Τι είναι η ζωή-είσοδος; Είναι αυτό που συμβαίνει όταν, αφού οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, καταφέρνουν να γνωρίσουν τον Θεό, να υποταχθούν σε Αυτόν, να αναλογιστούν και να γνωρίσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να τις αποβάλουν, οπότε είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια. Όταν κάποιος είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί αληθινά στον Θεό, έχει εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτοί που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι όσοι έχουν ζωή-είσοδο. Μόλις η αλήθεια γίνει η ζωή κάποιου, δεν περιορίζεται πλέον από κανένα άτομο, γεγονός ή πράγμα· είναι σε θέση να υποταχθεί αληθινά στον Θεό, να Τον αγαπήσει αληθινά, να Τον λατρέψει αληθινά. Αυτό σημαίνει να κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα και αληθινή μαρτυρία· αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα της ζωή-εισόδου. Εάν κάποιος πιστεύει στον Θεό πολλά χρόνια, εξακολουθεί όμως να ζει με σατανική διάθεση, ενεργώντας σύμφωνα με τις δικές του επιθυμίες, χωρίς να προσεύχεται ή να αναζητά την αλήθεια, πιστεύοντας για χρόνια χωρίς να αλλάξει έστω και λίγο και δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από έναν άπιστο, τότε ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει ζωή-είσοδο, δεν έχει αποκτήσει την αλήθεια, δεν έχει κερδίσει τη ζωή. Εάν δεν έχεις αποκτήσει την αλήθεια, τότε ζεις υπό την εξουσία του Σατανά. Δεν θα μπορούσες να υποταχθείς στον Θεό, να Τον αγαπήσεις, να κάνεις πράξη την αλήθεια ή να είσαι δυνατός, ακόμη κι αν το επιθυμούσες. Εάν δεν μπορείς να είσαι δυνατός, σε τι είδους κατάσταση θα παγιδευτείς; Δεν θα είσαι διαρκώς παγιδευμένος σε μια κατάσταση αρνητικότητας; Θα παρασύρεσαι διαρκώς από το περιβάλλον σου, φοβούμενος ότι θα αποκλειστείς, φοβούμενος τη δυσαρέσκεια του Θεού, φοβούμενος το ένα και το άλλο, κάνοντας παθητικά και απρόθυμα μέρος του καθήκοντός σου και προετοιμάζοντας μερικές καλές πράξεις. Βασικά, θα άγεσαι και θα φέρεσαι και θα είσαι σε πολύ μικρό ποσοστό ενεργητικός και δραστήριος, επομένως τα αποτελέσματα που θα έχεις στο καθήκον σου δεν θα είναι ικανοποιητικά. Οι άνθρωποι αυτού του είδους δεν μπορούν ποτέ να προσφέρουν την καρδιά τους στον Θεό, οπότε περιορίζονται και δεσμεύονται από πολλούς ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα και είναι διαρκώς παγιδευμένοι σε μια αρνητική κατάσταση. Εξαιτίας αυτού, ζουν μια πολύ κουραστική ζωή. Πονούν πολύ και δεν μπορούν να βρουν ελευθερία και απελευθέρωση. Μετά από λίγο, η δύναμη της θέλησής τους δεν μπορεί πλέον να τους συντηρήσει και ζουν κάθε μέρα μέσα σε μια σατανική διάθεση, ακριβώς όπως οι άπιστοι. Μπορεί αυτό το είδος πίστης στον Θεό να επιτρέψει σε κάποιον να επιτύχει τη σωτηρία; Κάποιοι λένε: «Είμαι ενθουσιώδης, είμαι πρόθυμος να κάνω πράγματα για τον Θεό. Είμαι νέος, έχω ενέργεια και αποφασιστικότητα και δεν φοβάμαι τις δυσκολίες». Χρησιμεύουν σε κάτι όλα αυτά; Όχι. Η ενέργειά σου είναι άχρηστη, όση κι αν έχεις. Πόσον καιρό μπορεί να κρατήσει ο άνθρωπος με το λίγο σθένος που έχει; Και πάλι συχνά θα σκοντάφτει και θα αποτυγχάνει, θα παραλύει όταν πέφτει σε αρνητικότητα. Δεν αρκεί να πιστεύεις στον Θεό εάν δεν κατανοείς την αλήθεια ή δεν έχεις αληθινή πίστη. Δεν ωφελεί να έχεις μόνο ενθουσιασμό ή ενέργεια. Δεν είναι η ζωή αυτά τα πράγματα, είναι μόνο ο στιγμιαίος ενθουσιασμός και το στιγμιαίο ενδιαφέρον κάποιου. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Είτε είναι άνδρες είτε γυναίκες, γέροι ή νέοι, όλοι έχουν σύντομες εκρήξεις ενέργειας, πρόσκαιρο ενθουσιασμό και περαστικές παρορμήσεις. Όλοι έχουν στιγμές που ξεσηκώνονται, που είναι ενθουσιώδεις, όμως αυτό είναι θάρρος που γεννιέται από παρορμητικότητα και δεν διαρκεί. Οι θεωρίες, τα ιδανικά και τα όνειρα των ανθρώπων καταρρέουν εν ριπή οφθαλμού και, χωρίς την αλήθεια, οι άνθρωποι δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί. Μπορεί κάποιος που ζει παρορμητικά να κάνει το καθήκον του καλά; Μπορεί να ικανοποιεί τον Θεό; (Όχι, δεν μπορεί.) Άρα, οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ζωή-είσοδο, πρέπει να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Υπάρχουν εκείνοι που λένε: «Γιατί είναι τόσο επίπονη η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα; Γιατί με δεσμεύουν τόσα κωλύματα; Τι θα πρέπει να κάνω;» Μπορούν οι άνθρωποι να βασιστούν στον εαυτό τους για να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα; Υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Έχω δύναμη θέλησης και αποφασιστικότητα. Δεν φοβάμαι τις δυσκολίες. Το έχω πάρει απόφαση. Θα ξεπεράσω κάθε εμπόδιο, θα αντιμετωπίσω αυτές τις προκλήσεις κατά μέτωπο. Δεν φοβάμαι τίποτα. Όσο δύσκολο κι αν είναι, θα επιμείνω μέχρι τέλους!» Είναι χρήσιμο αυτό; Μπορεί στην πραγματικότητα να κρατηθούν από αυτό για λίγο, όμως οι πρακτικές τους δυσκολίες θα παραμείνουν και η διεφθαρμένη τους διάθεση θα συνεχίσει να είναι ριζωμένη μέσα τους και δεν θα έχει αλλάξει. Εάν επιμείνεις να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι τέλους, αλλά δεν έχεις αλλάξει τη ζωή-διάθεσή σου ούτε έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, μπορείς να κερδίσεις την έγκριση του Θεού; Εξακολουθείς να μην μπορείς. Η πίστη στον Θεό δεν είναι ζήτημα του αν μπορείς να επιμείνεις μέχρι τέλους ή όχι. Το βασικό είναι αν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια, τη ζωή και την έγκριση του Θεού ή όχι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Εάν κάποιος δεν μπορεί να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, εάν δεν μπορεί να κάνει την αλήθεια ζωή του, πόσο θα κρατήσει η έκρηξη του ενθουσιασμού και της ζωντάνιας του; Όχι πολύ. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοούν την αλήθεια, να χρησιμοποιούν την αλήθεια αντί για εκρήξεις ενθουσιασμού. Όταν κάποιος έχει διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του και κατέχει την πίστη και τις αρχές που απαιτούνται για να κάνει πράξη την αλήθεια, είναι σε θέση να επιμείνει αταλάντευτα και να συνεχίσει να προσπαθεί παρ’ όλες τις αναποδιές. Ό,τι περιβάλλοντα, εμπόδια ή και πειρασμούς κι αν συναντά, βασίζεται πάντοτε στον Θεό και στηρίζεται σε Εκείνον για να θριαμβεύσει επί του Σατανά. Για να επιτύχεις αυτό το αποτέλεσμα, πρέπει να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού, να Του μιλάς από τα βάθη της ψυχής σου, να Του λες για τις δυσκολίες σου καθώς προσεύχεσαι και να Του μιλάς με ειλικρίνεια. Επίσης, καθώς εκτελείς το καθήκον σου στην καθημερινότητα και στην πραγματική σου ζωή, πρέπει να αναζητάς το πώς να ενεργείς ώστε να κάνεις πράξη την αλήθεια. Πρέπει να αναζητάς και να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια, που έχουν την ικανότητα να καταλάβουν την αλήθεια και, χάρη σε αυτό, να αποκτήσεις λίγη διαφώτιση και διάπλαση και να βρεις ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν λύνεται το πρόβλημά σου; Εάν είσαι διαρκώς συγκρατημένος και δεν συναναστρέφεσαι, αναλογιζόμενος: «Ίσως μια μέρα το ανάστημά μου μεγαλώσει και κατανοήσω την αλήθεια με φυσικό τρόπο, οπότε δεν χρειάζεται να ασχολούμαι με αυτό τώρα» —αυτό το είδος σκέψης είναι ασαφές, μη ρεαλιστικό και πιθανό να προκαλέσει καθυστερήσεις. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί με την αναζήτηση και τη συναναστροφή ανθρώπων που κατανοούν την αλήθεια. Εάν διαθέτεις ικανότητα κατανόησης, τότε μπορείς κι εσύ να επιλύσεις το πρόβλημα, διαβάζοντας τα λόγια του Θεού. Γιατί δεν παίρνεις σοβαρά την επίλυση αυτού του προβλήματος; Εάν δεν αναζητάς την αλήθεια για να το επιλύσεις, θα εξαφανιστεί το πρόβλημα από μόνο του; Αυτή είναι μια ανόητη σκέψη.

Όταν σας συμβαίνουν πράγματα τώρα, είστε σε θέση να αναζητήσετε την αλήθεια; Έχετε μάθει πώς να αναζητάτε την αλήθεια; Εκτός από το να κατέχετε κάποιες αρχές στον επαγγελματικό σας τομέα, είστε σε θέση να αναζητήσετε την αλήθεια όσον αφορά την προσωπική σας ζωή-είσοδο, να βελτιώσετε τις διάφορες καταστάσεις σας και να αλλάξετε τη διεφθαρμένη διάθεσή σας; Εάν εξακολουθείς να διαμαρτύρεσαι όταν σε κλαδεύουν επειδή έκανες κάτι που παραβιάζει τις αρχές, εάν εξακολουθείς να αισθάνεσαι περιορισμένος επειδή σε κλάδεψαν και αν φτάνεις στο σημείο να τα παρατάς, νομίζοντας ότι θα αποκλειστείς, γίνεσαι αρνητικός και τεμπελιάζεις, τότε η σατανική σου διάθεση δεν είναι τόσο σοβαρή ώστε να σε πνίγει; Όσον αφορά την κατανόηση της αλήθειας, οι δυσκολίες των ανθρώπων είναι πάρα πολλές και μεγάλες. Όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα, αναδύεται πολύ γρήγορα και για πάρα πολύ καιρό το αρνητικό τους κομμάτι και κάνουν πράξη την αλήθεια πολύ αργά και πολύ λίγο. Όταν οι άνθρωποι συναντούν ορισμένα περιβάλλοντα, παρατηρούν ορισμένα βλέμματα των άλλων, ακούν συγκεκριμένα λόγια ή ανακαλύπτουν ορισμένα είδη πληροφοριών, προκύπτουν αρνητικά πράγματα μέσα τους, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου. Πρόκειται για φυσικές αποκαλύψεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο της αλήθειας μέσα στην ανθρώπινη ζωή. Τα πράγματα αποκαλύπτουν με τρόπο φυσικό και πηγαίο οι άνθρωποι, είτε τα σκέφτεσαι στο κεφάλι σου, είτε τα λες με το στόμα σου, είτε είναι κάτι που σκοπεύεις ή σχεδιάζεις να κάνεις, εκούσια ή ακούσια —όλα αυτά τα πράγματα σχετίζονται με τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Από πού αποκαλύπτονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων; Μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα ότι αποκαλύπτονται από τη σατανική τους φύση· αυτή είναι η πηγή. Λαμβάνοντας υπόψη τα διεφθαρμένα πράγματα που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι, είναι σαφές ότι δεν κατέχουν καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα και δεν διαθέτουν σε κανένα βαθμό ούτε κανονική ανθρώπινη φύση ούτε κανονική λογική. Αυτήν τη στιγμή, μπορείτε να αναλύσετε τον εαυτό σας. Εάν δώσετε προσοχή και εστιάσετε στην αυτοκριτική, μπορείτε να διαπιστώσετε εάν οι προθέσεις, οι σκέψεις και οι απόψεις σας είναι σωστές ή όχι και εάν συνάδουν με την αλήθεια ή όχι. Σε γενικές γραμμές, θα είστε σε θέση να τα διακρίνετε λίγο αυτά και να τα κατανοείτε. Άρα, αφού τελικά κατανοήσετε αυτά τα θέματα, θα είστε σε θέση να αναζητήσετε την αλήθεια για να βρείτε μια λύση; Ή θα τα αφήσετε να εξελιχθούν μόνα τους, λέγοντας μέσα σας: «Θέλω να σκέφτομαι έτσι, γιατί με ωφελεί. Οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να παρεμβαίνουν. Εάν δεν λέω αυτά τα πράγματα μεγαλόφωνα ούτε τα πράττω, αν απλώς τα σκέφτομαι, δεν είναι εντάξει;» Δεν υπάρχουν κάποιοι που το κάνουν αυτό; Και τι εκδηλώνει αυτό; Γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι το να σκέφτονται έτσι είναι λάθος, όμως δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν παραμερίζουν τις σκέψεις αυτές ούτε επαναστατούν εναντίον τους. Εμμένουν σ’ αυτόν τον τρόπο σκέψης και δράσης, χωρίς να ανησυχούν καθόλου. Οι άνθρωποι αυτοί δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν μπορούν να παραμείνουν σταθεροί.

Κάποιοι δεν εκτελούν καθήκοντα και κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι, ως πιστοί στον Θεό, αρκεί απλώς να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, να ζουν μια εκκλησιαστική ζωή και να μην κάνουν συνήθως άσχημα πράγματα ή άσωτη ζωή όπως οι άπιστοι. Θεωρούν ότι ίσως στο τέλος λάβουν κάποιες ευλογίες και μπορέσουν να επιβιώσουν. Κάποιοι εξαρτώνται από αυτό το είδος ευσεβούς πόθου στην πίστη τους στον Θεό. Επιφανειακά, δεν διαπράττουν σοβαρά λάθη, όμως δεν έχουν καθόλου ζωή-είσοδο ούτε έχουν αποκτήσει καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα. Τη στιγμή που κάποιος ασχολείται σοβαρά μαζί τους, συνειδητοποιούν ότι είναι γεμάτοι προβλήματα και ελαττώματα, οπότε γίνονται αρνητικοί, λέγοντας μέσα τους: «Τελείωσαν όλα, έτσι δεν είναι; Πιστεύω χρόνια στον Θεό και δεν έχω κερδίσει τίποτα από αυτό. Φαίνεται ότι η πίστη στον Θεό πραγματικά δεν είναι εύκολη!» Ψυχραίνονται και δεν είναι πλέον πρόθυμοι να αγωνιστούν για την αλήθεια. Μετά από λίγο, αισθάνονται κενοί και νιώθουν ότι πρέπει να επιδιώξουν την αλήθεια για να έχουν ελπίδα. Όταν αρχίζουν να κάνουν το καθήκον τους και οι άνθρωποι τους παίρνουν και πάλι στα σοβαρά, τελικά σκέφτονται ως εξής: «Οι άνθρωποι πρέπει να κατέχουν την αλήθεια, διαφορετικά είναι πολύ εύκολο να κάνουν λάθη. Εάν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, θα διαπράττουν διαρκώς παραβάσεις και θα κλαδεύονται. Εάν βασίζονται στον ενθουσιασμό τους για να κάνουν πράγματα, και πάλι θα κλαδεύονται. Πρέπει να είμαι προσεκτικός σε όλα. Δεν πρέπει επ’ ουδενί να μιλάω ή να ενεργώ απερίσκεπτα. Δεν θα πρέπει να χώνω τη μύτη μου εδώ κι εκεί. Καλύτερα να είσαι δειλός παρά να ξεχωρίζεις». Πιστεύουν ότι η άσκηση κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι ορθότατη, ότι κανείς δεν μπορεί να επισημάνει λάθη σε αυτή, παραβλέπουν όμως το πλέον κρίσιμο σημείο, που είναι ότι οφείλουν να επιδιώκουν την αλήθεια. Δεν επιδιώκουν την αλήθεια ούτε την προσωπική τους ζωή-είσοδο, και αυτό είναι το μοιραίο ελάττωμά τους. Όταν κάνουν το καθήκον τους, είναι ικανοποιημένοι με το να διεκπεραιώνουν απλώς τη δουλειά. Για να ολοκληρώσουν το έργο τους, κοπιάζουν από την αυγή μέχρι το σούρουπο και, μερικές φορές, είναι τόσο απασχολημένοι που δεν τους νοιάζει κι αν χάσουν δυο γεύματα. Μπορούν πραγματικά να υποφέρουν και να πληρώσουν το τίμημα, όμως δεν έχουν ζωή-είσοδο. Ανά πάσα στιγμή, είναι σε επιφυλακή απέναντι στους άλλους, γιατί φοβούνται ότι θα κάνουν κάποιο λάθος και θα κλαδευτούν. Είναι σωστή η κατάσταση αυτή; Επιδιώκει έτσι κάποιος την αλήθεια; Εάν οι άνθρωποι κάνουν έτσι το καθήκον τους μέχρι τέλους, θα είναι σε θέση να αποκτήσουν την αλήθεια ή να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσά σας; Δεν είστε συχνά κι εσείς στην κατάσταση αυτή; (Ναι.) Είστε σε εγρήγορση, νομίζοντας ότι είναι κακός ο τρόπος που ενεργείτε, ότι ζείτε σε μια αρνητική κατάσταση; Όταν σας συμβαίνουν διάφορα, συμπεριφέρεστε πάντα σαν δειλοί, σαν ανθρωπάρεσκοι, διαρκώς συμβιβάζεστε, διαρκώς ακολουθείτε τη μέση οδό, ποτέ δεν προσβάλλετε κανέναν ούτε χώνετε τη μύτη σας πουθενά, ποτέ δεν το παρακάνετε· είναι σαν να στέκεστε στη θέση σας, να ασχολείστε μόνο με το καθήκον σας, να κάνετε ό,τι σας ζητούν, να μη στέκεστε ούτε στην πρώτη γραμμή ούτε στη γαλαρία και να κάνετε ό,τι και οι άλλοι. Πείτε Μου, νομίζετε ότι, αν επιμένετε να κάνετε το καθήκον σας κατ’ αυτόν τον τρόπο ως το τέλος, θα είστε σε θέση να κερδίσετε την έγκριση του Θεού; Συνειδητοποιείτε ότι αυτού του είδους η κατάσταση είναι αρκετά επικίνδυνη, ότι όχι μόνο δεν θα μπορέσετε να οδηγηθείτε στην τελείωση από τον Θεό, αλλά είναι πιθανόν και να προσβάλετε τη διάθεσή Του; Επιδιώκει την αλήθεια αυτό το είδος χλιαρού ανθρώπου; Είναι το είδος ανθρώπου που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό; Όποιος ζει σε τέτοια κατάσταση συχνά εκφράζει τις σκέψεις ενός ανθρωπάρεσκου και δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά. Αν κάποιος αισθάνεται απλώς φρίκη και τρόμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο, δείχνει αυτό ότι έχει θεοφοβούμενη καρδιά; (Όχι.) Ακόμη κι αν αφιερωθεί ολόψυχα στο καθήκον του, παραιτηθεί από τη δουλειά του και απαρνηθεί την οικογένειά του, εάν δεν προσφέρει στον Θεό την καρδιά του και είναι επιφυλακτικός απέναντί Του, είναι καλή η κατάστασή του; Είναι αυτή η κανονική κατάσταση της εισόδου στην αλήθεια-πραγματικότητα; Δεν είναι τρομακτική η μελλοντική εξέλιξη αυτής της κατάστασης; Εάν κάποιος συνεχίσει σε αυτήν την κατάσταση, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια; Μπορεί να κερδίσει τη ζωή; Μπορεί να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Συνειδητοποιείτε ότι κι εσείς οι ίδιοι είστε σ’ αυτήν ακριβώς την κατάσταση; Όταν το συνειδητοποιείτε, άραγε σκέφτεστε μέσα σας: «Γιατί είμαι διαρκώς επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό; Γιατί σκέφτομαι διαρκώς με αυτόν τον τρόπο; Είναι πολύ τρομακτικό να σκέφτομαι έτσι! Είναι σαν να αντιτίθεμαι στον Θεό και να απορρίπτω την αλήθεια. Όταν είμαι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό είναι το ίδιο με το να Του αντιστέκομαι»; Η κατάσταση του να είσαι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό είναι ακριβώς σαν να είσαι κλέφτης: Δεν τολμάς να ζήσεις στο φως, φοβάσαι να εκθέσεις τα δαιμονικά σου πρόσωπα και ταυτόχρονα είσαι τρομοκρατημένος: «Δεν είναι να παίζεις με τον Θεό. Μπορεί να κρίνει και να παιδεύσει τους ανθρώπους οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Εάν εξοργίσεις τον Θεό, στην καλύτερη περίπτωση θα σε κλαδέψει και, στη χειρότερη, θα σε τιμωρήσει, θα σε κάνει να αρρωστήσεις ή να υποφέρεις. Οι άνθρωποι δεν τα αντέχουν αυτά!» Δεν έχουν τέτοιες παρανοήσεις οι άνθρωποι; Είναι θεοφοβούμενη αυτή η καρδιά; (Όχι.) Δεν είναι τρομακτικό αυτό το είδος κατάστασης; Όταν κάποιος βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση, όταν είναι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό και κάνει διαρκώς αυτές τις σκέψεις, όταν έχει πάντα τέτοιου είδους στάση απέναντι στον Θεό, φέρεται στον Θεό σαν να είναι Θεός; Είναι αυτή πίστη στον Θεό; Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, όταν δεν φέρεται στον Θεό σαν να είναι Θεός, δεν είναι αυτό πρόβλημα; Τουλάχιστον, οι άνθρωποι δεν αποδέχονται ούτε τη δίκαιη διάθεση του Θεού ούτε το γεγονός του έργου Του. Σκέφτονται: «Είναι αλήθεια ότι ο Θεός είναι ελεήμων και γεμάτος αγάπη, αλλά είναι και γεμάτος οργή. Όταν η οργή Του πλήττει κάποιον άνθρωπο, είναι καταστροφική. Μπορεί να θανατώσει τους ανθρώπους ανά πάσα στιγμή, καταστρέφοντας όποιον θέλει. Μην προκαλείτε τον θυμό του Θεού. Είναι αλήθεια ότι η μεγαλοπρέπεια και η οργή Του δεν επιτρέπουν καμία προσβολή. Κρατάτε αποστάσεις από Αυτόν!» Εάν κάποιος έχει αυτού του είδους τη στάση και αυτές τις ιδέες, μπορεί να προσέλθει πλήρως και ειλικρινά ενώπιον του Θεού; Δεν μπορεί. Δεν υπάρχει, λοιπόν, απόσταση ανάμεσα σε αυτόν και τον Θεό; Δεν υπάρχουν πολλά που τους χωρίζουν; (Ναι.) Ποια πράγματα εμποδίζουν τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιον του Θεού; (Το μέλλον και το πεπρωμένο τους.) (Η φήμη, το κέρδος και η θέση.) Τι άλλο; Ποια πράγματα κάνουν τους ανθρώπους να απεχθάνονται την αλήθεια, να απορρίπτουν την αλήθεια, να απορρίπτουν την παροχή ζωής του Θεού και τη σωτηρία Του; Αναλογιστείτε το εξής: Ποια κομμάτια των ανθρώπων τούς εμποδίζουν να προσέλθουν ειλικρινά ενώπιον του Θεού, να κάνουν πράξη την αλήθεια και να προσφέρουν το σώμα και την καρδιά τους στον Θεό για να τα αναλάβει και να είναι κυρίαρχός τους; Ποια πράγματα κάνουν τους ανθρώπους να φοβούνται τον Θεό και να Τον παρανοούν; Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, καθώς και σατανικές φιλοσοφίες και σατανικές σκέψεις. Είναι δόλιοι, διαρκώς επιφυλακτικοί απέναντι στον Θεό, είναι καχύποπτοι απέναντί Του και Τον παρανοούν. Όταν ένας άνθρωπος είναι ακάθαρτος από όλα αυτά, μπορεί να εμπιστευτεί αληθινά τον Θεό; Μπορεί να αποδεχτεί τα λόγια του Θεού ως ζωή του; Λένε κάποιοι: «Τρώω και πίνω τα λόγια του Θεού κάθε μέρα. Όταν διαβάζω τα λόγια Του και νιώθω συγκινημένος, προσεύχομαι. Για μένα τα λόγια του Θεού είναι πολύτιμα, είναι η αλήθεια. Τα διαβάζω κάθε μέρα και συχνά προσεύχομαι σιωπηλά και ψάλλω ύμνους, δοξάζοντας τον Θεό». Αυτό το είδος πνευματικής ζωής είναι καλό, όμως αν οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθήσουν να στηρίζονται στις δικές τους ιδέες όταν αντιδρούν σε όσα τους συμβαίνουν, αν δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια και κανένα από τα δόγματα που κατανοούν δεν έχει επίδραση επάνω τους, τι συμβαίνει; Οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια. Ισχυρίζονται ότι θεωρούν πολύτιμα τα λόγια του Θεού, όμως δεν προσπαθούν να βρουν αντιστοιχίες ανάμεσα σ’ αυτά και τον εαυτό τους και δεν τα κάνουν πράξη. Αυτό είναι άκρως προβληματικό και οι άνθρωποι μετά δυσκολεύονται πολύ να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν έχουν την παραμικρή γνώση για τον Θεό, άρα σίγουρα έχουν αντιλήψεις και παρανοήσεις σχετικά με Εκείνον· υπάρχει ένα τείχος ανάμεσα σε αυτούς και τον Θεό. Δεν έχετε όλοι προσωπική εμπειρία από αυτό; Λες: «Δεν θέλω να είμαι επιφυλακτικός απέναντι στον Θεό, θέλω να Τον εμπιστεύομαι αληθινά, όταν όμως μου συμβαίνει κάτι, δεν μπορώ παρά να νιώσω επιφυλακτικός απέναντί Του. Θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου και να μείνω μακριά από τον Θεό, να χρησιμοποιήσω σατανικές φιλοσοφίες για να προστατευτώ. Τι μου συμβαίνει;» Αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια, εξακολουθούν να ζουν με βάση σατανικές φιλοσοφίες και εξακολουθούν να ελέγχονται από τον Σατανά. Αυτή είναι η αξιολύπητη ομοιότητα που έχουν λόγω της σατανικής τους φύσης· δυσκολεύονται να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το ότι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη ζωή-είσοδο. Εάν δεν επιλυθεί αυτό το πρόβλημα, είναι δύσκολο κάποιος να δώσει την καρδιά του στον Θεό, να αποκτήσει το έργο Του ή να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Το έχετε βιώσει όλοι αυτό; Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το ζήτημα; Πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να προσπαθήσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να δεις ποια πράγματα σε εμποδίζουν να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η επίλυση αυτού του προβλήματος είναι ζωτικής σημασίας.