Καθημερινά λόγια του Θεού: Εκθέτοντας τη διαφθορά της ανθρωπότητας | Απόσπασμα 367

Όλοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα που στερούνται αυτογνωσίας και δεν είναι σε θέση να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Ωστόσο, γνωρίζουν όλους τους άλλους σαν την παλάμη του χεριού τους, θαρρείς και όλα όσα έχουν κάνει και πει οι άλλοι έχουν «επιθεωρηθεί» πρώτα από τους ίδιους, ακριβώς μπροστά τους, κι έχουν λάβει την έγκρισή τους προτού λάβουν χώρα. Ως εκ τούτου, είναι θαρρείς κι έχουν πάρει, μάλιστα, τα πλήρη μέτρα όλων των άλλων, έως την ψυχολογική τους κατάσταση. Έτσι είναι όλα τα ανθρώπινα όντα. Παρόλο που σήμερα έχουν εισέλθει στην Εποχή της Βασιλείας, η φύση τους παραμένει αμετάβλητη. Ενώπιόν Μου, εξακολουθούν να κάνουν ό,τι κάνω κι Εγώ, αλλά πίσω από την πλάτη Μου αρχίζουν να σκαρώνουν τη δική τους ξεχωριστή «δουλειά». Στη συνέχεια, ωστόσο, όταν έρχονται και πάλι ενώπιόν Μου είναι σαν εντελώς διαφορετικά άτομα, φαινομενικά ήρεμοι και ατρόμητοι, με συγκροτημένη όψη και σταθερό σφυγμό. Αυτό ακριβώς δεν κάνει τους ανθρώπους τόσο αξιοκαταφρόνητους; Τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν δύο τελείως διαφορετικά πρόσωπα —έχουν ένα πρόσωπο όταν βρίσκονται ενώπιόν Μου και ένα άλλο όταν κινούνται πίσω από την πλάτη Μου. Τόσο πολλοί απ’ αυτούς συμπεριφέρονται σαν νεογέννητα αρνάκια όταν βρίσκονται ενώπιόν Μου, αλλά πίσω από την πλάτη Μου μετατρέπονται σε άγριες τίγρεις και αργότερα συμπεριφέρονται σαν πουλάκια που φτερουγίζουν χαρούμενα στους λόφους. Τόσο πολλοί δείχνουν ότι έχουν σκοπό και αποφασιστικότητα ενώπιόν Μου. Τόσο πολλοί έρχονται ενώπιόν Μου αναζητώντας τα λόγια Μου με δίψα και λαχτάρα, αλλά, πίσω από την πλάτη Μου, τα βαριούνται και τα αποκηρύσσουν, λες και οι ομιλίες Μου είναι βάρος. Τόσο πολλές φορές, βλέποντας την ανθρώπινη φυλή να διαφθείρεται από τον εχθρό Μου, έχω σταματήσει να εναποθέτω τις ελπίδες Μου στους ανθρώπους. Τόσο πολλές φορές, βλέποντάς τους να έρχονται ενώπιόν Μου ζητώντας συγχώρηση με δάκρυα στα μάτια, Εγώ, λόγω της έλλειψης αυτοσεβασμού τους και του γεγονότος ότι είναι πεισματικά αδιόρθωτοι, έχω κλείσει, μολαταύτα, θυμωμένος τα μάτια Μου στις ενέργειές τους, ακόμα κι όταν η καρδιά τους είναι γνήσια και οι προθέσεις τους ειλικρινείς. Τόσο πολλές φορές έχω δει ανθρώπους που έχουν αρκετή σιγουριά ώστε να συνεργαστούν μαζί Μου, οι οποίοι, όταν βρίσκονται ενώπιόν Μου, φαίνεται πως βρίσκονται στην αγκαλιά Μου, απολαμβάνοντας τη ζεστασιά της. Έχοντας δει, τόσο πολλές φορές, την αθωότητα, τη ζωντάνια και τη χαριτωμένη όψη του εκλεκτού λαού Μου, πώς θα μπορούσα να μην αντλώ μεγάλη ευχαρίστηση από αυτά τα πράγματα; Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πώς να απολαμβάνουν τις προορισμένες γι’ αυτούς ευλογίες μες στα χέρια Μου, διότι δεν κατανοούν τι νοείται ακριβώς τόσο ως «ευλογίες» όσο και ως «βάσανα». Για τον λόγο αυτό, οι άνθρωποι είναι κάθε άλλο παρά ειλικρινείς στην αναζήτησή τους για Μένα. Εάν δεν υπήρχε αύριο, τότε ποιοι από εσάς που στέκεστε ενώπιόν Μου θα ήσασταν αγνοί σαν το απάτητο χιόνι και άσπιλοι σαν τον νεφρίτη; Μήπως η αγάπη σας για Μένα είναι κάτι που μπορεί να ανταλλαχθεί με ένα γευστικότατο γεύμα, με σικάτα ρούχα ή μ’ ένα υψηλό αξίωμα που συνοδεύεται από ελκυστικές απολαβές; Μπορεί να ανταλλαχθεί με την αγάπη που νιώθουν οι άλλοι για σένα; Θα μπορούσε πράγματι η υποβολή σε δοκιμασίες να ωθήσει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την αγάπη τους για Μένα; Άραγε τα βάσανα και τα δεινά θα γίνουν η αιτία να διαμαρτυρηθούν εκείνοι για τις διευθετήσεις Μου; Κανένας δεν έχει εκτιμήσει ποτέ πραγματικά την κοφτερή ρομφαία που βρίσκεται στο στόμα Μου: Γνωρίζουν μόνο την επιφανειακή της σημασία, χωρίς να αντιλαμβάνονται πραγματικά αυτό που περιλαμβάνει. Εάν τα ανθρώπινα όντα ήταν πραγματικά σε θέση να δουν πόσο κοφτερή είναι η ρομφαία Μου, θα έφευγαν τρέχοντας σαν τα ποντίκια για την τρύπα τους. Λόγω της απάθειάς τους, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από το αληθινό νόημα των λόγων Μου, κι έτσι δεν έχουν καμία ένδειξη ως προς το πόσο δριμείες είναι οι ομιλίες Μου, ούτε από το πόσα στοιχεία της φύσης τους αποκαλύπτουν ακριβώς και από το πόση από τη διαφθορά τους έχει κριθεί μέσα από τα λόγια αυτά. Για τον λόγο αυτό, ως αποτέλεσμα των ατελών ιδεών που έχουν σχηματίσει σχετικά με τα όσα λέω, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν υιοθετήσει μια χλιαρή στάση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 15

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Σχετικό περιεχόμενο