Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8) Μέρος δεύτερο
Ποια είναι η φύση των ιδανικών και των επιθυμιών που γεννιούνται στους ανθρώπους λόγω των ενδιαφερόντων και των χόμπι τους; Αυτό που εκθέτουμε τώρα δεν είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι των ανθρώπων. Τι ακριβώς, λοιπόν, εκθέτουμε και αναλύουμε; Δεν είναι οι επιδιώξεις, τα ιδανικά και οι επιθυμίες που αναπτύσσονται στους ανθρώπους λόγω των ενδιαφερόντων και χόμπι που έχουν; (Ναι.) Δεν εκθέτουμε, στην ουσία, τις διάφορες συμπεριφορές των ανθρώπων και τα μονοπάτια που ακολουθούν ως αποτέλεσμα των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών τους; (Ναι.) Ποια μονοπάτια ακολουθούν, λοιπόν, οι άνθρωποι για χάρη των επιδιώξεων, των ιδανικών και των επιθυμιών τους; Σε τι είδους μονοπάτι οδηγούν τον κάθε άνθρωπο οι επιδιώξεις, τα ιδανικά και οι επιθυμίες του; Ποιοι είναι οι στόχοι που πετυχαίνει ο καθένας; Το σημαντικότερο ερώτημα που προκύπτει καθώς πραγματοποιούν οι άνθρωποι τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, πέρα από την ενέργεια και τον χρόνο που επενδύουν, τον όλο και περισσότερο πόνο που υπομένουν και τη σωματική ταλαιπωρία, την κούραση, το άγχος και τις κάθε λογής παρόμοιες δυσκολίες που περνάνε, είναι το εξής: ποιο μονοπάτι ακολουθούν; Με άλλα λόγια, ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσει κανείς, καθώς επιδιώκει τα ιδανικά και τις επιθυμίες του, προκειμένου να καταφέρει όντως να πραγματοποιήσει τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες αυτές; Πρώτα απ’ όλα, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να μάθει κανείς προκειμένου να πραγματοποιήσει τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχει σε αυτόν τον κόσμο; (Κάθε λογής γνώση.) Σωστά, αυτό που πρέπει να μάθει κανείς και με το οποίο πρέπει να εφοδιαστεί είναι κάθε λογής γνώση. Όσο πιο άφθονες, περιεκτικές και βαθιές είναι οι γνώσεις του, τόσο πιο κοντά θα έρχεται κανείς στις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες του. Όσο πιο περιεκτικές, άφθονες και βαθιές είναι οι γνώσεις ενός ανθρώπου, τόσο πιθανότερο είναι να τον αναγνωρίζουν οι άλλοι ως έμπειρο, και τόσο υψηλότερη θα είναι η θέση του στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, όσο πιο άφθονες, βαθιές και περιεκτικές είναι οι γνώσεις του, τόσο περισσότερο χρόνο και ενέργεια θα πρέπει αναπόφευκτα να επενδύσει, από άποψη σωματικής ενέργειας. Επίσης, μόλις κάποιος αποκτήσει ένα υπόβαθρο γνώσεων, έρχεται ένα βήμα πιο κοντά στο να πραγματοποιήσει τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες του. Το να έχει κανείς αρκετές γνώσεις δεν είναι παρά το πρώτο μόλις βήμα, το θεμέλιο που βρίσκεται στη βάση. Το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι είναι να βουτήξουν μέσα στην κοινωνία, μέσα στις μάζες, μέσα στην απέραντη δεξαμενή βαφής ή, όπως θα έλεγε κανείς, μέσα στην κρεατομηχανή του κλάδου που σχετίζεται με τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους. Πρέπει να διαγωνίζονται, να παλεύουν και να ανταγωνίζονται με δυνάμεις από κάθε πλευρά, καθώς και να παίρνουν μέρος σε κάθε λογής διαγωνισμούς, αγώνες και σεμινάρια. Προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, πέρα από το να ξοδεύουν πολλή ενέργεια, πρέπει παράλληλα να προσαρμόζονται σε διάφορες καταστάσεις και περιβάλλοντα. Ταυτόχρονα, καθώς οι άνθρωποι βρίσκονται μέσα σ’ αυτήν την απέραντη δεξαμενή βαφής και προκειμένου να προσαρμοστούν στις μάζες και στους μηχανισμούς της κοινωνίας και τους κανόνες του παιχνιδιού, πρέπει να βασίζονται στις γνώσεις τους, και ακόμη περισσότερο, σε όσα έχουν μάθει από τις μάζες, καθώς και στις μεθόδους, τη φιλοσοφία και τους κανόνες επιβίωσης που ήδη γνωρίζουν. Μέσα απ’ όλη αυτήν τη διαδικασία, έρχονται σταδιακά όλο πιο κοντά στις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες στα οποία στοχεύουν. Αφού βγουν ζωντανοί μέσα από τόσες δοκιμασίες και ανατροπές, ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Εφόσον είναι νικητές, παίρνουν το στέμμα. Οι χαμένοι, απ’ την άλλη, δεν παίρνουν τίποτα. Με ένα τέτοιο αποτέλεσμα, πετυχαίνουν τελικά τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχουν στη ζωή τους, πραγματοποιούν τους στόχους τους και αποκτούν γερές βάσεις στον κλάδο τους. Μέχρι να γίνει αυτό, οι περισσότεροι έχουν ήδη φτάσει στη μέση ή στην τρίτη ηλικία, ενώ κάποιοι διανύουν πιθανότατα τα τελευταία χρόνια της ζωής τους, οπότε δεν βλέπουν πια πολύ καλά, έχουν χάσει τα μαλλιά, την ακοή και τα δόντια τους. Ναι μεν στην ηλικία αυτήν έχουν πετύχει τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, αλλά έχουν κάνει και πάρα πολλά βλαβερά πράγματα. Έχουν χαραμίσει ολόκληρη τη ζωή τους για να το καταφέρουν αυτό. Προκειμένου να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, έχουν, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, πει πολλά πράγματα παρά τη θέλησή τους, έχουν κάνει κιόλας πράγματα που πήγαιναν κόντρα στην ηθική και τη συνείδησή τους και έχουν ξεπεράσει ορισμένα όρια. Έχουν μάλιστα κάνει και πολλές ασυνείδητες και ανήθικες πράξεις. Έχουν εξαπατήσει ανθρώπους κι έχουν εξαπατηθεί κι οι ίδιοι ουκ ολίγες φορές· έχουν νικήσει ανθρώπους κι έχουν αντίστοιχα νικηθεί και οι ίδιοι. Είχαν την τύχη να επιβιώσουν και να πατήσουν γερά στα πόδια τους. Φαινομενικά, ζουν μια τέλεια ζωή, τάχα έχουν αντιληφθεί την αξία τους και η ζωή τους δεν έχει πάει στράφι. Πέρασαν ολόκληρη τη ζωή τους παλεύοντας για τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, κι έτσι φαίνεται ότι έχουν ζήσει μια ζωή γεμάτη αξία και νόημα. Αδυνατούν, όμως, να διακρίνουν το μονοπάτι της συμπεριφοράς που θα έπρεπε να είχαν ακολουθήσει, και δεν έχουν κανένα απολύτως σύνθημα για τη ζωή τους. Αντίθετα, όλη τους τη ζωή πάλευαν αποκλειστικά και μόνο για να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, και πολεμούσαν την ανθρωπότητα, την κοινωνία κι ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν έχουν πια συνείδηση, όρια ούτε και τις αρχές που πρέπει να τηρούν όσον αφορά τη συμπεριφορά τους. Έχουν πραγματοποιήσει μεν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους και, παρά τις τόσες ανατροπές, έχουν πετύχει τους στόχους ζωής που είχαν θέσει σε κάθε στάδιο. Μέσα τους, όμως, δεν νιώθουν άνετα ούτε αισθάνονται ολοκληρωμένοι. Για να πω τα πράγματα με το όνομά τους, οι επιδιώξεις, τα ιδανικά και οι επιθυμίες που θέτουν οι άνθρωποι με βάση τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους τους οδηγούν τελικά σε ένα μονοπάτι όπου επιδιώκουν τη φήμη και το κέρδος. Μπορεί, αφού πετύχουν τους απώτερους στόχους τους, να νιώθουν πως έχουν πλέον αξία, υπόσταση, φήμη και κέρδος. Εξακολουθούν, όμως, να μην έχουν την παραμικρή ιδέα για το μέλλον, τον προορισμό τους και την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης, τα οποία πρέπει να κατανοήσουν πραγματικά οι άνθρωποι. Όσο περισσότερο μεγαλώνουν, τόσο περισσότερο αισθάνονται ότι όλες οι επιδιώξεις τους είναι τρομερά ασαφείς και ανούσιες, με αποτέλεσμα να νιώθουν κενό και ανησυχία. Πρέπει να φτάσουν στα γεράματα για να συνειδητοποιήσουν ότι το μόνο που κατάφεραν με τα ιδανικά και τις επιθυμίες που επεδίωκαν ήταν να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους και να κερδίσουν προσωρινή φήμη και κέρδος. Όλα αυτά τα πράγματα, όμως, δεν είναι παρά εφήμερη παρηγοριά, η οποία μετατρέπεται σύντομα σε άγχος και ανησυχία. Όσο, δηλαδή, μεγαλώνουν οι άνθρωποι, τόσο πιο πιθανό είναι να αρχίσουν να αναλογίζονται το μέλλον τους, να σκέφτονται τι θα απογίνουν και τι θα τους συμβεί μετά τον θάνατό τους. Επειδή, όμως, όλα αυτά τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, επειδή δεν περιέχουν σωστές σκέψεις και απόψεις για όλα αυτά τα θέματα, αρχίζουν να κατακλύζονται από συναισθήματα ανησυχίας και άγχους. Μέχρι, λοιπόν, να κλείσουν τα μάτια τους και να φύγουν από τη ζωή, εξακολουθεί να τους βασανίζει αυτό το άγχος κι αυτή η ανησυχία. Η χαρά που φέρνουν σε κάποιον η φήμη και το κέρδος δεν μένει για πολύ καιρό ζωντανή μέσα στην καρδιά του, ενώ όσο πιο πολύ προσπαθεί κανείς να πιαστεί και να κρατηθεί απ’ αυτήν, τόσο πιο εύκολα χάνεται αυτό το αίσθημα χαράς και μετατρέπεται σε άγχος και φόβο. Όποια, λοιπόν, κι αν είναι τα ιδανικά και οι επιθυμίες που αναπτύσσουν οι άνθρωποι με βάση τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, θα τους οδηγήσουν τελικά σε ένα μονοπάτι όπου θα επιδιώκουν τη φήμη και το κέρδος. Ο μοναδικός στόχος που θα πετύχουν στο τέλος και τα μόνα πράγματα που θα αποκομίσουν είναι η φήμη και το κέρδος και τίποτα περισσότερο. Το μόνο που προσφέρουν στους ανθρώπους η φήμη και το κέρδος είναι εφήμερη παρηγοριά και στιγμιαία ικανοποίηση της σαρκικής ματαιοδοξίας τους. Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, αισθάνονται ότι οι επιδιώξεις, τα ιδανικά και οι επιθυμίες τους είναι αληθινά και ότι μέσα απ’ αυτά νιώθουν προσγειωμένοι. Πιστεύουν ότι, μέσα απ’ αυτά, μπορούν να βρουν πιο εύκολα τη θέση τους στον κόσμο, και να ελέγχουν πιο εύκολα την κατεύθυνση της ζωής τους, να είναι οι ίδιοι κυρίαρχοι της ζωής τους, καθώς και υπεύθυνοι για τη δική τους μοίρα. Μόλις όμως πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, βιώνουν τελικά μια αφύπνιση. Πού οφείλεται αυτό; Συνειδητοποιούν πως έχουν αφιερώσει την ενέργεια ολόκληρης της ζωής τους σε ένα πράγμα κενό, σε κάτι που δεν είναι χειροπιαστό και που δεν μπορούν να νιώσουν μες στην καρδιά τους. Όσο περισσότερο προσπαθούν να πιαστούν και να κρατηθούν από αυτό, τόσο περισσότερο ξεγλιστράει εκείνο, τόσο πιο χαμένοι και κενοί νιώθουν μέσα τους, και φυσικά τόσο πιο φοβισμένοι και μετανιωμένοι αισθάνονται. Οι άνθρωποι έχουν διάφορα ενδιαφέροντα και χόμπι και γι’ αυτό αναπτύσσουν διάφορα ιδανικά και επιθυμίες. Αυτά τα ιδανικά και οι επιθυμίες, λοιπόν, δημιουργούν στους ανθρώπους την ψευδαίσθηση ότι είναι ικανοί να ελέγχουν τη ζωή τους, να επιλέξουν το μονοπάτι που ακολουθούν στη ζωή τους και να καθορίζουν τον τρόπο και τους στόχους της ύπαρξής τους. H ψευδαίσθηση αυτή οφείλεται κατά βάση στο γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε την αγαπούν καθόλου. Θα έλεγε, βέβαια, κανείς πως οφείλεται και στο ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια. Όταν, λοιπόν, κάποιος δεν κατανοεί την αλήθεια, τείνει βάσει ενστίκτου να επιδιώκει πράγματα που θα ικανοποιήσουν είτε τη σάρκα είτε το πνεύμα του. Όσο μακριά του κι αν είναι αυτά, εφόσον εκείνος θεωρεί πως είναι σε θέση να τα αποκτήσει και να τα κρατήσει, είναι διατεθειμένος να πληρώσει το τίμημα και να ξοδέψει γι’ αυτά ακόμη και την ενέργεια και τον χρόνο ολόκληρης της ζωής του. Επειδή, λοιπόν, οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, είναι πολύ εύκολο να κάνουν το λάθος να πιστέψουν πως τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ή κάποιο προσόν και πλεονέκτημα που θα τους βοηθήσει να επιδιώξουν τους στόχους που έχουν θέσει στη ζωή τους. Για τον λόγο αυτό, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα χρειαστεί. Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι από τη στιγμή που πληρώνεις αυτό το τίμημα, από τη στιγμή που εισέρχεσαι σ’ αυτό το μονοπάτι, είναι γραφτό σου να βαδίσεις σ’ ένα μονοπάτι που ελέγχεται από τον Σατανά και από τις κοσμικές τάσεις και τους κανόνες του παιχνιδιού που ισχύουν στον κόσμο. Είναι, παράλληλα, γραφτό σου να βυθιστείς παρά τη θέλησή σου στη δεξαμενή βαφής, στην κρεατομηχανή της κοινωνίας. Με όποιο χρώμα κι αν βαφτείς, με όποιον τρόπο κι αν αλεστείς, όσο κι αν στρεβλωθεί η ανθρώπινη φύση σου, εσύ παρηγορείς τον εαυτό σου με τα εξής λόγια: «Αν θέλω να πραγματοποιήσω τα ιδανικά και τις επιθυμίες μου και να έχω ένα αύριο, πρέπει να αντέξω!» Λες στον εαυτό σου όλη την ώρα: «Πρέπει να προσαρμοστώ σ’ αυτήν την κοινωνία· τι σημασία έχει τι χρώμα έχω βαφτεί; Πρέπει να το αποδεχτώ και να προσαρμοστώ σ’ αυτό». Ενώ προσαρμόζεσαι σε όλα αυτά τα διαφορετικά περιβάλλοντα, προσαρμόζεσαι και στα διαφορετικά χρώματα με τα οποία βάφεσαι και αποδέχεσαι συνεχώς διαφορετικές εκδοχές του εαυτού σου, με διαφορετικό ύφος και χαρακτήρα η κάθε μία. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι γίνονται εν αγνοία τους όλο και πιο απαθείς, όλο και πιο αδιάντροποι, ενώ η συνείδηση και η λογική τους αδυνατούν όλο και περισσότερο να καθοδηγήσουν ή να ελέγξουν τις σκέψεις, τις επιθυμίες και τις επιλογές τους. Τελικά, οι περισσότεροι άνθρωποι πετυχαίνουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες που επιδιώκουν, άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό. Υπάρχουν, βέβαια, και λίγοι άνθρωποι που, όπως κι αν προσπαθούν, όσο κόπο κι αν κάνουν και όσες δυσκολίες κι αν περνάνε, εξακολουθούν να μην μπορούν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους. Άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα, τι είναι αυτό που κερδίζουν οι άνθρωποι; Όσοι πετυχαίνουν τον στόχο τους αποκτούν φήμη και κέρδος. Όσοι πάλι αποτυγχάνουν, μπορεί να μην είναι σε θέση να κερδίσουν αυτήν τη φήμη και το κέρδος, αποκτούν όμως το ίδιο πράγμα με τους πετυχημένους ανθρώπους, δηλαδή, τα κάθε λογής κακά και τις διάφορες αρνητικές σκέψεις που τους έχει εμφυσήσει ο Σατανάς, η μοχθηρή αυτή ανθρωπότητα και ολόκληρος ο κοινωνικός μηχανισμός και η μοχθηρή επιρροή της κοινωνίας. Για ποιον άλλο λόγο, άλλωστε, χρησιμοποιούν οι άνθρωποι τόσο συχνά φράσεις του τύπου: «δεν είμαι και χθεσινός», «η γριά αλεπού δεν πιάνεται με ξόβεργες», «παλιά καραβάνα» ή «έχω περάσει από πολλές φουρτούνες» και ούτω καθεξής; Αυτό οφείλεται στο γεγονός πως, καθώς επιδιώκεις τα ιδανικά και τις επιθυμίες σου και βρίσκεσαι σε αυτήν την απέραντη δεξαμενή βαφής και σε αυτήν την κρεατομηχανή της κοινωνίας, «μαθαίνεις» επίσης ένα σωρό πράγματα που δεν ανήκουν στα φυσικά σου ένστικτα. Ο όρος «μαθαίνω» που χρησιμοποιούμε εδώ πρέπει να μπει σε εισαγωγικά. Τι πάει να πει, λοιπόν, «μαθαίνω»; Πάει να πει ότι η κοινωνία, ο Σατανάς και η μοχθηρή ανθρωπότητα σε γαλουχούν με κάθε λογής σκέψεις που αψηφούν την κανονική ανθρώπινη συνείδηση και λογική, με αποτέλεσμα να ζεις με όλο και λιγότερη συνείδηση και λογική, να γίνεσαι όλο και πιο αδιάντροπος και να σιχαίνεσαι όλο και περισσότερο τους κανονικούς ανθρώπους και όσους βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι. Ποιο είναι, την ίδια στιγμή, το χειρότερο αποτέλεσμα; Όχι μόνο θα περιφρονείς όλο και περισσότερο όσους έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, συνείδηση και λογική, αλλά ταυτόχρονα, θα ζηλεύεις και θα θαυμάζεις τις κατάπτυστες πράξεις όσων προδίδουν τη συνείδηση και το ήθος τους και θα ζηλεύεις τα άφθονα υλικά ή οικονομικά οφέλη που αποκομίζουν μέσα από τις κατάπτυστες πράξεις και την κακή συμπεριφορά τους. Αυτή δεν είναι η συνέπεια; (Ναι.) Και είναι μια άκρως τρομακτική συνέπεια. Καθώς, δηλαδή, οι άνθρωποι επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, γίνονται όλο και πιο ζοφεροί και τρομακτικοί στην όψη, χάνουν σταδιακά τη συνείδηση και τη λογική τους, ενώ η ηθική τους θεώρηση, η στάση ζωής και η συμπεριφορά τους χαρακτηρίζονται από όλο και περισσότερη μοχθηρία, ασχήμια, ποταπότητα και αχρειότητα.
Από τη στιγμή που αρχίζει κανείς να αναπτύσσει κάποια ενδιαφέροντα και χόμπι μέχρι τη στιγμή που πραγματοποιεί τα ιδανικά και τις επιθυμίες του, το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει και οι δραστηριότητες στις οποίες επιδίδεται κατά τη διαδικασία αυτή —με άλλα λόγια, ολόκληρη η τρέχουσα κατάσταση της ζωής του— είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, έρμαιο της κοινωνίας και των μοχθηρών τάσεων. Στην πραγματικότητα, είναι και μια διαδικασία κατά την οποία, καθώς επιδιώκει κανείς να πραγματοποιήσει τα ιδανικά και τις επιθυμίες του, δέχεται πρόθυμα να τον χειραγωγεί, να τον ποδοπατά και να τον εκμεταλλεύεται ο Σατανάς. Είναι φυσικά και μια διαδικασία κατά την οποία ο Σατανάς τον διαφθείρει βαθύτερα και πιο συγκεκριμένα σε οποιοδήποτε θέμα. Κάθε φορά που έρχεσαι αντιμέτωπος με οποιαδήποτε κατάσταση, ο Σατανάς σού εμφυσά συνεχώς την ιδέα ότι, αν θες να πετύχεις τους στόχους σου, πρέπει να αξιοποιήσεις κάθε αναγκαίο μέσο και να εγκαταλείψεις καθετί θετικό και καθετί που οφείλει να υποστηρίζει η κανονική ανθρώπινη φύση, όπως για παράδειγμα, την αξιοπρέπεια, την ακεραιότητα, τα ηθικά όρια, τη συνείδηση και τα κριτήρια της συμπεριφοράς σου. Την ίδια στιγμή που σε παραπλανά ώστε να εγκαταλείψεις σταδιακά όλα αυτά τα πράγματα, δοκιμάζει, παράλληλα, τη συνείδηση, τη λογική και τα ηθικά σου όρια, καθώς και το ελάχιστο ίχνος ντροπής που σου έχει απομείνει. Μόλις τελειώσει μ’ αυτό και καθώς σε παραπλανούν, σε βάζουν σε πειρασμό, σε ελέγχουν και σε ποδοπατούν οι μοχθηρές τάσεις, σε βάζει τότε να κάνεις διαρκείς συμβιβασμούς. Καθώς, λοιπόν, κάνεις διαρκείς συμβιβασμούς, επιλέγεις να υιοθετήσεις τις σκέψεις και τις απόψεις που σου έχει ενσταλάξει ο Σατανάς για το πώς βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα και πώς συμπεριφέρεσαι και ενεργείς. Κάνεις, παράλληλα, ενεργά πράξη όλες αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις που σου έχει μεταλαμπαδεύσει ο Σατανάς, καθώς και τους τρόπους και τις μεθόδους για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς. Όλα αυτά τα κάνεις διστακτικά και παρά τη θέλησή σου. Προκειμένου, όμως, να πετύχεις τα ιδανικά και τις επιθυμίες σου, τα κάνεις την ίδια στιγμή πρόθυμα και ενεργά με μια πολύ συγκαταβατική στάση. Με δυο λόγια, μπορεί, κατά τη διαδικασία αυτή, οι άνθρωποι να παραμένουν παθητικοί, αλλά αν το δούμε από μια άλλη οπτική, συμμορφώνονται ενεργά υπό τον έλεγχο και τη διαφθορά του Σατανά. Καθώς επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, ζουν όλη την ώρα ως έρμαια των μοχθηρών τάσεων της κοινωνίας, βυθισμένοι μέσα στην απέραντη δεξαμενή βαφής των τάσεων αυτών. Ζουν, επίσης, εγκλωβισμένοι σε μια σύνθετη και αντιφατική νοοτροπία, καθώς είναι την ίδια στιγμή πρόθυμοι και απρόθυμοι, και ζουν σε μια πραγματικότητα που είναι, επίσης, σύνθετη και αντιφατική. Καθ’ όλη αυτήν τη διαδικασία, καθώς οι άνθρωποι έρχονται όλο και πιο κοντά στα ιδανικά, τις επιθυμίες και τους στόχους ζωής που επιδιώκουν, χάνουν όλο και περισσότερο την ανθρώπινή τους υπόσταση, η συνείδησή τους παραλύει όλο και περισσότερο και η λογική τους λιγοστεύει. Πιστεύουν, όμως, βαθιά μέσα τους, ότι έχουν ιδανικά και επιθυμίες, και μερικοί μάλιστα λένε ότι τα ιδανικά και οι επιθυμίες τους είναι οι πεποιθήσεις τους, ότι το να έχουν πεποιθήσεις στην καρδιά τους σημαίνει ότι έχουν πιστεύω, και ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πιστεύω στη ζωή του. Θεωρούν ότι είναι κανονικοί άνθρωποι επειδή ακριβώς έχουν πιστεύω, κι έτσι νομίζουν πως πρέπει να συνεχίσουν τις επιδιώξεις τους σύμφωνα με τις μεθόδους και τους νόμους επιβίωσης που ακολουθούσαν ως τώρα. Θεωρούν, επίσης, ότι εφόσον αυτό έχει καλά αποτελέσματα και τους φέρνει όλο και πιο κοντά στα ιδανικά και τους στόχους τους στη ζωή, αξίζει να πληρώσουν το οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσουν τα πάντα. Επειδή, λοιπόν, είναι εγκλωβισμένοι σε αυτήν την αντιφατική νοοτροπία, κατά την οποία είναι την ίδια στιγμή πρόθυμοι και απρόθυμοι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να αποδέχονται τον έλεγχο του Σατανά, τις σκέψεις του, τη χειραγώγηση και τα τεχνάσματά του. Συνεχίζουν χωρίς κανέναν δισταγμό να επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά τους και να πετύχουν τους στόχους τους στη ζωή, ακόμη και στην περίπτωση που ξέρουν καλά ότι τους έχει διαφθείρει η κοινωνία και οι μοχθηρές τάσεις. Κάποιοι μάλιστα καμαρώνουν που είναι σε θέση να καταφεύγουν σε κάθε αναγκαίο μέσο και που δεν το έχουν βάλει ποτέ κάτω, και χαίρονται που μπορούν και επιμένουν μέχρι και σήμερα. Κρίνοντας, τώρα, από τις συμπεριφορές που επιδεικνύουν οι άνθρωποι καθώς επιδιώκουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, καθώς και από τα μονοπάτια που ακολουθούν και τις τόσες αλλαγές που γίνονται μέσα τους, τι σόι μονοπάτι είναι αυτό που ακολουθούν για να επιδιώξουν να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους; (Είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στην καταστροφή.) Αυτό το μονοπάτι δεν έχει επιστροφή, και όσο πιο βαθιά σ’ αυτό εισέρχονται οι άνθρωποι, τόσο πιο πολύ απομακρύνονται από τον Θεό. Θα έλεγε κανείς, μάλιστα, πως είναι ένα μονοπάτι που οδηγεί στην καταστροφή. Τα ιδανικά και οι επιθυμίες που έχουν θέσει οι άνθρωποι τους οδηγούν στους στόχους ζωής τους, κι εκεί ακριβώς τους περιμένει ο Σατανάς. Καθώς, λοιπόν, βαδίζουν προς τους στόχους ζωής τους, δεν τους συνοδεύει και δεν τους ακολουθεί η αλήθεια ούτε τα λόγια του Θεού. Ποιος τούς συνοδεύει, άρα; (Ο Σατανάς, μαζί με τις μοχθηρές τάσεις του και τις διάφορες φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις.) Τους συνοδεύει ο Σατανάς, ο έλεγχός του, η διαφθορά του, τα τεχνάσματα και οι αλλεπάλληλοι πειρασμοί του. Πρόκειται για ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή, ένα μονοπάτι που οδηγεί στην καταστροφή, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Κι αυτό γιατί, καθώς οι άνθρωποι επιδιώκουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, ο στόχος που επιδιώκουν στην πραγματικότητα δεν είναι η πραγματοποίηση αυτών των ιδανικών και των επιθυμιών. Αντίθετα, η επιδίωξη αυτών των πραγμάτων λειτουργεί γι’ αυτούς ως κινητήρια δύναμη και θεμέλιο που θα τους βοηθήσει να αποκτήσουν φήμη και κέρδος. Αυτή είναι η ουσία του θέματος και η πραγματικότητα. Το μόνο που καταφέρνει όποιος ακολουθεί αυτό το μονοπάτι είναι να λαχταρά όλο και περισσότερο τη φήμη και το κέρδος, τις μοχθηρές τάσεις του κόσμου. Το μόνο που καταφέρνει όποιος ακολουθεί αυτό το μονοπάτι είναι να βυθίζεται όλο και πιο βαθιά, να εξαχρειώνεται ολοένα και περισσότερο, να χάνει κάθε ίχνος ορθολογισμού και συνείδησης, και να απομακρύνεται από τα θετικά πράγματα. Παράλληλα, το μονοπάτι αυτό θα τον απομακρύνει όλο και περισσότερο από τους πιο πρακτικούς τρόπους ζωής και τους στόχους ζωής που θα πρέπει να έχει κάποιος με κανονική ανθρώπινη φύση. Το μόνο που θα καταφέρει ένα τέτοιο μονοπάτι είναι να κάνει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων να ριζώσουν βαθύτερα, και να τους απομακρύνει ακόμα περισσότερο από την κυριαρχία και την ενορχήστρωση του Θεού. Όπως είναι φυσικό, οι άνθρωποι θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να διακρίνουν μεταξύ των θετικών και των αρνητικών πραγμάτων. Αυτό είναι γεγονός. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να λύσουμε αυτά τα προβλήματα; Σχετικά με τι πρέπει να συναναστραφούμε, μόλις κατανοήσουμε την ουσία των ανθρώπινων επιδιώξεων, ιδανικών και επιθυμιών; Δεν πρέπει να συναναστραφούμε σχετικά με το πώς να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους; (Ναι.)
Μόλις τώρα συναναστρεφόμασταν λέγοντας ότι το να επιδιώκει κανείς να πραγματοποιήσει τα ιδανικά και τις επιθυμίες του είναι ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή, ένας δρόμος που οδηγεί στην καταστροφή. Δεν πρέπει, άρα, να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής; (Ναι.) Πρέπει να εγκαταλείψουν και να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους, ο οποίος δεν είναι ούτε η σωστή προσέγγιση ούτε το σωστό μονοπάτι που πρέπει να ακολουθεί κανείς στη ζωή. Αφού, λοιπόν, δεν είναι ένας σωστός τρόπος ζωής, πρέπει να τον εγκαταλείψουν, να τον αλλάξουν και να υιοθετήσουν μια σωστή προσέγγιση απέναντι στη ζωή και την ύπαρξη. Εννοείται πως πρέπει κιόλας να υιοθετήσουν μια σωστή προσέγγιση ως προς τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, καθώς και τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους. Τα ταλέντα και τα χαρίσματα που έχουν οι άνθρωποι, σε συνδυασμό με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, τους επιτρέπουν να θέσουν παράλληλα τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, καθώς και τους στόχους που θα επιδιώξουν. Οι συγκεκριμένοι στόχοι, όμως, δεν είναι σωστοί και θα οδηγήσουν τους ανθρώπους σε ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή· θα τους απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από τον Θεό και θα τους οδηγήσουν τελικά στην καταστροφή. Εφόσον οι στόχοι αυτοί δεν είναι σωστοί, ποια είναι τα σωστά βήματα που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι; Κατ’ αρχάς, ας δούμε αν είναι σωστό να έχει κανείς ενδιαφέροντα και χόμπι. Με άλλα λόγια, εντάσσονται τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι στην κατηγορία των αρνητικών πραγμάτων; (Όχι.) Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι ενός ανθρώπου δεν είναι από τη φύση τους λανθασμένα, και φυσικά κανείς δεν μπορεί να τα χαρακτηρίσει ως αρνητικά. Δεν πρέπει να τα καταδικάζουμε ούτε να τα επικρίνουμε. Το να έχει κανείς ενδιαφέροντα, χόμπι και ταλέντα σε ορισμένους τομείς είναι μέρος της κανονικής ανθρώπινης φύσης· κάθε άνθρωπος τα έχει. Σε κάποιους αρέσει ο χορός, σε άλλους το τραγούδι, η ζωγραφική ή η υποκριτική· κάποιοι ενδιαφέρονται για τη μηχανολογία, την οικονομία, τη μηχανική ή την ιατρική, ενώ άλλοι για τη γεωργία, την ιστιοπλοΐα ή κάποιο άλλο άθλημα· σε μερικούς αρέσει να μελετάνε γεωγραφία, γεωλογία ή αεροπλοΐα και, φυσικά κάποιοι θέλουν να μελετάνε ακόμα πιο δυσνόητα αντικείμενα. Όποια κι αν είναι τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι κάποιου, όλα αποτελούν μέρος της ανθρώπινης φύσης και της κανονικής ανθρώπινης ζωής. Δεν πρέπει να τα διαβάλλει κανείς ως αρνητικά ούτε να τα επικρίνει, πόσο μάλλον να τα απαγορεύσει. Όποια, δηλαδή, ενδιαφέροντα και χόμπι κι αν έχεις είναι θεμιτά, οπότε πρέπει να επιτρέπονται. Με αυτό ως δεδομένο, πώς πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς τα ιδανικά και τις επιθυμίες που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι; Σε κάποιους, για παράδειγμα, αρέσει η μουσική. Λένε, λοιπόν, το εξής: «Θέλω να γίνω μουσικός ή μαέστρος». Στο εξής, λοιπόν, παραμελούν οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να σπουδάσουν και να εξελιχθούν στον τομέα της μουσικής. Θέτουν, έτσι, ως στόχο και κατεύθυνση της ζωής τους το να εργαστούν κάποια στιγμή σε μια θέση μουσικού. Είναι σωστό αυτό που κάνουν; (Δεν είναι σωστό, όχι.) Δεν έχουμε να σχολιάσουμε κάτι στην περίπτωση που δεν πιστεύεις στον Θεό, ζεις στα εγκόσμια και περνάς τη ζωή σου πραγματοποιώντας τα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχεις θέσει με βάση τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου. Εφόσον, όμως, τώρα είσαι πιστός στον Θεό, αν έχεις τέτοια ενδιαφέροντα και χόμπι και θέλεις να αφιερώσεις ολόκληρη τη ζωή σου και να πληρώσεις το τίμημα μιας ολόκληρης ζωής, για να πραγματοποιήσεις τα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχεις θέσει βάσει αυτών, είναι καλό ή κακό το μονοπάτι που ακολουθείς; Αξίζει να προωθείς ένα τέτοιο μονοπάτι; (Δεν αξίζει, όχι.) Ας μη μιλήσουμε ακόμα για το αν αξίζει ή όχι να προωθεί κανείς ένα τέτοιο μονοπάτι· κάθε θέμα που προκύπτει, πρέπει να το εξετάζεις με σοβαρότητα. Πώς, θα το κάνεις, λοιπόν, αυτό προκειμένου να δεις αν το συγκεκριμένο θέμα είναι σωστό ή λάθος; Πρέπει να αναλογιστείς αν οι επιδιώξεις, τα ιδανικά και οι επιθυμίες που έχεις θέσει έχουν κάποια σχέση με τις διδασκαλίες του Θεού και τη σωτηρία και τις προσδοκίες που έχει Εκείνος για σένα, καθώς και αν έχουν κάποια σχέση με το θέλημα Του να σώσει την ανθρωπότητα ή με την αποστολή σου και το καθήκον σου· πρέπει, επίσης, να αναλογιστείς αν θα σε βοηθήσουν να ολοκληρώσεις την αποστολή σου και να εκπληρώσεις το καθήκον σου πιο αποτελεσματικά ή αν θα αυξήσουν τις πιθανότητες να σωθείς και θα σε βοηθήσουν να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού. Εφόσον είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, είναι δικαίωμά σου να επιδιώκεις τα ιδανικά και τις επιθυμίες σου. Αν, όμως, πραγματοποιείς τα δικά σου ιδανικά και τις δικές σου επιθυμίες και επιδιώκεις το συγκεκριμένο μονοπάτι, θα οδηγηθείς στο μονοπάτι της σωτηρίας; Θα σε οδηγήσει κάτι τέτοιο σ’ ένα μονοπάτι όπου θα έχεις φόβο Θεού και θα αποφεύγεις το κακό; Θα πετύχεις τελικά το αποτέλεσμα να υποταχθείς απόλυτα στον Θεό και να Τον λατρεύεις; (Όχι.) Αυτό εξυπακούεται. Αφού όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνουν και εφόσον πιστεύεις στον Θεό, είναι θετικά ή αρνητικά τα ιδανικά και οι επιθυμίες που θέτεις λόγω των ενδιαφερόντων σου, των χόμπι σου, ακόμη και των ταλέντων και των χαρισμάτων που έχεις; Πρέπει να τα έχεις ή όχι; (Είναι αρνητικά και δεν πρέπει να τα έχουμε.) Δεν πρέπει να τα έχετε, όχι. Τι καταλήγει, άρα, να γίνει η φύση των ιδανικών και των επιθυμιών ενός ανθρώπου; Κάτι θετικό ή κάτι αρνητικό; Ένα δικαίωμα που σου αναλογεί ή κάτι που δεν πρέπει να έχεις; (Κάτι αρνητικό, κάτι που δεν πρέπει να έχω.) Καταλήγει να γίνει κάτι που δεν πρέπει να έχεις. Λένε κάποιοι άνθρωποι: «Εφόσον δεν πρέπει να έχω αυτά τα πράγματα, αυτό λογικά σημαίνει ότι μου στερείς τα δικαιώματά μου!» Δεν σου στερώ τα δικαιώματά σου· λέω απλώς τι είδους μονοπάτι πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι και πώς πρέπει να επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν σου στερώ τα δικαιώματά σου· η επιλογή είναι στο χέρι σου κι είσαι ελεύθερος να επιλέξεις ό,τι θες. Όσον αφορά, όμως, τη φύση αυτού του ζητήματος και το πώς πρέπει να το κρίνει κανείς, τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούμε έχουν μια βάση, δεν μιλάμε στον αέρα. Αν έχεις ως βάση τα λόγια του Θεού και βλέπεις το θέμα από την οπτική της αλήθειας, τα ιδανικά και οι επιθυμίες ενός ανθρώπου δεν είναι θετικά πράγματα. Για να γίνω, βέβαια, πιο συγκεκριμένος, αν είσαι πιστός στον Θεό και θες να επιδιώξεις την αλήθεια για να μπορέσεις να σωθείς, αν θες να επιδιώξεις την αλήθεια για να μπορέσεις να έχεις φόβο Θεού, να αποφεύγεις το κακό και να υποταχθείς σ’ Αυτόν, δεν πρέπει, στην περίπτωση αυτή, να έχεις τα ίδια ιδανικά και τις ίδιες επιθυμίες με τους κοσμικούς ανθρώπους. Με άλλα λόγια, προκειμένου να επιδιώξεις την αλήθεια και να μπορέσεις να σωθείς, θα πρέπει να εγκαταλείψεις τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες σου. Για να το θέσω διαφορετικά, αν θες να επιδιώξεις την αλήθεια για να μπορέσεις να σωθείς, δεν πρέπει να επιδιώκεις τα δικά σου ιδανικά και τις δικές σου επιθυμίες, και ειδικά όχι για να αποκτήσεις φήμη και κέρδος. Είναι σωστή αυτή η διατύπωση; (Ναι.) Όλα είναι ξεκάθαρα τώρα. Ως πιστός στον Θεό, εφόσον είσαι πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια και θες να σωθείς, πρέπει να εγκαταλείψεις τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες σου και το συγκεκριμένο μονοπάτι. Πρέπει, δηλαδή, να εγκαταλείψεις το μονοπάτι της επιδίωξης φήμης και κέρδους, και όλα αυτά τα ιδανικά και τις επιθυμίες. Δεν θα πρέπει να επιλέξεις ως στόχο της ζωής σου την πραγματοποίηση των ιδανικών και των επιθυμιών σου· πρέπει, αντίθετα, να επιδιώκεις την αλήθεια, για να μπορέσεις έτσι να σωθείς.
Ορισμένοι ρωτάνε το εξής: «Αφού δεν μπορώ να πραγματοποιήσω τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες μου και τα έχω εγκαταλείψει όλα αυτά, τι πρέπει να κάνω με τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι μου;» Αυτό είναι δική σου υπόθεση. Μπορείς να διατηρήσεις τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι που μπορεί να έχεις, με την προϋπόθεση πάντα να μην αναστατώνουν την κανονική σου επιδίωξη, να μην σε εμποδίζουν να εκτελέσεις το καθήκον σου και να ολοκληρώσεις την αποστολή σου, και να μην επηρεάζουν τους στόχους της ζωής σου ή το μονοπάτι που ακολουθείς. Μπορεί, βέβαια, να το αντιληφθεί κανείς και με τον εξής τρόπο: Αυτά τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι αποτελούν μέρος της ανθρώπινης φύσης σου, και άρα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι σου τα έδωσε ο Θεός. Ο Θεός είναι Αυτός που έχει προκαθορίσει κάθε πτυχή ενός ανθρώπου, όπως για παράδειγμα, την εμφάνισή του, την οικογένειά του, το υπόβαθρό του και το περιβάλλον επιβίωσής του. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να αρνηθούμε και το γεγονός ότι ο Θεός είναι Αυτός που σου έδωσε τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι που έχεις. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός· είναι κάτι βέβαιο. Ορισμένοι άνθρωποι, για παράδειγμα, είναι καλοί στις γλώσσες, άλλοι στη ζωγραφική ή τη μουσική, κάποιοι στη διάκριση ήχων ή χρωμάτων και ούτω καθεξής. Είτε αυτά τα πράγματα είναι κάποιες ιδιαίτερες δεξιότητες είτε ενδιαφέροντα και χόμπι που έχεις, μπορούμε να πούμε πως είναι όλα μέρος της ανθρώπινης φύσης. Γιατί, λοιπόν, δίνει ο Θεός στους ανθρώπους ορισμένα ενδιαφέροντα και χόμπι; Για να γίνει η ανθρώπινη σου ζωή λίγο πιο πλούσια και λίγο πιο ενδιαφέρουσα, για να έχει η ζωή σου κάποια στοιχεία ψυχαγωγίας και αναψυχής, χωρίς όμως να επηρεάζουν αυτά την πορεία σου στο σωστό μονοπάτι ζωής. Με τον τρόπο αυτόν, η ζωή σου δεν θα είναι τόσο ανιαρή, βαρετή και μονότονη. Όταν, ας πούμε, έρχεται η ώρα να ψάλλετε ύμνους σε μια συνάθροιση, αν κάποιος ξέρει να παίζει πιάνο ή κιθάρα, μπορεί να συνοδεύει το τραγούδι. Αν κανένας δεν ήξερε να παίζει μουσική, δεν θα το απολαμβάνατε το ίδιο. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερο αν κάποιος παίζει μουσική, αντί να τραγουδάτε ακαπέλα, και όλοι θα το απολαύσουν. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι θα διευρύνουν τους ορίζοντες τους, θα αποκτήσουν περισσότερες εμπειρίες, η ζωή τους θα αποκτήσει περισσότερη ουσία, θα νιώθουν πως η ζωή είναι πιο όμορφη και θα είναι πιο χαρούμενοι. Αυτό θα ωφελήσει τόσο την κανονική ανθρώπινη φύση τους όσο και το μονοπάτι της πίστη τους στον Θεό. Αν, για παράδειγμα, σου αρέσει να ζωγραφίζεις και δεις πως η ζωή των αδελφών έχει καταντήσει κάπως μονότονη, μπορείς να κάνεις χιουμοριστικές ζωγραφιές ή πνευματώδη και χιουμοριστικά σκίτσα, ώστε να απεικονίσεις τις αρνητικές εκφράσεις, τα αρνητικά πρόσωπα ορισμένων ανθρώπων, καθώς και τα αρνητικά τους σχόλια. Μπορείς έπειτα να τα συγκεντρώσεις όλα αυτά σ’ ένα μικρό βιβλιαράκι και να το μοιράσεις σε όλους, ακόμα και σ’ αυτούς που τα βλέπουν όλα μαύρα. Με το που το δουν, θα πουν: «Αμάν, εμένα ζωγράφισες εδώ;» Θα βάλουν τότε τα γέλια και θα χαρούν, οπότε δεν θα είναι πια αρνητικοί. Καλό δεν είναι αυτό; Χωρίς να καταβάλεις μεγάλη προσπάθεια, τους βοήθησες να αποβάλουν την αρνητικότητά τους πανεύκολα. Αν, στον ελεύθερο χρόνο τους, οι άνθρωποι ζωγραφίζουν, παίζουν μουσική, συζητούν για τέχνη ή ασχολούνται με την υποκριτική και ερμηνεύουν διάφορους χαρακτήρες, όπως για παράδειγμα διάφορα είδη αρνητικών ή αλαζονικών ανθρώπων και τις διάφορες εκδηλώσεις αντίχριστων που ενεργούν αυθαίρετα, τους είναι πιο εύκολο να βελτιώσουν τη διάκρισή τους και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Δεν είναι καλό αυτό; Πώς γίνεται, λοιπόν, να είναι άχρηστα τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι; Είναι πράγματα που ωφελούν τους ανθρώπους. Αν, όμως, τα ιδανικά και οι επιθυμίες που γεννιούνται από τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου σε κατευθύνουν σε ένα μονοπάτι που δεν έχει επιστροφή, τότε δεν σου κάνουν καλό. Αντίθετα, αν αξιοποιείς τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου στη ζωή έτσι ώστε η ανθρώπινη φύση σου να γίνει πιο διορατική, η ζωή σου πιο πλούσια και ενδιαφέρουσα, κι εσύ να γίνεις πιο πνευματώδης και ευδιάθετος και να ζήσεις μια πιο υγιή και ελεύθερη ζωή, χωρίς περιορισμούς, τότε τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου θα έχουν θετικό αποτέλεσμα. Θα είναι ωφέλιμα για όλους και θα σε διαπαιδαγωγούν, χωρίς να επηρεάζουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου και την ολοκλήρωση της αποστολής σου. Είναι μάλιστα βέβαιο πως θα σε βοηθήσουν σε έναν βαθμό να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Αν, ας πούμε νιώθεις πεσμένος ή αποθαρρημένος, τραγούδα ένα τραγούδι, παίξε ένα όργανο ή λίγη χαρούμενη και ρυθμική μουσική, και θα δεις πως θα σου φτιάξει το κέφι, και θα μπορέσεις έτσι να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς. Δεν θα νιώθεις πια αρνητικότητα, δεν θα παραπονιέσαι ούτε θα θέλεις να παραιτηθείς. Θα ανακαλύψεις, παράλληλα, τις αδυναμίες και τα ελαττώματά σου, και θα συνειδητοποιήσεις πόσο εύθραυστος είσαι και πόσο ανίκανος να αντιμετωπίσεις οποιεσδήποτε εξάρσεις ή αναποδιές. Αν παίζεις κάποιο μουσικό όργανο, θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα· μπορεί να πει κανείς πως ξέρεις να ζεις. Δεν έχουν, λοιπόν, θετικό αποτέλεσμα αυτά τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι; (Ναι.) Επιπλέον, θα μπορούσαμε να τα θεωρήσουμε εργαλεία που, αν τα χρησιμοποιήσεις σωστά, μπορούν να σου φτιάξουν το κέφι και να σου δώσουν τη δυνατότητα να ζήσεις μια πιο κανονική και ορθολογική ζωή. Μπορούν σε κάποιον βαθμό να επιταχύνουν ή να διευκολύνουν την είσοδό σου στην αλήθεια-πραγματικότητα και να σου παρέχουν ένα επιπλέον εργαλείο που θα σου χρησιμεύσει για να εκτελέσεις τα καθήκοντά σου. Η ανθρώπινη φύση ορισμένων ανθρώπων, βέβαια, είναι κακή και πονηρή. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι πάντα φιλόδοξοι, έχουν τη διάθεση ενός αντίχριστου ή είναι όντως αντίχριστοι. Όταν, λοιπόν, έχουν κάποια ενδιαφέροντα και χόμπι, αυτό μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα, γιατί ενδέχεται να τα χρησιμοποιήσουν ως άσσο στο μανίκι τους ή να νομίζουν ότι αυτοί είναι και κανένας άλλος. Αυτό, λοιπόν, τροφοδοτεί αναμφίβολα την επιθετικότητα και το θράσος τους να κάνουν κακές πράξεις. Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, άρα, δεν είναι από τη φύση τους κακά ή αρνητικά. Οι καλοί και κανονικοί άνθρωποι τα χρησιμοποιούν θετικά, ενώ οι κακοί, οι πονηροί και οι αρνητικοί τα χρησιμοποιούν για να κάνουν πονηρές και κακές πράξεις. Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι, άρα, μπορούν να σε κάνουν είτε καλύτερο είτε χειρότερο, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ας επανέλθουμε τώρα στο πώς μπορούν οι άνθρωποι να εγκαταλείψουν τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους. Αφού κατανοήσει κανείς την ουσία των ενδιαφερόντων και των χόμπι, δεν θα πρέπει να βλέπει εντελώς ρόδινα τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι που έχει κάποιος ούτε βέβαια και να απορρίπτει έναν άνθρωπο επειδή έχει κάποια ενδιαφέροντα ή χόμπι. Αυτά είναι μέρος της κανονικής ανθρώπινης φύσης και πρέπει να αντιμετωπίζονται σωστά. Δεν είναι σωστό να αρχίσουν τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου να επηρεάζουν τις ζωές των άλλων ή να τους προκαλούν δυσφορία, ούτε είναι σωστό να τα κάνεις εις βάρος των άλλων. Πέρα απ’ αυτές τις περιπτώσεις, όμως, τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου είναι θεμιτά, κι αναμένεται ότι οι άνθρωποι μπορούν να τα αντιμετωπίζουν σωστά, να τα χρησιμοποιούν και να τα αξιοποιούν με σύνεση. Φυσικά, για να χρησιμοποιήσεις και να αξιοποιήσεις τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου με τον καλύτερο και σωστότερο τρόπο, φρόντισε να έχουν τη μεγαλύτερη δυνατή επίδραση στη δουλειά σου και στα καθήκοντα που εκτελείς, και να τα αξιοποιείς στον μέγιστο δυνατό βαθμό· μην τα αφήνεις να πάνε χαμένα. Κάποιοι λένε το εξής: «Τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι μου μπορούν να παίξουν σπουδαίο ρόλο στην εκτέλεση των καθηκόντων μου, αλλά νιώθω ότι προς το παρόν δεν έχω αρκετές ούτε περιεκτικές γνώσεις γι’ αυτόν τον τομέα. Πριν εφαρμόσω τις γνώσεις που έχω στα καθήκοντά μου, θέλω να εξελιχθώ κι άλλο και να μελετήσω καλύτερα και πιο συστηματικά όλα όσα σχετίζονται με τον συγκεκριμένο τομέα. Γίνεται να το κάνω αυτό;» Και βέβαια γίνεται. Ο οίκος του Θεού σάς ενθαρρύνει επανειλημμένα να συνεχίσετε να μαθαίνετε. Η γνώση είναι εργαλείο. Αν, λοιπόν, τα πράγματα που μαθαίνεις δεν διαβρώνουν ούτε φθείρουν τις σκέψεις σου, μπορείς να τα μελετάς και να τα κατανοείς βαθύτερα. Μπορείς να χρησιμοποιείς τις γνώσεις σου ως θετικό και ωφέλιμο εργαλείο για να εκτελέσεις τα καθήκοντά σου. Έτσι, οι γνώσεις αυτές θα έχουν αποτέλεσμα και αντίκρισμα. Δεν είναι καλό αυτό; Δεν είναι μια σωστή προσέγγιση; (Ναι.) Εννοείται πως η συγκεκριμένη μέθοδος άσκησης είναι κι ένας σωστός τρόπος να χειρίζεται κανείς τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι του, και να εγκαταλείπει παράλληλα τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες του. Με τον τρόπο αυτόν, αντί να χρησιμοποιείς τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι σου για να πετύχεις προσωπικούς στόχους, όπως την επιδίωξη της εκπλήρωσης προσωπικών φιλοδοξιών και πόθων, τα χρησιμοποιείς και τα αξιοποιείς σωστά. Αυτός, λοιπόν, είναι ένας θεμιτός και ακριβής τρόπος άσκησης, που φυσικά είναι παράλληλα σωστός και θετικός. Χρησιμεύει, μάλιστα, και ως ένα συγκεκριμένο μονοπάτι για το πώς να εγκαταλείψει κανείς τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες του.
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.