Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων (Δ') Μέρος πρώτο

Σήμερα, κοινωνούμε ένα ιδιαίτερο θέμα. Για καθέναν από σας, υπάρχουν μόνο δύο βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε, να νιώθετε και να κατανοείτε —και ποια είναι αυτά τα δύο πράγματα; Το πρώτο είναι η προσωπική είσοδος του ανθρώπου στη ζωή, και το δεύτερο αφορά τη γνώση σχετικά με τον Θεό. Πιστεύετε ότι τα όσα πρόσφατα κοινωνούσαμε σχετικά με τη γνώση για τον Θεό είναι εφικτά; Είναι δίκαιο να πούμε ότι είναι ανέφικτα για τους περισσότερους ανθρώπους. Αυτά τα λόγια μπορεί να μην σας πείθουν. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή όταν ακούγατε όσα έλεγα πρωτύτερα, ανεξάρτητα από το πώς τα έλεγα ή ποιες λέξεις χρησιμοποίησα, κυριολεκτικά και θεωρητικά γνωρίζατε τι έλεγα, αλλά ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζατε ήταν ότι εσείς δεν κατανοούσατε για ποιον λόγο τα είπα αυτά, για ποιον λόγο μίλησα για αυτά τα θέματα. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Επομένως, παρόλο που αυτά τα πράγματα που ακούσατε προστίθενται στις γνώσεις σας και εμπλουτίζουν την κατανόησή σας για τον Θεό και τα έργα Του, εσείς εξακολουθείτε να δυσκολεύεστε να γνωρίσετε τον Θεό. Αφού ακούσατε όσα είπα, οι περισσότεροι από εσάς δεν καταλαβαίνουν γιατί τα είπα αυτά και ποια σχέση έχουν με τη γνώση για τον Θεό. Τι σχέση έχει η αδυναμία σας να κατανοήσετε τη σχέση τους με τη γνώση για τον Θεό; Το έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό; Ίσως δεν το έχετε σκεφτεί. Ο λόγος που δεν καταλαβαίνετε αυτά τα πράγματα είναι επειδή η εμπειρία σας είναι υπερβολικά επιφανειακή. Αν οι γνώσεις και η εμπειρία των ανθρώπων σχετικά με τα λόγια του Θεού παραμείνουν σε ένα πολύ ρηχό επίπεδο, τότε το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης τους για τον Θεό θα είναι ασαφές και αφηρημένο —θα είναι στοιχειώδες, δογματικό και θεωρητικό. Θεωρητικά, φαίνεται ή ακούγεται λογικό και εύλογο, αλλά η γνώση για τον Θεό που προέρχεται από το στόμα των περισσότερων ανθρώπων είναι κενή. Και γιατί λέω ότι είναι κενή; Επειδή, στην πραγματικότητα, ενδόμυχα δεν έχεις ξεκαθαρίσει το αν τα λόγια σχετικά με το αν γνωρίζεις τον Θεό που προέρχονται από το στόμα σου είναι σωστά ή όχι, αν είναι ακριβή ή όχι. Επομένως, παρόλο που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει πολλές πληροφορίες και θέματα σχετικά με τη γνώση για τον Θεό, η γνώση τους για τον Θεό δεν έχει ακόμη ξεπεράσει τη θεωρία και το αόριστο και αφηρημένο δόγμα. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Το έχετε ποτέ σκεφτεί αυτό; Αν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να διακατέχεται από την πραγματικότητα; Εάν κάποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε αναμφισβήτητα δεν κατέχει την πραγματικότητα, επομένως δεν έχει απολύτως καμία γνώση ή εμπειρία των λόγων του Θεού. Και μπορούν αυτοί που δεν γνωρίζουν τα λόγια του Θεού να γνωρίζουν τον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Επομένως, οι περισσότεροι άνθρωποι λένε: «Πώς θα μπορούσε η γνώση για τον Θεό να είναι τόσο δύσκολη; Όταν μιλάω για τη γνώση περί του εαυτού μου μπορώ να μιλάω για ώρες, αλλά όταν πρόκειται για τη γνώση περί του Θεού, χάνω τα λόγια μου. Ακόμη και όταν μπορώ να πω λιγοστά λόγια, είναι βεβιασμένα και ακούγονται βαρετά —πολύ περισσότερο δε, ακούγονται περίεργα όταν ακούω τον εαυτό μου να τα λέει». Αυτή είναι η πηγή. Εάν νιώθεις ότι η γνώση για τον Θεό είναι υπερβολικά δύσκολη, ότι είναι πολύ επίπονη για εσένα, ότι δεν έχεις τίποτα να πεις —τίποτα πραγματικό να κοινωνήσεις και να παράσχεις στους άλλους και στον εαυτό σου— τότε αυτό αποδεικνύει ότι είσαι κάποιος που δεν έχει νιώσει τα λόγια του Θεού. Ποια είναι τα λόγια του Θεού; Δεν είναι άραγε τα λόγια του Θεού η έκφραση αυτού που έχει και είναι ο Θεός; Αν δεν έχεις νιώσει τα λόγια του Θεού, θα μπορούσες να έχεις κάποια γνώση για το τι έχει και είναι ο Θεός; Ασφαλώς και όχι. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα. Αν δεν έχεις εμπειρία όσον αφορά τα λόγια του Θεού, τότε δεν μπορείς να καταλάβεις το θέλημα του Θεού και δεν θα γνωρίζεις ποια είναι η διάθεσή Του, τι Του αρέσει, τι μισεί, ποιες είναι οι απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο, ποια είναι η στάση Του προς όσους είναι καλοί και προς όσους είναι κακοί —όλα αυτά θα είναι ασφαλώς συγκεχυμένα και ασαφή σ’ εσένα. Εάν πιστεύεις στον Θεό εν τω μέσω μιας τέτοιας ασάφειας, όταν λες ότι είσαι ένας από αυτούς που επιδιώκουν την αλήθεια και ακολουθούν τον Θεό, είναι αυτά τα λόγια ρεαλιστικά; Δεν είναι! Ας συνεχίσουμε λοιπόν να μιλάμε για τη γνώση περί του Θεού.

Είστε όλοι πρόθυμοι να ακούσετε το θέμα που θα κοινωνήσουμε σήμερα, σωστά; Το θέμα που κοινωνούμε σήμερα σχετίζεται επίσης με το θέμα «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων» για το οποίο μιλάμε τώρα τελευταία. Έχουμε μιλήσει εκτενώς για το πώς «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων», στόχος του οποίου ήταν να χρησιμοποιήσει διαφορετικά μέσα και προοπτικές για να ενημερώσει τους ανθρώπους πώς ο Θεός κυβερνάει επί των πάντων, με ποια μέσα κυβερνά επί των πάντων και με ποιες αρχές διαχειρίζεται τα πάντα, έτσι ώστε να υπάρχουν σε αυτόν τον πλανήτη που ο Θεός δημιούργησε. Μιλήσαμε επίσης εκτενώς για το πώς ο Θεός παρέχει για την ανθρωπότητα: με ποια μέσα ο Θεός παρέχει στην ανθρωπότητα, ποιο είδος περιβάλλοντος διαβίωσης παρέχει στην ανθρωπότητα και με ποια μέσα και ώθηση παρέχει ένα σταθερό περιβάλλον διαβίωσης στον άνθρωπο. Παρόλο που δεν μίλησα άμεσα για τη σχέση ανάμεσα στο κράτος του Θεού επί των πάντων, τη διοίκηση των πάντων και τη διαχείρισή Του, μίλησα έμμεσα σχετικά με το γιατί διοικεί τα πάντα κατ’ αυτόν τον τρόπο και γιατί παρέχει και θρέφει την ανθρωπότητα κατ’ αυτόν τον τρόπο —τα οποία όλα σχετίζονται με τη διαχείριση του Θεού. Το περιεχόμενο για το οποίο μιλήσαμε ήταν ευρύτατο: από το μακροσκοπικό περιβάλλον έως πολύ μικρότερα πράγματα, όπως οι βασικές ανάγκες και η διατροφή των ανθρώπων. Από το πώς ο Θεός κυβερνά επί των πάντων και τα κάνει να λειτουργούν με τάξη έως το σωστό και κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης που δημιούργησε για τους ανθρώπους κάθε φυλής και ούτω καθεξής. Όλο αυτό το ευρύ περιεχόμενο σχετίζεται με το πώς ο άνθρωπος ζει στη σάρκα. Τουτέστιν, όλα σχετίζονται με πράγματα του υλικού κόσμου που είναι ορατά με γυμνό μάτι και τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να αισθάνονται, για παράδειγμα, τα βουνά, τα ποτάμια, οι ωκεανοί, οι πεδιάδες… Αυτά είναι όλα όσα μπορείτε να δείτε και να αγγίξετε. Όταν μιλάω για τον αέρα και τη θερμοκρασία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αναπνοή σας για να αισθανθείτε άμεσα την ύπαρξη του αέρα και το σώμα σας για να νιώσετε εάν η θερμοκρασία είναι υψηλή ή χαμηλή. Τα δέντρα, το γρασίδι, τα πουλιά και τα θηρία στα δάση, όσα πετούν στον ουρανό και όσα περιδιαβαίνουν τη γη και τα διάφορα μικρά ζώα που βγαίνουν από τα λαγούμια, όλα αυτά μπορούν οι άνθρωποι να τα δουν ιδίοις όμμασι και να τα ακούσουν με τα ίδια τους τα αυτιά. Αν και το πεδίο αυτών των πραγμάτων είναι τεράστιο, μεταξύ των πάντων αντιπροσωπεύουν μόνο τον υλικό κόσμο. Τα υλικά πράγματα είναι όσα μπορούν να δουν και να αισθανθούν οι άνθρωποι, δηλαδή όταν τα αγγίζεις, θα τα αισθανθείς και όταν τα βλέπεις με τα μάτια σου, ο εγκέφαλός σου θα σου παρουσιάσει μια μορφή, μια εικόνα. Είναι πράγματα που είναι πραγματικά και υπαρκτά. Για σένα δεν είναι αφηρημένα, αλλά έχουν σχήμα. Μπορεί να είναι τετράγωνα ή στρογγυλά, ψηλά ή χαμηλά. Και το καθένα σου δίνει διαφορετική εντύπωση. Όλα αυτά αντιπροσωπεύουν το υλικό μέρος όλων των πραγμάτων. Οπότε τι περιλαμβάνουν «τα πάντα» στο «κράτος του Θεού επί των πάντων» στον Θεό; Δεν περιλαμβάνουν μόνο τα πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να δουν και να αγγίξουν, αλλά, επιπλέον, ό,τι είναι αόρατο και απροσπέλαστο. Αυτή είναι μια από τις πραγματικές έννοιες του κράτους του Θεού επί των πάντων. Ακόμα κι αν αυτά τα πράγματα είναι αόρατα και απροσπέλαστα για τους ανθρώπους, εφόσον μπορεί ο Θεός να τα παρατηρήσει με τα μάτια Του και βρίσκονται εντός του πεδίου της κυριαρχίας Του, υπάρχουν πραγματικά για τον Θεό. Παρόλο που για την ανθρωπότητα είναι αφηρημένα και αδιανόητα —και παρόλο που, επιπλέον, είναι αόρατα και απροσπέλαστα— για τον Θεό υπάρχουν πραγματικά και αληθινά. Αυτός είναι ο άλλος κόσμος όλων των πραγμάτων που ο Θεός κυβερνάει και είναι ένα άλλο μέρος του πεδίου όλων των πραγμάτων που κυβερνάει. Αυτό είναι το θέμα που κοινωνούμε σήμερα —πώς ο Θεός κυβερνά και διοικεί τον πνευματικό κόσμο. Δεδομένου ότι αυτό το θέμα καλύπτει τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός κυβερνά και διαχειρίζεται τα πάντα, σχετίζεται με τον κόσμο έξω από τον υλικό κόσμο —τον πνευματικό κόσμο— και γι’ αυτό είναι απόλυτα αναγκαίο να τον κατανοήσουμε. Μόνο αφού κοινωνήσουν και κατανοήσουν αυτό το περιεχόμενο μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν αληθινά την πραγματική έννοια της φράσης «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρόκειται να μιλήσουμε γι’ αυτό το θέμα. Και ο στόχος αυτού του θέματος είναι να συμπληρώσει την κεντρική ιδέα τού «ο Θεός κυβερνά επί των πάντων και ο Θεός διαχειρίζεται τα πάντα». Ίσως, όταν ακούτε αυτό το θέμα, μπορεί να σας φαίνεται περίεργο ή απίστευτο —αλλά ανεξάρτητα από το πώς νιώθετε, εφόσον ο πνευματικός κόσμος είναι ένα μέρος όλων των πραγμάτων που κυβερνώνται από τον Θεό, πρέπει να μάθετε κάτι γι’ αυτό το θέμα. Αφού γίνει αυτό, θα εκτιμήσετε, θα κατανοήσετε και θα γνωρίσετε σε μεγαλύτερο βάθος τη φράση «ο Θεός είναι η πηγή της ζωής των πάντων».

Πώς ο Θεός κυβερνά και διοικεί τον πνευματικό κόσμο

Όσον αφορά τον υλικό κόσμο, αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ορισμένα πράγματα ή φαινόμενα, μπορούν να αναζητήσουν τις σχετικές πληροφορίες, ειδάλλως μπορούν να χρησιμοποιήσουν διάφορους δίαυλους για να μάθουν τις καταβολές τους και την ιστορία πίσω από αυτές. Αλλά όταν πρόκειται για τον άλλο κόσμο για τον οποίο μιλάμε σήμερα —τον πνευματικό κόσμο που υπάρχει έξω από τον υλικό κόσμο— οι άνθρωποι δεν έχουν απολύτως κανένα μέσο ή δίαυλο να μάθουν κάτι γι’ αυτόν. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή, στον κόσμο των ανθρώπων, όλα όσα ανήκουν στον υλικό κόσμο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την υλική ύπαρξη του ανθρώπου και επειδή οι άνθρωποι νιώθουν ότι τα πάντα στον υλικό κόσμο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον υλικό τρόπο ζωής και την υλική ζωή τους, οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν μόνο ή βλέπουν τα υλικά πράγματα μπροστά στα μάτια τους, τα πράγματα που είναι ορατά σ’ αυτούς. Ωστόσο, όσον αφορά τον πνευματικό κόσμο —δηλαδή όλα όσα ανήκουν σ’ αυτόν τον άλλο κόσμο— δικαίως θα λέγαμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πιστεύουν. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι αόρατος σ’ αυτούς και πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να τον κατανοήσουν ή να μάθουν οτιδήποτε γι’ αυτόν, για να μην πούμε για το πώς αυτός ο πνευματικός κόσμος είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος από τον υλικό κόσμο. Για τον Θεό, είναι ανοιχτός, αλλά για την ανθρωπότητα είναι κρυμμένος και κλειστός, οπότε οι άνθρωποι δυσκολεύονται να βρουν έναν δίαυλο μέσω του οποίου να κατανοήσουν τις διάφορες πτυχές αυτού του κόσμου. Οι διάφορες πτυχές για τις οποίες θα μιλήσω σχετικά με τον πνευματικό κόσμο αφορούν μόνο τη διοίκηση και την κυριαρχία του Θεού. Δεν αποκαλύπτω μυστήρια ούτε σας λέω τα μυστικά που επιθυμείτε να ανακαλύψετε, διότι αυτό αφορά την κυριαρχία του Θεού, τη διοίκηση του Θεού και την παροχή του Θεού, και γι’ αυτό θα μιλήσω μόνο για όσα είναι ανάγκη να γνωρίζετε.

Πρώτον, επιτρέψτε Μου να σας κάνω μια ερώτηση: Στο μυαλό σας, τι είναι ο πνευματικός κόσμος; Σε γενικές γραμμές, είναι ένας κόσμος έξω από τον υλικό κόσμο, ο οποίος είναι αόρατος και απροσπέλαστος στους ανθρώπους. Εντούτοις, στη φαντασία σας, τι είδους κόσμος θα έπρεπε να είναι ο πνευματικός κόσμος; Ίσως, επειδή δεν είστε σε θέση να τον δείτε, είστε ανίκανοι να τον φανταστείτε. Όταν όμως ακούτε θρύλους γι’ αυτόν, θα εξακολουθείτε να σκέφτεστε, δεν θα είστε σε θέση να σταματήσετε. Και γιατί το λέω αυτό; Υπάρχει κάτι που συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους όταν είναι νέοι: Όταν κάποιος τους λέει μια τρομακτική ιστορία —για φαντάσματα, ψυχές— κατατρομάζουν. Και γιατί φοβούνται; Γιατί φαντάζονται αυτά τα πράγματα. Παρόλο που δεν μπορούν να τα δουν, αισθάνονται ότι είναι παντού μέσα στο δωμάτιό τους, ότι κρύβονται κάπου ή στα σκοτεινά, και φοβούνται τόσο πολύ που δεν τολμούν να κοιμηθούν. Ειδικά τη νύχτα, δεν τολμούν να μείνουν μόνοι τους στο δωμάτιο ούτε μόνοι στην αυλή. Αυτός είναι ο πνευματικός κόσμος της φαντασίας σας και είναι ένας κόσμος, τον οποίον οι άνθρωποι θεωρούν τρομακτικό. Στην πραγματικότητα, ο καθένας διαθέτει φαντασία, και ο καθένας μπορεί να νιώσει κάτι.

Ας ξεκινήσουμε με τον πνευματικό κόσμο. Τι είναι ο πνευματικός κόσμος; Επιτρέψτε Μου να σας δώσω μια σύντομη και απλή εξήγηση. Ο πνευματικός κόσμος είναι ένας σημαντικός τόπος, ο οποίος διαφέρει από τον υλικό κόσμο. Και γιατί λέω ότι αυτό είναι σημαντικό; Θα μιλήσουμε διεξοδικά γι’ αυτό. Η ύπαρξη του πνευματικού κόσμου συνδέεται άρρηκτα με τον υλικό κόσμο της ανθρωπότητας. Παίζει σημαντικό ρόλο στον κύκλο της ανθρώπινης ζωής και θανάτου στο κράτος του Θεού επί των πάντων. Αυτός είναι ο ρόλος του και ένας από τους λόγους για τους οποίους η ύπαρξή του είναι σημαντική. Επειδή είναι ένας τόπος που δεν είναι αισθητός στις πέντε αισθήσεις, κανείς δεν μπορεί να κρίνει με ακρίβεια εάν υπάρχει ή όχι. Τα συμβάντα του πνευματικού κόσμου συνδέονται στενά με την ύπαρξη της ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα ο τρόπος ζωής των ανθρώπων να επηρεάζεται επίσης έντονα από τον πνευματικό κόσμο. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία του Θεού; Ναι. Όταν το λέω αυτό, καταλαβαίνετε γιατί συζητώ αυτό το θέμα: Επειδή αφορά την κυριαρχία του Θεού και τη διοίκησή Του. Σε έναν τέτοιον κόσμο —που είναι αόρατος στους ανθρώπους— κάθε ουράνιο διάταγμα, διάταξη και διοικητικό σύστημα βρίσκεται πολύ ψηλότερα από τους νόμους και τα συστήματα κάθε χώρας του υλικού κόσμου και κανένα ον που ζει σ’ αυτόν τον κόσμο δεν θα τολμούσε να τα παραβιάσει ή να τα σφετεριστεί. Σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία και τη διοίκηση του Θεού; Σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν σαφή διοικητικά διατάγματα, σαφή ουράνια διατάγματα και σαφείς νόμοι. Σε διαφορετικά επίπεδα και σε διαφορετικές περιοχές, οι δικαστικοί επιμελητές επιτελούν το καθήκον τους και τηρούν τους κανόνες και τους κανονισμούς αυστηρά, διότι γνωρίζουν ποιες είναι οι συνέπειες της παραβίασης ενός ουράνιου διατάγματος, γνωρίζουν σαφώς τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός τιμωρεί το κακό και ανταμείβει το καλό, και πώς Αυτός διοικεί τα πάντα, πώς κυβερνά τα πάντα και, επιπλέον, βλέπουν με σαφήνεια πώς ο Θεός εκτελεί τα ουράνια διατάγματα και τους νόμους Του. Διαφέρουν αυτά από τον υλικό κόσμο στον οποίο κατοικεί η ανθρωπότητα; Διαφέρουν κατά πολύ. Πρόκειται για έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από τον υλικό κόσμο. Εφόσον υπάρχουν ουράνια διατάγματα και νόμοι, αφορούν την κυριαρχία, τη διοίκηση και, επιπλέον, τη διάθεση του Θεού και αυτό που έχει και είναι Αυτός. Εφόσον τα έχετε ακούσει αυτά, δεν νομίζετε ότι είναι άκρως αναγκαίο να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα; Δεν θέλετε να μάθετε τα κρυμμένα μυστικά; (Ναι, θέλουμε.) Αυτή είναι η έννοια του πνευματικού κόσμου. Αν και συνυπάρχει με τον υλικό κόσμο και ταυτόχρονα υπόκειται στη διοίκηση και την κυριαρχία του Θεού, η διοίκηση και η κυριαρχία του Θεού επί αυτού του κόσμου είναι πολύ αυστηρότερη από εκείνη του υλικού κόσμου. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τον τρόπο με τον οποίο ο πνευματικός κόσμος ευθύνεται για το έργο του κύκλου ζωής και θανάτου των ανθρώπων, διότι αυτό το έργο αποτελεί σημαντικό μέρος του έργου των όντων του πνευματικού κόσμου.

Στην ανθρωπότητα, κατηγοριοποιώ όλους τους ανθρώπους σε τρεις τύπους. Ο πρώτος τύπος είναι οι άπιστοι, οι οποίοι είναι όσοι δεν έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Αποκαλούνται άπιστοι. Η συντριπτική πλειονότητα των απίστων πιστεύει μόνο στο χρήμα. Οι άπιστοι επιδιώκουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα, είναι υλιστές και πιστεύουν μόνο στον υλικό κόσμο, όχι στον κύκλο ζωής και θανάτου, ή σε οποιεσδήποτε ιστορίες σχετικά με θεότητες και φαντάσματα. Τους κατατάσσω ως άπιστους, και αυτοί αποτελούν τον πρώτο τύπο. Ο δεύτερος τύπος είναι οι διάφοροι άνθρωποι της πίστης εκτός από τους άπιστους. Μεταξύ των ανθρώπων, διαχωρίζω αυτούς τους ανθρώπους της πίστης σε διάφορους σημαντικούς τύπους: ο πρώτος είναι οι εβραίοι, ο δεύτερος είναι οι καθολικοί, ο τρίτος είναι οι χριστιανοί, ο τέταρτος είναι οι μουσουλμάνοι και ο πέμπτος είναι οι βουδιστές —υπάρχουν πέντε τύποι. Αυτοί είναι οι διάφοροι τύποι ανθρώπων της πίστης. Ο τρίτος τύπος είναι όσοι πιστεύουν στον Θεό, ο οποίος σχετίζεται μ’ εσάς. Αυτοί οι πιστοί είναι όσοι ακολουθούν τον Θεό σήμερα. Αυτοί οι άνθρωποι διακρίνονται σε δύο τύπους: στον εκλεκτό λαό του Θεού και στους παρόχους υπηρεσιών. Η διάκριση μεταξύ αυτών των κύριων τύπων είναι σαφής. Έτσι τώρα, στο μυαλό σας είστε σε θέση να διακρίνετε σαφώς τους τύπους και την κατάταξη των ανθρώπων. Ο πρώτος είναι οι άπιστοι —έχω πει τι είναι οι άπιστοι. Λογίζονται όσοι πιστεύουν στον Γέροντα στον Ουρανό ως άπιστοι; Πολλοί άπιστοι πιστεύουν μόνο στον Γέροντα στον Ουρανό. Πιστεύουν ότι ο άνεμος, η βροχή και η βροντή ελέγχονται όλα από αυτόν τον Γέροντα στον Ουρανό, στον οποίο βασίζονται για τη σπορά των καλλιεργειών και τη συγκομιδή —εντούτοις, μόλις γίνεται αναφορά στην πίστη στον Θεό γίνονται απρόθυμοι. Μπορεί αυτό να ονομαστεί πίστη στον Θεό; Αυτοί οι άνθρωποι συμπεριλαμβάνονται στους άπιστους. Το καταλαβαίνετε αυτό, έτσι; Μη συγχέετε αυτές τις κατηγορίες. Ο δεύτερος τύπος είναι οι άνθρωποι της πίστης. Ο τρίτος τύπος είναι όσοι ακολουθούν τον Θεό σήμερα. Και γιατί έχω χωρίσει όλους τους ανθρώπους σε αυτούς τους τύπους; (Επειδή έχουν διαφορετικό προορισμό και τέλος.) Αυτή είναι η μία πτυχή. Επειδή, όταν αυτές οι διαφορετικές φυλές και τύποι ανθρώπων επιστρέψουν στον πνευματικό κόσμο, θα καταλάβουν διαφορετική θέση, θα υπόκεινται σε διαφορετικούς νόμους του κύκλου ζωής και θανάτου, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ταξινόμησα τους ανθρώπους σε αυτούς τους κύριους τύπους.

1. Ο κύκλος ζωής και θανάτου των άπιστων

Ας αρχίσουμε με τον κύκλο ζωής και θανάτου των άπιστων. Αφού πεθάνει κάποιος, τον παίρνει ένας δικαστικός επιμελητής από τον πνευματικό κόσμο. Και ποιο μέρος του παίρνει; Δεν παίρνει τη σάρκα του, αλλά την ψυχή του. Όταν φύγει η ψυχή του, φτάνει σε έναν τόπο που είναι πρακτορείο του πνευματικού κόσμου, το οποίο λαμβάνει ειδικά τις ψυχές των ανθρώπων που έχουν μόλις πεθάνει. (Σημείωση: Ο πρώτος τόπος στον οποίον πηγαίνει αφού πεθάνει κάποιος είναι άγνωστος στην ψυχή.) Όταν μεταφέρεται σ’ αυτόν τον τόπο, ένας αξιωματούχος πραγματοποιεί τους πρώτους ελέγχους, επιβεβαιώνοντας το όνομα, τη διεύθυνση και την ηλικία του. Ό,τι έκανε στη ζωή του, όλα όσα έκανε στη ζωή του καταγράφονται σε ένα βιβλίο και επαληθεύονται ως προς την ακρίβεια των στοιχείων. Αφού ελεγχθούν όλα, η συμπεριφορά και οι πράξεις του ατόμου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του καθορίζουν εάν θα τιμωρηθεί ή θα συνεχίσει να μετενσαρκώνεται ως άνθρωπος, το οποίο είναι το πρώτο στάδιο. Είναι το πρώτο στάδιο αυτό τρομακτικό; Δεν είναι υπερβολικά τρομακτικό, επειδή το μόνο πράγμα που έχει συμβεί είναι ότι το άτομο έφτασε σε ένα σκοτεινό και άγνωστο μέρος. Αυτό δεν είναι υπερβολικά τρομακτικό.

Στο δεύτερο στάδιο, αν το άτομο αυτό έχει κάνει πολλά κακά πράγματα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, αν έχει διαπράξει πολλές κακές πράξεις, τότε θα μεταφερθεί σε έναν τόπο τιμωρίας για να τιμωρηθεί. Αυτός θα είναι ο τόπος ειδικά για την τιμωρία των ανθρώπων. Οι λεπτομέρειες για το πώς τιμωρείται εξαρτώνται από τις αμαρτίες που διέπραξε και από το πόσες κακές πράξεις έκανε πριν πεθάνει —αυτή είναι η πρώτη κατάσταση που λαμβάνει χώρα στο δεύτερο στάδιο. Λόγω των πράξεων και του κακού που έκαναν πριν πεθάνουν, όταν μετενσαρκώνονται μετά την τιμωρία τους —όταν γεννιούνται και πάλι στον υλικό κόσμο— ορισμένοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να είναι άνθρωποι και κάποιοι θα γίνουν ζώα. Τουτέστιν, μετά την επιστροφή ενός ατόμου στον πνευματικό κόσμο, τιμωρείται λόγω του κακού που έχει διαπράξει. Επιπλέον, λόγω των κακών πράξεων που έχει κάνει, στην επόμενη μετενσάρκωσή του δεν γίνεται άνθρωπος αλλά ζώο. Το εύρος των ζώων που μπορεί να γίνει περιλαμβάνει αγελάδες, άλογα, χοίρους και σκύλους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να γίνουν πτηνά στον ουρανό, πάπιες ή χήνες… Αφού μετενσαρκωθούν ως ζώα, όταν πεθάνουν, επιστρέφουν στον πνευματικό κόσμο και, όπως και πριν, με βάση τη συμπεριφορά τους πριν πεθάνουν ο πνευματικός κόσμος θα αποφασίσει εάν θα μετενσαρκωθούν ή όχι ως άνθρωποι. Οι περισσότεροι άνθρωποι διαπράττουν πάρα πολύ κακό, οι αμαρτίες τους είναι πάρα πολύ σοβαρές, και έτσι όταν μετενσαρκωθούν γίνονται ζώα επτά έως δώδεκα φορές. Επτά έως δώδεκα φορές —είναι τρομακτικό αυτό; (Είναι τρομακτικό.) Τι σας τρομάζει; Το ότι ένα άτομο γίνεται ζώο, αυτό είναι τρομακτικό. Και για ένα άτομο, τι είναι πιο οδυνηρό όταν γίνει ζώο; Δεν διαθέτει γλωσσική ικανότητα, κάνει μόνο απλές σκέψεις, είναι μόνο σε θέση να κάνει τα πράγματα που κάνουν τα ζώα και να τρώει τα πράγματα που τρώνε τα ζώα, διαθέτει τον απλό τρόπο σκέψης και τη γλώσσα του σώματος ενός ζώου, δεν μπορεί να περπατάει σε όρθια στάση, δεν μπορεί να επικοινωνεί με τους ανθρώπους, και καμία συμπεριφορά και δραστηριότητα των ανθρώπων δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τα ζώα. Τουτέστιν, μεταξύ των πάντων, το να είναι κανείς ζώο τον καθιστά υποδεέστερο όλων των έμβιων όντων και είναι πολύ πιο επίπονο από το να είναι κανείς άνθρωπος. Αυτή είναι μια πτυχή της τιμωρίας του πνευματικού κόσμου για όσους έχουν κάνει πολύ κακό και έχουν διαπράξει μεγάλες αμαρτίες. Όσον αφορά την αυστηρότητα της τιμωρίας, αυτή καθορίζεται από το είδος του ζώου που γίνονται. Για παράδειγμα, είναι καλύτερο το να είναι κανείς χοίρος από το να είναι σκύλος; Μήπως ένας χοίρος ζει καλύτερα ή χειρότερα από έναν σκύλο; Χειρότερα, σωστά; Αν οι άνθρωποι γίνουν αγελάδες ή άλογα, θα ζουν καλύτερα ή χειρότερα από έναν χοίρο; (Καλύτερα.) Φαίνεται ότι, αν υπάρχει επιλογή, έχετε προτιμήσεις. Θα ζήσει πιο άνετα κανείς αν γίνει γάτα; Θα είναι πολύ πιο άνετα από το να γίνει άλογο ή αγελάδα. Αν είχατε επιλογή μεταξύ των ζώων, θα προτιμούσατε να γίνετε γάτα, και αυτό είναι πιο άνετο, επειδή θα μπορούσατε να τεμπελιάζετε και να κοιμάστε τον περισσότερο χρόνο σας. Το να γίνει κανείς αγελάδα ή άλογο είναι πιο επίπονο και έτσι, αν οι άνθρωποι μετενσαρκώνονται ως αγελάδες ή άλογα, πρέπει να δουλέψουν σκληρά —κάτι που φαίνεται ως σκληρή τιμωρία. Το να γίνει κανείς σκύλος είναι λίγο καλύτερο από αγελάδα ή άλογο, γιατί ο σκύλος έχει στενότερη σχέση με τον κύριό του. Επιπλέον, σήμερα, πολλοί άνθρωποι έχουν σκύλο και μετά από τρία ή πέντε χρόνια έχει μάθει να καταλαβαίνει πολλά από αυτά που λένε! Επειδή ο σκύλος μπορεί να καταλάβει πολλά από τα λόγια του κυρίου του, κατανοεί καλά τον κύριό του και μερικές φορές μπορεί να προσαρμοστεί στη διάθεση και τις απαιτήσεις του κυρίου του, επομένως ο κύριος συμπεριφέρεται καλύτερα στον σκύλο, και ο σκύλος τρώει και πίνει καλύτερα. Όταν δε, πονάει, τυγχάνει μεγαλύτερης φροντίδας —άρα δεν απολαμβάνει ο σκύλος μια ευτυχισμένη ζωή; Έτσι, το να είναι κανείς σκύλος είναι καλύτερο από αγελάδα ή άλογο. Όσον αφορά αυτό, η αυστηρότητα της τιμωρίας ενός ατόμου καθορίζει πόσες φορές μετενσαρκώνεται κάποιος ως ζώο και σε ποιο είδος ζώου μετενσαρκώνεται. Καταλαβαίνετε, σωστά;

Επειδή διέπραξαν τόσες πολλές αμαρτίες κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ορισμένοι άνθρωποι θα τιμωρηθούν μέσω της μετενσάρκωσής τους ως ζώα επτά έως δώδεκα φορές. Έχοντας τιμωρηθεί αρκετές φορές, όταν επιστρέφουν στον πνευματικό κόσμο μεταφέρονται κάπου αλλού. Οι διάφορες ψυχές σ’ αυτόν τον τόπο έχουν ήδη τιμωρηθεί και ανήκουν στον τύπο που ετοιμάζονται να μετενσαρκωθούν ως άνθρωποι. Αυτός ο τόπος κατηγοριοποιεί κάθε ψυχή σε έναν τύπο ανάλογα με το είδος της οικογένειας στην οποία θα γεννηθεί, το είδος του ρόλου που θα παίξει αφού έχει μετενσαρκωθεί και ούτω καθεξής. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι θα γίνουν τραγουδιστές όταν έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο, και έτσι τοποθετούνται ανάμεσα στους τραγουδιστές. Κάποιοι θα γίνουν επιχειρηματίες όταν έρχονται σ’ αυτόν τον κόσμο, και έτσι τοποθετούνται ανάμεσα στους επιχειρηματίες. Και αν κάποιος πρόκειται να γίνει επιστημονικός ερευνητής όταν γίνει άνθρωπος, τότε τοποθετείται μεταξύ των επιστημονικών ερευνητών. Αφού ταξινομηθούν, ο καθένας αποστέλλεται σύμφωνα με διαφορετικό χρόνο και καθορισμένη ημερομηνία, όπως ακριβώς οι άνθρωποι στέλνουν ηλεκτρονικά μηνύματα σήμερα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα ολοκληρωθεί ένας κύκλος ζωής και θανάτου. Από την ημέρα που ένας άνθρωπος φτάνει στον πνευματικό κόσμο μέχρι να τελειώσει η τιμωρία του, μπορεί να μετενσαρκωθεί ως ζώο πολλές φορές και έπειτα ετοιμάζεται να μετενσαρκωθεί ως άνθρωπος. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη διαδικασία.

Και όσοι έχουν ολοκληρώσει την τιμωρία τους, και δεν έχουν μετενσαρκωθεί ως ζώα, θα αποσταλούν γρήγορα στον υλικό κόσμο για να γίνουν άνθρωποι; Ή σε πόσον καιρό θα έρθουν μεταξύ των ανθρώπων; Ποια είναι η συχνότητα με την οποία αυτοί οι άνθρωποι γίνονται άνθρωποι;^[α] Υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί όσον αφορά αυτό. Όλα όσα συμβαίνουν στον πνευματικό κόσμο υπόκεινται στους κατάλληλους χρονικούς περιορισμούς και κανόνες —τα οποία, αν τα εξηγήσω με αριθμούς, θα καταλάβετε. Για όσους μετενσαρκώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα, όταν πεθαίνουν, προετοιμάζεται η αναγέννησή τους ως άνθρωποι. Το συντομότερο χρονικό διάστημα είναι τρεις ημέρες. Για κάποιους ανθρώπους είναι τρεις μήνες, για κάποιους είναι τρία χρόνια, για κάποιους είναι τριάντα χρόνια, για κάποιους είναι τριακόσια χρόνια, για κάποιους ίσως είναι και τρεις χιλιάδες χρόνια και ούτω καθεξής. Τι μπορούμε να πούμε γι’ αυτούς τους χρονικούς κανόνες, και ποιες είναι οι ιδιαιτερότητές τους; Η άφιξη της ψυχής στον υλικό κόσμο, τον κόσμο του ανθρώπου, βασίζεται στην ανάγκη: Σχετίζεται με τον ρόλο που η συγκεκριμένη ψυχή πρέπει να παίξει σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν οι άνθρωποι μετενσαρκώνονται ως συνηθισμένα άτομα, οι περισσότεροι από αυτούς μετενσαρκώνονται πολύ σύντομα, επειδή ο κόσμος του ανθρώπου έχει μεγάλη ανάγκη για αυτούς τους συνηθισμένους ανθρώπους, οπότε τρεις ημέρες αργότερα στέλνονται ξανά σε μια οικογένεια που είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που ήταν πριν πεθάνουν. Εντούτοις, υπάρχουν κάποιοι που παίζουν έναν ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτόν τον κόσμο. «Ιδιαίτερο» σημαίνει ότι δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση γι’ αυτούς τους ανθρώπους στον κόσμο του ανθρώπου. Δεν χρειάζονται πολλοί άνθρωποι για να παίξουν έναν τέτοιο ρόλο και έτσι μπορεί να περάσουν τριακόσια χρόνια πριν μετενσαρκωθούν.^[β] Τουτέστιν, αυτή η ψυχή θα έρθει μόνο μια φορά κάθε τριακόσια χρόνια ή ακόμα και κάθε τρεις χιλιάδες χρόνια. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή για τριακόσια χρόνια ή τρεις χιλιάδες χρόνια, ένας τέτοιος ρόλος δεν απαιτείται στον κόσμο του ανθρώπου και έτσι αυτός ο άνθρωπος κρατείται κάπου στον πνευματικό κόσμο. Πάρτε τον Κομφούκιο για παράδειγμα. Επηρέασε τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό σε βάθος. Η άφιξή του επηρέασε σε βάθος τον πολιτισμό, τη γνώση, την παράδοση και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Εντούτοις, ένα τέτοιο άτομο δεν χρειάζεται σε κάθε εποχή, κι έτσι έπρεπε να παραμείνει στον πνευματικό κόσμο, περιμένοντας εκεί για τριακόσια ή τρεις χιλιάδες χρόνια πριν μετενσαρκωθεί. Επειδή ο κόσμος του ανθρώπου δεν είχε ανάγκη από κάποιον σαν αυτόν, έπρεπε να περιμένει αδρανής, διότι υπήρχαν πολύ λίγοι ρόλοι σαν αυτόν, δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα που θα μπορούσε να κάνει και έτσι έπρεπε να παραμείνει κάπου στον πνευματικό κόσμο τον περισσότερο καιρό, σε αδράνεια, και να σταλεί όταν ο κόσμος του ανθρώπου τον είχε ανάγκη. Αυτοί είναι οι χρονικοί κανόνες του πνευματικού βασιλείου όσον αφορά τη συχνότητα με την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι μετενσαρκώνονται. Είτε πρόκειται για κάποιον συνηθισμένο ή ιδιαίτερο άνθρωπο, ο πνευματικός κόσμος έχει κατάλληλους κανόνες και ορθές πρακτικές για την επεξεργασία της μετενσάρκωσης των ανθρώπων, και αυτοί οι κανόνες και πρακτικές προέρχονται από τον Θεό, αποστέλλονται από τον Θεό και δεν καθορίζονται ούτε ελέγχονται από οποιονδήποτε δικαστικό επιμελητή ή ον στον πνευματικό κόσμο. Τώρα καταλαβαίνετε, σωστά;

Υποσημειώσεις:

α. Στο αρχικό κείμενο παραλείπεται η φράση «με την οποία αυτοί οι άνθρωποι γίνονται άνθρωποι».

β. Στο αρχικό κείμενο παραλείπεται η φράση «πριν μετενσαρκωθούν».