Στην προηγούμενή μας συνάθροιση, συναναστραφήκαμε πάνω στο ρητό περί ηθικής διαγωγής «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια· να είσαι επιεικής όποτε μπορείς», το οποίο και αναλύσαμε. Είστε πλέον σε θέση να κατανοήσετε πραγματικά τα διάφορα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή; Ως προς τι διαφέρουν αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής από την αλήθεια; Μπορείτε πλέον να πείτε με βεβαιότητα ότι αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής δεν είναι ουσιαστικά η αλήθεια και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια; (Ναι.) Τι δείχνει το γεγονός ότι είστε πλέον βέβαιοι; (Ότι είμαι σε έναν βαθμό ικανός να διακρίνω αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας όπως πραγματικά είναι. Παλιότερα, δεν αντιλαμβανόμουν ότι υπήρχαν τέτοια πράγματα στην καρδιά μου. Μέσα, όμως, από αυτές εδώ τις συναναστροφές και αναλύσεις που έκανες, κατάφερα και συνειδητοποίησα ότι όλα αυτά με επηρέαζαν εξαρχής και ότι έβλεπα ανέκαθεν τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με την παραδοσιακή κουλτούρα. Καταλαβαίνω, επίσης, ότι αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας έρχονται πραγματικά σε αντίθεση με την αλήθεια και όλα τους διαφθείρουν τους ανθρώπους.) Εφόσον το έχετε διαπιστώσει αυτό, μπορείτε πρώτα απ’ όλα να διακρίνετε σε έναν βαθμό αυτά τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας. Η γνώση σας δεν βασίζεται απλώς στην αντίληψή σας· μπορείτε, επίσης, να διακρίνετε την ουσία αυτών των στοιχείων σε θεωρητικό επίπεδο. Κατά δεύτερον, δεν επηρεάζεστε πλέον από τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας και μπορείτε να απαλλαγείτε εντελώς από τις επιπτώσεις, τον περιορισμό και τα δεσμά όλων αυτών στην καρδιά και τον νου σας. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε διάφορα πράγματα ή αντιμετωπίζετε διάφορα προβλήματα, είστε πια ελεύθεροι απ’ την επιρροή και τον περιορισμό αυτών των ιδεών και απόψεων. Σε γενικές γραμμές, μέσω της συναναστροφής, μπορείτε πλέον να διακρίνετε σε έναν βαθμό αυτές τις ιδέες και απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Σε αυτό το αποτέλεσμα οδηγεί η κατανόηση της αλήθειας. Αυτά τα στοιχεία της παραδοσιακής κουλτούρας είναι κούφια· είναι ρητά που ακούγονται μεν ωραία αλλά είναι γεμάτα σατανικές φιλοσοφίες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα εξής ρητά περί ηθικής διαγωγής: «Η καλοσύνη που λαμβάνεις θα πρέπει να ανταποδίδεται με ευγνωμοσύνη», «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους» και «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια· να είσαι επιεικής όποτε μπορείς». Αυτά τα ρητά επηρεάζουν, περιορίζουν και δεσμεύουν διαρκώς τις σκέψεις των ανθρώπων, ενώ δεν παίζουν κανέναν ενεργό ή θετικό ρόλο στην ηθική διαγωγή τους. Παρόλο που διαθέτετε πλέον λίγη διάκριση, είναι δύσκολο να απαλλαγείτε τελείως από την επιρροή που ασκούν αυτά τα πράγματα στα βάθη της καρδιάς σας. Πρέπει να εφοδιαστείτε με την αλήθεια και οι εμπειρίες σας να βασίζονται στα λόγια του Θεού για ένα χρονικό διάστημα. Μόνο τότε θα μπορέσετε να δείτε εντελώς ξεκάθαρα πόσο κακό κάνουν αυτά τα υποκριτικά πράγματα και πόσο λανθασμένα και εξωφρενικά είναι, και μόνο τότε θα μπορέσει να λυθεί το πρόβλημα από τη ρίζα του. Θα ήταν πολύ δύσκολο αν θέλατε να απαρνηθείτε αυτές τις λανθασμένες σκέψεις και ιδέες και να απαλλαγείτε από την επιρροή, τον περιορισμό και τα δεσμά τους απλώς και μόνο μέσω της κατανόησης κάποιων δογμάτων. Τώρα που είστε κάπως σε θέση να διακρίνετε αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή όπως πραγματικά είναι, αν μη τι άλλο έχετε κατανοήσει κάποια πράγματα και έχετε σημειώσει κάποια πρόοδο στη σκέψη σας. Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από το πώς αναζητά κανείς την αλήθεια και πώς βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, καθώς και από το πώς είναι τα βιώματά του στο μέλλον.

Τώρα που έχουμε συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή και τα έχουμε αναλύσει τόσες φορές, μπορείτε να δείτε ξεκάθαρα την ουσία τους; Αν μπορείτε στ’ αλήθεια να τη δείτε ξεκάθαρα, θα διαπιστώσετε ότι αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας δεν είναι η αλήθεια ούτε μπορούν να την αντικαταστήσουν. Δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό και οι περισσότεροι άνθρωποι, μέσω της συναναστροφής, έχουν ήδη βεβαιωθεί μέσα τους γι’ αυτό. Πώς πρέπει, λοιπόν, να κατανοήσει κανείς την ουσία των κάθε λογής ρητών σχετικά με την ηθική διαγωγή; Αν το εν λόγω ζήτημα δεν αντιμετωπιστεί σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να το διακρίνει και να το κατανοήσει κανείς. Όσο ευγενή και θετικά κι αν είναι φαινομενικά αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή, αποτελούν όντως κριτήρια για τις πράξεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων ή αρχές συμπεριφοράς; (Όχι.) Δεν αποτελούν αρχές ούτε κριτήρια συμπεριφοράς. Τι ακριβώς είναι, λοιπόν; Αναλύοντας την ουσία κάθε ρητού σχετικά με την ηθική διαγωγή, μπορείτε να διαπιστώσετε ποια ακριβώς είναι η αλήθεια και η ουσία αυτών των ρητών περί ηθικής διαγωγής που διατυπώνουν οι άνθρωποι; Δεν σας έχει περάσει ποτέ από το μυαλό αυτό το ερώτημα; Ας αφήσουμε στην άκρη τους στόχους αυτών των λεγόμενων στοχαστών και ηθικολόγων που κολακεύουν και καλοπιάνουν την άρχουσα τάξη και την υπηρετούν με ιδιαίτερη προθυμία και ας το αναλύσουμε από τη σκοπιά της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Εφόσον αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής δεν είναι η αλήθεια και προφανώς δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια, λογικά είναι παραπλανητικά. Σε κάθε περίπτωση, το σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται για θετικά πράγματα. Αν, λοιπόν, μπορείτε να τα αναγνωρίσετε όπως είναι στην πραγματικότητα, αυτό αποδεικνύει ότι μέσα σας κατανοείτε πλέον σε έναν βαθμό την αλήθεια και διαθέτετε ήδη λίγη διάκριση. Αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής δεν είναι ούτε θετικά πράγματα ούτε κριτήρια για τις πράξεις και τη συμπεριφορά των ανθρώπων ούτε, βέβαια, αρχές που οφείλουν να τηρούν οι άνθρωποι όσον αφορά τη συμπεριφορά τους. Επομένως, κάτι δεν πάει καλά με αυτά. Αυτό δεν είναι κάτι που αξίζει να ξεκαθαριστεί; (Ναι.) Αν σκέφτεστε μονάχα ότι αναφέρονται στην «ηθική διαγωγή», με αποτέλεσμα να νομίζετε ότι αυτά τα ρητά είναι σωστές απόψεις και θετικά πράγματα, τότε κάνετε λάθος· θα πιαστείτε κορόιδα και θα εξαπατηθείτε. Δεν γίνεται σε καμία περίπτωση κάτι υποκριτικό να είναι θετικό. Όσον αφορά τις διάφορες εκδηλώσεις και συμπεριφορές της ηθικής διαγωγής, θα πρέπει να διακρίνει κανείς κατά πόσο γίνονται ειλικρινά και από καρδιάς. Αν δεν γίνονται πρόθυμα, αλλά προσποιητά ή αποσκοπούν στην επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου, τότε κάτι δεν πάει καλά με αυτές τις συμπεριφορές και εκδηλώσεις. Μπορείτε να διακρίνετε αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής όπως είναι στην πραγματικότητα; Ποιος μπορεί να Μου πει; (Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή για να παραπλανήσει και να διαφθείρει τους ανθρώπους και τους αναγκάζει να τα τηρούν και να τα κάνουν πράξη προκειμένου να πετύχει τους εξής στόχους: να λατρεύουν και να ακολουθούν τον Σατανά και να μείνουν μακριά από τον Θεό. Πρόκειται για μία από τις τεχνικές και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να διαφθείρει τους ανθρώπους.) Αυτή δεν είναι η ουσία των ρητών σχετικά με την ηθική διαγωγή· είναι ο στόχος που επιτυγχάνει ο Σατανάς όταν χρησιμοποιεί αυτά τα ρητά για να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο ότι τα κάθε λογής ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή δεν είναι η αλήθεια και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια. Δεν είναι καν θετικά πράγματα. Τι ακριβώς είναι, λοιπόν; Θα έλεγε κανείς με βεβαιότητα ότι αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής είναι αιρετικές πλάνες τις οποίες χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Δεν είναι από μόνα τους η αλήθεια-πραγματικότητα που πρέπει να διαθέτουν οι άνθρωποι ούτε θετικά πράγματα που οφείλει να βιώνει η κανονική ανθρώπινη φύση. Αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής αποτελούν απομιμήσεις, προσποιήσεις, παραποιήσεις και τεχνάσματα· είναι πλασματικές συμπεριφορές και δεν πηγάζουν καθόλου από την ανθρώπινη συνείδηση και λογική ή από την κανονική ανθρώπινη σκέψη. Επομένως, όλα τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή είναι εξωφρενικές, παράλογες αιρέσεις και πλάνες. Μέσα από αυτές μας τις συναναστροφές, όλα τα ρητά που προβάλλει ο Σατανάς σχετικά με την ηθική διαγωγή καταδικάζονται σήμερα σε θάνατο. Αφού δεν είναι καν θετικά πράγματα, πώς είναι δυνατόν να τα αποδέχονται οι άνθρωποι; Πώς μπορούν και ζουν σύμφωνα με τέτοιες ιδέες και απόψεις; Μπορούν και το κάνουν επειδή αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής συμφωνούν απόλυτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής κερδίζουν τον θαυμασμό και την έγκριση των ανθρώπων, με αποτέλεσμα εκείνοι να τα αποδέχονται μέσα τους και, παρότι δεν μπορούν να τα κάνουν πράξη, ενδόμυχα τα ενστερνίζονται και τα λατρεύουν με ζήλο. Έτσι, λοιπόν, ο Σατανάς, μέσα από τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή, παραπλανά τους ανθρώπους και ελέγχει την καρδιά και τη συμπεριφορά τους, κι αυτό γιατί οι άνθρωποι λατρεύουν όλα αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής μέσα από την καρδιά τους και τους έχουν τυφλή εμπιστοσύνη. Μέσω αυτών των ισχυρισμών, θέλουν όλοι τους να παριστάνουν τους αξιοπρεπείς, τους ευγενείς και τους καλούς, ώστε να καταφέρουν έτσι να κερδίσουν την εκτίμηση και των έπαινο των άλλων. Με λίγα λόγια, όλα τα διάφορα ρητά περί ηθικής διαγωγής ζητούν από τους ανθρώπους, σε συγκεκριμένες ενέργειες που κάνουν, να επιδεικνύουν μια ορισμένη συμπεριφορά ή κάποιες ανθρώπινες ιδιότητες στα πλαίσια της ηθικής διαγωγής. Επειδή αυτού του είδους η συμπεριφορά και οι ανθρώπινες ιδιότητες φαίνονται ιδιαίτερα ευγενείς και σεβαστές, όλοι οι άνθρωποι δίνουν μεγάλο αγώνα μέσα τους γι’ αυτά τα πράγματα. Αυτό, όμως, που δεν σκέφτονται είναι ότι τα εν λόγω ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή δεν είναι σε καμία περίπτωση οι αρχές συμπεριφοράς που πρέπει να ακολουθεί ένας κανονικός άνθρωπος. Πρόκειται, αντίθετα, για ένα σωρό υποκριτικές συμπεριφορές που μπορεί να προσποιηθεί κάποιος. Αποκλίνουν από τα πρότυπα της συνείδησης και της λογικής, παρεκκλίνουν από τη βούληση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Προκειμένου ο Σατανάς να παραπλανήσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να λατρεύουν τον ίδιο κι εκείνους τους υποκριτές δήθεν σοφούς, χρησιμοποιεί ψευδή και προσποιητά ρητά περί ηθικής διαγωγής, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να θεωρούν την κανονική ανθρώπινη φύση και τα κριτήρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς πράγματα συνηθισμένα, απλά, μέχρι και ποταπά, τα οποία περιφρονούν και θεωρούν αξιοκαταφρόνητα. Το κάνουν αυτό επειδή τα ρητά περί ηθικής διαγωγής που υποστηρίζει ο Σατανάς είναι επιφανειακά ευχάριστα και συνάδουν απόλυτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Στην πραγματικότητα, όμως, κανένα ρητό περί ηθικής διαγωγής, όποιο κι αν είναι, δεν αποτελεί αρχή που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά ή τις κοσμικές τους αλληλεπιδράσεις. Για σκεφτείτε το· δεν ισχύει αυτό; Στην ουσία, τα ρητά περί ηθικής διαγωγής απαιτούν απλώς από τους ανθρώπους να ζουν μια ζωή που χαρακτηρίζεται από περισσότερη αξιοπρέπεια και ευγένεια σε επιφανειακό επίπεδο, προκειμένου οι άλλοι να τους λατρεύουν, να τους επαινούν και να μην τους περιφρονούν. Από την ουσία αυτών των ρητών φαίνεται ότι το μόνο που απαιτούν από τους ανθρώπους είναι να επιδεικνύουν καλή ηθική διαγωγή μέσα από την καλή συμπεριφορά τους, ούτως ώστε να καλύψουν και να περιορίσουν τις φιλοδοξίες και τις εξωφρενικές επιθυμίες της διεφθαρμένης ανθρώπινης φύσης, να συγκαλύψουν την κακή και αποκρουστική φύση-ουσία του ανθρώπου, καθώς και τις εκδηλώσεις των διάφορων διεφθαρμένων διαθέσεων. Σκοπός αυτών των ρητών είναι, μέσα από μια επιφανειακά καλή συμπεριφορά και άσκηση, να βελτιωθεί η προσωπικότητα κάποιου, καθώς και η εικόνα του στα μάτια των άλλων, και ο υπόλοιπος κόσμος να τον εκτιμά περισσότερο. Όλα αυτά δείχνουν ότι στόχος των ρητών περί ηθικής διαγωγής είναι να χρησιμοποιήσουν την επιφανειακή συμπεριφορά και κάποιες επιφανειακές πρακτικές για να κουκουλώσουν τις σκέψεις, τις απόψεις, τους στόχους και τις προθέσεις που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος, καθώς και την αποκρουστική όψη του και τη φύση-ουσία του. Μπορεί κανείς να τα κουκουλώσει με επιτυχία όλα αυτά; Και όταν προσπαθεί να τα κουκουλώσει, δεν γίνονται όλο και πιο φανερά; Τον Σατανά, όμως, δεν τον νοιάζει αυτό. Ο δικός του σκοπός είναι να κρύψει την αποκρουστική όψη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, να κουκουλώσει την αλήθεια της ανθρώπινης διαφθοράς. Έτσι, αναγκάζει τους ανθρώπους να μεταμφιέζονται, υιοθετώντας στη συμπεριφορά τους τις εκδηλώσεις της ηθικής διαγωγής. Με άλλα λόγια, χρησιμοποιεί τους κανόνες και τις συμπεριφορές της ηθικής διαγωγής για να φτιάξει μια ωραία βιτρίνα για την ανθρώπινη εμφάνιση, βελτιώνοντας τις ανθρώπινες ιδιότητες και την προσωπικότητα κάποιου, ώστε να μπορέσει αυτός να κερδίσει την εκτίμηση και τον έπαινο των άλλων. Στην ουσία, αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής βασίζονται στις εκδηλώσεις της συμπεριφοράς και στα ηθικά πρότυπα κάποιου για να καθορίσουν κατά πόσο ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι ευγενής ή ποταπός. Για παράδειγμα, το αν κάποιος είναι ανιδιοτελής εξαρτάται από το κατά πόσο δείχνει να θυσιάζει τα δικά του συμφέροντα για χάρη των άλλων. Αν δώσει μια καλή παράσταση και προσποιηθεί επαρκώς, ώστε να φαίνεται ιδιαίτερα αξιοθαύμαστος, οι άλλοι θα τον δουν ως άνθρωπο με ακεραιότητα, αξιοπρέπεια και ιδιαίτερα υψηλά ηθικά πρότυπα, ενώ το κράτος θα του απονείμει μια πλακέτα που θα λέει πως είναι υπόδειγμα ηθικής, ώστε οι άλλοι να πάρουν παράδειγμα από αυτόν, να τον λατρεύουν και να τον μιμούνται. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αξιολογήσει κανείς μια γυναίκα ως καλή ή μοχθηρή; Εξετάζοντας αν οι διάφορες συμπεριφορές που εκδηλώνει μέσα στο κοινωνικό της περιβάλλον συμμορφώνονται με το ρητό που λέει ότι «Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική». Αν μια γυναίκα συμμορφώνεται με κάθε πτυχή του ρητού αυτού και είναι ενάρετη, ευγενική και πράα, αν δείχνει απόλυτο σεβασμό στους ηλικιωμένους, αν είναι ιδιαίτερα διαλλακτική και έχει κατά νου το γενικό συμφέρον, αν είναι ιδιαίτερα υπομονετική και αντέχει τις κακουχίες, αν δεν κρατάει κακία στους άλλους ούτε τσακώνεται με τους γύρω της, αν σέβεται τα πεθερικά της και φροντίζει τον σύζυγο και τα παιδιά της, χωρίς να σκέφτεται ποτέ τον εαυτό της, χωρίς να ζητάει ποτέ ανταλλάγματα, χωρίς να ευχαριστιέται τις σαρκικές απολαύσεις και ούτω καθεξής, τότε είναι πράγματι μια ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική γυναίκα. Αυτές τις εξωτερικές συμπεριφορές χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να αξιολογήσουν την ηθική διαγωγή των γυναικών. Δεν είναι ούτε ακριβές ούτε ρεαλιστικό να μετριέται η αξία, η καλοσύνη και η κακία ενός ανθρώπου με βάση τους επιφανειακούς τρόπους άσκησης και την εξωτερική συμπεριφορά του. Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι επίσης ψευδείς, παραπλανητικοί και εξωφρενικοί. Αυτό είναι ουσιαστικά το πρόβλημα που εκτίθεται στους ανθρώπους όσον αφορά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής.

Εξετάζοντας τις διάφορες πτυχές που αναφέρθηκαν παραπάνω, αποτελούν όντως αρχές συμπεριφοράς αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή; (Όχι.) Δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης, καθώς είναι εντελώς αντίθετα με αυτές. Αυτό που παρέχουν στους ανθρώπους δεν είναι αρχές συμπεριφοράς ούτε αρχές για τις πράξεις και το φέρσιμό τους. Αντιθέτως, απαιτούν από τους ανθρώπους να προσποιούνται, να καλύπτονται, καθώς και να συμπεριφέρονται και να ενεργούν με συγκεκριμένο τρόπο μπροστά στους άλλους, ώστε να κερδίζουν την εκτίμηση και τον έπαινό τους. Σκοπός τους, λοιπόν, δεν είναι να κατανοήσουν οι άνθρωποι πώς να συμπεριφέρονται σωστά ή ποιος είναι ο ορθός τρόπος να φέρονται, αλλά να ζήσουν με τρόπο που θα συμβαδίζει περισσότερο με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των άλλων, κερδίζοντας έτσι τον έπαινο και την αναγνώρισή τους. Κάτι τέτοιο δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτό που απαιτεί ο Θεός: να φέρονται, δηλαδή, και να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, χωρίς να τους νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι, εστιάζοντας μόνο στο να κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Τα ρητά περί ηθικής διαγωγής κυρίως απαιτούν από τους ανθρώπους να είναι αξιοπρεπείς και ευγενείς στη συμπεριφορά τους, στους τρόπους άσκησής τους και στην εξωτερική τους εμφάνιση, ακόμη κι αν πρόκειται για μεταμφίεση. Δεν λύνουν προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις σκέψεις και τις απόψεις των ανθρώπων ή με τη φύση-ουσία τους. Με άλλα λόγια, οι απαιτήσεις που θέτουν στους ανθρώπους τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή δεν βασίζονται στην ουσία των ανθρώπων, ούτε βέβαια λαμβάνουν υπόψη το εύρος των δυνατοτήτων της συνείδησης και της λογικής. Ταυτόχρονα, έρχονται σε αντίθεση με το αντικειμενικό γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, είναι εγωιστές και ποταποί και αναγκάζουν τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται και να ενεργούν με συγκεκριμένο τρόπο. Επομένως, ό,τι είδους απαιτήσεις κι αν προβάλλουν στους ανθρώπους, δεν μπορούν ουσιαστικά να τους απελευθερώσουν από τα δεσμά και τον περιορισμό των διεφθαρμένων διαθέσεων ούτε να λύσουν το πρόβλημα της ουσίας τους. Με άλλα λόγια, δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα που έχουν να κάνουν με τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αλλάξουν τις αρχές και την κατεύθυνση της συμπεριφοράς τους ούτε και να τους δώσουν να καταλάβουν πώς να συμπεριφέρονται, πώς να φέρονται στους άλλους ή πώς να αντιμετωπίζουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις με τρόπο θετικό. Από μια άλλη άποψη, τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή δεν είναι παρά μια μορφή κανόνων και περιορισμών συμπεριφοράς που δίνονται στους ανθρώπους. Αν και εκ πρώτης όψεως φαίνονται αρκετά καλά, στην πραγματικότητα, χωρίς οι άνθρωποι να το αντιλαμβάνονται, επηρεάζουν τη σκέψη και τις απόψεις τους και τους περιορίζουν και τους δεσμεύουν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βρουν τις σωστές αρχές και το σωστό μονοπάτι συμπεριφοράς και δράσης. Σε αυτό το πλαίσιο, το μόνο που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι είναι να αποδεχθούν απρόθυμα την επιρροή των ιδεών και των απόψεων της παραδοσιακής κουλτούρας. Επηρεασμένοι, τώρα, από αυτές τις παράλογες ιδέες και απόψεις, χάνουν χωρίς να το αντιλαμβάνονται τις αρχές, τους στόχους και την κατεύθυνση της συμπεριφοράς τους. Ως αποτέλεσμα, οι διεφθαρμένοι άνθρωποι βυθίζονται στο σκοτάδι και χάνουν το φως κι έτσι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βασίζονται στην παραπλάνηση, την προσποίηση και την εξαπάτηση για να κυνηγήσουν τη φήμη και το προσωπικό κέρδος. Όταν, για παράδειγμα, βλέπεις κάποιον να χρειάζεται βοήθεια, αμέσως σκέφτεσαι το εξής: «Σωστή συμπεριφορά σημαίνει να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους. Αυτή είναι μια βασική αρχή και ένα ηθικό πρότυπο για την ανθρώπινη συμπεριφορά». Ασυναίσθητα, λοιπόν, θα βοηθήσεις τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αφού το κάνεις αυτό, νιώθεις ότι, εφόσον συμπεριφέρθηκες έτσι, είσαι ευγενής και έχεις κάποια ανθρώπινη φύση. Ασυναίσθητα, μάλιστα, επαινείς τον εαυτό σου που είσαι ένας άνθρωπος ευγενής, με ευγενή χαρακτήρα, αξιοπρέπεια και ήθος και, φυσικά, ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος. Αν δεν τον βοηθήσεις, σκέφτεσαι: «Αλίμονό μου, δεν είμαι καλός άνθρωπος. Κάθε φορά που κάποιος χρειάζεται βοήθεια και μου περνάει απ’ το μυαλό να του την προσφέρω, σκέφτομαι πάντα το δικό μου συμφέρον. Είμαι πολύ εγωιστής!» Ασυνείδητα, θα χρησιμοποιήσεις την ιδεολογική άποψη κατά την οποία πρέπει «Να αντλείς ευχαρίστηση από το να βοηθάς τους άλλους» για να μετρήσεις τον εαυτό σου, να τον περιορίσεις και να αξιολογήσεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Αν δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη αυτό το ρητό, θα σιχαίνεσαι τον εαυτό σου και θα τον περιφρονείς, νιώθοντας κάποια ανησυχία. Θα κοιτάς με θαυμασμό και εκτίμηση όσους μπορούν να αντλούν ευχαρίστηση από το να βοηθούν τους άλλους, ενώ θα τους θεωρείς πιο ευγενείς, πιο αξιοπρεπείς και πιο ηθικούς από σένα. Οι απαιτήσεις του Θεού, όμως, για αυτά τα ζητήματα είναι διαφορετικές. Αυτό που απαιτεί ο Θεός είναι να τηρείς τα λόγια Του και τις αλήθεια-αρχές. Πώς πρέπει να ασκούνται οι άνθρωποι από άποψη ηθικής διαγωγής; Πρέπει να τηρούν τις απόψεις της παραδοσιακής ηθικής και κουλτούρας ή τα λόγια του Θεού; Όλοι έρχονται αντιμέτωποι με αυτήν την επιλογή. Σου είναι πλέον ξεκάθαρες οι αλήθεια-αρχές που διδάσκει στους ανθρώπους ο Θεός; Τις κατανοείς; Πόσο καλά τις τηρείς; Κατά την τήρησή τους, ποιες σκέψεις και απόψεις σε επηρεάζουν και σε εμποδίζουν; Ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις αποκαλύπτεις; Πρέπει να κάνεις μια τέτοιου είδους αυτοκριτική. Σε ποιον ακριβώς βαθμό μπορείς να δεις ξεκάθαρα στην καρδιά σου την ουσία των ρητών της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή; Εξακολουθεί η παραδοσιακή κουλτούρα να έχει θέση στην καρδιά σου; Όλα αυτά είναι προβλήματα που πρέπει να τα λύσουν οι άνθρωποι. Μόλις διορθωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου και είσαι σε θέση να υποταχθείς στην αλήθεια και να τηρείς τα λόγια του Θεού απόλυτα και χωρίς κανένα συμβιβασμό, αυτό που θα κάνεις πράξη τότε θα συμφωνεί απόλυτα με τις αλήθεια-αρχές. Δεν θα σε περιορίζουν πλέον οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου ούτε θα σε δεσμεύουν οι ηθικές ιδέες και απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας. Θα είσαι σε θέση να κάνεις με ακρίβεια πράξη τα λόγια του Θεού και να ενεργείς σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Σύμφωνα με αυτές τις αρχές πρέπει να συμπεριφέρονται και να ενεργούν οι πιστοί. Αν είσαι σε θέση να ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να τηρείς τα λόγια Του και να ασκείσαι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, όχι μόνο έχεις καλή ηθική διαγωγή, αλλά θα μπορείς και να ακολουθήσεις την οδό του Θεού. Όταν κάνεις πράξη τις αρχές και την αλήθεια της συμπεριφοράς, όχι μόνο έχεις πρότυπα ηθικής διαγωγής, αλλά η συμπεριφορά σου διέπεται και από αλήθεια-αρχές. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να τηρείς τις αλήθεια-αρχές και να τηρείς τα κριτήρια της ηθικής διαγωγής; (Ναι.) Τι διαφορά υπάρχει; Η τήρηση των απαιτήσεων της ηθικής διαγωγής δεν είναι παρά μια μορφή άσκησης και μια εκδήλωση συμπεριφοράς. Από την άλλη, η άσκηση σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές ναι μεν μοιάζει κι αυτή εξωτερικά με άσκηση, αλλά είναι μια άσκηση που ακολουθεί πιστά τις αλήθεια-αρχές. Από αυτήν την άποψη, το κατά πόσο τηρεί κανείς τις αλήθεια-αρχές έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει. Με άλλα λόγια, αν κάνεις πράξη την αλήθεια και τηρείς τις αλήθεια-αρχές που υπάρχουν στα λόγια του Θεού, βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι. Αν, όμως, ακολουθείς τις απαιτήσεις της ηθικής διαγωγής της παραδοσιακής κουλτούρας, απλώς επιδεικνύεις μια ορισμένη συμπεριφορά· είναι ακριβώς σαν να υπακούς σε κανόνες. Κάτι τέτοιο δεν περιλαμβάνει τις αλήθεια-αρχές ούτε σχετίζεται με το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν οι άνθρωποι. Καταλαβαίνετε τι λέω; (Ναι.) Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Λόγου χάρη, το ρητό περί ηθικής διαγωγής «Να θυσιάζεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων» απαιτεί από τους ανθρώπους, ανά πάσα στιγμή και σε κάθε περίσταση, να «απαρνούνται τον κατώτερό τους εαυτό για να φτάσουν στον ανώτερό τους εαυτό». Για τους απίστους, αυτό είναι ένα ύφος ευγενές από πλευράς χαρακτήρα και ακλόνητο από πλευράς ακεραιότητας. «Απαρνήσου τον κατώτερό σου εαυτό για να φτάσεις στον ανώτερό σου εαυτό»· πόσο πομπώδη είναι αυτά λόγια! Δυστυχώς, απλώς ακούγεται σαν ένα ύφος ευγενές από πλευράς χαρακτήρα και ακλόνητο από πλευράς ακεραιότητας, αλλά δεν είναι μια αλήθεια-αρχή που πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι όσον αφορά τη συμπεριφορά τους. Στην πραγματικότητα, το ρητό «Απαρνήσου τον κατώτερό σου εαυτό για να φτάσεις στον ανώτερό σου εαυτό» και το γεγονός ότι οι άνθρωποι θυσιάζουν τα συμφέροντά τους για χάρη των άλλων αποσκοπεί στο να εξασφαλίσουν ότι θα τους υπηρετούν οι άλλοι. Αν το εξετάσουμε από τη σκοπιά των ανθρώπινων στόχων και προθέσεων, αυτό το ρητό παραπέμπει σε σατανικές φιλοσοφίες και έχει κάπως συναλλακτικό χαρακτήρα. Βάσει αυτού, μπορείτε να προσδιορίσετε αν υπάρχουν αλήθεια-αρχές στο ρητό «Απαρνήσου τον κατώτερό σου εαυτό για να φτάσεις στον ανώτερό σου εαυτό»; Προφανώς και δεν υπάρχουν! Δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για αρχή συμπεριφοράς· είναι μια καθαρά σατανική φιλοσοφία, κι αυτό γιατί οι άνθρωποι που απαρνούνται τον κατώτερό τους εαυτό το κάνουν με σκοπό να φτάσουν στον ανώτερό τους εαυτό. Είτε αυτού του είδους η άσκηση είναι ευγενής είτε χυδαία, δεν είναι παρά ένας κανόνας που δεσμεύει τους ανθρώπους. Μπορεί να φαίνεται λογική, στην ουσία, όμως, είναι εξωφρενική και παράλογη. Ό,τι κι αν σου συμβαίνει, το μόνο που απαιτεί από τους ανθρώπους είναι να θυσιάσουν τα συμφέροντά τους για χάρη των άλλων. Δεν έχει σημασία αν είσαι πρόθυμος ή όχι, αν μπορείς να το κάνεις ή όχι, ούτε το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι· το μόνο που απαιτεί από εσένα είναι να θυσιάσεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων. Αν δεν είσαι σε θέση να «απαρνηθείς τον κατώτερό σου εαυτό», τότε η φράση «για να φτάσεις στον ανώτερό σου εαυτό» είναι εκεί για να σε βάλει σε πειρασμό, έτσι ώστε ακόμα κι αν δεν μπορείς να θυσιάσεις τα συμφέροντά σου για χάρη των άλλων, να μη θέλεις να τα παρατήσεις. Οι άνθρωποι σαγηνεύονται από τη σκέψη ότι θα «φτάσουν στον ανώτερό τους εαυτό». Υπό αυτές τις συνθήκες, δυσκολεύεστε να επιλέξετε. Το να θυσιάζει, λοιπόν, κάποιος τα συμφέροντά του για χάρη των άλλων αποτελεί αρχή συμπεριφοράς; Μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα; Κάθε άνθρωπος κρύβεται πολύ καλά και δείχνει ιδιαίτερα ευγενής, αξιοπρεπής και ηθικός. Ποιο είναι, όμως, το τελικό αποτέλεσμα; Μπορούμε να πούμε απλά πως δεν θα βγει τίποτα από όλο αυτό. Το μόνο που μπορεί να κερδίσει κανείς κάνοντάς το αυτό είναι η εκτίμηση των άλλων ανθρώπων και όχι η έγκριση του Δημιουργού. Και πώς προκύπτει αυτό; Οφείλεται μήπως στο ότι όλοι τηρούν τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή και ακολουθούν σατανικές φιλοσοφίες; Αν όλοι αποδέχονται τα λόγια του Θεού και τις σωστές ιδέες και απόψεις, αν εμμένουν στις αλήθεια-αρχές και επιδιώκουν την κατεύθυνση της ζωής στην οποία τους καθοδηγεί ο Θεός, τότε δεν θα δυσκολευτούν να βαδίσουν στο σωστό μονοπάτι της ζωής. Δεν είναι καλύτερο να ασκείται κανείς με αυτόν τον τρόπο παρά να θυσιάζει τα συμφέροντά του για χάρη των άλλων; Αν κάποιος ασκείται με αυτόν τον τρόπο, αυτό σημαίνει ότι τηρεί τις αλήθεια-αρχές και ζει στο φως σύμφωνα με τα λόγια του Θεού· δεν ακολουθεί τον Σατανά στο μονοπάτι της υποκρισίας. Μόνο αν κάποιος εγκαταλείψει τις σατανικές φιλοσοφίες και τις κάθε λογής ιδέες που εκφράζονται από ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας σχετικά με την ηθική διαγωγή, μόνο αν αποδεχτεί την αλήθεια και ζει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα και να κερδίσει την έγκριση του Θεού.

Με βάση αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε προηγουμένως, έχετε καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα σχετικά με την ουσία των ρητών περί ηθικής διαγωγής; Όλα αυτά τα διάφορα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή δεν είναι παρά κανονισμοί και συμβάσεις που περιορίζουν τις σκέψεις, τις απόψεις και την εξωτερική συμπεριφορά των ανθρώπων. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν αρχές ή κριτήρια συμπεριφοράς, ούτε αρχές που πρέπει να τηρεί κανείς όταν έρχεται σε επαφή με κάθε λογής ανθρώπους, ζητήματα και πράγματα. Ποιες αρχές, λοιπόν, πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι; Δεν πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό; Ορισμένοι ρωτούν: «Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στις αλήθεια-αρχές που πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι και στους κανονισμούς και τις συμβάσεις που εμπεριέχονται σ’ αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής;» Για πείτε Μου, υπάρχει διαφορά; (Ναι.) Πού έγκειται η διαφορά αυτή; Τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή είναι απλώς κανονισμοί και συμβάσεις που περιορίζουν τις σκέψεις, τις απόψεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Θέτουν απαιτήσεις στους ανθρώπους μέσω των οποίων περιορίζουν τη συμπεριφορά τους και τους δένουν χειροπόδαρα σε κάθε ζήτημα που προκύπτει, αναγκάζοντάς τους να ενεργήσουν με συγκεκριμένο τρόπο, ενώ δεν τους αφήνουν να αναζητήσουν τις σωστές αρχές και τους σωστούς τρόπους αντιμετώπισης των διαφόρων ανθρώπων, ζητημάτων και πραγμάτων. Οι αλήθεια-αρχές, όμως, δεν είναι έτσι. Οι πολύπλευρες απαιτήσεις που θέτουν τα λόγια του Θεού στους ανθρώπους δεν είναι κανόνες, κανονισμοί ή συμβάσεις ούτε, βέβαια, διάφορα ρητά που περιορίζουν την ανθρώπινη σκέψη και συμπεριφορά. Αντ’ αυτού, υπαγορεύουν στους ανθρώπους τις αλήθεια-αρχές που πρέπει να κατανοούν και να τηρούν στα κάθε λογής περιβάλλοντα που συναντούν και σε καθετί που τους συμβαίνει. Ποιες ακριβώς είναι, λοιπόν, αυτές οι αρχές; Γιατί λέω ότι μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια ή οι αλήθεια-αρχές; Επειδή η κανονική ανθρώπινη φύση είναι σε θέση να πραγματοποιήσει καθεμιά από τις διάφορες απαιτήσεις που θέτουν τα λόγια του Θεού στους ανθρώπους. Αυτό, δηλαδή, που απαιτείται από τους ανθρώπους είναι, κάθε φορά που τους συμβαίνει κάτι, να μην επηρεάζονται και να μην περιορίζονται από τα αισθήματα, τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες και τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, αλλά να ασκούνται σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Αυτή είναι μια αρχή την οποία είναι σε θέση να τηρούν οι άνθρωποι. Οι αλήθεια-αρχές που εμπεριέχονται στα λόγια του Θεού υποδεικνύουν τη σωστή κατεύθυνση και τον σωστό στόχο που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι και αποτελούν, επίσης, το μονοπάτι στο οποίο πρέπει να βαδίζουν. Οι αρχές των λόγων του Θεού δεν εξασφαλίζουν απλώς την κανονική λειτουργία της ανθρώπινης συνείδησης και λογικής, αλλά σε αυτήν τη βάση, δηλαδή στην ανθρώπινη συνείδηση και λογική, προσθέτουν με φυσικό τρόπο και τις αλήθεια-αρχές. Αυτά είναι τα πρότυπα της αλήθειας στα οποία μπορούν να ανταπεξέλθουν και να ανταποκριθούν όσοι διαθέτουν συνείδηση και λογική. Όταν τηρεί κανείς αυτές τις αρχές των λόγων του Θεού, αυτό που κερδίζει δεν είναι η βελτίωση της ηθικής και της ακεραιότητάς του ούτε η προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του, αλλά έχει εισέλθει στο σωστό μονοπάτι της ζωής. Όταν υπακούει κανείς σε αυτές τις αλήθεια-αρχές που εμπεριέχονται στα λόγια του Θεού, όχι μόνο διαθέτει τη συνείδηση και τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου, αλλά, πατώντας στη βάση της συνείδησης και της λογικής, καταφέρνει να κατανοήσει περισσότερες αλήθεια-αρχές που αφορούν τη συμπεριφορά που πρέπει να έχει. Με απλά λόγια, καταφέρνει να κατανοήσει τις αρχές της συμπεριφοράς, να μάθει σύμφωνα με ποιες αλήθεια-αρχές πρέπει να βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα και να συμπεριφέρεται και να ενεργεί, ενώ παύουν πια να τον ελέγχουν και να τον επηρεάζουν τα συναισθήματα, οι επιθυμίες, οι φιλοδοξίες και οι διεφθαρμένες διαθέσεις του. Βιώνει έτσι απόλυτα την ομοιότητα ενός κανονικού ανθρώπου. Αυτές οι αλήθεια-αρχές που διατυπώνει ο Θεός λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεων που ελέγχουν τους ανθρώπους και δεν τους αφήνουν να απαλλαγούν από την αμαρτία, οπότε δεν ζουν πια την παλιά τους ζωή κατά την οποία ελέγχονταν από συναισθήματα, επιθυμίες, φιλοδοξίες και διεφθαρμένες διαθέσεις. Και από τι αντικαθίστανται όλα αυτά; Από τα κριτήρια των λόγων του Θεού και τις αλήθεια-αρχές· όλα αυτά γίνονται η ζωή του ανθρώπου. Σε γενικές γραμμές, μόλις οι άνθρωποι αρχίσουν να τηρούν τις αλήθεια-αρχές που οφείλει να τηρεί η ανθρωπότητα, δεν ζουν πλέον παγιδευμένοι στα διάφορα προβλήματα της σάρκας. Για να το θέσω με μεγαλύτερη ακρίβεια, οι άνθρωποι δεν ζουν πλέον υπό την παραπλάνηση, την πλάνη και τον έλεγχο του Σατανά. Πιο συγκεκριμένα, δεν ζουν πλέον υπό τον περιορισμό και τον έλεγχο των μυριάδων ιδεών, απόψεων και φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις που τους ενσταλάζει ο Σατανάς. Πλέον όχι μόνο ζουν με αξιοπρέπεια και ακεραιότητα, αλλά ζουν κιόλας ελεύθεροι και με την ομοιότητα των ανθρώπων· βιώνουν, δηλαδή, την αληθινή ομοιότητα των δημιουργημάτων υπό το κράτος του Δημιουργού. Αυτή είναι η ουσιαστική διαφορά μεταξύ, αφενός, των λόγων και της αλήθειας του Θεού και, αφετέρου, των ρητών της παραδοσιακής κουλτούρας περί ηθικής διαγωγής.

Το θέμα της σημερινής συναναστροφής είναι κάπως βαθυστόχαστο. Αφού το ακούσετε, πρέπει να το αναλογιστείτε για λίγο, να το εμπεδώσετε σιγά σιγά και να δείτε κατά πόσο αντιλαμβάνεστε τα όσα είπαμε. Με βάση το περιεχόμενο αυτής της συναναστροφής, έχετε καταλάβει απόλυτα σε τι διαφέρουν τα ρητά περί ηθικής διαγωγής από την αλήθεια; Πείτε Μου όσο πιο απλά γίνεται: Ποια είναι η ουσία των ρητών περί ηθικής διαγωγής; (Τα ρητά περί ηθικής διαγωγής δεν είναι παρά κανονισμοί και συμβάσεις που περιορίζουν τις σκέψεις και τις συμπεριφορές των ανθρώπων· δεν αποτελούν αρχές και κριτήρια συμπεριφοράς.) Πολύ σωστά. Μια ιστορία της παραδοσιακής κουλτούρας μιλά για τον Κονγκ Ρονγκ που δίνει στους άλλους τα μεγαλύτερα αχλάδια. Πιστεύετε πως όποιος δεν μπορεί να πράξει όπως ο Κονγκ Ρονγκ δεν είναι καλός άνθρωπος; Παλιά οι άνθρωποι πίστευαν ότι όποιος μπορούσε να φερθεί σαν τον Κονγκ Ρονγκ, θυσιάζοντας τα συμφέροντά του για χάρη των άλλων, ήταν ευγενής και απόλυτα ακέραιος χαρακτήρας· ένας καλός άνθρωπος. Είναι ο Κονγκ Ρονγκ αυτής της πατροπαράδοτης ιστορίας ένα πρότυπο που ακολουθούν όλοι; Κατέχει ο συγκεκριμένος χαρακτήρας κάποια θέση στις καρδιές των ανθρώπων; (Ναι.) Τη θέση στις καρδιές των ανθρώπων δεν την κατέχει το όνομά του, αλλά οι σκέψεις και οι τρόποι άσκησής του, η ηθική και η συμπεριφορά του. Οι άνθρωποι εκτιμούν και εγκρίνουν παρόμοιους τρόπους άσκησης, θαυμάζοντας μέσα τους την ηθική διαγωγή του Κονγκ Ρονγκ. Αν, λοιπόν, δεις κάποιον να μην μπορεί να θυσιάσει τα συμφέροντά του για χάρη των άλλων, κάποιον που δεν είναι ο άνθρωπος που θα δώσει στους άλλους τα μεγαλύτερα αχλάδια όπως έκανε ο Κονγκ Ρονγκ, μέσα σου θα εκνευριστείς μαζί του και θα σχηματίσεις άσχημη άποψη για εκείνον. Είναι, λοιπόν, δικαιολογημένο να εκνευριστείς και να σχηματίσεις άσχημη άποψη; Κάπου πρέπει να βασίζεται αυτό. Πρώτα απ’ όλα, σκέφτεσαι: «Παρόλο που ο Κονγκ Ρονγκ ήταν πολύ νέος, μπόρεσε και έδωσε στους άλλους τα μεγαλύτερα αχλάδια. Εσύ, από την άλλη, είσαι μεγάλος άνθρωπος, αλλά παραμένεις πολύ εγωιστής». Έτσι, έχεις μέσα σου άσχημη άποψη για το συγκεκριμένο άτομο. Η άσχημη, λοιπόν, άποψη που έχεις και ο εκνευρισμός που νιώθεις δεν βασίζονται στην ιστορία του Κονγκ Ρονγκ που έδωσε στους άλλους τα μεγαλύτερα αχλάδια; (Ναι.) Είναι σωστό να βασίζεις σ’ αυτό την άποψή σου για τους ανθρώπους; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; Επειδή η βάση σύμφωνα με την οποία βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα προέρχεται από λάθος πηγή, ενώ και η αφετηρία σου είναι εντελώς εσφαλμένη. Αφετηρία σου είναι το να θεωρείς ως πρότυπο για να μετράς τους ανθρώπους και τα πράγματα το γεγονός ότι ο Κονγκ Ρονγκ έδωσε στους άλλους τα μεγαλύτερα αχλάδια. Αυτή, όμως, είναι μια λάθος προσέγγιση και μέθοδος μέτρησης. Από ποια άποψη είναι λάθος; Είναι λάθος στον βαθμό που θεωρείς σωστή την ιδέα πίσω από την ιστορία του Κονγκ Ρονγκ και την εκλαμβάνεις ως μια θετική ιδεολογική άποψη την οποία χρησιμοποιείς για να μετράς τους ανθρώπους και τα πράγματα. Μετρώντας έτσι, το αποτέλεσμα στο οποίο καταλήγεις είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων δεν είναι καλοί άνθρωποι. Είναι ακριβή τα αποτελέσματα μιας τέτοιας μέτρησης; (Δεν είναι ακριβή, όχι.) Γιατί δεν είναι ακριβή; Επειδή χρησιμοποιείς λάθος πρότυπο μέτρησης. Πώς πρέπει να μετρά κανείς έναν τέτοιον άνθρωπο σύμφωνα με τις μεθόδους και τις αρχές που έχει δώσει ο Θεός; Ο πιο ακριβής τρόπος είναι να τον μετρήσει με βάση τις εξής πτυχές: να εξετάσει κατά πόσο υποστηρίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, κατά πόσο είναι στο πλευρό του Θεού, κατά πόσο έχει θεοφοβούμενη καρδιά και κατά πόσο αναζητά την αλήθεια-αρχή στις πράξεις του. Έστω πως, κάθε φορά που του συμβαίνει κάτι, προσεύχεται, αναζητά και το συζητάει με όλους και, παρόλο που μερικές φορές δεν δείχνει ανιδιοτέλεια και είναι λίγο εγωιστής σε ορισμένα μικροπράγματα, κατά βάση οι πράξεις του κρίνονται επαρκείς όταν μετρηθούν με βάση τις πτυχές που απαιτεί ο Θεός. Σε αυτήν την περίπτωση, ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια και είναι σωστός. Σε τι βασίζεται, λοιπόν, αυτό το συμπέρασμα; (Βασίζεται στα λόγια και στις απαιτήσεις του Θεού.) Είναι, επομένως, ακριβές αυτό το συμπέρασμα; Είναι πολύ πιο ακριβές από το να το μετρούσες με βάση την ιδεολογική οπτική σύμφωνα με την οποία ο Κονγκ Ρονγκ έδωσε στους άλλους τα μεγαλύτερα αχλάδια. Η ιδεολογική άποψη που προβάλλεται μέσα από την ιστορία του Κονγκ Ρονγκ μετρά τη συμπεριφορά και τους τρόπους άσκησης των ανθρώπων μια συγκεκριμένη στιγμή. Αυτό, όμως, που απαιτεί ο Θεός να μετρήσουν οι άνθρωποι είναι η ουσία του συγκεκριμένου ατόμου, καθώς και η ακριβής στάση του απέναντι στην αλήθεια και τις απαιτήσεις του Θεού. Με τα ρητά περί ηθικής διαγωγής μπορείς να μετρήσεις τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου, τις πράξεις του και τα πράγματα που αποκαλύπτει φευγαλέα σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Είναι, όμως, ανακριβές να τα χρησιμοποιείς για να μετρήσεις τις εγγενείς ιδιότητες του ανθρώπου αυτού, διότι αν το κάνεις αυτό σύμφωνα με τα ρητά περί ηθικής διαγωγής, είναι σαν να τις μετράς χρησιμοποιώντας λάθος αρχές, άρα το αποτέλεσμα στο οποίο θα καταλήξεις θα είναι ανακριβές. Η διαφορά, δηλαδή, δεν έγκειται στις εξωτερικές συμπεριφορές του, αλλά στη φύση-ουσία του. Επομένως, είναι κατά βάση λανθασμένο να μετρά κανείς τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας ρητά περί ηθικής διαγωγής. Ο μόνος ακριβής τρόπος να μετρήσει κανείς τους ανθρώπους είναι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Το καταλαβαίνετε αυτό που λέω;

Τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή είναι στην ουσία τους κανονισμοί και συμβάσεις που περιορίζουν τη συμπεριφορά και τις σκέψεις των ανθρώπων. Ως ένα βαθμό, περιορίζουν και ελέγχουν την ανθρώπινη σκέψη, ενώ περιορίζουν και ορισμένες από τις σωστές εκφράσεις της σκέψης και τις κανονικές απαιτήσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Θα έλεγε, βέβαια, κανείς ότι παραβιάζουν σε κάποιο βαθμό και ορισμένους από τους νόμους επιβίωσης της κανονικής ανθρώπινης φύσης και, επίσης, στερούν από τους κανονικούς ανθρώπους τις ανθρώπινες ανάγκες και τα δικαιώματά τους. Παραδείγματος χάρη, το κλασικό ρητό «Η γυναίκα πρέπει να είναι ενάρετη, καλοσυνάτη, ευγενική και ηθική» καταπατά και καταργεί με τη βία τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών. Τι ρόλο βάζει τις γυναίκες να παίζουν σε ολόκληρη την ανθρώπινη κοινωνία; Τον ρόλο της σκλάβας. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι.) Από αυτήν την άποψη, οι κανονισμοί και οι συμβάσεις που προβάλλουν αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή καταστρέφουν τις σκέψεις των ανθρώπων, τους στερούν τις διάφορες ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης και ταυτόχρονα τους περιορίζουν σε ό,τι αφορά την έκφραση των διαφόρων σκέψεων της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Η δημιουργία όλων αυτών των ρητών περί ηθικής διαγωγής δεν βασίζεται ουσιαστικά στις ανάγκες που έχουν ή στα πρότυπα στα οποία μπορούν να ανταποκριθούν οι κανονικοί άνθρωποι. Βασίζεται, αντίθετα, στις φαντασιοκοπίες, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες των ανθρώπων. Αυτά τα ρητά περί ηθικής διαγωγής περιορίζουν και συγκρατούν, αφενός, τις σκέψεις των ανθρώπων και περιορίζουν τη συμπεριφορά τους. Πέρα, όμως, από αυτό, κάνουν τους ανθρώπους και να λατρεύουν και να κυνηγούν ψεύτικα και πλασματικά πράγματα που δεν μπορούν να αποκτήσουν. Το μόνο, λοιπόν, που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι είναι να προσποιούνται για να κρυφτούν και να καλυφθούν, ώστε να ζήσουν έτσι μια κόσμια, ευγενή ζωή που φαινομενικά είναι ιδιαίτερα αξιοπρεπής. Στην πραγματικότητα, όμως, όταν κάποιος ζει σύμφωνα με αυτές τις ιδέες και απόψεις για την ηθική διαγωγή, διαστρεβλώνονται και περιορίζονται οι σκέψεις της ανθρωπότητας και έτσι ο άνθρωπος εκείνος, υπό την κυριαρχία αυτών των παράλογων ιδεών και απόψεων, δεν ζει μια κανονική, αλλά μια διεστραμμένη ζωή· έτσι δεν είναι; (Ναι.) Παρόλο που οι άνθρωποι δεν θέλουν να ζουν ή να ενεργούν έτσι, δεν μπορούν να απαλλαγούν από τους περιορισμούς αυτών των ιδεολογικών δεσμών. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ζουν απρόθυμα και παρά τη θέλησή τους υπό την επιρροή και τον περιορισμό αυτών των ιδεών και απόψεων. Ταυτόχρονα, λόγω της πίεσης που τους ασκεί η κοινή γνώμη και αυτές οι ιδέες και απόψεις που έχουν μέσα τους, η μόνη τους επιλογή είναι να παρατείνουν την ποταπή τους ύπαρξη σε αυτόν τον κόσμο υποκρινόμενοι και φορώντας το ένα προσωπείο μετά το άλλο. Αυτή είναι η συνέπεια των ρητών περί ηθικής διαγωγής στην ανθρωπότητα. Το έχετε καταλάβει αυτό; (Ναι.) Όσο περισσότερο συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτά τα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή και τα αναλύουμε τόσο πιο καθαρά τα βλέπουν οι άνθρωποι και τόσο περισσότερο αντιλαμβάνονται ότι τα διάφορα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας δεν είναι θετικά πράγματα. Παραπλανούν και βλάπτουν τους ανθρώπους εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε βαθμό που, ακόμη και αφού ακούσουν τα λόγια του Θεού και κατανοήσουν την αλήθεια, εξακολουθούν να μην μπορούν να απαλλαγούν από την επιρροή αυτών των ιδεών και απόψεων της παραδοσιακής κουλτούρας και μάλιστα αγωνίζονται γι’ αυτά τα πράγματα λες και είναι θετικά. Πολλοί άνθρωποι, μάλιστα, τα χρησιμοποιούν και ως υποκατάστατο της αλήθειας και τα κάνουν πράξη ως αλήθεια. Μέσα από τη σημερινή μας συναναστροφή, έχετε κατανοήσει καλύτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτά τα ρητά της παραδοσιακής κουλτούρας περί ηθικής διαγωγής; (Ναι.) Τώρα που τα έχετε κατανοήσει κάπως, ας συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε πάνω σε άλλα ρητά σχετικά με την ηθική διαγωγή.