Κάποιοι γονείς γκρινιάζουν συχνά-πυκνά στις κόρες τους και τους λένε: «Γυναίκα είσαι, γι’ αυτό να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος. Αν πάρεις άντρα από οικογένεια με κόκορες, πρέπει να φέρεσαι σαν κόκορας· αν πάρεις άντρα από οικογένεια σκύλων, πρέπει να φέρεσαι σαν σκύλος». Το νόημα αυτών των λόγων είναι ότι δεν πρέπει να προσπαθείς να γίνεις καλός άνθρωπος, αλλά αντίθετα να συμβιβαστείς και να γίνεις είτε σαν κόκορας είτε σαν σκύλος. Είναι καλό ένα τέτοιο μονοπάτι; Θα ήταν προφανές για τον καθένα ότι δεν είναι, σωστά; Η φράση «να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς» σίγουρα απευθύνεται στις γυναίκες· τόσο τραγική είναι η μοίρα τους. Οι γυναίκες, λόγω της επιρροής και της διαμόρφωσης από την οικογένειά τους, καταλήγουν στην εξαχρείωση: Αν παντρευτούν κόκορα, ακολουθούν τον κόκορα και αν παντρευτούν σκύλο, ακολουθούν τον σκύλο. Δεν προσπαθούν να βαδίσουν σε ένα καλό μονοπάτι, απλώς κάνουν ό,τι τους λένε οι γονείς τους. Πρέπει να διακρίνεις αν αυτή η σκέψη είναι σωστή ή λανθασμένη, ωφέλιμη ή επιβλαβής για τη συμπεριφορά σου, παρόλο που σου την έχουν εμφυσήσει οι γονείς σου. Έχουμε ήδη κάνει συναναστροφή, φυσικά, πάνω σ’ αυτήν την πτυχή, στο πλαίσιο του θέματος της εγκατάλειψης του γάμου· γι’ αυτό, σήμερα δεν θα αναλύσουμε πιο συγκεκριμένα αυτά τα πράγματα. Με λίγα λόγια, πρέπει να εγκαταλείψεις όλες αυτές τις λανθασμένες, στρεβλές, επιφανειακές, ανόητες, ακόμη και μοχθηρές και έκφυλες σκέψεις και απόψεις των γονιών σου. Ειδικά ρητά σαν το «Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος», το οποίο μόλις συζητήσαμε, και αυτό που λέει «Παντρέψου έναν άντρα για να έχεις ρούχα και φαγητό», θα πρέπει να τα καταλάβεις καλά. Μη σε παραπλανούν τέτοιες σκέψεις που σου ενσταλάζουν οι γονείς σου και μη σε κάνουν να πιστέψεις το εξής: «Έχω πουληθεί στον άντρα που παντρεύομαι: Αυτός είναι ο αφέντης μου, πρέπει να γίνω όπως θέλει εκείνος να γίνω και να κάνω ό,τι μου λέει, η μοίρα μου είναι δεμένη μαζί του. Από τον γάμο και μετά, είμαστε και οι δύο δεμένοι μεταξύ μας σαν δύο ακρίδες δεμένες με σχοινί. Αν αυτός ευημερεί, τότε ευημερώ κι εγώ· αν δεν ευημερεί εκείνος, τότε δεν ευημερώ ούτε κι εγώ. Γι’ αυτό, θα είναι πάντα σωστό το ρητό των γονιών μου: “Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος”. Οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν ανεξαρτησία ή τις οποιεσδήποτε επιδιώξεις, ενώ φυσικά απαγορεύεται να έχουν ιδέες ή επιθυμίες σχετικά με την ορθή οπτική για τη ζωή και το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Πρέπει μόνο να ακολουθούν υπάκουα τα λόγια των γονιών τους: “Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος”». Είναι σωστή αυτή η σκέψη για έναν άνθρωπο; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστή; Υπάρχει ακόμα μια φράση με παρόμοιο νόημα με το: «Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος». Ποια είναι αυτή; «Δύο ακρίδες δεμένες με σχοινί», που σημαίνει ότι από την ώρα του γάμου σας, η μοίρα σου είναι συνυφασμένη με τη δική του. Αν αυτός ευημερεί, το ίδιο ισχύει και για σένα· αν δεν ευημερεί αυτός, δεν ευημερείς ούτε κι εσύ. Αυτό ισχύει; (Όχι.) Ας μιλήσουμε πρώτα για το ρητό «Αν αυτός ευημερεί, το ίδιο ισχύει και για σένα». Είναι αλήθεια αυτό; (Όχι.) Μπορεί κανείς να αντικρούσει αυτό το ζήτημα με ένα παράδειγμα; Δεν υπάρχει κάποιο που μπορείτε να σκεφτείτε; Επιτρέψτε Μου να δώσω Εγώ ένα. Ας πούμε πως είναι μια συγκεκριμένη γυναίκα που παντρεύεται έναν άντρα και μετά κάνει το παν για να τον ακολουθήσει. Είναι σαν αυτό που συνηθίζουν να λένε οι γυναίκες: «Από σήμερα ανήκω σ’ εσένα», υπονοώντας: «Με έχουν πουλήσει σ’ εσένα και η μοίρα μου είναι συνυφασμένη με τη δική σου». Ας αφήσουμε τώρα τη γυναίκα που καταλήγει στην εξαχρείωση και ας επικεντρωθούμε προς το παρόν στο αν είναι ή δεν είναι σωστή η φράση «Αν αυτός ευημερεί, το ίδιο ισχύει και για σένα». Είναι αλήθεια ότι, αν αυτός ευημερεί, αυτομάτως θα ευημερείς κι εσύ; Ας πούμε ότι ο άνδρας ανοίγει μια επιχείρηση και δεν τα πάει πολύ καλά, καθώς αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, έχει πολλά προβλήματα, δεν έχει κεφάλαια, δεν έχει γνωριμίες, δεν βρίσκει καλό σημείο για να ανοίξει το μαγαζί, δεν βρίσκει σε ποια αγορά να δραστηριοποιηθεί και δεν έχει κανέναν να τον βοηθήσει. Εσύ, ως σύζυγός του, είσαι αποφασισμένη να τον ακολουθήσεις· ό,τι κι αν κάνει, δεν τον απεχθάνεσαι ποτέ και τον υποστηρίζεις άνευ όρων. Περνάει ο καιρός και η επιχείρησή του πάει καλά, ανοίγει το ένα υποκατάστημα μετά το άλλο και βγάζει όλο και περισσότερα χρήματα. Ο άνδρας σου γίνεται αφεντικό και από αφεντικό γίνεται πλούσιος μεγιστάνας. Ευημερεί, έτσι δεν είναι; Όπως λέει και το ρητό: «Όποιος έχει λεφτά γίνεται κακός». Κάτι τέτοιο είναι φυσικά πραγματικότητα σ’ αυτήν την κοινωνία και σ’ αυτόν τον κακό κόσμο. Μόλις γίνει αφεντικό και τελικά γίνει μεγιστάνας ο άνδρας σου, πόσο εύκολο είναι τότε να πέσει στη διαφθορά; Μπορεί αυτό να γίνει ανά πάσα στιγμή. Μόλις γίνει αφεντικό και αρχίσει να ευημερεί, τότε θα έχουν τελειώσει οι καλές μέρες σου. Γιατί; Θα αρχίσεις να ανησυχείς: «Μήπως έχει άλλη γυναίκα; Μήπως θα με απατήσει; Μήπως κάποια τον αποπλανά; Μήπως θα με βαρεθεί; Μήπως θα χάσει την αγάπη του;» Έχουν τελειώσει οι καλές σου μέρες; Μετά από τόσα χρόνια που ήσουν πλάι του στις δυσκολίες του, νιώθεις δυστυχισμένη και κουρασμένη. Δεν είχατε καλές συνθήκες διαβίωσης όλον αυτόν τον καιρό, έχεις πλέον προβλήματα υγείας και έχεις χάσει την ομορφιά σου. Έχεις γίνει μια χλωμή γριά. Μπορεί να μη σε βλέπει πια ως τη νεαρή, γοητευτική γυναίκα που κάποτε ερωτεύτηκε. Μπορεί να σκεφτεί: «Τώρα που είμαι πλούσιος και έχω επιρροή, βρίσκω και καλύτερη». Σιγά-σιγά απομακρύνεται, αρχίζει να κάνει διάφορες σκέψεις, αρχίζει να αλλάζει. Τότε δεν κινδυνεύεις; Αυτός έγινε μεγάλο αφεντικό κι εσύ είσαι μια χλωμή γριά. Δεν υπάρχει εδώ κάποια διαφορά και ανισότητα μεταξύ σας; Δεν είσαι πλέον ανάξιά του; Δεν σε θεωρεί κατώτερή του; Μήπως δεν σε απεχθάνεται όλο και περισσότερο; Αν ισχύουν αυτά, τότε μόλις τώρα αρχίζουν οι δύσκολες μέρες σου. Μπορεί τελικά να κάνει αυτό που θέλει και να βρει μια άλλη γυναίκα και να έρχεται όλο και λιγότερο στο σπίτι. Και όποτε γυρνάει, όλο τσακώνεται μαζί σου και έπειτα κοπανάει την πόρτα και φεύγει, και πολλές φορές χάνεται για μέρες. Το καλύτερο που έχεις να ελπίζεις, δεδομένης της σχέσης που είχατε στο παρελθόν, είναι να σου δίνει χρήματα και να καλύπτει τις ανάγκες σου. Αν κάνεις φασαρία, μπορεί ακόμη και να μη σου καλύπτει τα έξοδα διαβίωσής σου. Πώς είναι, λοιπόν, η κατάσταση; Μόνο και μόνο επειδή αρχίζει να ευημερεί, έχει βελτιωθεί καθόλου η μοίρα σου; Είσαι πιο ευτυχισμένη ή πιο δυστυχισμένη; (Πιο δυστυχισμένη.) Είσαι πιο δυστυχισμένη. Ήρθαν οι μέρες της δυστυχίας σου. Οι περισσότερες γυναίκες, όταν τους συμβαίνουν τέτοια πράγματα, κλαίνε γοερά και κάθονται να τα υπομείνουν όλα εξαιτίας αυτών που τους έλεγαν οι γονείς τους: «Μη βγάζεις τα άπλυτά σου στη φόρα». Σκέφτονται: «Θα αντέξω μέχρι να μεγαλώσει ο γιος μου και να μπορεί να με στηρίξει. Τότε θα ξεφορτωθώ τον άνδρα μου!» Κάποιες γυναίκες έχουν την τύχη να γίνει κάποια μέρα στυλοβάτης τους ο γιος τους, άλλες όμως δεν τα καταφέρνουν. Όταν το παιδί είναι ακόμα μικρό, ο άνδρας αποφασίζει να το κρατήσει και λέει στη γυναίκα του: «Φύγε, χλωμή γριά!» Μπορεί ακόμη και να την περάσουν για ζητιάνα και να την πετάξουν έξω από το ίδιο της το σπίτι. Άρα, είναι αναγκαστικό ότι κι εσύ ευημερείς όταν ευημερεί αυτός; Είναι όντως η μοίρα σου συνυφασμένη με τη δική του; (Όχι.) Αν δεν πάει καλά η επιχείρησή του ή αν δεν πηγαίνει όπως θέλει εκείνος, τότε μπορεί να συνεχίσει να σε αγαπάει, αφού έχει ανάγκη την υποστήριξη, την ενθάρρυνση, τη συντροφιά και τη φροντίδα σου, και ούτε μπορεί ούτε έχει την ευκαιρία να πέσει στη διαφθορά. Όσο εκείνος δεν ευημερεί, εσύ μπορεί να νιώθεις πιο ασφαλής και να έχεις κάποιον για συντροφιά κι έτσι θα βιώσεις τη ζεστασιά και την ευτυχία του γάμου. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι, όταν εκείνος δεν ευημερεί, κανείς από τον έξω κόσμο δεν του δίνει σημασία ούτε τον εκτιμά, κι έτσι εσύ είσαι το μόνο άτομο στο οποίο μπορεί να βασιστεί, σε προσέχει σαν τα μάτια του. Όταν είναι έτσι τα πράγματα, μπορείς να νιώσεις ασφαλής και να είσαι σχετικά καλύτερα και πιο ευτυχισμένη. Αν, όμως, καταφέρει να ευημερήσει και ανοίξει τα φτερά του και πετάξει, θα σε πάρει μαζί του εσένα; Είναι σωστό το ρητό που λένε οι γονείς: «Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος»; (Όχι, δεν είναι.) Σαφέστατα, οδηγεί τις γυναίκες σε ένα απύθμενο μαρτύριο. Είναι σωστή η αρχή: «Αν ακολουθεί το ορθό μονοπάτι, θα τον ακολουθήσω, ενώ αν δεν το κάνει, θα τον εγκαταλείψω»; Και αυτή η αρχή λάθος είναι. Το ότι θα τον παντρευτείς δεν σημαίνει ότι έχεις πουληθεί σε αυτόν, αλλά ούτε και πρέπει να τον αντιμετωπίζεις λες και είναι ξένος. Φτάνει να εκπληρώσεις τις δικές σου ευθύνες μέσα στον γάμο. Αν όλα πάνε καλά, έχει καλώς· αν δεν πάνε καλά, χωρίστε. Θα έχεις εκπληρώσει τις υποχρεώσεις σου με καθαρή συνείδηση. Αν εκείνος θέλει να εκπληρώσεις τις ευθύνες σου συντροφεύοντάς τον, τότε να το κάνεις· αλλιώς, χωρίστε. Αυτή είναι η αρχή. Είναι ανοησία και κάνει κακό η φράση «Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος». Γιατί είναι ανοησία; Γιατί δεν έχει αρχές: Ακολουθείς έναν άνδρα, ό,τι άνθρωπος κι αν είναι. Αν είναι καλός άνθρωπος, τότε η ζωή μπορεί να αξίζει. Αλλά αν δεν είναι, τότε δεν καταδικάζεις τον εαυτό σου; Ό,τι άνθρωπος κι αν είναι, λοιπόν, θα πρέπει να τηρείς σωστή στάση απέναντι στον γάμο. Πρέπει να καταλάβεις ότι μόνο η αλήθεια προσφέρει πραγματική προστασία και εξασφαλίζει ένα μονοπάτι και τις αρχές για μια αξιοπρεπή ζωή. Οι γονείς δίνουν μόνο κάποιες μικρές εμπειρίες ή στρατηγικές που βασίζονται στα συναισθήματα και στα συμφέροντά τους. Ούτε σε προστατεύουν ούτε σου δίνουν τις σωστές αρχές άσκησης αυτές οι συμβουλές. Δες, για παράδειγμα, το ρητό: «Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος». Το μόνο που κάνει αυτό το ρητό είναι να σου δημιουργήσει άγνοια σχετικά με τον γάμο, να σου στερήσει την αξιοπρέπειά σου και την ευκαιρία να επιλέξεις το ορθό μονοπάτι στη ζωή σου. Και μάλιστα, μπορεί να σε οδηγήσει να χάσεις την ευκαιρία να σωθείς. Όποια, λοιπόν, κι αν είναι η πρόθεση που κρύβουν τα λόγια των γονιών σου, είτε τα λένε από ενδιαφέρον, είτε για να σε προστατέψουν, είτε επειδή σε αγαπούν, είτε για το συμφέρον τους, είτε με οποιοδήποτε άλλο κίνητρο, εσύ πρέπει να μπορείς να διακρίνεις τα διάφορα λόγια τους. Ακόμα κι αν η αρχική τους πρόθεση είναι η δική σου ευημερία και προστασία, μην τα δέχεσαι απρόσεκτα και ανόητα. Αντίθετα, πρέπει να τα καταλάβεις και να βρεις τις κατάλληλες αρχές άσκησης με βάση τα λόγια του Θεού, όχι να βασίζεις την άσκηση και τη συμπεριφορά σου στα λόγια τους. Ακόμα πιο λάθος είναι το ρητό που έλεγαν συχνά οι προηγούμενες γενιές: «Παντρέψου έναν άνδρα για ρούχα και φαγητό». Δεν έχουν χέρια και πόδια οι γυναίκες; Μήπως δεν είναι ικανές να εξασφαλίσουν μόνες τους τα προς το ζην; Γιατί πρέπει να περιμένουν από τον άνδρα να τους εξασφαλίσει ρούχα και φαγητό; Δεν έχουν μυαλό; Τι τους λείπει σε σχέση με τους άνδρες; (Απολύτως τίποτα.) Ακριβώς, δεν τους λείπει τίποτα. Οι γυναίκες μπορούν να ζουν αυτόνομα, αυτό τους το έχει χαρίσει ο Θεός. Εφόσον μπορούν να ζουν αυτόνομα, ποιος ο λόγος να θέλουν να τις συντηρούν οι άνδρες; Δεν είναι λάθος αυτή η σκέψη; (Ναι.) Είναι μια λάθος σκέψη που τους έχουν εμφυσήσει. Δεν πρέπει οι γυναίκες να υποτιμούν και να υποβαθμίζουν τον εαυτό τους επειδή το λέει αυτό το ρητό και να περιμένουν από τους άνδρες να τους καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Φυσικά, ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να καλύπτει όλα τα έξοδα της γυναίκας και της οικογένειάς του, να της εξασφαλίζει τα ρούχα και το φαγητό της. Παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει οι γυναίκες να παντρεύονται αποκλειστικά και μόνο για να εξασφαλίσουν το φαγητό και τα ρούχα τους ή να διακατέχονται από τέτοιες σκέψεις και απόψεις. Εφόσον μπορείς να ζήσεις αυτόνομα, ποιος ο λόγος να στηρίζεσαι σ’ έναν άνδρα για να καλύψεις τις βασικές ανάγκες σου; Δεν το προκαλεί αυτό σε κάποιον βαθμό η επιρροή από τους γονείς, ο τρόπος πούμε τον οποίο σε διαμορφώνουν οι σκέψεις της οικογένειας; Μια γυναίκα που δέχεται αυτήν τη διαμορφωτική επιρροή από τη διαπαιδαγώγηση της οικογένειάς της είτε είναι τεμπέλα και δεν θέλει να κάνει τίποτα, οπότε περιμένει να της εξασφαλίσει κάποιος άλλος το φαγητό της και τα ρούχα της, είτε έχει αποδεχτεί τις σκέψεις των γονιών της και θεωρεί τις γυναίκες άχρηστες, πιστεύει ότι δεν μπορούν και δεν πρέπει να ασχολούνται οι ίδιες με το να εξασφαλίσουν το φαγητό τους και την ένδυσή τους, αλλά πρέπει να εξαρτώνται από τους άντρες. Έτσι δεν εγκαταλείπεται στην εξαχρείωση; (Ναι.) Γιατί είναι λάθος να υιοθετήσει κάποιος τέτοιες σκέψεις και απόψεις; Ποιες είναι οι συνέπειές τους; Για ποιον λόγο πρέπει να εγκαταλείψει κανείς τέτοιου είδους εξευτελιστικές σκέψεις; Ας πούμε ότι ένας άνδρας σού παρέχει φαγητό και ρούχα. Εσύ δεν τον βλέπεις ως αφέντη σου, ως ανώτερό σου, ως τον υπεύθυνο για τα πάντα; Δεν θα τον συμβουλευόσουν για κάθε ζήτημα, μικρό ή μεγάλο; (Ναι.) Αν, για παράδειγμα, πιστεύεις στον Θεό, μπορεί να σκεφτείς: «Θα ρωτήσω τον υπεύθυνο αν επιτρέπεται να πιστέψω στον Θεό· αν το επιτρέψει, θα συνεχίσω να πιστεύω, αν όχι, τότε θα σταματήσω». Πρέπει να ζητήσεις την έγκρισή του ακόμα και όταν ο οίκος του Θεού ζητά να κάνει ο καθένας τα καθήκοντά του. Αν εκείνος είναι ικανοποιημένος και συμφωνεί, τότε μπορείς να κάνεις το καθήκον σου· ειδάλλως, δεν μπορείς. Είσαι πιστή στον Θεό, αλλά εξαρτάται από τον άνδρα σου και τη συμπεριφορά του απέναντί σου το αν μπορείς ή δεν μπορείς να ακολουθήσεις τον Θεό. Μπορεί ο άνδρας σου να διακρίνει αν είναι σωστή ή λάθος αυτή η οδός; Αν ακούσεις αυτόν, θα σωθείς και θα εισέλθεις στη βασιλεία των ουρανών; Αν είναι σοφός ο άνδρας σου και μπορεί να ακούσει τη φωνή του Θεού, αν είναι ένα από τα πρόβατα του Θεού, τότε θα έχεις όφελος που είσαι μαζί του, αλλά το μόνο που συμβαίνει είναι ότι ωφελείσαι μαζί του. Αν, όμως, είναι απατεώνας και αντίχριστος και δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, τότε τι θα κάνεις; Θα συνεχίσεις να πιστεύεις; Δεν έχεις αυτιά, δεν έχεις μυαλό; Δεν ακούς τα λόγια του Θεού; Δεν μπορείς να τα καταλάβεις μόνη σου μόλις τα ακούσεις; Είναι δυνατόν τη μοίρα σου να την καθορίζει ο άνδρας σου; Αυτός ελέγχει και ενορχηστρώνει τη μοίρα σου; Έχεις πουληθεί σ’ αυτόν; Αυτά τα δόγματα τα καταλαβαίνουν όλοι ξεκάθαρα, αλλά σχετικά με κάποια προβλήματα που αφορούν τις αρχές, οι άνθρωποι έχουν την τάση να καθορίζονται ασυνείδητα από τις διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειάς τους ως προς αυτές τις σκέψεις και απόψεις. Όταν επηρεάζεσαι από αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις, πολλές φορές κρίνεις λανθασμένα και, επειδή σε καθοδηγούν οι σκέψεις που κρύβονται πίσω από αυτές τις λανθασμένες κρίσεις, κάνεις λανθασμένες επιλογές· αυτές, στη συνέχεια, σε οδηγούν σε λάθος μονοπάτι και καταστρέφεσαι. Έχασες την ευκαιρία να κάνεις το καθήκον σου, να αποκτήσεις την αλήθεια και να σωθείς. Τι σε οδήγησε στην καταστροφή; Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι ένας άνθρωπος σε παραπλάνησε, σε επηρέασε και σε κατέστρεψε· στην πραγματικότητα, όμως, ήταν η σκέψη που είχες βαθιά ριζωμένη μέσα σου που προκάλεσε την καταστροφή σου. Η κύρια αιτία, δηλαδή, που οδήγησε σ’ αυτό το αποτέλεσμα είναι η σκέψη: «Να ακολουθείς τον άντρα που θα παντρευτείς, είτε είναι κόκορας είτε σκύλος». Είναι, λοιπόν, ζωτικής σημασίας να εγκαταλείψεις αυτήν τη σκέψη.

Ας ανατρέξουμε τώρα σ’ αυτές τις σκέψεις και απόψεις των γονιών και της κάθε οικογένειας σχετικά με τις οποίες συναναστραφήκαμε και που έχουν να κάνουν με τις αρχές και τις στρατηγικές αντιμετώπισης του κόσμου, με τους κανόνες του παιχνιδιού, το πώς είναι ο κόσμος, με τη φυλή, με τους άνδρες και τις γυναίκες, με τον γάμο και άλλα παρόμοια. Υπάρχει μεταξύ αυτών έστω και μία που να είναι θετική; Μήπως μπορεί καμιά τους να σε οδηγήσει σε κάποιον βαθμό στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας; (Όχι.) Καμία ανεξαιρέτως δεν μπορεί να σε μετατρέψει σε αληθινό ή κατάλληλο δημιούργημα. Κάθε άλλο, όλες τους σου κάνουν πολύ κακό, σε διαφθείρουν μέσα από τη διαμόρφωση που προκαλούν. Λόγω αυτού, οι διάφορες λανθασμένες σκέψεις και απόψεις δεσμεύουν, ελέγχουν, επηρεάζουν και βασανίζουν σήμερα τους ανθρώπους βαθιά μέσα τους. Η οικογένεια είναι μεν βαθιά μέσα στην καρδιά του κάθε ανθρώπου ένα μέρος θαλπωρής, ένα μέρος γεμάτο παιδικές αναμνήσεις, καθώς και ένα καταφύγιο για την ψυχή, αλλά δεν πρέπει να υποτιμά κανείς τις αρνητικές επιρροές που ασκεί στους ανθρώπους. Αυτές οι λανθασμένες σκέψεις, μάλιστα, δεν διαλύονται από τη θαλπωρή της οικογένειας. Η οικογενειακή θαλπωρή και οι όμορφες αναμνήσεις που δημιουργεί η οικογένεια εξασφαλίζουν μόνο λίγη παρηγοριά και ικανοποίηση στο επίπεδο της σωματικής στοργής. Από την άλλη, σε θέματα όπως το ποια είναι η σωστή συμπεριφορά και αντιμετώπιση του κόσμου, το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει κανείς ή το ποια οπτική για τη ζωή και ποιες αξίες πρέπει να θεμελιώσει, η διαμόρφωση από την οικογένεια είναι εντελώς επιβλαβής. Υπό αυτήν την έννοια, ακόμη και πριν την ένταξή του στην κοινωνία, ήδη το άτομο έχει διαφθαρεί από τις διάφορες σκέψεις και απόψεις που επικρατούν στην οικογένεια, έχει ήδη υποβληθεί στη διαμόρφωση, στον έλεγχο και στην επιρροή όλων αυτών των λανθασμένων σκέψεων και απόψεων. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην οικογένεια δέχεται κανείς για πρώτη φορά όλες τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, ότι εκεί αρχίζουν αυτές να ενεργοποιούνται και να εφαρμόζονται ανεξέλεγκτα. Τέτοιον ρόλο παίζει η οικογένεια στη ζωή και την καθημερινότητα του καθενός. Η συναναστροφή μας πάνω σ’ αυτό το ζήτημα δεν έχει σκοπό να απαρνηθούν οι άνθρωποι τη στοργή της οικογένειας ή να αποσχιστούν εξωτερικά ή να διακόψουν τους δεσμούς τους με την οικογένειά τους. Σκοπός είναι απλώς να γίνει κατανοητή η απαίτηση να αναγνωρίσουν συγκεκριμένα, να διακρίνουν και, φυσικά, να εγκαταλείψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια και πιο πρακτικά τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που τους έχει εμφυσήσει η οικογένειά τους. Αυτήν την πρακτική πρέπει συγκεκριμένα να υιοθετεί όποιος επιδιώκει την αλήθεια όταν εξετάζει ζητήματα που σχετίζονται με την οικογένεια.

Είναι πολλά ακόμη τα ζητήματα που αφορούν την οικογένεια. Δεν είναι πολύ κοινά αυτά τα ρητά με τα οποία διαμορφώνει η οικογένεια τον άνθρωπο και πάνω στα οποία έχουμε συναναστραφεί; (Ναι, είναι.) Τα ακούς πολύ συχνά να λέγονται μέσα στις οικογένειες, αν όχι σε όλες, στις περισσότερες. Δεν είναι, λοιπόν, πολύ διαδεδομένα και αντιπροσωπευτικά; Λίγο-πολύ, η συντριπτική πλειονότητα των οικογενειών έχει εμφυσήσει αυτές τις σκέψεις και απόψεις στα παιδιά της. Κάθε ρητό πάνω στο οποίο έχουμε συναναστραφεί κάνει την εμφάνισή του με διαφορετικό τρόπο στις περισσότερες οικογένειες και το εμφυσούν σε κάθε άτομο σε διαφορετικά στάδια της ανάπτυξής του. Από τη στιγμή που αρχίζουν να εμφυσούν αυτές τις σκέψεις σε ένα άτομο, εκείνο αρχίζει να τις αποδέχεται, αποκτά κάποια γνώση γι’ αυτές, αλλά και αποδοχή απέναντί τους και στη συνέχεια, μην μπορώντας να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τις υιοθετεί ως στρατηγικές και τρόπους αντιμετώπισης του κόσμου, ώστε να ζήσει και να επιβιώσει από τότε και στο εξής. Πολλοί άνθρωποι, βέβαια, τις υιοθετούν και ως τη βάση για να αποκτήσουν γερό πάτημα στην κοινωνία. Αυτές οι σκέψεις και απόψεις δεν επηρεάζουν, λοιπόν, μόνο την καθημερινότητα του ανθρώπου, αλλά και τον εσωτερικό του κόσμο και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο μονοπάτι της επιβίωσής του. Σε κάθε ζήτημα που προκύπτει, οι άνθρωποι το χειρίζονται με βάση τις διάφορες σκέψεις και απόψεις που έχουν μέσα τους· αυτές οι σκέψεις και απόψεις, και αυτές οι αρχές και στρατηγικές για την αντιμετώπιση του κόσμου, κυριαρχούν και κατευθύνουν το άτομο σε καθένα από αυτά τα ζητήματα. Οι άνθρωποι είναι πολύ ικανοί στην εφαρμογή αυτών των λανθασμένων σκέψεων και απόψεων στην πραγματική ζωή. Αν τους καθοδηγούν διάφορες λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, είναι φυσικό να βαδίζουν σε λανθασμένο μονοπάτι. Και εφόσον λανθασμένες σκέψεις υπαγορεύουν τις πράξεις, τη συμπεριφορά, τη ζωή και την ύπαρξή τους, είναι επόμενο να είναι λανθασμένα και τα μονοπάτια που ακολουθούν στη ζωή τους. Είναι φυσικό να είναι λανθασμένο το μονοπάτι τους, αφού είναι λάθος η αφετηρία των σκέψεων που τους καθοδηγούν· αφού το μονοπάτι έχει λοξή κατεύθυνση, είναι πολύ ξεκάθαρο το τελικό αποτέλεσμα. Επηρεασμένοι και διαμορφωμένοι από τις σκέψεις της οικογένειας, οι άνθρωποι ακολουθούν το λάθος μονοπάτι, και στη συνέχεια αυτό το λάθος μονοπάτι τούς παρασέρνει και τους οδηγεί στην κόλαση και στην καταστροφή. Η κύρια αιτία, λοιπόν, της καταδίκης τους είναι οι λανθασμένες σκέψεις που έχουν διαμορφωθεί μέσα τους από την οικογένειά τους. Οι άνθρωποι πρέπει, αφού υπάρχουν αυτές οι σοβαρές συνέπειες, να εγκαταλείψουν τη διαμόρφωση που τους έχει δώσει η οικογένειά τους. Αυτήν τη στιγμή, η διαμορφωτική επιρροή των διάφορων λανθασμένων σκέψεων δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να αποδεχτούν την αλήθεια. Επειδή υπάρχουν αυτές οι λανθασμένες σκέψεις και καθοδηγούν τους ανθρώπους, εκείνοι πολλές φορές δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια και φτάνουν μέχρι και το σημείο να την απορρίψουν και να της αντισταθούν βαθιά μέσα τους. Το ακόμη χειρότερο, βέβαια, είναι ότι κάποιοι μπορεί να αποφασίσουν να προδώσουν τον Θεό. Κάπως έτσι είναι τώρα τα πράγματα, αλλά αν το δούμε μακροπρόθεσμα, αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια ή αν την προδώσουν, τότε αυτές οι λανθασμένες σκέψεις τούς στέλνουν σε ένα λανθασμένο μονοπάτι αντίθεσης απέναντι στην αλήθεια, προδοσίας και απόρριψης του Θεού. Αν τους καθοδηγεί ένα τέτοιο λανθασμένο μονοπάτι, τότε δεν μπορούν με τίποτα να σωθούν, ακόμη κι αν φαίνεται να ακούνε τα λόγια του Θεού και να αποδέχονται το έργο Του, και αυτό είναι πολύ λυπηρό. Εφόσον, λοιπόν, η επιρροή από την οικογένειά σου μπορεί να έχει τόσο σοβαρές συνέπειες, μην τις υποβαθμίζεις αυτές τις σκέψεις. Αν σε έχουν διαμορφώσει κι εσένα αντίστοιχες λανθασμένες σκέψεις από την οικογένειά σου για διάφορα ζητήματα, τότε μην τις διατηρείς άλλο· εξέτασέ τες και εγκατάλειψέ τες. Αν είναι λανθασμένη μια σκέψη και αντίθετη με την αλήθεια, όποια κι αν είναι, τότε το μόνο ορθό μονοπάτι είναι να την εγκαταλείψεις. Και ο ακριβής τρόπος άσκησης για να την εγκαταλείψεις είναι ο εξής: Δεν πρέπει πια να βασίζεις την άποψή σου, τις ενέργειες ή τους χειρισμούς σου γι’ αυτό το θέμα στις λανθασμένες σκέψεις που σου έχει εμφυσήσει η οικογένειά σου· να έχεις ως βάση και κριτήριο τα λόγια του Θεού. Κατά τη διαδικασία αυτή ενδέχεται να χρειαστεί να πληρώσεις κάποιο τίμημα, πράγμα που μπορεί να σε κάνει να νομίσεις ότι ενεργείς παρά τη θέλησή σου, ότι χάνεις το κύρος σου, ενώ μπορεί ακόμη και να ζημιωθούν τα σαρκικά σου συμφέροντα. Ωστόσο, πρέπει να επιμένεις να ασκείσαι σε ό,τι κι αν είναι αυτό που αντιμετωπίζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αρχές που Εκείνος σου λέει και να μην τα παρατάς. Η αλλαγή αυτή θα έχει σίγουρα δυσκολίες, δεν θα είναι ομαλή. Και γιατί δεν θα είναι ομαλή; Είναι σύγκρουση ανάμεσα στα αρνητικά και τα θετικά πράγματα, ανάμεσα στις κακές σκέψεις του Σατανά και την αλήθεια, αλλά και ανάμεσα στη θέληση και την επιθυμία σου να αποδεχτείς την αλήθεια και τα θετικά πράγματα απέναντι στις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις που έχεις μέσα σου. Αφού γίνεται τέτοια σύγκρουση, μπορεί να βασανιστείς και να αναγκαστείς να πληρώσεις κάποιο τίμημα. Αυτό πρέπει να κάνεις. Για να βαδίσει κάποιος στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και να σωθεί, είναι αναγκασμένος να αποδεχτεί αυτά τα πράγματα και να αντιμετωπίσει αυτές τις συγκρούσεις. Είναι σίγουρο ότι, στη διάρκεια αυτών των συγκρούσεων, θα πληρώσεις κάποιο τίμημα, θα πονέσεις και θα εγκαταλείψεις κάποια πράγματα. Τελικός στόχος αυτής της διαδικασίας, όπως κι αν μοιάζει εκείνη, είναι να καταφέρεις να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό, να κερδίσεις την αλήθεια και να φτάσεις στη σωτηρία. Κάθε τίμημα, λοιπόν, που καταβάλλεται γι’ αυτόν τον στόχο αξίζει τον κόπο, διότι αυτός ο στόχος είναι ο πιο σωστός και είναι αυτό που πρέπει να επιδιώξεις για να γίνεις κατάλληλο δημιούργημα. Όση προσπάθεια κι αν πρέπει να καταβάλεις, όποιο κι αν είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για να επιτύχεις αυτόν τον στόχο, δεν πρέπει να συμβιβάζεσαι, να υπεκφεύγεις ή να φοβάσαι, γιατί εφόσον επιδιώκεις την αλήθεια και έχεις ως στόχο να έχεις φόβο Θεού, να αποφεύγεις το κακό και να σωθείς, δεν είσαι μόνος σου σε καμία σύγκρουση και σε καμία μάχη. Έχεις τα λόγια του Θεού κοντά σου· ο Θεός και τα λόγια Του είναι το στήριγμά σου, οπότε δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Από όλα αυτά, λοιπόν, καταλαβαίνεις ότι όλες τις λανθασμένες διαμορφωμένες σκέψεις, είτε προέρχονται από την οικογένεια είτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή, πρέπει να επιλέξεις να τις εγκαταλείψεις. Για παράδειγμα, μόλις συναναστραφήκαμε σχετικά με αυτό που σου λέει πολλές φορές η οικογένειά σου: «Δεν πρέπει ποτέ να σκοπεύει κανείς να κάνει κακό στους άλλους, αλλά θα πρέπει πάντα να φυλάγεται μήπως του κάνουν κακό οι άλλοι». Στην ουσία, είναι πολύ απλό να εγκαταλείψεις αυτήν τη σκέψη: Απλώς να εφαρμόσεις στις ενέργειές σου τις αρχές που λέει στους ανθρώπους ο Θεός. «Τις αρχές που λέει στους ανθρώπους ο Θεός» —είναι αρκετά ευρύ το πλαίσιο που περιλαμβάνει αυτή η φράση. Πώς μπορεί συγκεκριμένα να γίνει πράξη; Δεν χρειάζεται ούτε να αναλύσεις αν έχεις πρόθεση να κάνεις κακό σε κανέναν ούτε να προφυλαχθείς από τους άλλους. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Πρέπει, αφενός, να μπορείς να διατηρείς με σωστό τρόπο αρμονικές σχέσεις με τους άλλους· και αφετέρου, πρέπει όταν αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, να διακρίνεις τι είδους άνθρωποι είναι με βάση τα λόγια του Θεού και με κριτήριο την αλήθεια, και στη συνέχεια να τους συμπεριφέρεσαι με βάση τις αντίστοιχες αρχές. Τόσο απλό είναι. Τους αδελφούς και τις αδελφές να τους μεταχειρίζεσαι ως τέτοιους· όσους είναι σοβαροί στην επιδίωξή τους και κάνουν θυσίες και δαπανούν τον εαυτό τους να τους μεταχειρίζεσαι ως αδελφούς και αδελφές που εκτελούν το καθήκον τους με ειλικρίνεια. Τους δύσπιστους που δεν θέλουν να εκτελέσουν το καθήκον τους, που το μόνο που θέλουν είναι να ζήσουν τη ζωή τους, μην τους αντιμετωπίζεις ως αδελφούς και αδελφές, αλλά ως άπιστους. Πρέπει να εξετάζεις τι είδους άνθρωποι είναι αυτά τα άτομα, τη διάθεσή τους, την ανθρώπινη φύση τους και τη στάση που έχουν απέναντι στον Θεό και την αλήθεια. Αν μπορούν να δεχτούν την αλήθεια και είναι πρόθυμοι να την κάνουν πράξη, να τους αντιμετωπίζεις ως αληθινούς αδελφούς και αδελφές, ως οικογένεια. Αν έχουν κακή ανθρώπινη φύση και μένουν μόνο στα λόγια όσον αφορά την πρόθυμη άσκηση της αλήθειας και, παρόλο που μπορούν να συζητήσουν για το δόγμα, δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια, τότε να τους μεταχειρίζεσαι ως απλούς δουλευτές και όχι ως οικογένεια. Και τι σου λένε αυτές οι αρχές; Σου λένε με ποια αρχή να αντιμετωπίζεις τα διάφορα είδη ανθρώπων· πρόκειται για μια αρχή που έχουμε συζητήσει πολλές φορές, η οποία είναι το να αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους με σοφία. Ο όρος «σοφία» είναι αρκετά γενικός, πιο συγκεκριμένα, όμως, σημαίνει να αντιμετωπίζεις τα διάφορα είδη ανθρώπων με ξεχωριστές μεθόδους και αρχές, οι οποίες να βασίζονται πάντα στην αλήθεια και όχι στα δικά σου συναισθήματα, στις προτιμήσεις σου, στις απόψεις σου, στα πλεονεκτήματα και στα μειονεκτήματα που σου προσφέρουν ή στην ηλικία τους· πρέπει να βασίζονται μόνο στα λόγια του Θεού. Την ώρα, λοιπόν, που αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους, δεν είναι ανάγκη να εξετάσεις αν έχεις πρόθεση να κάνεις κακό στους άλλους ή να προφυλαχθείς απ’ αυτούς. Αν βασίζεις τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους στις αρχές και στις μεθόδους που σου έχει δώσει ο Θεός, θα αποφύγεις όλους τους πειρασμούς και τις συγκρούσεις. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Αυτήν την αρχή μπορείς να την ακολουθήσεις και όταν αντιμετωπίζεις τον κόσμο των απίστων. Δηλαδή, θα σκέφτεσαι κάθε φορά που βλέπεις κάποιον: «Είναι κακός, είναι ένας διάβολος, ένας δαίμονας, ένας κακοποιός ή ένας απατεώνας. Δεν είναι ανάγκη να προφυλαχθώ απ’ αυτόν· ούτε θα του δώσω σημασία ούτε θα τον προκαλέσω. Αν χρειάζεται να αλληλεπιδράσω μαζί του στο πλαίσιο του έργου μου, τότε θα το χειριστώ με επισημότητα και αμεροληψία, ενώ αν δεν χρειάζεται, δεν πρόκειται να έρθω σε επαφή μαζί του και ούτε πρόκειται να τον υπερασπιστώ ούτε να τον καλοπιάσω. Δεν θα μπορέσει να βρει κάτι να με κατηγορήσει. Αν θελήσει να με εκφοβίσει, έχω τον Θεό και σ’ Αυτόν θα βασιστώ. Αν, βέβαια, τον αφήσει ο Θεός να με εκφοβίσει, τότε θα το αποδεχτώ και θα υποταχθώ σ’ αυτό. Χωρίς την άδεια του Θεού, ούτε μια τρίχα απ’ τα μαλλιά μου δεν θα μπορέσει να πειράξει». Δεν είναι αληθινή πίστη αυτό; (Ναι.) Έχε αληθινή πίστη και μην τον φοβάσαι. Μη λες ότι δεν είναι παρά ένας μικροκακοποιός ή ένα ασήμαντο άτομο: Αυτήν την αρχή τηρούμε ακόμα κι όταν έχουμε να κάνουμε με τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα. Εσύ συζητάς με τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα αν σου απαγορεύει να πιστέψεις στον Θεό; Του κάνεις κήρυγμα; (Όχι.) Γιατί δεν το κάνεις; (Είναι άσκοπο να κάνεις κήρυγμα στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα.) Είναι ένας διάβολος, ανάξιος να ακούσει κηρύγματα. Δεν πρέπει να πετάμε μαργαριτάρια στα γουρούνια. Η αλήθεια δεν απευθύνεται στα θηρία ή στους διαβόλους· απευθύνεται στους ανθρώπους. Ακόμα και να μπορούσαν να καταλάβουν οι διάβολοι και τα θηρία, δεν θα τους κήρυττε κανείς την αλήθεια. Δεν είναι άξιοι γι’ αυτό! Πώς σου φαίνεται αυτή η αρχή; (Καλή.) Πώς φέρεσαι σε όσους έχουν κακή ανθρώπινη φύση, είναι πονηροί, μπερδεμένοι και παράλογοι νταήδες μέσα στην εκκλησία ή σε όσους έχουν κάποια εξουσία στην κοινωνία, κατάγονται από σπουδαίες οικογένειες ή κατέχουν κάποια σημαντική θέση; Να τους φέρεσαι όπως τους αρμόζει. Αν είναι αδελφοί και αδελφές, να έχεις σχέσεις μαζί τους. Αν δεν είναι, μην ασχολείσαι μαζί τους και αντιμετώπισέ τους σαν να είναι δύσπιστοι. Εάν ανταποκρίνονται στις αρχές για τη διάδοση του ευαγγελίου, τότε να τους το διαδώσεις. Αν δεν κάνουν για αποδέκτες του ευαγγελίου, τότε μην τους συναντάς και μην έχεις καμία επαφή μαζί τους σ’ αυτήν τη ζωή. Τόσο απλό είναι. Όσον αφορά τους διαβόλους και τους σατανάδες, από αυτούς δεν χρειάζεται να φυλάγεσαι, ούτε να συνωμοτείς για να τους παγιδεύσεις ούτε να τους εκδικηθείς. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να τους αγνοήσεις. Μην τους προκαλείς και μην έχεις καμία επαφή μαζί τους. Αν, για κάποιον λόγο, δεν μπορείς να αποφύγεις την αλληλεπίδραση και τις σχέσεις μαζί τους, τότε να αντιμετωπίζεις τα θέματα με επισημότητα και αμεροληψία, αλλά και με βάση τις αρχές. Τόσο απλό είναι. Αν τηρήσεις τις αρχές και τις μεθόδους που μαθαίνει ο Θεός στους ανθρώπους για να ενεργούν και να συμπεριφέρονται, θα μπορέσεις να συμπεριφέρεσαι αξιοπρεπώς και να ζεις με όλο και περισσότερη ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτά που σου μαθαίνουν οι γονείς σου φαινομενικά μοιάζουν να σε προστατεύουν και να σε προσέχουν. Στην πραγματικότητα, όμως, σε παραπλανούν και σε ωθούν σε τεράστια βάσανα. Δεν σου μαθαίνουν μια ορθή οδό ούτε μια σοφή προσέγγιση για τη συμπεριφορά. Αντίθετα, πρόκειται για έναν ύπουλο και κατάπτυστο τρόπο που είναι αντίθετος και άσχετος με την αλήθεια. Αν, λοιπόν, αποδέχεσαι μόνο τις σκέψεις που σου έχουν διαμορφώσει οι γονείς σου, τότε σου είναι πολύ δύσκολο και κοπιαστικό να αποδεχτείς την αλήθεια και να την κάνεις πράξη. Θα μπορέσεις, όμως, να αποδεχτείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια πολύ πιο εύκολα αν βρεις το κουράγιο να εγκαταλείψεις τις σκέψεις που σου έχει επιβάλει η οικογένειά σου σχετικά με τη συμπεριφορά και τις αρχές αντιμετώπισης του κόσμου.