Συνηθίζετε να συσχετίζετε τους ύμνους που ακούτε με τη δική σας κατάσταση και τις εμπειρίες σας; Κάθεσαι να ακούσεις και να αναλογιστείς με προσοχή κάποια λόγια και θέματα τα οποία έχουν σχέση με όσα βιώνεις και κατανοείς ή μπορείς να επιτύχεις; (Θεέ μου, κάποιες φορές, όταν περνάω συγκεκριμένα πράγματα, συσχετίζω τους ύμνους που ακούω με τη δική μου κατάσταση, κι άλλες φορές απλώς τους ακούω μηχανικά.) Τις πιο πολλές φορές, τους ακούτε μηχανικά, έτσι δεν είναι; Αν το 95 τοις εκατό του χρόνου που ακούτε ύμνους ενεργείτε μηχανικά, τότε έχει κανένα νόημα να τους ακούτε; Για ποιον λόγο ακούει κανείς ύμνους; Αν μη τι άλλο, οι άνθρωποι όταν ακούνε ύμνους ηρεμούν, αποστασιοποιούνται από διάφορα περίπλοκα ζητήματα και σκέψεις, και ησυχάζουν ενώπιον του Θεού, προσερχόμενοι ενώπιον των λόγων Του, για να ακούσουν προσεκτικά και να αναλογιστούν την κάθε φράση και παράγραφο. Εσείς τώρα είστε τόσο απασχολημένοι με τα καθήκοντά σας που δεν έχετε τον χρόνο να ακούσετε και την ενέργεια να αναλογιστείτε τους ύμνους, ή απλώς δεν ξέρετε πώς να προσεύχεστε διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, να στοχάζεστε πάνω στην αλήθεια και να γαληνεύετε ενώπιόν Του; Κάθε μέρα, είστε πολύ απασχολημένοι κάνοντας το καθήκον σας· ναι μεν είναι δύσκολο και κουραστικό, αλλά θεωρείτε την κάθε μέρα σας γεμάτη και δεν αισθάνεστε κάποιο κενό ούτε νιώθετε αβοήθητοι πνευματικά. Πιστεύετε ότι η μέρα σας δεν πήγε χαμένη, αλλά ότι έχει αξία. Αν κάποιος ζει άσκοπα κάθε μέρα, λέμε ότι «βολοδέρνει». Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Για πείτε Μου, αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, τότε σε άλλα τρία, πέντε, οκτώ ή δέκα χρόνια, θα έχετε τίποτα σημαντικό να παρουσιάσετε; (Όχι.) Αν δεν σας τύχουν ιδιαίτερα περιστατικά ή ειδικές περιστάσεις που έχει ρυθμίσει ο Θεός, αν δεν έχετε προσωπική καθοδήγηση και ηγεσία από τον Άνωθεν, προκειμένου να σας προσφέρει συναθροίσεις και συναναστροφές, και να αναλύσει την ουσία διάφορων ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων, αν δεν σας πάρει από το χέρι να σας μάθει κάποια πράγματα, τότε τον περισσότερο καιρό σπαταλάτε τις μέρες σας, προοδεύετε πολύ αργά και δεν κερδίζετε σχεδόν τίποτα στη ζωή-είσοδό σας. Κάθε φορά, λοιπόν, που συμβαίνει κάτι, δεν αυξάνεται η ικανότητα διάκρισής σας, δεν προοδεύετε στο πώς βιώνετε και πώς κατανοείτε την αλήθεια, και ούτε έχετε εμπειρίες ή πρόοδο στην πίστη σας και στην υποταγή σας στον Θεό. Την επόμενη φορά που θα σας συμβεί κάτι, και πάλι δεν θα ξέρετε πώς να το χειριστείτε σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Όσο κάνετε το καθήκον σας και βιώνετε διάφορα πράγματα, και πάλι δεν μπορείτε να αναζητήσετε ενεργά τις αρχές και να ασκηθείτε σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Έτσι, σπαταλάτε τον χρόνο σας. Και ποιες συνέπειες έχει τελικά όποιος σπαταλάει τον χρόνο του; Χάνετε τον χρόνο και την ενέργειά σας, και ο κόπος σας πάει χαμένος. Το μονοπάτι στο οποίο βαδίζετε όλα αυτά τα χρόνια χαρακτηρίζεται ως το μονοπάτι του Παύλου. Αν ήσουν επικεφαλής ή εργάτης για πολλά χρόνια, αλλά είχες επιφανειακή ζωή-είσοδο, και το ανάστημα σου είναι μικρό και δεν καταλαβαίνεις καμία αλήθεια-αρχή, τότε είσαι ακατάλληλος για τον ρόλο, και δεν μπορείς να ολοκληρώσεις ένα έργο μόνος σου. Οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι ακατάλληλοι για τους ρόλους τους, και οι συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές δεν μπορούν να βιώσουν από μόνοι τους την εκκλησιαστική ζωή, δεν μπορούν να φάνε και να πιούν από μόνοι τους τα λόγια του Θεού, δεν ξέρουν πώς να βιώσουν το έργο Του και δεν έχουν ζωή-είσοδο. Αν δεν τους επιβλέπει ή δεν τους καθοδηγεί κανένας, θα μπορούσαν να παραστρατήσουν· χωρίς επίβλεψη ή καθοδήγηση στο έργο τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα μπορούσαν κι αυτοί να παρεκκλίνουν, να ιδρύσουν ανεξάρτητο βασίλειο, να παραπλανηθούν από τους αντίχριστους και μάλιστα να ακολουθήσουν τους αντίχριστους χωρίς να το καταλάβουν, συνεχίζοντας να πιστεύουν ότι δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Δεν είναι αξιολύπητο αυτό; (Είναι.) Έτσι ακριβώς είναι η σημερινή σας κατάσταση: και άθλια και αξιολύπητη. Όταν σας συμβαίνουν διάφορες καταστάσεις, είστε ανήμποροι και δεν έχετε οδό να ακολουθήσετε. Όσον αφορά τα υπαρκτά προβλήματα και το πραγματικό περιεχόμενο του έργου, δεν ξέρετε πώς να κινηθείτε και τι να κάνετε· τα έχετε όλα μπερδέψει και δεν έχετε ιδέα πώς να τα λύσετε. Χαίρεστε πολύ που είστε τόσο απασχολημένοι κάθε μέρα· μπορεί σωματικά να έχετε εξουθενωθεί και νοητικά να έχετε πιεστεί πολύ, αλλά δεν έχετε και τόσο καλά αποτελέσματα στο έργο σας. Μέσω των ρυθμίσεων στο έργο του οίκου του Θεού, σας έχουν φανερωθεί ξεκάθαρα όλες οι αλήθεια-αρχές και τα μονοπάτια άσκησης. Εσείς, όμως, δεν έχετε κανένα μονοπάτι στο έργο σας, δεν βρίσκετε τις αρχές, μπερδεύεστε όταν έρχεστε αντιμέτωποι με καταστάσεις, δεν ξέρετε πώς να πράξετε, και όλο το έργο σας είναι ένα χάλι. Δεν είναι αξιολύπητη αυτή η κατάσταση; (Ναι.) Είναι πράγματι αξιολύπητη.

Κάποιοι λένε το εξής: «Πιστεύω στον Θεό πάνω από δέκα χρόνια, έχω δοκιμαστεί ως πιστός». Άλλοι λένε: «Εγώ πιστεύω στον Θεό εδώ και είκοσι χρόνια». Άλλοι λένε: «Τίποτα δεν είναι τα είκοσι χρόνια πίστης! Εγώ πιστεύω στον Θεό πάνω από τριάντα χρόνια». Πιστεύετε στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια, και μάλιστα κάποιοι από σας έχετε διατελέσει επικεφαλής ή εργάτες αρκετά χρόνια και διαθέτετε μεγάλη εμπειρία. Πώς πάει, όμως, η ζωή-είσοδός σας; Πόσο καλά καταλαβαίνετε τις αλήθεια-αρχές; Ήσουν επικεφαλής ή εργάτης πολλά χρόνια και έχεις αποκτήσει κάποια εμπειρία στο έργο σου. Όταν, όμως, σου παρουσιάζονται κάθε λογής εργασίες, άνθρωποι και πράγματα, θα ασκείσαι με βάση τις αλήθεια-αρχές; Θα υποστηρίζεις το όνομα του Θεού; Θα προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου Του; Θα διαφυλάττεις το έργο Του; Μπορείς να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου; Όταν βλέπεις να διαταράσσεται και να αναστατώνεται το έργο της εκκλησίας από τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους, θα έχεις την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και δύναμη να τους πολεμήσεις; Μπορείς να προστατέψεις τον εκλεκτό λαό του Θεού και να υποστηρίξεις το έργο του οίκου Του, καθώς υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα του οίκου Του και να μην επιτρέπεις να σπιλώνεται το όνομά Του; Μπορείς να το κάνεις αυτό; Απ’ ό,τι βλέπω, ούτε μπορείτε ούτε το έχετε κάνει. Είσαι τόσο απασχολημένος κάθε μέρα. Τι είναι αυτό που σε απασχολεί; Παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια έχεις θυσιάσει οικογένεια και καριέρα, έχεις υποφέρει, έχεις πληρώσει τίμημα και έχεις καταβάλει μεγάλες προσπάθειες, έχεις κερδίσει πολύ λίγα. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες, μάλιστα, έχουν συναντήσει πολλές φορές παρόμοια γεγονότα, ανθρώπους και συνθήκες, αλλά παρ’ όλα αυτά κάνουν τα ίδια λάθη και τις ίδιες παραβάσεις. Αυτό δεν δείχνει ότι δεν έχουν αναπτυχθεί στη ζωή τους; Δεν σημαίνει ότι δεν έχουν κερδίσει την αλήθεια; (Ναι.) Δεν δείχνει ότι ακόμα τους ελέγχει ο Σατανάς κάτω από τη σκοτεινή του εξουσία και ότι δεν έχουν σωθεί; (Ναι.) Όταν στην εκκλησία αναδύονται και εξελίσσονται γύρω σου κάθε λογής γεγονότα σε διαφορετικές στιγμές, τότε δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ειδικά στην περίπτωση που έρχεστε αντιμέτωποι με αντίχριστους και κακούς ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, δεν έχετε ιδέα πώς να το χειριστείτε. Απλώς κάνεις τα στραβά μάτια ή, στην καλύτερη περίπτωση, θυμώνεις και κλαδεύεις αυτούς που προκαλούν τη διατάραξη. Αυτό, όμως, δεν λύνει το πρόβλημα και δεν έχεις κανένα εναλλακτικό σχέδιο δράσης. Κάποιοι μάλιστα σκέφτονται: «Έχω δώσει όλη μου τη δύναμη και όλη μου την καρδιά —ο Θεός δεν είπε ότι πρέπει να δώσουμε και τα δύο; Εγώ έδωσα τα πάντα· δεν φταίω εγώ αν δεν έχω ακόμα αποτελέσματα. Απλώς οι άνθρωποι είναι πολύ κακοί. Ακόμα και όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν ακούνε». Εσύ μπορεί να λες ότι έχεις δώσει όλη σου τη δύναμη και όλη σου την καρδιά, αλλά το έργο δεν είχε αποτελέσματα. Δεν υποστήριξες το έργο της εκκλησίας ούτε προστάτεψες τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ενώ άφησες τους κακούς ανθρώπους να πάρουν τον έλεγχο της εκκλησίας. Άφησες τον Σατανά να αλωνίζει και να ντροπιάζει το όνομα του Θεού, ενώ εσύ παρακολουθούσες απ’ έξω, ανήμπορος να κάνεις το παραμικρό, ανίκανος να χειριστείς το παραμικρό, παρά την εξουσία που είχες. Δεν κατάφερες να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου για τον Θεό, και μάλιστα νομίζεις μετά απ’ όλα αυτά ότι έχεις καταλάβει την αλήθεια και ότι έχεις αφιερώσει όλη σου την καρδιά και όλη σου τη δύναμη. Σε κάνει αυτό καλό διαχειριστή; (Όχι.) Όταν βγαίνουν ένα σωρό κακοί άνθρωποι και δύσπιστοι, και παίζουν διάφορους ρόλους ως διάβολοι και σατανάδες, όταν εναντιώνονται στις ρυθμίσεις του έργου και κάνουν κάτι τελείως διαφορετικό, λένε ψέματα και εξαπατούν τον οίκο του Θεού, όταν αναστατώνουν και διαταράσσουν το έργο του Θεού, και κάνουν πράξεις που ντροπιάζουν το όνομά Του και σπιλώνουν τον οίκο Του, την εκκλησία, τότε το μόνο που κάνεις εσύ είναι να θυμώνεις με αυτά που βλέπεις. Δεν μπορείς, όμως, να υψώσεις το ανάστημά σου για να υπερασπιστείς τη δικαιοσύνη, να υποστηρίξεις το έργο της εκκλησίας, να εκθέσεις τους κακούς ανθρώπους, να τους αντιμετωπίσεις και να τους χειριστείς, και να τους εμποδίσεις να αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και να σπιλώνουν τον οίκο του Θεού, την εκκλησία. Αφού δεν τα κάνεις αυτά, δεν έχεις καταθέσει μαρτυρία. Κάποιοι λένε το εξής: «Δεν τολμάω να τα κάνω όλα αυτά, φοβάμαι ότι αν χειριστώ πάρα πολλούς ανθρώπους, ίσως να τους εξοργίσω, και τι θα κάνω αν συμμαχήσουν για να με τιμωρήσουν και να με απομακρύνουν από το αξίωμά μου;» Πείτε Μου, αυτοί οι άνθρωποι είναι δειλοί και άβουλοι, δεν έχουν την αλήθεια και δεν είναι ικανοί να ξεχωρίσουν τους ανθρώπους ή να διακρίνουν την αναστάτωση που προκαλεί ο Σατανάς; Ή μήπως δεν είναι αφοσιωμένοι στην εκτέλεση του καθήκοντός τους και θέλουν μόνο να προστατέψουν τον εαυτό τους; Ποιο είναι το ζήτημα εδώ στ’ αλήθεια; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό; Μπορεί από τη φύση σου να είσαι άβουλος, ευάλωτος, δειλός και φοβισμένος. Εφόσον, όμως, πιστεύεις τόσα χρόνια στον Θεό, έχεις καταλάβει κάποιες αλήθειες και έχεις αναπτύξει ειλικρινή πίστη στον Θεό, δεν θα μπορέσεις να ξεπεράσεις κάποιες από τις ανθρώπινες αδυναμίες σου, το πόσο άβουλος και ευάλωτος είσαι, αλλά και να μη φοβάσαι πλέον τους κακούς ανθρώπους; (Ναι.) Άρα, πού οφείλεται η ανικανότητά σας να χειριστείτε και να αντιμετωπίσετε τους κακούς ανθρώπους; Μήπως φταίει το γεγονός ότι έχετε δειλή, άβουλη και φοβισμένη ανθρώπινη φύση; Αυτό δεν είναι ούτε η αιτία ούτε η ουσία του προβλήματος. Η ουσία του προβλήματος είναι ότι οι άνθρωποι δεν δείχνουν αφοσίωση στον Θεό· προστατεύουν τον εαυτό τους, την ασφάλεια, τη φήμη, τη θέση και τη διέξοδό τους. Έτσι όπως προστατεύουν συνέχεια τον εαυτό τους, και μπαίνουν στο καβούκι τους σαν τις χελώνες όποτε αντιμετωπίζουν κάτι και περιμένουν να περάσει για να ξαναβγούν, εκδηλώνουν το ότι δεν είναι αφοσιωμένοι. Ό,τι κι αν τους τύχει, είναι πάντοτε υπερβολικά προσεκτικοί, έχουν πολύ άγχος, ανησυχούν και φοβούνται, και δεν μπορούν να ορθώσουν ανάστημα και να υπερασπιστούν το έργο της εκκλησίας. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Μήπως ότι δεν έχουν πίστη; Δεν έχεις αληθινή πίστη στον Θεό, δεν πιστεύεις ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος επί των πάντων και ούτε πιστεύεις ότι η ζωή σου και όλα όσα σε αφορούν βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Δεν πιστεύεις σ’ αυτά τα λόγια του Θεού: «Χωρίς την άδεια του Θεού, ο Σατανάς δεν τολμά να πειράξει ούτε μια τρίχα απ’ τα μαλλιά σου». Κρίνεις τα γεγονότα με βάση πώς τα βλέπεις εσύ, κρίνεις τα πράγματα με βάση τους δικούς σου υπολογισμούς, και προστατεύεις συνεχώς τον εαυτό σου. Δεν πιστεύεις ότι η μοίρα του ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Θεού· φοβάσαι τον Σατανά, φοβάσαι τις πονηρές δυνάμεις και τους πονηρούς ανθρώπους. Αυτό δεν δείχνει ότι δεν έχεις αληθινή πίστη στον Θεό; (Ναι.) Γιατί δεν έχεις αληθινή πίστη στον Θεό; Μήπως επειδή οι άνθρωποι έχουν πολύ επιφανειακές εμπειρίες και δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα, ή επειδή καταλαβαίνουν ελάχιστο μόνο μέρος της αλήθειας; Ποιος είναι ο λόγος; Μήπως έχει να κάνει με τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων; Φταίει που οι άνθρωποι είναι πολύ ραδιούργοι; (Ναι.) Όσες εμπειρίες κι αν βιώσουν, όσα γεγονότα κι αν παρουσιαστούν μπροστά τους, εκείνοι δεν πιστεύουν ότι πρόκειται για το έργο του Θεού ή ότι η μοίρα ενός ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Αυτή είναι μια πτυχή. Άλλο ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα είναι ότι οι άνθρωποι νοιάζονται υπερβολικά για τον εαυτό τους. Δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κανένα τίμημα ούτε να κάνουν καμία θυσία για τον Θεό, για το έργο Του, για τα συμφέροντα του οίκου Του, για το όνομά Του ή για να Τον δοξάσουν. Δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν το παραμικρό που ενέχει έστω και τον ελάχιστο κίνδυνο. Νοιάζονται υπερβολικά για τον εαυτό τους! Λόγω του φόβου τους μην πεθάνουν, μην ταπεινωθούν, μην παγιδευτούν από τους κακούς ανθρώπους και μη βρεθούν σε οποιαδήποτε δύσκολη θέση, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να προστατέψουν τη σάρκα τους, και πασχίζουν να μη βρεθούν σε καμία επικίνδυνη κατάσταση. Από τη μια άποψη, μια τέτοια συμπεριφορά δείχνει πως οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ ραδιούργοι, ενώ από την άλλη φανερώνει την πτυχή της αυτοσυντήρησης και του εγωισμού τους. Δεν θέλεις να παραδοθείς στον Θεό, και όταν λες ότι είσαι διατεθειμένος να δαπανήσεις εαυτόν για τον Θεό, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια επιθυμία. Όταν έρχεται στ’ αλήθεια η ώρα να παρουσιαστείς και να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό, να πολεμήσεις ενάντια στον Σατανά και να έρθεις αντιμέτωπος με τον κίνδυνο, με τον θάνατο και με πολλές δυσκολίες και κακουχίες, τότε δεν είσαι πλέον διατεθειμένος. Η ελάχιστη επιθυμία που είχες καταρρέει, και κάνεις το παν για να προστατέψεις πρώτα τον εαυτό σου. Έπειτα κάνεις κάποιο επιφανειακό έργο που πρέπει, έργο που είναι ορατό σε όλους. Το ανθρώπινο μυαλό παραμένει πιο ευέλικτο από το μυαλό μιας μηχανής. Ο άνθρωπος ξέρει πώς να προσαρμοστεί, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με διάφορες καταστάσεις καταλαβαίνει ποιες ενέργειες ευνοούν το συμφέρον του και ποιες όχι, και εφαρμόζει γρήγορα κάθε μέθοδο που έχει στη διάθεσή του. Κάθε φορά, λοιπόν, που αντιμετωπίζεις κάποια πράγματα, η ελάχιστη εμπιστοσύνη που έχεις στον Θεό δεν παραμένει ακλόνητη. Είσαι ραδιούργος απέναντι στον Θεό, εφαρμόζεις τακτικές εναντίον Του και κάνεις κόλπα, πράγμα που αποκαλύπτει ότι δεν έχεις ειλικρινή πίστη σ’ Αυτόν. Θεωρείς τον Θεό αναξιόπιστο, νομίζεις ότι ίσως να μην μπορεί να σε προστατέψει ή να εγγυηθεί την ασφάλειά σου, ακόμα και ότι μπορεί και να σε αφήσει να πεθάνεις. Τον θεωρείς αναξιόπιστο και νομίζεις ότι μόνο αν βασιστείς στον εαυτό σου μπορείς να είσαι σίγουρος. Και τελικά τι συμβαίνει; Ό,τι συνθήκες και ό,τι ζητήματα κι αν αντιμετωπίσεις, τα προσεγγίζεις με τέτοιες μεθόδους, τακτικές και στρατηγικές, και δεν μπορείς να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου για τον Θεό. Ασχέτως των περιστάσεων, δεν μπορείς να γίνεις ικανός επικεφαλής ή εργάτης, δεν μπορείς να παρουσιάσεις τις ιδιότητες ή τις πράξεις ενός διαχειριστή και ούτε μπορείς να επιδείξεις πλήρη αφοσίωση, οπότε χάνεις τη μαρτυρία σου. Όσα ζητήματα και αν αντιμετωπίζεις, δεν μπορείς να εκπληρώσεις την αφοσίωσή σου και την ευθύνη σου στηριζόμενος στην πίστη σου στον Θεό. Τελικό αποτέλεσμα αυτού είναι να μην κερδίσεις τίποτε. Σε όλες τις συνθήκες που έχει ενορχηστρώσει για σένα ο Θεός, αλλά και όποτε έχεις πολεμήσει τον Σατανά, η επιλογή σου ήταν πάντα να κάνεις πίσω και να ξεφύγεις. Δεν έχεις ακολουθήσει την πορεία που σου έχει υποδείξει ή έχει ορίσει ο Θεός να βιώσεις, οπότε κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης, δεν αποκτάς την αλήθεια, την κατανόηση και τις εμπειρίες που θα μπορούσες να είχες αποκτήσει. Κάθε φορά που βρίσκεσαι σε καταστάσεις που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, τις βιώνεις με τον ίδιο τρόπο και τις ολοκληρώνεις όλες με τον ίδιο τρόπο. Το δόγμα και τα μαθήματα που παίρνεις στο τέλος είναι τα ίδια. Δεν κατανοείς τίποτα ειλικρινά, παρά έχεις αντλήσει απλώς μερικές εμπειρίες και κάποια διδάγματα, όπως για παράδειγμα: «Δεν πρέπει να το ξανακάνω αυτό από δω και πέρα. Όταν μου τύχουν παρόμοιες καταστάσεις, θα πρέπει να είμαι επιφυλακτικός, να θυμάμαι το τάδε, να προσέχω τέτοιου είδους ανθρώπους, να τους αποφεύγω και να είμαι καχύποπτος απέναντί τους». Αυτό είναι όλο. Τι κέρδισες; Μήπως εξυπνάδα και γνώση ή εμπειρία και διδάγματα; Αν όσα κέρδισες δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, τότε δεν κέρδισες τίποτα, τουλάχιστον τίποτα απ’ όσα θα έπρεπε όντως να έχεις κερδίσει. Άρα, σε περιστάσεις που ενορχήστρωσε ο Θεός, εσύ Τον απογοήτευσες· δεν απέκτησες αυτό που ήθελε ο Θεός να αποκτήσεις, οπότε σίγουρα Τον έχεις απογοητεύσει. Δεν απέκτησες την αλήθεια που ήθελε ο Θεός να αποκτήσεις μέσα από αυτήν τη δοκιμασία ή την περίσταση που ενορχήστρωσε. Δεν αναπτύχθηκε η θεοφοβούμενη καρδιά σου, δεν ξεκαθάρισες τις αλήθειες που έπρεπε να καταλάβεις, δεν κατανοείς ακόμα τα απαραίτητα θέματα σχετικά με τον εαυτό σου, δεν πήρες τα μαθήματα που έπρεπε και σου διαφεύγουν οι αλήθεια-αρχές που έπρεπε να ακολουθήσεις. Παράλληλα, δεν έχει αναπτυχθεί ούτε η πίστη σου στον Θεό· παραμένει εκεί από όπου ξεκίνησε αρχικά. Δεν έχεις αλλάξει το παραμικρό. Πού έχεις προοδεύσει, λοιπόν; Πιθανόν να καταλαβαίνεις τώρα κάποια δόγματα που δεν γνώριζες πριν, ή πιθανόν να έχεις καταλάβει την άσχημη πλευρά ενός συγκεκριμένου είδους ανθρώπου που παλιότερα δεν καταλάβαινες. Δεν έχεις, όμως, δει, δεν έχεις καταλάβει, δεν έχεις αναγνωρίσει και δεν έχεις βιώσει το οτιδήποτε σχετίζεται με την αλήθεια. Καθώς συνεχίζεις το έργο σου ή την εκτέλεση του καθήκοντος, συνεχίζεις να μην καταλαβαίνεις και να μην ξέρεις τις αρχές που πρέπει να ακολουθήσεις, πράγμα που απογοητεύει πάρα πολύ τον Θεό. Μέσα απ’ αυτήν την περίσταση, αν μη τι άλλο, δεν έχεις ούτε καν βελτιώσει την αφοσίωσή σου στον Θεό ή την πίστη που θα έπρεπε να αυξάνεται έμφυτα μέσα σου. Δεν έχεις καταφέρει κανένα από τα δύο, και αυτό είναι πολύ θλιβερό! Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν: «Υποστηρίζεις ότι δεν έχω κερδίσει τίποτα, αλλά αυτό δεν ισχύει. Έχω κερδίσει τουλάχιστον αυτογνωσία και την ικανότητα να καταλαβαίνω τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω μου. Καταλαβαίνω με μεγαλύτερη σαφήνεια την ανθρώπινη φύση και τον εαυτό μου». Μετράει για αληθινή πρόοδο το ότι καταλαβαίνεις αυτά τα πράγματα; Και να μην πιστεύεις στον Θεό, αν φτάσεις στην ηλικία των σαράντα ή των πενήντα, λίγο-πολύ θα τα ξέρεις αυτά τα πράγματα. Όσοι έχουν μικρό ή μέτριο επίπεδο μπορούν να το καταφέρουν αυτό μια χαρά· μπορούν να κατανοήσουν κάπως τον εαυτό τους, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, τα προτερήματα και τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης τους, αυτά στα οποία είναι καλοί και αυτά στα οποία δεν είναι. Μέχρι την ηλικία των σαράντα ή των πενήντα, πρέπει να έχουν καταλάβει λίγο-πολύ την ανθρώπινη φύση των διάφορων ειδών ανθρώπων με τους οποίους έρχονται συχνά σε επαφή. Λογικά γνωρίζουν με τι είδους ανθρώπους είναι σκόπιμο να έχουν επαφές και με ποιους όχι, ποιους πρέπει να κρατούν σε απόσταση και με ποιους πρέπει να έρχονται κοντά· αυτά τα πράγματα τα καταλαβαίνουν πάνω-κάτω. Όποιος είναι μπερδεμένος ή έχει πολύ χαμηλό επίπεδο, ή είναι ανόητος ή διανοητικά καθυστερημένος, δεν τα καταλαβαίνει αυτά. Μετά τα τόσα χρόνια που πιστεύεις στον Θεό, και μετά από την τόση αλήθεια που έχεις ακούσει, τις τόσες διαφορετικές συνθήκες που έχεις βιώσει, το μόνο σου κέρδος έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση του καθενός, με το ότι μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους ή να καταλάβεις κάποια απλά πράγματα. Θεωρείται αυτό αληθινό κέρδος; (Όχι.) Και τι είναι το αληθινό κέρδος; Αφορά το ανάστημά σου. Αν κερδίζεις κάτι, τότε προοδεύεις, και αυξάνεται το ανάστημά σου· αν δεν κερδίζεις τίποτα στ’ αλήθεια, τότε δεν αυξάνεται το ανάστημά σου. Τι αφορά, λοιπόν, αυτό το κέρδος; Κατ’ ελάχιστον, έχει σχέση με την αλήθεια, και πιο συγκεκριμένα, με τις αλήθεια-αρχές. Αν καταλαβαίνεις, και μπορείς να ακολουθήσεις και να κάνεις πράξη τις αλήθεια-αρχές που πρέπει να ακολουθεί κανείς όταν χειρίζεται διάφορα ζητήματα και διάφορους ανθρώπους, και τις μετατρέψεις σε αρχές και πρότυπα της συμπεριφοράς σου, τότε μιλάμε για αληθινό κέρδος. Όταν αυτές οι αλήθεια-αρχές μετατρέπονται στις αρχές και στα κριτήρια που οφείλεις να ακολουθείς στη συμπεριφορά σου, τότε γίνονται μέρος της ζωής σου. Και όταν εμπεδώσεις μέσα σου αυτήν την πτυχή της αλήθειας, αυτή γίνεται η ζωή σου, και τότε είναι που αναπτύσσεται η ζωή σου. Αν δεν έχεις καταλάβει ακόμα τις αλήθεια-αρχές που σχετίζονται με τέτοιου είδους ζητήματα, και αν ακόμα δεν ξέρεις πώς να τα χειριστείς όταν σου συμβαίνουν, τότε, από την άποψη αυτή, δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια. Είναι σαφές πως αυτή η πτυχή της αλήθειας δεν είναι η ζωή σου, και πως η ζωή σου δεν έχει αναπτυχθεί. Δεν έχει κανένα νόημα να είσαι καλός στα λόγια· έτσι κι αλλιώς, όλα είναι δόγματα. Μπορείς να το υπολογίσεις αυτό; (Ναι, μπορώ.) Έχετε κάνει πρόοδο αυτό το διάστημα; (Όχι, δεν έχω κάνει.) Το μόνο που έκανες είναι να συνοψίσεις κάποιες εμπειρίες με την ανθρώπινη θέληση και με το μυαλό σου, όπως για παράδειγμα να πεις: «Αυτήν τη φορά έμαθα ποια πράγματα θα πάψω να λέω ή να κάνω, ποια πράγματα θα κάνω περισσότερο και ποια λιγότερο, και ποια δεν θα κάνω σε καμία περίπτωση». Είναι αυτό ένδειξη προόδου στη ζωή σου; (Όχι, δεν είναι.) Αυτό είναι ένδειξη ότι έχεις ελάχιστη πνευματική κατανόηση. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συνοψίζεις κανόνες, λόγια και συνθήματα, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Αυτό δεν κάνετε; (Ναι.) Κάθε φορά που βιώνεις κάποια εμπειρία, ύστερα από οποιοδήποτε σημαντικό γεγονός, επιπλήττεις τον εαυτό σου και λες: «Αμάν, από δω και στο εξής θα πρέπει να το κάνω με αυτόν ή τον άλλον τρόπο». Την επόμενη φορά, όμως, όταν συμβαίνει κάτι παρόμοιο και πάλι αποτυγχάνεις, απογοητεύεσαι και λες: «Γιατί είμαι έτσι;» Θυμώνεις με τον εαυτό σου επειδή θεωρείς πως δεν κατάφερες να ανταποκριθείς στις προσδοκίες σου. Χρησιμεύει πουθενά αυτό; Ο λόγος δεν είναι ότι δεν κατάφερες να ανταποκριθείς στις προσδοκίες σου, ή ότι είσαι ανόητος ή ότι ο Θεός ενορχήστρωσε τις λάθος συνθήκες, ούτε φυσικά ότι ο Θεός μεταχειρίζεται άδικα τους ανθρώπους. Ο λόγος είναι ότι δεν επιδιώκεις και δεν αναζητάς την αλήθεια, δεν ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και δεν ακούς τα λόγια Του. Βάζεις παντού την ανθρώπινη βούληση· εσύ είσαι ο κύριος του εαυτού σου και δεν επιτρέπεις στα λόγια του Θεού να πάρουν τον έλεγχο. Θα προτιμούσες να ακούς άλλους ανθρώπους, παρά τα λόγια του Θεού. Έτσι δεν είναι; (Ναι, πράγματι.) Νομίζεις ότι αν συγκεντρώσεις κάποιες εμπειρίες και διδάγματα από ένα μεμονωμένο γεγονός ή μια συγκεκριμένη περίσταση, αυτό σημαίνει ότι έκανες πρόοδο; Αν έχεις κάνει στ’ αλήθεια πρόοδο, τότε την επόμενη φορά που θα σε δοκιμάσει ο Θεός, θα μπορέσεις να υπερασπιστείς το όνομά Του, να προστατέψεις τα συμφέροντα και το έργο του οίκου Του, να φροντίσεις να κυλήσει ομαλά όλο το έργο και να μην υπάρξει καμία αναστάτωση και κανένα εμπόδιο. Θα φροντίσεις να παραμείνει αμόλυντο και άσπιλο το όνομα του Θεού, να μην υποστούν απώλειες οι αδελφοί και οι αδελφές σου στην ανάπτυξη της ζωής τους, καθώς και να προφυλαχθούν οι προσφορές του Θεού. Αν συμβεί αυτό, σημαίνει ότι έχεις σημειώσει πρόοδο, ότι είσαι κατάλληλος για χρήση και ότι διαθέτεις ζωή-είσοδο. Προς το παρόν, δεν έχετε φτάσει ακόμα σ’ εκείνο το σημείο· ο εγκέφαλός σας, αν και μικρός, είναι γεμάτος με πολλά πράγματα, δεν είστε απλοί. Μπορεί να έχεις μεν την ειλικρίνεια να δαπανήσεις εαυτόν για τον Θεό και την επιθυμία να εγκαταλείψεις και να παρατήσεις τα πάντα για χάρη Του. Όταν, όμως, σου συμβαίνουν διάφορα ζητήματα, δεν μπορείς να επαναστατήσεις ενάντια σε αυτά που λαχταράς, τις προθέσεις και τα σχέδιά σου. Όσο πιο πολύ συναντούν διάφορες δυσκολίες ο οίκος και το έργο του Θεού, τόσο πιο πολύ κάνεις πίσω εσύ, τόσο πιο αόρατος γίνεσαι και τόσο πιο απίθανο είναι να ορθώσεις το ανάστημά σου και να αναλάβεις αυτό το έργο, για να διαφυλάξεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και το έργο Του. Άρα, πού πήγε η ειλικρίνειά σου να δαπανήσεις εαυτόν για τον Θεό; Γιατί είναι τόσο εύθραυστη και τρωτή αυτή η ελάχιστη ειλικρίνειά σου; Πού πήγε η ελάχιστη προθυμία σου να προσφέρεις και να εγκαταλείψεις τα πάντα για τον Θεό; Γιατί δεν κατάφερε να παραμείνει σταθερή; Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο τρωτή; Τι επιβεβαιώνει αυτό; Το γεγονός ότι δεν έχεις αληθινό, αλλά αξιοθρήνητα μικρό ανάστημα, και ότι ακόμα κι ένας μικρός δαίμονας μπορεί εύκολα να σε μπερδέψει. Με την παραμικρή διακοπή, εσύ θα πήγαινες να ακολουθήσεις αυτόν τον μικρό δαίμονα. Ακόμα κι αν έχεις κάποιο ανάστημα, αυτό εξαντλείται στην εμπειρία σου σχετικά με κάποια επιφανειακά ζητήματα που δεν συνδέονται με τα συμφέροντά σου. Και πάλι ίσα-ίσα που μπορείς να προστατέψεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να κάνεις λίγα μικροπράγματα που πιστεύεις ότι μπορείς να πετύχεις και βρίσκονται στο πλαίσιο των ικανοτήτων σου. Όταν στ’ αλήθεια πρέπει να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου, όταν η εκκλησία αντιμετωπίζει διωγμούς και τις ενοχλήσεις που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι, εσύ πού είσαι; Τι κάνεις; Τι σκέφτεσαι; Αυτό απεικονίζει ξεκάθαρα το πρόβλημα, σωστά; Έστω ότι υπάρχει κάποιος αντίχριστος που, ενώ εκτελεί το καθήκον του, εξαπατά όσους βρίσκονται πάνω και κάτω απ’ αυτόν και λειτουργεί απερίσκεπτα, διαταράσσει και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, κατασπαταλά τις προσφορές και παραπλανά τους αδελφούς και τις αδελφές για να τον ακολουθήσουν. Αν εσύ μετά απ’ όλα αυτά όχι μόνο δεν μπορείς να τον διακρίνεις, να τον εμποδίσεις ή να τον καταγγείλεις, αλλά μάλιστα τον συντροφεύεις και βοηθάς να πετύχει αυτός ο αντίχριστος τα αποτελέσματα που θέλει όταν τα κάνει όλα αυτά, τότε πες Μου, ποιο το αποτέλεσμα της ελάχιστης αποφασιστικότητας που έχεις να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό; Αυτό δεν είναι το αληθινό σου ανάστημα; Όταν έρχονται να αναστατώσουν και να καταστρέψουν το έργο του οίκου του Θεού αντίχριστοι, κακοί άνθρωποι και ένα σωρό δύσπιστοι, ειδικά όταν σπιλώνουν την εκκλησία και ντροπιάζουν το όνομα του Θεού, εσύ τι κάνεις; Έχεις ορθώσει το ανάστημά σου για να μιλήσεις και να υπερασπιστείς το έργο του οίκου του Θεού; Έχεις ορθώσει το ανάστημά σου για να σταματήσεις ή να περιορίσεις αυτά που κάνουν; Όχι μόνο δεν έχεις σηκώσει ανάστημα να σταματήσεις αυτούς τους αντίχριστους, αλλά μάλιστα τους συνόδεψες κι εσύ όταν έπρατταν το κακό, τους βοήθησες και τους έκανες πλάτες, ενεργώντας ως εργαλείο και ως μπράβος τους. Επίσης, όταν κάποιος γράφει ένα γράμμα για να ενημερώσει για ένα πρόβλημα που αφορά τους αντίχριστους, εσύ το βάζεις στο συρτάρι και αποφασίζεις να μη χειριστείς το ζήτημα. Έτσι, σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή, είχε κανένα αποτέλεσμα η απόφαση και η επιθυμία σου να παρατήσεις τα πάντα για να δαπανήσεις ειλικρινά εαυτόν για τον Θεό; Αν δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, τότε είναι προφανές πως αυτή η δήθεν επιθυμία και απόφασή σου δεν αποτελούν το αληθινό σου ανάστημα, δεν είναι αυτά που έχεις κερδίσει μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό. Αυτά δεν παίρνουν τη θέση της αλήθειας· δεν είναι ούτε η αλήθεια ούτε η ζωή-είσοδος. Δεν συμβολίζουν ότι κάποιος έχει τη ζωή, δεν είναι παρά ευσεβής πόθος, λαχτάρα και επιθυμία των ανθρώπων για κάτι όμορφο —δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Πρέπει, λοιπόν, να ξυπνήσετε και να διακρίνετε ξεκάθαρα το αληθινό σας ανάστημα. Μη νομίζετε απλώς και μόνο επειδή έχετε κάποιο επίπεδο και έχετε εγκαταλείψει τόσα πράγματα, όπως τη μόρφωση, την καριέρα, την οικογένεια, τον γάμο και τις σαρκικές προοπτικές, ότι έχετε και σπουδαίο ανάστημα. Κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα, είναι επικεφαλής ή εργάτες από την πρώτη στιγμή που έθεσαν τα θεμέλια της πίστης τους στον Θεό. Με τα χρόνια, έχουν συγκεντρώσει κάποιες εμπειρίες και κάποια διδάγματα, κι έτσι μπορούν να κηρύξουν κάποια λόγια και δόγματα. Αυτό τους κάνει να πιστεύουν ότι έχουν μεγαλύτερο ανάστημα απ’ τους άλλους, ότι έχουν ζωή-είσοδο, ότι είναι πυλώνες και στηρίγματα μέσα στον οίκο του Θεού και ότι αυτούς θα οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Αυτό είναι λάθος. Μη νομίζετε ότι είστε καλοί —απέχετε ακόμα πολύ από αυτό! Ούτε καν να διακρίνετε τους αντίχριστους δεν μπορείτε· δεν έχετε αληθινό ανάστημα. Μολονότι υπηρετείς εδώ και πολλά χρόνια ως επικεφαλής ή εργάτης, δεν είσαι κατάλληλος για να αξιοποιηθείς σε κανέναν τομέα, δεν μπορείς να κάνεις και πολύ αληθινό έργο, γι’ αυτό και μετά βίας χρησιμοποιείστε. Δεν έχεις και πολύ ταλέντο. Αν κάποιος από σας έχει πνεύμα σύμφωνα με το οποίο θέλει να εργάζεται σκληρά και αντέχει στις δυσκολίες, το πολύ-πολύ να θεωρηθεί δουλευταράς. Δεν είστε κατάλληλοι. Κάποιοι άνθρωποι γίνονται επικεφαλής ή εργάτες μόνο και μόνο επειδή έχουν ενθουσιασμό, μόρφωση και κάποιο επίπεδο. Επίσης, σε κάποιες εκκλησίες δεν βρίσκουν τον ιδανικό άνθρωπο για να γίνει επικεφαλής, οπότε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι παίρνουν προαγωγή ως εξαίρεση στον κανόνα και εκπαιδεύονται. Μεταξύ αυτών των ανθρώπων, κάποιοι σιγά-σιγά αντικαταστάθηκαν και αποκλείστηκαν κατά τη φάση που εκτέθηκαν τα διάφορα είδη ανθρώπων. Παρόλο που ακόμα και τώρα παραμένουν κάποιοι που συνέχισαν να ακολουθούν, αυτοί συνεχίζουν να μην μπορούν να διακρίνουν τίποτα. Ο λόγος που κατάφεραν να παραμείνουν είναι ότι δεν έχουν κάνει τίποτα κακό. Επίσης, το γεγονός ότι μπορούν να κάνουν κάποιο έργο οφείλεται πλήρως στις διευθετήσεις του έργου από τον Άνωθεν, σε συνδυασμό με άμεση καθοδήγηση, επίβλεψη, διερεύνηση, παρακολούθηση και έλεγχο, κλάδεμα. Δεν σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι κατάλληλοι. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι πολλές φορές λατρεύετε τους άλλους ανθρώπους, τους ακολουθείτε, παραστρατείτε, κάνετε πράγματα που είναι λάθος και μπερδεύεστε από διάφορες αιρέσεις και πλάνες, με αποτέλεσμα να χάνετε την αίσθηση του προσανατολισμού σας και στο τέλος να μην ξέρετε σε ποιον πιστεύετε στ’ αλήθεια. Αυτό είναι το αληθινό σας ανάστημα. Θα σας αδικούσα αν έλεγα ότι δεν έχετε καμία απολύτως ζωή-είσοδο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι έχετε πολύ περιορισμένες εμπειρίες. Μόνο αν σας κλαδέψουν και σας πειθαρχήσουν σοβαρά, θα έχετε κάποια είσοδο. Όσον αφορά ζητήματα, όμως, που σχετίζονται με σημαντικές αρχές, κυρίως σε περιπτώσεις που αντιμετωπίζετε αντίχριστους, ψευδείς επικεφαλής που παραπλανούν ανθρώπους και προκαλούν ενοχλήσεις, δεν έχετε να δείξετε τίποτε, δεν έχετε καμία μαρτυρία. Όσον αφορά τις εμπειρίες ζωής σας και τη ζωή-είσοδο, οι εμπειρίες σας είναι πολύ επιφανειακές και δεν κατανοείτε ειλικρινά τον Θεό. Ούτε από αυτήν την άποψη δεν έχετε κάτι να επιδείξετε. Σε ό,τι αφορά το πραγματικό εκκλησιαστικό έργο, δεν ξέρετε πώς να συναναστρέφεστε σχετικά με την αλήθεια και πώς να λύνετε προβλήματα· ούτε εδώ έχετε κάτι να επιδείξετε. Ως προς αυτές τις πτυχές, λοιπόν, δεν έχετε τίποτα να επιδείξετε οι ίδιοι. Άρα, δεν είστε κατάλληλοι για τον ρόλο του επικεφαλής και του εργάτη. Από την άλλη, ως απλοί πιστοί, οι περισσότεροι από σας έχετε κάποια ζωή-είσοδο, αν και είναι ελάχιστη και υστερεί όσον αφορά την αλήθεια-πραγματικότητα. Τώρα μένει να φανεί αν μπορείτε να αντέξετε τις δοκιμασίες. Μόνο όταν εμφανιστούν πραγματικά μεγάλες δοκιμασίες, σοβαροί πειρασμοί ή σοβαρή και άμεση παίδευση και κρίση από τον Θεό, θα δοκιμαστείς και θα φανεί αν έχεις πραγματικό ανάστημα και την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν μπορείς να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου, αν περάσεις τις εξετάσεις και αν πληροίς τις απαιτήσεις του Θεού, τότε θα αποκαλυφθεί το αληθινό σου ανάστημα. Για την ώρα, είναι νωρίς ακόμα να λες ότι έχεις ανάστημα. Δεν έχετε κανένα αληθινό ανάστημα όσον αφορά τον ρόλο του επικεφαλής και του εργάτη. Όταν εμφανίζονται κάποια ζητήματα, νιώθετε κάποια σύγχυση. Όταν έρχεστε αντιμέτωποι με τις διαταραχές που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι ή οι αντίχριστοι, σας νικούν. Μόνοι σας δεν μπορείτε να ολοκληρώσετε κανένα σημαντικό έργο· για να φέρετε εις πέρας τη δουλειά, χρειάζεστε πάντα κάποιον να σας επιβλέπει, να σας καθοδηγεί και να συνεργάζεται μαζί σας. Με άλλα λόγια, δεν είστε ικανοί να κυβερνήσετε το πλοίο. Είτε είστε πρωταγωνιστές είτε έχετε υποστηρικτικό ρόλο, δεν μπορείτε να αναλάβετε ούτε να ολοκληρώσετε μόνοι σας μια εργασία· είστε απελπιστικά ανίκανοι να τελειώσετε σωστά μια εργασία, αν δεν σας επιβλέπει και δεν σας φροντίσει ο Άνωθεν. Εάν, τελικά, η αξιολόγηση του έργου σας δείξει ότι τα έχετε πάει καλά σε όλες τις πτυχές, ότι έχετε κάνει κάθε κομμάτι του έργου σας με την καρδιά σας, ότι τα έχετε κάνει όλα σωστά και τα έχετε χειριστεί κατάλληλα και σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, και ότι εργαστήκατε αφού κατανοήσατε ξεκάθαρα την αλήθεια και αναζητήσατε τις αλήθεια-αρχές, με αποτέλεσμα να μπορείτε να λύσετε διάφορα προβλήματα και να κάνετε καλά το έργο σας, τότε είστε κατάλληλοι. Μέχρι στιγμής, όμως, αν κρίνουμε με βάση όλα όσα έχετε βιώσει, δεν είστε κατάλληλοι. Το κύριο πρόβλημα όσον αφορά το πόσο κατάλληλοι είστε είναι ότι δεν μπορείτε να ολοκληρώσετε μόνοι σας τα καθήκοντα που σας έχουν ανατεθεί —μία πτυχή είναι αυτή. Η άλλη πτυχή είναι ότι, αν δεν σας εποπτεύει ο Άνωθεν, τότε μπορεί να κάνετε τους ανθρώπους να παραστρατήσουν ή να εγκαταλείψουν το ορθό μονοπάτι. Δεν μπορείτε να τους οδηγήσετε ενώπιον του Θεού ούτε να οδηγήσετε τους αδελφούς και τις αδελφές της εκκλησίας στην αλήθεια-πραγματικότητα ή στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό, προκειμένου να μπορέσει όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού να επιτελέσει το καθήκον του. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορείς να κάνεις. Αν για κάποιο διάστημα δεν σας διερευνήσει ο Άνωθεν, τότε πάντοτε υπάρχουν πολλές παρεκκλίσεις και πολλά σφάλματα στο πλαίσιο του έργου που έχετε αναλάβει, καθώς και κάθε είδους προβλήματα, μικρά και μεγάλα· και αν δεν διορθώσει, δεν επιβλέψει ή δεν χειριστεί προσωπικά ο Άνωθεν αυτές τις παρεκκλίσεις, τότε ποιος ξέρει πόσο θα διαιωνιστούν ή πότε θα πάψουν να υπάρχουν. Αυτό είναι το αληθινό σας ανάστημα και γι’ αυτό λέω ότι είστε πραγματικά ακατάλληλοι. Σας αρέσει να το ακούτε αυτό; Δεν γίνεστε αρνητικοί όταν το ακούτε αυτό; (Θεέ μου, μέσα μας νιώθουμε πολύ άβολα, αλλά αυτά για τα οποία συναναστρέφεσαι είναι όντως γεγονός. Δεν έχουμε ούτε ανάστημα ούτε την αλήθεια-πραγματικότητα. Όταν έρθουν οι αντίχριστοι, δεν θα μπορέσουμε να τους διακρίνουμε.) Πρέπει να σας υποδείξω αυτά τα πράγματα· αν δεν το κάνω, θα νιώθετε συνεχώς αδικημένοι και θα νομίζετε ότι δεν έχετε καλή μεταχείριση. Δεν καταλαβαίνετε την αλήθεια· το μόνο που ξέρετε είναι να μιλάτε για κάποια λόγια και δόγματα. Στις συναθροίσεις, τις πιο πολλές φορές δεν ετοιμάζετε πλέον ούτε καν ένα προσχέδιο για να μιλήσετε σχετικά με το δόγμα, δεν νιώθετε πια άγχος που θα μιλήσετε σε τόσο κόσμο, και αυτό σας κάνει νομίζετε ότι έχετε ανάστημα. Αν έχεις ανάστημα, τότε γιατί δεν είσαι κατάλληλος; Για ποιον λόγο δεν μπορείς να συναναστραφείς σχετικά με την αλήθεια και να αντιμετωπίσεις τα ζητήματα; Το μόνο που ξέρεις είναι να μιλάς για λόγια και δόγματα, ώστε να κερδίσεις την έγκριση των αδελφών σου. Κάτι τέτοιο ούτε τον Θεό ικανοποιεί ούτε εσένα καθιστά κατάλληλο. Το ότι μπορείς και μιλάς γι’ αυτά τα λόγια και τα δόγματα δεν λύνει κανένα υπαρκτό πρόβλημα. Ο Θεός οργανώνει μια μικρή περίσταση που σε εκθέτει, και αποδεικνύεται ξεκάθαρα το πόσο μικρό ανάστημα έχεις, το ότι δεν καταλαβαίνεις καθόλου την αλήθεια και ότι δεν μπορείς να διακρίνεις τίποτα· φανερώνεται, επίσης, ότι είσαι φτωχός, αξιολύπητος, τυφλός και ανίδεος. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Καλό θα είναι να τα δεχτείτε αυτά τα πράγματα· αν δεν μπορείτε να τα δεχτείτε, αφιερώστε χρόνο και σκεφτείτε τα. Σκεφτείτε αυτά που σας λέω. Είναι λογικά, βασίζονται στην πραγματικότητα; Ισχύουν για σας; Ακόμα κι αν ισχύουν όντως για σας, μη γίνετε αρνητικοί, γιατί η αρνητικότητα δεν θα σας βοηθήσει να λύσετε κανένα πρόβλημα. Ως πιστός στον Θεό, αν θέλεις να εκτελέσεις το καθήκον σου και να γίνεις επικεφαλής ή εργάτης, τότε δεν γίνεται να παραιτείσαι όποτε συναντάς αναποδιές και αποτυχίες. Πρέπει να ξανασηκώνεσαι και να συνεχίζεις να προχωράς μπροστά. Πρέπει να επικεντρώνεσαι στο να εφοδιαστείς με συγκεκριμένες πτυχές της αλήθειας στους τομείς όπου υστερείς ή παρουσιάζεις κάποιες ελλείψεις και αντιμετωπίζεις σοβαρά προβλήματα. Η αρνητικότητα και η απραξία δεν πρόκειται να λύσουν τίποτα. Όταν συμβαίνουν διάφορα ζητήματα, πάψε να αναφέρεις λόγια και δόγματα, όπως και διάφορα αντικειμενικά λογικά επιχειρήματα —δεν πρόκειται να σε βοηθήσουν αυτά. Όταν σε δοκιμάζει ο Θεός και λες: «Την περίοδο εκείνη, δεν ήμουν πολύ καλά στην υγεία μου, ήμουν νέος και δεν είχα και πολλή γαλήνη γύρω μου», υπάρχει περίπτωση να σε ακούσει; Ο Θεός θα σε ρωτήσει το εξής: «Άκουσες την αλήθεια όταν σε συναναστράφηκαν σχετικά μ’ αυτήν;» Αν πεις: «Ναι, την άκουσα», τότε θα σε ρωτήσει: «Έχεις τις ρυθμίσεις του έργου που έχουν δοθεί;» Τότε θα πεις: «Ναι, τις έχω», κι Εκείνος θα συνεχίσει: «Τότε, γιατί δεν τις ακολούθησες; Γιατί απέτυχες παταγωδώς; Γιατί δεν παρέμεινες σταθερός στη μαρτυρία σου;» Όποιον αντικειμενικό λόγο κι αν εκφράσεις, δεν στέκει. Δεν τον νοιάζουν τον Θεό οι δικαιολογίες ή τα επιχειρήματά σου. Δεν κοιτάει πόσα δόγματα μπορείς να εκφράσεις ή πόσο καλά μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Αυτό που θέλει ο Θεός είναι το αληθινό σου ανάστημα, καθώς και να προοδεύσεις στη ζωή σου. Μην ξεχνάς ποιος είσαι και τι είσαι ενώπιον του Θεού, ανεξάρτητα από το πότε θα γίνεις επικεφαλής, σε τι επίπεδο ή πόσο υψηλό κύρος θα αποκτήσεις. Όσα δόγματα κι αν εκφράσεις, όσο κι αν έχεις ασκηθεί στο να τα εκφράζεις, ό,τι κι αν έχεις κάνει και όσες συνεισφορές κι αν έχεις προσφέρει στον οίκο του Θεού, τίποτα από αυτά δεν αποδεικνύει ότι έχεις αληθινό ανάστημα ή ότι έχεις ζωή. Αληθινό ανάστημα έχεις όταν εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα, όταν καταλαβαίνεις τις αλήθεια-αρχές, όταν παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου κάθε φορά που έρχεσαι αντιμέτωπος με ζητήματα, όταν μπορείς να ολοκληρώνεις εργασίες μόνος σου και όταν είσαι κατάλληλος για χρήση. Ωραία, ας ολοκληρώσουμε στο σημείο αυτό τη συγκεκριμένη συζήτηση και ας περάσουμε στο βασικό θέμα της συναναστροφής μας.