Ό,τι κι αν κάνεις, πρέπει να μάθεις πώς να αναζητάς και να υποτάσσεσαι στην αλήθεια· όποιος κι αν σου δίνει συμβουλές, αν συμφωνούν με τις αλήθεια-αρχές, ακόμα κι αν προέρχονται από ένα μικρό παιδί, πρέπει να τις δεχτείς και να υποταχθείς σε αυτές. Ό,τι προβλήματα κι αν έχει ένα άτομο, αν τα λόγια και οι συμβουλές του συμφωνούν απόλυτα με τις αλήθεια-αρχές, τότε θα πρέπει να τα δεχτείς και να υποταχθείς σ’ αυτά. Αν ενεργεί κανείς με αυτόν τον τρόπο θα έχει καλά αποτελέσματα που θα συμφωνούν με τις προθέσεις του Θεού. Το κλειδί είναι να κοιτάξεις τα κίνητρά σου, και τις αρχές και τις μεθόδους με τις οποίες χειρίζεσαι τα πράγματα. Αν οι αρχές και οι μέθοδοι με τις οποίες χειρίζεσαι τα πράγματα πηγάζουν από την ανθρώπινη βούληση, από ανθρώπινες σκέψεις και αντιλήψεις ή από σατανικές φιλοσοφίες, τότε οι αρχές και οι μέθοδοί σου είναι ανεφάρμοστες, και είναι βέβαιο ότι θα είναι αναποτελεσματικές. Αυτό συμβαίνει επειδή η πηγή των αρχών και των μεθόδων σου είναι λανθασμένη και δεν συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές. Εάν οι απόψεις σου βασίζονται στις αλήθεια-αρχές και χειρίζεσαι τα πράγματα σύμφωνα με αυτές, τότε αναμφίβολα θα τις χειρίζεσαι σωστά. Ακόμη κι αν κάποιοι άνθρωποι δεν αποδέχονται τον τρόπο που χειρίζεσαι τα πράγματα εκείνη τη στιγμή, ή έχουν αντιλήψεις σχετικά με αυτό, ή αντιστέκονται σ’ αυτό, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα το εγκρίνουν. Τα πράγματα που είναι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές φέρνουν όλο και πιο θετικά αποτελέσματα, ενώ τα πράγματα που δεν είναι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές οδηγούν σε όλο και πιο αρνητικές συνέπειες, ακόμη και αν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων εκείνη τη στιγμή. Όλοι οι άνθρωποι θα λάβουν επιβεβαίωση γι’ αυτό. Δεν πρέπει να δεσμεύεσαι από ανθρώπινους περιορισμούς σε οτιδήποτε κάνεις, και δεν πρέπει να βγάζεις τις δικές σου ετυμηγορίες· θα πρέπει πρώτα να προσεύχεσαι στον Θεό και να αναζητάς την αλήθεια, και στη συνέχεια να εξερευνάς και να συναναστρέφεσαι επί του θέματος με όλους. Ποιος είναι ο σκοπός της συναναστροφής; Είναι να μπορείς να ενεργείς με ακρίβεια σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού και να ενεργείς σύμφωνα με αυτές. Αυτός είναι ένας κάπως βαρύγδουπος τρόπος να το θέσει κανείς, και οι άνθρωποι θα φανούν μικρότεροι των περιστάσεων. Για να το πω πιο συγκεκριμένα, ο σκοπός είναι να μπορείς να ενεργείς απολύτως σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτό είναι αρκετά πιο χειροπιαστό. Όταν κάποιος ανταποκρίνεται σ’ αυτό το πρότυπο, κάνει πράξη την αλήθεια και ακολουθεί το θέλημα του Θεού· έχει την αλήθεια-πραγματικότητα και δεν θα φέρει κανένας αντιρρήσεις.

Όταν σου τυχαίνει ένα ζήτημα, αντί να διαφωνείς, πρέπει πρώτα να βάζεις στην άκρη τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες και τις ετυμηγορίες σου· αυτόν τον ορθολογισμό πρέπει να έχει κανείς. Αν υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω και δεν ειδικεύομαι σ’ αυτό, τότε θα συμβουλευτώ κάποιον που είναι γνώστης του θέματος. Αφού τον συμβουλευτώ, θα έχω συλλάβει τα βασικά του σημεία. Ωστόσο, πρέπει να αναζητήσω πώς να χειριστώ το θέμα ο ίδιος· δεν μπορώ να ακούω αποκλειστικά άλλους ανθρώπους ούτε πρέπει να το προσεγγίσω αποκλειστικά με βάση τις φαντασιοκοπίες μου. Πρέπει να αναζητήσω πώς να ενεργήσω με τρόπο που να ωφελεί το έργο της εκκλησίας και να συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές. Δεν είναι, άραγε, ορθολογικό το να αντιμετωπίζει κανείς έτσι τα πράγματα; Αυτήν τη λογική δεν πρέπει να διαθέτει ένας κανονικός άνθρωπος; Είναι σωστό να αναζητά κανείς και να ζητά συμβουλές μ’ αυτόν τον τρόπο. Ας υποθέσουμε ότι είσαι ειδικός σε έναν συγκεκριμένο τομέα και σε συμβουλεύομαι σχετικά, αλλά στη συνέχεια, απαιτείς να τηρήσω αυτά που είπες και να πράξω ακριβώς όπως σχεδίασες εσύ· τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι αλαζονική διάθεση. Και πώς θα ήταν λογικό να ενεργήσεις; Θα έπρεπε να πεις: «Έχω λίγες γνώσεις σ’ αυτόν τον κλάδο, αλλά δεν έχουν σχέση με την αλήθεια. Μπορείς να τις θεωρήσεις απλώς ως πρόταση και να τις εξετάσεις, αλλά όσον αφορά τις λεπτομέρειες του πώς να ενεργήσεις, πρέπει να αναζητήσεις περισσότερο τις προθέσεις του Θεού». Αν σου ζητήσω συμβουλές κι εσύ πιστεύεις πραγματικά ότι καταλαβαίνεις το ζήτημα, και θεωρείς πως είσαι εξαιρετικός, τότε αυτή η διάθεση είναι αλαζονική. Η αλαζονική φύση μπορεί να σου προκαλέσει μια τέτοιου είδους αντίδραση και εκδήλωση —όταν κάποιος ζητά τη συμβουλή σου, εσύ χάνεις αμέσως τον ορθολογισμό σου· χάνεις τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου και δεν είσαι σε θέση να κρίνεις σωστά. Όταν κάποιος αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη διάθεση, η λογική του δεν είναι κανονική. Άρα, ό,τι κι αν σου συμβεί, ακόμα κι αν οι άλλοι ζητήσουν τη συμβουλή σου, εσύ δεν πρέπει να είσαι αναιδής και πρέπει να έχεις κανονική λογική. Και πώς είναι φυσιολογικό να ενεργήσεις; Σ’ εκείνο το σημείο, πρέπει να σκεφτείς: «Αν και καταλαβαίνω αυτό το ζήτημα, δεν πρέπει να είμαι αναιδής. Πρέπει να το προσεγγίσω με τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης». Επιστρέφοντας ενώπιον του Θεού, θα έχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Παρόλο που, καμιά φορά, θα αποκαλύπτεις μια ορισμένη αίσθηση αυτοϊκανοποίησης, στην καρδιά σου θα υπάρχει αυτοσυγκράτηση· οι αποκαλύψεις της διεφθαρμένης διάθεσής σου θα μειωθούν στο μισό και θα έχεις πολύ λιγότερη αρνητική επιρροή στους άλλους. Αν, από την άλλη, ενεργείς σύμφωνα με την αλαζονική σου διάθεση, αν πιστεύεις πάντα ότι έχεις δίκιο κι έτσι υποχρεώνεις τους άλλους να σε ακούσουν, αυτό δείχνει τεράστια έλλειψη λογικής. Αν το μονοπάτι που υποδεικνύεις στους ανθρώπους είναι σωστό, μπορεί όλα να είναι μια χαρά· αν, όμως, είναι λανθασμένο, τότε θα τους βλάψει. Αν κάποιος ζητήσει τη συμβουλή σου για ένα προσωπικό ζήτημα κι εσύ τον στείλεις σε λάθος δρόμο, θα έχεις βλάψει μόνο έναν άνθρωπο. Αν, όμως, σε ρωτήσει για ένα σημαντικό ζήτημα που έχει σχέση με το έργο της εκκλησίας και του δώσεις λάθος κατευθύνσεις, τότε θα έχεις βλάψει το έργο της εκκλησίας και θα υποστούν ζημιά τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Αν το πρόβλημα είναι σοβαρό και προσβάλει τη διάθεση του Θεού, τότε οι συνέπειες θα είναι αδιανόητες.

Όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις, μόλις κάποιος αρχίσει να αναπτύσσει διεφθαρμένες σκέψεις και ιδέες, και αποκαλυφθεί η διεφθαρμένη του διάθεση, τότε αυτό δεν είναι ασήμαντη υπόθεση. Αν δεν αναζητήσει την αλήθεια για να απαλλαγεί από τη διαφθορά του, δεν θα υπάρχει τρόπος να εξαγνιστεί η διάθεση αυτή. Αν, όμως, μπορεί να αναζητήσει ορθολογικά την αλήθεια και να διακρίνει μέσα από τα λόγια του Θεού τι ακριβώς φταίει που αποκαλύπτει διαφθορά, τότε θα είναι εύκολο να λύσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής του. Όσο πιο πολύ επιστρέφεις μέσα στο πνεύμα σου για να αναμείνεις και να αναζητήσεις, τόσο πιο εύκολο θα είναι να βρεις τα σχετικά λόγια του Θεού ώστε να διακρίνεις την ουσία του προβλήματος. Με αυτόν τον τρόπο, θα αποκαλύπτεις όλο και λιγότερη διαφθορά, θα μπορείς να υποταχθείς στον Θεό, θα πάψεις να μιλάς ή να ενεργείς με βάση αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και η ανθρώπινη φύση σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική. Τι είναι η κανονική ανθρώπινη φύση; Είναι το να μιλάς και να ενεργείς με τρόπο που συμφωνεί με τα πρότυπα της κανονικής ανθρώπινης φύσης, της συνείδησης και της λογικής, με τις αλήθεια-αρχές και με τα πρότυπα που απαιτεί ο Θεός· αυτό είναι μια εκδήλωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Επομένως, ό,τι κι αν σου συμβεί, πρέπει πρώτα να ηρεμήσεις, να ησυχάσεις ενώπιον του Θεού και να προσευχηθείς σ’ Αυτόν, αναζητώντας πώς να ενεργήσεις σύμφωνα με τις προθέσεις Του στο συγκεκριμένο ζήτημα. Οι άνθρωποι που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση διαθέτουν αυτόν τον ορθολογισμό· μπορούν να συγκρατηθούν και να το καταφέρουν αυτό, απλώς εξαρτάται από το αν είσαι ή δεν είσαι πρόθυμος να ασκηθείς μ’ αυτόν τον τρόπο. Αν προσπαθείς συνέχεια να κάνεις επίδειξη, να καυχιέσαι για τον εαυτό σου, να κάνεις τον καμπόσο και να εδραιώνεσαι στην καρδιά των άλλων ως είδωλο, τότε έχεις ήδη απομακρυνθεί από τον Θεό. Δεν θα μπορέσεις να επιστρέψεις ενώπιόν Του και, μέσα σου, έχεις ήδη στραφεί εναντίον Του. Θέλεις πάντα να ενεργείς με βάση τις δικές σου ιδέες, και μόλις πετύχεις κάτι, νιώθεις λες κι έχεις κάνει κάποιο μεγάλο κατόρθωμα, λες κι έχεις συμμετάσχει σε κάποιο μεγάλο εγχείρημα· νομίζεις ότι είσαι ικανός, ότι δεν είσαι ένας απλός συνηθισμένος άνθρωπος, και επιζητάς να γίνεις υπεράνθρωπος και σπουδαία προσωπικότητα. Είναι πρόβλημα να ενεργείς με αυτόν τον τρόπο· δεν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι. Έτσι είναι αυτοί που δεν επιδιώκουν την αλήθεια· δεν έχουν ούτε το παραμικρό ίχνος κανονικής ανθρώπινης φύσης, και είναι γεμάτοι από δαιμονική φύση. Εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν γι’ αυτήν και απολαμβάνουν να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη ομοιότητα. Κάτι τέτοιο απαιτεί να καταβάλεις προσπάθεια για την αλήθεια, να διαβάζεις συχνά τα λόγια του Θεού και να διαβάζεις πιο πολλά από τα λόγια Του, να τα αφήνεις να αφομοιωθούν στην καρδιά σου και να φτάνεις στην κατανόηση της αλήθειας. Η καρδιά σου πρέπει να βρίσκεται σε μια συνεχή κατάσταση ηρεμίας, και όταν σου συμβαίνουν πράγματα, δεν πρέπει να είσαι βιαστικός, προκατειλημμένος, πεισματάρης, ακραίος, επιτηδευμένος ή ψεύτικος, ώστε να μπορείς να ενεργήσεις με λογική. Έτσι εκδηλώνεται σωστά η κανονική ανθρώπινη φύση.

Στις μέρες μας, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανίκανοι να δείξουν ορθολογισμό. Χαίρονται πολύ όταν οι άλλοι τους λένε μερικά επαινετικά λόγια και αρχίζουν να πιστεύουν ότι δεν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Τι είδους διάθεση αποκαλύπτουν; Δεν πρόκειται για αλαζονική διάθεση; Αν, μόλις κάποιος σε κλαδέψει λίγο, εσύ νιώθεις άβολα, θέλεις να διαφωνήσεις μαζί του και να αντικρούσεις αυτά που είπε, τότε τι είδους διάθεση αποκαλύπτεις; Κι αυτό είναι αποκάλυψη αλαζονικής διάθεσης. Ας πούμε ότι, όταν όλα όσα κάνεις κυλούν ομαλά για ένα διάστημα, κι οι άλλοι σε επαινούν και λένε ότι τα έχεις εκτελέσει καλά, και σου ρίχνουν βλέμματα θαυμασμού, εσύ αρχίζεις να πιστεύεις ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα και ότι είσαι ανώτερος από τους άλλους. Ευχαριστιέσαι, και όταν περπατάς στον δρόμο, νιώθεις λες και σε μεταφέρουν πάνω σε παλανκίνο. Κι όμως, όταν αντιμετωπίζεις αναποδιές σε αυτά που κάνεις, χάνεις την όρεξή σου και δεν μπορείς να αντλήσεις ενθουσιασμό όταν μιλάς με άλλους ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ ισχυρογνώμονες και ανώριμοι, και δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Τι είδους εκδηλώσεις παρουσιάζουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; Όταν έχουν αναποδιές ή όταν κλαδεύονται, δεν πέφτουν στην αρνητικότητα και δεν τα αφήνουν όλα αυτά να επηρεάσουν τα καθήκοντά τους. Ακόμα κι αν υποστούν μεγάλα βάσανα όσο εκτελούν τα καθήκοντά τους ή αν πετύχουν σημαντικά αποτελέσματα, δεν θεωρούν πως αξίζουν έπαινο ούτε περιμένουν ανταμοιβές, ούτε απαιτούν να τους σεβαστούν οι άλλοι. Δεν διακατέχονται από τέτοια αισθήματα. Μπορούν και χειρίζονται σωστά αυτά τα ζητήματα και διαθέτουν τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, κάποιες φορές γίνονται αλαζόνες και επηρμένοι, και χάνουν τον εαυτό τους εξαιτίας της περηφάνιας τους, ενώ, όταν υποστούν αποτυχίες και αναποδιές, υποκύπτουν στην απελπισία και δεν έχουν πια κανονική λογική. Μόνο αν καταλάβει κανείς την αλήθεια, αποτινάξει τη διεφθαρμένη διάθεσή του και αναπτυχθεί στη ζωή, μπορεί να ωριμάσει η ανθρώπινη φύση του. Οι βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι άνθρωποι για να ωριμάσει η ανθρώπινη φύση τους είναι να καταλάβουν την αλήθεια και να διαχειρίζονται τις υποθέσεις με αρχές. Εάν κάποιος δεν καταλαβαίνει την αλήθεια και δεν διαχειρίζεται τις υποθέσεις του με αρχές, τότε είναι πιθανό να είναι μία κρύο μία ζέστη και να ταλαντεύεται ανάμεσα σε ακραίες καταστάσεις. Όταν κάποιος του κάνει κομπλιμέντα, τότε γίνεται αλαζόνας, αλλά αν κάποιος τον κλαδέψει, τότε πέφτει στην αρνητικότητα. Αυτή είναι εκδήλωση ανώριμης ανθρώπινης φύσης. Σ’ αυτήν την κατάσταση δεν βρίσκεστε; Αμφιταλαντεύεσαι συνέχεια, δεν έχεις την παραμικρή σταθερότητα, δεν μπορείς ποτέ να διατηρήσεις μια κανονική κατάσταση. Όταν έχεις όρεξη και νιώθεις χαρούμενος, τότε είσαι γεμάτος ενθουσιασμό και θα ήσουν μάλιστα πρόθυμος να δώσεις τη ζωή σου για τον Θεό. Όταν, όμως, σου τυχαίνουν αναποδιές κι αποτυχίες ή σε κλαδεύουν, πέφτεις αμέσως στην αρνητικότητα. Παραδίνεσαι στην απελπισία και νομίζεις ότι ήρθε το τέλος σου κι ότι δεν έχεις καμία ελπίδα να φτάσεις στη σωτηρία, ενώ η συνείδηση, η λογική και η κρίση σου δεν σου χρησιμεύουν καθόλου. Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια· μπορούν να ζουν μόνο σύμφωνα με τις σατανικές τους διαθέσεις, και ζουν χωρίς να το θέλουν μέσα στην αμαρτία. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν αν στηριχτούν στις δικές τους γνώσεις και στη δική τους νοημοσύνη· όταν οι άνθρωποι δεν διαθέτουν την αλήθεια, δεν διαθέτουν τη ζωή· είναι σαν να μην έχουν ψυχή. Είναι, λοιπόν, εξαιρετικά κρίσιμο να κερδίσει κανείς την αλήθεια. Όταν, λοιπόν, αναγκάζεστε να έρθετε αντιμέτωποι με τον πειρασμό του Σατανά, να βιώσετε αποτυχίες και αναποδιές ή να αντιμετωπίσετε αντιξοότητες, τότε ποια μαθήματα πρέπει να πάρετε; Ποιες είναι οι προθέσεις του Θεού; Τι θέλει Εκείνος να καταλάβεις; Θέλει να καταλάβετε την αλήθεια και να κερδίσετε τη ζωή, κι έτσι να λύσετε όλα τα προβλήματά σας στη ρίζα τους. Αυτήν τη στιγμή, καταλαβαίνετε πολύ επιφανειακά την αλήθεια και έχετε πολύ μικρό ανάστημα, με αποτέλεσμα να βρίσκεστε σταθερά σε μια κατάσταση που δεν είναι κανονική και να έχετε ασταθή διάθεση. Όταν βρίσκεστε σε καλή κατάσταση, τότε μπορείτε να πάτε μπροστά και να προχωρήσετε ένα βήμα παραπέρα, αλλά όταν βρίσκεστε σε κακή κατάσταση, κάνετε δύο βήματα πίσω και πέφτετε για πολλές μέρες στην αρνητικότητα. Αυτή είναι η κυρίαρχη κατάστασή σας, γι’ αυτό και προοδεύετε αργά. Το να είναι κανείς συχνά αδύναμος και αρνητικός αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη ζωή-είσοδο, και αυτό το πρόβλημα πρέπει να το λύσει για να σημειώσει πρόοδο στη ζωή του. Κάποιοι άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους μόλις πετύχουν λίγα μόνο αποτελέσματα στα καθήκοντά τους, και γίνονται αλαζόνες μετά από κάποιες φιλοφρονήσεις, και υποτιμούν τους άλλους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που τους λείπει περισσότερο η λογική και δεν διαθέτουν την παραμικρή αλήθεια-πραγματικότητα. Κάποιοι άνθρωποι, μόλις ολοκληρώσουν λίγο έργο, αρχίζουν να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης. Ό,τι κι αν κάνουν, θέλουν πάντα φιλοφρονήσεις, κι αν δεν δεχτούν κανέναν έπαινο, δεν έχουν καθόλου ενέργεια να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Αυτά τα πράγματα τους περιορίζουν συνεχώς, και ικανοποιούνται μόνο αν ξεχωρίζουν από όλους τους άλλους και λάβουν πολλούς επαίνους. Αν δεν κάνουν κάτι καλά ή αν βιώσουν αποτυχία και σκοντάψουν, τότε θεωρούν πως είναι πολύ διεφθαρμένοι και πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα να λυτρωθούν. Ζουν πάντα ανάμεσα σ’ αυτά τα άκρα. Όποιο καθήκον κι αν εκτελείτε ή ό,τι κι αν σας συμβεί, αν μπορείτε διαρκώς να παίρνετε μαθήματα, να αναζητάτε την αλήθεια για να βρείτε τις αρχές της άσκησης και να κάνετε πράξη την αλήθεια, τότε έχετε ωριμάσει και δεν χρειάζεται πια να σας κατευθύνουν και να σας καθοδηγούν οι άλλοι. Αν, τρως και πίνεις τα λόγια του Θεού, συναναστρέφεσαι σχετικά με την αλήθεια και βιώνεις κάποια πράγματα, αλλά και τα περιβάλλοντα που έχει διαμορφώσει για σένα ο Θεός, μπορείς να δεις πού σε οδηγεί το χέρι Του, τι θέλει Εκείνος να μάθεις, σε ποιους τομείς θέλει να αποκτήσεις διάκριση και ποια βιωματική γνώση θέλει να αποκτήσεις μέσα απ’ αυτά τα πράγματα και τα περιβάλλοντα, κι εσύ μπορείς μέσα από καθεμιά απ’ αυτές τις εμπειρίες να κερδίσεις κάτι, τότε έχεις αναπτυχθεί. Αν χρειάζεσαι πάντα υποστήριξη και βοήθεια από τους άλλους για να προχωρήσεις μπροστά, αν παραλύεις και μένεις στάσιμος ή αν ταλαντεύεσαι ανάμεσα σε ακραίες καταστάσεις, και είναι πιθανό ανά πάσα στιγμή να πέσεις και να μην μπορείς να ξανασηκωθείς αν δεν έχεις κάποιον εκεί να σε παροτρύνει, να σε καθοδηγήσει ή να σε υποστηρίξει, τότε όλα αυτά είναι εκδηλώσεις ενός ανώριμου αναστήματος. Όσοι έχουν ανώριμο ανάστημα δεν μπορούν να φάνε και να πιουν τα λόγια του Θεού από μόνοι τους και δεν μπορούν να καταλάβουν την αλήθεια ακούγοντας κηρύγματα ή συναναστροφές. Επικεντρώνονται μόνο στην τήρηση των κανονισμών και πιστεύουν ότι εφόσον μπορούν να τηρούν τους κανονισμούς, τα πάνε καλά. Χρειάζονται πάντα κάποιον να τους δείχνει τον δρόμο, να τους καθοδηγεί στα πάντα, να τους διδάσκει και να τους παίρνει από το χέρι για να μπορέσουν να ακολουθήσουν, ενώ χωρίς τη βοήθεια και την υποστήριξη των άλλων, παραλύουν, γίνονται αρνητικοί και αδύναμοι. Είναι τελείως άχρηστοι και αργά ή γρήγορα θα πεθάνουν· είναι σκουπίδια και είναι ανίκανοι να σωθούν από τον Θεό. Κάποιοι ρωτούν: «Υπάρχει τρόπος να λύσω το ζήτημα του μικρού μου αναστήματος;» Υπάρχει τρόπος να το λύσεις. Ό,τι κι αν σου συμβαίνει, είτε πρόκειται για σοβαρό είτε για ασήμαντο ζήτημα, είτε πρόκειται για καθήκον που εκτελείς, ένα πράγμα να θυμάσαι: Μη βασίζεσαι στα σαρκικά αισθήματα, στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου ούτε στη θερμοαιμία σου, αλλά αντίθετα, αναζήτησε αμέσως την αλήθεια και μάθε τι απαιτήσεις έχει ο Θεός από τον άνθρωπο. Μόνο αν καταλάβεις τις προθέσεις του Θεού, θα βρεις μονοπάτι προς τα εμπρός.

Πώς εκδηλώνεται το ότι ενεργεί κανείς με βάση τα αισθήματά του; Η πιο συνηθισμένη εκδήλωση είναι όταν οι άνθρωποι υπερασπίζονται και υποστηρίζουν συνεχώς οποιονδήποτε τους έχει φερθεί καλά ή με τον οποίο έχουν κοντινή σχέση. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι εκθέτουν έναν φίλο σου επειδή έκανε κάτι κακό κι εσύ τον υπερασπίζεσαι, λέγοντας: «Δεν θα έκανε κάτι τέτοιο, είναι καλός άνθρωπος! Πρέπει να τον παγίδεψαν». Είναι δίκαιη αυτή η δήλωση; (Όχι.) Έτσι ενεργεί και μιλάει κάποιος που βασίζεται στα αισθήματά του. Για να πούμε άλλο ένα παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι συγκρούεσαι λίγο με κάποιον κι αρχίζεις να τον αντιπαθείς, και όταν εκείνος πει κάτι που είναι σωστό και συμφωνεί με τις αρχές, εσύ δεν θέλεις να τον ακούσεις· τι εκδηλώνει, τότε; (Δεν αποδέχεται την αλήθεια.) Για ποιον λόγο δεν μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια; Ξέρεις μέσα σου ότι αυτό που είπε είναι σωστό, αλλά επειδή έχεις προκατάληψη απέναντί του, δεν θέλεις να ακούσεις, παρόλο που ξέρεις ότι έχει δίκιο. Τι πρόβλημα είναι αυτό; (Tον κυριεύουν τα αισθήματά του.) Κατακλύζεται από αισθήματα. Κάποιοι άνθρωποι επηρεάζονται εύκολα από τις προσωπικές τους προτιμήσεις και τα αισθήματά τους. Αν δεν τα πάνε καλά με κάποιον, όσο καλά ή σωστά κι αν μιλάει αυτός ο άνθρωπος, δεν πρόκειται να ακούσουν. Κι αν τα πάνε καλά με κάποιον, είναι πρόθυμοι να ακούσουν ό,τι έχει να πει, είτε είναι σωστό είτε λάθος, συμφωνεί-δεν συμφωνεί με την αλήθεια. Αυτό άραγε δεν δείχνει ότι επηρεάζεται εύκολα από τις προσωπικές προτιμήσεις και τα αισθήματά του; Με μια τέτοια διάθεση, μπορεί κανείς να μιλήσει και να ενεργήσει λογικά; Μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια και να υποταχθεί σ’ αυτήν; (Όχι.) Επειδή τον περιορίζουν τα αισθήματα και επηρεάζεται εύκολα από τα συναισθήματά του, κάτι τέτοιο επηρεάζει και την προσήλωσή του στις αλήθεια-αρχές όταν ενεργεί. Επηρεάζει, επίσης, το κατά πόσο αποδέχεται την αλήθεια και υποτάσσεται σ’ αυτήν. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που επηρεάζει την ικανότητά του να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί σ’ αυτήν; Τι τον περιορίζει; Τα αισθήματα και τα συναισθήματά του. Αυτά είναι που τον περιορίζουν και τον δεσμεύουν. Αν βάζεις σε προτεραιότητα τις προσωπικές σχέσεις και το προσωπικό συμφέρον αντί για την αλήθεια, τότε τα αισθήματα δεν σε αφήνουν να αποδεχτείς την αλήθεια. Άρα, δεν πρέπει ούτε να ενεργείς ούτε να μιλάς με βάση τα αισθήματα. Ανεξάρτητα από το αν έχεις καλή ή κακή σχέση με κάποιον, ή αν τα λόγια του είναι ευγενικά ή αυστηρά, εφόσον αυτό που λέει συμφωνεί με την αλήθεια, πρέπει να το ακούς και να το αποδέχεσαι. Με αυτήν τη στάση αποδέχεται κανείς την αλήθεια. Αν πεις: «Ναι μεν η συναναστροφή του συμφωνεί με την αλήθεια, και έχει και εμπειρία, αλλά είναι πολύ θρασύς και αλαζόνας, και είναι δυσάρεστο και άβολο να τον κοιτάω. Ακόμα, λοιπόν, κι αν έχει δίκιο, δεν πρόκειται να το δεχτώ». Τότε, τι διάθεση είναι αυτή; Για να μιλήσουμε συγκεκριμένα, πρόκειται για αίσθημα. Όταν προσεγγίζεις ανθρώπους και πράγματα με βάση τις δικές σου προτιμήσεις και τα δικά σου συναισθήματα, αυτό αποτελεί αίσθημα, κι όλα αυτά εμπίπτουν στην κατηγορία των αισθημάτων. Αυτά που έχουν να κάνουν με τα αισθήματα ανήκουν στις διεφθαρμένες διαθέσεις. Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν αισθήματα, και αυτά τους περιορίζουν όλους σε διαφορετικό βαθμό. Αν κάποιος δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, θα δυσκολευτεί να λύσει το πρόβλημα των αισθημάτων. Κάποιοι προστατεύουν τους ψευδείς επικεφαλής, προστατεύουν τους αντίχριστους, και υπερασπίζονται και προασπίζονται τους κακούς ανθρώπους. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις εμπλέκονται αισθήματα. Φυσικά, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι αυτοί ενεργούν έτσι μόνο και μόνο λόγω της κακής τους φύσης. Αυτά τα προβλήματα πρέπει να συζητιούνται συχνά στη συναναστροφή, για να τα καταλάβετε ξεκάθαρα. Κάποιοι μπορεί να λένε: «Έχω απλώς κάποια αισθήματα για την οικογένειά μου και για τους φίλους μου, αλλά όχι για κανέναν άλλον». Αυτή η δήλωση δεν είναι ακριβής. Αν οι άλλοι σου δείξουν έστω και την παραμικρή εύνοια, θα αναπτύξεις αισθήματα γι’ αυτούς. Η σχέση σου μαζί τους θα είναι στενή ή βαθιά σε διαφορετικό βαθμό, μα δεν παύει να αφορά αισθήματα. Αν οι άνθρωποι δεν απαλλαγούν από τα αισθήματά τους, τότε θα δυσκολευτούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό.

Ας μιλήσουμε τώρα για τις αντιλήψεις και για τις φαντασιοκοπίες. Κάποιες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες προέρχονται από την ανατροφή της οικογένειας, άλλες από την κοινωνική διαπαιδαγώγηση και άλλες από την εκπαίδευση στο σχολείο. Και πώς εκδηλώνεται το ότι κάποιος φέρεται στους ανθρώπους και χειρίζεται τις υποθέσεις του σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του; Θα σας πω ένα παράδειγμα. Πάρτε την περίπτωση ενός ανθρώπου που, μετά από πολλά χρόνια που πιστεύει στον Θεό, μπορεί να απαρνηθεί πράγματα και να εκτελέσει τα καθήκοντά του με ενθουσιασμό, και αργότερα επιλέγεται ως επικεφαλής. Μόλις αποκτήσει αυτήν τη νέα θέση, καταβάλλει ακόμα περισσότερη ενέργεια στην εκτέλεση των καθηκόντων του και συχνά διοργανώνει συναθροίσεις για να συναναστραφεί με τους ανθρώπους πάνω στην αλήθεια. Όταν έχουν προβλήματα οι αδελφοί και οι αδελφές, αυτός τα λύνει αμέσως και όλοι έχουν καλή εντύπωση γι’ αυτόν. Ωστόσο, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα που έχει υπηρετήσει ως επικεφαλής, αυτός ο άνθρωπος αρχίζει να εργάζεται για να διατηρήσει τη θέση και τη δύναμή του, κάνοντας επίδειξη και προβάλλοντας τον εαυτό του με κάθε ευκαιρία. Το πιο σοβαρό απ’ όλα είναι ότι προωθεί και καλλιεργεί κακούς ανθρώπους για να υπηρετήσουν ως επικεφαλής και εργάτες. Το πιο απεχθές είναι ότι καταπιέζει και αποκλείει τους αδελφούς και τις αδελφές που επιδιώκουν την αλήθεια. Στο τέλος, επειδή έχει κάνει πάρα πολλές κακές πράξεις και έχει αναστατώσει το έργο της εκκλησίας, χαρακτηρίζεται ως αντίχριστος και αποβάλλεται. Κάποιοι άνθρωποι, μόλις ακούν τα νέα, αναφωνούν: «Δεν είναι δυνατόν! Παλιότερα τα πηγαίναμε πολύ καλά. Διαδώσαμε μαζί το ευαγγέλιο σε αρκετούς ανθρώπους με επιτυχία. Πώς είναι δυνατόν να έγινε αντίχριστος;» Διαμορφώνουν ορισμένες αντιλήψεις σχετικά με το πώς χειρίστηκε την κατάσταση ο οίκος του Θεού, θεωρώντας ότι μεταχειρίστηκε άδικα έναν καλό άνθρωπο. Πείτε Μου, για ποιον λόγο υπερασπίζονται αυτόν τον αντίχριστο και διαμαρτύρονται για τη δήθεν αδικία που του έγινε; Επειδή τον ξέρουν καλά· κάποτε διέδιδαν μαζί το ευαγγέλιο. Ποτέ δεν φαντάζονταν ότι, μόλις γινόταν επικεφαλής, θα έδειχνε το πραγματικό του πρόσωπο, θα έκανε κάθε λογής κακό και θα γινόταν αντίχριστος. Δεν μπορούν να αποδεχτούν όλα όσα δεν είχαν φανταστεί. Πείτε Μου, λοιπόν, δεν βλέπουν αυτόν τον άνθρωπο με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους; Συμπεραίνουν με βάση την αόριστη εντύπωση που έχουν γι’ αυτόν από το παρελθόν ότι αποκλείεται να έχει γίνει αντίχριστος. Είναι σωστή αυτή η άποψη; Για ποιον λόγο να σκέφτονται έτσι και να βγάζουν τέτοια συμπεράσματα; Γιατί κάνουν αυτές τις ανεύθυνες παρατηρήσεις και αυτούς τους απρόσεκτους προσδιορισμούς, τη στιγμή που δεν καταλαβαίνουν την πραγματικότητα της περίστασης; Αυτό είναι ένα είδος διάθεσης. Οι άνθρωποι προσεγγίζουν και χειρίζονται τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα σύμφωνα με τις φαντασιοκοπίες τους. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι από τη μία αλαζονεία και από την άλλη αδιαλλαξία. Ό,τι αποκαλύπτεις στην καθημερινότητά σου, είτε πρόκειται για τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σου, είτε για τις πράξεις σου ή τις αρχές που τηρείς στο πώς μεταχειρίζεσαι τους άλλους, όλα αυτά προέρχονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και πρέπει να τα συγκρίνεις με την αλήθεια. Αν, όταν σου ζητείται να το κάνεις αυτό, εσύ μπερδεύεσαι, τότε υπάρχει πρόβλημα· σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις καθόλου την αλήθεια. Τι επίδραση έχει η αλήθεια; (Μπορεί να απαλλάξει κάποιον απ’ τις διεφθαρμένες του διαθέσεις.) Πώς τον απαλλάσσει; Πρέπει να συγκρίνεις την πραγματικότητα των καθημερινών σου σκέψεων, πεποιθήσεων, λόγων και πράξεων με την αλήθεια· μόλις διαπιστώσεις ότι ταιριάζουν, τότε θα μπορέσεις να εντοπίσεις πού βρίσκονται τα προβλήματά σου. Αν δεν μπορείς να εντοπίσεις τα προβλήματά σου ή αν δεν αποδέχεσαι τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, και κάνεις ανεύθυνες παρατηρήσεις βασισμένες στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου, τότε τι πρόβλημα έχεις; Είσαι αλαζόνας και δεν είσαι ορθολογικός, και αυτό σχετίζεται με τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Χωρίς να γνωρίζεις τα γεγονότα, απλώς μιλάς απερίσκεπτα με βάση τις δικές σου φαντασιοκοπίες, και μάλιστα σκέφτεσαι ως εξής: «Εσύ δεν τον ξέρεις, εγώ όμως τον ξέρω· καταλαβαίνω». Αυτό που εννοείς πραγματικά είναι ότι μπορείς να διακρίνεις πιο καθαρά και με μεγαλύτερη ακρίβεια από οποιονδήποτε άλλον. Αυτό δεν είναι αλαζονεία; Δεν είναι αυταρέσκεια; Βαθιά μέσα σου έχεις μια τέτοια διάθεση, και γι’ αυτό πάντοτε μιλάς και ενεργείς με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι η εκκλησία θέλει να αναλάβει κάποιο έργο και σε ρωτάει πόσο θα κοστίσει· εσύ, χωρίς να καταλαβαίνεις καθόλου στην πραγματικότητα την κατάσταση, αναφωνείς αμέσως: «Αυτό θα σου κοστίσει τουλάχιστον 100.000 γουάν!» Όλοι σοκάρονται μόλις το ακούσουν αυτό· σκέφτονται ότι δεν είναι δυνατόν να κοστίζει τόσο πολύ και ότι μάλλον υπερβάλλεις. Ποιες συνέπειες θα μπορούσε να υποστεί το έργο της εκκλησίας ως αποτέλεσμα της διάθεσής σου να μιλάς απερίσκεπτα και να κάνεις ανεύθυνες παρατηρήσεις; Η αλήθεια είναι πως δεν θα χρειάζονταν και πολλά λεφτά για να γίνει το έργο, όμως εσύ λες πως θα κόστιζε 100.000 γουάν. Δεν μιλάς ανεύθυνα; Αυτό δεν προκαλεί ζημιά στην εκκλησία; Αυτός ο τρόπος με τον οποίο μιλάς και χειρίζεσαι υποθέσεις είναι αξιόπιστος; Όχι, είναι απίστευτα αναξιόπιστος. Ο οίκος του Θεού δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χρησιμοποιήσει στο έργο του έναν τέτοιον άνθρωπο. Μπορεί να πάρει κανείς κάποιο μάθημα απ’ αυτήν την κατάσταση; Πρέπει κάποιος να μάθει να είναι ειλικρινής και να λέει αληθινά λόγια· αυτό είναι το βασικό για να εκτελεί κανείς καλά το καθήκον του. Αν κάποιος δεν είναι ειλικρινής και κάνει ανεύθυνα σχόλια, τότε δεν είναι κατάλληλος να εκτελέσει καθήκοντα ούτε αξίζει να εκτελεί καθήκοντα στον οίκο του Θεού. Για να εκτελέσει, λοιπόν, κανείς καλά το καθήκον του, πρέπει να μάθει να είναι ειλικρινής, να αναλαμβάνει την ευθύνη για ό,τι λέει και να αποφεύγει να μιλάει ανεύθυνα, χωρίς να σκέφτεται και με βάση τις φαντασιοκοπίες του. Θα πρέπει να μιλάει με ακρίβεια και τα λόγια του θα πρέπει να είναι σύμφωνα με τα γεγονότα. Αυτή είναι μια πτυχή της πραγματικότητας του να είναι κανείς ειλικρινής.

Έχετε συνειδητοποιήσει όλοι σας ότι έχετε αλαζονική διάθεση; (Ναι, μερικές φορές υπερβάλλω και λέω πράγματα που δεν έχουν λογική. Θεωρώ ότι είμαι πολύ αλαζόνας και ότι αυτό αποτελεί μια πτυχή της φύση-ουσίας μου.) Μόλις αναγνωρίσεις ότι έχεις αλαζονική διάθεση, πώς πρέπει να απαλλαγείς απ’ αυτήν; Δεν θα μπορέσεις να απαλλαγείς από την αλαζονική σου διάθεση μόνο και μόνο επειδή την έχεις αναγνωρίσει και την έχεις παραδεχτεί. Για να απαλλαγείς από την αλαζονική σου διάθεση, πρέπει πρώτα να αποδεχτείς την αλήθεια, να δεχτείς την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, να καταλάβεις τελικά με πόσο πολλούς τρόπους εκδηλώνεται η αλαζονική σου διάθεση όπως την εκθέτουν τα λόγια του Θεού, καθώς και ποια σατανικά δηλητήρια τις προκαλούν, και να εντοπίσεις ποια λόγια του διαβόλου σε έχουν παραπλανήσει και έχουν προκαλέσει την αλαζονική σου διάθεση. Αυτά πρέπει να καταφέρεις να καταλάβεις. Όταν απαλλαγείς από την αλαζονική σου διάθεση, θα πρέπει να κάνεις ένα βήμα τη φορά, διορθώνοντας καθετί την ώρα που αποκαλύπτεται· με αυτόν τον τρόπο, θα απαλλαγείς σιγά σιγά από την αλαζονική σου διάθεση. Η πιο συχνή κατάσταση που παρατηρείται ανάμεσα σ’ εκείνους που ζουν μέσα σε αλαζονική διάθεση είναι η τάση που έχουν να μιλούν με βάση τις φαντασιοκοπίες τους και να υπερβάλουν· αν διορθωθεί πρώτα αυτή η κατάσταση κατά την οποία διατυπώνουν υπερβολικούς ισχυρισμούς, μπορεί να μειωθεί κάπως η αλαζονική τους διάθεση. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί το πρόβλημα ότι καθένας διατυπώνει υπερβολικούς ισχυρισμούς με βάση τις φαντασιοκοπίες του; Πρέπει πρώτα κανείς να διακρίνει ξεκάθαρα τι σημαίνει να διατυπώνει υπερβολικούς ισχυρισμούς με βάση τις φαντασιοκοπίες του. Καταρχάς, πρέπει να καταλάβει τα εξής: «Πώς προκύπτουν οι φαντασιοκοπίες; Για ποιον λόγο έχουν συνέχεια φαντασιοκοπίες οι άνθρωποι; Σε τι βασίζουν τις φαντασιοκοπίες τους; Αντιπροσωπεύουν αυτές οι φαντασιοκοπίες την πραγματικότητα; Συμφωνούν αυτές οι φαντασιοκοπίες με την αλήθεια;» Στη συνέχεια, πρέπει να διακρίνει ξεκάθαρα το ζήτημα ότι διατυπώνει υπερβολικούς ισχυρισμούς, δηλαδή πρέπει να διακρίνει γιατί και από ποια θέση διατυπώνει αυτούς τους υπερβολικούς ισχυρισμούς, καθώς και ποιον στόχο σκοπεύει να πετύχει. Μόλις βρεθούν απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα και το πρόβλημα λυθεί σύμφωνα με την αλήθεια, μπορεί να διευθετηθεί κάπως αυτή η κατάσταση του να διατυπώνει κανείς υπερβολικούς ισχυρισμούς με βάση τις δικές του φαντασιοκοπίες. Σκέψου, για παράδειγμα, ένας επικεφαλής να σου ζητήσει να ερευνήσεις κάτι, αλλά επειδή είσαι απασχολημένος με κάτι άλλο, να ξεχάσεις να το κάνεις. Αργότερα, όταν ο επικεφαλής σε ρωτάει γι’ αυτό, εσύ απλώς επινοείς ένα ψέμα, από φόβο μήπως σε κλαδέψει. Τι διάθεση αποκαλύπτει αυτό; Υπάρχουν δύο είδη καταστάσεων εδώ. Η μία κατάσταση είναι να μιλάς απερίσκεπτα με βάση τις φαντασιοκοπίες σου· η άλλη είναι να επινοείς κάτι επειδή δεν μπορείς να σκεφτείς μια απάντηση και φοβάσαι μήπως σε κλαδέψουν. Αν δεν μιλάς απρόσεκτα, τότε λες ψέματα, και αν δεν είσαι αλαζόνας και επηρμένος, τότε είσαι δόλιος· όλα αυτά αποτελούν πρόβλημα και πρέπει να εξεταστούν. Όταν μιλάς και ενεργείς, μόλις συνειδητοποιήσεις ότι πρόκειται να αποκαλύψεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, πρέπει να αυτοσυγκρατηθείς και να προσευχηθείς στον Θεό μέσα από την καρδιά σου. Πώς πρέπει, λοιπόν, να ενεργείς προκειμένου να συμμορφώνεσαι με τις αλήθεια-αρχές; Αυτό έχει να κάνει με την άσκηση του καθενός. (Να μιλάμε με ειλικρίνεια και να λέμε μόνο αυτά που ξέρουμε.) Σωστά. Αν δεν ξέρεις την απάντηση, πρέπει να πεις: «Δεν το γνωρίζω αυτό το ζήτημα, δεν το έχω εξετάσει ακόμα». Ας υποθέσουμε ότι σκέφτεσαι: «Κι αν με ρωτήσει ο επικεφαλής μου γιατί δεν έχω ερευνήσει ακόμα το θέμα και με κλαδέψει, τότε τι πρέπει να κάνω;» Πείτε Μου, πώς θα πρέπει να ασκηθείτε σε μια τέτοια περίπτωση; (Αν δεν έχουμε εξετάσει το θέμα, πρέπει απλώς να το πούμε. Δεν πρέπει να λέμε ψέματα μόνο και μόνο επειδή φοβόμαστε μη μας κλαδέψουν.) Ακριβώς. Αν θέλεις να πεις ψέματα, να ξεγελάσεις τους ανθρώπους ή να μιλήσεις αντίθετα με τα γεγονότα μόνο και μόνο επειδή φοβάσαι μήπως σε κλαδέψουν, τότε πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό, να κάνεις αυτοκριτική και να κάνεις πράξη την ειλικρίνεια. Με αυτόν τον τρόπο, θα περιοριστεί το πρόβλημά σου, δηλαδή το ότι μιλάς με βάση τις φαντασιοκοπίες σου. Ωστόσο, δεν αρκεί απλώς να λύσεις αυτό το πρόβλημα του ότι μιλάς με βάση τις φαντασιοκοπίες σου —πρέπει να καταλάβεις ακόμα πιο βαθιά τον εαυτό σου. Όχι μόνο πρέπει να αναγνωρίσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, αλλά πρέπει και να καταλάβεις τη σατανική σου φύση και την πηγή της αλαζονείας σου. Αν μπορέσεις να το πετύχεις αυτό, θα έχεις διανύσει πάνω από τη μισή απόσταση προκειμένου να απαλλαγείς από την αλαζονική σου διάθεση. Τουλάχιστον, δεν θα γίνεις αλαζόνας και θα ενεργείς με μεγαλύτερη ταπεινότητα. Αν μπορέσεις να πας ένα βήμα παραπέρα και να λύσεις το πρόβλημα ότι λες ψέματα και ξεγελάς τους άλλους, αν μπορέσεις να μιλάς σύμφωνα με την αλήθεια και με τα γεγονότα, και να είσαι ειλικρινής και να λες ό,τι έχεις στο μυαλό σου, τότε θα βιώνεις λίγο-πολύ την ανθρώπινη ομοιότητα. Τουλάχιστον, θα μιλάς και θα ενεργείς με έναν τρόπο πιο ορθολογικό. Αυτό δείχνει ότι από τη στιγμή που οι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια, υποτάσσονται στο έργο του Θεού και προσεύχονται και βασίζονται σ’ Αυτόν, θα είναι απόλυτα ικανοί να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Όσοι έχουν αλαζονική διάθεση πολλές φορές διατυπώνουν υπερβολικούς ισχυρισμούς και νομίζουν πάντα ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους· πιστεύουν ότι είναι μεγάλες και επιβλητικές μορφές, και ότι όλοι οι άλλοι είναι κατώτεροί τους, και μιλούν και ενεργούν όπως τους αρέσει. Αν είναι ικανοί κιόλας να χρησιμοποιούν κάθε αναγκαίο μέσο για να πετύχουν τους σκοπούς τους, λέγοντας συχνά ψέματα και ξεγελώντας τους άλλους, τότε οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι μόνο αλαζόνες και αυτάρεσκοι, αλλά έχουν και δόλια διάθεση. Για να απαλλαγείς από μια αλαζονική και επηρμένη διάθεση πρέπει πρώτα πρώτα να καταφέρεις να μάθεις τη δική σου φύση-ουσία, και να δεις ότι έχεις γίνει αλαζόνας και επηρμένος επειδή έχεις διαφθαρεί πολύ βαθιά και ζεις όπως ένας διάβολος και Σατανάς. Όταν μπορέσεις να δεις καθαρά αυτό το ζήτημα, θα καταλάβεις ότι όσο πιο αλαζόνας είναι κάποιος, τόσο πιο σατανικός είναι. Εναλλακτικά, αν βιώσεις αποτυχίες και αναποδιές, μέσα απ’ αυτές θα αποκτήσεις πολύ καλύτερη συμπεριφορά. Είναι ευκολότερο να απαλλαγεί κανείς από μια αλαζονική διάθεση ή από μια δόλια διάθεση; Στην πραγματικότητα, δεν είναι εύκολο να απαλλαγεί κανείς από καμία από τις δύο, αλλά είναι λίγο πιο εύκολο να απαλλαγεί από μια αλαζονική διάθεση συγκριτικά με μια δόλια διάθεση. Θα είναι πολύ πιο δύσκολο να απαλλαγεί κανείς από μια δόλια διάθεση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δόλιοι άνθρωποι έχουν τόσα κακά κίνητρα και προθέσεις που η συνείδηση και η λογική τους δεν μπορούν να τα περιορίσουν. Αυτό είναι πρόβλημα της φύση-ουσίας τους. Ωστόσο, όσο δύσκολο κι αν είναι, αν κάποιος θέλει να διορθώσει τη δόλια διάθεσή του, πρέπει να ξεκινήσει με το να κάνει πράξη την ειλικρίνεια. Τελικά, ο απλούστερος τρόπος για να κάνει κανείς πράξη την ειλικρίνεια είναι απλώς να λέει τα πράγματα όπως είναι, να μιλάει με ειλικρινή λόγια και να λέει τα γεγονότα όπως είναι. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού» (Κατά Ματθαίον 5:37). Το να είσαι ειλικρινής απαιτεί να ασκείσαι σύμφωνα με αυτήν την αρχή· μετά από μερικά χρόνια εξάσκησης, σίγουρα θα δεις αποτελέσματα. Εσείς τώρα πώς κάνετε πράξη την ειλικρίνεια; (Δεν νοθεύω αυτά που λέω και δεν ξεγελάω τους άλλους.) Τι σημαίνει «δεν νοθεύω»; Σημαίνει ότι τα λόγια που λες δεν περιλαμβάνουν ψέματα ούτε οποιεσδήποτε προσωπικές προθέσεις ή κίνητρα. Αν κρύβεις μέσα στην καρδιά σου δόλο ή προσωπικές προθέσεις και κίνητρα, τότε είναι φυσικό να ξεστομίζεις ψέματα. Αν δεν έχεις καθόλου δόλο, προσωπικές προθέσεις ή κίνητρα μέσα στην καρδιά σου, τότε αυτά που λες θα είναι ανόθευτα και δεν θα περιέχουν ψέματα —έτσι, θα λες: «Ναι ναι, Ου, ού». Το πιο κρίσιμο πράγμα είναι να εξαγνίσει κανείς πρώτα την καρδιά του. Μόλις εξαγνιστεί η καρδιά του, η αλαζονεία και η δολιότητά του θα επιλυθούν. Για να είναι κανείς ειλικρινές άτομο, πρέπει να διαλύσει αυτές τις νοθείες. Μετά από αυτό, είναι εύκολο να είναι κανείς ειλικρινής. Είναι πολύπλοκο να είσαι ειλικρινής; Όχι, δεν είναι. Όποια κι αν είναι η εσωτερική σου κατάσταση και όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις κι αν έχεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια της ειλικρίνειας. Πρέπει πρώτα να διορθώσεις το πρόβλημα ότι λες ψέματα —αυτό είναι το πιο σημαντικό. Καταρχάς, όταν μιλάς, θα πρέπει να ασκείσαι στο να λες ό,τι έχεις στο μυαλό σου, να λες αληθινά λόγια, να λες τα πράγματα με το όνομά τους και να μη λες καθόλου ψέματα· δεν πρέπει καν να λες λόγια που είναι νοθευμένα, και πρέπει να διασφαλίζεις ότι όλα όσα λες όλη μέρα είναι αληθινά και ειλικρινή. Αν το κάνεις αυτό, τότε κάνεις πράξη την αλήθεια και κάνεις πράξη την ειλικρίνεια. Αν διαπιστώσεις ότι ξεστομίζεις ψέματα ή νοθευμένα λόγια, τότε κάνε αμέσως αυτοκριτική, ανάλυσε και συνειδητοποίησε για ποιους λόγους λες ψέματα και τι σε αναγκάζει να πεις ψέματα. Στη συνέχεια, με βάση τα λόγια του Θεού, ανάλυσε αυτό το βασικό και ουσιώδες πρόβλημα. Μόλις αποκτήσεις σαφή εικόνα για τη βασική αιτία που σε κάνει να λες ψέματα, θα μπορέσεις να επαναστατήσεις εναντίον αυτής της σατανικής διάθεσης στην ομιλία και τις πράξεις σου. Θα πάψεις να καταφεύγεις στο ψέμα όταν αντιμετωπίζεις παρόμοιες καταστάσεις και θα μπορείς να μιλάς σύμφωνα με τα γεγονότα και να πάψεις να μιλάς με δόλο. Με αυτόν τον τρόπο, το πνεύμα σου θα ελευθερωθεί και θα απελευθερωθεί, και θα μπορέσεις να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Εάν μπορείς να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε ζεις στο φως. Αν, όμως, κάνεις συνέχεια απάτες, συνωμοσίες και δολοπλοκίες, αν κρύβεσαι πάντοτε σαν τον κλέφτη σε σκοτεινές γωνίες και χειρίζεσαι κρυφά τις υποθέσεις σου, τότε δεν θα τολμήσεις να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Επειδή έχεις κρυφά κίνητρα, θέλεις πάντα να ξεγελάς τους άλλους για να πετύχεις τους δικούς σου στόχους, και κρύβεις μέσα σου πάρα πολλά ντροπιαστικά και απερίγραπτα πράγματα, προσπαθείς συνεχώς να τα κρύβεις και να τα αποκρύπτεις, να τους βάζεις περιτύλιγμα και να τα μεταμφιέζεις· ωστόσο, δεν μπορείς να τα κρύβεις για πάντα αυτά τα πράγματα. Αργά ή γρήγορα, θα έρθουν στο φως. Κάποιος που έχει κρυφά κίνητρα δεν μπορεί να ζήσει στο φως. Αν δεν κάνει αυτοκριτική, δεν αναλύσει και δεν ξεγυμνώσει τον εαυτό του, τότε δεν θα μπορέσει να απελευθερωθεί από τον περιορισμό και τα δεσμά των διεφθαρμένων διαθέσεών του. Θα παραμείνει παγιδευμένος σε μια αμαρτωλή ζωή και δεν θα μπορεί να απεγκλωβιστεί. Τελικά, δεν πρέπει να λες ψέματα σε καμία περίσταση. Αν ξέρεις ότι είναι λάθος να λες ψέματα και αυτό δεν συμφωνεί με την αλήθεια, και παρ’ όλα αυτά επιμένεις να λες ψέματα και να ξεγελάς τους άλλους, και να επινοείς μάλιστα πράγματα για να αποκρύψεις τα γεγονότα και την πραγματικότητα της περίστασης, προκειμένου να παρασύρεις τους ανθρώπους, τότε κάνεις σκόπιμα κακό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί από τον Θεό. Ο Θεός χαρίζει την αλήθεια στους ανθρώπους, αλλά είναι τελικά δική τους υπόθεση αν εκείνοι μπορούν να αποδεχτούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Όσοι είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια μπορούν να σωθούν από τον Θεό, ενώ όσοι δεν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια ούτε την κάνουν πράξη δεν μπορούν. Πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν ότι ζουν σύμφωνα με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και αναγνωρίζουν ότι εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τις σατανικές διαθέσεις δεν μοιάζουν ούτε με ανθρώπους ούτε με δαίμονες, και δεν μπορούν να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη ομοιότητα. Είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να το κάνουν, και νιώθουν τελείως ανήμποροι. Σε μια τέτοια περίσταση, δεν μπορεί κανείς παρά να προσευχηθεί στον Θεό και να βασιστεί σ’ Αυτόν. Αν οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται καθόλου, τότε ο Θεός δεν πρόκειται να εργαστεί μέσα τους. Εκείνοι που αγαπούν πραγματικά την αλήθεια σίγουρα θα απεχθάνονται την απατηλή τους διάθεση, τις κάθε είδους προσωπικές προθέσεις, καθώς και τα ψέματα και τον δόλο. Προτιμούν να μιλήσουν ειλικρινά και να υποστούν απώλειες, παρά να καταφύγουν στο ψέμα. Θα επέλεγαν να μιλήσουν με ειλικρίνεια, ακόμα κι αν αυτό οδηγούσε σε κρίση και καταδίκη, παρά να σέρνονται σαν ένα άτιμο κουφάρι που λέει ψέματα. Εκείνοι που μπορούν να νιώσουν απέχθεια για τις σατανικές διαθέσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι φυσικό να μπορούν να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα, να κάνουν πράξη την αλήθεια και να καταφέρουν να γίνουν ειλικρινείς.