Υπάρχουν τόσα που θέλω να πω στον άνθρωπο, τόσα πράγματα που πρέπει να του πω. Όμως, οι ικανότητες αποδοχής του ανθρώπου είναι υπερβολικά ανεπαρκείς: είναι ανίκανος να αντιληφθεί πλήρως τα λόγια Μου, σύμφωνα με αυτά που παρέχω, και καταλαβαίνει μόνο τη μία πτυχή, ενώ παραμένει αδαής για την άλλη. Ωστόσο, δεν θανατώνω τον άνθρωπο εξαιτίας της ανημπορίας του, ούτε θίγομαι από την αδυναμία του. Εγώ απλώς πραγματοποιώ το έργο Μου και ομιλώ όπως έκανα πάντοτε, παρόλο που ο άνθρωπος δεν κατανοεί το θέλημά Μου. Όταν έρθει η ημέρα, οι άνθρωποι θα Με γνωρίσουν μέσα από τα βάθη της καρδιάς τους και θα μείνω χαραγμένος στις σκέψεις τους. Όταν αναχωρήσω από αυτήν τη γη, θα είναι ακριβώς η στιγμή που θα ανέλθω στον θρόνο Μου στην καρδιά του ανθρώπου, δηλαδή, όταν θα Με γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι. Οπότε, θα είναι, επίσης, η στιγμή που οι υιοί Μου και οι άνθρωποί Μου θα κυβερνούν επί της γης. Εκείνοι που Με γνωρίζουν θα γίνουν σίγουρα οι πυλώνες της βασιλείας Μου και μόνο εκείνοι θα έχουν τα προσόντα για να κυβερνούν και να έχουν ισχύ στη βασιλεία Μου. Όλοι εκείνοι που Με γνωρίζουν κατέχονται από το Είναι Μου και είναι ικανοί απ’ όλους τους ανθρώπους να Με βιώνουν. Δεν με απασχολεί σε ποιον βαθμό Με γνωρίζει ο άνθρωπος: Κανένας δεν μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να σταθεί εμπόδιο στο έργο Μου και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να Μου παρέχει οποιαδήποτε βοήθεια και να κάνει οτιδήποτε για Μένα. Ο άνθρωπος μπορεί μόνο να ακολουθεί την καθοδήγησή Μου υπό το φως Μου και να αναζητά το θέλημά Μου υπό αυτό το φως. Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν αποκτήσει προσόντα και πιστεύουν ότι μπορούν να καμαρώνουν γι’ αυτό μπροστά Μου, να γελάνε και να αστειεύονται μαζί Μου, χωρίς την παραμικρή αναστολή, και να Μου απευθύνονται σαν να είμαστε ίσοι. Ωστόσο, ο άνθρωπος εξακολουθεί να μη Με γνωρίζει, εξακολουθεί να πιστεύει ότι είμαστε κατ’ ουσίαν σχεδόν το ίδιο, ότι και οι δύο είμαστε από σάρκα και οστά και ότι και οι δύο διαμένουμε στον κόσμο των ανθρώπων. Το σέβας του για Μένα είναι υπερβολικά πενιχρό· Με σέβεται όταν βρίσκεται ενώπιόν Μου, αλλά είναι ανίκανος να Με υπηρετήσει ενώπιον του Πνεύματος. Είναι σαν να μην υπάρχει καθόλου το Πνεύμα για τον άνθρωπο. Ως αποτέλεσμα, κανένας άνθρωπος δεν έχει ποτέ του γνωρίσει το Πνεύμα. Στην ενσάρκωσή Μου οι άνθρωποι βλέπουν μόνο ένα σώμα από σάρκα και οστά και δεν αντιλαμβάνονται το Πνεύμα του Θεού. Είναι πραγματικά δυνατόν να εκπληρωθεί το θέλημά Μου με αυτόν τον τρόπο; Οι άνθρωποι είναι ειδικοί στο να Με εξαπατούν. Φαίνεται πως έχουν λάβει ειδική εκπαίδευση από τον Σατανά, προκειμένου να Με ξεγελάνε. Ωστόσο, δεν Με προβληματίζει ο Σατανάς. Εγώ θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ τη σοφία Μου για να κατακτήσω ολόκληρη την ανθρωπότητα και για να κατατροπώσω τον διαφθορέα όλων των ανθρώπων, προκειμένου να εδραιωθεί η βασιλεία Μου επί της γης.

Ανάμεσα στους ανθρώπους υπάρχουν εκείνοι που έχουν αποπειραθεί να εξακριβώσουν το μέγεθος των άστρων ή το μέγεθος του σύμπαντος. Παρόλα αυτά, η έρευνά τους δεν απέδωσε ποτέ καρπούς, οπότε το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να σκύβουν το κεφάλι απογοητευμένοι και να αποδέχονται την αποτυχία τους. Κοιτώντας όλους τους ανθρώπους και παρατηρώντας τη δυναμική τους στις αποτυχίες τους, δεν βλέπω κανένα που να έχει πειστεί ολοκληρωτικά για Μένα, κανέναν που να Με υπακούει και να Μου υποτάσσεται. Πόσο αχαλίνωτες είναι οι φιλοδοξίες του ανθρώπου! Όταν ολόκληρο το πρόσωπο της αβύσσου ήταν θολό, άρχισα να γεύομαι την πίκρα του κόσμου ανάμεσα στους ανθρώπους. Το Πνεύμα Μου ταξιδεύει ανά τον κόσμο και κοιτάζει τις καρδιές όλων των ανθρώπων, αλλά και επίσης κατακτώ όλους τους ανθρώπους μέσα από την ενσάρκωσή Μου. Ο άνθρωπος δεν Με βλέπει, επειδή είναι τυφλός· ο άνθρωπος δεν Με γνωρίζει, επειδή έχει γίνει απαθής· ο άνθρωπος Μου αντιτίθεται, επειδή είναι ανυπάκουος· ο άνθρωπος αρχίζει να υποκλίνεται ενώπιόν Μου, επειδή έχει κατακτηθεί από Μένα· ο άνθρωπος αρχίζει να Με αγαπά, επειδή Εγώ αξίζω εν γένει την αγάπη του ανθρώπου· ο άνθρωπος Με βιώνει και Με εκδηλώνει, επειδή η δύναμη και η σοφία Μου τον ποιούν όπως τον επιθυμεί η καρδιά Μου. Έχω μια θέση στην καρδιά του ανθρώπου, αλλά δεν έχω λάβει ποτέ την αγάπη του ανθρώπου για Μένα στο πνεύμα του. Υπάρχουν όντως πράγματα στο πνεύμα του ανθρώπου, τα οποία αγαπάει πάνω από οτιδήποτε άλλο, αλλά Εγώ δεν είμαι ένα από αυτά, οπότε η αγάπη του ανθρώπου είναι σαν σαπουνόφουσκα: Με το πρώτο φύσημα του αέρα σκάει και διαλύεται, χωρίς να εμφανιστεί ποτέ ξανά. Εγώ ήμουν ανέκαθεν συνεχής και αμετάβλητος όσον αφορά στη στάση Μου απέναντι στον άνθρωπο. Θα μπορούσε οποιοσδήποτε από τους ανθρώπους να κάνει το ίδιο; Στα μάτια του ανθρώπου, είμαι ανεπαίσθητος και αόρατος σαν τον αέρα και γι’ αυτό, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων Με αναζητά μόνο στον απέραντο ουρανό ή στα κύματα της θάλασσας ή στα γαλήνια νερά της λίμνης ή ανάμεσα σε γράμματα και δόγματα κενά περιεχομένου. Δεν υπάρχει ούτε ένας που να γνωρίζει την ουσία της ανθρωπότητας, πόσο μάλλον κάποιος που να μπορεί να πει οτιδήποτε για το μυστήριο που Με περιβάλει, γι’ αυτό, λοιπόν, δεν ζητώ από τον άνθρωπο να φτάσει στα υψηλότερα πρότυπα, τα οποία φαντάζεται ότι Εγώ απαιτώ απ’ αυτόν.

Με την εκφορά των λόγων Μου, βουνά γκρεμίζονται, τα ύδατα κυλούν ανάποδα, ο άνθρωπος γίνεται υποτακτικός και οι λίμνες αρχίζουν να ρέουν ασταμάτητα. Αν και οι φουσκωμένες θάλασσες ορθώνονται θυμωμένα προς τον ουρανό, με τον λόγο Μου το νερό τους γίνεται λάδι, σαν την επιφάνεια της λίμνης. Με ένα ελάχιστο νεύμα με το χέρι Μου, οι μανιώδεις θύελλες εξανεμίζονται και απομακρύνονται από Μένα, και ο κόσμος των ανθρώπων επιστρέφει αμέσως στην ηρεμία. Όμως, όταν εξαπολύω το μένος Μου, τα βουνά σχίζονται μονομιάς, το έδαφος αρχίζει στη στιγμή να σείεται, το νερό εξατμίζεται αμέσως και ο άνθρωπος αμέσως ταλανίζεται από συμφορές. Εξαιτίας του μένους Μου, δεν δίνω καμία σημασία στις κραυγές των ανθρώπων, δεν παρέχω καμία βοήθεια, ως απόκριση στα αναφωνητά του, επειδή ο θυμός Μου φουντώνει. Όταν βρίσκομαι στους ουρανούς, τα άστρα δεν πανικοβάλλονται ποτέ από την παρουσία Μου. Αντιθέτως, πραγματοποιούν το έργο τους για Μένα με την καρδιά τους, κι έτσι Εγώ τους χαρίζω ακόμα περισσότερο φως και κάνω τη λάμψη τους ακόμα πιο αστραφτερή, ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη δόξα για Μένα. Όσο πιο φωτεινοί οι ουρανοί, τόσο πιο σκοτεινός ο κόσμος από κάτω. Τόσοι άνθρωποι έχουν παραπονεθεί ότι οι διευθετήσεις Μου είναι ανάρμοστες, τόσοι Με έχουν εγκαταλείψει για να φτιάξουν το δικό τους βασίλειο, το οποίο χρησιμοποιούν για να Με προδώσουν και να αντιστρέψουν την κατάσταση του σκότους. Ωστόσο, ποιος το έχει πετύχει αυτό με απόφασή του; Και ποιος έχει γίνει πετυχημένος με την αποφασιστικότητά του; Ποιος μπορεί να αντιστρέψει αυτό που έχει διευθετηθεί από το χέρι Μου; Όταν η άνοιξη απλώνεται παντού, Εγώ μυστικά και αθόρυβα στέλνω φως στον κόσμο, ώστε ο άνθρωπος στη γη να έχει μια φευγαλέα αίσθηση φρεσκάδας στον αέρα. Ωστόσο, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, συσκοτίζω τα μάτια του ανθρώπου, ώστε να βλέπει μόνο ένα πέπλο ομίχλης να καλύπτει το έδαφος, έτσι όλοι οι άνθρωποι και τα πράγματα γίνονται ακαθόριστα. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι είναι να αναστενάζουν και να αναρωτιούνται «γιατί το φως διήρκεσε μόνο για μια στιγμή;» Γιατί ο Θεός δίνει στον άνθρωπο μόνο ομίχλη και καταχνιά; Εν μέσω της απελπισίας των ανθρώπων, η ομίχλη εξαφανίζεται στο λεπτό, όμως, μόλις εντοπίσουν μια αχτίδα φωτός, Εγώ εξαπολύω έναν χείμαρρο βροχής επάνω τους και τα τύμπανα των αυτιών τους σπάνε από την καταιγίδα που τους πιάνει στον ύπνο. Πανικοβλημένοι, δεν προλαβαίνουν να βρουν καταφύγιο και τους καταπίνει η νεροποντή. Μέσα σε μια στιγμή, τα πάντα κάτω από τους ουρανούς ξεπλένονται και καθαρίζονται από τη μανιώδη οργή Μου. Οι άνθρωποι δεν παραπονιούνται πλέον επειδή άρχισε η έντονη βροχόπτωση και μέσα τους γεννιέται ο σεβασμός. Λόγω αυτής της ξαφνικής επέλασης της βροχής, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων πνίγεται από το νερό που πέφτει από τον ουρανό, και στο νερό είναι τα πτώματά τους. Κοιτάζω ολόκληρη τη γη και βλέπω ότι πολλοί αφυπνίζονται, πολλοί μετανοούν, πολλοί αναζητούν την πηγή των υδάτων μέσα σε μικρές βάρκες, πολλοί Μου υποκλίνονται και ζητούν τη συγχώρεσή Μου, πολλοί έχουν δει το φως, πολλοί έχουν δει το πρόσωπό Μου, πολλοί έχουν το κουράγιο να ζήσουν, ενώ όλος ο κόσμος έχει μεταμορφωθεί. Μετά από αυτόν τον τρομερό χείμαρρο βροχής, τα πάντα έχουν γίνει ακριβώς έτσι όπως τα είχα στο μυαλό Μου και δεν είναι πλέον ανυπάκουα. Σύντομα, όλος ο τόπος είναι γεμάτος από τον ήχο του γέλιου, παντού στη γη υπάρχει μια εγκωμιαστική ατμόσφαιρα και δεν υπάρχει σημείο χωρίς τη δόξα Μου. Η σοφία Μου απαντάται παντού στη γη και σε ολόκληρο το σύμπαν. Μέσα σε όλα τα πράγματα βρίσκονται οι καρποί της σοφίας Μου, μέσα σε όλους τους ανθρώπους υπάρχουν διάχυτα τα αριστουργήματα της σοφίας Μου, τα πάντα είναι όπως στη βασιλεία Μου και οι άνθρωποι αναπαύονται κάτω από τους ουρανούς Μου, όπως τα πρόβατα στα βοσκοτόπια Μου. Κινούμαι επάνω από τους ανθρώπους και παρακολουθώ τα πάντα. Τίποτα δεν φαίνεται πια παλιό και κανένας δεν είναι όπως ήταν. Αναπαύομαι στον θρόνο Μου, πλαγιάζω επάνω σε ολόκληρο το σύμπαν και είμαι πλήρως ικανοποιημένος, επειδή όλα τα πράγματα έχουν ανακτήσει την ιερότητά τους και Εγώ μπορώ να διαμένω και πάλι ειρηνικά στη Σιών, ενώ οι άνθρωποι στη γη μπορούν να ζούνε μια γαλήνια, χαρούμενη ζωή υπό την καθοδήγησή Μου. Όλοι οι άνθρωποι διαχειρίζονται τα πάντα μέσα στο χέρι Μου, έχουν ανακτήσει την πρότερη ευφυΐα τους και την αρχική εμφάνισή τους, δεν καλύπτονται πλέον από σκόνη· αντιθέτως, στη βασιλεία Μου είναι καθαροί σαν τον νεφρίτη, καθένας με μια όψη σαν εκείνη του αγίου μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, επειδή η βασιλεία Μου έχει εδραιωθεί στους ανθρώπους.

14 Μαρτίου 1992