Διάφορες στάσεις της ανθρωπότητας προς τον Θεό

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό κρίνει τη μοίρα τους και αποφασίζει πώς ο Θεός τους συμπεριφέρεται και τους αντιμετωπίζει. Σε αυτό το σημείο θα δώσω μερικά παραδείγματα για το πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται προς τον Θεό. Ας ακούσουμε αν οι τρόποι και οι στάσεις με τις οποίες συμπεριφέρονται στον Θεό είναι σωστές ή όχι. Ας εξετάσουμε τη συμπεριφορά των ακόλουθων επτά τύπων ανθρώπων:

1) Υπάρχει ένας τύπος ανθρώπων, των οποίων η στάση απέναντι στον Θεό είναι ιδιαίτερα παράλογη. Θεωρούν ότι ο Θεός είναι σαν ένας μποντισάτβα ή ιερό ον ανθρώπινων θρύλων, και πρέπει οι άνθρωποι να υποκλίνονται τρεις φορές όταν συναντιούνται και να ανάβουν θυμίαμα αφού φάνε. Συνεπώς, όταν ενδόμυχα ευχαριστούν τον Θεό για τη χάρη Του και είναι ευγνώμονες στον Θεό, συχνά έχουν μια τέτοια παρόρμηση. Η επιθυμία τους είναι ο Θεός που πιστεύουν σήμερα να μπορεί, όπως και το άγιο ον που επιθυμούν στις καρδιές τους, να δεχτεί τη συμπεριφορά απέναντί Του, σύμφωνα με την οποία υποκλίνονται τρεις φορές όταν συναντιούνται και ανάβουν θυμίαμα αφού φάνε.

2) Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να απομακρύνει όλους τους ανθρώπους από τον πόνο και να τους σώσει. Βλέπουν τον Θεό ως ζωντανό Βούδα ικανό να τους πάρει μακριά από τη θάλασσα των δεινών. Η πίστη αυτών των ανθρώπων στον Θεό είναι η λατρεία του Θεού ως Βούδα. Παρόλο που δεν ανάβουν θυμίαμα, ούτε προσκυνούν ούτε κάνουν προσφορές, στις καρδιές τους ο Θεός τους είναι απλά ένας τέτοιος Βούδας και ζητάει μόνο να είναι καλοί και φιλάνθρωποι, να μην σκοτώνουν κανένα έμβιο ον, να μην εξυβρίζουν τους άλλους, να διάγουν μια ζωή που φαίνεται τίμια και να μην κάνουν τίποτα κακό —μόνο αυτά τα πράγματα. Αυτός είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

3) Κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν τον Θεό ως κάποιον σπουδαίο ή διάσημο. Για παράδειγμα, ανεξάρτητα από τον τρόπο που θέλει να μιλάει αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, τον επιτονισμό με τον οποίο μιλάει, τις λέξεις και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί, τον τόνο του, τις χειρονομίες του, τις απόψεις και τις πράξεις του, τη συμπεριφορά του —τα αντιγράφουν όλα αυτά, και αυτά είναι πράγματα που πρέπει να αναπαράγουν πλήρως κατά την πορεία της πίστης τους στον Θεό.

4) Κάποιοι βλέπουν τον Θεό ως μονάρχη, αισθάνονται ότι είναι υπεράνω όλων και κανένας δεν τολμά να Τον υβρίσει —και αν το κάνει, θα τιμωρηθεί. Λατρεύουν έναν τέτοιο μονάρχη επειδή οι μονάρχες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στις καρδιές τους. Οι σκέψεις, οι τρόποι, η εξουσία και η φύση των μοναρχών —ακόμα και τα ενδιαφέροντα και η προσωπική τους ζωή— όλα αυτά γίνονται κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν, ζητήματα και θέματα που τους απασχολούν και γι’ αυτό λατρεύουν τον Θεό ως μονάρχη. Αυτή η μορφή πίστης είναι γελοία.

5) Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδιαίτερη πίστη στην ύπαρξη του Θεού, η οποία είναι βαθιά και ακλόνητη. Επειδή η γνώση τους για τον Θεό είναι τόσο επιφανειακή και δεν έχουν μεγάλη εμπειρία όσον αφορά τα λόγια του Θεού, Τον λατρεύουν ως είδωλο. Αυτό το είδωλο είναι ο Θεός στις καρδιές τους, είναι κάτι το οποίο πρέπει να σέβονται, να προσκυνούν, να ακολουθούν και να το μιμούνται. Βλέπουν τον Θεό ως είδωλο, το οποίο πρέπει να ακολουθούν σε ολόκληρη τη ζωή τους. Αντιγράφουν τον τόνο με τον οποίο ο Θεός μιλάει και εξωτερικά αντιγράφουν όσους αρέσουν στον Θεό. Κάνουν συχνά πράγματα που φαίνονται αφελή, αγνά και έντιμα, και ακολουθούν αυτό το είδωλο σαν σύντροφο ή συνοδοιπόρο, τον οποίο δεν μπορούν ποτέ να αποχωριστούν. Αυτή είναι η μορφή της πίστης τους.

6) Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που, παρόλο που έχουν διαβάσει πολλά από τα λόγια του Θεού και έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα, αισθάνονται στις καρδιές τους ότι η μόνη θεμελιώδης αρχή της συμπεριφοράς τους απέναντι στον Θεό είναι ότι θα πρέπει να είναι πάντοτε δουλοπρεπείς και υποτακτικοί, ειδάλλως θα πρέπει να δοξολογούν τον Θεό και να Τον αινούν με τρόπο μη ρεαλιστικό. Πιστεύουν ότι ο Θεός είναι Θεός που απαιτεί από αυτούς να συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο και πιστεύουν ότι αν δεν το κάνουν, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσουν τον θυμό Του ή να αμαρτήσουν εναντίον Του και ότι ως αποτέλεσμα της αμαρτίας ο Θεός θα τους τιμωρήσει. Έτσι είναι ο Θεός στις καρδιές τους.

7) Και μετά υπάρχει η πλειονότητα των ανθρώπων που βρίσκουν πνευματική τροφή στον Θεό. Επειδή ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν έχουν γαλήνη ή ευτυχία, και πουθενά δεν βρίσκουν παρηγοριά. Αφού βρουν τον Θεό, όταν δουν και ακούσουν τα λόγια Του, ενδόμυχα είναι χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Πιστεύουν ότι τελικά βρήκαν κάτι που θα τους φέρει ευτυχία, ότι βρήκαν τελικά έναν Θεό που θα τους δώσει πνευματική τροφή. Αυτό συμβαίνει επειδή, αφού αποδέχτηκαν τον Θεό και άρχισαν να Τον ακολουθούν, γίνονται ευτυχισμένοι, εκπληρώνεται η ζωή τους, δεν είναι πλέον σαν τους άπιστους, οι οποίοι ζουν σαν υπνωτισμένοι και σαν ζώα, και αισθάνονται ότι έχουν κάτι να προσβλέπουν στη ζωή. Έτσι, πιστεύουν ότι αυτός ο Θεός μπορεί να ικανοποιήσει τις πνευματικές τους ανάγκες και να φέρει μεγάλη ευτυχία τόσο στο μυαλό όσο και στο πνεύμα τους. Χωρίς να το συνειδητοποιούν, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτόν τον Θεό που τους δίνει πνευματική τροφή, που φέρνει την ευτυχία στο πνεύμα και σε όλη την οικογένειά τους. Πιστεύουν ότι η πίστη στον Θεό δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα περισσότερο από το να τους φέρει πνευματική τροφή.

Οι στάσεις προς τον Θεό αυτών των διάφορων τύπων ανθρώπων που αναφέρθηκαν παραπάνω υπάρχουν μεταξύ σας; (Υπάρχουν.) Αν στην πίστη του στον Θεό, η καρδιά κάποιου περιέχει κάποια από αυτές τις στάσεις, είναι σε θέση να έρθει αληθινά ενώπιον του Θεού; Αν κάποιος έχει κάποια από αυτές τις στάσεις στην καρδιά του, πιστεύει στον Θεό; Πιστεύει στον μοναδικό Θεό τον ίδιο; (Όχι.) Εφόσον δεν πιστεύεις στον μοναδικό Θεό τον ίδιο, σε ποιον πιστεύεις; Αν αυτό που πιστεύεις δεν είναι ο μοναδικός Θεός ο ίδιος, μάλλον πιστεύεις σ’ ένα είδωλο ή σ’ έναν σπουδαίο άνθρωπο ή σ’ έναν μποντισάτβα, λατρεύεις τον Βούδα στην καρδιά σου. Επιπλέον, μάλλον πιστεύεις σ’ ένα συνηθισμένο άτομο. Συνοψίζοντας, λόγω των διαφορετικών μορφών πίστης και στάσης των ανθρώπων απέναντι στον Θεό, οι άνθρωποι τοποθετούν τον Θεό της δικής τους γνώσης στις καρδιές τους, επιβάλλουν τη φαντασία τους στον Θεό, τοποθετούν τη στάση και τις φαντασιώσεις τους για τον Θεό δίπλα-δίπλα με τον μοναδικό Θεό τον ίδιο, και στη συνέχεια τους κρατούν επάνω για να τους τιμήσουν. Τι σημαίνει όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοια ανάρμοστη στάση απέναντι στον Θεό; Σημαίνει ότι έχουν απορρίψει τον αληθινό Θεό και λατρεύουν έναν ψεύτικο θεό, και αυτό σημαίνει ότι ταυτόχρονα με την πίστη στον Θεό απορρίπτουν τον Θεό και Του αντιτίθενται και αρνούνται την ύπαρξη του αληθινού Θεού. Εάν οι άνθρωποι μένουν προσκολλημένοι σε τέτοιες μορφές πίστης, ποιες θα είναι οι συνέπειες γι’ αυτούς; Με αυτές τις μορφές πίστης, είναι σε θέση να πλησιάσουν όλο και περισσότερο στην εκπλήρωση των απαιτήσεων του Θεού; (Όχι, δεν είναι.) Αντιθέτως, λόγω των αντιλήψεων και των φαντασιώσεών τους, οι άνθρωποι θα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον δρόμο του Θεού, διότι η κατεύθυνση που αναζητούν είναι αντίθετα από την κατεύθυνση που ο Θεός απαιτεί από αυτούς. Έχετε ακούσει ποτέ την ιστορία που λέει «πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια»; Αυτή μπορεί να είναι μια περίπτωση όπου κάποιος πηγαίνει νότια οδηγώντας το άρμα προς τα βόρεια. Εάν οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό με τέτοιον γελοίο τρόπο, τότε όσο περισσότερο προσπαθείς, τόσο περισσότερο θα απομακρύνεσαι από τον Θεό. Και γι’ αυτό σας προειδοποιώ: Πριν ξεκινήσετε, πρέπει πρώτα να διακρίνεις αν πηγαίνεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Να έχετε ξεκάθαρο στόχο στις προσπάθειές σας και φροντίστε να αναρωτηθείτε: «Είναι ο Θεός που πιστεύω ο Κυβερνήτης των πάντων; Είναι αυτός ο Θεός που πιστεύω απλώς κάποιος που μου δίνει πνευματική τροφή; Είναι Αυτός το είδωλό μου; Τι ζητάει από μένα αυτός ο Θεός στον οποίο πιστεύω; Ο Θεός εγκρίνει όλα όσα κάνω; Όλα όσα κάνω και επιδιώκω έχουν στόχο να γνωρίσω τον Θεό; Συμφωνούν με τις απαιτήσεις του Θεού από μένα; Έχει το μονοπάτι που διαβαίνω την αναγνώριση και την έγκριση του Θεού; Είναι ο Θεός ικανοποιημένος με την πίστη μου;» Θα πρέπει συχνά και επανειλημμένα να αναλογίζεσαι αυτά τα ερωτήματα. Εάν επιθυμείς να επιδιώξεις τη γνώση για τον Θεό, τότε πρέπει να έχεις μια ξεκάθαρη συνείδηση και σαφείς στόχους προτού μπορέσεις να ικανοποιήσεις τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ι΄