Ο λόγος για τον οποίο όλοι σήμερα ζηλεύουν τον Ιώβ είναι ότι πίστευε αληθινά. Έχετε, όμως, συναναστραφεί μέχρι σήμερα σχετικά με τις λεπτομέρειες των εμπειριών του και τους λόγους για τους οποίους μπορούσε να μαρτυρήσει αληθινά; Πώς ήταν η καθημερινότητά του; Πώς συνδεόταν με τον Θεό στη ζωή του; Πώς, από κάθε του ενέργεια, βλέπει κανείς ότι αναζητούσε την αλήθεια, ότι υποτασσόταν στον Θεό, και αποδεχόταν τις ρυθμίσεις και τις ενορχηστρώσεις Του; Με αυτές τις ερωτήσεις δεν ανακαλύπτει κανείς τις λεπτομέρειες; (Ναι.) Αυτές οι ερωτήσεις αφορούν τις λεπτομέρειες της επιδίωξης της αλήθειας, μιας επιδίωξης που λείπει από τον σημερινό άνθρωπο. Είναι γνωστή μόνο η διάσημη ρήση του Ιώβ: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Όλοι μπορούν να απαγγείλουν αυτήν τη φράση, αλλά δεν τους είναι σαφές για ποιον ακριβώς λόγο μπορούσε ο Ιώβ να πει κάτι τέτοιο. Δεν κατέληξε εύκολα σε αυτήν τη διάσημη ρήση, παρά μόνο μετά από τις εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής. Με τις τόσες εμπειρίες του σε όλη του τη ζωή, έβλεπε τις ρυθμίσεις και τις ενορχηστρώσεις που έκανε η χείρα του Θεού, καθώς και τις πράξεις του Θεού σε πολλά πράγματα, και έβλεπε πως όλα αυτά τα πλούτη τού είχαν δοθεί από τον Θεό. Μια μέρα, όλα αυτά τα αγαθά εξαφανίστηκαν, κι εκείνος ήξερε ότι του τα είχε πάρει ο Θεός. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Ιώβ ήταν πως, ό,τι κι αν έπραττε ο Θεός, το όνομά Του έπρεπε να ευλογείται. Πώς κατέληξε, όμως, στο συγκεκριμένο συμπέρασμα; Δεν απαιτείται κάποια διαδικασία για να καταλήξει κανείς σ’ αυτό; Μέρος αυτής της διαδικασίας είναι το μονοπάτι που παίρνουν σήμερα οι άνθρωποι καθώς επιδιώκουν την αλήθεια, δηλαδή η μέθοδος με την οποία θα επιτύχουν αυτό το αποτέλεσμα και θα αποκτήσουν αυτά τα κέρδη. Αυτά τα κέρδη δεν αποκτώνται μέσα σε λίγες μέρες, ούτε και μέσα σε λίγα χρόνια· το ζήτημα αφορά κάθε πτυχή και κάθε λεπτομέρεια της ανθρώπινης ζωής.

Ο Ιώβ δεν πίστευε στον Θεό μόνο στα λόγια· ήταν πρότυπο και αντιπροσωπευτικό δείγμα ειλικρινούς πιστού. Προσευχόταν στον Θεό για το κάθε τι. Όταν γλεντούσαν τα παιδιά του και αυτό δεν του άρεσε, προσευχόταν στον Θεό και σε Αυτόν τα εμπιστευόταν. Και σίγουρα προσευχόταν συχνά σχετικά με την εκτροφή των ζώων του. Εμπιστευόταν τα πάντα στα χέρια του Θεού. Κι αν είχε φερθεί σαν άπιστος, και σχεδίαζε συνέχεια πώς θα εκθρέψει τα ζώα του με βάση την ανθρώπινη βούληση, προσπαθώντας μόνο με το μυαλό του και με τη φαντασία του να πετύχει τους στόχους που είχε θέσει; Τότε, παρ’ όλες τις αποτυχίες και τα εμπόδια που πιθανόν να βίωνε, θα έβλεπε τα χέρια του Θεού, την κυριαρχία Του και τις ρυθμίσεις Του; (Όχι.) Αν δεν προσευχόταν συχνά στον Θεό, δεν θα είχε βιώσει τις ευλογίες Του· θα ήταν συχνά αρνητικός και αδύναμος σαν συνηθισμένος πιστός, ενώ μπορεί και να είχε όρεξη να αντισταθεί. «Οι άνθρωποι λένε πάντα ότι ο Θεός υπάρχει. Εγώ πιστεύω στον Θεό, αλλά Εκείνος δεν με ευλογεί σύμφωνα με τα σχέδιά μου! Λατρεύω τον Θεό και προσφέρω θυσίες καθημερινά. Αν υπάρχει στ’ αλήθεια, θα έπρεπε να με ευλογεί περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσα ποτέ να ζητήσω ή να φανταστώ. Πώς γίνεται να μην έχω πετύχει ακόμα αυτόν τον σκοπό; Δεν μπορώ να καταλάβω αν υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός». Θα είχε σημειώσει πλάι στην ύπαρξη του Θεού ένα ερωτηματικό, και αυτό θα ήταν μια αρνητική συνέπεια. Πρώτα απ’ όλα, δεν θα είχε δει τη χείρα του Θεού ή την κυριαρχία Του και τις ρυθμίσεις Του. Επιπλέον, θα είχε εκφράσει παράπονα απέναντι στον Θεό και θα είχε εκδηλώσει παρανοήσεις, απέχθεια και επανάσταση εναντίον Του. Αν οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό τραβούν τον δρόμο τους, επιδιώκοντας συνεχώς ευλογίες, τότε άραγε θα μπορέσουν να πουν στο τέλος, σαν τον Ιώβ: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον»; Θα εκδηλωθεί μέσα τους τέτοια βιωματική γνώση; (Όχι.) Σίγουρα όχι. Γιατί όχι; Από πού προέρχεται αυτό το πρόβλημα; (Δεν πιστεύουν στην κυριαρχία του Θεού ούτε αναζητούν από τον Θεό· αντίθετα, λύνουν τα προβλήματά τους με ανθρώπινες μεθόδους.) Γιατί κάποιοι, αντί να βασίζονται στον Θεό για να πετύχουν τους σκοπούς τους, στύβουν το μυαλό τους να σκεφτούν ανθρώπινες μεθόδους; Όταν κάνουν σχέδια, αναζητούν τις επιθυμίες του Θεού; Πείτε μου αν υιοθετούν μια στάση υποταγής και λένε: «Δεν ξέρω τι θα κάνει ο Θεός. Θα κάνω πρώτα αυτό το σχέδιο, αυτόν τον υπολογισμό, αλλά δεν ξέρω αν με αυτό θα πετύχω τον σκοπό μου. Είναι απλώς ένα σχέδιο. Αν με βοηθήσει να εκπληρώσω τον σκοπό μου, τότε είναι ευλογία από τον Θεό. Αν όχι, τότε φταίει ότι εγώ ήμουν τυφλός· το σχέδιό μου δεν ήταν σύμφωνο με τις προθέσεις του Θεού». Έχουν οι άνθρωποι τέτοια στάση; (Όχι.) Επομένως, πώς προκύπτουν αυτές οι ενέργειες; Πρόκειται για ανθρώπινες φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, ανθρώπινες επιθυμίες, παράλογες απαιτήσεις που έχουν οι άνθρωποι από τον Θεό· προκύπτουν από διεφθαρμένες διαθέσεις. Αυτή είναι μία πτυχή. Επιπλέον, τέτοιοι άνθρωποι έχουν άραγε καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό; (Όχι.) Πώς βλέπετε ότι η καρδιά τους δεν υποτάσσεται στον Θεό; (Αισθάνονται την απόλυτη ανάγκη να πετύχουν τα σχέδιά τους.) Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι αλαζονεία και επανάσταση. Πιστεύουν ότι ο Θεός τούς ευλογεί, όταν όμως έχουν τις δικές τους επιθυμίες και τους δικούς τους υπολογισμούς, τότε βάζουν τον Θεό στην άκρη. Αυτή είναι αλαζονική διάθεση. Υποτάσσονται στον Θεό όταν Τον βάζουν στην άκρη; Όχι, και δεν Τον έχουν στην καρδιά τους. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός κυριαρχεί στα πράγματα και τα ρυθμίζει, και ακόμα λιγότερο τον τρόπο με τον οποίο Εκείνος θέλει να πράττει. Δεν λαμβάνουν υπόψη τους τέτοια θέματα. Και αυτό τι δείχνει; Δεν αναζητούν τίποτα, ούτε υποτάσσονται, ούτε και έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Πρώτα κάνουν τα σχέδιά τους και στη συνέχεια ενεργούν και δουλεύουν σκληρά σύμφωνα με αυτά, βασιζόμενοι σε ανθρώπινες μεθόδους, φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, χωρίς να σκέφτονται καθόλου τις προθέσεις του Θεού. Όταν κάποιος εκτρέφει ζώα, χρειάζεται τουλάχιστον να γνωρίζει μέσα στην καρδιά του ότι «ο άνθρωπος θα πρέπει να προσπαθήσει όσο περισσότερο μπορεί για να κάνει αυτό που πρέπει και για να υποταχθεί στο θέλημα του Ουρανού», δηλαδή με άλλα λόγια: «Θα εκπληρώσω την υποχρέωσή μου να ταΐζω τα ζώα, δεν θα αφήσω να τους λείψει η θρεπτική τροφή, να κρυώσουν, να πεινάσουν ή να αρρωστήσουν. Το πόσα θα γεννήσουν για του χρόνου βρίσκεται στα χέρια του Θεού· δεν το γνωρίζω, δεν απαιτώ συγκεκριμένο αριθμό και δεν πρόκειται να κάνω σχέδια. Όλα αυτά τα ζητήματα βρίσκονται στην κρίση του Θεού». Αν κανείς επιμένει να βασίζει τις ενέργειές του σε ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, η συμπεριφορά του δείχνει υποταγή στον Θεό; (Όχι.) Ποια από τις δύο αυτές ενέργειες προέρχεται από ανθρώπινη βούληση και ποια δείχνει υποταγή στον Θεό; (Η πρώτη προέρχεται από την ανθρώπινη βούληση και είναι ενέργεια δύσπιστου. Η δεύτερη προέρχεται από εκείνους που πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια.) Όλοι αυτοί πιστεύουν στον Θεό και κάνουν το ίδιο πράγμα, όμως διαφέρουν τα κίνητρα, η προέλευση και ο σκοπός των ενεργειών τους, όπως και οι αρχές τους. Επομένως, το μονοπάτι στο οποίο βρίσκονται οι άνθρωποι είναι ορατό. Δεν υπάρχει άραγε διαφορά; Η ουσία των δύσπιστων είναι ίδια με αυτή των απίστων. Από πού προέρχονται και σε τι αποσκοπούν οι ενέργειές τους; Όλα γίνονται για τα συμφέροντά τους, πρωταρχικό τους μέλημα είναι το κέρδος, κι έτσι για τις ενέργειές τους βασίζονται αποκλειστικά στη δική τους βούληση. Και γιατί λέω ότι βασίζονται στη δική τους βούληση; Κάνουν εντελώς δικά τους σχέδια μετά από σκληρή μελέτη. Δεν ενεργούν αυθόρμητα ούτε στα τυφλά· αντίθετα, έχουν προθέσεις και σκοπούς. Δεν λαμβάνουν υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Ενεργούν αποκλειστικά με βάση τις δικές τους αποφάσεις. Κανείς άλλος δεν κάνει σχέδια για λογαριασμό τους ούτε και τους αναγκάζει κανένας να ενεργούν με αυτόν τον τρόπο. Είναι αποφασισμένοι να ενεργούν σύμφωνα με το σχέδιό τους, κι έτσι βασίζονται στη δική τους βούληση. Έπειτα, πάλι σύμφωνα με το σχέδιό τους, στύβουν το μυαλό τους και αρχίζουν να ενεργούν, με κάθε κόστος, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους και να πετύχουν τους σκοπούς αυτού του σχεδίου. Καθώς ενεργούν, έχουν και την εξής ασαφή ιδέα: «Πιστεύω στον Θεό, άρα κι Εκείνος σίγουρα θα με ευλογήσει». Δεν είναι επαίσχυντο αυτό; Για ποιον λόγο να σε ευλογήσει ο Θεός; Πώς το ξέρεις ότι θα σε ευλογήσει; Θα κάνει ο Θεός κάποια ενέργεια επειδή εσύ είσαι αποφασισμένος; Μα δεν είναι παράλογη αυτή η ιδέα; Αν πιστεύεις ότι ο Θεός σίγουρα θα σε ευλογήσει, είναι ίδιο αυτό με την υποταγή στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού; (Όχι.) Αλλά πολλοί τα μπερδεύουν. Λένε: «Πιστεύω ότι ο Θεός θα με ευλογήσει, ότι θα προστατέψει όλα όσα έχω και ότι θα ικανοποιήσει την επιθυμία μου!» Θεωρούν ότι αυτή η συμπεριφορά δείχνει υποταγή στον Θεό. Δεν είναι λάθος κάτι τέτοιο; Όχι μόνο είναι λάθος, αλλά μάλιστα αποτελεί και επανάσταση και βλασφημία απέναντι στον Θεό. Το να πιστεύεις ότι ο Θεός θα σε ευλογήσει δεν σημαίνει ότι υποτάσσεσαι στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις Του· αυτά τα δύο είναι διαφορετικά. Αν λες κάτι τέτοιο, βρίσκεσαι υπό τον πλήρη έλεγχο της αλαζονικής σου φύσης και αυτή η δήλωση δεν συμβαδίζει με τις αλήθεια-αρχές.

Ποια είναι η ουσία της επαναστατικής συμπεριφοράς ενάντια στον Θεό που μόλις συναναστράφηκα σχετικά με αυτήν; Ερευνήστε τη ρίζα του ζητήματος. Όποιος έχει αυτήν τη συμπεριφορά κάνει πράξει την αλήθεια; Υποτάσσεται; Έχουν αυτοί οι άνθρωποι χώρο στην καρδιά τους για τον Θεό; Έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; (Όχι.) Όλοι λέτε πως όχι. Για να μιλήσουμε, λοιπόν, συγκεκριμένα, με ποιους τρόπους εκδηλώνονται όλα αυτά; Πρέπει να κάνετε τη σύγκριση με τον εαυτό σας και να μάθετε πώς να ερευνάτε τη ρίζα του ζητήματος. Αν γνωρίζεις πώς να ερευνάς την αιτία, γνωρίζεις και πώς να κρίνεις την κατάσταση που βιώνεις μέσα σου, και πώς να κρίνεις αν όλα αυτά που κάνεις πράξη συνάδουν ή δεν συνάδουν με τις αρχές, και αν κάνεις ή δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρώτον, όταν κάποιος κάνει σχέδια χωρίς να έχει αναζητήσει προηγουμένως την αλήθεια, δείχνει αυτό καμία υποταγή; (Όχι.) Αφού, λοιπόν, δεν υπάρχει υποταγή, πώς θα πρέπει να ασκείται κανείς ώστε να δείχνει υποταγή; (Θα πρέπει πρώτα να αναζητά τις επιθυμίες του Θεού.) Σε πολλά ζητήματα, ο Θεός δεν σου δείχνει ξεκάθαρα τις επιθυμίες Του, άρα πώς μπορείς να γνωρίζεις με βεβαιότητα ότι κάνεις πράξη την αλήθεια; (Για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα, πρέπει να βασιζόμαστε στην προσευχή στον Θεό.) Και αν προσευχηθείς μερικές φορές και πάλι δεν κατανοείς τις επιθυμίες του Θεού, τι κάνεις τότε; Μην ενεργείς στα τυφλά. Πρώτα, δες αν είναι ή δεν είναι απαραίτητο να ενεργήσεις με αυτόν τον τρόπο, αν αυτές οι ενέργειες είναι ή δεν είναι μέρος των ρυθμίσεων του Θεού, αν πληρούνται ή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που ισχύουν για να ενεργήσει κανείς με αυτόν τον τρόπο, και αν μπορείς ή δεν μπορείς να πετύχεις το σχέδιό σου. Αν δεν μπορείς, αλλά συνεχίζεις να πηγαίνεις βάσει αυτού του σχεδίου, δεν είναι παράλογες αυτές οι ενέργειες; Έχει ζωτική σημασία αν είναι ή δεν είναι ρεαλιστικά τα σχέδια και οι ιδέες σου. Σκέφτεσαι μέσα σου: «Πρώτα θα κάνω αυτό το σχέδιο και, αν με ευλογήσει ο Θεός, τότε ίσως να κερδίσω ακόμα περισσότερα!» Έχεις τυχοδιωκτική νοοτροπία, κι έπειτα βασίζεσαι στη δική σου βούληση και προσπαθείς να μένεις ακλόνητος· έχεις μεγάλες φιλοδοξίες και επιθυμίες, κι είσαι τόσο αλαζονικός όσο και βάρβαρος. Τα σχέδια και οι αποφάσεις των ανθρώπων περιέχουν πάντα αποκλίσεις, και δεν θα πρέπει να γίνονται πράξη. Μπορούν να είναι σωστά όταν εκείνοι δεν κατανοούν την αλήθεια ή τις προθέσεις του Θεού; Μπορούν να συνάδουν με τις προθέσεις του Θεού; Δεν είναι σίγουρο, επειδή υπάρχουν πολλά ζητήματα που δεν μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος και δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις σχετικά με αυτά· όλες οι αποφάσεις και όλα τα σχέδια των ανθρώπων είναι ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, υποθέσεις και κρίσεις. Όσοι δεν κατανοούν την αλήθεια δεν καταλαβαίνουν ότι τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού και ότι Αυτός τα ενορχηστρώνει και τα ρυθμίζει όλα. Πρέπει να βλέπεις τι κάνουν τα χέρια του Θεού, ποιες είναι οι προθέσεις Του και τι έργο κάνει στον άνθρωπο τη δεδομένη στιγμή. Αν τα σχέδια και οι αποφάσεις σου εναντιώνονται στο έργο που θέλει να εκτελέσει ο Θεός ή αντιτίθενται στις επιθυμίες του Θεού, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Είναι σίγουρο ότι τα σχέδιά σου θα αποτύχουν. Αυτό πρέπει να σε κάνει να καταλάβεις ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν σχέδια. Μόνο και μόνο το να κάνεις σχέδια είναι σφάλμα. Άρα, πώς θα πρέπει να ασκούνται σωστά οι άνθρωποι; Θα πρέπει να μάθουν να δέχονται τα πράγματα όπως έρχονται, να μην ενεργούν στα τυφλά και να μην κάνουν σχέδια πάνω σε πράγματα που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που δεν μπορείς να κατανοήσεις, και δεν ξέρεις τι προβλήματα θα μπορούσαν να προκύψουν στην πορεία. Τα σχέδια των ανθρώπων περιλαμβάνουν αυτές τις απροσδόκητες καταστάσεις; Όχι βέβαια· άρα, όλα τα σχέδια των ανθρώπων δεν είναι παρά ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, κενό γράμμα και ανεφάρμοστες πρακτικές. Τι πρέπει να κάνουν, λοιπόν, οι άνθρωποι; Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να έχουν καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και να μην κάνουν δικά τους σχέδια. Δεύτερον, πρέπει και να εκπληρώνουν τις ευθύνες και τα καθήκοντά τους χωρίς να γίνονται επιπόλαιοι. Όσο για τον αν μπορείς να πετύχεις όσα σχεδιάζεις και αποφασίζεις, αυτό βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Μπορεί να κάνεις λίγα σχέδια, αλλά ο Θεός να σου δίνει πολλά· μπορεί πάλι να κάνεις πολλά σχέδια, αλλά να μη λαμβάνεις και τόσα. Αφού βιώσεις πολλές τέτοιες παρόμοιες εμπειρίες, θα συνειδητοποιήσεις ότι τίποτα δεν αλλάζει επειδή το θέλει ή το σχεδιάζει ο άνθρωπος. Όλα εξαρτώνται από το πώς έχει ρυθμίσει ο Θεός κάθε ζήτημα και έχει κυριαρχία πάνω σ’ αυτό· τα πάντα βρίσκονται στα χέρια Του. Συγκεντρώνοντας συνεχώς εμπειρίες με αυτόν τον τρόπο, καταλήγει κανείς να συνειδητοποιήσει ότι ο Θεός είναι ο πραγματικός κυρίαρχος των πάντων. Αν επαληθεύσεις στην καρδιά σου το ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος των πάντων, τότε θα έχεις αποκτήσει την αλήθεια, που κερδίζεται μόνο μέσα από την εμπειρία. Κάποιες φορές μπορεί να έχεις κάποια καλά σχέδια, αλλά το απροσδόκητο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή· δεν μπορείς καν να φανταστείς τόσα μοναδικά ενδεχόμενα, που υπερβαίνουν από κάθε άποψη τις φαντασιοκοπίες και τα σχέδιά σου. Τόσα είναι τα ζητήματα που σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι πιάστηκες απροετοίμαστος, και δεν γνωρίζεις τι ψεγάδια έχει το σχέδιό σου, αν θα πετύχει ή θα αποτύχει, και τι μπορούν ή δεν μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι. Ασυνείδητα, αισθάνεσαι ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που ο άνθρωπος δεν μπορεί να προβλέψει και βρίσκονται εκτός των ορίων που έχουν τα σχέδια και οι φαντασιοκοπίες του. Κάτι τέτοιες στιγμές, σε ποιο συμπέρασμα καταλήγεις; (Ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος των πάντων.) Υπάρχει μια λεπτομέρεια στην κυριαρχία του Θεού επί των πάντων: Αν ο Θεός δεν σου δώσει κάτι, τότε όσο κι αν πασχίσεις, όσο κι αν κοπιάσεις ή αγωνιστείς, είναι ανώφελο. Αν σε ευλογήσει, τότε όλα βαίνουν ομαλά, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, και κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει. Συνειδητοποιείς ότι, σε αυτό το ζήτημα, ο Θεός θα πει την τελευταία λέξη, ότι ο Θεός βλέπει ξεκάθαρα όλα σου τα σχέδια και το ζήτημα είναι στα χέρια Του και μόνο. Με αυτήν την εμπειρία, η καρδιά σου θα αρχίσει ασυνείδητα να έχει τη σωστή εικόνα και γνώση της κυριαρχίας του Θεού. Ποια είναι αυτή η εικόνα και γνώση; Ότι ο Θεός είναι Αυτός που σου δίνει τα πάντα. Αν ο Θεός θέλει να τα πάρει πίσω, δεν έχει σημασία πόσο πολύ υποτάσσεσαι στον Θεό ή πόσο καλά Τον γνωρίζεις· αν θέλει να τα πάρει πίσω, αυτό θα κάνει. Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια Του, τα πάντα είναι προκαθορισμένα και ρυθμισμένα από Αυτόν. Εσύ δεν θα πρέπει να έχεις επιλογή. Σε αυτό το σημείο, θα έχουν ακόμα κυρίαρχη θέση στην καρδιά σου τα σχέδια, οι υπολογισμοί και οι προσωπικοί στόχοι σου; Όχι. Αυτά τα ανθρώπινα σχέδια και οι υπολογισμοί θα συρρικνωθούν κι εσύ ασυνείδητα θα τα εγκαταλείψεις. Με τι αντικαθίστανται αυτά; Το να βιώσεις την κυριαρχία του Θεού είναι σαν να βλέπεις την κυριαρχία του Θεού. Παρότι ο Θεός δεν λέει γιατί σου τα πήρε όλα αυτά, εσύ ασυνείδητα το κατανοείς. Όταν σε ευλογεί με κάτι, ας πούμε με μεγάλο πλούτο, δεν σου λέει γιατί το κάνει· νιώθεις όμως κάτι στην καρδιά σου και καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ευλογία από τον Θεό και όχι για κάτι που μπορεί να κερδίσει ένας άνθρωπος. Μια μέρα, θα χάσεις κάποια πράγματα, και τότε θα γνωρίζεις ξεκάθαρα βαθιά μέσα σου ότι αυτό προέρχεται από τον Θεό. Όταν τα καταλάβεις καλά όλα αυτά, δεν θα νιώσεις τότε ότι ο Θεός σε καθοδηγεί σε κάθε σου βήμα, κάθε μέρα της ζωής σου, κάθε χρόνο που περνάει; Καθώς ο Θεός σε καθοδηγεί, θα νιώσεις ασυνείδητα ότι Τον έχεις αντικρίσει κατά πρόσωπο, ότι αλληλεπιδράς μαζί Του κάθε μέρα, ότι κάθε μέρα αποκτάς καινούργια γνώση και κάθε χρονιά θερίζεις εξαιρετική σοδειά. Ασυνείδητα, θα καταλαβαίνεις όλο και πιο βαθιά την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού. Όταν η εμπειρία σου φτάνει σε αυτό το επίπεδο, δεν έχεις χώρο στην καρδιά σου για τον Θεό; Αν υπάρχει χώρος για τον Θεό στην καρδιά σου, τότε έχεις μια θεοφοβούμενη καρδιά· θα μπορούσε τότε, άραγε, οτιδήποτε άλλο, κάποια σκέψη ή θεωρία, να σε παραπλανήσει, να σε συγχύσει ή να σε κάνει να εγκαταλείψεις τον Θεό; Όχι, είναι αδύνατο. Μόνο αν έχεις αληθινή γνώση του Θεού, αν έχει ριζώσει η αλήθεια στην καρδιά σου, μπορεί ο Θεός να κατοικήσει στην καρδιά σου για πάντα. Αν δεν έχει ριζώσει στην καρδιά σου η αλήθεια, μπορεί άραγε να μείνει ο Θεός εκεί μέσα για πολύ; Σίγουρα όχι, επειδή τότε η καρδιά σου θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τον Θεό και να Τον προδώσει ανά πάσα στιγμή. Αν οι άνθρωποι αφήνουν πάντα τις φαντασιοκοπίες, τις αντιλήψεις, τα σχέδια, τους υπολογισμούς και τις επιθυμίες τους να κατευθύνουν τη ζωή τους, μπορούν να αποκτήσουν αυτήν τη γνώση του Θεού; (Όχι.) Επομένως, προκειμένου να πετύχεις την υποταγή στον Θεό όπως ο Ιώβ, πρέπει να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι εμπειρίας και άσκησης. Αν υπάρχουν αποκλίσεις στο μονοπάτι της άσκησής σου, τότε δεν έχει καμία σημασία πόσο μεγάλη είναι η πίστη ή η θέλησή σου· δεν έχει καμία σημασία πόσο μεγάλες είναι οι φιλοδοξίες σου. Σε πολλά από τα ζητήματα της ζωής, οι ανθρώπινες μέθοδοι άσκησης έχουν αποκλίσεις. Εξωτερικά, οι άνθρωποι δείχνουν ότι μπορούν να υποφέρουν πολλά και να πληρώσουν μεγάλο τίμημα, ότι έχουν αποφασιστικότητα και ότι η καρδιά τους είναι γεμάτη φωτιά. Γιατί όμως, μετά από αρκετές συσσωρευμένες εμπειρίες, στο τέλος δεν αποκτούν βιωματική γνώση της κυριαρχίας και των ρυθμίσεων του Θεού; Αυτό συμβαίνει επειδή οι μέθοδοι άσκησής τους έχουν αποκλίσεις, ενώ πάντα υπερισχύουν η υποκειμενική τους κατανόηση, οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες τους, καθώς και τα σχέδιά τους. Εφόσον υπερισχύουν αυτά, ο Θεός κρύβεται από τους ανθρώπους. Τα λόγια του Θεού λένε: «Εμφανίζομαι στην ιερή βασιλεία, και κρύβομαι από τη γη της βρομιάς». Σε τι αναφέρεται η φράση «γη της βρομιάς»; Αναφέρεται στις διάφορες επιθυμίες, τα σχέδια και τις αποφάσεις των ανθρώπων, ακόμα και στις καλές τους προθέσεις και τα κίνητρα που θεωρούν σωστά. Όλα αυτά δεν αφήνουν τον Θεό να εργαστεί πάνω σου και μοιάζουν με τοίχο μπροστά στο πρόσωπό σου, που σε αποκλείει εντελώς ώστε να μην μπορέσεις ποτέ να δεις ή να βιώσεις την κυριαρχία του Θεού. Αν δεν μπορείς να δεις ή να βιώσεις την κυριαρχία του Θεού, τότε μπορείς τελικά να τη γνωρίσεις; (Όχι.) Δεν θα καταφέρεις ποτέ να γνωρίσεις την κυριαρχία του Θεού.