Μόλις συναναστραφήκαμε πάνω στο θέμα του ότι «οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να είναι σκλάβοι του γάμου» και είπαμε στους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις παράλογες απόψεις που έχουν για τον γάμο. Πιο συγκεκριμένα, κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως πρέπει να διατηρήσουν τον γάμο τους και να κάνουν ό,τι μπορούν για να τον εμποδίσουν να διαλυθεί και να τελειώσει. Για να πετύχουν αυτόν τον στόχο, κάνουν κάποιους συμβιβασμούς. Προτιμούν να θυσιάσουν πολλές από τις δικές τους θετικές επιδιώξεις προκειμένου να διατηρήσουν τον γάμο τους και γίνονται πρόθυμα σκλάβοι του. Αυτοί οι άνθρωποι παρερμηνεύουν την ύπαρξη και τον ορισμό του γάμου και έχουν εσφαλμένη στάση απέναντί του. Θα πρέπει, λοιπόν, να εγκαταλείψουν τέτοιες λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, να ξεφύγουν από μια τέτοια στρεβλή συζυγική κατάσταση, να υιοθετήσουν τη σωστή προσέγγιση απέναντι στον γάμο και να χειριστούν σωστά αυτά τα ζητήματα που προκύπτουν κατά τη διάρκειά του. Αυτό είναι το τρίτο ζήτημα που θα πρέπει να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι σχετικά με τον γάμο. Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στο τέταρτο ζήτημα που αφορά τον γάμο: Ο γάμος δεν είναι ο προορισμός σου. Είναι κι αυτό ένα ζήτημα. Εφόσον είναι ένα θέμα σχετικά με το οποίο συναναστρεφόμαστε, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό ζήτημα που υπάρχει στις τρέχουσες καταστάσεις των γάμων των ανθρώπων. Υπάρχει σε κάθε είδους συζυγικές συνθήκες. Είναι, επίσης, και μια στάση που υιοθετούν οι άνθρωποι απέναντι στον γάμο, μια κατάσταση διαβίωσης, οπότε θα πρέπει να συναναστραφούμε πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και να το ξεκαθαρίσουμε. Αφού παντρευτούν, κάποιες γυναίκες θεωρούν πως βρήκαν τον τέλειο άντρα. Πιστεύουν πως μπορούν να στηρίζονται πάνω του και να τον εμπιστεύονται, πως μπορεί να είναι ο βράχος τους στο μονοπάτι της ζωής τους και πως θα είναι σταθερός και αξιόπιστος όταν χρειαστεί να βασιστούν πάνω του. Κάποιοι άντρες θεωρούν πως βρήκαν τη σωστή γυναίκα. Είναι όμορφη και γενναιόδωρη, ευγενική και ενάρετη, σκέφτεται τους άλλους και δείχνει κατανόηση. Πιστεύουν πως, με τη γυναίκα αυτή, η ζωή τους θα είναι σταθερή και το σπιτικό τους γεμάτο γαλήνη και θαλπωρή. Όταν παντρεύονται οι άνθρωποι, όλοι τους θεωρούν πως είναι πολύ τυχεροί και ευτυχισμένοι. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως, όταν παντρευτούν, ο σύντροφός τους είναι σύμβολο της μελλοντικής ζωής που έχουν επιλέξει και πως, φυσικά, ο γάμος τους είναι ο προορισμός που αναζητούν σ’ αυτήν τη ζωή. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως όλοι όσοι παντρεύονται πιστεύουν πως ο γάμος είναι ο προορισμός τους και πως, μόλις αποκτήσουν έναν τέτοιο γάμο, ο γάμος αυτός είναι ο προορισμός τους. Τι σημαίνει «προορισμός»; Σημαίνει στήριγμα. Εμπιστεύονται τις προοπτικές, το μέλλον και την ευτυχία τους στον γάμο τους και στον σύντροφο που παντρεύτηκαν. Έτσι, μετά τον γάμο, θεωρούν πως ποτέ ξανά δεν θα τους λείψει τίποτα ούτε θα έχουν άλλες έγνοιες. Κι αυτό επειδή θεωρούν πως έχουν ήδη βρει τον προορισμό τους κι αυτός είναι τόσο ο σύντροφός τους όσο και το σπιτικό που χτίζουν μαζί του. Εφόσον έχουν βρει τον προορισμό τους, δεν χρειάζεται πια ούτε να επιδιώκουν ούτε να ελπίζουν τίποτα. Φυσικά, από τη σκοπιά των στάσεων και των απόψεων των ανθρώπων απέναντι στον γάμο, είναι ωφέλιμο για τη σταθερότητα της δομής του γάμου. Αν ένας άντρας ή μια γυναίκα παντρευτεί και, κατά συνέπεια, έχει σταθερό σύντροφο του αντίθετου φύλου, τότε τουλάχιστον δεν θα έχει πια δεσμούς ή άλλες σεξουαλικές σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου. Αυτό είναι ωφέλιμο για τους περισσότερους γαμήλιους συντρόφους. Αν μη τι άλλο, η καρδιά τους θα κατασταλάξει σε ό,τι αφορά τις σχέσεις, θα τους ελκύει ένας σταθερός σύντροφος του αντίθετου φύλου και θα είναι σταθεροί σε ένα βασικό περιβάλλον διαβίωσης με έναν σταθερό σύζυγο του αντίθετου φύλου. Αυτό είναι καλό. Αν, όμως, όταν παντρεύεται κάποιος, θεωρεί τον γάμο ως τον προορισμό του, ενώ βλέπει όλες τις επιδιώξεις, την άποψή του για τη ζωή, το μονοπάτι που ακολουθεί στη ζωή και αυτό που απαιτεί από εκείνον ο Θεός ως περιττά πράγματα που μπορεί να κάνει στον ελεύθερό του χρόνο, τότε δεν είναι καλό να θεωρεί κάπου μέσα του τον γάμο ως τον προορισμό του. Αντίθετα, μετατρέπεται σε εμπόδιο, πρόσκομμα και φραγμό στην επιδίωξή του για τους σωστούς στόχους στη ζωή, την υιοθέτηση της σωστής άποψης για τη ζωή, ακόμα και την επιδίωξη της σωτηρίας. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν κάποιος που παντρεύεται θεωρεί τον σύντροφό του ως τον προορισμό του και το πεπρωμένο του σ’ αυτήν τη ζωή, πιστεύει πως τα διάφορα συναισθήματα, η ευτυχία και η δυστυχία του συντρόφου του σχετίζονται με τον ίδιο και πως τα διάφορα συναισθήματα, η ευτυχία και η δυστυχία του ίδιου σχετίζονται με τον σύντροφό του. Έτσι, λοιπόν, η ζωή, ο θάνατος, η ευτυχία και η χαρά του συντρόφου του συνδέονται με τη ζωή, τον θάνατο, την ευτυχία και τη χαρά του ίδιου. Άρα, λοιπόν, η ιδέα που έχουν αυτοί οι άνθρωποι πως ο γάμος τους είναι ο προορισμός της ζωής τους κάνει την επιδίωξή τους για το μονοπάτι της ζωής τους, τα θετικά πράγματα και τη σωτηρία πολύ νωθρή και παθητική. Αν ένας άνθρωπος που ακολουθεί τον Θεό έχει ως σύντροφο στον γάμο του κάποιον που επιλέγει να ακολουθεί τα κοσμικά πράγματα και όχι τον Θεό, τότε θα επηρεαστεί σοβαρά από εκείνον. Έστω, για παράδειγμα, πως η γυναίκα θεωρεί πως οφείλει να πιστεύει στον Θεό και να επιδιώκει την αλήθεια και πως θα πρέπει να αφήσει τη δουλειά της και να εκτελεί το καθήκον της, να δαπανά τον εαυτό της και να αφοσιωθεί στον οίκο του Θεού, ενώ ο άντρας της πιστεύει το εξής: «Η πίστη στον Θεό είναι καλό πράγμα, αλλά πρέπει να ζήσουμε κιόλας. Αν εκτελούμε και οι δύο το καθήκον μας, ποιος θα βγάζει λεφτά; Ποιος θα συντηρεί το σπίτι; Ποιος θα εξασφαλίζει τη ζωή της οικογένειάς μας;» Εφόσον έχει αυτήν την άποψη, επιλέγει να συνεχίσει να εργάζεται και να επιδιώκει τα κοσμικά πράγματα. Δεν λέει πως δεν πιστεύει στον Θεό ούτε πως είναι αντίθετος σ’ αυτό. Η γυναίκα που πιστεύει στον Θεό σκέφτεται διαρκώς: «Ο σύζυγός μου είναι ο προορισμός μου. Είμαι καλά μόνο όταν είναι κι εκείνος καλά. Αν δεν είναι καλά εκείνος, δεν μπορώ να είμαι καλά ούτε εγώ. Οι μοίρες μας είναι αλληλένδετες. Μοιραζόμαστε τις ίδιες χαρές και λύπες, ζούμε και πεθαίνουμε μαζί. Πηγαίνω όπου πάει εκείνος. Τώρα που διαφωνούμε καθώς επιλέγουμε το μονοπάτι μας και έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ρωγμές, πώς μπορούμε να συμφιλιωθούμε; Εγώ θέλω να ακολουθώ τον Θεό, αλλά εκείνον δεν τον ενδιαφέρει η πίστη στον Θεό. Αν εκείνος δεν πιστεύει στον Θεό, τότε εγώ δεν θα μπορέσω να προοδεύσω στην πίστη μου και δεν θα θέλω πια να ακολουθώ τον Θεό. Κι αυτό επειδή, εξαρχής, τον θεωρούσα τον κόσμο μου ολόκληρο, το πεπρωμένο μου. Δεν μπορώ να τον αφήσω. Αν δεν πιστεύει στον Θεό, τότε κανένας από τους δυο μας δεν θα πιστεύει. Αν πιστεύει στον Θεό, τότε θα πιστεύουμε και οι δύο. Αν δεν πιστεύει στον Θεό, θα νιώθω σαν να μου λείπει κάτι, σαν να έχω χάσει την ψυχή μου». Αγχώνεται και ανησυχεί διαρκώς γι’ αυτό το ζήτημα. Προσεύχεται συχνά, με την ελπίδα να πιστέψει ο άντρας της στον Θεό. Όσο κι αν προσεύχεται, όμως, ο σύζυγός της δεν συγκινείται και δεν πιστεύει. Είναι αναστατωμένη· τι να κάνει; Μπορεί μόνο να βάλει τα δυνατά της. Όταν είναι, λοιπόν, σπίτι ο σύζυγός της, του λέει να διαβάσουν μαζί τα λόγια του Θεού. Εκείνος τα διαβάζει και την ακούει χωρίς αποστροφή καθώς τα διαβάζει κι εκείνη, αλλά δεν συμμετέχει ενεργά στη συναναστροφή. Απλώς δεν διαφωνεί μαζί της, επειδή είναι αντρόγυνο. Όταν του ζητάει να μάθει να ψέλνει ύμνους, εκείνος το κάνει χωρίς αντίρρηση. Αφού τους μάθει, δεν της λέει αν τους έμαθε απέξω ή αν του αρέσουν. Όταν του ζητάει να πηγαίνουν σε συναθροίσεις, πάει μαζί της καμιά φορά, αν έχει ελεύθερο χρόνο· συνήθως, όμως, είναι απασχολημένος με τη δουλειά του και με το να βγάζει χρήματα. Δεν αναφέρει ποτέ κάτι σχετικό με την πίστη στον Θεό και δεν παίρνει ποτέ την πρωτοβουλία να ζητήσει να πάει σε κάποια συνάθροιση ή να εκτελέσει ένα καθήκον. Με λίγα λόγια, η στάση του απέναντι σε όλα αυτά είναι χλιαρή. Δεν εναντιώνεται στην πίστη στον Θεό, αλλά ούτε και τη στηρίζει και δεν δείχνει ποια στάση έχει απέναντι στο θέμα. Η γυναίκα που πιστεύει στον Θεό τα παίρνει όλα αυτά κατάκαρδα, δεν τα ξεχνά και λέει: «Εφόσον είμαστε αντρόγυνο και οικογένεια, αν εισέλθω στη βασιλεία, τότε πρέπει να κάνει κι εκείνος το ίδιο. Αν δεν με ακολουθήσει στην πίστη μου, δεν θα μπορέσει να εισέλθει στη βασιλεία ούτε να επιτύχει τη σωτηρία. Τότε, ούτε εγώ θα θέλω να ζήσω· θα θέλω να πεθάνω». Αν και δεν έχει πεθάνει ακόμα, μέσα της την ανησυχεί, την πονά και τη βασανίζει διαρκώς αυτό το ζήτημα και σκέφτεται: «Τι θα κάνω αν μια μέρα έρθουν οι καταστροφές και πεθάνει σ’ αυτές; Τώρα έχει ξεσπάσει αυτή η σοβαρή επιδημία. Αν αρρωστήσει, δεν θα ζήσω άλλο. Δεν λέει πως είναι αντίθετος στην πίστη μου στον Θεό. Τι θα κάνω, όμως, αν μια μέρα όντως μου πει πως θέλει να σταματήσω να πιστεύω στον Θεό;» Ανησυχεί πως, όταν έρθει εκείνη η ώρα, θα ακολουθήσει τον σύζυγό της και θα επιλέξει να μην πιστεύει στον Θεό και να Τον προδώσει. Κι αυτό επειδή, μέσα στην καρδιά της, ο άντρας της είναι η ψυχή της, η ζωή της, ο κόσμος της ολόκληρος και τα πάντα γι’ αυτήν. Ο άντρας στην καρδιά της την αγαπάει πιο πολύ απ’ όλους κι εκείνη είναι ο άνθρωπος που αγαπάει τον άντρα της πιο πολύ απ’ όλους. Τώρα, όμως, αντιμετωπίζει το εξής πρόβλημα: Τι θα γίνει αν ο σύζυγός της εναντιωθεί στην πίστη της στον Θεό και οι προσευχές της δεν έχουν αποτέλεσμα; Αυτό είναι κάτι που την αγχώνει πολύ. Αν και θέλει να εκτελεί το καθήκον της στον οίκο του Θεού, όταν απαιτείται να πάει να το εκτελέσει κάπου μακριά και ακούει πως πρέπει να αφήσει το σπίτι της, να πάει σε κάποιο μακρινό μέρος και να λείψει για μεγάλο διάστημα, νιώθει απίστευτη αγωνία. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ανησυχεί πως, αν φύγει από το σπίτι, ο σύζυγός της δεν θα έχει κανέναν να τον φροντίζει, θα της λείπει και δεν θα μπορεί να σταματήσει να αγχώνεται γι’ αυτόν. Θα ανησυχεί γι’ αυτόν, θα τον λαχταράει και θα νιώθει, μάλιστα, πως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εκείνον στο πλευρό της, πως θα χάσει την ελπίδα και την κατεύθυνσή της στη ζωή και πως δεν θα μπορεί να εκτελέσει ολόκαρδα το καθήκον της. Μόνο που το σκέφτεται τώρα, η καρδιά της πονάει· πού να συνέβαινε κιόλας. Στην εκκλησία, λοιπόν, δεν τολμά ποτέ να ζητήσει να εκτελέσει κάπου αλλού το καθήκον της. Αν κάποιο έργο απαιτεί να λείψει κάποιος για μεγάλο διάστημα και να διανυκτερεύσει μακριά από το σπίτι του, δεν τολμά ποτέ να προτείνει τον εαυτό της για μια τέτοια δουλειά ούτε να συμφωνήσει με ένα τέτοιο αίτημα. Κάνει απλώς ό,τι περνά από το χέρι της για να παραδίδει γράμματα για τους αδελφούς και τις αδελφές της ή για να τους φιλοξενεί μερικές φορές στο σπίτι της για συναθροίσεις. Δεν τολμά, όμως, ποτέ να αποχωριστεί για μια ολόκληρη μέρα τον σύζυγό της. Αν, σε κάποια ειδική περίσταση, ο άντρας της χρειαστεί να φύγει για επαγγελματικό ταξίδι ή να λείψει για λίγες μέρες, εκείνη θα περάσει τις δυο τρεις μέρες πριν την αναχώρησή του κλαίγοντας στο σπίτι μέχρι να πρηστούν τα μάτια της. Γιατί κλαίει; Ανησυχεί πως ο σύζυγός της θα πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα και δεν θα βρεθεί ούτε το πτώμα του· και τι θα κάνει τότε; Πώς θα ζήσει και πώς θα τα βγάζει πέρα κάθε μέρα; Θα έχει χάσει ολόκληρο τον κόσμο της, θα νιώθει σαν να της έκλεψαν την καρδιά. Και μόνο που το σκέφτεται τρομοκρατείται, γι’ αυτό και κλαίει όταν κάνει αυτήν τη σκέψη. Πάνε δυο τρεις μέρες που κλαίει και ο σύζυγός της δεν έχει φύγει καν. Συνεχίζει το κλάμα μέχρι εκείνος να επιστρέψει· κλαίει τόσο πολύ που στο τέλος εκείνος εκνευρίζεται και λέει: «Τι στο καλό έχει πάθει; Ούτε καν έχω πεθάνει κι αυτή κλαίει. Με καταριέται να πεθάνω;» Εκείνος δεν μπορεί να κάνει τίποτα κι εκείνη συνεχίζει το κλάμα και λέει: «Απλώς δεν θέλω να φύγεις. Δεν θέλω να σε αφήσω από τα μάτια μου». Για κείνη, ο άντρας που παντρεύτηκε είναι η μοίρα και ο προορισμός της· ανεξάρτητα από το αν είναι ανόητο και παιδιάστικο να ενεργεί κανείς έτσι, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι άντρες ή γυναίκες; (Γυναίκες.) Φαίνεται πως οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι γυναίκες· εκείνες μπορεί να είναι λίγο αδύναμες. Όποιος απ’ τους δύο κι αν αφήσει τον άλλο σε ένα αντρόγυνο, μπορεί να συνεχίσει να ζει; (Ναι.) Όποιος κι αν αφήσει τον άλλο, είναι κάτι που μπορείς να επιλέξεις; Είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις; (Όχι.) Όχι, δεν μπορείς να το ελέγξεις, οπότε χάνεσαι σε ανόητες φαντασιώσεις, κλαις, πονάς και νιώθεις ταραγμένος και ανήσυχος. Έχουν νόημα όλα αυτά; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν πως το να βλέπουν τον σύντροφό τους, να του κρατούν το χέρι και να ζουν μαζί του σημαίνει πως έχουν ένα στήριγμα εφ’ όρου ζωής και νιώθουν ότι καθησυχάζονται και παρηγοριούνται. Πιστεύουν ότι δεν θα χρειαστεί να ανησυχήσουν ποτέ για το φαγητό και τα ρούχα, ότι δεν θα έχουν καμία έγνοια και ότι ο σύντροφός τους είναι ο προορισμός τους. Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό που λέει: «Αν έχω εσένα στη ζωή, δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο». Έτσι νιώθουν και αυτοί οι άνθρωποι για τον γάμο τους και τον σύντροφό τους μέσα στα μύχια της καρδιάς τους. Είναι ευτυχισμένοι όταν είναι ευτυχισμένος κι ο σύντροφός τους, αγχωμένοι όταν είναι κι εκείνος αγχωμένος και υποφέρουν όταν υποφέρει κι εκείνος. Αν πεθάνει ο σύντροφός τους, δεν θέλουν ούτε εκείνοι να ζήσουν άλλο. Και τι κάνουν αν ο σύντροφός τους ερωτευτεί ένα άλλο άτομο; (Θέλουν να πεθάνουν.) Κάποιοι δεν θέλουν να ζήσουν άλλο και αυτοκτονούν, ενώ άλλοι χάνουν τα λογικά τους. Πες Μου, τι είναι όλα αυτά; Τι είδους άνθρωπος χάνει τα λογικά του; Για να γίνει αυτό, σημαίνει πως είναι δαιμονισμένος. Κάποιες γυναίκες πιστεύουν πως ο σύζυγός τους είναι ο προορισμός τους στη ζωή και πως, από τη στιγμή που βρουν έναν τέτοιο άντρα, δεν θα αγαπήσουν ποτέ κανέναν άλλο. Εδώ ταιριάζει το ρητό: «Αν έχω αυτόν στη ζωή, δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο». Έστω, όμως, πως ο σύζυγος μιας τέτοιας γυναίκας την απογοητεύει, ερωτεύεται άλλη και δεν τη θέλει πια. Τι συμβαίνει στο τέλος, λοιπόν; Εκείνη καταλήγει να μισεί όλα τα άτομα του αντίθετου φύλου. Όταν βλέπει άντρα, θέλει να τον φτύσει, να τον βρίσει και να τον χτυπήσει. Αναπτύσσει βίαιες τάσεις και η λογική της διαστρεβλώνεται. Κάποια άτομα χάνουν πραγματικά τα λογικά τους. Αυτά συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν σωστά τον γάμο.

Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν πως ο γάμος συμβολίζει το γεγονός πως επιδίωξαν με επιτυχία την ευτυχία και τον βλέπουν ως έναν προορισμό και στόχο ζωής που ονειρεύονταν από καιρό και πλέον έχουν πετύχει. Γι’ αυτούς, ο γάμος είναι ο τελευταίος από τους στόχους τους στη ζωή και οι επιδιώξεις που έχουν σχετικά με τον γάμο είναι να μοιραστούν αυτήν τη ζωή με τον σύντροφό τους, να γεράσουν μαζί και να ζήσουν και να πεθάνουν μαζί. Προκειμένου να επιβεβαιώσουν τη σκέψη και την ιδέα πως ο γάμος τους είναι ο προορισμός τους, κάνουν πολλά πράγματα στον έγγαμο βίο τα οποία είναι πέρα από κάθε λογική και υπερβαίνουν τα όρια των ευθυνών που έχει ένας άνθρωπος. Αυτά τα πράγματα που υπερβαίνουν τα όρια των ευθυνών ενός ανθρώπου περιλαμβάνουν ακραίες πράξεις με τις οποίες χάνουν την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά τους, καθώς και τους στόχους που επιδιώκουν. Για παράδειγμα, συχνά παρακολουθούν με ποιον είναι ο σύντροφός τους κάθε μέρα, τι κάνει όταν βγαίνει έξω, αν είχε οποιαδήποτε επαφή με άτομα του αντίθετου φύλου και αν είχε αλληλεπιδράσεις ή φιλικές σχέσεις με άτομα του αντίθετου φύλου που να ξεπερνούν τα όρια της φιλίας. Κάποιοι άνθρωποι περνούν πολύ χρόνο παρατηρώντας και εξετάζοντας τη στάση που έχει απέναντί τους ο σύντροφός τους, για να δουν αν τους έχει στο μυαλό τους και αν εξακολουθεί να τους αγαπάει. Κάποιες γυναίκες, μάλιστα, μυρίζουν τα ρούχα του άντρα τους όταν γυρνάει σπίτι, τα ελέγχουν μήπως βρουν καμιά γυναικεία τρίχα και ψάχνουν τα πουκάμισά του για ίχνη από κραγιόν. Ψάχνουν το κινητό του για να δουν μήπως έχει αποθηκευμένο το τηλέφωνο κάποιας γυναίκας που δεν ξέρουν, ενώ ελέγχουν ακόμη πόσα τηλέφωνα έχει, με ποιον έχει μιλήσει και αν αληθεύουν τα όσα λέει όταν μιλάνε καθημερινά στο τηλέφωνο. Για παράδειγμα, μια γυναίκα παίρνει τηλέφωνο τον άντρα της και τον ρωτάει: «Πού είσαι; Τι κάνεις;» Εκείνος απαντάει: «Στη δουλειά. Ελέγχω κάποια έγγραφα». Εκείνη του λέει: «Στείλε μου μια φωτογραφία των εγγράφων που ελέγχεις». Εκείνος κάνει ό,τι του λέει. Έπειτα, τον ρωτάει: «Ποιος είναι μαζί σου στο γραφείο;» Εκείνος απαντάει: «Μόνος μου είμαι». Εκείνη λέει: «Θα με πάρεις με βιντεοκλήση για να δω ποιος άλλος είναι στο γραφείο;» Στη βιντεοκλήση, σαν να βλέπει μια γυναικεία φιγούρα να απομακρύνεται, οπότε του λέει: «Λες ψέματα. Ποια είναι αυτή η γυναίκα;» «Η καθαρίστρια» απαντάει εκείνος. «Α, εντάξει» λέει εκείνη και τότε μόνο χαλαρώνει. Τέτοιες γυναίκες ελέγχουν το κινητό του άντρα τους, το πού βρίσκεται και το τι κάνει κάθε στιγμή της ημέρας. Έχουν τεράστιες προσδοκίες για τον γάμο τους και ακόμη μεγαλύτερα αισθήματα ανασφάλειας. Φυσικά, έχουν μια τρομερή επιθυμία να ελέγχουν τον σύζυγό τους και να τον έχουν κτήμα τους. Επειδή είναι σίγουρες πως ο σύζυγός τους είναι ο προορισμός τους και πως μόνο μ’ αυτόν πρέπει και οφείλουν να είναι σε όλη τους τη ζωή, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να επιτρέψουν να γίνουν λάθη ή να εμφανιστούν ρωγμές στον γάμο τους, αλλά ούτε καν ελαττώματα ή μικροπροβλήματα. Δεν μπορούν να επιτρέψουν να συμβεί τίποτε απ’ αυτά. Έτσι, λοιπόν, αφιερώνουν σχεδόν όλη τους την ενέργειά στο να παρακολουθούν τον σύζυγό τους, να τον ανακρίνουν, να ρωτούν πού βρίσκεται και τι κάνει και να τον ελέγχουν. Και αν τυχόν εκείνος κάνει κάποια εξωσυζυγική σχέση, δεν το ανέχονται με τίποτα. Κάνουν σκηνή, πέφτουν στα πατώματα, βάζουν τα κλάματα, κάνουν φασαρία και απειλούν πως θα αυτοκτονήσουν. Κάποιες μεταφέρουν, μάλιστα, τα προβλήματά τους στις συναθροίσεις και συζητούν στρατηγικές με τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Λένε: «Είναι η πρώτη μου αγάπη, ο άντρας που αγαπώ περισσότερο. Σ’ όλη μου τη ζωή δεν έχω κρατήσει καν το χέρι άλλου άντρα, δεν έχω αγγίξει άλλον άντρα. Αυτός είναι ο μόνος άντρας για μένα, είναι ο κόσμος μου ολόκληρος, είναι ο άνθρωπός μου σ’ αυτήν τη ζωή. Με παράτησε για μια άλλη και δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτα αυτό που μου ’κανε». Κάποιος τής λέει: «Τι νόημα έχει να μην μπορείς να το χωνέψεις; Μπορείς να αλλάξεις αυτό που έγινε; Οι άλλοι έβλεπαν από καιρό ότι ο άντρας σου είχε αυτήν την τάση». Εκείνη απαντάει: «Είτε την έχει είτε όχι, εγώ δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που έγινε. Ποιος θα με βοηθήσει να σκεφτώ έναν τρόπο να τον τιμωρήσω και να εμποδίσω την ερωμένη του να μου πάρει τη θέση;» Όπως βλέπεις, είναι τόσο αναστατωμένη που φέρνει τα προβλήματά της στη συνάθροιση για να συναναστραφεί πάνω σ’ αυτά. Είναι αυτό συναναστροφή; Αυτό είναι έκφραση ανάρμοστων σχολίων και αρνητικών μηνυμάτων και διασπορά αρνητικών πληροφοριών. Είναι δική σου υπόθεση. Το αν θα γυρίσεις στο σπίτι, κλείσεις την πόρτα, τον χτυπήσεις και αρχίσετε να μαλώνετε, είναι δική σου υπόθεση. Δεν πρέπει, όμως, να φέρνεις τα προβλήματά σου στις συναθροίσεις και να συζητάς γι’ αυτά. Αν θέλεις να αναζητήσεις την αλήθεια σε μια συνάθροιση, μπορείς να πεις το εξής: «Μου συνέβη αυτό κι αυτό. Πώς μπορώ να απελευθερωθώ απ’ αυτήν την κατάσταση και να μην περιορίζομαι απ’ αυτόν; Πώς μπορώ να μην αφήσω αυτό το ζήτημα να επηρεάσει την πίστη μου στον Θεό και την εκτέλεση του καθήκοντός μου;» Είναι καλό να αναζητάς την αλήθεια. Όμως δεν θα πρέπει να πας σε μια συνάθροιση και να αρχίσεις να μιλάς για τις διαφωνίες σου. Γιατί όχι; Αντιμετωπίζεις αυτό το ζήτημα και βρίσκεσαι σ’ αυτήν την κατάσταση στη ζωή σου εξαιτίας της εσφαλμένης κατανόησης που έχεις για τον γάμο. Και μετά θέλεις να συναναστραφείς σχετικά με αυτές τις διαφωνίες και τις συνέπειες με τους αδελφούς και τις αδελφές σου. Αυτό όχι μόνο επηρεάζει τους άλλους, αλλά δεν ωφελεί κι εσένα. Μιλάς για τις διαφωνίες σου, αλλά οι περισσότεροι δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν έχουν ανάστημα. Το μόνο που μπορούν, λοιπόν, να κάνουν είναι να σκεφτούν ιδέες και να αναλύσουν τις διαφωνίες σου. Πέρα από το γεγονός ότι δεν μπορούν να σε βοηθήσουν να αποκτήσεις θετική είσοδο, χειροτερεύουν, μάλιστα, τα πράγματα και επιδεινώνουν και περιπλέκουν το πρόβλημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι και δεν κατανοούν ούτε την αλήθεια ούτε τις προθέσεις του Θεού. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να σου προσφέρουν ωφέλιμη και πολύτιμη βοήθεια; Κάποιος λέει: «Πάντα θα είσαι η νόμιμη σύζυγός του. Το κακό δεν μπορεί ποτέ να νικήσει τη δικαιοσύνη». Είναι αυτό η αλήθεια; (Όχι.) Άλλος λέει: «Μην κάνεις στην άκρη για την ερωμένη του. Να δούμε τότε αν θα μπορέσει να σ’ αντικαταστήσει!» Είναι αυτό η αλήθεια; (Όχι.) Σε ευχαριστεί να ακούς τέτοια λόγια από τους άλλους ή σε εξοργίζει; Τα λένε για να σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι ή για να κατανοήσεις την αλήθεια και να έχεις ένα μονοπάτι άσκησης; Άλλος, πάλι, λέει: «Το καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν υπάρχουν καλοί άντρες στις μέρες μας. Κάθε άντρας με λεφτά γίνεται κακός». Είναι αυτό η αλήθεια; (Όχι.) Κάποιος άλλος λέει: «Δεν πρέπει να το ανεχτείς. Πρέπει να δώσεις στην ερωμένη να καταλάβει ότι δεν θα σε παραμερίσει τόσο εύκολα. Δείξ’ της ποιος κάνει κουμάντο. Πήγαινε στη δουλειά της, κάνε σκηνή και πες σε όλους πως είναι η ερωμένη του άντρα σου. Εσύ είσαι η νόμιμη σύζυγός του, οπότε όλοι θα πάρουν σίγουρα το μέρος σου, όχι το δικό της. Ανάγκασέ τη να κάνει πίσω και να υποχωρήσει». Είναι αυτό η αλήθεια; (Όχι.) Δεν πρόκειται για τις παράλογες αντιλήψεις που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι; (Ναι.) Κάποιος άλλος λέει κάπως επιφυλακτικά: «Όλη του τη ζωή την πέρασε μαζί σου. Δεν τον βαρέθηκες ακόμα; Αν θέλει να είναι με κάποια άλλη, ας είναι. Εφόσον φέρνει λεφτά στο σπίτι και έχεις να φας και να πιεις, δεν είναι αρκετό; Θα έπρεπε να είσαι ευτυχισμένη που δεν θα τον έχεις συνεχώς πάνω από το κεφάλι σου. Εφόσον γυρίζει πάντα σπίτι και το αναγνωρίζει ως σπίτι του, δεν είναι αρκετό; Τι θυμώνεις; Στην πραγματικότητα, επωφελείσαι απ’ όλο αυτό». Αυτό ακούγεται παρηγορητικό, είναι όμως η αλήθεια; (Όχι.) Θα έλεγε τέτοιες κουβέντες ένας αξιοπρεπής άνθρωπος; (Όχι.) Αν δεν αποσκοπούν στο να σπείρουν διχόνοια ή να προκαλέσουν αντιπαράθεση, τότε αποσκοπούν στο να εξομαλύνουν την κατάσταση και να γίνει ένας συμβιβασμός που δεν βασίζεται σε αρχές. Υπάρχει έστω και μια λέξη που να αντιπροσωπεύει την άποψη που θα πρέπει να έχει η γυναίκα για το θέμα, η οποία να είναι συνάμα σωστή και να συμφωνεί με την αλήθεια; (Όχι.) Αυτά δεν λένε οι περισσότεροι; (Ναι.) Τι αποδεικνύει αυτό; (Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρκετά μπερδεμένοι και οι ιδέες που σκέφτονται δεν βοηθούν.) Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι και δεν επιδιώκουν ούτε κατανοούν την αλήθεια. Όπως και να ’χει, δεν καταλαβαίνουν ποια είναι η αλήθεια, ούτε καταλαβαίνουν ποιες απαιτήσεις έχει ο Θεός από τον άνθρωπο. Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, σε ό,τι αφορά τον γάμο, οι άνθρωποι πολύ απλά δεν καταλαβαίνουν πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τη διάρκειά του με βάση τα λόγια και τον ορισμό του Θεού για τον γάμο και σύμφωνα με τις προθέσεις Του, χωρίς να ενεργούν απερίσκεπτα.

Όποιο πρόβλημα κι αν αντιμετωπίζεις, είτε είναι μεγάλο είτε μικρό, πρέπει πάντα να το προσεγγίζεις έχοντας ως βάση σου τα λόγια του Θεού και ως κριτήριό σου την αλήθεια. Ποια βάση υπάρχει, λοιπόν, στα λόγια του Θεού όσον αφορά αυτά τα ζητήματα που εμφανίζονται στον γάμο; Ποιο είναι το κριτήριο της αλήθειας; Ο σύζυγός σου δεν είναι πιστός στον γάμο σας κι αυτό είναι πρόβλημά του. Δεν μπορείς, όμως, να αφήσεις το πρόβλημά του να επηρεάσει το να έχεις ή όχι τη σωστή στάση και το σωστό αίσθημα ευθύνης απέναντι στον γάμο. Ο παραβάτης είναι εκείνος, αλλά δεν μπορείς να αφήσεις τις παραβάσεις του να επηρεάσουν τη στάση που οφείλεις να έχεις απέναντι στον γάμο. Πιστεύεις πως ο σύζυγός σου είναι ο προορισμός σου, αλλά αυτό είναι μόνο η δική σου άποψη και δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Ο Θεός ούτε απαίτησε ούτε όρισε κάτι τέτοιο. Απλώς επιμένεις να πιστεύεις πως είναι ο προορισμός σου και η αδελφή ψυχή σου εξαιτίας της στοργής σου, της ανθρώπινης επιθυμίας και, για να είμαι πιο ακριβής, της ανθρώπινης παρορμητικότητας. Είναι λάθος να επιμένεις να πιστεύεις κάτι τέτοιο. Ό,τι κι αν πίστευες παλιά, θα πρέπει τώρα να αλλάξεις πορεία και να δεις ποιες είναι οι σωστές σκέψεις και στάσεις που απαιτεί ο Θεός να έχουν οι άνθρωποι. Πώς θα πρέπει να χειριστείς την κατάσταση αν ο σύζυγός σου είναι άπιστος; Δεν θα πρέπει ούτε να καβγαδίσεις ούτε να κάνεις σκηνές και φασαρίες και να χτυπιέσαι κάτω σαν το χταπόδι. Θα πρέπει να καταλάβεις πως, αν συμβεί κάτι τέτοιο, δεν πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι σου ούτε καταστρέφεται το όνειρο που έχεις για τον προορισμό σου· δεν σημαίνει, φυσικά, πως πρέπει να τελειώσει και να διαλυθεί ο γάμος σου ούτε, βέβαια, πως έχει αποτύχει και έχει φτάσει στο τέλος του. Το θέμα είναι πως οι άνθρωποι δεν μπορούν να μην κάνουν λάθη, να είναι άπιστοι, να παραστρατούν στον γάμο τους και να απογοητεύουν τον σύντροφό τους, επειδή όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και επηρεάζονται από τις μοχθηρές τάσεις και τις κοινές πρακτικές του κόσμου και επειδή δεν έχουν ανοσία και τη δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους απέναντι σ’ αυτές τις μοχθηρές τάσεις. Αν εξετάσεις το πρόβλημα απ’ αυτήν την άποψη, τότε δεν είναι και τόσο μεγάλο θέμα. Όλα τα αντρόγυνα επηρεάζονται από το γενικό περιβάλλον του κόσμου και τις μοχθηρές τάσεις και κοινές πρακτικές της κοινωνίας. Εκτός αυτού, σε ατομικό επίπεδο, πέρα από τις σεξουαλικές επιθυμίες που έχουν οι άνθρωποι, τους επηρεάζουν και φαινόμενα όπως οι ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών σε ταινίες και δραματικές σειρές, καθώς και η τάση της πορνογραφίας που υπάρχει στην κοινωνία. Τους είναι δύσκολο να ακολουθούν τις αρχές που οφείλουν να τηρούν. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να τηρήσουν ένα βασικό πρότυπο ηθικής. Είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς τα όρια της σεξουαλικής επιθυμίας. Η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι διεφθαρμένη από μόνη της, αλλά επειδή οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ζουν σε ένα τέτοιο γενικό περιβάλλον, είναι εύκολο να κάνουν λάθη στις σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να καταλάβεις ξεκάθαρα. Κανένας άνθρωπος που έχει διεφθαρμένη διάθεση δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό ή το δέλεαρ ενός τέτοιου γενικού περιβάλλοντος. Η ανθρώπινη σεξουαλική επιθυμία μπορεί να βγει εκτός ορίων οποτεδήποτε και οπουδήποτε και οι άνθρωποι θα κάνουν απιστίες οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την ίδια τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά επειδή κάτι δεν πάει καλά με τους ίδιους τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις σεξουαλικές τους επιθυμίες για να κάνουν πράγματα που τους οδηγούν να χάσουν την ηθικότητα, την ηθική και την ακεραιότητά τους, όπως το να κάνουν απιστίες και εξωσυζυγικές σχέσεις, να έχουν ερωμένες και άλλα παρόμοια. Ως άνθρωπος που πιστεύει, λοιπόν, στον Θεό, αν μπορείς να βλέπεις αυτά τα πράγματα από τη σωστή σκοπιά, τότε θα πρέπει να τα χειρίζεσαι λογικά. Τόσο εσύ όσο κι εκείνος είστε διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα. Άρα, λοιπόν, δεν πρέπει να απαιτείς να είναι κι εκείνος σαν εσένα, να σου είναι πιστός και να μην κάνει ποτέ του κάποια απιστία, απλώς και μόνο επειδή εσύ μπορείς να μείνεις πιστή στον γάμο σου. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να το αντιμετωπίζεις σωστά. Γιατί; Όλοι έχουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο περιβάλλον ή πειρασμό. Ακόμη κι αν παρακολουθείς άγρυπνα τον σύζυγό σου, δεν θα καταφέρεις τίποτα· όσο πιο στενά τον παρακολουθείς τόσο πιο γρήγορα και σύντομα θα γίνει. Κι αυτό επειδή όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και όλοι ζουν σ’ αυτό το γενικό περιβάλλον μιας μοχθηρής κοινωνίας· ελάχιστοι μόνο δεν είναι ακόλαστοι κι αυτό επειδή δεν τους το επιτρέπει η κατάσταση και οι συνθήκες τους. Δεν είναι πολλά τα πράγματα στα οποία οι άνθρωποι είναι ανώτεροι από τα θηρία. Αν μη τι άλλο, ένα θηρίο αντιδρά φυσιολογικά στα σεξουαλικά του ένστικτα. Αυτό δεν ισχύει για τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι επιδίδονται συνειδητά στην ακολασία και την αιμομιξία. Μόνο οι άνθρωποι μπορούν να είναι ακόλαστοι. Άρα, λοιπόν, στο γενικό περιβάλλον αυτής της μοχθηρής κοινωνίας, όλοι σχεδόν οι άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν τέτοια πράγματα, όχι μόνο όσοι δεν πιστεύουν στον Θεό. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός και κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό το πρόβλημα. Εφόσον, λοιπόν, κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στον καθένα, γιατί δεν επιτρέπεις να συμβεί στον σύζυγό σου; Στην πραγματικότητα, είναι πολύ φυσιολογικό να συμβεί. Όμως, επειδή είσαι συναισθηματικά δεμένη μαζί του, όταν σε εγκαταλείπει και σε παρατάει, δεν μπορείς να το ξεπεράσεις και δεν το αντέχεις. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε κάποιον άλλο, θα χαμογελούσες πικρά και θα σκεφτόσουν: «Είναι πολύ φυσιολογικό. Έτσι δεν είναι όλοι στην κοινωνία;» Τι λέει εκείνο το ρητό; Κάτι για μια πίτα; (Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.) Όλα αυτά είναι δημοφιλή λόγια και πράγματα των μοχθηρών τάσεων του κόσμου. Αυτό είναι κάτι το αξιέπαινο για έναν άντρα. Αν ένας άντρας δεν έχει ούτε την πίτα ολόκληρη ούτε τον σκύλο χορτάτο, αυτό δείχνει πως δεν έχει ικανότητες, οπότε ο κόσμος θα γελάει εις βάρος του. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, λοιπόν, σε μια γυναίκα, εκείνη μπορεί να κάνει σκηνή, να χτυπιέται κάτω σαν το χταπόδι, να δρα παρορμητικά, κλαίγοντας και κάνοντας φασαρίες, να σταματήσει να τρώει επειδή συνέβη αυτό και να θέλει να πεθάνει, να κρεμαστεί και να αυτοκτονήσει. Κάποιες γυναίκες εξοργίζονται σε τέτοιο βαθμό που χάνουν τα λογικά τους. Χωρίς να το αντιλαμβάνεται η ίδια, αυτό έχει σχέση με τη στάση της απέναντι στον γάμο και, βεβαίως, έχει άμεση σχέση με την ιδέα της πως «ο σύζυγός της είναι ο προορισμός της». Η γυναίκα πιστεύει πως, διαλύοντας τον γάμο τους, ο άντρας της έχει καταστρέψει την εμπιστοσύνη και την υπέροχη φιλοδοξία του προορισμού της ζωής της. Εκφράζεται έτσι και συμπεριφέρεται ακραία επειδή πρώτος ο σύζυγός της κατέστρεψε την ισορροπία του γάμου τους και παραβίασε τους κανόνες, την παράτησε, αθέτησε τους γαμήλιους όρκους του και μετέτρεψε το όμορφο όνειρό της σε εφιάλτη. Αν οι άνθρωποι αποδεχθούν τη σωστή κατανόηση του γάμου από τον Θεό, τότε θα συμπεριφέρονται κάπως πιο λογικά. Όταν τους συμβεί κάτι τέτοιο, οι κανονικοί άνθρωποι θα νιώσουν πληγωμένοι, θα κλάψουν και θα υποφέρουν. Όταν, όμως, ηρεμήσουν και σκεφτούν τα λόγια του Θεού, το γενικό περιβάλλον στην κοινωνία και, στη συνέχεια, την πραγματική κατάσταση και το γεγονός πως όλοι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, θα χειριστούν το ζήτημα λογικά και σωστά και, αντί να ασχολούνται όλη την ώρα μ’ αυτό σαν τον σκύλο με το κόκαλό του, θα το εγκαταλείψουν. Τι εννοώ όταν λέω «θα το εγκαταλείψουν»; Εννοώ πως, εφόσον ο σύζυγός σου έκανε αυτό που έκανε και ήταν άπιστος στον γάμο σας, θα πρέπει να το αποδεχθείς, να καθίσεις και να μιλήσεις μαζί του και να τον ρωτήσεις: «Ποια είναι τα σχέδιά σου; Τι θα κάνουμε τώρα; Να διατηρήσουμε τον γάμο μας ή να πάρουμε διαζύγιο και να ζήσουμε χωριστά;» Κάτσε και μίλα του. Δεν υπάρχει λόγος να καβγαδίσεις και να κάνεις φασαρία. Αν ο άντρας σου επιμένει να χωρίσετε, δεν τρέχει και τίποτα. Οι άπιστοι λένε συχνά το εξής: «Έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια», «Οι άντρες είναι σαν τα λεωφορεία· πάντα θα περάσει κάποιο άλλο» —και πώς λέει το άλλο ρητό; «Μην εγκαταλείψεις ολόκληρο το δάσος εξαιτίας ενός και μόνο δέντρου». Το συγκεκριμένο δέντρο, μάλιστα, δεν είναι μόνο άσχημο, αλλά και σάπιο εσωτερικά. Είναι σωστά αυτά τα ρητά; Είναι πράγματα που χρησιμοποιούν οι άπιστοι για να παρηγορήσουν τον εαυτό τους. Έχουν, όμως, καμία σχέση με την αλήθεια; (Όχι.) Ποιος είναι, λοιπόν, ο σωστός τρόπος σκέψης και η σωστή άποψη; Όταν αντιμετωπίσεις ένα τέτοιο γεγονός, πρέπει καταρχάς να μη σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι, να συγκρατήσεις τον θυμό σου και να πεις: «Ας ηρεμήσουμε για να μιλήσουμε. Τι σκοπεύεις να κάνεις;» Εκείνος απαντάει: «Σκοπεύω να συνεχίσω να προσπαθώ μαζί σου». Εσύ του λες: «Ας συνεχίσουμε, τότε, την προσπάθεια. Αν δεν κάνεις άλλες εξωσυζυγικές σχέσεις και ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες που έχεις ως σύζυγος, μπορούμε να το αφήσουμε όλο αυτό πίσω μας. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε θα χωρίσουμε και θα ακολουθήσει ο καθένας τον δρόμο του. Ίσως ο Θεός όρισε να λήξει εδώ ο γάμος μας. Αν είναι έτσι, είμαι πρόθυμη να υποταχθώ στη διευθέτησή Του. Εσύ μπορείς να ακολουθήσεις τον πλατύ δρόμο, εγώ θα ακολουθήσω το μονοπάτι της πίστης στον Θεό και δεν θα επηρεάζουμε ο ένας τον άλλο. Δεν θα παρεμβαίνω στη ζωή σου και εσύ δεν θα πρέπει να με περιορίζεις. Η μοίρα μου δεν εξαρτάται από σένα και δεν είσαι ο προορισμός μου. Ο Θεός αποφασίζει τη μοίρα και τον προορισμό μου. Σε όποια στάση κι αν φτάσω σ’ αυτήν τη ζωή, αυτή θα είναι και η τελευταία μου και θα έχω φτάσει στον προορισμό μου. Πρέπει να ρωτήσω τον Θεό, Αυτός ξέρει, είναι ο κυρίαρχος και θέλω να υποταχθώ στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του. Όπως και να ’χει, αν δεν θέλεις να συνεχίσουμε να είμαστε παντρεμένοι, τότε θα χωρίσουμε ειρηνικά. Αν και δεν έχω ιδιαίτερες δεξιότητες και η οικογένειά μας στηρίζεται οικονομικά πάνω σου, μπορώ να συνεχίσω να ζω και χωρίς εσένα και η ζωή μου θα είναι καλή. Ο Θεός δεν αφήνει να πεινάσει ούτε ένα σπουργίτι· φαντάσου πόσο περισσότερα θα κάνει για μένα, ένα ζωντανό ανθρώπινο ον. Έχω χέρια και πόδια και μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Αν ο Θεός έχει ορίσει να είμαι μόνη για το υπόλοιπο της ζωής μου και να μη σε έχω στο πλευρό μου, τότε είμαι διατεθειμένη να υποταχθώ και να αποδεχθώ αδιαμαρτύρητα αυτό το γεγονός». Δεν είναι καλό να το κάνεις αυτό; (Ναι, είναι.) Είναι υπέροχο, σωστά; Δεν υπάρχει λόγος να καβγαδίζεις και να μαλώνεις ούτε, βέβαια, να κάνεις συνέχεια φασαρίες γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να το μάθει όλος ο κόσμος. Δεν υπάρχει λόγος για τίποτε από αυτά. Ο γάμος είναι υπόθεση δική σου και του συζύγου σου· κανενός άλλου. Αν προκύψει κάποια διαμάχη στον γάμο, οι δυο σας πρέπει να την επιλύσετε και να υποστείτε τις συνέπειες. Ως άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, θα πρέπει να υποτάσσεσαι στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Φυσικά, όταν μιλάμε για τον γάμο, όποιες ρωγμές κι αν εμφανιστούν ή όποιες συνέπειες κι αν προκύψουν, είτε ο γάμος συνεχιστεί είτε διαλυθεί, είτε ξεκινήσεις μια νέα ζωή μέσα στα πλαίσια του γάμου σου είτε ο γάμος σου λήξει επιτόπου, προορισμός σου δεν είναι ούτε ο γάμος σου ούτε ο σύζυγός σου. Ο Θεός όρισε να εμφανιστεί ο άντρας σου στη ζωή και την ύπαρξή σου για να διαδραματίσει τον ρόλο τού να σε συντροφεύει στο μονοπάτι σου στη ζωή. Αν μπορεί να σε συντροφεύσει μέχρι το τέλος της πορείας και να φτάσει μέχρι τέλους μαζί σου, τότε δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και θα πρέπει να ευχαριστήσεις τον Θεό για τη χάρη Του. Αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα κατά τη διάρκεια του γάμου, αν εμφανιστούν ρωγμές ή συμβεί κάτι που δεν σου αρέσει, με αποτέλεσμα να τελειώσει οριστικά ο γάμος σου, αυτό δεν θα σημαίνει πως δεν θα έχεις πια προορισμό, πως η ζωή σου θα έχει βυθιστεί πλέον στο σκοτάδι ή πως δεν θα υπάρχει πια φως και δεν θα έχεις μέλλον. Μπορεί το γεγονός πως τελειώνει ο γάμος σου να σηματοδοτεί την αρχή μιας πιο υπέροχης ζωής. Όλα αυτά είναι στο χέρι του Θεού. Αυτός τα ενορχηστρώνει και τα διευθετεί. Μπορεί το τέλος του γάμου σου να σου δώσει μια πιο βαθιά αντίληψη, εκτίμηση και κατανόηση του γάμου γενικότερα. Φυσικά, μπορεί και το γεγονός πως τελειώνει ο γάμος σου να αποτελεί σημαντικό σημείο καμπής για τους στόχους και την κατεύθυνση ζωής που έχεις και το μονοπάτι που ακολουθείς. Δεν θα σου φέρει στενάχωρες αναμνήσεις ούτε, βέβαια, οδυνηρές αναμνήσεις, ούτε θα έχεις μόνο αρνητικές εμπειρίες και αποτελέσματα. Αντίθετα, θα σου φέρει θετικές και ενεργές εμπειρίες, τις οποίες δεν θα μπορούσες να έχεις αν εξακολουθούσες να είσαι παντρεμένη. Αν συνεχιζόταν ο γάμος σου, ίσως να ζούσες πάντα αυτήν την απλή, μέτρια και ανιαρή ζωή μέχρι να πεθάνεις. Αν, όμως, ο γάμος σου τελειώσει και διαλυθεί, αυτό δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Παλιά σε περιόριζε η ευτυχία και οι ευθύνες του γάμου σου, καθώς και τα συναισθήματα που ένιωθες ή ο τρόπος που ζούσες, επειδή ανησυχούσες για τον σύζυγό σου, τον φρόντιζες, ενδιαφερόσουν γι’ αυτόν, τον νοιαζόσουν και αγχωνόσουν γι’ αυτόν. Από τη μέρα που τελειώνει, όμως, ο γάμος σου, όλες οι συνθήκες της ζωής σου, οι στόχοι που έχεις στη ζωή και οι επιδιώξεις της ζωής σου αλλάζουν παντελώς και εις βάθος και πρέπει να πούμε πως αυτήν την αλλαγή την προκαλεί το τέλος του γάμου σου. Μπορεί αυτό το αποτέλεσμα, η αλλαγή και η μετάβαση να είναι αυτά που θέλει ο Θεός να κερδίσεις από τον γάμο που έχει ορίσει για σένα και αυτά που θέλει να κερδίσεις οδηγώντας σε να λήξεις τον γάμο σου. Αν και έχεις πληγωθεί και έχεις πάρει ένα περίπλοκο μονοπάτι, αν και έχεις κάνει κάποιες αχρείαστες θυσίες και συμβιβασμούς στα πλαίσια του γάμου, αυτό που λαμβάνεις στο τέλος είναι κάτι που δεν θα μπορούσες να λάβεις στα πλαίσια του έγγαμου βίου. Όπως και να έχουν, λοιπόν, τα πράγματα, είναι σωστό να εγκαταλείψεις τη σκέψη και την άποψη πως «ο γάμος είναι ο προορισμός σου». Είτε ο γάμος σου συνεχιστεί είτε αντιμετωπίζει κρίση, είτε ο γάμος σου είναι στα πρόθυρα της διάλυσης είτε έχει ήδη τελειώσει, όπως και να έχουν τα πράγματα, ο γάμος ο ίδιος δεν είναι ο προορισμός σου. Αυτό είναι κάτι που οφείλουν να καταλάβουν οι άνθρωποι.

Οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να έχουν τη σκέψη και την άποψη πως «ο γάμος είναι ο προορισμός του ανθρώπου». Αυτή η σκέψη και η άποψη αποτελούν μεγάλη απειλή για την ελευθερία σου και το δικαίωμά σου να επιλέξεις το μονοπάτι σου στη ζωή. Τι εννοώ με τον όρο «απειλή»; Γιατί χρησιμοποιώ αυτήν τη λέξη; Εννοώ πως, όποτε κάνεις οποιαδήποτε επιλογή ή όποτε λες οτιδήποτε ή αποδέχεσαι οποιαδήποτε άποψη, αν σχετίζεται με την ευτυχία ή την ακεραιότητα του γάμου σου ή σχετίζεται έστω και με την ιδέα πως ο σύντροφός σου είναι ο προορισμός σου και το απόλυτο στήριγμά σου, τότε θα είσαι δεμένος χειροπόδαρα και θα είσαι, μάλιστα, άκρως επιφυλακτικός και προσεκτικός. Μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να το καταλάβεις, αυτή η σκέψη και άποψη θα δεσμεύσουν ή ακόμα και θα σου στερήσουν την ελεύθερή σου βούληση, το δικαίωμά σου να επιλέξεις το μονοπάτι σου στη ζωή και το δικαίωμά σου να επιδιώκεις τα θετικά πράγματα και την αλήθεια. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μειώνεται σταδιακά η συχνότητα με την οποία προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού. Τι σημαίνει όταν μειώνεται η συχνότητα με την οποία προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού; Οι ελπίδες σου να επιτύχεις τη σωτηρία σταδιακά θα συρρικνωθούν και οι συνθήκες της ζωής σου θα γίνουν άθλιες, οικτρές, σκοτεινές και ποταπές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή έχεις εναποθέσει όλες τις ελπίδες, τις προσδοκίες και τους στόχους και την κατεύθυνση της ζωής σου στον σύντροφο που παντρεύτηκες και θεωρείς πως είναι ο κόσμος σου ολόκληρος. Ο λόγος που στερείσαι όλα σου τα δικαιώματα, η όρασή σου θολώνει και εμποδίζεται και στερείσαι όχι μόνο την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά σου, τον κανονικό τρόπο σκέψης και τον ορθολογισμό σου, αλλά και το δικαίωμά σου να πιστεύεις στον Θεό και να ακολουθείς το σωστό μονοπάτι στη ζωή, καθώς και το δικαίωμά σου να καθορίσεις τη σωστή νοοτροπία για τη ζωή και να επιδιώξεις τη σωτηρία, είναι ακριβώς επειδή θεωρείς πως ο σύντροφός σου είναι ο κόσμος σου ολόκληρος. Ταυτόχρονα, ο σύζυγός σου κυβερνά και ελέγχει όλα αυτά τα δικαιώματά σου. Γι’ αυτό λέω πως τέτοιοι άνθρωποι ζουν οικτρά, ποταπά και άθλια. Τη στιγμή που ο σύζυγος ενός τέτοιου ανθρώπου νιώσει λιγάκι στενοχωρημένος για κάτι, αισθανθεί κάπως άβολα ή έστω πει πως έχει έναν πόνο στην καρδιά, ο άνθρωπος αυτός φοβάται τόσο πολύ που δεν μπορεί να φάει και να κοιμηθεί για μέρες και έρχεται, μάλιστα, να προσευχηθεί ενώπιον του Θεού με τα δάκρυα να κυλούν ποτάμι. Δεν έχει νιώσει ποτέ ξανά στη ζωή του τόσο αναστατωμένος και αγχωμένος και ανησυχεί πολύ· όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, νιώθει ότι θα πεθάνει. Γιατί συμβαίνει αυτό; Πιστεύει πως θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι του, πως θα χάσει το κύριό του στήριγμα και πως αυτό σημαίνει πως θα είναι και ο ίδιος τελειωμένος. Δεν πιστεύει πως η ζωή και ο θάνατος του ανθρώπου είναι στο χέρι του Δημιουργού και φοβάται τρομερά ότι ο Θεός θα του πάρει τον σύζυγό του, θα τον κάνει να χάσει τον σύντροφό του, το στήριγμά του, τον κόσμο του ολόκληρο και την ψυχή του. Είναι πολύ επαναστατικό να είναι κανείς έτσι. Ο Θεός σού έδωσε έναν γάμο. Μόλις, όμως, αποκτήσεις το στήριγμα και τον σύντροφό σου, ξεχνάς τελείως τον Θεό και δεν Τον θέλεις πια. Ο σύντροφός σου έχει γίνει ο θεός σου, ο κύριός σου και το στήριγμά σου. Αυτό συνιστά προδοσία και είναι η πιο επαναστατική πράξη που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος ενάντια στον Θεό. Κάποιοι, μάλιστα, φοβούνται τόσο πολύ όταν ο σύζυγός τους θυμώνει λιγάκι ή αρρωσταίνει που δεν πηγαίνουν σε συναθροίσεις για πολλές μέρες. Δεν το λένε σε κανέναν, ούτε παραδίδουν το καθήκον τους σε κάποιον άλλο ώστε να φροντίσει ό,τι χρειάζεται. Απλώς εξαφανίζονται, λες και άνοιξε η γη και τους κατάπιε. Αυτό που τους απασχολεί και τους ενδιαφέρει περισσότερο στη ζωή είναι η ζωή και ο θάνατος του συζύγου τους και τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό απ’ αυτό. Το θεωρούν σημαντικότερο κι από τον Θεό, την ανάθεση από τον Θεό και το καθήκον τους. Τέτοιοι άνθρωποι χάνουν την ταυτότητα, την αξία και τη σημασία που θα έπρεπε να έχουν ως δημιουργήματα ενώπιον του Θεού και ο Θεός τούς απεχθάνεται. Ο μόνος λόγος που σου έδωσε ο Θεός μια σταθερή ζωή και έναν σύντροφο είναι ώστε να ζεις καλύτερα και να έχεις κάποιον να σε φροντίζει και να είναι στο πλευρό σου. Δεν το έκανε ώστε, μόλις αποκτήσεις σύζυγο, να αρχίσεις να ζεις γι’ αυτόν και να ξεχάσεις τον Θεό και τα λόγια Του ή να παραιτηθείς από την υποχρέωση που έχεις να εκτελείς το καθήκον σου και τον στόχο ζωής που έχεις να επιδιώκεις τη σωτηρία. Αν όντως ενεργείς έτσι και όντως ζεις έτσι, τότε ελπίζω να αλλάξεις πορεία το συντομότερο δυνατό. Όσο σημαντικός κι αν σου είναι κάποιος ή όσο σημαντικός κι αν είναι στη ζωή σου, στον τρόπο που ζεις ή στο μονοπάτι της ζωής σου, δεν είναι ο προορισμός σου, αφού δεν είναι παρά ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Ο Θεός έχει κανονίσει για σένα τον τωρινό σου σύζυγο και μπορείς να ζήσεις μαζί του. Αν ο Θεός άλλαζε γνώμη και κανόνιζε ένα διαφορετικό άτομο για σένα, και πάλι θα μπορούσες να ζήσεις εξίσου καλά· ο τωρινός σου σύζυγος, λοιπόν, δεν είναι ο ένας και μοναδικός για σένα ούτε είναι ο προορισμός σου. Ο Θεός είναι Αυτός που έχει επιφορτιστεί με τον προορισμό σου και Αυτός που έχει επιφορτιστεί με τον προορισμό της ανθρωπότητας. Μπορείς να συνεχίσεις να επιβιώνεις και να ζεις αν αφήσεις τους γονείς σου και, φυσικά, μπορείς να συνεχίσεις να ζεις εξίσου καλά αν αφήσεις τον σύντροφό σου. Προορισμός σου δεν είναι ούτε οι γονείς σου ούτε ο σύντροφός σου. Μην ξεχνάς τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή απλώς και μόνο επειδή έχεις έναν σύντροφο και έναν άνθρωπο στον οποίο μπορείς να εμπιστευτείς το πνεύμα, την ψυχή και τη σάρκα σου. Αν ξεχάσεις τον Θεό και αυτό που σου έχει αναθέσει, αν ξεχάσεις την ταυτότητά σου και το καθήκον που οφείλει να εκτελεί ένα δημιούργημα, τότε θα έχεις χάσει κάθε συνείδηση και λογική. Όπως κι αν είναι τώρα η ζωή σου, είτε είσαι παντρεμένος είτε ανύπαντρος, η ταυτότητά σου ενώπιον του Δημιουργού δεν θα αλλάξει ποτέ. Κανείς δεν μπορεί να είναι ο προορισμός σου και δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον εαυτό σου σε κανέναν. Μόνο ο Θεός μπορεί να σου δώσει έναν κατάλληλο προορισμό και μόνο ο Θεός είναι Αυτός που έχει επιφορτιστεί με την επιβίωση της ανθρωπότητας. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Είναι σαφές; (Ναι.)

Θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας σχετικά με τον γάμο. Αν θέλετε να εκφράσετε τις ιδέες, τις απόψεις ή τα συναισθήματά σας, μπορείτε να το κάνετε τώρα. (Παλιά είχα κι εγώ την άποψη και έκανα τη σκέψη πως ο γάμος είναι ο προορισμός του ανθρώπου. Αν ο σύζυγός μου έκανε εξωσυζυγική σχέση, θα ένιωθα απόγνωση, θα ένιωθα πως δεν μπορούσα να συνεχίσω να ζω. Άκουσα από κάποιους αδελφούς και αδελφές πως είχαν κι αυτοί παρόμοιες εμπειρίες και πως ήταν πολύ επώδυνο αυτό που πέρασαν. Σήμερα, όμως, αφού άκουσα τη συναναστροφή του Θεού, μπορώ να υιοθετήσω τη σωστή προσέγγιση απέναντι στο ζήτημα. Πρώτον, ο Θεός ανέφερε πως σ’ αυτήν τη μοχθηρή κοινωνία, οι άνθρωποι μπορεί να ξελογιαστούν από τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα του έξω κόσμου και είναι πολύ εύκολο να κάνουν λάθη. Τώρα, λοιπόν, μπορώ να το καταλάβω αυτό. Δεύτερον, πρέπει να υιοθετήσουμε τη σωστή προσέγγιση και απέναντι στον σύζυγό μας. Ο άνθρωπος που παντρευτήκαμε δεν είναι ο προορισμός μας στη ζωή. Μόνο ο Θεός είναι ο προορισμός μας και μόνο αν στηριζόμαστε στον Θεό μπορούμε να συνεχίσουμε πραγματικά να ζούμε. Νιώθω πως έχω αποκτήσει πλέον κάποια νέα κατανόηση πάνω σ’ αυτό.) Τέλεια. Όλες οι απόψεις και οι στάσεις που αφορούν την αλήθεια και πάνω στις οποίες συναναστρεφόμαστε έχουν ως σκοπό να δώσουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να απαλλαγούν από κάθε στρεβλή, λανθασμένη και αρνητική σκέψη και άποψη. Εκτός αυτού, συναναστρεφόμαστε σχετικά με αυτές ώστε, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο ζήτημα, να υποστηρίζονται από τις σωστές σκέψεις και απόψεις και να έχουν το σωστό μονοπάτι άσκησης ώστε να μην παρεκκλίνουν ποτέ από τον δρόμο τους και να μην τους παραπλανά και τους ελέγχει πια ο Σατανάς. Συναναστρεφόμαστε σχετικά με αυτές ώστε οι άνθρωποι να μην κάνουν ακραία πράγματα, να μπορούν να αποδέχονται όλα τα πράγματα από τον Θεό, να υποτάσσονται στις διευθετήσεις του Θεού σε κάθε κατάσταση και να είναι αληθινά δημιουργήματα. Έτσι πρέπει να είναι ένας άνθρωπος. Εντάξει, ας ολοκληρώσουμε εδώ τη σημερινή μας συναναστροφή. Αντίο!

4 Φεβρουαρίου 2023