Κάποιοι άνθρωποι, την κινεζική Πρωτοχρονιά, κάθονται και ξεφυλλίζουν αλμανάκ, ξεκινώντας την παραδοσιακή γιορτή από την τριακοστή ημέρα του δωδέκατου μήνα του σεληνιακού ημερολογίου, και τηρούν αυστηρά τις συνήθειες και τα ταμπού που υπαγορεύουν τα παραδοσιακά έθιμα για το τι θα φάνε, τι θα φορέσουν και τι θα αποφύγουν να κάνουν κάθε μέρα. Δεν λένε και δεν κάνουν οτιδήποτε θεωρείται ταμπού, ενώ λένε και τρώνε μόνο ό,τι είναι τυχερό. Για παράδειγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι πρέπει την Πρωτοχρονιά να φάνε τούρτα ρυζιού για να πάρουν προαγωγή την επόμενη χρονιά. Για να πάρουν, λοιπόν, προαγωγή την επόμενη χρονιά, θα φροντίσουν να μην παραλείψουν να φάνε τούρτα ρυζιού, όσα σημαντικά ζητήματα κι αν έχουν για να ασχοληθούν, όσο απασχολημένοι ή εξαντλημένοι κι αν είναι, όποιες κι αν είναι οι ιδιαίτερες περιστάσεις της εκτέλεσης του καθήκοντός τους και άσχετα με το αν έχουν όντως χρόνο για να το κάνουν. Αν δεν προλαβαίνουν να φτιάξουν τούρτα ρυζιού στο σπίτι, θα αγοράσουν απ’ έξω μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν καλή τύχη. Άλλοι, πάλι, πρέπει την Πρωτοχρονιά να φάνε ψάρι, γιατί συμβολίζει την αφθονία για κάθε χρονιά. Αν μια χρονιά δεν φάνε ψάρι, πιστεύουν ότι τους επόμενους δώδεκα μήνες θα αντιμετωπίσουν φτώχεια. Μάλιστα, αν δεν μπορούν να αγοράσουν ψάρια, μπορεί να βάλουν στο τραπέζι συμβολικά ένα ξύλινο ψάρι. Τρώνε τούρτα ρυζιού και ψάρια για να εξασφαλίσουν για την επόμενη χρονιά την προαγωγή και την αφθονία. Το κάνουν αυτό για να κυλήσει πιο ομαλά η χρονιά, να βελτιωθεί η ζωή τους και να ευημερήσουν, ενώ επίσης ευελπιστούν να έχουν επιτυχίες στην καριέρα τους ή να βγάλουν πολλά χρήματα από την επιχείρησή τους. Κάτι ακόμα που κάνουν την Πρωτοχρονιά είναι να λένε κάποιες τυχερές φράσεις. Για παράδειγμα, προσπαθούν να μη λένε τους αριθμούς τέσσερα και πέντε, επειδή το «τέσσερα» στα κινέζικα ακούγεται σαν τη λέξη «θάνατος» και το «πέντε» σαν τη λέξη «τίποτα». Έτσι, προτιμούν να χρησιμοποιούν αριθμούς όπως το έξι και το οκτώ, γιατί η λέξη «έξι» θυμίζει κάτι πανεύκολο, παιχνιδάκι, ενώ η λέξη «οκτώ» παραπέμπει στον πλουτισμό. Εκτός του ότι χρησιμοποιούν μόνο τυχερές λέξεις και φράσεις, δίνουν και κόκκινους φακέλους στους υπαλλήλους τους, στα μέλη της οικογένειάς τους, στους συγγενείς και στους φίλους τους. Το να χαρίζεις έναν κόκκινο φάκελο συμβολίζει το να κάνεις περιουσία, οπότε όσο περισσότερους κόκκινους φακέλους δίνουν τόσο περισσότερο θα πλουτίσουν. Χαρίζουν κόκκινους φακέλους όχι μόνο σε ανθρώπους, αλλά και στα κατοικίδιά τους, πράγμα που συμβολίζει ότι θα μπορούσαν να βγάλουν λεφτά από τον καθένα και ότι την επόμενη χρονιά η δουλειά τους θα πάει πολύ καλά και έχουν τεράστια κέρδη. Όλα σχετίζονται με τη συνέχεια των συνηθειών και των ρητών της παράδοσης, από το φαγητό τους μέχρι τις πράξεις τους, από τα λόγια τους μέχρι τον τρόπο συμπεριφοράς τους, και όλα τα εφαρμόζουν με απόλυτη ακρίβεια. Ακόμη κι αν αλλάξει το περιβάλλον ή το κοινωνικό σύνολο στο οποίο ζουν, αυτά τα παραδοσιακά έθιμα και ο τρόπος ζωής δεν αλλάζουν. Καθώς αυτές οι παραδόσεις εμπεριέχουν ένα συγκεκριμένο νόημα, περιλαμβάνοντας τόσο θετικά ρητά όσο και ταμπού που κληροδότησαν στους ανθρώπους οι πρόγονοί τους, είναι αναγκασμένοι να τις συνεχίσουν. Αν παραβιάσουν αυτές τις παραδόσεις ή τα ταμπού, τότε η χρονιά που έρχεται μπορεί να μην εξελιχθεί ευνοϊκά, μπορεί να βρίσκουν παντού εμπόδια, η δουλειά να μην πάει καλά και να οδηγηθούν στη χρεοκοπία. Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται αυτές οι παραδόσεις. Κάποιες παραδόσεις πρέπει να τηρούνται στις γιορτές και κάποιες άλλες στην καθημερινότητα του καθενός. Ένα παράδειγμα είναι το κούρεμα: Αν κάποιος κοιτάξει το ημερολόγιο και δει ότι σήμερα οι οιωνοί δεν είναι καλοί για να κουρευτεί ή για να βγει απ’ το σπίτι, τότε δεν θα τολμήσει να βγει. Αν πάει και κουρευτεί χωρίς να κοιτάξει το ημερολόγιο, τότε θα παραβιάσει δύο ταμπού, και που βγήκε από το σπίτι και που κουρεύτηκε, και οι συνέπειες μπορεί να είναι απρόβλεπτες. Επομένως, αυτά τα πράγματα πρέπει να τηρούνται. Αυτά είναι ταυτόχρονα και παραδόσεις και προκαταλήψεις. Ας πούμε ότι κάποιος πρέπει να βγει έξω, αλλά κοιτάζει το ημερολόγιο και βλέπει ότι σήμερα όλα είναι δυσοίωνα, δηλαδή είναι μια μέρα που πρέπει να ξεκουραστεί, να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να μην κάνει τίποτα. Στην περίπτωση αυτήν, ακόμα κι αν του πουν ότι χρειάζεται σήμερα να βγει και να διαδώσει το ευαγγέλιο, μπορεί να φοβηθεί μήπως πάθει τίποτα αν παραβιάσει το ταμπού και του συμβεί τίποτα απροσδόκητο, όπως ένα τροχαίο ατύχημα ή μια ληστεία. Έτσι, δεν θα τολμήσει να βγει έξω και θα πει: «Ας πάμε αύριο! Δεν γίνεται να αγνοήσουμε αυτά που μας λένε οι πρόγονοί μας. Λένε πως πρέπει πάντα, πριν βγούμε έξω, να κοιτάμε το ημερολόγιο και αν αυτό λέει ότι όλοι οι οιωνοί είναι κακοί, τότε δεν πρέπει να βγούμε. Αν τελικά το αγνοήσεις και βγεις, τότε θα πρέπει να υποστείς μόνος σου τις συνέπειες. Ποιος σου είπε να μην κοιτάς το ημερολόγιο και να μην υπακούς σ’ αυτά που λέει;» Αυτό δεν είναι και παράδοση και προκατάληψη; (Ναι, είναι.)

Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Φέτος κλείνω τα 24, είναι η χρονιά του ζωδίου μου». Άλλοι λένε: «Φέτος κλείνω τα 36, είναι η χρονιά του ζωδίου μου». Τι πρέπει να κάνεις στη διάρκεια του έτους του ζωδίου σου; (Να φοράς κόκκινα εσώρουχα και κόκκινη ζώνη.) Ποιος έχει φορέσει στο παρελθόν κόκκινα εσώρουχα και κόκκινη ζώνη; Πώς ήταν που φορούσες κόκκινα εσώρουχα και κόκκινη ζώνη; Πιστεύεις ότι πήγε καλά η χρονιά σου; Έδιωξε αυτό την κακοτυχία; (Τη χρονιά του ζωδίου μου, φορούσα κόκκινες κάλτσες. Εκείνη τη χρονιά, όμως, είχα πολύ άσχημα αποτελέσματα στις εξετάσεις, άρα οι κόκκινες κάλτσες δεν έφεραν καλή τύχη, όπως μου έλεγαν.) Σου έφεραν κακοτυχία, λοιπόν, σωστά; Θα τα πήγαινες καλύτερα αν δεν φορούσες κόκκινες κάλτσες; (Δεν είχε καμία σχέση το τι χρώμα κάλτσες θα φορούσα.) Ακριβώς αυτή είναι η σωστή άποψη του ερωτήματος: δεν είχε καμία σχέση. Πρόκειται για παράδοση και για προκατάληψη. Άσχετα από το αν αποδέχεσαι αυτήν τη στιγμή την ιδέα του έτους του ζωδίου ή αν θέλεις να συνεχίσεις αυτήν την παράδοση, οι παραδοσιακές σκέψεις και τα παραδοσιακά ρητά που συνδέονται μ’ αυτήν έχουν αφήσει το στίγμα τους στο μυαλό των ανθρώπων. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι έρχεται το έτος του ζωδίου σου κι εσύ αντιμετωπίζεις απροσδόκητα γεγονότα ή ιδιαίτερες περιστάσεις, με αποτέλεσμα η χρονιά σου να κυλήσει δύσκολα και όχι όπως θα ήθελες. Τότε, δεν γίνεται να μη σκεφτείς: «Αυτή η χρονιά ήταν πολύ δύσκολη. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι η χρονιά του ζωδίου μου, λένε ότι τη χρονιά του ζωδίου σου πρέπει να είσαι προσεκτικός, γιατί είναι πιο εύκολο να σπάσεις τα ταμπού. Η παράδοση έλεγε ότι θα έπρεπε να φορέσω κόκκινα, αλλά εγώ δεν το έκανα, επειδή πιστεύω στον Θεό. Ναι μεν δεν πιστεύω σ’ αυτά τα ρητά, αλλά τώρα που σκέφτομαι τις δυσκολίες που αντιμετώπισα φέτος, τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά. Πώς θα τα αποφύγω αυτά τα ζητήματα; Ίσως η επόμενη χρονιά να είναι καλύτερη». Θα συνδέσεις ασυνείδητα όλα τα απροσδόκητα γεγονότα και τις αναποδιές που αντιμετώπισες όλη τη χρονιά με τα παραδοσιακά ρητά για το έτος του ζωδίου τα οποία σου έχουν εμφυσήσει οι πρόγονοι και η οικογένειά σου. Με αυτά θα επιβεβαιώσεις τα έκτακτα γεγονότα που σου συνέβησαν όλη τη χρονιά και, με αυτόν τον τρόπο, παραμερίζεις τα δεδομένα και την ουσία που εμπεριέχουν, αλλά και τη στάση που θα έπρεπε να έχεις απέναντι σ’ αυτές τις καταστάσεις και τα μαθήματα που θα έπρεπε να πάρεις απ’ αυτές. Το ένστικτό σου θα σε κάνει να θεωρείς τη χρονιά αυτή ως ιδιαίτερη και ασυνείδητα θα συνδέσεις όλα τα γεγονότα που συνέβησαν μέσα σε αυτήν με το γεγονός ότι ήταν η χρονιά του ζωδίου σου. Θα πιστεύεις το εξής: «Αυτή η χρονιά μού έφερε κάποιες ατυχίες ή κάποιες ευλογίες». Αυτές οι ιδέες έχουν μια ξεκάθαρη σχέση με τη διαμόρφωση από την οικογένειά σου. Είτε είναι σωστές είτε όχι, σχετίζονται με το έτος του ζωδίου σου; (Όχι, δεν έχουν σχέση.) Δεν έχουν σχέση. Επομένως, είναι σωστές οι οπτικές και οι απόψεις σου γι’ αυτά τα θέματα; (Όχι, δεν είναι.) Γιατί δεν είναι σωστές; Μήπως επειδή σε έχουν επηρεάσει σε κάποιον βαθμό οι παραδοσιακές σκέψεις που σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου; (Ναι.) Αυτές οι παραδοσιακές σκέψεις κυριάρχησαν και κατέλαβαν το μυαλό σου. Έτσι, όταν αντιμετωπίζεις τέτοια θέματα, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να τα βλέπεις από τη σκοπιά αυτών των παραδοσιακών σκέψεων και απόψεων, παραμερίζοντας την οπτική που θέλει ο Θεός να έχεις ή τις σκέψεις και τις απόψεις που θα έπρεπε να έχεις. Και αν τα βλέπεις έτσι αυτά τα ζητήματα, ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Θα πεις ότι αυτή η χρονιά δεν ήταν ευνοϊκή, ότι ήταν άτυχη, όχι όπως την ήθελες, κι έπειτα θα πέσεις στην κατάθλιψη και στην αρνητικότητα ώστε όλα αυτά να τα αποφύγεις, να τους πας κόντρα και να τα απορρίψεις. Άρα, μήπως αυτά τα συναισθήματα, οι σκέψεις και οι απόψεις που σου δημιουργούνται έχουν σχέση με τις παραδοσιακές σκέψεις που σου εμφύσησε η οικογένειά σου; (Ναι.) Τι πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι σε τέτοια ζητήματα; Πρέπει να εγκαταλείψουν την οπτική και τη στάση με την οποία τα αξιολογούν. Δηλαδή, δεν πρέπει να θεωρούν ότι αντιμετώπισαν αυτές τις καταστάσεις επειδή αυτή η χρονιά είναι άτυχη, ανάποδη, δεν ήταν όπως ήθελαν ή επειδή παραβίασαν κάποιο ταμπού ή δεν τήρησαν τις παραδοσιακές πρακτικές. Πρέπει, αντίθετα, να εξετάζεις ένα-ένα όλα αυτά τα ζητήματα και, πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει τουλάχιστον να τα βλέπεις από τη σκοπιά του δημιουργήματος. Να λες ότι όλα αυτά τα ζητήματα, καλά και κακά, σύμφωνα ή αντίθετα με τις επιθυμίες σου, τυχερά ή άτυχα στα μάτια των ανθρώπων, τα ρυθμίζει ο Θεός, βρίσκονται υπό την κυριαρχία Του και προέρχονται από Αυτόν. Και έχει κανένα όφελος το να υιοθετείς τέτοια οπτική και στάση απέναντι σ’ αυτά τα ζητήματα; (Ναι.) Ποιο είναι το πρώτο όφελος; Είσαι σε θέση να αποδεχτείς αυτά τα θέματα από τον Θεό, άρα μπορείς να υιοθετήσεις, ως έναν βαθμό, μια νοοτροπία υποταγής. Το δεύτερο όφελος είναι ότι μπορείς από αυτά τα δυσάρεστα ζητήματα να πάρεις ένα μάθημα και να κερδίσεις κάτι. Ένα τρίτο όφελος είναι ότι μπορούν να σε κάνουν να αναγνωρίσεις τις ελλείψεις και τις ανεπάρκειές σου, καθώς και τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Το τέταρτο είναι πως, μέσα απ’ αυτά τα απογοητευτικά ζητήματα, μπορείς να μετανοήσεις και να αλλάξεις πορεία, να εγκαταλείψεις τις σκέψεις και τις απόψεις που είχες στο παρελθόν, τον παλιό τρόπο ζωής σου, τις παρανοήσεις που μπορεί να έχεις για τον Θεό, και να επιστρέψεις ενώπιον του Θεού, με στάση αποδοχής των ενορχηστρώσεών Του και υποταγής σ’ αυτές, ακόμη κι αν σχετίζονται με την παίδευση και την κρίση του Θεού, τη συμμόρφωση και την πειθαρχία σου από Εκείνον ή την τιμωρία Του. Θα είσαι πρόθυμος να υποταχθείς σε όλα αυτά και δεν θα κατηγορείς ούτε τον Ουρανό ούτε τους άλλους ανθρώπους, ούτε θα αποδίδεις τα πάντα στην οπτική και στη στάση που σου έχουν εμφυσήσει οι παραδοσιακές σκέψεις, αλλά αντιθέτως θα βλέπεις κάθε θέμα από την οπτική του δημιουργήματος. Και κάτι τέτοιο έχει πολλά οφέλη για σένα. Μήπως δεν είναι ωφέλιμα όλα αυτά; (Ναι, είναι.) Απ’ την άλλη, αν βασίζεις τις απόψεις σου γι’ αυτά τα θέματα στις παραδοσιακές σκέψεις που σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου, τότε θα κάνεις το παν για να τα αποφύγεις. Τι σημαίνει να τα αποφύγεις; Σημαίνει να ψάχνεις να βρεις τρόπους για να αποφύγεις αυτές τις κακοτυχίες, αυτά τα απογοητευτικά, δυσμενή, ατυχή ζητήματα. Λέει κάποιος: «Οι μικροί δαίμονες είναι που τα βάζουν μαζί σου. Μπορείς να τους αποφύγεις αν φορέσεις κόκκινα ρούχα. Τα κόκκινα ρούχα λειτουργούν όπως ένα φυλαχτό στον Βουδισμό. Το φυλαχτό είναι ένα κομμάτι κίτρινο χαρτί που έχει κάποιους κόκκινους χαρακτήρες γραμμένους. Το κολλάς στο μέτωπό σου, το ράβεις στα ρούχα σου ή το βάζεις κάτω από το μαξιλάρι και σε βοηθά να αποφύγεις αυτά τα πράγματα». Όταν κάποιος δεν έχει θετικό μονοπάτι άσκησης, μοναδική του διέξοδος είναι αυτά τα διεστραμμένα και κακά μονοπάτια, γιατί κανείς δεν θέλει να είναι άτυχος ή να τον βρίσκουν αναποδιές. Όλοι θέλουν τα πάντα να κυλούν ομαλά. Έτσι αντιδρά η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ενστικτωδώς στα εγκόσμια ζητήματα. Θέλεις να αποφύγεις αυτά τα ζητήματα ή να τα επιλύσεις με διάφορα ανθρώπινα μέσα, επειδή δεν έχεις ούτε το ορθό μονοπάτι για να τα προσεγγίσεις ούτε τις σωστές σκέψεις και απόψεις για να τα αντιμετωπίσεις. Δεν μπορείς παρά να τα δεις από τη σκοπιά του απίστου, οπότε η πρώτη σου αντίδραση είναι να τα αποφύγεις για να μην τα αντιμετωπίσεις. Λες: «Γιατί είναι τόσο δυσάρεστα τα πράγματα; Γιατί είμαι τόσο άτυχος; Γιατί με κλαδεύουν κάθε μέρα; Γιατί, ό,τι κι αν κάνω, όλο πέφτω σε τοίχο και κάνω λάθη; Γιατί οι άλλοι εκθέτουν συνέχεια ό,τι κάνω; Γιατί όλοι γύρω μου κάνουν τα αντίθετα απ’ αυτά που θέλω; Γιατί με στοχοποιούν, με υποτιμούν και σε όλα πάνε ενάντια στη θέλησή μου;» Όπως λένε κάποιοι: «Όταν είσαι άτυχος, τότε μέχρι και το κρύο νερό μπορεί να κολλήσει στα δόντια σου». Μπορεί να κολλήσει στα δόντια σου το κρύο νερό; Μήπως μασάς με τα δόντια σου το κρύο νερό; Δεν είναι ανοησία αυτό; Δεν αποτελεί πράξη κατηγορίας προς τον Ουρανό και τους υπόλοιπους ανθρώπους; (Ναι, έτσι είναι.) Τι σημαίνει να είσαι άτυχος; Υπάρχουν αυτά στ’ αλήθεια; (Όχι, δεν υπάρχουν.) Δεν υπάρχουν. Αν αναγνώριζες αληθινά ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, ότι τα πάντα είναι υπό την κυριαρχία και τη διευθέτησή Του, δεν θα έλεγες λέξεις όπως «άτυχος» και δεν θα προσπαθούσες να αποφύγεις καταστάσεις. Η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων όταν αντιμετωπίζουν ζητήματα αντίθετα με τις επιθυμίες τους είναι να τα αποφεύγουν και έπειτα να τα αρνούνται. Αν δεν μπορούν να τα αρνηθούν, να τα αποφύγουν ή να κρυφτούν απ’ αυτά, τότε αρχίζουν να τους αντιστέκονται. Αντίσταση δεν σημαίνει απλώς να σκέφτεσαι κάτι, να το εξετάζεις στο μυαλό σου· χρειάζεται και δράση. Όταν είναι μόνοι τους, οι άνθρωποι κάνουν κουτοπόνηρους ελιγμούς, λέγοντας πράγματα προκλητικά και κάνοντας διάφορες δηλώσεις για να δικαιολογήσουν, να προστατέψουν, να εκθειάσουν, να εξωραΐσουν και να φτιάξουν μια καλή εικόνα για τον εαυτό τους, ώστε κάποιο ατυχές γεγονός να μην τους επηρεάσει ούτε να τους παρασύρει. Μόλις αρχίσει κάποιος να αντιστέκεται, τότε μπορεί να κινδυνεύσει, έτσι δεν είναι; (Ναι, μπορεί.) Πείτε Μου, όταν κάποιος φτάσει στο σημείο να αρχίσει να αντιστέκεται, τότε του έχει απομείνει καμία λειτουργία της συνείδησης και της λογικής της κανονικής ανθρώπινης φύσης; Έχει ήδη περάσει από τις σκέψεις και τις απόψεις στη δράση και δεν τον συγκρατούν πλέον η λογική και η συνείδησή του. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι πράξεις και οι σκέψεις του εξελίσσονται και γίνονται η πραγματικότητα της αντίστασης στον Θεό. Δεν είναι απορριπτικός, απρόθυμος και δυστυχισμένος μέσα στην καρδιά του μόνο, αλλά και αντιστέκεται έμπρακτα με τις ενέργειές του. Όταν κάποιος αντιστέκεται έμπρακτα, δεν έχει ουσιαστικά τελειώσει; Όταν η επανάσταση και η αντίσταση κατά του Θεού έχουν γίνει πραγματικότητα, τότε το πρόβλημα δεν είναι πια το μονοπάτι που ακολουθούν οι άνθρωποι· έχει ήδη παραχθεί αποτέλεσμα. Δεν είναι πολύ επικίνδυνο αυτό; (Ναι, είναι.) Επομένως, μια ιδέα της παραδοσιακής κουλτούρας, μια παραδοσιακή σκέψη ή ένα ρητό προκατάληψης, όσο μικρά ή ασήμαντα κι αν είναι, μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές συνέπειες. Δεν είναι μόνο μια απλή συνήθεια που αφορά τον τρόπο ζωής, τι θα φάει ή θα φορέσει κανείς, τι πρέπει να πει και τι όχι. Μπορεί να φτάσει μέχρι το τι στάση υιοθετεί κάποιος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τα περιβάλλοντα που έχει ενορχηστρώσει ο Θεός. Πρέπει, λοιπόν, οι άνθρωποι να εγκαταλείψουν και αυτά τα ζητήματα.

Εκτός από τις μεγάλες γιορτές, οι άνθρωποι τηρούν συγκεκριμένους παραδοσιακούς τρόπους ζωής, σκέψεις και απόψεις και σε κάποιες μικρότερες γιορτές. Για παράδειγμα, τη 15η μέρα της σεληνιακής Πρωτοχρονιάς, τρώνε γλυκά ντάμπλινγκ. Γιατί τρώνε γλυκά ντάμπλινγκ; (Συμβολίζουν την επανένωση μιας οικογένειας.) Η επανένωση μιας οικογένειας. Έχετε φάει τα τελευταία χρόνια γλυκά ντάμπλινγκ; (Εγώ έχω φάει στο σπίτι, δεν έχω φάει ποτέ στην εκκλησία.) Είναι όμορφο πράγμα η επανένωση με την οικογένεια; (Όχι, δεν είναι.) Υπάρχει κανένας καλός άνθρωπος στην οικογένειά σου; Ή λεφτά θα σου ζητήσουν όλοι ή να ξεπληρώσεις κάποιο χρέος τους· αν έχεις φήμη και κέρδη, τότε σε κολακεύουν και σου ζητούν ένα μερίδιο, ενώ αν δεν έχεις, σε υποτιμούν. Έχουμε, λοιπόν, την κατανάλωση γλυκών ντάμπλινγκ τη 15η ημέρα της σεληνιακής Πρωτοχρονιάς, όπως και άλλα έθιμα σε διάφορες ημερομηνίες, όπως τη δεύτερη μέρα του δεύτερου σεληνιακού μήνα, την τρίτη μέρα του τρίτου μήνα, την τέταρτη του τέταρτου μήνα, την πέμπτη του πέμπτου μήνα και ούτω καθεξής. Γίνονται ένα σωρό διαφορετικά πράγματα και με αυτά συνδέονται κάθε λογής φαγητά. Όλα αυτά που κάνει ο κόσμος των απίστων και των δαιμόνων είναι γελοία. Αν θες να γιορτάσεις σε μια γιορτή και να ευχαριστηθείς καλό φαγητό, τότε πες απλώς ότι θα ευχαριστηθείς το νόστιμο φαγητό και τέλος. Αν σου το επιτρέπει η οικονομική σου κατάσταση, φάε ό,τι θέλεις. Άφησέ τα όλα αυτά τα κόλπα, όπως το να τρως τούρτες ρυζιού για να πάρεις προαγωγή κάθε χρόνο, να τρως ψάρια για να έχεις αφθονία ή γλυκά ντάμπλινγκ για την επανένωση της οικογένειας. Οι Κινέζοι φτιάχνουν και ντάμπλινγκ από ρύζι. Αυτό γιατί το κάνουν; Σε διάφορες γιορτές που γίνονται κάθε χρόνο, κάποιοι άνθρωποι που ανήκουν στην εκκλησία και είναι αφοσιωμένοι αγοράζουν διάφορα είδη που αντιστοιχούν σε κάθε γιορτή, όπως τα ντάμπλινγκ από ρύζι. Ρώτησα κάποιους απ’ αυτούς: «Γιατί τρώτε ντάμπλινγκ από ρύζι;» Μου απάντησαν: «Για τη Γιορτή του Πλοίου του Δράκου, που γίνεται την πέμπτη μέρα του πέμπτου σεληνιακού μήνα». Αν και τα ντάμπλινγκ ρυζιού είναι πολύ νόστιμα, δεν έχω ιδέα γιατί υπάρχει μια γιορτή που συνδέεται μ’ αυτά ούτε ξέρω τι σχέση έχουν με τη ζωή και την τύχη των ανθρώπων. Δεν το έψαξα ποτέ ούτε έκανα καμία δημοσκόπηση γι’ αυτό, οπότε δεν ξέρω. Υποτίθεται ότι γίνεται ως μνημόσυνο. Γιατί, όμως, να τρώνε οι άνθρωποι ντάμπλινγκ ρυζιού εις μνήμην κάποιου; Κανονικά, θα έπρεπε να τα προσφέρουν στον ίδιο· για παράδειγμα, να τα αφήσουν στον τάφο ή να τα βάλουν μπροστά στη φωτογραφία του. Δεν υπάρχει λόγος να τα τρώνε οι ζωντανοί· δεν είναι δουλειά των ζωντανών. Είναι παράλογο να τα τρώνε οι ζωντανοί για λογαριασμό αυτού του ανθρώπου. Άπιστοι είναι που μετέφεραν τη γνώση σχετικά με αυτές τις γιορτές και το τι πρέπει να τρώει κανείς σ’ αυτές. Εγώ δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες, και κάποιες απ’ αυτές τις μετέφεραν αργότερα οι άνθρωποι της εκκλησίας· τα ντάμπλινγκ ρυζιού τα τρώνε στη Γιορτή του Πλοίου του Δράκου και τις τούρτες ρυζιού κατά το Σεληνιακό Νέο Έτος. Στη Δύση, την Ημέρα των Ευχαριστιών τρώνε γαλοπούλα. Για ποιο λόγο; Τα δελτία ειδήσεων λένε ότι τρώνε γαλοπούλα εκείνη την ημέρα για να εκφράσουν τις ευχαριστίες τους· έτσι επιβάλλει η παράδοση. Υπάρχει στη Δύση και άλλη μία γιορτή, τα Χριστούγεννα, κατά την οποία στολίζουν χριστουγεννιάτικα δέντρα και φορούν καινούργια ρούχα· αυτή είναι άλλη μια παράδοση. Στη συγκεκριμένη γιορτή, οι Δυτικοί οφείλουν, επίσης, να ανταλλάξουν ευχάριστα λόγια, ευχές και ευλογίες. Απαγορεύεται να λένε κακές κουβέντες ή βρισιές. Όλα αυτά είναι αντίστοιχα με τα τυχερά ρητά των ανατολικών πολιτισμών και έχουν σκοπό να εμποδίσουν τους ανθρώπους να παραβιάσουν τα ταμπού, γιατί διαφορετικά η επόμενη χρονιά δεν θα είναι ευνοϊκή. Στις γιορτές των Δυτικών, όπως η Ημέρα των Ευχαριστιών και τα Χριστούγεννα, τρώνε συγκεκριμένα νόστιμα φαγητά, ενώ για να δικαιολογηθεί η κατανάλωση αυτών των φαγητών, έχουν δημιουργηθεί και σχετικές ιστορίες. Τελειώνοντας, θα συνοψίσω την κατάσταση: Οι άνθρωποι ψάχνουν δικαιολογίες για να φάνε αυτά τα νόστιμα φαγητά, να πάρουν μερικές μέρες άδεια για να μείνουν σπίτι, να γλεντήσουν και να φάνε μέχρι σκασμού. Και μόλις πας να δώσεις αίμα, η νοσοκόμα λέει: «Έχεις πολύ υψηλά λιπίδια στο αίμα σου, πάνω από τα όρια, οπότε αποκλείεσαι από την αιμοδοσία». Αυτό γίνεται επειδή έχεις φάει πολύ κρέας. Ο κύριος λόγος που ο κόσμος κάνει αυτές τις παραδοσιακές γιορτές είναι για να απολαύσει το φαγητό και το ποτό. Τις μεταβιβάζει η κάθε γενιά στην επόμενη, οι ηλικιωμένοι στους νέους, και γίνονται παράδοση. Από τους μεγαλύτερους μεταβιβάζονται, επίσης, στην επόμενη γενιά και οι βαθύτερες σκέψεις και απόψεις που εμφυσούν αυτές οι παραδόσεις, καθώς και ορισμένα ρητά προκατάληψης.

Τι άλλα ρητά προκατάληψης υπάρχουν; Συμβαίνει συχνά αυτό που μόλις ανέφερα, δηλαδή να πετάει το μάτι σας; (Ναι.) Λες: «Όλο πετάει το μάτι μου». Σε ρωτάει κάποιος: «Ποιο μάτι σου πετάει;» Απαντάς: «Το αριστερό». Εκείνος λέει: «Κανένα πρόβλημα, όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή». Ισχύει αυτό; Μήπως κάποια φορά που πέταγε το αριστερό σου μάτι, έγινες πλούσιος; Πήρες λεφτά; (Όχι.) Μήπως, τότε, κάποια στιγμή που πέταγε το δεξί σου μάτι, συνέβη καμιά καταστροφή; (Ούτε αυτό.) Έγινε ποτέ καμιά καταστροφή, κάτι κακό, όταν πέταγε το αριστερό σου μάτι ή κάτι καλό όταν πέταγε το δεξί; Πιστεύετε σ’ αυτά τα πράγματα; (Όχι.) Πώς μπορείτε και δεν πιστεύετε σ’ αυτά τα πράγματα; Γιατί πετάει το μάτι σας; Υπάρχουν τίποτε λαϊκά γιατροσόφια για να σταματήσει να πετάει το μάτι, κάτι που να μπορεί να κάνει κανείς; (Έχω δει κάποιους να κολλάνε στο βλέφαρό τους ένα λευκό χαρτάκι.) Ψάχνουν να βρουν ένα λευκό χαρτάκι για να το βάλουν πάνω. Όποιο κι αν είναι το μάτι που πετάει, σκίζουν ένα κομματάκι λευκό χαρτί από το ημερολόγιο ή από ένα σημειωματάριο και το κολλάνε στο βλέφαρό τους —και πρέπει οπωσδήποτε να είναι λευκό. Τι σημαίνει το λευκό χαρτί; Σημαίνει ότι το πετάρισμα είναι «μάταιο», δηλαδή δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα κακό. Ευφυέστατη δεν είναι αυτή η μέθοδος; Πολύ ευφυής, έτσι δεν είναι; Μα σημαίνει ότι το πετάρισμα είναι «μάταιο»; (Δεν έχει καμία σχέση με το αν θα κολλήσει κανείς ένα χαρτί στο βλέφαρό του.) Μπορείτε να το διευκρινίσετε; «Όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, προβλέπεται περιουσία, αλλά όταν πετάει το δεξί σου μάτι, προβλέπεται καταστροφή». Υπάρχει καμία εξήγηση για το πετάρισμα των ματιών, είτε μιλάμε για περιουσία είτε για καταστροφή; Κάποια στιγμή, μπορεί να πετάει το δεξί σου μάτι και νιώθεις ότι θα συμβεί κάτι κακό, έχεις ένα τέτοιο προαίσθημα, και μετά από λίγο σταματάει και το ξεχνάς. Μετά από μερικές μέρες, μπορεί να γίνει κάτι κακό και, αφού το αντιμετωπίσεις, ξαφνικά το θυμάσαι και σκέφτεσαι: «Ποπό, δίκιο είχε το ρητό για το πετάρισμα των ματιών. Γιατί; Γιατί πριν λίγες μέρες άρχισε να πετάει το δεξί μου μάτι και, μόλις σταμάτησε, έγινε αυτό το περιστατικό. Και από τη στιγμή που συνέβη, το μάτι μου δεν έχει ξαναπετάξει». Γίνεται ποτέ αυτό; Όταν δεν μπορείς να καταλάβεις κάτι, δεν τολμάς να πεις τίποτα, ούτε να το αρνηθείς ούτε να παραδεχτείς ότι είναι αλήθεια· δεν μπορείς να το αποφύγεις ούτε να το διατυπώσεις ξεκάθαρα, κι όμως πιστεύεις ότι δεν είναι απίθανο. Με το στόμα σου λες: «Δεν μπορώ να πιστέψω σ’ αυτήν την προκατάληψη, όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού». Παρόλο που δεν το πιστεύεις, βγήκε αληθινό· πώς το εξηγείς ότι πράγματι συνέβη έτσι; Δεν καταλαβαίνεις την αλήθεια και την ουσία του ζητήματος, οπότε δεν μπορείς να το εξηγήσεις με σαφήνεια. Ναι μεν στα λόγια το αρνείσαι και το ονομάζεις προκατάληψη, αλλά κατά βάθος συνεχίζεις να το φοβάσαι, γιατί μερικές φορές όντως βγαίνει αληθινό. Ας πούμε, κάποιος τρακάρει και σκοτώνεται. Πριν από το τρακάρισμα, αρχίζει να πετάει πολύ έντονα το δεξί μάτι της γυναίκας του. Δεν σταματάει να πετάει, μέρα-νύχτα —πόσο να χειροτερέψει πια; Το βλέπουν ακόμα και οι άλλοι να πετάει. Λίγες μέρες μετά, ο άντρας της τρακάρει και σκοτώνεται· εκείνη, μετά την κηδεία, αρχίζει σιγά-σιγά να σκέφτεται: «Ποπό, τις τελευταίες μέρες πετούσε τόσο πολύ το μάτι μου που δεν μπορούσα ούτε με το χέρι να το κρατήσω. Δεν περίμενα ότι θα έβγαινε το ρητό». Μετά απ’ αυτό, αρχίζει να το πιστεύει και να σκέφτεται: «Όντως γίνονται διάφορα πράγματα όταν πετάει το μάτι µου. Δεν ξέρω αν είναι αναγκαστικά καλά ή κακά, αλλά σίγουρα κάτι θα γίνει. Είναι ένα είδος πρόβλεψης ή προαισθήματος». Γίνεται ποτέ κάτι τέτοιο; Κάποιοι λένε: «Δεν πιστεύω σ’ αυτό, είναι προκατάληψη». Αλλά τυχαίνει ακριβώς πάνω στην ώρα και είναι πράγματι πολύ ακριβές. Δεν είναι αβάσιμες φήμες αυτά που αναφέρει η λαϊκή κουλτούρα· άλλο η προκατάληψη, άλλο η παράδοση. Η προκατάληψη υπάρχει σε κάποιον βαθμό στη ζωή των ανθρώπων, και επίσης επηρεάζει και ελέγχει το περιβάλλον διαβίωσής τους και όσα συμβαίνουν στη ζωή τους. Κάποιοι λένε: «Αυτό δεν είναι ένα σημάδι από τον Θεό, λοιπόν, και όχι προκατάληψη; Αφού δεν είναι προκατάληψη, θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε και να το κατανοούμε σωστά. Δεν το έστειλε ο Σατανάς, άρα θα μπορούσε να είναι από τον Θεό· μπορεί να είναι μια νύξη απ’ Αυτόν. Ας μην το καταδικάσουμε». Ποια είναι η σωστή άποψη γι’ αυτό το ζήτημα; Εδώ δοκιμάζεται το πόσο καλά βλέπεις τα πράγματα και το κατά πόσο καταλαβαίνεις την αλήθεια. Είναι σωστό να αντιμετωπίζεις τα πάντα με ενιαίο τρόπο και να πιστεύεις: «Όλα αυτά είναι προκαταλήψεις, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, δεν πιστεύω τίποτα απ’ αυτά»; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι οι άπιστοι όταν θέλουν να μετακομίσουν, κοιτάνε το αλμανάκ που λέει: «Σήμερα οι οιωνοί δεν είναι καλοί για μετακόμιση». Έτσι, ακολουθούν αυτό το ταμπού και δεν τολμάνε να κάνουν εκείνη την ημέρα μετακόμιση. Ψάχνουν να βρουν μια μέρα στην οποία το αλμανάκ λέει ότι «οι οιωνοί είναι καλοί για μετακόμιση» ή «όλα τα θέματα είναι ευνοϊκά» και να μετακομίσουν τότε. Μόλις μετακομίσουν, δεν γίνεται τίποτα κακό και η τύχη τους δεν επηρεάζεται. Συμβαίνει αυτό; Κάποιοι μπορεί να δουν ότι «οι οιωνοί δεν είναι καλοί για μετακόμιση», αλλά να μην το πιστέψουν και να μετακομίσουν αγνοώντας το. Και τότε, αφότου μετακομίσουν, κάτι πάει στραβά: κάποια δυστυχία στην οικογένεια, κάποια μείωση στην τύχη, ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας, κάποια αρρώστια ή κάτι παρόμοιο. Τα πάντα δυσκολεύουν, από τις καλλιέργειες, την εργασία και τις επιχειρήσεις, μέχρι την επίδοση των παιδιών τους στο σχολείο. Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται και πάνε σε μια μάντισσα, η οποία τους λέει: «Αγνόησες ένα πολύ μεγάλο ταμπού τότε. Την ημέρα που μετακόμισες οι οιωνοί δεν ήταν καλοί για μετακόμιση κι έτσι πρόσβαλες τον Τάι Σούι».^[α] Τι συμβαίνει εδώ, ξέρεις; Αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό, τότε όταν σας συμβούν παρόμοιες καταστάσεις, δεν θα ξέρετε πώς να τις χειριστείτε. Αν πει ένας άπιστος: «Άκου τι μου συνέβη: Μετακόμισα μια μέρα που οι οιωνοί δεν ήταν καλοί κι από τότε κάθε μέρα τυχαίνουν προβλήματα στην οικογένειά μου, έχουμε όλο και περισσότερες ατυχίες και δεν έχουμε δει άσπρη μέρα», τότε μόλις το ακούσεις, μπορεί να ταραχτείς. Φοβάσαι και σκέφτεσαι: «Ποπό, αν αγνοήσω κι εγώ το ταμπού, θα μου συμβεί το ίδιο;» Όλη την ώρα αυτό γυρνάει στο μυαλό σου και σκέφτεσαι: «Πιστεύω στον Θεό, δεν φοβάμαι!» Αλλά η αμφιβολία έχει εγκατασταθεί στο μυαλό σου και δεν τολμάς να παραβείς το ταμπού.

Πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα ρητά προκατάληψης; Ας μιλήσουμε πρώτα για το πετάρισμα των ματιών. Ξέρουμε όλοι τι είναι αυτό; Οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό ως κάτι που προβλέπει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον, είτε αυτό το κάτι θα είναι καλό είτε κακό. Αλλά αυτό είναι ή δεν είναι προκατάληψη; Ακούω. (Είναι προκατάληψη.) Είναι προκατάληψη. Επόμενη ερώτηση: Θα πρέπει να πιστεύουν σ’ αυτό το ρητό όσοι πιστεύουν στον Θεό; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή η τύχη και η ατυχία του καθενός μας βρίσκονται στα χέρια του Θεού, Εκείνος τις διαχειρίζεται και τις ενορχηστρώνει και δεν έχουν καμία σχέση με το αν πετάει το μάτι μας ή όχι. Όλα όσα αντιμετωπίζουμε υπόκεινται στην κυριαρχία και τη διευθέτηση του Θεού και σ’ αυτές οφείλουμε να υποτασσόμαστε.) Ας υποθέσουμε ότι το μάτι σου πετάει μια ολόκληρη μέρα και συνεχίζει και το επόμενο πρωί. Μετά απ’ αυτό, κάτι συμβαίνει, και κλαδεύεσαι. Μόλις λήξει το κλάδεμά σου, το μάτι σου σταματάει να πετάει. Τι θα σκεφτόσουν σ’ αυτήν την περίπτωση; «Το ότι πέταγε το μάτι μου ήταν σημάδι ότι θα με κλάδευαν». Τι είναι αυτό, σύμπτωση; Προκατάληψη; Κάποιες φορές, είναι απλώς μια σύμπτωση· συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Τι γίνεται εδώ; (Θεέ μου, απ’ ότι φαίνεται, το πετάρισμα του ματιού είναι μια απλή σωματική λειτουργία και δεν πρέπει να συνδέεται με το κλάδεμα.) Έτσι πρέπει να αντιλαμβάνεται κανείς το πετάρισμα των ματιών: Μπορεί να πιστεύεις ότι στο ένα μάτι σημαίνει περιουσία και στο άλλο καταστροφή, αλλά ο Θεός δημιούργησε το σώμα του ανθρώπου με πολλά μυστήρια. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν από μόνοι τους πόσο βαθιά είναι αυτά τα μυστήρια, δεν ξέρουν τις συγκεκριμένες λεπτομέρειές τους ούτε ξέρουν όλα τα ένστικτα, τις ικανότητες και τις δυνατότητες που έχει το ανθρώπινο σώμα. Δεν ξέρουν αν το ανθρώπινο σώμα μπορεί να αντιληφθεί το πνευματικό βασίλειο, αν διαθέτει αυτό που ορισμένοι ονομάζουν έκτη αίσθηση. Έχει νόημα να προσπαθήσουν οι άνθρωποι να καταλάβουν αυτές τις άγνωστες πτυχές του ανθρώπινου σώματος; (Όχι, δεν έχει.) Δεν υπάρχει λόγος να καταλάβουν οι άνθρωποι τα μυστήρια που κρύβει το ανθρώπινο σώμα. Βέβαια, ναι μεν δεν χρειάζεται να καταλάβουν τα μυστήρια, αλλά θα πρέπει να έχουν μια στοιχειώδη κατανόηση ότι το ανθρώπινο σώμα δεν είναι απλό. Έχει ουσιαστικές διαφορές από οτιδήποτε δεν έχει φτιάξει ο Θεός, για παράδειγμα ένα τραπέζι, μια καρέκλα ή έναν υπολογιστή. Αυτά τα πράγματα έχουν εντελώς διαφορετική φύση από εκείνη του ανθρώπινου σώματος. Αυτά τα άψυχα αντικείμενα δεν αντιλαμβάνονται καθόλου το πνευματικό βασίλειο, ενώ το ανθρώπινο σώμα, κάτι που είναι ζωντανό και προέρχεται από τον Θεό, που το δημιούργησε ο Θεός, μπορεί να διαισθανθεί πώς να αντιληφθεί το άμεσο περιβάλλον του, την ατμόσφαιρα και κάποια ιδιαίτερα αντικείμενα, καθώς και πώς να αντιδράσει στο περιβάλλον και στα γεγονότα που πρόκειται να συμβούν. Δεν είναι κάτι το απλό, είναι μυστήριο όλα αυτά τα πράγματα. Το σώμα του ανθρώπου δεν περιορίζεται στο να μπορεί να αντιληφθεί το κρύο, το ζεστό, την ευχάριστη ή δυσάρεστη οσμή, το γλυκό, το ξινό και το καυτερό, αλλά υπάρχουν και ορισμένα μυστήρια που η υποκειμενική συνείδηση του ατόμου δεν αντιλαμβάνεται. Δεν τα γνωρίζουν αυτά τα πράγματα οι άνθρωποι. Οπότε, για να μιλήσουμε συγκεκριμένα, δεν είναι ανάγκη να εξετάσουμε αναλυτικά αν το πετάρισμα των ματιών σχετίζεται με τα νεύρα, με την έκτη αίσθηση ή με κάτι που αφορά το πνευματικό βασίλειο. Όπως και να ’χει, το φαινόμενο αυτό υπάρχει και δεν πρόκειται να ερευνήσουμε τον σκοπό και το νόημα της ύπαρξής του. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν στην οικογένεια και στη λαϊκή κουλτούρα κάποια ρητά σχετικά με το πετάρισμα των ματιών. Αυτά τα ρητά, είτε είναι είτε δεν είναι προκαταλήψεις, σε τελική ανάλυση είναι ένα σήμα που εκδηλώνεται στο ανθρώπινο σώμα πριν από κάποια γεγονότα που θα συμβούν στο περιβάλλον όπου ζει. Αυτή, λοιπόν, η εκδήλωση είναι προκατάληψη, παράδοση ή επιστήμη; Δεν μπορεί να ερευνηθεί αυτό, είναι μυστήριο. Με λίγα λόγια, στο πλαίσιο της αληθινής ζωής, εδώ και χιλιάδες χρόνια, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η ανθρωπότητα έχει συμπεράνει ότι το πετάρισμα των ματιών έχει κάποια σχέση με γεγονότα που θα συμβούν στο περιβάλλον του ατόμου. Είναι αδύνατο να διερευνηθεί αν αυτή η σχέση αφορά τα πλούτη, την τύχη ή κάποια άλλη πτυχή της ζωής ενός ατόμου· είναι κι αυτό μυστήριο. Γιατί θεωρείται μυστήριο; Πολλά πράγματα αφορούν το πνευματικό βασίλειο που εκτείνεται πέρα από τον υλικό κόσμο, δεν τα βλέπεις και ούτε τα αισθάνεσαι, ακόμη και αν σου τα πει κανείς. Γι’ αυτό μιλάμε για μυστήριο. Και αφού είναι μυστήρια όλα αυτά και οι άνθρωποι ούτε τα βλέπουν ούτε τα αισθάνονται, πώς πρέπει εκείνοι να αντιμετωπίζουν διάφορα προαισθήματα που εξακολουθούν να έχουν; Ο απλούστερος κανόνας είναι να τα αγνοούν. Μην πιστεύεις ότι έχουν καμία σχέση με τα πλούτη σου ή την τύχη σου. Μη φοβάσαι ότι μπορεί να συμβεί τίποτα κακό όταν πετάει το δεξί σου μάτι, ούτε φυσικά να χαίρεσαι όταν πετάει το αριστερό, πιστεύοντας ότι θα πλουτίσεις. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να σε επηρεάζουν, κυρίως επειδή δεν έχεις την ικανότητα να προβλέψεις το μέλλον. Όλα τα ενορχηστρώνει και τα κυβερνά o Θεός· όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, καλά και κακά. Η μόνη στάση που θα πρέπει να τηρείς είναι η υποταγή στην ενορχήστρωση και τη διευθέτηση του Θεού. Μην κάνεις ούτε προβλέψεις, ούτε καμία άσκοπη θυσία και προετοιμασία, ούτε άσκοπους αγώνες. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, αφού όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτά που σκέφτεται και σχεδιάζει ο Θεός ή αυτά που έχει αποφασίσει να πραγματοποιήσει. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει είτε κολλήσεις ένα λευκό χαρτί στο βλέφαρό σου, είτε το πιέσεις με το χέρι σου, είτε βασιστείς στην επιστήμη ή στις προκαταλήψεις. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, θα πραγματοποιηθεί, κι εσύ δεν μπορείς να το αλλάξεις, καθώς τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Είναι ανόητη κάθε σου προσπάθεια να τα αποφύγεις, είναι μια μάταιη θυσία, είναι κάτι το περιττό. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να φανείς επαναστατικός και πεισματάρης, χωρίς στάση υποταγής απέναντι στον Θεό. Το καταλαβαίνεις; (Ναι, το καταλαβαίνω.) Αυτή, λοιπόν, θα πρέπει να είναι η στάση σας απέναντι στο πετάρισμα των ματιών, είτε αυτό θεωρείται προκατάληψη είτε επιστήμη: Μη χαίρεσαι όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, και μη φοβάσαι, μην τρομάζεις, μην ανησυχείς, μην αρχίζεις να το απορρίπτεις ή να αντιστέκεσαι όταν πετάει το δεξί. Ακόμα κι αν συμβεί κάτι μετά το πετάρισμα του ματιού σου, αντιμετώπισέ το με ψυχραιμία, διότι όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Ούτε να φοβάσαι ούτε να ανησυχείς. Αν γίνει κάτι καλό, ευχαρίστησε τον Θεό για την ευλογία Του, γιατί πρόκειται για τη χάρη Του, και αν γίνει κάτι κακό, προσευχήσου στον Θεό να σε καθοδηγήσει, να σε προστατεύσει και να μη σε αφήσει να υποκύψεις σε κάποιον πειρασμό. Σε όποιο περιβάλλον κι αν βρεθείς μετά, πρέπει να μπορείς να υποταχθείς στην ενορχήστρωση και τη διευθέτηση του Θεού. Μην Τον εγκαταλείψεις, μην παραπονεθείς σ’ Αυτόν και, όσο μεγάλη καταστροφή κι αν σε βρει, όσο σοβαρή κι αν είναι η ατυχία που βιώνεις, μην κατηγορήσεις τον Θεό. Υποτάξου με προθυμία στην ενορχήστρωσή Του. Δεν θα λυθεί το ζήτημα έτσι; (Ναι.) Σε τέτοια ζητήματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν το εξής σκεπτικό και την εξής άποψη: «Ό,τι κι αν συμβεί στο εξής, εγώ είμαι προετοιμασμένος και έχω στάση υποταγής προς τον Θεό. Δεν φοβάμαι αν πετάει το αριστερό μου μάτι, το δεξί ή και τα δύο μαζί. Αν και μπορεί κάτι να συμβεί στο μέλλον, πιστεύω ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Μπορεί με αυτόν τον τρόπο ο Θεός να με ενημερώνει για κάτι που πρόκειται να συμβεί ή μπορεί να είναι απλώς μια ενστικτώδης αντίδραση του σώματός μου. Είμαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε κι αν συμβεί και έχω στάση υποταγής προς τον Θεό. Όσο μεγάλη ζημιά ή απώλεια κι αν μου προκαλέσει αυτό το γεγονός, δεν θα κατηγορήσω τον Θεό. Είμαι πρόθυμος να υποταχθώ». Τέτοια στάση πρέπει να έχουν οι άνθρωποι. Και μόλις την υιοθετήσουν, δεν θα τους ενδιαφέρει πια αν είναι προκατάληψη ή επιστήμη τα ρητά για το πετάρισμα των ματιών που έχουν μάθει από την οικογένειά τους. Λένε: «Δεν έχει καμία σημασία αν είναι προκατάληψη ή επιστήμη. Το τι πιστεύετε εσείς είναι δική σας υπόθεση. Αν μου πείτε να κολλήσω ένα κομμάτι χαρτί στο βλέφαρό μου, δεν θα το κολλήσω. Αν αρχίσει να είναι πολύ ενοχλητικό το πετάρισμα, τότε θα βάλω για λίγο ένα χαρτάκι». Μπορεί να σου πει κάποιος: «Πετάει πάρα πολύ το μάτι σου, πρόσεχε πολύ τις επόμενες δύο μέρες!» Υπάρχει περίπτωση να αποφύγεις τίποτα αν προσέχεις; (Όχι, δεν αποφεύγεις κάτι που είναι γραφτό να συμβεί.) Αν πρόκειται για ευλογία, τότε αποκλείεται να είναι καταστροφή, ενώ αν πρόκειται για καταστροφή, τότε δεν μπορείς να την αποφύγεις· είτε πρόκειται για ευλογία είτε για καταστροφή, όπως και να ’χει, το αποδέχεσαι. Έτσι έχεις την ίδια στάση με τον Ιώβ. Αν δέχεσαι μόνο τις ευλογίες και χαίρεσαι όταν πετάει το αριστερό σου μάτι, αλλά όταν πετάει το δεξί θυμώνεις και λες: «Γιατί πετάει; Δεν σταματάει να πετάει! Θα κάνω προσευχές και θα ρίξω κατάρες για να σταματήσει να πετάει το δεξί μου μάτι και να μείνουν μακριά μου οι κακοτυχίες», τότε αυτή η στάση δεν είναι εκείνη που θα έπρεπε να έχει κάποιος που πιστεύει στον Θεό και Τον ακολουθεί. Χωρίς την άδεια και την απόφαση του Θεού για να πάθεις κάποια κακοτυχία ή να σε πλησιάσουν οι δαίμονες, θα γινόταν ποτέ αυτό; (Όχι.) Τόσο ο φυσικός κόσμος όσο και το πνευματικό βασίλειο βρίσκονται υπό τον έλεγχο, την κυριαρχία και τη διευθέτηση του Θεού. Ό,τι κι αν ήθελε να κάνει ένας μικρός δαίμονας, μήπως θα τολμούσε, χωρίς την άδεια του Θεού, να βλάψει έστω και μια τρίχα της κεφαλής σου; Δεν θα τολμούσε, σωστά; (Όχι, δεν θα το τολμούσε.) Αν και θέλει να σε αγγίξει και να σου κάνει κακό, δεν πρόκειται να τολμήσει αν δεν το επιτρέψει ο Θεός. Αν το επιτρέψει ο Θεός και πει: «Ανακάτεψε λίγο τα πράγματα στη ζωή του και φέρ’ του κακοτυχία και προβλήματα», τότε ο μικρός δαίμονας θα χαρεί και θα αρχίσει να ενεργεί εναντίον σου. Αν εσύ έχεις πίστη στον Θεό και μείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου, χωρίς να αρνηθείς ή να προδώσεις τον Θεό, και δεν επιτρέψεις στον μικρό δαίμονα να πετύχει και τον νικήσεις, τότε αυτός, όταν βρεθεί μπροστά στον Θεό, δεν θα μπορεί πια να σε κατηγορήσει, εσύ θα έχεις δοξάσει τον Θεό κι Εκείνος θα φυλακίσει τον μικρό δαίμονα. Δεν θα τολμήσει να σου κάνει ξανά κακό και θα είσαι ασφαλής. Αυτή είναι η γνήσια πίστη που θα πρέπει να έχεις: να πιστεύεις ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού. Χωρίς την άδειά Του, τίποτα κακό και καμία ατυχία δεν πρόκειται να σου συμβεί. Ο Θεός μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω απ’ το να ευλογήσει απλώς τους ανθρώπους· μπορεί να διευθετήσει διάφορες καταστάσεις για να σε δοκιμάσει και να σε σφυρηλατήσει, για να σου δώσει μαθήματα, ενώ μπορεί να οργανώσει και διάφορες καταστάσεις για να σε παιδεύσει και να σε κρίνει. Κάποιες φορές οι καταστάσεις που διευθετεί ο Θεός μπορεί να μη συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου. Μην ξεχνάς, όμως, τι είπε ο Ιώβ: «Τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:10). Αυτή πρέπει να είναι η αφετηρία της γνήσιας πίστης σου στον Θεό. Αν πιστέψεις ότι ο Θεός έχει υπό τον έλεγχό Του τα πάντα, δεν θα φοβάσαι ένα απλό πετάρισμα του ματιού, σωστά; (Ναι, σωστά.)

Μόλις τώρα, συναναστραφήκαμε πάνω στο πώς να αντιμετωπίζει κανείς το πετάρισμα των ματιών. Αυτό το συχνό φαινόμενο της καθημερινότητας είναι κάτι που οι άνθρωποι προσπαθούν πολλές φορές να λύσουν με ανθρώπινες μεθόδους, οι οποίες συνήθως δεν φέρνουν τα αποτελέσματα που θέλουν. Τελικά, ό,τι είναι γραφτό να γίνει γίνεται και κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό. Είναι σίγουρο πως ό,τι είναι γραφτό να συμβεί θα συμβεί, είτε είναι κάτι καλό είτε κάτι κακό, είτε θέλουν να το δουν οι άνθρωποι είτε δεν θέλουν. Και κάτι τέτοιο αποτελεί επιπλέον επιβεβαίωση ότι όλα τα ενορχηστρώνει και τα ρυθμίζει ο Θεός, και τη μοίρα του καθενός και τα ασήμαντα ζητήματα της καθημερινότητάς του, και κανείς δεν ξεφεύγει απ’ αυτά. Για τον λόγο αυτόν, όποιος είναι συνετός θα πρέπει να προσεγγίζει αυτά τα πράγματα με τη σωστή, θετική στάση και να στηρίζει τη άποψή του γι’ αυτά, αλλά και την επίλυσή τους, στις αλήθεια-αρχές και στον λόγο του Θεού, αντί να προσπαθεί να τα λύσει με ανθρώπινες μεθόδους, κάνοντας μάταιες θυσίες ή μάταιους αγώνες, γιατί στο τέλος θα υποστεί απώλειες. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι, όσον αφορά την κυριαρχία του Δημιουργού, η ανθρωπότητα δεν έχει άλλο μονοπάτι να επιλέξει. Το μοναδικό μονοπάτι που έχει να επιλέξει και να ακολουθήσει είναι αυτό. Αντί να αντιστέκεσαι στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού με ανθρώπινες μεθόδους ή προκαταλήψεις, καλύτερα να υποταχθείς σ’ αυτές, να πάρεις μαθήματα στα περιβάλλοντα που ενορχηστρώνει ο Θεός, να μάθεις να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν, να καταλαβαίνεις τις ενέργειές Του και τον εαυτό σου, αλλά και το μονοπάτι που πρέπει να επιλέξει και να ακολουθήσει ένα δημιούργημα, και να μάθεις πώς να βαδίζεις σωστά στο μονοπάτι της ζωής που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι.

Υποσημειώσεις:

α. Ολόκληρο το όνομα του Τάι Σούι είναι θεός Τάι Σούι. Στην κινεζική αστρολογία, ο Τάι Σούι είναι ο προστάτης θεός του έτους, υπεύθυνος για την τύχη του καθενός τη συγκεκριμένη χρονιά.