Την προηγούμενη φορά, είχαμε συζητήσει και ένα ακόμη θέμα, αυτό της εγκατάλειψης των διαμορφωτικών επιρροών που σου ασκεί η οικογένειά σου. Οι διαμορφωτικές επιρροές που ασκεί η οικογένεια σε κάποιον αρχίζουν από τη νεαρή του ηλικία. Καθώς αυτός ενηλικιώνεται, αρχίζει σιγά-σιγά να εφαρμόζει στη ζωή του αυτές τις διαμορφωμένες σκέψεις και απόψεις. Μέχρι να αποκτήσει κάποια ζωή-εμπειρία, κάνει ανεμπόδιστα πράξη αυτές τις σκέψεις και απόψεις που του έχει διαμορφώσει η οικογένειά του, και με αυτές ως βάση έχει υιοθετήσει διάφορες αρχές, μεθόδους και κόλπα για το πώς να αντιμετωπίζει τα πράγματα. Όλες αυτές οι αρχές, οι μέθοδοι και τα κόλπα είναι ακόμη πιο εξεζητημένα, και πιο συγκεκριμένα, ενώ περισσότερο απ’ όλους ωφελούν τον ίδιο. Θα έλεγε κανείς ότι οι διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειας αποτελούν το εφαλτήριο για τη μετάβαση κάθε ανθρώπου στην κοινωνία και στις συλλογικές ομάδες, με βάση το οποίο, όταν ζει κανείς στην κοινωνία μαζί με άλλους ανθρώπους, μπορεί να αντιμετωπίζει τα πράγματα με διάφορες μεθόδους και κόλπα, χωρίς να τον εμποδίζει κανένας. Αφού αυτές οι διαμορφωτικές επιρροές που ασκεί η οικογένεια αποτελούν ένα εφαλτήριο, είναι βαθιά χαραγμένες και ριζωμένες στην καρδιά του καθενός. Επηρεάζουν τη ζωή του κάθε ανθρώπου, τη συμπεριφορά και τις πράξεις του, καθώς και την οπτική του για τη ζωή. Όμως, επειδή αυτές οι διαμορφωτικές επιρροές δεν είναι θετικές, οι άνθρωποι πρέπει καθώς επιδιώκουν την αλήθεια, να τις εγκαταλείψουν. Δεν μας απασχολεί αν οι σκέψεις και οι απόψεις που σου διαμορφώνουν αυτές οι επιρροές σχηματίζονται στα ενδόμυχα της καρδιάς σου ή αλλού, αν έχουν ή δεν έχουν κυρίαρχη θέση βαθιά μέσα σου. Φυσικά, δεν έχει σημασία ούτε αν αυτές οι σκέψεις και απόψεις έχουν ήδη επιβεβαιωθεί ως αληθείς ή αν τις έχεις κάνει πράξη για όσο υπάρχεις. Αυτές οι διαμορφωτικές επιρροές θα επηρεάσουν με ποικίλους τρόπους τη ζωή σου, τόσο τώρα όσο και στο μέλλον, ενώ θα επηρεάσουν και το τι μονοπάτι θα επιλέξεις για τη ζωή σου, καθώς και τη στάση και τις αρχές με τις οποίες αντιμετωπίζεις τα πράγματα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι περισσότερες οικογένειες μαθαίνουν στα παιδιά τους τα πιο κλασικά κόλπα και φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, ούτως ώστε να μπορέσουν να ζήσουν και να επιβιώσουν μέσα στην κοινωνία. Για παράδειγμα, την προηγούμενη φορά συναναστραφήκαμε σχετικά με διάφορα πράγματα που λένε πάντοτε οι γονείς, όπως: «Οι άνθρωποι χρειάζονται την υπερηφάνεια τους όπως ένα δέντρο χρειάζεται τον φλοιό του» και «Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του όπου μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει», ή τα ρητά «Πρέπει να υπομείνεις μεγάλα βάσανα για να βγεις νικητής» και «Το πουλί που βγάζει έξω το κεφάλι είναι αυτό που πυροβολείται». Ποια άλλα είχαμε αναφέρει; «Η αρμονία είναι θησαυρός· η μακροθυμία είναι εξαιρετική ικανότητα» και «Εκείνος που λέει πολλά σφάλλει συχνά». Όλες αυτές οι ιδέες και απόψεις που σου έχει διαμορφώσει η οικογένειά σου, είτε τις εφαρμόζεις και τις κάνεις πράξη ρητά στη ζωή σου είτε όχι, είναι το εφαλτήριό σου. Τι σημαίνει ο όρος «εφαλτήριο»; Σημαίνει κάτι που σε εμπνέει και σε ωθεί να αποδεχτείς τις φιλοσοφίες του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Αυτά τα ρητά που έχεις ακούσει από την οικογένειά σου σου έχουν διαμορφώσει έναν πολύ στοιχειώδη τρόπο να αντιμετωπίζεις τον κόσμο και να επιβιώνεις. Σκοπός ήταν με το που γίνεις μέλος αυτής της κοινωνίας, να δουλεύεις σκληρά για να επιδιώξεις τη φήμη, το κέρδος και τη θέση σου, να προσπαθείς να μεταμφιέζεσαι καλύτερα και να τυλίγεσαι με ωραίο περιτύλιγμα, και να πασχίζεις να αποκτήσεις εξέχουσα θέση μεταξύ των ανθρώπων, να φτάσεις στην κορυφή και να παραμείνεις εκεί. Αυτές οι επιρροές βάσει των οποίων σε έχει διαμορφώσει η οικογένειά σου αποτελούν για σένα κανόνες και κόλπα για να αντιμετωπίζεις τον κόσμο, τα οποία σε ωθούν να ενταχθείς στην κοινωνία και να γίνεις ένα με τις κακές τάσεις.

Την προηγούμενη φορά είχαμε συναναστραφεί πάνω στις διαμορφωτικές επιρροές που ασκεί στους ανθρώπους η οικογένειά τους. Υπάρχουν ακόμα πολύ περισσότερες διαμορφωτικές επιρροές από αυτές που αναφέραμε, οπότε ας συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτές. Για παράδειγμα, κάποιοι γονείς λένε στα παιδιά τους: «Μεταξύ τριών τυχαίων ανθρώπων που περπατούν μαζί, τουλάχιστον ένας μπορεί να γίνει δάσκαλός μου». Ποιος το είπε αυτό; (Ο Κομφούκιος.) Όντως, ο Κομφούκιος το είπε. Κάποιοι γονείς λένε στα παιδιά τους: «Μάθε τέχνη κι ασ’ τηνε κι αν πεινάσεις πιάσ’ τηνε. Μόλις μάθεις μια δεξιότητα, θα αποκτήσεις εξειδίκευση και δεν θα μείνεις ποτέ χωρίς δουλειά, θα είσαι πάντα η αυθεντία στην οποία θα στρέφονται όλοι. Ένας αρχαίος σοφός το έθεσε πολύ σωστά: “Μεταξύ τριών τυχαίων ανθρώπων που περπατούν μαζί, τουλάχιστον ένας μπορεί να γίνει δάσκαλός μου”. Κάθε φορά που έρχεσαι σε επαφή με άλλους ανθρώπους, ψάξε να βρεις ποιος έχει κάποια εξειδίκευση σε έναν τομέα. Μάθε κρυφά τη δεξιότητα που έχει χωρίς να το καταλάβει, και τότε μόλις τη μάθεις καλά, θα την κατακτήσεις και θα μπορείς κι εσύ να βγάλεις λεφτά απ’ αυτήν για να συντηρείσαι και να μη σου λείψει ποτέ τίποτα». Τι στόχο έχουν οι γονείς σου όταν σε βάζουν να μαθαίνεις δεξιότητες ενώ βρίσκεσαι ανάμεσα στους άλλους; (Να προκόψω στην κοινωνία.) Θέλουν να μάθεις δεξιότητες για να δυναμώσεις και να φτάσεις στην κορυφή. Θέλουν να βρεις τον τρόπο να μαθαίνεις κρυφά τις δεξιότητες των άλλων και σιγά-σιγά να γίνεσαι δυνατότερος. Αν γίνεις πολύ δυνατός ανάμεσα στους υπόλοιπους ανθρώπους, θα εξασφαλίσεις τον βιοπορισμό σου, ενώ θα αποκτήσεις και φήμη και οφέλη, τα οποία θα κάνουν τους ανθρώπους να σε εκτιμήσουν πολύ. Χωρίς πραγματικές δεξιότητες, δεν θα σε έχει κανείς σε μεγάλη εκτίμηση. Πρέπει, λοιπόν, να βρεις τον τρόπο να μαθαίνεις κρυφά τις δεξιότητες των άλλων, να μαθαίνεις τα προτερήματα και τις δεξιότητές τους, με αποτέλεσμα να δυναμώνεις σιγά-σιγά μέχρι να φτάσεις στην κορυφή. Κάποιοι γονείς λένε στα παιδιά τους: «Αν θέλεις να δείχνεις αξιοπρεπής όταν κοιτούν οι άλλοι, τότε πρέπει να υποφέρεις όταν δεν κοιτούν». Το κάνουν αυτό με σκοπό τα παιδιά τους να κερδίσουν την εκτίμηση και τον σεβασμό των άλλων. Πρέπει όταν δεν σε βλέπουν οι άλλοι να εργάζεσαι σκληρά και με ζήλο, να αντέχεις μεγάλες ταλαιπωρίες με σκοπό να μάθεις δεξιότητες. Μόλις τις αποκτήσεις, θα μπορείς να τους εντυπωσιάσεις όλους με την ευφυΐα σου, ενώ όποιος σε περιφρονεί ή σε εκφοβίζει, εσύ θα του επιδεικνύεις τα ταλέντα σου και δεν θα τολμάει πια να σε εκφοβίσει κανείς. Θα έχεις, λοιπόν, κάποιες δεξιότητες, κι έτσι ακόμα κι αν μοιάζεις συνηθισμένος, κοινός, δεν κάνεις μεγάλη εντύπωση σε κανέναν και δεν μιλάς πολύ, οι συνηθισμένοι άνθρωποι θα είναι ανίκανοι να κατανοήσουν αυτές τις τεχνικές σου ικανότητες. Γι’ αυτόν τον λόγο θα κερδίσεις τον θαυμασμό όλων, και όσοι βρίσκονται κοντά σου θα νιώθουν μειονεκτικά και θα θεωρούν ότι μπορείς να τους βοηθήσεις. Δεν αυξάνεται έτσι η αξία σου στην κοινωνία; Και όσο αυξάνεται η αξία σου, δεν δείχνεις πιο αξιοπρεπής; Για να κερδίσεις διακεκριμένη θέση ανάμεσα στους υπόλοιπους ανθρώπους, θα χρειαστεί να αντέξεις διάφορες δυσκολίες και βάσανα την ώρα που δεν σε βλέπει κανείς. Πρέπει να καταπιείς όλες τις δυσκολίες και τα βάσανα που θα συναντήσεις και να μην το βάλεις κάτω. Τελικά, μόλις καταλάβουν όλοι πόσες ικανότητες έχεις, θα αποδειχθεί ότι όλα τα βάσανά σου άξιζαν τον κόπο. Τι σκοπό έχουν οι γονείς σου όταν σου λένε: «Αν θέλεις να δείχνεις αξιοπρεπής όταν κοιτούν οι άλλοι, τότε πρέπει να υποφέρεις όταν δεν κοιτούν»; Το λένε για να αποκτήσεις υψηλή θέση ανάμεσα στους άλλους και να σε εκτιμούν όλοι, να μην προβαίνουν σε διακρίσεις εις βάρος σου και να μη σε εκφοβίζει κανένας. Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο θα απολαμβάνεις τα ωραία πράγματα που υπάρχουν στη ζωή, αλλά και θα σε σέβονται και θα σε υποστηρίζουν όλοι. Όσοι έχουν τέτοια θέση στην κοινωνία όχι μόνο δεν δέχονται εκφοβισμό, αλλά και όλα τους πάνε καλά, όπου κι αν πάνε. Όποτε σε βλέπουν να πλησιάζεις, θα λένε: «Ω να ‘σαι, σε τι οφείλουμε τη χαρά της επίσκεψής σου; Μεγάλη μας τιμή που ήρθες! Έχεις μήπως καμιά κάποια δουλειά; Θα την κάνω εγώ για σένα. Α, εισιτήρια θέλεις να αγοράσεις; Δεν υπάρχει λόγος να στέκεσαι στην ουρά. Θα σου βρω εγώ την καλύτερη θέση. Φίλοι δεν είμαστε;» Εσύ, βλέποντας όλα αυτά, σκέφτεσαι: «Πω πω, αυτή η περίοπτη θέση που έχω κάνει θαύματα. Δίκιο έχουν οι πρεσβύτεροι που λένε: “Αν θέλεις να δείχνεις αξιοπρεπής όταν κοιτούν οι άλλοι, τότε πρέπει να υποφέρεις όταν δεν κοιτούν”. Έτσι είναι η κοινωνία, περιστρέφεται υπερβολικά γύρω από την πραγματικότητα! Αν δεν είχα τέτοια φήμη, κανείς δεν θα μου έδινε σημασία. Αν στήνεσαι στην ουρά σαν κανονικός άνθρωπος, οι άλλοι μπορεί να σε περιφρονήσουν και να σε κάνουν σκουπίδι, και μάλιστα μπορεί όταν φτάσει η σειρά σου, να µην σου πουλήσουν καν». Όταν είσαι στο νοσοκομείο και στέκεσαι στην ουρά για να σε δει ένας γιατρός, σε βλέπει κάποιος από την άλλη άκρη του διαδρόμου και σου λέει: «Εσύ δεν είσαι ο τάδε; Για ποιον λόγο στέκεσαι στην ουρά; Θα σου βρω αμέσως έναν γιατρό για να μην περιμένεις». Εσύ απαντάς: «Δεν έχω πληρώσει ακόμα». Κι εκείνος σου λέει: «Δεν χρειάζεται, θα πληρώσω εγώ». Εσύ το συλλογίζεσαι και λες από μέσα σου: «Ωραία είναι να είσαι γνωστός. Δεν πήγαν τελικά χαμένοι τόσοι κόποι την ώρα που δεν κοιτούσε κανείς. Πράγματι έχω πλέον ειδική μεταχείριση από την κοινωνία. Τόσο πολύ περιστρέφεται γύρω από την πραγματικότητα η κοινωνία, που μόνο και μόνο επειδή είσαι διάσημος, σε αποδέχονται όλοι. Είναι τέλειο!» Χαίρεσαι και πάλι που δεν πήγαν χαμένοι όλοι οι κόποι σου και σκέφτεσαι ότι άξιζε να περάσεις όλες αυτές τις δυσκολίες και τα βάσανα την ώρα που δεν κοιτούσε κανένας! Αυτό σε εντυπωσιάζει συνέχεια: «Στο νοσοκομείο, δεν χρειάζεται να περιμένω στην ουρά για τον γιατρό», σκέφτεσαι. «Όταν αγοράζω αεροπορικά εισιτήρια, βρίσκω καλές θέσεις. Όπου κι αν πάω, έχω ειδική μεταχείριση. Έχω τόση επιρροή, που μπορώ ακόμα και να μπω κάπου από την πίσω πόρτα. Είναι φοβερό αυτό! Μια χαρά είναι έτσι η κοινωνία, δεν χρειάζεται να υπάρχει ισότητα. Ας πάρει ο καθένας ό,τι του αναλογεί. Αν δεν υποφέρεις την ώρα που δεν βλέπει κανένας, μπορείς όταν βλέπουν οι άλλοι να φανείς αξιοπρεπής; Πάρε για παράδειγμα εμένα. Όταν δεν κοιτούσε κανείς, υπέφερα με σκοπό όταν κοιτάξουν, να λάβω τέτοια ειδική μεταχείριση· το αξίζω». Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, σε τι βασίζονται οι άνθρωποι για τις επαφές τους με τους άλλους και για να πετύχουν αυτά που θέλουν στην κοινωνία; Στηρίζονται στα ταλέντα και τις δεξιότητές τους, ώστε να μπορούν να κάνουν διάφορα πράγματα. Δεν έχει να κάνει με το ταλέντο του καθενός το κατά πόσο θα πετύχει στις προσπάθειές του ή το πόσο καλά θα κάνει το οτιδήποτε στην κοινωνία, ούτε έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση του, ούτε με το αν ο ίδιος κατέχει την αλήθεια. Στην κοινωνία δεν υπάρχει ούτε δικαιοσύνη ούτε ισότητα. Αν, λοιπόν, δουλέψεις αρκετά, αν αντέχεις τις ταλαιπωρία την ώρα που δεν κοιτάζει κανένας άλλος και αν είσαι τυραννικός και σκληρός, μπορείς να κερδίσεις υψηλή θέση μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι ακριβώς γινόταν στο παρελθόν, που οι άνθρωποι διαγωνίζονταν για το ποιος θα γίνει δάσκαλος στον κόσμο των πολεμικών τεχνών, και για να το πετύχουν υπέφεραν πολύ και έκαναν προπόνηση για πολλά μερόνυχτα, μέχρι τελικά να κατακτήσουν κάθε πολεμική τέχνη που υπήρχε στις διάφορες σχολές και να καταλήξουν σε ένα δικό τους μοναδικό στυλ, στο οποίο εξασκούνταν πάρα πολύ μέχρι να γίνουν άτρωτοι. Και τελικά τι έγινε; Στα τουρνουά των πολεμικών τεχνών, κέρδισαν πολλούς μαχητές από τις μεγαλύτερες σχολές και στον κόσμο των πολεμικών τεχνών κέρδισαν τον τίτλο του δασκάλου. Ήταν διατεθειμένοι να υπομείνουν κάθε μορφής βάσανα, και όταν δεν τους έβλεπε κανείς, έκαναν προπόνηση ακόμη και σε κάποιες σκοτεινές τέχνες, με σκοπό να παρουσιαστούν αξιοπρεπείς μπροστά στους άλλους. Ύστερα από οκτώ-δέκα χρόνια προπόνησης, απέκτησαν τόση εμπειρία, που κανείς από τον κόσμο των πολεμικών τεχνών δεν μπορούσε ούτε να τους νικήσει στο αγώνισμα, ούτε να τους δολοφονήσει έξω από το ρινγκ. Ακόμη και δηλητήριο να έπιναν, το σώμα τους το απέβαλλε. Έτσι παγίωσαν τη θέση τους ως δάσκαλοι στον κόσμο των πολεμικών τεχνών και κανείς δεν μπορούσε να την απειλήσει. Αυτό ακριβώς είναι το να δείχνεις αξιοπρεπής στους άλλους. Στην αρχαιότητα οι άνθρωποι, για να εμφανίζονται αξιοπρεπείς στους άλλους, έδιναν αυτοκρατορικές εξετάσεις και κέρδιζαν ακαδημαϊκές διακρίσεις. Στην εποχή μας, πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο, δίνουν εξετάσεις για να τους δεχτούν σε κάποιο μεταπτυχιακό και προχωρούν σε διδακτορικές σπουδές. Επιμένουν κι αυτοί να μελετούν παρά τις αντιξοότητες, και τους βγαίνει το λάδι να μαθαίνουν άχρηστα πράγματα, από το πρωί ως το βράδυ, χρόνο με τον χρόνο. Κάποιες φορές είναι πολύ κουρασμένοι και δεν θέλουν να διαβάσουν άλλο. Θέλουν να κάνουν ένα διάλειμμα, αλλά οι γονείς τους τους μαλώνουν λέγοντας: «Πότε θα δείξεις την παραμικρή προοπτική; Αν εξακολουθείς να θέλεις να παρουσιαστείς αξιοπρεπής ενώπιον των άλλων, πώς θα το πετύχεις χωρίς να υποφέρεις όταν δεν κοιτάζει κανείς; Δεν θα πεθάνεις κιόλας αν δεν κάνεις διάλειμμα! Άντε να διαβάσεις! Άντε να κάνεις τα μαθήματά σου!» Εκείνοι απαντούν: «Τα τελείωσα τα μαθήματά μου και έκανα επανάληψη σε αυτά που είχα για σήμερα. Θα με αφήσεις να χαλαρώσω λίγο;» Οι γονείς, όμως, απαντάνε: «Με τίποτα. Αν θέλεις να δείχνεις αξιοπρεπής όταν κοιτούν οι άλλοι, τότε πρέπει να υποφέρεις όταν δεν κοιτούν». Αφού το συλλογιστούν, μονολογούν: «Για το καλό μου τα κάνουν όλα αυτά οι γονείς μου. Γιατί είμαι τόσο ξεροκέφαλος και με νοιάζει μόνο η διασκέδαση; Πρέπει να κάνω ό,τι μου λένε! Λένε ότι όποιος δεν ακούει τους μεγαλύτερους, κακό του κεφαλιού του, οπότε πρέπει να ακούω τους γονείς μου. Έτσι θα είναι για όσο ζουν. Αν δεν τους βγάλω ασπροπρόσωπους, θα απογοητευτούν. Εξάλλου, μικρός είμαι ακόμα, τι πειράζει να ταλαιπωρηθώ λίγο σε βάθος χρόνου;» Με αυτό κατά νου, διαβάζουν με όλη τους την ενέργεια, κάνουν και την καθημερινή μελέτη τους και επανάληψη. Ξενυχτούν διαβάζοντας και όσο κουρασμένοι κι αν είναι, δεν πτοούνται. Οι άνθρωποι στην πορεία της ζωής τους γαλουχούνται διαρκώς από τις διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειάς τους, οι οποίες έχουν τη μορφή ιδεών και εκφράσεων σαν κι αυτήν: «Αν θέλεις να δείχνεις αξιοπρεπής όταν κοιτούν οι άλλοι, τότε πρέπει να υποφέρεις όταν δεν κοιτούν». Αυτές οι ιδέες και οι εκφράσεις είναι το κίνητρο και η ενθάρρυνσή τους. Όταν δεν τους βλέπει κανείς, μαθαίνουν διαρκώς δεξιότητες και γνώσεις, και όλα αυτά για να έχουν ένα μέλλον με προοπτικές και για να δείχνουν αξιοπρεπείς απέναντι στους άλλους. Για να φανούν πιο δυνατοί, εφοδιάζονται με διάφορες γνώσεις και δεξιότητες. Επίσης, αναζητούν τα κατορθώματα των αρχαίων ή κάποιων επιτυχημένων ανθρώπων, με σκοπό να πάρουν μια ώθηση και να ξυπνήσουν το μαχητικό τους πνεύμα. Και ο λόγος για τον οποίο τα κάνουν όλα αυτά είναι να αποβάλουν μελλοντικά τη φτώχεια, τη μετριότητα και την ταπεινότητα και να αλλάξουν τη μοίρα τους· αντί, δηλαδή, να υφίστανται διακρίσεις, να γίνουν ανώτεροι, μέλη μιας ελίτ και να κερδίσουν τον θαυμασμό των άλλων. Αυτές οι διαμορφωτικές επιρροές που τους ασκεί η οικογένειά τους περνούν ξανά και ξανά από το μυαλό τους. Ώσπου σιγά-σιγά, αυτά τα σχόλια και τα ρητά παγιώνονται μέσα τους ως ιδέες και απόψεις, ως τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουν τον κόσμο, και με βάση αυτά βλέπουν πλέον την ύπαρξη, αυτά έχουν ως στόχο στην επιδίωξή τους.

Κάποιοι γονείς λένε στα παιδιά τους: «Μάθε να πιάνεις φιλίες με τους άλλους. Είναι όπως λέει και το ρητό: “Όπως ένας φράχτης χρειάζεται να στηριχθεί από τρεις πασσάλους, έτσι και ένας ικανός άνθρωπος χρειάζεται τη στήριξη τριών ανθρώπων”. Μέχρι και ο Τσιν Χούι, εκείνος ο κατάπτυστος πολιτικός της δυναστείας Σονγκ^[α], είχε τρεις φίλους. Να μάθεις να τα πηγαίνεις καλά με όλους και να έχεις καλές σχέσεις σε κάθε περιβάλλον. Πρέπει τουλάχιστον να έχεις κάποιους στενούς φίλους. Όταν ενταχθείς στην κοινωνία, θα συναντήσεις πάρα πολλές δυσκολίες στη ζωή σου, στη δουλειά σου και στις συναλλαγές σου. Χωρίς μερικούς φίλους να σε βοηθάνε, θα αναγκάζεσαι να αντιμετωπίζεις μόνος σου κάθε λογής δυσκολίες και δυσάρεστες καταστάσεις. Αν μάθεις κάποια κόλπα και τα χρησιμοποιήσεις για να βρεις μερικούς κολλητούς, τότε στις δυσάρεστες καταστάσεις και στις δυσκολίες που συναντάς, οι κολλητοί σου θα είναι εκεί για να σε βγάλουν από τους μπελάδες και να σε βοηθήσουν να πετύχεις αυτά που θέλεις. Για να καταφέρεις σπουδαία πράγματα, σταμάτα να το παίζεις υπεράνω και κάνε φίλους. Πρέπει να έχεις στο πλευρό σου πολλούς ισχυρούς ανθρώπους σαν στηρίγματα για τις προσπάθειές σου, για τη ζωή και την ύπαρξή σου στο μέλλον. Πρέπει να είσαι ικανός να εκμεταλλευτείς διάφορους ανθρώπους για να κάνουν διάφορα πράγματα για σένα και να σε εξυπηρετούν». Γενικά, οι γονείς δεν τις λένε ξεκάθαρα αυτές τις ιδέες και τις απόψεις, ούτε λένε ευθέως στα παιδιά τους ότι πρέπει να μάθουν να πιάνουν φιλίες, να εκμεταλλεύονται ανθρώπους και να τους χρησιμοποιούν για να πετύχουν αυτά που θέλουν. Κάποιοι γονείς, όμως, που έχουν θέση και κύρος στην κοινωνία ή που είναι πολύ πανούργοι και δολοπλόκοι, επηρεάζουν τα παιδιά τους τόσο με τα λόγια όσο και με τη διαγωγή τους. Επιπλέον, όταν οι γονείς έχουν τέτοιες ιδέες, απόψεις, καθώς και τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουν τον κόσμο, τα παιδιά τους τα αντιλαμβάνονται μέσα από τα λόγια και τις πράξεις των γονιών τους και όλα αυτά τους ασκούν διαμορφωτική επιρροή. Εφόσον δεν μπορείς να κρίνεις και να διακρίνεις καλά ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια τα αρνητικά, χωρίς να το θες σε επηρεάζουν αυτά που λένε και κάνουν οι γονείς σου, και αποδέχεσαι τις ιδέες και τις απόψεις τους. Επίσης, αυτές οι ιδέες και οι απόψεις εμφυτεύονται άθελά σου βαθιά μέσα σου και αρχίζεις να ενεργείς με αυτές ως βασικό θεμέλιο και αρχή. Ναι μεν οι γονείς σου δεν σου λένε ευθέως «βρες κι άλλους φίλους, μάθε να βάζεις τους άλλους να κάνουν ό,τι θες και να εκμεταλλεύεσαι τα προτερήματά τους, και μάθε να χρησιμοποιείς τους γύρω σου», αλλά δεν παύουν να σε μολύνουν και να σε διαμορφώνουν κάνοντας πράξη τις ιδέες και τις απόψεις που κηρύττουν. Γίνονται, λοιπόν, οι πρώτοι σου δάσκαλοι σε αυτό το κομμάτι. Σε μυούν σχετικά με το πώς να αντιμετωπίζεις τα πράγματα, πώς να έχεις καλές σχέσεις με όλους και πώς να πιάνεις φιλίες στην κοινωνία. Σου μαθαίνουν, επίσης τον σκοπό και τον λόγο για τον οποίο πρέπει να πιάνεις φιλίες, το τι φιλίες πρέπει να πιάνεις, το πώς να εδραιωθείς στην κοινωνία, τα βασικά και τις μεθόδους που χρειάζονται για να βρεις ένα γερό πάτημα, και πολλά άλλα. Κάνοντας πράξη, λοιπόν, τα όσα κηρύττουν, σου ασκούν διαμορφωτική επιρροή. Και καθώς ενηλικιώνεσαι, χωρίς να το θέλεις, σχηματίζονται σιγά-σιγά αυτές οι ιδέες και απόψεις, και από μια απλή συνείδηση γίνονται απτές σκέψεις, απόψεις και πράξεις. Κι έτσι, βήμα-βήμα, ριζώνουν βαθιά στην καρδιά και την ψυχή σου, και γίνονται ο τρόπος και η φιλοσοφία σου για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Σου φαίνεται καλός τρόπος να αντιμετωπίζεις τον κόσμο το ρητό «Όπως ένας φράχτης χρειάζεται να στηριχθεί από τρεις πασσάλους, έτσι και ένας ικανός άνθρωπος χρειάζεται τη στήριξη τριών ανθρώπων»; (Δεν είναι καλός.) Μήπως υπάρχει στον κόσμο αυτόν κανένας πραγματικός φίλος; (Όχι.) Τότε, γιατί χρειάζεται ένας φράχτης να στηρίζεται σε τρεις πασσάλους; Για ποιον λόγο υπάρχουν τρεις πάσσαλοι; Μόνο για να τον κάνουν πιο σταθερό. Με δύο πασσάλους, δεν θα ήταν σταθερός, και σε καμία περίπτωση δεν θα έφτανε ένας πάσσαλος. Ποια αρχή αντιμετώπισης του κόσμου αφορά όλο αυτό; Ακόμη και ο πιο ικανός άνθρωπος δεν μπορεί να χειροκροτήσει με το ένα χέρι, δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα έτσι. Για να πετύχεις το οτιδήποτε, χρειάζεσαι βοήθεια από τους ανθρώπους. Και για να έχεις τη βοήθεια των ανθρώπων και να πετύχεις αυτά που θες, χρειάζεται να μάθεις πώς να φέρεσαι και να αντιμετωπίζεις τον κόσμο, πρέπει να κάνεις πολλούς φίλους και να συγκροτήσεις μια δύναμη. Ό,τι κι αν θες να πετύχεις, είτε πρόκειται για κάτι μικρό είτε για κάτι σπουδαίο, όπως το να κάνεις καριέρα, το να βρεις κάποιο σταθερό πάτημα στην κοινωνία, είτε και το να πετύχεις κάτι ακόμα σπουδαιότερο, πρέπει να περιτριγυρίζεσαι από ανθρώπους που εμπιστεύεσαι ή που έχεις σε μεγάλη εκτίμηση, που αν τους χρησιμοποιήσεις, θα καταφέρεις όσα θέλεις να πετύχεις. Διαφορετικά, θα είναι λες και προσπαθείς να χειροκροτήσεις με το ένα χέρι. Με βάση αυτούς τους κανόνες πρέπει, φυσικά, να κάνεις το οτιδήποτε σ’ αυτόν τον κόσμο, αφού στην κοινωνία δεν υπάρχει δικαιοσύνη, υπάρχουν μόνο μηχανορραφίες και διαμάχες. Κανείς δεν πρόκειται να εκτιμήσει το ότι βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι και επιχειρείς να κάνεις δίκαια πράγματα. Σ’ αυτήν την κοινωνία, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να πετύχει. Όποιο κι αν είναι το εγχείρημα που αναλαμβάνεις, χρειάζεσαι τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων, με τους οποίους θα συγκροτήσεις κάποια δύναμη στην κοινωνία. Αν έχεις ανθρώπους που σε φοβούνται και σου υποτάσσονται, τότε όπου κι αν βρίσκεσαι, θα έχεις σταθερό πάτημα στην κοινωνία, θα διευκολύνεσαι σε αυτά που θες να επιχειρήσεις και θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σου ανάβουν το πράσινο φως. Όλο αυτό αποτελεί στάση και τρόπο αντιμετώπισης του κόσμου. Ό,τι κι αν θες να κάνεις, οι γονείς σου πάντα θα σου λένε το εξής: «Όπως ένας φράχτης χρειάζεται να στηριχθεί από τρεις πασσάλους, έτσι και ένας ικανός άνθρωπος χρειάζεται τη στήριξη τριών ανθρώπων». Είναι, λοιπόν, σωστή ή λανθασμένη αυτή η αρχή αντιμετώπισης του κόσμου; (Λανθασμένη.) Ποιο είναι το πρόβλημα; (Δεν εξαρτάται από τη δύναμη και τα ταλέντα του το αν θα πετύχει κάποιος αυτά που θέλει. Εξαρτάται από την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού). Πράγματι, εξαρτάται από την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, και αυτή είναι μία από τις πτυχές του. Εκτός αυτού, για ποιον λόγο θέλουν οι άνθρωποι τη βοήθεια των άλλων στην κοινωνία; (Για να ξεπεράσουν τους υπόλοιπους.) Ακριβώς. Πίσω από τους τρεις πασσάλους που χρειάζεσαι για να σε στηρίξουν, κρύβεται ο σκοπός να κερδίσεις μια θέση και να αποκτήσεις σταθερό πάτημα. Αν το πετύχεις αυτό, τότε ακόμα και κάποιος να κλοτσήσει έναν πάσσαλο, οι άλλοι δύο θα είναι εκεί για να σε στηρίξουν, οπότε δεν θα πέσεις. Όσοι έχουν κάποια δύναμη μπορούν να κάνουν πολύ εύκολα κάποια πράγματα σ’ αυτήν την κοινωνία, χωρίς να τους απασχολεί ο νόμος, το τι θα νιώσουν οι άλλοι και η κοινή γνώμη. Αυτόν τον στόχο δεν έχουν οι άνθρωποι; (Ναι.) Με τον τρόπο αυτόν, μπορείς να γίνεις αυτός που κάνει κουμάντο και έχει λόγο στην κοινωνία, και δεν θα μπορεί να σε ρίξει από το στήριγμά σου και να σε κλονίσει ούτε ο νόμος ούτε η κοινή γνώμη. Εσύ θα είσαι αυτός που θα έχει τον τελευταίο λόγο σχετικά με τις τάσεις που θα επικρατούν σ’ αυτήν την κοινωνία και σε κάθε κοινωνική ομάδα. Εσύ θα είσαι η αυθεντία στην οποία θα απευθύνονται όλοι. Δεν θα μπορείς, λοιπόν, να κάνεις ό,τι θες; Θα είσαι πάνω από τον νόμο, δεν θα σε επηρεάζει το πώς νιώθει ο καθένας, θα είσαι πάνω απ’ την κοινή γνώμη, πάνω από την ηθική και δεν θα σε καταδικάζει η συνείδησή σου. Αυτό θέλουν να καταφέρουν οι άνθρωποι; (Ναι.) Αυτόν τον στόχο θέλουν να πετύχουν, και αυτό το βασικό θεμέλιο που έχουν για τις πράξεις τους τους δίνει τη δυνατότητα να πετύχουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους. Βλέπεις στην κοινωνία κάποιους ανθρώπους να ορκίζονται ότι μεταξύ τους είναι σαν αδέλφια. Ένας μεγαλύτερος αδελφός είναι γενικός διευθυντής σε κάποια εταιρεία, ένας μικρότερος είναι πρόεδρος σε κάποιον όμιλο και κάποιοι άλλοι είναι πολιτικοί ή αρχιμαφιόζοι. Άλλοι έχουν φίλους διευθυντές νοσοκομείων, επικεφαλής του τμήματος χειρουργικής ή αρχινοσοκόμους, και κάποιοι άλλοι κάνουν κάποιους καλούς φίλους στη δική τους δουλειά. Κάνουν όντως τέτοιες φιλίες επειδή έχουν κοινές απόψεις και ενδιαφέροντα ή επειδή θέλουν να συνεργαστούν για κάποιον δίκαιο σκοπό; (Όχι.) Τότε γιατί τις κάνουν; Επειδή θέλουν να συγκροτήσουν μια δύναμη, και αυτήν τη δύναμη να τη διευρύνουν και να την ενισχύσουν. Τελικά, μέσω αυτής της δύναμης θέλουν να αποκτήσουν γερές βάσεις και να επιβιώσουν στην κοινωνία, να φτάσουν στην κορυφή και να ζήσουν μέσα στις πολυτέλειες και τις ανέσεις· δεν θα τολμά κανείς να τους εκφοβίσει, ενώ θα είναι και υπεράνω του νόμου, και ακόμη κι αν κάνουν κάποιο έγκλημα, δεν πρόκειται να τιμωρηθούν. Και αν όντως κάνουν κάποιο έγκλημα, θα αναλάβουν να τους βοηθήσουν τα φιλαράκια τους. Ένας από τους φίλους τους θα μιλήσει για λογαριασμό τους, ένας άλλος θα διευκολύνει τα πράγματα στο δικαστήριο και θα πιέσει κάποια ανώτερα πολιτικά στελέχη να ζητήσουν επιείκεια, κι έτσι θα είναι ελεύθεροι σε λιγότερο από 24 ώρες. Όσο σοβαρό έγκλημα κι αν κάνουν, τίποτα δεν θα γίνει, ούτε καν πρόστιμο δεν θα πληρώσουν. Τελικά, οι απλοί άνθρωποι θα πουν: «Πω πω, αυτός είναι το κάτι άλλο. Πώς γλίτωσε τόσο γρήγορα μετά από τόσο σοβαρό έγκλημα που έκανε; Εμείς στη θέση του θα ήμασταν τελειωμένοι, έτσι δεν είναι; Στη φυλακή δεν θα καταλήγαμε; Κοίτα τι φίλους έχει αυτός. Αχ και να είχαμε κι εμείς τέτοιους φίλους! Γιατί δεν μπορούμε κι εμείς να προσεγγίσουμε τέτοιους ανθρώπους;» Και θα νιώσουν φθόνο. Όλα αυτά τα προκαλεί η κοινωνική αδικία και το γεγονός ότι στην κοινωνία εμφανίζονται συνέχεια μοχθηρές τάσεις. Σ’ αυτήν την κοινωνία, κανείς δεν νιώθει ασφαλής. Όλοι θέλουν διαρκώς να κολακεύουν κάποιους δυνατούς και συγκρίνουν τις δυνάμεις τους. Ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, ακόμη και αν τα βγάζουν πέρα οικονομικά, δεν ξέρουν τι κίνδυνοι ή δυσκολίες τούς ξημερώνουν. Επίσης, φοβούνται πάρα πολύ μήπως τους τύχει κάποια ξαφνική καταστροφή ή ατυχία, ιδίως οτιδήποτε έχει σχέση με τον νόμο, οπότε όσο ζουν δεν θέλουν ποτέ να έχουν την παραμικρή σχέση με την αστυνομία ή με δικαστήρια. Εφόσον κανείς δεν νιώθει ασφαλής σ’ αυτήν την κοινωνία, όλοι ψάχνουν φίλους και ισχυρούς συμμάχους για να στηριχτούν. Πάρε για παράδειγμα τα παιδιά στο σχολείο που χρειάζονται δύο-τρεις φίλους για να παίξουν. Αν δεν έχουν, τότε όταν είναι μόνα τους, δέχονται μονίμως εκφοβισμό. Και δεν τολμούν να το πουν στον δάσκαλο, γιατί αν το πουν, τότε σίγουρα θα ξυλοκοπηθούν έξω από το σχολείο. Πρέπει να ξέρεις πώς να κάνεις φίλους και πώς να συμμαχήσεις με τους τραμπούκους που βρίσκονται γύρω σου, γιατί ακόμα κι αν οι δάσκαλοι σου φέρονται καλά και είσαι αρκετά καλός μαθητής, αν οι τραμπούκοι σε πάρουν με στραβό μάτι, θα έχεις άσχημα ξεμπερδέματα. Μερικές φορές, μπορεί να μη σε πάρουν με στραβό μάτι, αλλά αν δουν ότι είσαι καλός μαθητής, θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να παραστρατήσεις. Αν δεν τους ακούσεις, θα σε χτυπήσουν ή θα σε εκφοβίσουν. Ούτε καν στο σχολείο δεν νιώθει ασφάλεια κανείς, φαντάσου λοιπόν πόσο τρομακτικός είναι αυτός ο κόσμος, έτσι δεν είναι; Άρα, οι διαμορφωτικές επιρροές που σου ασκεί η οικογένειά σου στο ζήτημα αυτό πηγάζουν αφενός από το παράδειγμα που σου δίνουν οι γονείς σου, και αφετέρου από την ανασφάλεια που αισθάνονται οι άνθρωποι σχετικά με την κοινωνία. Στην κοινωνία δεν υπάρχει δικαιοσύνη, και δεν υπάρχει ούτε κάποια δύναμη ούτε κάποιο προνόμιο που να μπορεί να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και συμφέροντά σου. Έτσι, συχνά τους κυριεύει όλους ο φόβος και ο τρόμος για την κοινωνία αυτή, με φυσικό επακόλουθο το να αποδέχονται τις διαμορφωτικές επιρροές της ιδέας: «Όπως ένας φράχτης χρειάζεται να στηριχθεί από τρεις πασσάλους, έτσι και ένας ικανός άνθρωπος χρειάζεται τη στήριξη τριών ανθρώπων». Ο λόγος είναι ότι στα αληθινά περιβάλλοντα στα οποία βρίσκονται οι άνθρωποι, για να επιβιώσουν χρειάζονται ιδέες και απόψεις σαν κι αυτή. Αυτές τους βγάζουν από μια ζωή γεμάτη μοναξιά και απομόνωση, και τους προσφέρουν μια ζωή γεμάτη εμπιστοσύνη και αίσθημα ασφάλειας. Έτσι, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι πολύ σημαντικό σ’ αυτόν τον κόσμο το να εξαρτάσαι από κάποια δύναμη και από τους φίλους σου.

Εκτός από το ρητό που αναφέραμε πριν από λίγο: «Όπως ένας φράχτης χρειάζεται να στηριχθεί από τρεις πασσάλους, έτσι και ένας ικανός άνθρωπος χρειάζεται τη στήριξη τριών ανθρώπων», υπάρχουν και κάποιες άλλες διαμορφωτικές επιρροές που ασκεί σε ορισμένους ανθρώπους η οικογένειά τους, δηλαδή κάποιοι πιο συγκεκριμένοι τρόποι με τους οποίους διαπαιδαγωγούνται. Για παράδειγμα, πολλές φορές οι γονείς λένε στις κόρες τους: «“Μια κυρία θα γίνει όμορφη για όσους τη θαυμάζουν, ενώ ένας κύριος θα θυσιάσει τη ζωή του για όσους τον καταλαβαίνουν”. Επίσης, “Δεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες, μόνο τεμπέλες”. Οι γυναίκες οφείλουν να μάθουν να αγαπάνε τον εαυτό τους, να ντύνονται καλά και να γίνονται όμορφες. Αν το κάνεις αυτό, τότε όπου κι αν πας, θα σε συμπαθούν όλοι, πάρα πολλοί άνθρωποι θα κάνουν ό,τι θέλεις και θα σε αφήνουν να κάνεις αυτά που θες. Και εφόσον θα σε συμπαθούν, τότε φυσικά δεν θα σε ταλαιπωρούν ούτε θα σου κάνουν τη ζωή δύσκολη». Κάποιοι άλλοι γονείς λένε στις κόρες τους: «Τα κορίτσια χρειάζεται να μάθουν να ντύνονται καλά, να βάφονται και, το σημαντικότερο, να μάθουν την ευγένεια». Εκείνο που εννοούν είναι ότι πρέπει να μάθεις να κάνεις επίδειξη. Λένε και άλλα πράγματα, όπως: «Μην είσαι δυνατή. Ποιος ο λόγος να είναι μια γυναίκα τόσο δυνατή και ανεξάρτητη; Αυτού του είδους οι γυναίκες ποτέ δεν ντύνονται όμορφα, ζουν σαν άντρες και όλη μέρα τρέχουν και δεν φτάνουν, ενώ δεν είναι καν ευγενικές. Οι γυναίκες είναι γεννημένες για να τις κακομαθαίνουν οι άντρες. Δεν χρειάζονται ανεξαρτησία ούτε είναι ανάγκη να μάθουν καμία δεξιότητα. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να μάθουν να ντύνονται καλά, να μάθουν πώς να ικανοποιούν τους άντρες και να κάνουν καλά αυτά που οφείλει να κάνει μια γυναίκα. Μια γυναίκα που αρέσει στους άνδρες και την αγαπούν, θα ευτυχήσει στη ζωή της». Κάποιες γυναίκες έχουν διαμορφωθεί μ’ αυτόν τον τρόπο από τους γονείς τους. Αρχικά, βλέπουν τη συμπεριφορά που έχει η μητέρα τους ως γυναίκα. Έπειτα, μετά από τη διαμόρφωση αυτήν που λαμβάνουν από τους γονείς τους, φοράνε όλη την ώρα ωραία ρούχα και καλλωπίζονται, κι έτσι γίνονται πραγματικά αυτό που λέμε χάρμα οφθαλμών. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; (Ναι.) Όσες γυναίκες μεγαλώνουν σε τέτοια οικογένεια νοιάζονται πολύ για την εμφάνισή τους, για το ντύσιμό τους και για τη θηλυκότητά τους. Δεν βγαίνουν έξω χωρίς να βαφτούν και να αλλάξουν ρούχα. Κάποιες, δεν υπάρχει περίπτωση να βγουν από το σπίτι χωρίς να λουστούν, να κάνουν μπάνιο και να φορέσουν άρωμα, όση δουλειά κι αν έχουν. Όταν μάλιστα δεν έχουν δουλειά, όλη μέρα κοιτάζονται στον καθρέφτη και φτιάχνουν τα μαλλιά τους. Ποιος ξέρει πόσες φορές τη μέρα κοιτάζονται στον καθρέφτη! Ασχολούνται πολύ με στη σιλουέτα τους και δίνουν σημασία στην ομορφιά του προσώπου τους, επειδή έχουν διαμορφωθεί πολύ βαθιά από ιδέες και απόψεις σαν κι αυτήν: «Μια κυρία θα γίνει όμορφη για όσους τη θαυμάζουν, ενώ ένας κύριος θα θυσιάσει τη ζωή του για όσους τον καταλαβαίνουν». Αν το δέρμα τους φαίνεται έστω και λίγο ταλαιπωρημένο, δεν βγαίνουν έξω· αν έχουν ακμή, δεν δείχνουν στον κόσμο το πρόσωπό τους. Αν δεν έχουν διάθεση μια μέρα να βαφτούν, δεν βγαίνουν. Ή, αν δεν έχει βγει τόσο καλό το κούρεμά τους ή δεν τις κάνει να δείχνουν τόσο όμορφες, δεν πάνε για δουλειά, από φόβο μήπως πέσουν στα μάτια των άλλων. Όλη μέρα γι’ αυτά τα πράγματα ζουν αυτές οι γυναίκες. Αν τις τσιμπήσει κουνούπι στο χέρι, θα κρύψουν το χέρι τους. Αν τις τσιμπήσει στο πόδι, θα το καλύψουν, γιατί αν βάλουν φούστα, δεν θα φαίνονται όμορφες. Επίσης, δεν θα βγουν έξω και δεν θα καταφέρουν να εκτελέσουν το καθήκον τους. Το παραμικρό μπορεί να τις αποθαρρύνει και να τις εμποδίσει. Επομένως, η ζωή τους γίνεται πολύ δύσκολη και κουραστική. Καταβάλλουν πολλές προσπάθειες και κόπο για να φροντίσουν το πρόσωπό τους, τη σιλουέτα και τα μαλλιά τους, ώστε να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια που αρμόζει σε μια κυρία και να μη γίνουν άσχημες. Και για να μη γίνουν άσχημες κόβουν επίσης τις προηγούμενες κακές συνήθειες που είχαν και παύουν να είναι τεμπέλες. Όση δουλειά και να έχουν, δεν γίνεται να μη ντυθούν και να μη στολιστούν με λεπτομέρεια και κομψότητα. Αν δεν έχουν φτιάξει καλά τα φρύδια τους, τα ξαναφτιάχνουν. Αν δεν έχουν απλώσει ομοιόμορφα το ρουζ, το ξαναβάζουν. Δεν βγαίνουν αν δεν έχουν κάτσει να βαφτούν για μια-δυο ώρες. Κάποιες ξεκινούν όλη αυτήν την παρωδία με το μπάνιο, το ντύσιμο και την αλλαγή ρούχων με το που ξυπνήσουν το πρωί. Όλο σκέφτονται τι θα φορέσουν, δοκιμάζουν το ένα μετά το άλλο, ώσπου τελικά πηγαίνει μεσημέρι και ακόμα είναι σπίτι. Πόσο δύσκολο πρέπει να είναι γι’ αυτές: έχουν πολύ λίγο χρόνο και ενέργεια, και τα σπαταλάνε σε τόσο ανούσια πράγματα. Δεν βρίσκουν χρόνο για τίποτα σοβαρό. Από τη στιγμή που θα ανοίξουν τα μάτια τους, σκέφτονται μόνο να ντυθούν καλά και να γίνουν όμορφες. Κάποιες απ’ αυτές τις επηρεάζουν οι ιδέες και οι απόψεις της μητέρας τους, σε κάποιες άλλες η μητέρα τους τους λέει ευθέως τι να κάνουν, ενώ άλλες παίρνουν το παράδειγμα της μητέρας τους από αυτά που κάνει εκείνη. Με λίγα λόγια, όλα αυτά αποτελούν διαμορφωτικές επιρροές που λαμβάνει κανείς από την οικογένειά του.

Σε κάποιες οικογένειες επικρατεί η άποψη ότι «Οι κόρες πρέπει να μεγαλώνουν σαν πλουσιόπαιδα και οι γιοι σαν φτωχόπαιδα». Το έχετε ακούσει αυτό; (Ναι, το έχω ακούσει.) Τι σημαίνει το ρητό αυτό; Παιδιά είναι όλα· γιατί, λοιπόν, τα κορίτσια πρέπει να μεγαλώνουν σαν πλουσιόπαιδα ενώ τα αγόρια σαν φτωχόπαιδα; Σύμφωνα με την παραδοσιακή κουλτούρα, υπάρχει μια γενική εύνοια προς τα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια που δεν θεωρούνται τόσο σημαντικά· γιατί, λοιπόν, αυτό το ρητό μοιάζει να θεωρεί τα κορίτσια πιο πολύτιμα; Τι είδους κόρη θα γίνει ένα κορίτσι που μεγαλώνει σαν πλουσιόπαιδο; Πώς θα εξελιχθεί; (Θα γίνει αρκετά κακομαθημένη, επηρμένη και αυταρχική.) Θα γίνει ιδιότροπη και ευάλωτη, δεν θα μπορεί να αντέξει την παραμικρή δυσκολία, δεν θα νοιάζεται για κανέναν, θα είναι παράλογη, θα της λείπει ο ορθολογισμός και δεν θα μπορεί να ξεχωρίσει το καλό από το κακό —πού μπορεί να φτάσει ένα τέτοιο άτομο; Είναι σωστή αυτή η διαπαιδαγώγηση; (Όχι.) Αν αναθρέψεις ένα παιδί με αυτόν τον τρόπο, το έχεις καταστρέψει. Αν μεγαλώσεις την κόρη σου σαν πλουσιόπαιδο, θα μεγαλώσει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που θα ικανοποιεί όλες της τις βασικές ανάγκες και θα αποκτήσει μια στοιχειώδη καλλιέργεια. Θα καταλάβει, όμως, τις πραγματικές αρχές συμπεριφοράς; Στην περίπτωση που δεν τις καταλαβαίνει, τότε αυτή η τακτική ανατροφής που ακολουθούν οι γονείς της, αντί να την προστατέψει, την πληγώνει και τη ζημιώνει. Με ποιο κίνητρο ανατρέφουν οι γονείς τις κόρες τους σύμφωνα με αυτήν την αρχή; Αν την αναθρέψουν με τέτοιον τρόπο, τότε θα είναι πιο εκλεπτυσμένη και δεν θα την κοροϊδέψουν εύκολα οι άντρες που θα της αγοράσουν ωραία φορέματα, θα της δώσουν λίγα χρήματα ή θα τη γεμίσουν τιποτένια δώρα και χάρες. Άρα, δεν θα μαγευτεί από έναν συνηθισμένο άνδρα. Για να κερδίσει κάποιος την καρδιά της, να την ξετρελάνει και εκείνη να δεχτεί να τον παντρευτεί, θα πρέπει να είναι πάμπλουτος, άψογος τζέντλεμαν, ιδιαίτερα καλλιεργημένος, πολύ δολοπλόκος και ραδιούργος, καθώς και ξύπνιος. Θεωρείς καλό ή κακό το ενδεχόμενο να παντρέψεις την κόρη σου με έναν τέτοιον άνθρωπο; Δεν μπορεί να είναι καλό, ε; Και κάτι ακόμα. Αν μεγαλώσεις την κόρη σου σαν πλουσιόπαιδο, τότε ναι μεν θα ξέρει να περνάει καλά, να ντύνεται ωραία και να τρώει καλό φαγητό, αλλά θα μπορεί να διακρίνει το αληθινό πρόσωπο του κάθε ανθρώπου; Θα έχει τις απαραίτητες δεξιότητες για να επιβιώσει; Θα μπορεί να συμβιώσει για μεγάλο διάστημα με άλλους ανθρώπους; Όχι απαραίτητα. Είναι πιθανό να δυσκολευτεί να βάλει τη ζωή της σε τάξη, και τέτοιοι άνθρωποι είναι άχρηστοι. Όλοι αυτοί είναι κακομαθημένοι, δεσποτικοί και αυταρχικοί, ιδιότροποι και θρασείς, καλοπερασάκηδες και καταπιεστικοί, ασυμβίβαστοι και απαιτητικοί. Το μόνο που ξέρουν είναι να τρώνε, να πίνουν και να περνάνε καλά. Και πέρα από όλα αυτά, μια τέτοια κόρη δεν θα έχει καν τη στοιχειώδη κοινή λογική που θα χρειαστεί για να τα βγάλει πέρα στη ζωή της. Μπορεί να μην το καταλαβαίνει, αλλά αυτό το τελευταίο θα είναι πρόβλημα μελλοντικά για την επιβίωση και την οικογενειακή της ζωή. Αυτή η διαπαιδαγώγηση δεν είναι καλή. Οι γονείς της δεν της έμαθαν αρχές συμπεριφοράς, της έμαθαν μόνο πώς να απολαμβάνει τη ζωή. Αν, λοιπόν, στο μέλλον δεν καταφέρει να βγάλει πολλά χρήματα, δεν θα αναγκαστεί να υποφέρει; Και τότε δεν θα της είναι δύσκολο να τα βγάλει πέρα; Θα το αντέξει; Δεν θα είναι ευάλωτη απέναντι σε κάθε δυσκολία που μέλλει να συναντήσει; Θα διαθέτει την απαιτούμενη επιμονή για την αντιμετώπιση όλων αυτών των δυσκολιών; Μην είσαι καθόλου σίγουρος. Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που εντοπίζεται στην ανθρώπινη φύση εκείνων των ανθρώπων που απολαμβάνουν υπερβολικά τις υλικές απολαύσεις, που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ μια ζωή γεμάτη ανέσεις και πολυτέλειες, και που δεν έχουν ταλαιπωρηθεί ποτέ; Το πρόβλημα είναι ότι είναι ευάλωτοι και δεν έχουν την απαραίτητη θέληση για να υπομείνουν τις δυσκολίες. Τέτοιοι άνθρωποι θα καταστραφούν. Η διαπαιδαγώγηση, λοιπόν, που δέχονται τα παιδιά από την οικογένειά τους, είτε από τους γονείς τους είτε από τις τάσεις της κοινωνίας, στην ουσία προέρχεται από τους ανθρώπους. Αυτά τα διάφορα ρητά, είτε εξελίσσονται σε ιδέες είτε σε απόψεις, είτε γίνονται τρόπος ζωής ή επιβίωσης, οδηγούν τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια ακραία, μεροληπτική και στρεβλή οπτική γι’ αυτά τα ζητήματα. Με λίγα λόγια, αυτά τα ρητά που προέρχονται από την οικογένεια επηρεάζουν, είτε λίγο είτε πολύ, την οπτική του καθενός για τους ανθρώπους και τα πράγματα, καθώς και τη συμπεριφορά και τις πράξεις του. Επειδή, λοιπόν, σε επηρεάζουν αυτά τα πράγματα, θα επηρεάσουν και το πώς επιδιώκεις την αλήθεια. Άρα, είτε πρόκειται για λόγια ευγενή και υψηλόφρονα, είτε για ευτελή και ανόητα λόγια, όλοι οφείλουν να επανεξετάσουν, να επανεκτιμήσουν και να διακρίνουν τα ρητά, τις ιδέες και τις απόψεις των γονιών τους όπως πραγματικά είναι. Μπορεί να διαπιστώσεις ότι σου ασκούν κάποια επιρροή, ή ότι αναστατώνουν τη ζωή σου και το πώς επιδιώκεις την αλήθεια. Μπορεί, επίσης να σου κάνουν τη ζωή δύσκολη, ή σε κάθε επαφή σου με ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα, να μη σε αφήνουν να αναζητήσεις και να αποδεχτείς την αλήθεια. Στην περίπτωση αυτήν, πρέπει να τα εγκαταλείψεις.

Στην κοινωνία κυκλοφορούν και διάφοροι ισχυρισμοί σχετικά με τις έννοιες της συναισθηματικής νοημοσύνης (EQ) και του δείκτη νοημοσύνης (IQ). Λένε ότι δεν χρειάζεται να έχει κανείς υψηλό IQ, παρά μόνο υψηλό EQ. Το IQ έχει να κάνει περισσότερο με το επίπεδο του ατόμου, ενώ το EQ σχετίζεται πιο πολύ με τα κόλπα που χρησιμοποιεί για να αντιμετωπίσει τον κόσμο. Αυτό σημαίνει σε γενικές γραμμές ο κάθε ένας από τους δύο όρους όπως το κατανοώ Εγώ. Μπορεί να έχεις υψηλό δείκτη νοημοσύνης, μπορεί να είσαι πολύ μορφωμένος και να έχεις πολλές γνώσεις, να είσαι πολύ καλός στην επικοινωνία και αρκετά ικανός να επιβιώνεις, αλλά να μην έχεις υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη και να μην ξέρεις κόλπα για να αντιμετωπίζεις τον κόσμο, ή ακόμα κι αν χρησιμοποιείς κάποια κολπάκια, να μην είναι πολύ εξεζητημένα. Αν είναι έτσι τα πράγματα, ίσα που μπορείς να τα βγάλεις πέρα στην κοινωνία και να βγάλεις το ψωμί σου· μόνο μέχρι εκεί θα σε φτάσουν οι γνώσεις, οι δεξιότητες και η εξειδίκευσή σου σε κάποιον τομέα. Όσοι έχουν υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη μπορούν εύκολα να γίνουν πολύ πανούργοι. Για να κάνουν θόρυβο και να χειραγωγήσουν καταστάσεις, αξιοποιούν διάφορες δυνάμεις που υπάρχουν στην κοινωνία, όπως το ευνοϊκό γεωγραφικό περιβάλλον ή τις ευνοϊκές ευκαιρίες και πληροφορίες που έχουν στη διάθεσή τους. Μπορεί να αποδώσουν υπερβολική σημασία σε κάτι ασήμαντο, μετατρέποντάς το σε κάτι που θα έχει κάποιο αντίκτυπο στην κοινωνία ή σε μια κοινότητα, με σκοπό να γίνουν οι ίδιοι διάσημοι και να ξεχωρίσουν τελικά από το πλήθος, αποκτώντας φήμη και θέση. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη και ξέρουν να κάνουν κόλπα. Αυτοί οι επιτήδειοι είναι στην ουσία πονηροί βασιλιάδες των δαιμόνων. Στη σημερινή κοινωνία η υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη προβάλλεται πάρα πολύ. Έτσι, πολλές οικογένειες διαμορφώνουν συχνά τα παιδιά τους με αυτόν τον τρόπο, και τους λένε: «Καλό είναι που έχεις υψηλό δείκτη νοημοσύνης, αλλά χρειάζεσαι και υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη. Σου είναι χρήσιμη στις αλληλεπιδράσεις σου με τους συμμαθητές σου, τους συναδέλφους σου, τους συγγενείς και τους φίλους σου. Η κοινωνία μας δεν προωθεί περισσότερο τη δύναμή σου, αλλά την επιτηδειότητα, το να ξέρεις πώς να πλασάρεις τον εαυτό σου, να ξέρεις πώς να τον αναδείξεις. Να ξέρεις πώς να εκμεταλλευτείς τις διάφορες δυνάμεις και τις ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία για να σε ωφελήσουν και να σε εξυπηρετήσουν. Μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά με σκοπό να βγάλεις χρήματα ή να γίνεις διάσημος. Έτσι κάνουν όσοι έχουν υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη». Κάποιες συγκεκριμένες οικογένειες ή κάποιοι γονείς που έχουν φήμη και κύρος στην κοινωνία διαπαιδαγωγούν συχνά τα παιδιά τους με αυτόν τον τρόπο. Τους λένε: «Όποιον άνδρα έχει συναισθηματική νοημοσύνη τον συμπαθούν και οι άνδρες και οι γυναίκες, ενώ όποιον δεν έχει συναισθηματική νοημοσύνη τον αντιπαθούν όλοι. Μια γυναίκα που έχει συναισθηματική νοημοσύνη θα τη συμπαθήσουν πάρα πολλοί άντρες και γυναίκες, ενώ πολλοί άντρες θα την κυνηγήσουν. Σε περίπτωση όμως που μια γυναίκα δεν έχει συναισθηματική νοημοσύνη, ελάχιστοι είναι αυτοί που θα την κυνηγήσουν, ανεξάρτητα από την ομορφιά της». Στη σημερινή κοινωνία, όσοι δεν μπορούν να διακρίνουν καθόλου τι σημαίνουν αυτοί οι ισχυρισμοί των οικογενειών τους θα επηρεαστούν χωρίς να το θέλουν από αυτές τις ιδέες και τις απόψεις. Θα μετρούν συχνά το IQ τους και κυρίως θα συγκρίνουν συχνά τον εαυτό τους με συγκεκριμένα πρότυπα για να εξακριβώσουν αν έχουν συναισθηματική νοημοσύνη και πόσο υψηλή είναι στην πραγματικότητα αυτή. Είτε γνωρίζεις είτε δεν γνωρίζεις σε βάθος και ξεκάθαρα αυτά τα πράγματα, φτάνει να πούμε ότι έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται πάνω σου σ’ αυτό το θέμα οι διαμορφωτικές επιρροές που προέρχονται από την οικογένειά σου. Μπορεί να είναι ακόμα ανεπαίσθητες και να μην κυριαρχούν στις σκέψεις σου. Αμέσως, όμως, μόλις ακούσεις αυτά τα πράγματα χωρίς να μπορείς τα διακρίνεις, αρχίζουν να σε διαμορφώνουν σε κάποιον βαθμό.

Υπάρχουν και άλλες διαμορφωτικές επιρροές που προέρχονται από την οικογένεια ενός ατόμου. Για παράδειγμα, οι γονείς πολλές φορές λένε στα παιδιά τους: «Όποτε είσαι ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, δεν έχεις τα μάτια σου δεκατέσσερα. Είσαι πάντα ανόητος και ανίδεος. Όπως λέει ένα ρητό: “Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του”. Πρέπει, λοιπόν, όταν σου μιλάει κάποιος, να μάθεις να ακούς τι λέει, αλλιώς θα προδοθείς και θα το πληρώσεις ακριβά!» Δεν το λένε συχνά αυτό ορισμένοι γονείς; Τι εννοούν στην πραγματικότητα; Μην είσαι ειλικρινής, γίνε πιο ραδιούργος. Αυτό σημαίνει να ψάχνεις πάντα να βρεις το βαθύτερο νόημα στα λόγια του άλλου, να ψάχνεις στα λόγια του το επιπλέον επίπεδο νοήματος που δεν λέει ανοιχτά, να μαθαίνεις να μαντεύεις τι πραγματικά εννοούν οι άλλοι και στη συνέχεια να παίρνεις τα μέτρα σου ή να κάνεις τα κόλπα σου με βάση αυτό το νόημα που δεν εκφράστηκε ποτέ με λόγια. Μην είσαι παθητικός, γιατί αν είσαι, θα προδοθείς και θα το πληρώσεις ακριβά. Οι γονείς σου λένε όλα αυτά τα λόγια καλοπροαίρετα και νομίζουν ότι θα σε προστατέψουν από το να κάνεις βλακείες ή από το να σε πουλήσουν οι άλλοι μέσα σ’ αυτήν τη μοχθηρή κοινότητα, ότι θα σε προστατέψουν απ’ το να πιαστείς κορόιδο ή να κάνεις καμία ανοησία. Συμφωνεί, όμως, αυτό το ρητό με την αλήθεια; (Όχι.) Δεν συμφωνεί. Κάποιες φορές οι άνθρωποι μπορούν να βρουν το κρυμμένο νόημα στα λόγια των άλλων. Ακόμα και χωρίς να δώσεις σημασία, μπορείς να βρεις κάποια κρυφά νοήματα. Τι πρέπει να κάνεις, λοιπόν; Σκέψου το ρητό που σου λένε οι γονείς σου: «Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του». Σύμφωνα μ’ αυτό, θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να φυλάγεσαι από τους ανθρώπους και να τους προσέχεις, και ταυτόχρονα να λαμβάνεις προστατευτικά μέτρα προτού σε βλάψουν ή σε ξεγελάσουν. Και ακόμη πιο σημαντικό, να χτυπάς πρώτος και να μην μπαίνεις σε παθητική θέση ή σε δίλημμα. Αυτό δεν θέλουν τελικά να πετύχουν οι γονείς σου όταν σου λένε αυτό το ρητό; (Ναι.) Ο σκοπός είναι να μην είσαι ποτέ παθητικός στις σχέσεις σου με τους άλλους, είτε σε βλάψουν είτε όχι. Να παίρνεις εσύ την πρωτοβουλία, να παίρνεις εσύ τα ηνία, έτσι ώστε κάθε φορά που θέλει κανείς να σου κάνει κακό, να μπορείς και να προστατευτείς, αλλά και να πάρεις την πρωτοβουλία, χτυπώντας τον πρώτος και κάνοντάς του εσύ κακό. Πρέπει εσύ να είσαι πιο επιβλητικός και πιο αδίστακτος απ’ τον άλλον. Αυτό σημαίνουν και εκεί στοχεύουν πραγματικά τα λόγια των γονιών σου. Από την άποψη αυτή, είναι ξεκάθαρο πως το ρητό αυτό δεν συμφωνεί με την αλήθεια και πως είναι εντελώς ασύμβατο με το νόημα αυτών των λόγων του Θεού στους ανθρώπους: «γίνεσθε λοιπόν φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί». Ο Θεός μιλά στους ανθρώπους για αυτές τις αρχές και τους σοφούς τρόπους για να τους βοηθήσει να καταλάβουν τα πονηρά σχέδια των άλλων, και να προστατευτούν από τους πειρασμούς και τις επαφές με κακούς ανθρώπους, καθώς και να μην αντιμετωπίζουν το κακό με κακούς τρόπους, αλλά αντίθετα να αντιμετωπίζουν κάθε κακή πράξη και κάθε κακό άνθρωπο σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Απ’ την άλλη, η μέθοδος που λένε οι γονείς στα παιδιά τους, δηλαδή «Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του», τους παροτρύνει να ανταποδίδουν το κακό με κακό. Αν, λοιπόν, ο άλλος είναι κακός, εσύ πρέπει να είσαι ακόμα πιο κακός. Αν στα λόγια του κρύβεται ένα κρυφό νόημα, εσύ είσαι ανώτερός του και το εντοπίζεις. Παράλληλα, αφού καταλάβεις αυτό το κρυφό νόημα, μπορείς με παρόμοιες μεθόδους και τεχνάσματα να τον αντιμετωπίσεις, να τον καταπολεμήσεις και να τον καθυποτάξεις. Μπορείς να τον κάνεις να σε φοβηθεί, να σου υποταχθεί, καθώς και να καταλάβει ότι δεν μπορεί κανείς να σε εκφοβίσει ή να τα βάλει μαζί σου. Αυτό σημαίνει να πολεμάς το κακό με κακό. Είναι προφανές ότι το μονοπάτι άσκησης και το κριτήριο της άσκησης που σου δείχνει, αλλά και το αποτέλεσμα που φέρνει αυτό το ρητό, θα σε οδηγήσουν να πράξεις το κακό και να παρεκκλίνεις από την αληθινή οδό. Όταν σου λένε οι γονείς σου να έχεις μια τέτοια συμπεριφορά, δεν σου ζητούν να γίνεις κάποιος που έχει την αλήθεια ή που υποτάσσεται σ’ αυτήν, ούτε σου ζητούν να γίνεις αληθινό δημιούργημα. Αυτό που σου ζητούν πραγματικά είναι να αντιμετωπίσεις και να πατάξεις το κακό με τρόπους ακόμα χειρότερους από αυτούς που χρησιμοποιεί εκείνος ο κακός άνθρωπος που έχεις απέναντί σου. Αυτό θέλουν να πουν. Λέει κανένας γονιός το εξής; «Αν σου επιτεθεί κάποιος κακός άνθρωπος, δείξε αυτοσυγκράτηση. Αγνόησέ τον και δες το αληθινό του πρόσωπο. Εντόπισε σε πρώτη φάση την ουσία του κακού ανθρώπου που έχει μέσα του και κατάλαβε ποιος είναι πραγματικά. Έπειτα, αναγνώρισε τις κακές πράξεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις που έχεις μέσα σου, οι οποίες είναι παρόμοιες ή ίδιες με τις δικές του. Μόλις τις βρεις, αναζήτησε την αλήθεια για να τις διορθώσεις». Υπάρχει κανείς γονιός που τα λέει αυτά στο παιδί του; (Όχι.) Όταν οι γονείς σου σου λένε: «Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του. Να προσέχεις, αλλιώς θα καταλήξεις να προδοθείς από άλλους και θα το πληρώσεις ακριβά, και μάθε να χτυπάς πρώτος», τότε όποια κι αν είναι η αρχική πρόθεσή τους, όποιο αποτέλεσμα κι αν επιτυγχάνεται τελικά, αυτά τα λόγια σε κάνουν ακόμα πιο επιβλητικό, πιο δυνατό, πιο δεσποτικό, πιο αυταρχικό και πιο μοχθηρό. Έτσι, οι κακοί άνθρωποι, όταν σε βλέπουν, δεν τολμούν να τα βάλουν μαζί σου, σε φοβούνται και μάλιστα σε αποφεύγουν. Δεν ισχύει αυτό; (Ναι.) Θα μπορούσε, λες, να πει κανείς ότι όταν σου έλεγαν αυτό το ρητό οι γονείς σου, δεν σκόπευαν να σου προσδώσουν αίσθημα δικαιοσύνης ή να σε κάνουν άτομο που κατέχει την αλήθεια, ούτε να σε μετατρέψουν σε σοφό άνθρωπο που να είναι «φρόνιμος ως ο όφης και απλός ως η περιστερά»; Αυτό που ήθελαν να σου πουν δεν είναι πως πρέπει να γίνεις δυνατός στην κοινωνία, να γίνεις ακόμα πιο κακός από τους άλλους και να χρησιμοποιείς το κακό για να προστατευτείς; (Ναι.) Όσον αφορά τα λόγια αυτά των γονιών σου: «Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του», είτε επιτυγχάνεται η αρχική τους πρόθεση είτε το τελικό αποτέλεσμα, και είτε σου λένε τις αρχές και τις μεθόδους άσκησης για να κάνεις τέτοια πράγματα, είτε αντ’ αυτού, σου λένε τις δικές τους σκέψεις και απόψεις τους γι’ αυτά, όπως και να ‘χει, είναι προφανές πως τίποτα από αυτά δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, όλα είναι αντίθετα με τα λόγια του Θεού. Οι γονείς σου σε οδηγούν να γίνεις κακός άνθρωπος, κι όχι έντιμος, όχι ένας σοφός άνθρωπος που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτά που σου μαθαίνουν οι γονείς σου και με τα οποία σε διαμορφώνουν δεν είναι θετικά πράγματα ούτε αποτελούν το ορθό μονοπάτι. Αν και είχαν τις καλύτερες προθέσεις και ο σκοπός τους ήταν να σε προστατέψουν, το αποτέλεσμα που πέτυχαν είναι κακό. Δηλαδή, όχι μόνο δεν σε προστάτευσαν, αλλά σε οδήγησαν και σε λανθασμένο μονοπάτι, κι έτσι έκανες κακό κι έγινες κακός άνθρωπος. Όχι μόνο δεν σε προστάτεψαν, αλλά σε έβλαψαν κιόλας, ρίχνοντάς σε στον πειρασμό και στην αδικία, και απομακρύνοντάς σε από τη φροντίδα και την προστασία του Θεού. Αν το εξετάσουμε από αυτήν τη σκοπιά, οι διαμορφωτικές επιρροές που σου ασκεί η οικογένειά σου είναι πιο πιθανό να σε κάνουν εγωιστή, υποκριτή και άπληστο για τη φήμη, για το κέρδος και για την κοινωνική θέση. Πιο πιθανό είναι να σε εντάξουν στις μοχθηρές τάσεις και να σου μάθουν πιο εξεζητημένα κόλπα για τις επαφές σου με τους άλλους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να γίνεις ύπουλος, κακόβουλος, αυταρχικός και δεσποτικός απέναντι στους υπόλοιπους, τόσο πολύ, που κανένας να μην τα βάζει μαζί σου και να μη σε ακουμπάει. Οι γονείς σου, από τη δική τους οπτική, σε διαμόρφωσαν με αυτές τις μεθόδους για να είσαι προστατευμένος στην κοινωνία ή, σε κάποιο βαθμό, να γίνεις αξιοπρεπής. Αλλά από την οπτική της αλήθειας, οι μέθοδοι αυτές δεν σε αφήνουν να γίνεις αληθινό δημιούργημα, καθώς σε απομακρύνουν από τις διδασκαλίες του Θεού και από εκείνες τις μεθόδους με τις οποίες σε συμβουλεύει ο Θεός να συμπεριφερθείς, ενώ σε απομακρύνουν όλο και περισσότερο από τον στόχο που σου λέει ο Θεός να επιδιώξεις. Όποιες κι αν ήταν οι αρχικές προθέσεις των γονιών σου όταν σε διαπαιδαγωγούσαν και σε διαμόρφωναν με όλα αυτά τα στοιχεία, εκείνο που σου έφεραν τελικά αυτές οι ιδέες με τις οποίες σε διαμόρφωσαν είναι η φήμη, το κέρδος και το κενό. Σου έφεραν επίσης όλες τις κακές πράξεις που βίωσες και αποκάλυψες, και σου επιβεβαίωσαν και πόσο πρακτικά είναι τα αποτελέσματα των διαμορφωτικών επιρροών στην κοινωνία. Τίποτα άλλο δεν σου προσέφεραν.

Αν σκεφτόσουν μεμονωμένα τα ρητά με τα οποία σε έχει διαμορφώσει η οικογένειά σου —όπως το «Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του»— τότε δεν θα σου έκαναν εντύπωση. Θα τα θεωρούσες κοινά και ευρέως διαδεδομένα, δεν θα πίστευες ότι υπάρχει κάποιο σημαντικό πρόβλημα με τέτοια ρητά, ιδέες και απόψεις. Αν όμως τα συγκρίνεις με την αλήθεια και τα αναλύσεις λεπτομερώς με εργαλείο την αλήθεια, καταλαβαίνεις ξεκάθαρα ότι ενέχουν κάποια σοβαρά προβλήματα. Για παράδειγμα, αν σου λένε πάντα οι γονείς σου το ρητό που είπαμε προηγουμένως, «Όταν χτυπάει ένα γκονγκ, άκου τον ήχο του· όταν μιλάει κάποιος, άκου τη φωνή του», κι εσύ ακολουθείς με μαεστρία αυτόν τον τρόπο ζωής, τότε σε όλες σου τις συναντήσεις με ανθρώπους, υποσυνείδητα και ασυνείδητα θα κάνεις εικασίες σαν κι αυτές: «Τι θέλει να πει μ’ αυτό; Γιατί είπε το άλλο;» Και αναγκαστικά θα κάνεις εικασίες και για το τι σκέφτονται οι άλλοι, προσπαθώντας συνεχώς να ακούσεις τι λένε και επικοινωνώντας μαζί τους έχοντας στο μυαλό σου όλα αυτά που σκέφτεσαι συνήθως. Ως αποτέλεσμα, δεν θα αναλογίζεσαι την αλήθεια ούτε θα σκέφτεσαι πώς να τα πας καλά με τους άλλους. Δεν θα σκέφτεσαι τις αρχές της αλληλεπίδρασης ή τις αρχές της επικοινωνίας με άλλους, το πώς να αντιμετωπίζεις αυτά που πιστεύεις ότι υπονοούν οι άνθρωποι με τα λόγια τους. Επίσης, δεν θα αναλογίζεσαι με ποιον τρόπο διδάσκει ο Θεός ή πώς να διακρίνεις και να χειριστείς τέτοιους ανθρώπους, καθώς και άλλες τέτοιες αρχές άσκησης που δεν σου έμαθαν ποτέ οι γονείς σου. Εκείνο που σου είπαν ήταν να μάθεις πώς να μαντεύεις τι σκέφτονται οι άλλοι, κι εσύ ακολουθείς αυτόν τον τρόπο άσκησης πολύ καλά· το έχεις πλέον τελειοποιήσει το πράγμα και δεν μπορείς να πάψεις να το κάνεις. Αυτά, λοιπόν, τα ζητήματα πρέπει να κάθεται και να τα σκέφτεται κανείς συχνά και προσεκτικά, και να προσπαθεί σοβαρά να τα καταλάβει. Αφενός, θα πρέπει να αναλύεις και να διακρίνεις καθαρά αυτά τα ζητήματα. Αφετέρου, θα πρέπει κάθε φορά που συμβαίνουν, να προσπαθείς να αλλάξεις το σκεπτικό σου και την οπτική σου για τους ανθρώπους και τα πράγματα. Θα πρέπει δηλαδή, αντιμετωπίζοντας τέτοια ζητήματα, να αλλάξεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου. Όταν ξαναπιάσεις τον εαυτό σου να προσπαθεί να εικάσει τι πραγματικά θέλει να πει κάποιος που μιλάει, πρέπει να εγκαταλείψεις αυτό το σκεπτικό και αυτόν τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεσαι τους ανθρώπους. Πρέπει να το σκεφτείς καλά: «Τι εννοεί με αυτά που λέει; Όλο υπεκφυγές είναι, δεν μιλάει ευθέως. Είναι δόλιος άνθρωπος. Τι στο καλό ήταν αυτά που έλεγε; Τι ουσία έχουν αυτά τα λόγια; Μπορώ να τα αντιληφθώ καλά; Αν ναι, θα συναναστραφώ μαζί του με επιχειρήματα και απόψεις που ανταποκρίνονται στην αλήθεια, θα του το εξηγήσω ξεκάθαρα για να καταλάβει αυτήν την πτυχή της αλήθειας, και θα τον βοηθήσω να διορθώσει τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις του. Επίσης, μιλάει με δόλιο τρόπο. Δεν με νοιάζει τι εννοεί ή γιατί μιλάει τόσο έμμεσα. Δεν θα κάτσω να ασχοληθώ και να παιδευτώ για να καταλάβω τι εννοεί, δεν θέλω να πληρώσω τέτοιο τίμημα, δεν θέλω να κάνω τίποτα τέτοιο· αρκεί να αναγνωρίσω ότι είναι δόλιος. Ας είναι δόλιος, εγώ δεν θα μπω στο τριπάκι της απάτης, θα είμαι ειλικρινής μαζί του. Όσο κι αν υπεκφεύγει, θα λέω αυτά πρέπει να πω, θα λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού” (Κατά Ματθαίον 5:37). Το βασικότερο κριτήριο για την άσκηση της αλήθειας είναι να αντιμετωπίζεις τον δόλο με ειλικρίνεια». Αυτή η άσκηση θα σε κάνει να εγκαταλείψεις τις διαμορφωτικές επιρροές και τις διδασκαλίες της οικογένειάς σου, και θα αλλάξουν και οι αρχές της άσκησής σου, με αποτέλεσμα να γίνεις κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Όποτε συμβούν ξανά πράγματα που σχετίζονται με οποιεσδήποτε από τις διαμορφωτικές επιρροές της οικογένειάς σου που έχεις εγκαταλείψει, θα αλλάξουν οι λανθασμένες σκέψεις και απόψεις σου γι’ αυτά. Θεμέλιό σου θα είναι τα λόγια του Θεού και κριτήριό σου η αλήθεια, και αυτά θα γίνουν σκέψεις και απόψεις απολύτως σωστές και θετικές. Αυτό σημαίνει ότι, αν κρίνεις, βλέπεις και χειρίζεσαι αυτό το ζήτημα έχοντας ως θεμέλιο και κριτήριο άσκησης τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, τότε κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν, όμως, συνεχίζεις να χειρίζεσαι το ζήτημα υιοθετώντας ως θεμέλιο, κριτήριο και αρχές άσκησης τους τρόπους που σου δίδαξαν οι γονείς σου ή τις ιδέες και τις απόψεις που πήρες απ’ αυτούς, τότε δεν ασκείσαι κάνοντας πράξη την αλήθεια ούτε επιδιώκοντάς την. Αυτό που κερδίζουν οι άνθρωποι τελικά όταν επιδιώκουν την αλήθεια είναι να αποκτήσουν πείρα σχετικά με αυτήν και να τη βιώσουν. Χωρίς να επιδιώξεις την αλήθεια, δεν θα αποκτήσεις πείρα γι’ αυτήν ούτε θα τη βιώσεις. Το μόνο που θα κερδίσεις είναι κάποια πείρα και εμπειρία σχετικά με την άσκηση του ρητού αυτού με το οποίο σε διαμόρφωσαν οι γονείς σου. Ενώ, λοιπόν, οι άλλοι μιλούν για την εμπειρία και την πείρα τους στα λόγια του Θεού, εσύ δεν μπορείς να πεις τίποτα, αφού δεν έχεις κάτι να πεις. Το μόνο πράγμα για το οποίο έχεις κάποια πρακτική πείρα και εμπειρία είναι οι ιδέες και οι απόψεις με τις οποίες σε έχει διαμορφώσει η οικογένειά σου. Το θέμα είναι ότι δεν μπορείς να μιλήσεις καθόλου γι’ αυτές, και δεν έχεις τρόπο να τις μοιραστείς. Συμπεραίνουμε πως αυτό για το οποίο θα έχεις τελικά πείρα είναι εκείνο που θα κάνεις πράξη. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε αυτό που θα κερδίσεις είναι πείρα και εμπειρία στα λόγια του Θεού και την αλήθεια. Αν κάνεις πράξη αυτά με βάση τα οποία σε εκπαίδευσαν και σε δίδαξαν οι γονείς σου, τότε θα έχεις πείρα σχετικά με την εμπειρία της διαμόρφωσης και της παραδοσιακής εκπαίδευσης που έλαβες από την οικογένειά σου, και το μόνο που θα κερδίσεις είναι οι ιδέες που σου εμφυσά ο Σατανάς και το να διαφθαρείς από εκείνον. Και όσο αυξάνεται η πείρα σου σ’ αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο θα θεωρείς χρήσιμες και πρακτικές τις ιδέες και τις απόψεις του Σατανά που σε έχουν διαφθείρει, και τόσο πιο βαθιά θα σε διαφθείρει ο Σατανάς. Ενώ αν κάνεις πράξη την αλήθεια; Τότε θα έχεις όλο και περισσότερη πείρα και εμπειρία σχετικά με την αλήθεια, καθώς και τα λόγια και τις αρχές που σου αναφέρει ο Θεός. Επίσης, θα βλέπεις την αλήθεια ως το πιο πολύτιμο πράγμα και θα πιστέψεις ότι ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των ανθρώπων και ότι τα λόγια Του είναι η ζωή τους.

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «εκείνος ο κατάπτυστος πολιτικός της δυναστείας Σονγκ».