Κάθε άνθρωπος στην ανθρωπότητα οφείλει να αποδεχτεί να τον παρακολουθεί το Πνεύμα Μου, να εξετάζει προσεκτικά καθετί που λέει και πράττει και, επιπλέον, να κοιτάζει τα θαυμαστά έργα Μου. Πώς νιώθετε τη στιγμή της έλευσης της βασιλείας στη γη; Όταν οι υιοί και ο λαός Μου συρρέουν στον θρόνο Μου, ξεκινώ επίσημα την κρίση ενώπιον του μεγάλου λευκού θρόνου. Τουτέστιν, όταν ξεκινώ το έργο Μου στη γη αυτοπροσώπως, και όταν η εποχή της κρίσης πλησιάζει στο τέλος της, αρχίζω να απευθύνω τα λόγια Μου προς ολόκληρο το σύμπαν, και απελευθερώνω τη φωνή του Πνεύματός Μου σε ολόκληρο το σύμπαν. Με τα λόγια Μου, θα ξεπλύνω από τις ακαθαρσίες όλους τους ανθρώπους και όλα όσα είναι στον ουρανό και επί γης, έτσι ώστε η γη να μην είναι πλέον ακάθαρτη και έκφυλη, αλλά μια αγία βασιλεία. Θα ανανεώσω τα πάντα, έτσι ώστε να διατίθενται προς χρήση Μου, έτσι ώστε να μην φέρουν πλέον την γήινη πνοή και να μην μολύνονται πλέον από τη γεύση του εδάφους. Στη γη, ο άνθρωπος πασχίζει να βρει πού στοχεύουν και από πού προέρχονται τα λόγια Μου, και έχει παρατηρήσει τα έργα Μου, όμως κανένας δεν έμαθε ποτέ πραγματικά από πού προέρχονται τα λόγια Μου και κανένας δεν έχει ποτέ δει πραγματικά το θαύμα στα έργα Μου. Σήμερα μόνο, όταν έρχομαι αυτοπροσώπως ανάμεσα στους ανθρώπους και εκφράζω τα λόγια Μου, οι άνθρωποι αποκτούν λίγη γνώση σχετικά μ’ Εμένα, εξαλείφοντας τον χώρο για το «Εγώ» στις σκέψεις τους, αντ’ αυτού δημιουργώντας μια θέση για τον πρακτικό Θεό στη συνείδησή τους. Ο άνθρωπος έχει αντιλήψεις και είναι γεμάτος περιέργεια. Ποιος δεν θα ήθελε να δει τον Θεό; Ποιος δεν θα ήθελε να συναντήσει τον Θεό; Όμως, το μόνο πράγμα που καταλαμβάνει μια συγκεκριμένη θέση στην καρδιά του ανθρώπου είναι ο Θεός που ο άνθρωπος νιώθει ότι είναι ασαφής και αόριστος. Ποιος θα το συνειδητοποιούσε αυτό αν δεν του το έλεγα ξεκάθαρα; Ποιος θα πίστευε πραγματικά ότι Εγώ όντως υπάρχω; Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία; Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του «Εγώ» στην καρδιά του ανθρώπου και του «Εγώ» της πραγματικότητας, και κανείς δεν είναι ικανός να τα συγκρίνει. Εάν δεν είχα ενσαρκωθεί, ο άνθρωπος δεν θα Με γνώριζε ποτέ, και ακόμα κι αν κατόρθωνε να Με γνωρίσει, δεν θα εξακολουθούσε αυτή η γνώση να είναι αντίληψη; Κάθε μέρα περπατώ ανάμεσα στη συνεχή ροή των ανθρώπων και κάθε μέρα εργάζομαι μέσα σε κάθε άνθρωπο. Όταν ο άνθρωπος Με δει αληθινά, θα μπορέσει να με γνωρίσει στα λόγια Μου και θα κατανοήσει τα μέσα με τα οποία μιλώ καθώς και τις προθέσεις Μου.

Όταν η βασιλεία φτάσει επίσημα στη γη, τι, μεταξύ των πάντων, δεν σιωπά; Ποιος, μεταξύ όλων των ανθρώπων, δεν φοβάται; Περπατώ παντού σε όλο το σύμπαν, και όλα έχουν ρυθμιστεί από Μένα αυτοπροσώπως. Αυτή τη στιγμή, ποιος δεν γνωρίζει ότι τα έργα Μου είναι υπέροχα; Τα χέρια μου συγκρατούν τα πάντα, αλλά είμαι και πάνω από τα πάντα. Σήμερα, δεν είναι η ενσάρκωση Μου και η προσωπική Μου παρουσία μεταξύ των ανθρώπων το πραγματικό νόημα της ταπεινότητας και της απόκρυψης Μου; Εξωτερικά, πολλοί άνθρωποι Με χειροκροτούν ως καλό, και Με δοξολογούν ως περικαλλή, αλλά ποιος Με γνωρίζει πραγματικά; Σήμερα, γιατί ζητώ να Με γνωρίσετε; Δεν είναι άραγε ο στόχος μου να ταπεινώσω τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα; Δεν θέλω να αναγκάσω τον άνθρωπο να Με δοξολογήσει, αλλά να τον κάνω να Με γνωρίσει, μέσω του οποίου θα κατορθώσει να Με αγαπήσει, και επομένως να Με δοξολογήσει. Αυτή η δοξολογία είναι αντάξια του ονόματός της και δεν είναι κούφια λόγια. Μόνο μια τέτοια δοξολογία μπορεί να φτάσει στον θρόνο Μου και να εκτοξευθεί στον ουρανό. Επειδή ο άνθρωπος έχει υποβληθεί σε πειρασμούς και διαφθαρεί από τον Σατανά, επειδή έχει καταληφθεί από τη σκέψη των αντιλήψεων, έχω ενσαρκωθεί για να κατακτήσω αυτοπροσώπως όλη την ανθρωπότητα, να αποκαλύψω όλες τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και να συντρίψω τον τρόπο σκέψης του ανθρώπου. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος δεν παρελαύνει πλέον ενώπιόν Μου, και δεν Με υπηρετεί πλέον χρησιμοποιώντας τις δικές του αντιλήψεις, οπότε το «Εγώ» στις αντιλήψεις του ανθρώπου διαλύεται εντελώς. Όταν έλθει η βασιλεία, ξεκινώ καταρχάς αυτό το στάδιο του έργου, και το κάνω μεταξύ του λαού Μου. Εφόσον είστε ο λαός Μου που γεννήθηκε στη χώρα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, σίγουρα δεν υπάρχει μόνο ελάχιστο ή λίγο δηλητήριο του μεγάλου κόκκινου δράκοντα μέσα σας. Έτσι, αυτό το στάδιο του έργου Μου εστιάζεται κυρίως σ’ εσάς, και αυτή είναι μια πτυχή της σημασίας της ενσάρκωσής Μου στην Κίνα. Οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν ακόμη και ένα μέρος από τα λόγια που εκφράζω και όταν το κάνουν, η κατανόησή τους είναι θολή και μπερδεμένη. Αυτό είναι ένα από τα σημεία καμπής της μεθόδου με την οποία μιλάω. Εάν όλοι οι άνθρωποι ήταν σε θέση να διαβάσουν τα λόγια Μου και να κατανοήσουν το νόημά τους, τότε ποιος από τους ανθρώπους θα μπορούσε να σωθεί, και να μην ριχτεί στον Άδη; Όταν ο άνθρωπος Με γνωρίσει και Με υπακούσει θα είναι όταν θα αναπαυτώ, και θα είναι η ίδια στιγμή που ο άνθρωπος θα είναι σε θέση να κατανοήσει το νόημα των λόγων Μου. Σήμερα, το ανάστημά σας είναι υπερβολικά μικρό, είναι σχεδόν θλιβερά μικρό, ούτε καν αντάξιο για να ανυψωθεί —για να μην μιλήσουμε για τη γνώση σας για Μένα.

Παρόλο που λέω ότι οι άγγελοι άρχισαν να αποστέλλονται για να καθοδηγήσουν τους υιούς και τον λαό Μου, κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει το νόημα των λόγων Μου. Όταν έρχομαι αυτοπροσώπως μεταξύ των ανθρώπων, οι άγγελοι αρχίζουν ταυτόχρονα το έργο της καθοδήγησης, και κατά τη διάρκεια της καθοδήγησης των αγγέλων, όλοι οι υιοί και ο λαός όχι μόνο λαμβάνουν δοκιμασίες και καθοδήγηση, αλλά είναι επίσης σε θέση να βλέπουν ιδίοις όμμασι την εμφάνιση κάθε είδους οραμάτων. Επειδή εργάζομαι άμεσα στη θεϊκή φύση, όλα εισέρχονται σε μια νέα αρχή, και επειδή αυτή η θεϊκή φύση εργάζεται άμεσα, δεν περιορίζεται από την ανθρώπινη φύση στο παραμικρό, και φαίνεται στον άνθρωπο ότι λειτουργεί ελεύθερα κάτω από υπερφυσικές συνθήκες. Ωστόσο, για Μένα, όλα είναι φυσιολογικά (ο άνθρωπος πιστεύει ότι είναι υπερφυσικά γιατί ποτέ δεν έχει έρθει σε άμεση επαφή με τη θεϊκή φύση). Η θεϊκή φύση δεν διακατέχεται από καμία ανθρώπινη αντίληψη, και δεν έχει μολυνθεί από την ανθρώπινη ερμηνεία. Οι άνθρωποι θα το δουν αυτό μόνο όταν όλοι εισέλθουν στον σωστό δρόμο. Επειδή τώρα είναι η αρχή, όσον αφορά την είσοδό του ο άνθρωπος έχει πολλές ελλείψεις, και αυτά τα ελαττώματα και η αδιαφάνεια δύσκολα μπορούν να αποφευχθούν. Σήμερα, δεδομένου ότι σας οδήγησα σ’ αυτό το σημείο, έκανα τις κατάλληλες ρυθμίσεις και έχω τους δικούς Μου στόχους. Αν σας τους έλεγα σήμερα, θα ήσασταν όντως σε θέση να τους γνωρίσετε; Γνωρίζω καλά τις σκέψεις του ανθρώπινου νου και τις επιθυμίες της ανθρώπινης καρδιάς: ποιος δεν έψαξε ποτέ να βρει μια διέξοδο για τον ίδιο; Ποιος δεν σκέφτηκε ποτέ τις δικές του προοπτικές; Παρόλο που ο άνθρωπος έχει μια πλούσια και πρισματική διάνοια, ποιος ήταν σε θέση να προβλέψει ότι, μετά από αιώνες, το παρόν θα αποδεικνυόταν ως έχει; Είναι αυτός πράγματι ο καρπός των δικών σου υποκειμενικών προσπαθειών; Είναι αυτή η πληρωμή για την ακούραστη εργατικότητά σου; Είναι αυτή η όμορφη εικόνα που οραματίστηκε το μυαλό σου; Αν δεν καθοδηγούσα όλη την ανθρωπότητα, ποιος θα μπορούσε να εξαιρεθεί από τις ρυθμίσεις Μου και να βρει άλλη διέξοδο; Οι σκέψεις και οι επιθυμίες του ανθρώπου τον έχουν φέρει άραγε στο σήμερα; Πολλοί άνθρωποι περνούν ολόκληρη τη ζωή τους χωρίς να εκπληρώνονται οι επιθυμίες τους. Οφείλεται αυτό σε κάποιο σφάλμα στον τρόπο σκέψης τους; Οι ζωές πολλών ανθρώπων γεμίζουν με απροσδόκητη αγαλλίαση και ικανοποίηση. Συμβαίνει αυτό πραγματικά επειδή έχουν πολύ μικρές προσδοκίες; Ποιος από ολόκληρη την ανθρωπότητα δεν λαμβάνει φροντίδα στα μάτια του Παντοδύναμου; Ποιος δεν ζει εν τω μέσω του προκαθορισμένου προορισμού του Παντοδύναμου; Ποιου η γέννηση και ο θάνατος προέρχονται από τις δικές του επιλογές; Ελέγχει άραγε ο άνθρωπος τη μοίρα του; Πολλοί άνθρωποι ζητούν απεγνωσμένα τον θάνατο, αλλά είναι πολύ μακριά από αυτούς. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι δυνατοί στη ζωή και να φοβούνται τον θάνατο, όμως χωρίς να το γνωρίζουν, η ημέρα του τέλους τους πλησιάζει, βυθίζοντάς τους στην άβυσσο του θανάτου. Πολλοί άνθρωποι κοιτούν στον ουρανό και αναστενάζουν βαθιά. Πολλοί άνθρωποι ξεσπάνε σε γοερό κλάμα με μεγάλα αναφιλητά. Πολλοί άνθρωποι πέφτουν εν μέσω δοκιμασιών. Και πολλοί άνθρωποι γίνονται αιχμάλωτοι του πειρασμού. Αν και δεν εμφανίζομαι αυτοπροσώπως για να επιτρέψω στον άνθρωπο να Με δει καθαρά, πολλοί άνθρωποι φοβούνται να δουν το πρόσωπό Μου, τρέμοντας μην τους σκοτώσω, μην τους αφανίσω. Με γνωρίζει όντως ο άνθρωπος ή όχι; Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Έτσι δεν είναι; Φοβάστε τόσο Εμένα όσο και το παίδεμά Μου, όμως και εσείς εγείρεστε και Μου αντιτάσσεστε ανοιχτά και Με κρίνετε. Δεν αληθεύει αυτό; Ο άνθρωπος δεν Με γνώρισε ποτέ επειδή δεν έχει δει ποτέ το πρόσωπό Μου ή δεν έχει ακούσει τη φωνή Μου. Επομένως, παρόλο που είμαι μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, υπάρχει κάποιος στην καρδιά του οποίου δεν είμαι απροσδιόριστος και ασαφής; Υπάρχει κάποιος στην καρδιά του οποίου φαίνομαι απολύτως ξεκάθαρα; Δεν θέλω όσοι ανήκουν στον λαό Μου να Με βλέπουν επίσης αόριστα και απροσδιόριστα, οπότε ξεκινώ αυτό το σπουδαίο έργο.

Έρχομαι ήσυχα ανάμεσα στους ανθρώπους, και αναχωρώ ήσυχα. Με έχει δει ποτέ κανείς; Είναι ο ήλιος σε θέση να Με δει εξαιτίας των φλεγόμενων ακτινών του; Είναι το φεγγάρι σε θέση να Με δει εξαιτίας της έντονης φωτεινότητάς του; Μπορούν οι αστερισμοί να Με δουν εξαιτίας της θέσης τους στον ουρανό; Όταν έρχομαι, ο άνθρωπος δεν το γνωρίζει και τα πάντα παραμένουν στην άγνοια, και όταν αναχωρήσω, ο άνθρωπος εξακολουθεί να μην το γνωρίζει. Ποιος μπορεί να γίνει μάρτυράς Μου; Μήπως η δοξολογία των ανθρώπων επί γης; Μήπως τα άνθη που ανθίζουν στην άγρια φύση; Μήπως τα πουλιά που πετούν στον ουρανό; Μήπως τα λιοντάρια που βρυχώνται στα βουνά; Κανείς δεν μπορεί να Με μαρτυρήσει απόλυτα! Κανείς δεν μπορεί να κάνει το έργο που θα επιτελέσω Εγώ! Ακόμα κι αν το έκανε, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Κάθε μέρα παρατηρώ την κάθε πράξη πολλών ανθρώπων, και κάθε μέρα ψάχνω τις καρδιές και τα μυαλά πολλών ανθρώπων. Ποτέ δεν έχει ξεφύγει κανείς από την κρίση Μου, και ποτέ δεν έχει ξεφύγει κανείς από την πραγματικότητα της κρίσης Μου. Στέκομαι πάνω από τον ουρανό και ατενίζω τον ορίζοντα: αμέτρητοι άνθρωποι έχουν πληγεί από Μένα, αλλά και παρομοίως, αμέτρητοι άνθρωποι ζουν εν μέσω του ελέους και της στοργικότητάς Μου. Δεν ζείτε κι εσείς υπό αυτές τις συνθήκες;

5 Μαρτίου 1992