Για να γίνεις μάρτυρας του Θεού και να ντροπιάσεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, πρέπει να έχεις μια αρχή και μια προϋπόθεση: Να αγαπάς με την καρδιά σου τον Θεό και να εισέρχεσαι στον λόγο του Θεού. Αν δεν εισέλθεις στον λόγο του Θεού, τότε δεν υπάρχει τρόπος να ντροπιάσεις τον Σατανά. Όσο εξελίσσεται η ζωή σου, αποκηρύσσεις τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και τον κάνεις να δεχτεί την απόλυτη ταπείνωση, και μόνο τότε ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας είναι πραγματικά ντροπιασμένος. Όσο περισσότερο πρόθυμος είσαι να εφαρμόζεις τον λόγο του Θεού, τόσο μεγαλύτερη και η απόδειξη της αγάπης σου για τον Θεό και της αποστροφής σου για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Όσο περισσότερο υπακούς στον λόγο του Θεού, τόσο μεγαλύτερη και η απόδειξη του πόθου σου για την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν λαχταρούν τον λόγο του Θεού, είναι άνθρωποι χωρίς ζωή. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που βρίσκονται έξω απ’ τον λόγο του Θεού και ανήκουν στη θρησκεία. Οι άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, έχουν πιο βαθιά γνώση του λόγου του Θεού, καθώς τρώνε και πίνουν τον λόγο του Θεού. Αν δεν λαχταράς τον λόγο του Θεού, τότε δεν μπορείς να φας και να πιεις πραγματικά τον λόγο του Θεού. Κι αν δεν γνωρίζεις καθόλου τον λόγο του Θεού, τότε δεν έχεις κανένα τρόπο να μαρτυρήσεις τον Θεό ή να ευαρεστήσεις τον Θεό.

Μέσα στην πίστη σου στον Θεό, πώς θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό; Θα πρέπει να γνωρίσεις τον Θεό βασισμένος στον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα, χωρίς παρέκκλιση ή πλάνη, και, προ πάντων, θα πρέπει να γνωρίσεις το έργο του Θεού. Αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης του Θεού. Όλες αυτές οι διάφορες πλάνες που στερούνται μια καθαρή αποδοχή του λόγου του Θεού, είναι θρησκευτικές αντιλήψεις, και η αποδοχή τους αποτελεί παρέκκλιση και είναι εσφαλμένη. Η μεγαλύτερη δεξιότητα των θρησκευτικών προσωπικοτήτων είναι να παίρνουν τον λόγο του Θεού που έγινε αποδεκτός στο παρελθόν και να τον αντιπαραβάλουν με τον λόγο του Θεού σήμερα. Αν, όταν υπηρετείς τον Θεό του σήμερα, προσκολλείσαι στα πράγματα που φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα στο παρελθόν, τότε η υπηρεσία σου θα προκαλέσει διακοπή και η πρακτική σου θα είναι ξεπερασμένη και τίποτα περισσότερο από μια θρησκευτική τελετή. Αν πιστεύεις ότι αυτοί που υπηρετούν τον Θεό πρέπει να είναι εξωτερικά ταπεινοί και υπομονετικοί… κι αν εφαρμόζεις στην πράξη μια τέτοιου είδους πεποίθηση σήμερα, τότε μια τέτοια πεποίθηση είναι θρησκευτική αντίληψη, και μια τέτοια πρακτική έχει γίνει υποκριτική παράσταση. Οι «θρησκευτικές αντιλήψεις» αναφέρονται σε πράγματα που είναι απαρχαιωμένα και ξεπερασμένα (συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής του λόγου που ειπώθηκε στο παρελθόν από τον Θεό και του φωτός που αποκαλύφθηκε απευθείας από το Άγιο Πνεύμα), κι αν τεθούν σε εφαρμογή σήμερα, τότε διακόπτουν το έργο του Θεού και δεν ωφελούν τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος δεν μπορεί να διώξει από μέσα του αυτά τα πράγματα που ανήκουν στις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε αυτά θα γίνουν μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία του ανθρώπου προς τον Θεό. Οι άνθρωποι με θρησκευτικές αντιλήψεις δεν έχουν κανένα τρόπο να ακολουθήσουν τα βήματα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Μένουν ένα βήμα πίσω, κι έπειτα δύο, διότι αυτές οι θρησκευτικές αντιλήψεις κάνουν τον άνθρωπο να γίνει εξαιρετικά αυτάρεσκος και αλαζονικός. Ο Θεός δε νιώθει καμιά νοσταλγία για ό,τι είπε και έκανε στο παρελθόν. Αν είναι ξεπερασμένο, τότε το εξαλείφει. Είσαι σίγουρα σε θέση να αφήσεις τις αντιλήψεις σου; Αν είσαι προσκολλημένος στο λόγο του Θεού που ειπώθηκε στο παρελθόν, αυτό αποδεικνύει πως γνωρίζεις το έργο του Θεού; Αν δεν μπορείς να δεχτείς το φως του Αγίου Πνεύματος σήμερα, και, αντ’ αυτού, προσκολλείσαι στο φως του παρελθόντος, μπορεί αυτό να αποδείξει ότι ακολουθείς τα βήματα του Θεού; Ακόμα δεν μπορείς να αφήσεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις; Αν ισχύει αυτό, τότε θα γίνεις κάποιος που αντιτάσσεται στον Θεό.

Αν ο άνθρωπος μπορεί να αφήσει τις θρησκευτικές αντιλήψεις, τότε δεν θα χρησιμοποιεί το μυαλό του για να ζυγίζει τον λόγο και το έργο του Θεού σήμερα και, αντ’ αυτού, θα υπακούει αμέσως. Παρόλο που το έργο του Θεού σήμερα είναι προφανώς διαφορετικό απ’ αυτό του παρελθόντος, μπορείς να αφήσεις τις απόψεις του παρελθόντος και να υπακούσεις αμέσως στο έργο του Θεού σήμερα. Αν είσαι ικανός μιας τέτοιας πεποίθησης ώστε να δίνεις εξέχουσα θέση στο έργο του Θεού σήμερα, ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός ενήργησε στο παρελθόν, τότε είσαι κάποιος που έχει αφήσει τις αντιλήψεις του, που υπακούει στον Θεό, και που μπορεί να υπακούει στο έργο και στον λόγο του Θεού και να ακολουθεί τα βήματα του Θεού. Έτσι, θα είσαι κάποιος που υπακούει πραγματικά στον Θεό. Δεν αναλύεις ούτε εξετάζεις το έργο του Θεού. Είναι σαν να έχει ξεχάσει ο Θεός το προηγούμενο έργο Του κι εσύ επίσης. Το παρόν είναι παρόν και το παρελθόν είναι παρελθόν. Και, καθώς ο Θεός σήμερα έχει αφήσει στην άκρη αυτό που Εκείνος έκανε στο παρελθόν, έτσι κι εσύ δεν θα πρέπει να κολλάς σ’ αυτό. Μόνο τότε θα είσαι κάποιος που υπακούει απόλυτα στον Θεό κι έχει εγκαταλείψει τις θρησκευτικές του αντιλήψεις.

Επειδή υπάρχουν πάντοτε νέες εξελίξεις στο έργο του Θεού, έτσι υπάρχει καινούριο έργο, αλλά επίσης υπάρχει έργο που είναι ξεπερασμένο και παλιό. Αυτό το παλιό και το καινούριο έργο δεν είναι αντικρουόμενα, αλλά συμπληρωματικά. Κάθε βήμα ακολουθεί το προηγούμενο. Επειδή, όμως, υπάρχει καινούριο έργο, τα προηγούμενα έργα πρέπει, φυσικά, να μπουν στην άκρη. Για παράδειγμα, μερικές από τις πατροπαράδοτες πρακτικές και τα συνηθισμένα γνωμικά του ανθρώπου, σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία και τις διδαχές του ανθρώπου, έχουν διαμορφώσει κάθε είδους αντιλήψεις στο μυαλό του ανθρώπου. Ωστόσο, πιο ευνοϊκό στη διαμόρφωση τέτοιων αντιλήψεων από τον άνθρωπο έχει σταθεί το ότι ο Θεός δεν έχει ακόμα αποκαλύψει πλήρως στον άνθρωπο το πραγματικό του πρόσωπο και την έμφυτη διάθεση Του, σε συνδυασμό με τη διάδοση, για πολλά χρόνια, παραδοσιακών θεωριών από την αρχαιότητα. Είναι δίκαιο να πούμε πως, μέσα στην πορεία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, η επιρροή διαφόρων αντιλήψεων έχει οδηγήσει στη συνεχή διαμόρφωση και εξέλιξη μιας γνώσης στον άνθρωπο, μέσα στην οποία αυτός έχει όλων των ειδών τις αντιλήψεις για τον Θεό. Ως αποτέλεσμα, πολλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό, έχουν γίνει εχθροί Του. Κι έτσι, όσο πιο δυνατές οι θρησκευτικές αντιλήψεις του ανθρώπου, τόσο περισσότερο αντιτάσσονται στον Θεό, και τόσο περισσότερο γίνονται εχθροί του Θεού. Το έργο του Θεού είναι πάντοτε καινούριο και ποτέ παλιό, ενώ ποτέ δεν αποτελεί δόγμα. Αντιθέτως, συνεχώς αλλάζει και ανανεώνεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Αυτό το έργο αποτελεί έκφραση της έμφυτης διάθεσης του ίδιου του Θεού. Επίσης, αποτελεί εγγενή αρχή του έργου του Θεού κι ένα από τα μέσα με τα οποία ο Θεός ολοκληρώνει τη διαχείρισή Του. Αν ο Θεός δεν λειτουργούσε μ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος δεν θα άλλαζε, ούτε θα μπορούσε να γνωρίσει τον Θεό, ενώ ο Σατανάς δεν θα μπορούσε να συντριβεί. Έτσι, στο έργο Του συνεχώς συμβαίνουν αλλαγές που φαίνονται αλλοπρόσαλλες, αλλά που στην πραγματικότητα είναι περιοδικές. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο ο άνθρωπος πιστεύει στον Θεό είναι αρκετά διαφορετικός. Αυτός προσκολλάται στα παλιά, οικεία δόγματα και συστήματα και, όσο πιο παλιά είναι, τόσο πιο ευπρόσδεκτα γι’ αυτόν. Πώς θα μπορούσε ο ανόητος νους του ανθρώπου, ένας νους αδιάλλακτος σαν την πέτρα, να δεχτεί ένα τόσο ακατάληπτο νέο έργο και λόγο του Θεού; Ο άνθρωπος απεχθάνεται τον Θεό που είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός. Του αρέσει μόνον ο Θεός που είναι ξεπερασμένος, παλιός, με άσπρα μαλλιά και ακίνητος. Έτσι, επειδή Θεός και άνθρωπος έχουν τις δικές τους προτιμήσεις, ο άνθρωπος έχει γίνει εχθρός του Θεού. Πολλές απ’ αυτές τις αντιφάσεις εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμη και σήμερα, σε μια εποχή που ο Θεός συνεχίζει να κάνει νέο έργο για σχεδόν έξι χιλιάδες χρόνια. Η κατάσταση, λοιπόν, για τον άνθρωπο είναι απελπιστική. Ίσως εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του ανθρώπου, ή εξαιτίας του απαραβίαστου των διαχειριστικών αποφάσεων του Θεού από κάθε άνθρωπο. Όμως, εκείνοι οι κληρικοί, άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να προσκολλώνται σε μουχλιασμένα, παλιά βιβλία και χαρτιά, ενώ ο Θεός συνεχίζει με το ανολοκλήρωτο έργο Του της διαχείρισης σαν να μην έχει κανέναν στο πλευρό Του. Αν και αυτές οι αντιφάσεις προκαλούν εχθρότητα μεταξύ Θεού κι ανθρώπου, και μάλιστα είναι ασυμβίβαστες, ο Θεός δεν τους δίνει καμιά προσοχή, σαν να μην υπάρχουν ακόμη κι αν είναι εκεί. Ο άνθρωπος, όμως, συνεχίζει να εμμένει στα πιστεύω και τις αντιλήψεις του και δεν τα αφήνει ποτέ. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι αυτονόητο: παρόλο που ο άνθρωπος δεν παρεκκλίνει απ’ τη θέση του, τα πόδια του Θεού κινούνται συνεχώς κι Αυτός αλλάζει θέση σύμφωνα με το περιβάλλον. Κι έτσι, στο τέλος, ο άνθρωπος είναι αυτός που θα νικηθεί χωρίς να δώσει μάχη. Ο Θεός, εν τω μεταξύ, είναι ο μεγαλύτερος πολέμιος όλων των εχθρών Του που έχουν νικηθεί κι επίσης αυτός που επικρατεί πάνω σ’ αυτούς από το ανθρώπινο είδος που έχουν νικηθεί και πάνω σ’ αυτούς που δεν έχουν ακόμη νικηθεί. Ποιος μπορεί να αναμετρηθεί με τον Θεό και να νικήσει; Οι αντιλήψεις του ανθρώπου μοιάζουν να προέρχονται απ’ τον Θεό, διότι πολλές απ’ αυτές γεννήθηκαν μετά το έργο του Θεού. Ωστόσο, εξαιτίας αυτού, ο Θεός δεν συγχωρεί τον άνθρωπο, ούτε προσφέρει πλουσιοπάροχα επαίνους στον άνθρωπο που παράγει προϊόντα «για τον Θεό», τη μια παρτίδα μετά την άλλη, και τα οποία βρίσκονται έξω από το έργο του Θεού. Αντιθέτως, είναι τρομερά αηδιασμένος από τις αντιλήψεις και τις παλιές, θρησκοληπτικές δοξασίες του ανθρώπου, ενώ αγνοεί ακόμα και την ημερομηνία που αυτές οι αντιλήψεις πρωτοεμφανίστηκαν. Δεν δέχεται καθόλου ότι αυτές οι αντιλήψεις προκλήθηκαν απ’ το έργο Του, καθώς οι αντιλήψεις του ανθρώπου διαδίδονται από τον άνθρωπο. Πηγή τους είναι οι σκέψεις και ο νους του ανθρώπου και δεν προέρχονται απ’ τον Θεό, αλλά απ’ τον Σατανά. Πρόθεση του Θεού για το έργο Του ήταν πάντα να είναι νέο και ζωντανό, όχι παλιό και νεκρό, κι αυτό στο οποίο Αυτός κάνει τον άνθρωπο να παραμένει σταθερός, διαιρείται σε εποχές και περιόδους. Δεν είναι αιώνιο και αμετάβλητο. Αυτό συμβαίνει, διότι Αυτός είναι ένας Θεός που κάνει τον άνθρωπο να ζει και να είναι καινούριος, σε αντίθεση μ’ ένα διάβολο που κάνει τον άνθρωπο να πεθαίνει και να είναι παλιός. Ακόμα δεν το καταλαβαίνετε; Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό και αδυνατείς να τις αφήσεις, γιατί είσαι στενόμυαλος. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή το έργο του Θεού δεν έχει νόημα, ή επειδή το έργο του Θεού είναι απάνθρωπο. Αλλά κι ούτε επειδή ο Θεός είναι πάντα αμελής στα καθήκοντά Του. Το ότι δεν μπορείς να αφήσεις τις αντιλήψεις σου, είναι εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης υπακοής σ’ εσένα κι επειδή δεν έχεις την παραμικρή ομοιότητα με πλάσμα του Θεού, κι όχι επειδή ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα. Όλη αυτή η κατάσταση έχει προκληθεί από εσένα και δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό. Κάθε ταλαιπωρία και κακοτυχία προκαλείται απ’ τον άνθρωπο. Οι προθέσεις του Θεού είναι πάντα καλές. Δεν θέλει να σε κάνει να δημιουργείς αντιλήψεις, αλλά θέλει για σένα, με τα χρόνια, να αλλάζεις και να ανανεώνεσαι. Ωστόσο, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη μέρα από τη νύχτα κι έτσι πάντα εξετάζεις ή αναλύεις. Δεν είναι ότι ο Θεός κάνει τα πράγματα δύσκολα για σένα, αλλά εσύ δεν σέβεσαι τον Θεό και η ανυπακοή σου είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ένα μικροσκοπικό πλάσμα τολμά να πάρει ένα ασήμαντο μέρος απ’ αυτό που προηγουμένως είχε δοθεί απ’ τον Θεό, και το μεταμορφώνει προκειμένου να επιτεθεί στον Θεό. Μήπως δεν είναι τέτοια η ανυπακοή του ανθρώπου; Ο άνθρωπος, είναι δίκαιο να πούμε, δεν έχει καθόλου τα προσόντα να εκφράσει τις απόψεις του ενώπιον του Θεού, πολύ περισσότερο, δε, να Τον αντιμετωπίσει με ό,τι άχρηστο, άθλιο, σάπιο ρητό θέλει. Για να μην πούμε τίποτα γι’ αυτές τις μουχλιασμένες αντιλήψεις. Μήπως αυτές δεν είναι ακόμη πιο άχρηστες;

Κάποιος που πραγματικά υπηρετεί τον Θεό, είναι κάποιος που είναι όπως τον θέλει η καρδιά του Θεού, έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, και που μπορεί να εγκαταλείψει τις θρησκευτικές του αντιλήψεις. Αν θέλεις να είναι γόνιμη η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού, τότε πρέπει να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις. Αν θέλεις να υπηρετήσεις τον Θεό, τότε είναι ακόμη περισσότερο απαραίτητο πρώτα να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις και να υπακούς στον λόγο του Θεό σε όλα όσα κάνεις. Αυτό πρέπει να διαθέτει κάποιος που υπηρετεί τον Θεό. Αν σου λείπει αυτό το στοιχείο, ενόσω προσφέρεις την υπηρεσία σου, θα προκαλείς διακοπές και διαταραχές. Κι αν συνεχίσεις να διατηρείς τις αντιλήψεις σου, τότε αναπόφευκτα θα χτυπηθείς από τον Θεό, ώστε να μη σηκωθείς ποτέ ξανά. Πάρε για παράδειγμα το παρόν. Πολλοί από τους λόγους και τα έργα τού σήμερα είναι ασυμβίβαστα με τη Βίβλο και ασυμβίβαστα με το προηγούμενο έργο που πραγματοποίησε ο Θεός, κι αν δεν επιθυμείς να υπακούσεις, τότε ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκπέσεις. Αν θέλεις να υπηρετείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, τότε πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές αντιλήψεις και να διορθώσεις τις δικές σου απόψεις. Πολλά απ’ αυτά που λέγονται στο μέλλον, θα είναι ασυμβίβαστα με ό,τι ειπώθηκε στο παρελθόν, κι αν δεν έχεις τη διάθεση να υπακούσεις, δεν θα μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι που ξανοίγεται μπροστά. Αν μια από τις μεθόδους εργασίας του Θεού ριζώσει μέσα σου και δεν την αφήσεις ποτέ, τότε η μέθοδος αυτή θα γίνει θρησκευτική αντίληψή σου. Αν αυτό που είναι ο Θεός ριζώσει μέσα σου, τότε έχεις φτάσει στην αλήθεια. Κι αν ο λόγος και η αλήθεια του Θεού είναι ικανά να γίνουν η ζωή σου, τότε δεν θα έχεις πια αντιλήψεις για τον Θεό. Αυτοί που κατέχουν μια πραγματική γνώση του Θεού, δεν θα έχουν αντιλήψεις και δεν θα συμμορφώνονται με κάποιο δόγμα.

Ξύπνα θέτοντας στον εαυτό σου τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Η γνώση που έχεις μέσα σου παρεμβαίνει στην υπηρεσία σου προς τον Θεό;

2. Πόσες θρησκευτικές πρακτικές υπάρχουν στην καθημερινότητά σου; Αν μπορείς μόνον να δίνεις την εντύπωση του ευσεβή, αυτό σημαίνει ότι η ζωή σου έχει μεγαλώσει και ωριμάσει;

3. Όταν τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού, μπορείς να εγκαταλείψεις τις θρησκευτικές σου αντιλήψεις;

4. Όταν προσεύχεσαι, μπορείς να το κάνεις απαλλαγμένος από θρησκευτικά τελετουργικά;

5. Είσαι κάποιος που είναι έτοιμος να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό;

6. Πόση από τη γνώση σου για τον Θεό περιέχει θρησκευτικές αντιλήψεις;