Έχουμε συναναστραφεί λίγο-πολύ πάνω στο θέμα της πολιτικής, οπότε θα πρέπει να σας είναι σχετικά ξεκάθαρο πώς να απέχετε από την πολιτική. Πώς απέχετε, λοιπόν, από την πολιτική; Ας μιλήσουμε πρώτα γι’ αυτό και θα συζητήσουμε μετά γιατί πρέπει να το κάνετε. Μόλις συζητήσαμε τι είναι πολιτική. Τι είναι, δηλαδή; Πρώτα απ’ όλα, αν κάποιος εμπλέκεται στον αγώνα για εξουσία, αυτό σημαίνει ότι εμπλέκεται στην πολιτική. Είμαστε όλοι συνηθισμένοι άνθρωποι. Δεν χρειάζεται να μιλάμε, λοιπόν, για προέδρους χωρών, για προέδρους κομμάτων ή για όσους έχουν μια θέση στις υψηλόβαθμες πολιτικές ομάδες του κράτους. Ας μιλήσουμε, αντίθετα, για πρόσωπα με τα οποία μπορούν να ταυτιστούν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, όπως λόγου χάρη ο γραμματέας ενός κομματικού παραρτήματος που εργάζεται σε μια κυβερνητική υπηρεσία. Είναι πολιτικό πρόσωπο ο συγκεκριμένος γραμματέας; Κάποιος που έχει κομματική θέση σε μια κυβερνητική υπηρεσία θεωρείται επιφανές πολιτικό πρόσωπο. Πώς απέχετε, λοιπόν, από την πολιτική; Τι σημαίνει να απέχετε; (Να μην έχουμε επαφές με πολιτικά πρόσωπα.) Να μην έχεις επαφές; Δεν γίνεται, όμως, και να τους αποφεύγεις στη δουλειά σου. Αν το κάνεις, μπορεί να σε κατηγορήσουν και να σου πουν: «Γιατί δεν μου μιλάς; Γιατί κρύβεσαι να μη σε δω; Εμένα δεν συμπαθείς, τον γραμματέα του παραρτήματος του κόμματος; Αν σκέφτεσαι διάφορα για μένα, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο σκέψης σου. Έλα να το συζητήσουμε λίγο». Θα θέλουν να πιείτε ένα «τσάι» μαζί. Θα περάσεις καλά αν πας; Τολμάς να πας; Σε πλησιάζει, για παράδειγμα, ο γραμματέας του παραρτήματος και σε ρωτάει: «Σιάο Ζανγκ, να σου πω. Πόσο καιρό δουλεύεις εδώ;» Απαντάς: «Αρκετά χρόνια, πέντε πάνω-κάτω». Σου λέει τότε: «Φαίνεσαι καλός άνθρωπος. Έχεις γραφτεί στο κόμμα;» Τι θα απαντήσεις; Ποια είναι η πιο σωστή απάντηση, αν θες να κρατήσεις απόσταση από την πολιτική; (Θα πω απλώς: «Δεν πληρώ τα κριτήρια για να γίνω μέλος του κόμματος αυτήν τη στιγμή».) Σοφή απάντηση. Αληθεύει αυτή η δήλωση; (Όχι.) Ένας τρόπος να τον ξεφορτωθείς είναι στην πραγματικότητα και τίποτα άλλο. Σκέφτεσαι τότε: «Πονηρή αλεπού, παλιοδιάβολε, τι σε νοιάζει εσένα αν θα γραφτώ εγώ στο κόμμα ή όχι; Θες να γραφτώ, ε; Τι αξία έχει το κόμμα τέλος πάντων;» Όλα αυτά έχεις στο μυαλό σου, αλλά δεν μπορείς να τα πεις στον παλιοδιάβολο. Πρέπει, αντίθετα, να φανείς ευγενικός απέναντί του. Του λες: «Αχ, εσύ που είσαι παλιό μέλος του κόμματος δεν καταλαβαίνεις τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε εμείς οι νέοι. Δεν έχουμε μεγάλη εμπειρία και δεν έχουμε δει ακόμα αποτελέσματα στη δουλειά μας. Μας λείπουν, άρα, τα προσόντα για να γραφτούμε στο κόμμα, το οποίο είναι ιερό. Δεν γίνεται να γραφτούμε έτσι απλά, αν και μου άρεσε η ιδέα αυτή…» Δώσ’ του μια σύντομη απάντηση. Θες μέσα σου να ενταχθείς στο κόμμα; (Όχι.) Δεν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο ακόμα κι αν σου προσφέρουν προνομιακούς όρους ή πάρεις προαγωγή ή μια θέση αξιωματούχου αφού γίνεις μέλος του. Έτσι δεν είναι; Οι βασικές προϋποθέσεις για να αποκτήσεις κάποιο αξίωμα και να κάνεις καριέρα ως αξιωματούχος είναι να γραφτείς πρώτα στην οργάνωση, να γίνεις μέλος του κόμματος ή να το προσεγγίσεις. Για να λάβεις κάποιο αξίωμα και να ανελιχθείς, πρέπει πρώτα να προσεγγίσεις το κόμμα. Για να απέχεις από την πολιτική, το πρώτο βήμα είναι να κρατάς απόσταση από τα πολιτικά κόμματα. Μπορεί κάποιοι να ρωτήσουν: «Αυτό σημαίνει να μένουμε μακριά απ’ το Κομμουνιστικό Κόμμα μόνο;» Όχι, σημαίνει να μένετε μακριά από κάθε λογής κόμμα. Τι αντιπροσωπεύει ένα κόμμα; Μια πολιτική δύναμη. Αν σκοπός μιας ομάδας είναι το πολιτικό μανιφέστο, το πολιτικό πρόγραμμα και οι στόχοι του κόμματος, τότε αυτή η ομάδα αποκαλείται κόμμα. Ο μοναδικός σκοπός ενός κόμματος, όποιος κι αν είναι ο στόχος και το πρόγραμμά του, είναι να συγκροτήσει μια δύναμη και να χρησιμοποιήσει τη δύναμη και την ισχύ του για να αγωνιστεί στην πολιτική αρένα και στο πολιτικό τοπίο, προκειμένου να κερδίσει ακόμα περισσότερη δύναμη κι εξουσία. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης κάθε πολιτικού κόμματος. Δεν είναι το όφελος των ανθρώπων, αλλά η δύναμη και η εξουσία. Με άλλα λόγια, κάθε κόμμα υπάρχει με σκοπό να έχει την εξουσία και δική του δύναμη. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Το πρώτο, άρα, βήμα για να απέχετε από την πολιτική είναι να μην ενταχθείτε επίσημα σε κανένα πολιτικό κόμμα. Μπορεί να ρωτήσουν κάποιοι: «Και τι γίνεται αν ήμουν παλιά μέλος του τάδε κόμματος;» Υπάρχει μια δυσκολία εδώ. Το καλύτερο θα ήταν να είσαι διατεθειμένος να ξεγραφτείς από το κόμμα και να ξεκόψεις επίσημα απ’ αυτό. Αν, όμως, δεν είσαι διατεθειμένος ή είναι δύσκολο να ξεγραφτείς, τότε θα πρέπει να σκεφτείς μόνος σου τι πρέπει να κάνεις. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να απέχεις από το πρώτο βασικό θέμα που αφορά την πολιτική, δηλαδή από τα κόμματα, είτε το κάνεις επίσημα είτε σε πνευματικό επίπεδο. Άπαξ και απομακρυνθείς από αυτά, γίνεσαι τότε ανεξάρτητος. Δεν θα σε παρασύρει καμία πολιτική δύναμη ούτε θα δουλεύεις γι’ αυτή. Αν θες να απέχεις από την πολιτική, το πιο ουσιαστικό και συγκεκριμένο μονοπάτι που θα πρέπει να κάνεις πράξη είναι να μην ενταχθείς σε κανένα κόμμα. Επιπλέον, η αρχή σύμφωνα με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζεις οποιαδήποτε πολιτική δύναμη, όπως για παράδειγμα τον γραμματέα ενός κομματικού παραρτήματος, τον διευθυντή ή τον υπεύθυνο προσωπικού μιας κυβερνητικής υπηρεσίας, είναι να κρατάς αποστάσεις. Αν, για παράδειγμα, ο γραμματέας του κομματικού παραρτήματος σου λέει: «Σιάο Ζανγκ, έχεις ένα λεπτάκι; Πάμε να φάμε μαζί μετά τη δουλειά. Σαββατοκύριακο έρχεται αύριο, πάμε για κανένα μπασκετάκι», εσύ μπορείς να απαντήσεις ως εξής: «Αχ, για κακή μου τύχη έχω το παιδί άρρωστο. Ανέβασε πυρετό χθες και επειδή δούλευα, δεν έχω προλάβει να το πάω σε γιατρό. Πρέπει να πάμε νοσοκομείο αύριο». Κάποια άλλη στιγμή, έρχεται και σου λέει: «Σιάο Ζανγκ, καιρό έχουμε να πούμε τα νέα μας. Έλα να ανοίξουμε τις καρδιές μας. Τι λες;» Τι στόχο έχει; Να σε προετοιμάσει ώστε να τον διαδεχθείς. Αν δεν το έχεις καταλάβει ήδη, πρέπει να σκεφτείς καλά τι πραγματικά επιδιώκει. Αν, όμως, το έχεις καταλάβει, πρέπει να τον αποφύγεις γρήγορα και να πεις: «Αχ, χθες η μητέρα μου είπε ότι δεν αισθανόταν καλά και μου ζήτησε να την πάω στο νοσοκομείο. Κοίτα να δεις ατυχία!» Αν κάθε λίγο και λιγάκι τον αποφεύγεις, θα το καταλάβει κάποια στιγμή και θα σκεφτεί: «Όποτε τον προσκαλώ κάπου, κάτι τυχαίνει· κάθε φορά που τον πλησιάζω, όλο κάτι γίνεται. Δεν ξέρει να εκτιμάει τις χάρες. Άσε, θα βρω κάποιον άλλο!» Ας ψάξει να βρει όποιον θέλει, εσύ έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να τον πλησιάσεις. Συνήθως είσαι αρκετά φιλικός μαζί του. Όταν, όμως, θέλει να σε προετοιμάσει ή να σε προάγει, για να μην καταλάβει τι σκέφτεσαι, βρίσκεις δικαιολογίες για να τον αποφύγεις και δεν δείχνεις τόσο ενθουσιασμένος. Στην καρδιά σου, βέβαια, ξέρεις πολύ καλά τι θες να του πεις: «Δεν θα σε πλησιάσω, διάβολε! Στην καρδιά μου βρίσκεται ο Θεός και Αυτός μου λέει να απέχω από την πολιτική. Εφόσον είσαι πολιτικός, θα μείνω μακριά σου. Θες να με προάγεις σε κάποιο αξίωμα και να εκμεταλλευτείς τα ταλέντα μου για να σε υπηρετήσω, αλλά δεν πρόκειται να σου κάνω τη χάρη! Δεν πρόκειται να γίνω αξιωματούχος, ακόμη κι αν σκουπίζω μονάχα το πάτωμα και βγάζω έξω τα σκουπίδια σ’ αυτήν την κυβερνητική υπηρεσία! Βγάζω αρκετά ίσα-ίσα για να συντηρώ τον εαυτό μου· δεν πρόκειται να σε υπηρετήσω!» Στην πραγματικότητα, όμως, αναγκαστικά θα πεις το εξής: «Εσείς οι ηγέτες έχετε στην καρδιά σας το έθνος, χειρίζεστε άπειρες υποθέσεις, υπηρετείτε τον λαό και φροντίζετε τους απλούς ανθρώπους! Εμείς, οι συνηθισμένοι άνθρωποι, δεν είμαστε τόσο ευαισθητοποιημένοι και το μόνο που μας νοιάζει είναι πώς θα γεμίσουμε την κοιλιά μας· δεν είμαστε ισάξιοι, και δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό που κάνετε εσείς οι ηγέτες». Για να μην καταλάβει τι σκέφτεσαι, το παίζεις συνέχεια χαζός μπροστά του. Μπορεί να έχεις ταλέντα, αλλά δεν τα δείχνεις. Δείχνεις μόνο λίγο από το ταλέντο σου σε κάποιες κρίσιμες στιγμές, και τότε καταλαβαίνει πόσο ταλαντούχος είσαι. Κάνεις πού και πού και μερικά μικρολαθάκια, για να νομίζει πως δεν είσαι και τόσο ικανός, αλλά να πιστεύει και πάλι πως σε έχει ανάγκη στη δουλειά. Αυτό αποκαλείται σοφία. Παίζεις με τον διάβολο, τον χρησιμοποιείς για να σου παρέχει υπηρεσίες και για να κερδίσεις τα χρήματά του, αλλά δεν τον πλησιάζεις και τον απεχθάνεσαι μέσα σου. Έτσι δεν είναι; Αυτό σημαίνει να μην τον πλησιάζεις. Μπορείς να το κάνεις; (Ναι.) Το μεσημέρι, εκεί που ο ηγέτης αυτός οδηγεί το μικρό του αμάξι, ψάχνει απεγνωσμένα να βρει ένα καλό εστιατόριο να φάει και σε παίρνει τηλέφωνο: «Σιάο Zανγκ, πάμε έξω να φάμε κάτι. Τι θα ήθελες να φας σήμερα;» Του λες τότε: «Έχω μέρες να φάω τηγανητά νουντλς με σάλτσα από φασόλια και έχω πεθυμήσει να φάω αχνιστά ψωμάκια. Αυτά θέλω να φάω. Πάω σπίτι για μεσημεριανό, θες να έρθεις;» Με το που ακούσει, λοιπόν, αυτήν την απάντηση, λέει: «Τι να φάω; Αυτά είναι αποφάγια για ζώα, δεν τα τρώνε οι άνθρωποι!» Δεν θέλει να φάει τίποτα απ’ αυτά που προτείνεις και σκέφτεται: «Ο τύπος είναι ακριβώς αυτό που λένε: δεν γιατρεύεται ο άνθρωπος απ’ τη βλακεία του αν γεννηθεί μ’ αυτήν. Ποιος τρώει τη σήμερον ημέρα αχνιστά ψωμάκια και τηγανητά νουντλς με σάλτσα από φασόλια; Οι αξιωματούχοι τρώνε κλάσης ανώτερο φαγητό!» Οι εν λόγω αξιωματούχοι ξοδεύουν χρήματα του κράτους για να τρώνε σε εστιατόρια, απολαμβάνουν τη δόξα και τη χλιδή του αξιώματός τους και κάθε γεύμα που τρώνε είναι πλουσιοπάροχο. Ένα και μόνο γεύμα τους κοστίζει πάνω από χίλια γουάν. Τρώνε μυαλά πιθήκων και δέρμα σκαντζόχοιρου. Αυτά τα κτήνη, αυτοί οι διάβολοι τρώνε τα πάντα· δεν υπάρχει όριο στο τι μπορούν να φάνε ή να πιούνε. Τι σκέφτεσαι μέσα σου; «Δεν πρόκειται να πάρω μέρος στις αμαρτίες σας, θα μείνω μακριά σου! Διάβολοι, αχρείοι, κάθεστε και τρώτε ανθρώπινη σάρκα και πίνετε ανθρώπινο αίμα! Καλύτερα να τρώω τηγανητά νουντλς με σάλτσα από φασόλια και αχνιστά ψωμάκια παρά να απολαμβάνω κι εγώ την εξωφρενική ζωή σου. Δεν πρόκειται με τίποτα να σε πλησιάσω, ακόμη κι αν χρειαστεί να τρώω πιο λίγο και πιο χάλια φαγητό. Δεν πρόκειται να παρασυρθώ στη μοχθηρία σου ή να πάρω μέρος στις αμαρτίες σου. Οι διάβολοι τρώνε ανθρώπινη σάρκα και πίνουν ανθρώπινο αίμα, όχι οι άνθρωποι. Ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Σίγουρα θα πας στην κόλαση και θα τιμωρηθείς! Μπορεί να κάνω παραχωρήσεις και συμβιβασμούς και να δουλεύω υπό την εξουσία σου για να βιοποριστώ, αλλά ο στόχος μου είναι μονάχα να βγάλω το ψωμί μου, να ακολουθήσω τον Θεό και να κάνω το καθήκον μου. Δεν προσπαθώ να πάρω προαγωγή ή να ασχοληθώ με την πολιτική· σε απεχθάνομαι από τα βάθη της καρδιάς μου!» Όσο κι αν προσπαθεί, λοιπόν, ο ηγέτης αυτός να σε πείσει να απολαύσετε μαζί ένα μεγάλο γεύμα, δεν πας. Αν το σαββατοκύριακο σε προσκαλέσει να πάτε για καραόκε και να πιείτε καλό κρασί, περιτριγυρισμένοι από όμορφες γυναίκες ή αν σε προσκαλέσει να πιείτε τσάι σε μια καφετέρια για να χαλαρώσετε και να διασκεδάσετε, ή να παρακολουθήσετε μια παράσταση με τραβεστί, θα πας ή όχι; Αν θες να προσεγγίσεις την οργάνωση ή το κόμμα, τότε πρέπει να πας σ’ αυτά τα μέρη. Λες, όμως, τη στιγμή εκείνη: «Κάνω πράξη τα λόγια του Θεού, απέχω απ’ την πολιτική. Δεν πρόκειται να πάρω μέρος σε τίποτα απ’ αυτά ούτε και στις αμαρτίες τους». Την επόμενη μέρα, μαζεύονται όλοι μαζί και μιλάνε για το πόσο όμορφη είναι η δεσποινίς τάδε, πόσο ξεχώριζε στον χορό, για το πόσο ταλέντο έχει στο τραγούδι, για το πόσο ωραία γεύση έχει το γαλλικό κρασί μιας συγκεκριμένης εποχής, για το πού θα πάνε να διασκεδάσουν, για τις θερμές πηγές τις οποίες θα επισκεφτούν και για άλλα τέτοια πράγματα. Τους φθονείς που μιλάνε γι’ αυτά τα πράγματα; Τους ζηλεύεις; Βάλε ακουστικά, κλείσε τα αυτιά σου και μην ακούς τα διαβολικά λόγια που λένε αυτοί οι διάβολοι. Μείνε μακριά τους, η καρδιά σου πρέπει να παραμείνει γαλήνια. Μην παίρνεις μέρος στις αμαρτίες των αμαρτωλών, μείνε μακριά από τις βρόμικες ζωές τους και μην παρασύρεσαι στη μοχθηρία τους. Σκοπός σου είναι να απέχεις από την πολιτική. Ο σκοπός για τον οποίο ακολουθούν αυτόν τον τρόπο ζωής όσοι επιζητούν να ανελιχθούν, όσοι θέλουν να προσεγγίσουν την οργάνωση και να πάρουν προαγωγή, είναι στην πραγματικότητα ο εξής: Να συμμετέχουν στην πολιτική, να εμπλακούν άμεσα σ’ αυτήν, με απώτερο σκοπό να καταλάβουν μια θέση στους πολιτικούς κύκλους και να ζήσουν μια ζωή που δεν αρμόζει ούτε σε άνθρωπο ούτε σε δαίμονα. Εσύ, όμως, είσαι το ακριβώς αντίθετο. Πρέπει να απέχεις από μια τόσο βρόμικη ζωή, προκειμένου να μη θες να έχεις προοπτικές στην πολιτική ούτε να σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Το δικό σου μέλλον είναι η επιδίωξη της αλήθειας και η επίτευξη της σωτηρίας. Πρέπει, επομένως, να είναι ξεκάθαρο μέσα σου πως κάθε πράξη που κάνεις τώρα έχει νόημα και αξία, και αποσκοπεί στην επιδίωξη της αλήθειας και στην επίτευξη της σωτηρίας. Δεν κάνεις ανούσιες θυσίες ούτε ανορθόδοξες ενέργειες και εννοείται, βέβαια, πως δεν είσαι μόνος. Ο απώτερος, λοιπόν, σκοπός της αποχής από μια τόσο αμαρτωλή ζωή είναι στην πραγματικότητα να αποστασιοποιηθείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους και να κρατήσεις αποστάσεις από τη λεγόμενη πολιτική. Αυτή είναι η δεύτερη αρχή της αποχής από την πολιτική: Κράτα απόσταση.

Το ελάχιστο που θα πρέπει να κάνετε είναι να μην προσεγγίζετε τους πολιτικούς, και επιπλέον να μην έχετε καμία συμμετοχή στην πολιτική. Όποτε, για παράδειγμα, δίνεται σε κάποιον η ευκαιρία να προαχθεί σε τμηματάρχη, διευθυντή ή προϊστάμενο γραφείου, όλοι κάνουν επίδειξη, αυξάνουν την απόδοσή τους, κάνουν δώρα στους πολιτικούς ηγέτες, αξιοποιούν ό,τι μέσα διαθέτουν, εξετάζουν τις εναλλακτικές τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να στρέψουν την προσοχή των ηγετών και των ανωτέρων τους στα ταλέντα, τις ικανότητες και την αξία τους, και όλα αυτά τα κάνουν με μεγάλη προθυμία. Τους αφήνουν μάλιστα ακόμη και να εκμεταλλευτούν την όποια αξία έχουν. Προτιμούν να είναι κόλακες, να καλοπιάνουν τους ηγέτες και τους ανωτέρους τους και να κάνουν ό,τι τους ζητάνε, έστω και παρά τη θέλησή τους. Είναι και κάποιοι που πληρώνουν ή προσφέρουν ακόμα και το κορμί τους για να λάβουν μέρος στους πολιτικούς αγώνες. Στους αγώνες αυτούς, κάποιοι αποκτούν διασυνδέσεις με τους ηγέτες· κάποιοι άλλοι τούς δίνουν μεγάλα χρηματικά ποσά και δώρα, ενώ άλλοι τούς προσφέρουν ακόμη και το κορμί τους. Απώτερος στόχος τους είναι να τους δώσουν οι ηγέτες αυτοί προαγωγή ή να γίνουν μέντορές τους, ώστε να ακολουθήσουν και οι ίδιοι τον δρόμο της πολιτικής. Εφόσον εσύ, ως πιστός στον Θεό, γνωρίζεις πως με αυτές τις πρακτικές εμπλέκεσαι στην πολιτική, θα πρέπει να απέχεις απ’ αυτές. Πρώτα απ’ όλα, μην κάνεις δώρα και μην επιδιώκεις οποιεσδήποτε διασυνδέσεις προκειμένου να έχεις ένα μέλλον στην πολιτική ή να λάβεις τη θέση ενός αξιωματούχου. Επιπλέον, μην παίρνεις την πρωτοβουλία να αποκαλύψεις τα προτερήματά σου στους ηγέτες και φυσικά μην παίρνεις ακραία μέτρα στον αγώνα σου να κερδίσεις την προσοχή τους. Άσε τους άλλους να αγωνίζονται χωρίς εσένα. Κάθε φορά που ο προϊστάμενός σου σε προτείνει για μια θέση, να λες το εξής: «Δεν θα συμμετέχω σ’ αυτό γιατί δεν έχω τα προσόντα». Αρκεί να πεις πως δεν έχεις τα προσόντα και να παραχωρήσεις τη θέση σου στους άλλους. Είναι πολλοί αυτοί που θα σπεύσουν να αγωνιστούν. Όταν ο προϊστάμενός σου λέει: «Σιάο Ζανγκ, ήρθε η σειρά σου τώρα», εσύ να λες το εξής: «Δεν έχω ακόμα τα προσόντα αφεντικό, συγχώρησέ με, σε παρακαλώ. Δεν μπορώ να το κάνω. Ας δοκιμάσει πρώτα ο Σιάο Λι, κι αν δεν μπορέσει να τα καταφέρει, ας δοκιμάσει ο Σιάο Γουάνγκ. Ας το κάνουν αυτοί». Εκείνος τότε θα πει: «Χαζός είσαι; Αν αναλάβουν εκείνοι, δεν θα λάβεις κανένα προνόμιο. Δεν θα πάρεις ούτε σπίτι ούτε μπόνους ούτε αύξηση». Θα του απαντήσεις τότε: «Ας μην πάρω τίποτα, και τι έγινε; Βγάζω αρκετά για να τρώω και να καλύπτω τα έξοδά μου. Μείνετε ήσυχος, κύριε! Αν ανησυχείτε ακόμη, δώστε μου κανένα έξτρα μπόνους στο τέλος της χρονιάς». Μη συμμετέχεις στον αγώνα τους. Όποιος θέλει να αγωνιστεί είναι ελεύθερος να το κάνει. Εσύ δεν καταφεύγεις σε κανένα μέσο, δεν ξοδεύεις καθόλου ενέργεια ούτε πληρώνεις κάποιο τίμημα. Δεν ξοδεύεις δεκάρα, δεν λες ούτε λέξη και δεν κάνεις τίποτα παραπάνω, δεν καταβάλλεις καμία επιπλέον προσπάθεια για να πάρεις προαγωγή. Δεν συμμετέχεις ακόμη κι αν πληροίς τις προϋποθέσεις, ακόμη αν έχεις τις διασυνδέσεις και μια κατάλληλη βάση ανθρώπων. Αυτό σημαίνει πραγματική εγκατάλειψη, αληθινή αποχή. Όλοι εκείνοι οι κοσμικοί άνθρωποι σε κοιτάζουν συνεχώς με οίκτο και σου λένε: «Είσαι χαζός, είσαι τόσο αφελής!» Εσύ, όμως, λες: «Δεν πα’ να λέτε ό,τι θέλετε; Δεν πρόκειται να συμμετέχω». Σε ρωτάνε τότε: «Γιατί δεν συμμετέχεις;» Κι εσύ λες: «Αφενός βγάζω αρκετά για να καλύψω τα έξοδά μου κι αφετέρου δεν έχω τα προσόντα. Είστε όλοι καλύτεροι από μένα, εμπρός λοιπόν, κάντε το εσείς». Μπορείς να μη συμμετέχεις; (Ναι.) Προφανώς και μπορείς να απορρίψεις την ευκαιρία να προαχθείς σε αναπληρωτή τμηματάρχη ή σε υποδιευθυντή. Μπορείς, όμως, να κάνεις το ίδιο αν σου προσφέρουν τη θέση του προϊσταμένου γραφείου ή του έπαρχου; Μπορεί να μην είναι τόσο εύκολο· Όσο υψηλότερη είναι η θέση, τόσο πιο δελεαστική τη θεωρείς, και όσο μεγαλύτερη είναι η εξουσία, σε τόσο μεγαλύτερο πειρασμό μπαίνεις. Αυτό συμβαίνει γιατί όσο μεγαλύτερη εξουσία έχεις, τόσο καλύτερη μεταχείριση λαμβάνεις, τόσο περισσότερη επιρροή ασκούν τα λόγια σου και τόσο περισσότερες σωματικές απολαύσεις ευχαριστιέσαι. Βλέπεις άλλωστε, ένας δήμαρχος, ένας κυβερνήτης κι ένας πρόεδρος έχουν τη δική τους επίσημη κατοικία και το κράτος καλύπτει όλα τους τα έξοδα, τόσο εντός όσο κι εκτός σπιτιού. Επομένως, όσο μεγαλύτερη επαφή έχεις με τις ανώτερες τάξεις, σε τόσο μεγαλύτερο πειρασμό μπαίνεις. Όσο πιο πολλές ευκαιρίες σού δίνονται να έρθεις σε επαφή μαζί τους, τόσο πιο δύσκολο είναι να τις αφήσεις να φύγουν. Για να αποφύγεις, λοιπόν, τον πειρασμό, δουλεύεις με τον απλό λαό και δεν κάνεις κίνηση να μπεις στον κύκλο των ανώτερων τάξεων. Αποφεύγεις να πατήσεις το πόδι σου στον κύκλο αυτόν κι αυτό σημαίνει ότι απέχεις. Τίποτα από όσα λες ή κάνεις δεν έχει σχέση με την πολιτική και όλα αποσκοπούν στο να απέχεις απ’ αυτήν. Δεν ζηλεύεις, δεν πληγώνεσαι ούτε μετανιώνεις όταν σε έναν οποιοδήποτε διαγωνισμό βλέπεις κάποιον να εκλέγεται με επιτυχία σε ένα υψηλόβαθμο αξίωμα, όταν τον βλέπεις να ασκεί μεγάλη εξουσία, όποιος κι αν είναι αυτός. Κι αυτό γιατί σε έναν ακόμη πειρασμό ή σε μια περίσταση που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, έχεις κάνει πράξη την αρχή που απαιτεί Εκείνος, το να απέχεις, δηλαδή, από την πολιτική. Έχεις εκπληρώσει την απαίτηση του Θεού και μπροστά στον Σατανά έχεις βγει κερδισμένος· είσαι νικητής ενώπιον του Θεού και έχεις την έγκρισή Του. Είναι κάποιοι που λένε το εξής: «Εφόσον με εγκρίνει ο Θεός, θα αυξήσει μήπως λιγάκι τον μισθό μου;» Όχι! Το ότι ο Θεός σε εγκρίνει και σε αναγνωρίζει ως νικητή σημαίνει ότι έχεις έρθει ένα βήμα πιο κοντά στη σωτηρία και ότι ο Θεός σε βλέπει όλο και πιο ευνοϊκά, κι αυτό είναι τεράστια τιμή. Είναι εύκολο να μη συμμετέχεις σε πολιτικά ζητήματα; Αν σε κάποιον αρέσει ο ανταγωνισμός, ας αγωνιστεί. Αν σε κάποιον αρέσει να μιλάει για τέτοια θέματα, ας το κάνει. Αν σε κάποιον αρέσει να απασχολείται μ’ αυτά, ας απασχολείται. Όπως και να ’χει, εσένα δεν σε νοιάζουν ούτε σε απασχολούν αυτά τα πράγματα, εφόσον ούτε να ανελιχθείς θέλεις ούτε στοχεύεις σε μια καριέρα αξιωματούχου. Αυτή είναι, λοιπόν, η τρίτη αρχή της αποχής από την πολιτική: Μη συμμετέχεις.

Η τέταρτη αρχή που πρέπει να τηρείτε για να απέχετε από την πολιτική είναι να μη διαλέγετε στρατόπεδα. Η φράση «διαλέγω στρατόπεδο» είναι ένας είδος πολιτικής ορολογίας και το να διαλέγει κανείς στρατόπεδο είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο στον πολιτικό κόσμο. Όταν συμμετέχεις στην πολιτική, η θέση σου πρέπει να είναι ξεκάθαρη, να δείχνεις δηλαδή αν υποστηρίζεις το Α ή το Β Κόμμα. Με το που εμπλακείς στην πολιτική, πρέπει να διαλέξεις στρατόπεδο. Αν παραμείνεις αμέτοχος, δεν χρειάζεται να διαλέξεις στρατόπεδο ή μπορείς να πεις πως δεν διαλέγεις στρατόπεδο. Αυτό μπορείς να το πετύχεις αν παραμείνεις ουδέτερος και δεν δίνεις σημασία στις διαμάχες ή στους λόγους για τους οποίους τσακώνονται οι δύο πλευρές. Δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα από τη μεριά σου ούτε δίνεις καμία απάντηση όταν σε ρωτούν αν υποστηρίζεις το Α ή το Β Κόμμα. Αυτό που λες είναι το εξής: «Δεν υποστηρίζω καμία πλευρά, απέχω. Έχω καλές σχέσεις και με τα δύο κόμματα, αλλά δεν προσεγγίζω κανένα απ’ τα δύο ούτε συμμετέχω στις μεταξύ τους διαμάχες». Προβληματίζονται έτσι και αναρωτιούνται: «Με ποιο κόμμα είσαι τέλος πάντων; Με το Α ή το Β;» Προσπαθούν συνεχώς να σε πάρουν με το μέρος τους, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Καταλαβαίνουν πως δεν διαλέγεις στρατόπεδο και δεν είσαι με κανένα κόμμα. Στο τέλος, ο ιεραρχικά ανώτερός σου σου λέει: «Είσαι ύπουλος εσύ. Γιατί δεν με υποστήριξες σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή;» Του απαντάς: «Αφεντικό, δεν τολμώ να προσδοκώ τόσο μεγάλη τιμή. Δεν είμαι τόσο διανοούμενος όσο εσύ ούτε τόσο ικανός στη δουλειά μου. Φοβάμαι μην τυχόν σε απογοητεύσω. Σε παρακαλώ, αφεντικό, λυπήσου με. Ένας ασήμαντος ανθρωπάκος είμαι που μαζεύω τα κέρματα που βρίσκω πεταμένα στον δρόμο. Δεν τολμώ να διαλέξω στρατόπεδο, δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Σε παρακαλώ, μην είσαι αυστηρός μαζί μου και χάρισέ τη μου αυτήν τη φορά. Την επόμενη θα σε στηρίξω οπωσδήποτε». Στην πραγματικότητα, το μόνο που θες είναι να τον ξεφορτωθείς. Δεν είναι πως τον πρόσβαλες ούτε μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό. Μπορεί να τσακώνεται και να διαφωνεί όσο θέλει. Εσένα δεν σε αφορά καθόλου αυτό γιατί είσαι στην απέξω. Τι εννοώ είσαι στην απέξω; Δεν επιδιώκεις την καριέρα και τη θέση ενός αξιωματούχου ούτε να διακριθείς και να φέρεις δόξα στους προγόνους σου ή να εμπλακείς στην πολιτική. Δεν επιδιώκεις ένα μέλλον στην πολιτική. Ο δικός σου στόχος είναι να απέχεις από μια καριέρα ως αξιωματούχος καθώς και από αυτά τα πολιτικά πρόσωπα. Επιλέγεις, λοιπόν, εσκεμμένα να μη διαλέξεις στρατόπεδο, να μη διαλέξεις το Α ή το Β Κόμμα και δεν σε αφορά τι στρατόπεδο διαλέγει ο καθένας. Κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να σε πείσει, εσύ το ρίχνεις στην πλάκα και το παίζεις χαζός. Λες: «Δεν ξέρω ποιος έχεις δίκιο. Όλοι σας είστε καλοί μου φίλοι και όποιος και να κερδίσει, εγώ θα είμαι χαρούμενος». Σου λένε τότε: «Ξέρεις να ξεγλιστράς φίλε!» Απαντάς: «Δεν ξέρω να ξεγλιστράω, χαζός είμαι. Εσείς είστε οι ειδικοί!» Το παίζεις μπερδεμένος. Πειράζει να μη διαλέξεις στρατόπεδο; Μην είσαι αφελής κι ακολουθείς όποιον προσπαθεί να σε εκμεταλλευτεί. Για όποιο πολιτικό επίπεδο κι αν μιλάμε, τα νερά είναι πάντα θολά και δεν μπορείς να δεις τον βυθό. Δεν είναι σαν μια καθαρή πηγή που βλέπεις μέχρι κάτω. Τα νερά είναι λασπωμένα, σαν βούρκος. Αν ένας ηγέτης σού φέρεται καλά, αποφασίζεις να τον προσεγγίσεις και να πάρεις το μέρος του. Δεν ξέρεις, όμως, αν θα σου βγει σε καλό ή κακό. Δεν μπορείς να διακρίνεις το μέλλον του, αν θα καταλήξει στη φυλακή ή αν θα διακριθεί. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν κροκόδειλοι μέσα σ’ έναν βάλτο, άλλοι μεγάλοι, άλλοι μικροί. Εσύ που δεν είσαι παρά ένας ασήμαντος ανθρωπάκος, δεν θα μπορέσεις να ξεχωρίσεις αν κάθε τους λέξη είναι αλήθεια ή ψέμα, σε ποιον φέρονται καλά και σε ποιον άσχημα και ποιος είναι ο σκοπός κάθε πράξης που κάνουν καθημερινά. Δεν μπορείς με τίποτα να τα ξεχωρίσεις όλα αυτά. Επομένως, η πιο ξεκάθαρη και υψηλή αρχή που πρέπει να τηρείς αν θες να προστατέψεις τον εαυτό σου είναι να μη διαλέγεις στρατόπεδα. Αν σου φέρονται καλά, δείξ’ τους τον ενθουσιασμό σου. Αν δεν σου φέρονται καλά, μπορείς και πάλι να τους δείχνεις τον ενθουσιασμό σου, αλλά σε καμία περίπτωση μην παίρνεις το μέρος τους. Αν προκύψει κάποιο θέμα, ρίξ’ το στην πλάκα και παίξ’ το μπερδεμένος. Αν σε ρωτήσουν το οτιδήποτε, απάντα πως δεν ξέρεις, πως δεν είσαι σίγουρος και πως δεν έχεις ξαναδεί κάτι αντίστοιχο. Μπορείς να δώσεις μια τέτοια απάντηση; (Ναι, τώρα μπορώ.) Είναι σωστό να εφαρμόζεις αυτές τις αρχές στην εκκλησία; (Δεν είναι σωστό, όχι.) Αυτά τα κόλπα αρμόζουν μόνο σε μέρη στα οποία κατοικούν διάβολοι. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ανάμεσα σε αδελφές και αδελφούς. Κι αυτό είναι σοφία. Στα μέρη στα οποία κατοικούν διάβολοι, πρέπει να είσαι σοφός σαν ένα φίδι. Δεν πρέπει να είσαι ανόητος, αλλά σοφός. Μη στέκεσαι στο πλευρό όποιου σε τραβά προς το μέρος του. Μην εναντιώνεσαι ούτε να αντιτίθεσαι σε όποιον έρχεται σε σύγκρουση μαζί σου ή σε αντιπαθεί. Προσπάθησε να τον πείσεις πως δεν είσαι εχθρός του. Όλα αυτά είναι κινήσεις που δείχνουν σοφία. Μην ανταγωνίζεσαι καμία πολιτική δύναμη ούτε να τις προσεγγίζεις. Μη συνωμοτείς μαζί τους και μην είσαι καλοπροαίρετος απέναντί τους. Αυτό είναι σοφία· αυτό σημαίνει να μη διαλέγεις στρατόπεδα. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Ξέρεις τώρα πώς να το κάνεις αυτό; (Ναι.) Στις κρίσιμες στιγμές, πρέπει να το παίζεις κουφός και κουτός ή τρελός και χαζός. Πρέπει να τους πείσεις πως είσαι άσχετος κι ανόητος. Να κάνεις ό,τι σου ζητάνε, να ακολουθείς τις συμβουλές τους χωρίς ερωτήσεις και να τους δείχνεις πόσο υπάκουος είσαι. Πόσο υπάκουος πρέπει να είσαι; Σε σημείο που να είσαι δουλοπρεπής. Πρέπει πάντα να ακούς, να μη μιλάς ποτέ χωρίς να σου δοθεί ο λόγος, να μη ρωτάς ποτέ για τα νέα του αφεντικού ούτε να ψάχνεις να βρεις πληροφορίες σχετικά με τον τάδε ή τον δείνα. Πρέπει να είσαι ιδιαίτερα υπάκουος. Δεν πρέπει, όμως, να τους φανερώνεις ποτέ τις αληθινές σου σκέψεις. Άπαξ και φανερώσεις τις αληθινές σκέψεις και προθέσεις σου, θα σε τιμωρήσουν και θα σου δώσουν ένα μάθημα. Δεν πρέπει να τους αποκαλύψεις πως δεν είσαι με το μέρος τους. Ακόμη και αν τους απορρίπτεις, δεν πρέπει να το μάθουν ποτέ αυτό. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή στα δικά τους μάτια, αν δεν είσαι φίλος τους, τότε είσαι εχθρός τους. Άπαξ και σε δουν σαν εχθρό τους, εσένα θα θέλουν να τιμωρήσουν. Θα σε βλέπουν σαν φίδι στον κόρφο τους, σαν αγκάθι στο κορμί τους και θα αναγκαστούν να σε τιμωρήσουν. Πρέπει, λοιπόν, να δείχνεις σοφία και να το παίζεις χαζός. Μην τους δείχνεις τις ικανότητές σου. Θα είσαι χαζός αν εκφράζεις τις απόψεις, τις ιδέες, τις θέσεις και τις στάσεις σου προς το οτιδήποτε. Είναι κατανοητό αυτό; (Ναι.) Πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός μπροστά στους Σατανάδες και τους διαβόλους και ειδικά όταν προσεγγίζεις μια ομάδα στον πολιτικό κόσμο. Πρέπει να προστατεύεις τον εαυτό σου, να μην περνιέσαι για έξυπνος ούτε να το παίζεις ξύπνιος, να μην κάνεις επίδειξη και να μην προσπαθείς να αποδείξεις την αξία σου. Πρέπει να είσαι χαμηλών τόνων. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις αν θες να εξασφαλίσεις την επιβίωσή σου μέσα σ’ ένα τόσο σύνθετο περιβάλλον, κι αν θες επίσης να πιστεύεις στον Θεό, να κάνεις το καθήκον σου, να επιδιώκεις την αλήθεια και να κερδίσεις τη σωτηρία, δεν είναι άλλο από το να προστατεύεις τον εαυτό σου. Κι ένας τρόπος να το πετύχεις αυτό είναι να μην προκαλείς καμία από τις πολιτικές δυνάμεις και να μην μπαίνεις στο στόχαστρο των επιθέσεων και της τιμωρίας τους. Αν το κάνεις αυτό, θα παραμείνεις σχετικά πιο ασφαλής. Αν, όμως, αρνείσαι όλη την ώρα να τις ακούς, να τις υπακούς και να τις προσεγγίζεις, τότε δεν θα σε συμπαθούν και θα θέλουν να σε τιμωρήσουν. Από την άλλη, όμως, αν δουν ότι είσαι ταλαντούχος και ικανός στη δουλειά, και ότι τους αποφέρεις κέρδος, και ότι σε περίπτωση που αναλάβεις κάτι δικό τους, δεν πρόκειται να εκθέσεις τα μυστικά τους ή να χαλάσεις τη φήμη τους στο μέλλον, τότε θα θελήσουν να γίνουν μέντορές σου. Είναι καλό να γίνουν μέντορές σου; (Όχι.) Πες μου, δεν θα είναι σαν να σε έχει καταλάβει κάποιο μοχθηρό πνεύμα, αν σε έχουν βάλει στο μάτι και θέλουν να γίνουν μέντορές σου; (Ναι.) Αν σε έχουν βάλει στο μάτι, θα έχεις πρόβλημα. Δεν πρέπει, λοιπόν, να τις αφήσεις να σε συμπαθήσουν, γιατί αλλιώς θα γίνεις στόχος τους. Πρέπει να το παίζεις χαζός και να προσποιείσαι πως δεν είσαι ιδιαίτερα καλός σε τίποτα. Στα περισσότερα πράγματα φρόντισε η δουλειά που κάνεις να είναι ίσα-ίσα αποδεκτή. Μπορεί να μην τις ικανοποιήσει κάτι τέτοιο, αλλά δεν πρόκειται να σου ασκήσουν κριτική ούτε είναι λόγος αυτός να σε ξεφορτωθούν. Αν το κάνεις αυτό, θα είναι αρκετό και θα έχεις πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν είναι καλό να κάνεις τα πάντα τέλεια, να κυλούν όλα ομαλά και να νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση μαζί σου ή να σε εκτιμούν ιδιαίτερα. Αφενός, θα σε δουν ως απειλή για την πολιτική τους πορεία και αφετέρου, μπορεί να θελήσουν να γίνουν μέντορές σου. Τίποτα απ’ αυτά τα δύο δεν θα σου βγει σε καλό. Αν θες, λοιπόν, να εδραιώσεις τη θέση σου σε αυτήν την κοινωνία, πέρα από το να αποφεύγεις τις διάφορες δυνάμεις και να απέχεις από αυτές, πρέπει να κάνεις και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: να χειρίζεσαι με μαεστρία τις σχέσεις και τις υποθέσεις που αφορούν τις διάφορες δυνάμεις ή τον ιεραρχικά ανώτερό σου. Αν, λόγου χάρη, κοκορεύεσαι υπερβολικά, αν θες απεγνωσμένα να αποδείξεις την αξία σου και δεν ενεργείς με σοφία, μπορεί τότε να βρεθείς σε δίλημμα και να μην μπορείς να απορρίψεις τίποτα ή να αναγκαστείς να κάνεις πράγματα παρά τη θέλησή σου. Και τι μπορείς να κάνεις τότε γι’ αυτό; Είναι επομένως πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς το συγκεκριμένο θέμα. Για να προστατέψεις τον εαυτό σου και να έχεις και την προστασία του Θεού σ’ έναν τόσο σύνθετο κύκλο, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά στον Θεό, να γαληνεύεις ενώπιόν Του, να Τον αφήνεις να σε καθοδηγεί, να σου δίνει σοφία και τα λόγια που πρέπει να πεις, να σε καθοδηγεί στις πράξεις σου και να σε βοηθά να γνωρίζεις πώς να χειρίζεσαι την κάθε κατάσταση. Μόνο αν λάβεις την προστασία του Θεού και είσαι σε θέση να προστατέψεις τον εαυτό σου, θα πληροίς τις βασικές προϋποθέσεις ώστε να παραμείνεις ήρεμος ενώπιον του Θεού, να τρως και να πίνεις τα λόγια Του, να τα συλλογίζεσαι και να επιδιώκεις την αλήθεια. Είναι κατανοητά όλα αυτά που λέω; (Τα καταλαβαίνω, ναι.) Αυτή είναι, λοιπόν, η αρχή σύμφωνα με την οποία δεν πρέπει να διαλέγεις στρατόπεδα.

Υπάρχει και μία ακόμα αρχή όσον αφορά το θέμα της αποχής από την πολιτική, και είναι η εξής: μην κάνεις γνωστή τη θέση σου. Δεν πρέπει να κάνεις γνωστή τη θέση σου, είτε αυτή αφορά πολιτικές απόψεις, στάσεις και τάσεις, είτε τις προθέσεις και τους σκοπούς ή τις εκφράσεις και τις σκέψεις των ηγετών, είτε το κατά πόσο αυτοί έχουν δίκιο ή άδικο. Σε ρωτάει το αφεντικό σου: «Συμφωνείς με όσα είπα μόλις; Ποια είναι η στάση σου;» κι εσύ τότε λες: «Τι είπες; Κάτι έχουν τ’ αυτιά μου και δεν σ’ άκουσα». Το ακούει αυτό, νευριάζει και δεν σου ξαναμιλάει. Σκέφτεσαι τότε μέσα σου: «Τέλεια, έτσι κι αλλιώς δεν ήθελα να πω τίποτα!» Πρέπει να το παίζεις κουφός και κουτός και να μη κάνεις συνέχεια γνωστή την εκάστοτε θέση σου, ούτε να επιδεικνύεις την εξυπνάδα σου και να λες: «Αφεντικό, έχω μερικές απόψεις και κάποιες ιδέες». Είναι ανόητο να σηκώνεις όλη την ώρα το χέρι σου για να πεις τη γνώμη σου. Όταν έχεις μια ορισμένη άποψη που αφορά το αφεντικό σου, δεν πρέπει να τη λες φανερά. Μη βγάλεις άχνα αν έχεις κάποια άποψη σχετικά με τον τάδε συνεργάτη σου ή αν πετύχεις το αφεντικό σου να κάνει κάποιο λάθος. Αν τώρα σε ρωτήσει ένας επικεφαλής για κάτι απ’ αυτά, τι θα πεις; «Τέλεια το χειρίστηκες! Είσαι σε άλλο επίπεδο σε σχέση μ’ εμάς τους ασήμαντους εργάτες. Σκέφτεσαι τόσο πολύ τους άλλους!» Πρέπει να τον επαινείς και να του μιλάς τόσο κολακευτικά που θα αρχίσει να νιώθει ευφορία. Όταν, όμως, δεις πως πέτυχες τον στόχο σου, σταμάτα να τον επαινείς, γιατί όλο αυτό σ’ έχει οριακά αρρωστήσει. Για όποια πολιτική κι αν μιλάει το αφεντικό σου, όποια άποψη κι αν εκφράζει, σε όποιο έργο που θα εφαρμοστεί από την ηγεσία κι αν αναφέρεται και όποια κι αν είναι η στάση του προς το οτιδήποτε, εσύ πρέπει να το παίζεις χαζός και να λες ίσα-ίσα δυο αόριστες κουβέντες. Όταν σε ακούσει το αφεντικό σου, θα πει: «Πάντα μπερδεμένος ήτανε αυτός. Λογικό να τον μπερδεύει κι αυτό το θέμα». Κατάφερες, λοιπόν, να τα βολέψεις με ύπουλα μέσα. Δεν πρέπει ποτέ να κάνεις γνωστή τη θέση σου, ό,τι κι αν λέει το αφεντικό σου. Αν τύχει να τρώτε μαζί και σου ζητήσει να πάρεις ξεκάθαρα θέση για ένα πράγμα, εσύ θα πεις: «Ωχ, δες εδώ πόσο ρύζι έφαγα. Δεν άκουσα πολύ καλά τι είπες. Έχω ζάχαρο και νιώθω μια ζαλάδα στο κεφάλι μου. Αφεντικό, να σου πω, να το συζητήσουμε την άλλη φορά;» Να είσαι έτσι γενικός κι αόριστος απέναντί του. Αν τυχόν στείλει κάποιον να μάθει τι άποψη έχεις για τον ίδιο, για την κομματική επιτροπή ή για τις εθνικές πολιτικές, πρέπει να εκφράσεις τίποτα από αυτά που σκέφτεσαι; (Όχι.) Η στάση που πρέπει να κρατάς δημόσια είναι πως δεν έχεις καμία άποψη. Ποια είναι όμως η πραγματική σου στάση; Και να έχεις άποψη, μην την πεις πουθενά. Είναι αυτό που λέμε ότι εξαπατάς τα φαντάσματα. Είναι ένα ρητό που λέει: «Βάζεις πλαστικά λουλούδια στο μνήμα κι έτσι εξαπατάς το φάντασμα». Σωστό δεν είναι αυτό; Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με σημαντικά ζητήματα σωστού και λάθους, δεν πρέπει να εκφράζεις τις στάσεις και τις απόψεις σου, ακόμα κι αν έχεις. Γιατί έτσι; Όλα αυτά τα πράγματα δεν σχετίζονται με την πίστη στον Θεό ούτε με την αλήθεια· είναι όλα τους θέματα του κόσμου των διαβόλων και δεν αφορούν καθόλου εμάς τους πιστούς στον Θεό. Η στάση μας δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι πως αυτά τα πράγματα δεν μας αφορούν καθόλου. Ενώ μπορεί να έχουμε μια στάση, στην πραγματικότητα κατανοούμε και διακρίνουμε την ουσία των ανθρώπων αυτών. Η στάση και η αρχή άσκησης που πρέπει να τηρούμε είναι να απέχουμε από αυτούς και να απορρίπτουμε τόσο τους ίδιους όσο και την επιρροή και τον έλεγχό τους. Οι απόψεις των άλλων ανθρώπων πάλι δεν μας αφορούν καθόλου. Πρόκειται για ένα θέμα του κόσμου των διαβόλων που καμία σχέση δεν έχει με τους πιστούς στον Θεό. Όλα αυτά, λοιπόν, δεν σχετίζονται με την επιδίωξη της αλήθειας ούτε με τη σωτηρία, πόσο μάλλον με οποιαδήποτε στάση του Θεού απέναντί σου. Δεν χρειάζεται, άρα, να έχεις ούτε και να εκφράζεις οποιαδήποτε στάση. Μπορείς να το ρίχνεις στην πλάκα και να λες: «Αφεντικό, σκέφτομαι πολύ επιφανειακά και το μυαλό μου είναι θολωμένο. Τόσο καιρό μελετώ την πολιτική, αλλά καμία πολιτική επανάσταση δεν βλέπω να έχει γίνει στις σκέψεις μου. Έτσι που είμαι, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, δεν έχω καταλάβει ακόμα όλες τις πολιτικές που έρχονται απ’ την ηγεσία ούτε τι εννοείς. Σου ζητώ συγγνώμη». Αυτή η απάντηση αρκεί. Δεν εξαπατάς έτσι το φάντασμα; (Ναι.) Ή μπορείς να πεις το εξής: «Το αφεντικό έχει βλέμμα φωτεινό και οι άνθρωποι έχουν βλέμμα ξεκάθαρο. Μόνο το δικό μου βλέμμα φαίνεται έτσι μπερδεμένο. Δεν βλέπω και δεν καταλαβαίνω τίποτα! Δεν είμαι μέλος του κόμματος, κι έτσι δεν έχω κομματικό πνεύμα. Δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα. Μίλησέ μας αφεντικό· προηγείσαι άλλωστε. Θα ακούσουμε και θα φέρουμε εις πέρας ό,τι κι αν πεις. Αυτό μου αρκεί». Απλό δεν είναι; Θα καταφέρεις έτσι να τηρήσεις την αρχή που σου ζητά να μην κάνεις γνωστή τη θέση σου; (Ναι.) Όταν κρατάς τα προσχήματα και δεν ξεκαθαρίζεις τη θέση σου, μπορείς να προστατέψεις τον εαυτό σου. Καταλαβαίνει το αφεντικό σου τι θες να πεις; Όχι. Απλώς νομίζεις πως είσαι ηλίθιος και σκέφτεται: «Δεν θέλει να ανελιχθεί ο άνθρωπος. Με τόσο ευνοϊκές συνθήκες, οι περισσότεροι θα είχαν ήδη πάρει προαγωγή σε υψηλότερη θέση, για να μην πω θα είχαν γίνει δήμαρχοι. Ο τύπος θα μπορούσε να είναι έπαρχος, αλλά δεν θέλει καθόλου να ανελιχθεί. Όλη την ώρα το παίζει χαζός και δεν προσεγγίζει την οργάνωση. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ανόητου ανθρώπου!» Τι σκέφτεσαι βαθιά μέσα σου; «Εσύ με βλέπεις σαν χαζό. Ο Θεός όμως με βλέπει σαν έναν αθώο περιστέρι κι είμαι πιο πολύτιμος από σένα. Παλιοδιάβολε, νομίζεις πως είσαι ανώτερος μόνο και μόνο επειδή έχεις τη θέση ενός αξιωματούχου και συμμετέχεις λιγάκι στην πολιτική. Στα δικά μου μάτια, είσαι χειρότερος κι από ακρίδα!» Μπορείτε να το πείτε αυτό; (Δεν μπορούμε, όχι.) Δεν μπορείτε να το πείτε. Και οι τοίχοι έχουν αυτιά, οπότε να προσέχετε. Πες το στον σκύλο που έχεις σπίτι σου κι εντάξει. Ελάχιστοι είναι αυτοί που μπορείς να εμπιστευτείς ή να τους εκμυστηρευτείς πράγματα στον κόσμο αυτόν. Πρέπει, λοιπόν, να μάθεις να μην κάνεις γνωστή τη θέση σου όταν αντιμετωπίζεις σημαντικά θέματα αρχής, είτε βρίσκεσαι σε κάποιον πολιτικό κύκλο είτε σε κάποια κοινωνική ομάδα, και ιδιαίτερα όταν η θέση σου αυτή έχει να κάνει με την πολιτική, την εξουσία ή την επιλογή στρατοπέδου. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεκαθαρίζεις τη θέση σου γιατί έτσι είναι λες και παραδίδεσαι στις φλόγες. Και τι γίνεται όταν παραδοθείς στις φλόγες; Για πάρε μια θέση και θα το ανακαλύψεις. Έτσι δεν πάει; (Ναι.) Γίνεται να μην κάνεις γνωστή τη θέση σου; Εξαρτάται από τις επιδιώξεις που κρύβεις στην καρδιά σου. Αν αυτό που επιδιώκεις πραγματικά είναι η καριέρα ενός αξιωματούχου, αν θέλεις να γίνεις αξιωματούχος, όχι μόνο θα πάρεις θέση, αλλά θα την εκφράσεις μάλιστα ξεκάθαρα και θα το κάνεις κιόλας μπροστά στο αφεντικό σου. Έτσι θα ανέβεις στην ιεραρχία. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα είσαι παρά ένα κακό παράδειγμα ανθρώπου. Δεν απέχεις από την πολιτική· παίρνεις μέρος σ’ αυτήν. Εφόσον, λοιπόν, παίρνεις μέρος στην πολιτική, εμπρός, δρόμο. Μην κάθεσαι στον οίκο του Θεού. Είσαι δύσπιστος, ανήκεις στα εγκόσμια, στους διαβόλους. Δεν ανήκεις στον οίκο του Θεού ούτε στον εκλεκτό λαό Του. Μπορεί να μένεις στον οίκο Του, αλλά τρύπωσες κρυφά εδώ μέσα. Ήθελες να βρεις ένα πιάτο φαΐ και να λάβεις ευλογίες. Δεν είναι ευπρόσδεκτοι εδώ τέτοιοι άνθρωποι. Από την άλλη, όμως, αν παρόλο που έχεις εξαιρετικά ατομικά προσόντα και σου δίνονται πολλές ευκαιρίες να γίνεις αξιωματούχος και να χτίσεις καριέρα, εσύ καταφέρνεις να μην προσεγγίζεις, να μη συμμετέχεις, να μη διαλέγεις στρατόπεδα και να μην παίρνεις θέση, τότε θα καταφέρεις να απέχεις από την πολιτική. Τις θυμάστε αυτές τις αρχές; Μπορούν να εφαρμοστούν; (Ναι.) Βλέπεις, όλοι όσοι ανήκουν σ’ έναν πολιτικό κύκλο και θέλουν όλη την ώρα να κάνουν επίδειξη και να ξεχωρίζουν, αλλά και όσοι θέλουν πάρα πολύ έντονα να εκφραστούν και να μοιραστούν τη γνώμη και τη στάση τους με τους άλλους, έχουν έναν μονάχα στόχο: Θέλουν να αποκτήσουν τη θέση ενός αξιωματούχου. Για να το θέσω κομψά, θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική. Στην πραγματικότητα, όμως, το μόνο που θέλουν είναι να λάβουν κάποιο αξίωμα, να έχουν εξουσία και να απολαμβάνουν μια καλή ζωή χάρη στη θέση τους. Θέλουν μέσω της θέσης τους να πετύχουν πολλούς ατομικούς στόχους και να αποκτήσουν περισσότερο γόητρο. Έτσι ακριβώς δεν έχουν τα πράγματα; (Ναι.) Υπάρχουν άνθρωποι με σχετικά κακό επίπεδο, άνθρωποι με ατέλειες. Θέλουν, παρ’ όλα αυτά, να γίνουν αξιωματούχοι και να συμμετέχουν στην πολιτική. Βασίζονται, άρα, στις προσπάθειες τους και ανεβαίνουν στην ιεραρχία με κάθε κόστος. Καλοπιάνουν τους ανωτέρους τους και γίνονται τσιράκια των κυβερνητικών στελεχών. Στο τέλος, πετυχαίνουν τον στόχο τους να συμμετέχουν στην πολιτική και πραγματοποιούν το όνειρό τους να αποκτήσουν μια καριέρα ως αξιωματούχοι.

Έχουμε συναναστραφεί σύμφωνα με πέντε αρχές που αφορούν την αποχή από την πολιτική. Η πρώτη αρχή είναι να μην ενταχθείς σε κανένα κόμμα. Βλέπεις, όλοι οι κυβερνήτες μιας χώρας ανήκουν σε ένα πολιτικό κόμμα, και το ίδιο προφανώς ισχύει και για τους ηγέτες των απολυταρχικών χωρών. Η πρώτη, άρα, αρχή που αφορά την αποχή από την πολιτική είναι να μην ενταχθείτε σε κανένα κόμμα. Αυτό δεν είπα μόλις τώρα; (Ναι.) Ποια είναι, λοιπόν, η δεύτερη αρχή; (Να μην τα προσεγγίζουμε.) Να μην προσεγγίζετε κανένα κόμμα και κανέναν πολιτικό κύκλο. Ποια είναι η τρίτη αρχή; (Να μη συμμετέχουμε.) Σωστά, να μη συμμετέχετε σε καμία από τις δραστηριότητες, τις κινήσεις και τις ιδεολογικές συζητήσεις των κομμάτων. Μην έχετε, δηλαδή, καμία ανάμειξη. Ποια είναι η τέταρτη αρχή; (Να μη διαλέγουμε στρατόπεδα.) Μη διαλέγετε στρατόπεδα, ας τσακώνονται μόνοι τους για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Με δυο λόγια, εσύ δεν διαλέγεις στρατόπεδο. Ποια είναι η πέμπτη αρχή; (Να μην κάνουμε γνωστή τη θέση μας.) Να μην κάνετε γνωστή τη θέση σας. Θα πει κάποιος: «Δεν είσαι σκέτος μπελάς αν δεν κάνεις γνωστή τη θέση σου;» Εσύ απαντάς: «Δεν έχω κάποια άποψη, ένας συνηθισμένος άνθρωπος είμαι απλώς. Δεν είμαι πολύ μορφωμένος, ο τρόπος σκέψης μου δεν είναι και τόσο σπουδαίος. Τι γνώμη να έχω; Ένας κοινός πολίτης είμαι και τίποτα άλλο. Άσε με στην ησυχία μου». Ποτέ μα ποτέ δεν έχεις γνώμη. Όταν καλείσαι να πάρεις μια θέση, κάνεις ότι ροχαλίζεις επειδή σ’ έχει πάρει ο ύπνος. Έτσι, μόλις οι άλλοι βλέπουν πως δεν σε νοιάζει η πρόοδος, δεν σου ζητάνε πια να τους πεις τη γνώμη σου. Κι αυτό βολεύει μια χαρά, έτσι δεν είναι; Πόσες αρχές υπάρχουν συνολικά; (Πέντε.) Αν ακολουθείς αυτές τις πέντε αρχές, θα είσαι σε θέση να απέχεις από την πολιτική και δεν θα σε εξαναγκάζουν, δεν θα σε αγγίζουν ούτε θα σε συγκρατούν οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις. Είτε ο πολιτικός κύκλος που καλείσαι να αντιμετωπίσεις βρίσκεται στην κορυφή είτε στον πάτο, αν κάνεις πράξη αυτές τις πέντε αρχές, θα είσαι σε θέση να απέχεις από την πολιτική. Όσα συζητήσαμε μπορούν να εφαρμοστούν στην επαγγελματική καριέρα ενός ανθρώπου. Εννοείται, όμως, πως και να μην ασκείς κάποιο επάγγελμα, οι αρχές αυτές είναι οι ίδιες, δεν αλλάζουν. Πρέπει να κάνεις πράξη τις αρχές σχετικά με την αποχή από την πολιτική ακόμα κι άνεργος να είσαι. Δεν αλλάζουν οι αρχές. Γιατί πρέπει, λοιπόν, να απέχεις από την πολιτική; Τι είναι η πολιτική; Είναι ένας αγώνας, ένα παιχνίδι εξουσίας. Η πολιτική είναι ταυτόχρονα συνωμοσία και στρατηγική. Τι άλλο είναι η πολιτική; Είναι και κάθε κίνηση και δραστηριότητα που υποκινείται από τις διάφορες δυνάμεις. Βλέπεις, ούτε καν σε θέση να εξηγήσετε τι είναι πολιτική δεν είστε, αλλά ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κατηγορεί όσους είναι στην εκκλησία πως εμπλέκονται στην πολιτική. Δεν είναι εντελώς παράλογο αυτό; Δεν δυσκολεύεται να βρει λόγους να σας κατηγορήσει άμα θέλει, σωστά; (Έτσι είναι.) Η συγκεκριμένη κατηγορία είναι ξεκάθαρα άδικη. Είναι κάποιοι ανόητοι και μπερδεμένοι άνθρωποι που ακούνε τα λόγια του διαβόλου που λέει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και περιορίζονται από αυτόν. Δεν τολμούν καν να τον διακρίνουν, ούτε αυτόν ούτε τον Σατανά. Κρύβονται σε μια γωνίτσα και δεν τολμούν να βγάλουν άχνα κάθε φορά που θίγεται το θέμα της διάκρισης του μεγάλου κόκκινου δράκοντα ή του Σατανά. Ξεροβήχουν και το παίζουν μπερδεμένοι. Για ποιον λόγο προσποιούνται; Δεν χρειάζεται να το κάνουν. Ούτε καν τι πάει να πει πολιτική δεν καταλαβαίνουν. Είναι δυνατόν να συμμετέχουν σ’ αυτήν; Μπορούν τέτοιου είδους μπερδεμένοι άνθρωποι να συμμετέχουν στην πολιτική; Επομένως, οι περισσότεροι συνηθισμένοι άνθρωποι μπορούν στην ουσία να καταφέρουν να απέχουν από την πολιτική. Το μόνο που κάναμε εμείς είναι να τονίσουμε ένα σημείο της αρχής. Να μην κάνεις, δηλαδή, τίποτα το ανόητο, να μην εμπλέκεσαι και να μην παρασύρεσαι στην πολιτική χωρίς καν να το καταλαβαίνεις, και τέλος να μην καταλήξεις ο αποδιοπομπαίος τράγος ή θυσία στον βωμό της πολιτικής χωρίς καν να το καταλάβεις. Συναναστρεφόμαστε, λοιπόν, πάνω σ’ αυτές τις αρχές, αφενός, για να σου δείξουμε πως η ευφυΐα σου και μόνο δεν αρκεί για να καταλάβεις την πραγματική ουσία της πολιτικής, και αφετέρου, γιατί κάνοντας πράξη τις αρχές αυτές, θα μπορείς πιο εύκολα να προστατέψεις τον εαυτό σου. Δεν θα πέφτεις θύμα εκμετάλλευσης σε καμία περίσταση ούτε θα βρεθείς σε μια κατάσταση στην οποία δεν γνωρίζεις ή δεν αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει. Αν απλώς τηρείς αυτές τις αρχές, μπορείς να εξασφαλίσεις πως θα είσαι σχετικά ασφαλής σε όποια ομάδα κι αν βρίσκεσαι. Δεν είναι, άρα, απλώς φυλαχτά που σε προστατεύουν οι συγκεκριμένες αρχές. Είναι οι αρχές που σε συμβουλεύει ο Θεός να ακολουθείς στον χώρο της πολιτικής. Αν καταφέρεις και τις ακολουθείς, θα απολαμβάνεις τα οφέλη που αποκομίζεις από την αλήθεια. Θα έλεγε μάλιστα κανείς πως θα σε προστατεύει ο Θεός. Αν νιώθεις πως η προστασία του Θεού είναι ασαφής και κενή, αν δεν τη βλέπεις ούτε την αισθάνεσαι, μπορείς τότε να επιλέξεις να κάνεις πράξη αυτές τις πέντε αρχές κι έτσι θα καταφέρεις να βιώσεις πραγματικά την προστασία Του. Και αυτή η προστασία είναι η πιο αληθινή. Δεν είναι πως απλώς χρησιμοποιείς τα λόγια του Θεού για να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Προστατεύεσαι κάνοντας πράξη τον λόγο του Θεού και τηρώντας τις αλήθεια-αρχές που σου αποκάλυψε Εκείνος. Έχεις, σε κάθε περίπτωση, πετύχει τον απώτερο στόχο και, εφόσον απέχεις από την πολιτική, μπορείς να παραμείνεις ασφαλής από μοχθηρές ομάδες ανθρώπων, να αποφύγεις διάφορους πειρασμούς και κρίσεις, κι έτσι να προσέλθεις ενώπιον του Θεού με ήρεμο σώμα και μυαλό, σε μια κατάσταση ηρεμίας, γαλήνης και ασφάλειας, ώστε να μπορέσεις να επιδιώξεις την αλήθεια. Αν, όμως, είσαι ανόητος και δεν έχεις ιδέα πώς να ακολουθήσεις τις αρχές που σου δίδαξε ο Θεός, αν προσπαθείς να διακριθείς και να προβάλεις τον εαυτό σου σε άκυρες στιγμές, αν ενεργείς συχνά χωρίς καμία σοφία και μπλέκεσαι στις διάφορες διαμάχες και διαφωνίες που προκύπτουν από την πολιτική και τις διάφορες ομάδες· αν πέφτεις συχνά σε κάθε λογής παγίδες και πειρασμούς, και παρασύρεσαι και αναστατώνεσαι καθημερινά από τέτοια πράγματα, αν όλη την ώρα ασχολείσαι και χειρίζεσαι αυτές τις μάχες που αφορούν τις διαφωνίες και την αναστάτωση που προκαλούν, τότε προφανώς και η καρδιά σου δεν πρόκειται να προσέλθει ποτέ ενώπιον του Θεού ούτε πρόκειται ποτέ σου να γαληνεύσεις αληθινά ενώπιόν Του. Αν δεν μπορείς να καταφέρεις ούτε αυτό το μικρό πραγματάκι, τότε δεν έχεις την παραμικρή ελπίδα να καταλάβεις τα λόγια του Θεού, να γνωρίσεις σε βάθος ή να κατανοήσεις την αλήθεια και να την κάνεις πράξη, ούτε να εισέλθεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και να σωθείς. Όταν είσαι παγιδευμένος σε αυτά τα πράγματα, είναι λες και σ’ έχει παγιδεύσει ο διάβολος. Αν δεν έχεις τις αρχές που χρειάζεσαι για να χειριστείς τα πράγματα αυτά, τότε στο τέλος θα σε κατασπαράξουν. Η καθημερινότητά σου, η καρδιά και η ζωή σου θα μπλεχτούν σ’ αυτές τις διαφωνίες και τις διαμάχες. Το μόνο πράγμα που θα σκέφτεσαι είναι πώς να τα ξεφορτωθείς όλα αυτά, πώς να πολεμήσεις και να αντικρούσεις αυτούς τους ανθρώπους και πώς να αποδείξεις την αθωότητά σου και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Όσο περισσότερο μπλέκεσαι σ’ αυτές τις υποθέσεις, τόσο πιο μεγάλη είναι η ανάγκη σου να αποδείξεις την αθωότητά σου, να αποδοθεί δικαιοσύνη και να λάβεις μια εξήγηση το συντομότερο δυνατό· τόσο πιο χαοτική και σύνθετη γίνεται η καρδιά σου. Όσο πιο σύνθετο είναι το εξωτερικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι, τόσο πιο σύνθετος γίνεται κι ο εσωτερικός σου κόσμος. Όσο πιο χαοτικό το εξωτερικό περιβάλλον, τόσο πιο χαοτικός κι ο εσωτερικός σου κόσμος. Έτσι, θα καταλήξεις πέρα για πέρα ξοφλημένος· θα βρίσκεσαι υπό τον έλεγχο και την αιχμαλωσία του Σατανά. Θα είναι αδύνατον να επιδιώξεις την αλήθεια και να σωθείς, ακόμη κι αν εξακολουθείς να το θέλεις! Θα είσαι τελείως άχρηστος και δεν υπάρχει σωτηρία για σένα. Θα πεις τότε: «Μετανιώνω για όλα. Ένας βάλτος είναι ο πολιτικός κύκλος του Σατανά και τίποτα παραπάνω! Άμα το ’ξερα, θα είχα ακούσει τα λόγια του Θεού». Σου το είπα καιρό πριν, αλλά δεν Με πίστευες. Εκεί εσύ, ήθελες να σου δώσουν μια εξήγηση, να σου πουν μια δίκαιη κουβέντα, ήθελες να ακούσεις απ’ το στόμα τους έναν έπαινο ή μια κουβέντα που να δείχνει πως αναγνωρίζουν την αξία σου. Καλά να πάθεις που σε σέρνουν μέχρι θανάτου, γιατί αρνήθηκες να τηρήσεις τις αρχές και τα κριτήρια που σου έδωσε ο Θεός. Στο τέλος, θα καταστραφεί ο Σατανάς και θα καταστραφείς μαζί του κι εσύ· θα γίνεις κτέρισμα του Σατανά. Καλά να πάθεις! Ποιος σου είπε να ακολουθήσεις τον Σατανά; Ποιος σου είπε να του ζητήσεις εξηγήσεις; Ποιος σου είπε να είσαι τόσο ανόητος; Ο Θεός σού έδωσε σοφία, μα εσύ δεν την αξιοποίησες. Σου έδωσε αρχές, μα δεν τις τήρησες. Επέμενες να κάνεις τα δικά σου, να πολεμάς αυτούς τους ανθρώπους με το μυαλό, τα ταλέντα και τα χαρίσματά σου. Μπορείς να νικήσεις τον διάβολο; Άσε που το να πολεμάς τον διάβολο δεν είναι κάτι που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός. Αυτό που σου εμπιστεύτηκε ο Θεός είναι να ακολουθείς την οδό Του, όχι να πολεμάς τον διάβολο. Σου είναι άχρηστο να τον πολεμάς. Ο Θεός δεν πρόκειται να το μνημονεύσει αυτό. Δεν πρόκειται να πετύχεις τη σωτηρία ακόμα κι αν τον νικήσεις. Καταλαβαίνετε τώρα; Πρέπει, άρα, να θυμάστε αυτές τις αρχές που οφείλουν να τηρούν οι άνθρωποι στον πολιτικό κλάδο και κύκλο. Όσοι από σας κάνετε τώρα το καθήκον σας ως πλήρη απασχόληση μπορεί να θεωρείτε πως δεν είναι ρεαλιστικά αυτά που λέω και πως δεν σας αφορούν και πολύ άμεσα. Αν μη τι άλλο, όμως, σου δίνουν μια ιδέα για το τι είναι η πολιτική, για το πώς θα πρέπει να την αντιμετωπίζεις, πώς θα πρέπει να βλέπεις όσους ζουν σε έναν πολιτικό κύκλο ή επιδιώκουν ένα μέλλον στην πολιτική, αλλά και πώς να τους βοηθήσεις να λύσουν τα προβλήματά τους αν είναι πιστοί στον Θεό. Αυτά βασικά πρέπει να γνωρίζετε. Μόλις κατανοήσεις και αποδεχτείς απόλυτα αυτές τις αρχές, θα μπορείς να τους βοηθήσεις. Όταν έρθεις σε επαφή μαζί τους, θα είσαι σε θέση να χρησιμοποιήσεις τις αντίστοιχες αρχές, για να χειριστείς και να λύσεις τα προβλήματά τους. Ωραία, λοιπόν, ας ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη συναναστροφή μας σχετικά με το θέμα της αποχής από την πολιτική. Γεια σας!

18 Ιουνίου 2023