Το τελευταίο διάστημα, συναναστρεφόμαστε κυρίως πάνω στο θέμα του «Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια». Συνοψίσαμε νωρίτερα δύο αρχές άσκησης για την επιδίωξη της αλήθειας. Ποια είναι η πρώτη αρχή; (Η πρώτη αρχή είναι η εγκατάλειψη διάφορων στοιχείων και η δεύτερη είναι η αφοσίωση.) Η πρώτη αρχή είναι η εγκατάλειψη και η δεύτερη είναι η αφοσίωση. Δεν έχουμε ολοκληρώσει τη συναναστροφή μας σχετικά με το θέμα της «εγκατάλειψης». Ποια είναι η πρώτη πτυχή της «εγκατάλειψης»; (Η εγκατάλειψη διάφορων αρνητικών συναισθημάτων.) Πού εστίασε η συναναστροφή μας σχετικά με την εγκατάλειψη των διάφορων αρνητικών συναισθημάτων; Αφορούσε κυρίως και αποκάλυψε τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουν οι άνθρωποι. Με άλλα λόγια, μιλήσαμε για τα είδη των αρνητικών συναισθημάτων που συνοδεύουν συχνά τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους και στο μονοπάτι της ζωής τους, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να τα εγκαταλείψουν. Αυτά τα αρνητικά συναισθήματα εκδηλώνονται στους ανθρώπους ως ένα είδος αισθήματος. Αυτό που τα πυροδοτεί, όμως, στην πραγματικότητα είναι οι διάφορες παράλογες σκέψεις και απόψεις τους. Οι διάφορες σκέψεις και απόψεις που έχουν οι άνθρωποι πυροδοτούν διάφορα αρνητικά συναισθήματα, τα οποία αποκαλύπτονται και εκδηλώνονται σ’ εκείνους. Συναναστραφήκαμε νωρίτερα σχετικά με τα αρνητικά συναισθήματα, τις διάφορες συμπεριφορές και τις διάφορες σκέψεις και απόψεις τους. Τι προβλήματα εντοπίζετε σε όλα αυτά; Με άλλα λόγια, έχοντας αναλύσει το πώς εκδηλώνονται εξωτερικά τα αρνητικά συναισθήματα, αντιλαμβάνεστε τη βαθύτερη ουσία των ανθρώπινων σκέψεων; Όταν ένας άνθρωπος παρουσιάζει κάποια αρνητικά συναισθήματα, αν εμβαθύνουμε σ’ αυτά και τα αναλύσουμε προσεκτικά, θα παρατηρήσουμε ότι μέσα σ’ αυτά τα αρνητικά συναισθήματα κρύβονται διάφορες λανθασμένες απόψεις, οπτικές και στάσεις που έχει απέναντι σε ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Μπορούμε, ακόμη, μέσα απ’ αυτά να δούμε πώς προσεγγίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος τον χειρισμό και την αντιμετώπιση διαφόρων ανθρώπων, ζητημάτων και πραγμάτων. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Επομένως, τώρα που έχουμε συναναστραφεί αρκετές φορές για να αναλύσουμε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, θα μπορούσαμε, άραγε, να πούμε ότι μέσα σ’ αυτά κρύβονται οι διάφορες λανθασμένες, παράλογες, μεροληπτικές, αρνητικές και ενάντιες σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων; Μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο; (Μπορούμε, ναι.) Τι είπα μόλις τώρα; (Θεέ μου, είπες ότι οι διάφορες λανθασμένες, παράλογες, μεροληπτικές, αρνητικές και ενάντιες σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων κρύβονται μέσα στα αρνητικά τους συναισθήματα.) Έχω γίνει απόλυτα κατανοητός; (Ναι, το κατάλαβα ξεκάθαρα.) Αν δεν συναναστραφούμε σχετικά με αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, μπορεί οι άνθρωποι να μη δίνουν μεγάλη σημασία στα αρνητικά τους συναισθήματα, είτε αυτά εκδηλώνονται για μια στιγμή είτε για πολύ καιρό. Αφού, όμως, αναλύσουμε τις διάφορες σκέψεις και απόψεις που κρύβονται μέσα στα αρνητικά συναισθήματα, το αναγνωρίζουν αυτό οι άνθρωποι ως γεγονός; Μέσα στα διάφορα αρνητικά συναισθήματα ενός ανθρώπου κρύβονται διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις. Με άλλα λόγια, όταν βιώνει κανείς αρνητικά συναισθήματα, μπορεί επιφανειακά να μοιάζουν με απλά αισθήματα. Μπορεί να ξεσπάει τα συναισθήματά του, να λέει στενάχωρα πράγματα, να δείχνει άτονος, να προκαλεί κάποια αρνητικά αποτελέσματα ή να κάνει ορισμένα σχετικά ακραία πράγματα. Αυτά αποκαλύπτει εξωτερικά. Ωστόσο, αυτό που κρύβεται πίσω από αυτές τις εκδηλώσεις αρνητικών συναισθημάτων και ακραίων συμπεριφορών είναι, στην πραγματικότητα, οι διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις που έχουν οι άνθρωποι. Παρόλο, λοιπόν, που το διάστημα αυτό συζητάμε για τα αρνητικά συναισθήματα, στην πραγματικότητα, εκθέτοντας και αναλύοντας τα διάφορα αρνητικά συναισθήματα των ανθρώπων, αναλύουμε τις διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις τους. Γιατί εκθέτουμε αυτές τις σκέψεις και απόψεις; Είναι τα συναισθήματα των ανθρώπων το μόνο πράγμα που επηρεάζουν αυτές οι αρνητικές σκέψεις και απόψεις; Τις εκθέτουμε μονάχα επειδή προκαλούν αρνητικά συναισθήματα στους ανθρώπους; Όχι. Αυτές οι λανθασμένες σκέψεις και απόψεις δεν επηρεάζουν μόνο τα συναισθήματα και τις επιδιώξεις ενός ανθρώπου· το μόνο, όμως, που μπορούν να δουν και να αντιληφθούν οι άνθρωποι είναι τα συναισθήματα και οι εξωτερικές συμπεριφορές. Χρησιμοποιούμε, άρα, την απλή και εύχρηστη μέθοδο της ανάλυσης των αρνητικών συναισθημάτων για να εκθέσουμε τις διάφορες αρνητικές, ενάντιες και ανάρμοστες σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων. Ο λόγος για τον οποίο εκθέτουμε αυτές τις σκέψεις, τις απόψεις και τα αρνητικά συναισθήματα είναι ότι οι σκέψεις και οι απόψεις αυτές σχετίζονται με την οπτική γωνία και στάση που έχει κανείς στην πραγματική ζωή για να βλέπει τους άλλους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεται και να ενεργεί. Έχουν, επίσης, να κάνουν με τους στόχους και την κατεύθυνση των ανθρώπων για την επιβίωσή τους, καθώς βέβαια και με τις απόψεις τους για τη ζωή. Γι’ αυτόν, λοιπόν, τον λόγο μπήκαμε στη διαδικασία να εκθέσουμε ορισμένα αρνητικά συναισθήματα. Σε κάθε περίπτωση, η συναναστροφή μας σχετικά με τα διάφορα αρνητικά συναισθήματα στοχεύει κατά κύριο λόγο στην έκθεση, την ανάλυση και τη διόρθωση των διάφορων παράλογων, αρνητικών και ενάντιων σκέψεων και απόψεων που έχουν οι άνθρωποι. Αφού αποκαλύψουμε αυτές τις αρνητικές σκέψεις και απόψεις, οι άνθρωποι θα μπορέσουν να αναγνωρίσουν ξεκάθαρα τις λανθασμένες απόψεις, στάσεις και οπτικές που κρύβουν οι σκέψεις τους απέναντι σε διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Έτσι, θα μπορέσουν να διορθώσουν τα διάφορα αρνητικά συναισθήματα που τους προκαλούν αυτές οι αρνητικές σκέψεις και απόψεις, με αποτέλεσμα να αναγνωρίσουν και να διακρίνουν αυτές τις παράλογες σκέψεις και απόψεις. Θα είναι τότε σε θέση να αναζητήσουν το σωστό μονοπάτι, να τις εγκαταλείψουν και να τις αφήσουν πίσω τους μια για πάντα. Ο απώτερος στόχος είναι να καταφέρουν να έχουν τις σωστές σκέψεις και απόψεις όταν αντιμετωπίζουν, προσεγγίζουν, χειρίζονται και διευθετούν τους διάφορους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που συναντούν στην καθημερινότητα και στη ζωή τους. Ποιο είναι, με δυο λόγια, το επιθυμητό αποτέλεσμα; Να είναι οι άνθρωποι σε θέση να αναγνωρίζουν και να διακρίνουν τις διάφορες αρνητικές σκέψεις που κρύβουν μέσα τους και, αφού το κάνουν αυτό, να προσπαθούν αδιάκοπα να αλλάζουν και να διορθώνουν αυτές τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις στη ζωή τους και στο μονοπάτι της ζωής τους· να αναζητούν και να αποδέχονται τις σωστές σκέψεις και απόψεις που συνάδουν με την αλήθεια και να υποτάσσονται σ’ αυτές, και τελικά να ζουν και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις σωστές σκέψεις και απόψεις. Αυτός είναι ο σκοπός. Συμφωνείτε μ’ αυτό; (Ναι.) Εκ πρώτης όψεως, εκθέτουμε τα αρνητικά συναισθήματα των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, όμως, εκθέτουμε τις παράλογες σκέψεις και απόψεις τους απέναντι σε διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Σκοπός είναι να καταφέρουν οι άνθρωποι να αντιμετωπίζουν και να χειρίζονται τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που συναντούν με τις σωστές σκέψεις και απόψεις και τελικά να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτό δεν μας φέρνει πίσω στο θέμα του «Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια;» (Ναι.)

Η συναναστροφή μας σχετικά με την εγκατάλειψη των διάφορων αρνητικών συναισθημάτων καταλήγει ξανά στο γενικότερο θέμα του «Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια», επομένως δεν έχουμε παρεκκλίνει από το κύριο θέμα, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Αρχικά, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σκεφτούν το εξής: «Η εγκατάλειψη των διάφορων αρνητικών συναισθημάτων δεν φαίνεται να έχει και μεγάλη σχέση με την επιδίωξη της αλήθειας. Ένα αρνητικό συναίσθημα δεν είναι παρά μια προσωρινή ψυχική κατάσταση ή μια στιγμιαία σκέψη ή ιδέα». Οι στιγμιαίες σκέψεις και οι προσωρινές ψυχικές καταστάσεις δεν περιλαμβάνονται στα αρνητικά συναισθήματα σχετικά με τα οποία συναναστρεφόμαστε. Τα αρνητικά αυτά συναισθήματα αφορούν ζητήματα αρχής και ουσίας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο βλέπει ένας άνθρωπος τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρεται και ενεργεί. Έχουν να κάνουν με τις σωστές απόψεις, στάσεις και αρχές που πρέπει να τηρεί κανείς στη ζωή, καθώς και τις απόψεις του για τη ζωή και τον τρόπο ζωής του. Συναναστρεφόμαστε σχετικά με αυτά με απώτερο σκοπό, όταν οι άνθρωποι συναντούν στο εξής διάφορα ζητήματα στη ζωή, να πάψουν πια να τα χειρίζονται με τρόπο φυσικό και θερμόαιμο ή να τα αντιμετωπίζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Εννοείται πως αυτό σημαίνει ότι δεν θα χειρίζονται αυτά τα προβλήματα ούτε σύμφωνα με τις διάφορες σατανικές φιλοσοφίες που τους έχει ενσταλάξει η κοινωνία. Θα τα προσεγγίζουν, αντίθετα, με τρόπο σωστό και σύμφωνα με την ελάχιστη έστω συνείδηση και λογική που πρέπει να διαθέτει κάποιος όταν αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει στη ζωή. Επιπλέον, εφόσον πληρούν τις βασικές προϋποθέσεις της κανονικής ανθρώπινης συνείδησης και λογικής, θα αντιμετωπίζουν τους διάφορους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που προκύπτουν στα πλαίσια της ζωής και της ύπαρξής τους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, την αλήθεια και τις διάφορες αρχές που διδάσκει ο Θεός. Συναναστρεφόμαστε, λοιπόν, σχετικά με τα διάφορα αρνητικά συναισθήματα και τα αναλύουμε προκειμένου να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος. Είναι κατανοητό αυτό; (Από μένα ναι, είναι.) Για πείτε Μου. (Ο Θεός συναναστρέφεται σχετικά με αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και τα αναλύει προκειμένου να μπορέσουν οι άνθρωποι να διακρίνουν και να ανατρέψουν τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που κρύβονται μέσα στα αρνητικά τους συναισθήματα κι έτσι να τα εγκαταλείψουν και να χειρίζονται και να αντιμετωπίζουν τους κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που συναντούν στη ζωή τους σωστά και σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές, βασιζόμενοι στη συνείδηση και τη λογική. Έτσι, θα καταφέρουν να αλλάξουν σταδιακά την άποψή τους για τη ζωή, να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, αλλά και να συμπεριφέρονται και να ενεργούν σύμφωνα με την αλήθεια και να βιώνουν μια κανονική ανθρώπινη φύση.) Σε περίπτωση που δεν συναναστρεφόμουν σχετικά με αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και δεν τα ανέλυα, κι αν δεν συναναστρεφόμουν ούτε σχετικά με τις διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις των ανθρώπων και δεν τις εξέθετα, τότε όποτε οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν προβλήματα στην καθημερινότητά τους, θα υιοθετούσαν συχνά λανθασμένη στάση και οπτική γωνία απέναντί τους, ενώ θα βασίζονταν σε παράλογες σκέψεις και απόψεις προκειμένου να τα αντιμετωπίσουν, να τα χειριστούν και να τα λύσουν. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν θα ήταν σπάνιο να τους περιορίζουν, να τους δεσμεύουν και να τους ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό αυτές οι αρνητικές σκέψεις, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να χειριστούν διάφορα προβλήματα που προκύπτουν στη ζωή σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού ή τις αρχές και τις μεθόδους που αποκαλύπτονται στα λόγια Του. Εννοείται πως όταν ένας άνθρωπος έχει τις σωστές σκέψεις και απόψεις, καθώς και τη σωστή οπτική και στάση απέναντι σε κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, αυτό θα τον βοηθήσει σημαντικά ώστε κάθε φορά που θα έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα αυτά, να τα χειρίζεται σύμφωνα με τη σωστή οπτική ή τουλάχιστον στα πλαίσια της κανονικής ανθρώπινης συνείδησης και λογικής· παράλληλα, θα τον αποτρέπει απ’ το να χειρίζεται διάφορα ζητήματα με θερμόαιμο τρόπο ή σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις του, καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε περιττά προβλήματα και ανεπιθύμητες συνέπειες. Για παράδειγμα, σε ζητήματα όπως το μέλλον ενός ανθρώπου, οι αρρώστιες, η οικογένεια, ο γάμος, τα συναισθήματα, τα χρήματα, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, τα ταλέντα του, καθώς και η κοινωνική του θέση, η αξία του και άλλα παρόμοια, η προσέγγιση που υιοθετεί κάποιος βασίζεται σε όσα έχει ακούσει και μάθει ή σε όσα είχαν επιρροή και επίδραση πάνω του μέσα στην οικογένειά του ή την κοινωνία, προτού ακόμα αρχίσει να κατανοεί την αλήθεια. Εννοείται, βέβαια, πως η προσέγγισή του βασίζεται και σε κάποιες εμπειρίες ή μεθόδους στις οποίες έχει καταλήξει ο ίδιος. Ο καθένας προσεγγίζει το καθετί με τον δικό του μοναδικό τρόπο και εστιάζει στην αντιμετώπιση διάφορων ζητημάτων με συγκεκριμένη στάση. Υπάρχει, βέβαια, ένα κοινό στοιχείο στις διάφορες προσεγγίσεις των ανθρώπων: όλες τους ελέγχονται και κυβερνώνται από αρνητικές, ενάντιες, παράλογες ή προκατειλημμένες σκέψεις και απόψεις. Απώτερος στόχος των ανθρώπων είναι να αποκτήσουν φήμη και περιουσία και να ικανοποιήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Πιο συγκεκριμένα, αυτές οι σκέψεις και απόψεις προέρχονται από την κατήχηση και τις διδαχές του Σατανά. Θα έλεγε, επίσης, κανείς ότι προέρχονται από τις διάφορες παράλογες σκέψεις και απόψεις που διαδίδει, υποστηρίζει και καλλιεργεί ο Σατανάς σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Καθοδηγούμενοι από αυτές τις παράλογες σκέψεις και απόψεις, οι άνθρωποι τις χρησιμοποιούν ασυναίσθητα για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και να βεβαιωθούν ότι θα ικανοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό τα συμφέροντά τους. Κάνουν ό,τι μπορούν για να αξιοποιήσουν τις κάθε λογής σκέψεις και απόψεις που προέρχονται από την κοινωνία και τον κόσμο, προκειμένου να προστατεύσουν τον εαυτό τους, να πετύχουν τα μέγιστα δυνατά προσωπικά οφέλη και να ικανοποιήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα. Φυσικά, τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει καθώς κυνηγούν την επιτυχία, με αποτέλεσμα να ξεπερνούν κάθε ηθικό όριο, καθώς και τα πλαίσια της συνείδησης και της λογικής. Εφόσον, λοιπόν, καθοδηγείται κανείς από αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και αυτές τις αρνητικές σκέψεις και απόψεις, μόνο ένα τελικό αποτέλεσμα μπορεί να υπάρξει όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο βλέπει ένας άνθρωπος τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρεται και ενεργεί: Οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται, εξαπατούν και βλάπτουν ο ένας τον άλλον και συγκρούονται μεταξύ τους. Στο τέλος, καθοδηγούμενοι, περιορισμένοι και παρασυρμένοι από τις διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις, θα απομακρυνθούν ακόμη περισσότερο από τις απαιτήσεις του Θεού, καθώς και από τις αρχές που τους υπαγορεύουν πώς να συμπεριφέρονται και να ενεργούν σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Θεού. Θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι, εφόσον οι άνθρωποι καθοδηγούνται και παρασύρονται από διάφορες αρνητικές σκέψεις, δεν πρόκειται να αποκτήσουν ποτέ πραγματικά την αλήθεια ούτε να εισέλθουν στην πραγματικότητα της άσκησης της αλήθειας, όπως απαιτεί ο Θεός. Δυσκολεύονται, επίσης, να τηρήσουν την αρχή που τους ζητά να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρονται και να ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, έχοντας ως κριτήριό τους την αλήθεια. Καθώς, άρα, λύνουν το θέμα των αρνητικών τους συναισθημάτων, στην πραγματικότητα πρέπει κιόλας να εγκαταλείψουν διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις. Μόνο αν αναγνωρίσουν τις διάφορες λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που έχουν μέσα τους θα καταφέρουν να εγκαταλείψουν τα κάθε λογής αρνητικά συναισθήματα. Εννοείται, λοιπόν, πως καθώς οι άνθρωποι εγκαταλείπουν διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις, λύνεται σε μεγάλο βαθμό και το θέμα των αρνητικών τους συναισθημάτων. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τα καταθλιπτικά συναισθήματα πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε προηγουμένως. Για να το θέσω όσο πιο απλά γίνεται, έστω πως ένας άνθρωπος εκδηλώνει αυτά τα αρνητικά συναισθήματα επειδή θεωρεί μονίμως ότι έχει κακή μοίρα. Αν, τώρα, εμμένει στη σκέψη και άποψη ότι η μοίρα του είναι κακή, θα βυθιστεί ασυνείδητα στο συναίσθημα της κατάθλιψης, ενώ η πεποίθηση αυτή θα ενισχύεται όλο και περισσότερο από την υποκειμενική του συνείδηση. Κάθε φορά που θα συναντά μια μικρή δυσκολία ή πρόκληση, θα σκέφτεται το εξής: «Αχ, έχω κακή μοίρα». Θα κατηγορεί για όλα την κακή του μοίρα, με αποτέλεσμα να ζει παγιδευμένος στα αρνητικά συναισθήματα της απόγνωσης, της παραίτησης και της κατάθλιψης. Αν οι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν σωστά τις διάφορες δυσκολίες που συναντούν στη ζωή, αν μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια όταν γεννιούνται μέσα τους αρνητικές σκέψεις και απόψεις και μπορούν να τις αντιμετωπίσουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να αναγνωρίσουν τι ακριβώς είναι το ανθρώπινο πεπρωμένο και να πιστέψουν ότι η μοίρα τους είναι στα χέρια του Θεού και ότι Εκείνος έχει τον έλεγχο, τότε μπορούν να προσεγγίσουν σωστά αυτές τις αντιξοότητες, τις προκλήσεις, τα εμπόδια και τις δυσκολίες της ζωής και να κατανοήσουν σωστά όλες αυτές τις μάχες που καλούνται να δώσουν. Θα αλλάξει τότε καθόλου η σκέψη και η άποψή τους ότι έχουν κακή μοίρα; Θα αποκτήσουν, παράλληλα, τη σωστή στάση που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα; (Ναι.) Όταν κάποιος έχει τη σωστή στάση για να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα, βελτιώνεται σταδιακά το αίσθημα της κατάθλιψης που νιώθει· από βαριά μορφή κατάθλιψης περνά σε ήπια και από ήπια σε ελαφριά, ώσπου η ελαφριά αυτή κατάσταση υποχωρεί εντελώς και εξαφανίζεται από μέσα του. Επομένως, η κατάθλιψη που ένιωθε παύει να υπάρχει. Πού οφείλεται αυτό; Η σκέψη και άποψη «Έχω κακή μοίρα» που είχε προηγουμένως αλλάζει τελείως. Εφόσον έχει διορθωθεί, δεν βλέπει πλέον τη μοίρα του καταθλιπτικά. Αντίθετα, προσεγγίζει κάθε ζήτημα με ενεργητική και αισιόδοξη στάση, σύμφωνα με τις μεθόδους που διδάσκει ο Θεός και από τη σκοπιά της ουσίας του πεπρωμένου που έχει αποκαλύψει ο Θεός στην ανθρωπότητα. Επομένως, αν βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με το ίδιο πρόβλημα που είχε στο παρελθόν, δεν θα βλέπει πλέον το πεπρωμένο του σύμφωνα με τη σκέψη και την άποψη ότι η μοίρα του είναι κακή ούτε θα αντιστέκεται και θα επαναστατεί πλέον ενάντια σε τέτοια ζητήματα με αίσθημα κατάθλιψης. Αρχικά μπορεί να τα αγνοεί ή να τα αντιμετωπίζει με αδιαφορία. Όσο περνάει, όμως, ο καιρός, καθώς εμβαθύνει στην αναζήτηση της αλήθειας, καθώς αυξάνεται το ανάστημά του και αποκτά όλο και πιο σωστή οπτική και στάση απέναντι στους ανθρώπους και τα πράγματα, όχι μόνο εξαφανίζεται το αίσθημα κατάθλιψης, αλλά ο ίδιος γίνεται όλο και πιο ενεργητικός και αισιόδοξος. Τελικά, κατανοεί απόλυτα και αντιλαμβάνεται πλήρως τη φύση του πεπρωμένου των ανθρώπων και μπορεί να χειρίζεται και να προσεγγίζει σωστά αυτά τα ζητήματα, έχοντας στάση υποταγής ή δείχνοντας πραγματική υποταγή στην ενορχήστρωση του Θεού. Στο σημείο αυτό, έχει εγκαταλείψει τελείως το αίσθημα της κατάθλιψης. Αυτή η διαδικασία απαιτείται για να εγκαταλείψει κανείς τα αρνητικά του συναισθήματα και πρόκειται για ένα σημαντικό θέμα στη ζωή του. Με λίγα λόγια, όταν ένα αρνητικό συναίσθημα ριζώνει βαθιά μέσα στην καρδιά ενός ανθρώπου ή επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τους ανθρώπους και τα πράγματα, συμπεριφέρεται και ενεργεί, είναι δεδομένο πως πρόκειται για κάτι περισσότερο από ένα απλό αρνητικό συναίσθημα. Πίσω από αυτό κρύβεται μια λανθασμένη σκέψη ή άποψη σχετικά με το ένα, το άλλο ή το παράλλο θέμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν αρκεί να αναλύσεις απλώς την πηγή των αρνητικών συναισθημάτων. Πρέπει, κυρίως, να εξετάσεις τον δολοφόνο που κρύβεται μέσα στα αρνητικά σου συναισθήματα. Αυτό το κρυμμένο στοιχείο είναι μια αρνητική σκέψη ή άποψη που έχει ριζώσει βαθιά μέσα στην καρδιά σου εδώ και πάρα πολύ καιρό· είναι μια λανθασμένη ή παράλογη σκέψη ή άποψη που αφορά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Είναι παράλογη και αρνητική από την άποψη ότι η συγκεκριμένη σκέψη ή άποψη έρχεται οπωσδήποτε σε αντίθεση με την αλήθεια και πάει κόντρα σε αυτήν. Στο σημείο αυτό, δεν αρκεί απλώς να τη σκεφτείς, να την αναλύσεις και να τη αναγνωρίσεις. Πρέπει, πολύ περισσότερο, να κατανοήσεις σε βάθος τη ζημιά που σου κάνει, τον έλεγχο που σου ασκεί και τους περιορισμούς που σου επιβάλλει, καθώς και τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει στην επιδίωξή σου για την αλήθεια. Αυτό, λοιπόν, που πρέπει να κάνεις είναι να εκθέσεις, να αναλύσεις και να αναγνωρίσεις τις διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις· ταυτόχρονα, πρέπει να αναζητήσεις τα λόγια του Θεού για να τις διακρίνεις και να τις αναγνωρίσεις σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές σχετικά με τις οποίες έχει συναναστραφεί ο Θεός, να αντικαταστήσεις τις λανθασμένες ή αρνητικές σκέψεις και απόψεις σου με την αλήθεια και να λύσεις μια για πάντα το θέμα των αρνητικών συναισθημάτων που σε έχουν κατακλύσει. Αυτό είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσεις για να λύσεις το θέμα των αρνητικών συναισθημάτων.

Ορισμένοι άνθρωποι λένε το εξής: «Μέχρι στιγμής δεν έχω αντιληφθεί κανένα αρνητικό συναίσθημα μέσα μου». Μην ανησυχείς· αργά ή γρήγορα, όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, όταν βρεθείς στο κατάλληλο περιβάλλον και φτάσεις στην κατάλληλη ηλικία ή σε μια ιδιαίτερα σημαντική καμπή της ζωής σου, είναι φυσικό αυτά τα αρνητικά συναισθήματα να βγουν στην επιφάνεια. Δεν υπάρχει λόγος να τα αναζητήσεις ή να τα σκαλίσεις συνειδητά· ως ένα βαθμό, υπάρχουν λίγο πολύ στην καρδιά του καθενός κι αυτό γιατί στον ανθρώπινο κόσμο όπου ζουν οι άνθρωποι κανείς δεν προσεγγίζει τα πράγματα σαν υπολογιστής, δηλαδή ανεξάρτητα από τις σκέψεις και τις απόψεις του. Οι σκέψεις των ανθρώπων είναι ενεργές κι ο νους τους είναι σαν ένα δοχείο που μπορεί να δεχθεί και θετικά και αρνητικά πράγματα. Δυστυχώς, πολύ πριν αρχίσουν οι άνθρωποι να δέχονται θετικές σκέψεις και απόψεις, είχαν ήδη δεχτεί κάθε λογής λανθασμένες και εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις από τον Σατανά, την κοινωνία και τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Όλες αυτές οι λανθασμένες σκέψεις και απόψεις έχουν κατακλύσει τα άδυτα της ψυχής τους, ενώ επιδρούν σημαντικά και παρεμβαίνουν στην καθημερινότητά τους και στο μονοπάτι της ζωής τους. Παράλληλα, λοιπόν, με τις διάφορες αρνητικές σκέψεις και απόψεις που συνοδεύουν την ανθρώπινη ζωή και ύπαρξη, υπάρχουν και διάφορα αρνητικά συναισθήματα που συνοδεύουν επίσης τη ζωή των ανθρώπων και το μονοπάτι της ύπαρξής τους. Όποιος, λοιπόν, κι αν είσαι, θα διαπιστώσεις μια μέρα ότι τα προσωρινά αρνητικά συναισθήματα που έχεις δεν είναι λίγα, μα πολλά. Δεν έχεις μία μόνο αρνητική σκέψη ή άποψη· αντίθετα, πολλές αρνητικές σκέψεις και απόψεις συνυπάρχουν ταυτόχρονα μέσα σου. Ναι μεν δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη, αλλά αυτό συμβαίνει αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον, η κατάλληλη στιγμή ή το έναυσμα που θα σε έκανε να φανερώσεις τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις σου ή να ξεσπάσεις και να αποκαλύψεις τα αρνητικά σου συναισθήματα. Μπορεί κιόλας να μην έχει προκύψει ακόμη το κατάλληλο περιβάλλον ή η κατάλληλη στιγμή. Ένα απ’ αυτά τα πράγματα να μπει στο παιχνίδι και θα λειτουργήσει σαν φυτίλι που θα πυροδοτήσει τα αρνητικά σου συναισθήματα και τις αρνητικές σου σκέψεις και απόψεις, με αποτέλεσμα να εκραγούν. Χωρίς να το θες, αυτά τα πράγματα θα σε επηρεάζουν, θα σε ελέγχουν και θα σε δεσμεύουν, ενώ μπορεί μάλιστα να σταθούν εμπόδιο στον δρόμο σου και να επηρεάσουν τις επιλογές σου. Είναι απλώς θέμα χρόνου να γίνει κάτι τέτοιο, μια που τα διάφορα αρνητικά συναισθήματα σχετικά με τα οποία έχουμε συναναστραφεί είναι ζητήματα που μπορεί να συναντήσει κάθε άνθρωπος στη ζωή του ή στο μονοπάτι της ύπαρξής του· είναι ρεαλιστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο καθένας στη ζωή και την ύπαρξή του. Δεν είναι κάτι κούφιο, αλλά κάτι απόλυτα απτό. Τα αρνητικά συναισθήματα σχετίζονται άμεσα με τις αρχές που πρέπει να τηρεί κανείς και τη στάση που πρέπει να διατηρεί απέναντι στην επιβίωση, και γι’ αυτό ακριβώς είναι απαραίτητο να διερευνήσουμε και να αναλύσουμε προσεκτικά τα συγκεκριμένα ζητήματα.

Συναναστραφήκαμε νωρίτερα σχετικά με το αρνητικό συναίσθημα της «καταπίεσης». Πόσες φορές συναναστραφήκαμε σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα; (Δύο φορές.) Σχετικά με τι συναναστραφήκαμε την πρώτη φορά; (Στην πρώτη συναναστροφή, είπαμε ότι πολλές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και κάτι τέτοιο πυροδοτεί αρνητικά συναισθήματα καταπίεσης. Στη δεύτερη, μιλήσαμε για το ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τις εξειδικευμένες γνώσεις τους, με αποτέλεσμα να ζουν συχνά σε μια κατάσταση καταπιεσμένων αρνητικών συναισθημάτων.) Αυτές είναι οι δύο πτυχές σχετικά με τις οποίες συναναστραφήκαμε. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε τώρα ότι πίσω από τις δύο αυτές μορφές καταπίεσης υπάρχουν αντίστοιχα ορισμένες κρυμμένες σκέψεις και απόψεις σχετικά με το πώς προσεγγίζουν οι άνθρωποι τη ζωή; Με τι είδους σκέψη ή άποψη σχετίζεται η πρώτη μορφή καταπίεσης, που προκύπτει όταν κάποιος δεν είναι σε θέση να κάνει ό,τι θέλει; Είναι η νοοτροπία ενός ανθρώπου που θέλει συνέχεια να γίνεται το δικό του και να φέρεται ανεύθυνα, να ενεργεί παρορμητικά, ανάλογα με την ψυχική του κατάσταση, τα συναισθήματα και τα ενδιαφέροντά του, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Δεν είναι αυτό ένα είδος στάσης που υιοθετούν οι άνθρωποι απέναντι στη ζωή; (Ναι.) Είναι, επίσης, και μια μέθοδος επιβίωσης. Είναι θετική αυτή η στάση και μέθοδος επιβίωσης; (Όχι.) Δεν είναι θετική. Οι άνθρωποι θέλουν πάντα να ζουν όπως τους αρέσει και να γίνεται το δικό τους, ανάλογα με την ψυχική τους κατάσταση, τα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους. Δεν είναι σωστός αυτός ο τρόπος ζωής· είναι αρνητικός και πρέπει να διορθωθεί. Ακόμη περισσότερο πρέπει, βέβαια, να διορθωθούν τα αρνητικά συναισθήματα που προκύπτουν από αυτήν την αρνητική στάση και μέθοδο επιβίωσης. Η άλλη μορφή είναι τα αρνητικά συναισθήματα καταπίεσης που βγαίνουν στην επιφάνεια όταν κάποιος δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις εξειδικευμένες γνώσεις του. Όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν επίδειξη των εξειδικευμένων γνώσεών τους, να προβάλουν τον εαυτό τους, να αναδείξουν την αξία τους, να λάβουν επιβεβαίωση από τους άλλους ή να ικανοποιήσουν τις προτιμήσεις τους, νιώθουν θλίψη, μελαγχολία και καταπίεση. Είναι σωστή μια τέτοια μέθοδος και οπτική για την ύπαρξη; (Όχι.) Ό,τι είναι λάθος πρέπει να αλλάξει. Μέσω της αναζήτησης της αλήθειας, πρέπει να διορθωθεί και να αντικατασταθεί με έναν τρόπο σωστό που να συνάδει με την αλήθεια και την κανονική ανθρώπινη φύση. Συναναστραφήκαμε νωρίτερα σχετικά με αυτές τις δύο αιτίες που πυροδοτούν τα συναισθήματα καταπίεσης, δηλαδή το να μην μπορεί κανείς να κάνει ό,τι θέλει και το να μην μπορεί να αξιοποιήσει τις εξειδικευμένες γνώσεις του. Υπάρχει μία ακόμα αιτία που προκαλεί αυτά τα συναισθήματα καταπίεσης. Έχετε καμιά ιδέα ποια μπορεί να είναι αυτή; Τι άλλο σχετίζεται με την οπτική ενός ανθρώπου για την ύπαρξή του και μπορεί να τον κάνει να νιώσει καταπιεσμένος; Δεν μπορείτε να σκεφτείτε κάτι; Μπορεί κάποιος να νιώθει καταπιεσμένος και να εκδηλώνει αρνητικά συναισθήματα καταπίεσης επειδή δεν μπορεί να εκπληρώσει τα ιδανικά και τις επιθυμίες του. Για σκεφτείτε το λιγάκι. Τίθεται όντως τέτοιο θέμα καταπίεσης; Αποτελεί πραγματικό πρόβλημα για τους ανθρώπους; (Ναι.) Οι άνθρωποι στους οποίους αναφερθήκαμε προηγουμένως και οι οποίοι θέλουν να κάνουν ό,τι τους αρέσει είναι συνήθως πιο εγωκεντρικοί και ισχυρογνώμονες. Όσον αφορά τη στάση που διατηρούν απέναντι στη ζωή, ενεργούν παρορμητικά και κάνουν ό,τι θέλουν. Προτιμούν να διαφεντεύουν τους άλλους και δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην κοινότητα στην οποία ζουν. Η μέθοδος που ακολουθούν για να επιβιώσουν είναι να γίνονται το επίκεντρο και όλοι να περιστρέφονται γύρω τους· φέρονται εγωιστικά και είναι ανίκανοι να ζήσουν ή να συνεργαστούν αρμονικά με τους άλλους. Το δεύτερο είδος ανθρώπου που νιώθει καταπίεση είναι κάποιος που θέλει να κάνει συνέχεια επίδειξη και να αυτοπροβάλλεται· κάποιος που νομίζει ότι αυτός είναι κι άλλος κανένας και δεν αφήνει στους άλλους ζωτικό χώρο. Θέλει να επιδεικνύει τις εξειδικευμένες γνώσεις ή το λίγο ταλέντο που μπορεί να διαθέτει, άσχετα με το αν είναι κατάλληλο το περιβάλλον ή αν οι γνώσεις αυτές έχουν κάποια αξία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον οίκο του Θεού. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν δίνει κιόλας μεγάλη έμφαση στον ατομικισμό; Σχετίζονται όλα αυτά με τις μεθόδους επιβίωσης των ανθρώπων; (Ναι.) Και οι δύο αυτές μέθοδοι διαβίωσης και επιβίωσης είναι λανθασμένες. Ας επιστρέψουμε τώρα στα αρνητικά συναισθήματα καταπίεσης που συζητήσαμε προηγουμένως και τα οποία προκύπτουν από το γεγονός ότι κάποιος δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει τα ιδανικά και τις επιθυμίες του. Δεν παίζει ρόλο η περίσταση, το περιβάλλον ή η χρονική περίοδος ούτε και η εργασία με την οποία ασχολείται· ο στόχος στον οποίο επικεντρώνεται πάντοτε ο άνθρωπος αυτός είναι το να πραγματοποιήσει τα δικά του ιδανικά και επιθυμίες. Ο στόχος αυτός γίνεται το πρότυπό του. Αν δεν μπορεί να τον πραγματοποιήσει ή να τον πετύχει, νιώθει καταπίεση και θλίψη. Δεν είναι κι αυτή μια μέθοδος επιβίωσης για ένα ορισμένο είδος ανθρώπων; (Ναι.) Είναι κι αυτή μια μέθοδος επιβίωσης για ορισμένους ανθρώπους. Ποια είναι, λοιπόν, η κύρια σκέψη ή άποψη όσων ζουν σύμφωνα με αυτήν τη μέθοδο επιβίωσης; Εφόσον έχουν κάποια ιδανικά και κάποιες επιθυμίες, όπου κι αν πάνε κι ό,τι κι αν κάνουν, σκοπός τους είναι να πραγματοποιήσουν αυτά τα ιδανικά κι αυτές τις επιθυμίες. Αυτή είναι η μέθοδος επιβίωσής τους και ο στόχος τους. Όποιο τίμημα κι αν χρειαστεί να πληρώσουν κι όσες θυσίες κι αν πρέπει να κάνουν οι άλλοι για τα ιδανικά και τις επιθυμίες των ανθρώπων αυτών, όσοι κι αν χρειαστεί να σηκώσουν αυτό το φορτίο ή να θυσιάσουν τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα, εκείνοι δεν θα πάψουν ποτέ να επιδιώκουν τον στόχο τους να πραγματοποιήσουν τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους. Είναι πρόθυμοι μέχρι και να πατήσουν πάνω σε άλλους ανθρώπους και δεν διστάζουν καθόλου να θυσιάσουν τα συμφέροντα των άλλων. Νιώθουν καταπιεσμένοι αν δεν καταφέρουν να πετύχουν αυτόν τον στόχο. Είναι σωστή μια τέτοια σκέψη ή άποψη; (Όχι.) Τι το κακό έχει; (Είναι πολύ εγωιστική!) Είναι θετικός ή αρνητικός ο όρος «εγωιστική»; (Αρνητικός.) Είναι κάτι αρνητικό και επιζήμιο, γι’ αυτό και πρέπει να διορθωθεί σύμφωνα με την αλήθεια.

Πώς γίνεται να λυθεί το θέμα αυτών των καταπιεσμένων συναισθημάτων που γεννιούνται από την αδυναμία ενός ανθρώπου να εκπληρώσει τα ιδανικά και τις επιθυμίες του; Ας εξετάσουμε πρώτα τα διάφορα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχουν οι άνθρωποι. Τι θα λέγατε να ξεκινούσαμε τη συναναστροφή μας μ’ αυτά; (Εντάξει.) Αν συναναστραφούμε αρχικά σχετικά με τα ιδανικά και τις επιθυμίες τους, θα μπορέσουν οι άνθρωποι να κατανοήσουν και να ακολουθήσουν πιο εύκολα αυτόν τον ειρμό των σκέψεων. Ας ρίξουμε, λοιπόν, πρώτα μια ματιά στα ανθρώπινα ιδανικά και τις επιθυμίες. Υπάρχουν κάποια ιδανικά και επιθυμίες που είναι ρεαλιστικά και κάποια που δεν είναι. Κάποιοι άνθρωποι έχουν ιδεαλιστικά ιδανικά, ενώ άλλοι ρεαλιστικά. Με ποια πρέπει να ξεκινήσουμε τη συναναστροφή μας; Με τα ιδανικά ενός ιδεαλιστή ή με τα ρεαλιστικά; (Με τα ρεαλιστικά.) Με τα ρεαλιστικά. Και για τα μη ρεαλιστικά ιδανικά τι λέτε; Πρέπει να συναναστραφούμε σχετικά μ’ αυτά ή όχι; Θα αντιλαμβάνονται την ύπαρξή τους οι άνθρωποι αν δεν το κάνουμε; (Δεν θα την αντιλαμβάνονται, όχι.) Πρέπει, άρα, να συναναστραφούμε όντως σχετικά με αυτά, αν είναι να μην αντιλαμβάνονται την ύπαρξή τους χωρίς συναναστροφή. Τα ρεαλιστικά ιδανικά οι άνθρωποι πολλές φορές τα συνειδητοποιούν ακόμη και χωρίς συναναστροφή. Είναι κάτι που υπάρχει στις σκέψεις και τη συνείδηση όλων. Κάποια ιδανικά και επιθυμίες, άσχετα με το αν πραγματοποιούνται ή όχι, δεν αλλάζουν καθόλου από την παιδική ηλικία μέχρι την ενηλικίωσή τους. Άλλα, πάλι, αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Καθώς, δηλαδή, μεγαλώνουν οι άνθρωποι και διευρύνονται οι γνώσεις, οι ορίζοντες και οι εμπειρίες τους, αλλάζουν διαρκώς και τα ιδανικά και οι επιθυμίες τους. Γίνονται πιο ρεαλιστικά και συγκεκριμένα, πλησιάζοντας περισσότερο στην πραγματική ζωή. Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, ήθελαν όταν ήταν μικροί να γίνουν τραγουδιστές. Μεγαλώνοντας, όμως, συνειδητοποίησαν ότι ήταν φάλτσοι και άρα το να γίνουν τραγουδιστές δεν ήταν καθόλου ρεαλιστικό. Τους ήρθε τότε η ιδέα να γίνουν ηθοποιοί. Μετά από μερικά χρόνια, κοιτάχτηκαν στον καθρέφτη και είδαν ότι δεν ήταν και τόσο ελκυστικοί. Ναι μεν είχαν ψηλώσει λιγάκι, αλλά δεν ήταν καλοί στην υποκριτική και οι εκφράσεις τους δεν έδειχναν πολύ φυσικές. Άρα, ούτε το να γίνουν ηθοποιοί ήταν ρεαλιστικό. Αποφάσισαν τότε να γίνουν αντί γι’ αυτό σκηνοθέτες και να σκηνοθετούν ταινίες για άλλους ηθοποιούς. Στα είκοσί τους, που έπρεπε να επιλέξουν μια ειδικότητα για τις σπουδές τους, το ιδανικό τους ήταν πλέον να γίνουν σκηνοθέτες. Αφού αποφοίτησαν και πήραν το δίπλωμά τους στη σκηνοθεσία, μπήκαν στον πραγματικό κόσμο κι εκεί συνειδητοποίησαν πως για να γίνει κανείς σκηνοθέτης πρέπει να έχει φήμη και κύρος, προσόντα και κεφάλαιο. Δεν είχαν, όμως, τίποτα από όλα αυτά, οπότε κανείς δεν θα τους προσλάμβανε ως σκηνοθέτες. Έπρεπε, λοιπόν, αναγκαστικά να συμβιβαστούν με κάτι λιγότερο και να βρουν τον δρόμο τους στη βιομηχανία του κινηματογράφου, ίσως ως επιμελητές σεναρίου ή συντονιστές παραγωγής. Όσο περνούσε ο καιρός, έκαναν τις εξής σκέψεις: «Μπορεί και να μου ταιριάζει ο ρόλος του παραγωγού. Μου αρέσει να έχω πολλή δουλειά και να βρίσκω χρηματοδότες, ξέρω να μιλάω καλά και είμαι αρκετά εμφανίσιμος. Δεν με βρίσκουν εκνευριστικό, είμαι καλός στην επικοινωνία και μπορώ να κερδίζω την εύνοια των άλλων. Μπορεί και να μου ταιριάζει η δουλειά του παραγωγού». Όπως βλέπεις, άλλαξε σιγά σιγά το ιδανικό τους. Γιατί έγινε αυτό; Κατ’ αρχάς, άλλαξε επειδή ωρίμασαν σταδιακά οι σκέψεις τους κι άρχισαν να αντιλαμβάνονται τα πράγματα με περισσότερη ακρίβεια, αντικειμενικότητα και πρακτικότητα. Στη συνέχεια, καθώς άρχισαν να ζουν στον πραγματικό κόσμο, σύμφωνα με τις συνθήκες της αληθινής ζωής και τις πρακτικές ανάγκες και πιέσεις της ζωής, το περιβάλλον αυτό άλλαξε σταδιακά τα ιδανικά που είχαν στο παρελθόν. Επειδή βρέθηκαν σε αδιέξοδο και δεν μπορούσαν να γίνουν σκηνοθέτες, επέλεξαν αντ’ αυτού να γίνουν παραγωγοί. Πραγματοποίησαν, όμως, πράγματι τα ιδανικά τους με το να γίνουν παραγωγοί ή όχι; Οι ίδιοι δεν ήταν και πολύ σίγουροι γι’ αυτό. Όπως και να ’χει, εφόσον το ξεκίνησαν, κάποιοι το έκαναν για καμιά δεκαριά χρόνια και άλλοι ακόμα και μέχρι να πάρουν σύνταξη. Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα ιδανικά των ρεαλιστών.