Ο μόνος λόγος που ο ενσαρκωμένος Θεός έχει ενσαρκωθεί, είναι λόγω των αναγκών του διεφθαρμένου ανθρώπου. Είναι εξαιτίας των αναγκών του ανθρώπου κι όχι του Θεού, και όλες οι θυσίες και τα παθήματα Του είναι για χάρη της ανθρωπότητας κι όχι προς όφελος του ίδιου του Θεού. Δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ή αμοιβές για τον Θεό. Δεν θα αποκομίσει κάποια μελλοντική συγκομιδή, αλλά μόνο εκείνη που υπάρχει αρχικά ως οφειλή προς Αυτόν. Ό,τι κάνει και όσα θυσιάζει για την ανθρωπότητα δεν γίνονται ώστε να κερδίσει μεγάλες ανταμοιβές, αλλά καθαρά για χάρη της ανθρωπότητας. Αν και το έργο του ενσαρκωμένου Θεού συνεπάγεται πολλές αδιανόητες δυσκολίες, τα αποτελέσματα που τελικά επιτυγχάνονται υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα του έργου που γίνεται απευθείας από το Πνεύμα. Το έργο της σάρκας συνεπάγεται πολλές δυσκολίες, και η σάρκα δεν μπορεί να έχει την ίδια μεγαλόπρεπη ταυτότητα με το Πνεύμα, δεν μπορεί να εκτελεί τις ίδιες υπερφυσικές πράξεις όπως το Πνεύμα, πόσο μάλλον να έχει την ίδια εξουσία με το Πνεύμα. Ωστόσο, η ουσία του έργου που κάνει αυτή η κοινή σάρκα είναι πολύ υψηλότερη από εκείνη του έργου που γίνεται απευθείας από το Πνεύμα, κι αυτή η σάρκα Του είναι η απάντηση σε όλες τις ανάγκες του ανθρώπου. Για όσους θα σωθούν, η αξία χρήσης του Πνεύματος είναι πολύ κατώτερη από αυτή της σάρκας: Το έργο του Πνεύματος είναι ικανό να καλύψει ολόκληρο το σύμπαν, να διαπεράσει όλα τα βουνά, τα ποτάμια, τις λίμνες και τους ωκεανούς, αλλά το έργο της σάρκας σχετίζεται πιο αποτελεσματικά με κάθε άτομο, με το οποίο έχει επαφή. Επιπλέον, η σάρκα του Θεού με απτή μορφή μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητή και να την εμπιστευτεί ο άνθρωπος και μπορεί να εμβαθύνει περαιτέρω τη γνώση του ανθρώπου για τον Θεό και να αφήσει στον άνθρωπο μια πιο βαθιά εντύπωση για τις πραγματικές πράξεις του Θεού. Το έργο του Πνεύματος περιβάλλεται από μυστήριο κι έτσι, είναι δύσκολο για τα θνητά όντα να το κατανοήσουν κι ακόμα πιο δύσκολο να το δουν κι έτσι, μπορούν να στηριχθούν μόνο σε κενές φαντασιώσεις. Το έργο της σάρκας, ωστόσο, είναι φυσιολογικό, βασίζεται στην πραγματικότητα, διαθέτει πλούσια σοφία και είναι γεγονός που μπορεί να παρατηρηθεί και από τα μάτια του ανθρώπου. Ο άνθρωπος μπορεί προσωπικά να βιώσει τη σοφία του έργου του Θεού και δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί την πλούσια φαντασία του. Αυτή είναι η ακρίβεια και η πραγματική αξία του έργου του ενσαρκωμένου Θεού. Το Πνεύμα μπορεί να κάνει μόνο πράγματα που είναι αόρατα για τον άνθρωπο και που είναι δύσκολο να τα φανταστεί κανείς, όπως, για παράδειγμα, η διαφώτιση του Πνεύματος, η κίνηση του Πνεύματος και η καθοδήγηση του Πνεύματος, αλλά για τον νοήμονα άνθρωπο, αυτά δεν παρέχουν κάποιο σαφές νόημα. Παρέχουν μόνο ένα συγκινητικό ή ένα ευρύ νόημα και δεν μπορούν να δώσουν οδηγίες με λέξεις. Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικό: Έχει ακριβή καθοδήγηση λέξεων, έχει σαφή βούληση και έχει σαφείς στόχους που απαιτεί. Κι έτσι, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να ψάχνεται ή να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του, πόσο μάλλον να κάνει εικασίες. Αυτή είναι η σαφήνεια του έργου στη σάρκα και η μεγάλη του διαφορά από το έργο του Πνεύματος. Το έργο του Πνεύματος είναι κατάλληλο μόνο για ένα περιορισμένο πεδίο και δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο της σάρκας. Το έργο της σάρκας δίνει στον άνθρωπο πολύ ακριβέστερους και αναγκαίους στόχους και πολύ πιο πραγματική, πολύτιμη γνώση απ’ ότι το έργο του Πνεύματος. Το έργο που έχει τη μεγαλύτερη αξία για τον διεφθαρμένο άνθρωπο είναι αυτό που παρέχει ακριβείς λέξεις, σαφείς στόχους που πρέπει να επιδιώξει, και που μπορεί να δει και να αγγίξει. Μόνο το πραγματικό έργο και η έγκαιρη καθοδήγηση ταιριάζουν στις προτιμήσεις του ανθρώπου και μόνο το αληθινό έργο μπορεί να σώσει τον άνθρωπο από τη διεφθαρμένη και εξαθλιωμένη διάθεσή του. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο από τον ενσαρκωμένο Θεό. Μόνο ο ενσαρκωμένος Θεός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο από την πρώην διεφθαρμένη και εξαθλιωμένη διάθεσή του. Παρόλο που το Πνεύμα είναι η έμφυτη ουσία του Θεού, τέτοιο έργο μπορεί να γίνει μόνο με τη σάρκα Του. Εάν το Πνεύμα δούλευε μόνο Του, τότε δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει το έργο Του —αυτή είναι μια απλή αλήθεια. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν γίνει εχθροί του Θεού εξαιτίας αυτής της σάρκας, όταν τελειώνει το έργο Του, εκείνοι που είναι εναντίον Του όχι μόνο θα παύσουν να είναι εχθροί Του, αλλά, αντίθετα, θα γίνουν μάρτυρές Του. Θα γίνουν μάρτυρες που έχουν κατακτηθεί απ’ Αυτόν, μάρτυρες που είναι συμβατοί μαζί Του και αχώριστοι απ’ Αυτόν. Θα κάνει τον άνθρωπο να γνωρίζει τη σημασία του έργου Του στη σάρκα για τον άνθρωπο και ο άνθρωπος θα γνωρίζει τη σημασία αυτής της σάρκας για το νόημα της ύπαρξης του ανθρώπου. Θα γνωρίζει την πραγματική Του αξία για την εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής και, επιπλέον, θα γνωρίζει ότι αυτή η σάρκα θα γίνει μια ζώσα πηγή της ζωής, την οποία ο άνθρωπος δεν θα αντέξει να αποχωριστεί. Αν και η ενσάρκωση του Θεού απέχει πολύ από την ταύτιση με την ταυτότητα και τη θέση του Θεού και φαίνεται στον άνθρωπο να είναι ασύμβατη με την πραγματική Του κατάσταση, αυτή η σάρκα που δεν διαθέτει την αληθινή εικόνα του Θεού ή την πραγματική ταυτότητα του Θεού, μπορεί να επιτελέσει το έργο που το Πνεύμα του Θεού δεν είναι σε θέση να κάνει απευθείας. Αυτή είναι, λοιπόν, η αληθινή σημασία και αξία της ενσάρκωσης του Θεού και αυτή είναι η σημασία και η αξία που ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει και να αναγνωρίσει. Αν και όλοι οι άνθρωποι σέβονται το Πνεύμα του Θεού και περιφρονούν τη σάρκα του Θεού, ανεξάρτητα από το πώς βλέπουν τα πράγματα ή σκέπτονται, η πραγματική σημασία και αξία της σάρκας υπερβαίνει κατά πολύ αυτήν του Πνεύματος. Φυσικά, αυτό ισχύει μόνο για τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Για όσους αναζητούν την αλήθεια και λαχταρούν για την εμφάνιση του Θεού, το έργο του Πνεύματος μπορεί να προσφέρει μόνο συναίσθημα ή αποκάλυψη, μια αίσθηση θαυμασμού που είναι ανεξήγητη και αδιανόητη, και μια αίσθηση ότι είναι μεγάλο, υπερβατικό και αξιοθαύμαστο, αλλά, παράλληλα, άπιαστο και ανέφικτο για όλους. Ο άνθρωπος και το Πνεύμα του Θεού μπορούν μόνο να κοιτάξουν ο ένας τον άλλον από μακριά, σαν να υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ τους και δεν μπορούν ποτέ να είναι όμοιοι, σαν να χωρίζονται από μια αόρατη διαχωριστική γραμμή. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι μια ψευδαίσθηση που δόθηκε στον άνθρωπο από το Πνεύμα κι αυτό συμβαίνει επειδή το Πνεύμα και ο άνθρωπος δεν είναι του ίδιου είδους, το Πνεύμα και ο άνθρωπος δεν θα συνυπάρξουν ποτέ στον ίδιο κόσμο κι επειδή το Πνεύμα δεν κατέχει τίποτα το ανθρώπινο. Έτσι, ο άνθρωπος δεν χρειάζεται το Πνεύμα, γιατί το Πνεύμα δεν μπορεί να κάνει άμεσα το έργο που χρειάζεται ο άνθρωπος. Το έργο της σάρκας προσφέρει στον άνθρωπο πραγματικούς στόχους για να τους ακολουθήσει, όπως και σαφή λόγια και μια αίσθηση ότι Εκείνος είναι πραγματικός και φυσιολογικός, ότι είναι ταπεινός και συνηθισμένος. Αν και ο άνθρωπος μπορεί να Τον φοβάται, για τους περισσότερους ανθρώπους είναι εύκολο να συνδεθούν μαζί Του: Ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει το πρόσωπό Του και να ακούει τη φωνή Του και δεν χρειάζεται να Τον κοιτάει από μακριά. Αυτή η σάρκα δίνει την αίσθηση ότι είναι προσιτή στον άνθρωπο κι όχι απομακρυσμένη ούτε ακατανόητη, αλλά ορατή και απτή, γιατί αυτή η σάρκα συνυπάρχει στον ίδιο κόσμο με τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού