Όσοι παίρνουν τα εντελώς άπιστα παιδιά τους και τους συγγενείς τους στην εκκλησία, είναι πολύ εγωιστές και επιδεικνύουν την καλοσύνη τους. Αυτοί οι άνθρωποι δίνουν έμφαση μόνο στην αγάπη, χωρίς να σκέφτονται αν όντως πιστεύουν ή αν είναι το θέλημα του Θεού. Κάποιοι φέρνουν τις γυναίκες τους ενώπιον του Θεού ή φέρνουν τους γονείς τους ενώπιον του Θεού και, ανεξάρτητα από το αν το Άγιο Πνεύμα συμφωνεί ή εκτελεί το έργο Του, τυφλά «υιοθετούν ταλαντούχους ανθρώπους» εκ μέρους του Θεού. Ποιο όφελος μπορεί να επιτευχθεί από την επέκταση αυτής της καλοσύνης προς αυτούς τους ανθρώπους που δεν πιστεύουν; Ακόμα κι αν αυτοί οι άπιστοι, που είναι χωρίς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, αγωνίζονται να ακολουθήσουν τον Θεό, εξακολουθούν να μην μπορούν να σωθούν, όπως ίσως κάποιος πιστεύει. Αυτοί που λαμβάνουν τη σωτηρία, δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο εύκολο να την αποκτήσουν. Όσοι δεν έχουν υποστεί το έργο και τις δοκιμασίες του Αγίου Πνεύματος και δεν έχουν τελειωθεί από τον ενσαρκωμένο Θεό, δεν μπορούν να ολοκληρωθούν καθόλου. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος από τη στιγμή που αρχίζουν να ακολουθούν εικονικά τον Θεό. Σύμφωνα με τις συνθήκες και τις πραγματικές καταστάσεις τους, απλώς δεν μπορούν να ολοκληρωθούν. Έτσι, το Άγιο Πνεύμα δεν αποφασίζει να δαπανήσει πολλή ενέργεια επάνω τους, ούτε παρέχει κανέναν διαφωτισμό ούτε τους καθοδηγεί με κανέναν τρόπο. Απλώς τους επιτρέπει να ακολουθήσουν και τελικά αποκαλύπτει το αποτέλεσμα τους —αυτό αρκεί. Ο ενθουσιασμός και οι προθέσεις του ανθρώπου προέρχονται από τον Σατανά και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ολοκληρώσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ανεξάρτητα από το είδος του ατόμου, κάποιος πρέπει να έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος —μπορεί ένας άνθρωπος να ολοκληρώσει ένα άλλο άνθρωπο; Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Και γιατί η σύζυγος αγαπά τον σύζυγό της; Γιατί τα παιδιά είναι υπάκουα απέναντι στους γονείς τους; Και γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Ποιες είναι οι προθέσεις των ανθρώπων; Δεν είναι για να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες; Είναι πραγματικά για το σχέδιο διαχείρισης του Θεού; Είναι για το έργο του Θεού; Είναι για να εκπληρώσουν το καθήκον ενός δημιουργήματος; Εκείνοι που πίστευαν αρχικά στον Θεό και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούν ποτέ να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος· έχει καθοριστεί ότι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Δεν έχει σημασία πόση αγάπη έχει κάποιος για αυτούς, δεν μπορεί να αντικαταστήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο ενθουσιασμός και η αγάπη του ανθρώπου αντιπροσωπεύουν τις προθέσεις του ανθρώπου, αλλά δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τις προθέσεις του Θεού και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το έργο του Θεού. Ακόμη κι αν κάποιος επεκτείνει το μέγιστο δυνατό ποσό αγάπης ή συμπόνιας προς εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν εικονικά στον Θεό και προσποιούνται ότι Τον ακολουθούν, αλλά δεν ξέρουν τι είναι να πιστεύουν στον Θεό, δεν θα αποκτήσουν τη συμπάθεια του Θεού ή δεν θα αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι που ακολουθούν ειλικρινά τον Θεό είναι κακής ποιότητας και δεν μπορούν να κατανοήσουν πολλές αλήθειες, έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν περιστασιακά το έργο του Αγίου Πνεύματος· εκείνοι όμως που έχουν μάλλον καλό επίπεδο, αλλά δεν πιστεύουν ειλικρινά, απλώς δεν μπορούν να αποκτήσουν την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Απλώς, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα σωτηρίας για αυτούς τους ανθρώπους. Ακόμη κι αν διαβάζουν ή περιστασιακά ακούν τα μηνύματα ή υμνούν τον Θεό, τελικά δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν μέχρι τον καιρό της ανάπαυσης. Το αν κάποιος αναζητά ειλικρινά δεν καθορίζεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι τον κρίνουν ή τον τρόπο που τον βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά από το αν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει επάνω του και αν έχει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και καθορίζεται ακόμη περισσότερο από το εάν η διάθεση αλλάζει και αν έχει γνώση του Θεού αφού υποβληθεί στο έργο του Αγίου Πνεύματος για μια ορισμένη περίοδο. Αν το Άγιο Πνεύμα δουλεύει πάνω σε ένα άτομο, η διάθεση αυτού του προσώπου θα αλλάξει σταδιακά και η άποψή του για την πίστη στον Θεό θα γίνει σταδιακά πιο καθαρή. Ανεξάρτητα από το πόσο καιρό κάποιος ακολουθεί τον Θεό, από τη στιγμή που έχει αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα λειτουργεί πάνω του. Εάν δεν έχει αλλάξει, αυτό σημαίνει ότι το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται πάνω του. Ακόμα κι αν αυτοί οι άνθρωποι παρέχουν κάποια υπηρεσία, υποκινούνται από τις προθέσεις τους να αποκτήσουν καλή τύχη. Η περιστασιακή υπηρεσία δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια αλλαγή στη διάθεσή τους. Τελικά θα καταστραφούν, γιατί εκείνοι που υπηρετούν μέσα στο βασίλειο δεν είναι απαραίτητοι κι εκείνοι των οποίων η διάθεση δεν έχει αλλάξει επίσης δεν είναι απαραίτητοι στην υπηρεσία εκείνων των ανθρώπων που έχουν τελειωθεί και είναι πιστοί στον Θεό. Αυτά τα λόγια από το παρελθόν: «Όταν κάποιος πιστεύει στον Κύριο, η τύχη χαμογελάει σε ολόκληρη την οικογένειά του», είναι κατάλληλα για την Εποχή της Χάριτος, αλλά δεν σχετίζονται με τον προορισμό του ανθρώπου. Ήταν κατάλληλα μόνο για ένα στάδιο, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος. Η επιδιωκόμενη έννοια αυτών των λέξεων αφορά τις ειρηνικές και υλικές ευλογίες που απολαμβάνουν οι άνθρωποι· δεν σημαίνουν ότι ολόκληρη η οικογένεια του ανθρώπου που πιστεύει στον Κύριο θα σωθεί, και δεν σημαίνουν ότι όταν κάποιος αποκτήσει καλή τύχη, ολόκληρη η οικογένειά του επίσης θα μεταφερθεί στην ανάπαυση. Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία, καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, και όχι σύμφωνα με την κοινή ουσία που μοιράζεται με άλλους. Το βασίλειο απλώς δεν έχει τέτοιου είδους υπόδειξη ή τέτοιου είδους κανόνα. Εάν κάποιος τελικά μπορεί να επιβιώσει, είναι επειδή έχει επιτύχει τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν τελικά αδυνατεί κανείς να παραμείνει τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι ανυπάκουος στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν καμία σχέση με τους άλλους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφερθεί στους γονείς του και η δικαιοσύνη του παιδιού δεν μπορεί να μοιραστεί με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφερθεί στα παιδιά του και η δικαιοσύνη ενός γονέα δεν μπορεί να μοιραστεί με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει την δική του ανάλογη τύχη. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άλλο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη. Κατά την άποψη του ανθρώπου, αν οι γονείς αποκτήσουν καλή τύχη, το ίδιο θα συμβεί και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Αυτή είναι η προοπτική του ανθρώπου και ο τρόπος του ανθρώπου να κάνει πράγματα. Δεν είναι η προοπτική του Θεού. Η έκβαση του καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η γονική μέριμνα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους του παιδιού του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα πίσω από τα λόγια «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Κανείς δεν μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τα κακόβουλα παιδιά του λόγω της βαθιάς αγάπης του γι’ αυτά, ούτε μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι ένας διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης είναι πράκτορες της δικαιοσύνης, και οι κακοποιοί είναι κακοποιοί. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης θα μπορέσουν να επιβιώσουν, και οι κακοποιοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι βρόμικοι. Οι βρόμικοι είναι βρόμικοι, και δεν περιέχουν ίχνος αγιότητας. Όλοι οι πονηροί άνθρωποι θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν, έστω κι αν τα παιδιά ενός κακοποιού εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς ενός δίκαιου προσώπου διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν. Είναι δύο ασυμβίβαστα είδη. Πριν από την είσοδο στην ανάπαυση, κάποιος έχει φυσικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει μπει στην ανάπαυση, κανείς δεν μπορεί να μιλά πλέον για φυσικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί με όσους δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και εκείνοι που μισούν τον Θεό αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που εισέρχονται στην ανάπαυση και εκείνοι που έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν το καθήκον τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν και τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους θα καταστραφούν. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει στην αιωνιότητα. Εσύ αγαπάς τον σύζυγό σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Εσύ αγαπάς τη σύζυγό σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είσαι υπάκουος στους μη-πιστούς γονείς σου για να εκπληρώσεις το καθήκον σου ως δημιουργημένο ον; Είναι σωστή η άποψη του ανθρώπου σχετικά με την πίστη στον Θεό, ή όχι; Γιατί εσύ πιστεύεις στον Θεό; Τι θέλεις να κερδίσεις; Πώς αγαπάς τον Θεό; Εκείνοι που δεν μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον τους ως δημιουργημένα όντα και δεν μπορούν να καταβάλουν πλήρη προσπάθεια, θα καταστραφούν. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν σωματικές σχέσεις μεταξύ τους, καθώς και σχέσεις αίματος, αλλά αργότερα όλοι αυτοί οι δεσμοί θα σπάσουν. Οι πιστοί και οι άπιστοι όχι μόνο δεν είναι συμβατοί, αλλά είναι μάλλον αντίπαλοι. Αυτοί στην ανάπαυση πιστεύουν ότι υπάρχει ένας Θεός και είναι υπάκουοι στον Θεό. Εκείνοι που είναι ανυπάκουοι στον Θεό θα έχουν καταστραφεί όλοι. Οι οικογένειες δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη· πώς θα μπορούσαν να υπάρχουν γονείς ή παιδιά ή σχέσεις μεταξύ συζύγων; Η μεγάλη ασυμβατότητα μεταξύ πίστης και απιστίας θα έχει καταργήσει αυτές τις φυσικές σχέσεις!

Αρχικά δεν υπήρχαν οικογένειες μεταξύ της ανθρωπότητας, μόνο άνδρας και γυναίκα, δύο είδη ανθρώπων. Δεν υπήρχαν χώρες, πόσο μάλλον οικογένειες, αλλά λόγω της διαφθοράς του ανθρώπου, όλα τα είδη των ανθρώπων οργανώθηκαν σε μεμονωμένες οικογένειες, που αργότερα εξελίχθηκαν σε χώρες και έθνη. Αυτές οι χώρες και τα έθνη συγκροτήθηκαν από μικρές μεμονωμένες οικογένειες και, με αυτό τον τρόπο, διανεμήθηκαν όλα τα είδη ανθρώπων μεταξύ διαφόρων φυλών ανάλογα με τις διαφορές στη γλώσσα και τη διαίρεση των συνόρων. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των φυλών που υπάρχουν στον κόσμο, η ανθρωπότητα έχει μόνο έναν πρόγονο. Στην αρχή, υπήρχαν μόνο δύο είδη ανθρώπων, και αυτά τα δύο είδη ήταν ο άντρας και η γυναίκα. Ωστόσο, εξαιτίας της προόδου του έργου του Θεού, του περάσματος της ιστορίας και των γεωγραφικών αλλαγών, σε διαφορετικό βαθμό, αυτά τα δύο είδη ανθρώπων εξελίχθηκαν σε ακόμη περισσότερα είδη ανθρώπων. Όταν καταλήγουμε σε αυτό, ανεξάρτητα από το πόσες φυλές αποτελούν την ανθρωπότητα, όλη η ανθρωπότητα είναι ακόμα δημιουργία του Θεού. Ανεξάρτητα από τη φυλή στην οποία ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· είναι όλοι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας. Παρόλο που δεν κατασκευάζονται από τα χέρια του Θεού, είναι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας, που ο ίδιος ο Θεός δημιούργησε προσωπικά. Σε όποιο είδος ανθρώπων κι αν ανήκουν, είναι όλα δημιουργήματά Του· δεδομένου ότι ανήκουν στην ανθρωπότητα, η οποία δημιουργήθηκε από τον Θεό, ο προορισμός τους είναι αυτός που πρέπει να έχει η ανθρωπότητα και χωρίζονται σύμφωνα με τους κανόνες που οργανώνουν την ανθρωπότητα. Δηλαδή, οι κακοποιοί και οι δίκαιοι είναι, τελικά, όλοι τους δημιουργήματα. Τα πλάσματα που διαπράττουν το κακό, τελικά, θα καταστραφούν και τα πλάσματα που εκτελούν δίκαιες πράξεις θα επιβιώσουν. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη διάταξη για αυτά τα δύο είδη. Οι κακοποιοί δεν μπορούν, λόγω της ανυπακοής τους, να αρνηθούν ότι είναι η δημιουργία του Θεού, αλλά έχουν λεηλατηθεί από τον Σατανά, κι έτσι δεν μπορούν να σωθούν. Τα δημιουργήματα με δίκαιη συμπεριφορά δεν μπορούν να βασίζονται στο γεγονός ότι θα επιβιώσουν, για να αρνηθούν ότι έχουν δημιουργηθεί από τον Θεό, ωστόσο, μετά τη διαφθορά τους από τον Σατανά, έχουν λάβει σωτηρία. Οι κακοποιοί είναι πλάσματα που είναι ανυπάκουα στον Θεό· είναι πλάσματα που δεν μπορούν να σωθούν και έχουν ήδη λεηλατηθεί εντελώς από τον Σατανά. Οι άνθρωποι που διαπράττουν κακό είναι επίσης άνθρωποι· είναι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί σε μέγιστο βαθμό και άνθρωποι που δεν μπορούν να σωθούν. Ακριβώς όμως επειδή είναι και δημιουργήματα, οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά έχουν επίσης διαφθαρεί, αλλά είναι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να απελευθερωθούν από τη διεφθαρμένη τους διάθεση και είναι ικανοί να υπακούσουν τον Θεό. Οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά δεν βρίθουν δικαιοσύνης· αντιθέτως, έλαβαν σωτηρία και απελευθερώθηκαν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους για να υπακούσουν στον Θεό. Θα μείνουν σταθεροί ώς το τέλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματά Του θα υπάρξουν εκείνα που θα καταστραφούν κι εκείνα που θα επιβιώσουν. Αυτή είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη του έργου διαχείρισης. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Οι κακοποιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν· όσοι υπακούν και Τον ακολουθούν μέχρι το τέλος, σίγουρα θα επιβιώσουν. Καθώς πρόκειται για το έργο της διαχείρισης της ανθρώπινης φύσης, θα υπάρχουν εκείνοι που παραμένουν κι αυτοί που εξαλείφονται. Αυτά είναι διαφορετικά αποτελέσματα διαφορετικών ειδών ανθρώπων και οι πιο κατάλληλες ρυθμίσεις για τα πλάσματά Του. Η τελική διευθέτηση του Θεού για την ανθρωπότητα είναι να χωρίσει τις οικογένειες, τα έθνη και τα εθνικά σύνορα, σπάζοντας το δεσμό τους. Μια ολότητα χωρίς οικογένειες και εθνικά σύνορα, γιατί ο άνθρωπος, τελικά, κατάγεται από έναν πρόγονο και είναι δημιούργημα του Θεού. Εν ολίγοις, τα πλάσματα που πράττουν το κακό θα καταστραφούν και τα πλάσματα που υπακούουν στον Θεό θα επιβιώσουν. Με τον τρόπο αυτόν, δεν θα υπάρχουν οικογένειες, ούτε χώρες και, κυρίως, κανένα έθνος στην ανάπαυση του μέλλοντος· αυτό το είδος της ανθρωπότητας είναι το πιο ιερό. Ο Αδάμ και η Εύα δημιουργήθηκαν αρχικά, έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να φροντίζει όλα τα πράγματα στη γη· ο άνθρωπος ήταν αρχικά ο κύριος όλων των πραγμάτων. Η πρόθεση του Ιεχωβά στη δημιουργία του ανθρώπου ήταν να επιτρέψει στον άνθρωπο να υπάρχει πάνω στη γη, κι επίσης να φροντίζει όλα τα πράγματα επάνω σ’ αυτήν, γιατί ο άνθρωπος δεν είχε αρχικά διαφθαρεί και ήταν επίσης ανίκανος να διαπράξει κακό. Ωστόσο, αφού ο άνθρωπος διεφθάρη, δεν ήταν πλέον ο επιστάτης όλων των πραγμάτων. Και ο σκοπός της σωτηρίας του Θεού είναι να αποκατασταθεί αυτή η λειτουργία του ανθρώπου, να αποκατασταθεί ο αρχικός λόγος του ανθρώπου και η αρχική υπακοή του. Η ανθρωπότητα στην ανάπαυση θα είναι το ίδιο το πορτραίτο του αποτελέσματος που το έργο σωτηρίας Του ελπίζει να επιτύχει. Αν και δεν θα είναι πλέον μια ζωή όπως αυτή του Κήπου της Εδέμ, η ουσία της θα είναι η ίδια. Η ανθρωπότητα απλώς δεν θα είναι πια ο παλαιότερος μη διεφθαρμένος εαυτός της, αλλά μάλλον μια ανθρωπότητα που διεφθάρη και στη συνέχεια έλαβε τη σωτηρία. Αυτοί οι άνθρωποι που έλαβαν σωτηρία, τελικά (δηλαδή μετά την ολοκλήρωση του έργου Του) θα εισέλθουν στην ανάπαυση. Ομοίως, η κατάληξη εκείνων που τιμωρήθηκαν τελικά θα αποκαλυφθεί τελείως και θα καταστραφούν μόνο μετά την ολοκλήρωση του έργου Του. Αυτό σημαίνει ότι, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, όλοι όσοι ποιούν το κακό και όσοι έχουν σωθεί θα αποκαλυφθούν, διότι το έργο της αποκάλυψης όλων των ειδών ανθρώπων (ανεξάρτητα από το αν είναι κακοποιοί ή σωσμένοι) θα διεξαχθεί σε όλους τους ανθρώπους ταυτόχρονα. Οι κακοποιοί θα εξαλειφθούν και όσοι μπορούν να παραμείνουν θα αποκαλυφθούν ταυτόχρονα. Επομένως, η κατάληξη όλων των ειδών ανθρώπων θα αποκαλυφθεί ταυτόχρονα. Δεν θα επιτρέψει πρώτα στην ομάδα των ανθρώπων που έχει σωθεί να εισέλθει στην ανάπαυση, αν προηγουμένως δεν παραμερίσει τους κακοποιούς και δεν τους κρίνει ή δεν τους υποβάλλει σε αργή τιμωρία. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Όταν οι κακοποιοί καταστραφούν κι εκείνοι που θα επιβιώσουν εισέλθουν στην ανάπαυση, το έργο Του σε ολόκληρο το σύμπαν θα έχει τελειώσει. Δεν θα υπάρχει σειρά προτεραιότητας μεταξύ εκείνων που λαμβάνουν ευλογίες και όσων υποφέρουν από κακοτυχία· αυτοί που λαμβάνουν ευλογίες θα ζήσουν αιώνια κι όσοι υποφέρουν από κακοτυχία θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτά τα δύο στάδια του έργου θα ολοκληρωθούν ταυτόχρονα. Ακριβώς επειδή υπάρχουν ανυπάκουοι άνθρωποι, θα αποκαλυφθεί η δικαιοσύνη εκείνων που είναι υπάκουοι, κι ακριβώς επειδή υπάρχουν εκείνοι που έχουν λάβει ευλογίες, θα αποκαλυφθεί η ατυχία που υφίστανται, εξαιτίας της κακής τους συμπεριφοράς, όσοι είναι κακοποιοί. Αν ο Θεός δεν αποκάλυπτε τους κακοποιούς, εκείνοι οι άνθρωποι που υπακούουν ειλικρινά στον Θεό δεν θα έβλεπαν ποτέ τον ήλιο. Αν ο Θεός δεν τοποθετούσε αυτούς που Τον υπακούουν σε έναν κατάλληλο προορισμό, εκείνοι που είναι ανυπάκουοι στον Θεό δεν θα μπορούσαν να λάβουν την τιμωρία που τους αξίζει. Αυτή είναι η διαδικασία του έργου Του. Εάν δεν πραγματοποιούσε αυτό το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, τα πλάσματά Του δεν θα μπορούσαν ποτέ να εισέλθουν στους αντίστοιχους προορισμούς τους. Μόλις η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, οι κακοποιοί θα καταστραφούν, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα εισέλθει στη σωστή κατεύθυνση και κάθε είδος ανθρώπου θα συνυπάρχει με το δικό του είδος, σε πλήρη συμφωνία με τις λειτουργίες που πρέπει να εκτελούν. Μόνο αυτή θα είναι η ημέρα της ανάπαυσης της ανθρωπότητας και η αναπόφευκτη εξέλιξη για την ανάπτυξη της ανθρωπότητας, και μόνο όταν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το μεγάλο και τελευταίο επίτευγμα του Θεού θα φτάσει στο τέλος του. Αυτό θα είναι το τέλος του έργου Του. Αυτό το έργο θα τελειώσει ολόκληρη την παρακμιακή φυσική ζωή της ανθρωπότητας και θα τελειώσει τη ζωή της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Από εδώ, η ανθρωπότητα θα εισέλθει σε μια νέα σφαίρα. Αν και ο άνθρωπος ζει μια φυσική ζωή, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της ουσίας της ζωής του και της ουσίας της ζωής της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Το νόημα της ύπαρξής του και το νόημα της ύπαρξης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας είναι επίσης διαφορετικά. Αν και αυτό δεν είναι η ζωή ενός νέου είδους ανθρώπου, μπορεί να λεχθεί ότι είναι η ζωή μιας ανθρωπότητας που έχει λάβει σωτηρία και μια ζωή στην οποία η ανθρώπινη φύση και η λογική έχουν ανακτηθεί. Αυτοί είναι άνθρωποι που κάποτε ήταν ανυπάκουοι στον Θεό και οι οποίοι κάποτε κατακτήθηκαν από τον Θεό και έπειτα σώθηκαν από Αυτόν. Αυτοί είναι άνθρωποι που ταπείνωσαν τον Θεό και αργότερα έγιναν μάρτυρές Του. Η ύπαρξή τους, αφού υποβλήθηκαν και επιβίωσαν τις δοκιμές Του, είναι η πιο σημαντική ύπαρξη· είναι άνθρωποι που έγιναν μάρτυρες του Θεού ενώπιον του Σατανά· είναι άνθρωποι που είναι κατάλληλοι για να ζήσουν. Αυτοί που θα καταστραφούν είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία στον Θεό και δεν είναι κατάλληλοι να ζήσουν. Η καταστροφή τους θα οφείλεται στην κακή συμπεριφορά τους και η καταστροφή είναι ο καλύτερος προορισμός τους. Όταν ο άνθρωπος αργότερα εισέλθει στην καλή σφαίρα, δεν θα υπάρξει καμία σχέση μεταξύ του συζύγου και της συζύγου, μεταξύ πατέρα και κόρης ή μεταξύ μητέρας και γιού που ο άνθρωπος φαντάζεται ότι θα βρει. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος θα ακολουθήσει το δικό του είδος, και η οικογένεια θα έχει ήδη διαλυθεί. Έχοντας αποτύχει τελείως, ο Σατανάς δεν θα ενοχλήσει ποτέ ξανά την ανθρωπότητα και ο άνθρωπος δεν θα έχει πλέον διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτοί οι ανυπάκουοι άνθρωποι θα έχουν ήδη καταστραφεί, και μόνο εκείνοι οι υπάκουοι άνθρωποι θα επιβιώσουν. Κι έτσι, πολύ λίγες οικογένειες θα επιβιώσουν άθικτες· πώς θα εξακολουθήσουν λοιπόν να υπάρχουν φυσικές σχέσεις; Η προηγούμενη φυσική ζωή του ανθρώπου θα απαγορευτεί τελείως· πώς θα μπορούν οι φυσικές σχέσεις να συνεχίσουν να υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων; Χωρίς διεφθαρμένη σατανική διάθεση, η ζωή των ανθρώπων δεν θα είναι πια η παλιά ζωή του παρελθόντος, αλλά μάλλον μια νέα ζωή. Οι γονείς θα χάσουν τα παιδιά και τα παιδιά θα χάσουν τους γονείς τους. Οι σύζυγοι θα χάσουν τις συζύγους και οι σύζυγοι θα χάσουν τους συζύγους τους. Οι άνθρωποι έχουν τώρα φυσικές σχέσεις μεταξύ τους. Όταν όλοι εισέλθουν στην ανάπαυση, δεν θα υπάρξουν άλλες φυσικές σχέσεις. Μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα θα έχει τη δικαιοσύνη και την αγιότητα, μόνο μια τέτοια ανθρωπότητα θα είναι εκείνη που λατρεύει τον Θεό.

Ο Θεός δημιούργησε την ανθρωπότητα, την τοποθέτησε επί γης και την έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα. Στη συνέχεια, έσωσε την ανθρωπότητα και τον εαυτό Του ως θυσία εξιλέωσης για την ανθρωπότητα. Στο τέλος, πρέπει να κατακτήσει την ανθρωπότητα, να σώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα και να την αποκαταστήσει στην αρχική της ομοίωση. Αυτό είναι το έργο με το οποίο ασχολείται από την αρχή μέχρι το τέλος —η αποκατάσταση του ανθρώπου στην αρχική του εικόνα και στην αρχική του ομοίωση. Θα εδραιώσει τη βασιλεία Του και θα αποκαταστήσει την αρχική ομοίωση του ανθρώπου, που σημαίνει ότι θα αποκαταστήσει την εξουσία Του στη γη και θα αποκαταστήσει την εξουσία Του σε κάθε δημιουργία. Ο άνθρωπος έχασε την θεοσεβούμενη καρδιά του αφού διαφθάρηκε από τον Σατανά, και έχασε τη λειτουργία που ένα από τα πλάσματα του Θεού θα έπρεπε να έχει, με το να μετατραπεί σε εχθρό ανυπάκουο στον Θεό. Ο άνθρωπος έζησε κάτω από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και ακολούθησε τις εντολές του Σατανά· οπότε ο Θεός δεν είχε τρόπο να δουλέψει μεταξύ των πλασμάτων Του και ήταν ακόμη πιο αδύναμος ως προς το να εισπράξει σεβασμό από τα πλάσματά Του. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό και όφειλε να λατρεύει τον Θεό, αλλά ο άνθρωπος, στην πραγματικότητα, γύρισε την πλάτη του προς τον Θεό και λάτρεψε τον Σατανά. Ο Σατανάς έγινε το είδωλο στην καρδιά του ανθρώπου. Έτσι, ο Θεός έχασε τη θέση Του στην καρδιά του ανθρώπου, έχασε δηλαδή ουσιαστικά την σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον, κι έτσι, για να αποκαταστήσει τη σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον, πρέπει να αποκαταστήσει την αρχική ομοίωση του ανθρώπου και να τον απαλλάξει από τη διεφθαρμένη του διάθεση. Για να διεκδικήσει τον άνθρωπο από τον Σατανά, πρέπει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκαταστήσει σταδιακά την αρχική ομοίωση του ανθρώπου και να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία του ανθρώπου και, τελικά, τη βασιλεία Του. Η τελική καταστροφή αυτών των υιών της ανυπακοής θα πραγματοποιηθεί επίσης για να επιτρέψει στον άνθρωπο να λατρεύει καλύτερα τον Θεό και να ζήσει καλύτερα πάνω στη γη. Από τη στιγμή που ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, θα κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει· αφού επιθυμεί να αποκαταστήσει την αρχική λειτουργία του ανθρώπου, θα την αποκαταστήσει πλήρως και χωρίς καμία νόθευση. Η αποκατάσταση της εξουσίας Του σημαίνει πως θα κάνει τον άνθρωπο να Τον λατρεύει και θα τον κάνει να Τον υπακούει· σημαίνει ότι θα κάνει τον άνθρωπο να ζει εξαιτίας Αυτού και να ωθεί τους εχθρούς Του στο να χάνονται εξαιτίας της εξουσίας Του. Αυτό σημαίνει ότι θα βοηθήσει κάθε τελευταίο κομμάτι Του να κυριαρχήσει μεταξύ της ανθρωπότητας και χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε αντίσταση από τον άνθρωπο. Η βασιλεία που επιθυμεί να εγκαθιδρύσει είναι η δική Του βασιλεία. Η ανθρωπότητα που επιθυμεί είναι εκείνη που Τον λατρεύει, που Τον υπακούει πλήρως και έχει τη δόξα Του. Εάν δεν σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, η σημασία της δημιουργίας του ανθρώπου από Εκείνον θα καταλήξει στο μηδέν. Δεν θα έχει άλλη εξουσία στον άνθρωπο και η βασιλεία Του δεν θα είναι πλέον σε θέση να υπάρχει πάνω στη γη. Εάν δεν καταστρέψει εκείνους τους εχθρούς που είναι ανυπάκουοι σ’ Αυτόν, δεν θα μπορέσει να αποκτήσει την πλήρη δόξα Του, ούτε θα μπορέσει να εδραιώσει τη βασιλεία Του πάνω στη γη. Αυτά είναι τα σύμβολα της ολοκλήρωσης του έργου Του και τα σύμβολα της ολοκλήρωσης του μεγάλου επιτεύγματός Του: να καταστρέψει τελείως εκείνους μεταξύ της ανθρωπότητας που είναι ανυπάκουοι σ’ Αυτόν και να φέρει αυτούς που έχουν καταστεί ολοκληρωμένοι, στην ανάπαυση. Όταν η ανθρωπότητα έχει αποκατασταθεί στην αρχική της ομοίωση, όταν η ανθρωπότητα μπορεί να εκπληρώσει τα αντίστοιχα καθήκοντά της, να διατηρήσει τη δική της θέση και να υπακούει σε όλες τις ρυθμίσεις του Θεού, ο Θεός θα έχει αποκτήσει μια ομάδα ανθρώπων πάνω στη γη που Τον λατρεύει και θα έχει επίσης εγκαθιδρύσει μια βασιλεία πάνω στη γη που Τον λατρεύει. Θα έχει αιώνια νίκη επί της γης και όσοι αντιτίθενται σ’ Αυτόν, θα χαθούν στην αιωνιότητα. Αυτό θα αποκαταστήσει την αρχική Του πρόθεση στη δημιουργία του ανθρώπου. Θα αποκαταστήσει την πρόθεσή Του να δημιουργήσει όλα τα πράγματα και θα αποκαταστήσει επίσης την εξουσία Του στη γη, την εξουσία Του ανάμεσα σε όλα τα πράγματα και την εξουσία Του ανάμεσα στους εχθρούς Του. Αυτά είναι τα σύμβολα της συνολικής νίκης Του. Από εκεί και πέρα, η ανθρωπότητα θα εισέλθει στην ανάπαυση και θα εισέλθει σε μια ζωή που ακολουθεί το σωστό δρόμο. Ο Θεός θα εισέλθει επίσης στην αιώνια ανάπαυση με τον άνθρωπο και θα εισέλθει σε μια αιώνια ζωή, την οποία θα μοιράζονται ο Θεός και ο άνθρωπος. Η βρωμιά και η ανυπακοή στη γη θα εξαφανιστούν, όπως και ο θρήνος στη γη. Όλοι στη γη που αντιτίθενται στον Θεό, δεν θα υπάρχουν. Μόνο ο Θεός και εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν σώσει, θα παραμείνουν· μόνο η δημιουργία Του θα παραμείνει.