Λόγια σχετικά με την εκτέλεση ενός καθήκοντος (Απόσπασμα 41)

Στον οίκο του Θεού, όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια είναι ενωμένοι ενώπιον του Θεού, όχι διχασμένοι. Όλοι εργάζονται προς έναν κοινό στόχο: να εκπληρώνουν το καθήκον τους, να κάνουν το έργο που τους αναλογεί, να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να πράττουν όπως απαιτεί ο Θεός και να ικανοποιούν τις προθέσεις Του. Αν ο σκοπός σου δεν είναι για χάρη αυτού, αλλά για χάρη του εαυτού σου, για χάρη της ικανοποίησης των εγωιστικών σου επιθυμιών, τότε αυτό αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Στον οίκο του Θεού, τα καθήκοντα γίνονται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, ενώ οι πράξεις των άπιστων διέπονται από τις σατανικές τους διαθέσεις. Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικά μονοπάτια. Οι άπιστοι διατηρούν τη δική τους στρατηγική, ο καθένας με τους δικούς του στόχους και τα δικά του σχέδια, με τον καθένα να ζει για τα δικά του συμφέροντα. Γι’ αυτό όλοι παλεύουν για το δικό τους όφελος και είναι απρόθυμοι να εγκαταλείψουν έστω και το ελάχιστο από όσα κερδίζουν. Είναι διχασμένοι, όχι ενωμένοι, επειδή δεν επιδιώκουν έναν κοινό στόχο. Η πρόθεση και η φύση που διέπουν τις πράξεις τους είναι οι ίδιες. Όλοι ενεργούν για τον εαυτό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν βασιλεύει η αλήθεια, αυτό που βασιλεύει και κρατά τα ηνία είναι μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ελέγχονται από τη διεφθαρμένη σατανική τους διάθεση και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, και έτσι βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία. Στον οίκο του Θεού, αν οι αρχές, οι μέθοδοι, το κίνητρο και η αφετηρία των πράξεών σας δεν διέφεραν από εκείνες των άπιστων, αν και οι δικές σας πράξεις υπόκειντο στα παιχνιδάκια, τον έλεγχο και τη χειραγώγηση μιας διεφθαρμένης σατανικής διάθεσης, και αν η αφετηρία των πράξεών σας ήταν τα συμφέροντα, η φήμη, η υπερηφάνεια και το κύρος σας, τότε η εκτέλεση του καθήκοντός σας δεν θα διέφερε από τον τρόπο που πράττουν οι άπιστοι. Εάν επιδιώκετε την αλήθεια, θα πρέπει να αλλάξετε τον τρόπο που ενεργείτε. Θα πρέπει να εγκαταλείψετε τα δικά σας συμφέροντα και τις προσωπικές σας προθέσεις και επιθυμίες. Θα πρέπει, καταρχάς, να συναναστρέφεστε μαζί πάνω στην αλήθεια όταν ενεργείτε και να κατανοείτε τις προθέσεις και τις απαιτήσεις του Θεού προτού μοιράσετε την εργασία μεταξύ σας, με βάση ποιος είναι καλός ή κακός και σε τι. Θα πρέπει να αναλαμβάνετε αυτό που μπορείτε να κάνετε και να μένετε πιστοί στο καθήκον σας. Μην αγωνίζεστε και μην αρπάζετε πράγματα. Πρέπει να μάθετε να συμβιβάζεστε και να είστε ανεκτικοί. Εάν κάποιος έχει μόλις αρχίσει να εκτελεί ένα καθήκον ή μόλις έμαθε τις δεξιότητες σε έναν τομέα, αλλά δεν είναι ικανός για κάποιες εργασίες, δεν πρέπει να τον εξαναγκάζετε. Πρέπει να του αναθέτετε εργασίες που είναι κάπως πιο εύκολες. Έτσι θα φέρει αποτελέσματα πιο εύκολα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Αυτό σημαίνει να είσαι ανεκτικός, υπομονετικός και να έχεις αρχές. Είναι μέρος αυτού που οφείλει να έχει η κανονική ανθρώπινη φύση, αυτό που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους και αυτό που πρέπει εκείνοι να κάνουν πράξη. Αν είσαι αρκετά ειδικευμένος σε κάποιον τομέα και εργάζεσαι σε αυτόν περισσότερο καιρό από τους πιο πολλούς, τότε θα πρέπει να σου ανατεθεί το πιο δύσκολο έργο. Θα πρέπει να το αποδεχτείς αυτό από τον Θεό και να υποταχθείς. Μην είσαι επιλεκτικός και μην παραπονιέσαι, λέγοντας: «Γιατί επιλέγουν εμένα; Δίνουν τις εύκολες εργασίες σε άλλους ανθρώπους και σ’ εμένα δίνουν τις δύσκολες. Προσπαθούν να μου κάνουν τη ζωή δύσκολη;» «Προσπαθούν να σου κάνουν τη ζωή δύσκολη»; Τι εννοείς με αυτό; Οι εργασιακές ρυθμίσεις προσαρμόζονται στο κάθε άτομο —όσοι είναι ικανότεροι θα πρέπει να κάνουν περισσότερα. Εάν έχεις μάθει πολλά και ο Θεός σού έχει δώσει πολλά, θα πρέπει να σου ανατεθεί βαρύτερο φορτίο —όχι για να σου κάνει τη ζωή δύσκολη, αλλά επειδή είναι ακριβώς το κατάλληλο για σένα. Είναι το καθήκον σου, γι’ αυτό μην προσπαθήσεις να διαλέξεις ή να αρνηθείς ούτε να προσπαθήσεις να ξεφύγεις από αυτό. Γιατί το θεωρείς δύσκολο; Το θέμα είναι ότι αν το κάνεις κάπως με την καρδιά σου, θα είσαι απόλυτα ικανός να ανταποκριθείς στο καθήκον. Το να σκέφτεσαι ότι είναι δύσκολο, ότι είναι μεροληπτική μεταχείριση, πως σε επιλέγουν επίτηδες —αυτά αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση. Είναι άρνηση να κάνεις το καθήκον σου, δείχνει ότι δεν το αποδέχεσαι από τον Θεό. Δεν κάνεις έτσι πράξη την αλήθεια. Όταν είσαι επιλεκτικός στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, κάνοντας αυτό που είναι ελαφρύ και εύκολο, κάνοντας μόνον αυτό που σε κάνει να φαίνεσαι καλός, αυτό είναι μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Το ότι δεν μπορείς να αποδεχτείς το καθήκον σου ή να υποταχθείς αποδεικνύει ότι είσαι ακόμα επαναστατικός απέναντι στον Θεό, ότι εναντιώνεσαι σ’ Αυτόν, Τον αρνείσαι και Τον αποφεύγεις. Αυτό αποτελεί διεφθαρμένη διάθεση. Όταν κατανοήσεις τελικά ότι αυτή είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, τι θα πρέπει να κάνεις; Εάν θεωρείς ότι τα έργα που ανατέθηκαν σε άλλους μπορούν να ολοκληρωθούν εύκολα, ενώ αυτά που ανατέθηκαν σ’ εσένα θα σε κρατήσουν απασχολημένο για πολύ καιρό και θα απαιτήσουν να καταβάλεις προσπάθεια για να κάνεις έρευνα, και αυτό σε δυσαρεστεί, είναι σωστό να νιώθεις δυσαρεστημένος; Σίγουρα όχι. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις όταν διαισθάνεσαι ότι αυτό δεν είναι σωστό; Εάν αντιστέκεσαι και λες: «Κάθε φορά που διανέμουν δουλειές, μου δίνουν όσες είναι δύσκολες, βρόμικες και απαιτητικές, και στους άλλους δίνουν αυτές που είναι ελαφριές, απλές και πολύκροτες. Νομίζουν ότι είμαι απλώς κάποιος που μπορούν να καταπιέζουν; Δεν είναι δίκαιος ο τρόπος που διανέμουν δουλειές!» —εάν είναι αυτό το σκεπτικό σου, είναι λάθος. Ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν τυχόν αποκλίσεις στην κατανομή των εργασιών ή αν κατανέμονται εύλογα ή όχι, τι είναι αυτό που εξετάζει εξονυχιστικά ο Θεός; Αυτό που εξετάζει εξονυχιστικά είναι η καρδιά του ανθρώπου. Εξετάζει εάν κάποιος έχει υποταχθεί μέσα στην καρδιά του, εάν μπορεί να αναλάβει κάποιο φορτίο για τον Θεό και εάν είναι άτομο που αγαπά τον Θεό. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, οι δικαιολογίες σου είναι άκυρες, η εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν ανταποκρίνεται στα πρότυπα και δεν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Δεν υποτάσσεσαι καθόλου και παραπονιέσαι όταν κάνεις μερικές απαιτητικές ή βρόμικες εργασίες. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Καταρχάς, η νοοτροπία σου είναι λάθος. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η στάση σου απέναντι στο καθήκον σου είναι λανθασμένη. Εάν σκέφτεσαι διαρκώς την υπερηφάνεια και τα συμφέροντά σου και αδιαφορείς για τις προθέσεις του Θεού και δεν υποτάσσεσαι καθόλου, τότε δεν είναι αυτή η σωστή στάση που οφείλεις να έχεις απέναντι στο καθήκον σου. Εάν δαπανούσες ειλικρινά για τον Θεό και είχες καρδιά που Τον αγαπά, πώς θα χειριζόσουν τις εργασίες που είναι βρόμικες, απαιτητικές ή δύσκολες; Η νοοτροπία σου θα ήταν διαφορετική: θα επέλεγες να κάνεις ό,τι είναι δύσκολο και θα επιζητούσες βαριά φορτία να επωμιστείς. Θα αναλάμβανες όσα οι άλλοι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να κάνουν, και θα το έκανες αποκλειστικά για την αγάπη του Θεού και για να Τον ικανοποιήσεις. Θα χαιρόσουν πολύ αν το έκανες, χωρίς το παραμικρό παράπονο. Οι βρόμικες, οι απαιτητικές και οι δύσκολες δουλειές δείχνουν το πραγματικό ποιόν των ανθρώπων. Σε τι διαφέρεις από εκείνους που αναλαμβάνουν μόνον ελαφριές και πολύκροτες εργασίες; Δεν είσαι και πολύ καλύτερός τους. Έτσι δεν είναι τα πράγματα; Έτσι πρέπει να τα βλέπετε. Επομένως, λοιπόν, αυτό που αποκαλύπτει περισσότερο το πραγματικό ποιόν των ανθρώπων είναι η εκτέλεση του καθήκοντός τους. Κάποιοι λένε μεγαλόστομα λόγια όλη την ώρα, ισχυρίζονται ότι είναι πρόθυμοι να αγαπούν και να υποτάσσονται στον Θεό, όμως όταν συναντούν κάποια δυσκολία στην εκτέλεση του καθήκοντός τους, εκφράζουν ανεξέλεγκτα κάθε είδους παράπονα και αρνητικά λόγια. Είναι προφανές ότι είναι υποκριτές. Εάν κάποιος αγαπά την αλήθεια, τότε, όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποια δυσκολία στην εκτέλεση του καθήκοντός του, προσεύχεται στον Θεό και αναζητά την αλήθεια, ενώ παράλληλα ανταποκρίνεται στο καθήκον του με σοβαρότητα, έστω και αν αυτό δεν έχει διευθετηθεί κατάλληλα. Δεν παραπονιέται, ακόμη και αν έρχεται αντιμέτωπος με βαριές, βρόμικες ή δύσκολες εργασίες, και μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του με καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Το θεωρεί μεγάλη απόλαυση όταν το κάνει αυτό, και ο Θεός παρηγορείται βλέποντάς το. Αυτό είναι το είδος του ανθρώπου που έχει την επιδοκιμασία του Θεού. Εάν κάποιος τσινήσει και εκνευριστεί αμέσως μόλις συναντήσει βρόμικες, δύσκολες ή απαιτητικές εργασίες, και δεν επιτρέπει σε κανέναν να του ασκεί κριτική, το άτομο αυτό σίγουρα δεν δαπανά ειλικρινά εαυτόν για τον Θεό. Μπορεί μόνο να αποκαλυφθεί και να αποκλεισθεί. Σε κανονικές περιπτώσεις, όταν έχετε αυτές τις καταστάσεις, μπορείτε να αντιληφθείτε τη σοβαρότητα του προβλήματος; (Εν μέρει, ναι.) Εάν μπορείτε να το αντιληφθείτε εν μέρει, μπορείτε να το μεταστρέψετε μέσω της δικής σας δύναμης, της δικής σας πίστης και του δικού σας αναστήματος; Πρέπει να μεταστρέψεις αυτήν τη στάση. Αρχικά πρέπει να σκεφτείς ως εξής: «Αυτή η στάση είναι λανθασμένη. Δεν είμαι επιλεκτικός όταν εκτελώ το καθήκον μου; Αυτό δεν είναι υποταγή. Η εκτέλεση του καθήκοντός μου θα πρέπει να είναι ευχαρίστηση, να γίνεται πρόθυμα και με χαρά. Γιατί εγώ δεν είμαι χαρούμενος και γιατί στενοχωριέμαι; Ξέρω πολύ καλά ποιο είναι το καθήκον μου και ότι είναι αυτό που οφείλω να κάνω —γιατί να μην μπορώ να υποταχθώ; Πρέπει να έλθω ενώπιον του Θεού και να προσευχηθώ και να καταφέρω να κατανοήσω την αποκάλυψη αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων βαθιά μέσα στην καρδιά μου». Έπειτα, αφού το κάνεις αυτό, θα πρέπει να προσευχηθείς ως εξής: «Θεέ μου, έχω συνηθίσει να είμαι ισχυρογνώμων —δεν ακούω κανέναν. Η στάση μου είναι λανθασμένη και δεν υποτάσσομαι καθόλου. Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με και κάνε με να υποταχθώ. Δεν θέλω να στενοχωριέμαι. Δεν θέλω πλέον να επαναστατώ εναντίον Σου. Σε παρακαλώ, παρακίνησέ με και δώσε μου την ικανότητα να εκτελέσω καλά αυτό το καθήκον. Δεν είμαι διατεθειμένος να ζω για τον Σατανά, είμαι πρόθυμος να ζήσω για την αλήθεια και να την κάνω πράξη». Όταν προσεύχεσαι έτσι, η κατάσταση μέσα σου θα βελτιωθεί και, όταν η κατάσταση αυτή βελτιωθεί, θα μπορέσεις να υποταχθείς. Θα σκέφτεσαι: «Δεν είναι και τίποτα υπερβολικό, στην ουσία. Απλώς εγώ κάνω περισσότερα όταν οι άλλοι κάνουν λιγότερα, εγώ δεν διασκεδάζω όταν διασκεδάζουν εκείνοι ούτε πιάνω κουβεντούλα όταν κουβεντιάζουν εκείνοι. Ο Θεός μού έδωσε ένα επιπλέον φορτίο, βαρύ. Έτσι δείχνει την εκτίμησή Του για μένα, την εύνοιά Του προς εμένα, και αποδεικνύεται ότι μπορώ να αντέξω αυτό το βαρύ φορτίο. Ο Θεός είναι πολύ καλός μαζί μου και πρέπει να υποταχθώ». Και η στάση σου θα έχει αλλάξει χωρίς να το καταλάβεις. Είχες κακή στάση όταν αποδέχτηκες για πρώτη φορά το καθήκον σου. Δεν μπορούσες να υποταχθείς, κατάφερες όμως να αντιστρέψεις την κατάσταση αμέσως και να δεχτείς αμέσως την εξονυχιστική εξέταση και την πειθαρχία του Θεού. Μπόρεσες να έλθεις αμέσως ενώπιόν Του με στάση υπακοής, στάση αποδοχής και άσκησης της αλήθειας, έως ότου ήσουν σε θέση να αποδεχτείς το καθήκον σου στο σύνολό του από τον Θεό και να το εκπληρώσεις ολόψυχα. Υπάρχει μια διαδικασία και πρέπει να αγωνιστείς γι’ αυτό. Αυτός ο αγώνας είναι η διαδικασία αλλαγής σου, η διαδικασία αποδοχής της αλήθειας εκ μέρους σου. Θα ήταν αδύνατο οι άνθρωποι να είναι πρόθυμοι και χαρούμενοι και να υποτάσσονται σε ό,τι τους συμβαίνει χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εάν μπορούσαν να το κάνουν αυτό, θα σήμαινε ότι δεν έχουν διεφθαρμένη διάθεση και δεν θα είχαν ανάγκη ο Θεός να εκφράσει την αλήθεια για να τους σώσει. Οι άνθρωποι έχουν έμμονες ιδέες, λάθος στάσεις, λανθασμένες και αρνητικές καταστάσεις. Όλα αυτά είναι πραγματικά προβλήματα —υπάρχουν. Όταν όμως αυτές οι αρνητικές και δυσμενείς καταστάσεις, και τα αρνητικά αισθήματα και οι διεφθαρμένες διαθέσεις παίρνουν τα ηνία και ελέγχουν τη συμπεριφορά, τις σκέψεις και τη στάση σου, τι κάνεις, πώς θα ασκηθείς και ποιο μονοπάτι θα επιλέξεις, θα εξαρτηθεί από τη στάση σου απέναντι στην αλήθεια. Μπορεί να έχεις αισθήματα ή να είσαι σε αρνητική ή επαναστατική κατάσταση, όταν όμως εμφανιστούν αυτά τα πράγματα κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, εύκολα θα ανατραπούν, επειδή έρχεσαι ενώπιον του Θεού, επειδή κατανοείς την αλήθεια, επειδή αναζητάς τον Θεό, επειδή η στάση σου είναι στάση υποταγής και αποδοχής της αλήθειας. Θα απαλλαγείς τότε από τα προβλήματά σου ενώ εκτελείς καλά το καθήκον σου και θα είσαι ικανός να νικήσεις τον περιορισμό και τον έλεγχο που ασκεί επάνω σου η διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Στο τέλος, θα εκπληρώσεις με επιτυχία το καθήκον σου, θα εκπληρώσεις την ανάθεση του Θεού και θα εξασφαλίσεις την αλήθεια και ζωή. Η διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντος και απόκτησης της αλήθειας είναι και διαδικασία αλλαγής της διάθεσης. Μόνον κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους λαμβάνουν οι άνθρωποι τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και κατανοούν την αλήθεια και εισέρχονται στην πραγματικότητα. Επίσης, μόνον όταν υπάρχουν δυσκολίες στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, έρχονται συχνά ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, να αναζητήσουν και να αντιληφθούν τις προθέσεις Του προκειμένου να τις επιλύσουν, ώστε να μπορούν να εκτελούν τα καθήκοντά τους κανονικά. Μόνον κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους οι άνθρωποι πειθαρχούνται από τον Θεό και ζουν υπό την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, μαθαίνουν σταδιακά να πράττουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και εκτελούν τελικά το καθήκον τους ικανοποιητικά. Έτσι η αλήθεια παίρνει τα ηνία και εξουσιάζει την καρδιά σου.

Ορισμένοι άνθρωποι, όποιο ζήτημα κι αν αντιμετωπίζουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν αναζητούν την αλήθεια και ενεργούν πάντοτε σύμφωνα με τις δικές τους σκέψεις, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και επιθυμίες. Ικανοποιούν διαρκώς τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, και οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους ελέγχουν πάντοτε τις ενέργειές τους. Μπορεί να φαίνεται ότι ανέκαθεν εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, αλλά επειδή ποτέ δεν αποδέχτηκαν την αλήθεια και είναι ανίκανοι να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τελικά αποτυγχάνουν να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή, και γίνονται απλοί δουλευτές, άξιοι του τίτλου τους. Σε τι στηρίζονται, άρα, τέτοιου είδους άνθρωποι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους; Δεν στηρίζονται ούτε στην αλήθεια ούτε στον Θεό. Αυτή η λίγη αλήθεια που όντως κατανοούν δεν έχει κυριαρχήσει στις καρδιές τους. Προκειμένου να εκτελέσουν αυτά τα καθήκοντα, στηρίζονται στα δικά τους χαρίσματα και ταλέντα, σε οποιαδήποτε γνώση έχουν αποκτήσει, καθώς επίσης και στη δική τους δύναμη της θέλησης ή στις δικές τους καλές προθέσεις. Και με αυτό το δεδομένο, θα είναι σε θέση να εκτελούν τα καθήκοντά τους σε αποδεκτό επίπεδο; Όταν οι άνθρωποι βασίζονται στη φυσική τους κατάσταση, στις αντιλήψεις τους, στις φαντασιοκοπίες τους, στις γνώσεις τους και στη μάθηση για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι εκτελούν τα καθήκοντά τους και δεν διαπράττουν κακό, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια και δεν έχουν κάνει τίποτα που να ικανοποιεί τον Θεό. Υπάρχει, επίσης, κι ένα άλλο πρόβλημα που δεν μπορεί να αγνοηθεί: Κατά τη διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντός σου, αν οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες και οι προσωπικές σου επιθυμίες δεν αλλάζουν ποτέ και δεν αντικαθίστανται ποτέ από την αλήθεια, και αν οι ενέργειες και οι πράξεις σου δεν γίνονται ποτέ σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Δεν θα έχεις ζωή-είσοδο, θα γίνεις ένας απλός δουλευτής, εκπληρώνοντας έτσι τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν» (Κατά Ματθαίον 7:22-23). Γιατί αποκαλεί ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους που καταβάλλουν προσπάθεια και που απλώς δουλεύουν κακοποιούς; Υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι και αυτό είναι το εξής: Ανεξάρτητα από τα καθήκοντα ή το έργο που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, τα κίνητρα, η ώθηση, οι προθέσεις και οι σκέψεις τους προκύπτουν αποκλειστικά από τις εγωιστικές τους επιθυμίες, και είναι εξ ολοκλήρου για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους προοπτικές, και για να ικανοποιήσουν την υπερηφάνεια, τη ματαιοδοξία και το κύρος τους. Όλα επικεντρώνονται γύρω από αυτές τις εκτιμήσεις και τους υπολογισμούς, δεν υπάρχει αλήθεια στην καρδιά τους, δεν έχουν καρδιά που να έχει φόβο Θεού και να υποτάσσεται στον Θεό —αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος. Σήμερα, τι είναι ζωτικής σημασίας να επιδιώξετε; Σε όλα τα πράγματα, πρέπει να αναζητάτε την αλήθεια, και πρέπει να εκτελείτε σωστά το καθήκον σας σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού και με ό,τι ζητά ο Θεός. Αν το κάνετε, θα λάβετε την έγκριση του Θεού. Άρα, συγκεκριμένα, τι συνεπάγεται η εκτέλεση του καθήκοντός σας σύμφωνα με αυτό που ζητά ο Θεός; Σε ό,τι κάνετε, πρέπει να μάθετε να προσεύχεστε στον Θεό, πρέπει να αναλογίζεστε ποιες προθέσεις έχετε, ποιες σκέψεις έχετε και αν αυτές οι προθέσεις και οι σκέψεις συμφωνούν με την αλήθεια· αν δεν συμφωνούν, πρέπει να τα παραμερίσετε, και στη συνέχεια πρέπει να ενεργήσετε σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και να δεχτείτε την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Αυτό θα διασφαλίσει ότι θα κάνετε πράξη την αλήθεια. Αν έχετε τις δικές σας προθέσεις και στόχους, και γνωρίζετε πολύ καλά ότι παραβιάζουν την αλήθεια και έρχονται σε αντίθεση με τις προθέσεις του Θεού, αλλά παρόλα αυτά δεν προσεύχεστε στον Θεό και δεν αναζητάτε την αλήθεια για να βρείτε λύση, τότε αυτό είναι επικίνδυνο, είναι εύκολο να διαπράξετε κακό και να κάνετε πράγματα που αντιτίθενται στον Θεό. Αν διαπράξετε το κακό μία-δύο φορές και μετανοήσετε, τότε εξακολουθείτε να έχετε ελπίδα σωτηρίας. Αν συνεχίσετε να διαπράττετε κακό, τότε διαπράττετε κάθε είδους κακές πράξεις. Εάν εξακολουθείτε να μην μπορείτε να μετανοήσετε σε αυτό το σημείο, τότε έχετε πρόβλημα: Ο Θεός θα σας παραμερίσει ή θα σας εγκαταλείψει, πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύετε να αποκλειστείτε· οι άνθρωποι που διαπράττουν κάθε είδους κακές πράξεις σίγουρα θα τιμωρηθούν και θα εξαλειφθούν.

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.