Όταν ο Θεός επιτελεί το έργο Του, δεν έρχεται για να εμπλακεί σε οποιαδήποτε οικοδόμηση ή κίνημα, αλλά για να εκπληρώσει τη διακονία Του. Κάθε φορά που ενσαρκώνεται, το κάνει μόνο για να πραγματοποιήσει ένα στάδιο του έργου και να εγκαινιάσει μια νέα εποχή. Τώρα έχει έρθει η Εποχή της Βασιλείας, όπως και η εκπαίδευση για τη βασιλεία. Αυτό το στάδιο του έργου δεν είναι το έργο του ανθρώπου, ούτε έχει στόχο την κατεργασία του ανθρώπου μέχρι έναν συγκεκριμένο βαθμό· απεναντίας, έχει στόχο να ολοκληρώσει απλώς ένα μέρος του έργου του Θεού. Αυτό που κάνει Εκείνος δεν είναι το έργο του ανθρώπου, δεν έχει στόχο να επιτύχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα όσον αφορά την κατεργασία του ανθρώπου προτού φύγει από τη γη. Έχει στόχο να εκπληρώσει τη διακονία Του και να ολοκληρώσει το έργο που οφείλει Εκείνος να επιτελέσει, δηλαδή να κάνει τις σωστές διευθετήσεις για το έργο Του επί γης, κι έτσι να δοξαστεί. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού διαφέρει από εκείνο των ανθρώπων που χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα. Όταν έρχεται ο Θεός για να επιτελέσει το έργο Του επί γης, Τον απασχολεί μόνο η εκπλήρωση της διακονίας Του. Όσον αφορά όλα τα άλλα θέματα που δεν σχετίζονται με τη διακονία Του, δεν συμμετέχει σχεδόν καθόλου, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κάνει τα στραβά μάτια. Απλώς επιτελεί το έργο που οφείλει να επιτελέσει και ουδόλως ανησυχεί για το έργο που οφείλει να κάνει ο άνθρωπος. Το έργο που κάνει είναι αποκλειστικά και μόνο αυτό που σχετίζεται με την εποχή στην οποία βρίσκεται και τη διακονία που οφείλει να εκπληρώσει, θαρρείς και όλα τα υπόλοιπα θέματα δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητά Του. Δεν εφοδιάζεται με περισσότερες βασικές γνώσεις σχετικά με τη ζωή ως άνθρωπος μεταξύ ανθρώπων, ούτε μαθαίνει περισσότερες κοινωνικές δεξιότητες, ούτε εφοδιάζεται με οτιδήποτε άλλο που κατανοεί ο άνθρωπος. Δεν Τον ενδιαφέρουν καθόλου τα όλα όσα οφείλει να διαθέτει ο άνθρωπος και απλώς επιτελεί το έργο που είναι καθήκον Του. Κι έτσι, από την άποψη του ανθρώπου, ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ανεπαρκής σε τόσο πολλά, που δεν δίνει σημασία, μάλιστα, σε πολλά από τα πράγματα που οφείλει να διαθέτει ο άνθρωπος, και δεν κατανοεί αυτά τα θέματα. Θέματα όπως η κοινή γνώση περί ζωής, καθώς και οι αρχές που διέπουν την προσωπική συμπεριφορά και τις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους φαίνεται ότι δεν έχουν καμία σχέση με Αυτόν. Όμως εσύ απλώς δεν μπορείς να διαισθανθείς το παραμικρό ίχνος μη κανονικότητας στον ενσαρκωμένο Θεό. Με άλλα λόγια, η ανθρώπινη φύση Του διατηρεί μόνο τη ζωή Του ως κανονικό άνθρωπο και την κανονική συλλογιστική του μυαλού Του, δίνοντάς Του τη δυνατότητα να διακρίνει μεταξύ σωστού και λάθους. Ωστόσο, δεν είναι εφοδιασμένος με τίποτε άλλο, από όλα όσα θα πρέπει να κατέχει μόνο ο άνθρωπος (τα δημιουργημένα όντα). Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να εκπληρώσει τη δική Του διακονία. Το έργο του απευθύνεται σε μια ολόκληρη εποχή, όχι σε κάποιο συγκεκριμένο άτομο ή τόπο, αλλά σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτή είναι η κατεύθυνση του έργου Του και η αρχή σύμφωνα με την οποία εργάζεται. Κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό και ο άνθρωπος δεν μπορεί να συμμετάσχει σε αυτό. Κάθε φορά που ενσαρκώνεται ο Θεός, φέρνει μαζί Του το έργο της εκάστοτε εποχής, και δεν έχει την πρόθεση να ζήσει δίπλα στους ανθρώπους για είκοσι, τριάντα, σαράντα ή ακόμα και εβδομήντα ή ογδόντα έτη, ώστε να μπορέσουν εκείνοι να Τον κατανοήσουν καλύτερα και να αποκτήσουν καλύτερες γνώσεις γι’ Αυτόν. Δεν υπάρχει ανάγκη περί αυτού! Εάν γινόταν αυτό, δεν θα εμβάθυνε καθόλου τη γνώση που έχει ο άνθρωπος για την έμφυτη διάθεση του Θεού. Αντίθετα, θα ενίσχυε μόνο τις αντιλήψεις του και θα καθιστούσε τις αντιλήψεις και τις σκέψεις του απαρχαιωμένες. Οπότε, επιβάλλεται όλοι σας να κατανοήσετε επακριβώς ποιο είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Γίνεται να μην έχετε καταφέρει να κατανοήσετε τα εξής λόγια που σας είπα: «Δεν έχω έλθει για να βιώσω τη ζωή ενός κανονικού ανθρώπου»; Έχετε ξεχάσει τα λόγια: «Ο Θεός δεν έρχεται στη γη για να ζήσει τη ζωή ενός κανονικού ανθρώπου»; Δεν κατανοείτε τι σκοπό έχει ο Θεός με την ενσάρκωσή Του, ούτε γνωρίζετε το νόημα της φράσης: «Πώς θα μπορούσε ο Θεός να έλθει στη γη με την πρόθεση να βιώσει τη ζωή ενός δημιουργημένου όντος;» Ο Θεός έρχεται στη γη μόνο και μόνο για να ολοκληρώσει το έργο Του, επομένως το έργο Του επί γης είναι βραχύβιο. Δεν έρχεται στη γη με την πρόθεση να κάνει το Πνεύμα του Θεού να καλλιεργήσει το σαρκικό Του σώμα και να το καταστήσει ανώτερο άνθρωπο που θα ηγηθεί της εκκλησίας. Όταν ο Θεός έρχεται στη γη, είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται. Ο άνθρωπος, ωστόσο, δεν γνωρίζει το έργο Του και Του προσάπτει πράγματα με το ζόρι. Εντούτοις, όλοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι ο Θεός είναι ο «Λόγος που ενσαρκώνεται», όχι ένα σαρκικό σώμα που έχει καλλιεργηθεί από το Πνεύμα του Θεού για να αναλάβει προσωρινά τον ρόλο του Θεού. Ο ίδιος ο Θεός δεν είναι προϊόν καλλιέργειας, αλλά είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται, και σήμερα επιτελεί επίσημα το έργο Του ανάμεσα σε όλους σας. Όλοι σας γνωρίζετε και παραδέχεστε ότι η ενσάρκωση του Θεού είναι γεγονός, αλλά φέρεστε σαν να την κατανοείτε. Από το έργο του ενσαρκωμένου Θεού έως τη σημασία και την ουσία της ενσάρκωσής Του, είστε ανήμποροι να κατανοήσετε έστω και στο ελάχιστο αυτά τα πράγματα και απλώς ακολουθείτε τους άλλους και απαγγέλλετε, με αβίαστο τρόπο, λόγια από μνήμης. Μήπως πιστεύεις ότι ο ενσαρκωμένος Θεός είναι όπως φαντάζεσαι;

Ο Θεός ενσαρκώνεται αποκλειστικά και μόνο για να καθοδηγήσει την εποχή και να θέσει σε κίνηση νέο έργο. Είναι απαραίτητο να κατανοήσετε αυτό το σημείο. Αυτό διαφέρει κατά πολύ από τη λειτουργία του ανθρώπου, και αυτά τα δύο δεν μπορούν να συγκριθούν. Ο άνθρωπος χρειάζεται μια μακρά περίοδο καλλιέργειας και τελείωσης προτού μπορέσει να χρησιμοποιηθεί για να επιτελέσει έργο, και απαιτείται μια ανθρώπινη φύση ιδιαίτερα υψηλής τάξεως. Ο άνθρωπος δεν πρέπει μόνο να είναι σε θέση να συντηρήσει τη σύνεση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αλλά πρέπει να κατανοήσει περαιτέρω πολλές από τις αρχές και τους κανόνες που διέπουν τη συμπεριφορά του σε σχέση με τους άλλους και, επιπλέον, πρέπει να δεσμευτεί να μελετήσει ακόμη περισσότερα σχετικά με τη σοφία και την ηθική γνώση του ανθρώπου. Αυτά θα πρέπει να είναι τα εφόδια του ανθρώπου. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για τον ενσαρκωμένο Θεό, διότι το έργο Του μήτε αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο μήτε αποτελεί το έργο του ανθρώπου· αντιθέτως, αποτελεί άμεση έκφραση του Είναι Του και άμεση εφαρμογή του έργου που οφείλει Αυτός να επιτελέσει. (Φυσικά, το έργο Του επιτελείται στον κατάλληλο χρόνο, και όχι πρόχειρα ή τυχαία, και ξεκινά όταν φτάνει η ώρα να εκπληρώσει τη διακονία Του.) Δεν συμμετέχει στη ζωή του ανθρώπου ή στο έργο του ανθρώπου, δηλαδή η ανθρώπινη φύση Του δεν είναι εξοπλισμένη με κανένα από αυτά τα στοιχεία (αν και αυτό δεν επηρεάζει το έργο Του). Αυτός εκπληρώνει μόνο τη διακονία Του όταν έρχεται η ώρα να το κάνει. Όποιο κι αν είναι το κύρος Του, απλώς προχωρά αποφασιστικά στο έργο που οφείλει να επιτελέσει. Ό,τι κι αν γνωρίζει ο άνθρωπος για Εκείνον και όποια γνώμη κι αν έχει για Εκείνον, το έργο Του ουδόλως επηρεάζεται. Για παράδειγμα, όταν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, κανείς δεν ήξερε ποιος ήταν ακριβώς, μα Εκείνος απλώς συνέχισε με αποφασιστικότητα την επιτέλεση του έργου Του. Τίποτε από αυτά δεν Τον παρεμπόδισε να κάνει το έργο που όφειλε να κάνει. Επομένως, στην αρχή δεν ομολόγησε ούτε διακήρυξε την ταυτότητά Του, και απλώς έκανε τον άνθρωπο να Τον ακολουθεί. Φυσικά, αυτό δεν ήταν μόνο η ταπεινοφροσύνη του Θεού· ήταν, επίσης, ο τρόπος με τον οποίο εργαζόταν ο Θεός στη σάρκα. Μπορούσε να εργαστεί μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή ο άνθρωπος δεν είχε τη δυνατότητα να Τον αναγνωρίσει με γυμνό μάτι. Και ακόμα κι αν ο άνθρωπος Τον είχε αναγνωρίσει, δεν θα ήταν σε θέση να βοηθήσει στο έργο Του. Επιπλέον, δεν ενσαρκώθηκε ώστε ο άνθρωπος να καταφέρει να γνωρίσει τη σάρκα Του· ο σκοπός ήταν να επιτελέσει έργο και να εκπληρώσει τη διακονία Του. Για τον λόγο αυτόν, δεν θεωρούσε σημαντική τη γνωστοποίηση της ταυτότητάς Του. Όταν ολοκλήρωσε το σύνολο του έργου που όφειλε να επιτελέσει, όλη η ταυτότητα και όλο το κύρος Του έγιναν βέβαια ξεκάθαρα στον άνθρωπο. Ο ενσαρκωμένος Θεός παραμένει σιωπηλός και ποτέ δεν προβαίνει σε διακηρύξεις. Δεν δίνει σημασία ούτε στον άνθρωπο ούτε στο πώς τα καταφέρνει ο άνθρωπος όταν Τον ακολουθεί, και απλώς συνεχίζει αποφασιστικά την εκπλήρωση της διακονίας Του και την επιτέλεση του έργου που οφείλει να επιτελέσει. Κανείς δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο του έργου Του. Όταν έρθει η ώρα να ολοκληρώσει το έργο Του, αυτό οπωσδήποτε θα ολοκληρωθεί και θα φτάσει στο τέλος του, και κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει κάτι διαφορετικό. Μόνο αφότου αναχωρήσει από τον άνθρωπο μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, ο άνθρωπος θα κατανοήσει το έργο που Αυτός επιτελεί, αν και πάλι όχι με απόλυτη σαφήνεια. Και ο άνθρωπος θα χρειαστεί πολύ χρόνο για να κατανοήσει πλήρως την πρόθεση που είχε Εκείνος όταν επιτέλεσε για πρώτη φορά το έργο Του. Με άλλα λόγια, το έργο της εποχής του ενσαρκωμένου Θεού διακρίνεται σε δύο μέρη. Το ένα μέρος αποτελείται από το έργο που επιτελεί ο ίδιος ο ενσαρκωμένος Θεός και από τα λόγια που εκφέρει ο ίδιος ο ενσαρκωμένος Θεός. Μόλις εκπληρωθεί πλήρως η διακονία της σάρκας Του, το άλλο μέρος του έργου πρέπει να επιτελεστεί από εκείνους που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα. Εκείνη είναι η στιγμή που θα πρέπει ο άνθρωπος να εκπληρώσει τη λειτουργία του, διότι ο Θεός έχει ήδη διανοίξει την οδό και ο άνθρωπος πρέπει να πορευτεί σε αυτήν προσωπικά. Με άλλα λόγια, ο ενσαρκωμένος Θεός επιτελεί το ένα μέρος του έργου, κι έπειτα το Άγιο Πνεύμα κι εκείνοι που χρησιμοποιούνται από το Άγιο Πνεύμα θα διαδεχθούν αυτό το έργο. Συνεπώς, ο άνθρωπος θα πρέπει να γνωρίζει τι περιλαμβάνει το έργο που πρέπει πρωτίστως να επιτελέσει ο ενσαρκωμένος Θεός σε αυτό το στάδιο και πρέπει να κατανοεί επακριβώς τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και ποιο είναι το έργο που οφείλει Αυτός να επιτελέσει, και όχι να διατυπώνει απαιτήσεις από τον Θεό σύμφωνα με τις απαιτήσεις που τίθενται στον άνθρωπο. Εδώ έγκειται το σφάλμα του ανθρώπου, η αντίληψή του και, ακόμη περισσότερο, η ανυπακοή του.

Ο Θεός δεν ενσαρκώνεται με την πρόθεση να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει τη σάρκα Του ή να επιτρέψει στον άνθρωπο να διακρίνει τις διαφορές μεταξύ της σάρκας του ενσαρκωμένου Θεού και της σάρκας του ανθρώπου· ούτε και ενσαρκώνεται για να εκπαιδεύσει τις δυνάμεις διάκρισης του ανθρώπου και, πολύ λιγότερο δε, το κάνει με πρόθεση να επιτρέψει στον άνθρωπο να λατρεύει την ενσάρκωση του Θεού, αποκτώντας, έτσι, μεγάλη εξύμνηση. Τίποτε από αυτά δεν αποτελεί την αρχική πρόθεση της ενσάρκωσης του Θεού. Επιπλέον, ο Θεός δεν ενσαρκώνεται για να καταδικάσει τον άνθρωπο, να αποκαλύψει σκόπιμα τον άνθρωπο ή να δυσκολέψει τα πράγματα για τον άνθρωπο. Τίποτε από αυτά δεν αποτελεί την αρχική πρόθεση του Θεού. Κάθε φορά που ενσαρκώνεται ο Θεός, πρόκειται για μια αναπόφευκτη μορφή έργου. Ενεργεί όπως ενεργεί προς χάριν του μεγαλύτερου έργου Του και προς χάριν της μεγαλύτερης διαχείρισής Του, και όχι για τους λόγους που φαντάζεται ο άνθρωπος. Ο Θεός έρχεται στη γη μόνο όταν το απαιτεί το έργο Του και μόνο όταν κρίνεται απαραίτητο. Δεν έρχεται στη γη με την πρόθεση να ρίξει απλώς μια ματιά τριγύρω, αλλά με την πρόθεση να επιτελέσει το έργο που οφείλει να επιτελέσει. Για ποιον άλλο λόγο θα αναλάμβανε ένα τόσο βαρύ φορτίο και θα έπαιρνε τόσο μεγάλα ρίσκα για να επιτελέσει αυτό το έργο; Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο όταν χρειάζεται, και το γεγονός αυτό έχει πάντα μοναδική σημασία. Αν είχε στόχο μόνο να επιτρέψει στους ανθρώπους να Τον δουν και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, τότε, με απόλυτη βεβαιότητα, δεν θα ερχόταν ποτέ μεταξύ των ανθρώπων τόσο επιπόλαια. Έρχεται στη γη για χάρη της διαχείρισής Του και του μεγαλύτερου έργου Του, και για να μπορέσει να αποκτήσει περισσότερους ανθρώπους. Έρχεται για να αντιπροσωπεύσει την εποχή και να κατατροπώσει τον Σατανά, και ενδύεται τη σάρκα για να κατατροπώσει τον Σατανά. Επιπλέον, έρχεται για να καθοδηγήσει όλους τους ανθρώπους στο πώς να ζουν τη ζωή τους. Όλα αυτά αφορούν τη διαχείρισή Του και αφορούν το έργο ολόκληρου του σύμπαντος. Αν ο Θεός ενσαρκωνόταν απλώς και μόνο για να επιτρέψει στον άνθρωπο να γνωρίσει τη σάρκα Του και να ανοίξει τα μάτια των ανθρώπων, τότε γιατί να μην ταξίδευε σε κάθε έθνος; Δεν θα ήταν αυτό υπερβολικά εύκολο; Εντούτοις, δεν το έπραξε, κι αντιθέτως επέλεξε έναν κατάλληλο τόπο για να εγκατασταθεί και να ξεκινήσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. Αυτή η σάρκα από μόνη της έχει μεγάλη σημασία. Αυτός αντιπροσωπεύει μια ολόκληρη εποχή και επιτελεί, επίσης, το έργο μιας ολόκληρης εποχής. Φέρνει την προηγούμενη εποχή στο τέλος της και, συνάμα, αναγγέλλει τη νέα εποχή. Όλα αυτά αποτελούν ένα σημαντικό ζήτημα που απασχολεί τη διαχείριση του Θεού και όλα αυτά είναι η σημασία του ενός σταδίου του έργου, για την επιτέλεση του οποίου έρχεται ο Θεός στη γη. Όταν ήλθε ο Ιησούς στη γη, εξέφρασε μόνο κάποια λόγια και επιτέλεσε κάποιο έργο· δεν Τον απασχολούσε η ζωή του ανθρώπου και έφυγε τη στιγμή που ολοκλήρωσε το έργο Του. Σήμερα, αφού ολοκληρώσω την εκφορά των λόγων Μου και σας τα κληροδοτήσω, και αφού καταλάβετε όλοι, αυτό το στάδιο του έργου Μου θα έχει ολοκληρωθεί, ανεξάρτητα από το πώς θα είναι η ζωή σας. Στο μέλλον, θα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που θα συνεχίσουν αυτό το στάδιο του έργου Μου και θα συνεχίσουν να εργάζονται στη γη σύμφωνα με αυτά τα λόγια. Τότε θα ξεκινήσει το έργο του ανθρώπου και η οικοδόμηση του ανθρώπου. Επί του παρόντος, ωστόσο, ο Θεός επιτελεί το έργο Του απλώς για να εκπληρώσει τη διακονία Του και για να ολοκληρώσει ένα στάδιο του έργου Του. Ο τρόπος που εργάζεται ο Θεός διαφέρει από τον τρόπο εργασίας του ανθρώπου. Στον άνθρωπο αρέσουν οι συναθροίσεις και οι δημόσιες συνάξεις, και δίνει σημασία στις τελετές, ενώ εκείνα που απεχθάνεται περισσότερο ο Θεός είναι επακριβώς οι συναθροίσεις και οι συναντήσεις του ανθρώπου. Ο Θεός συζητά και μιλά με τον άνθρωπο ανεπίσημα· αυτό είναι το έργο του Θεού, το οποίο είναι εξαιρετικά απελευθερωμένο και το οποίο απελευθερώνει κι εσάς. Ωστόσο, απεχθάνομαι απόλυτα να συναθροίζομαι μαζί σας και δεν μπορώ να συνηθίσω μια ζωή τόσο πειθαρχημένη όπως η δική σας. Πιο πολύ απ’ όλα απεχθάνομαι τους κανόνες· θέτουν περιορισμούς στον άνθρωπο, σε σημείο που τον κάνουν να φοβάται να κινηθεί, να φοβάται να μιλήσει και να φοβάται να τραγουδήσει, κι εκείνος κρατά τα μάτια του στυλωμένα πάνω σου. Απεχθάνομαι τελείως τον τρόπο που συναθροίζεστε, όπως και απεχθάνομαι τελείως τις μεγάλες συναθροίσεις. Απλώς αρνούμαι να συναθροιστώ μαζί σας κατ’ αυτόν τον τρόπο, διότι αυτός ο τρόπος ζωής κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται δέσμιος, κι εσείς τηρείτε πάρα πολλά τελετουργικά και πάρα πολλούς κανόνες. Αν σας επιτρεπόταν να ηγηθείτε, θα οδηγούσατε όλους τους ανθρώπους στη σφαίρα των κανόνων, κι εκείνοι δεν θα μπορούσαν να παραμερίσουν τους κανόνες υπό την ηγεσία σας· αντ’ αυτού, η θρησκευτική ατμόσφαιρα θα γινόταν απλώς όλο και πιο έντονη και οι ασκήσεις του ανθρώπου απλώς θα συνέχιζαν να πολλαπλασιάζονται. Μερικοί άνθρωποι συνεχίζουν να κηρύττουν και να μιλούν όταν συναθροίζονται και ποτέ δεν αισθάνονται κόπωση, ενώ κάποιοι μπορούν να κηρύττουν επί καμιά δεκαριά μέρες χωρίς σταματημό. Όλα αυτά θεωρούνται μεγάλες συναθροίσεις και συναντήσεις του ανθρώπου· δεν έχουν καμία σχέση με μια ζωή βρώσης και πόσης, απόλαυσης ή απελευθέρωσης του πνεύματος. Όλα αυτά είναι συναντήσεις! Οι συναντήσεις με τους συνεργάτες σας, καθώς και οι μικρές και οι μεγάλες συναθροίσεις, Μου προκαλούν όλες αποστροφή και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα γι’ αυτές. Αυτή είναι η αρχή σύμφωνα με την οποία εργάζομαι: Δεν είμαι πρόθυμος να κηρύξω σε συναθροίσεις, ούτε θέλω να διακηρύξω τίποτα σε κάποια μεγάλη δημόσια συνάθροιση, πολύ λιγότερο δε, θέλω να σας συγκαλέσω όλους σε μια ολιγοήμερη ειδική διάσκεψη. Δεν το βρίσκω ευχάριστο να κάθεστε όλοι σας, καθωσπρέπει, σε μια συνάθροιση· αποστρέφομαι να σας βλέπω να ζείτε εντός των ορίων οποιασδήποτε τελετής και, ακόμη περισσότερο, αρνούμαι να συμμετάσχω σε μια τέτοια τελετή σας. Όσο περισσότερο το κάνετε, τόσο πιο αποτρόπαιο το βρίσκω. Δεν έχω το παραμικρό ενδιαφέρον γι’ αυτές τις τελετές και τους κανόνες σας· όσο καλή δουλειά κι αν κάνετε με αυτά, τα βρίσκω όλα αποτρόπαια. Το θέμα δεν είναι ότι οι διευθετήσεις σας είναι ακατάλληλες ή ότι έχετε πολύ χαμηλό επίπεδο· το θέμα είναι ότι απεχθάνομαι τον τρόπο ζωής σας και, επιπλέον, αδυνατώ να τον συνηθίσω. Δεν κατανοείτε ούτε στο ελάχιστο το έργο που επιθυμώ να επιτελέσω. Εκείνον τον καιρό, όταν ο Ιησούς επιτελούσε το έργο Του, αφού έκανε κήρυγμα σε κάποιον τόπο, οδηγούσε τους μαθητές Του εκτός πόλεως και μιλούσε μαζί τους σχετικά με τις οδούς που ήταν αναγκαίο να κατανοήσουν. Εργαζόταν συχνά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Το έργο Του ανάμεσα στο πλήθος ήταν λίγο και σποραδικό. Σύμφωνα με αυτό που ζητάτε από Εκείνον, ο ενσαρκωμένος Θεός δεν θα πρέπει να έχει τη ζωή ενός συνηθισμένου ανθρώπου· πρέπει να επιτελέσει το έργο Του και είτε κάθεται, είτε στέκεται, είτε περπατάει, πρέπει να μιλάει. Πρέπει να εργάζεται ανά πάσα στιγμή και δεν μπορεί ποτέ να σταματήσει να «τρέχει», αλλιώς θα είναι αμελής στα καθήκοντά Του. Συνάδουν αυτές οι απαιτήσεις του ανθρώπου με τη λογική του ανθρώπου; Πού είναι η ακεραιότητά σας; Δεν ζητάτε πάρα πολλά; Έχω την ανάγκη να Με εξετάζεις καθώς εργάζομαι; Έχω την ανάγκη να επιβλέπεις καθώς εκπληρώνω τη διακονία Μου; Γνωρίζω καλά τι έργο οφείλω να επιτελέσω και πότε οφείλω να το επιτελέσω· δεν υπάρχει ανάγκη να παρέμβουν οι άλλοι. Ίσως να σου φαίνεται σαν να μην έχω κάνει πολλά, αλλά τότε το έργο Μου βρίσκεται στο τέλος του. Πάρτε για παράδειγμα τα λόγια του Ιησού στα τέσσερα Ευαγγέλια: Δεν ήταν και αυτά περιορισμένα; Εκείνον τον καιρό, όταν ο Ιησούς εισήλθε στη συναγωγή και έκανε ένα κήρυγμα, τελείωσε το πολύ μέσα σε μερικά λεπτά, και όταν είπε όσα είχε να πει, οδήγησε τους μαθητές Του στη βάρκα και έφυγε χωρίς καμία εξήγηση. Το πολύ-πολύ να το συζήτησαν μεταξύ τους όσοι βρίσκονταν στη συναγωγή, αλλά ο Ιησούς δεν μετείχε καθόλου σε αυτό. Ο Θεός κάνει μόνο το έργο που οφείλει να κάνει και τίποτα παραπάνω. Τώρα, πολλοί θέλουν να μιλήσω περισσότερο και να πω περισσότερα, τουλάχιστον επί αρκετές ώρες την ημέρα. Εσείς θεωρείτε ότι ο Θεός παύει να είναι Θεός εκτός κι αν μιλάει, και ότι μόνο Αυτός που μιλάει είναι Θεός. Είστε όλοι τυφλοί! Όλοι κτήνη! Είστε όλοι αδαείς που στερούνται λογικής! Έχετε πάρα πολλές αντιλήψεις! Οι απαιτήσεις σας είναι υπερβολικές! Είστε απάνθρωποι! Δεν κατανοείτε διόλου τι είναι ο Θεός! Πιστεύετε ότι όλοι οι ομιλητές και οι ρήτορες είναι Θεός, και ότι όποιος είναι πρόθυμος να σας παρέχει λόγια είναι ο πατέρας σας. Πείτε Μου, όλοι εσείς με τα «όμορφα χαρακτηριστικά» σας και την «εξαιρετική» σας εμφάνιση, έχετε το παραμικρό ίχνος λογικής; Δεν ξέρετε ούτε καν τι είναι ο ουρανοήλιος! Ο καθένας σας είναι σαν άπληστος και διεφθαρμένος αξιωματούχος, οπότε πώς να λογικευτείτε; Πώς μπορείτε να διακρίνετε μεταξύ σωστού και λάθους; Σας έχω προσφέρει πολλά, αλλά πόσοι από εσάς τα έχετε θεωρήσει σημαντικά; Ποιοι τα κατέχουν απόλυτα; Δεν γνωρίζετε ποιος διάνοιξε την οδό πάνω στην οποία πορεύεστε σήμερα, γι’ αυτό συνεχίζετε να έχετε απαιτήσεις από Εμένα, έχετε αυτές τις γελοίες και παράλογες απαιτήσεις από Εμένα. Δεν έχετε κατακοκκινίσει από ντροπή; Δεν έχω πει αρκετά; Δεν έχω κάνει αρκετά; Ποιος ανάμεσά σας μπορεί στ’ αλήθεια να εκτιμήσει τα λόγια Μου σαν θησαυρό; Όταν βρίσκεστε στην παρουσία Μου, Με κολακεύετε, αλλά όταν δεν βρίσκεστε στην παρουσία Μου, ψεύδεστε και εξαπατάτε! Οι ενέργειές σας είναι υπερβολικά ελεεινές και Μου προκαλούν απέχθεια! Ξέρω ότι ο μόνος λόγος που Μου ζητάτε να μιλώ και να εργάζομαι είναι προς τέρψη των οφθαλμών σας και για να διευρυνθούν οι ορίζοντές σας, και όχι για να μεταμορφωθεί η ζωή σας. Σας έχω πει τόσο πολλά. Η ζωή σας θα έπρεπε να έχει αλλάξει εδώ και πολύ καιρό, οπότε γιατί συνεχίζετε να ξανακυλάτε ακόμη και τώρα στις παλιές σας καταστάσεις; Μήπως κάποιος σάς έχει στερήσει τα λόγια Μου και δεν τα έχετε λάβει; Για να πω την αλήθεια, δεν θέλω να πω τίποτα παραπάνω σε εκφυλισμένους όπως εσάς —θα ήταν μάταιο! Δεν επιθυμώ να κάνω τόσο πολύ ανώφελο έργο! Επιθυμείτε μόνο να διευρύνετε τους ορίζοντές σας ή να χορτάσουν θέαμα τα μάτια σας, και όχι να αποκτήσετε ζωή! Όλοι σας αυταπατάστε! Σας ερωτώ, πόσα από αυτά που σας έχω πει πρόσωπο με πρόσωπο έχετε κάνει πράξη; Το μόνο που κάνετε είναι κόλπα για να εξαπατήσετε τους άλλους! Απεχθάνομαι εκείνους ανάμεσά σας που αρέσκονται να παρακολουθούν σαν θεατές και βρίσκω την περιέργειά σας βαθύτατα αποτρόπαιη. Αν δεν είστε εδώ για να αναζητήσετε την αληθινή οδό και δεν διψάτε για την αλήθεια, τότε είστε αυτοί που απεχθάνομαι! Ξέρω ότι Με ακούτε να μιλώ μόνο και μόνο για να ικανοποιήσετε την περιέργειά σας ή να εκπληρώσετε τη μία ή την άλλη άπληστη επιθυμία σας. Δεν σκέπτεστε καθόλου να αναζητήσετε την ύπαρξη της αλήθειας ή να εξερευνήσετε τον σωστό δρόμο της εισόδου στη ζωή· τέτοιες απαιτήσεις απλώς δεν υφίστανται σε εσάς. Το μόνο που κάνετε είναι να συμπεριφέρεστε στον Θεό σαν κάποιο παιχνιδάκι που μελετάτε και θαυμάζετε. Έχετε ελάχιστο πάθος για να αναζητήσετε τη ζωή, μα τεράστια επιθυμία να είστε περίεργοι! Το να επεξηγώ την οδό της ζωής σε τέτοιους ανθρώπους ισοδυναμεί με το να μιλώ σε τοίχο· θα ήταν προτιμότερο να μη μιλώ καθόλου! Επιτρέψτε Μου να σας πω το εξής: Αν ψάχνετε απλώς να γεμίσετε το κενό μέσα στην καρδιά σας, τότε καλύτερα να μην έρθετε σ’ Εμένα! Οφείλετε να δώσετε σημασία στο να αποκτήσετε ζωή! Μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας! Καλύτερα να μην παίρνετε την περιέργειά σας ως τη βάση για να επιδιώκετε τη ζωή ούτε να τη χρησιμοποιείτε ως πρόφαση για να Μου ζητήσετε να σας μιλήσω. Όλα αυτά είναι κόλπα στα οποία είστε αυθεντίες! Σε ερωτώ και πάλι: Σε πόσα από αυτά στα οποία σου ζητώ να εισέλθεις, έχεις όντως εισέλθει; Έχεις κατανοήσει όλα όσα σου έχω πει; Έχεις καταφέρει να κάνεις πράξη όλα όσα σου έχω πει;

Το έργο κάθε εποχής ξεκινάει από τον ίδιο τον Θεό, αλλά εσύ θα πρέπει να γνωρίζεις ότι, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, Εκείνος δεν έρχεται για να ξεκινήσει ένα κίνημα, ούτε για να πραγματοποιήσει ειδικές διασκέψεις, ούτε για να δημιουργήσει κάποιο είδος οργάνωσης για λογαριασμό σας. Έρχεται αποκλειστικά και μόνο για να επιτελέσει το έργο που οφείλει να επιτελέσει. Το έργο του δεν περιορίζεται από κανέναν άνθρωπο. Επιτελεί το έργο Του όπως επιθυμεί ο ίδιος· ανεξάρτητα από το τι σκέφτεται ή γνωρίζει ο άνθρωπος γι’ αυτό, Εκείνος ενδιαφέρεται μόνο να επιτελέσει το έργο Του. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι και σήμερα, έχουν ήδη υπάρξει τρία στάδια έργου. Από τον Ιεχωβά ως τον Ιησού και από την Εποχή του Νόμου μέχρι την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός δεν συγκάλεσε ποτέ μια ειδική διάσκεψη για τον άνθρωπο, ούτε συγκέντρωσε ποτέ όλους τους ανθρώπους για να συγκαλέσει μια ειδική παγκόσμια διάσκεψη εργασίας, κι έτσι να επεκτείνει το πεδίο του έργου Του. Το μόνο που κάνει είναι να επιτελεί το αρχικό έργο μιας ολόκληρης εποχής στον κατάλληλο χρόνο και τόπο, αναγγέλλοντας, έτσι, την εποχή και καθοδηγώντας τους ανθρώπους στο πώς να ζήσουν τη ζωή τους. Οι ειδικές διασκέψεις είναι οι συναθροίσεις του ανθρώπου. Η συγκέντρωση των ανθρώπων για την τέλεση εορτασμών είναι έργο του ανθρώπου. Ο Θεός δεν τηρεί τις γιορτές και, επιπλέον, τις αποστρέφεται. Δεν συγκαλεί ειδικές διασκέψεις και, επιπλέον, τις αποστρέφεται. Τώρα θα πρέπει να κατανοείς επακριβώς ποιο είναι το έργο που γίνεται από τον ενσαρκωμένο Θεό!