Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί (Μέρος πρώτο)

Στην αρχή, ο Θεός αναπαυόταν. Δεν υπήρχαν άνθρωποι ή οτιδήποτε άλλο στη γη εκείνη την εποχή και ο Θεός δεν είχε να κάνει καμιά απολύτως εργασία. Ο Θεός ξεκίνησε το έργο διαχείρισης Του μόνο τη στιγμή που άρχισε να υπάρχει η ανθρωπότητα κι αφού η ανθρωπότητα είχε πλέον διαφθαρεί. Από εκείνο το σημείο και μετά, ο Θεός δεν αναπαύθηκε ξανά, αλλά, αντ’ αυτού, άρχισε να ασχολείται με την ανθρωπότητα. Εξαιτίας της διαφθοράς της ανθρωπότητας ο Θεός βγήκε από την ανάπαυσή Του και επίσης, εξαιτίας της εξέγερσης του αρχαγγέλου ο Θεός βγήκε από την ανάπαυσή Του. Αν ο Θεός δεν νικήσει τον Σατανά και δεν σώσει την ανθρωπότητα, η οποία έχει διαφθαρεί, ο Θεός δεν θα είναι ποτέ πάλι σε θέση να εισέλθει στην ανάπαυσή Του. Όπως ο άνθρωπος δεν έχει ανάπαυση, το ίδιο συμβαίνει και με τον Θεό. Όταν ο Θεός εισέλθει ξανά στην ανάπαυση, το ίδιο θα κάνει κι ο άνθρωπος. Η ζωή σε ανάπαυση είναι μια ζωή χωρίς πόλεμο, χωρίς βρωμιά, χωρίς συνεχιζόμενη αδικία. Αυτό σημαίνει ότι στερείται της παρενόχλησης του Σατανά (εδώ ο «Σατανάς» αναφέρεται σε εχθρικές δυνάμεις), της διαφθοράς του Σατανά, καθώς και της εισβολής οποιασδήποτε δύναμης που αντιτίθεται στον Θεό. Όλα ακολουθούν το δικό τους είδος και λατρεύουν τον Άρχοντα της δημιουργίας. Ο ουρανός και η γη είναι απολύτως ήρεμοι. Αυτή είναι η ξεκούραστη ζωή της ανθρωπότητας. Όταν ο Θεός εισέλθει στην ανάπαυση, καμιά αδικία δεν θα παραμείνει πια πάνω στη γη και δεν θα υπάρξει πλέον εισβολή από καμία εχθρική δύναμη. Η ανθρωπότητα θα εισέλθει επίσης σε μια νέα σφαίρα· δεν θα είναι πια μια ανθρωπότητα διεφθαρμένη από τον Σατανά, αλλά μια ανθρωπότητα που έχει σωθεί αφότου έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Η ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας είναι επίσης και η ημέρα ανάπαυσης του Θεού. Ο Θεός έχασε την ανάπαυσή Του λόγω της ανικανότητας της ανθρωπότητας να εισέλθει στην ανάπαυση· δεν ήταν ότι αρχικά δεν μπορούσε να αναπαυθεί. Η είσοδος στην ανάπαυση δεν σημαίνει ότι όλα τα πράγματα θα σταματήσουν να μετακινούνται ή ότι όλα θα σταματήσουν να αναπτύσσονται, ούτε σημαίνει ότι ο Θεός θα σταματήσει να εργάζεται ή ο άνθρωπος θα πάψει να ζει. Το σημάδι της εισόδου στην ανάπαυση είναι το εξής: Ο Σατανάς καταστράφηκε· αυτοί οι κακοί άνθρωποι που στηρίζουν τον Σατανά στο να πράττει το κακό έχουν τιμωρηθεί και εξαφανιστεί· όλες οι δυνάμεις, οι εχθρικές προς τον Θεό, παύουν να υπάρχουν. Ο Θεός που εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι δεν θα επιτελεί πλέον το έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Η ανθρωπότητα που εισέρχεται σε ανάπαυση σημαίνει ότι όλη η ανθρωπότητα θα ζήσει μέσα στο φως του Θεού και κάτω από τις ευλογίες Του. Δεν θα υπάρξει καμία από τις διαφθορές του Σατανά, ούτε θα γίνουν αδικίες. Η ανθρωπότητα θα ζήσει κανονικά στη γη και κάτω από τη φροντίδα του Θεού. Όταν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, αυτό θα σημαίνει ότι η ανθρωπότητα έχει σωθεί και ότι ο Σατανάς έχει καταστραφεί, ότι το έργο του Θεού ανάμεσα στους ανθρώπους έχει ολοκληρωθεί εντελώς. Ο Θεός δεν θα συνεχίσει να εργάζεται ανάμεσα στους ανθρώπους και ο άνθρωπος δεν θα ζει πλέον υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά. Ως εκ τούτου, ο Θεός δεν θα είναι πλέον απασχολημένος και ο άνθρωπος δεν θα τρέχει πλέον. Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση ταυτόχρονα. Ο Θεός θα επιστρέψει στην αρχική Του θέση και κάθε άτομο θα επιστρέψει στην αντίστοιχη θέση του. Αυτοί είναι οι προορισμοί που ο Θεός και ο άνθρωπος θα διαμείνουν αντίστοιχα μετά το τέλος ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού. Ο Θεός έχει τον προορισμό του Θεού και ο άνθρωπος έχει τον προορισμό του ανθρώπου. Ενώ αναπαύεται, ο Θεός θα συνεχίσει να καθοδηγεί όλη την ανθρωπότητα στη ζωή τους πάνω στη γη. Ενώ βρίσκεται υπό το φως του Θεού, ο άνθρωπος θα λατρεύει τον έναν αληθινό Θεό στον ουρανό. Ο Θεός δεν θα ζει πλέον ανάμεσα στην ανθρωπότητα και ο άνθρωπος δεν θα είναι σε θέση να ζήσει μαζί με τον Θεό στον προορισμό του Θεού. Ο Θεός και ο άνθρωπος δεν θα μπορούν να ζήσουν μέσα στο ίδιο βασίλειο· αντίθετα, και οι δύο θα έχουν το δικό τους αντίστοιχο τρόπο ζωής. Ο Θεός είναι Αυτός που καθοδηγεί όλη την ανθρωπότητα, ενώ όλη η ανθρωπότητα είναι η αποκρυστάλλωση του έργου διαχείρισης του Θεού. Είναι η ανθρωπότητα που οδηγείται. Όσον αφορά την ουσία, η ανθρωπότητα δεν είναι παρόμοια με τον Θεό. Για να αναπαυθείς, θα πρέπει να επιστρέψεις στην αρχική σου θέση. Επομένως, όταν ο Θεός εισέρχεται στην ανάπαυση, σημαίνει ότι ο Θεός επιστρέφει στην αρχική Του θέση. Ο Θεός δεν θα ζει πλέον πάνω στη γη, ούτε θα μοιράζεται τη χαρά και την ταλαιπωρία της ανθρωπότητας σαν να βρίσκεται ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Όταν η ανθρωπότητα εισέρχεται στην ανάπαυση, αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος έχει γίνει μια πραγματική δημιουργία· η ανθρωπότητα θα λατρεύει τον Θεό από τη γη και θα έχει φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Οι άνθρωποι δεν θα είναι πλέον ανυπάκουοι στον Θεό ούτε θα αντιστέκονται στον Θεό· θα επιστρέψουν στην αρχική ζωή του Αδάμ και της Εύας. Αυτές είναι οι αντίστοιχες ζωές και οι προορισμοί του Θεού και της ανθρωπότητας μετά την είσοδό τους στην ανάπαυση. Η ήττα του Σατανά είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη στον πόλεμο μεταξύ του Θεού και του Σατανά. Με αυτόν τον τρόπο, η είσοδος του Θεού στην ανάπαυση μετά την ολοκλήρωση του έργου διαχείρισής Του και την πλήρης σωτηρία και είσοδος του ανθρώπου στην ανάπαυση, θα γίνουν αναπόφευκτη εξέλιξη. Ο τόπος ανάπαυσης του ανθρώπου είναι στη γη και ο τόπος ανάπαυσης του Θεού είναι στον ουρανό. Ενώ ο άνθρωπος αναπαύεται, θα προσκυνήσει τον Θεό και θα ζήσει επίσης επί της γης, κι ενώ ο Θεός αναπαύεται, θα καθοδηγήσει το υπόλοιπο τμήμα της ανθρωπότητας. Θα τους καθοδηγήσει από τον ουρανό, όχι από τη γη. Ο Θεός θα εξακολουθεί να είναι το Πνεύμα, ενώ ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να είναι σάρκα. Ο Θεός και ο άνθρωπος έχουν και οι δύο διαφορετικούς τρόπους ανάπαυσης. Ενώ ο Θεός αναπαύεται, θα έρθει και θα εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους· ενώ ο άνθρωπος αναπαύεται, θα οδηγηθεί από τον Θεό να επισκεφθεί τον ουρανό, κι επίσης να απολαύσει τη ζωή στον ουρανό. Αφού ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση, ο Σατανάς δεν θα υπάρχει πλέον και, όπως ο Σατανάς, έτσι και αυτοί οι πονηροί άνθρωποι δεν θα υπάρχουν πλέον. Πριν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση, εκείνοι οι κακοί άνθρωποι που κάποτε εκδίωκαν τον Θεό πάνω στη γη και οι εχθροί επί της γης που ήταν ανυπάκουοι σε Αυτόν, θα έχουν ήδη καταστραφεί· θα έχουν συντριβεί από τις μεγάλες καταστροφές των εσχάτων ημερών. Αφού τα κακά αυτά άτομα έχουν καταστραφεί εντελώς, η γη δεν θα γνωρίσει ποτέ ξανά την ενόχληση του Σατανά. Η ανθρωπότητα θα αποκτήσει πλήρη σωτηρία, και μόνο τότε θα ολοκληρωθεί το έργο του Θεού. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για τον Θεό και τον άνθρωπο ώστε να εισέλθουν στην ανάπαυση.

Η προσέγγιση του τέλους όλων των πραγμάτων δείχνει το τέλος του έργου του Θεού και δείχνει το τέλος της ανάπτυξης της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα, όπως διαφθάρηκε από τον Σατανά, έχει φτάσει στο τέλος της ανάπτυξης, και ότι οι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας έχουν πολλαπλασιαστεί με τη σειρά τους, κι επίσης σημαίνει ότι είναι αδύνατο για μια τέτοια ανθρωπότητα που έχει καταστραφεί από τον Σατανά να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Ο Αδάμ και η Εύα στην αρχή δεν είχαν διαφθαρεί, αλλά ο Αδάμ και η Εύα που εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ διεφθάρησαν από τον Σατανά. Όταν ο Θεός και ο άνθρωπος εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί, ο Αδάμ και η Εύα —οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τον Κήπο της Εδέμ— και οι απόγονοί τους τελικά θα φτάσουν στο τέλος. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος θα εξακολουθεί να αποτελείται από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας, αλλά δεν θα είναι άνθρωποι που ζουν υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά. Αντίθετα, θα είναι άνθρωποι που έχουν σωθεί και καθαριστεί. Αυτή θα είναι μια ανθρωπότητα που έχει κριθεί και παιδευτεί και που είναι αγία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μοιάζουν με την ανθρώπινη φυλή όπως ήταν αρχικά· μπορεί σχεδόν να ειπωθεί ότι είναι ένα τελείως διαφορετικό είδος ανθρώπου από τον αρχικό Αδάμ και την Εύα. Αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν επιλεγεί μεταξύ όλων εκείνων που είχαν διαφθαρεί από τον Σατανά και θα είναι οι άνθρωποι που τελικά ήταν σταθεροί κατά την κρίση και την παίδευση του Θεού· θα είναι η ομάδα ανθρώπων που θα έχει απομείνει ανάμεσα από την διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Μόνο αυτή η ομάδα ανθρώπων θα μπορέσει να εισέλθει στην τελική ανάπαυση μαζί με τον Θεό. Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση με τον Θεό· λοιπόν, αυτοί που θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό μόνον αφού έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Η ουσία του έργου της παίδευσης και της κρίσης είναι να εξαγνίσει την ανθρωπότητα για την ημέρα της τελικής ανάπαυσης. Διαφορετικά, ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει το δικό της είδος ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση. Μόνο το έργο του εξαγνισμού του Θεού θα εξαγνίσει την ανθρωπότητα από την αδικία της, και μόνο το έργο της παίδευσης και της κρίσης Του θα αναδείξει αυτά τα ανυπάκουα πράγματα μεταξύ της ανθρωπότητας, διαχωρίζοντας έτσι εκείνους που μπορούν να σωθούν από αυτούς που δεν μπορούν, και εκείνους που θα παραμείνουν από εκείνους που δεν θα το κάνουν. Όταν τελειώσει το έργο Του, όσοι παραμείνουν, θα εξαγνιστούν και θα απολαύσουν μια πιο θαυμάσια δεύτερη ανθρώπινη ζωή πάνω στη γη καθώς εισέρχονται σε μια υψηλότερη σφαίρα της ανθρωπότητας· με άλλα λόγια, θα εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης της ανθρωπότητας και θα ζήσουν μαζί με τον Θεό. Όταν αυτοί που δεν μπορούν να παραμείνουν, υποστούν παίδευση και κρίση, οι αρχικές τους μορφές θα αποκαλυφθούν πλήρως· μετά από αυτό, θα καταστραφούν όλοι και, όπως ο Σατανάς, δεν θα τους επιτραπεί πλέον να επιβιώσουν πάνω στη γη. Η ανθρωπότητα του μέλλοντος δεν θα περιέχει πλέον κανένα από αυτά τα είδη ανθρώπων· αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι κατάλληλοι να εισέλθουν στη χώρα της τελικής ανάπαυσης, ούτε να εισέλθουν στην ημέρα ανάπαυσης που ο Θεός και ο άνθρωπος θα μοιραστούν, γιατί είναι στόχοι της τιμωρίας, είναι οι ασεβείς και δεν είναι δίκαιοι άνθρωποι. Είχαν λυτρωθεί κάποτε και είχαν επίσης κριθεί και παιδευτεί· είχαν επίσης υπηρετήσει κάποτε τον Θεό, αλλά όταν έρθει η τελευταία μέρα, θα εξαλειφθούν και θα καταστραφούν εξαιτίας της δικής τους κακίας και λόγω της ανυπακοής και της μη αναστρέψιμης κατάστασής τους. Δεν θα υπάρχουν πλέον στον κόσμο του μέλλοντος και δεν θα υπάρχουν πλέον ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή του μέλλοντος. Όλοι ανεξαιρέτως οι κακοποιοί κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν όταν οι άγιοι ανάμεσα από την ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση, ανεξάρτητα από το αν είναι τα πνεύματα των νεκρών ή εκείνοι που εξακολουθούν να ζουν με σάρκα και οστά. Ανεξάρτητα από ποια εποχή είναι αυτή στην οποία ανήκουν αυτά τα κακοποιά πνεύματα και οι κακοποιοί άνθρωποι ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, όλοι οι κακοποιοί θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα λαμβάνει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής, αλλά καθορίζεται μάλλον με βάση το αν έχει αντισταθεί ή ήταν ανυπάκουο στον Θεό. Εάν οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να σωθούν, θα ήταν αναμφισβήτητα στόχοι για τιμωρία. Αν οι άνθρωποι σε αυτή την εποχή πράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν, είναι επίσης σίγουρα στόχοι για τιμωρία. Οι άνθρωποι χωρίζονται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή. Μόλις χωριστούν με βάση το καλό και το κακό, οι άνθρωποι δεν θα τιμωρούνται ή δεν θα ανταμείβονται αμέσως· ο Θεός θα εκτελεί το έργο Του να τιμωρεί το κακό και να ανταμείβει το καλό μόνον αφού ολοκληρώσει το έργο της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί το καλό και το κακό για να διαχωρίσει την ανθρωπότητα από τότε που πραγματοποίησε το έργο Του ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους ασεβείς μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, αντί να χωρίσει τους πονηρούς και τους δίκαιους, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του στο τέλος και αμέσως μετά να ξεκινήσει το έργο Του να τιμωρήσει το κακό και να επιβραβεύσει το καλό. Το τελικό έργο Του της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού γίνεται εξ ολοκλήρου για να εξαγνίσει τελείως όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια εντελώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο έργο Του. Είναι το τελικό στάδιο του συνολικού έργου διαχείρισής Του. Εάν ο Θεός δεν κατέστρεφε τους ασεβείς, αλλά τους άφηνε να παραμένουν, τότε ολόκληρη η ανθρωπότητα δεν θα μπορούσε ακόμα να εισέλθει στην ανάπαυση και ο Θεός δεν θα ήταν σε θέση να φέρει όλη την ανθρωπότητα σε μια καλύτερη βασιλεία. Αυτό το είδος εργασίας δεν θα ολοκληρωνόταν. Όταν τελειώσει το έργο Του, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα είναι εντελώς αγία. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί ο Θεός να ζήσει ειρηνικά σε ανάπαυση.

Οι άνθρωποι σήμερα δεν είναι σε θέση να αποχωριστούν όσα αφορούν τη σάρκα. Δεν μπορούν να εγκαταλείψουν την απόλαυση της σάρκας, ούτε μπορούν να εγκαταλείψουν τον κόσμο, τα χρήματα ή τη διεφθαρμένη διάθεσή τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι κυνηγούν τις επιδιώξεις τους με έναν επιφανειακό τρόπο. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους καθόλου· ακόμα περισσότερο, δεν φοβούνται τον Θεό. Δεν έχουν τον Θεό στις καρδιές τους και έτσι δεν μπορούν να αντιληφθούν όλα όσα κάνει ο Θεός και είναι ακόμη πιο αδύνατον να πιστέψουν τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα Του. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι της σάρκας· είναι πολύ βαθιά διεφθαρμένοι και στερούνται κάθε αλήθειας, επιπλέον δε, δεν πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό —δηλαδή, όποιος δεν πιστεύει το έργο και τον λόγο του ορατού Θεού και δεν πιστεύει στον ορατό Θεό, αλλά αντίθετα λατρεύει τον αόρατο Θεό στον ουρανό— δεν έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του. Είναι άνθρωποι που είναι ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της ανθρωπιάς και λογικής, πόσο μάλλον της αλήθειας. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ο ορατός και απτός Θεός δεν μπορεί να γίνει πιστευτός ακόμα, αλλά ο αόρατος και άυλος Θεός είναι ο πιο αξιόπιστος και δίνει μεγαλύτερη χαρά στην καρδιά τους. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η αλήθεια της πραγματικότητας, ούτε είναι η πραγματική ουσία της ζωής, πολύ λιγότερο δε, οι προθέσεις του Θεού. Αντιθέτως, επιδιώκουν τον ενθουσιασμό. Όποια από τα πράγματα είναι πιο ικανά να τους επιτρέψουν να επιτύχουν τις δικές τους επιθυμίες, είναι, χωρίς αμφιβολία, οι πεποιθήσεις και οι επιδιώξεις τους. Πιστεύουν μόνο στον Θεό για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους, όχι για να αναζητήσουν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πράττουν το κακό; Έχουν εξαιρετικά υψηλή αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύουν ότι ο Θεός στον ουρανό θα τους καταστρέψει, αυτούς τους «καλούς ανθρώπους». Αντ’ αυτού, πιστεύουν ότι ο Θεός θα τους επιτρέψει να παραμείνουν και, επιπλέον, θα τους ανταμείψει όμορφα, διότι έχουν κάνει πολλά πράγματα για τον Θεό και έχουν δείξει μεγάλη «πίστη» απέναντί Του. Αν επρόκειτο να ακολουθήσουν τον ορατό Θεό, αμέσως θα χτυπούσαν τον Θεό ή θα γίνονταν έξαλλοι μαζί Του μόλις οι επιθυμίες τους δεν ευοδώνονταν. Αυτοί είναι άθλιοι άνθρωποι που επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους· δεν είναι ακέραιοι άνθρωποι στην αναζήτηση της αλήθειας. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι οι λεγόμενοι διεφθαρμένοι άνθρωποι που ακολουθούν τον Χριστό. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν μπορούν να πιστέψουν την αλήθεια. Είναι ακόμα πιο αδύναμοι να αντιληφθούν τη μελλοντική έκβαση της ανθρωπότητας, επειδή δεν πιστεύουν σε οποιαδήποτε εργασία ή ομιλία του ορατού Θεού και δεν μπορούν να πιστέψουν στον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας. Επομένως, ακόμα κι αν ακολουθούν τον ορατό Θεό, εξακολουθούν να διαπράττουν το κακό και δεν αναζητούν την αλήθεια, ούτε κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτώ. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι θα καταστραφούν, είναι ακριβώς τα άτομα αυτά που όντως θα καταστραφούν. Όλοι πιστεύουν ότι είναι τόσο έξυπνοι και πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι αυτοί που κάνουν πράξη την αλήθεια. Θεωρούν ότι η κακή συμπεριφορά τους είναι η αλήθεια και έτσι, την εκτιμούν. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση· παίρνουν την αλήθεια ως δόγμα και τις κακές πράξεις τους ως αλήθειες, και τελικά μπορούν να μαζεύουν ό,τι έχουν σπείρει. Όσο πιο γεμάτοι αυτοπεποίθηση είναι οι άνθρωποι και όσο πιο αλαζονικοί, τόσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν την αλήθεια. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι πιστεύουν στον ουράνιο Θεό, τόσο περισσότερο αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα τιμωρηθούν. Πριν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το εάν κάθε άτομο θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί θα καθορίζεται ανάλογα με το αν αναζητά την αλήθεια, αν γνωρίζει τον Θεό, αν μπορεί να υπακούσει στον ορατό Θεό. Όσοι έχουν υπηρετήσει τον ορατό Θεό, αλλά ακόμα δεν Τον γνωρίζουν ή δεν Τον υπακούουν, στερούνται αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοποιοί και αναμφισβήτητα οι κακοποιοί θα τιμωρηθούν. Επιπλέον, θα τιμωρηθούν σύμφωνα με την κακή συμπεριφορά τους. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό κι Εκείνος είναι επίσης άξιος της υπακοής του ανθρώπου. Εκείνοι που πιστεύουν μόνο στον ασαφή και αόρατο Θεό είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Επιπλέον, δεν μπορούν να υπακούν στον Θεό. Αν αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να πιστέψουν στον ορατό Θεό, από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο Του της κατάκτησης και επίσης παραμένουν ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον ορατό ενσαρκωμένο Θεό, αυτοί, οι ασαφιστές, θα καταστραφούν χωρίς αμφιβολία. Είναι το ίδιο που συμβαίνει με όσους βρίσκονται μεταξύ σας —όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υπακοής στον ενσαρκωμένο Θεό, τελικά θα εξαλειφθεί και θα καταστραφεί, και ο καθένας που αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό και επίσης τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από τον ορατό Θεό, αλλά ακόμη επιζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, θα καταστραφεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορεί να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης, αφού τελειώσει το έργο του Θεού· Κανείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούν να παραμείνουν μέχρι την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η ανυπακοή στον Θεό και δεν έχουν τις παραμικρές προθέσεις να υπακούν τον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Είτε έχεις αλήθεια, είτε αντιστέκεσαι στον Θεό, αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία σου, όχι σύμφωνα με την εμφάνιση σου ή την περιστασιακή ομιλία και συμπεριφορά σου. Η ουσία κάθε ατόμου αποφασίζει αν θα καταστραφεί· αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά του και την επιδίωξη της αλήθειας. Μεταξύ των ανθρώπων που δουλεύουν όμοια και κάνουν παρόμοια εργασία, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και αλήθεια είναι οι άνθρωποι που μπορούν να παραμείνουν, αλλά εκείνοι των οποίων η ουσία είναι κακή και παρακούν τον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα καταστραφούν. Οποιοδήποτε από τα έργα ή τα λόγια του Θεού που απευθύνονται στον προορισμό της ανθρωπότητας, ασχολείται με την ανθρωπότητα με τον κατάλληλο τρόπο, σύμφωνα με την ουσία του καθενός· δεν θα υπάρξουν ατυχήματα και σίγουρα δεν θα υπάρξει το παραμικρό λάθος. Μόνο όταν ένα άτομο εκτελεί εργασία, θα αναμιχθεί το ανθρώπινο συναίσθημα ή η νόηση. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι το καταλληλότερο. Δεν θα φέρει, σε καμία περίπτωση, ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον οποιουδήποτε πλάσματος. Υπάρχουν τώρα πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να αντιληφθούν τον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας και οι οποίοι επίσης δεν πιστεύουν τα λόγια που τους απευθύνω· όλοι όσοι δεν πιστεύουν, μαζί με εκείνους που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι δαίμονες!

Αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι τώρα δύο διαφορετικοί τύποι ανθρώπων και είναι δύο τύποι ανθρώπων με δύο διαφορετικούς προορισμούς. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι οι άνθρωποι που ο Θεός θα σώσει. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα καταστραφούν. Ακόμη και οι ευσεβείς πιστοί ενός ασαφούς Θεού δεν είναι επίσης δαίμονες; Οι άνθρωποι που έχουν καλή συνείδηση, αλλά δεν αποδέχονται την αληθινή οδό, είναι δαίμονες· η ουσία τους είναι μια αντίσταση στον Θεό. Εκείνοι που δεν αποδέχονται την αληθινή οδό είναι εκείνοι που αντιστέκονται στον Θεό, κι ακόμη κι αν αυτοί οι άνθρωποι υπομείνουν πολλές κακουχίες, και πάλι θα καταστραφούν. Αυτοί που δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον κόσμο, που δεν μπορούν να αντέξουν να χωρίσουν με τους γονείς τους, που δεν μπορούν να αντέξουν να απαλλαγούν από τις σαρκικές απολαύσεις τους, είναι όλοι ανυπάκουοι στον Θεό και όλοι θα καταστραφούν. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός επομένως, θα καταστραφεί. Εκείνοι που πιστεύουν, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτοί που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό κι εκείνοι που δεν πιστεύουν καθόλου στην ύπαρξη του Θεού, θα καταστραφούν. Όποιος είναι σε θέση να παραμείνει, είναι ένα πρόσωπο που έχει υποστεί την πίκρα του ραφιναρίσματος και στέκεται σταθερό· αυτό είναι ένα πρόσωπο που έχει πραγματικά υποβληθεί σε δοκιμασίες. Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό, είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε μέσα ή έξω από αυτό το ρεύμα που δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό, είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι ανυπάκουοι στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που λένε προφορικά ότι πιστεύουν, ενώ στερούνται αλήθειας; Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι που επιδιώκουν μόνο την απόκτηση ευλογιών, αλλά δεν μπορούν να γίνονται μάρτυρες του Θεού; Εσύ μπορείς ακόμα να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους δαίμονες σήμερα και να δίνεις έμφαση στη συνείδηση και την αγάπη προς αυτούς· αυτό δεν θεωρείται ότι επεκτείνεις τις καλές προθέσεις σου στον Σατανά; Δεν θεωρείται συσχετισμός με δαίμονες; Αν σήμερα οι άνθρωποι εξακολουθούν να αδυνατούν να διακρίνουν το καλό από το κακό και τυφλά ακόμα εφαρμόζουν την αγάπη και τον οίκτο χωρίς καθόλου να ελπίζουν να αναζητήσουν το θέλημα του Θεού και δεν μπορούν με κανέναν τρόπο να έχουν την καρδιά του Θεού ως δική τους, η κατάληξή τους θα είναι ακόμα πιο καταστροφική. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό, είναι ένας εχθρός του Θεού. Αν δίνεις έμφαση στη συνείδηση και την αγάπη προς έναν εχθρό, δεν στερείσαι αίσθησης δικαιοσύνης; Εάν είσαι σε σύμπνοια με εκείνους τους οποίους απεχθάνομαι και με τους οποίους διαφωνώ, και ακόμα δίνεις έμφαση στην αγάπη ή σε προσωπικά συναισθήματα προς αυτούς, τότε δεν είσαι ανυπάκουος; Δεν αντιστέκεσαι σκόπιμα στον Θεό; Μήπως ένα άτομο σαν αυτό κατέχει την αλήθεια; Εάν οι άνθρωποι δίνουν έμφαση στη συνείδηση προς τους εχθρούς, στην αγάπη προς τους δαίμονες και στη συμπόνια προς τον Σατανά, δεν διακόπτουν σκόπιμα το έργο του Θεού; Αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν μόνο στον Ιησού και δεν πιστεύουν στον Θεό που ενσαρκώθηκε τις έσχατες μέρες, και όσοι προφορικά ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά πράττουν το κακό, είναι όλοι αντίχριστοι, πόσο μάλλον εκείνοι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Το πρότυπο με το οποίο ο άνθρωπος κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στη συμπεριφορά του. Αυτός του οποίου η συμπεριφορά είναι καλή είναι ένας δίκαιος άνθρωπος και αυτός, του οποίου η συμπεριφορά είναι αποτρόπαια είναι κακός. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στο αν η ουσία του υπακούει σε Αυτόν· κάποιος που υπακούει στον Θεό είναι ένας δίκαιος άνθρωπος, και κάποιος που δεν υπακούει στον Θεό είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν ο λόγος αυτού του ατόμου είναι σωστός ή λανθασμένος. Μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τον καλό λόγο για να αγοράσουν έναν καλό προορισμό. Οι άνθρωποι πιστεύουν ψευδώς ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση του ανθρώπου σύμφωνα με τη συμπεριφορά ή την ομιλία του και, γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι θα επιδιώξουν να το χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν προσωρινή χάρη μέσω της εξαπάτησης. Οι άνθρωποι που αργότερα θα επιβιώσουν ώς την ανάπαυση, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα της δοκιμασίας και θα έχουν επίσης γίνει μάρτυρες του Θεού· όλοι θα είναι άνθρωποι που έχουν κάνει το καθήκον τους και σκοπεύουν να υπακούσουν στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία να υπηρετήσουν για να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για την κατάταξη των αποτελεσμάτων όλων των ανθρώπων. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε σύμφωνα με τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι επιεικής προς όλη την κακή συμπεριφορά ενός ατόμου εξαιτίας της παρελθούσης υπηρεσίας του για τον Θεό, ούτε θα του χαριστεί στον θάνατο εξαιτίας μιας μοναδικής δαπάνης για τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν κάποιος μπορεί πραγματικά να κάνει το δικό του καθήκον, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστός στον Θεό και δεν αναζητά ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν τις ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να τις δουν, και τελικά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες του Θεού και ακόμα αδυνατούν να κάνουν το καθήκον τους όπως έπρεπε, αυτοί οι άνθρωποι που κάποτε πιστά παρείχαν υπηρεσία στον Θεό θα καταστραφούν. Εν ολίγοις, οι κακοί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης. Αφότου η ανθρωπότητα εισέλθει στη σωστή κατεύθυνση, οι άνθρωποι θα έχουν φυσιολογική ανθρώπινη ζωή. Όλοι θα κάνουν το δικό τους αντίστοιχο καθήκον και θα είναι απόλυτα πιστοί στον Θεό. Θα αποβάλλουν εντελώς την ανυπακοή τους και τη διεφθαρμένη διάθεσή τους και θα ζήσουν για τον Θεό και εξαιτίας του Θεού. Θα στερούνται ανυπακοής και αντίστασης. Θα είναι σε θέση να υπακούν πλήρως τον Θεό. Αυτή είναι η ζωή του Θεού και του ανθρώπου και η ζωή της βασιλείας, και είναι η ζωή της ανάπαυσης.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.