Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος και πιο αρμόδιος από τον ενσαρκωμένο Θεό για να κρίνει τη διαφθορά της σάρκας του ανθρώπου. Εάν η κρίση διεξαγόταν απευθείας από το Πνεύμα του Θεού, τότε δεν θα ήταν καθολική. Επιπλέον, ένα τέτοιο έργο θα ήταν δύσκολο για τον άνθρωπο να το δεχτεί, διότι το Πνεύμα δεν είναι σε θέση να έρθει αντιμέτωπο με τον άνθρωπο και γι’ αυτό, τα αποτελέσματα δεν θα ήταν άμεσα, πόσο μάλλον θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει την απρόσβλητη διάθεση του Θεού πιο καθαρά. Ο Σατανάς μπορεί να νικηθεί πλήρως μόνο αν ο ενσαρκωμένος Θεός κρίνει τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Όντας ίδιος με τον άνθρωπο που κατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση, ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κρίνει άμεσα την αδικία του ανθρώπου. Αυτό είναι το σημάδι της έμφυτης αγιότητας και της εξαιρετικότητάς Του. Μόνο ο Θεός είναι ικανός και σε θέση να κρίνει τον άνθρωπο, επειδή κατέχει την αλήθεια και τη δικαιοσύνη κι έτσι, είναι ικανός να κρίνει τον άνθρωπο. Όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, δεν είναι κατάλληλοι να κρίνουν τους άλλους. Αν αυτή η δουλειά γινόταν από το Πνεύμα του Θεού, τότε δεν θα ήταν νίκη επί του Σατανά. Το Πνεύμα είναι εγγενώς πιο υψηλό από τα θνητά όντα και το Πνεύμα του Θεού είναι εγγενώς άγιο και θριαμβεύει πάνω στη σάρκα. Αν το Πνεύμα έκανε αυτό το έργο απευθείας, δεν θα ήταν σε θέση να κρίνει όλη την ανυπακοή του ανθρώπου και δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει όλη την αδικία του ανθρώπου. Διότι το έργο της κρίσης διεξάγεται και μέσω των ανθρώπινων αντιλήψεων για τον Θεό κι ο άνθρωπος δεν είχε ποτέ συγκεκριμένες αντιλήψεις για το Πνεύμα κι έτσι, το Πνεύμα δεν είναι σε θέση ν’ αποκαλύψει καλύτερα την αδικία του ανθρώπου, πόσο μάλλον ν’ αποκαλύψει πλήρως αυτή την αδικία. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο εχθρός όλων εκείνων που δεν Τον γνωρίζουν. Μέσω της κρίσης των αντιλήψεων του ανθρώπου και της εναντίωσης προς Αυτόν, αποκαλύπτει όλη την ανυπακοή της ανθρωπότητας. Οι συνέπειες του έργου Του στη σάρκα είναι πιο εμφανείς από εκείνες του έργου του Πνεύματος. Κι έτσι, η κρίση όλης της ανθρωπότητας δεν εκτελείται απευθείας από το Πνεύμα, αλλά είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ορατός και απτός από τον άνθρωπο κι ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να κατακτήσει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο. Στη σχέση του με τον ενσαρκωμένο Θεό, ο άνθρωπος προχωρά από την εναντίωση στην υπακοή, από τη δίωξη στην αποδοχή, από την σύλληψη στη γνώση κι από την απόρριψη στην αγάπη. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του έργου του ενσαρκωμένου Θεού. Ο άνθρωπος σώζεται μόνο με την αποδοχή της κρίσης Του, μόνο σταδιακά Τον γνωρίζει μέσα από τα λόγια του στόματός Του, κατακτάται απ’ Αυτόν κατά τη διάρκεια της εναντίωσής του σ’ Αυτόν και δέχεται την προσφορά της ζωής από Αυτόν κατά την αποδοχή της παίδευσής Του. Όλο αυτό το έργο είναι το έργο του ενσαρκωμένου Θεού κι όχι το έργο του Θεού στην υπόσταση του Πνεύματος. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι το μεγαλύτερο έργο και το πιο βαθύ έργο, και το κρίσιμο μέρος των τριών σταδίων του έργου του Θεού είναι τα δύο στάδια του έργου της ενσάρκωσης. Η βαθιά διαφθορά του ανθρώπου είναι ένα μεγάλο εμπόδιο στο έργο του ενσαρκωμένου Θεού. Ειδικότερα, το έργο που πραγματοποιείται στους ανθρώπους των εσχάτων ημερών είναι εξαιρετικά δύσκολο, το περιβάλλον είναι εχθρικό και το επίπεδο κάθε είδους ατόμου είναι αρκετά χαμηλό. Ωστόσο, στο τέλος αυτού του έργου, θα επιτυγχάνει το σωστό αποτέλεσμα, χωρίς καμία ατέλεια. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του έργου της ενσάρκωσης κι αυτό το αποτέλεσμα είναι πιο πειστικό απ’ αυτό του έργου του Πνεύματος. Τα τρία στάδια του έργου του Θεού πρέπει να ολοκληρωθούν από τον Θεό στη σάρκα και πρέπει να ολοκληρωθούν από τον ενσαρκωμένο Θεό. Το σημαντικότερο και πιο καίριο έργο γίνεται από τον σαρκωμένο Θεό και η σωτηρία του ανθρώπου πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον ενσαρκωμένο Θεό. Ακόμα κι αν όλη η ανθρωπότητα αισθάνεται ότι ο ενσαρκωμένος Θεός δεν σχετίζεται με τον άνθρωπο, στην πραγματικότητα, η σάρκα τούτη αφορά τη μοίρα και την ύπαρξη ολόκληρης της ανθρωπότητας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού