Η εξουσία του Θεού (Α') Συνέχεια από το πρώτο μέρος

Τώρα, ας αρχίσουμε να διαβάζουμε τις παρακάτω γραφές από τη Βίβλο.

1. Ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για τη δημιουργία των πάντων

Γέν. 1:3-5 Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φώς· και έγεινε φώς· και είδεν ο Θεός το φως ότι ήτο καλόν· και διεχώρισεν ο Θεός το φως από του σκότους· και εκάλεσεν ο Θεός το φως, Ημέραν· το δε σκότος εκάλεσε, Νύκτα. Και έγεινεν εσπέρα και έγεινε πρωΐ, ημέρα πρώτη.

Γέν. 1:6-7 Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων. Και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισε τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος από των υδάτων των επάνωθεν του στερεώματος. Και έγεινεν ούτω.

Γέν. 1:9-11 Και είπεν ο Θεός, Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά. Και έγεινεν ούτω. Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, γήν· και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε, Θαλάσσας· και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν. Και είπεν ο Θεός, Ας βλαστήση η γη χλωρόν χόρτον, χόρτον κάμνοντα σπόρον, και δένδρον κάρπιμον κάμνον καρπόν κατά το είδος αυτού, του οποίου το σπέρμα να ήναι εν αυτώ επί της γης. Και έγεινεν ούτω.

Γέν. 1:14-15 Και είπεν ο Θεός, Ας γείνωσι φωστήρες εν τω στερεώματι του ουρανού, διά να διαχωρίζωσι την ημέραν από της νυκτός· και ας ήναι διά σημεία και καιρούς και ημέρας και ενιαυτούς· και ας ήναι διά φωστήρας εν τω στερεώματι του ουρανού, διά να φέγγωσιν επί της γης. Και έγεινεν ούτω.

Γέν. 1:20-21 Και είπεν ο Θεός, Ας γεννήσωσι τα ύδατα εν αφθονία νηκτά έμψυχα και πετεινά ας πέτωνται επάνωθεν της γης κατά το στερέωμα του ουρανού. Και εποίησεν ο Θεός τα κήτη τα μεγάλα και παν έμψυχον κινούμενον, τα οποία εγέννησαν εν αφθονία τα ύδατα κατά το είδος αυτών, και παν πετεινόν πτερωτόν κατά το είδος αυτού. Και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν.

Γέν. 1:24-25 Και είπεν ο Θεός, Ας γεννήση η γη ζώα έμψυχα κατά το είδος αυτών, κτήνη και ερπετά και ζώα της γης κατά το είδος αυτών· και έγεινεν ούτω. Και έκαμεν ο Θεός τα ζώα της γης κατά το είδος αυτών, και τα κτήνη κατά το είδος αυτών, και παν ερπετόν της γης κατά το είδος αυτού. Και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν.

Την πρώτη μέρα, έγιναν η μέρα και η νύχτα για την ανθρωπότητα και αυτά κρατούν γερά χάρη στην εξουσία του Θεού

Ας δούμε τι λέει το πρώτο χωρίο: «Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φώς· και έγεινε φώς· και είδεν ο Θεός το φως ότι ήτο καλόν· και διεχώρισεν ο Θεός το φως από του σκότους· και εκάλεσεν ο Θεός το φως, Ημέραν· το δε σκότος εκάλεσε, Νύκτα. Και έγεινεν εσπέρα και έγεινε πρωΐ, ημέρα πρώτη» (Γέν. 1:3-5). Το χωρίο αυτό περιγράφει την πρώτη πράξη του Θεού στην αρχή της δημιουργίας και την πρώτη μέρα του Θεού στην οποία υπήρχε ένα απόγευμα και ένα πρωί. Αλλά ήταν μια εξαιρετική μέρα: ο Θεός άρχισε να ετοιμάζει το φως για όλα τα πράγματα και, επιπλέον, διαχώρισε το φως από το σκοτάδι. Εκείνη τη μέρα, ο Θεός άρχισε να μιλά και ο λόγος Του με τη εξουσία Του ήταν πλάι-πλάι. Η εξουσία Του άρχισε να ξεχωρίζει από όλα τα πράγματα και η δύναμή Του εξαπλώθηκε σε όλα τα πράγματα σαν αποτέλεσμα του λόγου Του. Από αυτή τη μέρα και μετά, δημιουργήθηκαν όλα τα πράγματα και κράτησαν γερά χάρη στον λόγο του Θεού, στην εξουσία του Θεού και στη δύναμη του Θεού και άρχισαν να λειτουργούν χάρη στον λόγο του Θεού, στην εξουσία του Θεού και στη δύναμη του Θεού. Όταν ο Θεός εκστόμισε τις λέξεις «Γενηθήτω φώς», έγινε φως. Ο Θεός δεν έκανε κάποιο εγχείρημα. Το φως γεννήθηκε από τον λόγο Του. Αυτό ήταν το φως, το οποίο ο Θεός ονόμασε μέρα και από αυτό εξαρτάται η ανθρώπινη ύπαρξη ακόμα και σήμερα. Επειδή το πρόσταξε ο Θεός, η υπόσταση και η αξία του δεν έχουν αλλάξει ποτέ και αυτό δεν εξαφανίστηκε ποτέ. Η ύπαρξή του αποδεικνύει την εξουσία και τη δύναμη του Θεού και διακηρύσσει την ύπαρξη του Δημιουργού, και επιβεβαιώνει ξανά και ξανά την ταυτότητα και τη θέση του Δημιουργού. Δεν είναι απροσδιόριστο, ούτε απατηλό, αλλά είναι ένα αληθινό φως, ορατό από τον άνθρωπο. Από τη στιγμή εκείνη και μετά, σ’ αυτόν τον άδειο κόσμο στον οποίο «η δε γη ήτο άμορφος και έρημος· και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου», παρήχθη το πρώτο υλικό αγαθό. Αυτό το πράγμα είναι αποτέλεσμα των λέξεων από το στόμα του Θεού και εμφανίστηκε στην πρώτη πράξη της δημιουργίας όλων των πραγμάτων από τη εξουσία και τον λόγο του Θεού. Λίγο μετά, ο Θεός πρόσταξε να ξεχωρίσει το φως από το σκοτάδι… Όλα άλλαξαν και ολοκληρώθηκαν χάρη στον λόγο του Θεού… Ο Θεός αποκάλεσε αυτό το φως «Μέρα» και το σκοτάδι «Νύχτα». Από τότε, το πρώτο απόγευμα και το πρώτο πρωινό δημιουργήθηκαν στον κόσμο που ο Θεός ήθελε να δημιουργήσει και ο Θεός είπε ότι αυτή ήταν η πρώτη μέρα. Αυτή η μέρα ήταν η πρώτη μέρα της δημιουργίας όλων των πραγμάτων από τον Δημιουργό, ήταν η αρχή της δημιουργίας όλων των δημιουργημάτων και η πρώτη φορά που φάνηκε η εξουσία και η δύναμη του Δημιουργού σ’ αυτόν τον κόσμο που Εκείνος δημιούργησε.

Μέσα από αυτές τις λέξεις, ο άνθρωπος μπορεί να δει την εξουσία του Θεού και την εξουσία του λόγου του Θεού και τη δύναμη του Θεού. Διότι μόνον ο Θεός μπορεί να έχει τέτοια δύναμη κι έτσι, μόνο ο Θεός έχει τέτοια εξουσία, κι επειδή μόνο ο Θεός έχει τέτοια εξουσία, μόνο ο Θεός έχει τέτοια δύναμη. Μπορεί ο οποιοσδήποτε άνθρωπος ή αντικείμενο να έχει τέτοια εξουσία και δύναμη σαν και αυτή; Υπάρχει μια απάντηση στην καρδιά σας; Εκτός από τον Θεό, υπάρχει κανένα δημιουργημένο ή μη δημιουργημένο ον που έχει τέτοια εξουσία; Έχετε ποτέ δει ανάλογο παράδειγμα σε κανένα άλλο βιβλίο ή δημοσίευση; Υπάρχει κάποια καταγραφή για κάποιον που να έχει δημιουργήσει τους ουρανούς και τη γη και όλα τα άλλα πράγματα; Δεν φαίνεται σε κανένα άλλο βιβλίο ή καταγραφή. Αυτά, βεβαίως, είναι τα μόνα αξιόπιστα και πανίσχυρα λόγια για την εκπληκτική δημιουργία του κόσμου από τον Θεό, που καταγράφονται στη Βίβλο, και αυτά τα λόγια αναφέρονται στη μοναδική εξουσία του Θεού και στη μοναδική ταυτότητα του Θεού. Μπορούμε να πούμε ότι αυτή η εξουσία και δύναμη συμβολίζουν τη μοναδική ταυτότητα του Θεού; Μπορούμε να πούμε ότι αυτά είναι γνωρίσματα του Θεού και μόνο του Θεού; Χωρίς αμφιβολία, μόνο ο ίδιος ο Θεός έχει τέτοια εξουσία και τόση δύναμη! Αυτή την εξουσία και τη δύναμη δεν μπορεί να έχει ούτε να αντικαταστήσει κανένα δημιουργημένο ή μη δημιουργημένο ον! Είναι αυτό ένα από τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Θεού του μοναδικού; Έχετε αυτή τη μαρτυρία; Αυτά τα λόγια, γρήγορα και ξεκάθαρα, επιτρέπουν στους ανθρώπους να κατανοήσουν το γεγονός ότι ο Θεός διαθέτει μοναδική εξουσία και μοναδική δύναμη και ότι Εκείνος διαθέτει υπέρτατη ταυτότητα και θέση. Από τις παραπάνω συναναστροφές, μπορείτε να πείτε ότι ο Θεός στον οποίο πιστεύετε είναι ο ίδιος ο Θεός ο μοναδικός;

Τη δεύτερη μέρα, με τη εξουσία του Θεού διευθετούνται τα ύδατα, δημιουργείται το στερέωμα και εμφανίζεται ένας χώρος για την πιο θεμελιώδη ανθρώπινη επιβίωση

Ας διαβάσουμε το δεύτερο χωρίο της Βίβλου: «Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων. Και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισε τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος από των υδάτων των επάνωθεν του στερεώματος. Και έγεινεν ούτω» (Γέν. 1:6-7). Τι αλλαγές συντελέστηκαν αφότου ο Θεός είπε «Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων, και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων»; Στις Γραφές λέει: «Και εποίησεν ο Θεός το στερέωμα, και διεχώρισε τα ύδατα τα υποκάτωθεν του στερεώματος από των υδάτων των επάνωθεν του στερεώματος». Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αφότου μίλησε ο Θεός και έπραξε αυτά; Την απάντηση θα τη βρούμε στο τελευταίο μέρος του χωρίου: «Και έγεινεν ούτω».

Αυτές οι δύο μικρές προτάσεις καταγράφουν ένα εκπληκτικό γεγονός και περιγράφουν μια εξαιρετική σκηνή —τη φοβερή διαδικασία κατά την οποία ο Θεός εξουσιάζει τα ύδατα και δημιουργεί ένα χώρο για να μπορεί να υπάρξει ο άνθρωπος…

Σ’ αυτή τη σκηνή, τα ύδατα και το στερέωμα εμφανίζονται μπροστά στα μάτια του Θεού σε μια στιγμή, και διαχωρίζονται με την εξουσία του λόγου του Θεού, διαχωρίζονται σε πάνω και σε κάτω, με τον τρόπο που υπέδειξε ο Θεός. Αυτό σημαίνει ότι το στερέωμα που δημιούργησε ο Θεός όχι μόνο κάλυψε τα κάτω ύδατα, αλλά και υποστήριξε τα ύδατα πάνω… Σε όλο αυτό, ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να γουρλώσει τα μάτια αποσβολωμένος και να του κοπεί η ανάσα από τον θαυμασμό και από τη μεγαλοσύνη της εξουσίας Του, στη θέα της σκηνής που ο Δημιουργός μετέφερε τα ύδατα και τα πρόσταξε και δημιούργησε το στερέωμα. Μέσα από τον λόγο του Θεού και τη δύναμη του Θεού και την εξουσία του Θεού, ο Θεός έκανε ακόμα ένα μεγάλο κατόρθωμα. Δεν είναι αυτό δείγμα της μεγαλοσύνης της εξουσίας του Δημιουργού; Ας χρησιμοποιήσουμε τις γραφές για να εξηγήσουμε τα έργα του Θεού: ο Θεός είπε τα λόγια Του και εξαιτίας αυτών των λόγων του Θεού δημιουργήθηκε ένα στερέωμα ανάμεσα στα ύδατα. Την ίδια στιγμή, στον χώρο συνέβη μια τεράστια αλλαγή εξαιτίας αυτών των λόγων του Θεού και δεν ήταν αυτή μια συνηθισμένη αλλαγή, αλλά ένα είδος αντικατάστασης από το τίποτα στο κάτι. Ήταν προϊόν της σκέψης του Δημιουργού και δημιουργήθηκε κάτι από το τίποτα μόνο και μόνο με τα λόγια που είπε ο Δημιουργός και, επιπλέον, αυτό από τότε και μετά θα υπήρχε και θα διαρκούσε για πάντα, για χάρη του Δημιουργού και θα μετακινείτο, θα άλλαζε ή θα ανανεωνόταν, σύμφωνα με τις σκέψεις του Δημιουργού. Αυτό το χωρίο περιγράφει τη δεύτερη πράξη του Δημιουργού, όταν Εκείνος δημιουργούσε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό ήταν μια ακόμα έκφραση της εξουσίας και της δύναμης του Δημιουργού και μια ακόμα πρωτοποριακή πρωτοβουλία του Δημιουργού. Αυτή η μέρα ήταν η δεύτερη μέρα που πέρασε ο Δημιουργός από την ίδρυση του κόσμου και ήταν μια ακόμη καταπληκτική μέρα για Εκείνον: Εκείνος περπατούσε μέσα στο φως, Εκείνος έφερε το στερέωμα, Εκείνος διευθέτησε και εξουσίασε τα ύδατα και οι πράξεις Του, η εξουσία Του και η δύναμή Του ήταν όλα ενεργά εκείνη την καινούργια μέρα…

Υπήρχε το στερέωμα ανάμεσα στα ύδατα πριν τον λόγο του Θεού; Βεβαίως και όχι! Και τι έγινε όταν ο Θεός είπε «Γενηθήτω στερέωμα αναμέσον των υδάτων»; Αυτά που ήθελε ο Θεός να γίνουν εμφανίστηκαν. Δημιουργήθηκε το στερέωμα ανάμεσα στα ύδατα και τα ύδατα διαχωρίστηκαν επειδή ο Θεός είπε «και ας διαχωρίζη ύδατα από υδάτων». Μ’ αυτόν τον τρόπο, μετά τα λόγια του Θεού, εμφανίστηκαν δύο νέα αντικείμενα, δύο πράγματα που μόλις δημιουργήθηκαν ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ως αποτέλεσμα της εξουσίας και της δύναμης του Θεού. Και πώς βλέπετε την εμφάνιση αυτών των δύο νέων πραγμάτων; Νιώθετε τη μεγαλοσύνη της δύναμης του Θεού; Νιώθετε τη μοναδική και εξαιρετική δύναμη του Δημιουργού; Η μεγαλοσύνη αυτής της δύναμης και της ισχύος είναι αποτέλεσμα της εξουσίας του Θεού, και αυτή η εξουσία είναι η εκπροσώπηση του ίδιου του Θεού και ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του ίδιου του Θεού.

Δεν σας έδωσε αυτή η παράγραφος μια ακόμη βαθιά αίσθηση της μοναδικότητας του Θεού; Αλλά αυτό δεν είναι ούτε κατά διάνοια αρκετό. Η εξουσία και η δύναμη του Θεού εκτείνονται ακόμα πιο πέρα. Η μοναδικότητά Του δεν οφείλεται μόνο στο ότι διαθέτει μια υπόσταση που δεν μοιάζει με κανενός άλλου δημιουργήματος, αλλά και στο ότι η εξουσία και η δύναμή Του είναι εξαιρετικές, χωρίς όριο, ξεπερνούν και ξεχωρίζουν απ’ όλα και, επιπλέον, επειδή η εξουσία Του και αυτό που έχει και είναι Αυτός μπορούν να δημιουργήσουν ζωή, να κάνουν θαύματα και να δημιουργούν κάθε εκπληκτικό και εξαιρετικό λεπτό και δευτερόλεπτο και, συγχρόνως, Εκείνος δύναται να κυβερνά τη ζωή που Εκείνος δημιουργεί και να κυριαρχεί πάνω στα θαύματα και σε κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο που Εκείνος δημιουργεί.

Την τρίτη ημέρα, ο λόγος του Θεού γεννά τη γη και τις θάλασσες και η εξουσία του Θεού κάνει τον κόσμο να ξεχειλίζει από ζωή

Κατόπιν, ας διαβάσουμε την πρώτη πρόταση στη Γένεση 1:9-11: «Και είπεν ο Θεός, Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά». Τι αλλαγές έγιναν αφού ο Θεός απλώς είπε: «Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά»; Και τι υπήρχε εκεί σε αυτόν τον χώρο εκτός από το φως και το στερέωμα; Στις Γραφές είναι γραμμένο: «Και εκάλεσεν ο Θεός την ξηράν, γην· και το σύναγμα των υδάτων εκάλεσε, Θαλάσσας· και είδεν ο Θεός ότι ήτο καλόν». Που σημαίνει, ότι σ’ αυτόν τον χώρο τώρα υπήρχαν ξηρά και θάλασσες και η ξηρά και οι θάλασσες είχαν ξεχωρίσει. Η εμφάνιση αυτών των νέων πραγμάτων ήταν αποτέλεσμα της εντολής από το στόμα του Θεού, «και έγεινεν ούτω». Μήπως η Γραφή περιγράφει τον Θεό να σπεύδει για να το κάνει αυτό; Μήπως Τον περιγράφει να εργάζεται σωματικά; Πώς λοιπόν το έκανε όλο αυτό ο Θεός; Πώς έκανε ο Θεός να γίνουν αυτά τα νέα πράγματα; Προφανώς ο Θεός χρησιμοποίησε λόγια για να το επιτύχει όλο αυτό, να το δημιουργήσει όλο αυτό.

Στα τρία παραπάνω εδάφια, έχουμε μάθει για την εμφάνιση τριών σπουδαίων γεγονότων. Αυτά τα τρία σπουδαία γεγονότα εμφανίστηκαν και δημιουργήθηκαν μέσω του λόγου του Θεού, και είναι εξαιτίας του λόγου Του ότι το ένα μετά το άλλο εμφανίστηκαν μπροστά στα μάτια του Θεού. Έτσι μπορούμε να δούμε ότι το «ο Θεός μιλά και αυτό θα πραγματοποιηθεί. Εκείνος διατάζει κι αυτό θα διαρκέσει για πάντα» δεν είναι κούφια λόγια. Αυτή η ουσία του Θεού επιβεβαιώνεται τη στιγμή που οι σκέψεις Του συλλαμβάνονται κι όταν ο Θεός ανοίγει το στόμα Του για να μιλήσει, η ουσία Του απεικονίζεται πλήρως.

Ας συνεχίσουμε με την τελευταία πρόταση αυτής της παραγράφου: «Και είπεν ο Θεός, Ας βλαστήση η γη χλωρόν χόρτον, χόρτον κάμνοντα σπόρον, και δένδρον κάρπιμον κάμνον καρπόν κατά το είδος αυτού, του οποίου το σπέρμα να ήναι εν αυτώ επί της γης. Και έγεινεν ούτω». Καθώς ο Θεός μιλούσε, όλα αυτά τα πράγματα άρχισαν να γίνονται με τη σκέψη και μόνο του Θεού και σε μια στιγμή, μια ποικιλία από λεπτεπίλεπτες μικρές μορφές ζωής έβγαλαν τα τρεμάμενα κεφαλάκια τους από το χώμα και πριν ακόμα τινάξουν τη σκόνη από πάνω τους, έγνεφαν ενθουσιωδώς χαιρετώντας το ένα το άλλο, κουνώντας τα κεφάλια τους και χαμογελώντας στον κόσμο. Ευχαρίστησαν τον Δημιουργό για τη ζωή που τους δόθηκε από Εκείνον κι ανήγγειλαν στον κόσμο ότι αυτά είναι μέρος όλων των πραγμάτων κι ότι το καθένα χωριστά θα αφιερώσει τη ζωή του στο να αναδεικνύει την εξουσία του Δημιουργού. Καθώς ο Θεός εκστόμιζε τα λόγια Του, η γη έγινε πλούσια και πράσινη, όλων των ειδών τα χορτάρια που μπορούσε να απολαύσει ο άνθρωπος φύτρωσαν στο χώμα και τα βουνά και οι πεδιάδες γέμισαν με δέντρα και δάση… Αυτός ο άγονος κόσμος, όπου δεν υπήρχε ίχνος ζωής, καλύφθηκε τάχιστα με μια αφθονία από χορτάρια, βότανα και δέντρα και ξεχείλισε από πρασινάδα… Η ευωδία από το χόρτο και το άρωμα από το χώμα σκόρπισαν στον αέρα και μια ποικιλία φυτών άρχισε να αναπνέει μαζί με τον αέρα που κυκλοφορούσε κι άρχισε η διαδικασία της ανάπτυξης. Την ίδια στιγμή, χάρη στον λόγο του Θεού και σαν απόρροια της σκέψης του Θεού, όλα τα φυτά ξεκίνησαν τη διαδικασία του αέναου κύκλου της ζωής όπου μεγαλώνουν, ανθίζουν, καρποφορούν και πολλαπλασιάζονται. Άρχισαν να ακολουθούν πιστά την αντίστοιχη για το καθένα διαδικασία ζωής κι άρχισαν να παίζουν τους αντίστοιχους ρόλους τους ανάμεσα σε όλα τα πράγματα… Όλα γεννήθηκαν κι έζησαν εξαιτίας του λόγου του Δημιουργού. Θα λάμβαναν αδιάκοπα τα εφόδια και τη θρέψη του Δημιουργού και θα επιβίωναν πάντα πεισματικά σε κάθε γωνιά της γης για να αναδεικνύουν την εξουσία και τη δύναμη του Δημιουργού και πάντα θα αναδείκνυαν τη δύναμη της ζωής που τους δόθηκε από τον Δημιουργό…

Η ζωή του Δημιουργού είναι εξαιρετική, οι σκέψεις Του είναι εξαιρετικές και η εξουσία Του είναι εξαιρετική κι έτσι, όταν εκστομιζόταν ο λόγος Του, το τελικό αποτέλεσμα ήταν «και έγεινεν ούτω». Σαφέστατα ο Θεός δεν χρειάζεται να δουλέψει με τα χέρια Του όταν ενεργεί. Απλώς χρησιμοποιεί τις σκέψεις Του για να διατάζει και τον λόγο Του για να δίνει εντολές και με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται τα πράγματα. Αυτήν την ημέρα, ο Θεός συγκέντρωσε όλα τα νερά μαζί σε ένα μέρος κι άφησε να εμφανιστεί η ξηρά, όπου μετά ο Θεός έκανε να βλαστήσει χόρτο από την ξηρά και εκεί αναπτύχτηκαν χορτάρια που έβγαλαν σπόρους και δέντρα που παρήγαγαν καρπούς κι ο Θεός τα κατέταξε το κάθε ένα κατά το είδος του και τα έκανε να έχουν το καθένα τον δικό του σπόρο. Όλο αυτό έγινε πραγματικότητα σύμφωνα με τις σκέψεις του Θεού και με τις εντολές των λόγων του Θεού και το καθένα εμφανίστηκε το ένα μετά το άλλο, σε αυτόν τον νέο κόσμο.

Πριν ακόμα ξεκινήσει το έργο Του, ο Θεός είχε ήδη σχηματίσει μια εικόνα του τι είχε πρόθεση να επιτύχει, στο μυαλό Του κι όταν ο Θεός ξεκίνησε να δημιουργεί αυτά τα πράγματα, που ήταν και η στιγμή που ο Θεός άνοιξε το στόμα Του να μιλήσει για το περιεχόμενο αυτής της εικόνας, άρχισαν να πραγματοποιούνται αλλαγές σε όλα τα πράγματα χάρη στην εξουσία και τη δύναμη του Θεού. Ανεξάρτητα με ποιον τρόπο ο Θεός το έκανε αυτό, ή με το πώς άσκησε την εξουσία Του, όλα επετεύχθησαν βήμα-βήμα, σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού και εξαιτίας του λόγου του Θεού και συντελέστηκαν βήμα-βήμα αλλαγές μεταξύ του ουρανού και της γης χάρη στον λόγο και στην εξουσία του Θεού. Όλες αυτές οι αλλαγές και τα συμβάντα ανέδειξαν την εξουσία του Δημιουργού και το πόσο εξαιρετική και σπουδαία είναι η δύναμη της ζωής του Δημιουργού. Οι σκέψεις Του δεν είναι απλές ιδέες ή μια κενή εικόνα, αλλά είναι μια εξουσία που εμπεριέχει ζωτικότητα και εξαιρετική ενέργεια και συνιστά τη δύναμη που κάνει όλα τα πράγματα να αλλάζουν, να συνέρχονται, να ανανεώνονται και να πεθαίνουν. Και για τον λόγο αυτόν, όλα τα πράγματα λειτουργούν χάρη στις σκέψεις Του και συγχρόνως επιτυγχάνονται χάρη στα λόγια που βγαίνουν από το στόμα Του…

Πριν εμφανιστούν όλα τα πράγματα, ο Θεός είχε προ πολλού εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στις σκέψεις Του κι ένας νέος κόσμος είχε δημιουργηθεί προ πολλού. Παρότι την τρίτη ημέρα εμφανίστηκαν όλων των ειδών τα φυτά στη γη, ο Θεός δεν είχε κανένα λόγο να σταματήσει τα βήματα της δημιουργίας Του αυτού του κόσμου. Ήταν στις προθέσεις Του να συνεχίσει να εκστομίζει τον λόγο Του, να συνεχίσει να πραγματοποιεί τη δημιουργία κάθε νέου πράγματος. Μιλούσε, έδινε τις εντολές Του, ασκούσε την εξουσία Του και αναδείκνυε τη δύναμή Του και προετοίμαζε όλα όσα είχε σχεδιάσει να προετοιμάσει για όλα τα πράγματα και το ανθρώπινο είδος που προτίθετο να δημιουργήσει…