Πώς να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (10) Μέρος τέταρτο

Τώρα που ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας σχετικά με το πρόβλημα της στρεβλής κατανόησης και άσκησης των παντρεμένων ανθρώπων, ας συναναστραφούμε πάνω στο εξής θέμα: «Η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι η αποστολή σου». Όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τις διάφορες φαντασιώσεις τους για τον γάμο, αυτό σημαίνει πως η κατανόηση και οι ιδέες που αποκτούν είναι, σε κάποιο βαθμό, σωστές και σχετικά σύμφωνες με την αλήθεια σε ό,τι αφορά την έννοια και τον ορισμό του γάμου. Δεν σημαίνει, όμως, πως μπορούν να εγκαταλείψουν ολοκληρωτικά τις επιδιώξεις, τα ιδανικά και τις επιθυμίες που έχουν σχετικά με τον γάμο. Πώς διατηρούν τη συζυγική τους ευτυχία όσοι έχουν παντρευτεί; Θα λέγαμε πως πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να προσεγγίσουν σωστά τη συζυγική ευτυχία ή τη σχέση μεταξύ της συζυγικής ευτυχίας και της αποστολής του ανθρώπου. Κι αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα; (Ναι.) Οι παντρεμένοι βλέπουν πάντα τον γάμο ως ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή και δίνουν μεγάλη έμφαση σ’ αυτόν. Έτσι, λοιπόν, εμπιστεύονται την ευτυχία ολόκληρης της ζωής τους στον έγγαμο βίο τους και στον σύντροφό τους, θεωρώντας πως η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας είναι ο μόνος στόχος που πρέπει να επιδιώκει κανείς στη ζωή. Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια, πληρώνουν μεγάλο τίμημα και κάνουν μεγάλες θυσίες για χάρη της συζυγικής ευτυχίας. Όταν, για παράδειγμα, κάποιος παντρεύεται, κάνει πολλά πράγματα προκειμένου να προσελκύσει τον σύντροφό του και να διατηρήσει «ζωντανό» τον γάμο και την αγάπη τους. Μια γυναίκα λέει: «Ο δρόμος για την καρδιά του άντρα περνάει από το στομάχι», οπότε μαθαίνει από τη μητέρα της ή τους πρεσβυτέρους να μαγειρεύει, να φτιάχνει εκλεκτά εδέσματα, γλυκά και κάθε λογής λιχουδιές που αρέσουν στον άντρα της, πασχίζοντας να του προσφέρει πεντανόστιμα και γευστικά φαγητά. Όταν ο άντρας της πεινάει, σκέφτεται τα νόστιμα φαγητά της, έπειτα έρχεται στο μυαλό του το σπίτι του και η γυναίκα του, οπότε γυρίζει τρέχοντας στο σπίτι. Έτσι, εκείνη έχει συχνά τον σύζυγό της στο πλευρό της και δεν μένει μόνη στο σπίτι. Πιστεύει, λοιπόν, πως είναι πολύ σημαντικό να μάθει να φτιάχνει νόστιμα πιάτα, ώστε να φτάσει στην καρδιά του άντρα της από το στομάχι. Καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να διατηρήσει έτσι τον γάμο της, αφού αυτός είναι ένας τρόπος για να διατηρήσει τη συζυγική ευτυχία και επειδή είναι το τίμημα που θα πρέπει να πληρώνει μια γυναίκα και η ευθύνη που οφείλει να επωμίζεται για χάρη της συζυγικής της ευτυχίας. Υπάρχουν και κάποιες γυναίκες που νιώθουν ανασφάλεια για τον γάμο τους και χρησιμοποιούν συχνά διάφορους τρόπους για να ευχαριστήσουν, να προσελκύσουν και να παρακινήσουν τον σύζυγό τους. Μια τέτοια γυναίκα, για παράδειγμα, ρωτάει συχνά τον άντρα της αν θυμάται πότε ήταν το πρώτο τους ραντεβού, πότε πρωτογνωρίστηκαν, πότε είναι η επέτειος του γάμου τους και πότε έγιναν άλλα παρόμοια γεγονότα. Αν εκείνος τα θυμάται, τότε νιώθει πως την αγαπάει και πως την έχει μέσα στην καρδιά του. Αν όχι, αναστατώνεται και παραπονιέται: «Ούτε μια τόσο σημαντική ημερομηνία δεν μπορείς να θυμηθείς. Δεν με αγαπάς πια;» Στη συνεχή τους προσπάθεια να προσελκύσουν τον σύντροφό τους, να τραβήξουν την προσοχή του και να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία, βλέπεις, τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες παρακινούν τον σύντροφό τους με κοσμικούς τρόπους και κάνουν όλοι τους ανούσια και παιδιάστικα πράγματα. Υπάρχουν και κάποιες γυναίκες που πληρώνουν κάθε τίμημα για να κάνουν πράγματα που βλάπτουν την υγεία τους. Κάποιες γυναίκες, για παράδειγμα, όταν πατήσουν τα τριάντα, βλέπουν πως η επιδερμίδα τους δεν είναι πια τόσο ωραία και λευκή, και το πρόσωπό τους δεν είναι πια τόσο λαμπερό και όμορφο, οπότε κάνουν λίφτινγκ προσώπου ή ενέσεις υαλουρονικού οξέος. Κάποιες άλλες, προκειμένου να δείχνουν πιο όμορφες, κάνουν βλεφαροπλαστική και τατουάζ φρυδιών, φοράνε πολύ όμορφα και σέξι ρούχα για να προσελκύσουν τον σύζυγό τους, ενώ μαθαίνουν να κάνουν και τα ρομαντικά πράγματα που κάνουν οι άλλοι για χάρη της συζυγικής τους ευτυχίας. Μια ξεχωριστή μέρα, για παράδειγμα, μια τέτοια γυναίκα μπορεί να ετοιμάσει ένα πολυτελές γεύμα με κεριά και κόκκινο κρασί. Κλείνει τα φώτα και, όταν επιστρέφει σπίτι ο σύζυγός της, τον βάζει να κλείσει τα μάτια και τον ρωτάει: «Τι μέρα είναι σήμερα;» Εκείνος προσπαθεί πολλή ώρα να μαντέψει, αλλά δεν μπορεί να σκεφτεί τι μέρα είναι. Η γυναίκα ανάβει τα κεριά και, όταν εκείνος ανοίγει τα μάτια και κοιτάζει, αποδεικνύεται πως τελικά είναι τα γενέθλιά του. Λέει, λοιπόν: «Αχ, υπέροχα! Σ’ αγαπάω τόσο πολύ! Ούτε εγώ ο ίδιος δεν θυμόμουν τα γενέθλιά μου. Εσύ τα θυμήθηκες· είσαι αξιολάτρευτη!» Τότε η γυναίκα νιώθει ευτυχισμένη και ευχαριστημένη. Αυτά τα λίγα λόγια του συζύγου της αρκούν για να νιώσει ικανοποιημένη και ήρεμη. Τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες στύβουν το μυαλό τους για να σκεφτούν τρόπους να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία. Η γυναίκα κάνει μεγάλες αλλαγές και θυσίες, δαπανά πολύ χρόνο και προσπάθεια· και ο άντρας κάνει το ίδιο, κοπιάζει, εργάζεται σκληρά, βγάζει χρήματα στον κόσμο, γεμίζει το πορτοφόλι του και φέρνει σπίτι όλο και περισσότερα λεφτά, χτίζοντας μια όλο και καλύτερη ζωή για τη γυναίκα του. Για να διατηρήσει τη συζυγική του ευτυχία, πρέπει κι εκείνος να μιμηθεί τους άλλους· αγοράζει, λοιπόν, τριαντάφυλλα, δώρα γενεθλίων, χριστουγεννιάτικα δώρα, σοκολατάκια τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου και άλλα παρόμοια. Στύβει το μυαλό του προσπαθώντας να σκεφτεί τρόπους να κάνει ευτυχισμένη τη γυναίκα του και βάζει τα δυνατά του να κάνει αυτά τα ανούσια πράγματα. Τότε, όμως, χάνει ξαφνικά τη δουλειά του και δεν τολμά να το πει στη γυναίκα του, από φόβο πως θα τον χωρίσει ή πως ο γάμος τους δεν θα είναι τόσο ευτυχισμένος όσο παλιά. Έτσι, λοιπόν, προσποιείται πως πηγαίνει στη δουλειά και πως σχολάει κάθε μέρα κανονικά, ενώ όλη αυτήν την ώρα ψάχνει για δουλειά και μοιράζει βιογραφικά δεξιά κι αριστερά. Τι κάνει όταν δεν παίρνει λεφτά τη μέρα που θα έμπαινε κανονικά ο μισθός του; Δανείζεται από τους πάντες για να κάνει ευτυχισμένη τη γυναίκα του και της λέει: «Κοίτα, πήρα μπόνους 2.000 γουάν αυτόν τον μήνα. Πήγαινε να ψωνίσεις κάτι όμορφο». Η γυναίκα του, που δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει πραγματικά, όντως πηγαίνει και ψωνίζει κάποια ακριβά πράγματα. Το μυαλό του είναι μες στην ανησυχία, νιώθει πως δεν έχει πού να στραφεί κι έτσι αγχώνεται όλο και περισσότερο. Είτε μιλάμε για τους άντρες είτε για τις γυναίκες, όλοι κάνουν πολλά πράγματα, κοπιάζουν και δαπανούν πολύ χρόνο για να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να κάνουν πράγματα που γνωρίζουν πως δεν είναι σωστά. Παρόλο που σπαταλούν τόσο χρόνο και ενέργεια, οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν να μην έχουν ιδέα πώς να αντιμετωπίσουν και να χειριστούν σωστά αυτά τα πράγματα και προσπαθούν να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία ακολουθώντας το παράδειγμα και τις συμβουλές των άλλων. Κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα, αφού αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό, ναι μεν αποδέχονται το καθήκον και την ανάθεση που τους δίνει ο οίκος του Θεού, αλλά προκειμένου να διατηρήσουν την ευτυχία και την ευχαρίστηση στον γάμο τους, δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Αρχικά, το σχέδιο ήταν να πάνε σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος για να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να επιστρέφουν σπίτι μία φορά την εβδομάδα ή μια στο τόσο. Θα μπορούσαν, επίσης, αναλόγως του επιπέδου και των συνθηκών τους, να αφήσουν το σπίτι τους και να αφοσιωθούν πλήρως στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Επειδή φοβούνται, όμως, πως ο σύντροφός τους θα δυσαρεστηθεί μαζί τους, πως ο γάμος τους θα είναι δυστυχισμένος ή πως θα διαλυθεί τελείως, προκειμένου να διατηρήσουν την ευτυχία στον γάμο τους, δεν αφιερώνουν πολύ από τον χρόνο που θα έπρεπε να αφιερώνουν στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Δίνουν ακόμη περισσότερη προσοχή στο να διατηρήσουν τον γάμο τους όταν ακούνε τον σύντροφό τους να παραπονιέται, να ακούγεται δυσαρεστημένος ή να γκρινιάζει. Κάνουν ό,τι μπορούν για να ικανοποιήσουν τον σύντροφό τους και καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια ώστε ο γάμος τους να είναι ευτυχισμένος και να μη διαλυθεί. Φυσικά, ακόμη πιο σοβαρό είναι πως κάποιοι άνθρωποι αρνούνται το κάλεσμα του οίκου του Θεού και αρνούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους προκειμένου να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία. Ενώ θα έπρεπε να αφήσουν το σπίτι τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, επειδή δεν αντέχουν να αποχωριστούν τον σύζυγό τους ή επειδή οι γονείς του συζύγου τους είναι αντίθετοι στην πίστη τους στον Θεό και στο να αφήσουν τη δουλειά τους και το σπίτι τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, κάνουν συμβιβασμούς και εγκαταλείπουν το καθήκον τους, επιλέγοντας αντί γι’ αυτό να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία και την ακεραιότητα του γάμου τους. Προκειμένου να διατηρήσουν την ευτυχία και την ακεραιότητα του γάμου τους και να αποτρέψουν τη διάλυση και τη λήξη του, επιλέγουν να ανταποκρίνονται μόνο στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που έχουν στα πλαίσια του έγγαμου βίου, εγκαταλείποντας την αποστολή που έχει ένα δημιούργημα. Δεν αντιλαμβάνεσαι πως ανεξάρτητα από τον ρόλο που έχεις στην οικογένεια ή την κοινωνία, είτε είσαι, δηλαδή, σύζυγος, παιδί, γονιός, εργαζόμενος ή οτιδήποτε άλλο, και ανεξάρτητα από το αν ο ρόλος σου στον έγγαμο βίο είναι σημαντικός ή όχι, η μόνη ταυτότητα που έχεις ενώπιον του Θεού είναι αυτή του δημιουργήματος. Δεν έχεις δεύτερη ταυτότητα ενώπιον του Θεού. Άρα, λοιπόν, όταν σε καλεί ο οίκος του Θεού, τότε είναι που θα πρέπει να εκπληρώσεις την αποστολή σου. Με άλλα λόγια, ως δημιούργημα, δεν ισχύει πως θα πρέπει να εκπληρώνεις την αποστολή σου μόνο όταν ταυτόχρονα διατηρείται και η ευτυχία και ακεραιότητα του γάμου σου. Αντίθετα, εφόσον είσαι δημιούργημα, οφείλεις να φέρνεις άνευ όρων σε πέρας την αποστολή που σου αναθέτει και σου εμπιστεύεται ο Θεός. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, είναι πάντα επιβεβλημένο να βάζεις σε προτεραιότητα την αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Θεός, ενώ η αποστολή και οι ευθύνες που επωμίζεσαι με τον γάμο είναι δευτερεύουσας σημασίας. Η αποστολή που σου αναθέτει ο Θεός και που οφείλεις να εκπληρώσεις ως δημιούργημα θα πρέπει να είναι πάντα η πρώτη προτεραιότητά σου, υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις και συνθήκες. Όσο κι αν θέλεις, λοιπόν, να διατηρήσεις την ευτυχία στον γάμο σου, όπως κι αν είναι η κατάσταση του γάμου σου ή όσο μεγάλο τίμημα κι αν πληρώνει ο σύντροφός σου για τον γάμο σας, τίποτε από αυτά δεν αποτελεί λόγο για να αρνηθείς την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Με άλλα λόγια, όσο ευτυχισμένος ή ακέραιος κι αν είναι ο γάμος σου, δεν αλλάζει η ταυτότητα που έχεις ως δημιούργημα. Άρα, λοιπόν, η αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Θεός είναι το καθήκον το οποίο είσαι, πρώτα και κύρια, δεσμευμένος να εκπληρώσεις, δεν είναι προαιρετική. Όταν, λοιπόν, ο Θεός σού εμπιστευτεί την αποστολή σου και αποκτήσεις το καθήκον και την αποστολή ενός δημιουργήματος, θα πρέπει να εγκαταλείψεις την επιδίωξη ενός ευτυχισμένου γάμου και την επιδίωξη της διατήρησης ενός ακέραιου γάμου, θα πρέπει να κάνεις πρώτη προτεραιότητά σου τον Θεό και την αποστολή που σου εμπιστεύεται ο οίκος Του και να μην ενεργείς βλακωδώς. Το να διατηρείς τη συζυγική σου ευτυχία είναι απλώς μια ευθύνη που επωμίζεσαι ως άντρας ή γυναίκα στο πλαίσιο του γάμου. Δεν είναι η ευθύνη ή η αποστολή ενός δημιουργήματος ενώπιον του Δημιουργού, άρα δεν θα πρέπει να εγκαταλείψεις την αποστολή που σου εμπιστεύεται ο Δημιουργός προκειμένου να διατηρήσεις τη συζυγική σου ευτυχία, ούτε να κάνεις τόσα ανόητα, παιδιάστικα και ανώριμα πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις ευθύνες των συζύγων. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου ως σύζυγος σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού, δηλαδή σύμφωνα με τις πρώτες οδηγίες που έδωσε ο Θεός. Θα πρέπει να ανταποκρίνεσαι, τουλάχιστον, στις ευθύνες που έχει ένας ή μία σύζυγος με τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης· αυτό είναι αρκετό. Όσο για το «ο δρόμος για την καρδιά του άντρα περνάει από το στομάχι», τον ρομαντισμό, το να γιορτάζεις διαρκώς κάθε είδους επετείους, το «εσύ κι εγώ μαζί στον κόσμο», το να επιδιώκεις «να γεράσουμε μαζί χέρι χέρι» ή «θα σ’ αγαπώ για πάντα όπως σ’ αγαπώ σήμερα» και άλλα παρόμοια ανούσια πράγματα, αυτά δεν αποτελούν τις ευθύνες των κανονικών αντρών και γυναικών. Για να είμαι, φυσικά, πιο ακριβής, αυτά τα πράγματα δεν είναι οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις που έχει, στο πλαίσιο του γάμου, ένας άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Αυτοί οι τρόποι και οι επιδιώξεις ζωής δεν είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ασχολείται κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, θα πρέπει να βγάλεις από μέσα σου και να εγκαταλείψεις αυτά τα ρητά, τις απόψεις και τους τρόπους άσκησης που είναι όλα τους πράγματα ανούσια, ανόητα, παιδιάστικα, επιφανειακά, εμετικά και αηδιαστικά. Μην αφήσεις τον γάμο σου να παρακμάσει και μην αφήσεις την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας να σε δέσει χεροπόδαρα, περιορίζοντας τις σκέψεις και τα βήματά σου, και να σε κάνει ανώριμο, ανόητο, χυδαίο, μέχρι και μοχθηρό. Αυτές οι κοσμικές επιδιώξεις ενός ευτυχισμένου γάμου δεν είναι οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις που οφείλει να φέρνει σε πέρας ένας άνθρωπος με κανονική λογική. Αντίθετα, έχουν δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου απ’ αυτόν τον μοχθηρό κόσμο και τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα και έχουν διαβρωτική επίδραση στην ανθρώπινη φύση και τις σκέψεις όλων των ανθρώπων. Θα εκφυλίσουν το μυαλό σου, θα στρεβλώσουν την ανθρώπινη φύση σου και θα κάνουν τις σκέψεις σου μοχθηρές, περίπλοκες, χαοτικές ή ακόμα και ακραίες. Κάποιες γυναίκες, για παράδειγμα, βλέπουν άλλους άντρες να είναι ρομαντικοί, να προσφέρουν τριαντάφυλλα στη γυναίκα τους στην επέτειο του γάμου τους, να την πηγαίνουν για ψώνια, να την αγκαλιάζουν ή να της κάνουν ξεχωριστά δώρα όταν είναι θυμωμένη ή δυστυχισμένη, να της κάνουν εκπλήξεις για να της φτιάξουν το κέφι και άλλα παρόμοια. Μόλις αποδεχθείς αυτά τα ρητά κι αυτούς τους τρόπους άσκησης μέσα σου, θα περιμένεις κι εσύ τέτοια πράγματα από τον σύντροφό σου, θα θέλεις κι εσύ μια τέτοια ζωή και μεταχείριση, κι έτσι το αίσθημα της λογικής σου θα γίνει αφύσικο και θα αναστατωθεί και θα διαβρωθεί από αυτά τα ρητά, τις ιδέες και τους τρόπους άσκησης. Αν ο σύντροφός σου δεν σου προσφέρει τριαντάφυλλα, δεν προσπαθεί να σε κάνει ευτυχισμένη ή δεν κάνει τίποτα ρομαντικό για σένα, τότε θυμώνεις, νιώθεις πικρία και δυσαρέσκεια· νιώθεις ένα σωρό διαφορετικά συναισθήματα. Όταν η ζωή σου είναι γεμάτη με τέτοια πράγματα, οι υποχρεώσεις που οφείλεις να εκπληρώνεις ως γυναίκα και το καθήκον και οι ευθύνες που οφείλεις να φέρνεις σε πέρας ως δημιούργημα στον οίκο του Θεού βυθίζονται όλα τους στην αταξία. Θα ζεις μες στη δυσαρέσκεια και η κανονική ζωή και ρουτίνα σου θα διαταραχθούν απ’ αυτά τα αισθήματα και τις σκέψεις δυσαρέσκειας. Άρα, λοιπόν, οι επιδιώξεις σου θα επηρεάζουν τη λογική σκέψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης σου, την κανονική σου κρίση και, φυσικά, τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις στις οποίες οφείλεις να ανταποκρίνεσαι ως κανονικός άνθρωπος. Αν επιδιώκεις τα εγκόσμια και τη συζυγική ευτυχία, αναπόφευκτα θα «γίνεις κοσμικός». Αν το μόνο που επιδιώκεις είναι η συζυγική ευτυχία, τότε είναι βέβαιο πως θα έχεις πάντα την ανάγκη να σου λέει ο σύζυγός σου πράγματα όπως: «Σ’ αγαπώ»· και αν δεν σου το έχει πει ποτέ, θα σκέφτεσαι: «Αχ, ο γάμος μου είναι τόσο δυστυχισμένος. Ο σύζυγός μου είναι τελείως αναίσθητος, σκέτο ντουβάρι. Το πολύ να φέρει λίγα χρήματα στο σπίτι, να καταβάλει κάποια προσπάθεια και να κάνει κάποιες χειρωνακτικές εργασίες. Όταν έρχεται η ώρα για φαγητό, λέει: “Ας φάμε” και όταν έρχεται η ώρα να κοιμηθούμε λέει: “Ώρα για ύπνο, καληνύχτα και όνειρα γλυκά” και τίποτα παραπάνω. Γιατί δεν μπορεί να πει ποτέ: “Σ’ αγαπώ”; Δεν μπορεί να πει ούτε αυτήν τη ρομαντική κουβέντα;» Γίνεται να είσαι κανονικός άνθρωπος όταν η καρδιά σου είναι γεμάτη με τέτοια πράγματα; Δεν βρίσκεσαι μονίμως σε αφύσικη και συναισθηματικά φορτισμένη κατάσταση; (Ναι.) Κάποιοι άνθρωποι δεν διακρίνουν αυτές τις μοχθηρές τάσεις του κόσμου. Ούτε μπορούν να αντισταθούν ούτε έχουν ανοσία σ’ αυτές. Μια τέτοια γυναίκα εκλαμβάνει αυτό το ζήτημα και το φαινόμενο του να λες ρομαντικές κουβέντες ως ένδειξη συζυγικής ευτυχίας και θέλει να το επιδιώξει, να το μιμηθεί και να το επιτύχει. Όταν δεν τα καταφέρνει, θυμώνει και ρωτάει συχνά τον σύζυγό της: «Πες μου, μ’ αγαπάς ή όχι;» Επειδή τον ρωτάει τόσο συχνά, εκείνος θυμώνει, κοκκινίζει και ξεστομίζει: «Σ’ αγαπάω, μωρό μου». Κι εκείνη λέει: «Αχ, πες το μου ξανά». Ο σύζυγός της καταπιέζεται τόσο πολύ που το πρόσωπο και ο λαιμός του αναψοκοκκινίζουν, το σκέφτεται, και λέει: «Σ’ αγαπάω, μωρό μου». Αυτός ο αξιοπρεπής άντρας, λοιπόν, λέει αυτήν την αηδιαστική κουβέντα, αλλά δεν τη λέει με την καρδιά του, οπότε νιώθει άβολα. Όταν η γυναίκα του ακούει τα λόγια του, πανευτυχής τού λέει: «Θα αρκεστώ σ’ αυτό!» Και τι απαντάει ο άντρας της; «Κοίτα εδώ! Χάρηκες τώρα; Πας γυρεύοντας για μπελάδες». Πες Μου, είναι ευτυχία όταν ένας άντρας και μια γυναίκα βιώνουν έναν τέτοιο έγγαμο βίο; (Όχι.) Χαίρεσαι όταν ακούς τις λέξεις: «Σ’ αγαπώ»; Εξηγεί αυτό τη συζυγική ευτυχία; Τόσο απλό είναι το θέμα; (Όχι.) Κάποια γυναίκα ρωτά συνεχώς τον άντρα της το εξής: «Νομίζεις ότι φαίνομαι μεγάλη;» Ο σύζυγός της είναι ειλικρινής, οπότε απαντάει και ειλικρινά: «Ναι, κάπως. Ποιος δεν φαίνεται μεγάλος μόλις περάσει τα σαράντα;» Εκείνη απαντάει: «Αχ, δεν με αγαπάς; Γιατί δεν λες ότι φαίνομαι νέα; Δεν σου αρέσει που μεγαλώνω, σωστά; Θέλεις να βρεις καμιά ερωμένη;» Εκείνος απαντάει: «Τι ανοησίες είναι αυτές; Ούτε να σου μιλήσω ειλικρινά δεν μπορώ! Τι τρέχει μ’ εσένα; Σου έδωσα μια ειλικρινή απάντηση. Αυτό είναι όλο. Υπάρχει άνθρωπος που δεν μεγαλώνει; Τι θέλεις να είσαι, κανένα τέρας της φύσης;» Τέτοιες γυναίκες είναι παράλογες. Πώς αποκαλούμε τις γυναίκες που επιδιώκουν μια τέτοια υποτιθέμενη συζυγική ευτυχία; Αν το θέσουμε με χυδαίους όρους, είναι σκουπίδια. Και πώς θα τις αποκαλούσαμε χωρίς να γίνουμε χυδαίοι; Ψυχικά ασθενείς. Τι εννοώ μ’ αυτό; Πως δεν διαθέτουν τη σκέψη της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Στην ηλικία των σαράντα ή των πενήντα, αν και πλησιάζουν στα γηρατειά, εξακολουθούν να μην μπορούν να καταλάβουν καθαρά τι είναι η ζωή και ο γάμος και πάντα τους αρέσει να κάνουν ανούσια και εμετικά πράγματα. Πιστεύουν πως αυτό συνιστά συζυγική ευτυχία, πως είναι μια ελευθερία κι ένα δικαίωμα που έχουν, πως αυτή πρέπει να είναι η επιδίωξή τους και πως έτσι πρέπει να ζουν και να προσεγγίζουν τον γάμο. Δεν ενεργούν όπως θα έπρεπε, σωστά; (Σωστά.) Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν ενεργούν όπως θα έπρεπε; (Ναι.) Στον κόσμο των απίστων υπάρχουν πολλοί, αλλά υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και στον οίκο του Θεού; Είναι πολλοί; Ο ρομαντισμός, τα δώρα, οι αγκαλιές, οι εκπλήξεις, τα «σ’ αγαπώ» και άλλα παρόμοια είναι όλα τους ενδείξεις της συζυγικής ευτυχίας που επιδιώκουν και οι στόχοι που έχουν καθώς επιδιώκουν τη συζυγική ευτυχία. Έτσι είναι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό· είναι αναπόφευκτο πως πολλοί άνθρωποι που όντως πιστεύουν στον Θεό, επιδιώκουν πλέον τέτοια πράγματα και έχουν τέτοιες απόψεις. Άρα, λοιπόν, υπάρχουν πολλοί που, ενώ πιστεύουν στον Θεό εδώ και δέκα ή και περισσότερα χρόνια, έχουν ακούσει μερικά κηρύγματα και έχουν κατανοήσει μέρος της αλήθειας, προκειμένου να διατηρήσουν τη συζυγική τους ευτυχία, να συντροφεύσουν τον σύζυγό τους, να τηρήσουν τις υποσχέσεις που έδωσαν όταν παντρεύτηκαν και να πετύχουν τον στόχο της συζυγικής ευτυχίας που ορκίστηκαν να επιδιώξουν, δεν έχουν φέρει ποτέ σε πέρας τις ευθύνες και τα καθήκοντά τους ενώπιον του Δημιουργού. Αντίθετα, δεν βγαίνουν ποτέ έξω από το σπίτι τους, δεν αφήνουν το σπίτι τους ανεξάρτητα από το πόση δουλειά έχει ο οίκος του Θεού και δεν εγκαταλείπουν τον σύζυγό τους για να εκτελέσουν το καθήκον τους, αλλά θεωρούν την επιδίωξη και τη διατήρηση της συζυγικής ευτυχίας ως ισόβιο στόχο για τον οποίο πασχίζουν και καταβάλλουν αδιάκοπες προσπάθειες. Εφόσον επιδιώκουν κάτι τέτοιο, επιδιώκουν και την αλήθεια; Προφανώς και όχι. Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αποκτήσουν την αλήθεια, επειδή, μέσα στο μυαλό τους, στα μύχια της καρδιάς τους και ακόμη και στις ενέργειές τους, δεν έχουν εγκαταλείψει την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας ούτε την ιδέα, την άποψη και την οπτική ζωής που λέει «η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας είναι η αποστολή που έχει ο άνθρωπος στη ζωή». Εσείς δεν έχετε παντρευτεί ακόμα και δεν έχετε συνάψει γάμο. Αν εξακολουθείτε να διατηρείτε αυτήν την άποψη όταν παντρευτείτε, τότε ούτε εσείς θα μπορέσετε να αποκτήσετε την αλήθεια. Μόλις αποκτήσεις συζυγική ευτυχία, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια. Επειδή θεωρείς την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας ως την αποστολή σου στη ζωή, είναι αναπόφευκτο πως θα εγκαταλείψεις και θα παρατήσεις την ευκαιρία να εκπληρώσεις την αποστολή σου ενώπιον του Δημιουργού. Αν εγκαταλείψεις την ευκαιρία και το δικαίωμα να εκπληρώσεις την αποστολή ενός δημιουργήματος ενώπιον του Δημιουργού, τότε εγκαταλείπεις τόσο την επιδίωξη της αλήθειας όσο και, φυσικά, την επίτευξη της σωτηρίας. Αυτό είναι επιλογή σου.

Ο λόγος που συναναστρεφόμαστε πάνω στην εγκατάλειψη της επιδίωξης της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι για να παρατήσεις τον γάμο έτσι τυπικά, ούτε για να σε ενθαρρύνω να πάρεις διαζύγιο, αλλά για να εγκαταλείψεις τις επιδιώξεις που αφορούν τη συζυγική ευτυχία. Θα πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να εγκαταλείψεις τις απόψεις που σε εξουσιάζουν καθώς επιδιώκεις τη συζυγική ευτυχία κι έπειτα να εγκαταλείψεις την άσκηση της επιδίωξης της συζυγικής ευτυχίας και να αφιερώσεις το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και της ενέργειάς σου στην εκτέλεση του καθήκοντος ενός δημιουργήματος και στην επιδίωξη της αλήθειας. Όσο για τον γάμο, αν δεν έρχεται σε σύγκρουση με την επιδίωξη της αλήθειας και δεν αντιβαίνει σ’ αυτήν, τότε δεν θα αλλάξουν οι υποχρεώσεις που οφείλεις να φέρεις σε πέρας, η αποστολή που οφείλεις να εκπληρώσεις και ο ρόλος που οφείλεις να διαδραματίζεις στο πλαίσιο του γάμου. Όταν σου ζητείται, λοιπόν, να εγκαταλείψεις την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας, δεν σου ζητείται να εγκαταλείψεις τον γάμο ή να πάρεις έτσι τυπικά διαζύγιο, αλλά να εκπληρώσεις την αποστολή που έχεις ως δημιούργημα και να εκτελείς κανονικά το καθήκον σου, ενώ ταυτόχρονα ανταποκρίνεσαι και στις ευθύνες σου εντός του γάμου. Φυσικά, αν το γεγονός πως επιδιώκεις τη συζυγική ευτυχία επηρεάζει, εμποδίζει ή και ακυρώνει την εκτέλεση του καθήκοντος που έχεις ως δημιούργημα, τότε θα πρέπει να εγκαταλείψεις όχι μόνο την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας, αλλά και ολόκληρο τον γάμο σου. Ποιος είναι ο τελικός σκοπός και το νόημα της συναναστροφής πάνω σε αυτά τα θέματα; Το να μην εμποδίζει η συζυγική ευτυχία τα βήματά σου, να μη σου δένει τα χέρια, να μη σου κλείνει τα μάτια, να μην αλλοιώνει την όρασή σου και να μην αναστατώνει και κυριεύει τον νου σου. Είναι το να μη γεμίζει η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας το μονοπάτι της ζωής σου και τη ζωή σου την ίδια, να προσεγγίζεις σωστά τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που οφείλεις να φέρνεις σε πέρας εντός του γάμου και να κάνεις τις σωστές επιλογές σχετικά με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου. Ένας καλύτερος τρόπος άσκησης είναι να αφιερώνεις περισσότερο χρόνο και ενέργεια στο καθήκον σου, να εκτελείς το καθήκον που οφείλεις και να εκπληρώσεις την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ πως είσαι δημιούργημα, πως ο Θεός είναι Εκείνος που σε καθοδήγησε στη ζωή μέχρι σήμερα, πως ο Θεός σού έδωσε έναν γάμο και μια οικογένεια και πως Αυτός σού ανέθεσε τις ευθύνες στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνεσαι εντός του γάμου· δεν επέλεξες εσύ τον γάμο, δεν κατέληξες παντρεμένος από το πουθενά, ούτε μπορείς να διατηρήσεις τη συζυγική σου ευτυχία στηριζόμενος στις δικές σου ικανότητες και δυνάμεις. Το εξήγησα τώρα καθαρά; (Ναι.) Καταλαβαίνεις τι πρέπει να κάνεις; Σου είναι πλέον ξεκάθαρο το μονοπάτι αυτό; (Ναι.) Αν δεν συγκρούονται και δεν έρχονται σε αντίθεση, αφενός, οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις σου εντός του γάμου και, αφετέρου, το καθήκον και η αποστολή που έχεις ως δημιούργημα, τότε, υπό τις συνθήκες αυτές, θα πρέπει να φέρνεις σε πέρας όπως πρέπει και αποτελεσματικά τις ευθύνες σου στο πλαίσιο του γάμου και να επωμίζεσαι τις ευθύνες που σου αναλογούν, χωρίς να προσπαθείς να τις αποφύγεις. Πρέπει να αναλαμβάνεις την ευθύνη για τον σύντροφό σου, καθώς και για τη ζωή του, τα συναισθήματά του και οτιδήποτε σχετικά με αυτόν. Όταν, όμως, υπάρχει σύγκρουση μεταξύ, αφενός, των ευθυνών και των υποχρεώσεων που οφείλεις να επωμίζεσαι στο πλαίσιο του γάμου και, αφετέρου, της αποστολής και του καθήκοντος που έχεις ως δημιούργημα, τότε αυτό που πρέπει να εγκαταλείψεις δεν είναι το καθήκον ή η αποστολή σου, αλλά οι ευθύνες σου στο πλαίσιο του γάμου. Αυτό αναμένει από σένα ο Θεός, είναι η ανάθεση από τον Θεό προς εσένα και, φυσικά, είναι αυτό που απαιτεί ο Θεός από κάθε άντρα ή γυναίκα. Μόνο όταν θα είσαι ικανός να το κάνεις αυτό θα επιδιώκεις την αλήθεια και θα ακολουθείς τον Θεό. Αν δεν είσαι ικανός να το κάνεις και δεν μπορείς να ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε είσαι πιστός μόνο κατ’ όνομα, δεν ακολουθείς μέσα από την καρδιά σου τον Θεό και δεν επιδιώκεις την αλήθεια. Ενώ έχετε την ευκαιρία να φύγετε από την Κίνα για να εκτελέσετε το καθήκον σας και οι συνθήκες επιτρέπουν κάτι τέτοιο, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Αν φύγω από την Κίνα για να εκτελέσω το καθήκον μου, θα πρέπει να αφήσω τον σύζυγό μου στην πατρίδα. Δεν θα ξαναδούμε ο ένας τον άλλο; Δεν θα χρειαστεί να ζούμε χώρια; Δεν θα χάσουμε τον γάμο μας;» Άλλοι σκέφτονται το εξής: «Αχ, πώς θα ζήσει ο σύντροφός μου χωρίς εμένα; Δεν θα διαλυθεί ο γάμος μας αν δεν είμαι εκεί; Δεν θα τελειώσει; Τι θα κάνω στο μέλλον;» Είναι σωστό να σκέφτεσαι το μέλλον σου; Τι είναι αυτό που θα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο; Αν θέλεις να είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια, τότε αυτό που θα πρέπει να σκέφτεσαι περισσότερο είναι πώς να εγκαταλείψεις τα όσα ζητάει ο Θεός και πώς να πετύχεις τα όσα ζητάει ο Θεός. Αν στο μέλλον και στις μέρες που θα ’ρθουν βρεθείς χωρίς γάμο και χωρίς τον σύντροφό σου στο πλευρό σου, μπορείς και πάλι να ζήσεις μια καλή ζωή μέχρι τα βαθιά γεράματα. Αν, όμως, εγκαταλείψεις αυτήν την ευκαιρία, αυτό ισοδυναμεί με το να εγκαταλείπεις το καθήκον σου και την αποστολή που σου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Θεός θα σε έβλεπε ως κάποιον που δεν επιδιώκει την αλήθεια, κάποιον που δεν Τον επιθυμεί πραγματικά ούτε επιδιώκει να σωθεί. Αν επιθυμείς ενεργά να εγκαταλείψεις την αποστολή σου, καθώς και την ευκαιρία και το δικαίωμά σου να πετύχεις τη σωτηρία και, αντίθετα, επιλέξεις τον γάμο, επιλέξεις να μείνετε ενωμένοι ως αντρόγυνο, να είσαι με τον σύζυγό σου και να τον ικανοποιείς και να κρατήσεις ακέραιο τον γάμο σου, στο τέλος θα κερδίσεις κάποια πράγματα και θα χάσεις κάποια άλλα. Καταλαβαίνεις τι θα χάσεις, σωστά; Ο γάμος και η συζυγική ευτυχία δεν είναι το παν. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να καθορίσουν τη μοίρα και το μέλλον σου, ούτε, βέβαια, τον προορισμό σου. Άρα, λοιπόν, είναι στο χέρι τους να αποφασίσουν οι άνθρωποι ποιες επιλογές θα πρέπει να κάνουν και αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν ή όχι την επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας και να εκτελέσουν το καθήκον που έχουν ως δημιουργήματα. Έχουμε πλέον συναναστραφεί ξεκάθαρα πάνω στο θέμα «Η επιδίωξη της συζυγικής ευτυχίας δεν είναι η αποστολή σου»; (Ναι.) Υπάρχει κάποιο ζήτημα που σας δυσκολεύει και σας προβληματίζει; Κάτι που δεν γνωρίζετε πώς να κάνετε πράξη αφού ακούσατε τη συναναστροφή Μου; (Όχι.) Αφού ακούσατε αυτήν τη συναναστροφή, νιώθετε πως έχετε πλέον πιο ξεκάθαρη κατανόηση, ένα συγκεκριμένο μονοπάτι άσκησης και έναν σωστό στόχο που μπορείτε να πετύχετε μέσω της άσκησης; Ξέρετε πλέον πώς θα πρέπει να ασκείστε από εδώ και πέρα; (Ναι.) Τότε, ας ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας. Αντίο!

14 Ιανουαρίου 2023

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.