Τι αφορούσε η συναναστροφή στην τελευταία μας συνάθροιση; (Στην τελευταία μας συνάθροιση, Θεέ μου, συναναστράφηκες κυρίως σχετικά με την εγκατάλειψη της διαμόρφωσης από την οικογένεια σχετικά με την παράδοση, τις προκαταλήψεις και τη θρησκεία. Μίλησες με λεπτομέρεια για κάποια ρητά προκατάληψης όπως το «Ντάμπλινγκ για την αναχώρηση, νουντλς για την επιστροφή» και το «Όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή», αλλά και σχετικά με τον αντίκτυπο που έχουν κάποια παραδοσιακά έθιμα της κινεζικής Πρωτοχρονιάς και άλλων γιορτών στους ανθρώπους. Ταυτόχρονα, συναναστράφηκες για να εξηγήσεις ποια είναι η σωστή προσέγγιση αυτών των ρητών και πρακτικών, είτε έχουν σχέση με την παράδοση είτε με τις προκαταλήψεις, η οποία είναι να πιστεύουμε ότι όντως θα συμβούν κάποια γεγονότα, αλλά και ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Πρέπει όλοι μας, ανεξάρτητα από το τι προβλέπουν τα συγκεκριμένα ρητά και τι συμβαίνει τελικά, να υιοθετούμε στάση αποδοχής και υποταγής, αλλά και να μπορούμε αφήσουμε τον εαυτό μας στο έλεος των ενορχηστρώσεων και των διευθετήσεων του Θεού.) Ναι, για αυτά συναναστραφήκαμε κατά κύριο λόγο κατά την τελευταία μας συνάθροιση. Σχετικά με το περιεχόμενο της διαμόρφωσης των ανθρώπων από την οικογένειά τους το οποίο σχετίζεται με τις παραδόσεις, τις προκαταλήψεις και τη θρησκεία, συναναστραφήκαμε με λεπτομέρειες για κάποια πράγματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι άνθρωποι. Εμείς συναναστραφήκαμε μόνο σχετικά με τις παραδόσεις, τις προκαταλήψεις και τις θρησκείες που αφορούν την καθημερινότητα των Κινέζων, και τις οποίες όλοι γνωρίζουμε, αλλά αυτές δεν αντιπροσωπεύουν κάθε έθνος και κάθε φυλή. Όμως, οι άνθρωποι που ζουν σε άλλες περιοχές και σε άλλες φυλές έχουν παραδόσεις, προκαταλήψεις και θρησκείες που έχουν την ίδια φύση με αυτές· όλοι ακολουθούν κάποιες παραδόσεις, κάποιες συνήθειες στη ζωή τους και κάποια ρητά προκατάληψης που τους έχουν μεταδώσει οι πρόγονοί τους. Μπορεί αυτά τα προληπτικά πράγματα να είναι το ψυχικό αποτέλεσμα που προκύπτει από τον νου των ανθρώπων, μπορεί να ισχύουν αντικειμενικά. Όπως και να ’χει, με λίγα λόγια, η στάση σας απέναντι σ’ αυτά θα πρέπει να είναι η εξής: να αναγνωρίζετε ξεκάθαρα τη βασική σκέψη ή ουσία που κρύβεται πίσω από αυτές τις προκαταλήψεις και, ταυτόχρονα, να μη σας επηρεάζουν ούτε να σας αναστατώνουν. Θα πρέπει, αντίθετα, να πιστεύετε πως όλα όσα αφορούν τους ανθρώπους βρίσκονται στα χέρια του Θεού, πως τους ανθρώπους δεν τους χειραγωγούν οι προκαταλήψεις και ούτε, φυσικά, υπαγορεύουν τη μοίρα τους ή την καθημερινότητά τους. Είτε είναι αληθινές οι προκαταλήψεις είτε δεν είναι, είτε είναι αποτελεσματικές και πραγματικές είτε όχι, όπως και να ’χει, οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτού του είδους τα ζητήματα με μια αρχή που να εναρμονίζεται με την αλήθεια. Αυτές οι προκαταλήψεις δεν πρέπει να τους γοητεύουν ή να τους ελέγχουν, ενώ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι άνθρωποι να τις αφήνουν να επηρεάζουν τους κανονικούς στόχους της επιδίωξής τους ή την άσκηση των αρχών από εκείνους. Από τα ζητήματα της παράδοσης, των προκαταλήψεων και της θρησκείας, αυτές που παρεμβαίνουν περισσότερο στη ζωή, στις σκέψεις και τις απόψεις των ανθρώπων για διάφορα ζητήματα, και ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή, είναι οι προκαταλήψεις. Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι δεν τολμούν να εγκαταλείψουν αυτά τα ρητά και τους ορισμούς των προκαταλήψεων, κι έτσι τα προβλήματα που δημιουργούν αυτές οι προκαταλήψεις στη ζωή τους δεν επιλύονται ποτέ. Εφόσον οι άνθρωποι δεν τολμούν να ξεφύγουν από τα δεσμά αυτών των προληπτικών δηλώσεων στην καθημερινότητά τους, αυτό αποδεικνύει ότι ακόμα δεν έχουν αρκετή πίστη στον Θεό. Ακόμα δεν έχουν διακρίνει πραγματικά ούτε έχουν καταλάβει καλά ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων και επί της μοίρας της ανθρωπότητας. Έτσι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα ρητό προκατάληψης ή όταν έχουν κάποια συναισθήματα που σχετίζονται με τις προκαταλήψεις, τότε είναι δεμένοι χειροπόδαρα. Αυτά τα λεγόμενα ταμπού και οι δηλώσεις που σχετίζονται με τις προκαταλήψεις, ειδικά όταν έχουν να κάνουν με σοβαρά ζητήματα ζωής και θανάτου, με γεγονότα που αφορούν την τύχη τους ή τη ζωή και τον θάνατο των αγαπημένων τους, δεσμεύουν ακόμη περισσότερο τους ανθρώπους, οι οποίοι πρακτικά αδυνατούν να απελευθερωθούν. Φοβούνται συνέχεια μήπως παραβιάσουν κάποιο ταμπού και αυτό πραγματοποιηθεί, μήπως τους συμβεί κάποια κακοτυχία ή κάποιο κακό. Οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να διακρίνουν την ουσία του ζητήματος των προκαταλήψεων, πόσο μάλλον να απελευθερωθούν από τα δεσμά των κάθε λογής προληπτικών δηλώσεων, και ούτε φυσικά μπορούν να διακρίνουν την επίδραση των προκαταλήψεων στη ζωή τους. Από την οπτική της συμπεριφοράς τους και από τις σκέψεις και τις απόψεις τους σχετικά με τις προκαταλήψεις, οι άνθρωποι εξακολουθούν να πλήττονται σε μεγάλο βαθμό στο επίπεδο της συνείδησης και της οπτικής των σκέψεών τους από τον Σατανά, ενώ τους ελέγχει κάποιου είδους αόρατη δύναμη που προέρχεται απέξω από τον υλικό κόσμο. Κατά συνέπεια, παρόλο που ακολουθούν τον Θεό και αποδέχονται τα λόγια Του, δεν παύουν να τους ελέγχουν τα ρητά προκατάληψης που σχετίζονται με την τύχη τους, με τη ζωή και τον θάνατό τους, αλλά και με την ύπαρξή τους, πράγμα που σημαίνει ότι βαθιά μέσα τους συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι προληπτικές αυτές δηλώσεις ισχύουν στ’ αλήθεια. Τι σημαίνει το γεγονός ότι το πιστεύουν αυτό; Σημαίνει ότι συνεχίζουν να τους ελέγχουν τα αόρατα νύχια που κρύβουν πίσω τους αυτές οι προκαταλήψεις και ότι δεν αναγνωρίζουν στ’ αλήθεια ότι το χέρι του Θεού είναι που κυβερνά και ενορχηστρώνει τη μοίρα τους. Σημαίνει, επίσης, ότι δεν τους αρκεί απόλυτα ούτε τους καθησυχάζει το να εμπιστευτούν τη μοίρα τους στα χέρια του Θεού, αλλά αντίθετα τους ελέγχει άθελά τους ο Σατανάς. Για παράδειγμα, αυτές οι προκαταλήψεις επηρεάζουν, ελέγχουν και χειραγωγούν βαθιά την καθημερινότητα, τους κανόνες για την επιβίωση, τις αντιλήψεις και όλα τα σχετικά εκείνων που ασχολούνται με τις επιχειρήσεις, που ταξιδεύουν συχνά και που πιστεύουν κάπως στις δραστηριότητες και στα ρητά των προκαταλήψεων, όπως είναι το διάβασμα του προσώπου, τα οκτώ τρίγραμμα και το Ι Τσινγκ, η μελέτη του γιν και του γιανγκ, και άλλα. Δηλαδή, πρέπει αυτά που κάνουν να έχουν μια θεωρητική βάση που πηγάζει από προκαταλήψεις. Για παράδειγμα, όταν βγαίνουν έξω, κοιτάζουν πάντα τι λέει το ημερολόγιο και αν υπάρχει κάποιο ταμπού. Συμβουλεύονται οπωσδήποτε το ημερολόγιο όταν είναι να κάνουν δουλειές, να υπογράψουν συμβόλαια, να αγοράσουν ή να πουλήσουν σπίτια και ούτω καθεξής, κι αν δεν το κάνουν, νιώθουν αβεβαιότητα και πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να συμβεί. Ο μόνος τρόπος να νιώσουν σιγουριά και ηρεμία είναι να πράξουν και να πάρουν αποφάσεις εφόσον συμβουλευτούν το ημερολόγιο. Επίσης, επειδή όταν παραβιάζονται κάποια ταμπού συμβαίνει κάποιο κακό, σιγουρεύονται ακόμα περισσότερο ότι αυτές οι προκαταλήψεις είναι αληθινές, κι έτσι τους δεσμεύουν ακόμα περισσότερο. Πιστεύουν ακόμα περισσότερο ότι τα ρητά προκατάληψης ελέγχουν τη μοίρα, την τύχη, τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων, αλλά και ότι στον αθέατο, μυστικιστικό κόσμο υπάρχει ένα μεγάλο αόρατο χέρι που ελέγχει την τύχη τους, τη ζωή και τον θάνατό τους. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύουν απόλυτα σε όλα τα ρητά προκατάληψης, και κυρίως σε εκείνα που έχουν στενή σχέση με τη ζωή και την επιβίωσή τους. Πιστεύουν σε τέτοιον βαθμό που, αφότου πίστεψαν στον Θεό, ναι μεν προφορικά παραδέχονται και πιστεύουν ότι η μοίρα των ανθρώπων βρίσκεται στα χέρια του Θεού, αλλά πολύ συχνά βαθιά μέσα τους τους αναστατώνουν και τους ελέγχουν άθελά τους διάφορες προληπτικές δηλώσεις. Κάποιοι, μάλιστα, φτάνουν να μπερδεύουν τα επονομαζόμενα ταμπού της ζωής —τι είναι αντίθετο με τι, τι είναι γραφτό να συμβεί σε κάποιον και άλλες τέτοιες προληπτικές δηλώσεις— με τις αλήθεια-αρχές και τηρούν τόσο αυτές όσο και τα ταμπού. Και αυτές οι στάσεις που έχουν απέναντι στις προκαταλήψεις επηρεάζουν σοβαρά τις στάσεις τους απέναντι στην αλήθεια και στα λόγια του Θεού όταν βρίσκονται υπό την παρουσία Του. Επηρεάζουν, επίσης, σημαντικά τις στάσεις που έχουν ως δημιουργήματα απέναντι στον Δημιουργό και, φυσικά, έχουν επίπτωση και στη στάση του Θεού απέναντι στους ίδιους. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι, ενώ ακολουθούν τον Θεό, συνεχίζουν, τόσο ηθελημένα όσο και άθελά τους, να τους ελέγχουν και να τους αναστατώνουν διάφορες σκέψεις και ρητά που σχετίζονται με προκαταλήψεις και τους έχει εμφυσήσει ο Σατανάς. Ταυτόχρονα, δεν τους είναι εύκολο ούτε να εγκαταλείψουν τις διάφορες αυτές σκέψεις και τα ρητά που σχετίζονται με τις προκαταλήψεις.

Οι προκαταλήψεις παρεμβαίνουν στους ανθρώπους πιο σοβαρά από οτιδήποτε άλλο εμφυσούν στους ανθρώπους οι οικογένειές τους, και έχουν τις βαθύτερες και πιο μόνιμες επιπτώσεις. Για τον λόγο αυτόν, οι άνθρωποι πρέπει να ερευνήσουν και να γνωρίσουν μία προς μία τις προκαταλήψεις στην πραγματική τους ζωή και να διαπιστώσουν αν έχουν δεχτεί κάποιου είδους διαμόρφωση ή επιρροή σχετικά μ’ αυτές από την οικογένεια, τον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο ή τη φατρία τους. Αν ναι, θα πρέπει να εγκαταλείψουν όλες ανεξαιρέτως αυτές τις προκαταλήψεις και να μην κολλάνε σ’ αυτές, αφού αυτά τα πράγματα δεν έχουν την παραμικρή σύνδεση με την αλήθεια. Όταν η άσκηση ενός παραδοσιακού τρόπου ζωής αποκαλύπτεται συχνά στην καθημερινή ζωή κάποιου, αυτό μπορεί να τον οδηγήσει, πειθήνια και ακούσια, να βρεθεί υπό τον έλεγχο του Σατανά. Ακόμη, τα ρητά προκατάληψης που επηρεάζουν τις σκέψεις των ανθρώπων μπορούν ακόμη περισσότερο να διατηρήσουν τους ανθρώπους σε σταθερό έλεγχο υπό τη δύναμη του Σατανά. Άρα, όλοι πρέπει να εγκαταλείψουν αμέσως, εκτός από τις παραδόσεις και τις θρησκείες, και την κάθε σκέψη, την κάθε άποψη, το κάθε ρητό ή τον κάθε κανόνα που έχει σχέση με τις προκαταλήψεις, και να μην κολλάνε σ’ αυτά. Για τον Θεό, δεν υπάρχει κανένα ταμπού. Ο λόγος του Θεού εκφράζει ξεκάθαρα τα λόγια Του, τις απαιτήσεις Του για την ανθρωπότητα και τις προθέσεις Του. Επίσης, όλα αυτά που λέει ο Θεός στους ανθρώπους ή που απαιτεί από κείνους με τα λόγια Του αναφέρονται στην αλήθεια και δεν περιλαμβάνουν κανένα περίεργο στοιχείο. Τους λέει μόνο ξεκάθαρα και ευθέως πώς να ενεργούν και ποιες αρχές πρέπει να τηρούν σε κάθε ζήτημα. Δεν υπάρχουν ούτε ταμπού ούτε σχολαστικές λεπτομέρειες ή ρητά. Το μόνο που πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι είναι να ενεργούν με βάση τις αλήθεια-αρχές ανάλογα με τις δικές τους συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν είναι ανάγκη να κοιτάξεις την ημερομηνία ή την ώρα για να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού και να τηρήσεις τις αλήθεια-αρχές· δεν υπάρχουν ταμπού. Ούτε χρειάζεται να συμβουλευτείς κανένα ημερολόγιο, πόσο μάλλον το ωροσκόπιο, ή να κοιτάξεις αν εκείνη την ημέρα έχει πανσέληνο ή Νέα Σελήνη· δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι γι’ αυτά τα πράγματα. Υπό το κράτος του Θεού και στο πλαίσιο της κυριαρχίας Του, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι και δεν έχουν περιορισμούς. Έχουν ηρεμία, χαρά και γαλήνη στην καρδιά τους, και όχι πανικό ή φόβο, ούτε βεβαίως καταπίεση. Τα συναισθήματα του πανικού, του φόβου και της καταπίεσης τα προκαλούν απλώς τα διάφορα ρητά προκατάληψης. Η αλήθεια, τα λόγια και οι απαιτήσεις του Θεού, και το έργο του Αγίου Πνεύματος δίνουν στους ανθρώπους γαλήνη και χαρά, ελευθερία και απελευθέρωση, χαλάρωση και ευτυχία. Οι προκαταλήψεις, απ’ την άλλη πλευρά, προκαλούν το ακριβώς αντίθετο. Σε δένουν χειροπόδαρα, δεν σε αφήνουν να κάνεις κάποια πράγματα, δεν σε αφήνουν να φας το τάδε ή το δείνα. Ό,τι και να κάνεις είναι λάθος και σχετίζεται με κάποιο ταμπού, ενώ πρέπει τα πάντα να γίνονται με βάση όσα λέει το παλιό αλμανάκ. Η ώρα του σεληνιακού ημερολογίου, το τι μπορεί να γίνει ποια μέρα, το αν μπορείς να βγεις έξω, ακόμη και το κούρεμα, το μπάνιο, το αν θα αλλάξεις ρούχα και αν θα συναντηθείς με κάποιους ανθρώπους, καθένα απ’ όλα αυτά περιλαμβάνει τα δικά του ταμπού. Πιο συγκεκριμένα, από το αλμανάκ εξαρτώνται ακόμη περισσότερο οι γάμοι και οι κηδείες, οι μετακομίσεις, οι δουλειές και η εύρεση εργασίας. Ο Σατανάς δένει σφιχτά χειροπόδαρα τους ανθρώπους με κάθε λογής παράξενα ρητά που σχετίζονται με προκαταλήψεις. Και τι σκοπό έχει που το κάνει αυτό; (Να θέσει τους ανθρώπους υπό τον έλεγχό του.) Για να το πούμε όπως λέμε στις μέρες μας, θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να δείξει στους ανθρώπους ότι είναι εδώ, να τους δείξει ότι οι ισχυρισμοί του σχετικά με τα ταμπού είναι αληθινοί, ότι αυτός έχει τον τελευταίο λόγο, ότι μπορεί να κάνει όλα αυτά τα πράγματα και ότι, αν δεν κάνεις ό,τι σου πει, τότε θα το μετανιώσεις, θα δεις. Πώς λέει η φράση; Λέει: «Μια ηλικιωμένη βάζει κραγιόν για να έχεις κάτι να δεις». Σημαίνει ότι αν δεν τον ακούσεις ή αν παραβιάσεις αυτό το ταμπού, τότε κάτσε και θα δεις, θα υποστείς τις συνέπειες. Αν δεν πιστεύουν στον Θεό, οι άνθρωποι φοβούνται τα συγκεκριμένα ταμπού, αφού, στο κάτω-κάτω, είναι από σάρκα και δεν μπορούν να παλέψουν ενάντια σε όλους τους διαβόλους και τον Σατανά στο πνευματικό βασίλειο. Τώρα, όμως, που έχεις επιστρέψει ενώπιον του Θεού, όλα όσα σε αφορούν, ακόμα και οι σκέψεις σου και η κάθε μέρα της ζωής σου, βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Θεού. Σε παρακολουθεί και σε προστατεύει ο Θεός. Στο κράτος του Θεού ζεις και υπάρχεις, δεν βρίσκεσαι στην αρπάγη του Σατανά, οπότε δεν υπάρχει πια λόγος να τηρείς αυτά τα ταμπού. Αντίθετα, αν φοβάσαι ακόμα ότι μπορεί να σε βλάψει ο Σατανάς ή ότι, αν δεν κάνεις ό,τι σου λέει αυτός ή δεν πιστέψεις στα ταμπού που αναφέρουν οι προκαταλήψεις, θα σου συμβούν άσχημα πράγματα, αυτό δείχνει ότι εξακολουθείς να πιστεύεις πως ο Σατανάς μπορεί να ελέγξει τη μοίρα σου. Αποδεικνύει, ταυτόχρονα, ότι είσαι πρόθυμος να υποταχθείς στη χειραγώγηση του Σατανά και ότι δεν θες να αποδεχτείς την κυριαρχία του Θεού. Όλα αυτά ο Σατανάς τα κάνει για να δείξει στους ανθρώπους ότι υπάρχει στ’ αλήθεια. Θέλει να ελέγξει την ανθρωπότητα και κάθε ζωντανό ον με τις μαγικές του δυνάμεις, με σκοπό να τα καταστρέψει και, τελικά, τα καταβροχθίσει. Φυσικά, με το να ελέγχει τους ανθρώπους έχει κι ακόμα έναν σκοπό: να τους κάνει να τον λατρεύουν. Για να κάνει ο διάβολος Σατανάς αισθητή την παρουσία του, πρέπει να είναι κάπως αποτελεσματικός. Για παράδειγμα, μπορεί να μεταμορφώσει ένα αυγό σε περιττώματα. Μπορεί αυτό το αυγό να έχει προσφερθεί στον βωμό κάποιου κακού πνεύματος και, αν πεινάσεις και προσπαθήσεις να το πάρεις από τον διάβολο επειδή θέλεις να το φας, αυτός θα το μετατρέψει σε περιττώματα για να σου δείξει τη δύναμή του. Εσύ τότε θα τον φοβηθείς και δεν θα τολμήσεις να τον ανταγωνιστείς για το φαγητό. Αν αρχίσουν με τη σειρά διάφορα πράγματα να σε κάνουν να τον φοβάσαι, τότε με τον καιρό θα αρχίσεις να πιστεύεις τυφλά σ’ αυτόν. Κι αν πιστέψεις τυφλά σ’ αυτόν για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα αρχίσεις να τον λατρεύεις από τα βάθη της καρδιάς σου. Αυτούς τους στόχους δεν έχει ο Σατανάς με τις πράξεις του; Γι’ αυτούς ακριβώς τους στόχους ενεργεί. Είτε στον βορρά είτε στον νότο, για όποια φυλή ανθρώπων κι αν μιλάμε, όλοι προσκυνούν γονυπετείς το κακό και τα ακάθαρτα πνεύματα. Και γιατί τα προσκυνούν γονυπετείς; Ποιος είναι ο λόγος που καίγεται συνεχώς, από γενιά σε γενιά, θυμίαμα γι’ αυτά τα κακά και ακάθαρτα πνεύματα που λατρεύουν γονυπετείς οι άνθρωποι; Αν λες ότι δεν είναι αληθινά, τότε γιατί πιστεύουν σ’ αυτά και συνεχίζουν να καίνε θυμίαμα γι’ αυτά, να τους υποκλίνονται, να ορκίζονται σ’ αυτά και στη συνέχεια να τηρούν τους όρκους τους, τόσοι άνθρωποι από γενιά σε γενιά; Δεν οφείλεται αυτό στο γεγονός ότι κάτι έχουν κάνει αυτά τα κακά και ακάθαρτα πνεύματα; Αν δεν ακούσεις αυτά που λένε τα πονηρά πνεύματα, τότε θα σε κάνουν να αρρωστήσεις, θα σου προκαλέσουν αναποδιές και καταστροφές, θα ρίξουν αρρώστιες στις αγελάδες της οικογένειάς σου και δεν θα μπορούν να οργώσουν τα χωράφια, μπορεί ακόμη και να προκαλέσουν τροχαία ατυχήματα στα μέλη της οικογένειάς σου. Θα ψάξουν να βρουν τρόπους για να σε βλάψουν, και όσο περισσότερο το καταφέρνουν τόσο περισσότερα προβλήματα θα έχεις. Δεν έχεις τη δυνατότητα να μη συμμορφωθείς και, τελικά, δεν θα έχεις άλλη επιλογή από το να τα προσκυνήσεις γονυπετής, να σκύψεις με τη θέλησή σου το κεφάλι και να υποταχθείς σ’ αυτά, και τότε είναι που θα ικανοποιηθούν. Από τότε και στο εξής, θα ανήκεις σ’ αυτά. Ρίξε μια ματιά στους ανθρώπους της κοινωνίας που τους ελέγχουν πνεύματα-αλεπούδες ή οι διάφορες μορφές του πνευματικού βασιλείου που εμφανίζονται στους βωμούς. Πώς λέγεται αυτό; Λέμε ότι αυτοί οι άνθρωποι κυριεύονται από πονηρά πνεύματα και ότι αυτά κατοικούν μέσα τους. Οι απλοί άνθρωποι το ονομάζουν δαιμονισμό. Όταν τα πονηρά πνεύματα αρχίζουν να ψάχνουν σώματα για να κυριεύσουν, τα υποψήφια θύματά τους δεν θέλουν να το επιτρέψουν, οπότε τα πονηρά πνεύματα παρεμβαίνουν και τους αναστατώνουν, προξενώντας ατυχήματα και προβλήματα στην οικογένειά τους. Όσοι ασχολούνται με επιχειρήσεις χάνουν χρήματα και πελατεία· συναντάνε τόσα εμπόδια που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και δυσκολεύονται να προοδεύσουν έστω και λίγο. Στο τέλος, υποτάσσονται και συμφωνούν, και μετά απ’ αυτό, τα πονηρά πνεύματα κυριεύουν τα σώματά τους και με αυτά κάνουν διάφορα πράγματα, κάνουν σημεία και τέρατα, προσελκύουν κι άλλους ανθρώπους, θεραπεύουν αρρώστιες, λένε τη μοίρα, μέχρι που βοηθούν στην επίκληση των πνευμάτων των νεκρών, και άλλα. Δεν παραπλανούν, δεν διαφθείρουν και δεν ελέγχουν τους ανθρώπους με αυτά τα μέσα τα πονηρά πνεύματα;

Εάν όσοι πιστεύουν στον Θεό έχουν τις ίδιες απόψεις και την ίδια γνώμη με τους απίστους σχετικά με αυτά τα ρητά προκατάληψης, τότε ποια είναι η φύση αυτού; (Αποτελεί αμφισβήτηση και βλασφημία του Θεού.) Σωστά, πολύ ακριβής απάντηση, είναι σοβαρή βλασφημία του Θεού! Ναι μεν ακολουθείς τον Θεό και λες ότι πιστεύεις σ’ Αυτόν, αλλά ταυτόχρονα σε ελέγχουν και σε αναστατώνουν οι προκαταλήψεις. Είσαι ικανός μέχρι και να ακολουθήσεις τις σκέψεις που εμφυσούν στους ανθρώπους οι προκαταλήψεις, και το πιο σοβαρό είναι ότι κάποιοι από σας φοβάστε αυτές τις σκέψεις και τα γεγονότα που έχουν σχέση με τις προκαταλήψεις, πράγμα που αποτελεί τη μεγαλύτερη βλασφημία του Θεού. Όχι μόνο δεν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό, αλλά και ακολουθείς τον Σατανά και αντιστέκεσαι μαζί του στην κυριαρχία του Θεού, πράγμα που αποτελεί βλασφημία εναντίον Του. Το καταλαβαίνεις; (Ναι.) Το ότι πιστεύουν οι άνθρωποι σε προκαταλήψεις ή το ότι ακολουθούν προκαταλήψεις έχει την ουσία της βλασφημίας του Θεού. Δεν πρέπει, λοιπόν, να εγκαταλείψεις τη διαμόρφωση κάθε είδους που έχουν πάνω σου οι προκαταλήψεις; (Ναι.) Ο απλούστερος τρόπος για να κάνεις πράξη την εγκατάλειψή τους είναι να μην τις αφήσεις να σε αναστατώνουν, είτε είναι αληθινές είτε όχι και ανεξάρτητα από αυτό που πρόκειται να προκαλέσουν. Ακόμα και αν οι δηλώσεις τους για ένα συγκεκριμένο πράγμα είναι αντικειμενικά αληθινές, ούτε να σε αναστατώνουν πρέπει ούτε να σε ελέγχουν. Γιατί; Επειδή τα πάντα τα ενορχηστρώνει ο Θεός. Ακόμη κι αν μπορεί να καταφέρει κάτι ο Σατανάς, αυτό γίνεται με την άδεια του Θεού. Όπως έχει πει ο Θεός, ο Σατανάς δεν τολμάει χωρίς την άδειά Του να πειράξει ούτε μια τρίχα της κεφαλής σου. Αυτό αποτελεί γεγονός και είναι μια αλήθεια στην οποία πρέπει να πιστέψουν οι άνθρωποι. Άρα, ακόμα κι αν πετάει το μάτι σου, ακόμα κι αν βλέπεις στον ύπνο σου ότι σου πέφτουν τα δόντια ή τα μαλλιά, ότι πεθαίνεις ή οποιονδήποτε άλλο εφιάλτη, πρέπει να πιστεύεις ότι όλα αυτά βρίσκονται στα χέρια του Θεού και δεν πρέπει να σε επηρεάζουν ή να σε αναστατώνουν. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτά που θέλει να κάνει ο Θεός και κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτά που έχει ορίσει ο Θεός. Αυτά που έχει ορίσει και σχεδιάσει ο Θεός είναι στην ουσία γεγονότα που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Όποιο προαίσθημα κι αν έχεις, ό,τι οιωνό κι αν σου στείλουν αυτοί οι διάβολοι και ο Σατανάς από το πνευματικό βασίλειο, δεν πρέπει να σε αναστατώνουν. Αρκεί να πιστέψεις ότι όλα αυτά βρίσκονται στα χέρια του Θεού και ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του. Όλα τα ελέγχει και τα ορίζει ο Θεός —και εκείνα που πρόκειται να συμβούν και εκείνα που δεν μπορούν να συμβούν. Κανείς δεν μπορεί να τα αλλάξει, πόσο μάλλον να παρέμβει σ’ αυτά· είναι γεγονός αυτό. Τον Δημιουργό πρέπει να λατρεύουν γονυπετείς οι άνθρωποι και όχι οποιαδήποτε δύναμη του πνευματικού βασιλείου που μπορεί να πραγματοποιήσει ή να αποκαταστήσει τις προκαταλήψεις. Όσο μεγάλες μαγικές δυνάμεις κι αν έχουν οι διάβολοι και ο Σατανάς, όσα θαύματα κι αν μπορούν να κάνουν και οτιδήποτε άλλο μπορούν να πραγματοποιήσουν, όσα προαισθήματα των ανθρώπων και όσα ρητά προκαταλήψεων κι αν μπορούν να κάνουν πραγματικότητα, τίποτε από αυτά δεν σημαίνει ότι κρατούν στα χέρια τους τη μοίρα των ανθρώπων. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να πιστεύουν και να προσκυνούν γονυπετείς τους διαβόλους και τον Σατανά, αλλά τον Δημιουργό. Αυτά πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι σχετικά με το θέμα της διαμόρφωσης από την οικογένεια σχετικά με τις παραδόσεις, τις προκαταλήψεις και τις θρησκείες. Με λίγα λόγια, είτε μιλάμε για παραδόσεις είτε για προκαταλήψεις είτε για θρησκείες, αν κάτι δεν έχει καμιά σχέση με τα λόγια του Θεού, την αλήθεια ή τις απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους, τότε εκείνοι πρέπει να το παρατήσουν και να το εγκαταλείψουν. Τρόπος ζωής ή νοοτροπία, κανόνας ή θεωρία, αν κάτι δεν αφορά την αλήθεια, οι άνθρωποι πρέπει να το απορρίψουν. Για παράδειγμα, στο μυαλό των ανθρώπων ό,τι έχει σχέση με τη θρησκεία, όπως ο χριστιανισμός, ο καθολικισμός, ο ιουδαϊσμός και τα συναφή, είναι σχετικά ευγενικό και ιερό, συγκριτικά με τις προκαταλήψεις, τις παραδόσεις ή την ειδωλολατρία. Στις αντιλήψεις τους και βαθιά μέσα στο μυαλό τους θαυμάζουν και αντιμετωπίζουν ευνοϊκά τα της θρησκείας, όμως παρ’ όλα αυτά, πρέπει να εγκαταλείψουν τα σύμβολα, τις γιορτές και τα αντικείμενα που έχουν σχέση με τη θρησκεία. Δεν πρέπει να τα αγαπούν υπερβολικά ούτε να τα αντιμετωπίζουν όπως την αλήθεια και να τα προσκυνούν γονυπετείς, δεν πρέπει καν να διατηρούν μια θέση γι’ αυτά στην καρδιά τους. Τίποτε από όλα αυτά δεν πρέπει να γίνεται. Τα θρησκευτικά σύμβολα, οι θρησκευτικές δραστηριότητες και γιορτές, κάποια εμβληματικά θρησκευτικά αντικείμενα, όπως επίσης και ορισμένα σχετικά ευγενή ρητά της θρησκείας και άλλα παρόμοια πράγματα, εντάσσονται στο θέμα της θρησκείας για το οποίο έχουμε μιλήσει. Με λίγα λόγια, όλα αυτά τα λέω με σκοπό να καταλάβεις το εξής: Όλα όσα αφορούν τις προκαταλήψεις, τις παραδόσεις και τη θρησκεία, είτε είναι ευγενή είτε σχετικά παράξενα, από τη στιγμή που δεν αφορούν την αλήθεια και δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, πρέπει όλα να τα εγκαταλείψουν οι άνθρωποι και να μην προσκολλώνται σ’ αυτά. Φυσικά, πρέπει να εγκαταλείψουν κυρίως τα θέματα που παραβιάζουν τις αλήθεια-αρχές· αυτά δεν πρέπει με τίποτα να τα διατηρήσουν. Πρέπει οπωσδήποτε να εγκαταλείψουν όλα όσα προέρχονται από τη διαμόρφωση και την επιρροή της οικογένειάς τους, ένα προς ένα, και να μην αφήσουν τον εαυτό τους να επηρεαστεί απ’ αυτά. Για παράδειγμα, την περίοδο των Χριστουγέννων, όταν συναντάς αδελφούς και αδελφές, τους λες: «Καλά Χριστούγεννα!» Είναι σωστό να λες: «Καλά Χριστούγεννα»; (Όχι, δεν είναι.) Σκέψου αν είναι σωστό να λες: «Εφόσον σήμερα τιμούν την ημέρα που γεννήθηκε ο Ιησούς, μήπως πρέπει να πάρουμε ρεπό και να μην κάνουμε τίποτα απολύτως, να αφήσουμε το έργο και τα καθήκοντά μας, όσο απασχολημένοι κι αν είμαστε μ’ αυτά, και να κάτσουμε να γιορτάσουμε την πιο αξιομνημόνευτη ημέρα αυτής της προηγούμενης περιόδου του έργου του Θεού;» (Όχι, δεν είναι σωστό.) Και γιατί δεν είναι σωστό; (Επειδή αυτό είναι έργο που ο Θεός έκανε στο παρελθόν και δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια.) Αν το δούμε από την άποψη του δόγματος, έτσι είναι τα πράγματα. Θεωρητικά έχετε κατανοήσει την ουσία του ζητήματος, αλλά στην πραγματικότητα; Πρόκειται για το πιο απλό πράγμα και δεν μπορείτε να Μου δώσετε απάντηση. Δεν αρέσει στον Θεό να κάνουν οι άνθρωποι τέτοια πράγματα· απεχθάνεται να τα βλέπει. Τόσο απλό είναι. Στις γιορτές, οι άπιστοι λένε: «Καλή χρονιά! Καλά Χριστούγεννα!» Αν Με χαιρετήσουν, Εγώ απλώς κουνάω το κεφάλι και λέω: «Επίσης!», που σημαίνει: «Καλά Χριστούγεννα και σ’ εσένα». Χαιρετάω τυπικά και αυτό είναι όλο. Ποτέ, όμως, δεν το λέω αυτό όταν συναντώ αδελφούς και αδελφές. Για ποιον λόγο; Επειδή είναι γιορτή των απίστων, είναι μια εμπορική γιορτή. Στις χώρες της Δύσης, σχεδόν κάθε γιορτή, είτε είναι παραδοσιακή είτε τεχνητή, στην πραγματικότητα σχετίζεται με το εμπόριο και την οικονομία. Ακόμη και σε κάποιες χώρες με πολύχρονη ιστορία, οι γιορτές συνδέονται απλώς με την παράδοση και από τον 20ό αιώνα και μετά έχουν εξελιχθεί σιγά-σιγά σε εμπορικές δραστηριότητες, οι οποίες αποτελούν θαυμάσιες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους εμπόρους. Σε κάθε περίπτωση, είτε είναι εμπορικές είτε παραδοσιακές, οι γιορτές αυτές δεν έχουν καμία σχέση με όσους πιστεύουν στον Θεό. Όσο ενθουσιώδεις και αν είναι οι άπιστοι ή ακόμη και οι θρησκευόμενοι με αυτές τις γιορτές, όσο σπουδαίες και μεγαλοπρεπείς και αν είναι αυτές σε οποιαδήποτε χώρα και σε οποιοδήποτε έθνος, δεν έχουν καμία σχέση με εμάς που ακολουθούμε τον Θεό, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τις τηρούμε, πόσο μάλλον να τις γιορτάζουμε. Για να μην αναφέρω τις παραδοσιακές γιορτές που προήλθαν από απίστους, ανεξάρτητα από τη φυλή, την εθνοτική ομάδα ή τη χρονική περίοδο. Αυτές δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμάς. Με εμάς δεν έχουν σχέση ούτε καν οι επέτειοι κάθε περιόδου και κάθε τμήματος των τριών σταδίων του έργου του Θεού. Για παράδειγμα, δεν έχουν καμία σχέση με εμάς οι γιορτές από την Εποχή του Νόμου, ούτε φυσικά το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και όλες οι άλλες από την Εποχή της Χάριτος. Τι θέλω να καταλάβουν οι άνθρωποι μέσω της συναναστροφής σχετικά με αυτά τα πράγματα; Ότι ο Θεός δεν τηρεί ούτε γιορτές ούτε κανονισμούς σε ό,τι κάνει. Ενεργεί με ελευθερία χωρίς περιορισμούς, χωρίς κανένα ταμπού, και δεν τηρεί ποτέ καμιά γιορτή. Ακόμη κι αν είναι η αρχή, το τέλος ή μια ξεχωριστή ημέρα του περασμένου έργου του Θεού, ο Θεός ποτέ δεν τη γιορτάζει. Ούτε γιορτάζει ούτε τονίζει συγκεκριμένα αυτές τις ημερομηνίες, τις ημέρες ή τις ώρες στους ανθρώπους. Από μία άποψη, αυτό λέει στους ανθρώπους ότι ο Θεός δεν γιορτάζει αυτές τις ημέρες, ότι δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτές. Από μια άλλη άποψη, τους λέει ότι δεν υπάρχει λόγος να γιορτάζουν αυτές τις ημέρες, ότι δεν πρέπει να τις τηρούν. Δεν χρειάζεται να θυμούνται οι άνθρωποι καμία μέρα ή ώρα που έχει σχέση με το έργο του Θεού, πόσο μάλλον να τις γιορτάζουν. Και τι χρειάζεται να κάνουν; Να υποταχθούν στην ενορχήστρωση του Θεού και να αποδεχτούν την κυριαρχία Του υπό την καθοδήγησή Του. Πρέπει να αποδεχτούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν στην καθημερινότητά τους. Τόσο απλό είναι. Αν το κάνουν αυτό, δεν θα γίνει η ζωή τους πιο εύκολη και πιο ευχάριστη; (Ναι.) Επομένως, η συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα οδηγεί στην απελευθέρωση και την ελευθερία για κάθε άνθρωπο, όχι σε δεσμά. Διότι, από μια άποψη, πρόκειται για αντικειμενικά γεγονότα και αληθινά πράγματα που οι άνθρωποι οφείλουν να καταλάβουν και, από μια άλλη άποψη, τους απελευθερώνουν κιόλας και τους επιτρέπουν να εγκαταλείψουν εκείνα στα οποία δεν πρέπει να προσκολλώνται. Ταυτόχρονα, τους μαθαίνουν ότι αυτά τα πράγματα δεν εκφράζουν την αλήθεια και ότι μόνο μία οδό του Θεού θα πρέπει να ακολουθούν, δηλαδή την αλήθεια. Το καταλαβαίνετε; (Ναι.)

Στο θέμα της οικογένειας, εκτός από την εγκατάλειψη της διαμόρφωσης από αυτήν, υπάρχουν και άλλες πτυχές που πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι. Έχουμε συναναστραφεί πάνω στη διαμόρφωση που έχει η οικογένεια στις σκέψεις ενός ατόμου, καθώς και σχετικά με τα διάφορα ρητά που αφορούν τη ζωή και με τα οποία έχει διαμορφώσει τους ανθρώπους η οικογένειά τους. Όλες οι οικογένειες προσφέρουν στους ανθρώπους μια σταθερή ζωή και χώρο για να αναπτυχθούν, ενώ τους δίνουν και ένα αίσθημα ασφάλειας, ένα στήριγμα και μια πηγή κάλυψης των βασικών αναγκών τους καθώς μεγαλώνουν. Εκτός του ότι καλύπτουν τις συναισθηματικές τους ανάγκες, οι άνθρωποι ικανοποιούν μέσω της οικογένειάς τους και τις υλικές. Φυσικά, λαμβάνουν και ό,τι χρειάζονται για να ζήσουν, καθώς και κάποιες γενικές γνώσεις για τη ζωή που έχουν ανάγκη όσο μεγαλώνουν. Οι άνθρωποι παίρνουν πολλά από την οικογένειά τους, γι’ αυτό και όλοι δυσκολεύονται να αποκοπούν από αυτή. Η οικογένεια παρέχει μεν πολλά οφέλη στους ανθρώπους, αλλά αν το δούμε από τη σκοπιά του περιεχομένου της συναναστροφής μας, είναι πολλές και οι αρνητικές επιρροές, στάσεις και οπτικές ζωής που έχει. Αυτό σημαίνει ότι, αν και η οικογένειά σου σου προσφέρει πολλά απαραίτητα πράγματα για τη ζωή σου σε σωματικό επίπεδο, δηλαδή καλύπτει τις βασικές σου ανάγκες και σου δίνει ένα συναισθηματικό στήριγμα και αποκούμπι, την ίδια στιγμή σου προκαλεί και κάποια περιττά προβλήματα. Φυσικά, αν δεν έχουν κατανοήσει την αλήθεια, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να ξεφύγουν από αυτά τα προβλήματα και να τα εγκαταλείψουν. Ως έναν βαθμό, η οικογένειά σου φέρνει στην καθημερινότητα και την ύπαρξή σου τόσο μεγάλη όσο και μικρή αναστάτωση, και αυτό σου προκαλεί περίπλοκα και αντιφατικά συναισθήματα απέναντί της. Εφόσον ικανοποιεί τις συναισθηματικές σου ανάγκες, ενώ ταυτόχρονα παρεμβαίνει σε συναισθηματικό επίπεδο στη ζωή σου, ο όρος «οικογένεια» προκαλεί στους περισσότερους ανθρώπους σκέψεις που είναι περίπλοκες και δεν είναι εύκολο να εκφραστούν. Γεμίζεις νοσταλγία, νιώθεις προσκολλημένος στην οικογένειά σου και, φυσικά, αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη προς αυτήν, αλλά την ίδια στιγμή, τα μπλεξίματα που σου προκαλεί σε κάνουν να τη θεωρείς μεγάλη πηγή προβλημάτων. Αυτό σημαίνει ότι, από τη στιγμή που ενηλικιώνεται κάποιος, αρχίζουν και περιπλέκονται η αντίληψη, οι σκέψεις και οι οπτικές του σχετικά με την οικογένειά του. Από τη μία, αν εγκαταλείψει, παρατήσει ή σταματήσει να σκέφτεται εντελώς την οικογένειά του, η συνείδησή του δεν το αντέχει. Και από την άλλη, αν αρχίσει να σκέφτεται την οικογένειά του, αναπολήσει το παρελθόν και παραδοθεί ολόψυχα σ’ αυτήν όπως όταν ήταν παιδί, και πάλι δεν νιώθει άνετα με αυτό. Οι άνθρωποι βιώνουν συχνά τέτοια κατάσταση, τέτοιες σκέψεις, απόψεις ή συνθήκες σχετικά με την οικογένειά τους, και μάλιστα αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις ή οι συνθήκες προέρχονται και από τη διαμόρφωση της οικογένειάς τους. Και πάνω σ’ αυτό θα συναναστραφούμε σήμερα: το φορτίο με το οποίο επιβαρύνει τους ανθρώπους η οικογένεια.