Είστε πλέον σε θέση να διακρίνετε σε κάποιο βαθμό τη διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτετε. Μόλις δείτε ξεκάθαρα τα διεφθαρμένα πράγματα που ενδέχεται ακόμη να αποκαλύπτετε τακτικά και τα πράγματα που ενδέχεται ακόμη να κάνετε και δεν συμφωνούν με την αλήθεια, θα είναι εύκολο να καθαρθεί η διεφθαρμένη σας διάθεση. Σε πολλά θέματα, οι άνθρωποι δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Διότι, ανά πάσα στιγμή και από κάθε άποψη, τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, πράγμα που τους περιορίζει και τους αναστατώνει στα πάντα. Μερικοί άνθρωποι, όταν όλα τούς πάνε καλά και δεν έχουν σκοντάψει πουθενά ούτε έχουν γίνει αρνητικοί, νιώθουν μονίμως ότι έχουν ανάστημα, ενώ δεν δίνουν καμία σημασία όταν βλέπουν έναν κακό άνθρωπο, έναν ψευδοεπικεφαλής ή έναν αντίχριστο να αποκαλύπτεται και να αποκλείεται. Καυχιούνται μάλιστα μπροστά σε όλους λέγοντας το εξής: «Ο καθένας μπορεί να σκοντάψει· όχι, όμως, εγώ. Ο καθένας μπορεί να μην αγαπάει τον Θεό· εγώ, όμως, Τον αγαπώ». Έχουν την αίσθηση ότι μπορούν να μείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους σε οποιαδήποτε κατάσταση και οποιεσδήποτε συνθήκες. Και το αποτέλεσμα; Έρχεται μια μέρα που δοκιμάζονται, κι αρχίζουν τότε να παραπονιούνται και να γκρινιάζουν για τον Θεό. Δεν έχουν αποτύχει τότε; Δεν έχουν σκοντάψει; Οι δοκιμασίες είναι αυτές που αποκαλύπτουν τους ανθρώπους περισσότερο απ’ το οτιδήποτε. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα μύχια της καρδιάς των ανθρώπων, κι έτσι αυτοί δεν πρέπει να κοκορεύονται όποτε θέλουν. Ό,τι κι αν είναι αυτό που τους κάνει να κοκορεύονται, αργά ή γρήγορα θα έρθει η μέρα που θα σκοντάψουν εξαιτίας του. Όταν βλέπουν κάποιον να σκοντάφτει και να αποτυγχάνει υπό ορισμένες συνθήκες, δεν δίνουν σημασία, και πιστεύουν μάλιστα ότι οι ίδιοι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουν λάθη, ότι θα καταφέρουν να παραμείνουν σταθεροί. Καταλήγουν, όμως, να σκοντάψουν και να αποτύχουν κι αυτοί στις ίδιες συνθήκες. Πώς γίνεται αυτό; Γίνεται γιατί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν απόλυτα τη δική τους φύση-ουσία· εξακολουθούν να μη γνωρίζουν σε αρκετό βάθος τα προβλήματα που έχει η φύση-ουσία τους, με αποτέλεσμα να κουράζονται πολύ όταν κάνουν πράξη την αλήθεια. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ δόλιοι και ανέντιμοι στα λόγια και τις πράξεις τους. Όταν, όμως, τους ρωτάς ποια πτυχή της διεφθαρμένης τους διάθεσης είναι η πιο σοβαρή, απαντάνε το εξής: «Είμαι λίγο δόλιος». Λένε απλώς ότι είναι λίγο δόλιοι, αλλά δεν λένε ότι η φύση τους η ίδια είναι δόλια ούτε λένε ότι είναι δόλιοι άνθρωποι. Δεν γνωρίζουν σε τόσο βάθος τη διεφθαρμένη τους κατάσταση και, σε σύγκριση με τους άλλους, δεν τη βλέπουν τόσο σοβαρά και σχολαστικά. Στα μάτια των άλλων, ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πολύ δόλιος και διεστραμμένος, και κάθε του λέξη αποτελεί τέχνασμα, ενώ δεν είναι ποτέ έντιμος στα λόγια και τις πράξεις του. Ο ίδιος, όμως, αδυνατεί να γνωρίσει σε τόσο βάθος τον εαυτό του. Οποιαδήποτε γνώση μπορεί να έχει είναι καθαρά επιφανειακή. Με κάθε του λέξη και πράξη, αποκαλύπτει ένα μέρος της φύσης του, χωρίς, όμως, να το αντιλαμβάνεται. Πιστεύει ότι όταν ενεργεί έτσι, δεν αποκαλύπτει διαφθορά κι ότι έχει ήδη κάνει πράξη την αλήθεια. Όσοι, όμως, τον παρακολουθούν, τον θεωρούν ιδιαίτερα διεστραμμένο, δόλιο, και πολύ ανέντιμο στα λόγια και τις πράξεις του. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι κατανοούν τη φύση τους πολύ επιφανειακά, και η κατανόηση αυτή απέχει κατά πολύ από τα λόγια του Θεού που κρίνουν και εκθέτουν τον άνθρωπο. Αυτό δεν αποτελεί λάθος σε όσα εκθέτει ο Θεός. Οφείλεται, αντίθετα, στο ότι οι άνθρωποι δεν κατανοούν αρκετά βαθιά τη φύση τους. Δεν κατανοούν τον εαυτό τους θεμελιωδώς και ουσιαστικά. Επικεντρώνονται, αντίθετα, και αφιερώνουν την ενέργειά τους στο να γνωρίσουν τελικά τις πράξεις τους και τα πράγματα που αποκαλύπτουν εξωτερικά. Μπορεί ορισμένοι άνθρωποι να είναι πού και πού σε θέση να πουν δυο πράγματα για την αυτογνωσία τους. Και πάλι, όμως, η γνώση τους δεν είναι και πολύ βαθιά. Δεν έχει υπάρξει κανένας που να πίστεψε πως, επειδή έκανε κάτι συγκεκριμένο ή αποκάλυψε κάτι, ανήκει σε ένα ορισμένο είδος ανθρώπου ή διαθέτει κάποιο ορισμένο είδος φύσης. Ο Θεός έχει εκθέσει τη φύση και ουσία του ανθρώπου, αλλά αυτό που κατανοούν οι άνθρωποι είναι τα προβλήματα και οι ατέλειες που έχει ο τρόπος με τον οποίο ενεργούν και μιλούν, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται υπερβολικά να κάνουν πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι θεωρούν πως τα λάθη τους είναι απλώς στιγμιαίες εκδηλώσεις τις οποίες αποκαλύπτουν απερίσκεπτα. Δεν θεωρούν ότι πρόκειται για αποκαλύψεις της φύσης τους. Αν σκέφτονται έτσι, είναι πολύ δύσκολο να γνωρίσουν αληθινά τον εαυτό τους και εξίσου δύσκολο να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Επειδή δεν γνωρίζουν την αλήθεια, και δεν διψούν γι’ αυτήν, όταν την κάνουν πράξη, απλώς ακολουθούν κανονισμούς καθαρά τυπικά. Δεν βλέπουν πόσο κακή φύση έχουν, και πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο κακοί, σε βαθμό που πρέπει να καταστραφούν ή να τιμωρηθούν. Ωστόσο, σύμφωνα με τα πρότυπα του Θεού, είναι βαθύτατα διεφθαρμένοι και απέχουν ακόμη πολύ από τα πρότυπα της σωτηρίας. Κι αυτό γιατί το μόνο που διαθέτουν είναι ορισμένες προσεγγίσεις που φαινομενικά δεν παραβιάζουν την αλήθεια, αλλά στην πραγματικότητα, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε υποτάσσονται στον Θεό.

Οι αλλαγές στη συμπεριφορά ή τη διαγωγή των ανθρώπων δεν σημαίνουν ότι έχει αλλάξει η φύση τους. Αυτό οφείλεται στο ότι οι αλλαγές στη διαγωγή τους δεν μπορούν να αλλάξουν ριζικά την αρχική τους εμφάνιση, πόσο μάλλον τη φύση τους. Μόνο όταν κατανοήσει κανείς την αλήθεια, γνωρίσει τη φύση-ουσία του και είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, θα ασκείται όσο βαθιά χρειάζεται και θα πάψει να τηρεί απλώς ένα σύνολο κανονισμών. Ο τρόπος με τον οποίο κάνουν πράξη την αλήθεια οι άνθρωποι δεν ανταποκρίνεται ακόμη στα πρότυπα ούτε μπορεί να εκπληρώσει απόλυτα όλες τις απαιτήσεις της αλήθειας. Οι άνθρωποι κάνουν πράξη μονάχα ένα μικρό μέρος της αλήθειας, κι αυτό μόνο όταν βρίσκονται σε συγκεκριμένες καταστάσεις και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και σε οποιεσδήποτε καταστάσεις. Αν μια στο τόσο είναι κάποιος χαρούμενος και σε καλή κατάσταση, ή όταν συναναστρέφεται με άλλους κι έχει ένα μονοπάτι άσκησης στην καρδιά του, είναι προσωρινά σε θέση να κάνει κάποια πράγματα που συνάδουν με την αλήθεια. Όταν, όμως, ζει με ανθρώπους που είναι αρνητικοί και δεν επιδιώκουν την αλήθεια, και επηρεάζεται απ’ αυτούς, χάνει το μονοπάτι που είχε στην καρδιά του και δεν είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια. Αυτό δείχνει ότι το ανάστημά του είναι πολύ μικρό και ότι εξακολουθεί να μην κατανοεί πραγματικά την αλήθεια. Υπάρχουν και κάποιοι που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια αν τους καθοδηγούν και τους οδηγούν οι σωστοί άνθρωποι. Αν, τώρα, τύχει να τους παραπλανήσει ή να τους αναστατώσει ένας ψευδοεπικεφαλής ή ένας αντίχριστος, όχι μόνο δεν είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά είναι επίσης πιθανό να παραπλανηθούν και να ακολουθήσουν τους ανθρώπους αυτούς. Δεν εξακολουθούν να βρίσκονται σε κίνδυνο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι; Άνθρωποι σαν αυτούς, με αυτό το ανάστημα, δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να κάνουν πράξη την αλήθεια σε όλα τα θέματα και σε κάθε περίσταση. Ο μόνος τρόπος να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι να είναι ευδιάθετοι ή να καθοδηγούνται από άλλους. Αν δεν έχουν έναν καλό άνθρωπο να τους οδηγεί, θα υπάρχουν στιγμές που θα είναι ικανοί να κάνουν πράγματα τα οποία παραβιάζουν την αλήθεια και θα παρεκκλίνουν από τα λόγια του Θεού. Πού οφείλεται αυτό; Στο ότι έχεις καταφέρει να γνωρίσεις μερικές μόνο από τις καταστάσεις σου, δεν γνωρίζεις τη φύση-ουσία σου και δεν έχεις αποκτήσει ακόμη το ανάστημα που χρειάζεται ώστε να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Εξαιτίας αυτού, δεν μπορείς να ελέγξεις καθόλου το τι θα κάνεις στο μέλλον ούτε μπορείς να είσαι βέβαιος ότι θα είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός σε οποιεσδήποτε συνθήκες ή δοκιμασίες. Ενίοτε, βρίσκεσαι σε μια κατάσταση και μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, και φαίνεται τότε ότι έχεις αλλάξει λιγάκι. Ωστόσο, αν βρεθείς σε διαφορετικές συνθήκες, δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι κάτι που γίνεται ακούσια. Μερικές φορές μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και άλλες όχι. Τη μια στιγμή καταλαβαίνεις, την άλλη είσαι μπερδεμένος. Προς το παρόν, δεν κάνεις κάτι κακό, αλλά ίσως σε λίγο καιρό να κάνεις. Αυτό αποδεικνύει πως υπάρχουν ακόμη μέσα σου διεφθαρμένα πράγματα και, αν αδυνατείς να γνωρίσεις πραγματικά τον εαυτό σου, δεν είναι εύκολο να τα διορθώσεις όλα αυτά. Αν δεν μπορείς να κατανοήσεις σε βάθος τη διεφθαρμένη σου διάθεσή και καταλήξεις να κάνεις πράγματα που αντιστέκονται στον Θεό, αυτό είναι επικίνδυνο για σένα. Αν καταφέρεις να διακρίνεις τη φύση σου και τη μισήσεις, τότε θα είσαι σε θέση να ελέγξεις τον εαυτό σου, να επαναστατήσεις εναντίον του και να κάνεις πράξη την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο