθύνες σου και την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Ουρανός, ήδη τα πας πολύ καλά και εκπληρώνεις τις υποχρεώσεις σου. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τη χώρα και τον λαό ούτε να γίνεις ένας σπουδαίος ιππότης ήρωας. Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί που θέλουν πάντα να φυλάνε στην καρδιά τους τον κόσμο, το έθνος και την πατρίδα τους; Έχουν όλοι τους υπερβολικές φιλοδοξίες και υπερεκτιμούν τις ικανότητές τους. Είναι πράγματι τόσο μεγάλη η καρδιά σου; Δεν έχεις υπερβολικές φιλοδοξίες; Από πού ακριβώς πηγάζουν οι φιλοδοξίες αυτές; Τι μπορείς να κάνεις από τη στιγμή που φυλάς όλα αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου; Ποιανού το πεπρωμένο μπορείς να χειραγωγήσεις και να ελέγξεις; Ούτε καν το δικό σου πεπρωμένο δεν μπορείς να ελέγξεις κι όμως θέλεις να φυλάς στην καρδιά σου τον κόσμο, το έθνος και την ανθρωπότητα. Αυτή δεν είναι η φιλοδοξία του Σατανά; Αν, λοιπόν, κάποιος θεωρεί τον εαυτό του ικανό άνθρωπο, τηρώντας ευλαβικά την απαίτηση «να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» ακολουθεί ουσιαστικά το μονοπάτι που θα τον οδηγήσει στην καταστροφή, επιδιώκει τον θάνατο! Όποιος θέλει να ανησυχεί για τη χώρα και τον λαό και να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον του να υπηρετεί τον λαό και την πατρίδα μέχρι τη μέρα που θα πεθάνει οδεύει προς την καταστροφή. Είναι αυτοί οι άνθρωποι αξιαγάπητοι; (Όχι, δεν είναι αξιαγάπητοι.) Όχι μόνο δεν είναι αξιαγάπητοι, αλλά είναι και κάπως αξιολύπητοι και γελοίοι. Η ανοησία τους ξεπερνά πραγματικά κάθε όριο!

Ένας άνθρωπος πρέπει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που έχει απέναντι στην οικογένειά του, πρέπει να παίζει σωστά τον ρόλο του και να ανταποκρίνεται στις ευθύνες του σε οποιαδήποτε κοινωνική ή εθνοτική ομάδα κι αν ανήκει. Πρέπει να συμμορφώνεται με τους νόμους και τους κανονισμούς της κοινωνίας, να ενεργεί ορθολογικά και να μη λέει βαρύγδουπα λόγια. Το σωστό είναι να κάνει όσα μπορούν και οφείλουν να κάνουν οι άνθρωποι. Δεν είναι απαραίτητο να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου να υπηρετείς την οικογένεια, την κοινωνία, τη χώρα και τον λαό σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις. Αρκεί να κάνεις καλά το καθήκον σου μέσα στην οικογένεια του Θεού με όλη σου την καρδιά, το μυαλό και τη δύναμη· τίποτα περισσότερο δεν χρειάζεται να κάνεις. Πώς πρέπει, λοιπόν, να κάνεις καλά το καθήκον σου; Αρκεί να ακολουθείς τα λόγια του Θεού και να τηρείς τις αλήθεια-αρχές σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Δεν χρειάζεται να έχεις όλη μέρα στην καρδιά σου το θέλημα του Θεού, τον εκλεκτό λαό Του, το σχέδιο διαχείρισής Του, το έργο των τριών σταδίων Του και το έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Δεν είσαι αναγκασμένος να τα έχεις όλα αυτά στην καρδιά σου. Γιατί όχι; Καθώς είσαι ένας συνηθισμένος, ασήμαντος άνθρωπος και ένα δημιούργημα στα χέρια του Θεού, η στάση που πρέπει να υιοθετήσεις και η ευθύνη που πρέπει να επωμιστείς είναι να εκτελείς καλά το καθήκον σου με σοβαρότητα, να αποδέχεσαι την κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού και να υποτάσσεσαι σε όλα όσα ενορχηστρώνει Εκείνος· αυτό αρκεί. Είναι υπερβολική αυτή η απαίτηση; (Δεν είναι υπερβολική, όχι.) Σου ζητά ο Θεός να θυσιάσεις τη ζωή σου; (Όχι.) Ο Θεός δεν έχει την απαίτηση να θυσιάσεις τη ζωή σου. Αντίθετα, αυτό το ρητό περί ηθικής διαγωγής θέτει την εξής απαίτηση: «Εφόσον έχεις έστω και ελάχιστη ικανότητα, καρδιά και ιπποτισμό, οφείλεις να βγεις μπροστά και να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου να υπηρετήσεις την πατρίδα σου και το έθνος. Θυσίασε τη ζωή σου, παράτα την οικογένεια και τους συγγενείς σου, εγκατάλειψε τις ευθύνες σου. Βρες τη θέση σου μέσα σ’ αυτήν την κοινωνία, μέσα στο ανθρώπινο γένος, και επιδίωξε μέχρι να πεθάνεις τον μεγάλο σκοπό του έθνους, τον μεγάλο σκοπό της αναγέννηση της χώρας και της σωτηρίας ολόκληρης της ανθρωπότητας». Δεν είναι ακραία αυτή η απαίτηση; (Ναι.) Οι άνθρωποι αποδέχονται αντίστοιχες ακραίες ιδέες και περνιούνται έπειτα για ευγενείς. Ειδικά ορισμένοι άνθρωποι που έχουν ξεχωριστά ταλέντα και ιδιαίτερα μεγάλες φιλοδοξίες και επιθυμίες επιδιώκουν να μείνουν στην ιστορία και να τους θυμούνται οι επόμενες γενιές. Απαιτούν έτσι από τον εαυτό τους να επιδιώξουν κάποιον σκοπό σ’ αυτήν τη ζωή. Εκτιμούν, λοιπόν, και σέβονται ιδιαίτερα τις απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Είναι ακριβώς όπως το θέτουν τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» και «Ο θάνατος μπορεί να είναι βαρύτερος από το όρος Τάι ή ελαφρύτερος από ένα πούπουλο». Οι άνθρωποι αυτοί είναι αποφασισμένοι να είναι βαρύτεροι από το όρος Τάι. Τι σημαίνει το ρητό «Ο θάνατος μπορεί να είναι βαρύτερος από το όρος Τάι»; Δεν αναφέρεται σε έναν άνθρωπο που πεθαίνει για να κερδίσει κάτι ασήμαντο ή για να ζήσει τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου, να εκπληρώσει το καθήκον ενός δημιουργήματος ή να ακολουθεί τους νόμους της φύσης. Αντίθετα, αναφέρεται σε κάποιον που πεθαίνει για τον μεγάλο σκοπό της ανθρωπότητας, για χάρη της εθνικής αναγέννησης, της ευημερίας της χώρας, της κοινωνικής προόδου και προκειμένου να κατευθύνει την πορεία της ανθρωπότητας. Αυτές οι μη ρεαλιστικές σκέψεις που κάνουν οι άνθρωποι τους έχουν οδηγήσει στο μάτι του κυκλώνα. Μπορούν έτσι να ζήσουν ευτυχισμένοι; (Όχι.) Δεν πρόκειται να ζήσουν ευτυχισμένοι. Εφόσον ζουν στο μάτι του κυκλώνα, σκέφτονται και πράττουν διαφορετικά από τους συνηθισμένους ανθρώπους, ενώ επιδιώκουν και διαφορετικά πράγματα. Θέλουν να θέσουν σε εφαρμογή τα φιλόδοξα σχέδιά τους, να πραγματοποιήσουν μεγάλα εγχειρήματα και σπουδαία κατορθώματα και να καταφέρουν μεγάλα πράγματα με μια κίνηση του χεριού τους. Ορισμένοι άνθρωποι εμπλέκονται σταδιακά στην πολιτική, γιατί μόνο στον πολιτικό στίβο μπορούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους. Κάποιοι λένε: «Ο χώρος της πολιτικής είναι πολύ σκοτεινός. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με την πολιτική, αλλά θέλω και πάλι να συνεισφέρω με κάποιον τρόπο στον δίκαιο σκοπό της ανθρωπότητας». Εντάσσονται τότε σε κάποια οργάνωση που δεν έχει πολιτικό χαρακτήρα. Άλλοι πάλι λένε το εξής: «Δεν πρόκειται να ενταχθώ σε καμία μη πολιτική οργάνωση. Θα γίνω ένας μοναχικός ήρωας και θα αξιοποιώ τις γνώσεις μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να κλέβω από τους πλούσιους και να βοηθώ τους φτωχούς. Ειδικότητά μου θα είναι να σκοτώνω διεφθαρμένους αξιωματούχους, τοπικούς τυράννους, κακά μέλη της υψηλής κοινωνίας, μοχθηρούς αστυνομικούς, ληστές και νταήδες. Θα βοηθάω τον απλό λαό και τους φτωχούς». Κανένα απ’ τα μονοπάτια που ακολουθούν δεν είναι το σωστό, καθώς η επιλογή τους επηρεάζεται από την παραδοσιακή κουλτούρα. Όσο και να συμφωνούν με τις κοινωνικές τάσεις και τις λαϊκές προτιμήσεις οι εκφράσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι, έχουν αναπόφευκτα επηρεαστεί από την παραδοσιακή κουλτούρα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι επιδιώκουν και αφοσιώνονται πάντα στους στόχους που θέτουν οι εκφράσεις αυτές, όπως δηλαδή το «να ανησυχούν για τη χώρα και τον λαό», «να φυλάνε όλα όσα βρίσκονται κάτω από τον ουρανό στην καρδιά τους», να είναι «σπουδαίοι ανδρείοι ήρωες» και να επιδιώκουν «τον δίκαιο σκοπό της πατρίδας», καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον τους μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουν. Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Έχει πει ποτέ κανείς: «Το μόνο που θέλω στη ζωή μου είναι να γίνω αγρότης, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον μου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω»; Έχει μήπως πει ποτέ κανείς: «Θα εκτρέφω αγελάδες και πρόβατα για το υπόλοιπο της ζωής μου, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον μου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω»; Έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ αυτό το ρητό σε τέτοιες περιπτώσεις; (Όχι.) Όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το ρητό «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις», αναφέρονται σε ένα είδος φιλοδοξίας και μη ρεαλιστικής επιθυμίας. Χρησιμοποιούν αυτά τα ωραία, μεγάλα λόγια για να καλύψουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες που κρύβουν μέσα τους. Εννοείται, βέβαια, πως εξαιτίας του ρητού «Να καταβάλλεις κάθε δυνατή προσπάθεια για το καθήκον σου μέχρι τη μέρα που θα πεθάνεις» έχουν γεννηθεί μη ρεαλιστικές και διεστραμμένες σκέψεις και πρακτικές που έχουν βλάψει πάρα πολλούς ιδεαλιστές και οραματιστές, όπως, για παράδειγμα, το να ανησυχεί κανείς για τη χώρα και τον λαό και να έχει όλα όσα βρίσκονται κάτω από τον ουρανό στην καρδιά του.