Κάποιοι μπορεί να πουν: «Όλοι οι γονείς που ανέφερες τώρα είναι μικροκαλλιεργητές, μικροέμποροι, πλανόδιοι πωλητές, καθαριστές και άτομα που κάνουν δουλειές του ποδαριού. Αυτές οι κοινωνικές θέσεις είναι πολύ χαμηλές, και δεν είναι λάθος να τις εγκαταλείψει κανείς. Όπως λέει και το ρητό: “Ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανέβει προς τα πάνω· το νερό κυλάει προς τα κάτω”. Οι άνθρωποι θα πρέπει να κοιτάζουν προς τα πάνω και να στοχεύουν ψηλά· δεν πρέπει να κοιτάζουν τόσο υποδεέστερα πράγματα. Για παράδειγμα, ποιος θέλει να γίνει μικροκαλλιεργητής; Ποιος θέλει να γίνει μικροέμπορος; Όλοι θέλουν να βγάλουν πολλά λεφτά, να γίνουν υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, να έχουν μια θέση στην κοινωνία και να πετύχουν γρήγορα. Κανείς δεν φιλοδοξεί από μικρός να γίνει μικροκαλλιεργητής, να καλλιεργεί απλώς τη γη και να βγάζει ίσα ίσα όσα χρειάζεται για να τρώει και να πίνει. Κανείς δεν το θεωρεί αυτό επιτυχία ούτε υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι. Ακριβώς επειδή οι άνθρωποι που ανήκουν σ’ αυτές τις οικογένειες ντροπιάζονται και δέχονται άδικη μεταχείριση λόγω της ταυτότητά τους, πρέπει να εγκαταλείψουν την ταυτότητα που κληρονομούν από την οικογένειά τους». Έτσι είναι; (Όχι, δεν είναι έτσι.) Δεν ισχύει αυτό. Αν το δούμε διαφορετικά, κάποιοι γεννιούνται σε οικογένειες που είναι ευνοημένες ή που έχουν ωραίο περιβάλλον διαβίωσης και υψηλή κοινωνική θέση, οπότε κληρονομούν διακεκριμένη ταυτότητα και κοινωνική θέση, και όπου κι αν πάνε τους εκτιμούν ιδιαίτερα. Καθώς μεγαλώνουν, οι γονείς τους και οι πρεσβύτεροι της οικογένειάς τους τους φέρονται με το γάντι· για να μη μιλήσουμε για την αντιμετώπισή τους από την κοινωνία. Στο σχολείο, οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές τους τους θαυμάζουν λόγω του ιδιαίτερου και ευγενούς οικογενειακού τους υπόβαθρου, και κανείς δεν τολμά να τους εκφοβίσει. Οι δάσκαλοι τους μιλούν γλυκά και εγκάρδια, και οι συμμαθητές τους τους σέβονται πολύ. Επειδή προέρχονται από προνομιούχα και επιφανή οικογένεια, πράγμα που τους προσδίδει αριστοκρατική ταυτότητα στην κοινωνία και τους εξασφαλίζει την εκτίμηση των άλλων, έχουν αίσθημα ανωτερότητας και θεωρούν ότι έχουν αξιοσέβαστη ταυτότητα και κοινωνική θέση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, σε όποια ομάδα κι αν βρίσκονται, να δείχνουν υπερβολική αυτοπεποίθηση, να λένε ό,τι θέλουν χωρίς να υπολογίζουν τα αισθήματα κανενός και να ενεργούν χωρίς καθόλου φραγμούς. Οι άλλοι τούς βλέπουν ως εκλεπτυσμένους και κομψούς, θεωρούν ότι δεν φοβούνται να έχουν μεγάλες φιλοδοξίες, να μιλήσουν και να δράσουν. Ό,τι κι αν λένε, ό,τι κι αν κάνουν, λόγω της υποστήριξης του ισχυρού οικογενειακού τους υπόβαθρου, έχουν πάντα κάποιους επιφανείς ανθρώπους να τους βοηθάνε, και ό,τι κάνουν κυλά ομαλά. Όσο πιο ομαλά κυλούν τα πράγματα, τόσο μεγαλύτερο αίσθημα ανωτερότητας έχουν. Όπου κι αν πάνε, είναι αποφασισμένοι να το παίζουν αφεντικά και να ξεχωρίζουν από το πλήθος· θέλουν να είναι διαφορετικοί απ’ τους άλλους. Όταν τρώνε μαζί με άλλους, διαλέγουν τις μεγάλες μερίδες και αν δεν τις πάρουν, θυμώνουν. Όταν ζουν με άλλους αδελφούς και αδελφές, ζητούν επίμονα να κοιμηθούν στο καλύτερο κρεβάτι —αυτό που το βλέπει περισσότερο ο ήλιος, ή που είναι πιο κοντά στη θέρμανση, ή όπου έχει πιο καθαρό αέρα— και το θέλουν μόνο δικό τους. Αυτό δεν είναι αίσθημα ανωτερότητας; (Ναι.) Κάποιων ανθρώπων οι γονείς βγάζουν πολλά χρήματα, ή είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή υψηλόβαθμοι και ταλαντούχοι επαγγελματίες, οπότε η οικογένειά τους είναι εύπορη και ευκατάστατη, και δεν ανησυχούν καθόλου για πράγματα όπως το φαγητό ή τα ρούχα. Κατά συνέπεια, οι άνθρωποι αυτοί έχουν πολύ ανεπτυγμένο αίσθημα ανωτερότητας. Έχουν τη δυνατότητα να φορούν ό,τι θέλουν, να αγοράζουν τα πιο μοδάτα ρούχα και μόλις βγουν από τη μόδα, να τα πετάνε. Μπορούν επίσης να τρώνε ό,τι θέλουν —αρκεί να το ζητήσουν, και κάποιος θα τους το φέρει. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τίποτα απολύτως και αισθάνονται εξαιρετικά ανώτεροι. Λόγω της ταυτότητας που κληρονομούν από μια τόσο προνομιούχα οικογένεια, οι άλλοι τούς βλέπουν πάντα σαν πριγκίπισσες, αν είναι γυναίκες, ή σαν πλουσιόπαιδα αν είναι άντρες. Τι έχουν κληρονομήσει από αυτήν την οικογένεια; Αριστοκρατική ταυτότητα και κοινωνική θέση. Δεν έχουν κληρονομήσει ντροπή απ’ αυτήν την οικογένεια, αλλά δόξα. Σε όποιο περιβάλλον και σε όποια ομάδα ανθρώπων κι αν βρίσκονται, θεωρούν πάντα τον εαυτό τους μακράν καλύτερο απ’ όλους. Λένε πράγματα του τύπου: «Οι γονείς μου είναι πλούσιοι επιχειρηματίες. Η οικογένειά μου έχει πολλά χρήματα. Τα ξοδεύω όποτε θέλω και δεν χρειάζεται ποτέ να κάνω προϋπολογισμό» ή «Οι γονείς μου είναι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι. Όπου κι αν πηγαίνω για τις δουλειές μου, με μια μου λέξη το θέμα λύνεται. Δεν χρειάζεται να περάσω από τις τυπικές διαδικασίες. Βλέπεις πόση προσπάθεια χρειάζεστε εσείς για να κάνετε μια δουλειά· πρέπει να κάνετε τις τυπικές διαδικασίες, να περιμένετε τη σειρά σας και να παρακαλάτε τον έναν και τον άλλο. Κοιτάξτε εμένα· απλώς λέω σε έναν από τους βοηθούς των γονιών μου τι πρέπει να γίνει και γίνεται. Καταπληκτική ταυτότητα και κοινωνική θέση, ε;» Έχουν αίσθημα ανωτερότητας; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Οι γονείς μου είναι δημόσια πρόσωπα, ψάξε τα ονόματά τους στο διαδίκτυο και θα το δεις». Όταν κάποιος ψάξει και βρει όντως τα ονόματα των γονιών τους σε λίστες με διάσημους, αυτό τούς δίνει αίσθημα ανωτερότητας. Όπου κι αν πάνε, αν κάποιος τους ρωτήσει: «Πώς σε λένε;» απαντούν: «Δεν έχει σημασία πώς λένε εμένα, τους γονείς μου τους λένε τάδε και δείνα». Το πρώτο πράγμα που λένε είναι τα ονόματα των γονιών τους, για να μάθουν οι άλλοι την ταυτότητα και την κοινωνική θέση τους. Κάποιοι σκέφτονται: «Η οικογένειά σου έχει κύρος· και οι δύο γονείς σου είναι αξιωματούχοι, διασημότητες ή πλούσιοι επιχειρηματίες· είσαι άρα προνομιούχο παιδί υψηλόβαθμων αξιωματούχων ή πάμπλουτων γονιών. Εγώ πάλι τι είμαι;» Το σκέφτονται λίγο και απαντούν: «Δεν έχουν τίποτα το ιδιαίτερο οι δικοί μου γονείς· είναι συνηθισμένοι εργάτες με μέτριους μισθούς, άρα δεν έχω να καυχηθώ για τίποτα —αλλά ένας πρόγονός μου ήταν πρωθυπουργός σε κάποια δυναστεία». Κάποιοι άλλοι λένε: «Ο πρόγονός σου ήταν πρωθυπουργός. Πω πω, άρα έχεις ξεχωριστή θέση. Είσαι απόγονος ενός πρωθυπουργού. Δεν είναι συνηθισμένος κάποιος που κατάγεται από έναν πρωθυπουργό· είσαι κι εσύ απόγονος κάποιου διάσημου ανθρώπου!» Βλέπεις, μόλις ένα άτομο συνδεθεί με μια διασημότητα, η ταυτότητά του δεν είναι πια κοινή, η κοινωνική του θέση αναβαθμίζεται αμέσως, και αποκτά σεβασμό. Άλλοι πάλι λένε: «Οι πρόγονοί μου ήταν πλούσιοι επιχειρηματίες. Ήταν πάμπλουτοι. Αργότερα, λόγω κοινωνικών αλλαγών και μεταβολών στο κοινωνικό σύστημα, κατασχέθηκαν οι περιουσίες τους. Πολλά από τα κατοικημένα σπίτια που βρίσκονται σε ακτίνα δεκάδων χιλιομέτρων από εδώ ανήκαν στους προγόνους μου. Παλιά, το σπίτι της οικογένειάς μου είχε τετρακόσια-πεντακόσια δωμάτια, ή το λιγότερο διακόσια με τριακόσια, και πάνω από εκατό υπηρέτες συνολικά. Ο παππούς μου ήταν ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Δεν δούλευε ποτέ ο ίδιος, απλώς διέταζε άλλους να κάνουν τη δουλειά. Η γιαγιά μου ήταν πολύ καλομαθημένη· είχαν και οι δυο υπηρέτες για να τους ντύνουν και να πλένουν τα ρούχα τους. Αργότερα, επειδή άλλαξε το κοινωνικό περιβάλλον, η οικογένειά μου φαλίρισε· δεν ήμασταν πια αριστοκράτες, γίναμε κοινοί θνητοί. Στο παρελθόν, η οικογένειά μου ήταν σπουδαία και είχε κύρος. Χτυπούσαν τα πόδια τους στη μία άκρη του χωριού και οι δονήσεις γίνονταν αισθητές στην άλλη του άκρη. Όλοι ήξεραν ποιοι ήταν. Από αυτήν την οικογένεια προέρχομαι κι εγώ· πώς σου φαίνεται αυτό; Δεν είναι εξαιρετικό; Δεν θα έπρεπε να με θαυμάζεις;» Άλλοι πάλι λένε: «Δεν μ’ εντυπωσιάζουν καθόλου τα πλούτη των προγόνων σου. Ο πρόγονός μου ήταν αυτοκράτορας, και μάλιστα αυτοκράτορας-ιδρυτής. Λένε ότι κληρονόμησα το επώνυμό μου απ’ αυτόν. Όλη η οικογένειά μου συγγενεύει άμεσα μαζί του· δεν είναι μακρινοί συγγενείς. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό; Τώρα που γνωρίζεις το υπόβαθρο του προγόνου μου, δεν πρέπει πλέον να με βλέπεις με θαυμασμό και να μου δείχνεις λίγο σεβασμό; Δεν πρέπει να μ’ εκτιμάς ιδιαίτερα;» Κάποιοι λένε: «Δεν ήταν αυτοκράτορας κανένας απ’ τους προγόνους μου, αλλά ένας απ’ αυτούς ήταν στρατηγός και σκότωσε αμέτρητους εχθρούς, πραγματοποίησε αμέτρητα στρατιωτικά κατορθώματα και έγινε μάλιστα σημαντικός υπουργός στην αυτοκρατορική αυλή. Όλη η οικογένειά μου είναι άμεσοι απόγονοί του. Μέχρι και σήμερα, εξακολουθούμε να μελετούμε τις πολεμικές τέχνες που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μου, οι οποίες παραμένουν μυστικές για τους ξένους. Πώς σου φαίνεται αυτό; Δεν είναι ξεχωριστή η ταυτότητά μου; Δεν είναι διακεκριμένη η θέση μου;» Αυτές οι ιδιαίτερες ταυτότητες που κληρονομούν οι άνθρωποι από τους επονομαζόμενους μακρινούς προγόνους τους, καθώς και από τη σημερινή οικογένειά τους, θεωρούνται από τους ανθρώπους αξιότιμες και ένδοξες, και κατά καιρούς τις αναφέρουν για να εντυπωσιάσουν και τις επιδεικνύουν ως σύμβολο της ταυτότητας και της κοινωνικής θέσης τους. Κατά μία έννοια, το κάνουν για να αποδείξουν ότι έχουν εξαιρετική ταυτότητα και θέση. Κατά μια άλλη, όταν λένε αυτές τις ιστορίες, προσπαθούν παράλληλα να αυξήσουν το κύρος και την κοινωνική θέση τους, ώστε να ανεβάσουν την αξία τους μεταξύ των άλλων και να φανούν εξαιρετικοί και ξεχωριστοί. Για ποιον λόγο να γίνει κανείς εξαιρετικός και ξεχωριστός; Για να κερδίσει μεγαλύτερο σεβασμό, θαυμασμό και εκτίμηση από τους άλλους, ώστε να ζήσει μια πιο άνετη, εύκολη και αξιοπρεπή ζωή. Για παράδειγμα, ιδιαίτερα σε ορισμένα ειδικά περιβάλλοντα, κάποιοι άνθρωποι αδυνατούν συνεχώς να διεκδικήσουν την παρουσία τους μέσα σε μια ομάδα, καθώς και να κερδίσουν τον σεβασμό και την εκτίμηση των άλλων. Έτσι, αναζητούν ευκαιρίες και κατά καιρούς χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη ταυτότητά τους ή το ιδιαίτερο οικογενειακό τους υπόβαθρο για να διεκδικήσουν την παρουσία τους, να δώσουν στους ανθρώπους να καταλάβουν ότι είναι εξαιρετικοί και να κερδίσουν έτσι εκτίμηση και σεβασμό, με σκοπό να αποκτήσουν κύρος μεταξύ των ανθρώπων. Λένε: «Αν και εγώ έχω συνηθισμένη ταυτότητα, θέση και επίπεδο, ένας από τους προγόνους μου ήταν σύμβουλος της οικογένειας ενός πρίγκιπα στη δυναστεία των Μινγκ. Έχεις ακούσει για τον τάδε; Ήταν πρόγονός μου, ο παππούς του προπάππου μου, σημαντικός σύμβουλος της οικογένειας του πρίγκιπα. Ήταν γνωστός ως “ο ιθύνων νους”. Ήταν ειδικός στα πάντα, από την αστρονομία μέχρι τη γεωγραφία, από την αρχαία μέχρι και τη σύγχρονη ιστορία, από τις κινεζικές μέχρι και τις εξωτερικές υποθέσεις. Ήταν επίσης πολύ ικανός στις προβλέψεις. Ακόμη έχουμε στην οικογένειά μας τη γεωμαντική πυξίδα φενγκ σούι που χρησιμοποιούσε». Μπορεί να μη μιλούν συχνά γι’ αυτό, αλλά κατά καιρούς διασκεδάζουν τους άλλους με αφηγήσεις για την εντυπωσιακή ιστορία των προγόνων τους. Κανείς δεν ξέρει αν αυτά που λένε είναι αλήθεια ή όχι· κάποια απ’ αυτά μπορεί να είναι παρατραβηγμένες ιστορίες, αλλά κάποια μπορεί να είναι αληθινά. Σε κάθε περίπτωση, στο μυαλό των ανθρώπων, η ταυτότητα που κληρονομούν απ’ την οικογένεια έχει μεγάλη σημασία. Καθορίζει τη θέση και το κύρος τους μεταξύ των άλλων, τη μεταχείριση που λαμβάνουν, καθώς επίσης και την κατάσταση και την κατάταξή τους μεταξύ των ανθρώπων. Ακριβώς επειδή, όταν βρίσκονται ανάμεσα στους άλλους, οι άνθρωποι βλέπουν πιο καθαρά όσα τούς δίνει η κληρονομημένη ταυτότητά τους, τα θεωρούν όλα πολύ σημαντικά. Κατά συνέπεια, επιδεικνύουν κατά καιρούς αυτά τα «ένδοξα» και «λαμπρά» κεφάλαια της ιστορίας της οικογένειάς τους, ενώ αποφεύγουν επανειλημμένα να αναφέρουν τις ντροπιαστικές πτυχές του οικογενειακού τους υπόβαθρου ή τα όσα συνέβησαν στην οικογένειά τους και θα μπορούσαν να προκαλέσουν υποτίμηση ή διακρίσεις σε βάρος τους. Εν ολίγοις, η ταυτότητα που κληρονομούν οι άνθρωποι από την οικογένειά τους είναι πολύ σημαντική γι’ αυτούς. Όταν βιώνουν κάποια συγκεκριμένα γεγονότα, συχνά χρησιμοποιούν την ιδιαίτερη οικογενειακή τους ταυτότητα ως πλεονέκτημα και ως λόγο για να αναδειχτούν, προκειμένου να κερδίσουν την αναγνώριση των άλλων και να κερδίσουν μια θέση ανάμεσά τους. Είτε η οικογένειά σου σου φέρνει δόξα είτε ντροπή, είτε η ταυτότητα και η κοινωνική θέση που κληρονομείς από την οικογένειά σου είναι αριστοκρατική είτε ταπεινή, αυτή η οικογένεια δεν σου είναι τίποτα περισσότερο απ’ αυτό. Δεν καθορίζει το αν μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια, να την επιδιώξεις ή να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να τη βλέπουν ως κάτι πολύ σημαντικό, διότι δεν καθορίζει τη μοίρα ούτε το μέλλον ενός ανθρώπου, πόσο μάλλον το μονοπάτι που θα ακολουθήσει. Η ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου μπορεί να καθορίσει μόνο τα δικά σου συναισθήματα και τις δικές σου αντιλήψεις μεταξύ των άλλων ανθρώπων. Είτε η ταυτότητα που κληρονομείς απ’ την οικογένειά σου είναι κάτι που σιχαίνεσαι είτε κάτι για το οποίο αξίζει να καυχιέσαι, δεν καθορίζει το αν θα μπορέσεις να ακολουθήσεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Έτσι, όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας, δεν έχει σημασία τι ταυτότητα ή κοινωνική θέση σού κληροδοτεί η οικογένειά σου. Ακόμα κι αν η ταυτότητα αυτή σε κάνει να νιώθεις ανώτερος και αξιότιμος, δεν αξίζει να την αναφέρεις. Ακόμη κι αν σε κάνει να νιώθεις ντροπή, να αισθάνεσαι κατώτερος και να έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση, ούτε τότε θα επηρεάσει το πώς επιδιώκεις την αλήθεια. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Δεν θα επηρεάσει στο παραμικρό το πώς επιδιώκεις την αλήθεια ούτε την ταυτότητά σου ως δημιουργημένο ον ενώπιον του Θεού. Αντιθέτως, όποια ταυτότητα και κοινωνική θέση κι αν κληρονόμησες από την οικογένειά σου, στα μάτια του Θεού, όλοι έχουν την ίδια ευκαιρία να σωθούν, και εκτελούν το καθήκον τους και επιδιώκουν την αλήθεια με την ίδια θέση και ταυτότητα. Η ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου, είτε είναι έντιμη είτε επαίσχυντη, δεν καθορίζει την ανθρώπινη φύση σου ούτε το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις. Ωστόσο, αν τη θεωρείς πολύ σημαντική και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της ύπαρξής σου, τότε θα προσκολληθείς σθεναρά σ’ αυτήν, δεν θα την εγκαταλείψεις ποτέ και θα περηφανεύεσαι γι’ αυτήν. Αν η ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου είναι ευγενής, τότε θα τη θεωρείς ένα είδος πλεονεκτήματος, ενώ αν είναι ταπεινή, θα τη θεωρείς κάτι ντροπιαστικό. Είτε η ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου είναι ευγενής και ένδοξη είτε ντροπιαστική, αυτό έχει να κάνει καθαρά με το πώς εσύ προσωπικά το κατανοείς και οφείλεται στο ότι εξετάζεις το θέμα από την οπτική της διεφθαρμένης σου ανθρώπινης φύσης. Πρόκειται απλώς για τη δική σου αίσθηση, αντίληψη και κατανόηση· δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια και δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτήν. Δεν αποτελεί πλεονέκτημα που σου επιτρέπει να επιδιώξεις την αλήθεια ούτε, φυσικά, και εμπόδιο στην επιδίωξη της αλήθειας. Αν έχεις αριστοκρατική και υψηλή κοινωνική θέση, δεν σημαίνει ότι αυτό αποτελεί πλεονέκτημα που διασφαλίζει τη σωτηρία σου. Αν έχεις χαμηλή και ταπεινή κοινωνική θέση, δεν σημαίνει ότι αυτό αποτελεί εμπόδιο στο πώς επιδιώκεις την αλήθεια, πόσο μάλλον στο πώς επιδιώκεις τη σωτηρία. Παρόλο που το περιβάλλον και το υπόβαθρο, η ποιότητα ζωής και οι συνθήκες διαβίωσης μιας οικογένειας απορρέουν από τη διάταξη του Θεού, δεν έχουν καμία σχέση με την αληθινή ταυτότητα ενός ανθρώπου ενώπιον του Θεού. Κάθε άτομο, από όποια οικογένεια κι αν κατάγεται, είτε το οικογενειακό του υπόβαθρο είναι επιφανές είτε κατώτερο, στα μάτια του Θεού είναι ένα δημιουργημένο ον. Ακόμα κι αν το υπόβαθρο της οικογένειάς σου είναι επιφανές και έχεις αριστοκρατική ταυτότητα και θέση, παραμένεις ένα δημιουργημένο ον. Ομοίως, αν έχεις ταπεινή οικογενειακή θέση και σε περιφρονούν οι άλλοι, στα μάτια του Θεού, είσαι και πάλι ένα συνηθισμένο δημιουργημένο ον —δεν έχεις τίποτα το ιδιαίτερο. Οι διαφορετικές οικογενειακές καταβολές προσφέρουν στους ανθρώπους διαφορετικά περιβάλλοντα ανάπτυξης και τα διαφορετικά περιβάλλοντα οικογενειακής διαβίωσης τους δίνουν διαφορετικές οπτικές για την αντιμετώπιση των υλικών πραγμάτων, του κόσμου και της ζωής. Είτε κάποιος ζει ευκατάστατα είτε είναι άπορος, είτε ζει μέσα σε ευνοϊκές οικογενειακές συνθήκες είτε όχι, πρόκειται απλώς για διαφορετικές εμπειρίες διαφορετικών ανθρώπων. Συγκριτικά μιλώντας, δεν έχουν μια βαθύτερη εμπειρία ζωής όσοι είναι φτωχοί και η οικογένειά τους έχει μέτριο βιοτικό επίπεδο; Από την άλλη, δεν είναι πιο δύσκολο να το επιτύχουν αυτό όσοι είναι πλούσιοι και η οικογένειά τους είναι ιδιαίτερα ευνοημένη; (Ναι.) Ανεξάρτητα από το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσες, και την ταυτότητα και την κοινωνική θέση που απέκτησες από αυτό το οικογενειακό περιβάλλον, όταν προσέλθεις ενώπιον του Θεού, όταν ο Θεός σε αναγνωρίσει και σε αποδεχτεί ως δημιουργημένο ον, στα μάτια Του, είσαι το ίδιο με τους άλλους, είσαι ίσος με τους άλλους, δεν έχεις τίποτα το ιδιαίτερο, και ο Θεός θα εφαρμόσει τις ίδιες μεθόδους και τα ίδια πρότυπα όσον αφορά τις απαιτήσεις Του από σένα. Αν λες: «Έχω ιδιαίτερη κοινωνική θέση», τότε ενώπιον του Θεού, πρέπει να αγνοήσεις αυτήν την «ιδιαιτερότητα»· αν λες, «Έχω ταπεινή κοινωνική θέση», τότε πρέπει επίσης να αγνοήσεις αυτήν την «ταπεινότητα». Ενώπιον του Θεού, καθένας από σας πρέπει να κάνει πέρα την ταυτότητα που κληρονόμησε από την οικογένειά του, να την εγκαταλείψει, να αποδεχτεί την ταυτότητα που του έδωσε ο Θεός ως δημιουργημένου όντος και να υιοθετήσει αυτήν την ταυτότητα εκτελώντας καλά το καθήκον του ενός δημιουργημένου όντος. Αν προέρχεσαι από καλή οικογένεια και έχεις αριστοκρατική θέση, δεν έχεις να καυχηθείς για τίποτα και δεν είσαι πιο ευγενής από κανέναν άλλον. Γιατί; Στα μάτια του Θεού, εφόσον είσαι ένα δημιουργημένο ανθρώπινο ον, έχεις πάρα πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις και είσαι ένας από εκείνους που θέλει να σώσει ο Θεός. Παρομοίως, αν έχεις κληρονομήσει απ’ την οικογένειά σου χαμηλή και ταπεινή ταυτότητα, πρέπει και πάλι να αποδεχτείς την ταυτότητα του δημιουργημένου όντος που σου έχει δώσει ο Θεός και να προσέλθεις ενώπιόν Του ως τέτοιο για να αποδεχτείς τη σωτηρία Του. Ίσως να πεις: «Η οικογένειά μου έχει χαμηλή κοινωνική θέση και επίσης έχω ταπεινή ταυτότητα. Οι άνθρωποι με περιφρονούν». Σύμφωνα με τον Θεό, αυτό δεν έχει σημασία. Σήμερα, ενώπιον του Θεού, δεν εμφανίζεσαι πλέον ως άτομο που έλαβες την ταυτότητά σου απ’ την οικογένειά σου. Η σημερινή σου ταυτότητα είναι αυτή του δημιουργημένου όντος, και αυτό που πρέπει να αποδεχτείς είναι οι απαιτήσεις που έχει ο Θεός από σένα. Ο Θεός δεν μεροληπτεί υπέρ κανενός. Δεν κοιτάζει το οικογενειακό σου υπόβαθρο ή την ταυτότητά σου, γιατί στα μάτια Του είσαι το ίδιο με όλους τους άλλους. Σε έχει διαφθείρει ο Σατανάς, είσαι μέλος του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους και είσαι ένα δημιουργημένο ον ενώπιον του Θεού, οπότε είσαι ένας από εκείνους που θέλει να σώσει. Δεν έχει σημασία αν είσαι απόγονος υψηλόβαθμων αξιωματούχων ή πάμπλουτων γονιών, αν είσαι νεαρός προνομιούχος ή πριγκίπισσα, ή αν είσαι παιδί μικροκαλλιεργητών ή ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Δεν είναι σημαντικά αυτά ούτε τα εξετάζει καθόλου ο Θεός, επειδή αυτό που θέλει Εκείνος είναι να σώσει εσένα ως άτομο. Θέλει να αλλάξει τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, όχι την ταυτότητά σου. Ούτε η διεφθαρμένη σου διάθεση ούτε η αξία σου καθορίζονται από την ταυτότητά σου, ενώ η διεφθαρμένη σου διάθεση δεν προέρχεται από την οικογένειά σου. Ο Θεός θέλει να σε σώσει όχι επειδή μπορεί να έχεις ταπεινή θέση, ούτε βέβαια επειδή η θέση σου μπορεί να είναι διακεκριμένη. Αντίθετα, ο Θεός σε έχει επιλέξει λόγω του σχεδίου Του και της διαχείρισής Του, επειδή σε έχει διαφθείρει ο Σατανάς και ανήκεις στο διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος. Ενώπιον του Θεού, όποια ταυτότητα κι αν κληρονομείς από την οικογένειά σου, είσαι το ίδιο με όλους τους άλλους. Ανήκετε όλοι στο ανθρώπινο γένος, έχετε διαφθαρεί από τον Σατανά και έχετε διεφθαρμένες διαθέσεις. Δεν έχεις τίποτε το ιδιαίτερο πάνω σου. Έτσι δεν είναι; (Ναι.) Επομένως, τι το εκπληκτικό έχει από δω και μπρος αν κάποιος γύρω σας πει: «Ήμουν δικαστής κομητείας» ή «Ήμουν κυβερνήτης επαρχίας» ή αν κάποιος άλλος πει: «Οι πρόγονοί μας ήταν αυτοκράτορες» ή «Ήμουν μέλος του Κογκρέσου» ή «Έβαλα υποψηφιότητα για πρόεδρος» ή αν πει κανείς: «Ήμουν πρόεδρος μιας μεγάλης εταιρείας» ή «Ήμουν αφεντικό μιας κρατικής επιχείρησης»; Είναι σημαντικό που ήσουν κάποτε ανώτερο στέλεχος ή διοικητής; Ο κόσμος και η κοινωνία σήμερα δίνουν μεγάλη σημασία στην ταυτότητα και την κοινωνική θέση των ανθρώπων, και αποφασίζουν πώς θα σου συμπεριφερθούν ανάλογα με την ταυτότητα και την κοινωνική σου θέση. Μα τώρα βρίσκεσαι στον οίκο του Θεού. Δεν πρόκειται να σε δει αλλιώς ο Θεός λόγω του πόσο λαμπρός ήσουν στο παρελθόν ή πόσο λαμπρή και ένδοξη ήταν η ταυτότητά σου. Ειδικά τώρα που απαιτεί να επιδιώκεις την αλήθεια, υπάρχει λόγος να επιδεικνύεις τα προσόντα σου, την κοινωνική σου θέση και την αξία σου; (Όχι, δεν υπάρχει.) Δεν θα ήταν ανόητο αν το έκανες; (Ναι.) Οι ανόητοι έχουν την τάση να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους με βάση αυτά τα πράγματα. Υπάρχουν επίσης κάποιοι νέοι πιστοί που έχουν μικρό ανάστημα και δεν κατανοούν την αλήθεια, και που συχνά συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους με βάση αυτά τα πράγματα από την κοινωνία και την οικογένεια. Οι άνθρωποι που έχουν κάποια θεμέλια και κάποιο ανάστημα στην πίστη τους στον Θεό σε γενικές γραμμές δεν θα το έκαναν αυτό ούτε θα μιλούσαν για τέτοια πράγματα. Δεν συμβαδίζει με την αλήθεια το να χρησιμοποιεί κανείς την ταυτότητα της οικογένειάς του ή την κοινωνική του θέση ως πλεονέκτημα.

Τώρα που έχω συναναστραφεί πάρα πολύ σχετικά με την ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου, είναι ξεκάθαρα τα όσα είπα; (Ναι.) Πείτε Μου κάτι σχετικό. (Θεέ μου, θα πω εγώ κάτι γι’ αυτό. Οι άνθρωποι θεωρούν συχνά πολύ σημαντική την οικογένεια στην οποία γεννήθηκαν, καθώς και την ταυτότητα και τη θέση της στην κοινωνία. Αυτοί που γεννιούνται σε οικογένεια χαμηλής κοινωνικής θέσης συνήθως πιστεύουν ότι είναι κατά κάποιον τρόπο κατώτεροι απ’ τους άλλους. Θεωρούν ότι έχουν πολύ ταπεινή καταγωγή και ότι δεν μπορούν να κυκλοφορούν στην κοινωνία με το κεφάλι ψηλά, γι’ αυτό και θέλουν να προσπαθήσουν να βελτιώσουν την κοινωνική τους θέση· όσοι γεννιούνται σε οικογένεια με σχετικά υψηλό κύρος και θέση συνήθως είναι αρκετά αλαζόνες και επηρμένοι, τους αρέσει να επιδεικνύονται και έχουν ένα έμφυτο αίσθημα ανωτερότητας. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν είναι το πιο σημαντικό η κοινωνική θέση, καθώς ενώπιον του Θεού όλοι έχουν την ίδια ταυτότητα και θέση —είναι όλοι δημιουργημένα όντα. Δεν καθορίζουν η ταυτότητα και η θέση το αν μπορεί το άτομο να επιδιώξει την αλήθεια, να την κάνει πράξη ή να σωθεί, επομένως δεν γίνεται κανείς να περιορίσει τον εαυτό του εξαιτίας της ταυτότητας και της θέσης του.) Πολύ σωστά. Όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια νοιάζονται πολύ για την ταυτότητα και την κοινωνική θέση κάποιου, οπότε σε ορισμένες ειδικές περιστάσεις, λένε πράγματα του τύπου: «Ξέρετε τον τάδε από την εκκλησία μας; Η οικογένειά του είναι πλούσια!» Όταν λένε τη λέξη «πλούσια», λάμπουν τα μάτια τους, κι αυτό δείχνει την εξαιρετικά φθονερή και ζηλότυπη νοοτροπία τους. Καλλιεργούν εδώ και τόσο καιρό αυτό το αίσθημα ζήλιας, που φτάνουν στο σημείο να τους τρέχουν τα σάλια για τέτοιους ανθρώπους και να λένε: «Α, ξέρετε εκείνους εκεί τους ανθρώπους; Ο πατέρας της τάδε είναι υψηλόβαθμος αξιωματούχος, κι εκείνου εκεί είναι επικεφαλής κομητείας, εκείνης δήμαρχος, και εκείνου ο πατέρας είναι γραμματέας σε κάποιο κυβερνητικό τμήμα!» Όταν βλέπουν κάποιον να φοράει ωραία ρούχα, να ντύνεται καλά ή να δείχνει λίγο κομψός ή διορατικός, ή κάποιον να έχει πράγματα πολύ καλής ποιότητας, ζηλεύουν και σκέφτονται: «Αυτός έχει πλούσια οικογένεια, πρέπει να κολυμπάει στο χρήμα», και τους κατακλύζει ένα συναίσθημα θαυμασμού και φθόνου. Κάθε φορά που μιλούν για τον τάδε που είναι προϊστάμενος σε κάποια εταιρεία, πιο πολύ τους νοιάζει η ταυτότητα αυτού του ατόμου παρά το ίδιο το άτομο. Μιλούν διαρκώς για τη δουλειά του, ακόμη κι αν το ίδιο το άτομο δεν το αναφέρει ποτέ από μόνο του. Μέχρι και όταν έρθει η ώρα να εκλεγεί ο επικεφαλής της εκκλησίας, ψηφίζουν αυτό το άτομο. Έχουν ιδιαίτερα αισθήματα για όσους έχουν υψηλότερη κοινωνική θέση από τους ίδιους και τους προσέχουν ιδιαιτέρως. Προσπαθούν συνέχεια να τους καλοπιάνουν, να τους προσεγγίζουν και να τους κολακεύουν, ενώ μισούν τον εαυτό τους και σκέφτονται: «Γιατί δεν είναι αξιωματούχος ο πατέρας μου; Γιατί εγώ γεννήθηκα σ’ αυτήν την οικογένεια; Γιατί δεν έχω ούτε ένα καλό να πω για την οικογένειά μου; Εκείνοι γεννήθηκαν σε οικογένειες αξιωματούχων και πλούσιων επιχειρηματιών, ενώ η δική μου οικογένεια δεν έχει τίποτα. Όλα μου τα αδέλφια είναι απλοί άνθρωποι, μικροκαλλιεργητές που ανήκουν στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Και όσο λιγότερα λέω για τους γονείς μου, τόσο το καλύτερο —δεν είναι καν μορφωμένοι. Τι ντροπή!» Με το που αναφερθεί κανείς στους γονείς τους, εκείνοι υπεκφεύγουν και λένε: «Ας μην αναφερθούμε σ’ αυτό το θέμα, ας μιλήσουμε για κάτι άλλο. Ας μιλήσουμε για τον τάδε από την εκκλησία μας. Δείτε, είναι διευθυντής· ξέρει πώς να είναι επικεφαλής. Το κάνει εδώ και δεκαετίες, κανείς δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει. Αυτός ο τύπος γεννήθηκε για να ηγείται. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για μας. Τώρα που πιστεύει στον θεό, είναι σκέτη ευλογία. Είναι πραγματικά ευλογημένος, αφού έχει ήδη όλα όσα ονειρεύεται κανείς στην κοινωνία και τώρα που έχει έλθει στον οίκο του θεού, μπορεί και να εισέλθει στη βασιλεία και να έχει έναν όμορφο προορισμό». Πιστεύουν ότι όταν ένας αξιωματούχος εντάσσεται στον οίκο του Θεού, θα πρέπει να είναι ο επικεφαλής της εκκλησίας και να έχει όμορφο προορισμό. Ποιος το αποφασίζει αυτό; Αυτοί έχουν τον τελευταίο λόγο; (Όχι.) Αυτό σίγουρα το λένε οι δύσπιστοι. Αν δουν κάποιον που έχει λίγες ικανότητες ή κάποιο έμφυτο ταλέντο, που ντύνεται καλά και απολαμβάνει τις χαρές της ζωής, που οδηγεί ένα ωραίο αυτοκίνητο κι έχει ένα μεγάλο σπίτι, τότε τον προσεγγίζουν επίμονα, τον κολακεύουν και του κάνουν τα χατίρια. Έπειτα, υπάρχουν και κάποιοι που πιστεύουν ότι έχουν υψηλή κοινωνική θέση και κύρος. Όταν εντάσσονται στον οίκο του Θεού, απαιτούν πάντα ειδικά προνόμια, διατάζουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους με φωνές, και τους φέρονται λες κι είναι σκλάβοι. Κι όλα αυτά επειδή έχουν συνηθίσει τόσο πολύ να ζουν τη ζωή ενός αξιωματούχου. Θεωρούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους υφιστάμενούς τους; Όταν έρχεται η ώρα να εκλεγεί ένας επικεφαλής της εκκλησίας, αν δεν επιλεγούν, θυμώνουν και λένε: «Δεν θα πιστεύω πια, ο οίκος του θεού δεν είναι δίκαιος, δεν δίνει ευκαιρίες στους ανθρώπους. Ο οίκος του θεού περιφρονεί τους ανθρώπους!» Έχουν συνηθίσει να έχουν αξιώματα στον κόσμο και νομίζουν ότι είναι κελεπούρια, οπότε όταν εντάσσονται στον οίκο του Θεού, προσπαθούν συνεχώς να κάνουν κουμάντο και να πρωτοστατούν σε όλα, ενώ απαιτούν και ειδικά προνόμια. Συμπεριφέρονται στον οίκο του Θεού όπως έκαναν στον κόσμο και στην κοινωνία. Μια γυναίκα μπορεί να είναι στα εγκόσμια σύζυγος ενός αξιωματούχου, και μόλις ενταχθεί στον οίκο του Θεού, να εξακολουθεί να θέλει να της φέρονται σαν σε σύζυγο αξιωματούχου, να την κολακεύουν και να την ακολουθούν όλοι. Αν σε μια συνάθροιση οι αδελφοί ή οι αδελφές παραλείψουν να τη χαιρετήσουν, θυμώνει και σταματά να έρχεται στις επόμενες, επειδή θεωρεί ότι οι άλλοι δεν την παίρνουν στα σοβαρά και ότι η πίστη στον Θεό δεν έχει νόημα. Δεν είναι παράλογο αυτό; (Ναι.) Όσο ιδιαίτερη ταυτότητα κι αν έχεις στην κοινωνία, όταν έρχεσαι στον οίκο του Θεού, αυτή η ιδιαίτερη ταυτότητα χάνεται. Ενώπιον του Θεού και ενώπιον της αλήθειας, οι άνθρωποι έχουν μόνο μία ταυτότητα, αυτή του δημιουργημένου όντος. Είτε είσαι έξω στον κόσμο κυβερνητικός αξιωματούχος είτε σύζυγος αξιωματούχου, είτε ανήκεις στην ελίτ της κοινωνίας είτε είσαι ένας απλός γραφιάς, είτε είσαι στρατηγός είτε στρατιώτης, στον οίκο του Θεού έχεις μόνο μία ταυτότητα, αυτή του δημιουργημένου όντος. Δεν έχεις τίποτα το ιδιαίτερο, γι’ αυτό μην επιζητάς ειδικά προνόμια και μην κάνεις τους ανθρώπους να σε λατρεύουν. Είναι και κάποιοι που προέρχονται από μια ιδιαίτερη χριστιανική οικογένεια ή από μια οικογένεια που πιστεύει στον Κύριο εδώ και πολλές γενιές. Ίσως η μητέρα τους να εκπαιδεύτηκε σε ιερατική σχολή και ο πατέρας τους να είναι πάστορας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα καλοδεχούμενοι στη θρησκευτική κοινότητα και οι πιστοί συναθροίζονται γύρω τους. Αφότου αποδεχτούν αυτό το στάδιο του έργου του Θεού, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι έχουν την ίδια ταυτότητα με πριν, αλλά μάλλον ονειρεύονται! Καιρός να σταματήσουν να ονειρεύονται και να ξυπνήσουν. Δεν έχει σημασία αν είσαι πάστορας ή επικεφαλής. Όταν προσέρχεσαι στον οίκο του Θεού, πρέπει να κατανοήσεις τους κανόνες του οίκου του Θεού και να μάθεις να αλλάζεις την ταυτότητά σου. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις. Δεν είσαι υψηλόβαθμος αξιωματούχος ούτε απλός γραφιάς, δεν είσαι πλούσιος επιχειρηματίας ούτε είσαι φτωχός και άφραγκος. Όταν έρχεσαι στον οίκο του Θεού, έχεις μόνο μία ταυτότητα, κι αυτή είναι η ταυτότητα που σου έχει δώσει ο Θεός —αυτή του δημιουργημένου όντος. Τι πρέπει να κάνουν τα δημιουργημένα όντα; Να μην επιδεικνύεις το οικογενειακό σου ιστορικό ή την κοινωνική θέση που κληρονόμησες από την οικογένειά σου, ούτε να χρησιμοποιείς την ανώτερη κοινωνική σου θέση για να δρας ανεξέλεγκτος στον οίκο του Θεού και να επιδιώκεις ειδικά προνόμια· μη χρησιμοποιείς σε καμία περίπτωση την εμπειρία που έχεις από την κοινωνία και το αίσθημα ανωτερότητας που σου δίνει η κοινωνική σου θέση, για να συμπεριφέρεσαι σαν υπέρτατος κυρίαρχος στον οίκο του Θεού και να κάνεις κουμάντο. Αντίθετα, στον οίκο του Θεού θα πρέπει να εκπληρώνεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον, να συμπεριφέρεσαι κόσμια, να μην αναφέρεσαι στο οικογενειακό σου υπόβαθρο, να μη διατηρείς κανένα αίσθημα ανωτερότητας, ούτε και να έχεις κόμπλεξ κατωτερότητας· δεν υπάρχει κανένας λόγος να έχεις αίσθημα κατωτερότητας ή ανωτερότητας. Με λίγα λόγια, πρέπει να κάνεις καλά με υπακοή όσα πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον και να εκτελείς καλά το καθήκον που πρέπει να εκτελεί ένα δημιουργημένο ον. Κάποιοι λένε: «Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μου βάλω χαλινάρια και να κρατήσω χαμηλό προφίλ;» Όχι, δεν χρειάζεται να βάλεις χαλινάρια στον εαυτό σου ή να κρατήσεις χαμηλό προφίλ, δεν χρειάζεται να είσαι υποτακτικός, και οπωσδήποτε δεν χρειάζεται να το παίζεις μεγάλος και τρανός. Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να ξεχωρίσεις, δεν χρειάζεται να προσποιείσαι ούτε χρειάζεται να κάνεις παραχωρήσεις μόνο και μόνο για να είναι όλοι χαρούμενοι. Ο Θεός αντιμετωπίζει τους ανθρώπους δίκαια και με αμερόληπτο τρόπο, επειδή ο Θεός είναι η αλήθεια. Έχει πει πολλά λόγια στους ανθρώπους και έχει θέσει πολλές απαιτήσεις, και τελικά αυτό που απαιτεί από σένα είναι να εκτελείς σωστά το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον και να κάνεις σωστά όλα όσα πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Σε ό,τι αφορά το θέμα της ταυτότητας που κληρονομούν οι άνθρωποι απ’ την οικογένειά τους, επιβάλλεται επίσης να βλέπεις τους ανθρώπους και τα πράγματα, να συμπεριφέρεσαι και να ενεργείς με βάση τα λόγια του Θεού και έχοντας ως κριτήριό σου την αλήθεια, και όχι να επιδεικνύεις το αίσθημα ανωτερότητας που πήρες από την οικογένειά σου. Και αν, φυσικά, κατάγεσαι από οικογένεια που βρίσκεται σε μειονεκτική θέση, δεν χρειάζεται να μιλάς ευθέως και να ανοίγεσαι σε όλους για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα. Κάποιοι άλλοι μπορεί να λένε: «Ο οίκος του Θεού απαιτεί το εξής: “Μη ρωτάς έναν ήρωα για την καταγωγή του”;» Είναι η αλήθεια αυτό το ρητό; (Όχι.) Το ρητό αυτό δεν είναι η αλήθεια, οπότε δεν χρειάζεται να αξιολογείς τίποτα με βάση αυτό ούτε να το χρησιμοποιείς ως κριτήριο για να τηρείς τις απαιτήσεις που σου θέτει ο Θεός. Σχετικά με την ταυτότητα που κληρονομείς από την οικογένειά σου, αυτό που απαιτεί ο Θεός από σένα είναι να εκτελείς το καθήκον σου. Ενώπιον του Θεού, η μόνη σου ταυτότητα είναι αυτή του δημιουργημένου όντος. Πρέπει άρα να εγκαταλείψεις όσα μπορούν να επηρεάσουν το κατά πόσο είσαι καλό δημιουργημένο ον ή να σε εμποδίσουν απ’ αυτό. Μη δίνεις χώρο σ’ αυτά τα πράγματα στην καρδιά σου ούτε να τους δίνεις υπερβολική σημασία. Είτε από άποψη εμφάνισης είτε από άποψη συμπεριφοράς, πρέπει να εγκαταλείψεις την ξεχωριστή ταυτότητα που κληρονόμησες από την οικογένειά σου. Τι λες; Είναι εφικτό; (Ναι.) Μπορεί από την οικογένειά σου να κληρονόμησες μια αξιοσέβαστη ταυτότητα, ή μπορεί το οικογενειακό σου υπόβαθρο να ρίχνει τη σκιά του πάνω από την ταυτότητά σου. Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω να απαλλαγείς απ’ αυτό, να λάβεις σοβαρά υπόψη σου αυτό το θέμα, και στη συνέχεια, όταν αντιμετωπίσεις κάποιες ειδικές καταστάσεις, και αυτά τα πράγματα επηρεάσουν το πώς εκπληρώνεις το καθήκον σου, τη συμπεριφορά σου απέναντι στους ανθρώπους, τις σωστές αρχές σου για την αντιμετώπιση των πραγμάτων και τις αρχές σου για τη συμβίωσή σου με τους άλλους, ελπίζω να σταματήσεις να επηρεάζεσαι από την ταυτότητα που κληρονόμησες από την οικογένειά σου, να φέρεσαι σε όλους σωστά και να χειρίζεσαι τα πάντα όπως πρέπει. Ας πούμε για παράδειγμα ότι υπάρχει κάποια μέσα στην εκκλησία που είναι πάντα επιπόλαιη στο καθήκον της και συνεχώς προκαλεί διαταραχή. Πώς πρέπει να την αντιμετωπίσεις; Προβληματίζεσαι γι’ αυτό, και σκέφτεσαι: «Πρέπει να την κλαδέψω, γιατί αν δεν την κλαδέψω, θα επηρεαστεί το έργο της εκκλησίας». Κι έτσι, αρχίζεις να την κλαδεύεις. Εκείνη όμως αρνείται να υποχωρήσει και βρίσκει ένα σωρό δικαιολογίες. Εσύ δεν τη φοβάσαι, οπότε συνεχίζεις να συναναστρέφεσαι μαζί της και να την κλαδέψεις. Εκείνη λέει: «Ξέρεις ποια είμαι εγώ;» κι εσύ απαντάς: «Τι με νοιάζει εμένα ποια είσαι;» Λέει: «Ο άντρας μου είναι το αφεντικό του άντρα σου. Αν πας να με ζορίσεις σήμερα, ο άντρας σου θα έχει πρόβλημα». Εσύ απαντάς: «Αυτό είναι το έργο του οίκου του Θεού. Αν δεν το κάνεις καλά και συνεχίσεις να προκαλείς διαταραχή, θα σε απαλλάξω από τα καθήκοντά σου». Σου λέει λοιπόν: «Εν πάση περιπτώσει, σου είπα πώς έχουν τα πράγματα. Αποφάσισε μόνη σου τι θα γίνει!» Τι εννοεί με το «αποφάσισε μόνη σου»; Σου λέει ότι αν τολμήσεις να την απομακρύνεις, θα προκαλέσει την απόλυση του συζύγου σου. Σ’ εκείνο το σημείο, σκέφτεσαι: «Αυτή η γυναίκα έχει μεγάλη δύναμη από πίσω της· δεν είναι ν’ απορείς που μιλάει τόσο αλαζονικά όλη την ώρα», Αλλάζεις τότε τον τόνο σου και λες: «Λοιπόν, αυτήν τη φορά θα το αφήσω να περάσει, όχι όμως και την επόμενη! Δεν τα είπα με κάποιον σκοπό αυτά που είπα· το έκανα για χάρη του έργου της εκκλησίας. Είμαστε όλοι αδελφοί και αδελφές που πιστεύουμε στον Θεό, είμαστε όλοι μια οικογένεια. Σκέψου το, είμαι η επικεφαλής της εκκλησίας, πώς γίνεται να μην αναλάβω την ευθύνη γι’ αυτό; Αν δεν αναλάμβανα την ευθύνη, θα με είχατε εκλέξει;» Ξαφνικά, προσπαθείς να εξομαλύνεις την κατάσταση. Υπάρχουν καθόλου αρχές πίσω απ’ αυτό; Έχουν πέσει όλες οι άμυνες που έχεις στα βάθη της καρδιάς σου, δεν τολμάς να επιμείνεις στις αρχές και υποχωρείς. Έτσι δεν είναι τα πράγματα; (Ναι.) Οπότε, τελικά την αφήνεις να τη γλιτώσει. Ντρέπεσαι που η ταυτότητά σου δεν είναι τόσο αριστοκρατική όσο η δική της και που η κοινωνική της θέση είναι υψηλότερη από τη δική σου, οπότε θεωρείς ότι πρέπει να αναγκαστικά να σε ελέγχει και να την υπακούς. Πιστεύετε και οι δύο στον Θεό, αλλά εξακολουθείς να την αφήνεις να σε εκβιάζει. Αν δεν μπορείς να απαλλαγείς από την επιρροή που σου ασκεί η κοινωνική θέση, δεν θα μπορέσεις να τηρήσεις τις αρχές, δεν θα μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια και δεν θα είσαι πιστή ενώπιον του Θεού. Αν δεν είσαι πιστή στον Θεό, θα σε δεχτεί Εκείνος; Θα σε εμπιστευτεί; Θα εξακολουθήσει να σου αναθέτει σημαντικό έργο; Θα σε θεωρεί αναξιόπιστη, επειδή στην πιο κρίσιμη στιγμή, ξεπούλησες τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να προστατεύσεις τα δικά σου. Στην πιο κρίσιμη στιγμή, φοβήθηκες τις κακές δυνάμεις που προέρχονται από την κοινωνία και απ’ τον Σατανά, με αποτέλεσμα να ξεπουλήσεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να μη μπορείς να παραμείνεις σταθερή στη μαρτυρία σου. Αυτό αποτελεί σοβαρή παράβαση και σημάδι ότι έχεις ατιμάσει τον Θεό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή μ’ αυτήν σου την πράξη, πρόδωσες την ταυτότητά σου ως δημιουργημένο ον και παραβίασες την αρχή που σου ζητά να κάνεις όσα πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Χειρίστηκες αυτό το θέμα με τρόπο που σου επέτρεψε να επηρεαστείς από την κοινωνική σου θέση και την ταυτότητά σου στην κοινωνία. Όταν αντιμετωπίζεις οποιοδήποτε ζήτημα, αν δεν μπορείς να εγκαταλείψεις τις αρνητικές επιρροές που σου ασκεί η ταυτότητα που κληρονόμησες από την οικογένειά σου, τότε μπορεί να αντιδράσεις κάνοντας απροσδόκητα πράγματα. Αφενός, αυτά τα πράγματα θα σε κάνουν να παραβιάσεις την αλήθεια, και αφετέρου, θα σε φέρουν σε πλήρη αμηχανία, δεν θα ξέρεις τι να επιλέξεις. Αυτό θα σε οδηγήσει εύκολα σε παραβάσεις και τύψεις, με αποτέλεσμα ενώπιον του Θεού να στιγματιστείς και να θεωρηθείς αναξιόπιστο άτομο που έχει παραβιάσει την αρχή που επιβάλλει ο Θεός στην ανθρωπότητα, δηλαδή το να εκτελεί κανείς καλά το καθήκον του ως δημιουργημένο ον και να πράττει όπως οφείλει να πράττει ένα δημιουργημένο ον. Σκέψου το, μπορεί αυτό το θέμα να φαίνεται κάπως ασήμαντο, αλλά είναι πολύ σοβαρό και σημαντικό. Έτσι δεν είναι; (Ναι.)